polski rynek czarterowych przewozów lotniczych
Transkrypt
polski rynek czarterowych przewozów lotniczych
„Trójkąt bermudzki“ polskiego transportu lotniczego Porty lotnicze, linie lotnicze i polityka Mariusz Szpikowski, Prezes Air Italy Polska K Zarządzanie portami lotniczymi w konkurencyjnym otoczeniu Konferencja ZRPL, Kraków 10-11 marca 2011 • • • • W warunkach globalizacji dostępność komunikacyjna kraju determinuje jego atrakcyjność inwestycyjną. Inwestycje, obok eksportu i popytu wewnętrznego, są głównym źródłem PKB i przekładają się wprost na miejsca pracy. Miejsca pracy przekładają się na silę nabywczą polskiego obywatela, która stymuluje popyt wewnętrzny. Każdy z powyższych czynników przekłada się na daniny puliczne (podatki i opłaty) WNIOSEK: Transport lotniczy to kluczowy sektor gospodarki, gdyż może zapewnić dostępność komunikacyjną Polski. W oparciu o położenie geograficzne Polski i potencjał kraju, należy stworzyć strategię rozwoju lotnictwa określającą miejsce Polski w systemie komunikacyjnym Europy i świata, dążąc do tego, aby znaleźć się na głównych szlakach komunikacyjnych. W zgodzie z taką strategią, należy opracować właściwe regulacje prawne, opierając się na sprawdzonych rozwiązaniach europejskich, służące rozwojowi kraju (interes publiczny), oraz rzetelnie opracować ocenę skutków tych regulacji. Przykłady: Jeśli do małej podwarszawskiej miejscowości zostanie doprowadzone metro lub szybka kolej, następuje jej dynamiczny rozwój – drożeją grunty, powstają inwestycje mieszkaniowe, rozwija się sektor usługowy dla nowych mieszkańców. Gmina zwiększa swe dochody, gdyż nowi mieszkańcy i nowe zakłady pracy odprowadzają tam podatki i opłaty, w tym podatek od nieruchomości, PIT, ZUS, CIT i podatki pośrednie. Budując stację benzynową, lepiej zlokalizować ją przy autostradzie, niż przy bocznej drodze dojazdowej. Mimo, iż taka inwestycja w postaci dużej stacji przy głównym szlaku komunikacyjnym będzie droższa niż budowa małej stacji przy bocznej drodze, zdecydowanie łatwiej można pozyskać jej finansowanie ze względu szacunek i wiarygodność przychodów. Większa inwestycja to więcej miejsc pracy i danin publicznych. Pytania: Czy w Polsce instnieją właściwe struktury państwowe, posiadające odpowiednie narzędzia i wykwalifikowane zasoby ludzkie, aby taką strategię stworzyć? Czy niewielki Departament Lotnictwa w Ministerstwie Infrastruktury ma realne możliwości tworzenia strategii? Czy połączenie zadań tworzenia polityki lotniczej i jej wykonywania przy braku realnej kontroli w rękach ULC, z niejasnymi zasadami finansowania, może być skuteczne? Dlaczego kwestie przewozów lotniczych są tak istotne TERAZ i nie należy ich odkładać na przyszłość? Wielkość lotniczych przewozów pasażerskich w 2009 roku to 19,120 tys. przewiezionych pasażerów. Był to rok kryzysu, stąd spadek w odniesieniu do roku 2008, w którym przewieziono 20,671 tys. pasażerów. Powyższe wartości stanowią dwukrotny wzrost na przestrzeni poprzednich pięciu lat. Prognozy dotyczące wielkości lotniczych przewozów pasażerskich wykazują ich przynajmniej 100% wzrost na przestrzeni kolejnych dziesięciu lat, ze względu na relatywnie niski wskaźnik mobilności polskiego społeczeństwa. Kraje ościenne (np. Niemcy – BBI) oraz inne kraje europejskie konsekwentnie realizują swoje strategie rozwoju, tworząc i rozbudowując HUBy w oparciu o konsolidacje i zwiększanie obszaru ciążenia. Już obecnie większość połączeń z Polski realizowana jest przez przesiadkowe porty europejskie (marginalizacja portów polskich, negatywny wpływ na ich przychody z działalności pozalotniczej). Brak strategii i dobrych regulacji prawnych to brak odpowiednich przewoźników, którzy inwestując w portach mogliby rozwijać z nich swe siatki połączeń; obecnie w strukturze ruchu lotniczego w większości portów dominują przewoźnicy niskokosztowi, którym niejednokrotnie porty dopłacają, samemu będąc zmuszonym szukać finansowania w samorządach. Czy ”pospolite ruszenie” może skutecznie konkurować z konsekwentnie realizowaną i adaptawaną strategią? NIE! Brak odpowiednich działań ukierunkowanych na umiejscowienie Polski na głównych szlakach komunikacyjnych poprzez rozwój portów, przewoźników i promocję regionów spowoduje, iż: Na wzroście ruchu pasażerskiego skorzystają porty obce, np. zwiększając swój obszar ciążenia poprzez dowóz polskich pasażerów do nich trasportem lotniczym (np. linie niskokosztowe z koordynacją rozkładów), kolejowym lub drogowym. Porty polskie odnotują wzrost ruchu, jednak niewiele na nim zarobią (będą w stanie sprzedać jedynie minimalny zakres usług). Wzrost ruchu nie spowoduje wzrostu liczby przewoźników bazujących całorocznie w polskich portach ani wzrostu obrotów u takich przewoźników. Dochody z tytułu danin publicznych dla budżetu państwa pozostaną śladowe, bo przychody generowane na terenie Polski wzrosną nieproporcjonalnie mniej, nie będzie nowych inwestycji, miejsc pracy, zaś główne dochody podatkowe trafią do krajów obcych. Czy oszczędnością budżetową jest nakładanie dodatkowych obciążeń finansowych na podmioty działające na rynku przewozów lotniczych, zastępując w ten sposób finansowanie z budżetu państwa lub licząc na większe wpływy podatkowe? NIE! • • • Koncepcja „płaci tylko pasażer jako korzystający, a nie wszyscy podatnicy” dyskryminuje lotnictwo w stosunku do innych dziedzin gospodarki (np. służba zdrowia, policja, straż, kolej, itp) i powoduje zahamowanie ruchu lotniczego poprzez wzrost kosztów działalności i spadek popytu, a więc spadek ilości miejsc pracy i dochodów publiczno-prawnych; w ostatecznym rozrachunku, bilans może być niekorzystny dla budżetu państwa. Zwiększenie obciążeń finansowych powoduje spadek konkurencyjności w stosunku do krajów ościennych (obecnie np. wycieczki już są tańsze w Niemczech niż w Polsce) i może doprowadzić do załamania finansowania większości polskich portów regionalnych, a więc wzrostu obciążeń dla samorządów. Podrażanie kosztów działalności w sektorze przewozów lotniczych w Polsce skutecznie zniechęci potencjalnych inwestorów wobec istnienia ciekawszych możliwości inwestycyjnych. Czy istnieją inne możliwości zwiększenia przychodów z tytułu danin publicznych, stymulujące wzrost inwestycji, miejsc pracy, rozwój portów i regionów oraz wzrost zamożności polskiego społeczeństwa? TAK POLSKI RYNEK CZARTEROWYCH PRZEWOZÓW LOTNICZYCH POLSKI RYNEK CZARTEROWYCH PRZEWOZÓW LOTNICZYCH Przy dużej dynamice wzrostu, stał się już dostrzegalnym i istotnym rynkiem czarterowym w Europie, Osiągając rocznie wielkość blisko 3 mln przewiezionych pasażerów, wartość rynku czarterowych przewozów lotniczych szacowana jest na około 3 mld zł. Potencjalne roczne dochody z tytułu bezpośrednich i pośrednich danin publicznoprawnych, jakie ten rynek mógłby wygenerować, to blisko 300 mln zł. Za taką kwotę przebudowano drogę numer 2 od Siedlec do Terespola czy też jest to szacowany koszt budowy ogromnego kompleksu sportowego w Rzeszowie. Jest to większa wartość niż oczekiwane ”oszczędności” budżetowe wynikające z zaniechania finansowania przez budżet państwa niektórych działalności lotniczych i zwiększania obciążeń skarbowo-podatkowych dla podmiotów z tego sektora (w tym potrzeby ULC szacowane na około 80 mln zł rocznie). Może częściowo zaspokoić konieczność naprawiania finansów publicznych, zmniejszając konieczność cięć budżetowych oraz podwyżek stawek (np. VAT). CZARTEROWY RUCH PASAŻERSKI w tys. WAW Porty regionalne KTW POZ KRK WRO GDN Pozostałe Razem Czartery 2009 1,302 1,678 604 342 200 212 151 169 2,980 2008 1,175 1,667 602 320 229 233 165 118 2,842 2007 830 1,106 433 226 168 134 110 35 1,936 2006 575 727 295 170 97 79 58 29 1,302 2005 557 655 255 140 128 63 40 28 1,212 Przewozy regularne 16,140 17,829 17,188 14,023 10,310 Łącznie przewozy 19,120 20,671 19,124 15,326 11,522 DYNAMIKA WZROSTU W % 2009 10.8% 0.7% 0.3% 6.9% -12.8% -9.3% -8.0% 43.6% 4.8% 2008 41.6% 50.7% 39.1% 41.8% 36.3% 74.6% 49.6% 232.8% 46.8% 2007 44.3% 52.1% 46.9% 32.7% 73.5% 70.3% 91.1% 20.4% 48.7% 2006 3.3% 11.0% 15.3% 21.5% -24.5% 24.3% 44.0% 4.9% 7.5% Przewozy regularne -9.5% 3.7% 22.6% 36.0% Łącznie przewozy -7.5% 8.1% 24.8% 33.0% WAW Porty regionalne KTW POZ KRK WRO GDN Pozostałe Razem Czartery STRUKTURA UDZIAŁOWA % WAW w czarterach Porty regionalne w czarterach KTW w portach regionalnych POZ w portach regionalnych KRK w portach regionalnych WRO w portach regionalnych GDN w portach regionalnych Pozostałe w portach regionalnych Razem Czartery w całości 2009 43.7% 56.3% 36.0% 20.4% 11.9% 12.6% 9.0% 10.1% 15.6% 2008 41.4% 58.6% 36.1% 19.2% 13.7% 14.0% 9.9% 7.1% 13.8% 2007 42.9% 57.1% 39.1% 20.4% 15.2% 12.1% 10.0% 3.2% 10.1% 2006 44.2% 55.8% 40.5% 23.4% 13.3% 10.8% 7.9% 4.0% 8.5% 2005 45.9% 54.1% 39.0% 21.4% 19.6% 9.6% 6.1% 4.3% 10.5% Przewozy regularne w całości 84.4% 86.2% 89.9% 91.5% 89.5% CZARTERY - SEZONOWOŚĆ WAW WAW Zima WAW Lato KTW KTW Zima KTW Lato POZ POZ Zima POZ Lato 2009 1,311.9 272.4 1,039.5 609.2 71.3 538.0 344.5 37.1 307.3 2008 1,163.1 247.4 915.7 596.1 55.4 540.6 313.8 28.9 284.9 2007 789.6 153.8 635.8 423.5 42.5 380.9 222.2 18.0 204.1 2006 562.2 96.9 465.2 294.0 33.9 260.1 170.0 12.3 157.7 RYNEK CZARTEROWYCH PRZEWOZÓW LOTNICZYCH W POLSCE: • jest wciąż rynkiem wschodzącym, podobnie jak rynek przewozów lotniczych • stanowiąc częśd pakietów wakacyjnych, rośnie wraz z rozwojem turystyki wyjazdowej w Polsce. kluczem do rozwoju turystyki wyjazdowej jest: wrost siły nabywczej społeczeostwa, przystępnośd cenowa pakietów wakacyjnych (mocno zależna od kursów walut) poczucie stabilności ekonomicznej (szczególnie zatrudnienia). • jest wysoce podatny na sezonowośd (wciąż duży spadek w zimie oraz "raczkujące" destynacje dalekie) • jest podatny na duże wahania (waluty, sytuacja polityczna, ekonomiczna) przy dużej bezwładności • może byd źródłem istotnych danin publicznych oraz miejsc pracy • funkcjonuje w oparciu o niejasne przepisy, które oparte są na uznaniowości • narażony jest na istotne ryzyka wynikające z proponowanych obciążeo dla branży lotniczej • ma ogromny potencjał, przy możliwym wzroście o min. 100% na przestrzeni kolejnych 10 lat CZYNNIKI WSPIERAJĄCE ROZWÓJ RYNKU CZARTEROWEGO • bogacenie się społeczeostwa, determinujące zapotrzebowanie na pakiety wakacyjne, • stabilnośd ekonomiczna i prawna, • wzrost konkurencji wśród biur podróży, wmagający determinację do uruchomiania nowych kierunków To biura podróży, a nie linie czarterowe, w zależności od sytuacji na rynku turystycznym określają destynacje, do których wykonywane są loty. Dopiero potem do ich obsługi dobierani są przewoźnicy czarterowi. • jednoznaczne, niedyskryminujące, przejrzyście stosowane regulacje prawne dotyczące zezwoleo na wykonywanie lotów, • brak istotnych wahao kursów walut, • rozwój regionów, przyczyniający się do tworzenia nowych połączeo lotniczych, • konkurencyjnośd cenowa polskiej infrastruktury (szczególnie na tle paostw ościennych) • różnorodnośd oferty turystycznej (jakośd versus cena), stopniowe przesuwanie się popytu w stronę "środka" • stabilnośd przewoźników CZYNNIKI HAMUJĄCE ROZWÓJ RYNKU CZARTEROWEGO • zła sytuacja ekonomiczna, brak poczucia stabilności • zmienne uwarunkowania prawne pozbawione oceny skutków regulacji, • istotne wahania kursu walut, • brak konkurencyjności polskiej infrastruktury, • brak jednoznacznych regulacji czarterowych, zniechęcających do tworzenia stałych podmiotów i inwestowania, • zorientowanie oferty turystycznej w znacznej mierze na niskobudżetowośd, • nagłe wydarzenia (polityczne, ekonomiczne, społeczne) eliminujące czasowo dany kierunek czy zainteresowanie przewozami • generowanie obciążeo fiskalnych dla branży zamiast stymulowania jej rozwoju REGULACJE UNIJNE DOTYCZĄCE PRZEWOZÓW LOTNICZYCH 1. Loty wykonywane na terenie Wspólnoty przez przewoźników wspólnotowych Rozporządzenie (WE) nr 1008/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Wersja przekształcona), Rozporządzenie to reguluje kwestie wykonywania przewozów lotniczych przez wspólnotowego przewoźnika lotniczego zaczynających się i kończących na obszarze Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, znosząc wszelkie ograniczenia. Obowiązuje zasada otwartego nieba. REGULACJE UNIJNE DOTYCZĄCE PRZEWOZÓW LOTNICZYCH 2. Loty wykonywane przez przewoźników wspólnotowych, a zaczynające się lub kończące poza obszarem Wspólnoty oraz negocjacie z krajami trzecimi (w tym przewoźnicy obcy) Rozporządzenie (WE) nr 847/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie negocjacji i wykonania umów dotyczących usług lotniczych między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi. dotyczy negocjacji i wykonania umów dotyczących usług lotniczych między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi, a więc i przewozów wykonywanych przez przewoźnika wspólnotowego poza obszar Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. ma na celu koordynację negocjacji prowadzonych z państwami trzecimi w celu zawarcia umów dotyczących usług lotniczych, potrzebę zagwarantowania zharmonizowanego podejścia w odniesieniu do wykonania i stosowania tych umów i sprawdzanie ich zgodności z prawem wspólnotowym. REGULACJE UNIJNE DOTYCZĄCE PRZEWOZÓW LOTNICZYCH nakłada również na państwa członkowskie UE szczególny obowiązek polegający na ustanowieniu niedyskryminacyjnych i przejrzystych procedur w celu podziału prawa do ruchu między wspólnotowych przewoźników lotniczych. Stanowi, iż przedsiębiorstwo prowadzące działalność na terenie kilku państw członkowskich ma działać w ten sposób by nie obchodzić prawa krajowego żadnego z państw, na terytorium których działa, a co więcej jest zobligowane do spełniania zobowiązań nałożonych na nie przez przepisy prawa krajowego. W zgodzie z tym dokumentem kraje wspólnotowe kształtują swoje prawodawstwo ( a więc i prawa przewozowe) dotyczące przewozów lotniczych wykonywanych z ich terytorium przez przewoźników wspólnotowych oraz obcych. Wymóg przestrzegania prawa krajowego zawarty w Rozporządzeniu nie jest przypadkowy, daje bowiem wyraźnie instrumenty służące określaniu zasad dostępu do własnego rynku. ZASADY STOSOWANE W KRAJACH UNIJNYCH Z ISTOTNYM RYNKIEM CZARTEROWYCH PRZEWOZÓW LOTNICZYCH Zasada wzajemności – chodzi o to, aby np. przewoźnikowi z kraju trzeciego, np. egipskiemu, zezwolić na swobodne połączenia z/do danego kraju unijnego (np. Polski) do/z jego kraju macierzystego (tutaj Egiptu) w zamian za możliwość realizacji takich połączeń przez przewoźnika z danego kraju unijnego (tutaj polskiego). W tym przykładzie i przewoźnik polski i egipski mogą swobodnie wykonywać połaczenia na trasie Polska-Egipt lub Egipt –Polska, jednak ani przewoźnik polski, ani egipski nie mają prawa swobodnego wykonywania połączeń poza trasą Polska-Egipt lub odwrotnie, co do których obowiązywałaby zasada pierwszeństwa wyjaśniona poniżej. Dzięki temu na rynku zawsze istnieje podaż tanich przewoźników z krajów trzecich, np egipskich. Zasada pierwszeństwa (non-objection) – dotyczy wszystkich przewoźników unijnych ubiegających się o uzyskanie zezwolenia na wykonywanie przewozów lotniczych z danego kraju unijnego (poza, oczywiście, przewoźnikami koncesjonowanymi na terenie tego kraju) poza obszar Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz wszystkich przewoźników obcych ubiegających się o takie zezwolenie (tzw. piąta wolność lotnicza ”5th Freedom”). Podmiot ubiegający się o zezwolenie musi dostarczyć oświadczenia wszystkich przewoźników koncesjonowanych na terenie danego kraju unijnego, iż nie są oni zainteresowani w pierwszej kolejności wykonywaniem takich połączeń. Przykład – aplikacja belgijska. Company Approvals CCN - Rue du Progrès 80 Bte 5 - 1030 Brussels Local 2-057 Phone : 00 32 2 277 43 xx- Fax : 00 32 2 277 42 56 e-mail : [email protected] and [email protected] APPLICATION FOR TRAFFIC RIGHTS NON-SCHEDULED COMMERCIAL FLIGHTS Form A Document I. AIR CARRIER Name : Address: Nationality: Phone: Person to contact : Fax: E-mail: II. AIRCRAFT Aircraft Type Registration Noise Chapter EGPWS (ICAO Ann 6, Chap 6.15) (Y/N) ACAS II / TCAS v7 (Y/N) Wet leased (Y/N) Wet Lease Lessor Carrier Nationality: In case of Wet-Lease agreement, the following additional information is required : Written confirmation by the lessee’s aeronautical authorities that the Wet lease has been approved; A copy of the lease agreement; Confirmation of which airline’s operations and flight manuals will be used. ATTACH THE FOLLOWING INFORMATION AND SUPPORTING DOCUMENTS : copy of the air carrier's valid operating licence/permit/AOC including the operations' specifications copy of the certificate(s) of registration of the a/c copy of the airworthiness certificate(s) of the a/c copy of the noise certificate(s) of the a/c copy of the insurance certificate(s) Page 1 on 1 I. FLIGHT INFORMATION Flight Date Flight Number Complete route (incl Origin, destination and intermediate point if relevant) Flights additional comments : A. PASSENGER FLIGHTS Type of flight : Inclusive Tours (*) Own-use Other (specify): (*) In case of Inclusive-tour, a copy of the charter contract for IT-passenger flights and advertising material (brochures) by which the inclusive-tour is made known to the public, need to be joined. Name and address of charterer: Seat capacity: In case of 5th/7th Freedom, and in accordance with the procedures, the requester must at the same time ask the non-objections to ALL Belgian passenger airlines (Brussels Airlines, TUI Jetairfly, Thomas Cook Airlines, TNT Airways and VLM Airlines). B. CARGO FLIGHTS Nature of cargo: Total weight of cargo: Name and address of charterer: consignor: consignee: In case of 5th/7th Freedom, and in accordance with the procedures, the requester must at the same time ask the non-objections to ALL Belgian cargo airlines (TNT Airways). ! ! ATTENTION ! ! The transport of DANGEROUS GOODS AND/OR ARMS is subject to a separate authorisation – Fill in Form B Decision of the Belgian Civil Aviation Administration C. Additional information : Time limits for submission of this form duly completed and the required documents preferably by e-mail to the duty officer or to the generic address ([email protected]) or alternatively by fax (+32 2 277 42 56): - ad hoc flights: at least 3 working days prior to the proposed date of operation - flight programmes: at least 1 month prior to the proposed date of operation of the first flight NOTE : Traffic rights do not dispense the grantee carrier of its obligation to comply with the laws and regulations (i.a. environmental regulations, …) of the grantor state. Date: Signature: ZASADY STOSOWANE W KRAJACH UNIJNYCH Z ISTOTNYM RYNKIEM CZARTEROWYCH PRZEWOZÓW LOTNICZYCH Przykłady niektórych krajów unijnych stosujących omawiane zasady w zgodzie z prawem unijnym to Niemcy, Wielka Brytania, Belgia, Francja, Włochy czy Rumunia. Celem stosowania tych zasad jest stymulowanie inwestycji na terenie własnego kraju, które przekładają się na miejsca pracy, dochody z tytułu danin publicznych, wzrost zamożności społeczeństwa i regionów, a więc i wzrost PKB. Służą one zatrzymaniu danin publicznych na terenie własnego kraju zamiast ich przekierowania do innych krajów Spektakularnym przykładem skuteczności takich regulacji jest utworzenie na terenie Włoch Lufthansa Italia w zamian za nieograniczony dostęp do rynku włoskiego. Przy braku tych zasad Lufthansa mogłaby operować z rynku włoskiego prostu jako podmiot niemiecki, bez konieczności inwestycji na terenie Włoch. „Przy okazji”, niejako naturalnie, nastąpiło istotne przekierowanie zasobów (w tym personelu latającego i technicznego z Allitalii do Lufthansa Italy) zamiast bankructwa przewoźnika włoskiego i masowego bezrobocia we włoskiej branży lotniczej. PRAWO POLSKIE W OBECNEJ POSTACI – zezwolenia dla przewoźników wspólnotowych na wykonywanie przewozów lotniczych z terytorium RP poza obszar Wspólnoty oraz zezwolenia dla przewoźników z krajów trzecich Zgodnie z art. 195 ust. 1 Ustawy z dnia 3 lipca 2002r. Prawo lotnicze zezwolenie może być udzielone, jeżeli zarazem: 1. przemawia za tym interes publiczny, 2. polscy przewoźnicy lotniczy korzystają w państwie obcego przewoźnika z podobnych praw lub uzyskują inne wzajemne korzyści, 3. zapewniona jest możliwość obsługi lotów i przewozów w polskich portach lotniczych, 4. w przypadku lotów wykonywanych w ramach przewozów nieregularnych, dodatkowo: a) przewóz nie może być na podobnych warunkach wykonany w lotach regularnych między tymi samymi portami lotniczymi lub regionami, b) przy przewozach czarterowych lub grupowych rozpoczynających się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zasady ich organizacji są zgodne z przepisami polskimi. PRAWO POLSKIE W OBECNEJ POSTACI – zezwolenia dla przewoźników wspólnotowych na wykonywanie przewozów lotniczych z terytorium RP poza obszar Wspólnoty oraz zezwolenia dla przewoźników z krajów trzecich Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 13 maja 2004 roku w sprawie zezwoleń na wykonywanie przewozu lotniczego. Paragraf 19 powyższego Rozporządzenia daje Prezesowi Urzędu, w przypadku wniosku o udzielenie zezwolenia pojedynczego lub ogólnego na wykonywanie nieregularnego przewozu na zasadzie tzw.piątej wolności lotniczej, możliwośc skorzystania z zasady pierwszeństwa (non-objection). Urząd może z tej zasady skorzystać całkowicie według swego uznania. ”Polityka” ULC w zakresie przyznawania przedmiotowych zezwoleń Brak jasnych zasad ULC odnosi się jedynie do z art. 195 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 3 lipca 2002r. Prawo lotnicze, („polscy przewoźnicy lotniczy korzystają w państwie obcego przewoźnika z podobnych praw lub uzyskują inne wzajemne korzyści”), interpretując to jako zasadę wzajemności. Tutaj występują dwa etapy: 1. Początkowo w swych pismach ULC „uprzejmie prosi o przedstawienie informacji nt. ewentualnych problemów związanych z uzyskiwaniem w obcych państwach członkowskich UE, Konfederacji Szwajcarskiej, Liechtensteinu, Islandii i Norwegii) stosownych zgód na wykonywanie przewozów lotniczych. Prosimy w szczególności o informacje, które władze lotnicze stosują wobec Państwa procedurę ‘non-objection””. Brak informacji traktowany będzie jako brak problemów z uzyskiwaniem zgód oraz niestosowanie wobec Państwa przez obce państwa procedury „non-objection””. Z przedstawionej treści wynika, że ULC jedynie domniemuje, że zasada wzajemności jest respektowana, podczas gdy zgodnie z art. 195 ust 1 pkt 2 powinien dokonać rzeczywistego sprawdzenia istnienia przesłanki wzajemności przed wydaniem zezwolenia. ”Polityka” ULC w zakresie przyznawania przedmiotowych zezwoleń Na skutek interpelacji poselskich i działań Air Italy Polska, zasady przyznawania zezwoleń są rewidowane do następującego stanu (etap 2): ”Polityka” ULC w zakresie przyznawania przedmiotowych zezwoleń Wydając przedmiotowe zezwolenia, ULC nie odnosi się w żaden sposób do tego, w jaki sposób za ich wydaniem przemawia interes publiczny. Zgodnie z obowiązującym obecnie prawem lotniczym spełnienie wymogu zawartego w art. 195 ust. 1 pkt 2 Ustawy nie jest jedyną przesłanką konieczną do wydania zezwolenia, ponieważ na pierwszym miejscu stawiany jest interes publiczny oraz, na zasadzie uznaniowości, możliwe jest stosowanie przez ULC zasady „non-objection”. Interes publiczny jest przesłanką niedookreśloną, więc Urząd działa w ramach tzw. uznania administracyjnego, na mocy którego musi w taki sposób wykonywać swe uprawnienia, by jak najszerzej realizować przesłanki, co do których ustawodawca zostawia pole do interpretacji dla wydającego decyzję. Interes publiczny powinien być zatem, co jest szeroko omawiane przez doktrynę prawa administracyjnego, rozumiany jako interes ogółu obywateli oraz interes państwa polskiego, a co za tym idzie interes polskiego podatnika. ”Polityka” ULC w zakresie przyznawania przedmiotowych zezwoleń Przykład Cypru Na podstawie oświadczenia władz cypryjskich o niestosowaniu przez władze Cypru zasady pierwszeństwa (non-objection) złożonego przez przewoźnika cypryjskiego Eurocypria, ULC wydaje temu przewoźnikowi zezwolenie ogólne na serię przewozów nieregularnych obejmującą 5-tą wolność. ”Polityka” ULC w zakresie przyznawania przedmiotowych zezwoleń Cypr, jako destynacja wakacyjna, jest krajem, w którym dominuje ruch czarterowy przyjazdowy podczas gdy w Polsce prawie cały ruch czarterowy to ruch wyjazdowy. Ponadto należy rozważyć wielkość obydwu krajów, ich populację, wielkość ruchu lotniczego oraz całkowity potencjał ich rynków. Populacja Polski to około 38.5 mln obywateli na obszarze 312,685 km2, natomiast populacja Cypru to około 1 mln obywateli na obszarze 9,251 km2. Wielkość rynku czarterowych przewozów lotniczych w Polsce w roku 2009 to 2,980 tys. pasażerów, a więc prawie trzy razy więcej niż cała populacja Cypru. W interesie publicznym Cypru jest zatem zapewnienie jak największej ilości połączeń czarterowych przyjazdowych w oparciu o umowy wzajemne z krajami, z których on się odbywa, by przy tej okazji również zapewnić możliwie najszerszy dostęp do ich rynku dla przewoźników cypryjskich. Oddanie dostępu do rynku cypryjskiego w zamian za dostęp do rynku polskiego to niewątpliwy sukces i źródło dochodów dla Cypru, ale bilans wzajemnych korzyści jest dla Polski druzgocąco niekorzystny. Gdyby chodziło o deklarację z kraju o potencjale i wielkości rynku zbliżonym do rynku polskiego, można by potraktować taką informację za sukces ULC. ”Polityka” ULC w zakresie przyznawania przedmiotowych zezwoleń ULC powinien rozważyć skalę wzajemnych korzyści wynikających dla obydwu krajów, jeśli nie będzie stosowana zasada „non-objection”, a także rozważyć straty dla budżetu państwa polskiego, jeśli na skutek wydawania zezwoleń dla przewoźników cypryjskich na loty nieregularne z Polski poza Europejski Obszar Gospodarczy wszelkie daniny publiczne (w tym także miejsca pracy) powstaną jedynie na Cyprze, podczas gdy przewoźnicy koncesjonowani w Polsce (zwłaszcza w okresie zimowym), mający możliwość wykonania takich lotów, utracą możliwość osiągania opodatkowanych przychodów i zostaną zmuszeni do redukcji miejsc pracy. Jest to też czytelny komunikat dla potencjalnych inwestorów, którzy zyskują możliwość pełnego korzystania z rynku polskiego będąc koncesjonowanym na Cyprze, gdzie obowiązuje 9% podatek dochodowy oraz inne korzyści podatkowe (w porównaniu do 19% w Polsce i zawiłego systemu podatkowego). W jaki sposób jest tutaj realizowany interes publiczny? Jak to było z Honkerem? Honker to polski przestarzały technologicznie samochód terenowy, produkowany od roku 1988 bez istotnych modyfikacji aż do upadku Daewoo Motor Polska. W 2009 roku przedsiębiorstwo DZT Tymińscy zakupiło prawa do produkcji samochodu prawie w niezmienionej formie za 43 mln zł. Pytany o rynek zbytu tak przestarzałego pojazdu, polski przedsiębiorca wymienił m.in. Republikę Nigerii. Nadmienił jednak, iż: „podpisanie tego kontraktu sprzedaży pojazdów będzie wymagało od niego kolejnej inwestycji w wysokości około 100 mln złotych, bowiem rząd Republiki Nigerii jako warunek podpisania kontraktu postawił uruchomienie montowni tego pojazdu na terenie swego kraju”. Był to wymóg inwestycyjny, chodziło o miejsca pracy i daniny publiczne w zamian za dostęp do rynku. Skoro rozumie tę zależność rząd Republiki Nigerii, czemu nie rozumie tego polski regulator? DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ