Temat 11 - Układ z Schengen.
Transkrypt
Temat 11 - Układ z Schengen.
Temat 11: UKŁAD ŁAD Z SCHENGEN (1985). (1985) 1. 2. 3. 4. Historia zawarcia Układu. Państwa członkowskie Układu z Schengen. Schengen Tymczasowe przywrócenie kontroli. kontroli Zasady bezpiecznego podróżowania po Europie i świecie. świecie Historia zawarcia Układu z Schengen (Luksemburg) To porozumienie, które znosi kontrole osób przekraczających granice między państwami członkowskimi (w ramach Unii Europejskiej i nie tylko), a w zamian za to wzmacnia współpracę państw w zakresie polityki azylowej i bezpieczeństwa. Dotyczy to również współpracy przygranicznej. Układ zawarto 14 czerwca 1985 w miejscowości miejscowości Schengen w Luksemburgu, przez 5 państw: Belgię, Francję, Holandię, Luksemburg i Niemcy. Niemcy Konsekwencje funkcjonowania strefy Schengen: − zniesienie kontroli roli na granicach wewnętrznych strefy, − zwiększona kontrola mobilna obywateli państw trzecich, − ujednolicenie przepisów dotyczących kontroli na granicach zewnętrznych oraz przepisów wizowych, obcokrajowcy po przekroczeniu granicy strefy mogą poruszać się swobodnie swo po strefie Schengen (wiza:: pisemne zezwolenie udzielone cudzoziemcowi na przekroczenie granicy państwa, pobyt lub przejazd przez nie), − prowadzenie wspólnej polityki azylowej (azyl: ( : schronienie udzielane cudzoziemcowi ściganemu lub prześladowanemu we własnym kraju), − współpraca sądowa w sprawach dotyczących ekstradycji; europejski nakaz aresztowania: • ekstradycja:: wydanie podejrzanego lub przestępcy przez jedno państwo innemu państwu na jego żądanie w celu osądzenia lub wykonania orzeczenia, • europejski nakaz aresztowania (ENA): aresztowanie osoby poszukiwanej w innym kraju, − współpraca policyjna, − elektroniczny System Informacji Schengen (SIS), służy poszukiwaniu osób zaginionych lub skradzionych dzieł sztuki. 1 Stosowanie Układu Początkowo od 1986 roku oznaczało czało to jedynie zwykłą kontrolę wzrokową na granicy dokonywaną w stosunku do pojazdów przekraczający ją ze zmniejszonymi prędkościami. Następnie od 1995 roku całkowicie zniesiono kontrolę na granicach. Układ jest otwarty dla wszystkich członków Unii Europejskiej, co wzmacnia stosowanie strefy wolnego handlu i swobodnego przepływu osób. Swoboda przepływu osób wewnątrz tej strefy dotyczy nie tylko obywateli państw będących jego sygnatariuszami, ale wszystkich wszystk osób innej narodowości o dowolnym obywatelstwie, które przekraczają granice wewnętrzne na terenie objętym porozumieniem. Do Układu z Schengen należą obecnie 22 państwa oraz Islandia, Norwegia, Monaco, San Marino, Watykan oraz na zasadzie stowarzyszenia stowarzyszen Szwajcaria i Lichtenstein. Polska przystąpiła do Układu w 21 grudnia 2007 roku. Znak drogowy Polska Schengen (wzór oznakowania polskich granic wewnętrznych strefy Schengen) Tymczasowe przywrócenie kontroli na granicach Zgodnie z zapisami Układu z Schengen kontrola na granicach wewnętrznych może być przywrócona w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego. Przykłady: − Francja 1998: mistrzostwa świata w piłce nożnej, − Niemcy 2006: mistrzostwa świata w piłce nożnej, n − Niemcy 2009: szczyt NATO, − Polska 2012:: mistrzostwa Europy w piłce nożnej, − Polska 2013:: konferencja klimatyczna w Warszawie. Zasady bezpiecznego podróżowania po Europie i świecie: świecie − należy przestrzegać miejscowego prawa obowiązującego w obcym państwie, państwi − czytać informacje zamieszczone na stronie internetowej MSZ w zakresie przepisów wizowych, celnych, karnych, ochrony zdrowia, ruchu drogowego – przygotować się do wyjazdu, − posiadać numer telefonu polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego, − nocować w miejscach ejscach sprawdzonych, − utrzymywać kontakt z rodziną, − unikać spożywania alkoholu i pożywienia z nieznanych źródeł (w Arabii Saudyjskiej za posiadanie alkoholu grozi więzienie), 2 − płatności dokonywać kartą, przelewem, gotówką, − unikać łatwego zarobku, − nie prowokować swoim zachowaniem miejscowych. Zagrożenia podczas podróży zagranicznych: − czytać ostrzeżenia zawarte na stronach MSZ dla podróżujących do niektórych państw, − znać zagrożenia w zakresie możliwych ataków terrorystycznych, klęsk żywiołowych, lokalnych konfliktów, − nieświadomy przemyt narkotyków, − wysokie kary za przemyt narkotyków (wieloletnie więzienie, kara śmierci). 3