nowa ustawa o działalności leczniczej z dnia 15.04.2011 r

NOWA USTAWA O DZIAŁALNOŚCI LECZNICZEJ Z DNIA 15.04.2011 R – PODSTAWOWE
POJECIA ORAZ PROCEDURA WPISU DO REJESTRU PODMIOTÓW WYKONUJACYCH
DZIAŁALNOŚC LECZNICZĄ
1. Wprowadzenie
2. Charakterystyka podmiotu leczniczego i podmiotu wykonującego działalność leczniczą
3. Przedsiębiorstwo, firma i jej oznaczenie – praktyczne wyjaśnienia
4. Praktyczne aspekty prowadzenia działalności leczniczej
5. Reprezentacja podmiotu wykonującego działalność leczniczą
6. Ogólna charakterystyka przekształceń dotychczasowych podmiotów świadczących usługi
lecznicze w podmioty lecznice w świetle Ustawy z dnia 15.04.2011 r o działalności leczniczej.
7. Zalety i wady prowadzenia indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej praktyki lekarskiej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem.
1. WPROWADZENIE
Ustawa o działalności leczniczej (podpisana przez Prezydenta 10.5.2011 r., weszła w życie, co
do zasady, z dniem 1.7.2011 r.) zastąpiła ustawę z 30.8.1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Ustawa wprowadziła szereg zmian, m.in. w zakresie form wykonywania działalności
polegającej na świadczeniu usług zdrowotnych.
Ustawa wprowadza nowe pojęcia i ich definicje, takie jak: działalność lecznicza, podmiot wykonujący taką działalność, podmiot leczniczy czy praktyka zawodowa. Podstawową zasadą
przyjętą przez ustawę jest to, że podmioty wykonujące działalność leczniczą mają status
przedsiębiorcy. W grupie tej znajdą się także przedsiębiorcy działający na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, co oznacza, że muszą uzyskać wpis
do rejestru przedsiębiorców.
Nowa ustawa nie wprowadziła zmian dotyczących podstaw zatrudniania personelu medycznego w zakładach leczniczych. Lekarze i pielęgniarki nadal będą mogli wykonywać pracę na
podstawie umów o pracę i umów cywilnoprawnych, czyli kontraktów. Ponadto przepisy nowej ustawy potwierdziły zachowanie uprawnień pracowników dotychczasowych zakładów
opieki zdrowotnej do dodatku za staż pracy, nagród jubileuszowych czy odpraw emerytalnych.
1
2. Charakterystyka podmiotu leczniczego i podmiotu wykonującego działalność leczniczą
Podmioty lecznicze to
a) przedsiębiorcy we wszelkich formach przewidywanych do wykonywania działalności
gospodarczej, a także
b) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
c) jednostki budżetowe,
d) instytuty badawcze, które prowadzą badania naukowe i rozwojowe w dziedzinie medycyny, oraz
e) fundacje, stowarzyszenia, kościoły czy związki wyznaniowe, których celem statutowym jest
również wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia.
Działalność lecznicza jest to działalność polegająca na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, jak
również na promocji zdrowia, realizacji zadań dydaktycznych, w tym wdrażaniu nowych technologii
medycznych i metod leczenia.
Możemy wyróżnić następujące rodzaje tej działalności:
• świadczenia szpitalne,
• stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne,
• świadczenia ambulatoryjne.
Praktyka zawodowa to również forma prowadzenia działalności leczniczej wykonywanej jako
indywidualna lub grupowa praktyka lekarska albo pielęgniarska.
3. Przedsiębiorstwo, firma i jej oznaczenie – praktyczne wyjaśnienia
W polskim systemie prawnym funkcjonuje wiele definicji przedsiębiorcy. Dwie z nich mają charakter generalny, tzn. obejmują swoim zakresem więcej aktów prawnych,do nich też odnosi
się ustawa o działalności leczniczej.
a) pierwsza z nich określona jest w art. 431 KC, zgodnie z którą przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
2
b) druga ze wspomnianych definicji, zawarta w art. 2 ustawy o swobodzie gospodarczej, uznaje
za przedsiębiorcę osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonującą we własnym
imieniu działalność gospodarczą, a także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Obydwa wskazane wyżej pojęcia uznają za przedsiębiorcę osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, o ile prowadzą we własnym imieniu działalność gospodarczą i w zakresie, w jakim tę działalność prowadzą. Najważniejsza różnica sprowadza się w związku z tym do wymienienia w definicji
KC działalności zawodowej obok działalności gospodarczej. Działalność zawodowa polega przede
wszystkim na wykonywaniu tzw. wolnych zawodów, w związku z tym jedynie osoby fizyczne mogą
być uznane za przedsiębiorców ze względu na prowadzenie działalności zawodowej.
Definicja przedsiębiorcy określona w KC ma zatem szerszy charakter niż definicja z ustawy o swobodzie gospodarczej, co znajduje swoje uzasadnienie przede wszystkim w fakcie, że KC z zasady
ma zastosowanie do wszelkich stosunków cywilnoprawnych między osobami fizycznymi i osobami
prawnymi (art. 1 KC)
W tym miejscu należy jeszcze odpowiedzieć na pytanie czym jest działalność gospodarcza?
Stwierdzenie, czy dana działalność jest działalnością gospodarczą wymaga łącznego spełnienia
następujących przesłanek:
a) prowadzenia działalności w celu zarobkowym;
b) prowadzenia działalności o charakterze wytwórczym, budowlanym, handlowym lub usługowym
oraz poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin ze złóż;
c) prowadzenia działalności o charakterze zawodowym – w przypadku osób fizycznych;
d) prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły
Bogaty dorobek orzecznictwa SN wskazuje w tym miejscu również takie cechy, jak choćby
uczestnictwo w obrocie gospodarczym czyli faktyczne prowadzenie działalności zewnętrznej,
zmierzającej np. do świadczenia usług na rzecz osób trzecich (w odróżnieniu od zaspokajania
wyłącznie własnych potrzeb).
Od pojęcie przedsiębiorstwa należy odróżnić określenie firma: Przedsiębiorca działa pod firmą
czyli firma to nazwa przedsiębiorstwa.
- Firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub
określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz
innych określeń dowolnie obranych. np. Krzysztof „Grabaż” Grabowski, Poznań.
- Firmą osoby prawnej jest jej nazwa.
3
Firma zawiera określenie formy prawnej osoby prawnej, które może być podane w skrócie, a
ponadto może wskazywać na przedmiot działalności, siedzibę tej osoby oraz inne określenia
dowolnie obrane.
np. Medicus sp. zo.o. (obow) z siedzibą we Wrocławiu, Gabinet stomatologiczny ( fakult.)
4. Praktyczne aspekty prowadzenia działalności leczniczej
Lekarze mogą wykonywać swój zawód w ramach działalności leczniczej na zasadach określonych
w ustawie oraz w przepisach odrębnych i po wpisaniu do rejestru podmiotów wykonujących
działalność leczniczą.
Działalność lecznicza lekarzy może być wykonywana w formie:
a) jednoosobowej działalności gospodarczej jako:
• indywidualna praktyka lekarska,
• indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania,
• indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska,
•
indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania,
•
indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na
podstawie umowy z tym podmiotem
indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu
•
leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem,
b) spółki cywilnej, spółki jawnej (ta forma nie była dopuszczona – co było zupełnie niezrozumiałe
– we wcześniej obowiązujących przepisach) albo spółki partnerskiej, jako grupowa praktyka
lekarska,
Wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu
leczniczego. Lekarze wykonujący zawód w ramach praktyki zawodowej określani są w ustawie,
jako podmioty wykonujące działalność leczniczą.
Lekarz wykonujący działalność leczniczą jako indywidualną praktykę lekarską jest obowiązany
spełniać następujące warunki:
a) posiadać prawo wykonywania zawodu;
b) nie może być:
- zawieszony w prawie wykonywania zawodu ani ograniczony w wykonywaniu określonych
czynności medycznych na podstawie przepisów o zawodach lekarza i lekarza dentysty lub
4
przepisów o izbach lekarskich,
- ukarany karą zawieszenia prawa wykonywania zawodu,
- pozbawiony możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego
zakazu wykonywania zawodu albo zawieszony w wykonywaniu zawodu zastosowanym
środkiem zapobiegawczym;
c) musi dysponować pomieszczeniem, w którym będą udzielane świadczenia zdrowotne,
wyposażonym w produkty lecznicze, wyroby medyczne, aparaturę i sprzęt medyczny
odpowiedni do rodzaju i zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych, oraz posiadać opinię
właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej o spełnieniu warunków wymaganych przy
udzielaniu określonych świadczeń zdrowotnych, a także świadczeń udzielanych w zakresie
określonym w art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty
(Lekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej
udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała
lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki – obowiązek
posiadania produktów leczniczych i sprzętu medycznego umożliwiającego udzielanie
świadczeń zdrowotnych w przypadkach niecierpiących zwłoki)
d) musi uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej;
e) musi zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym
przepisami ustawy.
Lekarz wykonujący działalność leczniczą jako indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską
jest obowiązany spełniać te same warunki co lekarz prowadzący praktykę indywidualną oraz
posiadać
specjalizację
w
dziedzinie
medycyny
odpowiadającej
rodzajowi
i
zakresowi
wykonywanych świadczeń zdrowotnych.
Lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania jest
obowiązany spełniać warunki,
takie jak lekarz prowadzący indywidualną praktykę – poza
pomieszczeniem w którym udziela świadczeń i jego wyposażeniem – oraz:
•
posiadać produkty lecznicze i sprzęt medyczny umożliwiające udzielanie świadczeń
zdrowotnych,
w
tym
również
w
przypadkach
zwłoka
mogłaby
spowodować
niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju
zdrowia i niecierpiących zwłoki;
•
wskazać adres siedziby indywidualnej praktyki lekarskiej wykonywanej w miejscu wezwania
oraz miejsca przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej
oraz produktów leczniczych i sprzętu medycznego.
MIEJSCEM WEZWANIA NIE MOŻE BYĆ PRZEDSIĘBIORSTWO PODMIOTU LECZNICZEGO
(szpital, przychodnia), oznacza to, że kontrakty nie będą mogły być wykonywane w ramach takiej
praktyki. Tylko wizyty domowe.
5
Nowym typem praktyki jest indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie
podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem. Lekarz prowadzący taką
praktykę jest obowiązany spełniać warunki, takie jak lekarz prowadzący indywidualną praktykę –
poza pomieszczeniem w którym udziela świadczeń i jego wyposażeniem. Praktyka ta
prowadzona jest na podstawie umowy z podmiotem leczniczym. (lekarz świadczy usługi, podmiot
leczniczy daje pomieszczenie i sprzęt)
Lekarz wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu
wezwania jest obowiązany spełniać warunki, takie jak lekarz wykonujący praktykę na wezwanie
oraz posiadać specjalizację w dziedzinie medycyny odpowiadającej rodzajowi i zakresowi
wykonywanych świadczeń zdrowotnych.
MIEJSCEM WEZWANIA NIE MOŻE BYĆ PRZEDSIĘBIORSTWO PODMIOTU LECZNICZEGO,
oznacza to, że kontrakty nie będą mogły być wykonywane w ramach takiej praktyki.
Lekarz
wykonujący
indywidualną
specjalistyczną
praktykę
lekarską
wyłącznie
w
przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem jest
obowiązany spełniać warunki jak lekarz prowadzący praktykę na wezwanie i posiadać
specjalizację w dziedzinie medycyny odpowiadającej rodzajowi i zakresowi wykonywanych
świadczeń zdrowotnych.
W ramach praktyk indywidualnych można – jak dotychczas – zatrudniać wyłącznie osoby
niebędące lekarzami do wykonywania czynności pomocniczych (współpracy). Nie jest to możliwe
przy praktykach na wezwanie. W ramach grupowej praktyki lekarskiej mogą być udzielane
świadczenia zdrowotne wyłącznie przez lekarzy będących wspólnikami albo partnerami spółki, w
formie której praktyka jest prowadzona. Grupowa praktyka musi spełniać te same warunki co
praktyka indywidualna (odpowiednio indywidualna specjalistyczna).
5. Reprezentacja podmiotu wykonującego działalność leczniczą
a) jednoosobowa działalność gospodarcza - lekarz jako przedsiębiorca sam może reprezentować swoje przedsiębiorstwo, może również ustanowić pełnomocnika
Zgodnie z art. 98 kc „Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo
określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.”
Szczególnym rodzajem pełnomocnictwa jest prokura, w przeciwieństwie do pełnomocnictwa z
mocy ustawy obejmuje ona umocowanie do czynności sądowych oraz pozasądowych związa-
6
nych z prowadzeniem przedsiębiorstwa (1091 par 1 kc). Jej stronami mogą być wyłącznie przedsiębiorcy podlegający wpisowi do rejestru przedsiębiorców, a jako prokurenta można ustanowić
jedynie osobę fizyczną posiadającą pełną zdolność do czynności prawny
b) Grupową praktykę lekarską lekarze mogą prowadzić m.in. jako wspólnicy spółki cywilnej. Spółka cywilna nie jest podmiotem prawa, nie posiada zdolności prawnej ani zdolności do czynności
prawnych. Natomiast ustawa o swobodzie działalności gospodarczej w art. 4 ust. 2 wspólników
spółki cywilnej traktuje jako przedsiębiorców w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Reprezentacja spółki przez wspólników regulowana jest przez następujące przepisy kc:
Art. 865. § 1. Każdy wspólnik jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia spraw spółki.
§ 2. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy, które nie
przekraczają zakresu zwykłych czynności spółki. Jeżeli jednak przed zakończeniem takiej sprawy
chociażby jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się jej prowadzeniu, potrzebna jest uchwała
wspólników.
§ 3. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników wykonać czynność nagłą, której
zaniechanie mogłoby narazić spółkę na niepowetowane straty.
Art. 866. W braku odmiennej umowy lub uchwały wspólników każdy wspólnik jest umocowany do
reprezentowania spółki w takich granicach, w jakich jest uprawniony do prowadzenia jej spraw.
Można zatem wywnioskować, że każdy ze wspólników może umocować pełnomocnika do czynności nie przekraczających zwykłych czynności spółki, natomiast do umocowania je przekraczającego wymagana jest uchwała wspólników.
c) Spółka jawna - zgodnie z art. 22 par. 1 ksh spółką jawną jest spółka osobową, która prowadzi
przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Spółka jawna jest jednostką
organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną.
Zgodnie z art. 29 ksh każdy wspólnik ma prawo reprezentować spółkę, dotyczy ono wszystkich
czynności sądowych i pozasądowych spółki. Prawo to nie może być ograniczone ze skutkiem
wobec osób trzecich.
Umowa spółki może pozbawiać wspólnika prawa reprezentowania spółki. Takie pozbawienie
prawa reprezentowania spółki, jeżeli następuje w umowie jest dobrowolne. Poza umownym
„odjęciem” wspólnikowi prawa do reprezentacji art. 30 § 1 przewiduje możliwość ustanowienia
reprezentacji łącznej z innym wspólnikiem lub prokurentem.
Poza dobrowolnym pozbawieniem prawa reprezentowania spółki ksh przewiduje pozbawienie tego
prawa na mocy prawomocnego orzeczenia sądu. Może ono nastąpić wyłącznie z ważnych
powodów.
Ustanowienie pełnomocnika następuje analogicznie jak w przypadku spółki cywilnej, natomiast
7
prokura przedstawia się odmiennie. Zgodnie z art. 41 par.1 ustanowienie prokury wymaga zgody
wszystkich wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki, jednak prawo do jej odwołania
ma każdy wspólnik mający prawo do prowadzenia spraw spółki. Konstrukcja taka wynika z
szerokiego umocowania prokurenta oraz szczególnego stosunku prawnego jakim jest prokura.
Prokurent (-ci) oraz rodzaj prokury (łączna, oddziałowa) dla swej ważności powinny być ujawnione
w Krajowym Rejestrze Sądowym.
d) Szczególnym rodzajem spółki osobowej jest spółka partnerska, utworzona przez wspólników
(partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod
własną firmą. Znajdują w jej przypadku zastosowanie przepisy dot. sp. jawnej (89 ksh) z
nielicznymi wyjątkami:
Art. 96. § 1. Każdy partner ma prawo reprezentować spółkę samodzielnie, chyba że umowa spółki
stanowi inaczej.
§ 2. Pozbawienie partnera prawa reprezentowania spółki może nastąpić tylko z ważnych powodów
uchwałą powziętą większością trzech czwartych głosów w obecności co najmniej dwóch trzecich
ogólnej liczby partnerów. Umowa spółki może przewidywać surowsze wymogi powzięcia uchwały.
§ 3. Pozbawienie partnera prawa reprezentowania spółki na podstawie § 2 staje się skuteczne z
chwilą wpisu do rejestru.
Art. 97. § 1. Umowa spółki partnerskiej może przewidywać, że prowadzenie spraw i
reprezentowanie spółki powierza się zarządowi.
Ustanowienie pełnomocnictwa oraz prokury ma się analogicznie jak w przypadku sp. jawnej.
6. Ogólna charakterystyka przekształceń dotychczasowych podmiotów świadczących
usługi lecznicze w podmioty lecznice w świetle Ustawy z dnia 15.04.2011 r o działalności leczniczej.
A. wpis do rejestru
Działalność można rozpocząć po uzyskaniu wpisu do rejestru podmiotów wykonujących
działalność leczniczą, który w przypadku praktyk lekarskich nadal prowadzić będzie Okręgowa
Rada Lekarska. Ustawa określa enumeratywnie (w art. 101) treść wniosku o wpis do rejestru.
Lekarz, który zamierza wykonywać zawód w ramach działalności leczniczej, składa organowi
prowadzącemu rejestr,1, wniosek o wpis do rejestru zawierający następujące dane:
1) imię i nazwisko lekarza;
2) numer dokumentu poświadczającego posiadanie prawa wykonywania zawodu lekarza;
3) formę działalności leczniczej i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych, w tym również w
8
zakresie, o którym mowa w art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza
dentysty;
4) adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych lub miejsca przyjmowania wezwań i
przechowywania dokumentacji medycznej, w tym również w zakresie, o którym mowa w art. 30
ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, w przypadku wykonywania
praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania;
5) Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);
6) adres do korespondencji;
7) posiadane specjalizacje;
8) numer wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.
Lekarze zamierzający wykonywać zawód w ramach działalności leczniczej jako grupową praktykę
lekarską w celu uzyskania wpisu do rejestru składają wniosek zawierający:
1) listę lekarzy wspólników albo partnerów spółki, ze wskazaniem imion i nazwisk, ich miejsc
zamieszkania oraz imienia i nazwiska osoby uprawnionej do reprezentowania tej spółki;
2) dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2-7;
3) numer wpisu do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej;
4) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania spółki, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz
pełnionej funkcji.
Dolnośląska Izba Lekarska wymaga następujących dokumentów:
KOMUNIKAT DIL
W związku z przedłużająca się procedurą legislacyjną dotyczącą wydania rozporządzenia
Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowego zakresu danych objętych wpisem do rejestru
podmiotów wykonujących działalność leczniczą oraz szczegółowego trybu postępowania w
sprawach dokonywania wpisów, zmian oraz wykreśleń z tego rejestru , w Dolnośląskiej
Izbie Lekarskiej we Wrocławiu przyjmuje się następującą procedurę rejestrowania praktyki
lekarskiej
wykonywanej
wyłącznie
w
przedsiębiorstwie
podmiotu
leczniczego:
1. Przyjmujemy wniosek o rejestrację praktyki na dotychczas obowiązujących drukach ,
wraz z kserokopię: prawa wykonywania zawodu, zaświadczenia o wpisie do
ewidencji działalności gospodarczej, potwierdzenia opłaty rejestracyjnej w kwocie 69,00
zł,
3. Informujemy lekarza, że jeżeli w terminie 40 dni, nie otrzyma od Dolnośląskiej Izby
Lekarskiej
zezwolenia,
może
podjąć
wykonywanie
działalności,
po
uprzednim
zawiadomieniu o tym na piśmie DIL, zgodnie z art. 104 ust. 2 z dnia 15 kwietnia 2011 o
działalności
leczniczej
(Dz.U
nr
112,
poz.
654),
4. Lekarzowi wydajemy poświadczenie złożenia wniosku o rejestrację praktyki lekarskiej
9
wykonywanej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego
a np. Oil w Gdańsku
Lekarz rejestrujący indywidualną, specjalistyczną, grupową praktykę (GABINET) powinien złożyć
następujące dokumenty:
• Wypełniony wniosek
• Zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z właściwego Urzędu
Miasta lub Gminy (nazwa działalności zgodnie ze składanym wnioskiem, np.: Indywidualna
Praktyka Lekarska, Indywidualna Specjalistyczna Praktyka Lekarska lub Grupowa Praktyka
Lekarska), REGON (po otrzymaniu z Urzędu Statystycznego - można złożyć wniosek bez
Regonu i dostarczyć dokument przy odbiorze zaświadczenia)
• Postanowienie Powiatowego Inspektora Sanitarnego o odbiorze pomieszczeń na cele
prywatnej praktyki - wydane na nazwisko lekarza (nie może być postanowienie o odbiorze
ZOZ-u lub NZOZ-u)
• Prawo do korzystania do lokalu (umowa najmu, umowa podnajmu, akt własności, umowa
użyczenia)
• Kartę
obiegową
konieczne
jest
przedstawienie
ostatniego
świadectwa
pracy,
zaświadczenia o zatrudnieniu lub umowy kontraktowej, potwierdzenie opłacania składek
• Umowę ubezpieczenia (od 1.01.2012 r.)
• Umowę o sterylizację - tylko w przypadku lekarzy, którzy używają sprzętu wielokrotnego
użytku i nie posiadają autoklawu)
• Umowę spółki cywilnej, partnerskiej lub jawnej - dotyczy tylko lekarzy rejestrujących
praktyki grupowe
• Opłatę rejestracyjną: 69 zł - wpis do rejestru; 35 zł - zmiana wpisu w rejestrze
Lekarz rejestrujący praktykę indywidualną, specjalistyczną, grupową w miejscu wezwania
(WIZYTY DOMOWE) powinien złożyć następujące dokumenty:
• Wypełniony wniosek
• Zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z właściwego Urzędu
Miasta lub Gminy
• REGON po otrzymaniu z Urzędu Statystycznego - można złożyć wniosek bez Regonu i
dostarczyć dokument przy odbiorze zaświadczenia
10
• Prawo do lokalu, w którym będzie przechowywana dokumentacja medyczna (umowa
najmu, podnajmu lub użyczenia, akt własności lub kserokopia dowodu osobistego)
• Kartę obiegową
• Umowę ubezpieczenia (od 1.01.2012 r.)
• Opłatę rejestracyjną: 69 zł - wpis do rejestru; 35 zł - zmiana wpisu w rejestrze
Lekarz rejestrujący praktykę indywidualną, specjalistyczną, wyłącznie w przedsiębiorstwie
podmiotu leczniczego (KONTRAKT) powinien złożyć następujące dokumenty:
• Wypełniony wniosek
Wpis do rejestru musi nastąpić w terminie 30 dni od złożenia wniosku. Jeżeli wpis nie nastąpi w
ciągu 40 dni można rozpocząć działalność po zawiadomieniu Okręgowej Rady Lekarskiej.
Zmianie uległa wysokość opłat za wpis – wynosić będzie 2% przeciętnego wynagrodzenia
za ubiegły rok. (aktualnie 69 zł)
Ustawa nakłada obowiązek zgłoszenia zmian danych objętych wpisem do rejestru w ciągu 14 dni
od ich powstania. Jeśli zmiana nie zostanie zgłoszona lekarz może zostać ukarany karą w
wysokości do 10 krotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. (35 zł – opłata za
zmiany wpisu w rejestrze)
Zniesiono również obowiązek kontroli praktyki przed rozpoczęciem działalności.
Ustawa stanowi również, że odwołania od decyzji Okręgowej Rady Lekarskiej dotyczących
odmowy wpisu, odmowy jego zmiany i wykreślenia wpisu z rejestru rozpatruje Minister Zdrowia.
Podobnie jak wcześniej stosuje się w tych sprawach przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego.
Mimo, że przepisy ustawy weszły w życie 1 lipca 2011 roku rejestry praktyk lekarzy prowadzone
będą na dotychczasowych zasadach do dnia 31 grudnia 2011 roku.
Lekarze wykonujący zawód w ramach praktyki zawodowej mają obowiązek dostosowania swojej
działalność do przepisów ustawy w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia jej w życie.
B. Reklama
Ustawa uchyliła również przepisy ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty dotyczące reklamy
praktyk zawodowych. Wprowadziła jednak przepis o identycznym brzmieniu jak dotychczasowe
regulacje w tym zakresie – lekarze prowadzący praktyki są zobowiązani do podania do
wiadomości publicznej informacji o zakresie i rodzajach udzielanych świadczeń zdrowotnych.
Treść i forma tych informacji nie mogą mieć jak poprzednio cech reklamy. Pozbawiono jednak
11
Naczelną Radę Lekarską prawa określenia w uchwale informacji o udzielanych świadczeniach.
C. Pomieszczenia
Pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą muszą odpowiadać
wymaganiom odpowiednim do rodzaju wykonywanej działalności leczniczej oraz zakresu
udzielanych świadczeń zdrowotnych. Określi je Minister Zdrowia w drodze rozporządzenia.
Minister Zdrowia został również upoważniony do określenia standardy postępowania medycznego
w wybranych dziedzinach medycyny lub w wybranych podmiotach wykonujących działalność
leczniczą.
Praktyki funkcjonujące w dniu wejścia w życie ustawy, które nie spełniają takich wymagań są
zobowiązane do dostosowania pomieszczeń i urządzeń do tych wymagań do dnia 31 grudnia 2016
roku. Do 30 czerwca 2012 roku należy przedstawić Okręgowej Radzie Lekarskiej program
dostosowania praktyki do wymagań ustawy. Musi być on zaopiniowany przez właściwy organ
Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Opinia ta jest wydawana w drodze decyzji administracyjnej.
D. Regulamin organizacyjny
Nowością
jest
również
wprowadzenie
dla
praktyk
obowiązku
posiadania
regulaminu
organizacyjnego, w którym określa się:
1)firmę podmiotu;
2)cele i zadania podmiotu;
3)rodzaj działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
4)miejsce udzielania świadczeń zdrowotnych;
5)wysokość opłaty za udostępnienie dokumentacji medycznej;
6)organizację procesu udzielania świadczeń zdrowotnych w przypadku pobierania opłat;
7)wysokość opłat za udzielane świadczenia zdrowotne inne niż finansowane ze środków
publicznych.
Informacje opisane w pkt. 5) i 7) muszą być podane do wiadomości pacjentów (w sposób
zwyczajowo przyjęty w tym podmiocie).
E. Obowiązek ubezpieczenia
Ustawa
zawiera
nową
regulację
dotycząca
umów
obowiązkowego
ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej. Łączy ona w sobie ubezpieczenia przewidziane dotąd trzema
ustawami: indywidualne oc lekarza, oc podmiotu któremu podzlecono świadczenie usług na
podstawie ustawy o zoz, oc podmiotu związanego umową z NFZ. Lekarze zawierać będą wobec
tego tylko jedną umowę ubezpieczenia.
12
Ubezpieczenie to obejmuje:
1)szkody będące następstwem udzielania świadczeń zdrowotnych albo niezgodnego z
prawem zaniechania udzielania świadczeń zdrowotnych;
2)z tytułu zdarzeń medycznych określonych w przepisach o prawach pacjenta i Rzeczniku
Praw Pacjenta obejmuje zdarzenia medyczne w rozumieniu tej ustawy, które miały miejsce w
okresie ochrony ubezpieczeniowej.
Obowiązek ubezpieczenia powstaje najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia
wykonywania działalności leczniczej. Nie później niż w terminie 7 dni od zawarcia umowy
ubezpieczenia należy przekazać Izbie Lekarskiej, jako organowi prowadzącemu rejestr, dokumenty
potwierdzające zawarcie umowy ubezpieczenia wystawione przez ubezpieczyciela.
Ze względu na to, że lekarze mają już zawarte umowy obowiązkowego ubezpieczenia na
dotychczas obowiązujących zasadach, nowe przepisy dotyczące ubezpieczeń stosuje się od dnia
1 stycznia 2012r. Jeżeli umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej została
zawarta na okres, który kończy się po 1 lipca 2011 roku, nową umowę ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej zawiera się najpóźniej w ostatnim dniu okresu obowiązywania
dotychczasowej umowy, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2012 r. Nie trzeba więc
natychmiast zawierać nowych umów i można spokojnie czekać aż zakończy się okres, na który
zostały zawarte.
7. Zalety i wady prowadzenia indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej praktyki
lekarskiej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym
podmiotem.
Przede wszystkim stwierdzić należy, że wady i zalety ujawnia się w praktyce. Z ustawy można
jednak wywnioskować kilka różnić pomiędzy tymi dwiema praktykami
a) indywidualna praktyka lekarskiej oznacza prowadzenie własnego gabinetu lekarskiego
- zalety – dowolnie ustalane godziny przyjęć, niezależność organizacyjna, możliwość zatrudnienia
pomocy
- wady – koszty związane z dostosowaniem pomieszczeń do wymagań ustawowych oraz koszty
ich utrzymania,
b) indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na
podstawie umowy z tym podmiotem.
- zalety- brak kosztów związanych ze pomieszczeniami i sprzętem
- wady- brak niezależności, wyłączna praca w podmiocie leczniczym w którym został zawarta
umowa.
13