Wczesna diagnostyka stożka rogówki Czy można

Wczesna diagnostyka stożka rogówki
Czy można wykorzystać OCT?
Bartłomiej J. Kałużny
Klinika Chorób Oczu, Collegium Medicum, Bydgoszcz
Kierownik: prof. dr hab. med. G. Malukiewicz
Po co ?
- prawidłowa kwalifikacja do rogówkowej
chirurgii refrakcyjnej
- wczesna kwalifikacja do cross-linking
Keratometria
pomiar centralnych krzywizn rogówki,
wykorzystuje fakt, że przednia
powierzchnia rogówki odbija światło jak
zwierciadło wypukłe
 pozwala na ocenę około 6% przedniej
powierzchni rogówki
podejrzenie:
> 45,00 D
różnica > 1,00 D
Topografia – w oparciu o krążki Placido
koncentryczne podświetlone okręgi są rzutowane na
rogówkę, następnie ich odbicia są rejestrowane za pomocą
kamery, zniekształcone odbicia są analizowane komputerowo
i przedstawiane w postaci map
Teoretycznie do analizy może być użyte nawet 6 000 do 11 000
punktów, a dokładność tej metody w optymalnych warunkach w
centralnej części wynosi ±0,25 D lub 2-3 µm, ale w klinicznych
często przekracza ±1,00 D lub 8-12µm
Roberts C. Corneal topography: a review of terms and concepts. J Cataract Refract Surg. 1996;22:624-9
Topografia – w oparciu o krążki Placido
1. Pozwala na ocenę tylko około 60% przedniej powierzchni,
brak informacji z bardziej obwodowej części rogówki
2. Niemożliwa jest ocena tylnej powierzchni
oraz grubości rogówki
3. Pomiar wymaga prawidłowego nabłonka
i filmu łzowego
4. Dane z samego centrum i obwodu rogówki są ekstrapolowane
Topografia – w oparciu o krążki Placido
Rabinowitz - McDonnell index:
K > 47,2 D
I-S > 1,4 D
KISA%
Maeda/Klyce (KPI, KCI)
Maloney
CLMI
Tomografia – szczelinowa skaningowa topografia
o wysokiej rozdzielczości
- rzeczywisty pomiar wysokości punktów w
stosunku do płaszczyzny odniesienia
Orbscan, Orbscan II (Bausch & Lomb)
- topografia przedniej i tylnej powierzchni rogówki, mapa
pachymetryczna
- w stożku zmiany kształtu najpierw na tylnej powierzchni rogówki
Tomografia – kamera Scheimpfluga
Pentacam HR pozwala na analizę topografii przedniej i tylnej powierzchni rogówki
od rąbka do rąbka w oparciu o pomiar wysokości z dokładnością od ± 0,1 D
Tomografia – kamera Scheimpluga
Tomografia – Placido + kamera Scheimpfluga
Galilei II (Zimer Ophthalmology)
Sirius (CSO, Schwind)
Czułość i specyficzność > 95 %
Tomografia – optyczna
koherentna tomografia
Przednia powierzchnia rogówki
Keratometria
Topografia Placido
Tomografia rogówki
Orbscan, Scheimpflug, OCT
OP
OL
Aberrometria – badanie czynnościowe,
ale informacje oparte na strukturze
C3−1 (coma w osi pionowej) > 0,2 µm, 6 mm źrenica
Mapa grubości nabłonka
Cyfrowa ultrasonografia bardzo
wysokiej częstotliwości (VHF DU)
Corneal epithelial thickness profile in the diagnosis
of keratoconus. Reinstein DZ, Archer TJ, Gobbe
M. J Refract Surg. 2009;25:604-10.
Badania czynnościowe – ocena biomechaniki rogówki
ORA – Ocular Response Analyzer
Badania czynnościowe – ocena biomechaniki rogówki
Corneal Hysteresis (CH)
Corneal Resistance Factor (CRF)
CH: Corneal Hysteresis = P1- P2
CRF: Corneal Resistance Factor = P1 – (0.70*P2)
- lepiej charakteryzuje właściwości biomechaniczne rogówki
- czułość i specyficzność poniżej 80 %
Ocular response analyzer measurements in keratoconus with normal central corneal thickness compared with
matched normal control eyes. Fontes BM, Ambrósio R Jr, Velarde GC, Nosé W. Refract Surg. 2011;27:209-15
- brak różnic w CH i CRF przed i po CXL ?
under p2area
Detection of Biomechanical Changes After Corneal Cross-Linking Using Ocular Response Analyzer Software.
Spoerl E, Terai N, Scholz F, Raiskup F, Pillunat LE. J Refract Surg. 2011;17:1-6
Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT
20 ms
Prototyp SS OCT skonstruowany w
Instytucie Fizyki UMK w Toruniu
Rozdzielczość osiowa: 9 µm
Rozdzielczość poprzeczna: 5 µm
Szybkość skanowania: do 200 000 lines/s
Czułość: 103 dB
Źródło światła: laser strojony o centralnej długości światła
1310 nm i zakresie strojenia135 nm
Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT
Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT
ex vivo
Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT
Badania czynnościowe – biomechanika rogówki, OCT
Ciśnienie
wewnątrzgałkowe
Patologia
Niebieska krzywa
8
zdrowa
Czerwona krzywa
8
keratoconus
Badania genetyczne
 w większości przypadków występowanie sporadyczne
 u 5% to 19% występowanie rodzinne
 podłoże genetyczne nie jest ustalone
Przednia powierzchnia rogówki
Keratometria
Topografia Placido
Tomografia rogówki
Orbscan, Scheimpflug, OCT
Aberrometria
Shack-Hartmann Tscheringa
Mapa nabłonka
VHF DU
OCT
Biomechanika
ORA
OCT
Genetyka
Dziękuję za uwagę