docOblackie Ecko - Październik 2009
download 
Reklamacja Transkrypt
Oblackie Ecko - Październik 2009
Miesięcznik parafii Św. Józefa w Gorzowie Wlkp. Nr (59) 185 Październik 2009 r. Do Ciebie się cały świat ucieka, przez różaniec Twej pomocy czeka. PLAN NABOŻEŃSTW RÓŻAŃCOWYCH: Dla DZIECI DZIECI:: w poniedziałki, środy i piątki o godz.17.00; Dla MŁODZIEŻY MŁODZIEŻY:: czwartki o godz. 18.00 Dla DOROSŁYCH DOROSŁYCH:: codziennie – w dni powszednie o godz. 18.00, w niedzielę i święta o godz. 18.30. Różaniec prowadzą Grupy parafialne. Msza św. po nabożeństwie różańcowym powinna być przygotowana również przez wspólnotę danego dnia. Porządek NABOŻEŃSTW NABOŻEŃSTW:: Poniedziałek – Róże Różańcowe; Wtorek – Domowy Kościół Środa – Caritas; Czwartek – Oaza Młodzieży i Ministranci Piątek – Przyjaciele Misji Wierni, którzy odmawiają różaniec w kościele lub w rodzinie zyskują odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. • W tym roku Hospicjum Św. Kamila rozpoczyna IV edycję Kampanii „Pola Nadziei”. Kwiat żonkila jest ogólnoświatowym symbolem nadziei. Przez zakup cebulek żonkila możemy włączyć się w pomoc Hospicjum. Dlatego cebulki tych kwiatów będą rozprowadzane przed naszym kościołem w niedzielę - 18 X. • Niedziela – 11 X – to DZIEŃ PAPIESKI. o Godz. 12.00 – Uroczysta Msze św. w int. beatyfikacji Ojca św. Jana Pawła II. o Po każdej Mszy św. przed kościołem będziemy mogli skosztować papieskich kremówek. Będzie to papieska akcja z myślą już o świątecznych prezentach dla dzieci. • 13 X w Dzień Fatimski zapraszamy na Mszę św. o godz. 18.30 w int, Ojca św. i wszystkich dzieł Radia Maryja a o godz. 21.00 bardzo serdecznie zapraszamy na Apel Jasnogórski. • W niedzielę – 18 X – NABOŻEŃSTWO FATIMSKIE FATIMSKIE-o godz.1115 – RÓŻANIEC fatimski i procesja eucharystyczna o godz. 12.00 - Msza św. i Procesja Z biurka O. Proboszcza RÓŻANIEC I JA Św. Paweł napisał kiedyś do swoich „dzieci w Chrystusie”: „Wy jesteście moim listem polecającym…” (por. 2 Kor 3, 1-2). Chodziło rzecz jasna o chrześcijan, których niegdyś nauczał, a którzy – przez swoją postawę – stali się chlubą Apostoła. W 2002 roku przeżywaliśmy Rok Różańca św. Sługa Boży Jan Paweł II napisał wówczas do nas list zachęcający do modlitwy różańcowej i pewnie chciał, byśmy my, sami stali się żywymi apostołami tej modlitwy, byśmy swoim życiem ukazywali jej skuteczność. Czy zatem jestem żywą zachętą do tego, by ludzie wokół mnie sięgali po różaniec? Czy jestem żywym „listem o różańcu”? Tym, którzy chcieliby się na serio zmierzyć z tym pytaniem, polecam prosty „test człowieka różańcowego”. Albowiem nie każdy, kto odmawia w należnym porządku Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo, może nazwać siebie człowiekiem różańcowym. Różańca się nie odmawia, różańcem się żyje… albo i nie. Otóż Ojciec Święty wymienił kilka najważniejszych aspektów modlitwy różańcowej. Jeśli odnajdujemy w nich siebie, jeśli mówią one również o naszym życiu, wówczas zapewne będziemy skuteczni jako apostołowie różańca. Jeśli nie, to pora nam się znów zabrać za lekturę papieskiego listu o różańcu… A oto kryteria człowieka różańcowego: 1. Różaniec to „wspominanie Jezusa z Maryją”. Czy odmawiane przeze mnie Zdrowaśki pomagają mi patrzeć na Jezusa? 2. Różaniec to „uczenie się Chrystusa z Maryją”. Czy mogę powiedzieć, że dzięki modlitwie różańcowej znam Jezusa coraz lepiej? Czy rozumiem lepiej Jego słowa, gesty, pragnienia? 3. Różaniec to „upodabnianie się do Chrystusa z Maryją”. Czy moje życie zmienia się dzięki różańcowi? Czy pomaga mi on w naśladowaniu Chrystusa? 4. Różaniec to „prosić Chrystusa z Maryją”. Czy na modlitwę zabieram ze sobą sprawy, ludzi i ich problemy? Czy upodabniam się do Matki Bożej, która „z Synem swoim nas jedna, Synowi swemu nas poleca, Synowi swemu nas oddaje”? 5. Różaniec to „głoszenie Chrystusa z Maryją”. Modlitwa różańcowa przemienia tych, którzy się nią modlą. Dzięki tej przemianie całe ich życie staje się apostolatem na wzór Maryi – dyskretną, ale skuteczną ewangelizacją świata. Czy tak jest ze mną? Nie muszę być wielkim kaznodzieją, by mówić ludziom wokół siebie: „Uczyńcie, co wam Jezus powie” (por. J 2, 5). Rok Różańca już dawno minął. Ale praca nad różańcową duchowością nas, współczesnych chrześcijan wciąż trwa. Pamiętaj o słowach bł. Bartłomieja Longo: „Kto szerzy różaniec, ten jest ocalony.” I – zacznij od siebie. Módlmy się! O. Proboszcz Intencje Apostolstwa Modlitwy na październik 2009 roku Ogólna: Aby niedziela była przeżywana jako dzień, w którym chrześcijanie gromadzą się, by wyznawać wiarę w zmartwychwstałego Pana, uczestnicząc w Uczcie Eucharystycznej. Misyjna: Aby cały lud Boży, któremu Chrystus polecił iść i głosić Ewangelię całemu stworzeniu, poczuwał się do odpowiedzialności za misję i uważał ją za najważniejszą posługę, jaką może ofiarować ludzkości. Strona 3 Z kalendarza liturgicznego październik 2009 1. października – św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy – wspomnienie obowiązkowe 2. października – Świętych Aniołów Stróżów – wspomnienie obowiązkowe 4–10. października – Tydzień Miłosierdzia 5. października – św. Faustyny Kowalskiej – wspomnienie obowiązkowe 7. październik – NMP Różańcowej – wspomnienie obowiązkowe 9. października – bł. Wincentego Kadłubka, biskupa – wspomnienie obowiązkowe 12. października – Dzień Papieski 13. października – bł. Honorata Koźmińskiego, prezbitera – wspomnienie obowiązkowe 14. października – Dzień Papieski 15. października – św. Teresy od Jezusa, dziewicy i doktor Kościoła – wspomnienie obowiązkowe 16. października – św. Jadwigi Śląskiej – wspomnienie obowiązkowe 17. października – św. Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika – wspomnienie obowiązkowe 18. października – Niedziela Misyjna 18–24. października – Tydzień Misyjny 20. października – św. Jana Kantego, prezbitera – wspomnienie obowiązkowe 21. października – bł. Jakuba Strzemię, biskupa – wspomnienie obowiązkowe 25. października – rocznica poświęcenia własnego Kościoła – uroczystość 28. października – św. Szymona i Judy Tadeusza, apostołów – święto O różańcu Zwyczaj odmawiania różańca jest bardzo dawny. Sięga czasów przed narodzeniem Chrystusa. Różaniec powszechnie stosowali w Indiach wyznawcy Wisznu i Siwy, także wyznawcy Buddy, Lamowie w Tybecie, a nawet Mahometanie w Syrii i Afryce Północnej. Jakie zdziwienie było św. Franciszka Ksawerego, kiedy zobaczył w Japonii coś podobnego do katolickich różańców. Jak widzimy różaniec jako taki nie powstał w Kościele Katolickim, ale istniał dawno przed nim i jest własnością wielu narodów i religii. Miał on też różne formy: w Chinach były nim sznury z węzłami, podobną formę miały sznury bramińśkie. Różaniec indyjskich Siwitów miał formę sznurków z nanizanymi perełkami owocu aksza i składał się z 32, 64, 84,108 paciorków. Podobne różańce mieli i mają dotąd mnisi buddyjscy. Różańce te ułatwiały modlitwę, zwłaszcza gdy pewne formuły się często powtarzały. Czytamy o pierwszych pustelnikach, że wyznaczali sobie do codziennego odmawiania 100 i więcej „Ojcze nasz” - czy też innych pacierzy. Metodę Strona 4 doskonalono, posługując się sznurkami z węzłami, lub sznurkami z nanizanymi na nich pętelkami czy kawałkami drewna. Taki różaniec miał posiadać św. Pachomiusz i św. Benedykt z Nursji. Najdawnieszy z zachowanych różańców pochodzi dopiero z XIII wieku. Sznur przedstawia 158 nanizanych na nim paciorków. Modlitwą najczęściej i najpowszechniej odmawianą była Modlitwa Pańska, której nas nauczył sam Jezus Chrystus; modlitwa z wszystkich modlitw najczcigodniejsza i Panu Bogu najmilsza. Kiedy powstały zakony, kapłanów obowiązywała reguła do codziennego odmawiania 150 psalmów. Natomiast innych, czyli braci laików zakonnych zobowiązano do odmawiania 150 „Ojcze nasz”. Dlatego tak ułożone modlitwy nazwano Psałterzem Braci. Tak było u benedyktynów jeszcze w wieku XIII. Od XII wieku upowszechnia się w kościele zwyczaj odmawiania Pozdrowienia Anielskiego Z kalendarza liturgicznego i do nich dodano słowa św. Elżbiety ... I błogosławiony owoc żywota Twojego. A jeszcze później imię Jezus. W wieku XVI uzupełniono słowami - Święta Maryjo Matko Boża módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej amen. (rok 1515) od średniowiecza pochodzi zwyczaj częstego odmawiania Pozdrowienia Anielskiego. Różaniec w postaci wielokrotnego odmawiania Pozdrowienia Anielskiego upowszechniał św. Dominik. Jednak różaniec w obecnej formie ustalił się dopiero w wieku XV dzięki Dominikaninowi błogosławionemu Alanusowi a la Roche. W wieku XV ustalono ostatecznie 15 tajemnic i podzielono je na 5 tajemnic radosnych, pięć tajemnic bolesnych i pięć tajemnic chwalebnych. I tak było do roku 2002. Bulle papieskie począwszy od papieża Sykstusa IV wspominają o różańcu złożonym jedynie z 15 Ojcze Nasz i 150 Zdrowaś. Dopiero Pius V bullą z dnia 17 marca 1569 r. Po raz pierwszy zwraca uwagę, że rozważanie tajemnic z życia Pana Jezusa jest warunkiem koniecznym do otrzymania odpustów. Różaniec więc uzupełniono rozważaniem tajemnic. Papież Jan Paweł II 16 października 2002 roku dodał część IV różańca św. Tajemnice Światła. Obecnie różaniec składa się z czterech części: radosnej, światła, bolesnej i chwalebnej; z których każda jest podzielona na pięć tajemnic z życia NMP i Jezusa. Rozważaniu każdej tajemnicy towarzyszy odmawianie 10 Zdrowaś Mario, poprzedzone modlitwą Ojcze nasz i zakończone Chwała Ojcu... Mimo, że różaniec powstał przed chrześcijaństwem, tak naprawdę różaniec jest własnością chrześcijaństwa, bo dopiero w kościele katolickim stał się powszechną własnością jego wyznawców i przybrał formę oryginalną, własną wyróżniającą się od innych różańców, wśród innych religii świata. „Otoczmy troską życie” – 65. Tydzień Miłosierdzia 4 – 10 października 2009 W pierwszych dniach października każdego roku Kościół w Polsce tradycyjnie przeżywa Tydzień Miłosierdzia. W tym czasie wyjątkowo bliskie stają się nam słowa Pana Jezusa: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7). Bardziej też w te dni wzrusza nas postawa miłosiernego Samarytanina z Chrystusowej przypowieści i zachęta:: „Idź i ty czyń podobnie” (Łk 10,30-37). Z głębszym przekonaniem spoglądamy na obraz sądu ostatecznego i do siebie odnosimy słowa: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). Potrzebne są zatem takie dni w roku, które bardziej nas mobilizują, aby Chrystusowe przykazanie miłości znalazło odzwierciedlenie w czynie. Tegoroczny Tydzień Miłosierdzia, nawiązując do programu roku duszpasterskiego, myślą przewodnią uczynić chce słowa: „Otoczmy troską życie”. Dla ludzi wierzących hasło to zawiera głębokie, wręcz fundamentalne przesłanie: życie, o które mamy się troszczyć, jest darem Boga. Prawdę tę odnajdujemy już w biblijnym opisie stworzenia świata i życia na ziemi, gdy autor księgi Rodzaju mówi: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą” (Rdz 2,7). Od samego Boga otrzymał pierwiastek życia, będąc stworzony na Jego obraz i podobieństwo. (…) Kiedy mówimy o potrzebie troski o życie, skłonni jesteśmy myśleć przede wszystkim o życiu dzieci nienarodzonych. To one zdają się jej szczególnie potrzebować. Tak jest naprawdę! Stąd nieustanne upominanie się Kościoła o godność osoby ludzkiej i jej prawo do życia od chwili poczęcia do naturalnej śmierci. Ale jako chrześcijanie chcemy troszczyć się o każde życie. Muszą nam zatem być bliskie problemy rodzin wielodzietnych, domów opieki, los ludzi chorych i starszych, którzy zbliżają się do kresu swego ziemskiego życia. Tę troskę realizować możemy w różny sposób. Podstawowym sposobem troski o każde życie – również życie duchowe, życie Boże w nas – jest postępowanie zgodne z nauczaniem Chrystusa. Najlepszą zatem gwarancją godziwego życia człowieka będzie realizowanie orędzia zawartego w Ewangelii. Inny byłby obraz świata i inaczej wyglądałoby nasze życie, gdybyśmy w codzienność wprowadzali to, czego uczy Jezus. Szczególnie ważne słowa padają w Kazaniu na Górze. Tam Jezus powiedział, kto jest c.d. na str. 6 Strona 5 Z kalendarza liturgicznego c.d. ze str. 5 prawdziwie błogosławiony, czyli szczęśliwy. Tam wskazał na świętość i nierozerwalność życia małżeńskiego. Tam upomniał się o dobre imię bliźniego, powściągliwość w wydawaniu sądów i opinii. Tam również zobowiązał nas, byśmy jako jego uczniowie byli solą ziemi, światłem dla świata, miastem położonym na wzgórzu. Tylko taka postawa może przyczynić się do tego, że otaczająca nas rzeczywistość będzie budowana według Bożych planów i zamiarów, a my będziemy mogli żyć uczciwie i bezpiecznie. W tej refleksji nad gotowością życia według Ewangelii z wdzięcznością myślimy o wszystkich, którzy z oddaniem podejmowali i podejmują hasło tegorocznego Tygodnia Miłosierdzia. Z wielkim szacunkiem chylimy nasze czoło w pierwszym rzędzie przed matkami i ojcami naszych rodzin, przyjmującymi z miłością każde dziecko, którym Pan Bóg ich obdarza. Dziękujemy rodzicom rodzin wielodzietnych, którzy przyjmując kolejne dzieci otaczają je ciepłem miłości rodzicielskiej. Dziękujemy wszystkim, którzy śpieszą rodzinie z pomocą w jej wielorakich problemach. Naszą wdzięczność kierujemy do zaangażowanych w prowadzenie Domu Samotnej Matki, dziękujemy pracownikom Ośrodka Adopcyjnego, dzięki którym wiele dzieci znalazło szczęśliwą rodzinę. Ze szczególnym uznaniem myślimy o rodzinach zastępczych, w których dzieci znajdują opiekę i ciepło kochającej rodziny. Dziękujemy Poradni Rodzinnej, która chce służyć pomocą narzeczonym, rodzicom i rodzinom, aby stawały się centrum troski o życie. Nie przestajemy myśleć z wielką troską także o małżonkach, którzy z utęsknieniem oczekują potomstwa. W trosce o życie piękną kartę zapisała Caritas diecezjalna. W parafiach działają Parafialne Zespoły Caritas, w których wolontariusze ofiarnie poświęcają się bliźnim. Wszyscy oni starają się uczynić słowa „Otoczmy troską życie” niemal swoim osobistym programem i sposobem na codzienność. Za ich poświęcenie w trosce o ludzkie życie serdecznie dziękujemy i prosimy: Nie ustawajcie w czynieniu dobra! Niech ten czas Tygodnia Miłosierdzia jeszcze bardziej ożywi w nas wdzięczność za dar życia i uwrażliwi na drugiego człowieka. W tych dniach zechciejmy szczególnie wykazać się dobrocią, miłosierdziem wobec bliźniego, ale też na nowo odnaleźć w sobie motywacje, by na każdy dzień, niezależnie od miejsca i okoliczności, realizować wskazania Chrystusowej Ewangelii. Sprawę troski o życie – w miesiącu różańcowym – polećmy dobremu Bogu przez wstawiennictwo Maryi, gdyż „od wieków nie słyszano, aby opuściła tego, kto się do Niej ucieka i Jej pomocy przyzywa”. Wsłuchujmy się też w rady i polecenia naszej Matki. A Ona, jak niegdyś w Kanie Galilejskiej, wciąż powtarza: „Zróbcie wszystko, cokolwiek On – Jezus – wam powie” (por. J 2,5). Daje nam w ten sposób najcenniejszą wskazówkę, jak troszczyć się o życie – nasze i innych. Oprac. na podst. Słowa pasterskiego biskupa Pawła Stobrawy na 65. Tydzień Miłosierdzia Pamiętajmy o misjach „Pomyślmy, drodzy Bracia i Siostry, o zapale misyjnym pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Pomimo ówczesnego ubóstwa środków transportu i komunikacji, głoszenie Ewangelii dotarło w krótkim czasie do krańców ziemi (…). U podstaw takiego dynamizmu misyjnego była świętość pierwszych chrześcijan i pierwszych wspólnot” (RMs, 90). Te słowa Jana Pawła II zawarte w encyklice Redemptoris missio wciąż wzywają nas do wielopłaszczyznowej gorliwości w głoszeniu Dobrej Nowiny całemu światu. Kościół jest misyjny Dla wielu z nas misje jawią się jako coś bardzo odległego. Pierwsze skojarzenia, to biały ksiądz lub siostra zakonna pośród czarnoskórych plemion Afryki, głoszący Dobrą Nowinę, ale i walczący z biedą, chorobami i analfabetyzmem. Tymczasem misje powinny być bliskie każdemu z nas, nie tylko Strona 6 osobom wyjeżdżającym na placówki. Każdy wierny jest wezwany do duchowej lub materialnej troski o głoszenie Słowa Bożego i pomoc wszystkim ludom. Kościół jest misyjny z nakazu samego Chrystusa: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,19-20). Jan Paweł II głosił: „Wszyscy chrześcijanie, członkowie Kościoła, na mocy chrztu św. są współodpowiedzialni za działalność misyjną. Udział wspólnot i poszczególnych wiernych w tym prawie i obowiązku nazywa się «współpracą misyjną»” (RMs, 77). Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina: „Nakaz misyjny Pana ma swoje ostateczne źródło w wiecznej miłości Trójcy Świętej: «Kościół pielgrzymujący jest misyjny ze swej natury, ponieważ swój początek bierze wedle zamysłu Ojca z posłania Z kalendarza liturgicznego Syna i z posłania Ducha Świętego». Ostatecznym celem misji nie jest nic innego, jak uczynienie ludzi uczestnikami komunii, jaka istnieje między Ojcem i Synem w Ich Duchu miłości” (KKK 311-312). Misyjny zapał bierze się z miłości Bożej do wszystkich ludzi, z pragnienia, by wszyscy poznali prawdę i zostali zbawieni. Wielokrotnie widzieliśmy w telewizji filmy i reportaże z krajów Afryki, Indii czy Ameryki Południowej. Ogólnie wiemy o skrajnie trudnych warunkach i współczujemy naszym braciom, którym przyszło żyć akurat w takich miejscach. Jednak codzienność, problemy, natłok informacji często zmniejszają naszą wrażliwość na cierpienia ludności w tak odległych krajach. Czasami wystarcza spotkanie z misjonarzem, opowieść o konkretnych ludziach, konkretnej wiosce, pojedyncza historia pokrzywdzonego człowieka, by tę uśpioną wrażliwość obudzić i by w miarę możliwości wspomóc potrzebujących materialnie i duchowo. Pomyślmy, jak często narzekamy, że mamy daleko do przychodni bądź szpitala – w krajach misyjnych do najbliższego lekarza trzeba wędrować czasem kilka dni. A na miejscu okazuje się, że szpital to kilka baraków i tłumy chorych oczekujących na pomoc. Jak bardzo przyzwyczailiśmy się do tego, że każdy z nas potrafi czytać i pisać – w biednych krajach dzieci od najmłodszych lat muszą pracować – na szkołę nie ma pieniędzy i czasu. Wreszcie, jak to dobrze, że każdy z nas ma w pobliżu kościół i kapłana, który służy spowiedzią i sprawuje Mszę św. Są na świecie wspólnoty, które na Eucharystię muszą czekać bardzo długo. Naprzeciw tym problemom wychodzą misjonarze, którzy nie tylko głoszą Dobrą Nowinę, ale także leczą, uczą, gospodarują wspólnie z miejscową ludnością. W krajach, z których pochodzą, wspomagają ich wspólnoty zakonne, różne organizacje i dzieła pomocy. Wśród nich mamy, realizowane także w Polsce, Papieskie Dzieła Misyjne. Organizują one corocznie Tydzień Misyjny. 83. Światowy Dzień Misyjny i Tydzień Misyjny w Polsce. W tym roku Światowy Dzień Misyjny przypada 18 października (przedostatnia niedziela października). Tydzień po nim następujący jest w Kościele poświęcony misjom. Każdego roku papież wydaje specjalnie orędzie na ŚDM, które przypomina wiernym o potrzebie głoszenia Ewangelii ludom, które jeszcze nie poznały lub dopiero poznają Dobrą Nowinę. Orędzie papieskie przybliża sprawy misji i uwrażliwia na ich problemy. Historia Światowych Dni Misyjnych sięga 1926 roku, kiedy papież Pius XI na prośbę Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary ogłosił „Dzień modlitwy i upowszechniania idei misyjnej”. Pius XI określił go jako myśl „pochodzącą z nieba”. Światowy Dzień Misyjny został ustanowiony po to, by przypominać o konieczności modlitwy w intencji rozkrzewiania wiary, ożywiać gorliwość misyjną kapłanów, zakonników i świeckich, a także dać okazję do wsparcia materialnego misji. Rok po zatwierdzeniu Dnia Misyjnego św. Teresa od Dzieciątka Jezus i św. Franciszek Ksawery zostali ogłoszeni patronami misji. Święta Teresa jest znakomitym przykładem tego, jak można wspomóc misje, nie udając się do odległego kraju – nigdy nie była na misjach, ale całe życie modliła się w ich intencjach. Patronką współpracy misyjnej w Polsce jest bł. Maria Teresa Ledóchowska, zwana Matką Afryki (siostra św. Urszuli Ledóchowskiej), która poświęciła się pracy misyjnej i walce z niewolnictwem. Zbiórka pieniężna (taca) w Dniu Misyjnym przeznaczona jest na Papieskie Dzieła Misyjne. Nową inicjatywą Komisji Episkopatu Polski ds. Misji jest akcja „Misyjny SMS”. Od stycznia do końca października można wspomóc polskich misjonarzy, wysyłając SMS o treści „Misje” na numer 72032. Strona 7 To warto wiedzieæ z cyklu: Czy wiesz, co nosisz? Amulety i inne niebezpieczeństwa Krzyż Nerona, pacyfka Znak ten określany jest również jako „krzyż złamany”, „noga kurza” lub „pacyfka” (ang. peace - pokój; znak rozpoznawczy pacyfistów). To okultystyczny symbol propagowany jako emblemat ruchów pacyfistycznych. Tak zwany krzyż Nerona, czyli złamane w dół ramiona krzyża, ale bez okręgu, są symbolem walki z chrześcijaństwem. W okultyzmie to oznaka upadku chrześcijaństwa, pogański symbol czarnej magii, do którego nawiązywało hitlerowskie SS. W satanizmie z kolei znak ten używany jest podczas odprawiania czarnych mszy. Tak zwana pacyfka to znak w kształcie okręgu z linią pionową przechodzącą przez jego środek i dwiema liniami wychodzącymi od środka pod kątem prostym względem siebie do boku okręgu. Oficjalnie wyjaśnia się, że znak składa się z liter N i D ustawionych jedna na drugiej, otoczonych okręgiem jako symbolem świata. Hippisi widzieli natomiast w znaku różę lub pięść łamiącą karabin. Pochodzenie symbolu wykorzystanego przez Russella sięga bardzo dawnych czasów. Można odnaleźć go np. wśród znaków pisma runicznego używanego w północnej Europie w pierwszych wiekach naszej ery. Wówczas znak ten, z ramionami skierowanymi w górę, symbolizował człowieka, natomiast skierowany w dół mógł zostać odczytany jako zaprzeczenie człowieczeństwa. W średniowiecznych podręcznikach magii pojawia się on pod nazwą „stopy kruka” lub „stopy czarownicy”. Została zaprojektowana na zlecenie wybitnego filozofa Bertranda Russela, który dał się poznać także z niechęci do religii, a w szczególności do chrześcijaństwa, przez Geralda Holtoma, grafika, projektanta wnętrz i profesora na londyńskiej Royal Academy of Arts (Holtom prawdopodobnie wciąż jest właścicielem praw Strona 8 autorskich do tego znaku!). Pacyfka została rozpropagowana przez amerykańskich hippisów wraz z hasłem „make love, not war” (czyń miłość, nie wojnę) jako symbol pacyfizmu - pokoju i rozbrojenia nuklearnego. Swoją karierę pacyfka rozpoczęła na dobre w połowie lat 60., gdy posługiwać się nią zaczęły ruchy studenckie występujące przeciwko segregacji rasowej i wojnie w Wietnamie. Został on podczas tej wojny użyty jako znak pokoju z tego powodu, iż jego układ przedstawia odwrócony samolot bombowy B-52 w okręgu, czyli nic innego, jak znak zakazu. Dla Antona Szandora LaVeya (twórcy współczesnego Kościoła Szatana oraz autor „Biblii Szatana" traktowanej jako podstawa satanizmu) pacyfka posłużyła jako dekoracja tylnej części ołtarza. LaVey dopatrywał się w niej odwróconego do góry nogami i połamanego krzyża, co miało stanowić symbol ostatecznego upadku chrześcijaństwa. Jest to niewątpliwie zaskakujący paradoks, że okultystyczny i satanistyczny znak stał się symbolem hippisowskich ruchów pacyfistycznych. Jednak to właśnie w czasach hippisów pojawiła się swoista moda na satanizm, a jej wyrazem były także noszone przez niektórych hippisów emblematy i symbole satanistyczne. Szandor LaVey był guru dla wielu z nich jako ten, który propagował seksualną swobodę, skrajny hedonizm i odrzucenie norm społecznych. Pacyfka noszona przez młodych idealistów wyraża ich przekonanie, że wojny są złe. Ale warto, by ludzie ci byli świadomi tego, że jest to jeden z symboli satanistycznych i w związku z tym rozważyli, czy chrześcijanin może nosić symbole kultu szatana...? źródło: Internet Z parafialnego podwórka XXV Pielgrzymka Małżeństw i Rodzin na Jasną Górę W dniach 26-27 września br., odbyła się XXV Pielgrzymka Małżeństw i Rodzin na Jasną Górę. Hasłem jubileuszowego spotkania było: „Polska odnawia małżeńskie śluby”. W sobotę rano spod naszego kościoła wyruszył autokar z małżeństwami i rodzinami z naszej parafii i nie tylko. Razem z nami pielgrzymowali Kapłani - O. Proboszcz Dariusz Galant i ks. Tomasz Duszczak z Parafii Pierwszych Męczenników Polski, od samego początku wprowadzając nas w pielgrzymkowy nastrój. Do Częstochowy zawitaliśmy wieczorem, po drodze odwiedzając Matkę Bożą w Licheniu. Wraz z innymi Pielgrzymami odbyliśmy wieczorem Drogę Krzyżową na jasnogórskich wałach i odmówiliśmy Apel Jasnogórski. Przed niedzielną Mszą św., o godz. 9.00 wysłuchaliśmy wykładu poświęconego rodzinie we współczesnej kulturze, który wygłosił w sali o. Kordeckiego o. prof. Witold Kawecki z Instytutu Teologii Kultury Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Kulminacyjnym punktem pielgrzymki była Msza Święta sprawowana na szczycie pod przewodnictwem bp. Grzegorza Kaszaka, ordynariusza sosnowieckiego. Witający pielgr zymujące do częstochowskiego sanktuarium rodziny przeor Jasnej Góry o. Roman Majewski podkreślił m.in., że aby - zgodnie z hasłem bieżącego roku liturgicznego - otaczać troską życie, należy troszczyć się o tych, którzy „z woli Bożej są jego przekazicielami i wybranymi źródłami. Trzeba troszczyć się o te źródła, czyli o małżeństwo i o rodzinę”. (...) Bp Kaszak poświęcił swoją homilię kwestiom polityki prorodzinnej oraz odrzucenia metody in vitro. Jak mówił, odpowiedzi na wszelkie trudne pytania należy, wzorem Jezusa, szukać u Boga. Nawiązując do ewangelicznej opowieści o raju i samotnym w nim Adamie, zaznaczył, że dopiero związanie przez Boga Adama węzłem małżeńskim i rodzinnym z Ewą uczyniło go szczęśliwym. Ordynariusz sosnowiecki mówił m.in, że państwo, „które przez swoją politykę, poprzez swój system podatkowy, faworyzuje styl życia człowieka określany dziś mianem „singiel”, nie uszczęśliwi obywateli”. Jak mówił, „dla dobra człowieka” rząd powinien inwestować w małżeństwo i rodzinę „rozumianą wedle zamysłu Stwórcy, co znaczy: jeden mężczyzna i jedna kobieta związani stałym związkiem, otwartym na przekazywanie życia ludzkiego”. Podczas Mszy św. licznie zgromadzone małżeństwa odnowiły złożone sobie przysięgi małżeńskie. Panu Bogu dziękujemy za to pielgrzymowanie, za przepiękną pogodę, za nasze wspólne modlitwy, za wspaniałą atmosferę oraz za odnowienie małżeńskich ślubów u stóp Pani Jasnogórskiej. Lila i Piotr Strona 9 Nie tylko dla dzieci... Październikowe k³opoty – Cześć! Jestem! – krzyknął Karol zatrzymując drwi wejściowe. – Cześć , cześć – odpowiedziała mama wychodząc do przedpokoju. – A o której to się wraca? Czy Ty wiesz która jest godzina? – A która…? – odpowiedział pytaniem na pytanie chłopiec. – Karol, jest czternasta dwadzieścia. O ile wiem, lekcje skończyłeś ponad godzinę temu! Strona 10 Mama z wyczekiwaniem wpatrywała się w syna. – Odprowadzałem Kubę, rozmawialiśmy trochę… – W porządku, nie bronię Ci rozmawiać… Umawialiśmy się jednak, że ze szkoły będziesz przychodził punktualnie. Czy tak? – Tak – odpowiedział Karol cicho. – Myj ręce. Zaraz będzie obiad – ucięła temat Nie tylko dla dzieci... mama i zniknęła za drzwiami do kuchni. Gdy Karol usiadł przy stole, mama rzekła: Synu przykro mi, że tak lekko traktujesz swoje obowiązki. – Ja? Wcale nie… wszystko robię co trzeba… – Otóż nie. Spójrz. Wracasz później niż powinieneś, potem się denerwujesz, bo nie możesz zdążyć na czas. A angielski? A zajęcia gimnastyczne? A lekcje, wypracowania? Jak zamierzasz wygospodarować jeszcze czas na odpoczynek, spacer, relaks czy rozmowę z rodzicami? A tu październik przyszedł. Zdążysz na nabożeństwo różańcowe? Kiedy? Zapadła cisza. – Różaniec… bąknął pod nosem Karol – muszę chodzić na różaniec? Przecież się modlę codziennie… Różaniec jest nudny – palnął chłopiec. – Dziecko drogie! – Mama usiadła obok syna. – Nie mów tak. To piękna modlitwa i taka prosta. Przecież pamiętasz, komu tak bardzo zależało na odmawianiu różańca… pamiętasz? – Ojcu Świętemu – odparł Karol. – No właśnie! Już zapomniałeś? Pamiętasz jak obiecałeś wypełnić Jego Prośbę skierowaną do ludzi, również do dzieci? – Pamiętam… ale… – Synku, przecież to jest wola samej Matki Bożej, a Jan Paweł II jedynie prosił, abyśmy tę wolę wypełniali… Zapadła cisza. Karol spojrzał na mamę. Nie powiedziała nic więcej. Twarz zasłoniła dłonią, ale chłopiec dostrzegł jej oczy. Były takie smutne, pełne rozczarowania i zawodu. Po chwili wstała i zaczęła nalewać zupę. Bez słowa postawiła synowi talerz przed nosem i wyszła. Karol nie mógł nic przełknąć, mimo, że był bardzo głodny. Wstał i cichutko podszedł do mamy, która stała przy oknie i spoglądała na kołyszące się na wietrze liście drzew. – Mamusiu… – zaczął Karol. Tak mi przykro. Nie chciałem Cię zranić. Będę przychodził na czas i będę miał czas na wszystko. Spiszę sobie plan dnia i będę go przestrzegał. Postaram się. No… i pójdę na różaniec… może nie codziennie, ale jak nie pójdę do kościoła, to odmówię go w domu, razem odmówimy. Gdy skończył, przytulił się do pleców mamy, która nadal stała tyłem. Na te słowa mama odwróciła się i rzekła: – Czekałam na to. I pocałowała syna w czoło. Alicja Strona 11 Nie tylko dla ma³¿onków Intencje - październik 2008 1 października – czwartek 8.00 wolna 18.30 1) O świętość kapłanów i nowe powołania 2) rez. p. Nawrocka 3) Za + Genowefę Bądel w 20. rocznicę śmierci oraz ++ Wiktorię, Kazimierza, Aleksandrę, Tadeusza, Marię i Konstantego O. Kazimierz Lubowicki OMI – fragmenty książki p.t. „O WYOBRAŹNIĘ MIŁOSIERDZIA W MAŁŻEŃSTWIE” 2 października – piątek 8.00 Za + Leonardę Kwiecień intencja od uczestników pogrzebu 18.30 1) Intencja przebłagalno-wynagradzająca za grzechy popełnione w naszych Rodzinach 2) rez. p. Wisowata 3 października – sobota 8.00 Za + Ks. Kanonika Jana Twardego 16.30 Ślub Edyta Wasińska i Krzysztof Piotrowski 18.30 1) W intencji Wspólnoty Żywego Różańca - o zdrowie i opiekę MB dla żyjących członków Wspólnoty Róż, o ulgę w cierpieniu dla chorych, szczęście wieczne dla zmarłych 2) Z podziękowaniem Panu Bogu za otrzymane łaski z prośbą o Boże błogosławieństwo i opiekę MB dla całej rodziny oraz mądrości serca dla Tomka i Hani oraz szczęśliwego rozwiązania dla Ani 4 października - niedziela 8.00 1) Za + syna Marka w 15. rocznicę śmierci, ojca Stanisława w 8. rocznicę śmierci 2) O zdrowie i błogosławieństwo Boże dla Zuzanny 10.00 1) Za ++rodziców Bronisławę i Józefa, ++ teściów Petronelę i Michała, + męża Czesława Wętły , + zięcia Romana 2) O błogosławieństwo Boże i opiekę MB dla Emilii i Krzysztofa z okazji 10 rocznicy ślubu oraz wszelkiej potrzebnej łaski dla dzieci Julii i Jakuba 12.00 1) W intencji Parafian 2) Za ++ rodziców Bożenę i Stanisława 19.00 O błogosławieństwo Boże i opiekę MB oraz Dary Ducha Świętego dla Marka z okazji Imienin i Urodzin 5 października – poniedziałek 8.00 Za ++ z rodziny Mioduszewskich, + Wacława, Bronisława, Józefa i Emilię oraz Antoniego i Emilię 18.30 1) Za + Anielę Zacharczyk 2) Za + Witolda Rudomina w 12 rocznicę śmierci 6 października – wtorek 8.00 wolna 18.30 1) Za ++ Eleonorę, Genowefę, Alinę, Pawła, Zygmunta oraz ++ z rodziny Jarosławskich i Dąbrowskich 2) Za ++ Mariannę, Stanisława, Henryka, Felicję i Leonarda 7 października – środa 8.00 wolna 18.30 1) Za ++ Genowefę, Wacława Makarewicz oraz ++ rodziców 2) W intencji Mariusza z okazji 16 rocznicy urodzin z prośbą o Boże błogosławieństwo , Dary Ducha Świętego i opiekę Niepokalanej Strona 12 SŁOWO BOŻE DO MEDYTACJI MT 18, 23-33 Prosił o miłosierdzie – został wysłuchany Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. 24Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. 25Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. 26Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam. 27 Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. 23 Nie chciał wysłuchać prośby o miłosierdzie 28 Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien! 29Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie. Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie. 30On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Pytanie miłosiernego Boga 31 Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. 32Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. 33Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? MEDYTACJA Podczas ostatniej pielgrzymki do Polski Ojciec Święty przypomniał, że Bóg jest bogaty w miłosierdzie 1. Przypomniał nam równocześnie, że największym i najbardziej potrzebnym dzisiaj bogactwem jest właśnie miłosierdzie przeżywane na co dzień. Nie tłumaczmy sobie zbyt łatwo, że miłosierdzie to jedynie troska o głodujących w Afryce albo o bezdomnych. Myśląc o miłosierdziu, trzeba pójść dalej; trzeba wypłynąć na głębię 2. Trzeba zauważyć własną żonę, własnego męża i zastanowić się jak być miłosiernym dla niej, dla niego. O wiele łatwiej kochać nam tych, co daleko, 1 „Bóg bogaty w miłosierdzie” to hasło IX pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II do Polski, w dniach 16-19 sierpnia 2002. 2 Zob. Łk 5,4 Nie tylko dla ma³¿onków nieznani, a zwalniamy się od obowiązku miłowania tych, którzy są nam najbliżsi. Tych, którzy dla nas i z nami żyją, tych, którzy oddali nam wszystko, również samych siebie…. Czas wielkiego błagania o miłosierdzie trwa. Dzisiaj nasza żona czy mąż liczą na nasze miłosierdzie. Pogubili się. Brakuje im sił do życia. Patrząc na siebie tylko oczyma sprawiedliwości, widzą, że nie ma wyjścia, więc błagają – może bez słów – o miłosierdzie. Błagają ciebie! Czy potrafisz mieć miłosierne serce Boga? Czy potrafisz wyjść naprzeciw twojej żonie albo mężowi? Czy ich szaleństwa, głupoty i zagmatwanie nie zatrzymają ciebie w pół drogi, w pół słowa, w pół gestu?... My wszyscy, którzy z taką miłością wpatrujemy się w obraz Chrystusa Miłosiernego! Zastanówmy się czy nasz mąż, nasza żona może w nas – w naszych słowach, gestach i sposobie zachowania – odnaleźć obraz Chrystusa Miłosiernego? A przecież zostaliśmy stworzeni i powołani, aby być dla siebie nawzajem właśnie obrazem Miłosiernego Boga. Nie tylko w Kościele, ale i w domu. Nie tylko od święta, ale na co dzień, w każdym momencie, w każdej chwili. O, my wszyscy, którzy tak wpatrujemy się w obraz Chrystusa Miłosiernego! Czy dla naszych żon, dla naszych mężów jesteśmy obrazem tego Miłosiernego Chrystusa? O my wszyscy, którzy z taką nadzieją i ufnością w potęgę modlitwy odmawiamy koronkę do miłosierdzia Bożego wierząc, że będziemy wysłuchani! Czy potrafimy wysłuchać niemej modlitwy naszych żon i mężów, którzy nas błagają o miłosierdzie jak o ostatnią deskę ratunku, wiedząc, że inaczej wszystko się rozsypie, stanie się farsą i pozorem, choćby nawet przeżywanym z delikatnością i kulturą osobistą?... Wyobraź sobie, że twoja żona klęczy przed tobą jak człowiek z dzisiejszej Ewangelii i mówi: „Miej litość nade mną”. Wyobraź sobie, że twój mąż klęczy przed tobą jak człowiek z dzisiejszej Ewangelii. Przed tobą, której wiele odpuszczono, i błaga cię: „Miej litość nade mną”. Do ciebie – tak jak ty do Boga – woła tymi samymi słowami psalmu: „ Zmiłuj się nade mną, zmiłuj nade mną w miłosierdziu swoim, w ogromnej swej litości zgładź nieprawość moją. Usuń ją z twojej pamięci i z twoich wspomnień. Daj mi szansę. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego! Mężowie i żony! Jak pragniecie, żeby Bóg was wysłuchał, tak wy wysłuchajcie tej modlitwy, która niemym krzykiem unosi się z serca współmałżonków. Mężowie i żony! Bądźcie miłosierni Dla siebie Nawzajem. Ciąg dalszy w następnym numerze. Oprac: Lilianna Pawłowska 8 października – czwartek 8.00 Za + Olgierda Kozłowskiego - intencja od uczestników pogrzebu 18.30 Z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o Boże błogosławieństwo i opiekę MB dla Kasi z okazji 18 urodzin 9 października – piątek 8.00 wolna 18.30 1) Za + Marię Jackowską zd. Migda w 17. rocznicę śmierci, ++ rodziców Annę i Józefa 2) O Boże błogosławieństwo i zdrowie dla Teresy i Artura 10 października – sobota 8.00 wolna 18.30 Za + Kazimierę Mróz w 3 rocznicę śmierci oraz + Wacława Mróz w 21 rocznicę śmierci 11 października – niedziela 8.00 Za + męża Czesława w 9. rocznicę śmierci, ++ rodziców Marcjannę i Walentego, ++ rodzeństwo i + Alicję 10.00 Za + Annę Krokoszyńską w11. rocznicę śmierci 12.00 W intencji Parafian - Ofiarodawców i Dobrodziejów 19.00 W intencji nowożeńców Agnieszki i Marka – o błogosławieństwo Boże na małżeńskiej drodze 12 października - poniedziałek 8.00 wolna 18.30 W intencji nowożeńców Marcina i Anny – o błogosławieństwo Boże na małżeńskiej drodze 13 października - wtorek 8.00 Za + Anastazję Antoniak – intencja od uczestników pogrzebu 18.30 W intencji Ojczyzny, Ojca Świętego oraz dzieła Radia Maryja 14 października – środa 8.00 Za ++ Jadwigę, Grażynę, Bronisławę, Helenę, Andrzeja Gaickich oraz Stefana Zielińskiego i Andrzejka Gaickiego 18.30 1) rez. p. Jagodzińska 15 października - czwartek 8.00 Za ++ Aleksego, Gemmę i Ryszarda 18.30 rez. p. Szumna 16 października - piątek 8.00 wolna 18.30 Za ++ rodziców Helenę, Edwarda oraz ++ z Rodziny 17 października - sobota 8.00 O szczęśliwą operację ora powrót do zdrowia 18.30 1) W intencji Emilii w 1. rocznicę Urodzin – o zdrowie i Boże błogosławieństwo oraz opiekę Maryi dla niej i jej rodziców 2) Za + Teresę, Jadwigę, Tadeusza Łożyńskich, Wacława Szalę i Konstantego Kuścińskiego 18 października - niedziela 8.00 Za + Teresę Kozłowską w 7. rocznicę śmierci 10.00 Za + Kazimierza w 16. rocznicę śmierci, ++ Rodziców, dziadków, Ojców Chrzestnych z obu stron 12.00 1) W intencji Parafian 2) W intencji Przyjaciół Misji 19.00 Za + mamę Irenę Pacuska w 1. rocznicę śmierci Strona 13 19 października - poniedziałek 8.00 wolna 18.30 Za + Alfreda Kielaka – intencja od uczestników pogrzebu 20 października - wtorek 8.00 W 47. rocznicę ślubu Bożeny i Zygmunta – z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej 18.30 1) rez. p. Szurgot 2) Za + Irenę Skowroń 21 października - środa 8.00 wolna 18.30 1) Za ++ rodziców Walerię i Ignacego oraz ++ Rodziców z obu stron 2) Za + Annę Olek – intencja od uczestników pogrzebu 22 października – czwartek 8.00 wolna 18.30 Za + Zbigniewa Malickiego w 6. rocznicę śmierci oraz ++ Rodziców i Rodzeństwo z obojga stron 23 października – piątek 8.00 wolna 18.30 W intencji Teresy i Urszuli z okazji Imienin 24 października – sobota 8.00 wolna 18.30 Za ++ rodziców Anielę i Władysława Chaszczewskich w 7. rocznicę śmierci 25 października - niedziela 8.00 1) rez. p. Jakubowski 2) rez. p. Madaj 10.00 W intencji nowożenców Anny i Tomasza – o błogosławieństwo Boże na małżeńskiej drodze 12.00 1) W intencji Parafian 2) O zdrowie i błogosławieństwo Boże w rodzinie Łagodów 19.00 1) W intencji małżeństw zagrożonych rozpadem, Dzieci Poczętych i ich Rodziców 2) W intencji nowożeńców Edyty i Krzysztofa – o błogosławieństwo Boże na małżeńskiej drodze 26 października - poniedziałek 8.00 wolna 18.30 rez. p. Jagodzińska 27 października - wtorek 8.00 wolna 18.30 wolna 28 października - środa 8.00 wolna 18.30 1) Za + Tadeusza Kozłowskiego oraz + Tadeusza Wójcika – z okazji Imienin 2) Za ++ rodziców z obojga stron: Zofię, Bronisława, Bronisławę i Ludwika 29 października – czwartek 8.00 wolna 18.30 wolna 30 października – piątek 8.00 wolna 18.30 wolna 31 października – sobota 8.00 Za ++ z rodziny Idzi, ++ Nikodema, Annę, Tomasza, Jana, Pawła, Michała, Helenę, Kazimierza 18.30 Za + Franciszkę w 27. rocznicę śmierci, + Stanisława w 20. rocznicę śmierci Za ++ z rodziny Ziombrów, Okulewiczów, Rzepkowskich, Kubiaków i Nausów Strona 14 Z parafialnego podwórka Diecezjalne Dni Młodzieży Pod hasłem: „Odnaleźć nadzieję”, w parafii pw. Chrystusa Króla w Gorzowie Wielkopolskim odbyły się od 18 do 20 września Diecezjalne Dni Młodzieży. Młodzi ludzie uczestniczyli w Eucharystii, rozważaniach, modlitwach, koncertach, pokazach i warsztatach. Do Gorzowa przybyło ponad 250 osób z południa województwa lubuskiego. Pierwszy dzień zaakcentowany został pod hasłem: „Nadzieja w codzienności”, kolejny dzień to – „Nadzieja powszechna”, ostatni – „Nadzieja wieczna”. Najważniejszym elementem DDM była codzienna Eucharystia oraz czas na sakrament Pokuty i Pojednania. Warsztaty poprowadził Krzysztof Najdowski, twórca „Akademii Liderów Nowoczesnej Ewangelizacji”, której głównymi celami są m.in. doskonalenie umiejętności w dziedzinie: efektywnej komunikacji, metodyki prowadzenia spotkań i seminariów, pełnego wykorzystania talentów i darów, czy podejmowania służebnych inicjatyw opartych na przesłaniu Ewangelii. W niedzielę po Eucharystii i wspólnym posiłku odbył się koncert Zespołu „The Foo” z Zielonej Góry, który koncertował podczas spotkań maturzystów na Jasnej Górze oraz na Dniach Młodzieży. Nazwa Zespołu pochodzi od skrótu angielskich słów: Following Over One, co oznacza Podążając za Jednym. Diecezjalne Dni Młodych zainicjował w 1987 r. w Niedzielę Palmową były ordynariusz diecezji gorzowskiej bp Józef Michalik. Od tamtej pory DDM odbywają się na zmianę w Zielonej Górze, Głogowie i Gorzowie Wielkopolskim. W ub. roku DDM odbyły się w Zielonej Górze. Wtedy bp zielonogórskogorzowski dr Stefan Regmunt w specjalnym liście wystosowanym do młodych napisał: „Świat potrzebuje świadectwa młodzieży wierzącej w Chrystusa. Niech te Diecezjalne Dni Młodzieży, dni wspólnego świętowania i radowania będą okazją do dawania świadectwa Chrystusowi”. Mariusz Lemieszewski Z Poradni Rodzinnej 4 października 2009 r. XXVII Niedziela zwykła - zielony Rdz 2,18-24; Hbr 2,9-11; Mk 10,2-12 Specjalistyczna Poradnia Rodzinna Stowarzyszenia Rodzin Katolickich ul. Bracka 7 66-400 Gorzów Wlkp., tel. 608 293 541 [email protected], www.spr.gobit.com.pl Jeśli masz problemy… …potrzebujesz rozmowy… wsparcia… …pomocy Zadzwoń! Przyjdź! Napisz! Skorzystaj z bezpłatnej pomocy specjalistów. Poradnia czynna jest od poniedziałku do piątku w godzinach 18.00-20.00. Plan dyżurów Specjalistycznej Poradni Rodzinnej I II poniedziałek Doradca rodzinny poradnictwo rodzinne, małżeńskie, kryzysowe poradnictwo przedmałżeńskie IV Radny miasta sprawy mieszkańców i miasta Doradca rodzinny poradnictwo rodzinne, małżeńskie, kryzysowe poradnictwo przedmałżeńskie środa Poradnictwo psychologiczne poradnictwo rodzinne, małżeńskie, kryzysowe Radny miasta sprawy mieszkańców i miasta Mediator III wt. Poradnictwo prawne Tyg. mies. Doradcy rodzinni Poradnictwo pedagogiczne poradnictwo rodzinne, małżeńskie, kryzysowe poradnictwo przedmałżeńskie Poradnictwo psychologiczne poradnictwo rodzinne, małżeńskie, kryzysowe czwartek piątek Poradnictwo pedagogiczne poradnictwo rodzinne, kryzysowe, wychowawcze Poradnictwo psychologiczne poradnictwo rodzinne, małżeńskie, kryzysowe Poradnictwo duchowe Konsultant z Sądu Kościelnego Poradnictwo pedagogiczne poradnictwo rodzinne, kryzysowe, wychowawcze Poradnictwo Doradcy rodzinni duchowe Poradnictwo pedagogiczne poradnictwo rodzinne, Strażnik Miejski sprawy małżeńskie, kryzysowe mieszkańców i poradnictwo miasta przedmałżeńskie Poradnictwo pedagogiczne poradnictwo rodzinne, wychowawcze Poradnictwo psychologiczne poradnictwo rodzinne, małżeńskie, kryzysowe Poradnictwo pedagogiczne poradnictwo rodzinne, wychowawcze Mediator Uwaga: Plan dyżurów może ulec zmianom z ważnych przyczyn losowych. Po wcześniejszym uzgodnieniu przyjmują specjaliści z zakresu problematyki seksualnej, uzależnień oraz doradztwa zawodowego. Ojciec Henri Boulad w książce Twoja wolność stwierdza, że „95% chrześcijan znajduje się na poziomie Starego Testamentu, ponieważ nauka Ewangelii spływa po nich, jak woda po chłodnym, gładkim marmurze”. Jego zdaniem, należą oni do porządku prawa mojżeszowego, które jest na zewnątrz nich, obok ich życia, nie odgrywa w nim większej roli. Faryzeusze podstępnie pytali o dopuszczalność rozwodu. Je zus, odwołując się do „początku”, stwierdził, że człowiek nie powinien rozdzielać związku mężczyzny i kobiety, bo został on ustanowiony przez Boga. Przypomniał, że Mojżesz zezwolił na rozwody ze względu na „zatwardziałość serc”, co było nagię ciem prawa Bożego do oczekiwań Izraelitów. „Katolik selektywny” - to termin, który powstał w wyniku badań nad religijnością Polaków. Oznacza człowieka, który wie rzy w Boga, ale prawdy wiary Kościoła katolickiego przyjmuje w sposób wybiórczy. W wygodny dla siebie sposób dostosowuje przykazania Boże i kościelne do własnych potrzeb. Niektórzy nazywają go „ochrzczonym poganinem”. 11 października 2009 r. XXVIII Niedziela zwykła - zielonyIz Mdr 7, 7-11, Hbr 4, 12-13; Mk 10, 17-27 Dominikanin, ojciec Joachim Badeni wspomina, że w młodości nigdy nie zaniedbywał Boga i Kościoła. „Niestety, byłem bogaty, a pieniądz szkodzi moralnie człowiekowi” - uważa ojciec Badeni. Stwierdził, że podczas wojny na szczęście wszystko stra cił. Później całym jego majątkiem był wojskowy płaszcz i buty, a w zakonie skromna cela. Człowiekowi, który przybiegł do Jezusa, nie wystarczały przykazania, których przestrzegał od młodości. Dążąc do pełni doskonałości pytał, co ma czynić, aby osiągnąć życie wieczne. Jezus proponuje, by w takim razie sprzedał wszystko, co posiada rozdał ubogim i szedł za Nim. Wtedy spochmurniał i odszedł zasmucony, bo posiadał duży majątek. „Wszyscy żyją, jedzą, chodzą, kochają się, śpią. A jednak -moim zdaniem - nie żyją. Wydaje im się, że żyją. W gruncie rze czy sądzą, że żyją, bo posiadają albo dom, albo pracę, albo dzieci, albo żonę, albo męża, albo pieniądze, albo władzę. Ale to wszystko jest niczym, jeśli nie posiada się własnej osoby, jeśli nie jest się sobą” - pisze Yalerio Albisetti. Strona 15 18 października 2009 r. XXIX Niedziela zwykła - zielony Iz 53,10-11, Hbr 4,14-16; Mk 10,35-45 Profesor Ariadna GierekŁapińska, kierownik Kliniki Okulistyki, a kiedyś synowa I Sekretarza PZPR, przyznaje, że jest oso bą despotyczną, stawiającą lekarzom duże wymagania. Sama w czasie gierkowskim całą uwagę koncentrowała na zdobywa niu pozycji zawodowej. Uważała, że jeśli zajdzie wystarczająco wysoko, będzie zawsze niezależna od innych. Dążenie do awansu zawodowego i odpowiedniego stanowiska jest r zeczą roztropną i pożyteczną. Podobnie myśleli Jakub i Jan, kiedy prosili Jezusa o miejsca po prawej i lewej stronie tro nu. Jezus przypomina im, że Jego władza ma charakter duchowy i różni się od władzy ziemskiej. Związana jest z oddaniem życia za człowieka, postawą ofiary i służby. Jean Yanier lubił żyć w strukturach, które jasno określały, kto komu podlega, a kto wydaje rozkazy. Kiedy zamieszkał z dwo ma upośledzonymi mężczyznami zrozumiał, że życie nie musi opierać się na współzawodnictwie, fascynacji władzą i wspina niu się na coraz wyższe szczeble awansu zawodowego czy spo łecznego. Można też żyć we wspólnocie. 2 5 p a ź d z i e r n i k a 2 0 0 9 r. XXX Niedziela zwykła - zielony Jr 31, 7-9; Hbr 5,1-6; Mk 10, 46-52 Lucas van Leyden przedstawiając uzdrowienie ślepca, poka zał świadków tego wydarzenia zastygłych w dziwnych pozach Na ich twarzach widać oburzenie z powodu dokonanego cudu: gesty tych ludzi mają charakter oskarżający Jezusa. Można od nieść wrażenie, że mają do Niego pretensje o to, iż uzdrowił Bartymeusza. Dlaczego właśnie niewidomy żebrak dostrzegł w Jezusie Mesjasza, nazywając go Synem Dawida? Jak to się stało, że sam musiał prosić o uzdrowienie, skoro ludzie widzieli go siedzącego przy drodze, znali jego kalectwo i wiedzieli, że potrzebuje pomocy? Dlaczego, zamiast zaprowadzić ślepca do Jezusa, za częli go uciszać? Ryszard Kapuściński pisze: „być zaślepionym to coś innego niż być ślepym, niewidomym. Niewidomy jest ostrożny, uważ ny, wrażliwy. Natomiast człowiek zaślepiony jest ogarnięty szałem, jest brutalnie bezwzględny, furiacko agresywny”. Człowiek zaślepiony nie widzi Jezusa, człowieka niewidomego; nie widzi nikogo. Strona 16 Z Poradni Rodzinnej Wielka Historia Każdy człowiek przychodzi na świat stwarzając swoją Wielką Historię, która zaczyna się już w czasie dziewięciu miesięcy ciąży – tajemnicy dziewięciu miesięcy. Z chwilą narodzin tworzy się zaś niepowtarzalny film, którego jesteśmy głównymi bohaterami. Pierwsze 2 tygodnie życia pokrywają się z ostatnimi tygodniami cyklu miesiączkowego, czyli 14 dniami po jajeczkowaniu. Jeszcze wtedy kobieta nie wie, że pod sercem nosi nowe życie. Zapłodnienie – połączenie ojca i matki. Dziecko powstaje z jednej jedynej komórki. 1 tydzień - zaczyna kształtować się maleńki człowieczek; tworzą się ochronne błony płodowe, łożysko, pępowina. Powstaje między ciałkiem a błoną próżnia. 2 tydzień – od tej pory dziecko zaczyna leżeć na boku w pozycji skulonej. Wzdłuż tułowia otwiera się kanał, w którym formuje się rdzeń kręgowy, dając początek całemu układowi nerwowemu. Tworząca się i wydłużająca się pępowina z czasem umożliwi dziecku przewracanie się i „robienie fikołków”. 3 tydzień – zaczyna się formować układ nerwowy – zaczątek mózgu; pojawiają się oczy, płuca, jelita, żołądek i…. w 21 dniu zaczyna bić serce. 1 miesiąc – bicie serca staje się bardziej regularne; wątroba oczyszcza krew przed wprowadzeniem jej do obiegu. 5 tydzień – zaczynają kształtować się ręce i nogi. 6 tydzień – uformowane są palce; ramiona jeszcze są zbyt krótkie, by dłonie mogły się dotknąć; oko do swej budowy użyło komórek mózgu; pojawia się elektryczna aktywność mózgu – można wykonać eeg 8 tydzień – płód – budowa organów została zakończona. Od 2 do 9 miesiąca życia dziecko powiększy się 20-krotnie, zaś jego ciężar wzrośnie 1000-krotnie. 2,5 miesiąca – następuje rozbudowa łożyska. 3 miesiąc – rysy twarzy nabierają wyrazu; usta się otwierają i zamykają; ciało się marszczy; brwi unoszą się, głowa się odwraca; rosną paznokcie; buduje się kręgosłup; na klatce piersiowej pojawiają się brodawki sutków; rozwijają się zewnętrzne organy płciowe. 4 miesiąc – na znak protestu, dziecko rozpycha się rączkami; na palcach uformowane są linie papilarne. 5 miesiąc – dziecko ssie paluszek; rozwijają się impulsy nerwowe; język wykonuje powolne ruchy ssania 6/7 miesiąc – rozwinięte są zmysły; dziecko żyje w harmonii z rytmem życia matki. 8/9 miesiąc - dziecko jest bardzo ruchliwe; energiczne; skóra jest zaróżowiona; dziecko wrażliwe jest na bodźce fizyczne. Uffff…i oto JESTEM! Pierwszym krzykiem chęci życia zaczyna się film życia! Z oblackiej kancelarii ROCZNICE ŚMIERCI PAŹDZIERNIK 2008 2007 2006 2005 Rok Imię i Nazwisko Cecylia Adamek Pelagia Kuczyńska Stefan Kucharczyk Marianna Szostak Wiesław Michał Groński Marian Kardzis Monika Wisowata Bernard Obruśnik Teresa Majewska Waldemar Kosiński Bolesław Partyka Czesław Bielko Irena Kochanowska Edward Piekarski Irena Pacuska Zbigniew Bandera W i Wieczny odpoczynek racz Im dać, Panie A światłość wiekuista niechaj Im świeci. BIURO PARAFIALNE czynne: wtorek 16.00 – 18.00 czwartek 16.00 – 18.00 sobota 10.00 – 12.00 tel.: 095 722 64 39 KURS PRZEDMAŁŻEŃSKI Kurs Przedmałżeński w parafii św. Maksymiliana Kolbe ul. Czereśniowa 15 od 11 do 18 października 2009 Z ksiąg parafialnych „Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi” (J 1,9) Chrzest przyjęli: Nikodem Tómas Czubiński Piotr Zbigniew Łagowiec Zuzanna Gabryś Grzegorz Łagódka Adam Łagódka Kamil Kołodziejczak Patryk Piotr Błażejczyk Gabriel Woźniak Oliwia Błaszczyk Życzymy Wam, drogie dzieci, aby Ta Światłość dawała Wam moc, byście każdego dnia wzrastały w łasce u Boga i u ludzi. F F F F F „Połóż mnie jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu, bo jak śmierć potężna jest miłość.” (Pnp 8,6) Małżeństwo zawarli: Marcin Bukowski i Anna Przytuła Marek Łagowiec i Agnieszka Kajdasz Mateusz Lubik i Małgorzata Gongała ła Tomasz Olszta i Anna Kaleja Umocnieni sakramentem małżeństwa kroczcie z odwagą strzegąc żaru miłości. F F F F F „Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem. Jest czas rodzenia i czas umierania”. (Koh 3,1-2) Odeszli do Pana: Arleta Anna Wandas Leonarda Kwiecień Marta Jolanta Ciężka Kazimierz Stanisław Płatak Olgierd Jan Kozłowski Alfred Janusz Kielak Helena Sirko Anastazja Antoniak Anna Olek Spotkania odbywać się będą w godz.: 9. 30 oraz 18. 30 (do wyboru). Wieczny odpoczynek racz Im dać, Panie A światłość wiekuista niechaj Im świeci. Strona 17 Z oblackiej kancelarii SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO 1. Chrzty odbywają się w II niedziele miesiąca na Mszy św. o godz. 1200 2. Chrzest dziecka należy zgłosić najpóźniej 14 dni przed uroczystością (w czwartki 16.00–18.00). 3. Zgłaszający Chrzest powinien przynieść: – akt urodzenia dziecka – świadectwo ślubu kościelnego – dane rodziców chrzestnych (wiek i ad res) oraz zaświadczenie z ich parafii, że są wierzącymi praktykującymi katolikami (bierzmowani, żyjący w związku sakramentalnym). Żyjący w związku niesakramentalnym nie mogą być rodzicami chrzestnymi! 4. Spotkanie formacyjno–organizacyjne w sobotę przed chrztem o godz. 1900. SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA 1. Narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej trzy mie sią ce przed pla no wa nym ślu bem (w czwartki 16.00–18.00). 2. Narzeczeni przynoszą ze sobą: – Świadectwa chrztu św. z aktualną datą (adnotacja o Bierzmowaniu). – Dowody osobiste. – Świadectwa katechizacji z ostatniej klasy szkoły ponadpodstawowej. – Zaświadczenie o odbytym kursie przedmałżeńskim. – Trzy egzemplarze dokumentu z USC, stwierdzającego brak cywilnych przeszkód do zawarcia małżeństwa ze skutkami cywilnymi (małżeństwo konkordatowe). – Zaświadczenie o odbytych spotkaniach w Poradni Rodzinnej (tel. 0 608 293 541). – Dane świadków. SAKRAMENT CHORYCH W nagłych przypadkach należy wezwać kapłana o każdej porze. Regularne odwiedziny chorych i osób w podeszłym wieku odbywają się w każdą pierwszą sobotę miesiąca od godz. 900 (oprócz lipca i sierpnia). Osoby te należy zgłosić w biurze parafialnym. POGRZEB Dostarczyć akt zgonu i poświadczenie o przyjętych przed śmiercią sakramentach. Miesięcznik parafii Św. Józefa w Gorzowie Wlkp. Nakład 400 egz. Koszt druku 1–go egzemplarza 2 zł Adres redakcji: ul. Bracka 7, 66–400 Gorzów Wlkp., tel./fax 095 722 64 39, e–mail: oblackieecho wp.pl Redakcja: O. Dariusz Galant OMI, O. Wojciech Ruszniak OMI, O. Piotr Osowski OMI, O. Marcin Marcinkiewicz OMI, Elżbieta Bartelak–Przygoda (Redaktor Naczelna), Lilianna Pawłowska, Alicja Witkowska, Mariusz Kruszakin Skład komputerowy: Paweł Marchwiński Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustacji tekstów. Nie zwraca tekstów nie zamówionych. Strona 18 Nabożeństwa w naszej Parafii II. NABOŻEŃSTWA W CIĄGU MIESIĄCA 1. Pierwszy Czwartek miesiąca: · godz. 17.30 – adoracja w intencji kapłanów oraz nowych powołań kapłańskich i zakonnych. · godz. 18.00 – Różaniec. · godz. 18.30 – Msza św. – O świętość Kapłanów i nowe powołania kapłańskie i zakonne Na adorację i Mszę św. zapraszamy wszystkich chętnych a szczególnie Rodziny kapłanów, kleryków i sióstr zakonnych. 2. Pierwszy Piątek miesiąca: · godz.16.30 spowiedź godz. 17.00 nabożeństwo dla dzieci. · godz.18.00 – Nabożeństwo do Serca Jezusowego i spowiedź dla dorosłych i młodzieży. · godz.18.30 – Msza św. wynagradzająca za grzechy popełnione w naszych Rodzinach 3. Pierwsza Sobota miesiąca: · 9.00 – ODWIEDZINY CHORYCH (biuro nie czynne) · 18.00 – Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi. · Spotkanie Wspólnoty Żywego Różańca. 4. Pierwsza Niedziela miesiąca – Niedziela Rodzin · Na Mszy św. o godz. 10.30 – błogosławieństwo dzieci rocznych – dzieci zgłaszamy w zakrystii przed Mszą św. · Na Sumę zapraszamy szczególnie Rodziny · Po Sumie – wystawienie Najświętszego Sakramentu i krótkie nabożeństwo Eucharystyczne. 5. Druga Niedziela miesiąca: · Chrzty – godz. 12.00 6. Trzecia Niedziela miesiąca: · Suma – godz. 12.00 – Spotkanie Przyjaciół Misji. 7. Ostatnia Niedziela miesiąca: · Suma – godz. 12.00 – Msza św. w intencji zespołu Caritas 8. 13. Dzień Miesiąca – Nabożeństwo Fatimskie od maja do października · 18.00 – RÓŻANIEC fatimski, · 18.30 – Msza św. w intencji Rodzin i błogosławieństwo indywidualne. III. NABOŻEŃSTWA TYGODNIOWE 1. Środa – 8.00 – Nabożeństwo do MB Nieustającej Pomocy. 2. Piątek – 18.00 – Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego. 3. Każdego dnia – godz. 18.00 – Różaniec, jeśli nie przypada inne nabożeństwo – prowadzi Wspólnota Żywego Różańca. Diecezjalne Dni Młodzieży 18-20 września XXV Pielgrzymka Małżeństw i Rodzin na Jasną Górę
