Ścianki działowe z cegły muruje się o grubości 1/4 i 1/2 cegły, w

Ścianki działowe z cegły muruje się o grubości 1/4 i 1/2 cegły, w

Ścianki działowe z cegły muruje się o grubości 1/4 i 1/2 cegły, w zależności od
przeznaczenia pomieszczenia. Jeśli powierzchnia ścianki o grubości 1/4 cegły jest większa
od 10 m lub długość ścianki przekracza 4,5 m (dla pustaków 5 m). Wówczas należy ją
wzmocnić zbrojeniem -z płaskownika /bednarką/ albo prętami stalowymi okrągłymi o
średnicy 6 mm. Ścianki murowane z cegły o grubości 1/2 posiadają większą sztywność.
Należy starannie powiązać je ze ścianami nośnymi.
Pro- Monta
Pierwsza warstwa bloczków Pro-Monta układana jest na warstwie zaprawy gipsowej a
kolejne warstwy układane są z przewiązaniem za pomocą połączeń na wpust i pióro. Spoiny
po ułożeniu muru są szpachlowane. Następnie w pozostawioną pod sufitem szczeline
szerokości min 5 mm wpompowuje się rzadką zaprawę gipsową która wypełnia spoiny
między bloczkami w ścianie. Ściany Pro Monta łączy się ze ścianai nośnymi za pomocą
kotwi stalowych
Ściany szkieletowe
Ściany działowe z poszyciem z płyt gipsowo-kartonowych mogą być budowane na
konstrukcji z profili szerokości 50, 75 lub 100 mm, z pojedynczym lub z podwójnym
opłytowaniem z płyt gipsowo-kartonowych.
Charakterystyczne przykłady ścian działowych:
• Ściana działowa z pojedynczym poszyciem płytą gipsowo-kartonową - Parametry użytkowe najprostszej ściany działowej na konstrukcji z profili CW 50
(profil słupkowy) i UW 50 (profil poziomy) z pojedynczym poszyciem płytą gipsowokartonową: pojedyncze opłytowanie z płyt g-k grubości 12,5 mm, klasa odporności
ogniowej F 0,5 / El 30, izolacyjność akustyczna Rw = do 42 dB, RA1 = do 37 dB, masa
ściany ok. 26 kg/m2, grubość ściany 75 mm, maksymalna wysokość ściany 300 cm.
• Ściana
działowa
z
podwójnym
poszyciem
płytą
gipsowokartonową
Parametry
użytkowe
ściany
działowej
na
konstrukcji
z profili o największej dostępnej szerokości - CW 100 (profil słupkowy)
i UW 100 (profil poziomy) z podwójnym poszyciem płytą gipsowokartonową są następujące: klasa odporności ogniowej F 2 / El 120
(z poszyciem płytami g-k typu GKF lub GKFI, z wypełnieniem wełną
mineralną o gęstości 43 - 70 kg/m3 i grubości 50 mm), izolacyjność
akustyczna Rw = do 54 dB, RA1 = do 50 dB, masa ściany ok. 50 kg/m2,
grubość
ściany
150
mm,
maksymalna
wysokość
ściany
650
cm.
Ściana
działowa
na
podwójnej
konstrukcji
i
z
podwójnym
poszy
ciem płytą gipsowo-kartonową ma dwa zastosowania:
- w celu zwiększenia izolacyjności akustycznej (profile rozdzielone taśmą
uszczelniającą)
- jako ściana instalacyjna w kuchniach, łazienkach i WC, która umożliwia zawieszenie
urządzeń sanitarnych i wygodne poprowadzenie instalacji wodno-kanalizacyjnej
wewnątrz ściany
Przewody kominowe
Przewody (kanały) kominowe w budynku: wentylacyjne, spalinowe i dymowe, prowadzone
w ścianach budynku, w obudowach, trwale połączonych z konstrukcją lub stanowiące
konstrukcje samodzielne, powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość,
stwarzające potrzebny ciąg, zapewniający wymaganą przepustowość, oraz spełniające
wymagania określone w Polskich Normach dotyczących wymagań technicznych dla
przewodów kominowych oraz projektowania kominów.
Najmniejszy wymiar przekroju lub średnica murowanych przewodów kominowych
spalinowych o ciągu naturalnym i przewodów dymowych powinna wynosić co najmniej 0,14
m, a przy zastosowaniu stalowych wkładów kominowych ich najmniejszy wymiar lub
średnica - co najmniej 0,12 m.
Wewnętrzna powierzchnia przewodów odprowadzających spaliny mokre powinna być
odporna na ich destrukcyjne oddziaływanie.
Przewody kominowe do wentylacji grawitacyjnej powinny mieć powierzchnię przekroju co
najmniej 0,016 m2 oraz najmniejszy wymiar przekroju co najmniej 0,1 m.
Zabrania się stosowania grawitacyjnych zbiorczych przewodów spalinowych i dymowych,
zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej,
Przewody kominowe powinny być wyprowadzone ponad dach na wysokość zabezpieczającą
przed niedopuszczalnym zakłóceniem ciągu.
W budynkach usytuowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem, określonych
Polskimi Normami, należy stosować na przewodach dymowych i spalinowych nasady
kominowe zabezpieczające przed odwróceniem ciągu.
Ściany, w których znajdują się przewody kominowe, mogą być obciążone stropami, pod
warunkiem spełnienia wymagań dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji, a także jeżeli nie
spowoduje to nieszczelności lub ograniczenia światła przewodów.
Trzonów kominowych wydzielonych lub oddylatowanych od konstrukcji budynku nie można
obciążać stropami ani też uwzględniać ich w obliczeniach jako części tej konstrukcji..
Trzony kuchenne i kotły grzewcze na paliwo stałe oraz kominki z otwartym paleniskiem lub
zamkniętym wkładem kominkowym o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2
mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego
dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14x0,14 m lub średnicę 0,15 m, a w
przypadku trzonów kuchennych typu restauracyjnego oraz kominków o większym otworze
paleniskowym - co najmniej 0,14x0,27 m lub średnicę 0,18 m, przy czym dla większych
przewodów o przekroju prostokątnym należy zachować stosunek wymiarów boków 3:2.
Wyloty przewodów kominowych powinny być dostępne do czyszczenia i okresowej kontroli,
z uwzględnieniem przepisów .
Przewody spalinowe i dymowe powinny być wyposażone, odpowiednio, w otwory
wycierowe lub rewizyjne, zamykane szczelnymi drzwiczkami, a w przypadku występowania
spalin mokrych - także w układ odprowadzania skroplin.
Wentylacja i klimatyzacja
Wentylacja i klimatyzacja powinny zapewniać odpowiednią jakość środowiska
wewnętrznego, w tym wielkość wymiany powietrza, jego czystość, temperaturę, wilgotność
względną, prędkość ruchu w pomieszczeniu, przy zachowaniu przepisów odrębnych i
wymagań Polskich Norm dotyczących wentylacji.
Wentylację mechaniczną lub grawitacyjną należy zapewnić w pomieszczeniach
przeznaczonych na pobyt ludzi, w pomieszczeniach bez otwieranych okien, a także w innych
pomieszczeniach, w których ze względów zdrowotnych, technologicznych lub
bezpieczeństwa konieczne jest zapewnienie wymiany powietrza.
Objętości strumieni powietrza wentylacyjnego przeznaczonego do oprowadzenia:
- Kuchnia z oknem zewnętrznym, wyposażona w kuchnię gazową lub węglową-70
m3/h.
- Kuchnia bez okna zewnętrznego wyposażona w kuchnię gazową powinna mieć
mechaniczną wentylację wywiewną- usuwany strumień powietrza powinien wynosić 70
m3/h.
- Kuchnia wyposażona w kuchnię elektryczną- 50 m3/h.
- Łazienki z wc lub bez wc - 50 m3/h.
- Oddzielne wc- 30 m3/h.
- Garderoba lub inne pomieszczenie pomocnicze - bez okna –15 m3/h.
- Pokoje, sypianie – 1 wymiana na godzinę (min 20 m3 /h)
- Piwnica - 0,3 wymiany na godzinę,
- pralnia - dwie wymiany na godzinę,
- suszarnia -jedna wymiana na godzinę.
Otwory wywiewne powinny być usytuowane tak, aby odległość górnej
krawędzi otworu od sufitu nie przekracza 150 mm.
W pomieszczeniach mieszkalnych i kuchniach powietrze zewnętrzne doprowadza się przez
otwory o regulowanym stopniu otwarcia.
Do łazienek, ustępu i kuchni dopływ powietrza odbywa się przez szczeliny wysokości 2 cm
umiejscowione między podłogą lub progiem a dolną krawędzią drzwi lub przez otwory o
przekroju netto 100 cm2,usytuowane w dolnej części drzwi; drzwi do łazienki powinny mieć
otwory o przekroju netto 200 cm2 ; z pomieszczeń kuchni, łazienki lub ustępu(jeśli jest on
wydzielony) powietrze należy odprowadzać przez pionowe przewody wentylacji
grawitacyjnej lub mechanicznej ponad dach budynku mieszkalnego.
Nadproża
Przekrycie otworu drzwiowego lub okiennego nazywamy nadprożem. W ścianach
konstrukcyjnych nośnych nadproże przenosi nie tylko ciężar muru znajdującego się ponad
nim, ale również ciężar stropu. Dlatego też nośność nadproży musi być ustalana na podstawie
obliczeń statycznych.
W budynkach starych nadproża były wykonywane jako łuki z cegły lub kamienia. Dziś
wykonuje się najczęściej nadproża płaskie.
Nadproża łukowe wykonywano z kamienia lub z cegły, natomiast współczesne nadproża
płaskie wykonywane są w technologii murów zbrojonych, jako belki stalowe, żelbetowe
wykonywane na budowie lub , żelbetowe prefabrykowane.
Oparcie belek na murze powinno wynosić nie mniej niż 9 cm. Produkowane są belki
o siedmiu długościach: 99, 119, 149, 179, 219, 249 i 289 cm.
Ze względu na charakter pracy w konstrukcji, nadproża dzielą się na trzy zasadnicze
grupy;
—
"D" - drzwiowe,
—
"N"- okienne w ścianach zewnętrznych obciążonych stropami
(nadproża nośne),
—
"S"- okienne w ścianach zewnętrznych nieobciążonych stropami
(nadproża samonośne).