Dama z łasiczką i wędrowiec przed morzem mgły.rtf

Transkrypt

Dama z łasiczką i wędrowiec przed morzem mgły.rtf
Jak analizować dzieło sztuki?
KoleŜanki i Koledzy! Analiza dzieła sztuki bardzo często występuje jako
zadanie w teście gimnazjalnym. Wielu uczniów ma problem z odczytaniem treści
– często alegorycznej, symbolicznej, metaforycznej. Dlatego uruchomiliśmy kącik
w szkolnej gazecie, poświęcony sztukom plastycznym. Jesteśmy przekonani, Ŝe
nasze działania wspomogą Wasze umiejętności. A moŜe ktoś dzięki nam wyrośnie
na historyka sztuki.
A oto przepis na sukces:
1. Przyjrzyj się przedstawionemu dziełu i przeczytaj widniejący pod nim podpis..
2.Na podstawie podpisu określ tytuł dzieła, czas powstania, technikę wykonania obrazu jak i
jego autora.
3.Określ tematykę dzieła.
4. Następnie postaraj się opisać wygląd oraz układ elementów widocznych na obrazie odpowiadając
na następujące pytania:
• Wymień elementy znajdujące się na obrazie.
• Opisz tło danego dzieła
• Przedstaw co jest widoczne w centrum malowidła oraz na jego bokach.
5. Spójrz na obraz jako całość
i wymień dominujące na nim kolory..
6.Określ nastrój dzieła
7.Wyraź swoją opinię na temat obrazu.
Przykłady:
Obraz „Wędrowiec przed morzem mgły”, wyszedł spod pędzla
najznamienitszego z artystów romantyzmu Niemca Caspara
Davida Friedricha w 1818 roku. Dzieło zostało namalowane na
płótnie farbami olejnymi.
W centrum obrazu widzimy ubranego w zielony frak człowieka
stojącego na szczycie skały nad przepaścią. Ukazany od tyłu
podróŜnik wydaje się nie wiedzieć o tym, Ŝe przed chwilą został
sportretowany. Nie zdaje sobie sprawy, iŜ ktoś go obserwuje.
PoniŜej wędrowca rozciąga się „morze mgieł”. Gdzieniegdzie
wyłaniają się z niej samotne wierzchołki gór. Na drugim planie
uwagę przyciąga najdalej oddalony szczyt. Oprócz podróŜnika,
na obrazie widzimy tylko nagie skały i chmury.
Dominują zimne barwy, które nadają obrazowi jasności. Kolory
wskazują na to, iŜ jest to poranek.
Nastrój, bijący z obrazu, potęguje uczucie samotności.
PodróŜnik wydaje się szukać jakiegoś celu – moŜe celu swojego
Ŝycia?? To bardzo charakterystyczne cechy sztuki romantycznej,
która pokazuje człowieka w otoczeniu potęŜnych sił przyrody.
Gdy patrzę na osobę wędrowca, zastanawiam się, co podróŜnik myślał i czuł stojąc na szczycie.
Emocje wypełniające bohatera to równieŜ temat zainteresowań romantyków. Tajemniczość i
groza stanowią częsty temat obrazów Friedricha. UwaŜam, Ŝe warto popatrzeć na to ekscytujące
dzieło i zastanowić się, co jest celem naszego Ŝycia.
Ola Lodoń, kl. III c Gim. I
Obraz "Dama z gronostajem" Leonarda da Vinci powstał ok. 1483-1490r.
Dzieło namalowane farbami olejnymi na desce przedstawia portret.
W centrum obrazu widać młodą, piękną kobietę, trzymającą zwierzątko. Osoba ubrana
jest w bogatą suknię oraz biŜuterię świadczącą o jej wysokim stanie społecznym. Dziewczyna nie
patrzy na malarza, interesuje ją coś innego.
Do przedstawienia kobiety artysta uŜył jasnych, ale w jednej tonacji barw. To cecha
charakterystyczna dla renesansowego ładu i harmonii. Ciemne tło podkreśla ciepło kolorów
kobiecego ciała i dostojnych szat.
Takie zestawienie kolorów powoduje, Ŝe postać staje się
centralnym i jedynym elementem obrazu. Choć czerń tła moŜe
skrywać jakąś tajemnicę.
Dziewczyna przedstawiona na obrazie to Cecylia
Gallerani, kochanka księcia Ludovica Sforzy. Trzymany przez
modelkę gronostaj nazywany powszechnie łasicą
ma ukryte znaczenie. Zwierzątko jest symbolem księcia
Ludovica. W czasach portretowania Cecylli artysta nie mógł
ukazać kochanków splecionych w miłosnym uścisku. Łasiczka
moŜe być równieŜ pojmowana jako symbol macierzyństwa.
Malarz umieścił zwierzątko w taki sposób, by zakrywało
brzemienność modelki (nosiła ona syna Ludovica Cesare),jednocześnie w symboliczny sposób mówiąc o jej
"błogosławionym stanie".
Obecnie obraz znajduje się w Muzeum Czartoryskich w
Krakowie. "Dama z gronostajem" jest jednym z
najcenniejszych obrazów w muzealiach polskich, jedynym
dziełem Leonarda da Vinci w kraju.
Kasia Tkacz, kl. III c Gim. I
Obraz olejny pt. „Pole pszenicy z krukami” to pejzaŜ Vincenta van Gogha z 1890 roku
przedstawiający wiejską panoramę.
Na pierwszym planie widoczny jest rozstaj dróg, które prowadzą przez pola. Drogi –
typowo wiejskie, niebrukowane, błotniste, okolone są z obu stron zieloną trawą, która stanowi
doskonały kontrast dla brązowo-szarej pustej drogi. Na drugim planie widzimy jasnoŜółte pola
oraz latające nad nimi kruki. W przestrzeni moŜna zauwaŜyć ruch wiatru, który zwiastuje bliską
burzę.
Tłem jest wielkie, ponure, ciemne niebo, na którym zewsząd zgromadzają się chmury. Pośrodku
widnokręgu widoczne są jednak dwa jasnobłękitne przebłyski pogodnego nieba.
Patrząc na obraz moŜna zobaczyć dominacje dwóch kolorów: niebieskiego i Ŝółtego.
Burzowe niebo styka się z falującym złotoŜółtym zboŜem. Jedynie u dołu i z boków obrazu
widnieje spokojna zieleń. Obraz wywołuje pewien niepokój spowodowany zbliŜającą się burzą
oraz górującymi nad polem posępnymi krukami.
„Pole pszenicy z krukami” to jeden z ostatnich obrazów namalowanych przez Vincenta
van Gogha. Obraz ten symbolizować moŜe uczucia artysty w chwili jego tworzenia - rozstaje
dróg to symbol rozterki a czarne kruki – śmierci i upadku. Uczucia te potęguje równieŜ ciemne,
burzowe niebo.
Paweł Woźnica, kl. III d Gim. I

Podobne dokumenty