Uzbekistański rynek kosmetyków do pielęgnacji skóry i

Transkrypt

Uzbekistański rynek kosmetyków do pielęgnacji skóry i
Uzbekistański rynek kosmetyków do
pielęgnacji skóry i włosów
2016-03-24 08:51:38
2
Analiz rynku
Około 50% rynku kosmetycznego Uzbekistanu stanowią kosmetyki dekoracyjne i wyroby perfumeryjne. Reszta to
produkty kosmetyczne do pielęgnacji skóry i włosów. Poniżej omówiono dwa segmenty uzbekistańskiego rynku
kosmetycznego: 1 – kremy, balsamy, mleczka i inne środki do twarzy i ciała; 2 – szampony i odżywki do włosów.
Ze względu na dostępność danych statystycznych materiał, przygotowany na bazie artykułu „Kosmetyki po
uzbekistańsku” (Przegląd ekonomiczny nr 11/2015), ma charakter bardziej opisowy, niż przywołujący konkretne
cyfry.
Kosmetyki do pielęgnacji skóry:
Wielkość uzbekistańskiego rynku kosmetyków do pielęgnacji skóry w roku 2014 oceniana była na około 15,6 mld
UZS (przy kursie na koniec 2014 roku 1 USD = 2.422,40 UZS), z czego 39,4% stanowiły kremy i balsamy do
skóry produkcji krajowej, 60,6% – artykuły zagraniczne.
W ujęciu ilościowym w 2014 r., na lokalny rynek dostarczono 984 tony produktów kosmetycznych do pielęgnacji
skóry. W okresie od 2009 r., średni roczny wzrost wielkości rynku wynosił około 20%. Obecnie rynek środków do
pielęgnacji skóry nadal zachowuje duży potencjał wzrostu, co wynika z rosnących dochodów ludności,
szczególnie w stolicy kraju Taszkencie i innych dużych miastach oraz ze stosunkowo małego wykorzystania
kremów w przeliczeniu na osobę. Wg danych statystycznych, w 2014 r. na jedną kobietę w Uzbekistanie
przypadało średnio 65 gramów sprzedawanych kremów do skóry. Dla porównania w Rosji liczba ta jest 10-krotnie
większa. Wielkość dostaw na rynek uzbekistańskich kosmetyków do pielęgnacji skóry osiągnęła w roku 2014 320
ton, czyli 2,8 razy więcej niż w 2009 r. W tym samym czasie odnotowano 2-krotny wzrost importu kosmetyków,
który osiągnął wartość 664 ton na koniec 2014 roku. W rezultacie udział ilościowy kosmetyków do pielęgnacji
skóry rodzimej produkcji wzrósł z 26% w roku 2009 do 32% w 2014 r. Import produktów kosmetycznych wzrósł z
11% w roku 2013 do 44% w roku 2014 (pochodzenia pozostałych 24% wyrobów autorzy artykułu nie precyzują).
Przy względnie stabilnie rosnącym rynku kosmetyków do pielęgnacji skóry w Uzbekistanie w ciągu ostatnich lat,
miały miejsce poważne fluktuacje udziału kosmetyków krajowych i importowanych. W czasie spadku sprzedaży
kosmetyków w 2010 r., wzrósł udział w rynku produkcji krajowej, jednak już w 2011 roku nastąpił znaczny wzrost
dostaw kremów importowanych, a dostawy uzbekistańskich kremów na rynek zmniejszyły się prawie o 40%.
Jedną ż możliwych przyczyn takiego stanu rzeczy był 1,9-krotny wzrost średniej ceny jednej tony kremów
rodzimej produkcji, podczas gdy średnia cena importowanych kremów wzrosła o 1,6 razy. Taka zmiana cen
doprowadziła do sytuacji, w której uzbekistańskie kremy stały się o 1,5 razy droższe od kremów importowanych
(dla porównania: w 2009 r. uzbeckistańskie kremy były średnio o 4% tańsze niż importowane, a w 2010 r. średnio o 30% droższe). Tendencja wzrostu średnich cen produktów lokalnych doprowadziła do tego, że w roku
2011, udział miejscowych kremów w rynku Uzbekistanu spadł do 16% wobec 84% kremów importowanych.
Władzom nie udało się uratować sytuacji nawet poprzez wprowadzenie barier celnych i akcyzowych. W 2012 r.
krajowi producenci wyciągnęli wnioski ze zmniejszenia sprzedaży i obniżyli średnią cenę produkowanych kremów
o 20%, doprowadzając tym samym do obniżki detalicznej ceny kremów w stosunku do importowanych o 17%, w
2013 roku o 27% i w 2014 roku o około 34%. Eksperci są zdania, że sytuacji takiej nie uda się utrzymać w
dłuższym okresie czasu ze względu na wzrost cen surowców w Uzbekistanie, konieczność ich zakupu za walutę,
wzrost cen nośników energii i wynagrodzeń itd., w związku z czym już na początku 2016 roku udział kremów
produkcji uzbekistańskiej może spaść do poziomu 2011 roku. Powstanie w ten sposób nisza do wejścia na rynek
nowych kremów z importu lub zwiększenia sprzedaży już obecnych na rynku towarów.
3
edytuj opis zdjęcia
Kosmetyki do pielęgnacji włosów
Mniejszy niż w przypadku kremów jest udział w rynku szamponów i produktów do pielęgnacji włosów produkcji
uzbekistańskiej. Wielkość rynku tych produktów w roku 2014 oceniana była na około 68,9 mld UZS (przy kursie
na koniec roku 1 USD = 2.422,40 UZS), z czego około 22% przypada na szampony i środki do pielęgnacji włosów
produkcji uzbekistańskiej, a 78% – produkcji zagranicznej. Ogółem, w 2014 roku na rynek trafiło ponad 15,8 tys.
ton szamponów i produktów do pielęgnacji włosów, czyli o 1,6 razy więcej niż w 2009 r. Pomimo stałego wzrostu
dostaw na miejscowy rynek szamponów i kosmetyków do pielęgnacji włosów, w 2014 r. w przeliczeniu na 1
mieszkańca w Uzbekistanie zużyto 356 gr tych wyrobów. W Rosji średnia ilość szamponów i odżywek do włosów
wynosi na jednego mieszkańca około 1,5 kg.
Podaż kosmetyków do włosów lokalnej produkcji przez długi czas przewyższała podaż szamponów i odżywek do
włosów z importu. Jednak w roku 2014 dostawy na rynek lokalnej produkcji spadły, głównie za sprawą zmiany
preferencji konsumentów, mających miejsce w ostatnich latach. Uzbeccy producenci długo uważali niską cenę za
znaczącą przewagę nad produktami do pielęgnacji włosów pochodzącymi z importu. To właśnie dzięki niskiej
cenie udało się im zdobyć przyczółek na rynku i stopniowo zwiększać sprzedaż. Jednak stopniowo rosnące
dochody ludności doprowadziły do zwiększenia zapotrzebowania na szampony i odżywki ze „środkowej półki”,
reprezentowane głównie przez produkty pochodzenia zagranicznego. Z drugiej strony zmniejszyło się więc
zapotrzebowanie w niższym segmencie cenowym, reprezentowanym przez produkty producentów krajowych.
Zwiększona konkurencja w niższym segmencie cenowym zmusiła rodzimych producentów do ograniczenia lub
zaprzestania produkcji, albo też do przestawienia się na produkcję szamponów i odżywek do włosów średniej
klasy. Wynikiem tego jest spadek produkcji szamponów i zmniejszenie dynamiki wzrostu produkcji balsamów do
włosów przez miejscowych producentów (zapoczątkowany już w 2012 r.).
Obecnie w Uzbekistanie funkcjonuje 65 producentów produktów kosmetycznych do pielęgnacji skóry i włosów,
45 z nich znajduje się w Taszkencie i obwodzie Taszkenckim. Większość z firm powstała w ramach i uczestniczy
w państwowych programach inwestycyjnych, dających im określone ulgi (celne, podatkowe itd.).
Największym, a zarazem najstarszym w Uzbekistanie producentem wyrobów kosmetycznych jest „Lola Atir Upa”
S.A., założona w 1942 r. W roku 2009 firma, całkowicie zrezygnowała z produkcji perfum i skupiła się na
produkcji kremów, past i środków czystości. Zmiana asortymentu i częściowa modernizacja pozwoliły spółce
4
znaleźć swoją niszę na rynku Uzbekistanu i rozpocząć produkcję wyrobów o stosunkowo wysokiej jakości.
Produkty firmy „Lola Atir Upa” charakteryzują się wysokim poziomem lokalizacji - ponad 60% surowców do
produkcji jest pochodzenia miejscowego (spółka może więc liczyć np. na preferencje przy realizacji zamówień
państwowych). Drugą co do wielkości firmą kosmetyczną jest JV „Navoi Beauty”, powstała w 2010 r. we
współpracy z koreańską „DK Cosmetics”. Pierwsza partia kosmetyków spółki została wyprodukowana w 2010 r.
pod marką „Estelle”. Począwszy od 2011 r. produkty firmy (segmentu premium) sprzedawane są pod marką „La
Core”, a od 2013 r., firma zaczęła rozwijać produkcję kosmetyków klasy ekonomicznej pod marką „BeBeauty”.
Cykl produkcyjny w zakładzie jest kontrolowany przez koreańskich technologów. Na rynku funkcjonuje również
polsko-uzbekistańskie JV „Angeline Cosmetics”, spółka założona w czerwcu 2009 r., której głównym przedmiotem
działalności jest produkcja mydła, środków higieny i detergentów (ponad 20 pozycji). Jednym z najbardziej
dynamicznie rozwijających się podmiotów branży kosmetycznej w Uzbekistanie jest założone w 2013 r.
uzbekistańsko-koreańskie JV „Global Cosmetics”. Firma koncentruje się na produkcji środków do mycia włosów i
ciała, nie tylko na rynek konsumencki, ale także na rynek usług kosmetyczno-fryzjerskich.
e
d
y
t
u
j
o
p
i
s
z
d
j
ę
c
i
a
Producenci uzbekistańscy stosują różne modele zarządzania produkcją i sprzedażą. Część firm kontroluje cały
łańcuch produkcyjno-handlowy, a część - nie angażując się w skomplikowane i drogie systemy marketingowe koncentruje się wyłącznie na produkcji masowej. W ciągu ostatnich trzech lat coraz większe uznanie zyskuje
sieciowy systemy sprzedaży opartej na katalogach handlowych.
5
6

Podobne dokumenty