Opis techniczny

-1-
OPIS TECHNICZNY
do projektu budowlanego architektury
1. PODSTAWA OPRACOWANIA
1.1. Zlecenie i program określony przez Inwestora.
1.2. Wizja lokalna i pomiary inwentaryzacyjne uzupełniające.
1.3. Mapa ewidencyjna terenu.
1.4. Uzgodnienia kolorystyki z Miejskim Konserwatorem Zabytków i Plastykiem
Miejskim.
2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest remont elewacji przyulicznych oraz docieplenie
pozostałych elewacji budynku mieszkalnego wielorodzinnego zlokalizowanego
na działkach nr ewid. 161/1, 161/2 i 162 w obrębie 128, przy ul. Marszałka Focha 26
w Bydgoszczy.
W ramach zadania przewiduje się dodatkowo wymianę okien piwnicznych.
Obiekt położony jest w obszarze staromiejskim miasta Bydgoszczy. Wszelkie działania
budowlane wymagają opinii służb konserwatorskich, w myśl „Ustawy o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami” z dnia 23 lipca 2003 r. (Dz. U. Nr 162 poz. 1568).
3. CHARAKTERYSTYKA
OGÓLNA
BUDYNKU
I
OCENA
STANU
TECHNICZNEGO
Budynek narożnikowy, na planie litery L, usytuowany w zabudowie pierzejowej, u zbiegu
ulic Marszałka Focha i Warmińskiego. Zestawiony z dwóch części, głównej od strony
ul. Marszałka Focha i nieco niższej oficyny od ulicy Warmińskiego, III kondygnacyjny,
z poddaszem nieużytkowym, w części głównej podpiwniczony.
Zrealizowany na początku XX wieku w technologii tradycyjnej, na którą składają się
ściany murowane są z cegły, obustronnie otynkowane, stropy ceramiczne nad piwnicą,
wyżej drewniane, schody drewniane, dach o konstrukcji drewnianej, stromy, zasadniczo
dwuspadowy, kryty dachówką w części głównej oraz papą w oficynie.
Elewacje przyuliczne budynku głównego wzbogacone są detalem architektonicznym
w postaci wysuniętego cokołu, boniowania parteru, gzymsu kordonowego nad parterem,
gzymsu okapowego, opaski wokół drzwi oraz dwukondygnacyjnych pilastrów
podkreślających okna osi centralnej.
W oficynie powtórzony jest gzyms kordonowy i okapowy.
-2-
Budynek był poddawany wycinkowym pracom remontowym, w ramach których m.in.
naprawiono dach, wymieniono część stolarki okiennej, drzwi wejściowe, stolarkę witryn
wejściowych do lokali usługowych.
Aktualny stan techniczny zasadniczych elementów konstrukcji nośnej i dachu budynku
jest zadowalający.
Zniszczenie wykazują wyprawy i wykończenia elewacyjne, jednak stwierdzone wady
i uszkodzenia nie są znaczące. Wynikają z wieku budynku i jego naturalnego zużycia.
Stwierdzono miejscowe pęknięcia, odspojenie i zawilgocenie tynków, zwłaszcza w obrębie
spływów wody, zły stan opierzeń, stare i wypłowiałe powłoki malarskie, zły stan
oryginalnej stolarki okiennej.
Przegrody zewnętrzne budynku nie spełniają aktualnych wymogów w zakresie
izolacyjności termicznej.
Stan techniczny elewacji pozwala na przeprowadzenie projektowanych robót
dociepleniowych.
4. ZAKRES OGÓLNY PRAC PROJEKTOWYCH
• remont konserwatorski elewacji przyulicznych,
• remont i docieplenie elewacji podwórzowej, również ściany północnej budynku ponad
dachem oficyny oraz wysuniętego odcinka ściany szczytowej na granicy
z nieruchomością sąsiada,
• wymiana rynny budynku głównego od podwórza, rur deszczowych i opierzeń
elewacyjnych,
• wymiana okien piwnicznych,
• wszelkie prace uzupełniające wynikające z zadania, jak przebudowa rozprowadzeń
instalacyjnych, adaptacja dachów na odcinkach wykonywanych opierzeń, konserwacja
elementów drewnianych i stalowych, wymiana rur żeliwnych i rewizji, wymiana kratek
wentylacyjnych, uchwytów na flagi i numeru policyjnego, itp.
5. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
Zaproponowane w projekcie systemy ociepleniowe CERESIT VWS PREMIUM
(na styropianie) i CERESIT WM PREMIUM (na wełnie mineralnej) firmy Ceresit
posiadają Aprobatę Instytutu Techniki Budowlanej odpowiednio numer AT-15-6986/2006
i AT-15-7099/2006.
System CERESIT VWS PREMIUM przy grubości styropianu nie większej niż 20,0 cm,
sklasyfikowany jest jako nierozprzestrzeniający ognia (NRO). System można stosować
do wysokości 25,0 m nad poziomem terenu.
System CERESIT WM PREMIUM sklasyfikowany jest jako niepalny
i nierozprzestrzeniający ognia. Ma zastosowanie w budynkach o wysokości powyżej
25,0 m oraz w obrębie przepon przeciwpożarowych. W obu systemach wyprawę
elewacyjną mogą stanowić tynki mineralne.
-3-
6. INFORMACJA
DOTYCZĄCA
ZDROWIA (BIOZ)
BEZPIECZEŃSTWA
I
OCHRONY
Zgodnie z art. 21a ust. 1a Prawa Budowlanego inwestycja zalicza się do przedsięwzięć
wymagających sporządzenia planu BIOZ, z uwagi na:
• przewidywany czas trwania robót powyżej 30 dni i liczbę pracowników,
• charakter robót, organizację i miejsce prowadzenia stwarzające ryzyko powstania
zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi w szczególności:
–
–
–
–
przygniecenia lub uderzenia przedmiotem spadającym,
upadku z wysokości,
uszkodzenia ciała (złamania, skaleczenia, zachlapania oczu, itp.),
porażenia prądem.
Potencjalnymi źródłami zagrożeń związanymi z inwestycją są:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
transport i rozładunek materiałów,
roboty z wykorzystaniem maszyn budowlanych,
roboty w pasie drogowym,
roboty na granicach z nieruchomościami sąsiadów, w tym ponad dachem budynku
niższego,
roboty w czynnym obiekcie,
roboty na wysokości (na dachach, rusztowaniach i drabinach),
roboty rozbiórkowe (demontaż blacharki, skuwanie tynku),
roboty naprawcze murów (wzmacnianie nadproży, przemurowania),
demontaż i montaż stolarki okiennej,
roboty ociepleniowe, tynkarskie i malarskie,
roboty dekarskie,
roboty ślusarskie,
prace z elektronarzędziami.
Przed przystąpieniem do robót kierownik budowy winien sporządzić lub zapewnić
sporządzenie planu BIOZ, następnie dopilnować wdrożenia jego ustaleń, zwłaszcza:
• wyznaczenia i oznakowania granic budowy w celu zabezpieczenia przed dostępem osób
postronnych,
• wyznaczenia stref komunikacyjnych i składowych, z uwzględnieniem zmiany
organizacji ruchu ulicznego,
• umieszczenia na budowie tablicy informacyjnej o planie BIOZ,
• przeprowadzenia instruktażu pracowników w zakresie wykonywanych przez nich robót
i wynikających z nich zagrożeń,
• wyposażenia pracowników w sprzęt ochrony osobistej,
• sprawowania ciągłego nadzoru nad prowadzonymi robotami,
• prowadzenia dokumentacji budowy.
Należy dopilnować, aby prace na wysokości prowadzone były z rusztowań stojących,
zmontowanych zgodnie z instrukcją producenta, posiadających aktualny certyfikat na znak
bezpieczeństwa. Rusztowania winny być odebrane przez kierownika budowy
po ustawieniu oraz podlegać codziennemu przeglądowi.
-4-
7. CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA
Patrz załącznik do projektu.
8. PARAMETRY BUDYNKU
–
–
–
–
–
–
szerokość elewacji frontowej
głębokość
wysokość elewacji frontowej od terenu do okapu
wysokość elewacji frontowej od terenu do kalenicy
powierzchnia zabudowy
kubatura
–
19,70 m
–
10,10 m
–
9,40 m
–
13,30 m
– 198,00 m2
– 2 400,00 m3
9. ROZWIĄZANIA BUDOWLANE
STAN ISTNIEJĄCY
Patrz pkt. 3.
9.1. REMONT KONSERWATORSKI ŚCIAN NADZIEMIA ELEWACJI PRZYULICZNYCH
ZAKRES PRAC:
Remont konserwatorski uwzględniający naprawę uszkodzeń technicznych, naprawę,
uzupełnienie i uszlachetnienie tynków, odtworzenie i uzupełnienie elementów detalu
architektonicznego, malowanie farbą silikatową.
Wykluczone jest docieplanie.
a) Tynki zniszczone, o słabej przyczepności skuć:
– ściany parteru
– ściana frontowa budynku powyżej parteru
– ściana boczna budynku powyżej parteru
–
–
–
ok. 50%
100%
20%
b) Zdemontować wszelkie elementy obce, wprowadzone w trakcie eksploatacji budynku.
c) Przeprowadzić przegląd rozprowadzeń instalacyjnych:
– nieużyteczne mocowania i instalacje usunąć,
– konieczne dla dalszego funkcjonowania budynku wymienić zgodnie
z wymogami technicznymi w sposób pozwalający na ukrycie (z wyjątkiem
instalacji odgromowej) w bruzdach pod tynkiem.
d) Wyremontować uszkodzenia techniczne ścian:
– cegły luźne umocować, skorodowane partie muru wymienić zgodnie z załączoną
technologią napraw (patrz załącznik do opisu) z użyciem cegły ceramicznej pełnej
kl.15 i zapraw jednoskładnikowych o niskim module elastyczności,
– przemurować ewentualne pęknięcia konstrukcyjne, w tym nadproża okienne,
według zasady jw., pod nadzorem Inspektora,
– pęknięcia niemające związku ze statyką budowli wzmocnić na całej długości
pasami szer. 30,0 cm z metalowej siatki zbrojącej o oczkach 15 x 15 mm.
-5-
e) Po wykonaniu prac naprawczych ściany oczyścić mechanicznie z powłok malarskich
wykwitów, kurzu i innych zanieczyszczeń, zmyć wodą pod ciśnieniem, osuszyć
i zagruntować preparatem CERESIT CT17.
f) Ubytki tynku uzupełnić stosując:
– obrzutkę z tynku podkładowego CERESIT CR 61 z dodatkiem emulsji kontaktowej
CERESIT CC81, grub. warstwy ok. 0,5 cm,
– tynk renowacyjny specjalistyczny CERESIT CR 62, grub. ok. 2 x1,0 cm.
Defekty drobne powierzchni tynków przewidzianych do zachowania i nierówności
podłoża wyprowadzić szpachlówką CERESIT CT29.
g) Odrestaurować i uzupełnić detale architektoniczne i boniowanie:
– profile pasmowe odtworzyć metodą ciągniętą przy pomocy wzorników,
z użyciem specjalnych lekkich, plastycznych zapraw mineralnych do wykonywania
nowych detali i naprawy ubytków,
– identyczne boniowanie wprowadzić dodatkowo w partii parteru budynku po lewej
stronie elewacji frontowej oraz na ścianie szczytowej,
– zadbać o staranne wyprowadzenie płaszczyzn, krawędzi i linii oraz wycyzelowanie
poszczególnych form detalu.
h) Powierzchnie tynków istniejących i uzupełnionych, także detale, uszlachetnić
w całości szpachlówką CERESIT CR64, następnie tynkiem cienkowarstwowym
mineralnym gładkim CERESIT CT34, ziarno 0 ÷ 0,6 mm, gr. warstwy 0 ÷ 3,0 mm.
i) Wykończone powierzchnie zagruntować preparatem KEIM SPEZIAL FIXATIV
następnie pomalować dwukrotnie farbą silikatową KEIM GRANITAL z palety KEIM
EXCLUSIV.
9.2. REMONT KONSERWATORSKI COKOŁU ELEWACJI PRZYULICZNYCH
ZAKRES PRAC:
Remont uszkodzeń technicznych, wyeksponowanie pasma cokołu kamiennego
w elewacji frontowej, wykonanie nowego tynku na powierzchniach pozostałych.
a) Tynki skuć w całości do gołego podłoża.
b) Pasmo cokołu kamiennego oczyścić z wykwitów, kurzu i innych zanieczyszczeń,
zmyć, osuszyć, następnie naprawić i doprowadzić do jednolitego wyglądu używając
w razie potrzeby materiału o zbliżonych cechach.
− odświeżyć wszystkie spoiny, tj. wybrać na głębokość min. 3,0 cm i wykonać nowe
spoinowanie z zapraw specjalistycznych do murów kamiennych,
− nie tynkować; zabezpieczyć impregnatem.
c) Uszkodzenia techniczne cokołów ceglanych naprawić na zasadzie analogii ze
ścianami nadziemia (patrz pkt 9.1), następnie otynkować zestawem:
– obrzutka z tynku podkładowego CERESIT CR 61 z dodatkiem emulsji kontaktowej
CERESIT CC81, grub. warstwy ok. 0,5 cm,
– tynk podkładowy gruntująco-wyrównawczy CERESIT CR61, grub. ok. 1,0 cm,
– powłoka uszczelniająca w strefie przygruntowej CERESIT CR166/powłoka
krystalizująca CRYSTALISER CR90,
– tynk renowacyjny specjalistyczny CERESIT CR 62, grub. ok. 2,0 cm.
-6-
d) Wykończone powierzchnie tynkowane zagruntować i pomalować jak ściany
nadziemia.
9.3. REMONT
I DOCIEPLENIE ŚCIANY PODWÓRZOWEJ, RÓWNIEŻ ŚCIANY SZCZYTOWEJ
PÓŁNOCNEJ BUDYNKU PONAD DACHEM OFICYNY ORAZ ODCINKA ŚCIANY
SZCZYTOWEJ NA GRANICY Z NIERUCHOMOŚCIĄ SĄSIADA
ZAKRES PRAC:
Remont uszkodzeń technicznych, docieplenie cokołu warstwą izolacji gr. 10,0 cm,
docieplenie pozostałych powierzchni warstwą izolacji gr. 14,0 cm.
a) Tynki zniszczone o słabej przyczepności skuć:
–
–
–
–
cokół budynku
ściana szczytowa budynku powyżej dachu oficyny
ściany podwórzowa budynku powyżej cokołu
wysunięty odcinek ściany szczytowej na granicy
z nieruchomością sąsiada
–
100%
–
100%
– ok. 25%
–
100%
b) Elementy zbędne usunąć. Przygotować instalacje do ukrycia pod ociepleniem,
następnie naprawić uszkodzenia techniczne ścian na zasadzie analogii z elewacją
frontową (patrz pkt. 9.1).
Pęknięcia niemające związku ze statyką budowli wzmocnić na całej długości pasami
szer. 30,0 cm z metalowej siatki zbrojącej o oczkach 15 x 15 mm.
c) Ściany oczyścić mechanicznie z powłok malarskich i luźnych elementów, wykwitów,
kurzu i innych zanieczyszczeń, zmyć wodą pod ciśnieniem i osuszyć.
d) Przygotowane powierzchnie cokołu zagruntować preparatem CERESIT CT17. Nie
tynkować. Do poziomu gruntu zaizolować termicznie warstwą wełny mineralnej
FASROCK L firmy Rockwool o wsp. λ=0,039 W/mK, gęstości 120÷160 kg/m3,
gr. 10,0 cm, w technologii CERESIT WM PREMIUM firmy Ceresit.
– w celu zagwarantowania właściwej przyczepności docieplenie mocować
do warstwy nośnej łącznikami mechanicznymi stalowymi dług. min. 16,0 cm
przyjmując ok. 8 szt./1m2 na obrzeżach i ok. 4 szt./1m2 w środku płyt.
– połączenie z listwą startową ocieplenia nadziemia uszczelnić akrylem,
– wykończyć tynkiem cienkowarstwowym mineralnym gładkim CERESIT CT34,
ziarno 0 ÷ 0,6 mm, gr. warstwy 0 ÷ 3,0 mm, na podwójnej warstwie siatki szklanej.
e) Naprawione ściany ponadcokołowe zagruntować preparatem CERESIT CT17:
– powierzchni oczyszczonych z tynku w całości nie tynkować,
– miejscowe ubytki tynku uzupełnić tynkiem dwuwarstwowym c-w kat. III
o grubości dostosowanej do wartości istniejących,
– defekty drobne tynków przewidzianych do zachowania i nierówności podłoża
wyprowadzić szpachlówką CERESIT CT29.
f) Na wzmocnionym i przygotowanym podłożu wykonać prace dociepleniowe.
– ściany docieplić styropianem samogasnącym EPS 80-036 zakładkowym o wsp.
λ=0,36 W/mK, gęstości 15 kg/m3 gr. 14,0 cm (na ościeżach gr. 3,0 cm)
w technologii Ceresit VWS PREMIUM,
-7-
– w strefach przepon przeciwpożarowych, tj. na ścianie szczytowej budynku ponad
dachem oficyny, na wysuniętym odcinku ściany szczytowej od strony
nieruchomości sąsiada, także w pasmach pionowych szer. 2,0 m na styku
z budynkiem sąsiada oraz na styku budynku głównego z oficyną, styropian zastąpić
wełną mineralną fasadową FASROCK L firmy Rockwool o wsp. λ=0,039 W/mK,
gęstości 120÷160 kg/m3, gr. 14,0 cm (na ościeżach 3,0 cm), w technologii
CERESIT WM PREMIUM firmy Ceresit,
– docieplenie mocować łącznikami mechanicznymi dług. 20,0 cm, przyjmując
ok. 8 szt./1m2 na obrzeżach i ok. 4 szt./1m2 w środku płyt,
– w strefach przepon przeciwpożarowych zastosować łączniki ognioodporne stalowe
z talerzykami dociskowymi stalowymi,
– warstwę dociepleniową nadziemia rozpocząć profilem startowym od poziomu
projektowanego cokołu,
– na narożach wklęsłych i wypukłych oraz wokół okien zastosować profile ażurowe
z siatką, wzmacniające i ułatwiające wyprowadzenie prostych krawędzi,
– blendy okienne powtórzyć w ociepleniu,
– warstwę dociepleniową zazbroić siatką szklaną podwójną do wysokości 2 m
od terenu, przewiązaną z dociepleniem zaprawą CERESIT CT87,
– podwójną warstwę siatki zastosować również w miejscach szczególnych, tj. wzdłuż
pasm krawędziowych, na narożach ścian oraz wokół otworów okiennych
i drzwiowych,
– powierzchnie zagruntować preparatem Ceresit CT16, wykończyć tynkiem
cienkowarstwowym mineralnym gładkim CERESIT CT34, uziarnienie 0 ÷ 0,6 mm,
grubość warstwy 0 ÷ 3,0 mm,
– połączenie ocieplenia z połacią dachu niższego oraz okapami dachowymi
uszczelnić taśmą i wypełnieniem z silikonu,
– na połączeniu z budynkiem sąsiada oraz z oficyną wykonać dylatacje
z zastosowaniem listew dylatacyjnych z siatką i membraną.
UWAGA:
1. Należy zachować reżim technologiczny ustalony w obowiązującej dla systemu
Aprobacie Technicznej. Wszelkie elementy, także akcesoria, wchodzą w skład
systemu. Niedopuszczalne jest wprowadzanie komponentów innych producentów.
2. W miejsce technologii Ceresit można, w porozumieniu z Inwestorem, wprowadzić
inną atestowaną technologię, spełniającą wymóg nierozprzestrzeniania ognia,
(na styropianie) oraz niepalności i nierozprzestrzeniania ognia (na wełnie min.)
g) Wykończone powierzchnie zagruntować preparatem KEIM SPEZIAL FIXATIV
i pomalować dwukrotnie farbą silikatową KEIM GRANITAL z palety KEIM
EXCLUSIV.
9.4. ADAPTACJA DACHÓW
a) Adaptacją objąć odcinki połaci dachowych wymagające przystosowania do grubości
projektowanego docieplenia:
– zwieńczenie szczytu budynku nad dachem oficyny,
– zwieńczenie szczytu na granicy z nieruchomością sąsiada,
– połączenie docieplanego szczytu z połacią dachową oficyny.
-8-
b) Wzdłuż szczytów budynków uzupełnić połacie o grubość projektowanego ocieplenia:
– przedłużyć oszalowanie przy zastosowaniu desek sosnowych o grubości
dostosowanej do grubości istniejącego oszalowania (nie mniejszej niż 2,5 cm)
impregnowanych FOBOSEM M4,
– wykonać wklejki z papy termozgrzewalnej podkładowej i nawierzchniowej,
– wykonać opierzenia – patrz pkt. 9.6.
c) Styki ścian ocieplanych z dachami budynków niższych zabezpieczyć systemowymi
taśmami uszczelniającymi i kołnierzami opierzającymi z blachy.
9.5. KONSERWACJA DREWNIANEGO GZYMSU SKRZYNKOWEGO OD STRONY PODWÓRZA
a) Sprawdzić stan techniczny desek poszyciowych stanowiących obudowę gzymsu, jak
również elementów mocujących gzyms do podłoża ściennego.
Mocowania w razie potrzeby wymienić lub wzmocnić pod nadzorem Inspektora.
b) Elementy poszycia uszkodzone i zawilgocone wymienić z zastosowaniem desek
identycznych jak demontowane, grubości nie mniejszej niż 2,5 cm.
Prace wykonać w sposób pozwalający na nadanie całości jednakowej formy
architektonicznej.
c) Drewno adaptowane oczyścić z warstw farby i nalotów organicznych, odpylić.
Zabezpieczyć (w tym również elementy odtwarzane) preparatem impregnującym
FOBOS M4 chroniącym przed korozją biologiczną, zagrzybieniem wilgocią i ogniem
(do trudnozapalności), stosując ilość preparatu i cykl konserwacji zgodny
z wytycznymi producenta.
d) Pomalować lakierem kryjącym zgodnie z kolorystyką elewacji.
9.6. ROBOTY BLACHARSKIE
a) Rynny i obróbki przyrynnowe dachu budynku od strony podwórza, wszystkie rury
deszczowe, także pozostałe obróbki i opierzenia związane z pracami elewacyjnymi
wymienić.
Przewidzieć również wymianę opierzeń na gzymsach kordonowych.
b) Zastosować rynny i rury deszczowe o średnicy większej, niż demontowane.
c) Wszędzie tam, gdzie to konieczne, opierzenia poszerzyć o grubość projektowanego
ocieplenia.
Uwzględnić ponadto konieczność odsunięcia rur deszczowych, tj. wydłużenia
uchwytów mocujących.
d) Opierzenia na styku ściana – gzymsy, również ściana – połacie dachowe, wykonać
po uprzednim zabezpieczeniu taśmami uszczelniającymi.
e) Na nowoprojektowane obróbki zastosować blachę gr. 0,7 mm:
– stalową ocynkowaną z wyłączeniem parapetów elewacji zapleczowej,
– stalową ocynkowaną powlekaną na parapetach elewacji zapleczowej.
f) Opierzenia układać na przekładce izolacyjnej z folii lub papy.
-9-
9.7. STOLARKA OKIENNA
Wymienić okna piwniczne na drewniane łukowe, identyczne z demontowanymi,
wykończone fabrycznie o współczynniku przenikania ciepła Ukmax=2,6 W/m2xK.
– wym.
50x30 cm – 1 szt.
80x30 cm – 3 szt.
90x30 cm – 1 szt.
9.8. STOLARKA DRZWIOWA
Drzwi do budynku głównego od ulicy i podwórza zostały wymienione w ramach
wcześniejszych robót.
Ewentualne uszkodzenia zaszpachlować, przeszlifować i odpylić, następnie
przemalować lakierobejcą zewnętrzną DULUX (do zabezpieczenia i dekoracji
drewna), w kolorystyce elewacji.
9.9. ROBOTY DODATKOWE
a) Uwzględnić likwidację istniejących szyldów reklamowych.
Przed zawieszeniem ponownym reklam należy bezwzględnie uzgodnić ich formę
plastyczną i rozmieszczenie z Miejskim Konserwatorem Zabytków.
b) Odświeżyć stalowe kraty okienne, konstrukcje wsporcze klimatyzatorów i szafki
instalacyjne:
− naprawić usterki techniczne i mocowania,
− oczyścić z powłok malarskich i rdzy, odtłuścić i odpylić,
− malować farbą chlorokauczukową przeciwrdzewną gruntującą + 2 x emalią
chlorokauczukową.
c) Żeliwne odcinki rur deszczowych wymienić i wyposażyć w rewizje uwzględniając
przystosowanie do zwiększonej średnicy rur deszczowych.
W ramach robót przewidzieć rozebranie pasm nawierzchni, wykonanie wykopów,
zasypanie i odtworzenie chodnika lub opaski, odpowiednio do usytuowania.
d) Blaszane rury spalinowe od strony podwórza odsunięte są od lica ściany na odległość
pozwalającą na wprowadzenie docieplenia. Pozostałe wywiewki i kominki
instalacyjne przystosować do grubości projektowanego docieplenia:
– wydłużyć odcinki rur poziomych osadzone w ścianie
– wydłużyć uchwyty mocujące.
e) Wymienić uchwyty na flagi i numer policyjny.
Zastosować elementy systemowe, w tym numer policyjny podświetlany.
f) Wymienić kratki ścienne wentylacyjne na systemowe z blachy powlekanej. W pracach
uwzględnić adaptację otworów do grubości docieplenia.
g) Wzdłuż ścian zapleczowych stykających się z nawierzchnią gruntową wykonać
opaskę przyścienną zabezpieczającą przed zabrudzeniem i zniszczeniem warstwy
dociepleniowej:
– przed ułożeniem wykarczować, wyrównać i ustabilizować podłoże,
– opaskę szer. 40,0÷50,0 cm wykonać w formie płyty betonowej w nawiązaniu
do istniejących utwardzeń, wyprofilować ze spadkiem ok. 2% od budynku.
- 10 -
10. KOLORYSTYKA ELEWACJI
Budynek malować zgodnie z kartą kolorów i planszami rysunkowymi projektu.
UWAGA:
Podana kolorystyka bazuje na wyrobach i symbolach kolorów firmy KEIM z palety KEIM
EXCLUSIV.
Numery kolorów wyrobów innych firm nie pokrywają się, stąd w przypadku zmiany
należy dokonać stosownej korekty, posługując się oryginalnym próbnikiem.
Z uwagi na zafałszowanie koloru wynikające z niedoskonałości wydruku, przy wyborze
kolorów kierować się wyłącznie podaną numeracją. Przed przystąpieniem do malowania
należy wykonać próby na fragmentach elewacji pozwalające na ostateczne uściślenie
kolorów w uzgodnieniu z Inwestorem.
11. OCHRONA GATUNKOWA PTAKÓW
Na podstawie wykazu (udostępnionego przez Urząd Miasta Bydgoszczy) stanu zasiedlenia
budynków mieszkalnych w Bydgoszczy przez ptaki objęte ochroną gatunkową,
w budynku nie stwierdzono gniazd ptaków. Nie stwierdzono również siedlisk nietoperzy.
W przypadku ewentualnego wykrycia gniazd, przed przystąpieniem do robót
budowlanych, należy nie później niż do 15 lutego wykonać i zamontować budki lęgowe
zastępcze o parametrach odpowiednich dla stwierdzonego gatunku ptaków.
Budki wykonać na podstawie wytycznych zamieszczonych w opracowaniach
specjalistycznych. Dokładne miejsce zawieszenia należy uzgodnić z ornitologiem.
Nie rzadziej niż raz na dwa lata budki należy wyczyścić i skontrolować ich stan techniczny
oraz w miarę potrzeby dokonać naprawy lub wymienić na nowe.