pobierz plik
Transkrypt
pobierz plik
Nawigacja satelitarna Warszawa, 17 lutego 2015 Udział systemów nawigacji w wybranych działach gospodarki - aspekty bezpieczeństwa i ekonomiczne efekty Ewa Dyner Jelonkiewicz [email protected] Tel.607459637 AGTES S.A. Mangalia 4, 02-758 Warszawa www.agtes.com.pl Wstęp Wbrew powszechnemu przekonaniu coś takiego jak globalny system lokalizacji i łączności nie istnieje. • • • • • • • Wiele z systemów używa w nazwie globalny ale nie ma to nic wspólnego z rzeczywistością. Zbudowanie globalnego systemu działającego w czasie rzeczywistym dającego 100% pokrycia powierzchni globu z zapewnieniem w czasie rzeczywistym próbkowania interesujących nas wielkości, choć technicznie możliwe, nie byłoby ekonomicznie zasadne. Żaden z istniejących systemów administracyjnych nie byłby w stanie sprawnie zarządzać tak wielką ilością pozyskanych danych oraz zapewnić niezakłócony przepływ tych danych drogą elektroniczną. Buduje się więc systemy ograniczone, silnie zorientowane zadaniowo i zapewnia przepływ informacji do adresatów. Organizacje administracji narodowych i ponadnarodowych oraz instytucje komercyjne zarządzają informacjami pozyskiwanymi z systemów. Aktualny stan techniki pozwala na zbudowanie każdego systemu kontrolującego interesujące nas zjawiska w ramach dostępnych osiągnięć technologicznych. Trzeba pamiętać, że zawsze w każdym systemie współdziałają ze sobą systemy nawigacji, lokalizacji, łączności i szeroko rozumianej metrologii. Dla osiągnięcia zamierzonych efektów bardzo ważnym jest prawidłowe określenie potrzeb i właściwy dobór środków technicznych. Istotne jest aby na etapie projektowania systemu przewidzieć zadania, jakie ma spełniać i nie obciążać go nadmiarowo dodatkowo nadmiarowymi funkcjami Narzędziami do realizacji systemów są systemy satelitarne i naziemne. • • Narzędziami do realizacji systemów są systemy satelitarne i naziemne. Poniższy rysynek przedstawia usytuowanie wysokości orbit satelitów co ma istotne znaczenie dla zasięgu i dokładności w systemach. Orbity • • • • LEO (Low Earth Orbit) to orbity znajdujące się na wysokości od 500 do 2000 km ponad Ziemią. MEO (Medium Earth Orbit) – orbity znajdujące się na od 8 do 12 tys. km. wysokości nad powierzchnią Ziemi. GEO (Geostationary orbit) to orbity o wysokości 35 786 km nad płaszczyzną równikową. Precyzyjne umieszczenie satelity na takiej orbicie sprawia, iż ma on prędkość kątową równą prędkości kątowej obracającej się Ziemi. HEO (Highly Eliptical Orbit) - orbity charakteryzujące się kształtem wyraźnie eliptycznym. Ich perygeum wynosi około 500 km, apogeum natomiast nawet 50 tys. km. Rodzaj orbity GEO Ilość satelitów Przykładowe Opóźnienie wymagana do systemy działające na Wysokość orbity [km] pełnego pokrycia transmitowanego sygnału [ms] powierzchni poszczególnych Ziemi orbitach 35 786 3-4 600-800 VSAT, Inmarsat HEO 500-50000 2-10 do 500 LEO 500-2000 kilkadziesiąt (ok. 40) 50 Globalstar, Teledesic MEO 8000-12000 10-15 150 Orblink Podział funkcjonalny satelitów Nawigacja satelitarna Nawigacja satelitarna to gałąź nawigacji, wykorzystująca wysyłane przez sztuczne satelity fale radiowe w celu wyznaczania aktualnej pozycji użytkownika na ziemi. • Pierwszym w swym założeniu globalnym systemem nawigacji satelitarnej był TRANSIT. Satelity umieszczane były na okołobiegunowych orbitach LEO około 1100 km ponad Ziemią. Czas pełnego obiegu wokół Ziemi mieścił się w granicach 120 minut. W celu zapewnienia pełnego pokrycia powierzchni Ziemi przez system konieczna była współpraca przynajmniej pięciu satelitów. Z uwagi na swoje liczne wady i niedoskonałości system Transit zakończył działalność w roku 1996 i został ostatecznie zastąpiony przez GPS. • Pierwszym radzieckim globalnym systemem nawigacji satelitarnej był CYKLON. Jego założenia pod względem funkcjonalnym opracowane zostały w latach 50-tych XX wieku. W związku z opracowaniem i eksploatacją systemu CYKLON wykonano 31 startów w latach od 1967 do 1978. Współczesne systemy nawigacji satelitarnej GPS jest najbardziej rozpoznawalnym i najpowszechniej wykorzystywanym obecnie systemem nawigacji satelitarnej. Funkcjonuje jako jeden z systemów nawigacji satelitarnej obejmujących swoim zasięgiem całą kulę ziemską. Jest on owocem prac Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych. Na system GPS składają się trzy segmenty: • segment kosmiczny – zespół 31 satelitów umieszczonych na średniej orbicie okołoziemskiej; • segment naziemny - stacje kontrolne i monitorujące umieszczone na Ziemi • segment użytkownika – wyposażeni w odbiorniki użytkownicy systemu Rosyjskim odpowiednikiem systemu GPS jest GLONASS - system nawigacji satelitarnej o zasięgu globalnym. Rozpoczęcie budowy systemu GLONASS miało miejsce 1 grudnia 1976 w ZSRR. Założeniem systemu było równomierne rozmieszczenie na trzech okołoziemskich orbitach w sumie 24 satelitów . Liczbę tą osiągnięto po raz pierwszy pod koniec roku 1995. Ze względu na niższą od zakładanej żywotność satelitów (przeciętnie 3 lata) oraz niestabilność ekonomiczną Rosji pod koniec XX wieku, liczba ta w roku 2001 osiągnęła zaledwie 6 sprawnych satelitów. . Ponowne osiągnięcie pełnej funkcjonalności przez system GLONASS nastąpiło w dniu 8 grudnia 2011 roku. Współczesne systemy nawigacji satelitarnej – c.d. • • Francuskim systemem nawigacji satelitarnej jest oparty na zjawisku Dopplera DORIS. Jedną z jego głównych właściwości jest bardzo precyzyjne określanie orbit satelitów. Jest on także zaawansowanym systemem wyznaczania pozycji. Stosuje się go w satelitach altymetrycznych i teledetekcyjnych, więc wykorzystywany jest do wyznaczania wielkości topograficznych m.in. badając stan wód na powierzchni Ziemi i pola sił ciężkości. System jest źródłem informacji niezbędnych do badań w dziedzinie m.in. geodezji i geofizyki. Chińskim satelitarnym systemem nawigacyjnym, tymczasowo obejmującym swym zasięgiem jedynie obszar Azji jest Beidou (Wielka Niedźwiedzica). Planowany jest on finalnie jako system globalny. Aktualnie eksploatowanym systemem jest Beidou-2 w skład którego wchodzi obecnie 16 satelitów. Pierwszy satelita tworzący szkielet systemu wystrzelony został w 2007 roku. System ten docelowo będzie składał się z 35 satelitów geostacjonarnych rozmieszczonych na średniej wysokości orbitach. Udostępniona użytkownikom komercyjnym dokładność wyznaczania pozycji ma wynosić w przybliżeniu 10 metrów, a pomiar prędkości ma być prowadzony z dokładnością do 0,2 m/s. Według zapewnień chińskich władz Beidou pełną funkcjonalność ma osiągnąć w 2020 roku. Współczesne systemy nawigacji satelitarnej –c.d. • Budowany przez Unię Europejską pod nazwą GALILEO globalny system nawigacji satelitarnej ma być w swym zamyśle konkurencją dla dwóch najlepiej obecnie funkcjonujących systemów: GPS i GLONASS. W przeciwieństwie do pozostałych jest przewidziany głównie do zastosowań cywilnych . Ma on na celu zapewnienie lepszej jakości i dokładności danych dotyczących lokalizacji i czasu. System świadczył będzie szereg wymienionych usług: Usługa ogólnodostępna (Open Service) – darmowe, ogólnodostępne wyznaczanie czasu i pozycji. Usługa bezpieczeństwa życia (Safety of Life Service) – darmowa usługa wspomagająca ratowanie życia na wodzie i w powietrzu. Usługa komercyjna (Commercial Service) – płatne wyznaczanie czasu i pozycji o zwiększonej dokładności. Usługa publiczna o regulowanym dostępie (Public Regulated Service PRS) – umożliwia precyzyjne, szyfrowane wyznaczanie lokalizacji i czasu, z użyciem środków gwarantujących ciągłość usługi. Usługa dedykowana głównie organom administracji publicznej. Usługa poszukiwania i ratowania (Search and Rescue Service) – umożliwia precyzyjną lokalizację niebezpieczeństwa z użyciem komunikacji dwustronnej pomiędzy użytkownikiem a stacją operatora usługi. Wyznaczanie pozycji • • • Do podziału metod nawigacji przyjęto dwa podstawowe kryteria: kryterium aktywności i kryterium przebiegu sygnału. Wyróżnia się systemy jednokierunkowe typu uplink (Ziemia kosmos) oraz downlink (kosmos- Ziemia) oraz systemy dwukierunkowe. Systemy aktywne wymagają od użytkownika wysyłania sygnałów, systemy pasywne natomiast jedynie jego odbioru. Trzy największe systemy mające tworzyć GNSS ( GPS, GLONASS , Galileo) mają charakter pasywny jednokierunkowy (użytkownik odbiera jedynie sygnał pochodzący z kosmosu). Zasadą, na której opiera się funkcjonowanie nawigacji satelitarnej jest wiedza na temat odległości pomiędzy odbiornikiem, a satelitą znajdującym się na orbicie okołoziemskiej. W celu wyznaczenia pozycji użytkownika konieczna jest znajomość odległości między jego odbiornikiem, a przynajmniej trzema satelitami. Znając odległość pomiędzy jednym satelitą, a użytkownikiem możemy jedynie stwierdzić, że jego odbiornik jest w miejscu umieszczonym na powierzchni sfery, której promień równy jest tej odległości. Znając natomiast odległość pomiędzy dwoma satelitami, a użytkownikiem możemy określić, że użytkownik jest na okręgu, tworzonym przez dwie nachodzące na siebie sfery o promieniach równych dystansowi pomiędzy użytkownikiem, a satelitami tworzącymi ten system. Obszary wykorzystania nawigacji satelitarnej • • • • • • • • • • • • • • • • Transport lotniczy Transport morski i rybołówstwo Transport lądowy Rolnictwo Ekologia Geodezja Kartografia Geologia Medycyna Ratownictwo Gospodarka przestrzenna Meteorologia Usługi pocztowe i cargo Bezpieczeństwo publiczne i personalne Wojsko, służby mundurowe Administracja Działanie systemów nawigacyjnych w transporcie morskim i powietrznym jest powszechnie zrozumiałe. Wykorzystanie nawigacji satelitarnej w dziale transportu lądowego dynamicznie zmienia się wraz z rozwojem techniki. TRANSORT LĄDOWY • • • • Systemy nawigacji pojazdów Systemy kontroli flot pojazdów Systemy te kontrolują parametry eksploatacji pojazdów z wspomagają zarządzanie flotami. Systemy antykradzieżowe śledzenia pojazdów Kontrola ruchu w aglomeracjach Informacja o korkach ulicznych ROLNICTWO • Używanie maszyn rolniczych z nawigacja pozwalających na kontrolę precyzji prac polowych • Informacje Meteorologiczne • Monitorowanie stanu upraw m.in. na potrzeby administracji (dopłaty rolne) EKOLOGIA • Wykrywanie i lokalizacja wycieków • Kontrola emisji gazów • Kontrola populacji szkodników • Monitorowanie równowagi ekosystemów GEODEZJA i KARTOGRAFIA • Usprawnienie sporządzania map cyfrowych na podstawie danych z systemów kosmicznych zrewolucjonizowało aktualną geodezję i kartografie. • Kontrola procesów budowlanych • Kontrola budynków wysokościowych (stały monitoring odchyleń) GEOLOGIA • Śledzenie zjawisk zachodzących w skorupie ziemskiej np. wulkanów, przewidywanie kataklizmów na podstawie obserwacji skorupy ziemskiej MEDYCYNA • Dynamicznie rozwijająca się medycyna na odległość. • Zarządzanie flotami transportu RATOWNICTWO GOSPODARKA PRZESTRZENNA • Badanie zawartości różnych substancji w atmosferze • Wyznaczanie terenów zalewowych • Przewidywanie powodzi i innych klęsk żywiołowych METEOROLOGIA • Dziedzina głównie zarządza Europejska organizacja Eksploatacji Satelitów meteorologicznych EUMETSAT Z osiągnięć meteorologii szeroko korzystają: rolnictwo, transport i gospodarka przestrzenna USŁUGI POCZTOWE I CARGO BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE I PERSONALNE WOJSKO I SŁUŻBY MUNDUROWE Podsumowanie • Udział systemów nawigacyjnych ma miejsce we wszystkich gałęziach gospodarki • Szereg programów Unii Europejskiej poprzez agendy zajmujące się różnymi gałęziami gospodarki stymuluje rozwój i zwiększenie efektywności ekonomicznej podmiotów gospodarczych DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ