Projekt ustawy o sieci szpitali

Transkrypt

Ustawa
z dnia ………
o sieci szpitali1
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art.1.
W celu realizacji zadań państwa w zakresie zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych
obywateli oraz w celu optymalizacji wykorzystania zasobów stacjonarnej opieki
zdrowotnej, tworzy się sieć szpitali.
Art. 2.
Ustawa określa:
1) zasady tworzenia sieci szpitali;
2) wymagania, jakie muszą spełniać szpitale włączone do sieci szpitali;
3) szczególne warunki funkcjonowania oraz zasady finansowania szpitali
włączonych do sieci szpitali;
4) zasady monitorowania i oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej i jakości
świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalach włączonych do sieci szpitali;
5) zasady i zakres sprawowania nadzoru i kontroli nad tworzeniem i
funkcjonowaniem sieci szpitali.
Art.3.
UŜyte w ustawie określenia oznaczają:
1) potrzeby zdrowotne – potrzeby zdrowotne w rozumieniu art.5 pkt 29
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 z późn.
zm.2);
2) świadczenie wysokospecjalistyczne - świadczenie wysokospecjalistyczne
w rozumieniu art.5 pkt 39 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
1
3) podmiot tworzący szpital – podmiot, który utworzył zakład opieki
zdrowotnej w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o
zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.3).
Art.4.
Cele, o których mowa w art. 1, są realizowane w szczególności poprzez:
1) dostosowanie struktury opieki szpitalnej i jej potencjału diagnostycznoterapeutycznego do sytuacji demograficznej i epidemiologicznej;
2) równomierne rozmieszczenie zasobów stacjonarnej opieki zdrowotnej i
ich optymalne wykorzystanie, umoŜliwiające zwiększenie dostępności do
świadczeń opieki zdrowotnej o wysokiej jakości;
3) stałe utrzymywanie optymalnej liczby łóŜek szpitalnych zabezpieczającej
potrzeby zdrowotne obywateli, z uwzględnieniem zdarzeń nagłych
destabilizujących funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia;
4) zapewnienie odpowiedniej bazy dla kształcenia kadr medycznych;
5) poprawę efektywności wykorzystania publicznych środków finansowych
przeznaczonych w szczególności na finansowanie świadczeń opieki
zdrowotnej.
Rozdział 2.
Zasady tworzenia sieci szpitali
Art.5.
1. Do sieci szpitali moŜe być włączony szpital, jeŜeli spełnia wymagania w
zakresie:
1) optymalnej liczby łóŜek szpitalnych;
2) wskaźnika średniego wykorzystania łóŜek szpitalnych;
3) rodzaju i ilości udzielanych świadczeń zdrowotnych zapewniających
kompleksowość i ciągłość opieki zdrowotnej, terapii i diagnostyki
medycznej w określonym profilu działalności;
4) warunków lokalowych i wyposaŜenia właściwego do zakresu i rodzaju
udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
5) liczby i kwalifikacji osób udzielających świadczeń opieki zdrowotnej
w szpitalu;
6) utrzymania płynności finansowej;
7) określonego poziomu opieki szpitalnej;
8) uwarunkowań geograficznych.
2. Do sieci szpitali mogą być włączone szpitale, które nie spełniają wymagań, o
których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jeŜeli zostaną objęte regionalnymi planami
działań dostosowawczych, o których mowa w rozdziale 3.
2
3. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do szpitali:
1) utworzonych przez publiczną uczelnię medyczną, publiczną uczelnię
prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk
medycznych oraz Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego;
2) prowadzących badania naukowe i prace badawczo-rozwojowe w
powiązaniu z udzielaniem opieki zdrowotnej;
3) których podstawowa działalność obejmuje udzielanie świadczeń
wysokospecjalistycznych.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z uwzględnieniem
rodzaju i zakresu udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej oraz celów, jakie ma
szpital realizować w ramach sieci szpitali, mając na uwadze moŜliwości
sprawnego zarządzania szpitalem, zapewnienie optymalnego wykorzystania
zasobów kadrowych, aparatury medycznej i środków finansowych.
Art. 6.
1. Szpital włączany do sieci szpitali podlega kwalifikacji co do poziomu
sprawowanej opieki szpitalnej, określającego jego kompetencje w zakresie
określonych świadczeń opieki zdrowotnej, zapewniające odpowiednią
kompleksowość terapii i diagnostyki.
2. Ustala się trzy poziomy opieki szpitalnej:
1) podstawowy;
2) rozszerzony;
3) wysokospecjalistyczny.
3.Kwalifikacji szpitala do określonego poziomu opieki medycznej dokonuje się
na podstawie następujących kryteriów:
1) moŜliwości diagnostyczno-leczniczych szpitala, w tym kwalifikacji
personelu medycznego oraz wyposaŜenia w sprzęt i aparaturę medyczną;
2) zakresu i rodzaju udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej, w tym
świadczeń wysokospecjalistycznych;
3) kompleksowości terapii i diagnostyki w zakresie udzielanych świadczeń
opieki zdrowotnej;
4) działalności szpitala w zakresie realizacji zadań dydaktycznych i
badawczych lub prowadzenia badań naukowych i prac badawczorozwojowych w dziedzinie nauk medycznych;
5) potrzeb zdrowotnych populacji objętej opieką szpitalną.
3
szczegółowe kryteria i sposób kwalifikowania szpitali do poszczególnych
poziomów opieki szpitalnej, uwzględniając w szczególności świadczenia opieki
zdrowotnej tego samego rodzaju, które powinny być wykonywane w ciągu roku
na poszczególnych poziomach opieki szpitalnej, mając na uwadze
zabezpieczenie potrzeb zdrowotnych obywateli oraz efektywność wykorzystania
środków publicznych przeznaczonych na finansowanie świadczeń opieki
zdrowotnej.
Art. 7.
1. Decyzję w sprawie włączenia szpitala do sieci wydaje minister właściwy do
spraw zdrowia, na wniosek kierownika szpitala, po uzyskaniu opinii Rady do
Spraw Szpitalnictwa, uwzględniającej omówienie spełnienia przez szpital
określonych w art. 5 wymagań lub moŜliwości realizacji planu działań
dostosowawczych, jeŜeli szpital został objęty takim planem, sporządzonej na
podstawie oceny, o której mowa w ust. 6.
2. Decyzja w sprawie włączenia szpitala do sieci wymaga uzasadnienia.
3. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się właściwy dla danego szpitala
poziom opieki medycznej, zgodnie z przepisami art. 6.
4. W przypadku, gdy decyzja o włączeniu szpitala jest wydawana dla szpitala
objętego planem działań dostosowawczych harmonogram, o którym mowa w
art. 12 ust. 3, stanowi załącznik do decyzji.
5. Wniosek, o którym mowa ust. 1, kierownik szpitala składa za pośrednictwem
Regionalnej Rady do Spraw Szpitali.
6. Regionalna Rada do Spraw Szpitali dokonuje oceny szpitala, zgodnie z
arkuszem ocen, na podstawie danych zawartych we wniosku, o którym mowa w
ust. 1, oraz innych dokumentów i informacji udostępnionych przez kierownika
szpitala lub podmiot tworzący ten szpital, biorąc pod uwagę:
1) spełnienie przez szpital wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 1;
2) moŜliwości szpitala w zakresie realizacji zadań wynikających z
regionalnego planu działań dostosowawczych;
3) moŜliwości szpitala w zakresie kształcenia kadr medycznych;
4) prowadzenie w zakresie działalności szpitala prac naukowo-badawczych i
rozwojowych w dziedzinach medycznych;
5) udział szpitala w zakresie realizacji planu zabezpieczenia ratownictwa
medycznego sporządzanego na podstawie przepisów o państwowym
ratownictwie medycznym i moŜliwości realizacji zadań w ramach systemu
Państwowego Ratownictwa Medycznego;
6) wykonywanie przez szpital zadań w zakresie pobierania i przeszczepiania
komórek, tkanek i narządów;
7) zakres udzielanych przez szpital świadczeń wysokospecjalistycznych;
8) potencjał diagnostyczno-leczniczy szpitala;
4
9) wykonywanie i upowszechnianie przez szpital nowych technologii
medycznych i standardów medycznych opartych na oryginalnych danych
naukowych;
10) moŜliwości realizacji przez szpital zadań z zakresu obronności i
bezpieczeństwa wewnętrznego państwa.
7. W ocenie szpitala, o której mowa w ust. 6, Regionalna Rada do Spraw
Szpitali wyraŜa swoje stanowisko w sprawie zakwalifikowania szpitala do
odpowiedniego poziomu opieki szpitalnej.
Art. 8.
1. Wniosek, o którym mowa w art. 7 ust.1 i ocenę szpitala, o której mowa w art.
7 ust. 6, Regionalna Rada do Spraw Szpitali przekazuje ministrowi właściwemu
do spraw zdrowia wraz z dokumentami i informacjami stanowiącymi podstawę
sporządzenia tej oceny oraz regionalnym planem działań dostosowawczych, w
części dotyczącej zgłaszanego szpitala, jeŜeli szpital został objęty takim planem.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia wzór
wniosku i wzór arkusza oceny szpitala, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 6,
uwzględniając konieczność udokumentowania spełnienia przez szpital
odpowiednich kryteriów i warunków oraz moŜliwości wykonywania zadań, o
których mowa w art. 7 ust. 6 pkt 2-10.
Art. 9.
Minister właściwy do spraw zdrowia moŜe odmówić włączenia szpitala do sieci
szpitali, jeŜeli na podstawie przedłoŜonych dokumentów, o których mowa w art.
7 ust. 1 i 6, uzna, Ŝe szpital nie spełnia określonych w ustawie wymagań lub, Ŝe
działalność szpitala nie ma istotnego znaczenia dla realizacji celów i zadań, o
których mowa w art. 1 i art. 7 ust. 6 pkt 2-10.
Art. 10.
1. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w drodze obwieszczenia,
wykaz szpitali będących w sieci szpitali, zawierający nazwę i adres szpitala oraz
jego poziom opieki szpitalnej.
5
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Rady do Spraw
Szpitalnictwa albo po uzyskaniu negatywnej opinii, o której mowa w art. 43 ust.
2, wyłącza szpital z sieci szpitali, jeŜeli stwierdzi, Ŝe przestał spełniać
wymagania stanowiące podstawę jego włączenia do sieci szpitali lub naruszył
obowiązki wynikające z przynaleŜności do tej sieci, o których mowa w art. 7
ust. 6 pkt 2-10.
3. Rada do Spraw Szpitalnictwa wnioskuje o wykreślenie szpitala z sieci
szpitali, jeŜeli na podstawie przedłoŜonych przez Regionalną Radę do Spraw
Szpitali dokumentów i informacji uzna, Ŝe zaistniały okoliczności, o których
mowa w ust. 2.
Rozdział 3
Regionalne plany działań dostosowawczych
Art. 11.
1. Regionalny plan działań dostosowawczych, zwany dalej "planem" sporządza
się dla danego województwa w celu określenia harmonogramów działań
dostosowawczych dla szpitali, o których mowa w art. 5 ust. 2, gwarantujących
efektywne funkcjonowanie sieci szpitali.
2. Plan powinien uwzględniać kierunki rozwoju infrastruktury szpitalnej,
wynikające ze zmian demograficznych i epidemiologicznych, populacji oraz
struktury i czasu hospitalizacji oraz zapewnienie naleŜytej dostępności do
świadczeń opieki zdrowotnej o odpowiedniej jakości.
Art. 12.
1. Plan jest sporządzany przez Regionalną Radę do Spraw Szpitali na okres 5 –
letni.
2. Plan na kolejne lata sporządza się na rok przed upływem okresu, na jaki
sporządzony był poprzedni plan.
3. Regionalna Rada do Spraw Szpitali określa w planie szpitale oraz
harmonogram działań dostosowawczych dla kaŜdego szpitala, obejmujący
wytyczne w zakresie przekształceń organizacyjnych zakładu oraz terminy
dostosowania szpitala do określonych wymagań i do wykonywania określonych
zadań.
6
4. Organy jednostek samorządu terytorialnego, organy administracji rządowej,
szpitale oraz właściwy oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia są
obowiązane do bezpłatnego sporządzania i dostarczania na pisemne Ŝądanie
Regionalnej Rady do Spraw Szpitali wszelkich informacji dla przygotowania
planu lub jego zmiany.
szczegółowy tryb sporządzania planów, ramowy wzór planu, szczegółowy
zakres danych nim objętych oraz kryteria kalkulacji kosztów realizacji działań
objętych planem, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego planowania i
nadzoru nad siecią szpitali oraz utrzymania przejrzystości i jednolitej
konstrukcji planów.
Art. 13.
1. Zmian w planie moŜe dokonywać Regionalna Rada do Spraw Szpitali, w
przypadku zaistnienia okoliczności wskazujących na potrzebę uwzględnienia w
nim aktualnych wskaźników i prognoz lub sytuacji nagłych, mających wpływ na
zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli.
2. Plan i zmiany w planie są podawane do publicznej wiadomości, w
szczególności poprzez ich zamieszczanie w Biuletynie Informacji Publicznej.
Art. 14.
1. Regionalna Rada do Spraw Szpitali przekazuje plan albo zmianę planu Radzie
do Spraw Szpitalnictwa, co najmniej na 6 miesięcy przed planowanym dniem
rozpoczęcia ich realizacji, z wyjątkiem zmiany planu, której, ze względu na
zaistniałe okoliczności, nie moŜna było w takim czasie przewidzieć.
2. Rozpoczęcie realizacji planu i dokonanie w nim zmiany wymaga zgody
ministra właściwego do spraw zdrowia wyraŜonej po uzyskaniu pozytywnej
opinii Rady do Spraw Szpitalnictwa.
3. W przypadku negatywnej opinii w sprawie planu lub zmiany planu, Rada do
Spraw Szpitalnictwa zwraca plan albo jego zmianę Regionalnej Radzie do
Spraw Szpitali wraz ze swoimi zaleceniami.
4. Zalecenia Rady do Spraw Szpitalnictwa nie mogą powodować zwiększenia
środków finansowych przewidzianych w danym okresie na realizację planu albo
jego zmiany, chyba Ŝe będą realizowane ze środków budŜetu państwa będących
w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
7
5. Opinia i zalecenia Rady do Spraw Szpitalnictwa są wiąŜące i Regionalna
Rada do Spraw Szpitali jest obowiązana niezwłocznie dostosować plan albo
jego zmianę do przekazanych zaleceń oraz wystąpić do Rady do Spraw
Szpitalnictwa o ich akceptację.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw zdrowia
wyraŜa zgodę na rozpoczęcie realizacji planu albo na jego zmianę po akceptacji
przez Radę do Spraw Szpitalnictwa realizacji zaleceń.
Rozdział 4
Rada do Spraw Szpitalnictwa i Regionalne Rady do Spraw Szpitali.
Art.15.
1.Tworzy się Radę do Spraw Szpitalnictwa będącą organem opiniodawczodoradczym ministra właściwego do spraw zdrowia w sprawach związanych z
tworzeniem i funkcjonowaniem sieci szpitali.
2. W skład Rady do Spraw Szpitalnictwa wchodzą przedstawiciele wskazani
przez:
1) ministra właściwego do spraw zdrowia – trzy osoby;
2) Ministra Obrony Narodowej – jedna osoba;
3) ministra właściwego do spraw wewnętrznych – dwie osoby - w tym jedna
osoba jako przedstawiciel administracji rządowej w województwie;
4) Związek Powiatów Polskich – dwie osoby;
5) Związek Województw Rzeczpospolitej Polskiej – dwie osoby;
6) Konferencję Rektorów Uczelni Medycznych – dwie osoby;
7) Narodowy Fundusz Zdrowia – dwie osoby
- których wiedza i doświadczenie daje rękojmię prawidłowego wykonywania
powierzonych im zadań.
3. Przewodniczącym Rady do Spraw Szpitalnictwa jest przedstawiciel ministra
właściwego do spraw zdrowia.
4. Kadencja Rady do Spraw Szpitalnictwa trwa 5 lat.
5. Członków Rady do Spraw Szpitalnictwa powołuje i odwołuje minister
właściwy do spraw zdrowia.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje członka Rady do Spraw
Szpitalnictwa w przypadku:
1) złoŜenia rezygnacji;
8
2) nieusprawiedliwionej nieobecności na 2 kolejnych posiedzeniach Rady.
3) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek choroby,
trwającej co najmniej sześć miesięcy;
4) złoŜenia wniosku o jego odwołanie przez podmiot, którego osoba ta jest
przedstawicielem;
5) skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo albo umyślne
przestępstwo skarbowe.
7. W przypadku odwołania członka Rady do Spraw Szpitalnictwa albo jego
śmierci przed upływem kadencji minister właściwy do spraw zdrowia powołuje,
na wniosek właściwego podmiotu, nowego członka na okres do końca tej
kadencji.
8. Pierwsze posiedzenie Rady do Spraw Szpitalnictwa zwołuje minister
9. W posiedzeniach Rady do Spraw Szpitalnictwa, na zaproszenie
Przewodniczącego Rady, mogą uczestniczyć, w celu zaprezentowania swojego
stanowiska, bez prawa do głosowania, eksperci, których wiedza i doświadczenie
będą pomocne w trakcie obrad Rady oraz w zakresie spraw dotyczących danego
województwa przedstawiciel właściwego wojewody i dyrektora oddziału
wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
10. Osoby, o których mowa w ust. 9 uczestniczą w posiedzeniach Rady do
Spraw Szpitalnictwa na zaproszenie Przewodniczącego Rady.
Art.16.
1.Członkowi Rady do Spraw Szpitalnictwa przysługuje zwolnienie z
wykonywania obowiązków w ramach stosunku pracy na czas uczestniczenia w
posiedzeniu Rady.
2. Członkowi Rady do Spraw Szpitalnictwa przysługuje wynagrodzenie
miesięczne w wysokości dwukrotnego średniego wynagrodzenia w sferze
budŜetowej w poprzednim roku kalendarzowym, ogłaszanego w formie
komunikatu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski”.
3.Obsługę administracyjno-techniczną Rady do Spraw Szpitalnictwa zapewnia
urząd obsługujący ministra właściwego do spraw zdrowia.
9
4. Wynagrodzenia członków Rady do Spraw Szpitalnictwa oraz obsługa, o
której mowa w ust. 3, są finansowane ze środków budŜetu państwa będących w
dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
5.Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia
regulamin działania Rady do Spraw Szpitalnictwa określający strukturę
organizacyjną, formy działania i sposób zwoływania posiedzeń Rady do spraw
Szpitalnictwa, tryb jej pracy i podejmowania uchwał, mając na uwadze zakres i
rodzaj czynności wykonywanych przez Radę oraz jej sprawne i efektywne
funkcjonowanie.
Art.17.
Do zadań Rady do Spraw Szpitalnictwa naleŜy:
1) wyraŜanie opinii w zakresie włączenia do sieci szpitali zgłoszonych przez
Regionalne Rady do Spraw Szpitali albo wyłączenia szpitala z sieci szpitali;
2) wnioskowanie do ministra właściwego do spraw zdrowia o włączenie szpitala
do sieci szpitali albo wyłączenie szpitala z sieci szpitali oraz przedkładanie w
tym zakresie opinii;
3) opiniowanie regionalnych planów działań dostosowawczych oraz zmian tych
planów, przedstawionych przez Regionalne Rady do Spraw Szpitali;
4) opiniowanie raportów sporządzanych przez Regionalne Rady do Spraw
Szpitali i przedkładanie ich ministrowi właściwemu do spraw zdrowia;
5) opiniowanie w sprawach związanych z bieŜącym zarządzaniem siecią szpitali
i monitorowaniem regionalnych działań dostosowawczych;
6) wykonywanie innych zadań dotyczących tworzenia i funkcjonowania sieci
szpitali na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia;
7) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie.
Art. 18.
1. Przy wojewodzie działa Regionalna Rada do Spraw Szpitali realizująca
zadania w zakresie spraw dotyczących tworzenia i funkcjonowania sieci szpitali
na obszarze danego województwa.
2. Przewodniczącym Regionalnej Rady do Spraw Szpitali jest przedstawiciel
wojewody.
3. W skład Regionalnej Rady do Spraw Szpitali wchodzą przedstawiciele
wskazani przez:
1) ministra właściwego do spraw zdrowia – dwie osoby,
2) Ministra Obrony Narodowej – jedna osoba,
10
3) ministra właściwego do spraw wewnętrznych – jedna osoba,
4) Związek Powiatów Polskich – dwie osoby,
5) Związek Województw Rzeczypospolitej Polskiej – dwie osoby,
6) Konferencję Rektorów Uczelni Medycznych – dwie osoby,
7) właściwego wojewodę – jedna osoba,
8) dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu
Zdrowia – dwie osoby,
- których wiedza i doświadczenie daje rękojmię prawidłowego wykonywania
powierzonych im zadań.
4. Kadencja Regionalnej Rady do Spraw Szpitali trwa 5 lat.
5. Członków Regionalnej Rady do Spraw Szpitali powołuje i odwołuje
wojewoda.
6. Wojewoda odwołuje członka Regionalnej Rady do Spraw Szpitali w
przypadku:
1) złoŜenia rezygnacji;
2) nieusprawiedliwionej nieobecności na 2 kolejnych posiedzeniach Rady lub
nieuczestniczenia w pracach Rady;
3) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek choroby,
trwającej co najmniej sześć miesięcy;
4) złoŜenia wniosku o jego odwołanie przez podmiot, którego osoba ta jest
przedstawicielem;
5) skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo albo umyślne
przestępstwo skarbowe.
7. W przypadku odwołania członka Rady do Spraw Szpitalnictwa albo jego
śmierci przed upływem kadencji wojewoda powołuje, na wniosek właściwego
podmiotu, nowego członka na okres do końca tej kadencji.
8. Pierwsze posiedzenie Regionalnej Rady do Spraw Szpitali zwołuje
wojewoda.
9. W posiedzeniach Regionalnej Rady do Spraw Szpitali, na zaproszenie
Przewodniczącego Rady, mogą uczestniczyć, w celu zaprezentowania swojego
stanowiska, bez prawa do głosowania, eksperci których wiedza i doświadczenie
będą pomocne w trakcie obrad Rady.
10. Osoby, o których mowa w ust. 9 uczestniczą w posiedzeniach Regionalnej
Rady do Spraw Szpitali na zaproszenie Przewodniczącego Rady.
11
Art. 19.
1.Członkowi Regionalnej Rady do Spraw Szpitali przysługuje zwolnienie z
wykonywania obowiązków w ramach stosunku pracy na czas uczestniczenia w
posiedzeniu Rady.
2. Członkowi Regionalnej Rady do Spraw Szpitali, za udział w posiedzeniach
przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości półtorakrotnego średniego
wynagrodzenia w sferze budŜetowej w poprzednim roku kalendarzowym,
ogłaszanego w formie komunikatu przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor
Polski".
3. Obsługę administracyjno-techniczną Regionalnej Rady do Spraw Szpitali
zapewnia właściwy urząd wojewody.
4. Wynagrodzenia członków Regionalnej Rady do Spraw Szpitali,
wynagrodzenie ekspertów i biegłych uczestniczących, w zakresie określonym w
ustawie, w realizacji zadań Regionalnej Rady do Spraw Szpitali oraz obsługa, o
której mowa w ust. 3, są finansowane ze środków budŜetu państwa będących w
dyspozycji wojewody.
5. Wojewoda określi regulamin działania Regionalnej Rady do Spraw Szpitali,
określający strukturę organizacyjną, formy działania i sposób zwoływania
posiedzeń Rady, tryb jej pracy i podejmowania uchwał, mając na uwadze zakres
i rodzaj czynności wykonywanych przez Radę oraz jej sprawne i efektywne
funkcjonowanie.
Art. 20.
1. Do zadań Regionalnej Rady do Spraw Szpitali naleŜy w szczególności:
1) koordynowanie działań związanych z utworzeniem i funkcjonowaniem sieci
szpitali na obszarze danego województwa;
2) sporządzanie planu;
3) przedkładanie planu do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia;
4) prowadzenie w sposób ciągły oceny szpitali w zakresie realizacji planu;
5) dokonywanie systematycznej analizy kondycji finansowej szpitali
włączonych do sieci szpitali oraz monitorowanie ich sytuacji ekonomicznofinansowej.
12
2. Regionalna Rada do Spraw Szpitali sporządza półroczne i roczne raporty z
realizacji planu oraz z realizacji działań i zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
4 i 5, w terminie odpowiednio do dnia 30 września oraz do dnia 31 marca roku
następnego i przedkłada je ministrowi właściwemu do spraw zdrowia za
pośrednictwem Rady do Spraw Szpitalnictwa.
Rozdział 5.
Szczególne warunki funkcjonowania oraz zasady finansowania szpitali
włączonych do sieci szpitali
Art. 21.
1. Szpital włączony do sieci szpitali ma obowiązek:
1) udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.
U. Nr 210, poz. 2135 z późn. zm.) oraz
2) pozostawania w stałej gotowości do podjęcia koniecznych działań w
przypadku nagłych zdarzeń destabilizujących funkcjonowanie systemu ochrony
zdrowia.
2. Na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, szpital włączony do sieci
szpitali uzyskuje środki finansowe na zasadach określonych w przepisach o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Art. 22.
Szpital włączony do sieci szpitali ma obowiązek realizować plan w zakresie, w
jakim został nim objęty.
Art. 23.
1. Zaciąganie przez szpital włączony w sieci szpitali zobowiązań w postaci
kredytów, poŜyczek oraz emisji papierów wartościowych, powyŜej kwoty
5 000 000 złotych, w zakresie realizacji zadań finansowanych ze środków
publicznych, wymaga opinii Regionalnej Rady do Spraw Szpitali.
2. Rozpoczęcie przez szpital włączony do sieci szpitali nowych inwestycji
finansowanych ze środków publicznych, których całkowity koszt przekracza
kwotę 5 000 000 złotych, wymaga opinii Regionalnej Rady do Spraw Szpitali.
13
3. Regionalna Rada do Spraw Szpitali wydaje opinie, o których mowa w ust.1 i
2, na podstawie wniosku składanego przez kierownika szpitala oraz w oparciu o
analizę przedłoŜonych dokumentów.
4. Kierownik szpitala składa wniosek, o którym mowa w ust. 3, po jego
zaakceptowaniu przez podmiot tworzący szpital.
5. W zakresie uzyskiwania przez Regionalną Radę do Spraw Szpitali informacji
mających znaczenie lub niezbędnych do wydania opinii, o których mowa w ust.
1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 12 ust. 4. W szczególności
Regionalna Rada do Spraw Szpitali moŜe zwrócić się do właściwego,
wojewódzkiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia o opinię na temat
prognoz finansowych sporządzonych przez szpital.
6. Wydając opinię, o której mowa w ust. 1, Regionalna Rada do Spraw Szpitali,
ocenia w szczególności, czy cel, na którego realizację zaciągane jest
zobowiązanie, jest zbieŜny z celami planu.
7. Wydając opinię, o której mowa w ust.2, Regionalna Rada do Spraw Szpitali,
ocenia w szczególności, czy planowana inwestycja mieści się w ramach planu.
8. Informację o wydanych opiniach, o których mowa w ust. 1 i 2, wojewoda
podaje do publicznej wiadomości.
Art. 24.
1. Szpital włączony do sieci szpitali jest obowiązany do prowadzenia
wewnętrznego systemu zarządzania jakością.
2. System, o którym mowa w ust. 1, jest wdraŜany według modelu określonego
przez kierownika szpitala, z uwzględnieniem moŜliwości organizacyjnych i
finansowych szpitala.
3. Zadaniem systemu, o którym mowa w ust. 1, jest prowadzenie stałej,
krytycznej analizy oceny jakości udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej i
zapewnienie takich warunków opieki, aby przy określonych moŜliwościach
organizacyjnych i finansowych w szpitalu osiągane były maksymalnie korzystne
efekty dla pacjenta.
14
Art. 25.
Szpital włączony do sieci szpitali podlega monitorowaniu w zakresie sytuacji
ekonomiczno-finansowej na zasadach określonych w ustawie.
Art. 26.
Szpital włączony do sieci szpitali jest objęty zewnętrznym systemem
oceniającym spełnienie kryteriów jakości, mającym na celu monitorowanie
jakości świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach określonych w ustawie.
Art. 27.
1. Minister właściwy do spraw zdrowia, wojewodowie oraz organy i inne
podmioty, które utworzyły szpital włączony do sieci szpitali, mogą finansować
lub dofinansować nakłady na inwestycje oraz wdroŜenie systemów jakości,
które są niezbędne dla realizacji zadań szpitala, wynikających z planu.
2. Środki na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, szpital włączony do
sieci szpitali uzyskuje w szczególności w ramach środków przeznaczonych na:
1) restrukturyzację szpitali;
2) realizację programów profilaktycznych i programów zdrowotnych;
3) realizację celowych programów pomocowych
- uzyskiwanych na zasadach określonych w przepisach odrębnych oraz moŜe
uzyskiwać na podstawie wieloletnich programów ustanawianych na zasadach
określonych w przepisach o finansach publicznych.
Rozdział 6.
Monitorowanie i ocena sytuacji ekonomiczno-finansowej szpitali
włączonych do sieci
Art. 28.
1. Działalność szpitala włączonego do sieci szpitali podlega monitorowaniu i
ocenie w zakresie sytuacji ekonomiczno-finansowej.
2. Monitorowaniu podlegają dane finansowe, a w szczególności dane ze
sprawozdań finansowych.
15
3. Monitorowaniu podlega w szczególności:
1) realizacja harmonogramu działań dostosowawczych
2) przebieg realizacji inwestycji
- w zakresie, w jakim wymienione działania wpływają na sytuację finansową
szpitala.
4. Oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej dokonuje się w szczególności przy
zastosowaniu analizy wskaźnikowej, opartej na wykorzystaniu następujących
wskaźników:
1) zyskowności - słuŜących do oceny efektywności działania szpitala;
2) płynności – mierzących zdolność szpitala do wywiązywania się z
krótkoterminowych zobowiązań;
3) efektywności zarządzania – informujących, w jakich cyklach szpital spłaca
zobowiązania, odnawia zapasy oraz otrzymuje naleŜności z tytułu wykonania
świadczeń;
4) zadłuŜenia – informujących o zadłuŜeniu szpitala, jego strukturze oraz o
zdolności szpitala do obsługi tego zadłuŜenia.
5. W wyniku oceny, o której mowa w ust. 4, szpital zaliczany jest do określonej
kategorii stabilności ekonomiczno-finansowej, która jest brana pod uwagę przy
ustalaniu kwoty zobowiązania Narodowego Funduszu Zdrowia wobec szpitala,
wynikającą z umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
Art. 29.
1. Monitorowanie i ocenę sytuacji ekonomiczno-finansowej szpitali prowadzi
Regionalna Rada do Spraw Szpitali.
2. Regionalna Rada do Spraw Szpitali moŜe zlecić wykonywanie zadań
związanych z monitorowaniem i oceną sytuacji ekonomiczno-finansowej
szpitali ekspertom, których wiedza i doświadczenie daje rękojmię prawidłowego
wykonania zadań.
3. Kierownik szpitala objętego monitorowaniem lub osoba przez niego
upowaŜniona są obowiązani zapewnić warunki do sprawnego prowadzenia
monitorowania oraz udostępniać dokumenty i udzielać wszelkich informacji
niezbędnych do dokonywania systematycznej oceny sytuacji ekonomicznofinansowej szpitala i jej monitorowania.
4. JeŜeli przeprowadzenie oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej szpitala
wymaga dodatkowych danych i informacji, Regionalna Rada do Spraw Szpitali
moŜe zwrócić się o ich udostępnienie, w szczególności do:
1) właściwego, oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia – w
zakresie opinii o przebiegu realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej;
16
2) instytucji finansowych, które finansują działalność szpitala w formie kredytu
lub w innej postaci, które udzieliły szpitalowi poręczeń lub gwarancji oraz, które
są organizatorami emisji papierów wartościowych szpitala – w zakresie o opinii
o wywiązywania się szpitala z obowiązków wynikających z umów zawartych z
tymi instytucjami;
3) wierzycieli wierzytelności publicznoprawnych i cywilnoprawnych – w
zakresie opinii o regulowaniu przez szpital swoich zobowiązań;
4) instytucji odpowiedzialnych za realizację programów pomocowych,
profilaktycznych, zdrowotnych i innych, w których bierze udział szpital – w
zakresie opinii o wywiązywania się szpitala z obowiązków wynikających z
umów zawartych z tymi instytucjami.
Art. 30.
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób monitorowania i oceny sytuacji ekonomicznofinansowej szpitali, oraz dokumentowania wyników tych działań;
2) sposób i terminy przekazywania przez szpitale danych podlegających
monitorowaniu;
3) szczegółowy podział wskaźników, o których mowa w art. 28 ust. 4 i sposoby
ich interpretacji oraz kategorie stabilności ekonomiczno-finansowej szpitali
- uwzględniając specyfikę systemu ochrony zdrowia.
Rozdział 7.
Monitorowanie i ocena jakości świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych
przez szpitale włączone do sieci
Art. 31.
Świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez szpital włączony do sieci
szpitali podlegają monitorowaniu i ocenie na podstawie wskaźników:
1) strukturalnych dotyczących:
a) organizacji szpitala,
b) wykształcenia i kompetencji personelu,
c) moŜliwości materialnych szpitala,
d) jakości technicznej budynków i wyposaŜenia;
2) oceny przebiegu leczenia (procesów) dotyczących:
17
a) relacji między personelem a pacjentem w zakresie zastosowanych
procedur diagnostycznych i leczniczych,
b) ryzyka powikłań występujących w wyniku zastosowanych procedur,
c) stopnia występowania zakaŜeń wewnątrzszpitalnych;
3) rezultatów odnoszących się do uzyskanych efektów w róŜnych przedziałach
czasowych dotyczących:
a) zachorowalności,
b) śmiertelności,
c) komfortu Ŝycia,
d) satysfakcji pacjenta.
Art. 32.
Monitorowanie prowadzi Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia
w Krakowie, zwanej „Centrum Monitorowania”, utworzone przez ministra
właściwego do spraw zdrowia na podstawie odrębnych przepisów.
Art. 33.
1. Monitorowanie przeprowadza się na podstawie:
1) rocznego planu monitorowania, zwanego dalej „planem monitorowania”.
2) w uzasadnionych przypadkach, w szczególności na Ŝądanie:
a) ministra właściwego do spraw zdrowia,
b)Regionalnych Rad do Spraw Szpitali albo Rady do Spraw Szpitalnictwa
- monitorowanie przeprowadza się poza planem monitorowania.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Rady do Spraw
Szpitalnictwa, zatwierdza plan monitorowania przedstawiony przez kierownika
Centrum Monitorowania.
3. Plan monitorowania zawiera w szczególności:
1) wskazanie nie mniej niŜ 10% szpitali włączonych do sieci szpitali,
które w danym okresie objęte będą monitorowaniem;
2) harmonogram realizacji monitorowania;
3) zakres i rodzaj czynności objętych monitorowaniem;
3) wzory formularzy ocen, określające kryteria jakości świadczeń opieki
zdrowotnej;
4) program szkolenia wizytatorów w zakresie planowanego
monitorowania.
4. Kierownik Centrum Monitorowania przedstawia ministrowi właściwemu do
spraw zdrowia:
18
1) plan monitorowania na rok następny - do dnia 31 października kaŜdego
roku;
2) sprawozdanie z wykonania planu monitorowania za dany rok, w tym
wnioski wynikające z przeprowadzonego monitorowania szpitali oraz
ocenę monitorowanych szpitali w zakresie spełniania kryteriów jakości do dnia 31 marca następnego roku.
Art. 34.
1. Czynności z zakresu monitorowania wykonują wizytatorzy, na podstawie
umowy cywilnoprawnej, zawartej z Centrum Monitorowania.
2. Kierownik Centrum Monitorowania upowaŜnia wizytatora do
przeprowadzenia wizytacji. W upowaŜnieniu do przeprowadzenia wizytacji
Kierownik określa przedmiot i zakres wizytacji oraz wskazuje osoby
uprawnione do przeprowadzenia wizytacji.
3. Wizytatorem moŜe być osoba, która:
1) ma obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw
publicznych;
3) nie została prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
4) posiada wyŜsze wykształcenie;
5) odbyła szkolenie w zakresie monitorowania, o którym mowa w art. 33 ust.
3 pkt 4.
4. Wizytator nie moŜe:
1) pozostawać w stosunku pracy z monitorowanym szpitalem;
2) świadczyć pracy lub usług na rzecz monitorowanego szpitala na
podstawie innego tytułu prawnego;
3) pełnić funkcji z wyboru w zakładowej organizacji związkowej
działającej w monitorowanym szpitalu;
4) wykonywać innych zajęć, które pozostawałyby w sprzeczności z jego
obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o stronniczość.
Art. 35.
1. Przed rozpoczęciem monitorowania, wizytator zawiadamia kierownika
szpitala o zakresie, rodzaju i czasie trwania monitorowania.
2. Kierownik szpitala, w którym jest prowadzone monitorowanie lub osoba
przez niego upowaŜniona są obowiązani zapewnić warunki do sprawnego
19
przeprowadzenia monitorowania, w tym przeprowadzenia okresowych wizytacji
szpitala i ocen w zakresie spełniania kryteriów jakości, określonych w
formularzu oceny, udostępniać wizytatorowi Ŝądane dokumenty oraz udzielać
wszelkich informacji niezbędnych dla przeprowadzenia monitoringu.
3. Wyniki monitorowania wizytator przedstawia w sprawozdaniu z
przeprowadzenia monitorowania szpitala.
4. Sprawozdanie z przeprowadzenia monitorowania szpitala wizytator
sporządza w dwóch egzemplarzach i przekazuje kierownikowi Centrum
Monitorowania oraz kierownikowi monitorowanego szpitala.
5. Kierownikowi monitorowanego szpitala lub osobie przez niego
upowaŜnionej przysługuje prawo zgłoszenia umotywowanych zastrzeŜeń, w
zakresie spraw objętych sprawozdaniem, do kierownika Centrum
Monitorowania.
6. Kierownik Centrum Monitorowania jest obowiązany dokonać analizy
zgłoszonych zastrzeŜeń i przeprowadzić postępowanie wyjaśniające, mające
na celu ustalenie stanu faktycznego.
7. Wynik postępowania wyjaśniającego wizytator uwzględnia w sprawozdaniu
z przeprowadzonego monitorowania szpitala.
Art. 36.
1. Centrum Monitorowania prowadzi rejestr monitorowanych szpitali.
2. W rejestrze gromadzone są dane i informacje uzyskane w wyniku
monitorowania szpitala w zakresie określonych wskaźników jakościowych.
3. W wyniku monitorowania szpital zaliczany jest do określonej kategorii
jakościowej, która jest brana pod uwagę przy ustalaniu kwoty zobowiązania
Narodowego Funduszu Zdrowia wobec szpitala, wynikającą z umowy o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
szczegółowy sposób prowadzenia monitorowania jakości szpitali, sposób
przeprowadzania wizytacji i kontroli, oraz szczegółowy zakres danych i
informacji objętych rejestrem, mając na uwadze ciągły proces rejestrowania i
poprawiania jakości świadczeń opieki zdrowotnej przez szpitale będące w sieci
szpitali.
20
Rozdział 8.
Nadzór nad tworzeniem i funkcjonowaniem sieci szpitali oraz kontrola
szpitali
Art. 37.
1. Nadzór nad tworzeniem i funkcjonowaniem sieci szpitali sprawuje minister
2. Do zadań ministra właściwego do spraw zdrowia naleŜy w szczególności:
1) przeprowadzanie analizy i oceny potrzeb zdrowotnych na terenie kraju oraz
czynników powodujących ich zmiany;
2) zgłaszanie zastrzeŜeń i uwag do planów;
3) wyraŜanie zgody na rozpoczęcie realizacji planu i dokonanie w nim zmiany;
4) monitorowanie działań w zakresie stopnia dostosowania sieci szpitali
poszczególnych województw do odpowiednich wymagań, kryteriów i
wskaźników ekonomiczno-finansowych i jakościowych oraz podejmowanie w
tym zakresie decyzji mających na celu zapewnienie prawidłowego
funkcjonowania sieci szpitali.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia w ramach sprawowanego nadzoru jest
uprawniony do Ŝądania od wojewody, organów jednostek samorządu
terytorialnego, podmiotów tworzących szpitale, szpitali oraz organów
Narodowego Funduszu Zdrowia bezpłatnego sporządzenia i przekazania
wszelkich informacji, wyjaśnień i dokumentów dotyczących wykonywanych
zadań.
Art. 38.
1. Minister właściwy do spraw zdrowia moŜe w kaŜdym czasie przeprowadzać
kontrolę szpitala zgłoszonego do sieci szpitali lub będącego w sieci szpitali w
zakresie spełniania wymagań stanowiących podstawę włączenia go do sieci
szpitali, realizacji planu lub prowadzenia działalności zgodnie z wymaganiami
określonym dla tych szpitali.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia w upowaŜnieniu do przeprowadzenia
kontroli określa przedmiot i zakres kontroli oraz wskazuje osobę uprawnioną do
przeprowadzenia kontroli.
21
3. Szpital kontrolowany jest obowiązany do przedkładania osobie upowaŜnionej
do przeprowadzenia kontroli Ŝądanej dokumentacji oraz udzielania wszelkiej
informacji i pomocy, niezbędnych w związku z prowadzoną kontrolą.
4.Wyniki przeprowadzanej kontroli, osoba przeprowadzająca kontrolę
przedstawia w protokole kontroli, który zawiera opis stanu faktycznego
stwierdzonego w toku kontroli szpitala, w tym ustalonych nieprawidłowości,
przyczyn ich powstania, skutków, które mogą wywołać oraz osób
odpowiedzialnych za ich powstanie.
5. Protokół kontroli podpisują osoba przeprowadzająca kontrolę i kierownik
szpitala kontrolowanego, a w razie jego nieobecności osoba przez niego
upowaŜniona.
Art. 39.
1. Osobą przeprowadzającą kontrolę moŜe być pracownik ministerstwa
obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia lub inna osoba, której
wiedza i doświadczenie daje rękojmię prawidłowego wykonania celów kontroli.
2. Osoba przeprowadzająca kontrolę nie moŜe być jednocześnie:
1) pracownikiem szpitala;
2) świadczeniodawcą, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej;
3) pracownikiem świadczeniodawcy, o którym mowa w pkt 3;
4) osobą współpracującą ze świadczeniodawcą, o którym mowa w pkt 3;
5) członkiem organów lub pracownikiem podmiotu, który utworzył
szpital.
3. Osoba przeprowadzająca kontrolę podlega wyłączeniu od udziału w kontroli z
mocy ustawy, jeŜeli:
1) pozostaje ze szpitalem kontrolowanym w takim stosunku prawnym lub
faktycznym, Ŝe wynik kontroli moŜe mieć wpływ na jego prawa lub
obowiązki;
2) kontrola dotyczy jego małŜonka lub krewnych i powinowatych do
drugiego stopnia;
3) kontrola dotyczy osoby związanej z nim z tytułu przysposobienia,
opieki lub kurateli.
4. Powody wyłączenia, o których mowa w ust. 3, trwają takŜe po ustaniu
uzasadniającego je małŜeństwa, przysposobienia, opieki i kurateli.
5. NiezaleŜnie od przyczyn wymienionych w ust. 3 minister właściwy do spraw
zdrowia wyłącza osobę przeprowadzającą kontrolę na jego Ŝądanie lub na
wniosek szpitala kontrolowanego, jeŜeli między nim a jednostką kontrolowaną
zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, Ŝe mógłby wywołać wątpliwości co do
bezstronności kontrolera.
22
6. Wyłączona osoba przeprowadzająca kontrolę powinien podejmować tylko
czynności niecierpiące zwłoki ze względu na interes społeczny lub waŜny
interes szpitala kontrolowanego.
Art. 40.
1. Kierownikowi kontrolowanego szpitala lub osobie przez niego upowaŜnionej
przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli,
umotywowanych zastrzeŜeń, co do ustaleń zawartych w protokole, na piśmie w
terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli.
2. W razie zgłoszenia zastrzeŜeń, o których mowa w ust. 1, osoba
przeprowadzająca kontrolę jest obowiązana dokonać ich analizy i w miarę
potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia
zasadności zastrzeŜeń – zmienić lub uzupełnić odpowiednią część protokołu
kontroli.
3. W przypadku nie uwzględnienia zastrzeŜeń w całości lub w części osoba
przeprowadzająca kontrolę przekazuje na piśmie swoje stanowisko
zgłaszającemu zastrzeŜenia.
4. Kierownik kontrolowanego szpitala moŜe w terminie 7 dni od dnia
otrzymania stanowiska, o którym mowa w ust. 3, zgłosić na piśmie
umotywowane zastrzeŜenia do ministra właściwego do spraw zdrowia.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia rozpatruje niezwłocznie zastrzeŜenia i
doręcza informacje o ich rozpatrzeniu, wraz z uzasadnieniem, zgłaszającemu
zastrzeŜenia.
Art. 41.
1. Kierownik kontrolowanego szpitala lub osoba przez niego upowaŜniona moŜe
odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od dnia jego
otrzymania pisemne wyjaśnienie tej odmowy.
2. W razie zgłoszenia zastrzeŜeń termin do złoŜenia wyjaśnienia o odmowie
podpisania protokołu liczy się od dnia otrzymania stanowiska w sprawie
rozpatrzenia tych zastrzeŜeń.
3. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złoŜeniu wyjaśnienia czyni się
wzmiankę w protokole kontroli.
23
4. Odmowa podpisania protokołu kontroli, przez osobę wymienioną w ust. 1 nie
stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez sporządzającego protokół i
realizacji ustaleń kontroli.
Art. 42.
1. Minister właściwy do spraw zdrowia sporządza wystąpienie pokontrolne
zawierające ocenę kontrolowanych zadań lub działalności wynikającą z ustaleń
opisanych w protokole kontroli i zalecenia mające na celu usunięcie
stwierdzonych
nieprawidłowości,
które
przekazuje
kierownikowi
kontrolowanego szpitala, Radzie do Spraw Szpitalnictwa oraz właściwej
Regionalnej Radzie do Spraw Szpitali.
2. Kierownik kontrolowanego szpitala lub osoba przez niego upowaŜniona są
obowiązani, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego,
do poinformowania ministra właściwego do spraw zdrowia o sposobie
wykorzystania uwag i wykonania zaleceń pokontrolnych oraz o podjętych
działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań.
Art. 43.
1. Kierownikowi kontrolowanego szpitala lub osobie przez niego upowaŜnionej,
w ciągu 7 dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego, przysługuje
prawo odwołania się do ministra właściwego do spraw zdrowia od zawartych w
wystąpieniu pokontrolnym ocen, uwag, wniosków i zaleceń.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia rozpatruje odwołanie w ciągu 14 dni od
dnia jego otrzymania i zajmuje stanowisko.
3. Stanowisko ministra właściwego do spraw zdrowia jest ostateczne i wraz z
uzasadnieniem jest przekazywane kontrolowanemu szpitalowi, Radzie do Spraw
Szpitalnictwa oraz właściwej Regionalnej Radzie do Spraw Szpitali.
Art. 44.
1. W razie niewykonania zaleceń, o których mowa w art. 42 ust. 1, minister
właściwy do spraw zdrowia występuje do Rady do spraw Szpitalnictwa o
wydanie opinii w zakresie celowości włączenia szpitala do sieci szpitali lub jego
dalszego funkcjonowania w sieci.
2. Negatywna opinia Rady do Spraw Szpitalnictwa stanowi podstawę odmowy
włączenia szpitala do sieci szpitali bądź podstawę wyłączenia szpitala z sieci.
24
Art. 45.
Uprawnienia nadzorcze i kontrolne, o których mowa w art. 37-44 przysługują
równieŜ ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Ministrowi
Obrony Narodowej wobec szpitali, dla których są podmiotami, które te szpitale
utworzył.
Art. 46.
Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw wewnętrznych oraz z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania kontroli, o której
mowa w art. 38, uwzględniając realizację celów kontroli oraz jej skuteczność.
Rozdział 9
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 47.
W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135 z późn. zm.)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 dodaje się pkt 18a w brzmieniu:
„18a) sieć szpitali – sieć szpitali utworzona na podstawie ustawy z dnia.......o
sieci szpitali (Dz.U. Nr...poz...);”;
2) art. 136 otrzymuje brzmienie:
„Art. 136. 1. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej określa w
szczególności:
1) rodzaj i zakres udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
2) warunki udzielania świadczeń opieki zdrowotnej;
3) wymagania dla podwykonawców inne niŜ techniczne i sanitarne, określone
w odrębnych przepisach;
4) zasady rozliczeń pomiędzy Funduszem a świadczeniodawcami;
5) kwotę zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy;
25
6) zasady rozpatrywania kwestii spornych;
7) postanowienie o odstąpieniu od umowy, które moŜe nastąpić za uprzednim
nie krótszym niŜ 3 miesiące okresem wypowiedzenia, chyba Ŝe strony
postanowią inaczej;
8) postanowienie o karze umownej w przypadku niezastosowania terminu i
trybu określonych w pkt 7.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawierana ze świadczeniodawcą, będącym
szpitalem włączonym do sieci szpitali zawiera ponadto:
1) postanowienia o konieczności pozostawania szpitala w gotowości do
udzielania świadczeń zdrowotnych;
2) postanowienia dotyczące realizacji przez szpital zadań z zakresu prowadzenia
kształcenia podyplomowego.
3. Kwota zobowiązania, o której mowa w ust. 1 pkt 5, wobec szpitala
włączonego do sieci szpitali obejmuje:
1) kwotę wynikającą z wyceny świadczeń zdrowotnych, o których mowa w
ust.1 pkt 1, której dokonuje się w oparciu o standaryzację świadczeń opieki
zdrowotnej i procedur medycznych dokonaną zgodnie z odrębnymi przepisami
oraz
2) 1% kwoty, o której mowa w pkt 1, za pozostawanie szpitala w gotowości do
udzielania świadczeń zdrowotnych;
3) 1% kwoty, o której mowa w pkt 1, za realizację przez szpital zadań z zakresu
prowadzenia kształcenia podyplomowego;
4) 2% kwoty, o której mowa w pkt 1, za posiadanie certyfikatu akredytacyjnego,
o którym mowa w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej;
5) 1,5% kwoty, o której mowa w pkt 1, za posiadanie certyfikatu jakości ISO
9001 – 2001 dla całej jednostki;
6) 1% kwoty, o której mowa w pkt 1, za osiągnięcie kaŜdej kolejnej kategorii
ekonomiczno-finansowej;
7) 1,5% kwoty, o której mowa w pkt 1, jako ekwiwalent za osiągnięcie kaŜdej
kolejnej kategorii jakościowej.”;
3) po art. 137 dodaje się art. 137 a w brzmieniu:
„Art. 137a. Do umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawieranych ze
szpitalem włączonym do sieci szpitali nie stosuje się przepisów art. 137, w
części dotyczącej określania sposobu wyceny tych świadczeń.”.
26
Rozdział 10.
Przepisy przejściowe, dostosowawcze i końcowe
Art. 48.
1. Podmioty właściwe, o których mowa w art. 15 ust. 2 i 18 ust. 3 przedstawiają
kandydatów na członków pierwszej Rady do Spraw Szpitalnictwa i pierwszych
Regionalnych Rad do Spraw Szpitali w terminie 30 dni od dnia wejścia w Ŝycie
ustawy.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia oraz wojewodowie powołają pierwszą
Radę do Spraw Szpitalnictwa oraz pierwsze Regionalne Rady do Spraw Szpitali
nie później niŜ w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie ustawy.
Art. 49.
1. Regionalne Rady do Spraw Szpitali przedłoŜą Radzie do Spraw Szpitalnictwa
pierwsze regionalne plany działań dostosowawczych nie później niŜ w terminie
12 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie ustawy.
2. Plany, o których mowa w ust. 1, sporządzane są na okres od dnia 1 stycznia
2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. i powinny obejmować wszystkie szpitale
objęte pierwszym zgłoszeniem, o którym mowa w ust. 3.
3. Regionalne Rady do Spraw Szpitalnictwa dokonają pierwszego zgłoszenia
szpitali do sieci szpitali i przedłoŜą dane i informacje, o których mowa w art. 8
ust. 1, nie później niŜ w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie ustawy.
4. Rada do Spraw Szpitalnictwa przedłoŜy ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia wnioski o włączenie szpitali do sieci, o których mowa w art.7 ust. 3, nie
później niŜ w terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu określonego w ust. 3.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłosi pierwszy wykaz szpitali
włączonych do sieci szpitali, o którym mowa w art. 10, nie później niŜ w
terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust.4.
Art. 50.
27
1. W okresie realizacji przez szpital zgłoszony albo włączony do sieci szpitali
pierwszego regionalnego programu działań dostosowawczych jego zadania w
zakresie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej są finansowane na
dotychczasowych zasadach.
2. Zakres i rodzaj świadczeń opieki zdrowotnej oraz procedury medyczne
wykonywane przez szpital, o którym mowa w ust. 1, określone w umowie o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej na podstawie przepisów o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
podlegają weryfikacji po upływie dwóch lat od dnia rozpoczęcia przez szpital
realizacji pierwszego regionalnego planu działań dostosowawczych.
3. Weryfikacja, o której mowa w ust. 2, polega na odstąpieniu od finansowania
ze środków publicznych świadczeń opieki zdrowotnej, które zgodnie z
harmonogramem realizacji pierwszego regionalnego planu działań
dostosowawczych szpital powinien zaprzestać wykonywać i włączeniu do
finansowania ze środków publicznych tych świadczeń, które w wyniku
dokonanych przekształceń organizacyjnych i funkcjonalnych stały się
przedmiotem jego działania.
Art. 51.
Ustawa wchodzi w Ŝycie z dniem ………………………, z wyjątkiem:
1) ………………
2) ………………………………………………..
28
UZASADNIENIE
Projektowana ustawa przewiduje utworzenie sieci szpitali.
Projekt utworzenia Sieci Szpitali stanowi priorytet działań Ministra
Zdrowia. Jest to równieŜ jeden z priorytetów programowych Klubu
Parlamentarnego „Prawo i Sprawiedliwość” w obszarze ochrony zdrowia.
Jednym z istotniejszych problemów sektora zdrowotnego jest niewłaściwa
struktura łóŜek w opiece stacjonarnej. Analizy i dane statystyczne wskazują na
zbyt małą liczbę łóŜek opieki długoterminowej wobec nadmiernej ich liczby w
opiece krótkoterminowej, tzw. łóŜek „ostrych”. W Polsce wskaźnik liczby łóŜek
krótkoterminowych w przeliczeniu na 1000 mieszkańców w 2003 r. wyniósł 5,1
łóŜek, podczas gdy w innych krajach OECD przyjął wartość 3,7 w Wielkiej
Brytanii, 3,8 w Francji. Najmniej łóŜek w przeliczeniu na 1000 mieszkańców
miały następujące kraje: Hiszpania i Stany Zjednoczone (2,8), Norwegia i
Portugalia (3,1), Szwecja (2,2). Obserwuje się stałą tendencję spadkową liczby
łóŜek krótkoterminowych, poza nielicznymi wyjątkami, gdzie wartość
wskaźnika wzrasta sukcesywnie tj. Korea, Turcja, nie są to jednak państwa
porównywalne do Polski. ZwaŜywszy na obserwowaną światową tendencję
spadkową liczby łóŜek krótkoterminowych, warunkowaną przede wszystkim
rozwojem nowych technologii medycznych, czyli bardziej efektywnych metod
leczenia pozwalających zminimalizować konieczność hospitalizacji na rzecz
świadczeń specjalistycznych udzielanych w warunkach ambulatoryjnych,
wskaźnik ten jest wysoce niezadowalający.
Z problemem nadmiernej ilości łóŜek o charakterze krótkoterminowym
wiąŜe się niewłaściwa ich struktura. Występuje regionalna asymetria w dostępie
do świadczeń specjalistycznych wynikająca z przerostu bazy łóŜkowej w
pewnych specjalnościach, np. na oddziałach pediatrycznych, chorób zakaźnych,
29
ginekologii,
połoŜnictwa,
oraz
niewystarczająco
rozwiniętego
zaplecza
infrastrukturalnego w innych, np. kardiologii czy chorób wewnętrznych.
W związku z szybkim postępem technologicznym oraz rosnącymi
wymaganiami odnośnie jakości świadczeń zdrowotnych zmniejsza się takŜe
średnia długość hospitalizacji, która w Polsce w 2002 r. wynosiła 7,9 dnia i
spadła w porównaniu z rokiem 1990 o 4,6 dnia, przy zachowaniu tendencji w
kolejnych latach. Na tle innych krajów, jeśli w metodologii uwzględniamy
jedynie łóŜka opieki krótkoterminowej, wyliczając wskaźnik dla przypadków
„ostrych”, Polska wypadła pod tym względem stosunkowo niekorzystnie.
Wartość wskaźnika w 2003 roku dla Polski była zbliŜona do wartości
osiąganych w Belgii (7,3), Słowacji (7,9) i Czechach (8,3), oraz wyŜsza niŜ w
USA (5,7), we Włoszech (6,8), na Węgrzech (6,7), w Wielkiej Brytanii i
Hiszpanii (6,9).
Problemem jest takŜe niskie wykorzystanie łóŜek. Do 2002 roku stopień
wykorzystania łóŜek krótkoterminowych w Polsce sukcesywnie wzrastał,
natomiast analiza po tym roku (na podstawie danych PZH i CSIOZ) wyraźnie
wskazuje na stopniowy, niekorzystny spadek wskaźnika. Średnio ok. 30%, w
zaleŜności od specjalności, łóŜek szpitalnych „ostrych” pozostaje w Polsce
niewykorzystanych. Nawet po uwzględnieniu konieczności dysponowania
odpowiednią „rezerwą łóŜkową” na wypadek sytuacji nadzwyczajnych oraz
uwzględniając specyfikę wybranych specjalności (np. sezonowość zachorowań),
wartość wskaźnika w przypadku naszego kraju jest nie do końca
satysfakcjonująca. NajniŜszy stopień wykorzystania łóŜek, średnio na poziomie
60% w 2004 r., obserwowano na oddziałach okulistycznych, chirurgii
szczękowo-twarzowej, pediatrycznych, obserwacyjno – zakaźnych, a takŜe
ginekologiczno-połoŜniczych.
NajwyŜszy
wskaźnik
dotyczył
oddziałów
hematologicznych, onkologicznych, nefrologicznych (średnio na poziomie
80%).
30
Problemem jest takŜe niewłaściwa struktura organizacyjna szpitali pod
względem specjalistycznego poziomu opieki szpitalnej (oddziały/kliniki
wysokospecjalistyczne utworzone w lokalnych szpitalach) oraz niewłaściwa,
nierównomierna lokalizacja jednostek opieki szpitalnej.
Dotychczas podejmowane próby kreowania zachowań rynkowych, a
zwłaszcza strategie finansowania świadczeń zdrowotnych, nie wymusiły
dostatecznie efektywnych mechanizmów dostosowawczych, samo reorganizacji
i zmian w strukturze jednostek stacjonarnej opieki zdrowotnej dokonującej się w
ścisłej zaleŜności od zmieniających się potrzeb zdrowotnych. W obecnej
sytuacji wyraźnie widoczne jest niedostosowanie struktury i zasobów szpitali
(strony podaŜowej) do faktycznych potrzeb zdrowotnych (strony popytowej). Na
zmianę sytuacji nie wpłynęły równieŜ dotychczas prowadzone działania na
szczeblu władz państwowych na rzecz pobudzenia i rozwoju inwestycji
w sektorze ochrony zdrowia, które nie zlikwidowały istniejących dysproporcji
pomiędzy poszczególnymi szpitalami w zakresie struktury, stanu technicznego
i wyposaŜenia w aparaturę medyczną.
Faktycznie utrzymywanie aktualnej struktury opieki szpitalnej to zgoda na
nieracjonalne zarządzanie zasobami ochrony zdrowia, w tym na niegospodarne
wydatkowanie publicznych funduszy i zadłuŜanie się zakładów opieki
zdrowotnej (szpitali), de facto akceptacja braku kontroli nad funkcjonowaniem
systemu i moŜliwości wpływania na jego strukturę i sprawne działanie.
Jak pokazują powyŜsze informacje sprawne i efektywne funkcjonowanie
systemu ochrony zdrowia wymaga szeregu zmian. Jedną z propozycji jest
utworzenie sieci szpitali.
Wprowadzeniu regulacji dotyczących sieci szpitali towarzyszyć muszą
zmiany w zakresie wprowadzenia wyceny procedur medycznych, opracowania
katalogu świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących pacjentowi w ramach
ubezpieczenia
zdrowotnego,
przygotowania
31
rozwiązań
dotyczących
dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych oraz systemowe rozwiązanie zadłuŜenia
szpitali.
Sieć szpitali tworzy się w celu realizacji ciąŜącego na władzy publicznej
obowiązku zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych ludności. Cel ten będzie
osiągnięty poprzez dostosowanie struktury opieki szpitalnej i jej potencjału
diagnostyczno-terapeutycznego
do
uwarunkowań
demograficznych
i
epidemiologicznych, równomierne rozmieszczenie zasobów ochrony zdrowia i
ich optymalne wykorzystanie, umoŜliwiające zwiększenie dostępności do
świadczeń zdrowotnych o wysokiej jakości.
Ustawa reguluje następujące kwestie:
1. zasady tworzenia sieci szpitali,
2. wymagania, jakie muszą spełniać szpitale włączone do sieci szpitali,
3. szczególne warunki funkcjonowania oraz zasady finansowania szpitali
włączonych do sieci szpitali,
4. zasady monitorowania i oceny sytuacji ekonomiczno - finansowej szpitali i
jakości świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalach włączonych do sieci
szpitali,
5. zasady i zakres sprawowania nadzoru i kontroli nad tworzeniem i
funkcjonowaniem sieci szpitali.
Zasady tworzenia sieci szpitali
Uwzględniając konstytucyjną zasadę równości wszystkich podmiotów, do
sieci moŜe być włączony kaŜdy szpital, jeŜeli spełni wymagania określone w
ustawie.
Szpital włączony do sieci szpitali podlega kwalifikacji co do poziomu
opieki szpitalnej. Ustawa ustala trzy poziomy opieki szpitalnej: podstawowy,
rozszerzony i wysokospecjalistyczny. Zakwalifikowanie szpitala do określonego
poziomu opieki medycznej dokonuje się na podstawie następujących kryteriów:
32
moŜliwości diagnostyczno-leczniczych szpitala, w tym kwalifikacji personelu
medycznego oraz wyposaŜenia w sprzęt i aparaturę medyczną, zakresu i rodzaju
udzielanych
świadczeń
opieki
zdrowotnej,
w
tym
świadczeń
wysokospecjalistycznych, kompleksowości terapii i diagnostyki w zakresie
udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej, działalności szpitala w zakresie
realizacji zadań dydaktycznych i badawczych lub prowadzenia badań
naukowych i prac badawczo-rozwojowych w dziedzinie nauk medycznych oraz
potrzeb zdrowotnych populacji objętej opieką szpitalną.
Decyzję o włączeniu szpitala do sieci podejmuje Minister Zdrowia, na
wniosek kierownika szpitala składany za pośrednictwem Regionalnej Rady do
Spraw Szpitali, po uzyskaniu opinii Rady do Spraw Szpitalnictwa,
uwzględniającej spełnienie przez szpital określonych w ustawie wymagań lub
moŜliwości realizacji planu działań dostosowawczych, jeŜeli szpital został
objęty takim planem. W decyzji tej określa się właściwy dla danego szpitala
poziom opieki medycznej. W przypadku szpitala objętego planem działań
dostosowawczych, załącznik do decyzji stanowi harmonogram obejmujący
wytyczne w zakresie przekształceń organizacyjnych oraz termin dostosowania
szpitala do określonych wymagań i do wykonywania określonych zadań.
Opinia sporządzana przez Radę do Spraw Szpitalnictwa dokonywana jest
na podstawie oceny szpitala dokonanej przez Regionalną Radę do Spraw
Szpitali, zgodnie z arkuszem ocen, na podstawie danych zawartych we wniosku
oraz innych dokumentów i informacji udostępnionych przez kierownika szpitala
lub podmiot tworzący ten szpital, biorąc pod uwagę spełnienie przez szpital
wymagań włączenia do sieci szpitali, o których mowa w ustawie, moŜliwości
szpitala w zakresie realizacji zadań wynikających z regionalnego planu działań
dostosowawczych, moŜliwości kształcenia kadr medycznych, prowadzenia prac
naukowo-badawczych i rozwojowych w dziedzinach medycznych, realizacji
planu zabezpieczenia ratownictwa medycznego, realizacji zadań w zakresie
pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządów, zakres udzielanych
33
przez szpital świadczeń wysokospecjalistycznych, potencjał diagnostycznoleczniczy szpitala, wykonywanie i upowszechnianie przez szpital nowych
technologii medycznych i standardów medycznych opartych na oryginalnych
danych naukowych oraz realizacji zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa
wewnętrznego państwa.
W ocenie szpitala, Regionalna Rada do Spraw Szpitali wyraŜa swoje
stanowisko w sprawie zakwalifikowania szpitala do odpowiedniego poziomu
opieki szpitalnej.
Regionalna Rada do Spraw Szpitali dokonuje pierwszego zgłoszenia
szpitali do sieci szpitali nie później niŜ w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia
w Ŝycie ustawy. W terminie 6 –ciu miesięcy od upływu terminu do dokonania
zgłoszenia przez Regionalną Radę do Spraw Szpitali, Rada do Spraw
Szpitalnictwa przedłoŜy Ministrowi Zdrowia wnioski o włączenie szpitali do
sieci. Pierwszy wykaz szpitali będących w sieci Minister Zdrowia ogłosi nie
później niŜ w terminie 6-ciu miesięcy od upływu terminu do zgłoszenia
wniosków przez Radę do Spraw Szpitalnictwa.
Wniosek oraz ocenę szpitala przekazuje Regionalna Rada do Spraw
Szpitali Ministrowi Zdrowia wraz z dokumentami i informacjami stanowiącymi
podstawę sporządzonej oceny szpitala oraz regionalnym planem działań
dostosowawczych, w części dotyczącej zgłaszanego szpitala, jeŜeli szpital został
objęty takim planem.
Minister Zdrowia moŜe odmówić włączenia szpitala do sieci szpitali,
jeŜeli na podstawie przedłoŜonych dokumentów uzna, Ŝe szpital nie spełnia
określonych w ustawie wymagań lub, Ŝe działalność szpitala nie ma istotnego
znaczenia dla realizacji celów i zadań określonych w ustawie, tj. w celu
optymalizacji wykorzystania zasobów stacjonarnej opieki zdrowotnej oraz
moŜliwości szpitala w zakresie realizacji zadań wynikających z regionalnego
planu działań dostosowawczych, moŜliwości kształcenia kadr medycznych,
prowadzenia prac naukowo-badawczych i rozwojowych w dziedzinach
34
medycznych, realizacji planu zabezpieczenia ratownictwa medycznego,
realizacji zadań w zakresie pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i
narządów, zakres udzielanych przez szpital świadczeń wysokospecjalistycznych,
potencjał diagnostyczno-leczniczy szpitala, wykonywanie i upowszechnianie
przez szpital nowych technologii medycznych i standardów medycznych
opartych na oryginalnych danych naukowych oraz realizacji zadań z zakresu
obronności i bezpieczeństwa wewnętrznego państwa.
Wykaz szpitali będących w sieci szpitali Minister Zdrowia ogłasza w
drodze obwieszczenia.
Ustawa reguluje takŜe zasady wyłączenia szpitala z sieci szpitali.
Wyłączenia dokonuje Minister Zdrowia na wniosek Rady do Spraw
Szpitalnictwa albo po uzyskaniu negatywnej opinii tejŜe Rady stanowiącej
podstawę odmowy włączenia szpitala do sieci szpitali bądź podstawę
wyłączenia szpitala z sieci. Rada do Spraw Szpitalnictwa wnioskuje o
wykreślenie szpitala z sieci szpitali, jeŜeli na podstawie przedłoŜonych przez
Regionalną Radę do Spraw Szpitali dokumentów i informacji stwierdzi, Ŝe
zaistniały okoliczności, które dotyczą nie spełnienia wymagań stanowiących
podstawę jego włączenia do sieci szpitali lub naruszył obowiązki wynikające z
przynaleŜności do tej sieci.
W celu określenia harmonogramów działań dostosowawczych dla szpitali
utworzonych
przez
publiczną
uczelnię
medyczną,
publiczną
uczelnię
prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych
albo
Centrum
Medyczne
Kształcenia
Podyplomowego,
do
szpitali
prowadzących badania naukowe i prace badawczo-rozwojowe w powiązaniu z
udzielaniem świadczeń zdrowotnych, a takŜe do szpitali, których podstawowa
działalność
obejmuje
udzielanie
świadczeń
wysokospecjalistycznych,
gwarantujących efektywne funkcjonowanie sieci szpitali, sporządza się
regionalny plan działań dostosowawczych dla danego województwa. Plan
powinien uwzględniać kierunki rozwoju infrastruktury szpitalnej, wynikające ze
35
zmian demograficznych i epidemiologicznych, populacji oraz struktury i czasu
hospitalizacji
oraz
zapewnienie
naleŜytej
dostępności
do
świadczeń
zdrowotnych o odpowiedniej jakości. Plan jest sporządzany przez Regionalną
Radę do Spraw Szpitali na okres 5 – letni. Plan na kolejne lata sporządza się na
rok przed upływem okresu, na jaki sporządzony był poprzedni plan.
Regionalna Rada do Spraw Szpitali w planie określa szpitale oraz
harmonogram działań dostosowawczych dla kaŜdego szpitala, obejmujący
wytyczne w zakresie przekształceń organizacyjnych szpitali oraz harmonogram
dostosowania ich do wymagań i wykonywania określonych zadań wskazanych
w ustawie. W zakresie tworzenia planu Regionalna Rada do Spraw Szpitali
współpracuje z jednostkami samorządu terytorialnego, organami administracji
rządowej, szpitalami oraz właściwymi oddziałami wojewódzkiego Narodowego
Funduszu Zdrowia, które są obowiązane do bezpłatnego sporządzania i
dostarczania na pisemne Ŝądanie Regionalnej Rady do Spraw Szpitali wszelkich
informacji dla przygotowania planu lub jego zmiany.
Zmian w planie moŜe dokonywać Regionalna Rada do Spraw Szpitali, w
przypadku zaistnienia okoliczności wskazujących na potrzebę uwzględnienia w
nich aktualnych wskaźników i prognoz lub sytuacji nagłych, mających wpływ
na zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli. Regionalna Rada do
Spraw Szpitali przekazuje plan albo zmianę planu Radzie do Spraw
Szpitalnictwa, co najmniej na 6 miesięcy przed planowanym dniem rozpoczęcia
ich realizacji, z wyjątkiem zmiany planu, której, ze względu na zaistniałe
okoliczności, nie moŜna było w takim czasie przewidzieć.
Rozpoczęcie realizacji planu i dokonanie w nim zmian wymaga zgody
Ministra Zdrowia wyraŜonej po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady do Spraw
Szpitalnictwa. W przypadku negatywnej opinii, Rada do Spraw Szpitalnictwa
zwraca plan albo jego zmianę do Regionalnej Rady do Spraw Szpitalnictwa
wraz ze swoim zaleceniami, które nie mogą powodować zwiększenia środków
finansowych przewidzianych w danym okresie na realizację planu albo jego
36
zmiany, chyba Ŝe będą realizowane ze środków budŜetu państwa będących w
dyspozycji Ministra Zdrowia. Opinia i zalecenia Rady do Spraw Szpitalnictwa
są wiąŜące i Regionalna Rada do Spraw Szpitali jest obowiązana niezwłocznie
dostosować plan albo jego zmianę do przekazanych zaleceń oraz wystąpić do
Rady do Spraw Szpitalnictwa o ich akceptację (w tym przypadku Minister
Zdrowia wyraŜa zgodę na rozpoczęcie realizacji planu albo na jego zmianę po
akceptacji przez Radę do Spraw Szpitalnictwa realizacji zaleceń).
Pierwsze regionalne plany działań dostosowawczych Regionalne Rady do
Spraw Szpitali przedłoŜą Radzie do Spraw Szpitalnictwa nie później niŜ w
terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie ustawy. Plany sporządzone
zostaną na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. i powinny
objąć wszystkie szpitale objęte pierwszym zgłoszeniem dokonanym przez
Regionalne Rady do Spraw Szpitali.
Ustawa reguluje równieŜ zasady funkcjonowania Rady do Spraw
Szpitalnictwa i Regionalnych Rad do Spraw Szpitali. Członków od Rady Spraw
Szpitalnictwa powołuje i odwołuje Minister Zdrowia. W jej skład wchodzą
przedstawiciele Ministra Zdrowia, Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw
Wewnętrznych i Administracji, przedstawiciele organizacji zrzeszających
podmioty tworzące zakłady opieki zdrowotnej, a takŜe przedstawiciele
Narodowego Funduszu Zdrowia.
Przewodniczącym Rady do Spraw Szpitalnictwa jest przedstawiciel
Ministra Zdrowia. Kadencja Rady do Spraw Szpitalnictwa trwa 5 lat.
Członkowi Rady do Spraw Szpitalnictwa, za udział w posiedzeniach
przysługuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości dwukrotnego średniego
wynagrodzenia w sferze budŜetowej w poprzednim roku kalendarzowym,
ogłaszanego w formie komunikatu przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor
Polski". Obsługę administracyjno-techniczną Rady do Spraw Szpitalnictwa
37
zapewnia urząd obsługujący Ministra Zdrowia ze środków finansowych
będących w dyspozycji Ministra.
Do zadań Rady do Spraw Szpitalnictwa naleŜy wyraŜanie opinii w
zakresie włączenia do sieci szpitali zgłoszonych przez Regionalne Rady do
Spraw Szpitali albo wyłączenia szpitala z sieci szpitali, wnioskowanie do
Ministra Zdrowia o włączenie szpitala do sieci szpitali albo wyłączenie szpitala
z sieci szpitali, wnioskowanie od Ministra Zdrowia o włączenie szpitala do sieci
szpitali albo wyłączenia szpitala z sieci szpitali oraz przedkładanie w tym
zakresie opinii, opiniowanie regionalnych planów działań dostosowawczych
przedstawionych przez Regionalne Rady do Spraw Szpitali, opiniowanie
okresowych raportów i sprawozdań, w tym z realizacji planów sporządzanych
przez Regionalne Rady do spraw Szpitali i ich przedkładanie Ministrowi
Zdrowia, opiniowanie w sprawach związanych z bieŜącym zarządzaniem siecią
szpitali
i
monitorowaniem
regionalnych
działań
dostosowawczych,
wykonywanie innych zadań dotyczących tworzenia i funkcjonowania sieci
szpitali na wniosek Ministra Zdrowia, wykonywanie innych zadań określonych
w ustawie.
Regionalna Rada do Spraw Szpitali działa przy wojewodzie. Członków tej
Rady powołuje i odwołuje wojewoda. W jej skład wchodzą przedstawiciele
Ministra Zdrowia, Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji, wojewody, przedstawiciele organizacji zrzeszających podmioty
tworzące zakłady opieki zdrowotnej, a takŜe przedstawiciel dyrektora
właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia.
Kadencja Regionalnej Rady do Spraw Szpitali trwa 5 lat. Członków
Regionalnej Rady do Spraw Szpitali powołuje i odwołuje wojewoda.
Przewodniczącym Regionalnej Rady do Spraw Szpitali jest przedstawiciel
wojewody.
Członkowi,
za
udział
w
posiedzeniach
przysługuje
miesięczne
wynagrodzenie w wysokości półtorakrotnego średniego wynagrodzenia w sferze
38
budŜetowej w poprzednim roku kalendarzowym, ogłaszanego w formie
komunikatu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym
Rzeczypospolitej
Polskiej
"Monitor
Polski".
Obsługę
administracyjno-techniczną Regionalnej Rady do Spraw Szpitali zapewnia urząd
wojewody. Wynagrodzenia członków Regionalnej Rady do Spraw Szpitali oraz
obsługa administracyjno-techniczna są finansowane z budŜetu państwa
będących w dyspozycji wojewody.
Do zadań Regionalnej Rady do Spraw Szpitali naleŜy w szczególności:
koordynowanie działań na terenie województwa związanych z utworzeniem i
funkcjonowaniem sieci szpitali, sporządzanie projektu regionalnego planu dla
szpitali
zakwalifikowanych
do
sieci
szpitali,
przedkładanie
projektu
regionalnego planu do zatwierdzenia Ministrowi Zdrowia, prowadzenie w
sposób ciągły oceny szpitali w zakresie stopnia ich dostosowania do
określonych w ustawie wymagań, dokonywanie systematycznej oceny kondycji
finansowej szpitali będących w sieci szpitali oraz monitorowanie wskaźników
finansowo-ekonomicznych, sporządzanie rocznych raportów z realizacji planu
oraz w zakresie sprawowanego nadzoru i koordynacji działań związanych z
tworzeniem i funkcjonowaniem na terenie województwa sieci szpitali i
przedkładanie ich Radzie do Spraw Szpitalnictwa i Ministrowi Zdrowia,
sporządzanie sprawozdań z realizacji planu i przedkładanie ich Radzie do Spraw
Szpitalnictwa i Ministrowi Zdrowia.
Wymagania, jakie muszą spełniać szpitale włączone do sieci szpitali
Szpital moŜe być włączony do sieci, jeŜeli spełni wymagania w zakresie
optymalnej liczby łóŜek szpitalnych, wskaźnika średniego wykorzystania łóŜek
szpitalnych, rodzaju i ilości udzielanych świadczeń zdrowotnych zapewniające
kompleksowość i ciągłość opieki zdrowotnej, terapii i diagnostyki medycznej w
określonym profilu działalności, warunków lokalowych i wyposaŜenia
właściwego do zakresu i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych, liczby i
39
kwalifikacji osób udzielających świadczeń zdrowotnych w szpitalu, utrzymania
płynności finansowej, określonego poziomu opieki szpitalnej oraz uwarunkowań
geograficznych.
Do sieci szpitali mogą być włączone szpitale, które nie spełniają
wymagań dotyczących optymalnej liczby łóŜek szpitalnych oraz wskaźnika
średniego wykorzystania łóŜek szpitalnych, jeŜeli zostaną objęte regionalnymi
planami działań dostosowawczych. PowyŜsza kwestia dotyczy szpitali
utworzonych
przez
publiczną
uczelnię
medyczną,
publiczną
uczelnię
prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych
albo
Centrum
Medyczne
Kształcenia
Podyplomowego,
do
szpitali
prowadzących badania naukowe i prace badawczo-rozwojowe w powiązaniu z
udzielaniem świadczeń zdrowotnych, a takŜe do szpitali, których podstawowa
działalność obejmuje udzielanie świadczeń wysokospecjalistycznych.
Za przyjęciem takiego rozwiązania przemawia specyfika działalności tego
typu jednostek oraz ich rola w zapewnieniu potrzeb zdrowotnych w zakresie
opieki specjalistycznej na najwyŜszym poziomie, jak równieŜ ich znaczenie we
wdraŜaniu nowych technologii medycznych, promowaniu zasad dobrej praktyki
lekarskiej i upowszechnianiu standardów medycznych. Jednostki te jednakŜe
powinny zapewniać dostosowana do profilu swojej działalności kompleksowość
i ciągłość opieki zdrowotnej, terapii i diagnostyki.
Szczególne warunki funkcjonowania oraz zasady finansowania szpitali
włączonych do sieci szpitali
Szpital włączony do sieci będzie miał obowiązek udzielania świadczeń
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz pozostawania w
stałej gotowości do podjęcia koniecznych działań w przypadku nagłych zdarzeń
destabilizujących funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia. Na realizację tych
zadań szpital włączony do sieci szpitali uzyskuje środki finansowe na zasadach
określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
40
środków publicznych. Kwota zobowiązania Narodowego Funduszu Zdrowia w
stosunku do szpitala włączonego do sieci obejmuje kwotę wynikającą z wyceny
świadczeń zdrowotnych, której dokonuje się w oparciu o standaryzację
świadczeń zdrowotnych i procedur medycznych a dodatkowo:
• 1% kwoty wynikającej z wyceny świadczeń zdrowotnych za
pozostawanie szpitala w gotowości do udzielania świadczeń
zdrowotnych,
realizację przez szpital zadań z zakresu prowadzenia kształcenia
podyplomowego,
posiadanie akredytacji,
• 1,5% kwoty wynikającej z wyceny świadczeń zdrowotnych za
posiadanie certyfikatu jakości ISO 9001-2001 dla całej jednostki,
osiągnięcie kaŜdej kolejnej kategorii ekonomiczno-finansowej,
• 1,5% kwoty wynikającej z wyceny świadczeń zdrowotnych za
osiągnięcie kaŜdej kolejnej kategorii jakościowej.
Szpital włączony do sieci jest obowiązany do prowadzenia wewnętrznego
systemu zarządzania jakością. System ten jest wdraŜany na zasadach
określonych przez kierownika zakładu, z uwzględnieniem moŜliwości
organizacyjnych i finansowych szpitala.
Szpital włączony do sieci podlega takŜe monitorowaniu i ocenie w
zakresie sytuacji ekonomiczno-finansowej, jest takŜe objęty zewnętrznym
systemem jakości świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w szpitalu.
Jednocześnie ustawa wprowadza ograniczenia w zakresie zaciągania
zobowiązań przez szpital będący w sieci oraz ograniczenia w zakresie
rozpoczęcia nowych inwestycji. Zaciąganie przez szpital będący w sieci
zobowiązań w postaci kredytów, poŜyczek oraz emisji papierów wartościowych,
41
powyŜej kwoty 5 000 000 zł, w zakresie realizacji zadań finansowanych ze
środków publicznych, wymaga opinii właściwej Regionalnej Rady do Spraw
Szpitali.
Rozpoczęcie
przez
szpital
będący
w
sieci, nowych
inwestycji
finansowanych ze środków publicznych, których całkowity koszt przekracza
kwotę 5 000 000 złotych, wymaga opinii właściwej Regionalnej Rady do Spraw
Szpitali.
Regionalna Rada do Spraw Szpitali wyraŜa swoją opinię o moŜliwości
zaciągnięcia przez szpital zobowiązań, ocenia w szczególności, czy cel, na
którego realizację zaciągane jest zobowiązanie, jest zbieŜny z celami
regionalnego planu dostosowawczego.
Zasady monitorowania i oceny sytuacji ekonomiczno - finansowej szpitali i
jakości świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalach włączonych do sieci
szpitali
Szpital włączony do sieci szpitali podlega monitorowaniu i ocenie w
zakresie sytuacji ekonomiczno-finansowej. Monitorowaniu podlegają dane
finansowe, w szczególności dane ze sprawozdań finansowych, a takŜe realizacja
harmonogramu działań dostosowawczych, przebieg realizacji inwestycji w
zakresie, w jakim te działania wpływają na sytuację finansową szpitala. Ocena
sytuacji
ekonomiczno-finansowej
dokonuje
się
w
szczególności
przy
zastosowaniu analizy wskaźnikowej, opartej na wskaźnikach zyskowności,
płynności, efektywności zarządzania, zadłuŜenia. Dokonanie powyŜszej oceny
kwalifikuje szpital do określonej kategorii stabilności ekonomiczno-finansowej.
Monitorowania i oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej dokonują
Regionalne Rady do Spraw Szpitali. W tym zakresie, Rada moŜe zlecić
wykonywanie zadań związanych z tym procesem ekspertom. Kierownik szpitala
objętego monitorowaniem lub osoba przez niego upowaŜniona są obowiązani
zapewnić warunki do sprawnego prowadzenia monitorowania oraz udostępniać
42
dokumenty i udzielać wszelkich informacji niezbędnych do dokonywania
systematycznej
oceny
sytuacji
ekonomiczno-finansowej
szpitala
i
jej
monitorowania.
JeŜeli przeprowadzenie oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej szpitala
wymaga dodatkowych danych i informacji, Regionalna Rada do Spraw Szpitali
moŜe zwrócić się o ich udostępnienie do właściwego, oddziału wojewódzkiego
Narodowego Funduszu Zdrowia, instytucji finansowych, które finansują
działalność szpitala w formie kredytu lub w innej postaci, które udzieliły
szpitalowi poręczeń lub gwarancji oraz, które są organizatorami emisji papierów
wartościowych szpitala, wierzycieli wierzytelności publicznoprawnych i
cywilnoprawnych, instytucji odpowiedzialnych za realizację programów
pomocowych, profilaktycznych, zdrowotnych i innych, w których bierze udział
szpital.
Szpital włączony do sieci szpitali podlega monitorowaniu jakości
świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie wskaźników strukturalnych, oceny
przebiegu leczenia oraz rezultatów.
Monitorowanie prowadzi Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie
Zdrowia w Krakowie. Monitorowanie przeprowadza się na podstawie rocznego
planu monitorowania. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności na
Ŝądanie Ministra Zdrowia, Regionalnych Rad do Spraw Szpitali albo Rady do
Spraw
Szpitalnictwa,
monitorowanie
przeprowadza
się
poza
planem
monitorowania. Plan sporządza Centrum i zatwierdza Minister Zdrowia, po
zasięgnięciu opinii Rady do Spraw Szpitalnictwa. Plan zawiera w szczególności
wskazanie nie mniej niŜ 10% szpitali będących w sieci szpitali, które w danym
okresie objęte będą monitorowaniem; harmonogram realizacji monitorowania,
zakres i rodzaj czynności objętych monitorowaniem wzory formularzy oceny,
określające kryteria jakości świadczeń opieki zdrowotnej oraz program
szkolenia wizytatorów w zakresie planowanego monitorowania.
43
Czynności z zakresu monitorowania wykonuje wizytator na podstawie
umowy cywilnoprawnej, zawartej z Centrum Monitorowania Jakości w
Ochronie Zdrowia. Wizytatorem moŜe być osoba, która: ma obywatelstwo
państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym, ma pełną zdolność do czynności
prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych, nie został prawomocnie
skazana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe, posiada
wyŜsze wykształcenie, odbyła szkolenie w zakresie monitorowania.
Wizytator nie moŜe pozostawać w stosunku pracy z monitorowanym
szpitalem, świadczyć pracy lub usług na rzecz monitorowanego szpitala na
podstawie innego tytułu prawnego, pełnić funkcji z wyboru w zakładowej
organizacji związkowej działającej w monitorowanym szpitalu, wykonywać
zajęć, które pozostawałyby w sprzeczności z jego obowiązkami albo mogłyby
wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność.
Przed rozpoczęciem monitorowania, wizytator zawiadamia kierownika
szpitala o zakresie, rodzaju i czasie trwania monitorowania. Kierownik szpitala,
w którym jest prowadzone monitorowanie lub osoba przez niego upowaŜniona
są
obowiązani
zapewnić
warunki
do
sprawnego
przeprowadzenia
monitorowania, w tym przeprowadzenia okresowych wizytacji szpitala i ocen w
zakresie spełniania kryteriów jakości, określonych w formularzu oceny,
udostępniać wizytatorowi Ŝądane dokumenty oraz udzielać wszelkich informacji
niezbędnych
dla
przeprowadzenia
monitoringu.
Wyniki
monitorowania
wizytator przedstawia w sprawozdaniu z przeprowadzenia monitorowania
szpitala.
Jednocześnie ustawa nakłada na Centrum Monitorowania Jakości w
Ochronie Zdrowia obowiązek prowadzenia rejestru szpitali monitorowanych. W
wyniku monitorowania szpital zaliczany jest do określonej kategorii stabilności
jakościowej.
44
Zasady i zakres sprawowania nadzoru i kontroli nad tworzeniem i
funkcjonowaniem sieci szpitali
Nadzór nad tworzeniem i funkcjonowaniem sieci szpitali na terenie kraju
sprawuje Minister Zdrowia, do którego zadań naleŜy w szczególności
przeprowadzanie analizy i oceny potrzeb zdrowotnych na terenie kraju oraz
czynników powodujących ich zmiany, zgłaszanie zastrzeŜeń i uwag do
projektów planów, wyraŜanie zgody na rozpoczęcie realizacji planu i dokonanie
w nim zmiany, monitorowanie działań w zakresie stopnia dostosowania sieci
szpitali poszczególnych województw do odpowiednich wymagań, kryteriów i
wskaźników oraz podejmowanie w tym zakresie decyzji mających na celu
zapewnienie prawidłowego funkcjonowania sieci szpitali.
Minister Zdrowia w ramach sprawowanego nadzoru jest uprawniony do
Ŝądania od wojewody, organów jednostek samorządu terytorialnego, podmiotów
tworzących szpitale, szpitali oraz organów Narodowego Funduszu Zdrowia
bezpłatnego sporządzenia i przekazania wszelkich informacji, wyjaśnień i
dokumentów dotyczących wykonywanych zadań.
Minister Zdrowia moŜe w kaŜdym czasie przeprowadzać kontrolę szpitala
zgłoszonego do sieci szpitali lub będącego w sieci szpitali w zakresie spełniania
wymagań stanowiących podstawę włączenia go do sieci szpitali, realizacji planu
lub prowadzenia działalności zgodnie z wymaganiami określonym dla tych
szpitali.
Szpital
kontrolowany
jest
obowiązany
do
przedkładania
osobie
upowaŜnionej do przeprowadzenia kontroli Ŝądanej dokumentacji oraz
udzielania wszelkiej informacji i pomocy niezbędnych w związku z prowadzona
kontrolą.
Wyniki przeprowadzanej kontroli, osoba przeprowadzająca kontrolę
przedstawia w protokole kontroli, który zawiera opis stanu faktycznego
stwierdzonego w toku kontroli szpital, w tym ustalonych nieprawidłowości,
45
przyczyn ich powstania i ich zakresu oraz skutków i osób za nie
odpowiedzialnych.
Ustawa
określa
wymagania, co
do
osób
odpowiedzialnych
za
przeprowadzanie kontroli w szpitalach. Osoba taka nie moŜe być jednocześnie
pracownikiem szpitala, świadczeniodawcą, który zawarł umowę o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, pracownikiem świadczeniodawcy bądź osobą z
nim współpracującą oraz członkiem organów lub pracownikiem podmiotu, który
utworzył szpital. Minister Zdrowia, niezaleŜnie od przyczyn określonych w
ustawie, wyłącza osobę przeprowadzającą kontrolę na jego Ŝądanie lub na
wniosek szpitala kontrolowanego, jeŜeli między nim a jednostką kontrolowaną
zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, Ŝe mógłby wywołać wątpliwości co do
bezstronności kontrolera.
Kierownikowi
kontrolowanego
szpitala
lub
osobie
przez
niego
upowaŜnionej przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu
kontroli, umotywowanych zastrzeŜeń, co do ustaleń zawartych w protokole, na
piśmie w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli. W razie
zgłoszenia osoba przeprowadzająca kontrolę jest obowiązana dokonać ich
analizy i w miarę potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne, a w
przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeŜeń – zmienić lub uzupełnić
odpowiednia część protokołu kontroli. W przypadku nie uwzględnienia
zastrzeŜeń w całości lub w części osoba przeprowadzająca kontrolę przekazuje
na
piśmie
swoje
stanowisko
zgłaszającemu
zastrzeŜenia.
Kierownik
kontrolowanego szpitala moŜe w terminie 7 dni od dnia otrzymania stanowiska
zgłosić na piśmie umotywowane zastrzeŜenia do Ministra Zdrowia. Minister
Zdrowia rozpatruje niezwłocznie zastrzeŜenia i doręcza informacje o ich
rozpatrzeniu, wraz z uzasadnieniem, zgłaszającemu zastrzeŜenia.
Kierownik kontrolowanego szpitala lub osoba przez niego upowaŜniona
moŜe odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od
dnia jego otrzymania pisemne wyjaśnienie tej odmowy. W razie zgłoszenia
46
zastrzeŜeń termin do złoŜenia wyjaśnienia o odmowie podpisania protokołu
liczy się od dnia otrzymania ostatecznej decyzji w sprawie rozpatrzenia tych
zastrzeŜeń. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złoŜeniu wyjaśnienia
czyni się wzmiankę w protokole kontroli. Odmowa podpisania protokołu
kontroli nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez sporządzającego
protokół i realizacji ustaleń kontroli.
Minister Zdrowia sporządza wystąpienie pokontrolne zawierające ocenę
kontrolowanych zadań lub działalności wynikającą z ustaleń opisanych w
protokole kontroli i zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych
nieprawidłowości, które przekazuje kierownikowi szpitala, Radzie do Spraw
Szpitalnictwa oraz właściwej Radzie.
Kierownik kontrolowanego szpitala lub osoba przez niego upowaŜniona
są obowiązani, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia
pokontrolnego, do poinformowania ministra właściwego do spraw zdrowia o
sposobie wykorzystania uwag i wykonania wniosków pokontrolnych oraz o
podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań.
Kierownikowi
kontrolowanego
szpitala
lub
osobie
przez
niego
upowaŜnionej, w ciągu 7 dni od dnia otrzymania wystąpienia pokontrolnego,
moŜe odwołać się do Ministra Zdrowia od zawartych w wystąpieniu
pokontrolnym ocen, uwag, wniosków i zaleceń.
Minister Zdrowia rozpatruje odwołanie w ciągu 14 dni od dnia jego otrzymania i
zajmuje stanowisko.
Stanowisko Ministra Zdrowia jest ostateczne i wraz z uzasadnieniem jest
przekazywane szpitalowi kontrolowanemu, Radzie do spraw Szpitalnictwa oraz
właściwej Radzie. W razie niewykonania zaleceń, Minister Zdrowia występuje
do Rady do spraw Szpitalnictwa o wydanie opinii w zakresie celowości
włączenia szpitala do sieci szpitali lub jego dalszego funkcjonowania w tej sieci.
Negatywna opinia Rady do spraw Szpitalnictwa stanowi podstawę odmowy
włączenia szpitala do sieci szpitali albo wyłączenia szpitala z tej sieci.
47
Uprawnienia nadzorcze i kontrolne przysługują równieŜ Ministrowi Spraw
Wewnętrznych i Administracji oraz Ministrowi Obrony Narodowej wobec
szpitali, dla których są podmiotami, które te szpitale utworzył.
Ocena Skutków Regulacji
I.
Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja.
Zakłady opieki zdrowotnej, będące szpitalami, funkcjonujące w formie
publicznych i niepublicznych placówek. Wśród publicznych zakładów opieki
zdrowotnej będą szpitale (samorządowe i kliniczne) funkcjonujące jako
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej a takŜe jednostki badawczo –
rozwojowe realizujące zadania określone w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30
sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Projektowana regulacja
oddziaływuje na działalność podmiotów, które utworzyły zakłady opieki
zdrowotnej, Narodowy Fundusz Zdrowia oraz Ministra Zdrowia, Ministra
Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministra Obrony Narodowej, Wojewodę
a takŜe Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia. .
II. Konsultacje społeczne.
Projekt będzie przedmiotem szerokich konsultacji społecznych. Projekt będzie
przesłany do zaopiniowania m.in. wojewodom, samorządom zawodów
medycznych, reprezentatywnym związkom zawodowym, przedstawicielom
podmiotów tworzących zakłady opieki zdrowotnej, w tym związkom jednostek
samorządu terytorialnego oraz uczelniom medycznym. Będzie
równieŜ
zamieszczony na stronach internetowych Ministerstwa Zdrowia.
III. Analiza skutków regulacji.
1. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budŜet państwa i
budŜety jednostek samorządu terytorialnego.
48
Dokładne koszty jakie będą musiały być poniesione przez budŜet
państwa, jak równieŜ budŜety podmiotów tworzących zakłady opieki
zdrowotnej oraz szpitale będą znane po zaakceptowaniu przez Ministra Zdrowia
regionalnych planów działań dostosowawczych.
Szacowane koszty będą takŜe znacznie zróŜnicowane w zaleŜności od
etapu realizacji projektu sieci szpitali. WyŜsze prognozowane są w
początkowym i końcowym okresie pierwszego etapu procesu, niŜsze w okresie
przejściowym i etapie drugim – po zakończeniu pierwszego, pięcioletniego
okresu. Zakłada się, Ŝe wydatki Narodowego Funduszu Zdrowia wynikające ze
zmian w finansowaniu, dokonanych w związku z wprowadzeniem sieci szpitali,
pozostaną na niezmienionym poziomie. Istniała będzie natomiast konieczność
dokonania zmian w sposobie finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej
(modyfikacja mechanizmu finansowania).
Konieczność wydatkowania środków z budŜetu państwa będzie wiązała
się z:
1) powołaniem i funkcjonowaniem Rady ds. Szpitalnictwa przy Ministrze
Zdrowia,
2) powołaniem i funkcjonowaniem regionalnych rad ds. szpitalnictwa,
3) wdroŜeniem systemu oceny jakości,
4) programami osłonowymi.
1) Koszty związane z powołaniem i działalnością Rady ds. Szpitalnictwa
Rada powinna składać się maksymalnie z 14 osób, zakłada się, Ŝe
wynagrodzenie jej członków będzie wynosić miesięcznie dwukrotność
średniego miesięcznego wynagrodzenia w sferze budŜetowej tj. 2501,48 zł
brutto (średnio w 2005r., GUS). Rocznie koszty związane z wynagrodzeniem
Rady szacuje się na ok. 840 tys. zł (2501,48 zł x 2 x 12 m-cy x 14 osób).
Obsługa organizacyjno-techniczna Rady, realizowana przez właściwą komórkę
49
organizacyjną Ministerstwa Zdrowia, szacowana jest na 12 tys. zł miesięcznie,
rocznie – 144 tys. zł.
Ponadto naleŜy zabezpieczyć środki finansowe na konieczne analizy i
opracowania zewnętrzne wykorzystywane przez Radę w związku z pełnioną
przez nią funkcją ciała opiniodawczego Ministra. Aktualnie analizy o
załoŜonym stopniu trudności kosztują średnio ok. 300 tys. zł. Szacuje się, Ŝe na
tę część działalności naleŜy zarezerwować środki w wysokości ok. 3 mln zł. Jak
juŜ
wcześniej
zaznaczono
analizy
będą
wymagane
prawdopodobnie
jednorazowo pod koniec pierwszego roku po wejściu w Ŝycie ustawy, czyli na
koniec 2007r. lub, co jest bardziej prawdopodobne, na początku 2008r. i będą
konieczne tylko w przypadku nieopracowania planu działań dostosowawczych
przez regionalne rady, jednak muszą być uwzględnione.
Podsumowując roczne koszty funkcjonowania Rady ds. Szpitalnictwa w
początkowym, najdroŜszym okresie jej działalności będą wynosić - ok. 4 mln zł.
2) Koszty związane z powołaniem i funkcjonowaniem Regionalnych Rad ds.
Szpitalnictwa
Regionalna rada będzie składała się z 11 lub 13 osób. Wynagrodzenie
członków rady wynosić będzie 1,5 krotność średniego miesięcznego
wynagrodzenie
w
sferze
budŜetowej.
Roczne
koszty
związane
z
wynagrodzeniem członków wojewódzkich rad będą wynosiły 9,5 mln zł. Kwotę
tę wyliczono w sposób następujący 16 x (2501,48 zł x 1,5 x 12 m-cy x 13 osób).
Obsługę regionalnej rady będzie prowadził urząd wojewódzki. Koszty obsługi
organizacyjno-technicznej szacuje się na 10 tys. zł miesięcznie – 120 tys. zł.
rocznie, środki te powinny pochodzić z budŜetu państwa. W skali całego kraju
koszty obsługi administracyjno technicznej wynosić będą 1.92 mln. zł.
Podobnie jak w przypadku Rady ds. Szpitalnictwa niezbędne będą środki
na opracowania i ekspertyzy zewnętrzne, których wysokość w przypadku
50
kaŜdego z województw naleŜy określić na ok. 300 tys. zł – w skali kraju - 4,8
mln zł.
Koszty działalności i funkcjonowania Regionalnej Rady ds. Szpitalnictwa
(rocznie, w trakcie pierwszego okresu w jednym województwie) wynosić będą:
• wynagrodzenie (13 osób): 590 tys. zł
• obsługa administracyjno-techniczna: 120 tys. zł
• analizy i opracowani zewnętrzne: 300 tys. zł
Razem: ok. 1, 01 mln zł.
W związku z powyŜszym szacuje się, iŜ na funkcjonowanie i działalność
regionalnych rad będzie naleŜało przeznaczyć ok. 16,2 mln zł rocznie.
3) Koszty związane z wdroŜeniem systemu oceny jakości
Koszty wdroŜenia systemu kontroli jakości w szpitalach będą związane z
realizacją dodatkowych działań przez jednostkę budŜetową Ministra Zdrowia –
Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia. Działanie te będą
wymagały przyznania minimum 10 dodatkowych etatów w Centrum ze średnim
miesięcznym wynagrodzeniem wynoszącym 3000 zł brutto, co rocznie będzie
kosztowało 360 tys. zł (10 osób x 3000 zł x 12 m-cy). Dodatkowo składki ZUS
po stronie pracodawcy wynosić będą ok. 20% wynagrodzenia, czyli kwotę 72
tys. zł. Łącznie daje to kwotę 432 tys. zł. Początkowe koszty techniczne
zatrudnienia ww. osób związane z organizacją nowych miejsc pracy będą
wynosiły ok. 60 tys. zł.
Ponadto naleŜy zarezerwować środki na wynagrodzenia dla wizytatorów
przeprowadzających zewnętrzne oceny jednostek sieci. Zakładając, Ŝe rocznie
ocenie zostanie poddanych 10% wybranych losowo szpitali (ok. 80 szpitali),
oraz Ŝe ocena jednostki będzie dokonywana średnio przez 3 osoby, których
wynagrodzenie będzie wynosić 2 000 zł za pojedynczą kontrolę, naleŜy na ten
cel przeznaczyć 480 tys. zł. Wynagrodzenie to ma pokryć wszystkie koszty
związane z przeprowadzeniem kontroli (koszty delegacji i zakwaterowania).
51
Podsumowując szacowane koszty wdroŜenia zewnętrznego systemu
oceny jakości będą wynosiły ok. 1 mln zł/rok.
4) Koszty związane z programami osłonowymi
W związku z realizacją projektu Sieci Szpitali naleŜy zaplanować
dodatkowe środki finansowe na przeprowadzenie działań dostosowawczych
(działania osłonowe i zmiany organizacyjno-strukturalne). Realizacja projektu
będzie wymagała przeprofilowania części jednostek, a zatem równieŜ
przekwalifikowania personelu medycznego (kursy specjalizacyjne głównie dla
pielęgniarek i połoŜnych na uczelniach medycznych). Dofinansowanie z
budŜetu państwa kursów przekwalifikowania zawodowego dla około 10.000
osób oszacowano na 55.000 tys. zł (przy załoŜeniu średniej ceny kursu na
poziomie 5,5 tys. zł).
Wydatki związane z reorganizacją szpitali będą moŜliwe do oszacowania
po przedstawieniu Ministrowi, przez regionalne rady, projektów planów działań
dostosowawczych i zaplanowane na kolejne lata realizacji projektu.
2. Wpływ regulacji na rynek pracy.
Zmiany strukturalne, które będą musiały przeprowadzić szpitale w ramach prac
nad stworzeniem ogólnokrajowej sieci szpitali, niewątpliwie nie pozostaną bez
wpływu na liczbę i strukturę zasobów kadrowych. Zmiany te powinny przede
wszystkim sprzyjać racjonalizacji zatrudnienia, przy czy zasadniczo związanej z
przekwalifikowaniem bądź poszerzeniem aktualnych umiejętności i kwalifikacji
zawodowych personelu medycznego. Incydentalnie zmiany te będą się wiązać z
redukcją
zatrudnienia
personelu
pionu
medycznego
administracyjnego.
Działaniem uzupełniającym będzie uruchomienie programów osłonowych oraz
programów edukacyjnych słuŜących do przekwalifikowania się części kadry
medycznej zakładów opieki zdrowotnej.
3. Wpływ regulacji na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki.
52
Brak wpływu.
4. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny.
Szpitale udzielają świadczeń zdrowotnych w większości ludności danego
regionu. JednakŜe są zakłady (a takimi są szpitale kliniczne i instytuty), których
działalność
ma
charakter
strategiczny,
poniewaŜ
udzielają
świadczeń
zdrowotnych ludności całego kraju. Dlatego teŜ regulacja ta, której jednym z
podstawowych celów jest dostosowanie zasobów opieki szpitalnej do potrzeb
świadczeniodaców danego regionu i całego kraju ma istotne znaczenie dla tych
zakładów, a tym samym dla sytuacji danego regionu, a nawet dla
bezpieczeństwa zdrowotnego ludności kraju. W konsekwencji przewidywane
rozwiązania maja poprawić takŜe sytuacje finansową szpitali danego regionu.
5. Wpływ regulacji na ochronę zdrowia ludności.
Regulacja będzie mieć wpływ na poprawę bezpieczeństwa zdrowotnego
ludności kraju. Cel ten zostanie osiągnięty w szczególności poprzez:
• dostosowanie struktury opieki szpitalnej i jej potencjału diagnostycznoterapeutycznego
do
uwarunkowań
demograficznych
i
epidemiologicznych, co umoŜliwi optymalne wykorzystanie zasobów
ochrony Zdrowia,
• zwiększenie dostępności do świadczeń zdrowotnych o wysokiej jakości.,
• poprawę efektywności wykorzystania publicznych środków finansowych
systemu ochrony zdrowia.
IV. Skutki prawne regulacji.
Skutkiem regulacji będzie utworzenie ogólnokrajowej sieci szpitali, realizującej
cele określone w ustawie.
V. Zgodność regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
53
1
Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych
2
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2005r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138,
poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz.
708, Nr 104, poz. 711 i Nr 143, poz.1030.
3
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591,
z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz.
1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84,
poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120,
poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 45, Nr 88, poz. 961, Nr 100, poz. 1083, Nr 111, poz. 1193, Nr 113, poz. 1207, Nr
126, poz. 1382, 1383 i 1384 i Nr 128, poz. 1407, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 124,
poz. 1151 i 1152, Nr 171, poz. 1663, Nr 213, poz. 2081 i Nr 223, poz. 2215, z 2004r r. Nr 210, poz. 2135 i Nr
273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 164, poz. 1365, Nr 169, poz. 1420, Nr 239, poz. 2020 i Nr 249, poz. 2104 oraz z
2006 r. Nr 75, poz. 518 i Nr 143, poz. 1032.
54

Projekt ustawy o sieci szpitali

Transkrypt

Podobne dokumenty

Strona 1 Mało prywatnych szpitali - Finanse

Minister zdrowia wyjaśnił wątpliwości dotyczące sieci szpitali

Społeczny audyt szpitali - Fundacja Urszuli Jaworskiej