Torfowiska w Mazowieckim Parku Krajobrazowym
Transkrypt
Torfowiska w Mazowieckim Parku Krajobrazowym
Torfowiska w Mazowieckim Parku Krajobrazowym Prezentacja 3 rezerwatów: „Czarci Dół” „Szerokie Bagno” „Żurawinowe Bagno” Torfowiska torfowiska niskie – powstające na skutek przepływu lub stagnowania wód eutroficznych, najczęstsze na obszarze Polski, wykształcają się w obrębie dolin rzecznych, żyzne i bogate florystycznie; torfowiska wysokie – zasilane przez wody opadowe, mszary powstające w bezodpływowych zagłębieniach terenu, silnie kwaśne, ubogie w substancje odżywcze, kształtują się tu warunki odpowiednie dla borów bagiennych; torfowiska przejściowe – spotykane w pośrednich warunkach siedliskowych. Na torfowiskach tych rosną zbiorowiska mszarno-turzycowe. W ich skład wchodzą turzyca nitkowata, turzyca bagienna, bagnica torfowa, wełnianka wąskolistna, mchy torfowce i mchy brunatne, trzcina pospolita. W wyniku sukcesji naturalnej pojawiają się na torfowiskach sosna i brzoza. (źródło: Wikipedia) Torfowiska wysokie Najrzadszy rodzaj torfowisk Szczególnie ciekawe krajobrazowo i przyrodniczo, stanowią ostoję dla wielu gatunków reliktowych zwłaszcza z okresu ostatniego zlodowacenia (np. brzoza karłowata) Zanikają w wyniku działalności człowieka (melioracja, wydobywanie torfu) W większości podlegają szczególnej ochronie Roślinność torfowiska wysokiego Uboga w gatunkach – tylko niektóre gatunki są w stanie znieść trudne warunki panujące Wysoko pofałdowana powierzchnia Główne rośliny: torfowce (rośliny z klasy mchów), które wchłaniają duże ilości wody, bagno zwyczajne, sosna pospolita, borówki, żurawina, brzoza karłowata Nazwa tego typu siedliska: bór bagienny Rezerwaty: „Czarci Dół” i „Szerokie Bagno” Torfowiska wysokie, ulokowane pomiędzy piaszczystymi wydmami Leżą w Lasach Ponurzyckich, w odl. 2-5 km od miejscowości Zabieżki (gminy Celestynów i Osieck) Dojazd: pociągiem do Zabieżek, i dalej szlakiem niebieskim/zielonym Zwiedzanie możliwe tylko ze szlaków biegnących granicą rezerwatów Rezerwat „Czarci Dół” Utworzony w r. 1983 Powierzchnia: 8,75 ha Typ: biocenotyczny i fizjocenotyczny/torfowisk Szczególnej ochronie podlega tu torfowisko wysokie wraz z otaczającymi go fragmentami borów sosnowych świeżych i wilgotnych Na niewielkich powierzchniach zachował się bór bagienny z charakterystycznymi karłowatymi parasolowatymi sosnami Małe jeziorka są pozostałością po dawnej eksploatacji torfu Roślinność jest tu typowa dla torfowisk, a niedostępne dla człowieka tereny są ostoją m.in.: łosia, płazów i gadów (źródło: Mazowiecki Park Krajobrazowy) Rezerwat „Szerokie Bagno” Utworzony w r. 1984 Powierzchnia: 76,73 ha Typ: florystyczny/mieszany Chroni torfowisko wysokie oraz fragmenty boru bagiennego i boru wilgotnego z charakterystyczną roślinnością Jest ostoją rzadkich zwierząt, m.in. łosia i żurawia Źródło: Mazowiecki Park Krajobrazowy Rezerwat „Żurawinowe Bagno” Torfowisko przejściowe Znajduje się przy ruchliwej drodze krajowej nr 50 W pobliżu wsi Karpiska (gm. Celestynów) Dojazd: pociągiem do przystanku Kołbiel i cofnąć się do szosy wzdłuż torów Rezerwat „Żurawinowe Bagno” Utworzony w r. 1994 Powierzchnia: 2,33 ha Typ: biocenotyczny i fizjocenotyczny/torfowisk W granicach rezerwatu znalazł się fragment torfowiska przejściowego wraz z charakterystyczną florą i fauną oraz otaczające je bory bagienne i wilgotne Narażony jest na szkodliwy wpływ drogi tranzytowej Zwiedzanie możliwe tylko ścieżką dydaktyczną biegnącą skrajem rezerwatu Źródło: Mazowiecki Park Krajobrazowy Dziękuję za uwagę! Zachęcam do zwiedzania przedstawionych rezerwatów oraz także całego Mazowieckiego Parku Krajobrazowego!