prawne wymogi budowy przydomowej elektrowni wiatrowej

Prawne wymogi budowy przydomowej elektrowni wiatrowej - E-czytelnia
Strona 1 z 2
Jesteś zalogowany jako: [email protected]
Twoj dostep do wydan, możesz też wylogować się
Szukaj
w
archiwum wydawnictw komunalnych
szukaj
+ zaawansowane
E-Czytelnia > Czysta Energia > Numer 2/2012 (126) > Prawne wymogi budowy przydomowej elektrowni wiatrowej
Aleksandra Zwolińska-Mańczak
Michał Tarka
Waldemar Inerowicz
Prawne wymogi budowy przydomowej elektrowni wiatrowej
W branży energetycznej za małe elektrownie wiatrowe uważa się te, których moc nie przekracza średnio 40-50 kW.
Elektrownie przydomowe o większej mocy podlegają procedurze lokalizacji, która została uregulowana w ustawie o zagospodarowaniu i planowaniu przestrzennym. Co do
zasady określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu winno następować w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Plan
miejscowy, stanowiący akt prawa miejscowego, jest uchwalany przez radę gminy. Określa on przeznaczenie nieruchomości znajdujących się na terenie danej gminy.
Jeśli planowana inwestycja odpowiada przeznaczeniu danej nieruchomości, określonemu w planie miejscowym, właściciel gruntu może wystąpić o wydanie pozwolenia na
budowę, bez konieczności uzyskiwania decyzji o warunkach zabudowy. W przypadku braku planu miejscowego przed wystąpieniem o pozwolenie na budowę konieczne
jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy (decyzja WZ), która określi, jaki obiekt i na jakich warunkach może powstać na terenie danej nieruchomości.
Warunki do spełnienia
Jednym z warunków, które inwestycja musi spełniać, aby organ mógł ustalić warunki zabudowy jest to, iż teren objęty wnioskiem nie może wymagać uzyskania zgody na
zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest on objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły
moc. Zgoda na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych, zgodnie z ustawą o ochronie gruntów rolnych, jest wymagana, gdy zwarty obszar projektowany do zmiany
przeznaczenia przekracza 0,5 ha. Można więc przyjąć, że właściciel gruntu, który zdecyduje się na budowę małej elektrowni wiatrowej, nie będzie musiał się borykać z
koniecznością zmiany przeznaczenia gruntu na cele nierolne.
Co do zasady, przed wystąpieniem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, należy uzyskać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. W celu otrzymania takiej
decyzji należy złożyć wniosek do właściwego ze względu na położenie planowanej inwestycji wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Do wniosku należy dołączyć, w
przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, a w razie przedsięwzięć
mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko – kartę informacyjną przedsięwzięcia. Jednakże w przypadku małych o elektrowni wiatrowych o wysokości do
30 m (moc ok. 0,5 MW) nie jest wymagana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach, co stanowi znaczne ułatwienie dla przyszłych właścicieli małych elektrowni
wiatrowych.
Po uchwaleniu miejscowego planu lub uzyskaniu decyzji WZ, właściciel gruntu powinien wystąpić o wydanie pozwolenia na budowę, które umożliwi rozpoczęcie i
prowadzenie budowy na określonych warunkach. Do wniosku o wydanie decyzji trzeba będzie dołączyć m.in. projekt budowlany i oświadczenie o posiadanym prawie do
dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Należy podkreślić, że co do zasady właściciel gruntu ma obowiązek realizacji zamierzenia zgodnie z pozwoleniem na
budowę, zaś istotne odstąpienie od warunków w nim określonych będzie możliwe dopiero po uzyskaniu decyzji o zmianie pozwolenia na budowę. Warto również
zaznaczyć, że właściciel ma trzy lata na rozpoczęcie budowy, w przeciwnym razie decyzja o pozwoleniu na budowę wygaśnie.
Energia na własne potrzeby
Celem, jaki przyświeca podmiotom chcącym wybudować przydomową elektrownię wiatrową jest z reguły oszczędność pieniędzy oraz chęć posiadania niezależnego źródła
energii. Skutkuje to w zasadzie przeznaczeniem całej wytworzonej energii na potrzeby właściciela gruntu. Jednakże na posiadaniu przydomowej elektrowni wiatrowej
można zarobić.
Właściciel gruntu może sprzedawać nadwyżki wytworzonej energii do systemu elektroenergetycznego. Należy jednak wtedy pamiętać, że zanim to nastąpi, będzie musiał
spełnić wymogi prawne, o których mowa w ustawie Prawo energetyczne.
Jednym z kluczowych wymogów prawnych jest uzyskanie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Koncesjonowaniu podlega każda działalność gospodarcza (z
wyjątkiem biogazowni rolniczych oraz źródeł wytwarzających energię elektryczną w oparciu o biogaz rolniczy) w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w OZE bez
względu na wielkość mocy zainstalowanej źródła. Organem właściwym do udzielenia koncesji jest prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Należy jednak jeszcze raz
podkreślić, że wymóg uzyskania koncesji nie dotyczy podmiotów wytwarzających energię w całości na własne potrzeby.
Właściciel gruntu, chcący przyłączyć swoją elektrownię wiatrową do sieci, winien w dalszej kolejności zwrócić się do przedsiębiorstwa energetycznego o określenie
warunków technicznych przyłączenia do sieci elektroenergetycznej. Spełnienie tych wymogów technicznych jest warunkiem zawarcia umowy o przyłączenie do sieci. Co do
zasady, konieczne jest sporządzenie przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej ekspertyzy wpływu
przyłączanego urządzenia na krajowy system elektroenergetyczny. Jednakże wymóg ten nie dotyczy jednostek wytwórczych o łącznej mocy zainstalowanej nie większej niż
2 MW, a za takie należy uznać przydomowe elektrownie wiatrowe.
Najpierw zaliczka
Zgodnie z ustawą Prawo energetyczne, podmiot ubiegający się o przyłączenie źródła do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV musi wnieść
zaliczkę na poczet opłaty za przyłączenie do sieci w wysokości 30 zł za każdy kilowat mocy przyłączeniowej zadeklarowanej we wniosku o określenie warunków
przyłączenia. Wysokość zaliczki nie może być wyższa niż wartość przewidywanej opłaty za przyłączenie do sieci, a także nie może przekraczać 3 mln zł. Opłata jest
ustalana na podstawie rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia. Jednakże w przypadku małych elektrowni wiatrowych pobiera się jedynie połowę
opłaty ustalonej na podstawie rzeczywistych nakładów.
W kontekście omawianego tematu nie sposób nie wspomnieć o planowanych zmianach w prawie, zwłaszcza że obecnie trwają uzgodnienia międzyresortowe dotyczące
ustawy o odnawialnych źródłach energii. Ustawa wprowadza znaczne ułatwienia dla „mikroinstalacji”, do których należy zaliczyć m.in. instalacje OZE o zainstalowanej mocy
elektrycznej do 40 kW. Dla takich instalacji nie będzie trzeba uzyskiwać koncesji, jednakże działalność w zakresie wytwarzania energii elektrycznej zostanie zaliczona do
regulowanej i będzie podlegać wpisowi do rejestru prowadzonego przez prezesa URE. Należy jednak zaznaczyć, że nie będzie wymagać wpisu wytwarzanie energii w celu
jej zużycia na potrzeby własne lub gdy sprzedaż energii nie przekracza 30% wytworzonej energii w danym roku.
Ponadto przyłączenie do sieci ma odbywać się na zasadach określonych w ustawie o odnawialnych źródłach energii oraz znowelizowanej ustawie Prawo energetyczne.
Istotnym novum będzie jednak zwolnienie mikroinstalacji z opłat za przyłączenie do sieci.
Instrumentem dodatkowo wspierającym wytwarzanie energii w mikroinstalacjach stanie się obowiązek zakupu oferowanej energii wytworzonej w mikroinstalacji przez
przedsiębiorstwo energetyczne, zajmujące się wytwarzanie energii i sprzedające ją odbiorcy końcowemu.
Ustawa przewiduje również zwolnienie z opłat m.in. za wydanie świadectw pochodzenia i uzyskania koncesji dla przedsiębiorstwa energetycznego, zajmującego się
wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii o łącznej mocy nieprzekraczającej 5 MW.
Zgodnie z założeniami, ustawa miałaby wejść w życie 1 stycznia 2015 r.
http://e-czytelnia.abrys.pl/index.php?mod=tekst&id=14138
2013-02-04
Prawne wymogi budowy przydomowej elektrowni wiatrowej - E-czytelnia
Strona 2 z 2
Aleksandra Zwolińska-Mańczak, Michał Tarka, Waldemar Inerowicz,
Zespół ds. OZE w Kancelarii Radców Prawnych i Adwokatów (t-legal), Warszawa
Komentarze (0)
Wersja do druku | Wyślij znajomemu
Dodaj swój komentarz:
Twój pseudonim:
Twój komentarz:
dodaj
Copyright by Abrys sp. z o.o.
http://e-czytelnia.abrys.pl/index.php?mod=tekst&id=14138
2013-02-04