O EXPO Wszystko zaczęło się we Francji. W 1844 r. w

O EXPO
Wszystko zaczęło się we Francji. W 1844 r. w Paryżu zorganizowano wielką
Francuską Wystawę Przemysłową, umieszczoną w czasowej konstrukcji na Polach
Elizejskich. Była to jedna z 11 narodowych wystaw francuskich, których tradycja
sięgała jeszcze 1798 r., mających zachęcić do unowocześniania francuskiego
przemysłu i rolnictwa. Ta pierwsza wystawa z 1844 r. zainspirowała międzynarodową
społeczność i już w 1845 r. zorganizowano odpowiedniki w Madrycie i Brnie,
w 1847 r. Brukseli, a w 1848 r. w St. Petersburgu. W 1849 r. wystawa zagościła
ponownie w Paryżu, pod nazwą Exposition Nationale des produits de l’industrie
agricole et manufacturière.
Ze względu na prestiż, jakim zaczęła cieszyć się idea EXPO w Europie w czasie
postępującej industrializacji, podobne wydarzenie, tylko z większym rozmachem,
zorganizowano w 1851 r. w Londynie. „Great Exhibition of the Works of Industry of All
Nations", umieszczona w Crystal Palace, w Hyde Park'u w Londynie, nazywana
także Wielką Wystawą, rozpoczęła tradycję regularnych wystaw światowych.
Dzieje Wystaw Światowych zostały podzielone na trzy epoki, charakteryzujące się
różnymi zainteresowaniami, oddającymi ducha tamtych czasów. Zapoczątkowane
w Londynie w 1851 r. wystawy aż do 1938 r. akcentowały osiągnięcia przemysłowe
i
wynalazki
technologiczne,
szczególnie
te,
które
miały
znaczenie
dla międzynarodowego handlu – to była era przemysłowa.
EXPO zorganizowane w 1939 r. w Nowym Jorku odeszło od dotychczasowej
koncepcji, podkreślania roli przemysłu na rzecz kultury, międzykulturowej
komunikacji i budowania społeczeństwa przyszłości, zgodnie zresztą z mottem
wystawy Nowojorskiej „Building the World of Tomorrow". Później pojawiały się także
podobne hasła: „Peace Through Understanding" (1964) czy „Man and His World"
(1967), a sama koncepcja znaczenia wymiany kulturowej pozostała aktualna
aż do 1988 r.
W 1988 r. na Wystawie Światowej w Brisbane zaczęto wykorzystywać formułę EXPO
do budowania pozytywnego wizerunku państw. Pawilony uczestników zaczęły
prezentować różne aspekty i atrakcje swoich krajów, od turystyki po technologie.
Ta tendencja trwa do dziś.
Wyraźnie z Wystawy Światowej zniknęła prezentacja rozwoju technologicznego oraz
innych „twardych” treści, która leżała u podstaw idei EXPO. Zajmują się tym obecnie
wystawy specjalistyczne, podczas gdy Wystawa Światowa została zdominowana
przez marketing – i to jest duch naszych czasów.