Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Transkrypt

Krakowska Akademia
im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Informator ECTS
na rok akademicki 2009/2010
PRAWO i ADMINISTRACJA
www.ka.edu.pl
Informacje o wydziale
ul. Gustawa Herlinga-Grudzińskiego 1, Budynek A
Kierunek: Administracja – tel.(12) 252 44 60
Kierunek: Prawo –
tel. (12) 252 44 70 fax (12) 252 44 72, (12) 252 44 73
Władze Wydziału
Dziekan: prof. nadzw. dr hab. Tadeusz Biernat
Prodziekani: doc. dr Helena Franaszek
dr Marcin Sala-Szczypiński
dr Marcin Pieniążek
dr Renata Pawlik
Koordynator wydziałowy ECTS dr Renata Pawlik
ul. Gustawa Herlinga-Grudzińskiego 1
Budynek A; pok 151
tel. 12 252 44 66
e-mail [email protected]
Kierownik Dziekanatu Anna Batory
Zastępca Kierownika Agnieszka Sekuła
ul.Gustawa Herlinga-Grudzińskiego 1,
Budynek A; pok 147
tel. 12 252 44 69
Informacje o programach studiów
Opis programów studiów i przyznawanych dyplomów
Wydział Prawa i Administracji kształci studentów na dwu kierunkach: Prawo oraz Administracja (Administracja
Publiczna i Administracja Sądowa). Kształcenie odbywa się w systemie studiów jednolitych magisterskich (Prawo)
oraz w systemie dwustopniowym (Administracja Publiczna oraz Administracja Sądowa. Studia w uczelni prowadzone są jako studia stacjonarne i niestacjonarne.
Studia na kierunku Prawo i Administracja zgodne są ze standardami nauczania w zakresie treści nauczania.
Począwszy od roku akademickiego 2007/08 studia dostosowywane są także do pozostałych wymagań standardów
(ilości godzin, proporcji wykładów i innych form zajęć). Studenci studiów stacjonarnych mają możliwość wyboru
treści kształcenia poprzez wybór przedmiotów fakultatywnych (oprócz przedmiotów obowiązkowych, zawierających
podstawowe treści kształcenia oraz część treści kierunkowych, uznanych za obowiązkowe przez Radę Wydziału).
Aby zaliczyć semestr studiów, Student musi uzyskać co najmniej 27 punktów ECTS, a w roku akademickim musi
uzyskać co najmniej 60 punktów ECTS (wliczając w to nadwyżkę punktów ponad 60 uzyskaną w poprzednim roku
studiów).
Studia na kierunku Prawo przygotowują do zdawania egzaminów na wszystkie aplikacje prawnicze. Wykłady
2
oferowane w programach studiów prowadzone są przez uznanych przedstawicieli nauki, wykazujących się bogatym i powszechnie docenianym dorobkiem naukowym, będących również czynnymi przedstawicielami praktyki
(sędziami, adwokatami, radcami prawnymi). Zatrudnieni na Wydziale Prawa i Administracji pracownicy naukowi
reprezentują najistotniejsze gałęzie prawa – prawo konstytucyjne, prawo cywilne, prawo karne, prawo administracyjne, prawo finansowe, postępowanie karne, kryminologia i kryminalistyka, procedura administracyjna, prawo
gospodarcze, historia prawa i historia administracji.
Wydział Prawa i Administracji funkcjonuje w oparciu o strukturę składającą się z pięciu Instytutów. Są to: Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, Instytut Prawa Publicznego, Instytut Prawa Prywatnego, Instytut Administracji
Publicznej, Instytut Nauk o Państwie i Prawie.
Student kończący studia pierwszego stopnia uzyskuje dyplom licencjata, a Student kończący studia dr ugiego
stopnia i studia jednolite magisterskie uzyskuje dyplom magistra (odpowiednio w zakresie prawa lub administracji).
Struktura programu wraz z liczbą punktów
PRAWO
I. Studia stacjonarne
rok I semestr I
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz. Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
PRZEDMIOTY OBOWIĄZKOWE
1
Wstęp do prawoznawstwa
30
30
E
6
2
Logika dla prawników
30
30
E
6
3
Podstawy technologii informacyjnej
15
15
Z
2
4
Filozofia z elementami etyki
30
-
E
4
5
Podstawy łaciny
-
30
Z
2
6
Język angielski /niemiecki
-
30
Z
1
7
w-f
-
30
Z
0
Razem
21
PRZEDMIOTY FAKULTATYWNE 8
Porównawcza historia ustrojów państwowych
45
-
E
5
9
Ekonomia
45
-
E
5
10
Międzynarodowy system ochrony praw człowieka
30
-
E
4
11
Podstawy teorii władzy publicznej
30
-
E
4
3
rok I semestr II
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Prawo rzymskie
30
-
E
4
2
Historia doktryn politycznych i prawnych
30
-
E
4
3
Historia prawa polskiego
30
-
E
4
4
Powszechna historia prawa
30
-
E
4
5
-
30
Z
1
6
w-f
-
30
Z
0
Razem 17
Systemy informacyjne w prawie
30
Z
2
8
Socjologia dla prawników
30
-
E
4
9
Psychologia dla prawników
30
-
E
4
10
Dzieje kultury prawnej w Polsce
30
-
E
4
11
Retoryka
15/15
-
E/Z
4
12
Podstawy systemu Common Law
30
-
E
4
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr III
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Prawo konstytucyjne
30
30
E ( IV sem.)
3
2
Prawo cywilne. Część ogólna I
30
30
E
6
3
Prawo karne
30
30
E(IV sem.)
3
4
Prawo międzynarodowe publiczne
45
-
E
5
5
-
60
Z
1
Razem 18
Podstawy rachunkowości dla prawników
30
-
E
4
7
Ustrój organów ochrony prawnej
30
-
E
4
8
Prawo polityka i ekonomika ochrony środowiska
30
-
E
4
9
Komputerowe metody prezentacji
20
-
Z
2
10
Prawo samorządowe
30
-
E
4
rok II semestr IV
4
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Prawo konstytucyjne
30
30
E
7
2
Prawo karne
30
30
E
7
3
Prawo cywilne II. Prawo rzeczowe i księgi wieczyste
45
30
E
7
4
-
30
E
2
Razem 23
Prawo wykroczeń
30
-
E
4
6
Ekonomiczna analiza prawa
30
-
E
4
7
Cywilno – prawna ochrona dóbr osobistych w prawie
polskim i europejskim
30
-
E
4
8
Prawo karne gospodarcze
30
-
E
4
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok III semestr V
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Prawo cywilne III. Zobowiązania
45
30
E
7
2
Prawo karne procesowe
30
30
E( VI sem.)
3
3
Prawo finansowe
30
15
E( VI sem.)
2
4
Prawo administracyjne
30
15
E( VI sem.)
2
5
Prawo Unii Europejskiej – zagadnienia systemowe
30
-
E
4
Razem
18
Prawo karne. Część szczególna
30
-
E
4
7
Kryminologia
30
-
E
4
8
Prawo karne skarbowe
30
-
E
4
9
Zabójstwo i jego sprawca
30
-
E
4
10
Problematyka dowodowa w procesie karnym
30
-
E
4
11
Prawo autorskie
30
-
E
4
12
Czynności dwustronne w administracji
30
-
E
4
5
rok III semestr VI
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Prawo cywilne. Prawo rodzinne i spadkowe
45
30
E
6
2
30
30
E
6
3
Prawo finansowe
30
30
E
6
4
30
30
E
6
Razem
24
Prawo obrotu nieruchomościami
30
-
E
4
5
Postępowanie w sprawach nieletnich na tle
standardów europejskich
30
-
E
4
6
Prawo własności przemysłowej
30
-
E
4
7
Europejskie prawo gospodarcze
30
-
E
4
8
Wykład w języku obcym
30
-
E (w językuwykładu)
6
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok IV semestr VII
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Postępowanie cywilne
30
30
E( VIII
sem.)
2
2
Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych
45
30
E
6
3
Postępowanie administracyjne i egzekucyjne w
administracji
30
30
E
6
4
Prawo handlowe
30
30
E
6
5
Seminarium magisterskie
-
30
Z
2
Razem 22
PRZEDMIOTY FAKULTATYWNE
6
Umowy gospodarcze
30
-
E
4
7
Prawo konsularne i dyplomatyczne
30
-
E
4
8
Kryminalistyka
30
-
E
4
9
Prawo koncernowe w Polsce i Europie
30
-
E
4
10
Prawo bankowe
30
-
E
4
6
rok IV semestr VIII
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
30
30
E
8
2
Postępowanie sądowo-administracyjne
30
30
E
6
3
Prawo publiczne gospodarcze
30
-
E
4
4
-
30
Z
2
Razem 20
Prawo międzynarodowe prywatne
30
-
E
4
6
Prawo karne wykonawcze
30
-
E
4
7
Prawo mediów
30
-
E
4
8
Prawo zamówień publicznych
30
-
E
4
9
Europejskie prawo spółek
30
-
E
4
10
Europejskie prawo finansowe
30
-
E
4
11
Zwalczanie nieuczciwej konkurencji
30
-
E
4
12
30
-
E w językuwykładu
6
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
30
-
E
4
-
30
Z
2
rok V semestr IX
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Teoria i filozofia prawa
2
Razem 6
Postępowanie podatkowe
30
-
E
4
4
Postępowanie nieprocesowe
30
-
E
4
5
Prawo rolne. Polityka rolna UE
30
-
E
4
6
Prawo sądownictwa polubownego
30
-
E
4
7
Psychologia sądowa i penitencjarna z elementami
kryminologii klinicznej
30
-
E
4
8
Prawo wyznaniowe
30
-
E
4
9
Psychiatria sądowa dla prawników
30
-
E
4
7
rok V semestr X
Lp.
Nazwa przedmiotu
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
30
-
E
4
Wl. godz.
1
Etyka zawodów prawniczych
2
-
30
Z
2
3
Praktyka zawodowa (minimum 4 tygodnie –
na wniosek studenta może być odbywana na
wcześniejszych latach studiów)
-
-
-
4
4
Praca magisterska
- -
-
20
Razem 30
Ochrona przed dyskryminacją w zatrudnieniu
30
-
E
4
6
Międzynarodowe prawo podatkowe
30
-
E
4
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia niestacjonarne
rok I semestr I
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
30
15
E
6
2
Logika dla prawników
30
15
E
6
3
15
15
Z
2
4
Filozofia z elementami etyki
20
-
E
4
5
Podstawy łaciny
-
20
Z
2
6
-
20
Z
1
Razem
21
30
-
E
5
9
Ekonomia
30
-
E
5
10
20
-
E
4
11
20
-
E
4
8
rok I semestr II
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Prawo rzymskie
30
-
E
4
2
Historia doktryn politycznych i prawnych
20
-
E
4
3
Historia prawa polskiego
20
-
E
4
4
Powszechna historia prawa
20
-
E
4
5
-
20
Z
1
Razem 17
Systemy informacyjne w prawie
15
Z
2
8
Socjologia dla prawników
20
-
E
4
9
Psychologia dla prawników
20
-
E
4
10
Dzieje kultury prawnej w Polsce
20
-
E
4
11
Retoryka
20
-
E
4
12
Podstawy systemu Common Law
20
-
E
4
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr III
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Prawo konstytucyjne
20
15
E ( IV sem.)
3
2
Prawo cywilne. Część ogólna I
25
20
E
6
3
Prawo karne
25
20
E(IV sem.)
3
4
30
-
E
5
5
-
20
Z
1
Razem 18
Podstawy rachunkowości dla prawników
20
-
E
4
7
20
-
E
4
8
Prawo polityka i ekonomika ochrony środowiska
20
-
E
4
9
10
-
Z
2
10
Prawo samorządowe
20
-
E
4
9
rok II semestr IV
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Prawo konstytucyjne
20
15
E
7
2
Prawo karne
25
20
E
7
3
Prawo cywilne II. Prawo rzeczowe i księgi wieczyste
30
20
E
7
4
-
20
E
2
Razem 23
Prawo wykroczeń
20
-
E
4
6
20
-
E
4
7
Cywilno – prawna ochrona dóbr osobistych w prawie
polskim i europejskim
20
-
E
4
8
Prawo karne gospodarcze
20
-
E
4
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok III semestr V
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Prawo cywilne III. Zobowiązania
30
30
E
7
2
20
25
E( VI sem.)
3
3
Prawo finansowe
20
15
4
20
5
język angielski/ niemiecki
-
-
E( VI
sem.)
E
5
20
E
1
Razem
2
18
Prawo karne. Część szczególna
20
-
E
4
7
Kryminologia
20
-
E
4
8
20
-
E
4
9
Zabójstwo i jego sprawca
20
-
E
4
10
Problematyka dowodowa w procesie karnym
20
-
E
4
11
Prawo autorskie
20
-
E
4
12
Czynności dwustronne w administracji
20
-
E
4
10
rok III semestr VI
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Prawo cywilne. Prawo rodzinne i spadkowe
25
20
E
6
2
20
25
E
6
3
Prawo finansowe
20
20
E
6
4
Prawo Unii Europejskiej – zagadnienia systemowe
30
-
E
5
5
język angielski/niemiecki
-
20
E
1
Razem
24
20
-
E
4
5
Postępowanie w sprawach nieletnich na tle
standardów europejskich
20
-
E
4
6
20
-
E
4
7
Europejskie prawo gospodarcze
20
-
E
4
8
20
-
E (w językuwykładu)
6
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok IV semestr VII
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
20
20
E( VIII
sem.)
3
2
Prawo konsularne i dyplomatyczne
20
-
E
3
3
20
-
E(VIII sem.)
3
4
Prawo pracy
25
20
E(VIII sem.)
3
5
20
-
E
3
6
Prawo handlowe
25
-
E(VIII sem.)
7
Kryminalistyka
25
-
E
3
8
Prawo ubezpieczeń społecznych
15
-
E
2
9
Prawo publiczne gospodarcze
25
-
E
4
10
-
20
Z
2
Razem 23
PRZEDMIOTY FAKULTATYWNE
11
Zwalczanie nieuczciwej konkurencji
20
-
E
4
12
Prawo fundacji
20
-
E
4
11
rok IV semestr VIII
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
25
15
E
6
2
Prawo Wspólnot Europejskich
25
-
E
3
3
20
-
E
6
4
Prawo pracy
25
20
E
2
5
Prawo handlowe
25
15
E
8
6
Prawo autorskie
20
-
E
2
7
-
20
Z
2
Razem 35
rok V semestr IX
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
10
-
Z
3
2
Prawo prywatne międzynarodowe
25
-
E
7
3
Etyka zawodów prawniczych
10
-
E
4
4
Teoria i filozofia prawa
25
-
E
6
5
Prawo bankowe
20
-
E
4
6
Prawo funduszy inwestycyjnych
20
-
E
4
7
-
20
Z
2
Razem 30
rok V semestr X
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Europejskie prawo spółek
20
-
E
4
2
Zasady tworzenia prawa
15
-
E
4
3
-
20
Z
2
4
Praca magisterska
- -
-
20
Razem 30
12
ADMINISTRACJA
Studia stacjonarne PIERWSZEGO STOPNIA
rok I semestr I
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz. Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
30
30
E
6
2
Logika
20
20
E
4
3
Historia administracji
45
-
E
5
4
Mikroekonomia
15
15
E
3
5
Nauka administracji
30
15
E
5
6
15
15
Z
2
7
-
30
Z
1
8
w-f
-
30
Z
0
Razem
26
30
-
Z
2
10
Ekonomia
30
-
Z
2
11
30
-
Z
2
12
Szkolenie BHP
-
-
-
-
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok I semestr II
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Prawo konstytucyjne
45
15
E
7
2
Ustrój samorządu terytorialnego
30
15
E
4
3
Makroekonomia
15
15
E
3
4
Podstawy rachunkowości
-
K 30
Z
3
5
-
30
Z
1
6
w-f
-
30
Z
0
Razem 18
13
8
Granice władzy- wybrane problemy praw i wolności
człowieka
Etyka zawodowa
-
K30
Z
2
30
-
E
4
9
30
-
E
4
10
-
20
Z
2
11
Akty prawa miejscowego
30
-
E
4
12
30
-
E
4
Administracja Sądowa (poniższe przedmioty obowiązkowe dla AS są jednocześnie fakultatywne dla AP) 13
Biurowość sądowa
-
K20
Z
2
14
Działalność administracji prokuratury
30
-
E
4
15
30
-
E
4
16
-
20
Z
2
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr III
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
30
15
E ( IV
sem.)
2
2
Podstawy prawa pracy z uwzględnieniem pragmatyk
pracowniczych
45
15
E
5
3
Materialne prawo karne i wykroczeń
30
30
E
6
4
-
30
Z
1
Razem 14
Finanse publiczne
30
-
E
4
6
Organizacja ochrony zdrowia
30
-
E
4
7
Gospodarka komunalna
30
-
E
4
8
Techniki negocjacji i mediacji w administracji
30
-
E
4
9
Podstawy ochrony praw konsumenta
30
-
E
4
10
Systemy informacyjne w prawie i administracji
-
20
Z
2
Organizacja administracji organów wymiaru
sprawiedliwości
30
-
E
4
12
30
-
E
4
14
13
Organizacja i funkcjonowanie Krajowego Rejestru
Sądowego
14
15
20
-
Z
2
-
20
Z
2
Jeden przedmiot fakultatywny spośród wyżej
wymienionych dla AP
-
-
-
-
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr IV
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
45
30
E
8
2
Prawo cywilne z umowami w administracji
30
30
E
5
3
Prawo i instytucje Unii Europejskiej
45
-
E
4
4
-
30
E
1
Razem 18
Postępowanie karne i w sprawach wykroczeń
30
-
E
4
6
Kontrola skarbowa
-
K 20
Z
2
7
Prawo podatkowe
30
-
E
4
8
Prawo o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym oraz prawo budowlane
30
-
E
4
9
System ubezpieczeń społecznych
20
-
Z
2
10
System ubezpieczeń gospodarczych
20
-
Z
2
Administracja sądów administracyjnych
12
Postępowanie odrębne
13
Przedmioty fakultatywne spośród wyżej
wymienionych dla AP- za 4 pkt ECTS
-
K 30
E
4
30
-
E
4
-
-
-
-
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok III semestr V
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Postępowanie administracyjne
45
45
E
6
2
Prawo finansowe
30
15
E
4
3
Prawo gospodarcze publiczne
30
15
E
4
4
Organizacja i zarządzanie w administracji publicznej
30
-
Z
2
5
Statystyka z demografią
30
-
Z
2
6
Seminarium dyplomowe
-
30
-
2
Razem
20
15
30
-
E
4
8
Bankowość i prawo bankowe
30
-
E
4
9
Legislacja administracyjna
-
K 20
Z
2
10
Podstawy prawa międzynarodowego publicznego
30
-
E
4
Negocjacje i argumentacje w prawie
30
-
E
4
12
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i
sprawiedliwości – bezpieczeństwo wewnętrzne UE
30
-
E
4
13
Przedmiot specjalistyczny
30
-
E
2
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
30
-
E
4
-
30
Z
1
rok III semestr VI
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Postępowanie egzekucyjne w administracji
2
Organizacja i technika pracy biurowej
3
Organizacja ochrony środowiska
30
-
Z
3
4
Ochrona własności intelektualnej
-
K 30
Z
2
5
-
30
Z
2
Razem
12
Rachunkowość podatkowa
-
K 30
Z
4
7
30
-
E
4
8
Ochrona tajemnicy państwowej i służbowej oraz
danych osobowych
20
-
Z
2
9
Praktyka zawodowa (4tyg.)
-
-
-
2
10
Praca dyplomowa
-
-
-
10
16
Studia stacjonarne dr UGIEGO STOPNIA
rok I semestr I
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Postępowanie sądowo- administracyjne
30
30
E
6
2
Zadania administracji publicznej w ochronie
środowiska
20
-
Z
2
3
Zasady ustroju politycznego państwa
30
-
E
4
4
Fundusze strukturalne i system finansowania
projektów UE
15
30
E
4
5
Prawo wyznaniowe
20
-
Z
2
-
30
Z
2
Razem 20
Czynności dwustronne w administracji publicznej
30
-
E
4
7
30
-
E
4
8
Gospodarowanie przestrzenią
20
-
Z
2
9
Podstawy inwestowania
20
-
Z
2
10
Komunikacja społeczna
20
-
Z
2
11
20
-
Z
2
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok I semestr II
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Historia myśli ustrojowo- administracyjnej i
socjologiczno -ekonomicznej
30
-
E
4
2
Funkcjonowanie administracji rządowej w terenie
30
-
E
4
3
Rachunkowość budżetowa
30
20
E
5
4
Zarządzanie projektami Unii Europejskiej
20
20
E
5
5
Administracja bezpieczeństwa państwa
30
-
E
4
6
-
30
Z
2
Razem 24
Podstawy marketingu
30
-
Z
3
6
Polityka gospodarcza
30
-
Z
3
7
Prawo rynku kapitałowego
30
-
Z
3
17
8
30
Rewitalizacja przestrzeni miast i regionów
-
Z
3
Biurowość sądowa
-
30
Z
2
10
Działalność administracyjna prokuratury
20
-
Z
2
11
-
30
Z
2
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr III
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Publiczne prawo konkurencji
30
-
E
4
2
System ochrony prawnej w Unii Europejskiej
15
30
E
4
3
30
-
E
4
4
Zarządzanie zasobami ludzkimi
15
15
E
4
5
Socjologia organizacji
20
-
Z
2
6
-
30
Z
2
Razem
20
Zbiorowe prawo pracy
30
-
E
4
8
Podstawy międzynarodowego i europejskiego prawa
pracy
30
-
E
4
9
Europejskie prawo administracyjne
30
-
E
4
10
20
-
Z
2
11
Mienie i gospodarka finansowa samorządu
terytorialnego
20
-
Z
2
Mediacja oraz alternatywne sposoby rozwiązywania
sporów
13
30
-
E
4
Obrót prawny z zagranicą
-
30
Z
2
14
Wykonywanie orzeczeń sądowych
-
30
Z
2
15
Pragmatyka służbowa pracowników
administracyjnych sądów i prokuratury
30
-
Z
2
18
rok II semestr IV
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Etyka korporacyjna
30
-
E
4
2
30
-
E
4
3
Ochrona konsumenta
30
-
E
4
4
Polityka społeczna i system ubezpieczeń społecznych
30
-
E
4
5
-
30
Z
2
6
Praca magisterska
-
-
-
20
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
Studia NIEstacjonarne PIERWSZEGO STOPNIA
rok I semestr I
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz. Cl. godz.
1
20
15
E
6
2
Logika
20
15
E
4
3
Historia administracji
40
-
E
5
4
Mikroekonomia
10
10
E
3
5
Nauka administracji
20
15
E
5
6
15
15
Z
2
7
-
20
Z
1
Razem
26
PRZEDMIOTY FAKULTATYWNE Podstawy psychologii społecznej
20
-
Z
2
10
Podstawy socjologii i metod badań socjologicznych
20
-
Z
2
11
Modele administracji publicznej
20
-
Z
2
12
Szkolenie BHP
-
-
-
-
9
19
rok I semestr II
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Prawo konstytucyjne
30
15
E
7
2
Ustrój samorządu terytorialnego
20
15
E
4
3
Makroekonomia
10
10
E
3
4
Podstawy rachunkowości
-
K 20
Z
3
5
-
20
Z
1
Razem 18
Granice władzy- wybrane problemy praw i wolności
człowieka
-
K20
Z
2
8
Etyka zawodowa
20
-
E
4
9
20
-
E
4
10
-
15
Z
2
11
Akty prawa miejscowego
20
-
E
4
12
20
-
E
4
Biurowość sądowa
-
K20
Z
2
14
Działalność administracji prokuratury
20
-
E
4
15
20
-
E
4
16
-
15
Z
2
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr III
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
20
15
E ( IV
sem.)
2
2
Podstawy prawa pracy z uwzględnieniem pragmatyk
pracowniczych
30
15
E
5
3
Materialne prawo karne i wykroczeń
20
15
E
6
4
-
20
Z
1
Razem 14
Finanse publiczne
20
-
E
4
6
Organizacja ochrony zdrowia
20
-
E
4
20
7
Gospodarka komunalna
20
-
E
4
8
Techniki negocjacji i mediacji w administracji
20
-
E
4
9
20
-
E
4
10
-
15
Z
2
Organizacja administracji organów wymiaru
sprawiedliwości
20
-
E
4
12
20
-
E
4
13
Organizacja i funkcjonowanie Krajowego Rejestru
Sądowego
15
-
Z
2
14
-
15
Z
2
15
Jeden przedmiot fakultatywny spośród wyżej
wymienionych dla AP
-
-
-
-
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr IV
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
30
20
E(egz. V
sem.)
8
2
Prawo cywilne z umowami w administracji
20
20
E
5
3
Prawo i instytucje Unii Europejskiej
30
-
E
4
4
-
20
E
1
18
Razem PRZEDMIOTY FAKULTATYWNE 5
Postępowanie karne i w sprawach wykroczeń
20
-
E
4
6
Kontrola skarbowa
-
K 15
Z
2
7
Prawo podatkowe
20
-
E
4
8
Prawo o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym oraz prawo budowlane
20
-
E
4
9
System ubezpieczeń społecznych
15
-
Z
2
10
System ubezpieczeń gospodarczych
15
-
Z
2
12
Postępowanie odrębne
13
Przedmioty fakultatywne spośród wyżej
wymienionych dla AP- za 4 pkt ECTS
21
-
K 20
E
4
20
-
E
4
-
-
-
-
rok III semestr V
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Postępowanie administracyjne
30
15
E
6
2
Prawo finansowe
20
15
E
4
3
Prawo gospodarcze publiczne
30
15
E
4
4
Organizacja i zarządzanie w administracji publicznej
30
-
Z
2
5
Statystyka z demografią
20
-
Z
2
6
Język angielski/niemiecki
-
20
Z
0
7
-
20
-
2
Razem
20
20
-
E
4
9
Bankowość i prawo bankowe
20
-
E
4
10
Legislacja administracyjna
-
K 15
Z
2
11
Podstawy prawa międzynarodowego publicznego
20
-
E
4
Negocjacje i argumentacje w prawie
20
-
E
4
13
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i
sprawiedliwości – bezpieczeństwo wewnętrzne UE
20
-
E
4
14
Przedmiot specjalistyczny
20
-
E
2
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
20
-
E
4
-
15
Z
1
rok III semestr VI
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Postępowanie egzekucyjne w administracji
2
Organizacja i technika pracy biurowej
3
Organizacja ochrony środowiska
20
-
Z
3
4
Ochrona własności intelektualnej
-
K 20
Z
2
5
Język angielski/niemiecki
-
20
E
0
6
-
20
Z
2
Razem
12
22
Rachunkowość podatkowa
-
K 20
Z
4
8
20
-
E
4
9
Ochrona tajemnicy państwowej i służbowej oraz
danych osobowych
20
-
Z
2
10
Praktyka zawodowa (4tyg.)
-
-
-
2
11
Praca dyplomowa
-
-
-
10
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
studia NIEstacjonarne dr UGIEGO STOPNIA
rok I semestr I
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Postępowanie sądowo- administracyjne
20
20
E
6
2
Zadania administracji publicznej w ochronie
środowiska
20
-
Z
2
3
Zasady ustroju politycznego państwa
30
-
E
4
4
Fundusze strukturalne i system finansowania
projektów UE
15
20
E
4
5
Prawo wyznaniowe
15
-
Z
2
-
20
Z
2
Razem 20
Czynności dwustronne w administracji publicznej
20
-
E
4
7
20
-
E
4
8
Gospodarowanie przestrzenią
15
-
Z
2
9
Podstawy inwestowania
15
-
Z
2
10
Komunikacja społeczna
15
-
Z
2
11
15
-
Z
2
23
rok I semestr II
Lp.
Nazwa przedmiotu
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
1
Historia myśli ustrojowo- administracyjnej i
socjologiczno -ekonomicznej
30
-
E
4
2
Funkcjonowanie administracji rządowej w terenie
20
-
E
4
3
Rachunkowość budżetowa
20
15
E
5
4
Zarządzanie projektami Unii Europejskiej
15
15
E
5
5
Administracja bezpieczeństwa państwa
20
-
E
4
6
-
20
Z
2
Razem 24
Podstawy marketingu
20
-
Z
3
6
Polityka gospodarcza
20
-
Z
3
7
Prawo rynku kapitałowego
20
-
Z
3
8
Rewitalizacja przestrzeni miast i regionów
20
-
Z
3
Biurowość sądowa
-
20
Z
2
10
Działalność administracyjna prokuratury
20
-
Z
2
11
-
20
Z
2
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr III
Lp.
Nazwa przedmiotu
1
Publiczne prawo konkurencji
20
-
E
4
2
System ochrony prawnej w Unii Europejskiej
15
20
E
4
3
30
-
E
4
4
Zarządzanie zasobami ludzkimi
10
15
E
4
5
Socjologia organizacji
15
-
Z
2
6
-
20
Z
2
Razem
20
24
Zbiorowe prawo pracy
20
-
E
4
8
Podstawy międzynarodowego i europejskiego prawa
pracy
20
-
E
4
9
Europejskie prawo administracyjne
20
-
E
4
10
15
-
Z
2
11
Mienie i gospodarka finansowa samorządu
terytorialnego
15
-
Z
2
Mediacja oraz alternatywne sposoby rozwiązywania
sporów
13
20
-
E
4
Obrót prawny z zagranicą
-
20
Z
2
14
Wykonywanie orzeczeń sądowych
-
20
Z
2
15
Pragmatyka służbowa pracowników
administracyjnych sądów i prokuratury
20
-
Z
2
Wl. godz.
Cl. godz.
Forma
zaliczenia
Punkty
ECTS
rok II semestr IV
Lp.
Nazwa przedmiotu
Etyka korporacyjna
20
-
E
4
2
20
-
E
4
3
Ochrona konsumenta
20
-
E
4
4
Polityka społeczna i system ubezpieczeń społecznych
20
-
E
4
5
-
20
Z
2
6
Praca magisterska
-
-
-
20
25
Opis poszczególnych przedmiotów
Nazwa jednostki: Wydział Prawa i Administracji
Stopień, imię i nazwisko: dr Anna Brzózka
Nazwa przedmiotu: Podstawy łaciny dla prawników
Formuła zajęć: ćwiczenia
Typ studiów: I stopnia
Liczba godzin:
Studia stacjonarne: 30
Studia niestacjonarne: 15
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Ilość punktów ECTS: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): brak.
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany:
grupa treści podstawowych
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Założenia i cele przedmiotu:
Poznanie podstawowych zagadnień fleksji, składni i leksyki j. łacińskiego; opanowanie przez słuchaczy umiejętności tłumaczenia prostych tekstów łacińskich / przy pomocy słownika /, poznanie podstawowych łacińskich terminów prawniczych i paremii prawniczych.
Metody dydaktyczne:
Ćwiczenia gramatyczno – leksykalne. Ćwiczenia translatorskie struktur zdaniowych z j. łacińskiego na j. polski i odwrotnie. Tłumaczenie sentencji i maksym, tłumaczenie i analiza paremii prawniczych.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu:
2 Kolokwia pisemne ze znajomości gramatyki i słownictwa w ciągu Semestru, aktywne uczestnictwo w zajęciach, pisemne zaliczenie końcowe na ocenę obejmujące znajomość gramatyki, leksyki i umiejętność tłumaczenia tekstów i paremii z j. łacińskiego na j. polski.
Treści merytoryczne przedmiotu:
Podstawowe terminy gramatyczne, zasady wymowy i akcentu w j. łać, deklinacja I – V rzeczowników, koniugacja
czasowników, odmiana czasowników w czasach praesens, imperfectum, perfectum, plusquamperfectum, futurum
activi i passivi, odmiana i stopnowanie przymiotników, przysłówków, zaimki, participium, rodzaje infinitiwów,
składnia ACI. Ćwiczenia gramatyczno-leksykalne. Tłumaczenie tekstów łacińskich na podstawie czytanek podręcznikowych oraz tłumaczenie fachowych terminów i paremii prawniczych. Tłumaczenie i interpretacja wybranych oryginalnych fragmentów z literatury łacińskiej: Justynian, De iure et legibus, Caesar, Commentarii Belli Gallici; Cicero, De re publica, Epistulae; Horacy, Exegi monumentum; Wergiliusz, Eneida.
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej obowiązującej do zaliczenia przedmiotu
Rezler J, Język łaciński dla prawników, Wydawnictwo Naukowe PWN 2007;
Żuławska L., Winniczuk J., Jurewicz O.; Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych, Wydawnictwo Naukowe PWN 2008;
26
Stopień, imię i nazwisko: prof. dr hab. Apoloniusz Kostecki
Nazwa przedmiotu: Europejskie prawo finansowe
Formuła zajęć: wykład
Typ studiów: jednolite
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 4
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): prawo finansowe.
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: grupa treści podstawowych
Przedmiot obejmuje problematykę mającą dla słuchaczy kierunków Prawo i Administracja istotne znaczenie pogłębiając ich wiedzę w zakresie kształtu i funkcjonowania podstawowych instytucji europejskiego prawa finansowego. Instytucje te mają specyficzny kształt i charakter, oddziałując bezpośrednio lub pośrednio na kształt prawa
państw członkowskich, w tym także na kształt prawa obowiązującego w Polsce. Bezpośrednim celem wykładu jest
stworzenie słuchaczom możliwosci korzystania z szeregu instytucji europejskiego prawa finansowego.
Metody dydaktyczne:
Metodą stosowaną w zakresie wykładu jest przedstawianie instytucji europejskiego prawa finanso-wego zarówno z
punktu widzenia teoretycznego, jak i ich praktrycznego znaczenia dla słuchaczy. W tym celu przytaczane są konkretne formy oddziaywłania poszczególnych instytucji europejskiego prawa finansowego na rzeczywistość społeczno-gospodarczą poszczególnych państw członkowskich. Słuchacze mają możliwość wypowiadania się w czasie wykładu w kwestiach budzących ich szczególne zainteresowanie lub wątpliwosci.
Formę zaliczenia przedmiotu: europejskie prawo finansowe, stanowi egzamin przy zastosowaniu testów wieokrotnego wyboru.
Treść merytoryczna przedmiotu europejskie prawo finansowe obejmuje następujące zagadnienia:
• pojęcie, istota i części składowe europejskiego prawa finansowego,
• proces kształtowania europejskiego prawa finansowego (prawo traktatowe, prawo wtórne),
• prawo budżetowe Unii Europejskiej i jego ewolucja,
• fazy procesu budżetowego i kompetencje określonych organów w procesie tworzenia budżetu UE,
• rodzaje i charakter dochodów oraz wydatków budzetuUE, rola funduszów strukturalnychUE,
• prawo bankowe UE, Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju,
• szczególna rola Europejskiego Banku Centralnego i Europejskiego Systemu Banków Centralnych,
• europejskie prawo walutowe oraz warunki jego konwergencji związane ze strefą euro,
•
traktatowe podstawy europejskiego prawa podatkowego i proces jego harmonizacji, przesłanki i charakter
wspólnotowej unii celnej.
Chojna Duch E., Polskie prawo finansowe, Finanse publiczne, Wyd. IV, Warszawa 2006,
Kosikowski C., Prawo finansowe w Unii Europejskiej i w Polsce, Warszawa 2005,
Wyciślok J., Harmonizacja podatków posrednich w świetle Unii Europejskiej, C.H. Beck, 2005;
Dręża L., Finanse Unii Europejskiej, Warszawa 2004.
Prawo Unii Europejskiej (red.) J. Barcz, Warszawa 2002,
Mik C., Europejskie prawo wspólnotowe. Zagadnienia teorii i praktyki, T. I, Warszawa 2000.
27
Stopień, imię i nazwisko: dr Aldona Piotrowska
Nazwa przedmiotu: Prawo sądownictwa polubownego
Liczba godzin:
Studia niestacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 5
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): prawo cywilne.
Grupa treści kształcenia do wyboru
Typ przedmiotu: fakultatywny
Wykład ma przybliżyć problematykę polubownego rozwiązywania sporów cywilnych (zwaną także ADR- Alternative Dispute Resolution), która zyskała rangę ustawową (art.1154-1217 Kodeks postępowania cywilnego oraz
art.1831-15). Arbitraż to szybka, sprawna metoda stanowiąca alternatywę dla kosztownego i czasochłonnego postępowania w sądownictwie powszechnym.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, rozwiązywania kazusów,
dyskusja dydaktyczna.
Egzamin pisemny, pytania testowe (60%) oraz otwarte (40%)
Podstawą oddania sporu pod rozstrzygnięcie sądu polubownego jest dokonanie zapisu na sad polubowny, który
może przybrać postać klauzuli arbitrażowej bądź umowy stron oddającej spór pod rozstrzygnięcie sądu polubownego, stąd omówione zostaną postanowienia umowne w tym zakresie. Zostanie także przedstawiona specyfika postępowania przed sądami polubownymi, w tym takie kwestie jak rozróżnienie mediacji i arbitrażu na tle innych mechanizmów polubownego rozwiązywania sporów, procedury arbitrażowe, potrzeba uwzględniania prawa
i konwencji międzynarodowych, relacje między sądem polubownym a sądem powszechnym, etapy postępowania
przed sądem polubownym oraz skutki procesowe zawarcia ugody przed sądem polubownym. Ponadto omówione
zostanie alternatywne rozwiązywanie sporów w Internecie tzw. ODR -Online Dispute Resolution, będące rozszerzeniem (ADR) oraz wybrane fragmenty modelowej ustawy UNCITRAL o handlu elektronicznym. Dodatkowo
przedstawione będą zasady ustawy modelowej dla międzynarodowego arbitrażu handlowego z 1985r. opracowane przez Komisję Międzynarodowego Prawa Handlowego ONZ (UNICITRAL). Ponadto omówione zostaną rodzaje mediacji i techniki mediacyjne.
Golat R., Polubowne rozwiązywanie sporów W-wa 2007
Morek R., Mediacja i arbitraż, W-wa 2006,
Ludwik M., Błaszczak Ł,, Sądownictwo polubowne (arbitraż), W-wa 2007
red. A.Zieliński Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II W-wa 2006 lub red.
K.Piasecki, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do art. 1096-1217. Tom III W-wa 2007
Mól A., Alternatywne rozwiązywanie sporów w Internecie, PPH 10/2005
28
Stopień, imię i nazwisko: dr Aldona Piotrowska
Nazwa przedmiotu: Prawo funduszy inwestycyjnych
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): podstawy prawa,
prawo administracyjne.
Celem wykładu jest przybliżenie prawnej problematyki funduszy inwestycynych, jako formy zbiorowego inwestownia. Wykład zaweira elemety prywatno- (m.in. rodzaje tytułów uczestnictwa, toworzenie i funkcjonowanie funduszy, rodzaje funduszy inwestycyjnych), i publicznoprawne (nadzór KNF, ochrona konkurencji i konsumenta,
prowadzneia dizałanosći w UE, dyrektywy dot. inwestowania w fundusze).
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, rozwiązywania kazusów,
dyskusja dydaktyczna.
Egzamin pisemny, pytania testowe (60%) oraz otwarte (40%.)
Wykład przybliża problematykę działalności gospodarczej towarzystwa funduszy inwestycyjnych oraz funduszy inwestycyjnych jako działalności reglamentowanej na rynku finansowym. TFI jest uważane za instytucję zaufania publicznego, dlatego podlega szczególnemu nadzorowi administracyjnemu. Omówione zostaną warunki podejmowania działalności gospodarczej, nadzór państwa i struktura organu nadzoru Komisji Nadzoru Finansowego na poszczególnych etapach funkcjonowania towarzystw funduszy inwestycyjnych i funduszy inwestycyjnych w tym nadzór wstępny, nadzór bieżący, nadzór uzupełniający, nadzór skonsolidowany oraz nadzór związany z zakończeniem
działalności a także rola KNF w europejskiej sieci organów nadzoru nad rynkiem finansowym. Zostaną wskazane
wady i zalety wspólnego inwestowania, rola funduszy na rynku finansowym oraz prawno-organizacyjne podstawy
ich funkcjonowania ( w tym rola towarzystwa funduszy inwestycyjnych, rodzaje funduszy inwestycyjnych oraz sposoby tworzenia funduszy, otoczenie FI w tym rola depozytariusza). Ponadto wskazane zostaną instrumenty ochrony
konsumenta na rynku finansowym. Omówione zostaną regulacje prawne dotyczące prowadzenia działalności przez
TFI w Unii Europejskiej a zwłaszcza dyrektywa 85/611/EEC z 20.XII.1985 ze zm. tzw. Dyrektywa UCITS ( w tym
prowadzenie działalności na podstawie swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług).
Gnela B. (red.), Ochrona konsumenta usług finansowych, Kraków 2007.
Gabryelczyk K., Fundusze inwestycyjne, Kraków 2006.
Pochmara W., Zapała A., Prawa uczestnika funduszu inwestycyjnego sposób ich realizacji, KPWiG Warszawa 2004.
Dziawgo D. (red.), Indywidualni inwestorzy na rynku finansowym, Toruń 2004
Jawdosiuk B., Rożko K., Poradnik inwestora. Fundusze inwestycyjne, KPWiG, Warszawa 2004.
Boć J., Prawo administracyjne, Kolonia Limited 2004
Powałowski A., Koroluk S., Mering L., Prawo ochrony konkurencji, Warszawa 2004
Strzyczkowski K., Prawo gospodarcze publiczne, Warszawa 2007,
29
Stopień, imię i nazwisko: dr Katarzyna Banasik
Nazwa przedmiotu: Materialne prawo karne i wykroczeń
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu):
Wykład ma na celu przedstawienie słuchaczom podstawowych zagadnień z zakresu materialnego prawa karnego
i materialnego prawa wykroczeń. Wykład koncentruje się wokół zagadnień z części ogólnej kodeksu karnego i
kodeksu wykroczeń, ale poruszona zostanie również problematyka najczęsciej popełnianych i najważniejszych
w praktyce czynów zabronionych. Podczas wykładu będą przedstawiane nie tylko obowiązujące przepisy prawne.
Studenci zostaną zapoznani także z orzecznictwem sądowym. Celem nauczania przedmiotu jest uzyskanie przez
studentów administracji znajomości tekstów prawnych, a także zrozumienie podstawowych instytucji z zakresu
prawa karnego.
Metody dydaktyczne:
Omówienie przepisów prawnych,wyjaśnienie przedmiotowych instytucji, zaprezentowanie poglądów występujących
w doktrynie, przedstawienie orzecznictwa, podawanie przykładów, analiza kazusów zdarzających się najczęściej
w praktyce.
Egzamin w formie pisemnej (test wyboru). Za każde pytanie można otrzymać 1 lub 0 punktów. Obowiązują zagdnienia omówione na wykładzie.
•
•
Podstawowe wiadomości z zakresu prawa karnego i prawa wykroczeń (pojęcie, źródła, rys historyczny, funkcje, zasady, modele orzekania w sprawach o wykroczenia). Czas popełnienia przestępstwa (wykroczenia). Prawo
karne (wykroczeń) intertemporalne. Miejsce popełnienia przestępstwa (wykroczenia). Przepisy prawa karnego
międzynarodowego. Struktura przestępstwa (wykroczenia). Czyn jako podstawa odpowiedzialności. Bezprawność. Karygodność. Typ czynu zabronionego. Ustawowe znamiona przestępstwa (wykroczenia). Strona przedmiotowa. Klasyfikacja przestępstw. Strona podmiotowa (umyślność i nieumyślność). Zagadnienie błędu. Wina
– pojęcie, funkcje i teorie. Przesłanki przypisania winy. Niepoczytalność sprawcy. Przestępstwa (wykroczenia)
z zaniechania. Związek przyczynowy i powiązanie normatywne. Obiektywne przypisanie skutku. Pojęcie „kontratyp”. Kontratypy pozaustawowe. Obrona konieczna. Stan wyższej konieczności.
Formy stadialne popełnienia przestępstwa (wykroczenia). Modele odpowiedzialności karnej za przestępne
współdziałanie. Pojęcie „formy zjawiskowe przestępstwa”. Formy sprawstwa. Podżeganie i pomocnictwo. Czyn
ciągły. Zbieg przepisów ustawy. Zbieg znamion przestępstwa i wykroczenia. Zbieg przestępstw. Ciąg przestępstw.
Wymiar kary łącznej. Zarys nauki o karze i środkach karnych. Recydywa. Środki probacyjne. Przedawnienie.
Zatarcie skazania (ukarania). Przestępstwa i wykroczenia z ustaw: o przeciwdziałaniu narkomanii; o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi; o ochronie zwierząt. Przestępstwa i wykroczenia przeciwko życiu i zdrowiu. Przestępstwa i wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji. Przestępstwa i wykroczenia przeciwko mieniu. Inne wybrane przestępstwa i wykroczenia z części szczególnej kodeksu karnego i kodeksu wykroczeń.
30
Gardocki L., Prawo karne, wyd. 9, Warszawa 2003
Marek A., Prawo wykroczeń (materialne i procesowe), wyd. 4, Warszawa 2004;
Bojarski T ., Polskie prawo wykroczeń, Zarys wykładu, wyd. 2, Warszawa 2005
Zoll A. (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, tom I, wyd. II, Zakamycze 2004
Mozgawa M. (red.), Kodeks karny. Praktyczny komentarz, Zakamycze 2006
Kotowski W., Kodeks wykroczeń – Komentarz, Zakamycze 2004
Bojarski M./Radecki W., Kodeks wykroczeń – Komentarz, wyd. 3, Warszawa 2005
Wojciechowski J., Kodeks wykroczeń, Komentarz, Orzecznictwo, wyd. 2, Warszawa 2005
Stopień, imię i nazwisko: dr hab. Elżbieta Adamczyk
Nazwa przedmiotu: Gospodarka komunalna
Liczba godzin:
Studia stacjonarne: Studia niestacjonarne: 18
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): Ekonomia.
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: Grupa treści kształcenia do wyboru
Cel – wykład ma na celu zapoznanie słuchaczy(studentów kierunku: Administracja) z teoretycznymi i prawnymi podstawami funkcjonowania jednostek samorządu terytorialnego, rodzajami zadań komunalnych, podstawami gospodarczymi do ich realizacji, sposobami wykonywania tych zadań, ze szczególnym uwzględnieniem podstawowej jednostki samorządu terytorialnego – gminy. Wykład umożliwi absolwentom (w szczególności zatrudnionym w administracji samorządowej, trudniących się wąskim wycinkiem spraw) szersze spojrzenie na gospodarkę sektora publicznego.
Metody dydaktyczne:
Wykład obejmuje teoretyczne i prawne podstawy realizacji zadań komunalnych, prezentację aktualnych danych dotyczących jednostek samorządu terytorialnego. W trakcie wuykładu stosuje się prezentację multimedialną.
Egzamin testowy. Test wielokrotnego wyboru (w każdym punkcie testu poprawna może być jedna, bądź dwie poprawne odpowiedzi), zawierający od 20 do 24 pytań. Każda pełna poprawna odpowiedź – 3 punkty. Jedna poprawna odpowiedź -na dwie możliwe – 1 punkt. Warunek zaliczenia – co najmniej 50%najwyższej liczby punktów uzyskanych w danej grupie (grupa A i grupa B).
Wprowadzenie – podstawowe pojęcia. Samorząd terytorialny w Polsce i jego umocowanie konstytucyjne. Wieloznaczność pojęcia komunalny. Sektor publiczny w życiu gospodarczym. Uczestnicy życia gospodarczego, powiązania. Funkcje państwa w gospodarce. Legitymizacja państwa w gospodarce. Podział dóbr. Cechy dóbr prywatnych i dóbr publicznych. Wybór rynkowy a wybór publiczny. Zadania własne gminy i podstawy gospodarcze ich
realizacji. Katalog zadań własnych. Mienie – pojęcie. Nabycie mienia. Składniki mienia. Gospodarowanie mieniem. Dochody – modele systemu dochodów samorządowych. Klasyfikacja dochodów jednostek samorządu terytorialnego. Rodzaje dochodów jednostek samorządu terytorialnego. Źródła dochodów j.s.t. (obligatoryjne i fakultatywne). Źródła dochodów gminy. Budżet gminy. Budżet j.s.t. w systemie finansów publicznych. Zasady budżetowe. Uchwała budżetowa jako podstawa gospodarki finansowej gminy. Deficyt budżetowy – granice zadłużenia, źródła pokrycia deficytu. Budżet zadaniowy. Sposoby realizacji zadań komunalnych. Cechy usług komunalnych. Uczestnicy procesu usługowego. Modele realizacji zadań komunalnych. Dopuszczalne rodzaje i formy wykonywania zadań w sferze użyteczności publicznej oraz poza sferą użyteczności publicznej. Formy organizacyj-
31
no-prawne wykonywania zadań publicznych – formy budżetowe i pozabudżetowe a. Wybór formy organizacyjnoprawnej. Jednostki budżetowe. Gospodarstwa pomocnicze. Zakłady budżetowe. Fundusze celowe. Spółki prawa
handlowego. b. Konkurencja a nadużywanie przez gminy pozycji dominującej. Włączanie rynku w wykonywanie
usług komunalnych. Komercjalizacja usług. Kontraktacja usług. Umowa dzierżawy. Koncesja. PPP jako rozwiązanie między bezpośrednimi a rynkowymi formami świadczenia usług. Konkurencja a nadużywanie przez gminy pozycji dominującej. Rozwój lokalny. Pojęcie rozwoju. Polityka rozwoju lokalnego. Podstawowe zasady polityki lokalnej i regionalnej. Strategia rozwoju gminy. Konkurencyjność gminy.
Miszczuk A., Miszczuk M., Zak K., Gospodarka samorządu terytorialnego, PWN, Warszawa 2007;
Sochacka –Krysiak H. (red.), Zarządzanie gospodarką i finansami gminy, SGH, Wartszawa 2006;
Kosek-Wojnar M., Surówka K., Podstawy finansów samorządu terytorialnego, PWN, Warszawa 2007
Zalewski A., Nowe zarządzanie publiczne w polskim samorządzie terytorialnym, SGH, Warszawa 2007
Literatura uzupełniająca:
Borodo A., Samorząd Terytorialny. System prawno-finansowy, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis. Warszawa
2006.
Miszczuk A. (red), Zarys ekonomiki gminy, Norbertinum, Lublin 1999.
Chmielnicki P., Świadczenie usług przez samorząd terytorialny w Polsce. Zagadnienia ustrojowo-prawne, Municypium, Warszawa 2005. Rozdział 1-2.
Domański T., Strategiczne planowanie rozwoju gospodarczego gminy, Warszawa 1999.
Savas E.S., Prywatyzacja. Klucz do lepszego rządzenia, PWE, Warszawa 1992
Adamczyk E. : Przemiany w sposobach organizacji gospodarki komunalnej na przełomach wieków (XIX/XX i XX/XXI)
oraz Zakres i formy bezpośredniej działalności samorządu gminnego w Polsce – ujęcie retrospektywne [w:] Zmieniające się przedsiębiorstwo w zmieniającej się politycznie Europie (red. T. Wawak), odpowiednio T.3, Kraków 2000
i T.4, Kraków 2001,
Przedsiębiorstwo prywatne w wykonywaniu usług komunalnych. droga do komunalizacji, „Współczesne Zarządzanie.
Kwartalnik Środowisk Naukowych i Liderów Biznesu”, Nr 2/2008.
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Irena Czaja-Hliniak
Nazwa przedmiotu: Prawo bankowe
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 4
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): prawo finansowe.
Zapoznanie z teoretyczną i normatywną problematyką tworzenia, funkcjonowania, łączenia i likwidacji banków,
czynnościami bankowymi oraz zasadami udzielania kredytów, a także zasadami funkcjonowania nadzoru finansowego; problematyką NBP jako banku centralnego na tle Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz problematyką ustroju walutowego europejskiego oraz krajowego, a także obrotu dewizowego. Nabycie umiejętności
wykorzystywania konstrukcji właściwych prawu bankowemu w praktyce.
Metody dydaktyczne:
Wykład stanowi prezentację możliwości teoretycznych występujących w Unii Europejskiej i w Polsce oraz wybranych regulacji prawnych unijnych i krajowych.
32
Egzamin w postaci testu wielokrotnego wyboru. Pytania obejmują proporcjonalnie wszystkie działy przedmiotu z
uwzględnieniem treści teoretycznej i normatywnej. Ocena punktowa pytań uwzględniajaca również cząstkowe
poprawne odpowiedzi. Skala ocen dostosowana do ilości uzyskanych punktów.
I. Europejskie prawo bankowe – 4 godz. (na Studiach niestacjonarnych proporcjonalnie mniej godzin)
1. Europejski System Banków Centralnych i jego podstawowe funkcje
2 . Europejski Bank Centralny, organy i podstawowe kompetencje, sposób tworzenia kapitału własnego 3. Narodowe Banki Centralne i ich funkcje w ESBC
II. Banki centralne – 6 godz.
1. Funkcje banków centralnych,
2. NBP i jego szczególna rola jako banku centralnego,
3. Konstytucyjne podstawy działalności NBP,
4. Organy NBP i ich podstawowe kompetencje,
5. Rada Polityki Pieniężnej i jej szczególna rola, 6. Instytucja rezerw obowiązkowych banków,
7. Emisja papierów wartościowych,
8. Instytucja gwarancji i poręczeń bankowych,
9. Instrumenty polityki pieniężnej /w tym tzw. operacje otwartego rynku,
10. Stopy procentowe ustalane przez NBP i ich rola,
11. Założenia polityki pieniężnej,
12. System finansowy NBP
III. Prawo o ustroju banków – 10 godz.
1. Organizacja aparatu bankowego i podstawy prawne jego działalności,
2. Zasady i tryb tworzenia banków, rola Komisji Nadzoru Finansowego,
3. Reformy bankowe w Polsce powojennej,
4. Pojęcie banków krajowych, banków zagranicznych i instytucji kredytowych /UE/,
5. Czynności bankowe i ich rodzaje,
6 . Rodzaje rachunków bankowych,
7. Wkłady oszczędnościowe, 8. Szczególne uprawnienia i obowiązki banków, 9. System finansowy banków,
10. Procedury ostrożnościowe i sanacyjne w bankowości,
11. Sanacja, upadłość i likwidacja banków,
12. Bankowy Fundusz Gwarancyjny /źródła tworzenia i przeznaczenie/
IV. Prawo walutowe – 2 godz.
1. Ustrój pieniężny,
2. Wartość wewnętrzna i zewnętrzna waluty / parytet i kursy walut/,
3. Reformy pieniężne w Polsce powojennej,
4. Gotówkowy i bezgotówkowy obieg pieniężny,
5. Rodzaje i formy rozliczeń bezgotówkowych
V. Prawo kredytowe – 3 godz.,
1. Kredyty bankowe /istota, funkcje, rodzaje/,
2 Zasady udzielania kredytów przez banki /ocena zdolności kredytowej/,
3. Odsetki i prowizje bankowe,
4. Zasada dekoncentracji kredytów i konsorcjum bankowe,
5. Zabezpieczenia zwrotu kredytu bankowego,
6. Kredyty: refinansowy, redyskontowy, lombardowy i ich rola
VI. Prawo dewizowe – 2 godz.,
1. Pojęcie prawa dewizowego i zakres przedmiotowy jego regulacji,
2.Kompetencje dewizowe Narodowego Banku Polskiego,
3. Podmiotowość prawa dewizowego,
4. Krajowe środki płatnicze,
33
5. Obrót dewizowy i jego rodzaje
6. Zezwolenia dewizowe i ich rodzaje
VII. Organizacja nadzoru bankowego – 3 godz.
1. Rodzaje nadzoru finansowego
2. Komisja Nadzoru Finansowego, organizacja i kompetencje,
2. Nadzór bankowy,
3. Szczególne rodzaje nadzoru (banki hipoteczne, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe)
Ofiarski Z., Prawo bankowe, Wolters Kluwer Polska, Wyd. 3, W-wa 2008,
Bączyk M., Fojcik-Mastalska E., Góral L., Pisuliński J., Pyzioł W., Prawo bankowe. Komentarz. Wyd. V, LexisNexis,
W-wa 2007,
Góral L., Karlikowska M., Koperkiewicz-Mordel K., Prawo bankowe, Wyd. III, LexisNexis, W-wa 2006,
Fojcik-Mastalska E., Prawo dewizowe – Komentarz 2008, Unimex 2008.
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Irena Czaja-Hliniak
Nazwa przedmiotu: Prawo finansowe
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 3
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): prawo cywilne i
administracyjne.
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: grupa treści kierunkowych
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia zjawiska procesów zachodzących w gospodarce finansowej państwa i samorządu; zrozumienia specyfiki gospodarki finansowej i regulującego ją prawa finansowego; poznania siatki pojęciowej prawa finansowego oraz nabycia umiejętności wykorzystywania konstrukcji właściwych prawu finansowemu
w praktyce. Zapoznanie z problematyką teoretycznych możliwości stosowanych w działalności finansowej państwa, jednostek samorządu terytorialnego i innych podmiotów publicznych oraz z rozwiązaniami normatywnymi dotyczącymi
przedmiotu. Nabycie umiejętności interpretacji i stosowania przepisów prawa finansowego.
Metody dydaktyczne:
Wykład stanowi prezentację możliwości teoretycznych i wybranych regulacji prawnych. Omawianie zagadnień teoretycznych,przy zastosowaniu metody problemowej, ilustrowanych bogato przykładami rozwiązań normatywnych, aktualnymi i niekiedy historycznymi.Prezentacja graficzna schematów i wykresów.
Egzamin w postaci testu wielokrotnego wyboru. Pytania obejmują proporcjonalnie wszystkie działy przedmiotu z
uwzględnieniem proporcjonalnym treści teoretycznej (przedmiot wykładu) i normatywnej (przedmiot ćwiczeń).
Ocena punktowa pytań uwzględniajaca również cząstkowe poprawne odpowiedzi. Skala ocen dostosowana do
ilości uzyskanych punktów.
I. Zagadnienia ogólne – 10 godz. (na Studiach niestacjonarnych proporcjonalnie mniej godzin)
1. Treść i zakres pojęć ogólnych, w szczególności: finanse, finanse publiczne, publiczna działalność finansowa, nauka finansów publicznych,
34
2. Szczegółowa charakterystyka podstawowych pojęć jak np.: prawo finansów publicznych, system finansowy, prawo finansowe oraz ich elementów składowych,
3. Publiczne podmioty finansowe, ich rodzaje i rola,
4. Polityka finansowa, założenia, cele i skutki,
5. Problematyka źródeł prawa finansowego w ujęciu teoretycznym i normatywnym,
6. Źródła prawa finansowego krajowego, unijnego i międzynarodowego
II. Prawo budżetowe – 18 godz.,
1. Geneza i pojęcie instytucji budżetu,
2. Sposoby powiązania budżetu państwa z budżetem UE i Funduszami UE,
3. Europejskie prawo budżetowe; podstawowe zasady budżetowe budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich, dochody i wydatki,
4.Omówienie podstawowych zasad budżetowych, ich znaczenia oraz zakresu stosowania w odniesieniu do budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego,
5. Zagadnienia długu publicznego i deficytu budżetowego państwa oraz źródeł ich sfinansowania,
6. Problematyka równoważenia budżetów samorządowych,
7. Samodzielność finansowa jednostek samorządu terytorialnego i jej prawno-finansowe gwarancje,
8. Podstawowe zagadnienia procesu budżetowego Wspólnot Europejskich,
9. Proces budżetowy z rozróżnieniem jego faz, ze szczególnym uwzględnieniem różnic pomiędzy budżetem państwa a budżetami jednostek samorządu terytorialnego,
10. Zagadnienia źródeł dochodów budżetowych ze szczególnym uwzględnieniem dochodów jednostek samorządu terytorialnego,
11. Dyscyplina finansów publicznych,
12. Problematyka wydatków budżetowych oraz ich rodzajów,
13. Metody kontroli działalności w zakresie finansów publicznych,
14. Polityka regionalna i źródła jej finansowania,
15. Fundusze Unijne jako szczegolne źródło finansowania,
16. Zagadnienia ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, w szczególności źródeł ich finansowania
III. Prawo podatkowe – 12 godz.,
1. Geneza instytucji podatku, cechy podatku oraz instytucje pokrewne podatkom, w szczególności opłaty, dopłaty i inne należności budżetowe,
2. Analiza elementów instytucji podatku i ich konstrukcji,
3. Przedstawienie sposobów konstrukcji obciążeń podatkowych (proporcjonalność, progresja i regresja),
4. Omówienie zasad podatkowych,
5. Podziały podatków wg różnych kryteriów,
6. Przedstawienie systemu podatkowego oraz rodzajów stosunków prawno-podatkowych i podmiotów tych stosunków,
7. Obowiązek podatkowy i zobowiązanie podatkowe, sposoby powstawania i wygasania,
8. Zagadnienia odpowiedzialności podatkowej z uwzględnieniem poszczególnych rodzajów podmiotów,
9. Omówienie sposobów uiszczania podatków,
10. Analiza całokształtu aktualnego pozytywnego prawa podatkowego,
11. Wybrane zagadnienia proceduralnego prawa podatkowego,
12. Postępowanie podatkowe i jego rodzaje, 13. Rodzaje organów podatkowych
IV. Prawo celne – 3 godz.
1. Wspólnotowy kodeks celny i krajowe prawo celne,
2. Cła i ich rodzaje, 3. Problematyka zwolnień celnych, 4. Procedury celne i ich rodzaje,
5. Taryfa celna
V. Gospodarka finansowa przedsiębiorców (zarys prawa bilansowego) – 3 godz.,
1. Pojęcie przedsiębiorców oraz podstawy prawne i formy ich działalności,
2. Przedstawienie bilansu przedsiębiorstwa, ze szczególnym uwzględnieniem składników majątkowych oraz sald
bilansu,
3. Instytucja amortyzacji w ujęciu podatkowym i bilansowym,
4. Metody i źródła finansowania składników majątkowych,
35
5. Charakterystyczne zagadnienia problematyki gospodarki finansowej przedsiębiorstw państwowych: funduszy
własnych, podziału zysku oraz pokrywania strat,
6. Podstawy gospodarki finansowej wybranych spółek,
7. Problematyka inwestycji i ich finansowania,
8. Sprawozdawczość finansowa
VI. Prawo bankowe – 8 godz.,
1. Europejski System Banków Centralnych i Europejski Bank Centralny,
2. NBP, jego organy i szczególna rola jako banku centralnego,
3. Podstawy prawne i zasady działania poszczególnych rodzajów banków,
4. Przedstawienie podstawowych zagadnień prawa walutowego,
5. Problematyka prawa kredytowego: zasad i podstaw udzielania kredytów i ich spłaty, rodzajów kredytów oraz
ich roli,
6. Zagadnienia lokowania oszczędności i sposobów ich gwarantowania,
7. Prawnofinansowe instrumenty służące realizacji procedur ostrożnościowych i sanacyjnych w bankowości
VII. Prawo dewizowe – 2 godz.
1. Zagadnienia podmiotowości w prawie dewizowym,
2. Problematyka wartości dewizowych,
3. Przedstawienie obrotu dewizowego i jego rodzajów,
4. Zezwolenia dewizowe i ich stosowanie
VIII. Nadzór i kontrola finansowa – 3 godz.
1. Budżetowa,
2. Skarbowa
Wójtowicz W. (red.), Zarys finansów publicznych i prawa finansowego, Wolters Kluwer Polska, Wyd. 5, W-wa 2008
Chojna-Duch E. Polskie prawo finansowe. Finanse publiczne, Wyd. V, LexisNexis, W-wa 2007
Kosikowski C., Ruśkowski E. (red), Finanse publiczne i prawo finansowe, Wolters Kluwer Polska, Wyd. 3, W-wa
2008
Kosikowski C., Polskie prawo finansowe na tle prawa Unii Europejskiej, LexisNexis 2008
Mastalski R., Prawo podatkowe, Wyd. 5, C.H. Beck, W-wa 2009,
Gomułowicz A., Małecki J., Podatki i prawo podatkowe, Wyd. 4, LexisNexis, W-wa 2008
Stopień, imię i nazwisko: dr Jakub Biernat
Nazwa przedmiotu: Prawo obrotu nieruchomościami
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 3
Opanowanie ogólnych zasad regulujących obrót nieruchomościami na gruncie polskiego prawa cywilnego; opanowanie specyfiki obrotu nieruchomościami zachodzącej z uwagi na strony czynności prawnych lub ich przedmiot;
opanowanie reguł wykładni i stosowania norm prawnych charakterystycznych dla obrotu nieruchomościami.
36
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, omawianie przypadków, rozwiązywania kazusów, analiza judykatury.
Egzamin pisemny – test jednokrotnego wyboru.
1. Pojęcie nieruchomości oraz pojęcie obrotu nieruchomościami.
2. Przeniesienie własności nieruchomości.
3. Przewłaszczenie nieruchomości na zabezpieczenie.
4. Prawo odkupu i prawo pierwokupu nieruchomości .
5. Odrębna własność lokali – 6 h.
6. Specyfika obrotu nieruchomościami rolnymi.
7. Specyfika obrotu nieruchomościami skarbowymi i samorządowymi.
8. Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców.
Literatura podstawowa:
System Prawa Prywatnego. Tom 4. Prawo rzeczowe, pod red. E. Gniewka, wyd. 2, Warszawa 2007.
System Prawa Prywatnego. Tom 3. Prawo rzeczowe, pod red. T. Dybowskiego, wyd. 2, Warszawa 2007.
Bieniek G., Rudnicki S., Nieruchomości. Problematyka prawna, Warszawa 2004 lub nowsze wydanie.
Rudnicki S., Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe, wyd. 7, Warszawa 2006
lub nowsze wydanie.
Rudnicki S., Ustawa o księgach wieczystych i hipotece. Przepisy o postępowaniu w sprawach wieczystoksięgowych. Komentarz, wyd. 4, Warszawa 2005 lub nowsze wydanie.
Bieniek G., Marmaj Z., Ustawa o własności lokali. Komentarz, 3. wyd., Warszawa 2001 lub nowsze wydanie.
Drozd E., Przeniesienie własności nieruchomości, Kraków-Warszawa 1974.
Drozd E., Ustanowienie odrębnej własności lokalu, Rejent 1994, nr 12.
Dziczek R., Własność lokali. Komentarz, Warszawa 2003 lub nowsze wydanie.
Gołaczyński J., Przewłaszczenie na zabezpieczenie, Warszawa 2004.
Górecki J., Prawo pierwokupu, Zakamycze 2002.
Krajewski M., Umowa przedwstępna, wyd. 2, Warszawa 2002.
Podrecka M., Rozwiązanie umowy za zgodą stron, Bydgoszcz 2003.
Rudnicki S., Pojęcie nieruchomości gruntowej, Rejent 1994, nr 1.
Rudnicki S., O pojęciu nieruchomości w prawie cywilnym, Przegląd Sądowy 1999, nr 9.
Skoczylas J.J., Cywilnoprawny obrót nieruchomościami przez cudzoziemców (po wejściu Polski do Unii Europejskiej),
Warszawa 2004.
Swaczyna B., Prawne wyodrębnienie gruntu na powierzchni ziemi, Rejent 2002, nr 9.
Swaczyna B., Umowne zniesienie współwłasności nieruchomości, Warszawa 2004.
Szpunar A., Odstąpienie od umowy o przeniesienie własności nieruchomości, Rejent 1995, nr 6.
Truszkiewicz Z., Ustawa o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców z komentarzem, Kraków 1996.
Truszkiewicz Z., Przeniesienie własności nieruchomości rolnej w świetle ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, cz. I.
– Rejent 2003, nr 9, cz. II. – Rejent 2003, nr 11.
37
Stopień, imię i nazwisko: dr Jacek Czaja
Nazwa przedmiotu: Logika
Liczba godzin:
Studia stacjonarne: x
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Natura języka naturalnego a także proces dydaktyczny na poziomie szkolnictwa średniego nie sprzyjają rozwijaniu
i kultywowaniu umiejętności precyzyjnego i poprawnego mówienia i rozumowania. W zderzeniu z naukami
prawnymi problem ten staję się na tyle istotny, że wymagać będzie od absolwenta pracy głównie na tekstach prawnych. Pierwszeństwo wykładni literalnej wymaga zaś precyzyjnego i jednoznacznego posługiwania się językiem.
Kurs logiki dwuargumentacyjnej ma na celu uporządkowanie wiedzy oraz – poprzez systematyczne ćwiczeniawykształtowanie nawyku odpowiedzialnego i jednoznacznego posługiwania się wypowiedziami. Po jego zakończeniu studenci mają nawyk wnikliwego interpretowania prawa i wywodzenia poprawnych wniosków z wypowiadanych zdań języka specjalistycznego. Unikają również najczęstszych błedów będących powodem niekonwalidowalnych usterek prawnych. Dzięki temu mają praktyczne narzędzie do dalszego studiowania dogmatyk oraz
umiejętnego posługiwania się językiem w praktyce.
Metody dydaktyczne:
Wykład ma formę wprowadzania zagadnień teoretycznych, które konfronowane są z wieloma przykładami z języka prawa i języka prawnego. Jednocześnie sami studenci proponują przykłady z języka potocznego. Każdy z kolei
przykład jest szczegółowo analizowany w sposób analityczny oraz graficzny. Przedstawiane są -jeśli istnieją-metody alternatywne oraz symulacje sposobów pośrednich. Użyteczna jest również rola technik mnemotechnicznych
i komparatystycznych. Schematy formalne prezentowane są w formie przejrzystych slajdów w prezentacji multimedialnej. Dodatkowo rozwiązywanie zagadnień teoretycznych wzbogacane jest aktualnymi przykładami medialnymi.
Egzamin ma formę pisemnego testu wielokrotnego wyboru. Składa się z ośmiu zadań praktycznych, w których są
dwa moduły: obowiązkowy dla każdego zestawu zadań i fakultatywny- o zróznicowanej formie. W pierwszym
z nich znajdują się: polecnie sprawdzenia poprawności formuły tautologiczności, oparte o dogmatykę zadanie
z klasycznego rachunku zdań, oparte o język prawniczy sylogizm klasyczny w wersji arystotelesowskiej bądź entymemat oraz zadanie polegające na ustaleniu stosunku zakresowego. Stanowią one 50% wymagań egzaminacyjnych. Moduł dr ugi zawiera cztery zadania i obejmuje losowo zadania: sprawdzenia poprawności syntaktycznej
wyrażeń języka prawa lub prawniczego, zadanie z kwadratu logicznego dla zdań kategorycznych lub modalnych,
zadanie sprawdzające umiejętność ustalenia rodzaju nazw, definicji, relacji lub wnioskowań i ich wzajemnego stosunku, zadanie polegające na ustaleniu błędów definicji z języka prawa, zadanie wymagające wskazania poprawnego/błędnego podziału logicznego, przekształcenia zdań ( konwersji, obwersji, kontrapozycji częściowej i zupełnej) oraz inwersji, wskazania cech relacji lub też ustalenia relacji wg wskazanych kryteriów, ustalenia rodzaju pytania z zakresu logiki erotetycznej lub udzielenia odpowiedzi według kryteriów wskazanych w poleceniu. Ten moduł to pozostałe 50% wymagań egzaminacyjnych. Test wielokorotnego wyboru zawiera polecenia wskazania poprawnej bądź błędnej odpowiedzi. Czas trwania egzaminu to 90 minut.
38
I. Wprowadzenie do metodologii nauki oraz specyfikacja metodologii nauk prawnych. Miejsce i rola logiki w naukach prawnych z uwzględnieniem problematyki semiotyki, natury norm prawnych i teorii aktów mowy. Omówienie zagadnień płaszczyzn języka i metod ich analizy. Odniesienie relacji klasycznej logiki dwuargumentacyjnej do logik wielowartościowych i deontycznych.
II. Ogólne zagadnienia nauk o znaczeniu i użyciu języka oraz roli gry językowej w naukach prawniczych.Zagadnienia pragmatycznego ufundowania znaczenia w języku i filozofii języka potocznego oraz języków sztucznych. Pojmowanie języka jako czynności na gruncie dogmatyk prawniczych wraz z omówieniem teorii czynności mowy
Austina i Searle'a. Analiza roli dogmatu i aksjomatu oraz funktorów prawdziwościowych z obszernie rozbudowanymi przykładami z języka potocznego, języka prawa i prawnego. Szczególny nacisk w tej częsci wykładu połozony jest na wielość przykładów stosowania reguł logiczncznej aplikacji aksjomatów i omyłek a także błędów języka potocznego. Pojęcie prawy i fałszu. Odróżnienie ich od kłamstwa i prawdy kategoryzowanej arystotelesowsko.
Prawdy i fałsze analityczne przedstawione są z najbardziej aktualnymi przykładami z mediów.
III. Wychodząc z semantyki omówione zostają zagadnienia kategotii syntaktycznej i kłopotów definicyjnych pojęcia.
Podając wiele przykładów wprowadzone zostaje pojęcie nazwy, zdania, funktora i ich rodzajów ( nazwotwórczego, zdaniotwórczego i funktorotwórczego). Szczególna uwaga w tej części skupia się na umiejętności rozróznienia
użycia spójników i konsekwencji z tego wynikających. Reguły kwalifikacyjne i klasyfikacyjne w syntaktyce. Analizie zostają poddane proponowane przez studentów zdania proste i złożone z języka potocznego oraz analizowane są zdania z języka prawa i prawnego.
IV. Przedmiotem wykładu jest nazwa. Bazując na konkretnych przykładach omówiona zostaje jej problematyka
i w konsekwencji wprowadzone zostają pojęcia desygnatu, treści, cech, zakresu. Następnie kolejno pojawiają się
kryteria podziału nazw ze szczególnym wskazaniem na prawniczą aplikację w odniesieniu do norm. W części
końcowej użyte zostaje pojęcie supozycji i jej rodzajów.
V. Stosunki zakresowe. Metody ich wyznaczania wg różnych schematów. W tym wykładzie niemal w całości problematyka teoretyczna zostaje podporządkowana przykładowym zadaniom i sposobom wyznaczania stosunków.
VI. Definicje realne i nominalne- sposoby oznaczania. Pojęcie wypowiedzi mętnych.Rozpoczynając od klasycznej
definicji kolejno zostają omówione rodzaje definicji wg kryteriów budowy, arbitralności, pragmatyczności i utylitarności. Na przykładach analizowane są usterki definiowania( za szeroka, za wąska, za szeroka i za wąska jednocześnie, idem per idem, ignotum per ignotum). W części końcowej omówione zostają błędy pozalogiczne definiowania.
VII. Pojęcie relacji. Dziedzina i przeciwdziedzina relacji.Własności relacji ( znaczność,symetryczność, przechodniość, zwrotność, spójność). Analiza cech stosunków zakresowych jako relacji. Relacje proste i złożone
VIII. Klasyczny rachunek zdań. Pojęcie tautologii i kontrtautologii i metody ich badania. Metody założeniowe i zero-jedynkowe. Praktyczne zadania z podstawiania i zastępowania pojawiają się w kontekście użycia na praktycznych przykładach.
IX. Rachunek nazw. Pojęcie zdań kategoryczncych i modalnych. Interpretacje zdań i ich rodzaje. Kwadrat logiczny oraz przekształcanie zdań. Wielość analizowanych przykładów spełnia pragmatyczne znaczenia dla studenta z wprowadzonej teorii.
X. Sylogizm kategoryczny. Entymemat. Metody badania poprawności trybów sylogistycznych: arystotelesowaska, algorytmiczna, graficzna. Omówione zostają też metody nieoznaczoności Wernera Heisenberga i Goedla.
XI. Argumentacje i spory. Racjonalność i sposoby reguł racjonalnej dyskusji. Ogólna teoria dyskursu i metody argumentacji prawniczej od Arystotelesa, przez Ockhama po Perelmana, Alexy'ego i Habermasa. Reguły odpowiedzialności w dyskursie.
XII. Rozumowania i wnioskowania. Ocena materialna wnioskowań. Odróżnienie wnioskowań niezawodnych
i uprawdopodabniających. Intuicyjne i formalne oceny rozumowań. Schematy rozumowań oraz rozumowania
pozornie pewne (mętne). Błędy w rozumowaniach subiektywnie pewnych.
39
XIII. Pojęcie i problematyka logiki erotetycznej. Rys historyczny oraz możność i możliwość aplikacji logiki pytań
w sytuacjach prawniczych jak przesłuchanie, kwestionariusze, grupy badawcze i statystyczne. Charakter i rodzaje
pytań. Przykłady sposobów rozróżniania rodzajów pytań.
XIV. Odpowiedzi ich rodzaje. Ich natura i charakterystyka oraz problem adekwatności odpowiedzi.
XV.Wykład końcowy, w którym zostaje podsumowana problematyka Semestralna oraz omówione zostają
założenia egzaminu. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na umiejętność praktycznego rozwiązywania
zadań.
Literatura obowiązkowa:
Logika dla prawników, red. Andrzej Malinowski, Wydawnictwo LEXISNEXIS 2007
Przewodnik do ćwiczeń z logiki dla prawników, red. Andrzej Malinowski, Wydawnictwo LEXISNEXIS 2007
Kultura logiczna w przykładach, Teresa Hołówka, Wydawnictwo Naukowe PWN 2006
Logika praktyczna, Zygmunt Ziembiński, dowolne wydanie
Elementy logiki.Wykład dla prawników, Władysław Wolter, Maria Lipczyńska, Warszawa
Ćwiczenia z logiki, Barbara Stanosz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007
Przewodnik do ćwiczeń z logiki dla studentów prawa i administracji, Andrzej Grabowski, dowolne wydanie
Nazwa przedmiotu: Negocjacje i argumentacje w prawie
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 3
grupa treści kierunkowych
Wykład ma na celu upowszechnienie zastosowania mediacji jako metody rozwiązywania sporów prawnych, istotnie
odciążającej sądy oraz urzędy administracyjne, przyśpieszającej załatwianie spraw i poprawiającej przez to sytuację podmiotów uwikłanych w spory prawne. Prezentacja modeli i praktycznych sposobów przedmiotu zakłada,
że efektem celowym kształcenia jest uzyskanie kompetencji ogólnej i specyficznej do praktycznego zastosowania.
U absolwentów wykształcić powinna się postawa, że powszechne stosowanie niekonfliktowych metod rozstrzygania jako korzystnej dla podmiotów, efektywnej, prawnie dozwolonej, alternatywnej do procedur sądowych metody rozwiązywania sporów jest korzystne i praktyczne nie tylko w sprawach administracyjnycjnych ale też pozostałych gałęziach prawa.Wykład ma na celu rozszerzenie wiedzy studentów na temat skutecznych zachowań negocjacyjnych, szczególnie w polskim, prawniczym kontekście językowym. Nie zostaje też pominięta problematyka siy argumentacji zwalczającej argument siły w sposób skuteczny.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień modeli teoretycznych jest tylko pretekstem do nawyku ćwiczenia rozwiązywania praktycznych metod polegających na grach słownych, rozstrzyganiu kazusów a na opanowaniu mowy ciała kończąc. Prezentacje multimedialne zawierają czytelne schematy i sposoby rozwiązywania problemów, w których najważniejszym jest praktyczna symulacja i ocena uzyskanego rozstrzygnięcia. Konieczny jest przy tym aktywny – wręcz
40
decydujący-udział studentów w inscenizacjach, taktykach i warsztatach praktycznych.Stąd moduł lingwistyczny, w którym uczestnicy ćwiczą i praktycznie stosują najważniejsze struktury gramatyczno-leksykalne związane
z otwieraniem, prowadzeniem i zamykaniem negocjacji prawniczych oraz z modułu teoretyczno-praktycznego
poświęconego wybranym zagadnieniom z zakresu negocjacji oraz argumentacji oraz prezentacji i przyswojeniu
niezbędnego słownictwa specjalistycznego:
Zaliczenie przedmiotu ma charakter trzech zadań cząstkowych, mających udział 1/3 każde z tym, że dwa z nich odbywają się w trakcie Semestru a trzecie na zakończenie. Pierwsze z nich polega na kreatywnym pisemnym sposobie rozwiązania praktycznego problemu związanego z kazusem opartym o niejednolitą wykładnię konkretnego
przepisu lub sytuację zderzenia interesów i ma zapobiedc konfliktowi lub go rozwiązać. dr ugim elementem jest
praktyczna prezentacja zachowania negocjacyjnego ale ocenie podlega rzetelność, wiedza i umiejętność rozwiązania sytuacji przez obserwatora tj. innego studenta. Trzecim elementem jest ustna odpowiedź na dwa pytania teoretyczne weryfikująca wiedzę zdobytą w trakcie wykładu.
Wykład obejmuje:
I. Wprowadzenie do przedmiotu poprzez zaproponowanie pojęcia negocjacji, mediacji i argumentacji. Teoria ogólna
a specyfika nauk prawnych. Praca prawnika jako efekt/przyczyna konfliktu. Pojęcie ucierania i zgody.
II. Model konfliktu Thomasa i Pody'ego. Przydatność konfliktu. Możność rozwiązywania a możliwość rozwiązaniadylemat konstrukcyjny. Regulacje normatywne rozstrzygania konfliktu.
III.Zasady i przebieg mediacji. Negocjacje -warunki skutecznego negocjowania. Rodzaje negocjacji: niejawne, jawne,
plenarne, wewnętrzne, wewnętrzne w imieniu zespołów, obok stołu i pod stołem. Strategie negocjacyjne.
IV. Kryteria zwiększania zwycięstwa w sporze. Pojęcie dobrej racji i użycia odpowiednich narzędzi. Argumentowanie jako przekonywanie i namawianie. Taktyki walki.
V. Etyczne problemy chywtów argumentacyjnych, erstycznych oraz "brudnych"
VI. Pojęcie i rodzaje pozycji. Siła i jej rodzaje.
VII. Teoria komunikacji i jej paradygmaty. Intencje, dialog, kodowanie-dekodowanie, przyjmowanie różnych perspektyw.
VIII. Perswazja – pojęcie i rodzaje. Perswazja jako siła władzy. Elementy normatywne. Techniki perswazyjne werbalne i pozawerbalne. Styl komunikowania- teorie i przykłady.
IX. Praktyka- pojęcie i sens uzycia. Wytyczne jurydyczne negocjacji. Sądownictwo polubowne w KPC. Negocjacje
korporacyjne.
X. Mediacje jako zarządzanie negocjacjami. Mediacje w polskim prawie karnym. Charakter i istota mediacji w stosunkach administracyjnych i gospodarczych.
XI. Mediacja w polskim prawie – ujęcie porównawcze. Porównawcze mediacje w amerykańskim systemie prawnym.
Argumenty i zastrzeżenia.
XII. Sposoby budowania pozytywnych relacji międzyludzkich. Stereotypy dotyczące negocjacji. Struktura i przebieg
negocjacji. Przygotowywanie strategii negocjacji. Diagnoza zachowań rozmówców a adekwatność odpowiedzi.
Asertywność w sytuacjach negocjacyjnych.
XIII. Dopasowywanie elementów niewerbalnych komunikacji do elementów werbalnych.Stres w sytuacjach negocjacyjnych, techniki jego łagodzenia. Agresja i konflikt a asertywność. Scenariusze negocjacyjne i ich praktyczne
zastosowanie . Cechy skutecznego negocjatora/zespołu negocjacyjnego
XIV. Sporządzanie i wprowadzanie poprawek do umów w toku negocjacji. Przegląd podstawowej leksyki niezbędnej
do efektywnych działań negocjacyjnych (prawo handlowe, cywilne, typowe zwroty stosowane w umowach). Typy
umów a prawo kontraktowe. Typowe klauzule umowne.
XV. Parafraza w negocjacjach – język prawniczy a język potoczny. Kontekst międzykulturowy komunikacji w języku prawniczym
Prawnik a sztuka negocjacji i retoryki, Jolanta Jabłońska-Bonca, Wydawnictwo Prawnicze
Mediacja sądowa i pozasądowa. Zarys wykładu, Anna Kalisz, Adam Zienkiewicz, Wydawnictwo Kluwer-Polska
2009
Mediacje. Praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Christopher W. Moore, Wydawnictwo Kluwer Polska
2009
41
Negocjacje, Ewa Małgorzata Cenker, Wydawnictwo: Wyższa Szkoła. Komunikacji i Zarządzania 2002
Jak wygrać każde negocjacje, nie podnosząc głosu, nie tracąc zimnej krwi i nie wybuchając gniewem, Robert Mayer,
Wydawnictwo: MT Biznes, 2007
Zasady negocjacji. Kompendium wiedzy dla trenerów i menedżerów. Roy J. Lewicji i in., Rebis 2007
Sztuka perswazji, pod red. Rafała Gapriela i Katarzyny Leszczyńskiej, Kraków 2004
Nazwa przedmiotu: Teoria i filozofia prawa
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 5
Podstawowym założeniem przedmiotu teoria i filozofia prawa jest ukształtowanie u studenta kończącego Studia
ogólnej perspektywy natury prawa i jego cech. Taka możliwość spojrzenia na materię będąca przedmiotem studiów pozwala inaczej spojrzeć na dogmatyki prawa i ujrzeć szczególne prawidłowości regulacji prawnych bez
względu na ich literalne brzmienie. Filozofia prawa zaś daje studentowi narzędzie do samodzielnego i krytycznego spojrzenia na determinizm bądź inderterminizm sposobów regulacji, metod i podstaw, z których normy prawa wyrastają. Wiedza ta pozwala absolwentowi stawiać samodzielnie pytania w poszukiwaniu optymalnych roziwązań.
Metody dydaktyczne:
Teoria i filozofia prawa jest prezentowana z natury swojej jako analiza i deskrypcja poglądów, które charakteryzują się wysokim stopniem abstrakcji języka. Dlatego omawianiu problemów teoretycznych służy szereg odniesiń
do języka potocznego a w szczególności do dogmatyki, którą student kończący Studia znać pownien. Prezentowane zagadnienia mają charakter problematyczny, w którcch student sam powinien poszukiwać odpowiedzi a co
najważniejsze sam zadawać pytania. Odniesienia praktyczne znajdują się w odesłaniach do precedensowych rozstrzygnięć jurydycznych oraz praktyki prawniczej.
Egzamin ma formę pisemnej odpowiedzi na 10 pytan szczegółowo odnoszących się do zagadnień podejmowanych
w trakcie wykładu. Osiem z nich stawia przed studentem wymaganie odzwierciedlenia wiedzy zdobytej w trakcie
studiowania przedmiotu. Stanowi to ogółem 80% wartości oceny końcowej. Jedno pytanie ma charakter otwartego, w którym student powinien kreatywnie rozwiązać postawiony w pytaniu problem opierając się jednak przez
odniesienia do wiedzy przedstawionej w trakcie wykładu. To pytanie ma wartość 1/10 oceny końcowej. Wreszcie
pytanie ostatnie odności się do oceny problemu teoretycznego i powinien być on rozwiązany na podstawie wybranego przez siebie kodeksu zawodowego. Egzamin trwa 60 minut. Studenci poinformowani są, że ocenie podlega
też nalityczny charakter odpowiedzi a dodatkowym atutem są odniesienia do dogmatyki.
Poszczególne wykłady obejmują:
I. Wprowadzenie do pojęcia teorii prawa. Ogólna teoria a teoria dogmatyk prawniczych. Filozofia prawa-problem
samodzielności dyscypliny i dystynkcji od filozofii państwa. Pojęcie metodologii i metod badawczych. Plaszczyzny badawcze prawoznawstwa.
42
II. Zagadnienie systemu i ujęcia niesystemowe prawa. Elemety konstytutywne teorii i możliwości ich budowy. Niemozność falsyfikacji teorii jako atut. Relacja teorii do praktyki. Zbiory kolektywne i merelolgiczne jako podstawa
teorii prawa kontynentalnego.
III. Pojęcie elementu systemu. Zagadnienia normy, optatywu i przepisu. Językowe i pozajęzykowe pojmowanie norm.
Budowa tych elementów- wady i zalety.
IV. Problematyka językowa teorii jurydycznych. Teoria aktów mowy- ujęcie historyczne i komparatystyczne. Analiza
pozioma i pionowa aktów mowy w systemie. Zalety niejęzyowego pojmowania składników systemu.
V. Praktyka. Teoria działania a praktyka filozoficzna. Modele teleologiczne i aprioryczne. Identyczność działań. Przyczyny i motywy działań a kwestia wolności. Redkukcjonizm działań.
VI. Hierarchiczność jako pojęcie fundamlentalne. Natura i rozumienie pojęcia na przykłądach historycznych, ze
szczególnym uwzględnieniem naturalizmu, teorii Kanta, pozytywizmu prawnego, teorii Kelsena i Harta. Ponowoczesne teorie.
VII.Niesprzeczność. Niezgodności a sprzeczności. Istota i rodzaje sprzeczności. prakseologia prawa. Metody usuwania i konwalidowania problemów.
VIII. Wymogi poprawności systemu. Luki-pojęcia, spory, sposoby usuwania. Problem spójności i otwartości systemu. Realizm prawny jako remadium na problemy. Nihilizm jako metoda alternatywna. I
X. Dobro jako cnota prawna. Predykaty i orzeczniki. Natura i charakter pojęcia. Wadliwość definicji dogmatycznych.
Kara jako konsekwencja naruszenia dobra. Teorie kary od czasów Hammurabiego po ujęcie nowoczesne zasługiwania na karę. X. Sprawiedliwość a prawo. Pojęcie, teorie materialne i formalne. Szczególny nacisk położony zostaje na sprawiedliwość proceduralną w ujęciu współczesnych teorii Rawlsa, Nozicka, Habermasa i Alexy'ego.
XI.Obowiązywani prawa. Charakterystyka pojęcia porównawczego na tle pozytywizmu i naturalizmu. Szkoły trzeciej dr ogi ze szczególnym naciskiem na najnowsze propozycje filozofii ekonomicznych szkół oraz szkół ponowoczesnych i postmodernistycznych.Wykładnia prawa-teorie, stanowiska, przedstawiciele najwybitniejszych szkół.
XII.Stosowanie prawa. Metody pojmowania pojęcia. problem sprawozdawczości definicji. Róznice w ujęciach von
Wrighta, Znamierowskiego, Petrażyckiego, Habermasa. Stanowiska odmienne: hermeneutyka i filozofia analityczna. Kompetencja i jej pojmowanie. Rodzaje kompetencji.
XIII. Egoizm jako metoda tworzenia prawa. Rodzaje egozimu w prawie- od Smitha do Frege'go. Znajomość prawa
i jego rodzaje. XIV. Pojęcie racjonalności prawa. Utylitarny i pragmatyczny charakter teorii racjonalnego ustawodawcy. Problem aplikacji teorii rozumu. Rozróznienie rozumowej, racjonalnej, nieracjonalnej i irracjonalnej teorii tworzenia i stosowania prawa. Rodzaje racjonalności w prawie.
XV. Pojęcie kodeksu zawodowego i jego cechy. Róznice w pojmowaniu etyki zwodowej w systemach prawniczych.
Relacja etyki, moralności i korporacyjnych zasad postępowania. Kodeksy etyki zawodowej w Polsce. Analiza wybranego kodeksu korporacyjnego w systemie common law.
Zarys teorii prawa,Wronkowska Sławomira, Ziembiński Zygmunt, dowolne wydanie Filozofia dla prawników, Derdej Piotr, Płużański Tadeusz, Polskie Wydawnictwo Prawnicze Iuris 2007
Kodeks etyczny wybranego zawodu prawniczego lub okołoprawniczego wybranego przez studenta
Wprowadzenie do filozofii prawa, Marek Zirk-Sadowski, Wydawnictwo: Zakamycze 2001
Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki, Maciej Zieliński, Wydawnictwo: LexisNexis2002
Etyczne problemy prawa. Zarys wykładu,Tomasz Pietrzykowski, Wydawnictwo: Naukowa Oficyna Wydawnicza
2005
Teoria prawa, Jerzy Stelmach, Ryszard Sarkowicz, Wydawnictwo UJ 1998
43
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Janusz Koczanowski
Nazwa przedmiotu: Elementy prawa i procedury cywilnej
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): podstawy prawoznawstwa.
Posługiwanie się podstawowymi pojęciami cywilnoprawnymi, dokonywanie podstawowych czynności prawnych,
zwłaszcza polegających na zawieraniu umów
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych i unormowań prawnych ilustrowanych przypadkami i przykładami orzecznictwa sądowego
Egzamin testowy (test wielokrotnego wyboru, oparty na zasadzie punktów ujemnych za błędne i punktów dodatnich
za prawidłowe odpowiedzi). Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie ponad 50% możliwych do uzyskania punktów za odpowiedzi prawidłowe.
1. Pojęcie prawa cywilnego i jego źródła,zasady ogólne prawa cywilnego, ochrona dóbr osobistych.
2. Podmioty prawa cywilnego i ich zdolności: osoby fizyczne, osoby prawne, niepełne osoby prawne .
3. Reprezentacja podmiotów: przedstawicielstwo, pełnomocnictwo, prokura .
4. Przedawnienie i terminy zawite .
5. Pojęcie prawa rzeczowego, rzeczy i ich rodzaje, systematyka podmiotowych praw rzeczowych.
6. Własność: pojęcie, nabycie i utrata, granice, ochrona, współwłasność .
7. Użytkowanie wieczyste i ograniczone prawa rzeczowe.
8. Księgi wieczyste i hipoteka, posiadanie i jego skutki.
9. Zobowiązania w prawie cywilnym: pojęcie, rodzaje, źródła .
10 Czynności prawne jako źródło zobowiązań: pojęcie, rodzaje, dokonywanie, forma czynności prawnych, wady
oświadczenia woli, przesłanki ważności czynności prawnych.
11. Umowa jako źródło zobowiązań, klasyfikacja umów, sposoby zawierania, wykonywanie, odpowiedzialność kontraktowa.
12. Czyny niedozwolone jako źródło zobowiązań: typologia czynów, zasady odpowiedzialności za szkodę.
13. Elementy procedury cywilnej: pojęcie, rodzaje i zasady postępowania cywilnego, uczestnicy, zaskarżanie orzeczeń sądowych, sądowe postępowanie egzekucyjne .
Prawo cywilne i handlowe [red. W.J. Katner], Zakamycze 2006 (fragmenty)
Goettel M., Bieliński A., Piszczek J., Elementarny kurs postępowania cywilnego, Wyd. UWM, Olsztyn 2007
Lewandowski J., Podstawy prawa (fragmenty), Wyd. SGH, Warszawa 2008
44
Stopień, imię i nazwisko: dr hab. Janusz Koczanowski
Nazwa przedmiotu: Prawo handlowe
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 4
Rozumienie zasad podejmowania działalności gospodarczej i uzasadnienia zróżnicowania jej form organizacyjnoprawnych, umiejętność wyboru odpowiedniej formy organizacyjnoprawnej działalności gospodarczej oraz dokonywania czynności handlowych.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych oraz uregulowań normatywnych, ilustrowanych przykładami z zakresu orzecznictwa sądowego i poglądów doktryny.
Egzamin testowy (test wielokrotnego wyboru, oparty na zasadzie punktów ujemnych za błędne i punktów dodatnich
za prawidłowe odpowiedzi). Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie ponad 50% możliwych do uzyskania punktów za odpowiedzi prawidłowe.
1. Pojęcie prawa handlowego, jego źródła, zasady ogólne .
2. Pojęcie działalności gospodarczej, przedsiębiorcy, przedsiębiorstwa, ewidencja i rejestr działalności gospodarczej
.
3. Pojęcie spółki i klasyfikacja spółek w prawie polskim, firma, prokura .
4. Spółka cywilna – pojęcie, zasady funkcjonowania .
5. Spółka jawna: pojęcie, zasady funkcjonowania, zastosowanie .
6. Spółka partnerska : pojęcie, zasady funkcjonowania, zastosowanie .
7. Spółka komandytowa i komandytowo-akcyjna: pojęcie, zasady funkcjonowania, zastosowanie .
8. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością: pojęcie, założenie, organy, spółka jednoosobowa, prawa i obowiązki
wspólników, rozwiązanie i likwidacja .
9. Spółka akcyjna: pojęcie, zakładanie, organy, spółka jednoosobowa, prawa i obowiązki wspólników, odpowiedzialność prawna, rozwiązanie i likwidacja .
10. Przekształcenia spółek .
11. Papiery wartościowe w działalności gospodarczej: weksle, czeki, akcje, obligacje, konosamenty, dowody składowe .
Kidyba A., Prawo handlowe, C.H. Beck 2008
Kruczalak K., Prawo handlowe – zarys wykładu, LexisNexis 2007
Mróz T., Stec M., Prawo gospodarcze prywatne, C.H. Beck, 2005
45
Stopień, imię i nazwisko: prof. dr hab. Janina Rosicka
Nazwa przedmiotu: Makroekonomia
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): egzamin z mikroekonomii.
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: grupa treści kształcenia do wyboru
Ukazanie podstawowych problemów gospodarki makroekonomicznej, roli gospodarki polskiej, przygotowanie studenta do samodzielnej oceny zjawisk gospodarczych.
Metody dydaktyczne:
Wyklad teoretyczny z prezentacją miltimedialną oraz omawianiem przypadków.
Egzamin pisemny testowy, połowa pytań sprawdzająca ogólną wiedzę, połowa problemowa.około 60% zaliczonych
pytań ocena dostateczna, 67% plus dostateczna, 74% dobra, 81%dobra plus, 90% bardzo dobra.
Przedmiot i cele makroekonomii (2 godz.); doktryna ekonomiczna liberalizmu (2godz.); rola państwa w gospodarce
(4 godz.); model gospodarki nakazowej oraz doktryna Marksa(3 godz.); gospodarka w transformacji, Polska, Rosja, NRD (4godz.);prywatyzacja (2 godz.); inflacja (3 godz.); bezrobocie (3 godz.); teorie wzrostu: neoklasyczna,
nowa teoria wzrostu, racjonalnych oczekiwań, Keynesa (5 godz.); gospodarka globalna (2 godz.).
Milewski R., Kwiatkowski E., Podstawy ekonomii, Wydawnictwo Naukowe PWN 2007 (uprzednio: Milewski R.
(red.),
Elementarne zagadnienia ekonomii, Wydawnictwo Naukowe PWN (kilka wydań );
Bednarski M., Wilkin J.; Ekonomia dla prawników i nie tylko, LexisNexis (kilka wydań, ostatnie 2007)
Słownik ekonomiczny, Wydawnictwo Naukowe PWN 2008
46
Nazwa przedmiotu: Mikroekonomia
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): -.
Założenie wykladu to prezentacja ekonomicznego oglądu gospodarki w skali mikro. Celem nadrzędnym jest umożliwienie przyszłej komunikacji między prawnikiem a ekonomistą, stąd szczególny nacisk na terminologię ekonomiczną i podstawy metodologiczne ekonomii. Cele to nauczenie studenta specyfiki ekonomicznego myślenia
w tym terminologii ekonomicznej niezbędnej do zrozumienia ekonomicznych uwarunkowań kwestii prawnych,
a także rozumienia specyfiki polskiej gospodarki.
Metody dydaktyczne:
Wykład teoretyczny połączony z prezentacją multimedialną i omawianiem przypadków.
Egzamin pisemny testowy, składający się w połowie z pytań ogólnych sprawdzających wiedzę, a w połowie z pytań
odpowiedzi daje ocenę dostateczną, a 95% ocenę bardzo dobrą, reszta ocen proporcjonalnie.
Wprowadzenie do ekonomii obejmujące definicjęprzedmiotu ekonomii, zarys historii gospodarczej świata, omówienie metodologii ekonomicznej oraz obszerne przedstawienie problematyki związanej z instytucją własności i innych podstawowe kategorii (15 godz.). Omówienie mechanizmów rynku i konkurencji na przykladach (7 godz.),
teoria przedsiębiorstwa, koszty, typy przedsiębiorstw (8 godz.)
Milewski R., Kwiatkowski E., Podstawy ekonomii, Wydawnictwo Naukowe PWN 2007
(uprzednio: Milewski R. (red.), Elementarne zagadnienia ekonomii, Wydawnictwo Naukowe PWN (kilka wydań );
Bednarski M., Wilkin J.; Ekonomia dla prawników i nie tylko, LexisNexis (kilka wydań, ostatnie 2007)
Słownik ekonomiczny, Wydawnictwo Naukowe PWN 2008
47
Nazwa przedmiotu: Ekonomiczna analiza prawa
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): –
Ukazanie studentom jak można metody analizy ekonomicznej stosować w analizie systemów prawnych
Metody dydaktyczne:
Wykład teoretyczny z prezentacją miltimedialną i analizą przypadków
Egzamin testowy pisemny, połowa pytań sprawdzająca wiedzę ogólną, połowa problemowa; ponad 60% zaliczonych
pytań to ocena dostateczna, 95% to ocena bardzo dobra, reszta proporcjonalnie.
Przedmiot badań ekonomicznej analizy prawa; istniejące kierunki; liberalny, instytucjonalny, instytucjonalno-matematyczny, marksistowski (4 godz.); podstawowe problemy (2 godz.); utylitaryzm i ekonomiczna analiza prawa
(2 godz.); pojęcie sprawiedliwości (2 godz.); efektywność a sprawiedliwość (4 godz.); źródła sprawiedliwości (2
godz.); rozwiązanie Marshalla(2 godz.), kryterium Pareta (4 godz.); koncepcja Rowlsa (2 godz.); kryterium ekonomiczne dla norm prawnych (2 godz.); ekonomika sprawiedliwości Posnera (4 godz.).
Stelmach J., Soniewicka M. (red.red.) Analiza ekonomiczna w zastosowaniach prawniczych, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2007
Richard A. Posner, Economic Analyses of Law, Aspen Publishers, Wolters Kluwer. Law Business (kilka wydań, ostatnie 2007)
Miceli T., The Economic Approach to Law, Stanford University Press, 2004
48
Stopień, imię i nazwisko: dr Konrad Kohutek
Nazwa przedmiotu: Prawo konkurencji
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 3
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): wskazane jest
uprzednie zaliczenie takich przedmiotów jak: prawo i postępowanie administracyjne, prawo cywilne, prawo
handlowe .
Celem dydaktycznym przedmiotu jest przekazanie i uzyskanie przez studentów wiedzy na temat regulacji polskiego i wspólnotowego prawa antymonopolowego. Ta – stanowiąca jeden z filarów właściwego funkcjonowanie gospodarki wolnorynkowej – dziedzina prawa od kilku lat znajduje się w fazie dynamicznego rozwoju, mając coraz
większe znaczenie w obrocie prawno-gospodarczym w Polsce (jak i w innych krajach). Świadczy o tym (m.in.)
wzrastająca ilość wszczynanych przez organy antymonopolowe postępowań przeciwko przedsiębiorcom, którym
zarzuca się naruszenie prawa konkurencji. Zaznajomienie się przez studentów z instytucjami tego prawa staje się
więc coraz bardziej pożądane oraz potrzebne
Metody dydaktyczne:
Regulacje prawa konkurencji prezentowane będą w oparciu liczne przykłady z praktyki orzeczniczej sądów (głównie
wyroki Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości), jak i organów antymonopolowych (decyzje Prezesa UOKiK oraz Komisji Europejskiej). Przytaczane są także ekonomiczne
aspekty stosowania tych regulacji, tj. obrazujące rzeczywisty wpływ instrumentów prawa antymonopolowego na
rynek. Takie podejście powinno znacznie ułatwić studentom zrozumienie oraz nabycie wiedzy na temat (nierzadko niejednoznacznych) unormowań z zakresu wspomnianej dziedziny prawa. Wszystkie zajęcia przeprowadzane
są z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej (zazwyczaj ok. 12 do 20 slajdów w programie Powerpoint). Slajdy na najbliższe zajęcia są studentom udostępniane dr ogą mailową na ok. 2-3 dni przed danym wykładem w celu
umożliwienia im ogólnego zaznajomienia się z jego tematyką (względnie wydrukowania tych slajdów, aby mogli
je „ręcznie” uzupełniać notatkami sporządzanymi w czasie wykładu).
Egzamin w formie testowej (z reguły 25 pytań zawierających 3 lub 4 (czasem także 5) możliwych odpowiedzi, z których
prawidłowa jest albo tylko jedna albo tylko dwie, przy czym pytania, w których prawidłowe są dwie odpowiedzi są w
teście zaznaczone. Za prawidłową odpowiedź otrzymuje się zawsze 1 punkt, przy czym w pytaniach, w których prawidłowe są dwie odpowiedzi, 1 punkt przysługuje tylko za zaznaczenie wyłącznie tych dwóch odpowiedzi.
I. Zagadnienia wstępne – pojęcie „konkurencji” (aspekt prawny i ekonomiczny), – cele prawa konkurencji (korzyści
konkurencji), – zakres przedmiotowy ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (dalej zwana także ustawą
antymonopolową), klasyfikacja instytucji prawa konkurencji, – ochrona interesu publicznego jako warunek stosowania polskiej ustawy antymonopolowej, – tzw. prywatnoprawne stosowanie prawa konkurencji (wzmianka), –
tendencje do większej ekonomizacji prawa konkurencji.
II. Zakres podmiotowy i terytorialny polskiego prawa konkurencji oraz jego relacja do prawa wspólnotowego – pojęcie przedsiębiorcy na gruncie ustawy antymonopolowej (w tym relacja do pojęcia przedsiębiorcy na gruncie innych ustaw), -łącznik faktycznego lub potencjalnego miejsca wystąpienia antykonkurencyjnego skutku jako kryterium wyznaczającym terytorialny zakres stosowania ustawy antymonopolowej, – granica stosowania polskie-
49
go oraz wspólnotowego prawa konkurencji (przesłanka możliwości wpływu praktyki rynkowej na handel między
państwami członkowskimi).
III. Rynek właściwy (relewantny) – wyznaczenie rynku jako warunek konieczny stosowania prawa konkurencji
(identyfikacja konkurentów i/lub płaszczyzn rywalizacji ekonomicznej), – ogólne pojęcie rynku oraz jego rodzaje
(monopol, duopol, oligopol, rynek z konkurencją niedoskonałą, rynek z konkurencję doskonałą), – pojecie rynku
właściwego na gruncie ustawy antymonopolowej (oraz prawa wspólnotowego), – rynek właściwy pod względem
produktowym (metody ustalania substytutywności produktów jako zasadniczego kryterium zdefiniowania rynku właściwego asortymentowo), – rynek właściwy pod względem geograficznym (kryteria wyznaczania), – rynek
właściwy pod względem czasowym.
IV. Porozumienia antykonkurencyjne – pojecie „porozumienia” na gruncie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (porozumienia wertykalne i horyzontalne, kartele, uzgodnione praktyki), – typowe porozumienia antykonkurencyjne (porozumienia cenowe, porozumienia kontyngentowe, podział rynku, porozumienia dyskryminujące, zmowy przetargowe), – reglamentacja antykonkurencyjnych porozumień wertykalnych (minimalne oraz
maksymalne ceny odsprzedaży produktów w porozumieniach dystrybucyjnych, tzw. klauzule „czarne”, dystrybucja selektywna i wyłączna, franchising, efekty skumulowane); – reglamentacja antykonkurencyjnych porozumień
horyzontalnych (zakazane kartele a dopuszczalna kooperacja firm konkurujących); – wyjątki od zakazu zawierania porozumień antykonkurencyjnych (porozumienia bagatelne grupowe oraz indywidualne wyłączenia z tego
zakazu (ciężar dowodowy); doktryna ograniczeń akcesoryjnych).
V. Pozycja dominująca – pojęcie pozycji dominującej („siły rynkowej”); kryteria ustalania posiadania pozycji dominującej przez przedsiębiorcę (wielkość udziału rynkowego, bariery wejścia na rynek), – przyczyny uzyskania pozycji dominującej, – kolektywna pozycja dominująca.
VI. Nadużywanie pozycji dominującej – pojęcie nadużywania pozycji dominującej (klauzula generalna); pojęcie wykluczenia z rynku; foreclosure effect), – typowe praktyki stanowiące przejaw nadużycia: nieuczciwe ceny (ceny
nadmiernie zawyżone, ceny rażąco niskie, skrośne subsydiowanie), rabaty lojalnościowe; tzw. „wiązanie”/pakietowanie produktów (kiedy praktyka taka stanowi nadużycie?); tzw. transfer nadużycia pozycji dominującej („lewarowanie”), – odmowa dostępu do tzw. urządzeń kluczowych (essential facilities) jako rodzaj nadużycia (warunki
zobowiązania firmy dominującej udzielania dostępu do takich urządzeń w tym do określonych informacji/licencji), – argumentacja prawna przedsiębiorcy o pozycji dominującej mająca wykluczyć kwalifikację jego zachowań
rynkowych jako nadużycie (m. in. obiektywne uzasadnienie).
VII. Kontrola koncentracji przedsiębiorców – pojęcie koncentracji przedsiębiorców oraz jej rodzaje (koncentracje
horyzontalne, wertykalne i konglomeratowe), – formy koncentracji (fuzja, przejęcie kontroli, utworzenie wspólnego przedsiębiorcy/joint venture), – warunki powstania obowiązku zgłoszenia zamiaru dokonania koncentracji Prezesowi UOKIK lub Komisji Europejskiej (tzw. progi bagatelności koncentracji; przypadki wyłączenia tego
obowiązku), – decyzje organów antymonopolowych w sprawie koncentracji (kryteria oceny dopuszczalności
koncentracji/ jej zgodności z prawem).
VIII. Ochrona zbiorowych interesów konsumentów – pojęcie praktyki naruszającej zbiorowe interesy konsumentów,
– nieuczciwe praktyki rynkowe lub czyny nieuczciwej konkurencji godzące w zbiorowe interesy konsumentów, –
instrumenty prawne służące zapobieganiu i zwalczaniu naruszania zbiorowych interesów konsumentów.
IX. Egzekwowanie prawa konkurencji przez organy antymonopolowe – rodzaje postępowań prowadzonych przed
Prezesem UOKiK, – wszczęcie, zawieszenie, umorzenie oraz zakończenie postępowania antymonopolowego, –
uprawnienia Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisji Europejskiej (żądanie informacji, kontrola i przeszukania przedsiębiorcy), – kary za naruszenie prawa konkurencji: zasady wymierzania kar
oraz ustalania ich wysokości, okoliczności „łagodzące” oraz obciążające przedsiębiorcę, warunki zwalniania z
kary oraz redukowania jej wysokości; polityka tzw. pobłażania (leniency).
X. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów – procedura składania odwołań do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów od decyzji (postanowień) Prezesa UOKiK, – zakres kognicji Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
XI. Prywatnoprawne stosowanie prawa konkurencji (tzw. private enforcement) – dochodzenie przed sądami powszechnymi roszczeń odszkodowawczych za szkodę spowodowaną naruszeniem prawa konkurencji (podstawy
prawne, środki dowodowe, relacja postępowania „prywatnego” do postępowania „publicznego”, tj. prowadzonego przez organ antymonopolowy).
Brodecki Z. (red.), Konkurencja, Lexis Nexis, Warszawa 2004;
Banasiński C., Piontek E. (red.), Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz, LexisNexis, Warszawa
2009;
Fornalczyk A., Biznes a ochrona konkurencji, Oficyna, Kraków 2007;
Kohutek K., Sieradzka M., Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz,
Wolters Kluwer business, Warszawa 2008. T. Skoczny (red.) Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komentarz, C-H. Beck, Warszawa 2009.
50
Stopień, imię i nazwisko: dr Katarzyna Owsiak
Nazwa przedmiotu: Finanse publiczne
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): Ekonomia, Finanse.
Celem zajęć dydaktycznych jest zapoznanie słuchaczy z istotą i rolą finansów publicznych w państwach demokratycznych funkcjonujących w warunkach gospodarki rynkowej. W ramach tych zagadnień scharakteryzowany zostanie system finansów publicznych w Polsce po 1990 roku, a także zaprezentowany zostanie stan reformy finansów publicznych. Mając na uwadze kierunek studiów podczas wykładów zostaną omówione możliwości wykorzystania finansów, a zwłaszcza budżetu (państwa, województwa, powiatu, gminy) do zarządzania jednostkami administracji publicznej (sektora finansów publicznych).
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, dyskusja dydaktyczna,
metoda problemowa.
Egzamin końcowy w formie pytań opisowych (od 5 do 10 pytań).
1. Istota Finansów Publicznych – 2 godz. 1.1. Ujęcie finansów publicznych w nauce, 1.2. Ujęcie finansów publicznych
w ustawodawstwie polskim, 1.3. Finanse publiczne a finanse niepubliczne (prywatne)
2. Cele i funkcje finansów publicznych – 2 godz., 2.1. Państwo w systemie ekonomicznym, 2.2. Czynniki określające funkcje finansów publicznych w gospodarce rynkowej – kategorie dóbr publicznych, 2.3. Funkcje finansów publicznych – alokacyjna, redystrybucyjna, stabilizacyjna
3. System finansów publicznych – 2 godz. 3.1. Przekrój podmiotowy – formy organizacyjnoprawne jednostek sektora finansów publicznych – zagadnienia wstępne, 3.2. Przekrój prawny, 3.3. Przekrój instytucjonalny, 3.4. Przekrój instrumentalny;
4. Zakres sektora finansów publicznych – 4 godz. 4.1. Podmioty sektora finansów publicznych, 4.2. Państwowa i samorządowa gospodarka budżetowa – jednostki budżetowe, zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze
5. Fundusze celowe – 2 godz. 5.1. Definicja i funkcje funduszy celowych, 5.2. Proces transformacji funduszy celowych, 5.3. Fundusze celowe od 2006 r., 5.4. Zalety i wady funduszy celowych, 5.5. Kontrola nad funduszami celowymi, 5.6. Budżet państwa a fundusz celowy
6. Środki publiczne – 2 godz., 6.1. Dochody publiczne, 6.2. Wydatki publiczne
7. Budżet państwa – 4 godz. 7.1. Ujęcie ekonomiczne, prawne i społeczne budżetu, 7.2. Etapy rozwoju instytucji budżetu, 7.3. Cechy i funkcje budżetu, 7.4. Zasady budżetowe, 7.5. Procedura opracowywania, uchwalania, wykonywania i kontroli budżetu
8. Budżety jednostek samorządu terytorialnego – 4 godz. 8.1. Dochody gmin, powiatów, województw, 8.2. Wydatki
gmin, powiatów, województw, 8.3. Procedura opracowywania, uchwalania, wykonywania i kontroli budżetu JST,
8.4. Nierównowaga budżetowa – limity zadłużenia
9. System podatkowy i polityka podatkowa w Polsce – 8 godz 9.1. Pojęcie podatku i jego cechy, 9.2. Zasady podatkowe, 9.3. Funkcje podatków, 9.4. System podatkowy, 9.5. Rodzaje podatków, 9.6. Technika podatkowa, 9.7. Polski system podatkowy
51
10. Deficyt budżetowy – 4 godz., 10.1. Znaczenie równowagi budżetowej, 10.2. Czynniki równowagi budżetowej.,
10.3. Rodzaje sald budżetowych, 10.4. Zasada uchwalania deficytowego budżetu wraz ze wskazaniem źródeł
(środków) jego pokrycia, 10.5. Mechanizm powstawania deficytu budżetowego i długu publicznego, 10.6. Problem granic zadłużenia i bankructwa władz publicznych, 10.7. Międzynarodowe zobowiązania Polski co do wielkości deficytu budżetowego oraz długu publicznego
11. Dług publiczny – 4 godz., 11.1. Ekonomiczna istota długu publicznego, 11.2. Rodzaje długu publicznego, 11.3.
Przyczyny powstawania długu publicznego, 11.4. Dylematy związane z zaciąganiem pożyczek publicznych, 11.5.
Instrumenty zaciągania długu publicznego, 11.6. Zasady i metody zarządzania długiem publicznym
12. Problematyka bezpieczeństwa finansów publicznych – 4 godz., 12.1. Finanse Publiczne w Konstytucji RP, 12.2.
Procedury ostrożnościowe i sanacyjne, 12.3. Kryteria konwergencji
13. Współczesne koncepcje (doktryny) finansów publicznych – 4 godz., 13.1. Teoretyczne koncepcje, 13.2. Reforma
finansów publicznych w Polsce
14. Budżet zadaniowy – narzędzie zarządzania finansami publicznymi – 4 godz., 14.1. Istota programowania budżetowego, 14.2. Aspekty prawne związane z wdrażaniem budżetu zadaniowego, 14.3. Istota budżetu zadaniowego,
14.4. Trudności związane z wdrażaniem budżetowania zadaniowego, 14..5. Doświadczenia polskie i zagraniczne
w budżetowaniu zadaniowym
15. Polityka finansowa państwa – 4 godz., 15.1. Polityka monetarna, 15.2. Polityka fiskalna, 15.3. Problematyka koordynacji – policy mix
Owsiak S., Finanse publiczne, Teoria i praktyka, WN PWN, Warszawa 2005
Kosek-Wojnar M., Surówka K., Podstawy finansów samorządu terytorialnego, WN PWN, Warszawa 2007
Osiatyński J., Finanse publiczne. Ekonomia i polityka, WN PWN, Warszawa 2006
Malinowska-Misiąg E., Misiąg W., Finanse publiczne w Polsce, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis – Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, Warszawa-Rzeszów
Wernik A., Finanse publiczne. Cele, struktury, uwarunkowania, PWE, Warszawa 2007
Gaudemet P. M., Molinie J., Finanse publiczne, PWE, Warszawa 2000
Wybrane akty prawne:
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. 1997, nr 78. poz. 483
Ustawa z 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, Dz. U. 2005, nr 249, poz. 2103 i 2104 z późn. zm.
Ustawa z 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, Dz. U. 2003 Nr 203, poz. 1966. z
późn. zm.
52
Stopień, imię i nazwisko: dr Magdalena Dołhasz
Nazwa przedmiotu: Podstawy marketingu
Typ studiów: II stopnia
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): –
A/ Poznawczy – zapoznanie studentów z filozofią współczesnego przedsiębiorstwa działającego na konkurencyjnym
rynku tj. orientacja marketingową. Zatem więc zapoznanie się z regułami i zasadami oraz specyfiką stosowania
ich w różnych firmach. Studenci powinni poznać podstawowe pojęcia i terminy dotyczące marketingu, jego powstanie, znaczenie w dzisiejszej gospodarce oraz zastosowanie ich w praktyce.
B/ Praktyczny – wykształcenie umiejętności w zakresie prowadzenia analiz związanych z instrumentami marketingu.
C/ Wychowawczy – kształtowanie postaw zorientowanych rynkowo.Należy wskazać założenia i cele dydaktyczne –
zakładane cele kształcenia oraz kompetencje ogólne i specyficzne, które uzyskają absolwenci, odnoszą się do wiedzy, umiejętności i postaw, w tym umiejętności stosowania w praktyce zdobytej wiedzy, dokonywania
Metody dydaktyczne:
Przekaz ustny – teoria i przykłady praktyczne – z elementami konwersatoriów. Metoda opisuje sposób realizacji i
celów kształcenia np. omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków,
rozwiązywania kazusów, dyskusja dydaktyczna, symulacja, metoda problemowa, gry dydaktyczne, inscenizacje,
film...
Egzamin testowy jednokrotnego wyboru.
Na zakres tematyczny tego przedmiotu składają się następujące moduły:
1. geneza i pojęcia oraz definicje marketingu, zasady i reguły marketingu (3h) Pojęcie marketingu (cechy, ujęcie
tradycyjne i współczesne), Orientacje przedsiębiorstwa, Zasady i reguły marketingu, Koncepcja marketingumix,
2. opis otoczenia marketingowego firmy (3h) Otoczenie przedsiębiorstwa (pojęcia i elementy, struktura), Rodzaje nabywców i hierarchia potrzeb, Czynniki wpływające na zachowanie się konsumenta, Proces podejmowania decyzji,
3. charakterystyka konsumentów ich zachowań, segmentacje rynku (4h) Pojęcie i rola segmentacji, Kryteria segmentacji, Etapy wyboru rynku docelowego, Pozycjonowanie produktu na rynku docelowym,
4. stosowani marketingu mix, a więc produktu, ceny, dystrybucji i promocji (8h) Pojęcie, rodzaje i struktura produktu, Atrybuty produktu (marka, opakowanie, oznakowanie itd.), Cykl życia produktu, analiza BCG, Definicja i funkcje cen, kierunki polityki cenowej, podstawy kształtowania cen, Istota dystrybucji, Pojęcie i rodzaje kanałów dystrybucji, Rodzaje pośredników w kanałach dystrybucji, Funkcje i struktura promocji, Decyzje promocyjne w firmie, Cele i rodzaje reklamy, Istota sprzedaży osobistej, Cechy promocji sprzedaży, Istota i charakter Public Relations,
5. istota i zasadności stosowania badań marketingowych przez przedsiębiorstwa (2h); pojęcie badań marketingowych, procedura badań marketingoweych, charakterystyka metod zbierania informacji.
53
Podstawy marketingu. Materiały dydaktyczne, praca zb. pod red. M. Dołhasz, KSW im. A.F. Modrzewskiego, Kraków 2007
Podstawy marketingu, pod red. J.Altkorna, IM, Kraków, 20031.
Grabowski L., Rutkowski I., Wrzosek W., Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy, PWE, Warszawa 2000
Kotler Ph., Marketing, analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola, Gebethner & Ska, Warszawa 1996
Kotler Ph., Marketing. Podręcznik europejski, PWE, Warszawa 2002
Michalski E., Marketing. Podręcznik akademicki, PWN, Warszawa 2003
Stopień, imię i nazwisko: prof. dr hab. Marianna Księżyk
Nazwa przedmiotu: Ekonomia
Poziom studiów: I stopnia
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Zapoznanie studentów z zasadami podejmowania decyzji w występujących współczesnych uwarunkowaniach procesów gospodarowania, w ujęciu gospodarki kraju i według istotnych elementów gospodarki kraju jakimi są podstawowe podmioty i rynki czynników produkcji (pracy, kapitłu rzeczowego i finansowego).
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
Egzamin pisemny w formie krótkich odpowiedzi na pytania.
Omawia się: zakres i metody badań mikroekonomii i makroekonomii, ogólne zasady funkcjonowania rynku, podstawowe problemy wyboru ekonomicznego i analizy rynku (badania funkcji popytu i podaży, równowaga rynkowa w teorii i praktyce gospodarczej, elastyczność popytu i podaży), teoria wyboru konsumenta, teoria wyboru
producenta (zasady podejmowania decyzji przez producentów dóbr w warunkach konkurencji doskonałej, pełnym monopolu i różnych formach konkurencji niedoskonałej), zasady funkcjonowania rynków poszczególnych
czynników produkcji (rynku pracy, kapitału rzeczowego i finansowego, wahania koniunkturalne w gospodarce rynkowej, wzrost i rozwój gospodarczy krajów, współczesne kryzysy ekonomiczne, równowaga w gospodarce,
pieniądz w gospodarce rynkowej, inflacja, bezrobocie, budżet i polityka fiskalna państwa, bilans płatniczy i wymiana międzynarodowa.
Księżyk M., Ekonomia, wyd. AGH Kraków 2009 – podręcznik
Bowden E.V. i I.H., Ekonomia nauka zdrowego rozsądku, Fund. Innowacja, Warszawa 2002
Szymański W., Interesy i sprzeczności globalizacji.Wprowadzenie do ekonomii ery globalnej, Difin Warszawa 2004
54
Stopień, imię i nazwisko: dr Marek Majczyna
Nazwa przedmiotu: Etyka zawodowa
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): .
Zapoznanie studentów ze sposobami specyficznego myślenia i działania etycznego w pracy zawodowej w obszarze
administracji. Składa się na to: a) poznanie szczególnego rodzaju zachowań, jakim jest zachowanie etyczne, w
funkcjonowaniu człowieka; b) zaznajomienie się z relacją, jak zachodzi między etyką i etyką zawodową w zakresie obowiązywalności norm na podbudowie antropologicznej i aksjologicznej oraz płynących z nich powinności;
c) uchwycenie specyfiki funkcjonowania etycznego i zawodowego w obszarze administracji.
Metody dydaktyczne:
Zajęcia prowadzone metodą wykładową przy użyciu dostępnych środków audiowizualnych. Opis i analiza wybranych przykładów etycznego funkcjonowania człowieka (także wybranych zagadnień szczegółowych). Opracowany przez prowadzącego na potrzeby konkretnych zajęć materiał jest udostępniany studentom w postaci kserokopii lub plików komputerowych.
Przedmiot kończy się zaliczeniem w formie pisemnej. Praca na wyznaczony przez wykładowcę temat przygotowana
przez Studiujących na podstawie lektury literatury obowiązkowej i polecanej.
1. Wprowadzenie do rozumienia etyki jako nauki filozoficznej czerpiącej z wiedzy interdyscyplinarnej: pojęcie i cel
etyki
2. Rozumienie człowieka jako punkt wyjścia dla konceptualizacji ujęć etycznych – człowiek jako sprawca aktywności własnej (w kierunku interioryzacji norm etycznych)
3. Antropologiczne i aksjologiczne podstawy dla rozumienia etycznego działania człowieka. Ujęcia normy i powinności w obszarze aktywności własnej podmiotu etycznego działania
4. Systemy etyczne i tradycje rozważań etycznych (czyli o współczesnych koncepcjach etycznych).
5. Etyka zawodowa: jej specyfika, rola (społeczna i zawodowa); odpowiedzialność i wierność jako wyraz przyjęcia na
siebie specyficznego stylu (sposobu) bycia.
6. Sposoby uzasadnialności twierdzeń etycznych i płynących stąd sposobów bycia (aspekt moralny jako wymiar kultury zawodowej) w funkcjonowaniu zawodowym.
7. Dylematy etyczne i moralne („spór” o hierarchię wartości i możliwe sposoby postępowania) w obszarze zarządzania bezpieczeństwem z uwzględnieniem specyfiki danego zawodu (służby).
8. Rozstrzyganie konfliktów etycznych i rozwiązywanie podstawowych problemów natury moralnej pojawiających
się najczęściej w wykonywaniu trudnych ról zawodowych
9. Główne zasady i normy etycznych – ich obowiązywalność i ich praktyczne stosowanie w sytuacjach specyficznych
(np. związanych ze stresem i/lub zagrożeniem) przy uwzględnieniu wysokiej odpowiedzialności zawodowej pracownika administracji.
55
Hołówka, J. (2001). Etyka w działaniu. Warszawa: Prószyński i S-ka. [rozdziały: 1-3, 14-18].
Lazari-Pawłowska, I. (1971). Etyki zawodowe jako role społeczne. W: Sarapata, A. (red.), Etyka zawodowa (s. 33–73).
Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza.
Ricken, F. (2001). Etyka ogólna. (Daimonion). Kęty: Wydawnictwo Antyk – Marek Derewiecki (tłum. P. Domański).
[części A i E].
Sarapata, A. (red.). (1971). Etyka zawodowa. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza.
Singer, P. (red.). (1998). Przewodnik po etyce. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza (tłum. W. J. Bober, R. Dobrowolski, J. Górnicka, A. Jedynak, P. Łuków, M. Pawelczyk, A. Przyłuska-Fiszer, R. Pucek, S. Radziszewski, K.
Staszewski).
Skarga, B. (1991). O wierności. W: Zawierzyć człowiekowi (s. 19–32). Kraków: Wydawnictwo Znak.
Tischner, J. (1982). Sztuka etyki. W: Tischner, J., Myślenie według wartości (s. 363–373). Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.
Węgrzecki, A. (2005). O wierności. W: Gałdowa, A. (red.), Psychologiczne i egzystencjalne problemy człowieka dorosłego (Psychologia Osobowości VII) (s. 57-65). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ingarden, R. (1987). O odpowiedzialności i jej podstawach etycznych. W: Ingarden, R., Książeczka o człowieku (s. 71169) (wyd. 4). Kraków: Wydawnictwo Literackie (tłum. A. Węgrzecki).
Najder, Z. (1971). O pojęciu honoru zawodowego i jego genezie. W: Sarapata, A. (red.), Etyka zawodowa (s. 74–90).
Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza.
Stopień, imię i nazwisko: dr Michał Major
Nazwa przedmiotu: Statystyka z demografią
Liczba godzin:
Studia stacjonarne: 30 w+15 ćw
Studia niestacjonarne: 30 w+15.ćw
Semestr: zimowy
Rok studiów: 3
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): znajomość zagadniń matematyki i rachunku proawdopodobieństwa na poziomie szkoły średniej.
Założeniem i głównym celem jest zapoznanie studentów z podstawowymi problemami z zakresu statystyki i demografii, prezentacja meto d i narzędzi opracowywania i analizy danych statystyczno-demograficznych. Po skończonych zajęciach student powinien nabyć umiejętność prowadzenia samodzielnych analiz danych staystyczno-demograficznych i wykorzystywania ich w praktyce. Przedmiot obejmuje podstawowe zagadnienia z zakresu statystyki i demografii, ze szczególnym zwróceniem uwagi na możliwość zastosowania poznawanych narzędzi i technik do rozwiązywania problemów, z którymi mogą się spotkać pracownicy administracji publicznej.
Metody dydaktyczne:
Wykłady prowadzone są przy pomocy zaawansowanych technik multimedialnych, Studentom udostępnia się zwarte konspekty z przykładowymi zadaniami. Ćwiczenia odbywają się w mniejszych grupach 20– 30 osobowych,
w trakcie, których wspólnie rozwiązuje się liczne zadania. Każde ćwiczenia rozpoczynają się od sprawdzenia wiadomości z poprzednich ćwiczeń.
56
Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym na który składają się zwykle cztery zadania problemowe. Każde zadanie oceniane jest punktowo na skali od 0 do 10 punktów, a następnie punkty są przeliczane proporcjonalnie na
szcześciostopniową skalę ocen (ndst, dst, +dst, db, +db, bdb). Warunkim przystąpienia do egzaminu jest wcześniejsze pozytywne zalicznie ćwiczeń. Ćwiczenia są oceniane na podstawie kilku (4 lub 5) krótkich sproawdzianów kontrolnych.
Podczas wykładu i ćwiczeń omawiane są podstawowe problemy z zakresu statystyki i demografii takie jak: – opracowywanie i prezentacja danych., podstawowe charakterystyki rozkładu, analiza współzależności zmiennych .,
funkcje regresji liniowej, analiza szeregów czasowych, podstawowe metody demografii, źródła danych o ludności, analiza stanu i struktury ludności, podstawowe współczynniki demograficzne, współczynniki reprodukcji
ludności, tablice trwania życia, prognozy demograficzne, estymacja parametrów populacji, testy istotności .
Major M.; Niezgoda J., Elementy statystyki, cz. I Statystyka opisowa, Krakowska Szkoła Wyższa im. Andrzeja Frycza
Modrzewskiego; Kraków 2003.;
Major M., Elementy statystyki, Rachunek prawdopodobieństwa i wnioskowanie statystyczne, Krakowska Szkoła Wyższa im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego; Kraków 2007.
Holzer J.Z.: Demografia, PWE, Warszawa 1989
Stokowski F.: Podstawy demografii, PWE, Warszawa 1979
Cieślak M. i inni: Demografia. Metody analizy i prognozowania, PWN, Warszawa 1992
Augustyniak H.: Statystyka opisowa z elementami demografii, wyd. 3, Ars boni et aequi, Poznań 2002
Sobczyk M., Statystyka; Wydawnictwo PWN, Warszawa 1998 lub 2000.
Komosa A., Misiałkiewicz J.; Statystyka; Ekonomik 2001
Internet:
http://krszkw.w.interia.pl.
Stopień, imię i nazwisko: dr Małgorzata Malczyk-Herdzina
Nazwa przedmiotu: Postępowanie cywilne
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 4
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): Prawo cywilne.
Wykład poświęcony jest omówieniu polskiej procedury cywilnej obowiązującej w sądowym jak i pozasądowym postępowaniu cywilnym oraz analizie przepisów kodeksu postępowania cywilnego na płaszczyźnie teoretycznej,
jednakże z należytym uwzględnieniem dorobku praktyki wymiaru sprawiedliwości – w tym, w szczególności,
orzecznictwa Sądu Najwyższego. Celem wykładu jest pozyskanie przez studentów umiejętności właściwego stosowania przepisów postępowania cywilnego i zrozumienie ról procesowych poszczególnych podmiotów występujących przed sądem. W toku zajęć omawiane są etapy sądowego postępowania cywilnego: postępowanie rozpoznawcze ( ze szczególnym uwzględnieniem trybu procesowego ), pomocnicze oraz wykonawcze ( egzekucyjne
). Analizie poddane są również przepisy kodeksu postępowania cywilnego normujące postępowanie przed sądem
polubownym (arbitrażowym ). Przedmiotem zainteresowania są także regulacje kodeksu postępowania cywilnego z zakresu międzynarodowego postępowania cywilnego.
57
Metody dydaktyczne:
Założenia i cele przedmiotu
Realizowane są w drodze wykładu teoretycznego oraz analizy orzecznictwa sądów apelacyjnych i sądu najwyższego.
Egzamin pisemny, test wyboru wielokrotnego składający się z 20 pytań. . Za całe, prawidłowe i bez poprawy dokonane rozwiązanie jednego pytania student otrzymuje 1 pkt. W przypadku błędu albo przekreślenia punktacja wynosi 0 pkt. Punktacja: 12–13 pkt: dst, 14–15 pkt: dst+, 16–17 pkt: db, 18–19 pkt: db+, 20 pkt: bdb.
Pojęcia ogólne: pojęcie postępowania cywilnego i prawa procesowego cywilnego, cel i funkcja postępowania, pojęcie sprawy cywilnej, rodzaje postępowania cywilnego, droga sądowa, stosunek postępowania cywilnego do innych postępowań. Sądowe postępowanie cywilne: prawo do sądu, naczelne zasady postępowania. Podmioty postępowania: sąd, jurysdykcja krajowa, właściwość sądów w sprawach cywilnych, strony i uczestnicy postępowania, zdolność sądowa, procesowa, postulacyjna, legitymacja procesowa, współuczestnictwo w sporze, udział osób
trzecich, przekształcenia podmiotowe. Przedmiot postępowania: powództwo, przedmiot postępowania nieprocesowego, czynności procesowe, posiedzenia sądowe, terminy w procesie cywilnym, koszty postępowania. Postępowanie pojenawcze oraz mediacja. Postępowanie przed sądem pierwszej instancji: wszczęcie postępowania i jego
skutki, obrona pozwanego, rozprawa i jej przebieg. Dowody: przedmiot dowodu, środki dowodowe. Orzeczenia
sądu: rodzaje orzeczeń, zasady orzekania, rodzaje wyroków, prawomocność orzeczeń, wykonalność i skuteczność
orzeczeń sądowych. Zakarżanie orzeczeń sądowych: apelacja, zażalenie, inne środki zaskarżenia, nadzwyczajne
środki odwoławcze. Postępowania odrębne: podział i odrębności poszczególnych postępowań odrębnych. Postępowanie nieprocesowe: charakterystyka postępowania nieprocesowego, kategorie spraw rozpoznawane w postępowaniu nieprocesowym. Postępowania pomocnicze: postępowanie zabezpieczające oraz postępowanie w razie
zaginięcia lub zniszczenia akt. Postępowanie egzekucyjne: rodzaje i dopuszczalność egzekucji sądowej, sposoby
i ograniczenia egzekucji, tytuł egzekucyjny i tytuł wykonawczy, sąd jako organ egzekucyjny, środki zaskarżenia
w postępowaniu egzekucyjnym. Powództwa przeciwegzekucyjne. Uznanie i wykonanie orzeczeń zagranicznych.
Sądownictwo polubowne ( arbitraż ): istota i zakres sądownictwa polubownego, zapis na sąd polubowny, arbitrzy,
postępowanie i orzeczenia sądu polubownego, skarga o uchylenie wyroku sądu polubownego.
Broniewicz W., Postępowanie cywilne, Warszawa 2008 r.
Siedlecki W., Świeboda Z., Postępowanie cywolne. Zarys wykładu, Warszawa 2004 r.
Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego. Postępowanie rozpoznawcze, tom 1, red. T. Ereciński, Warszawa 2006
r.
Stopień, imię i nazwisko: dr Małgorzata Malczyk-Herdzina
Nazwa przedmiotu: Postępowanie nieprocesowe
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 5
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): Postępowanie cywilne.
Celem wykładu jest omówienie polskiej procedury cywilnej obowiązującej w sądowym postępowaniu cywilnym,
58
na etapie postępowania rozpoznawczego prowadzonego w trybie nieprocesowym. Analiza przepisów kodeksu
postępowania odbywa się na płaszczyźnie teoretycznej, jednakże z należytym uwzględnieniem dorobku praktyki wymiaru sprawiedliwości – w tym, w szczególności, orzecznictwa Sądu Najwyższego. Przedmiotem wykładu
jest postępowanie nieprocesowe jako samodzielny tryb postępowania rozpoznawczego w ramach sądowego postępowania cywilnego. Szczegółowej analizie poddawane są różnice dotyczące trybów postępowania rozpoznawczego. Wykład obejmuje swoją materią sprawy przekazane do tego postępowania na mocy kodeksu postępowania cywilnego, jak również sprawy przewidziane w przepisach innych ustaw ( m. in. postępowanie w sprawach z
zakresu prawa o aktach stanu cywilnego, postępowanie dotyczące przymusowego leczenia alkoholików, postępowanie w sprawach z zakresu prawa o notariacie, odtworzenie dyplomów i świadectw ukończenia nauki, umarzanie utraconych dokumentów ).
Metody dydaktyczne:
Założenia i cele przedmiotu
Realizowane sa w drodze wykładu teoretycznego oraz analizy orzecznictwa sądów apelacyjnych i sądu najwyższego.
Egzamin pisemny, test wyboru wielokrotnego składający się z 20 pytań. . Za całe, prawidłowe i bez poprawy dokonane rozwiązanie jednego pytania student otrzymuje 1 pkt. W przypadku błędu albo przekreślenia punktacja wynosi 0 pkt. Punktacja: 12–13 pkt: dst, 14–15 pkt: dst+, 16–17 pkt: db, 18–19 pkt: db+, 20 pkt: bdb.
Postępowanie nieprocesowe jako tryb postępowania rozpoznawczego, zródła prawa postępowania nieprocesowego, naczelne zasady i przesłanki tego postępowania. Przedmiot postępowania nieprocesowego. Sąd, jurysdykcja
krajowa, uczestnicy postępowania, prokurator i organizacja społeczna w postępowaniu nieprocesowym. Wszczęcie postępowania nieprocesowego i jego skutki, rozprawa i wysłuchanie, postępowanie dowodowe, środki obrony uczestnika. Zawieszeniu postępowania, umorzenie postępowania, koszty. Zasady orzekania, rodzaje orzeczeń,
prawomocność, wykonalność i skuteczność orzeczeń. Środki odwoławcze i inne środki zaskarżenia w postępowaniiu nieprocesowym, nadzwyczajne środki odwoławcze. Sprawy z zakresu prawa osobowego, prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli, sprawy z zakresu prawa rzeczowego, postępowanie spadkowe, rejestrowe, wieczystoksięgowe. Postępowanie w sprawach z zakresu prawa o aktach stanu cywilnego, postępowanie dotyczące przymusowego leczenia alkoholików, postępowanie w sprawach z zakresu prawa o notariacie, odtworzenie dyplomów i
świadectw ukończenia nauki, umarzanie utraconych dokumentów ).
Broniewicz W., Postępowanie cywilne, Warszawa 2008 r., Dział IV
Siedlecki W., Świeboda Z., Postępowanie nieprocesowe, Warszawa 2001 r.
Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze, tom 2, red. T. Ereciński, Warszawa 2006 r.
59
Stopień, imię i nazwisko: dr Marcin Marcinko
Nazwa przedmiotu: Międzynarodowy system ochrony praw człowieka
Liczba godzin:
Studia niestacjonarne: nie dotyczy
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Celem przedmiotu jest przybliżenie studentom szerokiej problematyki ochrony praw człowieka w prawie międzynarodowym poprzez przedstawienie i omówienie istniejących instrumentów tej ochrony, tworzących razem system
prawny o zasięgu międzynarodowym. Przedmiot ma również za zadanie zaznajomić studentów z aktualnymi wyzwaniami w dziedzinie ochrony praw człowieka, jakie stoją tak przed uniwersalnym (w ramach ONZ), jak i regionalnymi elementami tego systemu oraz ocenić poszczególne jego elementy z punktu widzenia przydatności, efektywności i możliwości rozwoju. Dzięki uczestnictwu w zajęciach, studenci poznają również mechanizmy działania poszczególnych międzyrzadowych organizacji międzynarodowych w obszarze ochrony praw człowieka. Analiza prawnoporównawcza prezentowanych podczas wykładów systemów, instrumentów i mechanizmów umożliwia zrozumienie nie tylko podobieństw i różnic prawnych, lecz także kulturowych, religijnych i społecznych między poszczególnymi regionami świata w odniesieniu do problematyki praw człowieka i jednocześnie pozwala na
wyodrębnienie fundamentalnych praw i wolności stanowiących w omawianej dziedzinie "wspólny mianownik"
dla całej społeczności międzynarodowej.
Metody dydaktyczne:
W trakcie prowadzenia zajęć wykorzystywanych jest wiele różnorodnych metod dydaktycznych. Podstawową metodą jest omawianie zagadnień teoretycznych (prezentacja poszczególnych instrumentów i mechanizmów ochrony praw człowieka w prawie międzynarodowym) oraz ilustracja problemów teoretycznych przypadkami z praktyki międzynarodowej i orzecznictwa sądów międzynarodowych. Każde zajęcia uzupełnia prezentacja multimedialna, a część zajęć jest ponadto wzbogacona materiałami filmowymi ukazującymi istotę poruszanych zagadnień. W trakcie kilku wykładów prowadzone są również gry dydaktyczne mające na celu uzmysłowić studentom
trudności związane np. z zebraniem wiarygodnego materiału dowodowego przez trybunały międzynarodowe w
sprawach dotyczących poważnych naruszeń praw człowieka, zazwyczaj w związku z konfliktem zbrojnym lub stanem nadzwyczajnym.
Zajęcia kończą się egzaminem pisemnym w formie testu jednokrotnego wyboru. Pytania, w liczbie 25, obejmują
wszystkie omawiane podczas zajęć zagadnienia. Z egzaminu uzyskuje się ocenę. Warunkiem pozytywnego zaliczenia egzaminu jest uzyskanie więcej niż połowy maksymalnej liczby punktów (za każdą prawidłową odpowiedź
przyznawany jest 1 punkt).
I. Pojęcie praw człowieka. Prawa człowieka jako dziedzina prawa międzynarodowego publicznego. Historia i filozofia
praw człowieka (2 wykłady – 3h): 1. Informacje ogólne dotyczące prawa międzynarodowego publicznego, 2. Pojęcie praw człowieka, 3. Współczesne koncepcje praw człowieka, 4. Pierwsza, druga i trzecia generacja praw człowieka, 5. Zasadnicze grupy praw człowieka, 6. Prawa i wolności człowieka jako relacje między jednostką a państwem, 7. Godność osobowa, wolność i równość a prawa człowieka, 8. Historia i filozofia praw człowieka: a) uniwersalność praw człowieka, b) geneza praw człowieka – starożytna Grecja, starożytny Rzym, c) koncepcja prawa
natury oraz myśl zachodniego chrześcijaństwa a prawa człowieka, d) polska szkoła prawa narodów wobec praw
człowieka, e) pierwsze dokumenty poświęcone prawom człowieka, f).prawa człowieka w epoce Oświecenia, g)
60
koncepcje filozoficzne praw człowieka, h) nowożytna koncepcja praw człowieka. 9. Prawa człowieka jako dziedzina prawa międzynarodowego publicznego
II. Regulacje prawnomiędzynarodowe dotyczące praw człowieka (1 wykład – 1,5h): 1. Źródła prawa międzynarodowego publicznego, a) umowy międzynarodowe, b) zwyczaj międzynarodowy, c) ogólne zasady prawa, 2. Wybrane podziały umów międzynarodowych, 3. Zasadnicze elementy prawa zwyczajowego, 4. Elementy uzupełniające zwyczaju międzynarodowego, 5. Ogólne zasady prawa, 6. Kwestia uchwał organizacji międzynarodowych, 7.
„Miękkie” prawo międzynarodowe, 8. Orzecznictwo międzynarodowe, 9. Źródła traktatowego prawa międzynarodowego dotyczące ochrony praw człowieka, 10. Zwyczaj międzynarodowy a prawa człowieka, 11. Ogólne zasady prawa dotyczące praw człowieka, 12. Rola orzecznictwa międzynarodowego w odniesieniu do ochrony praw
człowieka.
III. Międzynarodowe systemy ochrony praw człowieka – charakterystyka ogólna (1 wykład – 1,5h): 1. Pojęcie międzynarodowego systemu ochrony praw człowieka, 2. Elementy międzynarodowego systemu ochrony praw człowieka, 3. Ochrona praw człowieka w prawie międzynarodowym: a) system ochrony powszechnej w ramach ONZ
(ochrona uniwersalna i ochrona sektorowa), b) systemy ochrony regionalnej w ramach organizacji regionalnych
(Europa, Ameryka, Afryka, państwa arabskie), 4. Krótka charakterystyka poszczególnych systemów ochrony
praw człowieka, 5. Efekty międzynarodowych działań w zakresie ochrony praw człowieka, 6. Zasady odnoszące się do międzynarodowych systemów ochrony praw człowieka: a) zasada subsydiarności, b) zasada jurysdykcji
krajowej, c) zasada praw niederogowalnych, d) zasada samostanowienia, 7. Rola organizacji międzynarodowych
w ochronie praw człowieka, 8. Rola organizacji pozarządowych w międzynarodowej ochronie praw człowieka, 9.
Zakres obowiązywania prawnomiędzynarodowych norm dotyczących praw człowieka, a. zakres podmiotowy, b)
zakres przedmiotowy, c) zakres czasowy, d) zakres terytorialny.
IV. Uniwersalny system ochrony praw człowieka. Prawa człowieka w działalności organów głównych i wyspecjalizowanych ONZ (1 wykład – 1,5 h): 1. Pojęcie uniwersalnego systemu ochrony praw człowieka, 2. Filary systemu ochrony praw człowieka w ramach ONZ:, a) system polityczny, b) system traktatowy, c) działalność organizacji wyspecjalizowanych ONZ, 3. Prawa człowieka w działalności organów głównych ONZ, 4. Prawa człowieka w
działalności organów wyspecjalizowanych ONZ: a) Komisja Praw Człowieka, b) Rada Praw Człowieka, c) Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka, d) Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych
do spraw Uchodźców, e) międzynarodowe trybunały karne ad hoc. 5. Organizacje wyspecjalizowane ONZ a prawa człowieka: a) Międzynarodowa Organizacja Pracy, b) inne organizacje wyspecjalizowane ONZ. 6. Międzynarodowy Trybunał Karny a prawa człowieka
V. Traktatowe systemy ochrony praw człowieka działające w ramach ONZ (1 wykład – 1,5h): 1. Podwaliny systemu ochrony praw człowieka w ramach ONZ: a) Karta Narodów Zjednoczonych, b) Powszechna Deklaracja Praw
Człowieka, 2. Traktatowe systemy ochrony praw człowieka działające w ramach ONZ: a) Międzynarodowy Pakt
Praw Obywatelskich i Politycznych wraz z dwoma Protokołami Dodatkowymi, b) Międzynarodowy Pakt Praw
Ekonomicznych, Socjalnych i Kulturalnych, c) Konwencja ONZ przeciwko torturom i innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu lub karaniu, d) Międzynarodowa konwencja o likwidacji wszelkich
form dyskryminacji rasowej, e) Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet wraz z Protokołem Dodatkowym, f) Konwencja o prawach dziecka wraz z dwoma Protokołami Dodatkowymi, g) Konwencja o ochronie praw pracowników migrujących i członków ich rodzin, 3. Przykłady konwencji ONZ, które nie
przewidują specjalnych mechanizmów kontroli przestrzegania ich postanowień:, a) Konwencja w sprawie niewolnictwa, b) Konwencja w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, c) Konwencja dotycząca statusu
uchodźców wraz z Protokołem Dodatkowym, 4. Efektywność systemu ochrony praw człowieka w ramach ONZ
VI. Ochrona praw człowieka w ramach Rady Europy(1 wykład – 1,5h): 1. Krótka charakterystyka Rady Europy, 2. Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i, Podstawowych Wolności: a) preambuła EKPCz, b) zakres przedmiotowy EKPCz, c) katalog praw i wolności określony w Konwencji i jej protokołach, d) obecny mechanizm kontrolny EKPCz, 3. Europejska Karta Społeczna, a) katalog praw w Europejskiej Karcie Społecznej, b) mechanizm kontrolny Europejskiej Karty Społecznej, 4. Europejska Konwencja o Zapobieganiu Torturom oraz Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu, a) Europejski Komitet Zapobieganiu Torturom oraz Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu 5. Przykłady innych konwencji Rady Europy odnoszących się do praw człowieka: a) Europejska Konwencja o obywatelstwie b) Europejska Konwencja Ramowa o ochronie mniejszości narodowych c) Europejska Konwencja o wykonywaniu praw dzieci d) Konwencja o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny e) Konwencja o ochronie dziedzictwa audiowizualnego, f)
Konwencja w sprawie cyberprzestępczości, g) Konwencja dotycząca zwalczania handlu ludźmi, 6. Wysoki Komisarz
Praw Człowieka Rady Europy 7. Efektywność systemu ochrony praw człowieka w ramach Rady Europy.
VII. Prawa człowieka w Unii Europejskiej (1 wykład – 1,5h):, 1. Wspólnoty Europejskie a Unia Europejska, 2. Zasady, na których opiera się Unia Europejska, 3. Filary Unii Europejskiej, 4. Instytucje wspólnotowe i unijne, 5. Prawo wspólnotowe i acquis communautaire, 6. Prawa człowieka w Unii Europejskiej:, a) prawa podstawowe a prawa
61
człowieka, b) prawa człowieka a traktaty założycielskie, c) ograniczenia związane z ochroną praw człowieka w ramach UE, d) obywatelstwo Unii Europejskiej, e) rola i praktyka Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w kwestii ochrony praw podstawowych, 7. Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej:, a) charakter Karty Praw Podstawowych, b) zadania Karty Praw Podstawowych, c) charakterystyka Karty Praw Podstawowych, d) katalog praw
zawartych w Karcie Praw Podstawowych, e) rola i znaczenie Karty Praw Podstawowych, 8. Rzecznik Praw Obywatelskich Unii Europejskiej
VIII. „Wymiar ludzki” procesu KBWE/OBWE (1 wykład – 1,5h):, 1. Proces KBWE i powstanie OBWE, 2. Współczesne cele OBWE (trzy wymiary), 3. Instytucje i organy OBWE, 4. Organy wyspecjalizowane w dziedzinie ludzkiego wymiaru procesu KBWE/OBWE: a) Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka, b) Wysoki Komisarz
ds. Mniejszości Narodowych, c) Przedstawiciel ds. Wolności Mediów, 5. Ludzki wymiar procesu KBWE/OBWE
(„koszyk III”), 6. Deklaracja zasad rządzących stosunkami między państwami uczestniczącymi w KBWE (w tym
zasada VII), 7. Paryska Karta Nowej Europy i Kodeks Postępowania w Polityczno-Militarnych Aspektach Bezpieczeństwa, 8. Deklaracja lizbońska o wspólnym i wszechstronnym modelu bezpieczeństwa dla Europy w XXI wieku, 9. III Konferencja Przeglądowa w Wiedniu (1986-1989), 10. Szczyt w Stambule i Karta Bezpieczeństwa Europejskiego, 11. Szczegółowe prawa człowieka i podstawowe wolności ustalone w dokumentach KBWE/OBWE, 12.
Mechanizmy stojące na straży przestrzegania zobowiązań podjętych w procesie KBWE/OBWE: a) mechanizm
wiedeński, b) mechanizm moskiewski, 13. Misje eksperckie i misje sprawozdawców, 14. Misje ad hoc i stałe misje
długoterminowe oraz inne operacje w terenie, 15. Efektywność ludzkiego wymiaru procesu KBWE/OBWE
IX. Interamerykański system ochrony praw człowieka (1 wykład – 1,5h): 1. Dokumenty Organizacji Państw Amerykańskich (OPA) dotyczące praw człowieka: a) Karta OPA, b) Amerykańska Deklaracja Praw i Obowiązków Człowieka, c) Amerykańska Konwencja Praw Człowieka i Salwadorski Protokół Dodatkowy, 2. Zakres przedmiotowy Amerykańskiej Deklaracji Praw Człowieka, 3. Katalog praw i obowiązków zawartych w Amerykańskiej Karcie Praw Człowieka, 4. Katalog praw człowieka zawarty w Protokole z San Salwador, 5. Organy kontroli przestrzegania postanowień Amerykańskiej Konwencji Praw Człowieka:, a) Międzyamerykańska Komisja Praw Człowieka, b) Międzyamerykański Trybunał Praw Człowieka, 6. Zadania Międzyamerykańskiej Komisji Praw Człowieka, 7. Skład i kompetencje Międzyamerykańskiego Trybunału Praw Człowieka, 8. Formy kontroli przestrzegania
postanowień Amerykańskiej Konwencji Praw Człowieka, 9. Efektywność interamerykańskiego systemu ochrony
praw człowieka
X. Ochrona praw człowieka w Afryce (1 wykład – 1,5h): 1. System ochrony praw człowieka w ramach Unii Afrykańskiej (dawniej Organizacji Jedności Afrykańskiej): a) Afrykańska Karta Praw Człowieka, 2. Zakres przedmiotowy
Afrykańskiej Karty Praw Człowieka i Ludów, 3. Organy kontroli przestrzegania postanowień Afrykańskiej Karty
Praw Człowieka i Ludów: a) Komisja Praw Człowieka, b). Afrykański Trybunał Praw Człowieka, 4. Formy kontroli przestrzegania postanowień Afrykańskiej Karty Praw Człowieka i Ludów, 5. Efektywność afrykańskiego systemu ochrony praw człowieka
XI. Prawa człowieka w krajach arabskich i azjatyckich (1 wykład – 1,5h):, 1. System ochrony praw człowieka w ramach Ligi Państw Arabskich:, a) Regionalna Stała Arabska Komisja Praw Człowieka – charakter, skład i kompetencje, b) Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie, c) Arabska Karta Praw Człowieka, 2. Zakres przedmiotowy Arabskiej Karty Praw Człowieka, 3. Środki ochrony praw człowieka w ramach systemu Ligi Państw Arabskich: a) Komitet Ekspertów Praw Człowieka, b) raporty państw członkowskich, 4. Efektywność arabskiego systemu ochrony praw człowieka, 5. Ochrona praw człowieka w krajach azjatyckich:, a) przyczyny braku regionalnego (azjatyckiego) mechanizmu ochrony praw człowieka, b) kolektywistyczne pojmowanie jednostki w azjatyckiej koncepcji praw jednostki, c) pochodzenie społeczne praw człowieka z perspektywy kultur azjatyckich, 6. Próby stworzenia namiastki azjatyckiego, regionalnego systemu ochrony praw człowieka:, a) Komisja EkonomicznoSpołeczna dla Azji i Pacyfiku, 7. Organizacje pozarządowe zajmujące się prawami człowieka działające w Azji
XII. Zagadnienie ograniczeń praw człowieka (1 wykład – 1,5h): 1. Zagrożenia oraz naruszenia praw i wolności człowieka: a) zagrożenia wynikające z przyczyn niezależnych od państwa, b) zagrożenia wynikające z działalności organów państwowych, c) zagrożenia wynikające z działań podmiotów prywatnych, 2. Zasady ograniczenia praw i
wolności jednostki: a) przesłanki ograniczeń, b) wymogi ograniczeń, c) prawa absolutne oraz prawa i wolności
nienaruszalne i wzruszalne, 3. Systemowe ograniczenia praw i wolności jednostki:
a) sytuacje tzw. stanów nadzwyczajnych, 4. Sytuacje dozwolonych ograniczeń praw człowieka przewidziane w umowach międzynarodowych – przykłady, 5. Problematyka ograniczeń praw człowieka a „wojna z terroryzmem”: a)
pojęcie „wojny z terroryzmem”, b) terroryzm i zagrożenia dla praw człowieka, c) orzecznictwo międzynarodowe
dotyczące terroryzmu i praw człowieka – przykłady, d) walka z terroryzmem a poszanowanie praw człowieka.
XIII. Prawa człowieka a międzynarodowe prawo humanitarne (1 wykład – 1,5h):, 1. Definicja międzynarodowego prawa
humanitarnego, 2. Konflikt zbrojny:, a) międzynarodowy, b) niemiędzynarodowy (wewnętrzny), c) konflikt zbrojny a
wojna, wewnętrzne zamieszki i użycie siły, 3. Specyfika współczesnych konfliktów zbrojnych, 4. Ius ad bellum i ius in
bello, 5. Podstawowe konwencje międzynarodowe dotyczące międzynarodowego prawa humanitarnego: a) cztery kon-
62
wencje genewskie o ochronie ofiar wojny, b) dwa Protokoły Dodatkowe do konwencji genewskich . 6. Podstawowe zasady międzynarodowego prawa humanitarnego: a) zasada humanitaryzmu, b) zasada rozróżniania, c) zasada proporcjonalności. 7. Podstawowe normy międzynarodowego prawa humanitarnego, 8. Artykuł 3 wspólny dla czterech konwencji genewskich – konwencja w miniaturze, 9. Międzynarodowe prawo humanitarne a prawa człowieka: a) rdzeń
praw człowieka, b) prawo humanitarne i prawa człowieka – punkty zbieżności, c) sytuacje konfliktów zbrojnych a
umowy międzynarodowe dotyczące praw człowieka, d) prawo humanitarne a prawa człowieka – różnice.
XIV. Ochrona praw człowieka w XXI wieku (1 wykład – 1,5h): 1. Problemy wynikające z rozwoju technologicznego,
naukowego i ekonomicznego a sfera praw człowieka – analiza ogólna, 2. Idea praw „trzeciej generacji”: a) pojęcie praw „trzeciej generacji”, b) katalog praw „trzeciej generacji”, c) kontrowersyjność praw „trzeciej generacji”, 3.
Globalna informatyzacja i przekaz elektroniczny, 4. Rozwój genetyki i biomedycyny: a) klonowanie, b) eutanazja,
c) badania nad ludzkim genomem. 5. Współczesne zagrożenia demokracji oraz stabilności politycznej i gospodarczej państw i społeczeństw: a) konflikty zbrojne i związane z nimi zagrożenia, b) drastyczne różnice między „bogatą Północą” a „biednym Południem”, c) zjawisko terroryzmu, d) idee nacjonalistyczne, 6. Problematyka tzw. interwencji humanitarnej, 7. Uzasadnienie potrzeby istnienia praw człowieka w XXI wieku
Banaszak B., Bisztyga A., Complak K., Jabłoński M., Wieruszewski R., Wójtowicz K., System ochrony praw człowieka (wydanie II), Zakamycze, Kraków 2005.
Hołda J., Hołda Z., Ostrowska D., Rybczyńska J.A., Prawa człowieka. Zarys wykładu, Zakamycze, Kraków 2004.
Jabłoński M., Jarosz-Żukowska S., Prawa człowieka i systemy ich ochrony. Zarys wykładu, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2004.
Koba L., Wacławczyk W. (red.) Prawa człowieka. Wybrane zagadnienia i problemy, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2009 (rozdz. I, II i VI).
Sokołowski T., Międzynarodowa ochrona praw człowieka. Zarys, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej
TWP, Warszawa 2004.
Kuźniar R., Prawa człowieka – prawo, instytucje, stosunki międzynarodowe, Wydawnictwo Naukowe „Scholar”,
Warszawa 2006.
63
Stopień, imię i nazwisko: dr Piotr Dziwiński
Nazwa przedmiotu: Prawo gospodarcze publiczne
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 3
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): brak wymagań
wstępnych.
Metody dydaktyczne:
Omówianie tematyki przedmiotu w formie wykładu, ze szczególnym uwzględnieniem aspektów praktycznych w ramach analizy wybranych orzeczeń sądów gospodarczych; ewentualna dyskusja
Egzamin składa się z dwóch części:: testowej oraz z dwóch pytań opisowych o charakterze problemowo-porównawczym. Czas trwania egzaminu wynosi 60 min.. Do zaliczenia obowiązuje tematyka wykładów wraz z podaną literaturą. Wymagane jest uzyskanie 60% punktów
1. Pojęcie i zakres publicznego prawa gospodarczego.
2. Zródła publicznego prawa gospodarczego .
3. Zasady publicznego prawa gospodarczego .
4. Państwo a gospodarka w ustroju gospodarki rynkowej .
5. Prawo działalności gospodarczej .
6. Prawo publicznej działalności gospodarczej .
7. Prawo sieciowej działalności gospodarczej .
8. Prawo wspierania działaności gospodarczj przedsiębiorców .
9. Prawo zamówień publicznych .
10. Gospodarka komunalna .
Strzyczkowski K. Prawo gospodarcze publiczne, LexisNexis Warszawa 2008,
Wierzbowski M., Wyrzykowski M. (red.) Prawo gospodarcze. Zagadnienia administracyjnoprawne, LexisNexis Warszawa 2005
Kosikowski C., Publiczne prawo gospodarcze Polski i Unii Europejskiej, Lexis Nexis, Warszawa 2006
64
Stopień, imię i nazwisko: dr hab. Piotr Ślęzak
Nazwa przedmiotu: Prawo autorskie
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 4
Zapoznanie studentów z normami prawa autorskiego znajdującymi zastosowanie w zakresie korzystania z twórczości.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, omawianie orzecznictwa, rozwiązywania kazusów, dyskusja dydaktyczna.
Egazmin ustny
I. Zagadnienia wstępne, 1. rys historyczny, 2. pojęcie prawa autorskiego, 3. miejsce prawa autorskiego w systemie
prawa, 4. treść prawa autorskiego
II. Przedmiot prawa autorskiego, 1. pojecie utworu, 2. ustalenie i utrwalenie, 3. oryginalność, 4. poszczególne kategorie utworów, 5. utwory zależne, 6. zbiory utworów, 7. wyłączenia spod ochrony
III. Podmioty prawa autorskiego, 1. twórcy, 2. utwory współautorskie, 3. utwory połączone, 4. utwory zbiorowe, 5.
utwory pracownicze, 6. utwory audiowizualne
IV. Autorskie prawa osobiste 1. pojęcie praw osobistychm, 2. stosunek autorskich dóbr osobistych do dóbr osobistych
powszechnego prawa cywilnego, 3. poszczególne prawa osobiste, 4. sytuacja prawna właściciela dzieła, 5. ochrona dóbr osobistych po śmierci autora
V. Majątkowe prawa autorskie, 1. własnościowa koncepcja treści majątkowych praw autorskich, 2. treść majątkowych
praw autorskich, 3. poszczególne pola eksploatacji utworu
VI. Czas trwania majątkowych praw autorskich, 1. zasady dotyczące liczenia czasu ochrony, 2. domaine public paynate
VII. Prawa pokrewne, 1. pojęcie, 2. prawa artystów – wykonawców, 3. prawa do fonogramów i wideogramów, 4. prawa do nadań, 5. prawa do pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych
VIII. Dozwolony użytek czyniony z chronionych utworów, 1. ogólne zasady, 2. dozwolony użytek prywatny, 3. dozwolony użytek publiczny
IX. Umowy prawa autorskiego, 1. pojęcie umów prawa autorskiego, 2. typologia umów prawa autorskiego, 3. ogólne
założenia umownego prawa autorskiego, 4. umowy przenoszące prawo autorskie, 5. umowy licencyjne
X. Prawo autorskie w społeczeństwie informacyjnym, 1. ogólne założenia, 2. programy komputerowe, 3. bazy danych, 4. utwory multimedialne, 5. sieci komputerowe
XI. Ochrona praw autorskich, 1. ochrona praw osobistych, 2. ochrona praw majątkowych
Barta J., Markiewicz R., Prawo autorskie, Warszawa 2008;
Ślęzak P., Prawo autorskie. Podręcznik dla studentów szkół filmowych i artystycznyc, Katowice 2008.
System prawa prywatnego, t. 13, Prawo autorskie, pod red. J. Barty, Warszawa 2007.
Golat R., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 1999.
65
Ślęzak P., Umowa o rozpowszechnianie filmu, Warszawa 1999.
Sobczak J., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa–Poznań 2000.
Barta J., Markiewicz R., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Kraków 2004.
Barta J., Czajkowska – Dąbrowska J., Ćwiąkalski Z., Markiewicz R., Traple E., Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Kraków 2005.
Ślęzak P., Pola eksploatacji utworów audiowizualnych, Bydgoszcz–Katowice 2006.
Stopień, imię i nazwisko: dr hab. Piotr Ślęzak
Nazwa przedmiotu: Prawo własności przemysłowej
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 4
Zapoznanie studentów z normami prawa własności przemysłowej regulującymi kwestie dotyczące wynalazków i
uzyskiwania patentów na nie, wzorów przemysłowych i praw z ich rejestracji oraz znaków towarowych i praw
ochronnych oraz oznaczeń geograficznych.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, omawianie orzecznictwa, rozwiązywania kazusów
Egazmin ustny
I. Prawo własności intelektualnej. Uwagi wprowadzające
II. Wynalazki 1. Pojęcie wynalazku, 2. Rozwiązania wyłączone spod ochrony patentowej, 3. Zakres prawa z patentu,
4. Przepisy szczególne dotyczące wynalazków biotechnologicznych, 5. Tytuły ochronne i czas trwania patentu, 6.
Korzystanie z wynalazku wbrew woli uprawnionego, 7. Wynalazek tajny
III. Wzory użytkowe, 1. Pojęcie, 2. Prawo ochronne
IV. Wzory przemysłowe, 1. Pojęcie wzoru przemysłowego, 2. Ochrona wzorów przemysłowych, 3. Procedura rejestracyjna, 4. Prawo z rejestracji wzoru przemysłowego
V. Zasady wspólne dla wynalazków, wzorów użytkowych i wzorów przemysłowych, 1. Podmiot praw wyłącznych,
2. Pierwszeństwo w uzyskaniu prawa ochronnego, 3. Obrót prawami wyłącznymi, 4. Dochodzenie roszczeń, 5.
Ustanie praw wyłącznych, 6. Prawa twórców
VI. Projekty racjonalizatorskie
VII. Znaki towarowe, 1. Pojęcie, 2. Przeszkody w udzieleniu prawa na znak towarowy, 3. Kategorie normatywne znaków
towarowych, 4. Znaki usługowe, 5. Udzielenie prawa ochronnego, 6. Prawo ochronne na znak towarowy, 7. Naruszenie
prawa ochronnego na znak towarowy, 8. Unieważnienie i wygaśnięcie prawa ochronnego na znak towrowy
VIII. Oznaczenia geograficzne
IX. Topografia układów scalonych
Nowińska E., Promińska U., du Vall M., Prawo własności przemysłowej, Warszawa 2007 (wydanie 3).
du Vall M., Prawi patentowe, Warszawa 2008.
Własność przenysłowa. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, Sądu I Instancji i Urzędu
Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, pod red. R. Skubisza, Warszawa 2008.
66
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Elżbieta Kaczmarska
Nazwa przedmiotu: Prawo o planowaniu i zagsopodarowaniu przestrzennym i prawo budowlane
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
•
•
•
Zapoznanie studentów z podstawowymi ustawami, które mają wpływ na kształtowanie przestrzeni oraz ich
przedstawienie w kontekście uwarunkowań od historycznych do współczesnych i omówienie przepisów wykonawczych dla wyżej wymienionych regulacji ustawowych.
Zostaną omówione przepisy ogólne oraz podstawowe pojęcia, następnie planowanie przestrzenne w gminie,
województwie i na szczeblu kraju. Wykłady uzupełni prezentacja dokumentów planistycznych, w tym uchwalonych studiów, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, planów zagospodarowania województw
i dokumentów przygotowanych przez organy administracji rządowej.
Wprowadzenie studentów w regulacje prawne związane z procesem budowlanym i bieżącą eksploatacją obiektów budowlanych oraz powiązanie tych regulacji z unormowaniami prawnymi w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, dyskusja dydaktyczna
Egzamin pisemny testowy
Zasady planowania i zagospodarowania przestrzennego ze szczególnym uwzględnieniem kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej na terenie gminy, w województwie i na szczeblu krajowym; organy administracji architektoniczno-budowlanej i organy nadzoru budowlanego; uczestnicy procesu budowlanego; proces budowlany; obowiązki właściciela i użytkownika związane z utrzymaniem wzniesionych obiektów budowlanych; egzekucja administracyjna obowiązków wynikających z prawa budowlanego.
Akty prawa;
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i rozporządzenia wykonawcze do wymienionej ustawy,
Ustawa Prawo budowlane i rozporządzenia wykonawcze do wymienionej ustawy,
Jędraszko A., Zagospodarowanie przestrzenne w Polsce – drogi i bezdroża regulacji ustawowych, Unia Metropolii Polskich 2005, Wyd. Platan, Kryspinów 256;
Urbanista. Środowisko, samorząd, ład przestrzenny i rozwój. www.urbanista.pl
67
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Elżbieta Kaczmarska
Nazwa przedmiotu: Rewitalizacja przestrzeni miast i regionów
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Celem przedmiotu jest wstępne zapoznanie studentów z zagadnieniem humanizacji przestrzeni w różnych aspektach: środowiskowym, kulturowym, w zakresie infrastruktury społecznej i technicznej, prawnym i organizacyjnym, mentalnym itd. Wyjaśnienie podstawowych pojęć związanych z tematem rewitalizacja, omówienie uwarunkowań historycznych i ocena współczesności stanowi wprowadzenie do rozważań nad możliwymi przekształceniami przestrzeni w kontekście zachowania dziedzictwa kulturowego, dóbr kultury współczesnej i kreacji przyszłościowych. Dziedzictwo kulturowe miast i regionów zostanie omówione w nawiązaniu do zasady rozwoju
zrównoważonego i promowania ładu przestrzennego oraz oczekiwanych zmian jakościowych, które dotyczą zdynamizowania działalności gospodarczej, uzyskania nowych miejsc pracy, poziomu usług publicznych, dostępności przestrzeni publicznych i transportu oraz kompozycji przestrzennej. To ostatnie zagadnienie zostanie przedstawione wielokierunkowo na konkretnych przykładach teoretycznych i realizacjach w Polsce i za granicą. W cyklu wykładów zastanie również omówione zarządzanie procesami rewitalizacji na różnych szczeblach działalności administracyjnej.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków, dyskusja dydaktyczna
Wykład wprowadzający. Przestrzeń, jej cechy i wartości inspirujące. Rewaloryzacja – wyjaśnienie podstawowych
pojęć. Retrospektywa i współczesność (nazwiska, organizacje, instytucje). Karta Wenecka. Karty Ateńskie, Karta
Lipska i prawne aspekty rewitalizacji. Charakterystyka i stan zachowania przestrzeni polskiej w kontekście dziedzictwa kulturowego, zabytków oraz dóbr kultury współczesnej. Dziedzictwo narodowe i polityka proekologiczna oraz kształtowanie krajobrazu w planowaniu miast i regionów. Akty prawa regulujące wymienione zagadnienia. Krajowy Program Ochrony Zabytków, główne kierunki działań i wskazania dla prac projektowych w planowaniu regionalnym. Formy zachowania i sposób ochrony zasobów kulturowych w planowaniu miejscowym (strefy ochrony). Miejscowości i miejsca o specjalnej funkcji i szczególnym charakterze w krajobrazie – uzdrowiska,
miasta i miasteczka turystyczne, letniska, wczasowiska i inne. Znaczenie rzeki w krajobrazie miasta i w terenach
otwartych – różne koncepcje zagospodarowania dolin rzecznych. Od funkcjonalności do kreatywności – kierunki współczesnych przekształceń ośrodków miejskich i regionalnych w Polsce i w Europie. Rewitalizacja terenów
centrów i śródmieść, ośrodków poprzemysłowych – obiektów i terenów, portów rzecznych i morskich, przestrzeni podróży, zespołów mieszkaniowych.
Dąbrowska-Budziło K., Treść krajobrazu kulturowego w jego kształtowaniu i ochronie, Zeszyty Naukowe nr 46 PK,
Kraków 2002
Kaczmarska E., Procesy rewitalizacyjne we współczesnym rowoju miast Polski [w] Państwo i społeczeństwo. Wybra-
68
ne problemy funkcjonowania administracji publicznej, red. H. Franaszek, Czasopismo KSW Rok VIII 2008/3, Kraków 2008
Karwińska A., Przemiany środowiska kulturowego. Zagrożenia i szanse, Nauka dla Wszystkich nr 497 PAN, Kraków
2003
Palej A., Miasta cywilizacji informacyjnej. Poszukiwania równowagi pomiędzy światem fizycznym a światem wirtualnym, Architektura 294 PK, Kraków 2003
Pęski W., Zarządzanie zrównoważonym rozwojem miast, Arkady, Warszawa 1999
Projekty i programy rewitalizacji w latach 2000–2006. Studium przypadków, Stowarzyszenie Forum Rewitalizacji,
Kraków 2006
Rewitalizacja miast w Polsce. Pierwsze doświadczenia, red. P. Lorenc, Biblioteka Urbanisty 10, Urbanista, 2007, Warszawa
Rewitalizacja miast polskich, 12-tomowa publikacja Instytutu Rozwoju Miast (t. 1-5), Kraków 2009
Czasopisma: Urbanista. Środowisko, samorząd, ład przestrzenny i rozwój, www.urbanista.pl Autoportret/Poświęcony rewitalizacji. Pismo o dobrej przestrzeni, nr 3/2003,Małopolski Instytut Kultury, Kraków
Stopień, imię i nazwisko: dr Ryszard Masłowski
Nazwa przedmiotu: Funkcjonowanie administracji rządowej w terenie
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 5
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): zaliczony wcześniejszy rok zajęć.
Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzyna temat funkcjonowania administracji rządowej w terenie, ze
szczególnym uwzględnieniem aspektów praktycznych. Sporo uwagi poświęca się zagadnieniu kształtowania właściwych postaw etycznych. Studenci powinni ponadto umieć porównać rozwiązania polskie z analogicznymi rozwiązaniami w innych krajach europejskich.
Metody dydaktyczne:
Przedmiot jest realizowany w formie wykłado połączonego z prezentacją multimedialną.
Przedmiot jest zaliczany na podstawie wypracowania pisemnego. Studenci odpowiadają na 2 do 3 pytania problemowe.
W treści wykładu uwzględniono następujące zagadnienia:
1. Model państwa polskiego i polskiej administracji publicznej na tle rozwiązań europejskich. 2. Państwowa Służba
Cywilna w Polsce na tle rozwiązań europejskich.
3.Udząd i kompetencje wojewody.
4. Struktura i zadania urzędu wojewódzkiego.
5. Administracja zespolona w województwie .
6. Administracja niezespolona w województwie.
Izdebski H., Kulesza M. – Administracja publiczna – zagadnienia ogólne,
Błaś J., Boć J., Jeżewski J, – Administracja publiczna;
69
Stopień, imię i nazwisko: dr Renata Pawlik
Nazwa przedmiotu: Postępowanie karne i w sprawach wykroczeń
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): zaliczony uprzednio
przedmiot Materialne prawo karne i wykroczeń.
Celem wykładu jest zaznajomienie studentów kierunku Administracja z podstawowymi założeniami procedury karnej i procedury w sprawach o wykroczenia, jako z jednej strony instrumentów, za pomocą których państwo realizuje funkcję ochrony porządku publicznego i funkcję karania, z drugiej zaś jako środków służących ochronie obywateli przed bezprawnym naruszeniem ich praw. Założeniem i celem przedmiotu jest wykształcenie u studenta
w toku nauczania umiejętności odpowiedniego wykorzystania środków procesowych do realizacji swoich uprawnień w procesie karnym oraz w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, swobodnego poruszania się w omawianym zakresie oraz przyswojenie podstawowej siatki pojęciowej w obrębie tych dziedzin. Celem wykładu jest również zapoznanie studenta z wybranymi zagadnieniami tzw. trzeciego filaru Unii Euroepejskiej.
Metody dydaktyczne:
Wykład podzielony jest na poszczególne bloki tematyczne. Omówienie poszczególnych zagadnień połączone jest z
analizą aktualnego i bieżącego orzecznictwa SN. Każdy kolejny wykład monograficzny z uwagi na rozległy zakres
regulacji uzupełniany jest prezentacją multimedialna zawierającą/pokazującą kolejno omawiane regulacje oraz
wybrane tezy orzeczeń SN, która ma na celu przejrzyste, systematyczne i uporządkowane przedstawienie omawianej problematyki. Zajęcia dydaktyczne uzupełniane są fakultatywnymi. indywidualnymi konsultacjami dla studentów odbywającymi się jeden raz w tygodniu w wymiarze 1 h zegarowej.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie co najmniej 7 pkt. podczas egzaminu pisemnego. Egzamin ma postać testu jednokrotnego wyboru składającego się z 15 pytań, poprawna, pełna odpowiedź na pytanie pozwala na
uzyskanie 1 pkt., za całość max – 15 pkt., czas 30 minut. Zaliczenie i ocena: 7 pkt. – 9 pkt. ocena dostateczna; 10
pkt. ocena dst +, 11 pkt. – 12 pkt. ocena dobra; 13 pkt. ocena dobra +, 14 pkt. – 15 pkt. ocena bardzo dobra;
1. Wprowadzenie do nauki prawa karnego procesowego oraz postępowania w sprawach o wykroczenia. Podstawowe
pojęcia z zakresu prawa karnego procesowego i postępowania w sprawach o wykroczenia. Pojęcie procesu karnego, prawa karnego procesowego, postępowania w sprawach o wykroczenia, funkcje norm procedury karnej i postępowania w sprawach o wykroczenia, stosunki procesowe, cel i przedmiot procesu karnego i postępowania w
sprawach o wykroczenia, rodzaje procesu w zależności od rodzaju odpowiedzialności prawnej. Działy prawa karnego procesowego i postępowania w sprawach o wykroczenia, tryby postępowania, czynności procesowe.
2. Obowiązywanie polskiego prawa karnego procesowego i postępowania w sprawach o wykroczenia. Źródła prawa procesowego, analogia w procesie karnym, temporalne i miejscowe obowiązywanie ustawy karnej procesowej,
źródła prawa karnego procesowego obowiązującego w Polsce.
3. Uczestnicy procesu karnego i postępowania w sprawach o wykroczenia – pojęcie uczestników, kategorie uczestników.
4 . Naczelne zasady procesu karnego i postępowania w sprawach o wykroczenia – pojęcie, kalsyfikacja, wyjątki. Zasada prawdy materialnej, zasada obiektywizmu, zasada współdziałania ze społeczeństwem i instytucjami w ściga-
70
niu przestępstw, zasada domniemania niewinności i in dubio pro reo.
5. Naczelne zasady procesu karnego i postępowania w sprawach o wykroczenia – ciąg dalszy; zasada swobodnej oceny dowodów, zasada bezpośredniości; zasada skargowości i ścigania z urzędu, zasada kontradyktoryjności i zasada inkwizycyjności..
6. Naczelne zasady procesu karnego i postępowania w sprawach o wykroczenia – ciąg dalszy; zasada legalizmu, zasada prawa do obrony, zaada publiczności, zasada kontroli procesu i zasada uczciwego procesu.
7. Dowody w postępowaniu karnym i w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Cechy szczególne postępowania
dowodowego w procesie karnym, klasyfikacja dowodów, surogaty udowodnienia, wprowadzanie dowodów do
procesu, zakazy dowodowe, czynności dowodowe, nowe i niekonwencjonalne dowody.
8. Środki przymusu w postępowaniu karnym i w postepowaniu w sprawach o wykroczenia; Istota i kategorie środków przymusu, zatrzymanie, środki zapobiegawcze, list żelazny, środki wymuszające spełnienie obowiązków procesowych, policja sesyjna, czyli środki wymuszające zachowanie porządku w czasie rozprawy, zabezpieczenie majątkowe.
9.Przesłanki procesowe i odrębności w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, istota przesłanek, kategoryzacja
przesłanek (przesąłnki procesu i przesłanki czynnosci procesowych, przesłanki negatywne i pozytywne, ogólne i
szczególne, materialne i formalne, zbeig przesłąnek negatywnych;
10. Przebieg procesu karnego; etapy procesu, postępowanie przygotowawcze, postępowanie glówne.
11. Przebieg procesu karnego – cd. postępowanie apelacyjne, postępowanie wykonawcze, zażalenie, postępowanie
korekcyjne po uprawowmocnieniu się orzeczenie sądowego, postępowania następcze po uprawomocnieniu się
orzeczenia.
12. Przebieg postępowania w sprawach o wykroczenia, czynności wyjaśniające, postępowanie zwyczajne.
13. Przebieg postępowania w sprawach o wykroczenia cd. postępowania szczególne- przyspieszone, nakazowe, mandatowe, środki odwoławcze, nazwyczajne środki zaskarżenia, postępowanie po uprawomocnieniu się orzeczenia.
14. Postępowanie w sprawach ze stosunków międzynarodowych – wybrane zagadnienia.
15.Trzeci filar Unii Europejskiej – wybrane zagadnienia.
w zakresie wskazanym na poszczególnych wykładach:
Waltoś S., Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2008;
Grzegorczyk T., Tylman J., Postępowanie karne, Warszawa 2008;
Hofmański P., Sadzik E., Zgryzek K., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2008;
Lewiński J., Komentarz do kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, LexisNexis 2009;
Rogalski M. (red.), Kodeks postepowania w sprawach o wykroczenia. Komentarz, Wolters Kluwer Polska 2009;
Grzelak A., Trzeci filar Unii Europejskiej, Wydawnictwo Sejmowe 2008;
Grzelak A., Ostropolski T., Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych, Warszawa 2009;
Stopień, imię i nazwisko: dr Renata Pawlik
Nazwa przedmiotu: Prawo karne gospodarcze
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Karnoprawna ochrona obrotu gospodarczego w Polsce oparta jest na specyficznej zasadzie legislacyjnej, gdzie najbardziej typowe i ogólne karalne zachowania w obrocie gospodarczym uregulowane są jako przestępstwa w kodeksie karnym natomiast cały szereg szczególnych typów przestępstw, w sposób ścisły związanych z konkretną
71
ustawą z zakresu obrotu gospodarczego, umieszczono w poszczególnych ustawach, w rozdziałach zatytułowanych
jako „przepisy karne” czy „odpowiedzialność karna”. System przepisów wchodzących w skład kategorii tzw. prawa karnego gospodarczego charakteryzuje się poza rozległością, niezwykłą dynamiką. Wraz z rozwojem i przemianami obrotu gospodarczego częstym zmianom ulegają regulacje dotychczasowe oraz wprowadzane się przepisy nowe. Wskazany, pozakodeksowy charakter źródeł przestępstw gospodarczych oraz brak ich stabilności implikują słabą ich znajomość oraz konieczność ciągłej aktualizacji posiadanej w tym zakresie wiedzy. Celem wykładu
jest zapoznanie studenta Wydziału Prawa i Administracji na kierunku Prawo, ze specyfiką tej gałęzi, z problemami interpretacyjnymi w zakresie znamion poszczególnych przestępstw i wykroczeń nie zawężając problematyki
jedynie do regulacji zawartych w k.k., k.w. czy k.k.s., ale sięgając także do regulacji o charakterze prawnokarnym
zawartych m.in. w kodeksie spółek handlowych, ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, regulacjach tyczących ochrony znaków towarowych oraz interesów konsumentów, działalnością banków, obrotem pieniężnym i
papierami wartościowymi. Tak szerokie przedstawienie tej problematyki, zapewniające swobodne poruszanie się
w obrębie tej problematyki, jest celowe przede wszystkim w obliczu dzisiejszej rzeczywistości gospodarczej i wymagań jakie stawia ona osobom które legitymują się wyższym wykształceniem prawniczym.
Metody dydaktyczne:
Wykład podzielony jest na poszczególne bloki tematyczne. Trzy pierwsze wykłady nastawione są na wykazanie specyfiki tej dziedziny prawa poprzez omówienie odrębności w zakresie części ogólnej prawa karnego. Na kolejnych
zajęciach przyporządkowanych do poszczególnych bloków tematycznych omawiane są w pierwszej części, tytułem wprwadzenia, istotne zagadnienia z punktu widzenia normy sankcjonowanej leżącej u podstaw konkretnych
typów czynów zabronionych i jej zakresu, następnie zaś omawiane są poszczególne typy czynów zabronionych ze
szczególnym uwzględnieniem tych ich znamion, które budzą wątpliwości tak w praktyce jaki i w doktrynie. Omówienie poszczególnych typów czynów zabronionych połączone jest z analizą bieżącego orzecznictwa SN i TK.
Każdy kolejny wykład monograficzny z uwagi na rozległy zakres regulacji uzupełniany jest prezentacją multimedialna zawierającą/pokazującą kolejno omawiane regulacje oraz wybrane tezy orzeczeń SN i TK, która ma na celu
jasne, systematyczne i uporządkowane przedstawienie omawianej problematyki. Zajęcia dydaktyczne uzupełniane są fakultatywnymi. indywidualnymi konsultacjami dla studentów odbywającymi się jeden raz w tygodniu w
wymiarze 1 h zegarowej.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie co najmniej 7 pkt. podczas egzaminu pisemnego. Egzamin ma postać testu jednokrotnego wyboru składającego się z 15 pytań, poprawna, pełna odpowiedź na pytanie pozwala na
uzyskanie 1 pkt., za całość max – 15 pkt., czas 30 minut. Zaliczenie i ocena: 7 pkt. – 9 pkt. ocena dostateczna; 10
pkt. ocena dst +, 11 pkt. – 12 pkt. ocena dobra; 13 pkt. ocena dobra +, 14 pkt. – 15 pkt. ocena bardzo dobra;
1.Ogólna charakterystyka karnoprawnej regulacji obrotu gospodarczego. Pojęcie prawa karnego gospodarczego,
przestępstwa gospodarczego, jego specyfika, miejsce w systemie prawa oraz jego szczególne problemy. Funkcje
prawa karnego gospodarczego. Źródła przestępstw gospodarczych oraz ich typologia. Obrót gospodarczy jako
przedmiot karnoprawnej ochrony.
2. Bezprawność zachowania sprawcy przestępstwa gospodarczego – cechy specyficzne, społeczna szkodliwość przestępstw gospodarczych oraz zawinienie sprawcy przestępstwa gospodarczego. Zagadnienia wyłączenia odpowiedzialności karnej za przestępstwa gospodarcze.
3. Karalność przestępstw gospodarczych ze szczególnym uwzględnieniem charakterystyki zagrożeń ustawowych za
przestępstwa gospodarcze oraz specyfiki reakcji karnoprawnej na przestępstwo gospodarcze.
4. Przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu (rozdz. XXXVI k.k. art. 296-309) – charakterystyka ogólna.
Przestępstwo nadużycia zaufania (art. 296 §1-5 k.k.), przestępstwo oszustwa gospodarczego (art. 297 §1-3 k.k.),
przestępstw oszustwa ubezpieczeniowego (art. 298 §1-2 k.k.), przestępstwo prania brudnych pieniędzy (art. 299
§1-8 k.k.) oraz przestępstwa z art. 35-37a ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz przeciwdziałaniu finansowaniu
terroryzmu .
5. Przestępstwo korupcji w obrocie gospodarczym (art. 296a k.k.), przestępstwo korupcji w sporcie profesjonalnym
(art. 296b k.k.), przestępstwa na szkodę wierzycieli (art. 300-303 k.k.), lichwa (art. 304 k.k.), udaremnianie przetargu publicznego (art. 305 k.k.), fałszowanie znaków identyfikacyjnych (art. 306 k.k.). Wybrane zagadnienia
przestępstw przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi (art. 310 – 315 k.k.). Przestępstwo z art.
61 ustawy -prawo czekowe, przestępstwa z art. 34-40 ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych, przestępstwa z art. 45-52 ustawy o podpisie elektronicznym, przestępstwa z art. 49 – 54 ustawy o ochronie danych osobowych oraz przestępstwa z art. 6-7 ustawy o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych
72
lub polegających na dostępie warunkowym.
6. Przestępstwa związane z działalnością banków oraz obrotem pieniężnym i papierami wartościowymi tj. art. 178
– 183 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, art. 171 ustawy prawo bankowe, art. 37 ustawy o listach zastawnych i hipotece, art. 42 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, art. 287 – 296 ustawy o funduszach
inwestycyjnych, art. 215-221 ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, art. 38-43a ustawy
o obligacjach, art. 99-104 ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do
zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, art. 71-73 ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych...
7. Wybrane czyny karalne przewidziane w Kodeksie spółek handlowych (art. 585-592 k.s.h.); przestępstwa z art. 105110 ustawy o spółdzielni europejskiej oraz polskie prawo spółdzielcze; przestępstwa z art. 126-132 ustawy o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej; przestępstwo z art. 45 ustawy o nadzorze
nad rynkiem kapitałowym; przestępstwa z art. 77-79 ustawy o rachunkowości; przestępstwa z art. 81 ustawy o doradztwie podatkowym; art. 306 ustawy ordynacja podatkowa;
8. Przestępstwa i wykroczenia typizowane w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (art. 23-24a ust.), przestępstwa typizowane w art. 57-60 ustawy o giełdach towarowych; przestępstwo z art. 38 ustawy o inspekcji handlowej; przestępstwo z art. 18 ustawy o kredycie konsumenckim;
9. Przestępstwa z art. 303-305 ustawy – Prawo własności przemysłowej, przestępstwo z art. 52 ustawy o radiofonii i
telewizji; przestępstwo z art. 208 ustawy Prawo telekomunikacyjne; przestępstwa z art. 43-49 ustawy Prawo prasowe;
10. Przestępstwa z art. 36-38 ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym; art. 33 ustawy o obrocie z zagranicą towarami technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla
bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa; art. 211 ustawy
Prawo lotnicze;
11. Przestępstwa związane z działalnością ubezpieczeniową :a. art. 224-232 ustawy o działalności ubezpieczeniowej;
b. art. 47-48 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym; c. art. 40 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych; przestępstwa z ustawy prawo farmaceutyczne (at. 124-132 c); przestępstwa z ustawy o wyrobach medycznych (art. 78 -86);
12. Przestępstwa przeciwko gospodarczym interesom państwa w zakresie wyrobu alkoholu etylowego, napojów spirytusowych oraz wytwarzania wyrobów tytoniowych, tj. art. 12-12b ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych, art. 30-32 ustawy o napojach spirytusowych, art. 12a-14 ustawy o
wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych, art. 29 ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina, art. 43, 45², 45 ³ ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, art. 40 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;
13. Przestępstwo z art. 49 ustawy o ochronie osób i mienia, z art. 44-46 ustawy o usługach detektywistycznych;
14. Odpowiedzialność podmiotów zbiorowych – rys historyczny, zasady odpowiedzialności. Ustawa o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary – wybrane zagadnienia materialne i procesowe tej regulacji.
15. Zarys regulacji wspólnotowych w zakresie prawa karnego gospodarczego.
Skorupka J.; Prawo karne gospodarcze. Zarys wykładu. Warszawa 2007; Wydawn.Prawn."LexisNexis";
Zawłocki R. Prawo karne gospodarcze. Zarys prawa. Warszawa 2007; Wydawnictwo C.H.BECK;
Barczak-Oplustil A., Bogdan G., Ćwiąkalski Z., Dąbrowska-Kardas M., Kardas P., Majewski J., Raglewski J., Rodzynkiewicz M., Szewczyk M., Wróbel W., Zoll A..; Kodeks karny – część szczególna. Komentarz. T. 3; Wyd. 3. Kraków
2008 "Zakamycze" ;
oraz literatura i orzecznictwo do poszczególnych tematów zajęć podawane na kolejnych zajęciach.
73
Stopień, imię i nazwisko: dr Ryszard Węgrzyn
Nazwa przedmiotu: Podstawy inwestowania
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Wyjaśnienie istoty inwestowania oraz uwarunkowań i czynników mających wpływ na decyzje inwestycyjne. Zapoznanie z instrumentami finansowymi oraz funkcjonowaniem Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Wykształcenie umiejętności doboru i budowy podstawowych strategii inwestycyjnych dopasowanych do indywidualnych przewidywań rynkowych.
Metody dydaktyczne:
Objaśnianie zagadnień teoretycznych, prezentacje multimedialne, omawianie przypadków, rozwiązywanie zadań.
Pisemny test zaliczeniowy. Na Studiach niestacjonarnych, gdzie połowa zajęć ma charakter ćwiczeniowy, z części
ćwiczeniowej kolokwium zaliczeniowe polegające na rozwiązywaniu zadań.
Podział na wykłady (2 godzinne):
1. Pojęcie i rodzaje inwestycji. Elementy wartości pieniądza w czasie. 2. Elementy analizy inwestycji. 3. Istota rynku finansowego. Charakterystyka instrumentów finansowych (obligacje, akcje, prawa poboru, prawa do akcji). 4.
Charakterystyka instrumentów pochodnych. 5. Funkcjonowanie Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie.
6. Realizacja zleceń giełdowych.. Indeksy giełdowe. 7. Wycena i podstawowe strategie w zakresie pochodnych instrumentów finansowych (futures, opcje). 8. Analiza obligacji (stopy dochodu, miary ryzyka). 9. Analiza akcji
(stopa zwrotu i ryzyko akcji, analiza fundamentalna). 10. Analiza techniczna kursów akcji.
Jajuga K., Jajuga T., Inwestycje. Instrumenty finansowe, aktywa niefinansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa,
PWN, Warszawa 2007.
Haugen R.A., Teoria nowoczesnego inwestowania, WIG-Press, Warszawa 1996.
Tarczyński W., Rynki kapitałowe, Placet, Warszawa 1997.
Hull J., Kontrakty terminowe i opcje. Wprowadzenie, WIG-Press, Warszawa 1997.
Plummer T., Psychologia rynków finansowych. U źródeł analizy technicznej, WIGPress, Warszawa 1995
74
Stopień, imię i nazwisko: dr Stefan Poździoch
Nazwa przedmiotu: Zagadnienia prawne bezpieczeństwa i higieny pracy
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): bez warunków
wstępnych.
Grupa treści kształcenia, w ramach której przedmiot jest realizowany: inne np. praktyki itp.
Celem nauczania jest zapoznanie studentów z podstawowymi przepisami prawnymi w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Omówione zostaną polskie oraz międzynarodowe regulacje prawne w tym zakresie.
Metody dydaktyczne:
Metodą nauczania jest wykład z wykorzystaniem prezentacji mulitimedialnych.
Warunkiem zaliczenia poprzez wpis do indeksu jest obowiązkowe uczestnictwo w wykładzie.
1. Pojęcie ryzyka zdrowotnego i zagrożeń zdrowotnych w miejscu nauki lub pracy:
1.1. Kategorie zagrożeń zdrowotnych: a) czynniki fizyczne (temperatura, wilgotność, promieniowanie, hałas, wibracje…); b) czynniki chemiczne (związki i substancje chemiczne, zwłaszcza toksyczne); c) czynniki biologiczne
(bakterie, wirusy, pasożyty, infekcje….);
1.2. Potencjalne miejsca i rodzaje zagrożeń zdrowotnych na uczelni laboratoria ich specyfika: a) laboratoria i pracownie (w tym komputerowe); b) sale do ćwiczeń wychowania fizycznego; c) inne pomieszczenia dydaktyczne,
hole, klatki schodowe itp.;
2. Przyczyny zagrożeń zdrowotnych w miejscu nauki lub pracy:
2.1. Przyczyny natury obiektywnej: a) stan techniczny obiektów, budynków i wyposażenie pomieszczeń; b) maszyny i urządzenia; c) stosowane procesy technologiczne; d) organizacja pracy lub nauki; e) inne obiektywne zagrożenia zdrowotne;
2.2. Przyczyny natury subiektywnej: a) nieprzestrzeganie koniecznych środków ostrożności i wymagań w zakresie użytkowania urządzeń technicznych i aparatury; b) niewłaściwe obchodzenie się z substancjami, odczynnikami i innymi środkami; c) brak znajomości przepisów w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny oraz wynikających z
instrukcji i zarządzeń władz uczelni:
3. Konsekwencje zagrożeń zdrowotnych – mechanicznych, termicznych, chemicznych, biologicznych: a)choroby zawodowe – pojęcie choroby zawodowej w świetle przepisów prawnych; b)pojęcie wypadku przy pracy lub w toku
nauki oraz w czasie dojazdu lub powrotu; c)rodzaje wypadków i uszkodzeń ciała: poparzenia, zatrucia, złamania
oraz pojęcie długotrwałego uszczerbku na zdrowiu; d) wypadek ciężki, zbiorowy, śmiertelny; e) postępowanie w
razie wypadku przy pracy;
4. Podstawowe regulacje prawne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy: a) ogólna charakterystyka regulacji
zawartych w Kodeksie Pracy; b) zwięzła charakterystyka rozporządzenia Ministra Pracy z 1997 roku w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy i c) rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 2004 roku
w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy; d) specyfika zagrożeń zdrowotnych w poszczególnych działach i sektorach gospodarki; e) wpływ regulacji międzynarodowych i unijnych na poprawę standardów w zakresie eliminowania zagrożeń zdrowotnych w Polsce;
5. Charakterystyka regulacji prawnych w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach:
75
5.1. podstawowe obowiązki uczelni i Rektora w świetle rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z
2007 roku;
5.2.podstawowe obowiązki studentów:
a. badania lekarskie kandydatów do szkół wyższych i studentów (rop. Ministra Zdrowia z 1997 roku):
b. obowiązki studentów w zakresie bezpieczeństwa i higieny wynikające z innych obowiązujących regulacji
prawnych na wypadek pożaru i innych zdarzeń zagrażających życiu i zdrowiu człowieka;
c. zachowanie się na wypadek konieczności ewakuacji; d) przestrzeganie przepisów zasad bhp;
6. Podstawowe regulacje prawne w zakresie systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego w świetle ustawy
z 2006 roku: obowiązki w razie wystąpienia zagrożenia dla życia i zdrowia;
Zalecana jest znajomość rozdziału X Kodeksu pracy "Bezpieczeństwo i Higiena Pracy" oraz rozporządzenia Ministra
Nauki w sprawie bhp w uczelniach wyższych
Nazwa przedmiotu: Polityka społeczna i system ubezpieczeń społecznych
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 5
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): zaliczenie przedmiotu: prawo pracy,.
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i problemami w dziedzinie polityki społecznej
oraz stosowanym instrumenatrium naukowym w zakresie diagnozowania problemów społecznych, z metodologią opracowywania strategii, programów i projektów w instytucjach realizujących zadania w tym zakresie..Omówione zostaną również podstawowe rozwiązania prawne w dziedzinie ubezpieczeń społecznych i ich znaczenie
w rozwiązywaniu problemów polityki społecznej, zwłaszcza w kontekscie zabezpieczenia społecznego jednostki i
rodziny. Studenci powinni nabyć umiejętności praktyczne w przygotowywaniu projektów z rozmaitych dziedzin
polityki społecznej, jak również prawidłowego odwołania się do obowiązyujących przepisów prawnych i ich trafnej interpretacji, zroozumieć istotę rozwiązań prawnych, jako instrumentów określajacych sposoby i formy działania państwa w sferze polityki społecznej.
Metody dydaktyczne:
Podstawową formę prowadzenia zajęć stanowi wykład z wykorzystaniem różnorodnych prezentacji multimedialnych.. W celu aktywizacji studentów w toku wykładu prowadzona jest dyskusja ze studentami i przedstawiane
kwestie problemowe, stanowiska doktryny i orzecznictwa sądowego, w sprawach kontrowersyjnych lub w zakresach, w których ulegały one wyraźnym zmianom i ewolucji w rozwiązaniach prawnych.
Przedmiot kończy się pisemnym zaliczeniem testowym, przy zastosowaniu co najmniej dwóch wariantów testu.
Konstrukcja testu uwzględnia nie tylko konieczność znajmości konkretnych pojęć, stosowanych form, sposobów
działania w dziedzinie polityki spolecznej i regulacji prawnych w tym zakresie, ale przedewszystkim trafnej interpretacji i logicznego myślenia, zwłaszcza, co do zapisów prawnych, zastosowania ich lub też nie, w konkretnej sytuacji.
76
1. Wprowadzenie do polityki społeczne: 2 godz 1.1. Pojęcie polityki społecznej; 1.2. Działy polityki społecznej; 1.3.
Zwięzły rys historii polityki społecznej; 1.4. Podstawowe uwarunkowania polityki społecznej; 1.5. Podstawowe instrumenty polityki społecznej;
2. Sektory, podmioty, poziomy i organizacja polityki społeczne: 2godz. 2.1. Sektor publiczny, prywatny i trzeci sektor; 2.2. Międzynarodowe podmioty polityki społecznej w wymiarze globalnym i europejskim; 2.3. Krajowe podmioty polityki społecznej: podmioty ustawodawcze, wykonawcze, sądownicze i kontrolne; 2.4. Lokalna i regionalna polityka społeczna; 2.5. Reformowanie polityki społecznej w Polsce;
3.Diagnozowanie w polityce społecznej i ewaluacja polityki społecznej: 2 godz. 3.1. Cele i cechy diagnozy i przedmiot
badań w polityce społecznej; 3.2. Metody badawcze i źródła danych w diagnozie społecznej; 3.3. Ewaluacja i analiza polityki społecznej; kryteria, rodzaje i metody ewaluacji;
4. Polityka społeczna w różnych krajach:: 2 godz: 4.1. Charakterystyka wybranych modeli polityki społecznej; 4.2.
Współczesne strategie, programy i projekty w polityce społecznej; 4.3. Polityka społeczna w krajach europejskich;
4.4. Polityka społeczna w krajach pozaeuropejskich;
5. Międzynarodowe standardy i formy współpracy w polityce społecznej i ich wpływ na polską praktykę: 2 godz. 5.1.
Unia Europejska, jej założenia, regulacje i programy w polityce społecznej (europejski
model socjalny); 5.2. Rada Europy i znaczenie jej dorobku prawnego dla polityki społecznej; 5.3. Standardy Międzynarodowej Organizacji Pracy jako wytyczne dla polityki społecznej; 5.4. Regulacje ONZ jako kierunki długofalowych działań dla polityki społecznej;
6. Współczesne wyzwania i kierunki rozwoju polityki społecznej: 2godz. 6.1. Ubóstwo, marginalność i wykluczenie społeczne; 6.2. Spory wokół funkcji socjalnych państwa; 6.3. Rola sektora trzeciego w polityce społecznej; 6.4.
Dialog społeczny i polityka społeczna;
7.Organizacja systemu ubezpieczeń społecznych w świetle ustawy systemowej :2 godz. 7.1. Ubezpieczenia obowiązkowe i dobrowolne – zakres podmiotowy; 7.2. Zasady opłacania składek z tytułu ubezpieczenia społecznego; 7.3.
Kompetencje, zadania i obowiązki ZUS, KRUS i innych podmiotów realizujących zadania w dziedzinie ubezpieczeń społecznych;
8. Podstawowe rodzaje świadczeń z tytułu ubezpieczeń społecznych w świetle obowiązujących ustaw: 2 godz. 8.1.
System powszechny i systemy szczególne (rolnicy, służby mundurowe, siły zbrojne); 8.2. Świadczenia w razie choroby i macierzyństwa; 8.3. Świadczenia w razie wypadku przy pracy i choroby zawodowej; 8.4. Świadczenia emerytalne, rentowe i rodzinne; 8.5. Świadczenia z tytułu bezrobocia; 8.6. Ubezpieczenia zdrowotne;
9. Problemy społeczne w sferze pracy (polityka zatrudnienia i ochrony pracy) :2 godz. 9.1. Zmiany na polskim rynku
pracy; 9.2. Struktura zatrudnienia i bezrobocia w Polsce; 9.3. Świadczenia w razie bezrobocia, w świetle ustawy i
rodzaje działań na rzecz promocji rynku pracy w Polsce; 9.4. Ochrona przed zagrożeniami zdrowotnymi w środowisku pracy w świetle regulacji prawnych; 9.5. Problem chorób zawodowych i wypadków przy pracy;
9.6. Ubezpieczenia społeczne na wypadek przy pracy i chorób zawodowych oraz zakres przedmiotowy i podmiotowy świadczeń;
10. Ochrona zdrowia w polityce społecznej (polityka zdrowotna): 2 godz. 10.1.Uwarunkowania stanu zdrowia i sposoby pomiaru zdrowia; 10.2. Zwięzła charakterystyka modeli ochrony zdrowia w UE i na świecie; 10.3. Proces reformowania systemu ochrony zdrowia w Polsce; 10.4. Ubezpieczenia zdrowotne, chorobowe i macierzyńskie oraz
zakres przedmiotowy i podmiotowy świadczeń w świetle obowiązujących ustaw;
11. Polityka zabezpieczenia społecznego w Polsce: 2 godz. 11.1. Zamożność, dochody, ubóstwo, świadczenia społeczne; 11.2. Zróżnicowanie dochodów w Polsce; 11.3. Pomiary ubóstwa; 11.4. Pomoc społeczna jako integralny element zabezpieczenia społecznego; 11.5. Organizacja i zadania administracji publicznej w dziedzinie pomocy społecznej; 11.6. Rola samorządu terytorialnego w dziedzinie pomocy społecznej – zadania gmin, powiatów i województw; 11.7. Rodzaje świadczeń w zakresie pomocy społecznej;
12. System emerytalny i rentowy w Polsce (polityka w zakresie ubezpieczeń społecznych): 2 godz. 12.1. Reforma systemu emerytalnego w Polsce po 1997 roku; 12.2. Istota nowych rozwiązań prawnych w świetle ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – filar I, II i III; 12.3. Zasady wyliczania emerytur, rent i rent
rodzinnych; 13. Polityka rodzinna w Polsce: 2 godz. 13.1. Ekonomiczne warunki bytu rodziny w Polsce; 13.2. Polityka rodzinna w III Rzeczypospolitej; 13.3. Rodzaje świadczeń dla rodziny w świetle obowiązujących ustaw; 14.
Polityka oświatowa i edukacyjna: 2 godz. 14.1. Reforma systemu edukacji; 14.2. Szkolnictwo wyższe; 14.3. Kształcenie zawodowe a rynek pracy; 15. Zwięzła charakterystyka innych działów polityki społecznej: 2 godz. 15.1.
Przestępczość jako problem polityki społecznej; 15.2. Współczesna kwestia mieszkaniowa i polityka mieszkaniowa; 15.3. Procesy migracyjne; polityka ludnościowa
77
Polityka społeczna. Podręcznik akademicki, G. Firlit-Fesnak i M. Szylko-Skoczny (red.), Warszawa, Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa 2007.
Polityka społeczna. Stan i perspektywy, J. Auleytner (red.), WSP, Warszawa 1995.
Jończyk J. Prawo zabezpieczenia społecznego, Zakamycze, Kraków 2006.
Piśmiennictwo uzupełniające:
Wybrane artykuły zamieszczone na łamach czasopism naukowych: Polityka Społeczna oraz Praca i Zabezpieczenie Społeczne.
Nazwa przedmiotu: Prawo zabezpieczenia spocznego
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 5
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): zaliczenie przedmiotu: prawo pracy, prawo międzynarodowe publiczne, prawo wspólnotowe.
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z polskimi regulacjami prawnymi w dziedzinie prawa ubezpieczeń społecznych i pomocy społecznej. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na ewolucję rozwiążań prawnych w tym zakresie, orzecnictwo sądowe i zmiany poglądów w doktrynie. Studenci powinni nabyć umiejętność prawidłowej interpretacji przepisów w tej dziedzinie oraz zrozumieć istotę rozwiązań prawnych, jako instrumentów określajacych sposoby i formy działania państwa w sferze polityki zabezpieczenia, jako szczególnie istotnej części składowej polityki społecznej.
Metody dydaktyczne:
kwestie problemowe (stanowiska doktryny i orzecznictwa sądowego w sprawach kontrowersyjnych lub w zakresach, w których ulegały one wyraźnym zmianom i ewolucji w rozwiązaniach.
Zaliczenie przedmiotu kończy się pisemnym egzaminem testowym, przy zastosowaniu co najmniej dwóch wariantów. Konstrukcja testu uwzględnia nie tylko konieczność znajmości konkretnych przepisów prawnych ale
przedewszystkim trafnej interpretacji i logicznego myślenia, co do zapisów prawnych, zastosowania lub też nie
w konkretnej sytuacji określonego przepisu i zawartej w nim normy prawnej.
1.Wprowadzenie w problematykę przedmiotu: 1.1. Rozróżnienie zakresu pojęć „zabezpieczenie społeczne”, „ubezpieczenie społeczne”, „pomoc społeczna”, 1.2. Główne fazy rozwoju ubezpieczeń społecznych w ciągu XIX i XX
wieku w Europie;, 1.3. Rozwój ubezpieczeń społecznych w Polsce w latach 1918–2008;, a) okres międzywojenny;
b) okres Polski Ludowej; c) okres III Rzeczypospolitej;
2. Regulacje międzynarodowe w dziedzinie zabezpieczenia społecznego: 2.1.Regulacje prawne o charakterze uniwersalnym; a) Podstawowe dokumenty prawne Organizacji Narodów Zjednoczonych: Deklaracja Praw Człowieka, Pakty Praw Człowieka; b) Najważniejsze konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy: Konwencja nr 102
78
o minimalnych normach zabezpieczenia społecznego, konwencja nr 118 o równym traktowaniu w zakresie zabezpieczenia społecznego; c) Regulacje europejskie: Europejska Karta Społeczna, Europejski Kodeks Zabezpieczenia Społecznego;
3. Organizacja systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce: 3.1. Zakres ubezpieczeń społecznych w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z 1998 roku;. 3.2. Instytucje i podmioty realizujące zadania w zakresie
ubezpieczeń społecznych;, 3.3. Zakres podmiotowy osób podlegających obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Kategorie osób ubezpieczających się dobrowolnie;, 3.4. Zasady finansowania składek na poszczególne
rodzaje ubezpieczenia społecznego i pojęcie płatnika składek. Podstawa wymiaru składek. Okres przedawnienia
składek; 3.5. Stopy procentowe składek na poszczególne rodzaje ubezpieczeń;
3.6. Zgłoszenie do ubezpieczenia, prowadzenie kont oraz zasady rozliczania składek i zasiłków. Zadania i obowiązki
ZUS. Obowiązki płatnika składek; 3.7. Fundusz Ubezpieczeń Społecznych i jego elementy składowe. Fundusz Rezerwy Demograficznej;, 3.8. Zadania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i jego organów. Uprawnienia kontrolne
ZUS; 3.9. Zasady gospodarki finansowej ZUS; 3.10 Podstawowe obowiązki ubezpieczonych;
4. Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa: Rodzaje świadczeń. Podstawa uprawnienia. Wyłączenia w zakresie pobierania świadczeń. Okresy pobierania i wysokość świadczeń: 4.1.
Zasiłek chorobowy;, 4.2. Świadczenie rehabilitacyjne;, 4.3. Zasiłek wyrównawczy;, 4.4. Zasiłek macierzyński;, 4.5.
Zasiłek opiekuńczy;, 4.6. Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków ubezpieczonym pracownikom;, 4.7. Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków ubezpieczonym nie będącym pracownikami; 4.8. Dokumentowanie
prawa do zasiłków i kontrola orzekania o czasowej niezdolności do pracy; 4.9. Ustalanie prawa do zasiłków i zasady ich wypłaty;
5. Świadczenia z tytułu ubezpieczenia społecznego w razie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej: 5.1. Pojęcie wypadku przy pracy i choroby zawodowej;, 5.2. Rodzaje świadczeń;5.3. Warunki nabywania prawa do świadczeń; 5.4. Wysokość świadczeń; 5.5. Zasady przyznawania i wypłaty świadczeń; 5.6. Świadczenia z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnychokolicznościach;
6. Świadczenia rodzinne: Osoby uprawnione. Rodzaje świadczeń i wysokość: 6.1. Zasiłek rodzinny i dodatki do zasiłku rodzinnego;, 6.2. Świadczenia opiekuńcze;, 6.3. Podmioty realizujące zadania w zakresie świadczeń rodzinnych;, 6.4. Postępowanie w sprawach przyznawania i wypłacania świadczeń rodzinnych;
7. Renta socjalna:, 7.1. Podmioty uprawnione do świadczeń i wysokość świadczeń;, 7.2. Postępowanie w sprawie
przyznania renty socjalnej;
8. Świadczenia z tytułu ubezpieczenia emerytalnego i rentowego, 8.1. Podmioty uprawnione; 8.2. Rodzaje świadczeń;, 8.3. Okresy uwzględniane przy ustalaniu prawa do świadczeń i ich wysokości: okresy składkowe i nieskładkowe; 8.4. Wiek emerytalny; 8.5. Pojęcie niezdolności do pracy: całkowitej, częściowej, trwałej, okresowej; 8.6.
Podstawa wymiaru emerytur i rent. Zasady wyliczenia emerytury;, 8.7. Zasady szczególne i odrębności. Emerytury górnicze i kolejowe;,8.8. Renta z tytułu niezdolności do pracy. Warunki nabycia. Rodzaje renty. Podstawa wyliczenia renty; 8.9. Renta rodzinna. Podmioty uprawnione. Wysokość świadczenia; 8.10.Dodatki do emerytur i
rent; 8.11.Świadczenia przyznawane w szczególnym trybie; 8.12.Zbieg prawa do świadczeń; 8.13.Zawieszanie lub
zmniejszanie wysokości świadczeń; 8.14.Egzekucja i potrącenia ze świadczeń (z emerytur i rent);
9. Świadczenia przedemerytalne: 9.1. Warunki nabywania i utraty prawa do świadczeń; 9.2. Wysokość świadczenia;
9.3. Warunki zmniejszania lub zawieszenia świadczenia;
10. Regulacje szczególne w odrębnych systemach zaopatrzenia emerytalnego: 10.1. System zaopatrzenia emerytalnego rolników; 10.2. System zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych; 10.3. System zaopatrzenia emerytalnego policjantów i innych służb mundurowych; 10.4. Zaopatrzenie emerytalne sędziów i prokuratorów;
11. Otwarte fundusze emerytalne (filar II): 11.1. Rodzaje funduszy; 11.2. Nabycie członkostwa w funduszu emerytalnym; 11.3. Rachunki i przeliczenie składek; 11.4. Pracownicze programy emerytalne i zasady ich funkcjonowania (filar III);
12. Ubezpieczenia zdrowotne: 12.1.Pojęcie ubezpieczenia zdrowotnego, zakres podmiotowy ubezpieczenia; 12.2.Wysokość i zasady opłacania składki. Odrębności w przypadku rolników; 12.3. Zakres przedmiotowy świadczeń i
wyłączenia; 12.4.Prawa ubezpieczonego; 12.5.Zasady kontraktowania świadczeń zdrowotnych; 12.6.Zadania administracji rządowej i samorządowej w zakresie zabezpieczenia świadczeń zdrowotnych (gmina, powiat, województwo, administracja rządowa);
13. Świadczenia z tytułu bezrobocia: 13.1.Pojęcie osoby bezrobotnej; 13.2. Organy i instytucje zatrudnienia i rynku pracy oraz ich zadania; 13.3. Rodzaje świadczeń dla bezrobotnych. Warunki do nabycia. Wysokość i okres pobierania świadczeń; 13.4. Ochrona bezrobocia przedemerytalnego; 13.5. Inne formy przeciwdziałania bezrobociu (pożyczki dla przedsiębiorców); 13.6. Aktywizacja zawodowa absolwentów; 13.7. Ochrona bezrobotnych niepełnosprawnych;
14. Świadczenia z tytułu pomocy społecznej: 14.1. Pojęcie pomocy społecznej i krąg podmiotowy uprawnionych;
14.2. Podmioty realizujące zadania w zakresie pomocy społecznej; 14.3. Rodzaje świadczeń: świadczenia pienięż-
79
ne i niepieniężne (w naturze). Świadczenia dla rodziny; 14.4. Zasady postępowania w sprawie przyznania świadczeń z tytułu pomocy społecznej. Postępowanie w sprawie umieszczenia w domu pomocy społecznej;
15. Inne formy zabezpieczenia społecznego: 15.1. Fundusze specjalne: Fundusz alimentacyjny, Fundusz osób niepełnosprawnych; 15.2. Zakładowy fundusz socjalny; 15.3. Podsumowanie zajęć;
Piśmiennictwo podstawowe:
Jończyk J., Prawo zabezpieczenia społecznego, Zakamycze, Kraków 2006.
Jędrasik-Jankowska I., Pojęcie, konstrukcje prawne ubezpieczeń społecznych, t.1 i 2, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2006.
Kluszczyska Z., Koczur W., Rubel K., Szpor G., Szumlicz T., System ubezpieczeń społecznych. Zagadnienia podstawowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis,Warszawa 2006.
Muszalski W., Ubezpieczenie społeczne, Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2006.
Sieprawska I., Prawo o pomocy społecznej, Zakamycze, Kraków 2006.
Szumlicz T., Ubezpieczenie społeczne. Teoria dla praktyki, Oficyna Wydawnicza Branta Warszawa 2006.
Szumlicz T., Społeczne aspekty ubezpieczenia, Wydawnictwo Szkoła Główna Handlowa, Warszawa 2006.
Piśmiennictwo uzupełniające stanowią zalecane artykuły publikowane w periodykach naukowych, zwłaszcza na łamach Prawo i Zabezpieczenie Społeczne oraz Polityka Społeczna.
Nazwa przedmiotu: System ubezpieczeń społecznych
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): zaliczenie przedmiotu: prawo pracy.
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi regulacjami prawnymi w dziedzinie ubezpieczeń społecznych i ich znaczenia w kontekście zabezpieczenia społecznego jednostki i rodziny. Studenci powinni zapoznać się
z przepisami prawnymi w tym zakresie, jak i w szczególności nabyć umiejętności praktyczne w ich trafnej interpretacji, zrozumieć istotę rozwiązań prawnych, jako instrumentów określajacych sposoby i formy działania państwa w zakresie polityki ubezpieczeń społecznych..
Metody dydaktyczne:
kwestie problemowe, stanowiska doktryny i orzecznictwa sądowego, w sprawach kontrowersyjnych lub w zakresach, w których ulegały one wyraźnym zmianom i ewolucji w rozwiązaniach prawnych.
Przedmiot kończy się pisemnym zaliczeniem testowym .Konstrukcja testu uwzględnia nie tylko znajomość regulacji
prawnych ale także ich prawidłową interpretację i logicznego myślenia co do zapisów prawnych, ich zastosowania
lub też nie w konkretnych sytuacjach prawnych.
80
1. Wprowadzenie w problematykę przedmiotu : 1.1. Rozwój ubezpieczeń społecznych w ciągu XIX i XX wieku w Europie i na świecie; 1.2. Rozwój ubezpieczeń społecznych w Polsce w latach 1918 – 2008; 1.3. Regulacje międzynarodowe w dziedzinie ubezpieczeń społecznych w latach 1918 – 2009;
2. Organizacja systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce: 2 godz. 2.1. Zakres ubezpieczeń społecznych w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z 1998 roku; 2.2. Instytucje i podmioty realizujące zadania w zakresie ubezpieczeń społecznych; 2.3. Zakres podmiotowy osób podlegających obowiązkowym ubezpieczeniom
społecznym; 2.4. Zasady finansowania składek na poszczególne rodzaje ubezpieczenia społecznego i pojęcie płatnika składek. Podstawa wymiaru składek. Okres przedawnienia składek; 2.5. Zgłoszenie do ubezpieczenia, prowadzenie kont oraz zasady rozliczania składek i zasiłków – zadania i obowiązki ZUS oraz obowiązki płatnika składek, uprawnienia kontrolne ZUS;
3. Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa : 2 godz. 3.1. Zasiłek chorobowy; 3.2. Świadczenie rehabilitacyjne; 3.3. Zasiłek wyrównawczy; 3.4. Zasiłek macierzyński; 3.5. Zasiłek opiekuńczy; 3.6. Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków ubezpieczonym;
4. Świadczenia z tytułu ubezpieczenia społecznego w razie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej 4.1. Pojęcie
wypadku przy pracy i choroby zawodowej; 4.2. Rodzaje świadczeń; 4.3. Warunki nabywania prawa do świadczeń;
4.4. Wysokość świadczeń; 4.5. Zasady przyznawania i wypłaty świadczeń; 4.6. Świadczenia z tytułu wypadków lub
chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach;
5. Ubezpieczenia emerytalne i rentowe:: 5.1. Podmioty uprawnione; 5.2. Rodzaje świadczeń; 5.3. Okresy uwzględniane przy ustalaniu prawa do świadczeń i ich wysokości: okresy składkowe i nieskładkowe; 5.4. Wiek emerytalny;
5.5. Pojęcie niezdolności do pracy: całkowitej, częściowej, trwałej, okresowej; 5.6. Podstawa wymiaru emerytur i
rent. Zasady wyliczenia emerytury; 5.7. Zasady szczególne i odrębności. Emerytury górnicze i kolejowe; 5.8. Renta z tytułu niezdolności do pracy. Warunki nabycia. Rodzaje renty. Podstawa wyliczenia renty; 5.9. Renta rodzinna. Podmioty uprawnione. Wysokość świadczenia; 5.10. Dodatki do emerytur i rent; 5.11. Świadczenia przyznawane w szczególnym trybie; 5.12. Zawieszanie lub zmniejszanie wysokości świadczeń; 5.13.Świadczenia przedemerytalne;
6. Ubezpieczenia społeczne szczególnych kategorii pracowników: 6.1. System ubezpieczeń społecznych rolników;
6.2. System zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych; 6.3. System zaopatrzenia emerytalnego policjantów i innych służb mundurowych;
7. Otwarte fundusze emerytalne:7.1. Rodzaje funduszy (filar II); 7.2. Nabycie członkostwa w funduszu emerytalnym; 7.3. Rachunki i przeliczenie składek; 7.4. Pracownicze programy emerytalne i zasady ich funkcjonowania
(filar III);
8. Ubezpieczenia zdrowotne: 8.1. Pojęcie ubezpieczenia zdrowotnego i zakres podmiotowy ubezpieczenia; 8.2. Wysokość i zasady opłacania składki. Odrębności w przypadku rolników; 8.3. Zakres przedmiotowy świadczeń i wyłączenia; 8.4. Prawa ubezpieczonego;
9. Świadczenia z tytułu bezrobocia: 9.1. Pojęcie osoby bezrobotnej; 9.2. Organy i instytucje zatrudnienia i rynku pracy oraz ich zadania; 9.3. Rodzaje świadczeń dla bezrobotnych. Warunki do nabycia. Wysokość i okres pobierania
świadczeń; 9.4. Ochrona bezrobocia przedemerytalnego; 9.5. Inne formy przeciwdziałania bezrobociu (pożyczki
dla przedsiębiorców); 9.6. Aktywizacja zawodowa absolwentów; 9.7. Ochrona bezrobotnych niepełnosprawnych;
10. Inne formy zabezpieczenia społecznego: 2 godz. 10.1. Świadczenia dla rodziny: zasiłki rodzinne; 10.2. Renta
socjalna; 10.3. Pomoc społeczna i rodzaje świadczeń;
Piśmiennictwo podstawowe:
Jończyk J., Prawo zabezpieczenia społecznego, Zakamycze, Kraków 2006.
Jędrasik-Jankowska I., Pojęcie i konstrukcje prawne ubezpieczeń społecznych, t.1 i 2 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2006.
Kluszczyńska Z., Koczur W., Rubel K., Szpor G., Szumlicz T., System ubezpieczeń społecznych. Zagadnienia podstawowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2006.
Muszalski W., Ubezpieczenie społeczne, Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2006.
Sieprawska I., Prawo o pomocy społecznej, Zakamycze, Kraków 2006.
Szumlicz T., Ubezpieczenie społeczne. Teoria dla praktyki, Oficyna Wydawnicza Branta Warszawa, 2006.
Szumlicz T., Społeczne aspekty ubezpieczenia, Wydawnictwo Szkoła Główna Handlowa, Warszawa 2006.
Piśmiennictwo uzupełniające:
Wskazane artykuły opublikowane na łamach: Praca i Zabezpieczenie Społeczne oraz Polityka Społeczna
81
Stopień, imię i nazwisko: dr Tomasz Sapeta
Nazwa przedmiotu: Kierownictwo w administracji
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 4
Zasadniczym celem wykładu jest poznanie przez słuchaczy podstawowych teorii umożliwiających zrozumienie istoty kierowania w jednostkach administracji, oraz znaczenia roli kierowników w procesie realizacji celów organizacyjnych. Uczestnictwo w kursie pozwoli studentom na rozszerzenie i wzbogacenie wiedzy z zakresu podstaw
organizacji i zarządzania ze szczególnym zwróceniem uwagi na kwestie zarządzania kapitałem ludzkim, w tym:
funkcji kierowniczych, stylów kierowania, wykorzystania nowoczesnych metod organizacji i zarządzania, zasad
funkcjonowania ludzi w organizacji. Nabyte poprzez uczestnicwto w wykładzie kompetencje, pozwolą m.in. na
profesjonalizację zarządzania zasobami ludzkimi w organizacji, tworzenie i zarządzanie zespołami pracowniczymi, rozwiązywanie problemów decyzyjnych, wprowadzanie zmian organizacyjnych.
Metody dydaktyczne:
Wykład połączony z prezentacją multimedialną, wsparty dyskusją dydaktyczną oraz filmami.
Egzamin pisemny w formie testu jednokrotnego lub wielokrotnego wyboru.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Organizacja i zarządzanie jako dyscyplina naukowa – podstawowe kwestie terminologiczne, ewolucja teorii organizacji i zarządzania.
Charakterystyka procesu kierowania: planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie, przewodzenie, kontrolowanie.
Role i umiejętności kierownicze – istota pracy kierowniczej.
Uwarunkowania działalności jednostek administracyjnych.
Planowanie w działalności kierowniczej – istota i fazy planowania, oraz rodzaje planów.
Planowanie zatrudnienia jako szczególny wymiar planowania organizacyjnego.
Proces organizowania – projektowanie organizacji i jej struktura, kierowanie zmianami organizacyjnymi.
Analiza zasobów organizacji – zastosowanie analizy pracy w zarządzaniu.
Optymalizacja stanu i struktury zatrudnienia.
Przewodzenie – wybrane aspekty: ocena, motywacja, rozwój, władza i autorytet, przywództwo, komunikowanie się .
Procesy kontroli – rodzaje kontroli, charakterystyka skutecznych systemów kontroli, patologie działań kontrolnyc, działalnośc audytorska..
Kształtowanie zasobów ludzkich w administracji publicznej. Zmiany w funkcjonowaniu administracji publicznej po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej.
Griffin R. W., Podstawy zarzadzania organizacjami, PWN, Warszawa 2005
82
Stoner J.A.F., Wankel Ch., Kierowanie, PWE, Warszawa 2006
Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji, red. H. Król, A. Ludwiczyński, PWN, Warszawa 2006
Literatura uzupełniajaca:
Pocztowski A., Zarządzanie zasobami ludzkimi, PWE, Warszawa 2007
Robbins S. P., Podstawy zarzadzania, PWE, Warszawa 2002
Zarządzanie. Teoria i praktyka, red. A. Koźmiński, W. Piotrowski, PWN, Warszawa 2001
Funkcja personalna. Diagnoza i kierunki zmian, red. A. Pocztwski, wyd UEk w Krakowie, Krakow 2007
Stopień, imię i nazwisko: dr Wojciech Jachowicz
Nazwa przedmiotu: Nauka administracji
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Nauczenie studentów umiejetności dokonywania oceny rozwiązań organizacyjnych w jednostkach administracji publicznej a w szczególności: adekwatności struktury organizacyjnej do zadań realizowanych w danej jednostce,
prawidłowości dekoncentracji uprawnień kierowniczych, prawidłowości stosowania rozwiązań proponowanych
przez naukę administracji w zakresie zarządzania personelem a także wprowadzania zasad organizacji kontroli
wewnetrznej administracji publicznej.
Metody dydaktyczne:
Wykład; analiza przykładów ilustrujacych prawidłowe i błędne rozwiazania organizacyjne w administracji, przedstawianie konsekwencji przyjęcia rozwiązań nieprawidłowych; dyskusja
Egzamin pisemny. Test jednokrotnego wyboru. Dwadzieścia pięć pytań. Cztery odpowiedzi do wyboru, w tym jedna prawidłowa. Za każdą prawidłową odpowiedź jeden punkt. Brak punków ujemnych za błędną odpowiedź. Do
zaliczenia przedmiotu należy uzyskać minimum 13 punktów.
Opis treści przedmiotu z uwzględnieniem podziału na grupy tematyczne i czas realizacji. Każdy wykład powinien zawierać opis treści programowych omawianych na wykładzie
1. Pojęcie administracji – definicje, pojęcie administracji państwowej i publicznej – 2 godz.;
2. Nauki o administracji publicznej: – nauka prawa administracyjnego, nauka administracji, polityka administracyjna; ich przedmiot, metody i techniki badawcze, statystyka, prakseologia, socjologia; geneza i rozwój nauki administracji – 2 godz.;
3. Historia rozwoju administracji publicznej; wybrane historyczne modele administracji publicznej, Modele administracji publicznej w innych państwach na przykładzie Anglii, Francji, Niemiec i USA – 2 godz.
4. Modele struktur aparatu administracji publicznej (liniowa, funkcjonalna, sztabowa, techniczna); problematyka
kierownictwa wewnętrznego w administracji – 3 godz.
5. Centralizacja – decentralizacja, koncentracja – dekoncentracja – 2 godz;
6. Pojęcie aparatu państwowego, organu administracyjnego; rodzaje organów administracji publicznej; organ
a urząd, ministerstwo a resort – 3 godz.
7. Podział terytorialny; Czynniki kształtujące podział terytorialny, administracja centralna i terenowa – 2 godz;
83
8. Samorząd terytorialny – 2 godz;
9. Problematyka kadr w administracji – 2 godz.
10. Czynniki kształtujące funkcjonowanie administracji; Wpływ prawa administracyjnego na funkcjonowanie administracji- 2 godz;
11. Metody i formy funkcjonowania administracji publicznej – 2 godz;
12. Cykl decyzyjny w funkcjonowaniu administracji publicznej – 2 godz;
13. Pojęcie kontroli i nadzoru administracji, stosunek kontrolny, wzajemna pozycja podmiotów kontroli – 2 godz;
14. E- administracja – 2 godz.
Literatura podstawowa
Leoński Z., Nauka administracji, C.H. Beck 2004 r.
Szreniawski J.,, Wstęp do nauki administracji, Verba 2003 r.
Zieleniewski J., Organizacja i zarządzanie, PWN Warszawa 1984 r.
Izdebski H., Kulesza M., Administracja publiczna zagadnienia ogólne, Liber 2004
Literatura uzupełniajaca
Możdżeń-Marcińkowski M., Wstęp do prawa administracyjnego ogólnego, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2006
Knosala E., Wstęp do nauki administracji, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2005
Filipek J., Prawo administracyjne, Zagadnienia ogólne, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2003
Langrod J.S., Instytucje prawa administracyjnego, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2003
Zimmermann J., Prawo administracyjne, Kantor Wydawniczy Zakamycze 2006
Knecht Z., Public Relations w administracji publicznej, C.H. Beck 2006
Maciejewski T., Historia administracji, C.H.Beck 2002
Stopień, imię i nazwisko: prof. dr hab. Wiktor Krawczyk
Nazwa przedmiotu: Mienie i gospodarka finansowa samorządu terytorialnego
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Podstawowym założeniem przedmiotu jest:
1. zapoznanie studenta z zasadami funkcjonowania różnych form mienia, będącego w dyspozycji danej jednostki samorządowej;
2. ocena jakościowa funkcjonowania mienia w jednostkach;
3.pokazanie mozliwosci usprawniania funkcjonowania mienia w jednostach oraz zapoznanie studenta z racjonalizacją działań w tym zakresie.
Metody dydaktyczne:
Metoda realizacji przedmiotu zawiera się w trzech krokach:
1. omawianie zagadnień od strony teoretycznej,
2. omawianie przypadków odstępowania od prawidłowego funkcjonowania mienia w jednostach,
3. omawianie mozliwosci usprawnienia danego obszaru działalności jednostki
84
Zaliczenie przedmiotu odbywa się w oparciu o egzamin pisemny. Studenci otrzymują po trzy problemowe pytania.
Odpowiedzi na zadane pytania winny zawierać wyżej omówione trzy elementy. Ocena jest składową ze stopnia
udzielenia odpowiedzi z prawidłowym stanem zagadnienia oraz scharakteryzowania przez studenta możliwości
poprawy wykorzystania mienia w jednostach samorządowych.
Wykład 1 – 2 godz. Charakterystyka grup rodzajowych jednostek samorządowych oraz ich obszary i zakresy funkcjonowania
Wykład 2 – 2 godz. Rodzaje mienia w jednostach samorządowych, zasady jego funkcjonowania oraz najczęściej występujące nieprawidłowości w omawianym procesie.
Wykład 3 – 2 godz. Charakterystyka funkcjonowania majątku trwałego: wartości niematerialne i prawne, rzeczowy majątek trwały, finansowy majatek trwały, rozliczenia międzyokresowe. Najczęściej występujące uchybienia w
omawianych obszarach.
Wykład 4 – 2 godz. Charakterystyka funkcjonowania majątku obrotowego: funkcjonowanie zapasów, należności
krótkookresowe, krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe. Niedomogi występujące w funkcjonowaniu majątku obrotowego.
Wykład 5 – 2 godz. Zasady funkcjonowania mienia w obszarze majątku trwałego i obrotowego. Wskaźnikowa ocena stanu istniejącego. Możliwości usprawnienia wykorzystania mienia w jednostkach.
Wykład 6 – 2 godz. Wskaźnikowa ocena gospodarki mieniem. Budowa deocelowego programu poprawy, identyfikacja stanów pośrednich oraz ustalanie skali osiagniętej poprawy.
Wykład 7 – 2 godz. Ogólna charakterystyka budowy budżetu jednostki samorządowej. Możliwości wdrożenia budżetu zadaniowego. Zalety i wady takiego budżetu.
Wykład 8 – 2 godz. Usprawnienie działalności jednostek samorządowych. Istota i cel usprawniania w skali mikro i
makro. Skutki ekonomiczne i społeczne procesu usprawniania.
Wykład 9 – 2 godz. Projektowanie procedur funkcjonowania jesdnostki. Istota projektowania. Efety projektowania.
Proces wdrażenia usprawnionych procedur.
Wykład 10 – 2 godz. Budżetowanie wewnętrzne działalności jednostek samorządowych. Istota budżetowania wewnętrznego. Budowa budżetów działalności wewnętrznej.
Wykład 11 – 2 godz. Konstrukcja budżetów wewnętrznych. Ustalanie mierników i rozmiarów budżetów wewnetrznych. Kontrola realizacji budżetów wewnętrznych. Efektywność budżetowania wewnętrznego.
Wykład 12 – 2 godz. Zarządczy rachunek kosztów funkcjonowania jednostki samorządowej. Istota rachunku kosztów. Zalety i wady rachunku kosztów. Przydatność rachunku kosztów w warunkach jednostki samorządowej.
Wykład 13 – 2 godz. Gospodarka finansowa środkami własnymi i będącymi w dyspozycji jednostek samorządowych. Podstawowe zasady oraz racjonalność wydatkowania środków finansowych.
Wykład 14 – 2 godz. Gospodarka zasobami pieniężnymi. Racjonalizacja wydatków. Deficyt budżetowy i skutki jego
wystepowania.
Wykład 15 – 2 godz.Dochody zwrotne jednostek samorządowych. Emisja bonów kapitalowych, obligacji oraz innych
papierów wartościowych. Zalety i wady emisji tego typu papierów dłużnych.
Owsiak S.: Finanse publiczne – teoria i praktyka. Wyd. PWN, Warszawa 2005.
Brodecki Z. (redakcja): Finanse. Wyd. Prawnicze Lewis Nexis, Warszawa 2004.
Adamowicz M. (redakcja): Finanse publiczne w skali lokalnej i regionalnej. Wyd. SGGW, Warszawa 2002.
Warda J.: Fundusze strukturalne Unii Europejskiej. Wyd. Verba, Lublin 2005.
Kozuń-Cieślak G.: Obligacje komunalne – instrument dłużny dla jednostek samorządu terytorialnego. Wyd. PWN,
Warszawa 2008.
Pietrzak B., Polański Z., Woźniak B.: System finansowy w Polsce, Wyd. PWN, Warszawa 2003
Durlik I.: Restrukturyzacja procesów gospodarczych. Agencja Wyd. „Placet”, Warszawa 1998
85
Stopień, imię i nazwisko: dr Waldemar Michaldo
Nazwa przedmiotu: Ustrój organów ochrony prawnej
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): brak warunków
wstępnych .
Przyswojenie przez studentów prawa wiedzy z zakresu funkcjonowania, struktury i kompetencji organów państwowych jak również wolnych zawodów prawniczych, których celem jest szeroko rozumiana „ochrona prawna państwa i obywatela”. Wykład ma na celu także nabycie przez słuchaczy umiejętności właściwego odnajdywania miejsca i roli przedmiotowych organów w strukturze organów państwa jak również zaznajomienia się z ich rolą przy
tworzeniu prawa, jego stosowaniu czy też kontroli jego stosowania. Celem wykładu jest również przygotowanie
studentów do wymogów egzaminu wstępnego na aplikacje : ogólną, sądową, prokuratorską, radcowską, adwokacką, notarialną w zakresie dotyczącym problematyki ustroju organów ochrony prawnej .
Metody dydaktyczne:
Poprzez klasyczną formę wykładu wzbogaconą także kazusami opartymi o aktualne orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego studenci mają możliwość poznania i zrozumienia, w jaki sposób w demokratycznym państwie prawnym chroniąc inters publiczny zabezpiecza się wolności i prawa człowieka i obywatela.
Egzamin końcowy z przedmiotu to : test wielokrotnego wyboru zawierający także pytania otwarte. Uzyskanie oceny
pozytywnej gwarantuje uzyskanie ponad 50%punktów.
Dopuszczam także możliwość zaliczenia przedmiotu w formie egzaminu ustnego w przypadku egzaminu przedterminowego.
Omówienie podstawowych zasad ustroju Rzeczypospolitej Polskiej, w świetle zasady trójpodziału władzy min, krótka charakterystyka Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz szczegółowe omówienie wybranych zagadnień
z ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym, z ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów
powszechnych, z ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o ustroju sądów wojskowych, z ustawy z dnia 25 lipca
2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych, z ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, z ustawy z
dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie, z ustawy z dnia z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze, z ustawy z
dnia z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych. Omówienie wybranych zagadnień z ustawy z dnia 15 lipca 1987 r.
o Rzeczniku Praw Obywatelskich, z ustawy z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka, z ustawy z dnia 1
sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, z ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu, Ustawa o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury z dnia 23 stycznia 2009 r..
Literatura
Korózs Ł., Satorz M.: Ustrój sądów powszechnych. Komentarz, Warszawa 2004;
Sarnecki P.: Prawo Konstytucyjne RP, Wyd. C.H. Beck; 2005 Izdebski H., Skuczyński P.: Etyka Zawodów Prawniczych, Warszawa 2006.
Bodio J., Borkowski G., Demendecki T., Ustrój organów ochrony prawnej – Wolters Kluwer Polska 2007
Ustrój organów ochrony prawnej. Zestaw wykładów, kazusy, zbiór ustaw Krystyna Sitkowska Wydawnictwo: Towarzy-
86
stwo Naukowe Organizacji i Kierowania Dom Organizatora Wydanie 1 Rok wydania:2008
Serafin S., Szumlik B., Organy ochrony prawnej RP C.H. Beck 2007
Szustakiewicz P., Zaleśny J., Organy pomocy prawnej Wyd. Difin
oraz akty normatywne:
Konstytucja RP, ustawy wymienione w opisie przedmiotu, a także Kodeks Postępowania Karnego, Kodeks Postępowania Cywilnego, oraz Kodeks Postępowania w sprawach o wykroczenia
Stopień, imię i nazwisko: dr Waldemar Michaldo
Nazwa przedmiotu: Postępowanie sądowo-administracyjne
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: letni
Rok studiów: 3
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): postępowanie administracyjne.
•
•
•
Przyswojenie przez studentów prawa wiedzy z zakresu funkcjonowania sądów administracyjnych w Polsce, zrozumienie idei sądowej kontroli administracji publicznej poprzez zapoznanie się z przebiegiem postępowania
przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi i Naczelnym Sądem Administracyjnym .
Wykład ma na celu także nabycie przez słuchaczy umiejętności właściwego odnajdywania miejsca i roli sądownictwa administracyjnego w strukturze władzy sądowniczej RP.
Celem wykładu jest również przygotowanie studentów w zakresie dotyczącym problematyki procedury sądowoadministracyjnej dowymogów egzaminu wstępnego na aplikacje : ogólną, sądową, prokuratorską, radcowską, adwokacką i notarialną.
Metody dydaktyczne:
Poprzez klasyczną formę wykładu wzbogaconą kazusami opartymi o aktualne orzecznictwo wojewódzkich sądów
administracyjnych i NSA studenci mają możliwość zapoznania się z praktycznym zastosowaniem przede wszystkim przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Egzamin końcowy z przedmiotu to : test wielokrotnego wyboru zawierający także pytania otwarte. Uzyskanie oceny
pozytywnej gwarantuje uzyskanie ponad 50%punktów.
Warunkiem podejścia do egzaminu jest uzyskanie uprzedniego zaliczenia z ćwiczeń. Dopuszczam także możliwość
zaliczenia przedmiotu w formie egzaminu ustnego w przypadku egzaminu przedterminowego.
Omówienie : ustroju, zadań i organizacji sądów administracyjnych w Polsce, właściwości rzeczowej wojewódzkich
sądów administracyjnych oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, przesłanek dopuszczalności drogi postępowania sądowoadministracyjnego.
zasad postępowania sądowoadministracyjnego, podmiotów tego postępowania, zdolności sądowej i procesowej, tematyki czynności procesowych oraz samego przebiegu postępowania przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi i Naczelnym Sądem Administracyjnym w tym również kwestii kosztów tego postępowania, a także działalności uchwałodawczej Naczelnego Sądu Administracyjnego.
87
Tarno J.P., Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi. Komentarz LexisNexis Warszawa 2007 Wyd.3
Adamiak B., Borkowski J., Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne, Wydanie 5, LexisNexis, 2007.
Woś T., Knysiak-Molczyk H., Romańska M. : Postępowanie sądowo-administracyjne LexisNexis, Warszawa 2009
Wyd.3;
Woś T., Knysiak-Molczyk H., Romańska M.: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Komentarz
2008 LexisNexis Warszawa 2008
Knysiak-Molczyk H. – Skarga kasacyjna w postępowaniu sądowo-administracyjnym LexisNexis 2008 Wyd.1
oraz akty normatywne:
Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997r. (Dz.U.Nr 78, poz.483 ze zm)
Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.)
Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954 ze zm.)
Ustawa – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1269 ze zm.)
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.)
Stopień, imię i nazwisko: dr Wiktor Serda
Nazwa przedmiotu: Prawo rzeczowe i księgi wieczyste
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): prawo cywilne –
część ogólna.
Uzyskanie wiedzy na poziomie unowersyteckim z zakresu przewidzianych prawem stosunków prawnych dotyczącycyh korzystania z rzeczy
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych,, omawianie przypadków..
Egzamin pisemny – test jednokrotnego wyboru
1. Ogólne wiadomości o prawie rzeczowym – 2/s – 1/n
2. Posiadanie i jego ochrona – 6/s – 43/n/n
3. Treść, zakres i wykonywanie własności – 4/2 – 2/n
4. Nabycie i utrata własności – 6/s – 3/n
5. Współwłasność – 2/s – 1/n
6. Ochrona własności – 4/s – 2/n
7. Użytkowanie wieczyste – 2/s – 1/n
8. Użytkowanie – 2/s – 1/n
9. Służebności w tym służebność drogi koniecznej – 4/s – 2/ n
10. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu – 2/s – 1/n
11. Prawo zastawu – 4/s – 2/n
88
12. Księgi wieczyste, w tm rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych – 4/s – 2/n
13. Hipoteka – 3/s –
Postawowa:
Ignatowicz J., Stefaniak K.: Prawo rzeczowe, Lexis Nexis 2008
Gniewek E.: Prawo rzeczwoe, C.H. Beck 2006
Ziemianin B. Prawo rzeczowe, Zakamycze 2006
Litaratura uzupełniająca:
Prawo rzeczowe Tom 3, System prawa prywatnego C.H.Beck 2006
Stopień, imię i nazwisko: dr iWiktor Serda
Nazwa przedmiotu: Prawo wekslowe
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Studia niestacjonarne: x
Semestr: letni
Rok studiów: 4
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): prawo cywilne –
cześć ogólna i zobowiązania.
Opanowanie umiejętności wystawiania i dokonywania innych czynności wekslowych zarówno w obrocie konlumenckim jak i obrocie profesjonalnym.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, omawianie przypadków, rozwiązywania kazusów, dyskusja dydaktyczna.
Egzamin pisemny testowy, test jednokrotnego wyboru.
1. Instytucja przekazu i jego pochodne, wyspecjalizowane instytucje – 2 godz.
2. Pojęcie weksla i jego rodzaje, charakter zobowiązania wekslowego, osoby biorące udział w stosunku wekslowym
– 2 godz.
3. Zaciąganie zobowiązań wekslowych
a. wystawienie i forma weksla
b. zdolność wekslowa i zdolność do czynności wekslowych oraz wady oświadczenia woli
c. podpisy na wekslach
d. przyjęcie weksla trasowanego
e. poręczenie wekslowe
f. teorie wekslowe
g. wpływ wystawienia weksla na podstawowy stosunek prawny – razem 4 godz.
4. Indos (żyro) – 1 godz.
5. Legitymacja formalna z weksla oraz jego płatność – 2 godz.
6. Przedstawienie do zapłaty oraz protest – 2 godz.
7. Odpowiedzialność wekslowa
a. charakter odpowiedzialności
89
b. zarzuty – obiektywne i subiektywne
c. odpowiedzialność poszczególnych uczestników weksloweych
d. zmiany tekstu weksla – razem 4 godz.
8. Zwrotne poszukiwanie – 2 godz.
9. Przedawnienie wekslowe – 1 godz.
Podstawowa:
Czarnecki M., Bagińska L.: Prawo wekslowe i czekowe. Komentarz, Wyd.5, Wyd. C.H.Beck, Warszawa 2007
Uzupełniająca:
Szpunar A., Kaliński M.: Komentarz do prawa wekslowego i czekowego, Wyd. 4, Lexis Neksis, Warszawa 2003.
Stopień, imię i nazwisko: dr Zyta Dymińska
Nazwa przedmiotu: Działalność administracji prokuratury
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Głowny cel dydaktyczny to przygotowanie absolwentow do pracy w administracji prokuratury. Celem wykładu jest
zapoznanie studentów administracji, w szczególności o specjalności administracja sądowa z organizacją i strukturą prokuratury oraz specyfiką działalności administracji w prokuraturze. Absolwenci uzyskaja praktyczne przygotowanie do pracy w prokuraturze, jak również nabedą umiejętności stosowania w praktyce zdobytej wiedzy.
Metody dydaktyczne:
Wykład z elementami dyskusji bezpośrednio na wykładzie,omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków..
Egzamin pisemny testowy. Test składający się z 30 pytań z czterema mozliwościami odpowiedzi.Pytania zarówno
ogólne dotyczące struktury i funkcjonowania prokuratury, jak i konkretnych uprawnień pracowników administracji.
1. Prokuratura w systemie polskiego wymiary sprawiedliwości. – 2 godz.
2. Wewnętrzna organizacja prokuratury.- 2 godz.
3. Pracownicy administracji prokuratury, obowiązki, uprawnienia. – 2 godz.
4. Wewnętrzna struktura i zakres działania sekretariatów.- 2 godz.
5. Czynności sekretariatu w sprawach karnych.- 2 godz.
6. Biurowość w sprawach prokuratorskich.- 2 godz.
7. Prowadzenie urządzeń ewidencyjnych.- 2 godz.
8. Dowody rzeczowe, sposób rejestracji i sposób przechowywania ich w sprawie w toku.-2 godz.
9. Dowody rzeczowe, sposób rejestracji i sposób postępowania z nimi po zakończeniu postępowania w prokuraturze.- 2 godz.
10. Przedmioty poręczenia majątkowego raz sposób postępowania z nimi.-2 godz.
11. Postępowanie w przypadku stosowania środków zapobiegawczych .- 2 godz.
90
12. Biurowość z zakresu administracji prokuratora.- 2 godz.
13. Sprawozdawczość i statystyka.- 2 godz.
14. Tryb i zasady działania Systemu Informatycznego Prokuratury „Libra” w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury.- 2godz.
15. Zapoznanie się z podręcznikiem użytkownika SIP oraz tryb nadawania uprawnień dla użytkowników SIP.- 2
godz.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.(Dz. U. z 1997 r. nr 78, poz. 483, z 2001 r. rr 28, poz.
319, z 2006 r. nr 200, poz. 1471.)
Ustawa z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze. (Dz. U. z 2008 r., nr 7, poz. 39 ze zm.)
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 sierpnia 2007 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury.
(Dz. U. z dnia 18 września 2007 r.)
Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości nr 165/07/DO z dnia 7 września 2007 r. w sprawie zakresu działania sekretariatów i innych działów administracji w powszechnych jednostkach prokuratury
Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r o pracownikach sądów i prokuratury (Dz.U. z 1998 r., nr 162, poz. 1125 z późn.
zm.)
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 10 grudnia 2007r.( Dz.U. z 2007 r., nr 247, poz.1838) w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania przy dokonywaniu ocen kwalifikacyjnych urzędników i innych pracownikach sadów i prokuratury.
Stopień, imię i nazwisko: dr Zyta Dymińska
Nazwa przedmiotu: Materialne i proceduralne prawo karne i wykroczeń
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Cel przedmiotu : zapoznanie studentów administracji z podstawową wiedzą z zakresu materialnego i procesowego
prawa karnego oraz wykroczeń. Akcent położono na systemie pojęć oraz zasadach odpowiedzialności za przestępstwa i wykroczenia. Z uwagi na to, że zasady te w znakomitej większości są wspólne, wskazano jedynie na różnice dotyczące prawa wykroczeń. Zwięzły wykład prawa karnego materialnego i procesowego oraz prawa wykroczeń, jego głównych założeń i zmian wprowadzonych w 1997 roku oraz przez kolejne nowele tychże kodyfikacji.
Absolwenci administracji nabedą umiejętności stosowania w praktyce zdobytej wiedzy.
Metody dydaktyczne:
Wykład z elementami dyskusji bezpośrednio na wykładzie,omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków.
Egzamin pisemny testowy. Test składający się z 30 pytań z czterema mozliwościami odpowiedzi.
1. Pojęcie i podział prawa karnego, źródła prawa karnego i zasady rządzące jego stosowaniem.-2 godz.
91
2. Tło historyczne prawa i procesu karnego.-2 godz.
3. Podstawowe zagadnienia nauki o przestępstwie i zasadach odpowiedzialności karnej.-2 godz.
4. Kary, środki karne, środki probacyjne.- 2 godz.
5. Środki zabezpieczające oraz zasady sądowego wymiaru kary.-2godz.
6. Systematyka „części szczególnej” kodeksu karnego i wybrane kategorie przestępstw.-2 godz.
7. Pojęcie i struktura procesu karnego.-2 godz.
8. Pojecie dowodu i jego podstawowe kategorie, zakazy dowodowe.-2 godz.
9. Najbardziej typowe czynności dowodowe.-2 godz.
10. Zatrzymanie i środki zapobiegawcze.-2 godz.
11. Naczelne zasady procesu.-2 godz.
12. Przesłanki procesowe.-2 godz.
13. Przebieg procesu- postępowanie przygotowawcze- 2godz.
14. Przebieg procesu – postępowanie główne i odwoławcze.-2 godz.
15. Pojęcie prawa wykroczeń i jego odrębności.2 godz.
Marek A., Podstawy prawa i postępowania karnego, TNOiK, 2005,
Marek A. Waltoś S.,Podstawy prawa i procesu karnego, LexisNexis 2006,
Marek A., Podstawy prawa karnego i prawa wykroczeń, TNOiK, 2005
Stopień, imię i nazwisko: dr Zyta Dyminska
Nazwa przedmiotu: Prawo karne wykonawczeu
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 4
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): prawo karne materialne, .
Celem wykładu jest zapoznanie studentów prawa z kodeksem karnym wykonawczym, co zapewni właściwe przygotowanie absolwenta uczelni do wykonywania zawodu sędziego, prokuratora, adwokata, radcy prawnego, kuratora sądowego, funkcjonariusza zakładu karnego, policji a także do pracy w organach i instytucjach zajmujących
się społeczną readaptacją osób opuszczających zakłady penitencjarne i zakłady poprawcze. Zwięzły wykład prawa
karnego wykonawczego przedstawia obowiązujące regulacje prawne w kontekście poglądów doktryny, jak i tendencji orzecznictwa sądowego, przy uwzględnieniu współczesnych standardów międzynarodowych.
Metody dydaktyczne:
Wykład z elementami dyskusji bezpośrednio na wykładzie,omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, omawianie przypadków.Hospitacja Zakładu Karnego, wywad z wychowawcami.
Egzamin pisemny testowy. Test składający się z 30 pytań z czterema mozliwościami odpowiedzi.Pytania zarówno
ogólne dotyczące kar i srodków karnych, zasad wymiaru kary, jak i szczegółowe dotyczace specyfiki postepowania wykonawczego.
1. Prawo karne wykonawcze i jego miejsce w systemie prawa,- 2godz.
92
2. Rozwój prawa karnego wykonawczego-2 godz.
3. Wykonywanie kar w świetle prawa międzynarodowego i konstytucji.-2 godz.
4. Przestępczość i polityka karna w Polsce.-2 godz.
5. Organy postępowania wykonawczego i ich właściwość.-2 godz.
6. Pojecie skazanego w postępowaniu karnym wykonawczym i jego sytuacja prawna w tym postępowaniu.- 2 godz.
7. Postępowanie wykonawcze.- 2 godz.
8. Sądowa kontrola organów postępowania wykonawczego. 1 godz.
9. Nadzór penitencjarny. 1 godz.
10. Wykonywanie kary pozbawienia wolności.2 godz.
11. Wykonywanie kary ograniczenia wolności.2 godz.
12. Wykonywanie kary grzywny.2 godz.
13. Wykonywanie środków probacyjnych i zabezpieczających.2 godz.
14. Wykonywanie środków karnych; wykonywanie tymczasowego aresztowania.2 godz.
15. Alternatywne kary i inne środki penalne.2godz.
16. Praktyczne zapoznanie się z odbywaniem kary w systemie terapeutycznym – hospitacja w Areszcie Śledczym
Kraków-Podgórze. – 2 godz.
Pawela S., Prawo karne wykonawcze. Zarys wykładu, Wydawnictwo Zakamycze, Kraków 2003;
Hołda J., Hołda Z.,Prawo karne wykonawcze, Wydawnictwo Zakamycze, Kraków 2004.,
Pawela S., Kodeks karny wykonawczy. Praktyczny komentarz z indeksem rzeczowym, Wydawnictwo Zrzeszenia Prawników Polskich, Warszawa 1999;
Hołda Z., Postulski K. Kodeks karny wykonawczy. Komentarz, Wydawnictwo Info – Trade, Gdańsk 2007;
Lelental S.Kodeks karny wykonawczy – komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2001;
Stopień, imię i nazwisko: dr Zdzisław Zarzycki
Nazwa przedmiotu: Prawo wyznaniowe
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 5
Student powinien: orientować się w najnowszych dziejach instytucionalnych stosunków państwo-kościół, znać podstawowe i typowe modele relacji stosunków państwo-kościół wystepoujące we współczesnym świecie, orientować
się w strukturze administracyjnej i cechach swoistych Watykanu i Stolicy Apostolskiej, znać założenia i szczegółowy sposób realizacji zasady swobody sumienia i wyznania w obecnym polskim stanie prawnym (treść zasady,
ochrona zasady), wykazać się znajomością problematyki konkordatu z 1993 r., opanować materię funkcji publicznych i zadań własnych realizowanych przez koscioły i związki wyznaniowe w Rzeczpospolitej Polskiej, znać procedurę zakładania kościołów i rejestracji związków wyznaniowych oraz problematykę statutów związków wyznaniowych, potrafić przedstawić specyfikę opodatkowania i ubezpieczenia społecznego osób duchownych, orientować się w zagadnieniach kanonicznego i cywilnego zawarcia małżeństwa oraz skutków zawarcia małżeństwa
w tych systemach prawnych, wykazywać znajomość problematyki uznawalności kościelnych osób prawnych na
gruncie prawa państwowego wraz z problematyką konsekwencji zawierania kontraktów.
93
Metody dydaktyczne:
Wykład (przy użyciu pomocy multimedialnych), korzystanie z autorskich szablonów opracowanych przez wykladowcę
Egzamin pisemny – test 30 pytań jednokrotnego wyboru; punktacja "0" lub "1", bez punktów ujemnych i ułamkowych; czas egzaminu – 20 minut.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Historia najnowszych stosunków państwoKościół katolicki w III Rzeczypospolitej
prawodawstwo państwowe (polskie) wyznaniowe
źródła prawa kościelnego w Polsce
typy relacji państwo–Kościół wystepujace w świecie: system konkordatowy i pozakonkordatowy; separacja czysta (USA), separacja wroga – Francja i ZSRR, separacja skoordynowana (Niemcy)
zarys stosunków państwoKościół w Polsce w latach 1918–1939 i w Polsce Ludowej po 1945 r.
zawarcie małżeństwa na gruncie prawa kościelnego ze skutkiem cywilnym, tzw. małżeństwo konkordatowe
istota Watykanu i Stolicy Apostolskiej, podmiotowość na gruncie prawa międzynarodowego tych podmiotów
konkordat polski z 1993 r.: cechy swoiste, procedura zawarcia
typy związków wyznaniowych w Polsce – kryterium regulacji prawnej: ustawa indywidualna i tryb administracyjny
proces rejestracji kościołów i innych związków wyznaniowych
konstytucyjna zasada swobody sumienia i wyznania i jej ustawowe rozwinięcie
ochrona zasady swobody sumienia i wyznania (prawo konstytucyjne, karne, cywilne)
kościelne osoby prawne i problematyka ich uczestnictwa w obrocie cywilnoprawnym na gruncie prawa państwowego
ubezpieczenia społeczne i opodatkowanie osób duchownych
zadania własne i wybrane funkcje publiczne związków wyznaniowych: budownictwo sakralne, cmentarze wyznaiowe, archiwa, biblioteki i wydawnictwa kościelne, nauczanie religii w szkołach, szkoły wyznaniwe,gwarancja dni świątecznych jako wolnych od pracy i nauki, duszpasterstwo specjalne w Wojsku Polskim i innych środowiskach, metryki kościelne, i inne.
Mezglewski A., Misztal H., Stanisz P., Prawo wyznaniowe, wyd. 2, Warszawa 2008.
Krukowski J., Polskie prawo wyznaniowe, Warszawa 2005.
Pomoce dydaktyczne:
Prawo wyznaniowe: zbiór przepisów, oprac. Wacław Uruszczak, Zdzisław Zarzycki, Zakamycze 2003.
Historia prawa wyznaniowego. Wybór tekstów źródłowych. Materiały Dydaktyczne Krakowskiej Szkoły Wyższej im.
Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Nr 1(7)/04, wyd. Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne sp. z o.o., Kraków 2004,
ss. 294.
94
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Tadeusz Biernat
Nazwa przedmiotu: Podstawy teorii władzy publicznej
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): bez warunków
wstępnych.
•
•
Przedmiot „Podstawy teorii władzy publicznej” ma charakter uzupełniający w procesie kształcenia z zakresu prawa i administracji. Treści związane z tym przedmiotem w podstawowym wymiarze nawiązują do kwestii
kształtowania modeli prawno instytucjonalnych władzy i praktyki ich funkcjonowania we współczesnej politycznej organizacji społeczeństwa.. W proponowanym ujęciu przedmiotu, jego podstawowe treści ogniskują się
na analizie władzy jako zjawiska ściśle związanego z normami i zasadami prawnymi wyznaczającymi kompetencje i sposób działania władzy oraz stroną organizacyjną instytucji władczych. Analiza modeli obejmuje poziomy: państwowy, samorządowy i ponad państwowy (Unii Europejskiej)
Cele dydaktyczne przedmiotu są następujące: zapoznanie studenta ze znaczeniem i rolą zinstytucjonalizowanej władzy politycznej jako podstawowego elementu w zorganizowanym społeczeństwie. Zapoznanie studenta
z podstawowymi pojęciami z zakresu formalnej analizy władzy, umożliwiającymi identyfikację zarówno modeli
instytucjonalnych jak i realnych form władzy. Wdrożenie umiejętności korzystania ze źródeł prawa w interpretacji typu i zakresu kompetencyjnego instytucji władczych . Nabycie umiejętności rozpoznawania struktur władzy w systemie politycznym ze szczególnym uwzględnieniem systemu polskiego. Wyuczenie umiejętności kojarzenia współzależności działań władczych między procesem tworzenia prawa a prawnymi podstawami funkcjonowania władzy. Reguły praworządności. Opanowanie elementarnych zasad dotyczących treści i interpretacji praw podmiotowych (praw człowieka) jako podstawy wyznaczania granicy władzy.
Metody dydaktyczne:
Zajęcia prowadzone w formie wykładu koncentrują się na przedstawieniu podstawowych problemów i kwestii, charakterystycznych dla omawianego zakresu przedmiotu. Podstawową jest omówienie, zdefiniowania i wyjaśnienie
podstawowych pojęć, z zakresu teorii władzy. Na podstawie tej analizy wyprowadzane są uogólnienia teoretyczne w postaci proponowanych w literaturze naukowej modeli. Związek tych modeli teoretycznych z praktyką jest
omawiany w formie prezentacji prawnych i instytucjonalnych modeli władzy publicznej na poziomie władzy państwowej, lokalnej i w strukturach Unii Europejskiej. Omawiane przykłady stanowią podstawę formułowania pytań o możliwości i kierunki zmiany funkcjonowania władzy publicznej. Studenci aktywnie uczestniczą w wykładzie podejmując próby udzielenia odpowiedzi na te pytania.. Uzupełnieniem jest podsumowanie, przez prowadzącego, głównych tez wykładu, wraz ze wskazaniem na ich praktyczny wymiar, które ma być formą wprowadzenia do dyskusji.
Egzamin w formie pisemnej. Formą zaliczenia jest egzamin pisemny, testowy, składający się z dwudziestu pytań zamkniętych, punktowanych w wymiarze 1 punkt za pozytywną odpowiedź. Trzech pytań otwartych, w których
prawidłowe rozwiązanie polega na właściwym doborze i zastosowaniu pojęć podanych w kluczu, do charakterystyki konkretnej instytucji władzy publicznej, lub charakterystyki konkretnych fragmentów aktu prawnego zawierających przepisy dotyczące władzy publicznej. Za odpowiedzi na te pytania student może uzyskać od 0 do 5
punktów, za każde z pytań. Uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu jest uwarunkowane zdobyciem nie mniej niż
95
60% możliwych do uzyskania punktów z egzaminu, to jest 21 punktów. Skala pozostałych ocen: 25 punktów i więcej – ocena dobra, 30 punktów i więcej – ocena bardzo dobra.
Wykład I – 2 godziny. Władza jako zjawisko społeczne – różne perspektywy badawcze. Metodologia badań władzy.
Kwestie teorii władzy. Modele władzy.
Wykład II – 2 godziny. Istota władzy a cechy władzy. Podstawowe definicje. Analiza formalna. Władza, jej cechy i
podstawy. Władza a konflikt. Trzy oblicza władzy.
Wykład III – 2 godziny. Asymetria. Władza jako ograniczenie uprawnień podmiotowych. Władza publiczna. Prawo
i instytucje jako podstawa władzy i podstawa budowy modeli władzy. Zasoby władzy.
Wykład IV – 2 godziny. Zakresy pojęć: władza społeczna, publiczna polityczna, państwowa. Typy i formy władzy.
Podziały: Ze względu na powiązanie z formą organizacji politycznej społeczeństwa. Ze względu na funkcję. Ze
względu na powiązanie z typem systemu. Ze względu na formę nabycia. Ze względu na formę sprawowania. Władza a poziom organizacji społeczeństwa.
Wykład V – 2 godziny. Władza demokratyczna. Demokracja bezpośrednia i przedstawicielska. Minimum demokracji. Zasada subsydiarności i proporcjonalności.
Wykład VI- 2 godziny. Modele prawne władzy w systemie demokratycznym.
Wykład VII – 2 godziny. Funkcje władzy, a instytucjonalne modele władzy w systemie demokratycznym.
Wykład VIII – 2 godziny. Instytucje władzy na poziomie państwa.
Wykład IX – 2 godziny. Instytucje władzy na poziomie ponadpaństwowym.
Wykład X – 2 godziny. Instytucje władzy na poziomie samorządowym.
Wykład XI- 2 godziny. Zasoby władzy. Środki materialne. Poparcie. Autorytet. Legitymizacja.
Wykład XII- 2 godziny. Władza i zjawiska pokrewne – przywództwo polityczne, wpływ, lobbing.
Wykład XIII- 2 godziny. Władza w działaniu. Skuteczność i efektywność władzy a forma organizacyjna instytucji
władzy.
Wykład XIV – 2 godziny. Nadużycie władzy. Działania i instytucje poza prawne. Struktury mafijne.
Wykład XV – 2 godziny. Granice władzy. Państwo prawa. Prawa człowieka.
Literatura podstawowa.
Biernat T., Legitymizacja władzy politycznej. Elementy teorii. Toruń 2000.
Biernat T., Józef Piłsudski – Lech Wałęsa. Paradoks charyzmatycznego przywództwa, Toruń 1999. (Część I – Przywództwo polityczne)
Chmaj Marek, Żmigrodzki Marek, Wprowadzenie do teorii polityki, Lublin 1996. Rozdział 4 Władza polityczna.
Demokracja zachodnioeuropejska. Analiza porównawcza, Pod redakcją Andrzeja Antoszewskiego i Ryszarda Herbuta, Wrocław 1997. (Rozdział 1 – Modele demokracji przedstawicielskiej).
Winczorek P., Wstęp do nauki o państwie, Warszawa 1997, Wydawnictwo Liber. (Rozdziały II – Władza i władza polityczna, III- Funkcje władzy publicznej, IV – Środki sprawowania władzy).
Wprowadzenie do nauki o państwie i polityce. Pod redakcją Bogumiła Szmulika i Marka Żmigrodzkiego, Lublin 2002.
(Rozdział VIII. Wprowadzenie do normatywnej teorii władzy).
Woodward C.G., Korupcja dyskursu politycznego: jej cztery odmiany, [w:] Władza i społeczeństwo 2. Wybór i opracowanie J. Szczupaczyński, Warszawa 1998.
Literatura uzupełniająca
Baszkiewicz J., Władza, Wrocław 1999..
Mączak A., Rządzący i rządzeni, Władza i społeczeństwo w Europie wczesnonowożytnej. Warszawa 1986.
Porębski L., Behawioralny model władzy, Kraków 1996.
Sztompka P, Socjologia, Kraków 2002.
96
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Jerzy Konieczny
Nazwa przedmiotu: Kryminalistyka
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 4
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): postępowanie karne.
Założeniem kursu kryminalistyki jest zainteresowanie słuchacza metodami prowadzenia śledztwa kryminalnego, oczekiwane szczególnie u studentów wiążących przyszłą karierę z pracą w organach ścigania. Celem kursu
jest przedstawienie podstaw metod kryminalistycznych w stopniu umożliwiającym zrozumienie ich stosowania
w systemie dowodowym postępowania karnego.
Metody dydaktyczne:
Klasyczny wykład, z prezentacją założeń teoretycznych i omówieniem praktyki śledczej w zakresie objętym programem.
Pisemny egzamin testowy.
Kryminalistyka jako teoria śledztwa i teoria identyfikacji . Oględziny miejsca zdarzenia, osób i rzeczy.Profilowanie kryminalne. Czynności operacyjno-rozpoznawcze, analiza kryminalna. Przesłuchanie podejrzanego i świadka. Inne czynności śledcze. Postawy identyfikacji kryminalistycznej. Ekspertyza; akredytacja laboratorium,certyfikacja biegłych, standaryzacja metod. Wartość diagnostyczna i dowodowa metod badawczych. Metody identyfikacji człowieka (badania antropologiczne, daktyloskopia, badania pisma ręcznego, badania biologiczne, fonoskopia, badania poligraficzne, osmologia), inne badania identyfikacyjne (techniczne badania dokumentów, badania
broni palnej, mechanoskopia). Wybrane prawne poroblemy ekspertyzy w Polsce i na swiecie, europejska harmonizacja ekspertyzy.
Widacki J. (red.), Kryminalistyka, C. H. Beck, Warszawa 2008;
Wójcikiewicz J. (red.), Ekspertyza Sądowa. Zagadnienia wybrane, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2007;
Goc M., Moszczyński J. (red.), Ślady kryminalistyczne. Ujawnianie, zabezpieczanie, wykorzystanie, Polskie Towarzystwo Kryminalistyczne, Difin, Warszawa 2007;
97
Nazwa przedmiotu: Logika
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): nie wymagane.
Celem kursu jest zapoznanie słuchacza z podstawami logiki klasycznej, w wariancie użytecznym dla osoby rozpoczynającej studia prawnicze.
Metody dydaktyczne:
Wykład, znacząco ilustrowany licznymi przykładami praktycznych zastosowań prezentowanych ujęć teoretycznych.
Pisemny egzamin testowy.
Pojęcie i przedmiot logiki. Podstawowe właściwości języka jako systemu znaków. Nazwy, ich rodzaje i stosunki pomiędzy nimi. Zdania i ich rodzaje. Modalności aletyczne i deontyczne. Relacje. Pytania i odpowiedzi. Przyczyny
nieporozumień. Metody uzasadniania zdań. Wnioskowanie dedukcyjne. Prawa logiczne rachunku zdań i nazw.
Wnioskowania indukcyjne. Dowodzenie, sprawdzanie wyjaśnianie.
Literatura obowiązkowa
Ziembiński Z., Logika Praktyczna, PWN, Warszawa, 2006;
Literatura uzupełniająca
Malinowski A. (red.), Logika dla prawników, LexisNexis, Warszawa 2005;
Widła T., Zienkiewicz D., Logika, C.H. Beck, Warszawa 2006.
98
Nazwa przedmiotu: Retoryka
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): nie wymagane.
Założeniem kursu jest zainteresowanie słuchacza metodami retoryki. Celem zajęć jest przybliżenie uczestnikom
podstaw retoryki, z uwzględnieniem specyfiki praktyki prawniczej.
Metody dydaktyczne:
Wykład, z szerokim wykorzystaniem ilustracji praktycznych aspektów omawianego materiału.
Egzamin pisemny testowy.
Pojęcie, zasady i funkcje retoryki. Mówca i jego audytorium. Peswazja i argumentacja. Typologia argumentów. Figury retoryczne. Logika a retoryka. Rola emocji w perswazji. Rodzaje przemówień. Kompozycja przemówienia. Rodzaje dyskusji.. Zasady polemiki.. Argumentacja prawnicza.
Perelman Ch., Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2002;
Suchoń W., Prolegomena do retoryki logicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005;
Korolko M., Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Wiedza Powzechna, Warszawa 1990.
99
Stopień, imię i nazwisko: dr Magdalena Bainczyk
Nazwa przedmiotu: Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości [PWBS]
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 3
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): znajomość podstaw
prawa międzynarodowego publicznego, prawa Unii Europejskiej.
W Traktacie z Maastricht została wprowadzona instytucja obywatelstwa Unii Europejskiej, z którym zgodnie z art.
18 TWE związane jest prawo do przemieszczania się i przebywania w innych państwach członkowskich. Ponadto art. 14 TWE zawiera definicję wspólnego rynku, zgodnie z którą jest to obszar bez granic wewnętrznych,
w którym jest zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału. Aby urzeczywistnić wyżej wmienione swobody podjęto działania w celu zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych UE. Celem wykładu jest
przedstawienie działań Unii Europejskiej, prowadzonych w pierwszym (polityki wspólnotowe) i trzecim filarze
UE (współpraca sądów i policji w sprawach karnych), które mają minimalizować zagrożenia i trudności powstałe w związku z realizacją swobody przepływu osób. Efektem wykładu powinno być m.in. zrozumienie związków
pomiędzy działaniami UE w omawianym obszarze, umiejętność odszukiwania i analizy aktów prawa UE wraz
z orzecznictwem, a także umiejętność stosowania tych aktów prawa w państwie członkowskim.
Metody dydaktyczne:
Do metod dydaktycznych należy prezentacja zagadnień teoretycznych ilustrowanych przykładami z praktyki działania instytucji UE oraz państw członkowskich, analiza aktów prawa pierwotnego i pochodnego, orzecznictwa sądów wspólnotowych oraz kazusów. Wykłady oparte są o prezentacje multimedialne.
1. Charakter i zakres kompetencji UE w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego (1 godz.), 1.1. Zasada
kompetencji powierzonych, 1.2. Kwestia suwerenności państw członkowskich a charakter kompetencji UE/WE
w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego, 1.3. Klauzule ochronne – tzw. kompetencje zastrzeżone
państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego
2. Ewolucja współpracy państw członkowskich w sprawach karnych – od grupy TREVI po Traktat Nicejski (2 godz.), 2.1.
Współpraca niesformalizowana, 2.2. Współpraca poza ramami Wspólnot i Unii Europejskich, 2.3. Współpraca sformalizowana w ramach unijnego prawa pierwotnego – Traktat z Maastricht, Traktat Amsterdamski, Traktat Nicejski
3. Pojęcie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (1 godz.), 3.1. Geneza pojęcia, 3.2. Zakres przedmiotowy pojęcia, 3.3. Ewolucja pojęcia w prawie unijnym
4. Międzyrządowość III filaru – aspekty polityczne i prawne (1 godz.), 4.1. Metoa międzyrządowa a metoda wspólnotowa, 4.2. Rada Europejska i Rada UE, 4.3. Zasadyp odejmowania deczyji w ramach III filaru, 4.4. Zakres kompetencji Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w ramach III filaru
5. Akty unijnego prawa pochodnego w III filarze UE (2 godz.), 5.1. Pojęcie unijnego prawa pochodnego, 5.2. Formy
aktów prawa pochodnego przewidziane w art. 34 ust. 2 TUE, 5.2.1 Konwencja, 5.2.2 Decyzja ramowa – szczegółowa charakterystyka
6. Wybrane instytucje i agencje sui generis III filaru (2 godz.), 6.1. Europejskie Sieci Sądowe, 6.2. Eurojust, 6.3. Europol,
100
7. Wybrane przykłady współpracy państw członkowskich w III filarze (2 godz.), 7.1. Zwalczanie terroryzmu w ramach UE, 7.1.1. Wykonywanie sankcji gosodarczych wobec państw trzecich, 7.1.2. Decyzja ramowa w sprawie
zwalczania teroryzmu, 7.1.3. Bezpieczeństwo lotnictwa cywilnego, 7.2. Uznawanie orzeczeń jako element współpracy państw członkowskich w III filarze, 7.2.1.Europejski Nakaz Aresztowania jako przykład uznawnia orzeczeń nieostatecznych, 7.2.1. Implementacja ENA do prawa polskiego, 7.2.2. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego
w sprawie ENA, 7.2.3. ENA w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz sądów państw członkowskich
8. Wybrane elementy przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w I filarze UE, 8.1. Polityki wspólnotowe w zakresie PWBS – zagadnienia wstępne, 8.2. Polityka ochrony granic zewnętrznych (2 godz.), 8.2.1. Kodeks
graniczny Schengen, 8.2.2. Agencja Frontex, 8.2.3. System Informacji Schengen, 8.2.4 Grupy RABIT, 8.3. Wybrane aspekty polityki wizowej (2 godz.), 8.3.1 Pojęcie i rodzaje wizy jedolitej, 8.3.2. Warunki udzielania wiz, formularz wizowy, 8.3.3. System VIS, 8.4. Wybrane aspekty polityki azylowej (2 godz.), 8.4.1.Pojęcie azylu i podstawy międzynarodowoprawne tej instytucji, 8.4.2. System dubliński, 8.4.2. Procedura i warunki udzielania azylu w
UE, 8.4.3. Status uchodźcy w prawie wspólnotowym, 8.5. Wybrane aspekty polityki imigracyjne (2 godz.), 8.5.1.
Regulacje wspólnotowe dotyczące imigracji legalnej, 8.5.2. Środki przyjmowane w celu zwalczanie imigracji nielegalnej.
9. Zmiany wprowadzone przez Traktat Lizboński w zakresie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (1 godz.)
Grzelak A., Ostropolski T., PWBiS UE. Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych, Warszawa 2009;
Borawska-Kędzierska E., Strąk K., PWBiS UE. Polityka wizowa, azylowa i imigracyjna, Warszawa 2009;
Grzelak A., III filar Unii Europejskiej, Warszawa 2008;
P. Wawrzyk, Polityka Unii Europejskiej w obszarze spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości, Warszawa 2007;
Wawrzyk P., Współpraca policyjna a system informacyjny Schengen II, Warszawa 2008;
Kuczyńska H., Wspólny obszar postępowania karnego w prawie Unii Europejskiej, Warszawa 2008;
Barcz J., Prawo Unii Europejskiej. Zagadnienia systemowe oraz Prawo materialne i polityki, Warszawa 2006 i wyd. nn;
Akty prawne i orzeczenia podane na wykładzie
Stopień, imię i nazwisko: prof. dr hab. Barbara de Ankerburg-Wagner
Nazwa przedmiotu: Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 4
Prawo pracy jest autonomiczną gałęzią prawa. Bywa nazywane "prawem dla milionów", co wskazuje na jego – niekwestionowaną – społeczną doniosłość. Część przepisów należących do prawa pracy, zwłaszcza regulujących wynagrodzenie za pracę i inne należności ze stosunku pracy, ma znaczenie zarówno w skali mikro jak i makroekonomicznej. Szczególnie zbiorowym stosunkom prawa pracy nie sposób odmówić istotnej roli politycznej. Solidarność, dialog i współpraca partnerów społecznych, a zarazem ochrona pracy stanowią konstytucyjne podstawy
ustroju społeczno – gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej. Znajomość podstawowych zasad, instytucji i konstrukcji prawa pracy, w tym również regulacji ponadnarodowych (światowych oraz europejskich) jest konieczna
dla poznania i umiejętności funkcjonowania w warunkach globalizacji gospodarki i rynków pracy, wolnego przepływu pracowników oraz kształtowania się społeczeństwa informatycznego. Przy tym, prawo pracy należy do tzw.
101
sądowych dyscyplin prawa. Jego znajomość dla wykonujących zawody prawnicze, a także dla wszystkich innych
je stosujących wydaje się niezbędna.
Z kolei prawo ubezpieczenia społecznego, choć współcześnie znacznie podmiotowo wykraczające poza zatrudnienie w ramach stosunku pracy,normuje stosunki związane z wszelką działalnością zarobkową (zawodową), w tym
z zatrudnieniem pracowniczym. Mieści się ono w ramach szeroko pojmowanego prawa socjalnego, które, wraz
z prawem pracy, stanowi albo – jak w Polsce – tylko dyscyplinę tradycyjnie wyodrębnioną ze względów dydaktycznych, albo – jak w niektórych innych państwach – wydzieloną doktrynalnie i normatywnie samodzielną gałąź prawa.
Metody dydaktyczne:
Wykład (uzupełniony ćwiczeniami). Obejmuje on podstawowe zagadnienia teoretyczne prawa pracy ilustrowane
przykładami z praktyki (głównie orzecznictwem Sądu Najwyższego).
egzamin pisemny opisowy
•
•
Wykład obejmuje następujące zagadnienia części ogólnej prawa pracy: gałęziowa odrębność prawa pracy (kryteria podziału prawa na gałęzie), przedmiot prawa pracy (rodzaje stosunków społecznych regulowanych normami prawa pracy), systematyka prawa pracy (stosunki materialnoprawne i procesowe; prawo pracy indywidualne i zbiorowe), źródła prawa pracy (obowiązującego powszechnie, ponadzakładowego i zakładowego), funkcje prawa pracy (ochronna, organizacyjna, wychowawcza, rozdzielcza i tzw. proaktywna), zasady prawa pracy (pojęcie, rodzaje, znaczenie), stosunek pracy (definicja, charakter prawny, rodzaje, elementy konstrukcyjne,
stosunek pracy – typowy i nietypoy – a pozapracownicze stosunki zatrudnienia). W części szczególnej : umowa o pracę (zawarcie, zmiana, ustanie), pozaumowne podstawy nawiązania stosunków pracy (mianowanie, powołanie, wybór, spółdzielcza umowa o pracę) – porównawczo, odpowiedzialność pracodawcy, odpowiedzialność pracownika.
W zakresie prawa ubezpieczenia społecznego, ze względów czasowych, wyłożone zostaną tylko podstawowe zagadnienia: ubezpieczenie społeczne jako organizacyjno – finansowa technika zabezpieczenia społecznego, ubezpieczenia społeczne a ubezpieczenia gospodarcze (podobieństwa i różnice), system ubezpieczeń społecznych,
ubezpieczenie emerytalne,ubezpieczenie rentowe, ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie wypadkowe. )
Podstawowa:
Florek L., Zieliński T., Prawo pracy, C.H. Beck 2008;
Baran K.W., Ćwiertniak B.M., Dorre-Nowak D., Walczak K., Prawo pracy (red. K.W. Baran), Oficyna a Wolters Kluwer business 2009;
Niedbała Z., Lach D.E., Piotrowski M., Samol S., Skąpski M., Ślebzak K., Prawo pracy (red. Z. Niedbała), LexisNexis
2009; T. Liszcz, Prawo pracy, LexisNexis 2009.
Uzupełniająca:
Florek L., Europejskie prawo pracy, LexisNexis 2007;
Baran K.W., Procesowe prawo pracy, Zakamycze 2003; idem,
Zbiorowe prawo pracy. Komentarz, Wolters Kluwer 2007;
Kluszczyńska Z., Koczur W., Rubel K., Szpor G., Szumilewicz T., System ubezpieczeń społecznych. Zagadnienia podstawowe, LexisNexis 2009;
Stelina J., Prawo urzędnicze, C.H. Beck 2009;
Skąpski M., Ochronna funkcja prawa pracy w gospodarce rynkowej, Zakamycze 2006;
Pisaeczyk Ł., Ryzyko pracodawcy, Wolters Kluwer 2008;
Dral A., Powszechna ochrona trwałości stosunku pracy. Tendencje zmian, Wolters Kluwer 2009;
Sobczyk A., Telepraca w prawie polskim, Wolters Kluwer 2009; idem, Zatrudnianie pracowników tymczasowych. Komentarz, Zakamycze 2007.
102
Stopień, imię i nazwisko: dr Ewa Michna
Nazwa przedmiotu: Komunikacja społeczna
Poziom studiów: jednolite
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 5
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): państwa.
Celem kursu jest zapoznanie studentów ze społecznymi i kulturowymi uwarunkowaniami procesu komunikowania, dorobkiem teoretycznym nauki o komunikowaniu interpersonalnym, instytucjonalnym oraz masowym. Prezentowana w trakcie kursu teoria komunikacji obejmująca doświadczenia zebrane w obrębie: psychologii, socjologii, antropologii, etnografii, lingwistyki i filozofii powinna ułatwiać zrozumienie złożonych procesów komunikacyjnych
Metody dydaktyczne:
Wykład przygotowany w formie prezentacji Power Point
Egzamin końcowy w formie testowej
Wykład obejmuje kilka bloków tematycznych: Komunikacja społeczna – zagadnienia wstępne; główne teorie i modele komunikacji; komunikacja interpersonalna – istota, cechy, zasady, funkcje; Komunikacja werbalna – język
jako narzędzie komunikacji; komunikacja niewerbalna; komunikacja grupowa i publiczna; komunikowanie masowe; komunikacja międzykulturowa
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i internetu, Warszawa-Kraków 2002.
Współczesne systemy komunikowania, (red.) B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1998.
Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, (red.) B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 2001.
Mikułowski-Pomorski J., Komunikacja międzykulturowa. Wprowadzenie, Kraków 1999
Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem. Wrocław1999.
Głodkowski W., Komunikowanie interpersonalne. Warszawa1994.
Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk 2003.
Grzesiuk L., Studia nad komunikacją interpersonalną. Warszawa 1994.
Knapp M.L., Hall J.A., Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich. Wrocław 2000.
Leary M., Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji. Gdańsk 1999. Psychologiczne
Nęcki Z. Komunikacja międzyludzka. Kraków 2000.
Pease A. Język ciała. Warszawa 1992.
Stankiewicz J. Komunikowanie się w organizacji. Wrocław 1999.
103
Stopień, imię i nazwisko: prof. dr hab. Rajmund Mydel
Nazwa przedmiotu: Gospodarowanie przestrzenią
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 4
Na kanwie zarysu historii gospodarowania przestrzenią oraz szczegółowej prezentacji problemów kształtowania
i realizacji polityki przestrzennej na poziomie krajowym, regionalnym oraz lokalnym w Polsce wpojona zostanie wiedza iż gospodarowanie przestrzenią jest procesem historycznym pozostającym w bezpośrednim zwiazku z planowaniem gospodarczym, a który powinien być rozwijany na szeroko rozumianych zasadach zrównoważonego rozwoju implikujacego ochrone zasobów przyrodniczych, infrastrukturalnych oraz kulturowych..
Powyższe założenia realizowane sa poprzez omówienie zwiazków pomiędzy gospodarowaniem przestrzenią
a planowaniem gospodarczym(poziomem rozwoju cywilizacyjnego w ujęciu historycznym), szczegółową ilustrację współczesnych problemów kształtowania i realizacji polityki przestrzennej w Polsce na poziomie krajowym, regionalnym oraz lokalnym:koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju; strategia rozwoju województwa i plan zagospodarowania przestrzennego województwa wraz z planem przestrzennego zagospodarowania obszarów metropolitalnych; studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz
plany miejscowe (wraz z prognozą ich oddziaływania na środowisko). Na konkretnych przykładach omówiona zostanie zasada wykorzystania w gospodarowaniu przestrzenią na każdym poziomie metody SWOT oraz
zagadnienie rewaloryzacji i rewitalizacji jako integralnego elementu gospodarki przestrzennej.Integralnym celem poznawczym przedmiotowego wykładu jest zapoznanie słuchaczy z ogólnymi i szczegółowymi zasadami ( w tym procedurami) opracowywania dokumentów planistycznych w zakresie gospodarki przestrzennej
ze szczególnym uwzględnieniem planu zagospodarowania przestrzennego województwa, studium uwarunkowań i kierunków przestrzennego zagospodarowania i planów miejscowych. W ramach zajęć studenci zdobedą
wiedzę która zaowocuje umiejętnościami zarządzania informacjami, praktyczną wiedzą w zakresie organizacji
i realizacji prac nad dokumentami planistycznym z silnym zwróceniem uwagi na problemy ochrony środowiska przyrodniczego i wartościowych obiektów-zespołów zarówno wiejskiej jak i miejskiej zabudowy.Słuchacze
nabęda także umiejętności pobudzania aktywności społeczności lokalnych w zakresie ich uczestnictwa na różnych etapach opracowywania dokumentów planistycznych.
Metody dydaktyczne:
Omawianiu merytorycznych treści wykładu towarzyszy każdorazowo prezentacja konkretnych (realnych) opracowań i dokumentów planistycznych (w tym m.in. starategii rozwoju województwa, planu zagospodarowania przestrzennego województwa, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego i planów miejscowych (zarówno część opisowa jak i kartograficzna). W przypadku "studium" oraz "planu miejscowego", omawiane są konkretne przypadki zasad gospodarowania przestrzenią (głównie na przykładzie miasta Krakowa)
w tym konfliktowe" kazusy", udokumentowane w formie opisowej, kartograficznej i fotograficznej. Na konkretnych przykładach omawiana jest przy aktywnym udziale studentów metoda SWOT oraz problemy rewitalizacji.
Egzamin testowy złożony z 10 pytań, na które należy odpowiedzieć zarówno w syntetycznej formie opisowej, naszkicowania schematów-modeli struktur przestrzenno-funkcjonalnych terenów wiejskich i miast,wyszczególnienia
procedur merytorycznych i czasowych na różnych etapach przygotowywania i opracowywania dokumentów planistycznych, jak też zaprezentowania na dowolnie wybranym przykładzie zasady wykorzystania metody SWOT
104
w gospodarce przestrzennej. Każde pytanie ma wartość punktową 2, a do zaliczenia przedmiotu student musi
zgromadzić minimum 12 punktów (ocena dostateczna), co stanowi 60.0% ogólnej wartości punktowej testu.
•
•
•
•
•
•
Gospodarka przestrzenna:cele, związek z rozwojem cywilizacyjnym i planowaniem gospodarczym, problemy
realizacji zasady zrównoważonego rozwoju ( 1 godzina)
Zarys historii gospodarowania przestrzenią: od układów wiejskich ( ulicówka i zarębek) poprzez miasta historyczne i ich plany (Ur, miasta rzymskie,miasta chińskie i japońskie, Palma Nova, Garden City) po czasy współczesne ( Brasilia, Tokyo, Kraków) w ramach którego uwzględnione sa główne determinanty specyficznego sposobu organizacji przestrzennej i struktur funkcjonalnych (w tym ujęcia modelowe struktur przestrzenno-funkcjonalnych miast).Treści wykładu ilustrowane są bogato planami. schematami, fotografiami ( 2 godziny).
Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej w Polsce:
1. generalne omówienie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (2 godziny)
2. kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej na szczeblu krajowym: omówienie głównych dokumentów
określających kierunki rozwoju kraju oraz koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju wraz z prognozą oddziaływania na środowisko (2 godziny),
Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej na szczeblu regionalnym (wojewódzkim):
1. omówienie trybu opracowywania treści strategii rozwoju województwa oraz projektu planu zagospodarowania przestrzennego województwa wraz z planem zagospodarowania przestrzennego obszarów metropolitalnych; prezentacja metody SWOT – na przykładzie województwa podkarpackiego (3 godziny)
Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej na szczeblu lokalnym:
1. omówienie formalnych procedur oraz treści i formy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wraz z prognozą oddziaływania na środowisko (2 godziny)
2. omówienie formalnych procedur oraz treści i formy miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (2 godziny)
Rewaloryzacja i rewitalizacja jako integralny element gospodarki przestrzennej. Doświadczenia światowe i krajowe w tym lokalne - krakowskie (1 godziny)
Podstawowa:
Bąkowski T.,2004, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.Komentarz, Wydawnictwo Zakamycze,
Kraków
Kwasnik P.,2009, Plan miejscowy w systemie zagospodarowania przestrzennego, Wydawnictwo Lexis Noxis,Warszawa
Małysa-Sulińska K.,2008, Normy kształtujące ład przestrzenny, Wydawnictwo Wolter Kluwes,Warszawa
Rewitalizacja, rehabilitacja, restrukturyzacja. Odnowa miast, Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, Kraków,2000
Uzupełniajaca:
Jasiewicz C.,Szczerbińska-Byrska M.,2008, Prawno-ekonomiczne aspekty rewitalizacji terenów zdegradowanych, Państwo i Społeczeństwo, t.VIII,nr 3, Wydawnictwo AFM, Kraków, ss.73–86
Mydel R.,1994, Rozwój urbanistyczny miasta Krakowa po drugiej wojnie światowej, Secesja, Kraków
Mydel R.,2008, Obszary strategiczne jako główne ogniwa kształtowania i przebudowy przestrzenno-funkcjonalnej
struktury miasta Krakowa, Państwo i Społeczeństwo, t.VIII,nr 3, Wydawnictwo AFM,Kraków, ss.101–124
105
Stopień, imię i nazwisko: doc. dr Tomasz Trafas
Nazwa przedmiotu: Prawo autorskie
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 3
Zapoznanie słuchaczy z głównymi założeniami współczesnego prawa autorskiego i praw pokrewnych, będącego częścią sfery praw na dobrach niematerialnych. Przedstawienie źródeł prawa, konstrukcji ustawowych, podmiotu
i przedmiotu ochrony. Zapoznanie z podstawowymi regulacjami międzynarodowych konwencji z zakresu prawa
autorskiego i praw pokrewnych. Dokonanie analizy funkcjonowania przepisów ustawy w świetle orzecznictwa.
Metody dydaktyczne:
Wykład opisowy. omawianie zagadnień teoretycznych wspomagane przykładami z praktyki,, rozwiązywanie kazusów, dyskusja dydaktyczna..
Czynne uczestnictwo w wykładzie .Egzamin pisemny – test jednokrotnego wyboru
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Historia i źródła prawa autorskiego.
Przedmiot i podmiot prawa autorskiego.
Powstanie i czas ochrony autorskich praw majątkowych.
Autorskie prawa osobiste i ich charakterystyka.
Autorskie prawa majątkowe (treść praw, ograniczenia – dozwolony użytek publiczny, przedruki, cytaty, licencje dla użytkowników).
Kategorie stosunków umownych w zakresie prawa autorskiego i praw pokrewnych.
Umowy autorsko-prawne, redagowanie kontraktów autorskich; wolność kontraktowa i jej ograniczenia.
Ochrona autorskich praw osobistych i praw majątkowych.
Prawa pokrewne i ich ochrona (prawo do artystycznych wykonań, określenie praw do fonogramu i wideogramu.
Organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi.
Prawo autorskie a odpowiedzialność karna.
Charakterystyka wiążących Polskę konwencji międzynarodowych z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych.
Barta J., Markiewicz R.: Prawo autorskie. Wydawnictwo Oficyna, Warszawa 2008.
Poźniak-Niedzielska M., Mozgawa M.: Prawo autorskie i prawa pokrewne (zarys wykładu). Bydgoszcz, Warszawa,
Lublin 2007.
Barta J., Markiewicz R. (wprowadzenie): Prawo autorskie i prawa pokrewne. (wyd. II rozszerzone), Zakamycze
2006.
Matlak A.: Prawo autorskie w społeczeństwie informacyjnym, wyd. Zakamycze 2004.
System Prawa Prywatnego, tom 13: Prawo autorskie, pod red. J Barty, Warszawa 2003.
Barta J., Markiewicz R.: Prawo autorskie – orzecznictwo i wyjaśnienia, Dom Wydawniczy ABC 2005, (wyd.V).
Umowy z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych (komentarz opracował R. Golat), Warszawa 2003
106
Stopień, imię i nazwisko: doc. dr Tomasz Trafas
Nazwa przedmiotu: Prawo dyplomatyczne i konsularne
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 3
Zaznajomienie słuchaczy z historycznymi uwarunkowaniami i źródłami prawa dyplomatycznego, naświetlenie i
omówienie służebnej roli tej gałęzi prawa międzynarodowego; analiza prawna przedstawienie i omówienie reguł
funkcjonowania misji dyplomatycznych i konsularnych we współczesnym świecie. Przedstawienie funkcji i znaczenia przywilejów i immunitetów w świetle obowiązujących przepisów. Omówienie podstawowych zasad funkcjonowania polskiej służby zagranicznej.
Metody dydaktyczne:
Wykład opisowy w oparciu o analizę materiału normatywnego oraz zapoznanie słuchaczy z podstawowymi precedensami i przyjętą praktyką.
Czynne uczestnictwo w wykładzie i pozytywne zaliczenie egzamin w formie pisemnego testu
•
•
•
•
•
•
•
•
Geneza i historyczne uwarunkowania prawa dyplomatycznego i konsularnego.
Źródła prawa dyplomatycznego i prawa konsularnego (Konwencja Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych
z 1961 r, Konwencja Wiedeńska o stosunkach konsularnych z 1963 r.
Kompetencje organów wewnętrznych i zewnętrznych państwa w stosunkach międzynarodowych. Rodzaje organów państwa działających zagranicą.
Funkcje misji dyplomatycznych. Nawiązanie stosunków dyplomatycznych – prawo legacji.
Klasy, rangi, tytuły dyplomatyczne w konwencji wiedeńskiej; stopnie dyplomatyczne w polskiej służbie zagranicznej.
Funkcjonowanie polskiej służby zagranicznej w świetle ustawy z 2001 roku
Istota, funkcje oraz rodzaje przywilejów i immunitetów dyplomatycznych zasady korzystania, zakres terytorialny, personalny, czasowy; nietykalność osób i pomieszczeń; specyfika immunitetu jurysdykcyjnego.
Przywileje i immunitety konsularne – dotyczące osób (immunitet jurysdykcyjny, nietykalność osobista, swoboda poruszania się) oraz dotyczące urzędu konsularnego i pomieszczeń konsularnych.. Instytucja konsula honorowego.
Bierzanek R., Simonides J.: Prawo międzynarodowe publiczne, Warszawa 2006.
Przyborowska A., Staszewski W.: Prawo dyplomatyczne i konsularne. Wybór dokumentów, Lublin 2003
Sutor J.: Prawo dyplomatyczne i konsularne, Warszawa 2008.
Sawicki S.: Prawo konsularne. Studium prawnomiędzynarodowe. Warszawa 2003.
Konwencja Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych z 18.IV.1961 r.
Konwencja Wiedeńska o stosunkach konsularnych z 24.IV.1963 r.
Ustawa z 13.II.1984 o funkcjach konsulów.
Ustawa o służbie zagranicznej z 27.07.2001r, Dz.U. z 2001 r, nr 128, poz.1403
107
Stopień, imię i nazwisko: dr Magdalena Bainczyk
Nazwa przedmiotu: Europejskie prawo administracyjne
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Warunki wstępne (przedmioty konieczne do zaliczenia przed rozpoczęciem tego kursu): znajomoścc podstaw prawa międzynarodowego publicznego, prawa Unii Europejskiej.
Celem kursu jest przedstawienie zasad stosowania prawa wspólnotowego przez instytucje wspólnotowe oraz organy administracji państw członkowskich na przykładzie wybranych dziedzin prawa wspólnotowego – m.in. prawa konkurencji, produktów leczniczych, ochrony środowiska, a także wpływu prawa wspólnotowego na funkcjonowanie administracji polskiej. W ramach wykładu uwzględnione zostanie orzecznictwo sądów wspólnotowych
i krajowych odnoszące się do w/w problematyki. Po zakończeniu cyklu wykładów student powinniem rozumieć
zaady stosowania prawa wspónotowego w sposób bezpośredni oraz pośredni,a także podstawowe zasady ochrony prawnej na poziomie wspólnotowym oraz krajowym w związku ze stosowaniem prawa wspólnotowego. Ponadto winien nabyć umiejętność stosowania norm pochodzących z prawa wspólnotowego w krajowym obrocie
prawnym.
Metody dydaktyczne:
Do metod dydaktycznych należy prezentacja zagadnień teoretycznych ilustrowanych przykładami z praktyki działania instytucji UE oraz państw członkowskich, analiza aktów prawa pierwotnego i pochodnego, orzecznictwa sądów wspólnotowych oraz kazusów. Wykłady oparte są o prezentacje multimedialne.
1. Pojęcie wspólnotowego prawa administracyjnego (2 godz.)
2. Wspólnota Europejska jako „Wspólnota administracji” – przykłady: 2.1. prawo celne, 2.2. kontrola jakości produktów, 2.3. prawo konkurencji
3. Dualistyczny model stosowania prawa wspólnotowego (8 godz.), 3.1. Bezpośrednie stosowanie prawa wspólnotowego – funkcje administracyjne Komisji oraz jej jednostek pomocniczych, 3.1.1. Sprawy wewnętrzne Wspólnoty: personel, budżet, organizacja wewnętrzna, 3.1.2. Stosowanie zewnętrzne prawa wspólnotowego przez Komisję w stosunku do państw członkowskich oraz jednostek – przykłady: prawo produktowe (żywność GMO, produkty lecznicze), prawo konkurencji, 3. 2. Pośrednie stosowanie prawa wspólnotowego przez państwa członkowskie, 3.2.1. Stosowanie aktów prawa wspólnotowego bezpośrednio skutecznych (prawo transportowe), 3.2.2. Stosowanie dyrektyw (prawo ochrony środowiska), 3.3. Postępowanie mieszane (udział Komisji oraz państw członkowskich), 3.4. Zasada współpracy państw członkowskich i instytucji wspólnotowych – art. 10 TWE jako uzupełnienie modelu dualistycznego, 3.4.1. Współpraca wertykalna (państwo członkowskie – Komisja Europejska),
3.4.2. współpraca horyzontalna (między państwami członkowskimi), 3.5. Nadzór Komisji nad stosowaniem prawa wspólnotowego przez państwa członkowskie, 3.5.1. Art. 226 TWE, 3.5.2. Art. 284 TWE, 3.5.3. Specjalne środki nadzoru
4. Organy administracyjne stosujące prawo wspólnotowe (5 godz.), 4.1. Organy wspólnotowe, 4.1.1. Komisja Europejska, 4.1.2. Agencje wspólnotowe, 4.1.3. komitety – tzw. komitologia, 4.2. Organy państw członkowskich
5. Wspólnotowe prawo farmaceutyczne ( 5 godz.), 5.1. Geneza, ewolucja,zakres przedmiotowy, 5.2. Postępowanie
108
scentralizowane, 5.3. Postępowanie wzajemnego uznania pozwolenia na wprowadzenie produktu leczniczego
jako przykład stosowania prawa wspólnotowego o charakterze pośrednim i mieszanym – wielopoziomowość stosowania prawa wspólnotowego, 5.4. Import równoległy produktów leczniczych
6. Dualistyczny model ochrony prawnej we Wspólnocie (4 godz.), 6.1. Właściwość sądów wspólnotowych, 6.2.
Właściwość sądów krajowych, 6.3. Postępowanie w sprawie orzeczenia prejudycjalnego.
7. Wybrane aspekty europeizacji funkcjonowania polskich organów administracyjnych oraz sądów administracyjnych (6 godz.), 7.1. Zasada autonomii organizacyjnej i proceduralnej, 7.2. Zasada efektywnego stosowania prawa wspólnotowego, 7.3. Zasada efektywnej ochrony prawnej, 7.4. Przykłady stosowanie prawa wspólnotowego
przez polskie organy władzy państwowej m.in. sprawa podatku akcyzowego
Barcz J. (red.), Instytucje i prawo Unii Europejskiej: podręcznik dla kierunków zarządzania i administracji, Warszawa 2008;
Wróbel A., Szwarc-Kuczer M., Kowalik-Bańczyk K., Stosowanie prawa Unii Europejskiej przez sądy, tom 1, 2, Warszawa 2007;
Lipowicz I. (red.), Europeizacja administracji publicznej, Warszawa 2008;
Biernat S., Wróbel P., Stosowanie prawa Wspólnoty Europejskiej w polskim sądownictwie administracyjnym, Studia
prawno-europejskie, Tom IX, 2007;
Biernat S., Przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej: wyzwania dla organów stosujących prawo, w:
Prawo polskie a prawo Unii Europejskiej, pod red. E. Piontka, Warszawa 2003, s. 99–110, wykaz orzecznictwa, aktów prawnych oraz artykułów z literatury naukowej podany na wykładzie
Stopień, imię i nazwisko: dr iMarcin Sala – Szczypiński
Nazwa przedmiotu: Cywilno-prawna ochrona dóbr osobistych w prawie polskim i europejskim
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Wykład przeznaczony jest dla studentów prawa, którzy posiadają podstawową wiedzę z zakresu części ogólnej prawa
cywilnego. Ma na celu przedstawienie podstawowych materialnych i procesowych aspektów ochrony dóbr osobistych. Podczas wykładu będą przedstawiane nie tylko obowiązujące przepisy prawne. Studenci zostaną także zapoznani z orzecznictwem sądowym.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, rozwiązywania kazusów, dyskusja dydaktyczna,.
Egzamin dwuczęściowy: część testowa – test 30 pytań wielokrotnego wyboru, część kazusowa – dwa kazusy punktowane po 5 pkt. Do zaliczenia niezbędne jest uzyskanie co najmniej 60% punktów z każdej z części.
1. Pojęcie dóbr osobistych Osobiste prawa podmiotowe, monistyczna i pluralistyczna koncepcja dóbr osobistych, instytucjonalna koncepcja ochrony dóbr osobistych
2. Katalog dóbr osobistych
3. Naruszenie dóbr osobistych (koncepcje obiektywne i subiektywne)
109
4. Okoliczności wyłączające bezprawność
5. Ochrona dóbr osobistych według kodeksu cywilnegoPrzesłanki, legitymacja czynna i bierna, środki ochrony,
roszczenia majątkowe i niemajątkowe,
6. Ochrona dóbr osobistych pacjenta Zakres, przesłanki, sposób ochrony, elementy prawa medycznego,
7. Ochrona dóbr osobistych pracownika Zakres, przesłanki, sposób ochrony,
8. Ochrona dóbr osobistych na gruncie prawa prasowego
9. Europejska Konwencja Praw Człowieka i Podstawowych Wolności Podmioty praw gwarantowanych w Konwencji, prawo do skargi,
10. Proceduralne aspekty ochrony dóbr osobistych.
Kodeks cywilny Tom I. Komentarz do art. 1 – 44911. red. K. Pietrzykowski, Wydanie V, C. H. Beck 2008
System prawa cywilnego. Tom I. Prawo cywilne część ogólna. [red. M. Safjan] (rozdz. XVI M. Pazdan: Dobra osobiste i ich ochrona.)
Kubiak-Cyrul A., Dobra osobiste osób prawnych Zakamycze 2005
Szewczyk H., Ochrona dóbr osobistych w zatrudnieniu. Wolters Kluwer 2007
Nowińska E., Wolność wypowiedzi prasowej. Wolters Kluwer 2007
Sieńczyło-Chlabicz J.D., Naruszenie prywatności osób publicznych przez prasę. Analiza cywilnoprawna. Zakamycze
2006
Stopień, imię i nazwisko: dr Marcin Sala-Szczypiński
Nazwa przedmiotu: Organizacja ochrony zdrowia
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 2
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z aktualnymi problemami zdrowia publicznego w Polsce i na świecie,
zapoznanie z założeniami polityki zdrowotnej i społecznej kraju, przedstawienie funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej w Polsce – student powinien uzyskać wiedzę o systemie ochrony zdrowotnej pozwalającą na samodzielną oceną prawa do świadczeń, sposobu ich uzyskiwania i realizacji, uprawnień i obowiązków uczestników
systemu opieki zdrowotnej
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, rozwiązywania kazusów, dyskusja dydaktyczna,.
Egzamin testowy – test 50 pytań wielokrotnego wyboru
. Systemy opieki zdrowotnej – struktura organizacyjna, cele i zadania.
2. Źródła finansowania opieki zdrowotnej.
3. Polityka zdrowotna w Polsce;
4. Zasady podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu
5. Zasady udzielania świadczeń opieki zdrowotnej
110
6. Narodowy Fundusz Zdrowia
7. Postępowanie w sprawie zawarcia umów ze świadczeniodawcami
8. Zakłady opieki zdrowotnej
9. Transport sanitarny
10. Ratownictwo medyczne
11. Lekarze, lekarze stomatolodzy, pielęgniarki i położne – zasady wykonywania zawody, samorządy zawodowe,
12. Dopuszczanie do obrotu produktów leczniczych, ich reklama i obrót.
13. Apteki, Państwowa Inspekcja Farmaceutyczna
14. Prawa pacjenta
15. Zdrowie publiczne w strategiach wybranych organizacji międzynarodowych (WHO, FAO, Rada Europy);
16. Polityka zdrowotna Unii Europejskiej, Ochrona zdrowia i dostęp do świadczeń zdrowotnych w prawie europejskim.
17. Rynek usług zdrowotnych;
Literatura:
Nowak-Kubiak J., Łukasik B., Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ABC,
2007.
Jończyk J., Ochrona zdrowia. PiP.2007.2.3
Czasopisma: Zdrowie i zarządzanie, Antidotum, Służba zdrowia;
Akty normatywne:
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej;
Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym;
Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty;
Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej.
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne;
Stopień, imię i nazwisko: dr iMarcin Sala – Szczypiński
Nazwa przedmiotu: Wstęp do prawoznawstwa
Liczba godzin:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Cele dydaktyczne przedmiotu są następujące: zapoznanie studenta ze znaczeniem i rolą prawa jako podstawą funkcjonowania społeczeństwa oraz sposobem poznania prawa. Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami języka prawnego i prawniczego, ich zakresem znaczeniowym, w tym również z pojęciami łacińskimi powszechnie
używanymi w prawie. Wdrożenie umiejętności korzystania ze źródeł prawa i w podstawowym zakresie interpretacji tekstu prawnego. Nabycie orientacji w pionowej i poziomej strukturze systemu prawnego polskiego oraz podstawowych instytucjach prawnych w kluczowych dziedzinach prawa. Wyuczenie umiejętności kojarzenia faktów
prawnych ze skutkami prawnymi. Opanowanie elementarnych reguł wykładni i stosowania prawa.
Metody dydaktyczne:
Omawianie zagadnień teoretycznych, prezentacja multimedialna, rozwiązywanie zadań, dyskusja dydaktyczna,.
111
Egzamin testowy – test 50 pytań wielokrotnego wyboru, Do zaliczenia niezbędne jest uzyskanie co najmniej 60%
punktów.
Prawoznawstwo a nauki prawne i ich podział. Problemy i metody badawcze w naukach prawnych. Pozycja oraz rola
norm i systemów normatywnych w społeczeństwie. Normy i wartości. Systemy aksjo-normatywne – wzajemne
relacje. Prawo a moralność. Rola prawa w politycznej organizacji społeczeństwa. Prawo – podstawowe znaczenie
pojęcia. Prawo pozytywne i prawo naturalne. Prawo przedmiotowe i prawo podmiotowe. Cechy prawa jako systemu norm społecznych. Pojecie normy prawnej. Specyfika norm prawnych, ich budowa i rodzaje. Normy prawne
a przepisy prawne. Normy a zasady prawa. Pojęcie systemu prawa. Rodzaje systemów prawa. Źródła prawa. Akty
prawne i ich rodzaje. Tworzenie prawa. Problematyka techniki prawodawczej. Promulgacja aktów prawnych. Prawotwórstwo jako proces społeczny – współuczestnictwo podmiotów w tym procesie. Domena prawa i kształtowanie się wyodrębnionych dziedzin. Prawo publiczne i prawo prywatne. Gałęzie prawa i ich charakterystyka. Podstawowe kategorie pojęciowe związane z prawem. Fakty prawne. Rodzaje działań i zdarzeń prawnych. Stosunki
prawne. Podmioty, przedmioty i treść stosunków prawnych. Skutki prawne. Stosowanie prawa. Wykładnia prawa.
Reguły wnioskowań prawniczych. Egzekwowanie prawa i problem skuteczności działania organów stosujących
prawo. Pojęcie sprawiedliwości, praworządności. Uznawanie prawa – jego legitymizacja. Problematyka cywilnego
nieposłuszeństwa. Funkcje prawa. Stabilizacja a dynamika stosunków społecznych. Polityka prawa.
Morawski L.: Wstęp do prawoznawstwa, Toruń 2008;
Stawecki T., Winczorek P.: Wstęp do prawoznawstwa, C. H. Beck 2001.
Korybski A., Leszczeński L., Pieniążek A., Wstęp do prawoznawstwa, Lublin 2003, Wydawnictwo UMCSNowacki J,
Tabor Z., Wstęp do prawoznawstwa, Wydanie II Zakamycze 2002;
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Barbara Stoczewska
Nazwa przedmiotu: Historia doktryn politycznych i prawnych
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Prezentacja głównych nurtów myśli politycznej i prawnej w perspektywie historycznej, do początków XX wieku. W
trakcie wykładu omówione zostaną między innymi następujące zagadnienia takie jak: myśl polityczna starożytnej Grecji okresu klasycznego oraz czasów helleńskich, okresu wczesnego chrześcijaństwa i średniowiecza, Renesansu. Omówione zostaną wybrane kwestie z obszaru doktryn polityczno-prawnych wieku XVII oraz okresu
Oświecenia. Następnie przedmiotem wykładu staną się takie doktryny jak liberalizm, socjalizm, anarchizm, reformizm i rewizjonizm, konserwatyzm oraz doktryna Kościoła katolickiego. Omówione zostaną pojęcie leżące u
źródeł polskiego i europejskiego systemu prawa, jak: wolność, równość, własność, sprawiedliwość, demokracja.
W trakcie wykładu studenci zapoznają się w głównymi nurtami doktryn politycznych w okresie od starożytności do wieku XX. Celem wykładu jest nauczenie słuchaczy umiejętności swobodnego kojarzenia pojęć między innymi z zakresu koncepcji państwa, władzy politycznej, roli jednostki oraz jej miejsca w strukturze państwa, spojrzenia na te kwestie z perspektywy historycznej oraz dokonywania porównań między różnorodnymi koncepcjami doktrynalnymi na przestrzeni wieków. Studentom dostarczana jest wiedza teoretyczna na poziomie ogólnym,
ale także szczegółowa z obszaru koncepcji politycznych oraz ich związków z ich współczesnymi odmianami. Stu-
112
denci nabywają umiejętności kojarzenia współczesnych rozwiązań obowiązującego systemu prawa z jego doktrynalno-historycznym kontekstem.
Metody dydaktyczne:
Wykład prowadzony w oparciu o koncepcję chronologiczno-problemową.
Egzamin testowy wielokrotnego wyboru zawierający 20-25 pytań. Czas trwania 20 min.
1. Myśl polityczna – wprowadzenie do przedmiotu, zakres problematyki, pojęcie doktryny, ideologii, programu i
działania politycznego jako modelu pewnej rzeczywistości.
2. Główne cechy myśli politycznej starożytnej Grecji okresu klasycznego. Interpretacja demokracji i jej krytyka w
myśli antycznej. Systematyzacja ustrojów politycznych w doktrynach politycznych w Grecji okresu klasycznego.
3. Platon i Arystoteles. Porównanie ich poglądów na państwo, społeczeństwo, sprawiedliwość. Epoka hellenistyczna.
Główne cechy myśli politycznej tego okresu: determinizm, fatalizm, uniwersalizacja pojęć. Nurty myśli politycznej okresu hellenistycznego: cynizm, epikureizm, stoicyzm i ich przedstawiciele.
4. Ideologia polityczno-prawna Rzymu. Główne nurty myśli politycznej okresu republiki – myśl polityczna Polibiusza. Ideologia Rzymu cesarskiego. Myśl polityczna Cycerona. Doktryna pryncypatu. Klasyfikacja prawa.
5. Źródła ideowe wczesnego chrześcijaństwa. Główne idee doktryny św. Augustyna. Problem stosunku do władzy
państwowej, rola jednostki, stosunek do państwa.
6. Myśl polityczna wczesnego Średniowiecza. Ogólna charakterystyka okresu. Spór o relacje między papiestwem,
a cesarstwem w myśli średniowiecznej. Dojrzewanie i rozwój doktryny papalizmu. Rozwój idei monarchicznej i
teorii suwerenności państwa. Teoria reprezentacji.
7. Myśl polityczna św. Tomasza z Akwinu – teorie prawa w myśli średniowiecznej, problem władzy państwowej, jej
pochodzenie, koncepcja własności prywatnej. Doktryna Wiliama Ockhama. Marsyliusz z Padwy i odmienność
jego doktryny.
8. Myśl polityczna epoki odrodzenia. Odrodzenie w kulturze i myśli politycznej. Różnice miedzy odrodzeniem włoskim, a odrodzeniem w Europie Zachodniej. Myśl polityczna N. Machiavellego, różnice między jego myślą, a doktryną epoki średniowiecza. Renesansowa utopia. Dante, jako myśliciel polityczny. Erazm z Rotterdamu. Jean Bodin o suwerenności. A. F. Modrzewski. Koncepcje polityczne reformacji. Utopie w myśli Odrodzenia.
9. Myśl polityczna XVII wieku. Francis Bacon, Hugon Grocjusz o prawie natury i prawach podmiotowych. Doktryny polityczne rewolucji angielskiej. Porównanie myśli politycznej T. Hobbesa i J. Locke`a. Teorie umowy społecznej i stanu natury w myśli politycznej XVII wieku.
10. Wybrane elementy myśli politycznej epoki Oświecenia. Kształtowanie się głównych idei liberalizmu w XVII i
XVIII wieku. Doktryny polityczne rewolucji amerykańskiej. Doktryny kontrrewolucji. Ewolucyjny konserwatyzm – Edmund Burke. Liberalizm polityczny XIX wieku. Socjalizm utopijny. Anarchizm. Doktryny faszystowskie. Ideowe i społeczne źródła nacjonalizmu. Główni przedstawiciele doktryn darwinizmu społecznego i rasizmu.
11. Ewolucja doktryny społeczno-politycznej kościoła katolickiego od Leona XIII, etapy, pontyfikaty, encykliki.
Główne nurty myśli politycznej po II wojnie światowej: liberalizm socjalny – doktryna państwa dobrobytu, ordoliberalizm, neoliberalizm F. Von Hayeka, doktryna Johna Rawlsa – podstawowe założenia.
Chojnicka K., Olszewski H., Historia doktryn politycznych i prawnych, Poznań 2004
Historia doktryn politycznych i prawnych: wybór źródeł ( red. Bogdan Szlachta), Sopot 1997
Historia myśli politycznej: antologia tekstów (oprac. zespół w składzie: B.Szlachta [et al.; autorzy W. Bernacki et al.],
Kraków 2000
Słownik historii doktryn politycznych, red. nauk. M. Jaskólski, Warszawa t. 1: A-C 1997, t. 2: D-H 1999, t. 3: I-Ł
2007.
113
Stopień, imię i nazwisko: dr Marcin Pieniążek
Nazwa przedmiotu: Etyka zawodów prawniczych
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 5
Założonym efektem kształcenia jest zapoznanie studentów z preliminariami teorii i praktyki korporacyjnej etyki zawodów prawniczych (w Polsce, Unii Europejskiej i USA), a w szczególności: zapoznanie z podstawowym aparatem pojęciowym z zakresu etyki zawodowej oraz etyki prawniczej; zapoznaie ze związkami etyki prawniczej z teorią i filozofią prawa; zapoznanie z polskimi i światowymi organizacjami i unormowaniami z zakresu etyki prawniczej; wskazanie różnic między europejskim i amerykańskim modelem etyki prawniczej, itp.
Metody dydaktyczne:
Wykład prowadzony jest w formie ustnej prezentacji zagadnień, objętych planem przedmiotu, przy wykorzystaniu
pomocy dydaktycznych.
Egzamin testowy, złożony z 30 pytań jednokrotnego i wielokrotnego wyboru oraz z pytań otwartych.
Etyka zawodów prawniczych” jest wykładem monograficznym, będącym wprowadzeniem do problematyki korporacyjnej etyki sędziowskiej, adwokackiej, radcowskiej, notarialnej i prokuratorskiej w Polsce i w świecie (ze szczególnym uwzględnieniem USA i Wielkiej Brytanii). Celem przedmiotu jest zarówno zarysowanie ogólnych podstaw filozoficznych europejskiej i amerykańskiej etyki prawniczej, jak i zapoznanie studentów z obowiązującymi w Polsce i w świecie unormowaniami z zakresu etyki zawodowej prawników. Wykład obejmuje m.in.: zarys
związków etyki prawniczej z teorią i filozofią prawa; elementy historii etyki prawniczej; analizę zbiorów zasad etyki prawniczej (kodeksów etycznych); zarys etyczno – zawodowej działalności korporacji prawniczych (w Polsce,
Europie, USA i Japonii); wiedzę na temat europejskich i światowych organizacji prawniczych, promujących standardy etyki zawodowej; prezentację kierunków rozwoju współczesnej, europejskiej i amerykańskiej, etyki prawniczej. Jako tło porównawcze dla omawianej problematyki wykorzystane zostaną dwie kolejne, współczesne etyki
zawodowe – etyka zawodów medycznych oraz etyka działalności gospodarczej (etyka biznesu).
Zagadnienia szczegółowe: Pojęcia podstawowe. (Etyka i moralność. Etyka stosowana i etyka teoretyczna. Etyka sytuacyjna (applied ethics). Definicja zawodu i etyki zawodowej. Deontologia zawodowa. Pojęcie zaufania publicznego. Etyka
prawnicza wobec etyki zawodów medycznych i etyki działalności gospodarczej. Definicje etyki medycznej, prawniczej
i biznesu. Pojęcie kodeksu etyki zawodowej. Argumenty za i przeciw kodyfikacji etyki zawodowej. Modele etyki zawodowej.) Elementy etyki zawodów prawniczych. (Etyka sędziowska. Zbiór Zasad Etyki Zawodowej Sędziów. Zawodowe obowiązki etyczne w opiniach polskich sędziów. Etyka prokuratorska. Kodeks etyki prokuratorskiej. Najważniejsze
wartości etyki prokuratorskiej. Etyka prokuratorska w USA. Etyka adwokacka. Historia etyki adwokackiej w Polsce. Kodeks etyki adwokackiej. Najważniejsze zagadnienia etyki adwokackiej (tajemnica zawodowa, interes klienta, zakaz reklamy). Etyka zawodów prawniczych na przykładzie Wielkiej Brytanii. Działalność American Bar Association. Etyka
radcowska. Zasady etyki radcy prawnego. Etyka notarialna. Kodeks etyki zawodowej notariusza. Etyka służby cywilnej. Tradycja etyki urzędniczej w Polsce na przykładzie „Dworzanina Polskiego”. Kodeks Etyki Służby Cywilnej. Etyka
urzędnicza w USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Etyka urzędnicza w starożytnych Chinach. Zasady etyki poselskiej.)
114
Podstawowa
Pieniążek M., Etyka sytuacyjna prawnika, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2008
Izdebski H., Skuczyński P. (red.), Etyka zawodów prawniczych. Etyka prawnicza, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2006
Izdebski H., Skuczyński P. (red.), Etyka prawnicza. Stanowiska i perspektywy, Wyd. Wyd. Lexis Nexis,2008
Bogucka I., Pietrzykowski T., Etyka w administracji publicznej, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2009
Uzupełniająca
Sarkowicz R., Amerykańska etyka prawnicza, Wyd. Zakamycze, Kraków 2004
Steczkowski P. (red.) Etyka – deontologia – prawo (materiały konferencyjne) Rzeszów 2008
Tokarczyk R., Etyka zawodów prawniczych, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2006
Pietrzykowski T., Etyczne problemy prawa, Naukowa Oficyna Wydawnicza, Katowice 2005
Nazwa przedmiotu: Etyka korporacyjna
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 2
Zamierzonym rezultatem kształcenia jest zapoznanie studentów z teoretycznymi i praktycznymi podstawami najważniejszych światowych etyk korporacyjnych (zawodów prawniczych, medycznych i etyki biznesu), ze szczególnym uwzględnieniem problematyki etyki służby cywilnej. Celem przedmiotu jest zarówno zarysowanie ogólnych
podstaw etyki medycznej (bioetyki), etyki prawniczej i etyki biznesu, jak i zapoznanie studentów z obowiązującymi w Polsce i w świecie unormowaniami z zakresu etyki zawodowej prawników, lekarzy i ludzi biznesu.
Metody dydaktyczne:
Wykład prowadzony jest w formie ustnej prezentacji zagadnień, objętych planem przed, przy wykorzystaniu pomocy dydaktycznych.
•
•
•
•
„Etyka korporacyjna” jest wykładem monograficznym, obejmującym następującą problematykę:
Pojęcia podstawowe. (Etyka i moralność. Etyka stosowana i etyka teoretyczna. Etyka sytuacyjna (applied ethics).
Definicja zawodu i etyki zawodowej. Deontologia zawodowa. Pojęcie zaufania publicznego. Etyka prawnicza
wobec etyki zawodów medycznych i etyki działalności gospodarczej. Definicje etyki medycznej, prawniczej i
biznesu. Pojęcie kodeksu etyki zawodowej. Argumenty za i przeciw kodyfikacji etyki zawodowej. Modele etyki zawodowej.)
Elementy etyki zawodów medycznych. (Pojęcie bioetyki. Związki etyki medycznej z etyką zawodów prawniczych. Polskie kodeksy etyki lekarskiej. Działalność World Medical Association. International Code of Mediacal
Ethics. Europejska Konwencja Biomedyczna. Problematyka aborcji, eutanzji, opieki paliatywnej.)
Elementy etyki zawodów prawniczych. (Etyka sędziowska. Zbiór Zasad Etyki Zawodowej Sędziów. Zawodowe obowiązki etyczne w opiniach polskich sędziów. Etyka prokuratorska. Kodeks etyki prokuratorskiej. Naj-
115
•
ważniejsze wartości etyki prokuratorskiej. Etyka prokuratorska w USA. Etyka adwokacka. Historia etyki adwokackiej w Polsce. Kodeks etyki adwokackiej. Najważniejsze zagadnienia etyki adwokackiej (tajemnica zawodowa, interes klienta, zakaz reklamy). Etyka zawodów prawniczych na przykładzie Wielkiej Brytanii. Działalność
American Bar Association. Etyka radcowska. Zasady etyki radcy prawnego. Etyka notarialna. Kodeks etyki zawodowej notariusza. Etyka służby cywilnej. Tradycja etyki urzędniczej w Polsce na przykładzie „Dworzanina
Polskiego”. Kodeks Etyki Służby Cywilnej. Etyka urzędnicza w USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Etyka urzędnicza w starożytnych Chinach. Zasady etyki poselskiej.)
Elementy etyki działalności gospodarczej. (Związki etyki działalności gospodarczej z etyką zawodów prawniczych. Pojęcia corporate social responsibility i corporate accountability. Pojęcie zrównoważonego rozwoju – sustainable developement. Międzynarodowe inicjatywy z zakresu etyki biznesu na przykładzie Global Compact 0
Caux Round Table. „Dobre obyczaje kupieckie” i pokrewne klauzule generalne.)
Podstawowa
Pieniążek M., Etyka sytuacyjna prawnika, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2008
Bogucka I., Pietrzykowski T., Etyka w administracji publicznej, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2009
Izdebski H., Skuczyński P. (red.), Etyka zawodów prawniczych. Etyka prawnicza, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2006
Izdebski H., Skuczyński P. (red.), Etyka prawnicza. Stanowiska i perspektywy, Wyd. Wyd. Lexis Nexis,2008
Uzupełniająca
Tokarczyk R., Etyka zawodów prawniczych, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2006
Sarkowicz R., Amerykańska etyka prawnicza, Wyd. Zakamycze, Kraków 2004
Steczkowski P. (red.) Etyka – deontologia – prawo (materiały konferencyjne) Rzeszów 2008
Pietrzykowski T., Etyczne problemy prawa, Naukowa Oficyna Wydawnicza, Katowice 2005
Stopień, imię i nazwisko: prof. nadzw. dr hab. Marek Lubelski
Nazwa przedmiotu: Prawo karne
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Przedmiot służy zapoznaniu studentów z jedną z podstawowych dziedzin prawa jaką jest prawo karne. Zarazem
otwiera cały blok przedmiotów karnistycznych realizowanych w dalszym toku studiów. Poza wiedzą o obowiązujących zasadach odpowiedzialności karnej uczy metod wykładni tekstu prawnego na prosto zbudowanych i ogólnie zrozumiałych normach.
Metody dydaktyczne:
Klasyczny wykład adademicki połączony z ograniczonymi prezentacjami wizualnymi, zasadniczo w postaci tabel
lub wykresów kreślonych na tablicy sali wykładowej, oraz wybiórczą egzemplifikacją tez ogólnych uproszczonymi opisami typowych zdarzeń (tzw. kazusów ). .
Egzamin pisemny w formie 6 pytań otwartych, odpowiadajacych tematycznie zasadniczym działom materii przedmiotu. Czas egzaminu 40 minut. Oceny: 1, 0,5 lub 0 pkt.za każdą odpowiedź. Wymagane przestrzeganie reguł ortografii. Oceny rażąco błędne oceniane punktem ujemnym.Dopuszczalne oceny częściowe 0,25 pkt.Do zaliczenia
116
przedmiotu wymagane uzyskanie 3 pkt.
•
•
•
•
•
Wykład obejmuje cztery klasycznie wyróżniane działy prawa karnego materialnego : naukę o ustawie karnej, naukę o przestępstwie, naukę o karze i środkach karnych, część szczególną. Dodatkowy blok stanowią zagadnienia
wprowadzające, w ramach których opisywany jest przedmiot i charakter prawa karnego, podstawowe kierunki
teoretyczne refleksji o prawie karnym (tzw.szkoły), stan współczesnego prawa karnego, podstawowe, tzw. konstytucyjne, zasady odpowiedzialności karnej, funkcje prawa karnego.
Wykład nauki o ustawie karnej mówi o budowie normy i przepisu ustawy karnej, specyfice wykładni, zasadach
obowiązywania ustawy karnej, także w kontekście kodeksów poprzednio obowiązujących w Polsce Odrodzonej.
Wykład nauki o przestępstwie, będącej najważniejszym polem dogmatyki prawa karnego, koncentruje się na pojęciu przestępstwa i jego strukturze, osobno omawiając podstawowe przesłanki odpowiedzialności karnej jakimi są : czyn zabroniony, wina, bezprawność, społeczna szkodliwość, karalność.W kolejności omawiane sa formy popełnienia przestępstawa, okoliczności uchylające bezprawność lub zawinienie.
W ramach nauki o karze i środkach karnych wykład koncentruje sią na dyrektywach i instytucjach ich wymiaru,
w tym recydywie, nadzwyczajnym obostrzeniu i złagodzeniu, karze łącznej . Dużą uawgę przywiązuje do probacji czyli rozstrzygnięć o poddaniu sprawcy próbie.Kolejne zagadnienie to środki zabezpieczające.Poruszane są
także przedawnienie, immunitet, prawo łaski..Student obowiązany jest nadto poznać podstawowe pojęcia ustawy karnej zawarte w 115 k.k.
Prezentacja części szczególnej ograniczona jest do znamion wybranych przestępstw spośród przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu, mieniu, bezpieczeństwu powszechnemu i bepieczeństwu w komunikacji, czci i godności,
wolności, w tym w sferze seksulanej.
Podstawowwa
Jeden z aktualnie wydanych w Polsce podręczników prawa karnego obejmujących także zgadnienia części szczególnej.
Podręczik zalecany: Gardocki L., Prawo karne, 14. wydanie, Warszawa 2008; względnie
Marek A.: Prawo karne, 8.wydanie,Warszawa 2008;
względnie też Warylewski J.: Prawo karne. Część ogólna, 4.wydanie,Warszawa 2009(nie zawiera częśći szczególnej,
konieczne siegnięcie w tym zakresie do innego opracowania typu podręcznikowego).
Uzupełniająca
Wybrane fragmenty wydanego w Polsce aktualnego Komentarza do kodeksu karnego, w szczególności w obszarze zagadnień części ogólnej – nauki o przestępstwie.
W szczególności : G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J.Raglewski, M. Szewczyk,W. Wróbel, A. Zoll,
pod red. A. Zolla, Kodeks karny. Część ogólna, Komentarz. Tom I. 3. wydanie, Warszawa 2007;
względnie : T. Bojarski, A. Michalska-Warias, J. Piórkowska-Flieger,M. Szwarczyk, pod red. T. Bojarskiego, Kodeks
karny. Komentarz, 2. wydanie, Warszawa 2008.
Dodatkowa
Ułatwieniem w studiowaniu zgadnień prawa karnego są różnego typu opracowania pomocnicze występujace pod
nazwami "zbiór kazusów","materiały do nauki", "repetytorium".
Oopracowanie zalecane: W. Filipkowski, E.M. Guzik-Mkaruk, K. Laskowska, G. Szczygieł, E. Zatyka, Przewodnik po
prawie karnym, Warszawa 2008.
117
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Zamierzonym celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi, a równocześnie uniwersalnymi pojęciami, terminami i technikami, występującymi w prawie.
Metody dydaktyczne:
•
•
Wykład: 1. Metodologia nauk prawnych (Status prawoznawstwa jako nauki humanistycznej. Klasyfikacja nauk
prawnych. Problematyka dogmatyczna, socjotechnicza, teoretyczna i metodologiczna w naukach prawnych. Pojęcie teorii, teorii prawa, filozofii prawa) 2. Najważniejsze historyczne próby zdefiniowania pojęcia prawa (prawo natury, pozytywizm prawniczy, realizm prawny.) 3. Prawo wobec innych systemów normatywnych (moralności, religii). 4. System prawa. (Pojęcie systemu. System prawa common law i system prawa civil law. Norma
prawna jako element systemu prawa. System prawa w ujęciu J. Austina, H.L.A. Harta i R. Dworkina. Pionowy
i poziomy podział systemu prawa. Gałęzie prawa. Pojęcie zupełności i niesprzeczności systemu prawa. Luka w
systemie. Prawo krajowe, europejskie i międzynarodowe) 5. Norma prawna. (Budowa normy prawnej. Hipoteza, dyspozycja i sankcja jako elementy budowy normy prawnej. Koncepcja norm sprzężonych Norma prawna a
przepis prawa. Norma prawna jako wypowiedź o charakterze powinnościowym. Funkcja performatywna języka
prawnego. Normy abstrakcyjne i generalne jako elementy systemu prawa.) 6.Wykładnia językowa, systemowa i
funkcjonalna oraz ich znaczenie. Inne rodzaje wykładni. 7.Źródła prawa. (Fontes iuris oriundi i fontes iuris cognoscendi. Źródła samoistne i niesamoistne. Sposoby powstawania prawa Źródła prawa stanowionego: konstytucja – prawo europejskie – prawo międzynarodowe – ustawy – rozporządzenia – akty prawa miejscowego) 8.
Pojęcie argumentacji prawniczej. 9. Cywilnoprawana i karnoprawna metoda regulacji – Elementy prawa cywilnego (zdolność prawna, zdolność do czynności prawnych, oświadczenie woli i jego wady, osoby fizyczne i prawne; własność, posiadanie, zobowiązanie; najważniejsze rodzaje umów cywilnoporawnych). – Elementy prawa
karnego (Pojęcie przestępstwa. Formy popełnienia przestępstwa. Wyłączenie odpowiedzialności karnej. Granice porządku prawnego. Domniemanie dozwolenia prawnego.)
Ćwiczenia: 1.Budowa tekstu prawnego. 2.Struktura aktu normatywnego. 3.Pojęcia podstawowe (promulgacja, derogacja, vacatio legis, klauzule generalne, swobodne uznanie, zasady współżycia społecznego). 4.Rodzaje przepisów prawnych (nakazujące – zakazujące – uprawniające; imperatywne/iuris cogentis – dyspozytywne/
iuris dispositivi; ogólne – szczegółowe; konkretne – blankietowe – odsyłające; prawnomaterialne – prawnoformalne; derogacyjne – przejściowe – kolizyjne; lex plus quam perfecta – lex minus quam perfecta – lex imperfecta – lex perfecta; generalne – indywidualne; abstrakcyjne – konkretne; pierwszego i drugiego stopnia) 5.Rodzaje wykładni (klaryfikacyjna – derywacyjna; deklaratoryjna – konstytutywna; autentyczna – legalna – sądowa – doktrynalna; literalna – rozszerzająca – zawężająca; językowa – systemowa – funkcjonalna; semantyczna
118
– syntaktyczna – pragmatyczna) 6.Wnioskowania prawnicze (argumentum a simile: analogia legis, per analogia iuris, a contrario, a fortiori: a maiori ad minus; a minori ad maius;reguły instrumentalnego nakazu i zakazu) 7.Stosunek prawny. (Definicja. Rodzaje faktów prawnych: zdarzenia – działania – czyny – akty. Strony stosunku prawnego. Uprawnienie i obowiązek. Przedmiot prawa.) 8.Prawa podmiotowe. Definicja. Prawa obywatelskie i uprawniena cywilnoprawne. 9.Teorie praw podmiotowych. (Relacja prawo podmiotowe – prawo przedmiotowe. Podziały praw podmiotowych).
Podstawowa
Morawski L. Wstęp do prawoznawstwa, Wyd. Dom organizatora, Toruń 2008.
Uzupełniająca
Stawecki T., Winczorek P., Wstęp do prawoznawstwa,Wyd C.H Beck, Warszawa 2008
Stelmach J., Sarkowicz R., Teoria prawa, WUJ, Kraków 1996
Biernat T. Filozofia, nauki społeczne, prawo. Wyd. Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie, Kraków 2002
Liczba godzin:
Studia stacjonarne:
Semestr: zimowy
Rok studiów: 1
Zamierzonym celem kształcenia jest zapoznanie studentów z rudymentarnymi, a równocześnie uniwersalnymi pojęciami, terminami i technikami obecnymi w prawie, a także wypracowanie podstaw abstrakcyjnego myślenia, właściwego dla przyszłych prawników.
Metody dydaktyczne:
•
Wykład: 1. Metodologia nauk prawnych (Status prawoznawstwa jako nauki humanistycznej. Klasyfikacja nauk
prawnych. Problematyka dogmatyczna, socjotechnicza, teoretyczna i metodologiczna w naukach prawnych. Pojęcie teorii, teorii prawa, filozofii prawa i jurysprudencji) 2. Najważniejsze historyczne próby zdefiniowania pojęcia prawa (prawo natury, pozytywizm prawniczy, realizm prawny hermeneutyka prawnicza.) 3. Prawo wobec
innych systemów normatywnych (moralności, religii). 4. System prawa. (Pojęcie systemu. System prawa common law i system prawa civil law. Norma prawna jako element systemu prawa. System prawa w ujęciu J. Austina, H.L.A. Harta, R. Dworkina i H. Kelsena. Pionowy i poziomy podział systemu prawa. Gałęzie prawa. Pojęcie zupełności i niesprzeczności systemu prawa. Luka w systemie. Prawo krajowe, europejskie i międzynarodowe) 5. Norma prawna. (Budowa normy prawnej. Hipoteza, dyspozycja i sankcja jako elementy budowy normy
prawnej. Koncepcja norm sprzężonych Norma prawna a przepis prawa. Norma prawna jako wypowiedź o charakterze powinnościowym. Funkcja performatywna języka prawnego. Normy abstrakcyjne i generalne jako ele-
119
•
menty systemu prawa.) 6.Wykładnia językowa, systemowa i funkcjonalna oraz ich znaczenie. Inne rodzaje wykładni. 7.Źródła prawa. (Fontes iuris oriundi i fontes iuris cognoscendi. Źródła samoistne i niesamoistne. Sposoby powstawania prawa Źródła prawa stanowionego: konstytucja – prawo europejskie – prawo międzynarodowe – ustawy – rozporządzenia – akty prawa miejscowego) 8. Teorie argumentacji prawniczej. (Skuteczność jako
podstawowa wartość w argumentacji prawniczej. Prawo wobec retoryki, erystyki i sofistyki. Koncepcje Ch. Perelmana i R.Alexy’ego. Koncepcja audytorium uniwersalnego i pratykularnego. Warunki poprawnego dyskursu argumentacyjnego. Topiki prawnicze.) 9. Cywilnoprawana i karnoprawna metoda regulacji – Elementy prawa cywilnego (zdolność prawna, zdolność do czynności prawnych, oświadczenie woli i jego wady, osoby fizyczne i prawne; własność, posiadanie, zobowiązanie; najważniejsze rodzaje umów cywilnoporawnych). – Elementy prawa karnego (Pojęcie przestępstwa. Formy popełnienia przestępstwa. Wyłączenie odpowedzialności karnej.
Granice porządku prawnego. Domniemanie dozwolenia prawnego.)
Ćwiczenia: 1.Budowa tekstu prawnego. 2.Struktura aktu normatywnego. 3.Pojęcia podstawowe (promulgacja, derogacja, vacatio legis, klauzule generalne, swobodne uznanie, zasady współżycia społecznego). 4.Rodzaje przepisów prawnych (nakazujące – zakazujące – uprawniające; imperatywne/iuris cogentis – dyspozytywne/
iuris dispositivi; ogólne – szczegółowe; konkretne – blankietowe – odsyłające; prawnomaterialne – prawnoformalne; derogacyjne – przejściowe – kolizyjne; lex plus quam perfecta – lex minus quam perfecta – lex imperfecta – lex perfecta; generalne – indywidualne; abstrakcyjne – konkretne; pierwszego i drugiego stopnia) 5.Rodzaje wykładni (klaryfikacyjna – derywacyjna; deklaratoryjna – konstytutywna; autentyczna – legalna – sądowa – doktrynalna; literalna – rozszerzająca – zawężająca; językowa – systemowa – funkcjonalna; semantyczna
– syntaktyczna – pragmatyczna) 6.Wnioskowania prawnicze (argumentum a simile: analogia legis, per analogia iuris, a contrario, a fortiori: a maiori ad minus; a minori ad maius;reguły instrumentalnego nakazu i zakazu) 7.Stosunek prawny. (Definicja. Rodzaje faktów prawnych: zdarzenia – działania – czyny – akty. Strony stosunku prawnego. Uprawnienie i obowiązek. Przedmiot prawa.) 8.Prawa podmiotowe. Definicja. Prawa obywatelskie i uprawniena cywilnoprawne. 9.Teorie praw podmiotowych. (Relacja prawo podmiotowe – prawo przedmiotowe. Podziały praw podmiotowych).
Podstawowa
Morawski L. Wstęp do prawoznawstwa, Wyd. Dom organizatora, Toruń 2008.
Uzupełniająca
Stawecki T., Winczorek P., Wstęp do prawoznawstwa,Wyd C.H Beck, Warszawa 2008
Stelmach J., Sarkowicz R., Teoria prawa, WUJ, Kraków 1996
Biernat T. Filozofia, nauki społeczne, prawo. Wyd. Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie, Kraków 2002
Zajadło J. (red.), Fascynujące ścieżki filozofii prawa, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2008
120
Nazwa przedmiotu: Podstawy systemu Common Law / Introduction to Common Law
Liczba godzin:
Semestr: letni
Rok studiów: 1
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z podstawowymi elementami systemów prawnych należących do kultury
prawnej common law, w szczególności zaś z systemem sądownictwa i zawodami prawniczymi i w Wielkiej Brytanii i USA. W przypadku wersji anglojęzycznej wykładu szczególny nacisk położony jest na sprecjalistyczne, anglojęzyczne słownictwo prawnicze.
Metody dydaktyczne:
•
W formie prezentacji zagadnień, realizowanych na wykładzie: Pojęcia podstawowe: precedens i jego struktura; ratio decidendi i obider dicta; zasada stare decisis; common law, equity law, statutory law. Z historii systemu common law: powstanie common law; common law wobec spuścizny prawa rzymskiego; podstawowe różnice między systemem common law a civil law (prawem kontynentalnym). Zmiana pozycji Lorda Kanclerza w
angielskim wymiarze sprawedliwości w świetle reformy lat 2003 – 2007. Angielskie zawody prawnicze (judge –
barrister – solicitor – justice of the peace). Wykształcenie prawnicze w Wielkiej Brytanii i w USA: dywersyfikacja zawodu solicytora; attorney i legal adviser w USA; instytucja notary public i paralegal w USA. Struktura angielskiego sądownictwa (Magistrates’ Courts, County Courts, Crown Courts, High Court of Justice, Court of
Appeal, Judicial Committee of House of Lords; struktura i właściwość Wydziałów HCJ.) Reforma systemu angielskiego sądownictwa w XIX i XX w. Reforma konstytucyjna z 2005 r. Ministry of Justice i Home Office. Struktura i specyfika policji angielskiej oraz typologia przestępstw w Anglii i w USA; zawód coronera; forensic sciences. Struktura sądownictwa amerykańskiego – sądy stanowe i sądy federalne; Sąd Najwyższy USA; polityczne
aspekty orzecznictwa Sądu Najwyższego. Działalność American Bar Assoiciation. Elementy amerykańskiej i angielskiej etyki zawodów prawniczych.
Podstawowa
Pracki T., Przywara P., Explore the law of the UK an the USA Wyd. Wyższa Szkoła Handlu i Prawa, 2005;
Partington M., Introduction to the English Legal System, Oxford University Press, 2008
Uzupełniająca
Tokarczyk M. Prawo amerykańskie Wyd. Zakamycze, 2006,
Szerer M., Sądownictwo angielskie Wydawnictwo Prawnicze, 1959
121

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Transkrypt

Podobne dokumenty

Hodowla zwierząt towarzyszących i wolno żyjących

golias 6 sem 2014-15 - Instytut Studiów Klasycznych

sylabus przedmiotu „grafika komputerowa”

Etyka środowiskowa1

Wniosek o powtarzanie przedmiotu TiR