bloking - poziome pr.. - Lech

Transkrypt

bloking - poziome pr.. - Lech
www.lech-bud.org
Bloking - poziome przewiązki
Na budowach często spotyka się stosowanie przewiązek poziomych mających, według
projektantów czy budowniczych gwarantować sztywność konstrukcji ścian. Najczęściej
spotyka się przewiązki mocowane poziomo w połowie wysokości słupków. W większości
przypadkach są one mocowane mijankowo w stosunku do siebie. Nie mniej w ostatnim
okresie spotkałem się z przypadkiem gdzie inspektor nadzoru inwestorskiego zalecił montaż
przewiązek w jednej linii uzasadniając to pełniejszą gwarancją usztywnienia konstrukcji
ścian. Spotkać można także przewiązki założone przemienne - po dwa w co drugim polu na
wysokości ok.1/3 i 2/3 słupka i po jednym w sąsiednim polu - w połowie wysokości (patrz.
zdjęcie).
Z wyjaśnień projektantów czy budowniczych wynika iż zakładanie poziomych przewiązek
między słupkami na zapobiec wyboczeniu się ścian czy też uniemożliwić skręcanie się
słupków. Powyższe twierdzenia nie mają żadnego uzasadnienia. Mocowane na gwoździe
poziome przewiązki nie mają bowiem wpływu na sztywność ścian zewnętrznych, a tym
bardziej wewnętrznych. Sztywność ścian zapewnia poszycie zewnętrzne oraz montowana
wewnątrz płyta gipsowo-kartonowa.
Chcąc natomiast zapobiec skręcaniu się słupków, należy stosować odpowiedniej wilgotności
drewno. Bowiem zbyt duża wilgotność drewna konstrukcyjnego powodować może skręcanie
się słupków. Bez wątpienia na powyższe wpływ będzie miał również układ słoi. Zakładanie
poziomych przewiązek we wszystkich polach jest bezzasadne. Powyższe należy ograniczyć
do miejsc, które przewiązek wymagają.
Gdzie i kiedy zatem należy stosować przewiązki i jaka jest ich rola?
W lekkim budownictwie szkieletowym montaż przewiązek ogranicza się do:
- ścian zewnętrznych o słupkach wysokości ponad 10,0 stóp tj. 305 cm, przy czym nie jest to
uzasadnione względami konstrukcyjnymi a warunkami ograniczenia rozprzestrzeniania się
ognia. Przewiązki w tym przypadku mają za zadanie pełnienie funkcji zastawek ogniowych,
co związane jest z wznoszeniem budynku w konstrukcji "balonowej". W tym przypadku
zastawki mocuje się na płaszczyźnie stropu dzielącego kondygnacje (rys. 1).
- wzdłuż belek policzkowych klatki schodowej. Przewiązki j/w spełniają rolę zastawek
ogniowych. W przypadku pożaru mają ograniczyć rozprzestrzenianie się ognia na wyższą
kondygnację.
- usztywnienia słupków wokół otworów drzwiowych. Przewiązki montuje się w po obu
stronach otworów drzwiowych w celu zapewnienia sztywności futrynie drzwiowej.
- w miejscach montażu szafek kuchennych i armatury łazienkowej. Założenie przewiązek w
odpowiednich miejscach i na odpowiedniej wysokości zapewnia możliwość mocowania
szafek
kuchennych
i
armatury
łazienkowej.
- w miejscach łączenia ścian wewnętrznych ze ścianami zewnętrznymi. Przewiązki montuje
się pomiędzy słupkami ściany zewnętrznej. Do nich montuje się skrajny słupek ściany
wewnętrznej (rys. 2).
- w miejscach mocowania puszek elektrycznych. W zależności od rodzaju puszki elektryczne
montowane są albo do słupków ściany albo do przewiązki założonej pomiędzy dwoma
sąsiednimi słupkami.
Jak wynika z powyższego, stosowanie przewiązek we wszystkich polach pomiędzy słupkami
ścian zewnętrznych, a tym bardziej wewnętrznych nie mają żadnego uzasadnienia
konstrukcyjnego jak to powszechnie przyjmuje się na wielu budowach. Nie usztywniają one
konstrukcji ściany jak i nie usztywniają słupków. Wprost przeciwnie; stosowanie przewiązek
- zwiększa zużycie drewna konstrukcyjnego i koszty robocizny. Ponadto przewiązki
zwiększają powierzchnię mostków termicznych, oraz utrudniają układanie izolacji termicznej.
Nie docięte na odpowiedni wymiar "co do milimetra" powodować mogą wygięcie słupków co
w konsekwencji utrudni montaż płyt gipsowo-kartonowych.
Przewiązki w stropie
Inne znaczenie mają przewiązki w stropie. W ścianach stosuje się przewiązki z litego drewna.
Do stosowania w stropach można wyróżnić kilka rodzajów przewiązek: z drewna litego, w
pełnej lub nie pełnej wysokości belki stropowej, lub krzyżulcowe wykonane z drewna, bądź
metalowe. Rodzaj stosowanych przewiązek uzależniony jest od przeznaczenia.
Przewiązki w stropach zaleca się stosować:
- w stropach o rozpiętości powyżej 3,60 m w połowie rozpiętości stropu. W tym przypadku
rolą ich jest zmniejszenie strzałki ugięcia belek stropowych. Jednocześnie, ze względu na
wysokość belek stropowych (przeważnie 184 i 235 mm) przewiązki zapobiegają skręcaniu się
belek. Stosuje się przewiązki z drewna litego o pełnej wysokości belki stropowej bądź
krzyżulcowe drewniane (rys. 3, rys. 4) czy też metalowe.
Nie zaleca się stosować przewiązek z drewna litego, o wysokości mniejszej niż belki
stropowe.
- w miejscach łączenia się ścianki działowej ze stropem, gdy ścianka montowana jest
równolegle do belek stropowych. Ponieważ przewiązki spełniają jedynie rolę montażową
zaleca się stosować przewiązki z drewna litego o wysokości mniejszej niż belki stropowe lub
na płask (rys. 5).
- w miejscach ścian wewnętrznych i zewnętrznych równoległych do belek stropowych
stojącej na stropie. Przewiązki zapobiegają ugięciu się płyty poszycia stropu i przenoszą
obciążenia na sąsiednie belki. W tym przypadku należy stosować przewiązki z drewna litego
o wysokości równej wysokości belek stropowych (rys. 6 i rys. 7).
- między belkami stropowymi nad wewnętrzną ścianą nośną (rys. 8).
materiały pochodzą ze strony
www.szkielet.com.pl

Podobne dokumenty