Hugh Lofting „Doktor Dolittle i jego zwierzęta

Transkrypt

Hugh Lofting „Doktor Dolittle i jego zwierzęta
Hugh Lofting „Doktor Dolittle i jego zwierzęta” charakterystyka doktora Dolittle
Doktor Dolittle to najbardziej oryginalna postać książkowa
wszechczasów. Bohatera poznajemy, gdy mieszka w małym
miasteczku Puddelby nad rzeką Marsh. Zajmuje się leczeniem ludzi. W
jego towarzystwie zawsze można było zauważyć zwierzęta i dzieci - czy
był bogaty, czy też biedny. Od papugi Polinezji uczy się języka zwierząt.
Odtąd zaczyna leczyć zwierzęta.
Doktor Dolittle to przede wszystkim człowiek pozytywnie nastawiony do
wszystkiego. Wita dzień uśmiechem i tak go kończy, pomimo
przeciwności losu. Zwierzęta są dla niego wszystkim, nie ma serca
przepędzać ich z domu. Ma do nich największą słabość i gdy siostra
stawia ultimatum - zwierzęta albo ona, bez wahania decyduje się
wybrać zwierzęta. Przyjaźni się z nimi od niepamiętnych czasów i są
dla niego jak prawdziwa rodzina: „Doktor bardzo lubił zwierzęta i miał
ich dużą gromadkę. Poza złotą rybką, mieszkającą stawie z tyłu ogrodu,
trzymał króliki w spiżarni, białe myszki w fortepianie, wiewiórkę
bieliźniarce i jeża w piwnicy. Był właścicielem krowy z cielakiem oraz
starego kulawego konia, który miał dwadzieścia pięć lat. Poza tym
posiadał jeszcze kurczaki, gołębie, dwie owieczki i wiele innych
stworzeń”.
Doktor Dolittle powszechnie uważany jest za niezwykle mądrego
człowieka. Dzięki swoim umiejętnościom porozumiewania się ze
zwierzętami w ich języku, potrafi wyleczyć każde zwierzę - na przykład
kulawego konia, który okazał się ślepnąć. Gdy pewnego dnia słyszy od
małpki Czi-Czi o zarazie, jaka panuje wśród małp z Afryki, postanawia
natychmiast wyruszyć w niebezpieczną podróż, aby tylko uratować
bezbronne od zagłady okazy. Robi to bezinteresownie.
Doktor w swoim postępowaniu kieruje się zdrowym rozsądkiem. Lwica
mówi o nim: „Wszystkie zwierzęta mieszkające stąd aż po Ocean
Indyjski opowiadają o tym cudotwórcy, że potrafi wyleczyć każdą
chorobę mówią o jego dobroci. To jedyny człowiek na świecie, który zna
język zwierząt”. Bohater utworu Hugh Loftinga to postać obowiązkowa i
honorowa. Nie korzystając z okazji i oferty małp, żeby został w Afryce
na zawsze. To człowiek niezwykle uczciwy. Chce wrócić do Puddelby,
aby zwrócić pieniądze za statek, którym dopłynął do Afryki, a który w
drodze rozbił się.
Do szczęścia nie potrzeba mu pieniędzy, najważniejsze jest dla niego
towarzystwo nieodłącznych przyjaciół: kaczki Dab-Dab, troskliwej
papugi Polinezji, psa Jipa, świnki Geb-Geb, wory Tu-Tu. Dzięki swojej
dobroci ma w zwierzętach swoich oddanych druhów. Szczury
ostrzegają go przed zatonięciem statku, papuga Polinezja pomaga mu
w ucieczce z więzienia.
Doktor Dolittle potrafi też okazać niezwykłą wspaniałomyślność, litość i
dobroduszność. Swoją stanowczością wymusza na piracie Ben Alim, że
ten nie zabije nikogo więcej. W zamian za to ocala piratowi życie przed
rekinami, które mają zamiar go pożreć.
Doktor John to osoba wrażliwa na krzywdę innych ludzi. Gdy na
pokładzie statku znajduje małego chłopca zatroskanego o swojego
zaginionego wuja, postanawia odnaleźć tego człowieka. Angażuje w
poszukiwania wszystkie zwierzęta. Trop wywęszą Jip. Doktor nie
zaprzestaje poszukiwań, pomimo nikłych nadziei na odnalezienie wuja.
Dzięki bliskiej współpracy z wszystkimi przyjaciółmi z ziemi, nieba i
wody, poszukiwania kończą się pomyślnie.
Po szczęśliwym powrocie do domu Doktor Dolittle „poszedł na
spotkanie z marynarzem, który pożyczył mu statek. Kupił mu dwa statki
i lalkę dla jego małej córeczki. Zapłacił też sklepikarzowi za prowiant
otrzymany na afrykańską wyprawę”.
Dokto Dolittle to postać jednoznacznie pozytywna, szukająca zgody ze
światem, wierząca w dobro i kompromis. Bohater nie udaje niczego, nie
przejmuje się tym, co mówią o nim inni ludzie. Przez zwierzęta uważany
jest za szczególną istotę - dobrą, ciepłą, wspaniałą. Moim zdaniem,
jego postać zostanie również oceniona przez czytelników.