Biuletyn Informacyjny Saletynów 2014-2

strona 1
AKTUALNOŚCI:
Wizytacja polskiej prowincji saletynów
strona 2–4
AKTUALNOŚCI:
Wizyta w Passau
Nasza młodzież nie jest sama
Saletyni na Mszy z papieżem
Zakopane: Odpoczynek dla ciała i ducha
Kraków: Młodzi saletyni na formacji
Walentynki po saletyńsku
Kraków: Mamy dwóch nowych magistrów
„Idźcie i czyńcie uczniów” – w teorii i praktyce
strona 5–6
Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014
w numerze
AKTUALNOŚCI
WIZYTACJA POLSKIEJ PROWINCJI SALETYNÓW
W ciągu lutego i marca członkowie rady generalnej
zgromadzenia odwiedzą wszystkie wspólnoty zakonne
w Polsce oraz dzieła misyjne za granicą.
SPOTKANIE Z…:
„Dochodząc do pewnej granicy”. Ks. Christian Lorenz MS
strona 7
Nasi zmarli:
śp. brat Jerzy Piękoś MS
Z życia Kościoła:
Dialog i modlitwa pilnie potrzebne
Modlitwa o beatyfikację
Strategia wobec kryzysu
Kalendarium
strona 8
ZAPOWIEDZI WYDARZEŃ:
Kolejna edycja kursu „Nowe życie z Bogiem”
posłuchaj
obejrzyj
przeczytaj
W poniedziałek 10 lutego rozpoczęła się wizytacja kanoniczna polskiej prowincji naszego zgromadzenia. Zgodnie
z konstytucjami Księży Misjonarzy Saletynów „generał wizytuje osobiście lub przez swych asystentów każdą prowincję,
przynajmniej jeden raz w ciągu swej sześcioletniej kadencji”.
Ksiądz generał Silvano Marisa MS wraz z asystentem
generalnym ks. Joe Bachandem MS odwiedzą młodych
1
saletynów podczas ich corocznej formacji w Krakowie
oraz wspólnoty w: Dębowcu, Dominikowicach, Kobylance i Rzeszowie. Spotkają się również ze współbraćmi
z dzieł misyjnych w: Anglii, Belgii, Niemczech, Republice
Czeskiej, na Słowacji, Ukrainie i w okręgu szwajcarskim.
Wikariusz generalny ks. Adilson Schio MS i asystent
ks. Efren Musngi MS odwiedzą wspólnoty w: Gdańsku-Sobieszewie, Krakowie, Łapszach Wyżnych, Łętowem,
Mrągowie, Mysłowicach, Olsztynie, Trzciance, Warszawie
i Zakopanem oraz współbraci pracujących na Białorusi.
Wizytacja zakończy się 14 marca br. spotkaniem z radą
prowincjalną w Warszawie.
Celem wizytacji generalnej jest umocnienie wiary współbraci, zachęta i wsparcie w życiu powołaniem. Przypomniał to ks. prowincjał Andrzej Zagórski MS w liście do
saletyńskich wspólnot zakonnych. Ponadto wizytatorzy
chcą sprawdzić, czy decyzje kapituł generalnych zostały
przekazane i przyjęte, poznać radości i trudności prowincji,
zobaczyć aktualny stan wspólnot, a w razie potrzeby interweniować i pomagać wspólnotom lub zakonnikom.
Podczas wizytacji w każdym z domów odbędzie się
spotkanie z całą wspólnotą, konferencja i wspólnotowa
Eucharystia. Członkowie rady generalnej chcą również
osobiście spotkać się z każdym saletynem.
AKTUALNOŚCI
WIZYTA W PASSAU
16 stycznia 2014 r. odbyło się spotkanie rady prowincjalnej z administratorem diecezji Passau ks. prałatem
Klausem Metzlem i odpowiedzialnym za decyzje personalne ks. Hansem Striedlem.
Podczas rozmowy poddano refleksji obecność naszego
zgromadzenia w diecezji pasawskiej. Rozmawiano także
o wyzwaniach, które w najbliższym czasie czekają saletynów
posługujących w Bawarii.
Ks. Andrzej Zagórski MS w imieniu prowincji dziękował
za życzliwość i zrozumienie ze strony pasterzy diecezji. Podkreślił, że nadal chcemy pełnić jak najlepiej misję w Passau
dla dobra Kościoła i powierzonych nam wiernych.
Również ks. prałat Klaus Metzl złożył podziękowanie
za długoletnią posługę saletynów. Wyraził też nadzieję, że
współpracy diecezji i zgromadzenia będzie towarzyszyło Boże
błogosławieństwo i wstawiennictwo Maryi z La Salette.
NASZA MŁODZIEŻ NIE JEST SAMA
Po raz kolejny saletyńska parafia w Krzywym Rogu
zorganizowała weekendowe spotkanie młodzieży.
Zjazd odbywał się od 24 do 26 stycznia. Jego tematem było
zdanie z Ewangelii wg św. Mateusza: „Jeżeli się nie staniecie jak
dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego” (Mt 18, 3).
W spotkaniu wzięło udział 20 chłopców i dziewcząt
z Doniecka, Kirowogradu, Krzywego Rogu i Nikopola.
Niestety z powodu trudnej sytuacji politycznej nie wszyscy
chętni mogli dojechać.
– Młodzież katolicka na Ukrainie często żyje w dużych
skupiskach wyznawców prawosławia, więc bywa, że czuje się
wyobcowana. Chcemy dać młodym możliwość spotkania się
w większej grupie, żeby zobaczyli, że nie są sami – podkreśla
duszpasterz z Zaporoża ks. Tomasz Krzemiński MS.
Zjazdy, które odbywają się średnio co dwa miesiące, są jednocześnie okazją, by młodzież pogłębiła swoją wiedzę religijną.
– To szansa na dobrą, głęboką i atrakcyjną katechezę, ponieważ
w rozległych parafiach trudno prowadzić zajęcia dla niewielkiej
grupy młodzieży. Nie zawsze są też warunki lokalowe, np. salki
parafialne. Na spotkaniach w Krzywym Rogu nie mamy tego
problemu – wyjaśnia ks. Krzemiński.
Gościem specjalnym tego młodzieżowego weekendu
była grupa muzyczna z parafii pw. Matki Bożej Anielskiej w Winnicy. Jej członkowie zaprezentowali fragmenty
poezji św. Teresy od Dzieciątka Jezus, mówiące o Bożym
dziecięctwie. Koncert był jednocześnie wprowadzeniem do
modlitwy wieczornej.
Spotkanie zorganizowali i prowadzili księża saletyni oraz
siostry franciszkanki misjonarki Maryi. W planach są już
kolejne zjazdy młodzieży.
2
SALETYNI NA MSZY Z PAPIEŻEM
Święto Ofiarowania Pańskiego to ważny dzień dla wszystkich
osób konsekrowanych. W szczególny sposób uczcili go polscy
saletyni, przebywający w tym czasie w Rzymie.
Mszę św. o godz. 10.00 w bazylice watykańskiej z ojcem
świętym Franciszkiem koncelebrowali: ks. generał Silvano
Marisa MS, asystent generalny ks. Henryk Przeździecki MS,
sekretarz generalny ks. Belarmino Tchipundukwa MS, wikariusz prowincjalny ks. Bohdan Dutko MS, przełożony wspólnoty w Rzeszowie ks. Zbigniew Wal MS i redaktor naczelny
„Posłańca MB Saletyńskiej” ks. Paweł Raczyński MS.
Kościół 2 lutego obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego.
Czyni to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich
pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. 2 lutego
przypada także Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014
AKTUALNOŚCI
ZAKOPANE: ODPOCZYNEK
DLA CIAŁA I DUCHA
KRAKÓW: MŁODZI SALETYNI
NA FORMACJI
Podczas ferii zimowych Saletyńskie Duszpasterstwo
Powołań tradycyjnie już zaprosiło młodzież męską do
wspólnego wypoczynku i formacji.
Tegoroczne wczasorekolekcje odbyły się w dwu turnusach
– od 27 do 31 stycznia i od 3 do 7 lutego. Ich miejscem był
dom rekolekcyjno-wypoczynkowym „Maleńka” w Zakopanem. W obu turnusach uczestniczyło 27 osób z Krakowa,
Łukowicy, Mrągowa, Olsztyna i Rzeszowa.
Młodzi poznawali życiorysy św. Brata Alberta, św. Charbela Makhloufa oraz libańskiej mniszki św. Rafki. Poprzez
wspólną modlitwę, adorację Najświętszego Sakramentu,
spowiedź i Eucharystię odkrywali miłość i bliskość Boga.
Ewangelizacja, kultura i media w posłudze kapłańskiej oraz spowiednictwo – te zagadnienia były tematami tegorocznego spotkania młodych księży.
Formacja odbywała się od 11 do 14 lutego w Krakowie.
Uczestniczyło w niej 30 saletynów z placówek w Polsce
i za granicą. Spotkanie prowadził wikariusz prowincjalny
ks. Bohdan Dutko MS.
Aktywny wypoczynek: spacery po Tatrzańskim Parku
Narodowym, jazda na nartach czy łyżwach, kąpiel w parku
wodnym pomogły uczestnikom, by z nowymi siłami i zapałem wrócili do nauki.
Oba turnusy prowadził duszpasterz powołaniowy ks. Karol
Tomczak MS. Uczestnikom towarzyszyli także saletyni: ks. Jakub
Dudek z Olsztyna i ks. Zbigniew Cybulski z Mrągowa.
Wczasorekolekcje w Zakopanem to kierowana do chłopaków forma wypoczynku ciała i ducha. SDP organizuje
je podczas ferii zimowych i wakacji letnich.
Wśród zaproszonych prelegentów byli m.in. ks. Artur
Godnarski, red. Grzegorz Górny, reż. Marek Pasieczny,
ks. dr hab. Piotr Steczkowski, ks. Zbigniew Wal MS.
Młodzi księża spotkali się także z ks. prowincjałem Andrzejem Zagórskim MS, który przedstawił im aktualny
stan prowincji.
Ważnym punktem formacji była Msza św., którą młodzi
saletyni odprawiali z ks. generałem Silvano Marisą MS,
przebywającym w Polsce na wizytacji kanonicznej.
W homilii nawiązał on do postaci Salomona, który gdy
został królem, nie prosił Boga o sukces czy majątek, ale
o dar mądrości. – Pierwsza Księga Królewska przedstawia
młodego Salomona, który jest pokorny i chce służyć swojemu ludowi według słowa, które powiedział Bóg. Jest to
3
jedna z postaw, które powinniśmy przyjąć, kiedy przygotowujemy się do posługi ludowi Bożemu: prosić Boga o dar
mądrości – zaznaczył.
Przełożony generalny przypomniał też, jakie znaczenie
mają śluby zakonne. – Zanim staniemy się kapłanami,
jesteśmy zakonnikami. Zanim zaczniemy ewangelizować
słowem, mamy ewangelizować życiem i świadectwem.
Życie zakonne przez czystość, ubóstwo i posłuszeństwo
odzwierciedla sposób życia Jezusa. Aby było widoczne,
potrzeba je pielęgnować przez modlitwę, głęboką komunię
z Panem, nieustanne czytanie Biblii, w zjednoczeniu z życiem wspólnoty – podkreślił.
– Dobrze wiemy, że ludzie nie potrzebują księdza, który
wszystko robi, ale męża Bożego, który poprzez swoje czyny
i słowa potrafi objawić oblicze i serce Ojca. Św. Paweł pisał
do Tymoteusza: „Przypominam ci, żebyś na nowo rozpalił
dar Boży, który otrzymałeś przez włożenie moich rąk” –
mówił przełożony do młodych duszpasterzy.
Ks. Marisa przypomniał także sens powołania saletyńskiego. – Wszystko to, co czynimy powinno odzwierciedlać
nasz charyzmat, z którym zostaliśmy przyjęci i pobłogosławieni przez Kościół. Idziemy do ludzi jako misjonarze Matki
Bożej Saletyńskiej. Poprzez swoje czyny objawiajcie ducha
pojednania z La Salette, także przez wasze oczy, przez słowa,
zawsze w radości – zachęcał słuchaczy generał.
Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014
AKTUALNOŚCI
– Bądźcie zawsze ludźmi nadziei i zaufania. Ludźmi, którzy mają zawsze serce otwarte na potrzeby i trudności świata,
zwłaszcza dla ludzi, którzy są daleko, na marginesie. Tam,
gdzie przejdziecie, zostawiajcie zapach obecności Boga. To,
co zapisuje się w ludzkich sercach, to jest zapach Boga, który
Bóg rozsiewa poprzez nas – podkreślił przełożony.
Centrum Pojednania La Salette w Dębowcu powstało
w 2008 r. jako kontynuacja działalności Domu Rekolekcyjnego. Jego działalność adresowana jest do duchownych
i świeckich, którzy chcą żyć duchowością saletyńską. Ośrodek proponuje sesje, warsztaty, dni skupienia i rekolekcje dla
grup oraz dla osób indywidualnych. Posiada kaplicę, wygodne dwu-, trzy- i czteroosobowe pokoje z łazienką, dwie sale
konferencyjne, kawiarenkę oraz salę audiowizualną.
Dla grup pielgrzymkowych do sanktuarium Matki Bożej
Saletyńskiej dom oferuje 104 miejsca noclegowe, a także
możliwość całodziennego wyżywienia. Więcej informacji
można znaleźć na stronie www.centrum.saletyni.pl.
Celem warsztatów było przygotowanie osób zewangelizowanych do głoszenia zbawienia różnymi środkami
wyrazu. Uczestnicy mogli przede wszystkim usłyszeć
i przyjąć na nowo Dobrą Nowinę.
Przyszli ewangelizatorzy dowiedzieli się, na jakich
treściach należy się skupiać i jak je przekazywać osobie
ewangelizowanej. Poznawali rolę świadectwa w ewangelizacji i sposób jego konstruowania, by było zrozumiałe
dla słuchaczy i spełniało swoją rolę. Nauczyli się także,
jakie są podstawowe warunki skutecznego głoszenia słowa
Bożego i których błędów należy unikać. Dowiedzieli się
także, jakie są najważniejsze zasady dotyczące różnych
form przekazywania Dobrej Nowiny o Jezusie.
KRAKÓW: MAMY DWÓCH NOWYCH
MAGISTRÓW
Uczestnicy spotkania rozmawiali także o bieżącej sytuacji i posłudze w La Salette z duszpasterzem sanktuarium
ks. Krzysztofem Żygadło MS. Na zakończenie formacji
księża mający od 6 do 11 lat kapłaństwa złożyli przed
komisją tzw. egzamin proboszczowski.
WALENTYNKI PO SALETYŃSKU
Mroźna pogoda połowy lutego nie przeszkodziła
uczestnikom rekolekcji małżeńskich w skupieniu i modlitwie. Może pomógł w tym temat rozważań?
Od 14 do 16 lutego w Centrum Pojednania La Salette w Dębowcu trwały rekolekcje dla małżonków pod
hasłem: „Ku pogłębieniu miłości, wierności i uczciwości
małżeńskiej”. Ekipę prowadzącą stanowili małżonkowie
z Boguchwały oraz dyrektor CP ks. Zbigniew Pałys MS.
W rekolekcjach uczestniczyło 16 par.
Saletyńscy diakoni zakończyli studia. 20 lutego bronili prace magisterskie oraz składali egzaminy końcowe
ex universa theologia.
Oto tematy prac i nazwiska promotorów:
dk. Krzysztof Juszczyk MS
Temat: Kult maryjny w Prowincji polskiej Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów.
Praca została napisana na seminarium naukowym z liturgiki.
Promotorem pracy był ks. dr Janusz Mieczkowski.
dk. Jakub Pawłowski MS
Temat: Niepłodność jako wyzwanie dla małżonków – aspekt teologiczno-moralny. Praca została napisana na seminarium naukowym z teologii moralnej.
Promotorem pracy był ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna.
„IDŹCIE I CZYŃCIE UCZNIÓW” –
– W TEORII I PRAKTYCE
Ekipy ze Szkoły Nowej Ewangelizacji św. Filipa
w Rzeszowie w dniach: 15–16 i 22–23 lutego przeprowadziły dwie serie warsztatów ewangelizacyjnych
w Domu Diecezjalnym „Tabor”.
4
Program warsztatów, obejmujący jeden weekend, nie
ograniczył się jedynie do rozważań teoretycznych. Uczestnicy mogli wrócić do przekazanych im treści podczas indywidualnej i wspólnotowej modlitwy. Mieli także okazję
wykorzystać w praktyce zdobytą teorię, stawiając czoła
różnym zadaniom.
Warsztaty ewangelizacyjne zostały zorganizowane w związku z tegorocznym Festiwalem Wiary w Rzeszowie.
Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014
SPOTKANIE Z…
DOCHODZĄC DO PEWNEJ GRANICY
Z duszpasterzem głuchoniemych ze Szwajcarii, ks. Christianem Lorenzem MS,
rozmawia ks. Łukasz Nowak MS
Do tej pory nie znałem żadnego saletyna, który
specjalizowałby się w duszpasterstwie głuchoniemych. Skąd w ogóle ten pomysł? Jak rozpoczęła się
Twoja historia z głuchoniemymi?
Jestem najmłodszy z dziesięciorga rodzeństwa. Po
skończeniu studiów teologicznych zacząłem się interesować duszpasterstwem słabosłyszących, gdyż sam mam
trzech braci dotkniętych głuchotą. Jako dziecko widziałem, jak moja mama przechodzi kryzys wiary, ponieważ
w czasach mojego dzieciństwa głuchota była postrzegana jako kara Boża. Chciałem pomagać ludziom takim
jak moja mama i ich dzieciom. Moi bracia musieli
chodzić do specjalnej szkoły dla głuchoniemych, stąd
wiedziałem, gdzie się taka szkoła znajduje.
Już jako ksiądz dowiedziałem się, że istnieje Towarzystwo Katolickich Duszpasterzy Osób Głuchoniemych.
Nabożeństwo dla dzieci głuchoniemych
Prezes tego towarzystwa dr Rudolf Kuhn sam miał
upośledzony zmysł słuchu i trudności w mówieniu. To
on przyszedł do mnie i zaproponował, żebym rozpoczął
pracę ze słabosłyszącymi i głuchoniemymi.
Musiałeś się nauczyć języka migowego. Było to
trudne wyzwanie?
Uczyłem się tego języka już od dzieciństwa, ze względu
na braci. Ale również ten język, jak wszystkie inne, zmienia się. Najpierw musiałem się uczyć alfabetu palcowego,
następnie języka migowego, którego używa się jako pomoc
przy języku głośno mówionym.
Trudniej było, kiedy już jako ksiądz podjąłem w Zürichu studia dla nauczycieli osób głuchoniemych. Tam
doświadczyłem, co to znaczy dojść do pewnej granicy językowej, przede wszystkim jeśli chodzi o język teologiczny.
Odkryłem, że aby komunikować się językiem migowym
trzeba pracować nie tylko umysłem, lecz także sercem
i całym ciałem. Bo jak wytłumaczyć głuchoniememu, co
to jest wiara, Kazanie na górze, Duch Święty, wola Boża?
Spróbuj kiedyś powiedzieć w języku migowym: „Niepokalane Poczęcie”! (śmiech).
Czy język migowy jest międzynarodowy? Jeśli spotkają się dwaj głuchoniemi, np. ze Szwajcarii i z Polski,
to czy będą umieli się ze sobą porozumieć?
To nie powinien być problem. Przed 38 laty spotkałem
w Jerychu głuchoniemego chłopca, z którym mogłem
porozumieć się bez przeszkód. Albo przed trzema laty,
kiedy byłem w Lourdes, spotkałem grupę głuchoniemych
z Francji i mogliśmy spokojnie porozmawiać w języku
migowym. Oczywiście nasze znaki są trochę inne niż znaki
5
Liturgia dla dzieci
francuskie. Można natomiast zastąpić pewne pojęcia przez
opisy albo użyć innych znaków. Ważne jest, żeby być tak
zwróconym do rozmówcy, żeby cię dobrze widział i mógł
rozróżniać słowa. Język musi być prosty. Nie wygłosisz
zawiłego przemówienia w języku migowym. Możesz spróbować, ale nikt nie zrozumie. Inna sprawa to terminologia
fachowa, o czym już wspomniałem. Pamiętam, jak kiedyś
Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014
SPOTKANIE Z…
Adwentowa pantomima dorosłych głuchoniemych
musiałem wytłumaczyć w języku migowym dziewictwo
Maryi. To nie było łatwe. Ale zostawmy już to… (śmiech).
Latem zabrałeś mnie do szkoły specjalnej, w której
jesteś nauczycielem. Dla mnie było to duże przeżycie.
Opowiedz o tej szkole.
Jest to rzeczywiście szkoła specjalna, w której uczą się
głuchoniemi. Przez lata zaobserwowałem, jak zmieniało się
podejście do uczniów. Kiedy zaczynałem, nie wolno mi było
„migać” z głuchoniemymi. Wtedy panowało przekonanie,
że niesłyszący musi się dopasować do świata słyszących.
Również uczniowie nie mogli porozumiewać się językiem
migowym. Chodziło o to, żeby przystosować ich do życia
w świecie, gdzie ogromna większość nie zna języka migowego. Było to zadanie prawie niewykonalne. Na szczęście to
podejście szybko się zmieniło i język migowy był stopniowo wprowadzany w szkole, do tego stopnia, że dzisiaj jest
oficjalnym językiem naszej szkoły, w którym prowadzimy
wszystkie zajęcia. Mamy również profesjonalnego tłumacza,
który towarzyszy naszym uczniom w czasie oficjalnych
uroczystości, przy rozmowach z obcymi, ale także przy
takich codziennych sprawach jak np. wizyta u lekarza.
Jesteś nauczycielem i katechetą. W jaki jeszcze
inny sposób można posługiwać głuchoniemym jako
duszpasterz? Istnieje coś takiego jak Msza święta
w języku migowym?
Od początku prowadziłem w szkole Eucharystię i nabożeństwa dla niesłyszących. Nie spotkałem się z mszałem w języku migowym, ale to nie jest większy problem.
Później organizowałem dla nich Mszę św. w niedzielne
popołudnia w mojej parafii. Z czasem zacząłem ich
zapraszać na główną Mszę św. o godzinie 10.00, aby
zintegrować ich z parafią.
Kiedyś z okazji rocznicy moich święceń zaprosiłem
głuchonieme małżeństwo do kazania dialogowanego. Ustawiłem stolik przy ołtarzu, żeby czuli się swobodniej. Pamiętam, że cała parafia była bardzo poruszona, zwłaszcza,
że mężczyzna z tego małżeństwa był dodatkowo niewidomy. Dzięki specjalnym pomocom, prostemu językowi,
obrazom i tłumaczom wszystko się udało. Takie rzeczy
wymagają jednak zawsze bardzo długiego przygotowania
i przemyślanych czynności. Najważniejsze ze wszystkiego
jest jednak własne przekonanie co do wypowiadanych treści. Głoszenie Ewangelii musi być autentyczne. Pamiętaj,
że głuchoniemi mówią całym ciałem i czytają też z całego
ciała. Dokładnie cię obserwują i potrafią wyczytać wiele
rzeczy, których zwykły człowiek nie zauważy.
Jesteś nie tylko duszpasterzem głuchoniemych, lecz
także proboszczem w stosunkowo dużej parafii. Co dla
ciebie jako proboszcza jest największym wyzwaniem?
Całe duszpasterstwo jest wyzwaniem! Dla mnie najbardziej wymagająca była praca psychologa interwencyjnego przy różnych wypadkach, głównie samochodowych.
Kiedy zdarzył się wypadek, policja dzwoniła do mnie
o każdej porze dnia i nocy. Jeździłem na miejsce zdarzenia rozmawiać z ludźmi, którzy stracili przed chwilą
kogoś bliskiego. Trudne były też przypadki samobójstw,
śmierć dzieci i opieka, którą trzeba później roztoczyć nad
rodziną i bliskimi. Doświadczenia graniczne są trudne,
6
zawsze są wyzwaniem. Zresztą sam wiesz, że moja parafia
jest specyficzna…
Trudno zaprzeczyć. Kiedy byłem tu we wrześniu na
miesięcznym zastępstwie, zadzwoniła do mnie kobieta,
która wiedząc, że niebawem umrze, chciała omówić ze
mną szczegóły swojego pogrzebu. Wybrała sobie nawet
czytania, prosiła, żeby powiedzieć pewne rzeczy jej rodzinie… Byłem rzeczywiście zaskoczony.
Takie rzeczy się tutaj zdarzają… Chcę, żeby ludzie
świadomie przeżywali swoje życie. Również, aby byli
przygotowani na spotkanie z Panem. Tę kobietę – Ruth
– pochowałem tydzień po twoim wyjeździe. Przy okazji,
raz jeszcze dziękuję Ci za to zastępstwo (śmiech).
Homilia dialogowana z małżeństwem głuchoniemych
Co chciałbyś powiedzieć swoim współbraciom
z Polski? Może jakąś radę?
Tylko jedno: kapłaństwo i całe życie ma sens jedynie
wtedy, gdy jesteś w głębokiej więzi z Panem Bogiem.
Życie słowem Bożym i konfrontacja mojej codzienności
z nim to rzeczy, które dają prawdziwe spojrzenie na rzeczywistość. Inna sprawa to spotkanie z Bogiem w drugim
człowieku i słuchanie go. To wszystko pozwala samemu
stawać się coraz bardziej człowiekiem.
Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014
NASI ZMARLI
Z ŻYCIA KOŚCIOŁA
KALENDARIUM
ŚP. BRAT JERZY PIĘKOŚ MS
DIALOG I MODLITWA PILNIE POTRZEBNE
Br. Jerzy Piękoś MS urodził
się 15 marca 1968 r. w Jaśle.
Został ochrzczony 7 kwietnia
tego samego roku w kościele
pw. św. Marcina w Szebniach
(ówczesna diecezja przemyska). Sakrament bierzmowania
przyjął 1 czerwca 1981 r. Po
ukończeniu szkoły zawodowej
w 1986 r. pracował w jasielskim „Pektowinie”. W 1987 r.
zgłosił się do postulatu Zgromadzenia Księży Misjonarzy
Saletynów w Dębowcu. Nowicjat rozpoczął 1 maja 1988 r.
Pierwsze śluby zakonne złożył w Dębowcu dokładnie rok
później. W tamtejszym klasztorze posługiwał do 1990 r.
Profesję wieczystą złożył 7 września 1997 r. w Dębowcu.
W latach 1990–1993 odbywał formację dla braci zakonnych w Krakowie w domu przy ul. Wiślnej. Od 1993
do 1996 r. był furtianem w seminarium w Krakowie.
W latach 1996–1999 posługiwał w parafii w Gdańsku-Sobieszewie. Po raz drugi w sanktuarium w Dębowcu
posługiwał w latach 1999–2001. Następnie przez trzy
lata posługiwał w domu rekolekcyjnym w Zakopanem.
Od 2004 do 2006 r. pomagał w duszpasterstwie w parafii
w Busku (Ukraina). W latach 2006–2008 był zakrystianem w sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Gdańsku-Sobieszewie. Następnie przez rok posługiwał w sanktuarium w Dębowcu. Przez kolejny rok był zakrystianem
w parafii w Trzciance. Trzeci raz przebywał w sanktuarium
w Gdańsku-Sobieszewie w latach 2010–2012. Od 2012
do 2014 r. posługiwał jako zakrystian w parafii pw. Matki
Bożej Saletyńskiej w Warszawie. Br. Jerzy Piękoś MS zmarł
nagle 29 stycznia 2014 r., w 25 roku życia zakonnego,
przeżywszy 46 lat.
Pogrzeb naszego współbrata odbył się 13 lutego o godz.
12.00 w rodzinnej parafii pw. św. Marcina w Szebniach.
Został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Na Krymie utrzymuje się napięta sytuacja polityczna.
W tych trudnych dla Ukrainy dniach przemian Kościół po
raz kolejny apeluje o rozmowy i modlitwy.
– Chcemy jedynie wezwać do dialogu i potwierdzić, że
każda zmiana powinna dokonywać się w sposób pokojowy.
Tylko dialog i modlitwa mogą rozwiązać tę sytuację, a nie
przemoc i starcia – uważa biskup pomocniczy diecezji
odesko-symferopolskiej Jacek Pyl OMI.
5–13 marca – pielgrzymka do Ziemi Świętej organizowana przez Duszpasterstwo Pielgrzymkowe La Salette
7–9 marca – rekolekcje dla rodziców w Centrum Pojednania w Dębowcu
8–15 marca – rekolekcje parafialne w Trzciance
9–12 marca – rekolekcje parafialne w Olsztynie
14–16 marca – sesja: „Pojednanie z samym sobą” w Centrum Pojednania w Dębowcu
14–16 marca – kurs „Nowe życie z Bogiem” w Rzeszowie
21–23 marca – rekolekcje dla małżeństw nieskramentalnych w Centrum Pojednania w Dębowcu
21–23 marca – kurs „Filip” w Sobieszewie
26 marca–3 kwietnia – pielgrzymka do Ziemi Świętej
organizowana przez Duszpasterstwo Pielgrzymkowe La Salette
28 marca–6 kwietnia – pielgrzymka do Ziemi Świętej i Jordanii organizowana przez Duszpasterstwo Pielgrzymkowe La Salette
28–30 marca – sesja o słowie Bożym w Centrum Pojednania w Dębowcu
MODLITWA O BEATYFIKACJĘ
W Katowicach 27 lutego modlono się o beatyfikację ks.
Franciszka Blachnickiego. Na Mszy, której przewodniczył
abp Wiktor Skworc, zgromadzili się członkowie założonego przez Sługę Bożego Ruchu Światło-Życie. Tego dnia
minęła 27. rocznica śmierci ks. Blachnickiego.
Dokładnie rok temu abp Wiktor Skworc złożył
w Watykanie positio – kluczowy dokument w sprawie wyniesienia na ołtarze założyciela ruchu oazowego.
STRATEGIA WOBEC KRYZYSU
W ostatnich latach w Polsce lawinowo wzrosła liczba
konkubinatów. Zjawisko to dotyczy już ponad 600 tys.
osób. Odpowiedzią może być nowa kampania Krajowego
Duszpasterstwa Rodzin zatytułowana „Keep calm and
don’t kocia łapa”.
– Chcemy młodym bardzo jasno powiedzieć: zachowaj
spokój, nie idź do związku na tak zwaną kocią łapę, zastanów się, przemyśl to, są inne opcje, my chcemy ci pomóc
– mówi dyrektor Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin ks. Przemysław Drąg.
W roku ubiegłym w Polsce zawarto tylko ok. 190 tys.
związków małżeńskich. To najmniej od 1945 r. Rocznie
średnio rozpada się ok. 64 tys. małżeństw.
7
NASI ZMARLI
01.03.1875 – Maximin Giraud – świadek objawienia
03.03.1993 – ks. Stanisław Matuszewski MS (w 55 roku
profesji zakonnej)
04.03.1981 – ks. Stefan Mycak MS (w 48 roku profesji
zakonnej)
08.03.2002 – al. Isaias Ngungu MS (w 1 roku profesji
zakonnej)
09.03.1964 – ks. Eugène Picard MS (w 66 roku profesji
zakonnej)
12.03.1992 – ks. Hans Meyer MS (w 5 roku profesji
zakonnej)
13.03.1980 – ks. Jost Villeger MS (w 41 roku profesji
zakonnej)
13.03.1992 – ks. Eduard Jud MS (w 52 roku profesji
zakonnej)
14.03.1986 – ks. Josef Imhof MS (VIII przełożony generalny, w 72 roku profesji zakonnej)
Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014
ZAPOWIEDZI WYDARZEŃ
POSŁUCHAJ
o. Piotr Stanisławczyk OFMConv.
Konferencja na XXII Międzynarodowym Saletyńskim Spotkaniu Młodych w Dębowcu
audio na stronie www.spotkania.saletyni.pl
KOLEJNA EDYCJA KURSU „NOWE ŻYCIE Z BOGIEM”
KURS „NOWE ŻYCIE Z BOGIEM”
to jedna z odpowiedzi na papieskie wezwanie
do nowej ewangelizacji.
Zawiera atrakcyjny w formie,
żywy i prosty przekaz Dobrej Nowiny,
skierowany do współczesnego człowieka
OBEJRZYJ
To kurs dla osób „niewierzących” i wierzących
Pozwala odkryć obecność żywego Jezusa
Prowadzi do wewnętrznego uzdrowienia i przebaczenia
Otwiera na dary Ducha Świętego
Daj Spokój, Rockowa Droga Krzyżowa,
Prezentacja multimedialna do koncertu z 2.04.2011 r.,
wideo na stronie www.youtube.com
Pablo J. Barroso, „Cristiada – zakazana historia”,
wideo na stronie www.youtube.com
Boska Telewizja, „Wystawieni na próbę – pokusa pierwsza”,
wideo na stronie www.youtube.com
TERMIN: 14–16 marca 2014 r.
piątek: 18.00–21.00
sobota: 8.00–20.00 (przerwa 1,5 h na obiad)
niedziela: 8.00–14.00
PRZECZYTAJ
MIEJSCE: Dom zakonny saletynów w Rzeszowie,
ul. Dąbrowskiego 71
Kurs kierowany jest do osób,
które ukończyły 18 rok życia
„Notatki osobiste” to zapis
czterdziestu lat niezwykłej duchowej drogi. Dzięki nim towarzyszymy Karolowi Wojtyle – Janowi
Pawłowi II w kluczowych momentach jego życia i posługi.
Te notatki, choć są zapisem
chwil, wykraczają poza granice
życia Jana Pawła II, przenosząc
nas tam, gdzie to, co ludzkie
i to, co Boże łączy się ze sobą
w wymiarze świętości.
ZAPISY:
ks. Roman Gierek MS – tel. 508 078 608
ks. Mirosław Opiela MS – tel. 663 822 279
e-mail: [email protected]
REDAKCJA
Adres redakcji: Centrum Informacyjne Misjonarzy Saletynów
ul. Sucha 35B, 30–601 Kraków
tel.: 797 907 529; e-mail: [email protected]; [email protected]
8
Redaguje: zespół Centrum Informacyjnego Misjonarzy Saletynów
Współpracownicy: ks. Jakub Dudek MS, ks. Roman Gierek MS, Iwona Józefiak, Marta Kalisz, ks. Damian Kramarz MS, ks. Tomasz Krzemiński MS, ks. Łukasz Nowak MS, ks. Henryk Przeździecki MS,
ks. Bartosz Seruga MS
Konsultacja: ks. Bohdan Dutko MS (rzecznik prowincji)
Redaktor odpowiedzialny: ks. Grzegorz Zembroń MS
Przygotowanie i skład: ks. Grzegorz Zembroń MS
Fotografie: archiwum CIMS, ks. Bohdan Dutko MS, ks. Roman Gierek MS, ks. Jakub Dudek MS,
dk. Jakub Pawłowski MS, br. Rafał Wutkowski MS
Projekt graficzny: Małgorzata Jankiewicz, Anna Smak-Drewniak
Wydawca: Zgromadzenie Księży Misjonarzy Saletynów
Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014