ocena monografii i dorobku habilitacyjnego autorstwa prof. zw. dr
Transkrypt
ocena monografii i dorobku habilitacyjnego autorstwa prof. zw. dr
Mieczysław Dobija dr hab., prof. zw. Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie Ocena monografii i dorobku habilitacyjnego Pana dr Jana Chadama Podstawą oceny jest monografia „Synergia i wartość w strukturach kapitałowych — identyfikacja, analiza, zarządzanie” oraz zestawienie dorobku autora wraz z autoreferatem. Ogólna ocena tematyki badań We wstępie do właściwej oceny stwierdzam, że autoreferat habilitanta i materiały, na podstawie których przygotowuje się opinię, zostały wzorowo przygotowane i udostępnione, co zdecydowanie ułatwia zadanie. Zaznaczam, że w zdecydowanej większości zgadzam się z opiniami Habilitanta w kwestiach Jego badań i opracowań naukowych. Zgadzam się z opinią Habilitanta, że rozwój współczesnych przedsiębiorstw charakteryzuje próba skutecznego godzenia wielu często przeciwstawnych celów i osiągania podwyższonego tempa wzrostu możliwego w wyniku postępujących procesów globalizacji i koncentracji kapitału. Powstawanie i rozwój struktur kapitałowych jest wynikiem tego stanu rzeczy i odpowiedzią management i właścicieli kapitału na nowe warunki działania. Ich tworzenie i zarządzanie wymaga jednak od kierownictwa specjalnych, unikalnych kompetencji wynikających z istnienia w grupie wielu podmiotów gospodarczych. Problemy decyzyjne stają się naturalnie bardziej złożone, wymagające nowych umiejętności od zarządzających, ale stwarzają dodatkowe nowe szanse wzrostu, a jedna z nich jest tak zwana synergia. Jak pisze Habilitant budowanie struktur kapitałowych wiąże się z podejmowaniem decyzji, których skutki mogą prowadzić do trudnych do skorygowania rezultatów, przekładających się na długookresową wartość całej organizacji. Stwarzają one z jednej strony duże szanse na skuteczna drogę wzrostu ich wartości, z drugiej spotyka się jednak przypadki porażki, czyli obniżenia wartości. Jednym z głównych motywów budowania struktur kapitałowych, szczególnie w procesach zakupu przedsiębiorstw, jest oczekiwanie wzrostu wartości w wyniku oczekiwanych efektów synergii. Świadomość mechanizmów tworzących synergię i zwiększających wartość jest podstawową przesłanką i warunkiem 1 koniecznym do powodzenia tych procesów. Doświadczenia wielu procesów przejęć, tworzenia spółek zależnych i procesów dezinwestycji, wskazują na istnienie luki kompetencyjnej w tych procesach. Lukę kompetencyjną należy tutaj rozumieć jako brak lub niedobór umiejętności do realizacji celów i zadań organizacji, osiągania wyników, które kadra kierownicza uważa za osiągalne” przy posiadanych zasobach rzeczowych i osobowych lub osiągania wyników uzyskiwanych przez lidera, bądź grupę najlepszych firm w branży. Inaczej, jest ona różnica pomiędzy aktualnym stanem kompetencji przedsiębiorstwa a ich poziomem pożądanym. Wiadomo, że powstawanie struktur kapitałowych wiąże się z jednorazową, faktycznie nieodwracalną decyzją inwestycyjną, dlatego skutki braku kompetencji przy podejmowaniu takich decyzji są szczególnie dotkliwe. Luka kompetencyjna, o której pisze Autor może znaleźć swoje odzwierciedlenie, w nieprawidłowo zdefiniowanych celach, błędnie oszacowanych wartościach, braku profesjonalizmu w zarządzaniu skomplikowanymi, często unikalnymi procesami, a w konsekwencji braku efektów synergii i powodowaniu destrukcji wartości. Autor cytuje dzieło M. L. Sirower’a „The Synergy Trap”, w której wyjaśnia się dramatyczne skutki braku właściwych kompetencji, co powoduje uwięzienie menedżerów podejmujących decyzje kapitałowe w pułapkach synergii. W przeciwieństwie do ważnych projektów B+R procesy inwestycji kapitałowych nie pozwalają na testy próbne, zablokowanie finansowania projektu, zaniechania inwestycji i dokonywanie korekt w trakcie realizacji. Braki kompetencji, prowadzące do błędnych decyzji inwestycyjnych mogą zdecydować o istotnych stratach wartości dla akcjonariuszy, gdzie w miejsce oczekiwanych efektów synergii postępują procesy degradacji wartości biznesu. Tego rodzaju problematyka i zagadnienia związane z synergią; szansami i zagrożeniami kreowania wartości w strukturach kapitałowych były główną inspiracją do podjęcia przez Autora badań w tym obszarze zarządzania. Tym zagadnieniom Habilitant poświęcił około 15 lat. Pierwszym dokonaniem na tym polu była obroniona w 2001 roku rozprawa doktorska z zakresu nauk o zarządzaniu: „Ocena funkcjonowania i strategie rozwojowe małych grup kapitałowych”, napisana na podstawie obszernych badań empirycznych. W kolejnych latach Autor prowadził na intensywne studia literaturowe ten temat oraz wykonywał badania empiryczne w wielu grupach kapitałowych, rozszerzając pole zainteresowań naukowych. Analiza literaturowa jest bardzo obszerna; obejmująca kilkaset międzynarodowych i krajowych opracowań naukowych, pogłębione badania monograficzne oraz badania eksperckie realizowane w polskich i zagranicznych przedsiębiorstwach. 2 Wyniki badań były publikowane w postaci artykułów naukowych w czołowych czasopismach polskich i zagranicznych. Jednocześnie, pełniąc funkcje zarządcze w radach nadzorczych i zarządach spółek, głównie grup kapitałowych, Habilitant miał możliwość obserwować w praktyce i wpływać na powstawanie i funkcjonowanie takich organizacji. Był uczestnikiem wielu przejęć, zarówno ze strony nabywcy jak i firmy nabywanej. Uczestniczył w wielu dyskusjach zarządów zarówno spółek dominujących jak i zależnych na temat kreowania wartości oraz szans i zagrożeń synergii. Badania i działania naukowe Pana dr Jana Chadama charakteryzuje spójność celów i poczynań. Synergia jest zwornikiem jego badań. Jednak rozpatrywanie synergii w grupach kapitałowych wymaga rozumienia teorii tych grup, zagadnień konsolidacji i sprawozdawczości skonsolidowanej. To wszystko znajduje się w publikacjach Autora, a co równie ważne należy do doświadczeń wynikających z pracy zawodowej bądź badań empirycznych. Autor pisze, jak często dostrzegał, że używane przez menedżerów pojęcia są niejednoznacznie rozumiane i powierzchownie interpretowane. Podejmowane decyzje kapitałowe, chociaż niejednokrotnie trafne, miały za podstawę intuicję, a nie rzeczywiście zidentyfikowane przesłanki. Wiele z obserwowanych decyzji doprowadziło do destrukcji wartości dla akcjonariuszy. Te uzyskane doświadczenia menedżerskie, ocena wielu przypadków, analiza opisanych w literaturze i przeprowadzonych badań przekonały ostatecznie Autora, że struktury kapitałowe są rzeczywistą szansą na osiąganie przez organizacje gospodarcze ponadprzeciętnych wyników, w szczególności wyższych niż suma wyników realizowanych przez niepowiązane ze sobą przedsiębiorstwa. To była ważna motywacja do skoncentrowania wysiłków na tego rodzaju badaniach i dążeniu do publikacji monografii habilitacyjnej. Z drugiej jednak strony Habilitant dostrzegał, że słabo zidentyfikowane lub niezrealizowane przypadki synergii, źle poprowadzone procesy, błędy na poziomie decyzji i realizacji, luka kompetencyjna w zarządzaniu grupami kapitałowymi, wywoływać mogą poważne skutki w zakresie utraty wartości organizacji a w konsekwencji utratę wartości dla właścicieli. Zarządzanie projektami inwestycji kapitałowych jest zagadnieniem wyjątkowo skomplikowanym i wymaga od osób w nie zaangażowanych odpowiednich kompetencji i predyspozycji. W tej dziedzinie popełnione błędy kosztują dużo. Przypadki destrukcji wartości w wyniku złych decyzji inwestycyjnych lub źle poprowadzonych procesów integracji według badań teoretycznych obejmują ok. 2/3 wszystkich inwestycji kapitałowych. 3 Wieloletnie doświadczenie menedżerskie Autora potwierdza podobne wyniki w polskiej praktyce gospodarczej. Pojecie synergii jest w praktyce zarządzania często wykorzystywane jako słowo wytrych, zgłasza wtedy, gdy menedżerom brakuje argumentów do uzasadnienia swoich decyzji kapitałowych. Brakuje bardzo często zrozumienia czym rzeczywiście jest synergia, jak ją identyfikować, a w szczególności — jaki wpływ będą miały rzeczywiste efekty synergii na wartość organizacji. Często skojarzenia menedżerów z pojęciem synergii są niejednoznaczne. Doprowadziło to do dużej deprecjacji tego pojęcia i posługiwania się nim w bardzo mało precyzyjnych kwestiach. Niepowodzenia w osiąganiu rzeczywistych efektów synergii w zasadniczej części wynikają z niezdolności menedżerów do jej zrozumienia, a przede wszystkim z braku kompetencji do uzyskiwania jej efektów w procesach wdrożeń. Mimo że koncepcja jest właściwa i twórca, luka kompetencyjna niweczy efekty na poziomie implementacji. W rezultacie zjawisko synergii utrzymuje aurę dwuznaczności, a literatura pomagająca praktykom w poznaniu jej praktycznych efektów jest raczej ograniczona. Badania Autora przyczyniają się, że synergia może stać się pojęciem dobrze rozumianym i identyfikowanym a efekty synergii mogą mieć swój wymiar praktyczny. Pojęcie synergii wymaga dokładnego zrozumienia z perspektywy współdzielenia zasobów w grupie kapitałowej. Tak postawiona problematyka jest istotna z naukowego punktu widzenia i niewątpliwie nie jest to zagadnienie zamknięte i do końca rozpracowane. Autor zajmuje się tą tematyką przez wiele lat i doszedł do ważnych wniosków wynikających z Jego badań. Uznaję, że tematyka jest odpowiednia do prowadzenia badan zakończonych monografią. Ocena monografii przedstawionej przez autora Tytuł: „Synergia i wartość w strukturach kapitałowych — identyfikacja, analiza, zarządzanie” Wydawnictwo „Difin”, 2012. Można zgodzić się z Habilitantem, że Jego dorobek naukowy stanowią publikacje poświęcone poszukiwaniu efektywności, skuteczności, a w konsekwencji utrzymywania i zwiększania wartości organizacji wielopodmiotowych powiązanych kapitałowo. Podsumowaniem jest monografia „Synergia i wartość w strukturach kapitałowych — identyfikacja, analiza, zarządzanie”. Powstała ona jako wynik wieloletnich badań, obserwacji i własnych doświadczeń menedżerskich Autora. Książka jest podsumowaniem badań i stanowi ważne uzupełnienie literatury zarządzania zarówno dla studentów, jak i menedżerów, porządkując jednocześnie ich wiedzę w tym zakresie. Wnioski i rekomendacje pozwalają na 4 uniknięcie wielu pułapek, błędów, a w konsekwencji mogą przyczynić się do lepszego zarządzania strukturami kapitałowymi, zwłaszcza w aspekcie zwiększania ich wartości. Dlatego publikacja w istotny sposób zmniejsza lukę kompetencyjną w tym obszarze nauk o zarządzaniu. Można także uznać, że monografia jest pierwszym, tak kompleksowym opracowaniem w literaturze polskiej, poświęconym zagadnieniom synergii i jej związkom z kreowaniem wartości w strukturach kapitałowych. Zostały w niej poruszone (przy wsparciu konkretnymi wskazówkami praktycznymi) wszystkie zagadnienia teoretyczne związane z tą niezwykle skomplikowaną problematyką. Lektura kolejnych rozdziałów pozwala znaleźć odpowiedź na ważne pytania, które menadżerowie stawiają przy realizacji projektów inwestycji kapitałowych. Dysertacja urzeczywistnia dwa główne cele: poznawczy i praktyczny. Pierwszy cel to głównie definiowanie, klasyfikacja i analiza mechanizmów tworzenia i funkcjonowania struktur kapitałowych, mechanizmów powstawania efektów synergii oraz zarządzania procesami wzrostu wartości organizacji. Cele praktyczne to wskazanie możliwości i zasad identyfikowania źródeł synergii w strukturach kapitałowych, a następnie ich skutecznego wykorzystywania dla zwiększania wartości dla akcjonariuszy. Zatem monografia z jednej strony stanowi uzupełnienie literatury naukowo badawczej z zakresu zarządzania, a z drugiej zawiera zbiór wskazówek i rekomendacji dla praktyków biznesu, umożliwiających dochodzenie do optymalnych rozwiązań na różnych etapach powstawania i funkcjonowania struktur kapitałowych. Implementacja praktyczna służy unikaniu wielu pułapek synergii przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Monografia wzbogaca literaturę nauk o zarządzaniu poprzez pionierską w polskiej literaturze identyfikację źródeł synergii organizacji kapitałowych, mających wpływ na powiększanie bądź degradację wartości organizacji wielopodmiotowych. Także przez przez podjęcie próby wielopłaszczyznowego połączenia wiedzy i osiągnięć metodologicznych różnych koncepcji i dziedzin zarządzania, doświadczeń krajowych i międzynarodowych oraz teorii i rozwiązań praktycznych. W efekcie powstało dzieło prezentujące zintegrowany model zarządzania synergią i wartością w strukturach kapitałowych. Materiał przedstawiony w dziedzinie empirycznej został przygotowany na podstawie wieloletnich badań, obserwacji i analiz i ma swoje praktyczne uzasadnienie zastosowania. Nie bez znaczenia jest także wartość edukacyjna monografii ponieważ w pracy zostało wykorzystane doświadczenie światowe, krajowe i osobiste Autora w zakresie tworzenia i funkcjonowania struktur kapitałowych. Wskazuje ono na ogromny niedobór wiedzy w 5 zakresie skutecznego prowadzenia takich procesów. W konsekwencji oczekiwane efekty synergii, związane z podejmowanymi decyzjami kapitałowymi, przyczyniają się bardzo często do obniżania wartości ugrupowań. Przedstawionym powyżej celom została podporządkowana zawartość i struktura pracy. Rozdział pierwszy porządkuje wiedzę w zakresie struktur działalności gospodarczej, w tym podstawowego przedmiotu naszego zainteresowania — struktur kapitałowych. Kolejno omówione zostały przyczyny i drogi powstawania struktur kapitałowych, formy ich funkcjonowania oraz rodzaje struktur. Oddzielne miejsce zostało poświęcone spółkom specjalnego przeznaczenia wykorzystywanym w projektach typu project finance, co Autor uzasadnia rosnącą rolą tych rozwiązań przy realizacji złożonych projektów infrastrukturalnych, wymagających bardzo dużych nakładów finansowych. Ze względu na wymagania stawiane tym spółkom Autor zamieścił charakterystyki poszczególnych uczestników projektu, omówił źródła, strukturę finansowania i typowe ryzyka. Rozdział drugi dotyczy teoretycznych i praktycznych aspektów synergii w strukturach kapitałowych. Autor charakteryzuje uwarunkowania współdzielenia zasobów jako warunku koniecznego do zaistnienia synergii. W tym kontekście definiuje model powstawania efektów synergii i w konsekwencji dochodzenie do trwałej przewagi konkurencyjnej organizacji. Rozważa szczególny przypadek dzielenia zasobów jakim jest inwestycja kapitałowa, w wyniku której następuje trwała zmiana struktury aktywów podmiotu dominującego. W dalszej części rozdziału zamieszczono również rozważania dotyczące różnych perspektyw postrzegania istoty synergii, a także jej występowania w strukturach kapitałowych. Rozdział trzeci dotyczy całości koncepcji wartości i zarządzania przez wartość. Autor dokonuje w nim, między innymi, podsumowania metod ustalania wartości, co pozwala czytelnikowi dotrzeć do istoty pomiaru wartości i wpływu różnych czynników na wycenę spółek. Ma to szczególne znaczenia dla strategii rozwoju grup kapitałowych w drodze wzrostu zewnętrznego. Jednym z ważnych czynników, które wpływają na wartość wyceny, jest według Autora koszt kapitału oraz wpływ ryzyk biznesowych na kształtowanie tej wielkości. To jest najważniejszy rozdział, bowiem zrozumienie istoty zarządzania przez wartość i samego pomiaru wartości jest niezbędne dla podejmowania racjonalnych decyzji inwestycyjnych, a także szacowania wpływu oczekiwanych synergii na wartość organizacji. Jedną z dróg poszukiwania wzrostu wartości jest również, omówiona w tym rozdziale, struktura finansowania działalności poszczególnych spółek. Rozdział czwarty dotyczy różnych strategii wzrostu wartości w strukturach kapitałowych. 6 Na wstępie dokonano przeglądu strategii wzrostu wartości, po czym analizie poddane zostały różne ścieżki ich realizacji w strukturach kapitałowych. Każda ze ścieżek tworzy odmienne przesłanki do budowania synergii. Omówienie tych strategii jest bazą dobrego rozumienia dalszych rezultatów przedstawionych w monografii. W rozdziale piątym, stanowiącym zasadniczą część pracy, analizie zostały poddane szanse i zagrożenia synergii w strukturach kapitałowych zarówno na etapie ich tworzenia, jak też funkcjonowania. Uwarunkowania te są różne w zależności od formy struktury kapitałowej i rodzaju powiązań pomiędzy podmiotami w grupie. Istotną uwagę poświęcono uwarunkowaniom synergii na etapie podejmowania decyzji inwestycyjnych, a także sposobom zarządzania zmianą oraz procesami wewnątrz organizacji wielopodmiotowej. kończąc na budowie silnej tożsamości całej grupy kapitałowej. Przedstawione i przeanalizowane zostały narzędzia możliwe do zastosowania w celu wykorzystania szans i eliminowania bądź ograniczenia zagrożeń na każdym etapie. Rozdział szósty zawiera adaptację koncepcji zarządzania wartością spółki autorstwa Alfreda Rappaporta oraz modelu firmy doradczej Deloitte dla potrzeb struktur kapitałowych. Dotyczy on synergicznych efektów zarządzania strukturami kapitałowymi w kontekście najważniejszych generatorów wartości. Szanse synergii przeanalizowane zostały z perspektywy generatorów wzrostu sprzedaży, poprawy wartości marży operacyjnej oraz poprawy efektywności aktywów, w związku z nowymi możliwościami współpracy spółek w grupie. Rozdział siódmy jest poświęcony roli kapitału intelektualnego w generowaniu efektów synergetycznych w strukturach kapitałowych. Skoncentrowano się w nim na charakterystyce wpływu zasobów kapitału intelektualnego na funkcjonowanie struktur kapitałowych. Wykazano związki pomiędzy zasobami ludzkimi, organizacyjnymi, relacyjnymi oraz kooperacyjnymi a możliwością tworzenia efektów synergetycznych w strukturach kapitałowych. Monografia jest precyzyjnie zorganizowana i napisana precyzyjnym językiem. Autor starał się, aby wszystkie pojęcia były określone. Język uznaję za precyzyjny przy tym spostrzeżeniu, że można zaobserwować powolne wykształcanie się języka nauk o zarządzaniu różniącego się od języka ekonomicznego. Przykładowo kategoria zasobu zawsze policzalna w języku ekonomicznym, nie zawsze ma tę cechę w tekstach z zakresu zarządzania, gdzie spotyka się określenia jak zasoby intelektualne, zasoby niematerialne. Gdy Autor posługuje się określeniem „zasoby kapitału intelektualnego spółki” to jest to w pełni zrozumiałe o czym mowa, jednak z ekonomicznego punktu widzenia są tu dwie kategorie. Na przykład zasoby 7 ludzkie drużyny piłkarskiej grającej na boisku mecz to 11 osób, natomiast ich kapitał ludzki to suma ich bieżącej wartości transferowej. Zasoby są policzalne a kapitał mierzalny. Podobnie, w zarządzaniu rozważa się aktywa niemierzalne w pieniądzu, co nie ma miejsca w ekonomii. Już w cytatach pochodzących od światowych liderów nauk o zarządzaniu występują tego rodzaju nowe kategorie, które uznaję za potrzebne w wywodach dotyczących zarządzania. Można jednakże powiedzieć, że podstawowe kategorie kapitału i wartości są nadal wspólne i takowe pozostaną. Warto natomiast pogłębiać rozumienie kapitału i wartości. Przeczytanie monografii uruchamia własne myślenie w tematyce synergii i nasuwa uwagę (pytanie). Czy biorąc pod uwagę to wszystko, co powiedziano, zwłaszcza w rozdziałach od 2 do 5 o mierzeniu efektów synergii nie należało zaproponować prostej i skutecznej miary tych efektów jako wielkości NPV obliczonej przy stopie dyskontowej 8% dla właściwie ustalonego horyzontu czasowego na przykład 5 lat. Przy tym podstawą do obliczenia NPV są dane z prospektywnych lub retrospektywnych sprawozdań skonsolidowanych w zależności od celu obliczania synergii? Autor dokonał postępu zmieniając nazwę premii za ryzyko (equity risk premium) na premię rynkową. Ale należałoby pójść dalej i zrozumieć, że personifikacja rynku nie jest dobrą drogą do ważnych wyjaśnień (co jest niestety powszechne w naukach ekonomicznych). Ową premię nie daje rynek, lecz świat, w którym żyjemy, faktycznie wynika to z działania sił natury, o czym dość jasno pisali już Fizjokraci. Teraz rozumiemy to lepiej i mówimy o stałej potencjalnego wzrostu, której wartość jest 0.08 [1/rok]. To wynika, między innymi z badań Ibbotsona, które Autor wielokrotnie cytuje. Moja ocena monografii Autora jest pozytywna. Synergia jest kluczowym tematem, wokół którego koncentrują się wywody i jest uzasadnione stwierdzenie, że Habilitant poznał i pomnożył wiedzę w badanym zakresie. A zanim pomnożył, dokonał jej krytycznej oceny. Liczba, zestawienie i ocena publikacji Artykuł w czasopismach z listy Filadelfijskiego Instytutu Informacji Naukowej: 1. Marketing Aspects of Knowledge Based Management in Groups of Companies: Case of Poland”, Industrial Management Data System, Vol.1O5 No. 4, 2005. pp. 459—475, (współautor: Z. Patuszak — 50%; Impact Factor — 1,942; 32 punkty według listy MNiSW) Artykuły w recenzowanych czasopismach zagranicznych: 8 1. Elements of knowledge management in multi-entity organizations. International Journal of Management with Decision Making 2006. Vol. 7, No 1, pp. 119-139 (współautor: Z. Pastuszak — 5 0% Rozdziały w książkach zagranicznych: 1. Financial Performance and Knowledge Management in Capital Groups: Privatized versus New Private Businesses”. [w:] T. Mickiewicz (red.). Corporate Governance and Finance in Poland and Russia. Pallgrave Macmillan New York, 2006, (współautor: Z. Pastuszak — 50%) Konferencje zagraniczne — artykuły recenzowane; 1. Financial Performance and Management of Groups of Companies in Poland, Working Papers, No 52, University College London, SSEES, Social Sciences Department, May 2005, London, (współautor: Z. Pastuszak — 50%) 2. B2B solutions in a Polish network organization, JA CIS Proceedings of JACIS International Association of Computer Information Systems: Technology and Information Security Issues in Knowledge-Based Organizations, Taipei. Tajwan, May 19-21, 2005, pp. 1-9 (współautor: Z. Pastuszak — 50%) Czasopisma krajowe — klasa A”: 1. „Źródła finansowania majątku w polskich grupach kapitałowych”. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa 7/2002 2. Płynność finansowa w spółkach grup kapitałowych”, Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa 9/2002 3. Finansowe aspekty zarządzania czynnikiem ludzkim w polskich grupach kapitałowych”, Przegląd Organizacji, 7-8/2002 4. Spółki zależne w polskich grupach kapitałowych — wyniki badań”, Organizacja i Kierowanie, 2/2002 5. Ocena ryzyka inwestycyjnego polskich przedsiębiorstw w kontekście ścieżek ich powstawania” Przegląd Organizacji, 1 l/2002 6. Finansowe aspekty funkcjonowania mniejszych grup kapitałowych w Polsce”, Ekonomista, 6/2002 7. Aktywa spółek kapitałowych w kontekście ścieżek ich powstawania”, Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 7/2003 8. Synergia w zarządzaniu organizacją holdingową”. Organizacja i Kierowanie. I/2003 t5. Przepływy środków pieniężnych w spółkach kapitałowych - wyniki badań”. Przegląd Organizacji. 512003 9 9. Wpływ uczestników organizacji wielopodmiotowych na poziom przychodów ze sprzedaży w badanych grupach kapitałowych”, Przegląd Organizacji 10/2004 10. Zarządzanie wiedzą a problemy synergii w organizacjach wielopodmiotowych koncepcja i wyniki badań”, Organizacja i Kierowanie 412004. współautor: Z. Pastuszak — 50%) 11. Wpływ uczestników organizacji wielopodmiotowych na wyniki finansowe badanych grup kapitałowych”, Przegląd Organizacji 1/2005 12. Marketing i rozwój w grupach wielopodmiotowych”, Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, maj 2005 13. Zarządzanie wiedzą a efekty synergii w obszarze logistyki organizacji wielopodmiotowych (wyniki badań)”, [w:] J. Witkowski (red.), Strategie i logistyka organizacji sieciowych, Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej im. O. Langego, Wrocław 2005, s. 372-381, (współautor: Z. Pastuszak — 50%) 14. Mode1e tworzenia organizacji kapitałowych a oczekiwane efekty synergii”, Przegląd Organizacji 9/2006 15. Mode1 wykorzystania funkcji scoringowych i sztucznych sieci neuronowych w optymalizacji decyzji kapitałowych”, Master of Business Administration, 4 (93)/2008, (współautor: G. Kłosowski — 50%) Rozdziały w książkach krajowych: 1. Efektywność procesów restrukturyzacji organizacyjno-własnościowych spółek prawa handlowego”, [w:] W. Sitko (red.), Zarządzanie przedsiębiorstwem-Ekonomia, Prawo, Kultura, Etyka, Lubelskie Centrum Marketingu, Lublin 2002, s. 83-88 2. „Tożsamość ugrupowania kapitałowego”, Zarządzanie przedsiębiorstwem-Ekonomia, Prawo, Kultura, Etyka, Lubelskie Centrum Marketingu, Lublin 2003, s. 117— 122 3. „Wybrane aspekty funkcjonowania grup kapitałowych w Polsce”, [w:] B. Nogalski, P. 4. Walentynowicz (red.), Zarządzanie w grupach kapitałowych. Aspekty prawne, organizacyjne, 5. Finansowe i właścicielskie, Wyższa Szkoła Administracji i Biznesu, Gdynia 2004, s. 141- 155 6. „Wybrane problemy analizy i oceny funkcjonowania grup kapitałowych”, [w:] W. Sitko (red.), Sieci i mechanizmy rozwoju i zarządzania w gospodarce globalnej, Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Administracji, Lublin 2005, s. 98 — 106 10 7. „Zastosowanie sztucznych sieci neuronowych do prognozowania finansowych rezultatów działalności grup kapitałowych”; [w:] W. Sitko (red.), Problemy współczesnego zarządzania, WSPA, Lublin 2005, (współautor: G. Kłosowski — 50%), s. 171 — 178 8. „Dywersyfikacja działalności a synergia struktur kapitałowych”, [w:] E. Skrzypek (red.), Sposoby osiągania doskonałości organizacji w warunkach zmienności otoczenia, UMCS, Lublin, 2006, s. 95—102 9. „Ku1turowy wymiar procesów akwizycji i fuzji”, [w:] W. Sitko (red.), Problemy współczesnego zarządzania w ujęciu wielowątkowym, Lubelskie Centrum Marketingu, Lublin 2006, s.97—108 10. „Wrogie przejęcia — pułapka tożsamości”, [w:] W. Sitko. A. Zarębska (red.), Lubelskie Centrum Marketingu, Lublin 2007, s. 133 — 144, (współautor: A. Zarębska — 50%) „Zagrożenia utraty wartości w procesach MSA”, [w:] W. Sitko. A. Zarębska (red.), Lubelskie Centrum Marketingu, Lublin 2007, s. 145 — 156 11. „Luka kompetencyjna w strukturach kapitałowych”, [w:] A. Sitko - Lutek (red.), Polskie firmy wobec globalizacji. Luka kompetencyjna, PWN, Warszawa 2007, s. 146— 157 12. „Zarządzanie zaufaniem a powodzenie zmian w organizacji (case study Spółki Skarbu Państwa)”, [w:] A. Jaki, J. Kaczmarek, T. Rojek (red.) „Restrukturyzacja, Teoria i praktyka w obliczu nowych wyzwań”, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Polskie firmy wobec globalizacji. Luka kompetencyjna, Kraków 2011, s. 889—900 Zestawienie publikacji oprócz monografii Artykuł w czasopiśmie z listy Filadelfijskiego Instytutu Informacji Naukowej: 1 Marketing Aspects of Knowledge Based Management in Groups of Companies: Case of Poland”, Industrial Management Data System, Vol.1O5 No. 4, 2005. pp. 459—475, (współautor: Z. Patuszak — 50%; Impact Factor — 1,942; 32 punkty według listy MNiSW) Artykuł w recenzowanym czasopiśmie zagranicznym: 1 Elements of knowledge management in multi-entity organizations. International Journal of Management with Decision Making 2006. Vol. 7, No 1, pp. 119-139 (współautor: Z. Pastuszak — 5 0% Rozdział w książce zagranicznej: 1 Financial Performance and Knowledge Management in Capital Groups: Privatized versus New Private Businesses”. [w:] T. Mickiewicz (red.). Corporate Governance and Finance in 11 Poland and Russia. Pall grave Macmillan New York, 2006, (współautor: Z. Pastuszak — 50%) Konferencje zagraniczne — artykuły recenzowane; 2 pozycje Czasopisma krajowe — klasa A: 15 pozycji Rozdziały w książkach krajowych: 12 pozycji Opublikowany dorobek Habilitanta uznaję za liczny, spójny, poważny i odpowiedni do starań o stopień samodzielnego pracownika naukowego. Zaznacza się liczna obecność Autora w głównych czasopismach polskich z zakresu zarządzania. Habilitant wykazał także, że jest zdolny publikować w języku angielskim w renomowanych czasopismach. Wnioski aplikacyjne wynikające z badań Habilitanta Cechą dorobku Habilitanta, godną i wartą podkreślenia, jest obok wartości teoretycznych, diagnostycznych i edukacyjnych wyraźna możliwość zastosowań tej wiedzy w praktyce. Autor wskazuje, że tworzenie struktur kapitałowych odbywa się w oparciu o dwie zasadnicze ścieżki: wzrostu wewnętrznego i zewnętrznego. Wzrost zewnętrzny, oparty na akwizycjach na rynku przedsiębiorstw, jest szczególnie narażony na porażki inwestycyjne. Z drugiej strony jest szansą na szybki rozwój organizacji i zwiększenie wartości. Spośród wielu błędów jakie zidentyfikował jako przyczyny destrukcji wartości struktur kapitałowych, główne są następujące: • Nadmierna dywersyfikacja działalności branżowej w grupie. • Płacenie premii przewyższającej wartość późniejszych synergii, w procesach akwizycji. • Nieprzygotowany i źle poprowadzony proces integracji struktury kapitałowej. • Niedostateczna i niewłaściwa koordynacja zarządzania podmiotami w grupie. Do każdej z podanych przyczyn Autor podaje wskazówki zaradcze i ostrzeżenia wynikające z badań światowych i własnych Autora. Wskazuje, że dywersyfikacja koreluje się negatywnie zwartością. Wynika to z nieefektywności wewnętrznych rynków kapitałowych, gdyż grupa z natury rzeczy przekazuje fundusze z branż dobrych do gorszych. Drugi przypadek dotyczy w praktyce sytuacji „przepłacania” w procesie akwizycji, gdy nabywający płacą za firmę więcej niż wynosi jej realna wartość rynkowa, licząc a priori na efekty synergii. Jednak, biorąc pod uwagę doświadczenia i wyniki badań można stwierdzić, że rzadko realizacja odzwierciedla oczekiwania. Strategie zakupu często pomniejszają wartość nabywcy. Przypadek trzeci związany jest z problemami integracji grupy kapitałowej. Doświadczenia wskazują na konieczność traktowania grupy kapitałowej jako jednej organizacji ze wspólną misją, wizją i strategią. Integracja wszystkich uczestników struktury 12 wokół wspólnych celów jest fundamentem synergii. Nie wystarcza zakładać prostego obniżania kosztów i zwiększania dochodów. Podstawa sukcesu leży w planowaniu przedsięwzięcia i przeprowadzaniu integracji firm. Akcent położony na stronie finansowostrategicznej, przy jednoczesnym lekceważeniu integracji, jest głównym czynnikiem niepowodzeń w procesach akwizycji. Czwartą, częstą przyczyną destrukcji wartości, którą Autor identyfikuje, jest niedostateczna koordynacja zarządzania podmiotami w grupie. W praktyce spotyka się przypadki gdzie spółki w ramach struktury kapitałowej rywalizują między sobą zamiast współpracować. Ambicie poszczególnych zarządów słabo skoordynowane przez spółkę dominująca, powodują że dublowane są działania w wielu obszarach funkcjonalnych, zaś koszty koordynacji niektórych procesów przekraczają uzyskane efekty. Potrzeba totalnego, holistycznego zarządzania i poszukiwania rozwiązań kreujących synergię i wartość z perspektywy właścicieli. W tych procesach ważną rolę pełni właściwe wykorzystanie kapitału intelektualnego kierownictwa i spółek. Te intencje są widoczne w pracach Habilitanta, a widoczne łączenie teorii z praktyką, jest podstawą oczekiwań wpływu tej myśli na postęp w zakresie kierowania strukturami kapitałowymi. W ostatecznej konkluzji bardzo pozytywnie opiniuję dorobek naukowy Pana dr Jana Chadama. Uznaję, że Habilitant jest osoba dojrzałą do samodzielnej działalności naukowej. Kraków, 2012-07-20 Mieczysław Dobija 13