Naprawa posadzki Zielone naloty na elewacji Renowacja balkonu
Transkrypt
Naprawa posadzki Zielone naloty na elewacji Renowacja balkonu
Eksperci radzą Naprawa posadzki l W remontowanym pomieszczeniu zastałem podkład anhydrytowy, samopoziomujący z licznymi uszkodzeniami np. z ubytkami wybitymi do warstwy folii izolacyjnej. Jak i z zastosowaniem jakiego materiału wykonać naprawę? Chciałbym uzyskać podkład pozwalający na ułożenie cienkiej wykładziny z PCV. Na wstępie nasuwa się kilka dodatkowych pytań pozwalających na zastosowanie prawidłowego rozwiązania naprawczego: czy pod uszkodzonym podkładem jest termoizolacja? Czy stary podkład jest popękany? Jaka jest powierzchnia posadzki? Jakie obciążenia będzie przenosić? Od tego w dużym stopniu zależy grubość nowej posadzki lub/i ewentualne jej zbrojenie i dylatowanie (gdy zachodzi uzasadniona potrzeba). Jeżeli podkład jest popękany to należy sprawdzić jego grubość w kilku miejscach szacując w ten sposób ewentualną przyczynę spękania. Wszelkie ubytki należy oczyścić z niezwiązanych cząstek, całość odpylić i zagruntować preparatem głęboko penetrującym (np. BOLIX N). Następnie ubytki wypełnić zaprawą wyrównawczą i wykonać 4 centymetrowy podkład z posadzki cementowej (polecam BOLIX PC). Jeżeli pod starą posadzką jest termoizolacja, posadzkę cementową można zbroić siatką z drutu. Po odpowiednim okresie karencji na posadzkę można wylać kilkumilimetrowy podkład wygładzający z samopoziomującej wylewki cementowej (takiej jak BOLIX SN). Uzyskamy w ten sposób najlepsze podłoże pod cienkie wykładziny PCV. Należy jednak pamiętać, że podłoże przed przyklejeniem wykładziny musi być w całości zupełnie suche! Jakakolwiek wilgoć uwalniana z podkładu może doprowadzić do pofałdowania i uszkodzenia wykładziny. Zielone naloty na elewacji l Wykonałem w 2003 roku ocieplenie z zastosowaniem wyprawy akrylowej w kolorze piaskowym. Od roku na powierzchni elewacji widoczne są zielonkawe naloty o średniej i dużej intensywności, dodatkowo miejscami tynk stał się silnie porowaty( ma liczne dziurki o średnicy ok. 1 mm). Jak wykonać naprawę wyprawy i zabezpieczyć się od podobnych niespodzianek? Budynek zlokalizowany jest w terenie wiejskim ok. 200 m od ściany lasu (na zachodzie), po za tym otaczają go pola i łąki. Zjawisko, które definiowano jako „zielony nalot”, to najprawdopodobniej początek, lub któraś z faz wegetacji na powierzchni ściany algi zielonej – glonu bardzo często rozwijającego się od strony północnej i zacienionej na różnych podłożach ściennych jak i innych (np. dach, kostka brukowa, drzewa, itp.). Rozwojowi tego zjawiska sprzyja także bliskość drzew, zawilgocenie, duża intensywność unoszących się w powietrzu pyłków roślin zarodników glonów oraz osadzanie kurzu. W początkowej fazie wegetacji zjawisko to ma charakter jedynie powierzchniowy (,,nalot”) i nie degraduje struktury podłoża pozostawiając jedynie nieznaczne odbarwienia w miejscach wegetacji. Natomiast w dłuższym okresie przyczynia się do znacznych zmian kolorystycznych podłoża, a następnie do zniszczenia struktury oraz uszkodzenia zewnętrznej powłoki ścian budynku. Rozwój agresji biologicznej znajdującej się na elewacjach budynków może być oczywiście zahamowany lub znacząco ograniczony i opóźniony zastosowaniem odpowiednich środków. Skażone powierzchnie można również po dezynfekcji i oczyszczeniu zaimpregnować lub pomalować tworząc powłokę o podwyższonej odporności na ingerencję alg, glonów, grzybów lub porostów. Rozwiązaniem problemu jest zastosowanie produktów ochrony mikrobiologicznej (np. system BOLIX Complex). Do likwidacji skażenia należy użyć odpowiednio rozcieńczonego z wodą preparatu glonobójczego (np. BOLIX GLO), którym pokrywa się ściany, a po określonym czasie zmywa 116 wodą pod ciśnieniem. Po całkowitym wyschnięciu ściany należy pomalować ścianę przeźroczystym preparatem zabezpieczającym lub farbą akrylową z powłokowym zabezpieczeniem mikrobiologicznym. Farba umożliwia na powrót uzyskanie jednorodnej kolorystyki i może również wypełnić niewielkie mikropory w tynku, ponadto stanowi podłoże znacząco opóźniające powstawanie ,,zaglonienia”. Przed wykonaniem zabiegów naprawczych zawsze należy dokonać oceny stanu wyprawy tynkarskiej aby skuteczne były dalsze działania renowacyjne. Renowacja balkonu l Na dolnej krawędzi płyty balkonowej nastąpiło odspojenie tynku i pojawiły się rdzawe nacieki. Na narożniku nastąpiło odspojenie betonu z płyty wspornika oraz odpadł beton z czoła płyty, pod okapnikiem odsłaniając strzemiono zbrojenia. Jak zapobiec dalszej degradacji i czym dokonać naprawy? Korozja betonu i stali zbrojeniowej wspornikowych płyt balkonowych to często spotykane zjawisko w starszych budynkach, zwłaszcza tych wznoszonych w technologii wielkopłytowej. BOLIX opracował system do reperacji balkonów BOLIX RENO-BALKON, który po przebadaniu przez ITB uzyskał Aprobatę Techniczną. Rozwiązanie jest przeznaczone do napraw balkonów z uszkodzeniami podobnymi do wyżej opisanych. Zawsze przed rozpoczęciem robót naprawczych konieczna jest ocena techniczna stanu balkonu i określenie przyczyny, która wywołała usterkę w celu jej skutecznej likwidacji. Najczęściej chodzi o zalewanie wodą i w konsekwencji rozmrażanie niezabezpieczonych części płyty żelbetowej. Po określeniu uszkodzonych miejsc, musi nastąpić oczyszczenie powierzchni betonowej z powłok antyadhezyjnych, czyli brudu, kurzu, zabrudzeń. Następnie uszkodzony beton należy skuć, a znajdującą się na wierzchu stal zbrojeniową w sposób mechaniczny oczyścić i odrdzewić np. za pomocą wiertarki z końcówką (szczotka druciana). Zabezpieczenie antykorozyjne odsłoniętego zbrojenia wykonuje się za pomocą jednokomponentowej, suchej zaprawy (np. BOLIX AKO) zapewniającej długotrwałą ochronę przeciwkorozyjną. Kolejną warstwę stanowi cementowa zaprawa sczepna (np. BOLIX SCS) zapewniająca optymalne wiązanie ze starym podłożem betonowym. Następnie nakłada się cementową zaprawę naprawczą (np. BOLIX WB), która służy do wypełnień ubytków spowodowanych korozją betonu, a także uszkodzeniem mechanicznym, odpryskami otuliny przy korozji stali zbrojeniowej. W ten sposób nastąpiła rekonstrukcja uszkodzonych elementów – teraz wystarczy wyrównać ich powierzchnię szpachlą naprawczą (np. BOLIX SPN) służącą do cienkowarstwowego wygładzania powierzchni betonowych, jak również jako podkład pod powłoki malarskie i tynki. Wyprawa pod tynki mozaikowe l W moim mieszkaniu ściany działowe zbudowano z płyt PRO-MONTA . W przedpokoju chciałbym wykonać wyprawę na ściany z tynku mozaikowego. Jakie należy wykonać roboty przygotowawcze i jak nakładać mozaikę? Domyślam się, że na ścianach znajduje się tynk gipsowy, pomalowany farbą. Niestety, nie zawsze jest to odpowiednie podłoże pod tynki mozaikowe. Dla bezpieczeństwa farbę należy zmyć, usunąć mechanicznie lub chociaż zmatowić gruboziarnistym papierem ściernym. Podłoże trzeba odpylić i zagruntować preparatem głęboko penetrującym (np. BOLIX N), a po wyschnięciu można przystąpić do przeszpachlowania ściany zaprawą klejową (np. BOLIX U lub UZB). Grubość warstwy powinna wynosić nie więcej niż 3-4 mm. W przypadku pojawiania się na ścianie nawet drobnych rys konieczne jest zatopienie w kleju siatki z włókna szklanego o gramaturze min 145 g/m2 (takiej samej, jaką używa się do ocieplania ścian zewnętrznych). Powierzchnia utworzona przez warstwę kleju musi być równa i gładka, ,,przebijanie” oczek siatki jest niedopuszczalne! Na tak przygotowaną ścianę należy nanieść preparat gruntujący, a po wyschnięciu położyć tynk mozaikowy (np. BOLIX TM). Na pytania do eksperta odpowiadali specjaliści z Działu Technicznej Obsługi Klienta firmy BOLIX. I Z O L A C J E warstwy 3-06.indd 3/2006 116 2006-07-15, 19:14