OPIS DO PROJEKTU ZAGOSPODAROWANIA TERENU 1

OPIS DO PROJEKTU ZAGOSPODAROWANIA TERENU 1

OPIS DO PROJEKTU ZAGOSPODAROWANIA TERENU
1.
PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest projekt architektoniczny wykonawczy planu zagospodarowania terenu dla budynku przedszkola 6odziałowego w Skórzewie przy ul. Kolejowej. Teren opracowania stanowią działki gruntu nr 338/7, 338/6,338/5, 338/11, 338/12,
338/12 oraz fragment działki drogowej 465/2 przylegającej do terenu opracowania (Skórzewo, gm. Dopiewo) o powierzchni 7834m2.
Zakres projektu obejmuje: plan układu komunikacyjnego pieszo-jezdnego strefy wjazdu i wejścia, projekt śmietnika, projekt
nawierzchni bezpiecznych i komunikacji technicznej w obrębie ogrodu przedszkolnego, małą architekturę (z pominięciem urządzeń
zabawowych), projekt ogrodzenia oraz szatę roślinną na całym obszarze opracowania.
2.
ISTNIEJĄCY STAN ZAGOSPODAROWANIA TERENU.
Teren opracowania geomorfologicznie stanowi fragment wysoczyzny morenowej, wyniesiony 85,8 – 86,3 m n.p.m. Rodzime grunty
mineralne stwierdzone pod glebą wykazują wystarczające parametry wytrzymałościowe do posadowienia bezpośredniego.
Stanowią je grunty spoiste (morenowe – nieskonsolidowane) w stanie plastycznym i twardoplastycznym, oraz grunty niespoiste w
stanie średnio zagęszczonym. Woda gruntowa występuje w postaci śladowych sączeń śródglinowych na głębokości 2.10 do 3.20m
p.p.t. Jest to woda opadowa migrująca w głąb gruntu. Nasilenie sączeń zależne od ilości opadów, okresowo może zanikać. W
stwierdzonych warunkach gruntowo – wodnych na głębokości posadowienia zalegają grunty gliniaste oraz lokalnie piaski drobne,
bez obecności wody gruntowej.
Szczegóły: „Dokumentacja geotechniczna, Skórzewo, gmina Dopiewo – budynek przedszkola” (Poznań 2010r.) wykonana przez
mgr Wacława Ludwiczaka oraz mgr Zdzisława Zielonieckiego.
Teren niezagospodarowany, zarośnięty samosiewem Brzozy brodawkowatej. Na działce 338/5 w chwili obecnej stoi tymczasowy
budynek użytkowany przez policję, do którego podpięte są media. Pozostały teren na obecnym etapie nie ma uzbrojenia w media
(pełne uzbrojenie terenu jako odrębny etap inwestycji planowany przed rozpoczęciem prac związanych z planem
zagospodarowania).
Na przedmiotowym terenie znajduje się plac budowy związany z obiektem przedszkola – inwestycja w trakcie realizacji.
3.
OCHRONA KONSERWATORSKA
Działki nr ewidencyjny 338/5, 338/6,338/7, 338/8, 338/11, 338/12, 338/13 w m. Skórzewo, w rejonie ul. Kolejowej, Gm. Dopiewo
znajdują się w strefie ochrony konserwatorskiej zewidencjonowanych stanowisk archeologicznych (art. 6 ust.1 pkt. 3a ustawy o
ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003r., Dz. U. nr 162, poz. 1568 ze zmianami).
W związku z tym dla ochrony archeologicznego dziedzictwa kulturowego inwestycje związane z zabudowaniem i
zagospodarowaniem przedmiotowego terenu należy prowadzić w obecności archeologa na podstawie pozwolenia
konserwatorskiego na prowadzenie badań archeologicznych.
4.
ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE
Idea projektu - stworzenie przestrzeni przyjaznej dla dziecka. Ogród przedszkolny ma dopełniać budynek i zamykać teren, tak aby
stworzyć „Mały Świat", który zaspokoi dziecięcą potrzebę ruchu, eksploracji, tworzenia, poznawania otaczającego świata i jego
naturalnych cykli oraz potrzebę zabaw społecznych opartych na zasadach zaczerpniętych z życia dorosłych bądź ze świata fantazji.
Teren od strony ogrodu sąsiaduje z domkami jednorodzinnymi. Aby uzyskać zamknięcie wizualne przestrzeni zabawowej od strony
południowej postawiony zostanie mur oporowy o wysokości 180 cm, o który oparte zostaną pagórki naturalnie ukształtowane.
Dodatkowo na murze zostaną narysowane obrazy dopełniające ukształtowanie i zagospodarowanie terenu. W części centralnej
pomiędzy pagórkami będzie to obraz żaglówek na jeziorze natomiast po bokach będą to obrazy nawiązujących stylem do obrazów
Henri Rousseau. Zamierzeniem projektowym jest stosowanie naturalnych przyjaznych dla dzieci materiałów.
Teren okalający budynek przedszkola możemy podzielić na trzy strefy:
I - Strefę wejściową - jest to nie ogrodzona część pełniąca funkcję reprezentacyjno – komunikacyjną. Znajduje się w niej 18 miejsc
parkingowych (w tym 2 dla niepełnosprawnych). Droga piesza łącząca budynek przedszkola z ul. Kolejową ozdobiona zostanie
ornamentem w nawierzchni, który nada jej lekkości i wprowadzi zabawny motyw wprowadzający w dziecięcy świat. Na trawniku
przed budynkiem usypane zostaną dwa pagórki które stanowią zapowiedź tego co znajdzie się na terenie ogrodu przedszkolnego.
II - Strefę ogrodu - jest to teren ogrodzony którego najistotniejszym elementem kompozycji jest plac centralny - „Centrum Świata"
pomiędzy pagórkami - miejsce ukształtowane w sposób naturalny nawiązujący do krajobrazu morenowego. Plac ten jest połączony
z polem piaskowym – plażą przeznaczonym do zabaw konstrukcyjnych. Wokół rozmieszczone są mniejsze place z zabawkami
przeznaczonymi do różnych rodzajów zabaw. Dodatkowo od strony ulicy Brzoskwiniowej zaprojektowane zostały trzy place w
kształcie elipsy, przeznaczone dla najmłodszych dzieci, które wymagają największej uwagi opiekunów.
Domknięcie terenu stanowi budynek przedszkola, oraz mur oporowy z pagórkami i obrazami. Dzięki takiemu układowi teren
zachowuje swoją odrębność i stanowi zamkniętą całość - Mały Świat.
Przestrzeń ogrodu zaprojektowana jest tak aby stymulowała dzieci do różnych rodzajów aktywności, nie koniecznie związanych z
konkretnymi urządzeniami.
III - Strefę gospodarczo - komunikacyjną - jest to zamknięta przestrzeń związana z obsługą przedszkola. Umożliwia dojazd
pojazdów z zaopatrzeniem, wywóz i składowanie odpadów, oraz zapewnia miejsca parkingowe dla pracowników przedszkola.
2
5.
ZESTAWIENIE POWIERZCHNI
Teren objęty opracowaniem
Budynek z tarasem
1662
m2
Nawierzchnia drogi pieszo-jezdnej typu nostalit
990
m2
Geometryczne wstawki z nawierzchni syntetycznej
6,1
m2
Nawierzchnia mineralno żywiczna typu terraway
360
m2
Krata trawnikowa porośnięta trawnikiem z siewu
260
m2
Nawierzchnia bezpieczna wylewana typu Eltan Play (Semag)
463
m2
240
m2
1908,37
m2
Trawnik z rolki (na skarpach) na wzmocnionej podbudowie typu netlon
701
m2
Łąka kwietna
554
m2
93
m2
7237,47
m2
268,5
m3
Trawnik z siewu na wzmocnionej podbudowie typu netlon
(droga dojazdowa)
Trawnik z siewu (na terenie płaskim)
Pnącza
Całość terenu opracowania
Dodatkowe dane:
Nasypy ziemne
Teren działki drogowej przylegającej do terenu opracowania – powierzchnie związane z podłączeniem projektowanego
terenu do istniejącej infrastruktury drogowej i odtworzenia uszkodzonych powierzchni trawnika.
Powierzchnie utwardzone chodników
30
m2
Powierzchnie utwardzone pieszo – jezdne
60
m2
Trawniki do regeneracji
120
m2
Całość terenu przylegającego
210
m2
3
6.
OPIS MATERIAŁÓW ZASTOSOWANYCH W PROJEKCIE ZAGOSPODAROWANIA
6.1
NAWIERZCHNIE PIESZE I JEZDNE
Nawierzchnia pieszo jezdna na drodze dochodzącej do budynku przedszkola wykonana zostanie z kostki typu Nostalit (Poz-Bruk)
o wymiarach 12x9; 12x12;12x15; 18x12 i grubości 8 cm, w kolorystyce melanż wiosenny. Szczegółowy opis znajduje się w projekcie
drogowym.
Figury geometryczne w nawierzchni pieszo-jezdnej wylane zostaną z 2 cm warstwy nawierzchni bezpiecznej typu Semag Eltan
Play w kolorach EPDM: Red 000; Rainbow blue 590; yellow 200. Warstwa ta zostanie wylana na podbudowie z betonu B 10.
Przekrój nawierzchni z wstawkami z figur geometrycznych przedstawiony jest w załączniku graficznym nr 1.
Nawierzchnie parkingów wykonane będą z kratki trawnikowej i obsiane trawą. Szczegółowy opis znajduje się w projekcie
drogowym.
Drogi piesze wykonane zostaną z nawierzchni typu terraway wyprodukowanej z materiału mineralnego, związanego niewielką
ilością żywicy epoksydowej. Skleja ona na styku cząstki wypełniacza, dając w efekcie strukturę porowatą, przez którą swobodnie
przepływa woda. Kruszywo zastosowane na chodnikach ma dwa kolory : kwarcu oraz bazaltu oraz frakcję 2-3 mm. Szczegółowy
opis znajduje się w projekcie drogowym.
Techniczna droga dojazdowa na teren przedszkola wykonana zostanie z nawierzchni trawnikowej na wzmocnionej podbudowie z
siatki typu Netlon. Jest to system wzmacniania warstwy korzeniowej naturalnej trawy, zwiększający jej odporność i trwałość. System
obejmuje trawę zasianą na specjalnie dobranym materiale znajdującym się w warstwie korzeniowej, wzmocnionym przez
nieregularnie rozłożone elementy siatki netlonowej. Szczegółowy opis znajduje się w projekcie drogowym.
6.2
NAWIERZCHNIE PLACU ZABAW
Nawierzchnie bezpieczne wylewane na terenie placu zabaw wykonana zostanie wylewana nawierzchnia bezpieczna pod
urządzenia zabawowe o grubości 70 mm. Nawierzchnia taka dopuszcza montowanie urządzeń o maksymalnej wysokości upadku
2,2 m wysokości. Nawierzchnia wykonana zostanie w kolorystyce takiej jak: Semag Eltan Play EPDM: Red 000; Yellow 200;
Rainbow blue 590, Orange 550, Capri Blue 150. Nawierzchnie bezpieczna wykonana zostanie na podbudowie z 5 cm piasku, na
który położona zostanie 10 cm warstwa kruszywa łamanego o frakcji 35-65 mm, ostatnią warstwę podbudowy o grubości 5 cm
stanowi kruszywo łamane o frakcji 0,5 – 5 mm. Nawierzchnia bezpieczna zakończona zostanie krawężnikiem elastycznym typu
semag o wymiarach 750x250x50 mm w kolorze szarym. Przekrój nawierzchni przedstawiony jest w załączniku graficznym nr 1.
Uwaga: nawierzchnię należy wylewać po posadowieniu fundamentów urządzeń montowanych na placach!
Pole piaskowe - ograniczone od terenu trawy zostanie palisadą drewniana impregnowaną o wymiarach 1500 x 80 mm zaostrzoną,
wbitą w ziemię tak aby jej wierzch licował z powierzchnia trawnika. Warstwa piasku obniżona będzie w stosunku do poziomu
trawnika o 10 cm. Warstwa piasku o frakcji 0,1 – 2,5 mm posiadającego atest PZH do stosowania w piaskownicach będzie miała
grubość 60 cm i oddzielona będzie od podbudowy ze żwiru 8 – 12 mm o grubości 15 cm geowłókniną WIG 150 g/m2. Przekrój przez
pole piaskowe przedstawiony jest w załączniku graficznym nr 2.
Pagórki wzmocnione zostaną siatką typu Netlon. Na ukształtowanych pagórkach ułożyć należy dwie zagęszczone warstwy siatki
typu Netlon: warstwa nośna Netlon ATS lub równoważna; warstwa wyrównawcza Netlon R400 lub równoważna.
4
Warstwę nośną należy wykonać ze specjalnie dobranej mieszanki ogrodniczej, przeznaczonej do rozwoju trawy, wzmocnionej
małymi elementami sprężystej siatki polipropylenowo-polietylenowej. Siatka powinna mieć oczka o wielkości gwarantującej
możliwość wplatania się między nie systemu korzeniowego trawy. Zaleca się użycie siatki o oczkach nie mniejszych niż 1 cm i nie
większych niż 1,5 cm. Użyta w systemie siatka powinna posiadać Atest PZH. Siatka powinna tworzyć wraz z podłożem kompletny
system nawierzchni trawiastej, o cechach biologicznych nie różniących się od trawiastych, nie wzmocnionych podłoży. Zastosowany
system wraz z trawą powinien tworzyć powierzchnię terenu w stu procentach biologicznie czynną, potwierdzoną badaniami.
Wytrzymałość zastosowanego systemu na ściskanie: nie mniej niż 360 kPa przy odkształceniu 10%, współczynnik filtracji k: około
560 mm/h, wskaźniki CBR: przy Wopt.: minimum 14%, przy Wmax: minimum 9%.
Warstwę wyrównawczą należy wykonać ze specjalnie dobranej mieszanki ogrodniczej, przeznaczonej do rozwoju trawy, bez
elementów siatki. Mieszanka powinna posiadać stabilną strukturę, charakteryzować się minimalnym osiadaniem oraz dobrą
przepuszczalnością.
Na tak przygotowane pagórki należy wysiać trawę. Uwaga Pasy trawy należy układać prostopadle do podnóża skarpy.
7.
OPIS ELEMENTÓW ZASTOSOWANYCH W PROJEKCIE ZAGOSPODAROWANIA
7.1
MUR OPOROWY
Ogrodzenie terenu na styku z projektowaną nieregularną rzeźbą terenu (skarpy, pagórki): w postaci murów oporowych (ogrodzenie
pełne typ 2). Konstrukcja muru oporowego wg załącznika graficznego nr 3.
Całość otynkowana tynkiem dwuwarstwowym (obrzutka i narzut) i malowana białą farbą zmywalną do betonu (np. STO Lotusa).
W części przeznaczonej pod grafiki tynk zacierany na gładko. Pod farbę stosować grunt głęboko penetrujący (np. Sto Prim Micro).
Jako element zabezpieczający mur przed opadami zastosowano od góry płyty VEROFILL zagruntowane i malowane - analogicznie
jak ściana murowana. Grubość płyt 4 cm, szerokość dopasowana do szerokości ściany murowanej.
7.2
SIEDZISKA Z PIEŃKÓW DREWNIANYCH
Element naturalny okorowany, ustawiony w formie siedziska. Ilość: 14 sztuk.
7.3
KOSZ NA ŚMIECI
Kosz na śmieci stojący, konstrukcja z profili stalowych (stal nierdzewna) w obudowie z listew drewnianych z zastosowaniem wkładu
z blachy ocynkowanej. Kolor listew: kolor naturalnego drewna lub kolorystyka z palety RAL do określenia na etapie N.A. Całość
osadzona na fundamencie betonowym. Pojemność 80L, wysokość 70cm, kształt okrągły (np. ZANO model 03.057). Ilość: 1 sztuka.
7.4
STOJAK NA ROWERY
Stojaki punktowe na rowery z rur o średnicy 60mm, ocynkowane, malowane proszkowo z wydłużoną nogą do zabetonowania w
podłożu (np. stojaki PALEPA DESIGN). Głębokość posadowienia min. 40cm. Stojaki usytuowane liniowo w odstępach 50cm na
długości 3m. Kształty i kolory stojaków zróżnicowane. Proponowana kolorystyka: czerwony, zielony, niebieski, pomarańczowy.
Kształt nr: 1,2,4,8. Ilość: 4 sztuki.
7.5
OGRODZENIE TERENU
Ogrodzenie z siatki wykonanej z drutu ocynkowanego, powleczonej PVC. Wymiary oczka: np. 50x 50mm. Siatka montowana do
systemowych słupków okrągłych. Słupki ocynkowane oraz powleczone od zewnątrz PVC i zamknięte kapturkiem. Wysokość
ogrodzenia 152cm. Kolor siatki oraz słupków: ciemny zielony.
5
(np. ogrodzenia Pantanet BETAFENCE). Ogrodzenie na fundamencie betonowym ciągłym, zagłębionym 60cm pod poziom terenu z
wyciągniętym cokolikiem h=10cm nad poziomem terenu.
Furtki uchylne oraz bramy zintegrowane z formą i systemem ogrodzenia. Konstrukcja ramy: profile stalowe o przekroju
kwadratowym. Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji: pokrycie ochronną warstwą cynku, a następnie malowanie metodą
proszkową. Wypełnienie ramy stanowi siatka o oczkach kwadratowych np. 50 x 50 mm przyspawana do ramy. Druty poziome siatki
są karbowane na każdym oczku. Kolor: jak kolor ogrodzenia, ciemna zieleń. Wysokość: dopasowana do wysokości ogrodzenia:
152cm. Szerokość furtki: 100cm. Szerokość bram rozwieranych dwuskrzydłowych: 300cm (brama symetryczna), 400cm (brama
asymetryczna). Akcesoria: furtka wyposażona w zamek wbudowany w ramę, zawiasy regulowane, domofon. Bramy rozwierane
wyposażone w zamek, rygiel oraz element blokujący bramę w pozycji otwartej (np. bramy i furtki Fortinet BETAFENCE).
Dodatkowo od strony wjazdu gospodarczego projektuje się bramę przesuwną: konstrukcja ramy, zabezpieczenie antykorozyjne oraz
wypełnienie jak dla bram rozwieranych. Światło przejazdu dla bramy przesuwnej: 450cm. Brama otwierana na pilota.
Ogrodzenie terenu w obrębie śmietnika: pełne, murowane (ogrodzenie pełny typ 1), gr. 25cm (np. pustaki betonowe drążone) z
rdzeniami żelbetowymi w rozstawie co 2.5m, strzemiona Ø6 co 15cm. Fundamentowanie 25x 40cm na głębokości min. 60cm p.p.t.
Całość otynkowana tynkiem dwuwarstwowym (obrzutka i narzut) i malowana białą farbą zmywalną do betonu (np. STO Lotusa).
Pod farbę stosować grunt głęboko penetrujący (np. Sto Prim Micro). Jako element zabezpieczający mur przed opadami
zastosowano od góry płyty VEROFILL zagruntowane i malowane - analogicznie jak ściana murowana. Grubość płyt 4 cm,
szerokość dopasowana do szerokości ściany murowanej. Wysokość ogrodzenia dopasowana do wysokości murków śmietnika.
7.6
GRAFIKI NAŚCIENNE
Wewnętrzna strona muru oporowego (od strony ogrodu przedszkolnego) przeznaczona pod wypełnienie grafiką. Szczegóły według
odrębnego opracowania graficznego.
8.
OPIS OBIEKTÓW KUBATUROWYCH
8.1
ŚMIETNIK
Konstrukcja ścian mieszana: z profili stalowych, ocynkowanych 50x 50mm oraz murowana z pustaków betonowych drążonych.
Element murowany otynkowany tynkiem dwuwarstwowym (obrzutka i narzut) i malowana farbą zmywalną do betonu. Cokół pokryty
tynkiem cokołowym o odporności na uderzenia 6J w kolorze szarym. Stelaż stalowy obudowany deskami modrzewiowymi 10x 2cm
układanymi w poziomie z przerwą szerokości 1cm. Deski impregnowane np. preparatem Sadolin Base – bezbarwne. Konstrukcja
zadaszenia drewniana z impregnowanych belek o przekroju 6x 10cm. Materiał pokrycia zadaszenia: blacha trapezowa ocynkowana,
powlekana TR-45 gr. 0,6mm, kolor grafitowy. Całość posadowiona na fundamencie betonowym. Minimalna głębokość posadowienia
dla słupków: 60 cm p.p.t. dla ścian: 85 cm p.p.t. Szczegóły wg opracowania w części rysunkowej (rys. A-3/1-3/6).
9.
PROJEKT ZIELENI
9.1
UZASADNIENIE DOBORU GATUNKOWEGO
Na projektowanym terenie przewidziane zostały następujące grupy roślinności: trawnik, polska łąka kwietna, drzewa, pnącza
Roślinność została dobrana w taki sposób aby podkreślić naturalny charakter terenu oraz wieloplanowość terenu.
Trawnik występuje na terenie wejściowym reprezentacyjnym oraz w centralnej części ogrodu przedszkolnego. Łąka kwietna została
zaplanowana w dalszej części ogrodu. Łąka stworzy w ogrodzie strefę zabaw eksploracyjnych a równocześnie ułatwi jego
pielęgnację. Zaprojektowane zostały 2 grupy gatunków drzew: świerki serbskie (Picea omorica), których starsze egzemplarze
utrzymują dolne gałęzie na obrzeżach terenu przedszkola; oraz sosny pospolite (Pinus sylvstris) zastosowane w strefie wejściowej
6
oraz w części pagórkowatej ogrodu przedszkolnego– dzięki ich parasolowatemu pokrojowi budynek przedszkola będzie widoczny, a
sosny wprowadzać będą w przyjazny naturalny świat. Dodatkowo zaprojektowane zostało drzewo soliterowe: sosna gęstokwiatowa
Pinus densiflora ‘Umbraculifera’ przy grupie trzech kamieni. W części ogrodu przy ul. Brzoskwiniowej oraz przy granicy działki od
strony północnej w części gospodarczej zachowanych zostanie 25 sztuk istniejących samosiewów Betula pendula. Na ogrodzeniu z
siatki zaplanowane zostały odporne kwitnące pnącza: Clematis ‘Last Dance’ gr. Tangutica – odmiana która kwitnie jesienią od
września do listopada oraz Clematis ‘Constance’ gr. Atrangene który z kolei kwitnie na wiosnę od kwietnia do maja.
9.2
SPECYFIKACJA MATERIAŁU ROŚLINNEGO.
9.2.1
Drzewa i Krzewy
Sadzonki powinny być zgodne z normą PN-R-67023 [3] i PN-R67022 [2] i właściwie oznaczone (nazwa łacińska, forma, wybór,
wysokość pnia, numer normy).
Sadzonki powinny być prawidłowo uformowane i charakteryzować się następującymi cechami:
pąk szczytowy przewodnika powinien być wyraźnie uformowany,
przyrost poprzedniego roku powinien wyraźnie i prosto przedłużać prosty przewodnik,
system korzeniowy powinien być skupiony i prawidłowo rozwinięty (na korzeniach szkieletowych występują liczne korzenie
drobne),
u roślin sadzonych z bryłą korzeniową, bryła powinna być prawidłowo uformowana i nie uszkodzona,
pędy korony u drzew i krzewów nie powinny być przycięte, chyba że jest to cięcie formujące,
pędy boczne korony drzewa powinny być równomiernie rozmieszczone,
blizny na przewodniku powinny być dobrze zarośnięte,
Wady niedopuszczalne drzew:
silne uszkodzenia mechaniczne roślin,
odrosty podkładki poniżej miejsca szczepienia,
ślady żerowania szkodników,
oznaki chorobowe,
zwiędnięcie i pomarszczenie kory na korzeniach i częściach naziemnych,
martwice i pęknięcia kory,
uszkodzenie pąka szczytowego przewodnika,
dwupędowe korony drzew formy piennej,
uszkodzenie lub przesuszenie bryły korzeniowej,
złe zrośnięcie odmiany szczepionej z podkładką.
Drzewa zastosowane w projekcie
lp. Nazwa łacińska
Nazwa polska
Ilość sztuk
1 Pinus sylvestris
Sosna pospolita
30
2 Picea omorka
Świerk serbski
5
pojemnik
Bryła + siatka
druciana
Bryła + siatka
druciana
Wysokość/szerokość
obwód pnia
150/180
140/160
7
3
Pinus densiflora
'Umbraculifera'
9.2.2
Sosna
gęstokwiatowa
1
C 10
50/60
odm.
Trawnik z rolki
Trawnik z rolki - rolowana darń odcinana z gruntu; typu uniwersalnego ( rekreacyjno-sportowa)
9.2.3
Trawnik z siewu
Gotowa mieszanka traw powinna mieć oznaczony procentowy skład gatunkowy, klasę normę wg której została wyprodukowana,
zdolność kiełkowania.
9.2.4
Polska łąka kwietna
Mieszanka nasion do zakładania łąki wieloletniej koszonej raz lub dwa razy do roku, na szeroki zakres gleb przeciętnych.
Skład:
Jaskier ostry Ranunculus acris
Komonica zwyczajna Lotus corniculatus
Firletka poszarpana Lychnis flos-cuculi
Złocień zwyczajny Leucanthemum vulgare
Świerzbnica polna Knautia arvensis
Brodawnik zwyczajny Leontodon hispidus
Kozibród łąkowy Tragopogon pratensis
Krwawnik pospolity Achillea millefolium
Wyka ptasia Vicia cracca
Chaber łąkowy Centaurea jacea
Marchew dzika Daucus carota
Chaber austriacki Centaurea phrygia
Krwiściąg lekarski Sanguisorba officinalis
Bukwica pospolita Stachys officinalis
Mak polny Papaver rhoeas (jako przedplon)
9.2.5
Pnącza
Do sadzenia najlepiej nadają się rośliny uprawiane w wcześniej w pojemnikach z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym i
zdrewniałymi pędami u podstawy.
Pnącza zastosowane w projekcie
lp. Nazwa łacińska
Nazwa polska
Ilość
sztuk
pojemnik
wielkość
wymagania jakościowe
8
Clematis ‘Last Dance’ gr. Powojnik odm. gr.
1
Tangutica
Tangutica
Clematis ‘Constance’ gr. Powojnik odm. gr.
2
Atrangene
9.3
Atrangene
60
P9 + bambus
60-80
60
P9 + bambus
60-80
nie mniej niż 2 silne pędy
szkieletowe
nie mniej niż 2 silne pędy
szkieletowe
TRANSPORT I PRZECHOWYWANIE ROŚLIN
Szczególną uwagę należy zwrócić już w szkółce i podczas transportu na zabezpieczenie systemu korzeniowego i pędów
przed uszkodzeniami. Wszelkie uszkodzenia i złamania powinny być oczyszczone a rany zabezpieczone odpowiednim
środkiem.
Rośliny kopane z bryłą korzeniową - drzewa rosnące w polu powinny być wykopane z odpowiednią bryłą korzeniową.
System korzeniowy należy przenosić z substratem, w którym rosła roślina i starannie opakować odpowiednim materiałem.
Bryła korzeniowa powinna być nienaruszona, wolna od chwastów i starannie zabezpieczona do momentu zakończenia
sadzenia.
Rośliny kopane z gołym korzeniem - powinny być to rośliny przynajmniej dwukrotnie przesadzane w cyklu produkcyjnym z
dobrze ukształtowanym systemem korzeniowym. Rośliny należy wykopać tak, by zachować strukturę systemu
korzeniowego (również drobne korzenie). Korzenie muszą być zabezpieczone od momentu wykopania roślin w szkółce do
czasu sadzenia. W tym czasie korzenie należy zabezpieczyć przed wyschnięciem i przemrożeniem poprzez zadołowanie,
okrycie słomą lub innym odpowiednim materiałem.
Rośliny z uprawy kontenerowej - rośliny powinny rosnąć przynajmniej jeden, pełny sezon wegetacyjny w kontenerach, z
których będą sadzone, mieć dobrze wykształcony, ale nie przerośnięty system korzeniowy i prawidłowo rozwiniętą część
naziemną. Przerośnięty, zbyt zagęszczony system korzeniowy należy przed posadzeniem odpowiednio rozluźnić. Przed
sadzeniem rośliny w kontenerach należy dobrze nawodnić.
Czas pomiędzy wykopaniem materiału roślinnego a jego posadzeniem powinien być skrócony do minimum. Należy dopilnować, aby
materiał zapakowany w szkółce nie przesechł podczas transportu
Jeżeli rośliny nie mogą być posadzone w dniu ich dostarczenia materiał powinien być odpakowany i przechowywany w następujący
sposób:
rośliny w kontenerach powinny być przechowywane w miejscu zacienionym z możliwością podlewania;
wszystkie inne powinny być zadołowane lub korzenie powinny zostać obsypane substratem i być przechowywane w
ocienionym miejscu.
9.4
SADZENIE MATERIAŁU ROŚLINNEGO
9.4.1
Sadzenie drzew i krzewów
Przygotowanie podłoża dla sadzenia drzew i krzewów.
Przed przystąpieniem do sadzenia konieczne jest usunięcie gruzu, zanieczyszczeń po budowie . Przed przystąpieniem do sadzenia
glebę należy przygotować i uprawić. Do najważniejszych czynności związanych z przygotowaniem gleby należy stworzenie
odpowiedniej struktury i dostarczenie materiału organicznego. Dołki należy zaprawić do połowy ziemią kompostową.
Terminy sadzenia
9
drzewa i krzewy uprawiane w pojemnikach - cały sezon wegetacyjny (z zapewnieniem obfitego podlewania po
posadzeniu)
drzewa z bryłą korzeniową lub "gołym korzeniem" - termin wiosenny (15.III-15.IV ) lub jesienny (15.X-15.XI)
Warunki podczas sadzenia roślin
Sadzenie powinno odbywać się w chłodne, wilgotne dni. Sadzenie należy wstrzymać jeżeli warunki zewnętrzne mogą niekorzystnie
odbić się na wzroście roślin lub powodują degradację gleby. Należy unikać warunków, które utrudniają przyjęcie się roślin jak:
zalane doły przeznaczone do sadzenia, zbite podłoże, stagnująca woda w miejscach sadzenia, mocno zamarznięta ziemia,
długotrwałe, silne, mroźne wysuszające wiatry itp.
Techniki sadzenia drzew i krzewów
Drzewa sadzimy w dołach, których głębokość i szerokość powinna umożliwiać swobodne włożenie i rozłożenie systemu
korzeniowego. Głębokość trzeba dostosować tak, aby roślina znalazła się na tej samej głębokości, na jakiej rosła w szkółce. Zbyt
głębokie lub płytkie posadzenie może utrudnić przyjęcie i wzrost roślin. Doły powinny być wykopane przed przywiezieniem roślin,
aby nadmiernie nie przesuszać korzeni. Podczas kopania dołu nie należy mieszać warstwy urodzajnej z podglebiem .Każdą z tych
warstw należy usypać na osobny kopczyk. Przed posadzeniem należy zadbać o elementy podtrzymujące np.: wbić pale, do których
będą przywiązane rośliny. Złamane i uszkodzone korzenie należy obciąć ostrym sekatorem. Nie można dopuścić do przesuszenia
bryły korzeniowej. Po umieszczeniu rośliny w dole korzenie należy zasypać sypką ziemią, w celu równomiernego zasypania korzeni.
Na spód należy nasypać warstwę urodzajną, a na wierzch warstwę podglebia. Po zasypaniu połowy należy ziemię przydeptać.
Następnie należy dołek zasypać i uformować miskę wokół rośliny oraz podlać wodą ( ok.10 l ). Teren wokół rośliny należy
ściółkować 5 cm warstwą kory.
Sadzone drzewa należy zabezpieczyć przed podgryzaniem przez zwierzęta poprzez zamontowanie osłonki zabezpieczającej
dopasowującej się do pnia (samozamykająca - owija się samoczynnie wokół pnia) i rozszerzającej się wraz ze wzrostem jego
obwodu. Osłonka jest ażurowa, co zapewnia dobrą cyrkulację powietrza wokół pnia. Wykonana jest z tworzywa sztucznego.
9.4.2
Sadzenie pnączy
Pnącza można sadzić przez cały sezon wegetacyjny od kwietnia do października. Powojniki powinno się sadzić w doły o wymiarach
60 x 60 cm, na dnie których umieszczony jest drenaż z drobnych kamieni, na dno dołu układamy warstwę obornika lub ziemi
kompotowej a następnie mieszankę miejscowej ziemi z torfem i ziemią kompostową. Pnącza sadzimy co 1,5 metra w dwóch
rzędach. Rozstawa między rzędami wynosi 0,5 metra.
9.4.3
Zakładanie trawnika z rolki
W czasie, gdy jest ciepło należy chronić nierozłożoną trawę z rolki, przez ułożenie stosów w cieniu i przykrycie ich wilgotnymi
workami jutowymi i/ lub intensywne podlanie.
Koniecznie należy zdjąć folię, która zabezpiecza trawę na palecie w trakcie transportu!! Żyjące w glebie mikroorganizmy generując
ciepło i wydalając dwutlenek węgla, w ciągu 24 h do 48 h mogą spowodować wzrost temperatury do ponad 70 C. Pozostawienie
trawy owiniętej folią, niepotrzebnie naraża ją na zaparzenie.
By ułatwić darni przyjęcie się na nowym stanowisku, wskazane jest układanie trawy na wilgotnym na 15 cm w głąb podłożu.
(Obszar, na którym ma być rozkładany trawnik z rolki najlepiej podlać intensywnie dzień wcześniej, gleba będzie wilgotna, ale górna
warstwa zdąży lekko przeschnąć, co znacznie ułatwi chodzenie i noszenie ciężkich rolek.)
10
Trawnik należy rozkładać niezwłocznie po dostarczeniu na miejsce przeznaczenia.
Podlewać należy w ciągu 30 minut od rozłożenia.
Należy rozpocząć układanie trawy wzdłuż najdłuższej prostej linii, dociskając krawędzie oraz końce na wprost siebie ściśle, bez
naciągania. Należy unikać szpar, luk oraz nachodzenia na siebie brzegów sąsiadujących rolek. Należy zakładać pasy w każdym
rzędzie jak cegły w murze, używając dużego ostrego noża do przycinania brzegów. Należy unikać pozostawiania na zewnątrz
krawędzi małych pasków, ponieważ łatwo będą wysychać. Na zboczach rolki trawy należy układać w poprzek stoku i w razie
konieczności, przyszpilić kołkami. Po rozłożeniu trawy należy zwałować cały obszar w celu poprawienia kontaktu rolki z glebą oraz
usunięciu kieszeni powietrznych. Należy prowadzić wał w poprzek rozłożonych rolek, co uchroni przed ich naciąganiem.
W czasie pierwszych dwóch tygodni unikać użytkowania nowego trawnika.
9.4.4
Zakładanie trawnika z siewu
Wymagania dotyczące wykonania robót związanych z trawnikami są następujące:
•
teren pod trawniki musi być oczyszczony z gruzu i zanieczyszczeń,
•
przy zakładaniu trawników na gruncie rodzimym krawężnik powinien znajdować się 2 do 3 cm nad terenem,
•
teren powinien być wyrównany i wyprofilowany,
•
trawniki na projektowanym terenie zostaną założone na 10 cm warstwie ziemi urodzajnej, która nie powinna zawierać
więcej aniżeli 20% materii organicznej,
•
rozścieloną ziemię urodzajną 10 cm należy wzbogacić w nawozy mineralne (np. azofoskę, dawka 5 kg/100m2) i
wymieszać nawóz z ziemią,
•
przed siewem nasion traw, ziemię należy wałować wałem gładkim, a potem wałem - kolczatką lub zagrabić,
•
siew powinien być dokonany w dni bezwietrzne,
•
okres siania - termin zakładania trawnika należy przewidzieć na późne lato (przełom VIII/IX) lub wczesną jesień,
ewentualnie drugi termin – wiosnę (od 15 IV do 15 V),
•
nasiona traw wysiewane są w ilości od 1 do 4 kg na 100 m2
•
w celu równomiernego wysiew nasion należy użyć siewnika do trawy,
•
przykrycie nasion - przez przemieszanie z ziemią grabiami lub wałem kolczatką,
•
po wysiewie nasion ziemia powinna być wałowana lekkim wałem w celu ostatecznego wyrównania i stworzenia dobrych
warunków dla podsiąkania wody. Jeżeli przykrycie nasion nastąpiło przez wałowanie kolczatką, można nie stosować wału
gładkiego,
•
9.4.5
po wysianiu nasiona powinny znaleźć się na głębokości 0.5- 1 cm pod powierzchnią ziemi.
Zakładanie polskiej łąki kwietnej
Łąkę najłatwiej założyć jest na terenie pozbawionym rośliności i odchwaszczonym. Przed zaoraniem należy wcześniejszą roślinność
spryskać Roundupem lub podobnym herbicydem szybko rozkładającym się. Po kilku dniach teren zaorać i zbronować lub
przygotować ręcznie przekopując łopatą i motyką. Ważne aby glebę bardzo starannie rozdrobnić, w celu zapewnienia dobrych
warunków do kiełkowania nasion. Po przygotowaniu gleby należy odczekać ok. 2-3 tygodnie, aby wykiełkowały nasiona chwastów
11
wydobytych na powierzchnię przy przygotowaniu gleby, które znowu niszczymy Roundupem. Dopiero po tym zabiegu znowu
wysiewamy nasiona.
Nie stosujemy nawożenia. Gatunki łąkowe mają różnorodne wymagania co do kiełkowania - jedne kiełkują szybko bez spoczynku,
inne wymagają niższej lub wyższej temperatury, a nieliczne gatunki muszą przejść okres spoczynku w zimnej i wilgotnej glebie.
Dlatego też kiełkowanie łąki jest nierównomierne, a czas wysiewu mało ważny o ile zapewnimy wysoką wilgotność gleby w
pierwszych miesiącach. Stosuje się różne terminy siewu np. wczesna wiosna (marzec-maj), późna jesień po pierwszych silnych
przymrozkach (listopad) - rośliny wykiełkują wiosną, a także okres letni, jeśli zapewnimy podlewanie.
Do wysiewu najlepiej zmieszać nasiona z trocinami lub piaskiem (jedno wiaderko na kilkadziesiąt gramów nasion) aby zapewnić
równomierność obsiewu. Zalecana gęstość siewu wynosi 1,5-2 g mieszanki na 1 m kw. lub 0,5-1 g mieszanki zmieszane z 2 g
mieszanki traw łąkowych, najlepiej kostrzewy czerwonej. Wysiane nasiona nie powinny być przykryte glebą (niektóre wymagają do
kiełkowania światła), wystarczy jeśli glebę lekko ubijemy mechanicznie, aby nasiona miały kontakt z wilgotną glebą.
Zagrożenia dla nowo założonej łąki to po pierwsze możliwość obumarcia młodziutkich siewek wskutek suszy lub nagłych mrozów a
po drugie pojawienie się chwastów, które zagłuszą rośliny łąkowe, dlatego tak istotne jest zupełne odchwaszczenie gleby - pielić
możemy tylko kiedy jesteśmy pewni, że usuwamy chwasty, a nie wysiane rośliny. Wiele chwastów rośnie szybko, ale są wrażliwe na
koszenie, dlatego możemy je wyniszczyć kosząc teren kosiarką ustawioną w najwyższym położeniu (wysokość koszenia 10-15 cm).
Właściwe rośliny łąkowe będą jeszcze niższe albo łatwo zregenerują przycięte pędy.
9.5
PIELĘGNOWANIE MATERIAŁU ROŚLINNEGO
9.5.1
Drzewa i krzewy.
Jednym z podstawowych czynności jest ograniczanie strat wilgotności. Jeżeli po posadzeniu jest mało opadów należy przystąpić do
podlewania roślin. W utrzymywaniu wilgotności gleby może pomóc ściółkowanie. Ważnym zabiegiem jest też odchwaszczanie i
zwalczanie chwastów, dlatego niezmiernie istotnym jest oczyszczenie gleby jeszcze przed posadzeniem roślin, unikanie
niepewnych kompostów. Dopuszczane jest ewentualnie stosowanie preparatów chwastobójczych.
9.5.2
Pnącza.
Pnącza z grupy Atragene nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, są proste w uprawie. Nie wymagają cięcia, gdy
nadmiernie się rozrosną można je przyciąć po kwitnieniu.
Pnącza z grupy Tangutica można ciąć silnie lub słabo. Przycięte silniej rozpoczną kwitnienie później o 3-6 tygodni. Co kilka lat
należy je silnie przyciąć w celu odmłodzenia.
9.5.3
Trawniki
Pielęgnowanie młodego trawnika z siewu sprowadza się do koszenia, nawadniania, zasilania i odchwaszczania. Pierwsze koszenie
należy przeprowadzić gdy trawa ma ok.10 cm, przy czym skracamy ją o połowę. Pomaga to odpowiedniemu rozrośnięciu się trawy.
W kolejnych koszeniach trawnika z siewu oraz trawnika z rolki trawę redukujemy o 3 cm Do koszenia używamy ostrych narzędzi
zazwyczaj kosiarek. Ważne jest regularne koszenie, gdyż to gwarantuje dobry wygląd trawnika. Dodatkowo co 3-4 koszenia
12
powinno się nawozić. Po każdym koszeniu powinno się wygrabiać suche liście a w okresie suszy odpowiednio nawadniać. W celu
zagęszczenia trawnika można także okresowo przeprowadzać aerację wgłębną
9.5.4
Łąka kwietna.
Aby zapobiec inwazji roślinności leśnej i zaroślowej łąka musi być koszona. Poszczególne gatunki łąkowe różnie reagują na
koszenie. Tradycyjnie użytkowane łąki kośne zwykle koszone są dwa razy do roku, czasem trzy razy lub raz w roku lub tylko raz na
dwa lata.
Dla zapewnienia obfitego kwitnienia jak największej ilości gatunków najlepsze efekty daje koszenie raz w roku na początku lata
(czerwiec - lipiec). Częstsze koszenie ułatwia chodzenie po łące ale ogranicza ilość gatunków kwitnących latem. Z reguły większe
gatunki łąkowe (chaber łąkowy i austriacki, świerzbnica polna, kozibród, przytulia właściwa i biała itp.) rozwijają się lepiej przy
rzadkim koszeniu (raz w roku lub raz na kilka lat), a niższe gatunki lepiej rosną na łąkach kilka razy w roku. Nigdy nie kosimy łąki
wcześniej niż w czerwcu, ponieważ istnieje duża grupa bardzo ozdobnych gatunków kwitnących w maju i czerwcu, które wyginęłyby
stopniowo jeśli zostaną skoszone za wcześnie. Jeśli zależy nam jedynie na tych wcześnie kwitnących gatunkach (firletka, złocień,
brodawnik, mniszek, jaskry) to od czerwca, po ustaniu ich kwitnienia, łąkę kosić można nawet co trzy tygodnie. Ograniczy to jedynie
prawie zupełnie kwitnienie późnoletnich gatunków. Bardzo ważne jest aby zostawić skoszoną trawę na łące, żeby mogły wyschnąć i
wysypać się nasiona zawiązane przez rośliny. Po kilku dniach siano usuwamy lub palimy na miejscu.
Większość gatunków łąkowych jest wieloletnia. Niektóre z gatunków kwitną już w pierwszym roku, inne po 2-3 latach. Nieliczne
gatunki łąkowe są dwuletnie (kwitną w drugim roku i obumierają wydając nasiona kminek, marchew dzika), a jedynie szelężnik jest
gatunkiem jednorocznym.
13