prof. dr hab. Krystyna Cholewicka
Transkrypt
prof. dr hab. Krystyna Cholewicka
prof. dr hab. Krystyna Cholewicka-Goździk Analiza SWOT – instrument wyboru strategii i polityki jakościowej 1. Czym jest strategia W bogatej literaturze na temat zarządzania można spotkać wiele definicji strategii. Nie jest moim celem ich analiza, niemniej uważam za konieczne przedstawienie najbardziej istotnych określeń z punktu widzenia polityki jakościowej organizacji. „Strategia jest rozumiana jako pewien plan działania organizacji związanej z jej pozycją w otoczeniu (obecną i przyszłą) oraz pewien względnie trwały i konkretny sposób działania” 1/ Jak pisze K. Obłój w jednej z następnych swoich książek „strategia jest wyznaczaniem kursu między” Scyllą wpływów otoczenia a Charybdą autotelicznych wyborów 2/ W najbardziej prostym ujęciu można powiedzieć, że strategia wyznacza kierunek działania organizacji, jest zbiorem długookresowych celów i działań mających zapewnić realizację wizji organizacji w sposób zgodny z przyjętą misją. Na ogół panuje zgodność, co do tego, iż wizja jest obrazem przyszłości, wyraża stan do którego firma zmierza, a także zbiór podstawowych wartości. Misja natomiast określa cel istnienia organizacji, jej podstawowe zadania w istniejącym otoczeniu. Z tworzeniem i wyborem strategii wiąże się wiele podejść do analizy strategicznej firmy, określenia źródła przewagi konkurencyjnej na rynku, pożądanej pozycji wynikającej z silnych stron organizacji i możliwości jakie stwarza otoczenie. 1/ 2/ K. Obłój „Zarządzanie strategiczne” w pracy zbiorowej „Zarządzanie” pod red. A. Koźmińskiego i W. Piotrowskiego , W –wa 1996 s. 163 K. Obłój „Strategia organizacji” PWE W-wa 2007. s. 383 2 2. Typy przywództwa jako podstawa strategii W literaturze dotyczącej zarządzania wyodrębnia się wiele typów strategii klasyfikowanych z punktu widzenia charakteru modelu funkcjonowania firmy udziału, w rynku, czy dominującego źródła przewagi konkurencyjnej. Wszystkie możliwe typy strategii mogą stanowić pożyteczny przykład dla firm, które stoją przed problemem diagnozy swojej dotychczasowej strategii, jej rewitalizacji, bądź uznania potrzeby jej sformułowania. Badania marketingowe wskazują, że dla skutecznego i efektywnego rozwoju organizacji najbardziej wskazany jest wybór strategii opartej na dotychczasowych, bądź możliwych do uzyskania źródłach przewagi konkurencyjnej. Z tego punktu widzenia możemy wyodrębnić strategie: • przywództwa w dziedzinie kosztów, charakterystyczne dla firm nie mających ambicji dostarczania produktów z najwyższej półki, najbardziej wymagającym i zasobnym w środki płatnicze klientom. Strategie oparte na przywództwie kosztów (osiąganiu relatywnie najniższych kosztów przy danym poziomie jakości) są związane na ogół z dużą skalą produkcji, żelazną dyscypliną modelu funkcjonowania, spartańską kulturą działania. Charakterystycznym przykładem takiej strategii jest Ford, który w latach dwudziestych XX wieku produkował ponad 2 miliony rocznie identycznych egzemplarzy słynnego czarnego modelu T, wykorzystując duży popyt nabywców i równocześnie efekty płynące z powtarzalności działań. • przywództwa opartego na relacji jakość – cena, czyli na wartości jaką oferuje dostawca klientowi. Klasycznym przykładem jest tu strategia General Motors, zapoczątkowana przez Alfreda P. Sloana, który dla przezwyciężenia dominacji Forda. Nie mogąc konkurować z nim poziomem kosztów podzielił rynek na pięć 3 segmentów. Każdemu segmentowi oferował odrębny model, z których każdy był jednocześnie najdroższym i najsprawniejszym samochodem w niższym przedziale cen oraz najtańszym i najprostszym w kolejnym wyższym przedziale 3/ . Strategia ta stała się wzorcem dla wielu producentów przez kilkadziesiąt lat, którzy z wartości dla klienta oraz poszczególnych jej atrybutów uczynili symbol swej działalności (np. Sony – innowacyjność, Toyota – doskonałość. General Electric – kompleksowość obsługi. Jedną z głównych zasad strategicznego zarządzania jakością jest dostarczenie klientowi wartości przekraczającej jego wymagania i wykraczającej poza standardową pozycję dostawcy w relacjach z odbiorcą. Stąd omawiając typy strategii marketingowych opartych na jakości konieczne jest wyróżnienie, jako źródła przewagi konkurencyjnej systemu zarządzania relacjami z klientem, metod poznawania jego oczekiwań, wspólnego rozwiązywania problemów klienta, które wyłaniają się w eksploatacji. Np. firma General Electric światowy lider w swoim sektorze, w końcu lat dziewięćdziesiątych XX wieku zaoferowała swoim klientom pełny serwis używanych maszyn bez względu na źródło ich pochodzenia. Oznaczało to przejęcie planowania i realizacji remontów wszystkich maszyn oraz nadzór nad bieżącym utrzymaniem ruchu. Strategia oparta na monopolizacji systemu obsługi może z czasem przekształcić się w barierę „wejścia” dla konkurentów oraz najbardziej atrakcyjną dla dostawcy strategię tworzenia i kontroli standardów. • Strategia różnicowania, odróżnienia od konkurencji bazująca na unikalnych cechach produktu, trudnych do skopiowania przez pozostałych konkurentów, aczkolwiek w dzisiejszej epoce powszechnego naśladownictwa, skopiowanie standardów technicznych, wzornictwa, czy zarządzania relacjami z klientem jest tylko kwestią czasu i możliwości 3/ por. K. Obłój „Strategia organizacji” op. cit. S. 415 4 zaangażowania odpowiedniego kapitału. Źródłem zróżnicowania może być np. specyficzne wzornictwo, sposób sprzedaży (por podstawy sukcesu IKEA) doskonałość w dostosowaniu produktu do potrzeb i oczekiwań określonego segmentu klientów (TOYOTA), logistyka dostaw (np. doświadczenia firmy Pizza Domino, wchodzącej na rynek w epoce powszechnej dominacji sieci Pizza Hut, odrębność systemów operacyjnych komputerów Apple oraz wiele innych. Kluczowym pytaniem nasuwającym się przy formułowaniu strategii zróżnicowania jest określenie opłacalności angażowanych środków oraz przewidywanego okresu, w którym pozostanie ona wyróżnikiem danej organizacji, a także rzeczywistych konkurentów gotowych do naśladownictwa bądź dostarczania na rynek „groźnych” substytutów. Np. menedżer Apple John Salley popełnił błąd uważając, iż jego konkurentem jest IBM, a nie Microsoft, który zdominował rynek systemem operacyjnym Windows. • Strategia koncentracji przyjmuje jako podstawę rozwoju firmy wybrany produkt odpowiadający potrzebom stosunkowo wąskiego segmentu klientów. Produkt ten staje się z czasem specjalnością dostawcy, jego standard decyduje o wizerunku firmy na rynku, czytelności jej marki, a segment rynku jest pogłębiany i poszerzany choćby o nowe regiony działania. Strategia ta zakłada budowę siły konkurencyjnej wokół tzw. „core value”, czyli rdzenia działania firmy, zapewniając relatywnie równomierny wzrost rynku i kierując uwagę na podejmowanie produkcji w pokrewnych dziedzinach, zmniejszając tym samym koszty innowacji i ryzyko wprowadzania ich na rynek. • Strategie oparte o tworzenie sieci powiązanych firm wzajemnie komplementarnych (wspomagających się) dają zmniejszenie kosztów i ryzyka, bogatszą komunikację i wymianę doświadczeń, wspólne rozwiązywanie problemów benchmarkingu (np. General Electric stworzył Best Practices Group dla udostępnienia wzajemnie wiedzy). 5 Przedstawione typy strategii nie wyczerpują bogatej listy ich rodzajów wymienianych w literaturze i spotykanych w praktyce zarządzania. Mają one jednak istotne znaczenie dla skuteczności i efektywności systemów zarządzania jakością w organizacjach prowadzących działalność na konkurencyjnym rynku. 3. Jakość produktu najważniejsze źródło przewagi W literaturze na temat współczesnego marketingu panuje zgodność, co do tego, iż jakość jest najważniejszym źródłem przewagi konkurencyjnej. Dla wielu klientów wysoka jakość jest źródłem ich lojalności. Lojalność zapewnia utrzymanie klientów, umożliwia świadome zarządzanie cyklem życia klienta, realizację wartości klienta w pełnym cyklu jego życia poprzez dostarczanie mu przekraczającej oczekiwania klienta – propozycji wartości. To nie jest gra słów. W obecnym świecie wartość dla klienta daleko wykracza poza jakość samego produktu. Pazerna konkurencja między dostawcami o utrzymanie klienta zmusza dostawcę do troski o tzw. produkt całkowity. Wartość dla klienta, skłaniająca go do dokonania zakupu kształtują: • parametry produktu takie jak: – uniwersalność jego zastosowań, – podstawowe funkcje użytkowe – bezpieczeństwo eksploatacji, – wygoda obsługi, – oddziaływanie na środowisko, – estetyka, czy szerzej emocje jakie wywołuje wyrób, – niezawodność, – trwałość techniczna, której znaczenie coraz bardziej maleje wobec postępu technicznego, dyktującego coraz krótszy okres użytkowania trwałość ekonomiczna, zwana również zużyciem moralnym. 6 – koszty produkcji i koszty eksploatacji kształtujące w dużym stopniu cenę dla producenta i odbiorcy, a tym samym efektywność eksploatacji, • warunki dostawy, sposób przyjmowania zamówienia odbiorcy, termin i sposób dostawy, ewentualna pomoc dostawcy w instalacji wyrobu i likwidacji produktu po zakończonym procesie eksploatacji, • warunki zapłaty, ewentualne kredytowanie przez dostawcę zakupu, stosowanie cen promocyjnych, cen wyprzedaży, • serwis usług posprzedażnych, tj. usług gwarancyjnych i po upływie gwarancji, • dodatkowe bonusy udzielane przez dostawcę, których klient ma prawo się nie spodziewać, ale które wywołują jego zachwyt i wpływają na lojalność, • marka producenta i produktu, wielu klientów przy zakupie kieruje się dotychczasowym zaufaniem do dostawcy, wynikającym z pozytywnych doświadczeń z dotychczas użytkowanych produktów, • miejsce dokonywania zakupu przy sprzedaży bezpośredniej, np. elegancki salon sprzedaży, a nie stragan ulicznego sprzedawcy, nie posiadającego pewnych rekomendacji, • formy promocji, stanowiące element zarządzania relacjami z klientem. Kształtowanie wartości dla klienta jest rezultatem: • po pierwsze działań podejmowanych we wszystkich ogniwach łańcucha wartości, który osobiście utożsamiam z łańcuchem jakości. Łańcuchy te przebiegają od fazy tworzenia bądź wydobycia surowców (pole uprawne, las, kopalnia) poprzez przetwórstwo, dostawę, eksploatację aż po świadome unicestwienie wyrobu po zakończonym użytkowaniu. Czyli 7 zarządzanie jakością obejmuje pełny cykl życia produktu we wszystkich jego fazach. • Po drugie jest wynikiem procesu użytkowania, który tworzą sprzężenia zwrotne między produktem – użytkownikiem – środowiskiem eksploatacji. Każdy produkt posiada swoją genetyczną strukturę będącą źródłem potencjalnej wartości dla klienta (użytkownika). Realizacja rzeczywistej wartości przez użytkownika jest rezultatem jego indywidualnych subiektywnych potrzeb i wymagań, a także umiejętności posługiwania się produktem i wykorzystania jego genetycznych właściwości oraz czynników określających środowisko eksploatacji. W skrócie można powiedzieć, że: – środowisko eksploatacji budzi i kształtuje potrzeby użytkowników, rodzi wymagania, które z natury mają charakter subiektywny, ponieważ każdy z nas inaczej reaguje na zunifikowane siłą rzeczy produkty wytwarzane według standardowych wzorców lub procedur. Ponadto środowisko eksploatacji może być źródłem naturalnych ograniczeń potencjalnej jakości produktu. Warunki przyrodnicze, normy prawne (np. ograniczenia prędkości samochodów dostępu do określonych stref, emisji zanieczyszczeń), warunki techniczne (np. brak sieci telefonii komórkowej) decydują o faktycznych możliwościach wykorzystania produktu przez potencjalnych użytkowników. Złożony charakter procesu spełnienia wymagań odbiorcy, których on sam ma prawo nawet nie dostrzegać, jest jednym z czynników decydujących o potrzebie kompleksowego podejścia do planowania, projektowania, wytwarzania i użytkowania jakości. • po trzecie zarządzanie jakością obejmuje wszystkie funkcje spełniane w organizacji, dotyczy wszystkich pracowników od najwyższego kierownictwa po inżynierów serwisu. Bez zaangażowania najwyższego kierownictwa, które musi określić strategię firmy, jej politykę jakości, 8 docelowy segment klientów, zasoby, środki niezbędne do realizacji wybranej, monitorowanej i zakomunikować pracownikom rewitalizowanej strategii, a następnie cele firmy i ich zadania operacyjne, przekonać ich o słuszności przyjętych celów – nie może być mowy o świadomym zarządzaniu jakością. Na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat powstało wiele systemów zarządzania jakością. Mają one różne cele, odznaczają się bardziej lub mniej ogólną możliwością zastosowań tj. ściśle branżowym lub międzybranżowym charakterem, większym lub mniejszym stopniem sformalizowania. Ich wspólną cechą jest strategiczne podejście do zarządzania organizacją, która realizuje przyjętą wizję i misję, dąży do trwałej przewagi konkurencyjnej, pogłębienia i rozszerzenia rynków. Przykłady tzw. firm wizjonerskich wskazują, że wiele z nich istnieje wprowadzanie innowacji produktowych, po to by poprzez stałe procesowych, surowcowych, organizacyjnych zaspakajać wymagania klientów bardziej wszechstronnie, skuteczniej, i efektywniej. organizacyjne, są Firmy te dyktują przedmiotem stałego standardy techniczne benchmarkingu ze strony najpoważniejszych konkurentów, naśladownictwa i wreszcie podziwu klientów i użytkowników. Wybór strategii firmy wymaga przeprowadzenia analizy SWOT oceniającej dotychczasową pozycję firmy na konkurencyjnym rynku, a także przeprowadzenia analizy wartości oferowanej przez organizację klientowi, obejmującej tzw. produkt całkowity, czyli wszystkie atrybuty produktu wpływające na decyzję zakupu, kształtujące lojalność klienta i tym samym utrwalające pozycję firmy na rynku. 9 4. Cele i zakres analizy SWOT W literaturze na temat zarządzania strategicznego analizie strategicznej poświęcono wiele miejsca. Wśród pozycji polsko języcznych szczególnie wysoko pod względem poziomu merytorycznego, a także prostoty ujęcia, trudnego przecież tematu, oceniam książkę prof. Marii Romanowskiej i prof. Grażyny Gierszewskiej pt.: „Analiza strategiczna przedsiębiorstwa”, której III wydanie ukazało się w 2007 roku. Szczególnie wyróżniam przystępność ujęcia tematu, zestaw zamieszczonych ćwiczeń przeznaczonych nie tylko dla studentów, ale i dla menedżerów i konsultantów opracowujących, bądź rewitalizujących strategię swoich organizacji. Autorki omawiają wiele metod analizy strategicznej opracowanych na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat przede wszystkim przez Amerykanów. Analiza SWOT (Strengths – silne strony organizacji, Weaknesses – słabe strony, Opportunities – szanse w otoczeniu, Threats – zagrożenia w otoczeniu) przedsiębiorstwa jest jedną w z najstarszych konkurencyjnym metod otoczeniu, diagnozy sytuacji relatywnie prostą w opracowaniu, mogącą znaleźć zastosowanie w wielu sektorach, na różnych szczeblach podejmowania decyzji, a przede wszystkim dla opracowania bądź rewitalizacji strategii. Według cytowanych powyżej autorek analiza SWOT nie jest metodą analizy strategicznej, lecz algorytmem procesu jej przeprowadzenia, propozycją diagnozy sytuacji przedsiębiorstwa. Może stanowić wszechstronną ocenę zewnętrznych i wewnętrznych czynników określających bieżący i potencjalny rozwój firmy4). H. Weilirch proponuje określenie analizy akronimem TOWS dla podkreślenia wagi analizy otoczenia, które powinno być punktem wyjścia dla diagnozy wewnętrznych mocnych i słabych stron firmy w celu ich wykorzystania dla eliminacji zagrożeń i wzmocnienia szans występujących w otoczeniu. 4) por op. cit. s. 235 i dalsze 10 Spośród wielu metod badania konkurencyjnego otoczenia, w którym działa firma analiza TOWS/SWOT stanowi jedną z najprostszych. Nie wymaga przy tym objęcia badaniem wszystkich czynników, zależnie od potrzeb tj. celu oceny, poziomu podejmowanych decyzji może skupić się na tzw. kluczowych czynnikach sukcesu, wywierających najsilniejszy wpływ na skuteczność i efektywność realizowanej strategii. Typowy model analizy TOWS/SWOT Zewnętrzne Wewnętrzne Szanse (O) Zagrożenia (T) Silne strony (S) Słabe strony (W) pozytywne negatywne Analiza TOWS/ SWOT prowadzi do sformułowania czterech sytuacji: 1. Sytuacji ST (maxi – mini) polegającej na minimalizowaniu negatywnego wpływu otoczenia oraz wykorzystaniu przeważających mocnych stron przedsiębiorstwa (np. wysokiego poziomu parametrów jakości, zdolności szybkiego wprowadzania innowacji, szybkiego doskonalenia procesów obsługi klienta itd. 2. Sytuacji SO (maxi – maxi) polegająca na wykorzystaniu mocnych stron firmy, np. zaufania odbiorcy do marki oraz wzmocnienia szans zewnętrznych np. nowych możliwości ekspansji na rynku. 11 3. Sytuacji WO (mini – maxi) eliminującej wewnętrzne słabości np. mankamenty zarządzania relacjami z klientami, brak informacji zwrotnej o reakcji klienta na proponowaną mu ofertę wartości oraz skierowaną na wzmocnienie szans jakie stwarza nie występowanie konkurencyjnego otoczenia. 4. Sytuację WT (mini – mini) firma działa w otoczeniu zagrożeń, a także nie posiada silnych stron, które mogłyby przezwyciężyć zewnętrzne zagrożenia. Charakterystyczną sytuacją w takim przypadku jest np. występowanie tzw. ujemnej spirali jakości. Np. brak środków na odpowiedni poziom płac powoduje odpływ najbardziej kompetentnej kadry, co negatywnie wpływa na poziom jakości, a w konsekwencji jest przyczyną dalszego spadku sprzedaży, dochodów firmy, utraty pozycji na rynku itp. Przeprowadzenie określony algorytm analizy działań, TOWS/SWOT z jest procesem. charakterystycznymi dlań Posiada etapami i sprzężeniami. Na ogół I etap to identyfikacja celu diagnozy i jej zakresu zależnie od bieżących potrzeb np. opracowanie kompleksowej strategii, bądź jedynie rewitalizacja dotychczasowej strategii. Przedmiotem analizy TOWS/SWOT może być kompleks czynników ilustrujących całokształt konkurencyjnego otoczenia firmy, bądź jego fragment np. działania konkurenta, który usiłuje agresywnie wejść na rynek oferując nowe substytuty zagrażające dotychczasowej pozycji firmy. Etap 2 to określenie szans i zagrożeń w jakim działa firma, zarówno makrootoczenia, na wynikających z otoczenia które organizacja na ogół nie ma wpływu np. koniunktura na globalnym rynku, poziom inflacji, stóp procentowych, kursów walut, obowiązujących regulacji prawnych, jak i otoczenia na konkurencyjnym rynku. Listę pytań szczegółowych, które mogą być wykorzystane przy diagnozie szans i zagrożeń wynikających z konkurencyjnego otoczenia na konkurencyjnym rynku przedstawiam w tabl 1. 12 Tabela 1 Lista potencjalnych szans i zagrożeń proponowanych do przykładowej analizy SWOT Lp. Potencjalne szanse (O) Lp. Potencjalne zagrożenia (T) 1. Brak produktów konkurencyjnych o podobnym standardzie i cenie 1. 2. Możliwość ekspansji na nowy rynek. 2. 3. Możliwość aliansu strategicznego z dotychczasowym konkurentem. Wzrost zainteresowania klientów. 3. Pojawienie się tańszych produktów konkurencyjnych o podobnym standardzie jakości. Regulacje prawne ograniczające użytkowanie dotychczasowego produktu, np. zakaz opakowań foliowych. Zmiana wymagań i oczekiwań klienta na skutek nowych trendów w otoczeniu Przyśpieszony cykl zużycia ekonomicznego na skutek innowacji produktowych konkurenta. Odpływ klientów do firm konkurencyjnych oferujących korzystniejsze wartości. Wzrost cen surowców na rynkach światowych. Wejście na rynek nowych firm konkurencyjnych o marce uznanej w skali globalnej. 4. 4. 5. Możliwa dywersyfikacja struktury produkcji, rozszerzenie asortymentu. 5. 6. Tańsze źródła zakupu surowców, komponentów. Możliwość przejęcia dotychczasowych klientów konkurencji. 6. Możliwość skopiowania rozwiązań technicznych lub organizacyjnych stosowanych przez konkurentów Inne 8. 7. 8. 9. 7. 9. Inne Rezultatem etapu 2 powinno być sformułowanie szans i zagrożeń w otoczeniu i wskazanie wariantów wzmocnienia szans i przezwyciężenia zagrożeń np. poprzez wzbogacenie oferty wartości oferowanych klientowi w celu osłabienia aktualnej pozycji konkurenta. 13 Etap 3 to identyfikacja i ocena silnych i słabych stron wewnątrz organizacji Z uwagi na ograniczone ramy tego tekstu przedstawiam propozycję fragmentu analizy silnych i słabych stron odnoszących się do trzech najważniejszych dla zarządzania jakością obszarów tj.: – jakości produktu (tabl. 2) – parametrów ilustrujących udział w rynku (tabl. 3) – zarządzania relacjami z klientem (tabl. 4) Jako przykład podejścia do identyfikacji i oceny silnych i słabych stron jakości produktu posłużyłam się wynikami oceny opublikowanym i przez magazyn „Świat konsumenta”, luty 2008. Magazyn ten jest wydawany nakładem 12 państw Unii Europejskiej. Stanowi kontynuację publikacji niemieckiego czasopisma „TEST”, które od wielu lat publikowało i publikuje wyniki badań jakości szerokiej gamy wyrobów powszechnego użytku. Profesjonalne, laboratoryjne badania są kapitałochłonne, a więc ze wszech miar uzasadnione jest wspólne ich finansowanie przez kilkanaście narodowych federacji konsumenckich, tym bardziej, iż w epoce powszechnej globalizacji wyrażającej się między innymi dostępnością tych samych produktów na całym świecie – publikowane oceny jakości stanowią przedmiot zainteresowania milionów klientów, pomagając w podejmowaniu decyzji zakupu. Publikowane w magazynie oceny jakości prezentowane są w formie prostej skali pięciostopniowej. Niemniej oceny te są rezultatem profesjonalnie prowadzonych badań, których szczegóły techniczne nie są udostępniane milionom czytelników. Mogą natomiast stanowić cenną wskazówkę dla konkurujących między sobą producentów. Najważniejszym argumentem posłużenia się przeze mnie wynikami oceny publikowanymi w tym czasopiśmie jest zbieżność formuły oceny z proponowaną przeze mnie kompleksową oceną jakości, którą po raz 14 pierwszy opublikowałam w książce „Rachunek ekonomiczny w programowaniu jakości”, jak ukazała się w 1977 roku w Państwowym Wydawnictwie Ekonomicznym. W moim ujęciu o jakości każdego produktu bez względu na jego charakter decyduje kompleks użytkowych cech generalnych takich, jak: uniwersalność zastosowań, podstawowa funkcja użytkowa, bezpieczeństwo, uciążliwość dla otoczenia, wygoda obsługi, estetyka, trwałość, niezawodność, koszty produkcji (cena dla klienta), koszty eksploatacji, które to parametry w zdecydowanej większości ocenia i publikuje „TEST”, a za nim „Świat konsumenta”. Dla szanującego się producenta walczącego o pozycję na rynku, wiedza o rzeczywistym poziomie parametrów jakości oferowanego produktu ma pierwszoplanowe znaczenie. Ocena taka powinna być zawsze przeprowadzana przez zespół profesjonalistów zaplecza badawczo-rozwojowego, marketingu i innych zainteresowanych tworzeniem wartości dla klienta. Zespół ten powinien przede wszystkim dokonać profesjonalnego doboru cech szczegółowych decydujących o poziomie każdej cechy generalnej (np. określić parametry zarejestrować parametrów wyniki decydujące ich wyrażanych o pomiaru, w różnych jakości obrazu doprowadzić jednostkach odbiornika do TV), współmierności naturalnych, bądź oszacować parametry bezpośrednio niemierzalne z uwagi na subiektywizm ich odbioru przez finalnego użytkownika. Szczegółową propozycję takiej metodyki oceny przedstawiłam w książce „Kompleksowa ocena jakości, metoda, przykłady” PWE, 1987. 15 Tabela 2 Ocena silnych i słabych stron jakości produktu na przykładzie dwu odbiorników telewizji kolorowej Panasonic TX 32 LXD 700 oraz Philips 32 PFL 9632D (źródło: „Świat konsumenta” nr 2/2008 Cecha Waga w ogólnej ocenie 5% Panasonic TX 32 LXD 700 Philips 32 PFL 32 D db (4,2) db (4,3) 40% db (4,0) db/db db (3,6) db/db Tuner analogowy: jakość obrazu/czułość db/bdb dost/db Tuner DVB-T jakość obrazu/czułość db/bdb db/bdb db db dost/bdb2 db/bdb db/bdb db/dost db dost (3,2) bdb (5,2) db (3,7) db/db db mrn (1,7) bdb (5,0) db (3,9) db/bdb db/db db/bdb db/dost db/dost db db 10% – – dost/db bdb (4,5) bdb dost/bdb dost/db db (4,4) bdb dost/bdb 100% – db (3,9) 4.299 dost (2,7) 4.595 88/65 88/66 1366 x 768 1366 x 768 Uniwersalność zastosowań (wielostronność) Obraz Pal: jakość przez scart/HDMI HDTV: jakość obrazu Zdjęcia: jakość obrazu z DVD/przez USB Błędy obrazu/utrata kontrastu pod kątem Refleksy Dźwięk Wideo tekst Wygoda obsługi Instrukcja obsługi/instalacja, połączenia 20% 5% 20% Codzienne ustawienia/funkcje rozbudowane Przełączanie pilotem analogowo/cyfrowo Menu ekranu Przełączanie na telewizorze/ pilotem Uciążliwość dla otoczenia Szkodliwe związki ognioodporne Zużycie prądu podczas pracy /w trybie czuwania Łączna ocena jakości Cena zakupu (w zł) Dane techniczne Przekątna ekranu w cm dla 16:9/4:3 Rozdzielczość wg producenta (liczba pikseli) Wejścia wideo scart/VGA/ HDMI 2/1/3 2/0/3 16 c.d tabl.2 Wyjście słuchawek: głośność ustawiana oddzielnie/ głośniki wyłączają się automatycznie tak/nie tak/nie Wyjścia audio cyfrowe: optyczne/elektryczne tak/nie nie/tak HD ready/podświetlenie tła zmienne tak/nie tak/nie tak/nie/nie tak/nie/nie Informacje: lista kanałów/ nazwa programu tak/tak tak/tak Obraz i wideotekst: obraz podzielony/obraz za tekstem tak/tak tak/nie tak tak 130/0,5/0,4 125/0,7/0,6 84/60/25 83/61/22 18 19 Zintegrowany tuner dla: DVB-T DVB-S/DVB-C EPG4 dla tunera cyfrowego Pobór mocy w W: podczas pracy/ w trybie czuwania wyłączony Szer./wys./głęb. W cm (z nóżką Waga w kg Analiza ocen parametrów jakości obu odbiorników wskazuje, że korzystniejszą łączną ocenę otrzymał odbiornik Panasonic 3,9 w skali pięciostopniowej, podczas gdy Philips 2,7, czyli ocenę dostateczną. Za silne strony odbiornika Panasonic można uznać jakość obrazu, niższy poziom uciążliwości dla otoczenia, (wyrażony oceną 4,5), natomiast do jego słabych stron należy jakość dźwięku, czy zużycie prądu podczas pracy. Dane zawarte w tabeli 2 ilustrują sposób podejścia do analizy silnych i słabych stron jakości produktu i potwierdzają tezę, że ocena tak może być w miarę obiektywnie przeprowadzona. 17 Tabela 3 Przykładowa lista silnych i słabych stron firmy odnoszących się do relacji z klientem i udziału w rynku Lp. Silne strony 1. Wysoka jakość produktu (powyżej oceny 4 np. wg czasopisma „Świat konsumenta” (por. tab. 2) 2. Uniwersalność zastosowań produktu zgodna z oczekiwaniami dominującego segmentu klientów 3. „Rozsądna” cena uzasadniona pozostałymi atrybutami wartości dla klienta 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. Słabe strony Niewystarczający poziom jakości produktu poniżej oceny 4 wg czasopisma „Świat konsumenta” Nadmierna wielość funkcji produktu utrudniająca obsługę Zbyt wysoka cena w stosunku do atrybutów jakości oraz przeciętnych cen produktów konkurencyjnych Duży stopień innowacyjności produktu np. Zbyt długi okres produkcji, produkt zużyty wysoka rotacja parametrów jakości wyrobów ekonomicznie, czyli przestarzały elektronicznych Rozwinięty serwis usług posprze-dażnych Słabo rozwinięty serwis usług posprzedaży Dobrze prowadzona baza danych o Brak bazy danych o zakupach klientów zakupach klientów Dodatkowe bonusy dla stałych klientów, Brak dodatkowych bonusów dla klientów bądź klientów stanowiących źródło wysokiej wartości dla firmy Wysoka czytelność marki produktu Nieznajomość marki przez klienta i marki producenta dla klienta Różnorodność kanałów dystrybucji Tradycyjny system kanałów dystrybucji Realizacja zamówienia klienta w ciągu 24 h Okres oczekiwania na realizację zamówienia lub 36 h powyżej oferowanego przez konkurencję Wystarczający budżet na badania: Brak badań : – wymagań i oczekiwań klienta – wymagań i oczekiwań klienta – satysfakcji klienta – satysfakcji klienta – pozycji i zmian pola gry ze strony – konkurentów konkurentów Możliwość oferowania komplementarnych Jednorodność i jednostronność oferty dla wyrobów i usług klienta Wystarczający budżet na innowacje Brak zasobów finansowych na innowacje i eksperymenty produktowe, technologiczne, organizacyjne Występowanie „dodatniej spirali jakości” Występowanie „ujemnej spirali jakości” Efektywny marketing Mała skuteczność programów marketingowych Rosnący udział w rynku Malejący udział w rynku Etap 4 to sumaryczna ocena szans, zagrożeń otoczenia oraz mocnych i słabych stron organizacji, stanowiąca diagnozę bieżącej sytuacji oraz wskazanie działań mających wzmocnić silne strony i wykorzystać szansę oraz eliminować słabości i zagrożenia. Inaczej mówiąc diagnoza ta stanowi podstawę opracowania, bądź rewitalizacji strategii. 18 Uwagi końcowe Przeprowadzając analizę, która de facto ma charakter popularnej w zarządzaniu jakością samooceny należy: 1. Określić merytoryczny przedmiot analizy, np. wytypować kluczowy produkt, kluczowe grupy klientów, główne segmenty aktualnego, bądź docelowego rynku, głównych konkurentów mogących pozbawić nas aktualnej pozycji na rynku, bądź ograniczać dalszy rozwój. 2. Wytypować parametry będące przedmiotem analizy. Przy ocenie jakości produktu zaleca się uwzględnienie generalnych i szczegółowych cech jakości decydujących o wartości produktu dla klienta3). 3. Określić zespół, który będzie prowadzić analizę. Ocena jakości produktu powinna konstruktorów, być technologów, przeprowadzona profesjonalistów przez zaplecza specjalistów: badawczo- rozwojowego, specjalistów marketingu o dobrej znajomości własnego produktu, wymagań i oczekiwań klientów, produktów konkurencyjnych. 4. Po dokonaniu oceny wyspecyfikowanych czynników i ocenie aktualnej sytuacji firmy według czterech wariantów SWOT, należy wytypować 20% czynników kształtujących 80% rezultatów zgodnie z powszechnie stosowanym w zarządzaniu jakością prawem Pareto (20% przyczyn powoduje 80% rezultatów). Przy opracowaniu strategii firmy należy przede wszystkim uwzględnić te czynniki wskazujące kluczowe dla przedsiębiorstwa silne, słabe strony, szanse i zagrożenia. 5. Proces analizy SWOT powinien być cyklicznie powtarzany, przy czym niektórzy autorzy np. prof.prof. Romanowska i Gierszewska uważają, że po raz pierwszy analiza SWOT powinna być przeprowadzona dla momentu w przeszłości, aby umożliwić ocenę dynamiczną, przy jej ponownym przeprowadzeniu w określonych odstępach czasu np. raz w roku. 3) prof. K. Cholewicka-Goździk, Kompleksowa ocena jakości, metoda, przykłady, PWE W-wa 1987