docudzia£ receptorów angiotensyny at1, at2 i at4 w regulacji procesów
download 
Reklamacja Transkrypt
udzia£ receptorów angiotensyny at1, at2 i at4 w regulacji procesów
RECEPTORY ANGIOTENSYNOWE A PROCESY POZNAWCZE POSTÊPY BIOLOGII KOMÓRKI 213 TOM 33 2006 NR 2 (213227) UDZIA£ RECEPTORÓW ANGIOTENSYNY AT1, AT2 I AT4 W REGULACJI PROCESÓW POZNAWCZYCH PARTICIPATION OF THE ANGIOTENSIN RECEPTORS AT1, AT2 AND AT4 IN REGULATION OF COGNITIVE PROCESSES Przemys³aw WIELGAT, Jan Józef BRASZKO Zak³ad Farmakologii Klinicznej, Akademia Medyczna w Bia³ymstoku Streszczenie: Behawioralne, anatomiczne i molekularne badania ostatnich lat przynios³y znaczny postêp w rozumieniu mechanizmów uczenia siê i pamiêci. Opisano regiony mózgu odpowiedzialne za uczenie siê i pamiêæ, jak równie¿ szereg czynników, które mog¹ modyfikowaæ te procesy. Badania behawioralne wykaza³y, ¿e poszczególne peptydy angiotensynowe, zw³aszcza angiotensyna II i angiotensyna IV, uczestnicz¹ w procesach uczenia siê i pamiêci, ale mechanizmy odpowiedzialne za te procesy s¹ niejasne. Badania in vitro wykaza³y, ¿e wa¿nym ogniwem sygnalizacji za porednictwem receptora AT1 jest wzrost aktywnoci kinaz MAP, prowadz¹cy do aktywacji czynników transkrypcyjnych i syntezy poszczególnych bia³ek. Prokognitywne dzia³anie angiotensyny IV odnotowane w badaniach behawioralnych zosta³o potwierdzone przez jej zwi¹zek z niektórymi neurotransmiterami i neuropeptydami uczestnicz¹cymi w procesach pamiêci i metabolizmie glukozy. Praca opisuje udzia³ receptorów angiotensynowych w procesach poznawczych. S³owa kluczowe: angiotensyny, receptory angiotensynowe, uczenie siê, pamiêæ, mózg. Summary: Recent behavioural, anatomical and molecular studies brought a considerable progress in understanding mechanisms of learning and memory. Several areas of brain associated with learning and memory as well as plethora of factors that can modify these processes were described. Behavioural studies revealed several angiotensin (Ang) peptides, including Ang II and Ang IV, to participate in learning and memory processes but responsible mechanisms are unclear. In vitro studies demonstrated that important parts of signalling from AT1 receptor are increases in activity of MAP kinases, transcriptional factors, and the synthesis of several proteins. Cognitive effects of Ang IV found in behavioural studies were subsequently confirmed by their association with several neurotransmitters and neuropeptides known to be involved in memory formation and glucose metabolism. This review discusses the participation of angiotensin receptors in the cognitive processes. Key words: angiotensins, angiotensin receptors, learning, memory, brain. 214 P. WIELGAT, J. J. BRASZKO WSTÊP Zapamiêtywanie, przechowywanie i odtwarzanie danych nale¿¹ do podstawowych procesów psychicznych. Badania uk³adu nerwowego w zakresie procesów poznawczych skupiaj¹ siê na poszukiwaniu struktur i mechanizmów odpowiedzialnych za uczenie siê i pamiêæ oraz czynników, które te procesy mog¹ modyfikowaæ. Szeroki zakres tych badañ wykracza równie¿ poza uk³ad nerwowy obejmuj¹c wzajemne oddzia³ywania z innymi systemami i ich wp³yw na czynnoci umys³owe. Badania anatomiczne wykaza³y, ¿e konsolidacja ró¿nych typów pamiêci zale¿y od aktywnoci i sprawnoci specyficznych regionów mózgu, m.in. hipokampa, j¹dra migda³owatego, pr¹¿kowia i kory przedczo³owej [1]. W obrêbie tych struktur opisano neurotransmitery i neuromodulatory zaanga¿owane w procesy poznawcze, m.in. acetylocholinê, dopaminê, glutaminian, noradrenalinê, serotoninê, kwas γ-aminomas³owy, angiotensynê IV, somatostatynê, substancjê P, wazopresynê i oksytocynê. Udzia³ w formowaniu pamiêci przypisuje siê równie¿ insulinie, która reguluje przemiany energetyczne w neuronach i astrocytach oraz syntezê niektórych neuroprzekaników, g³ównie dopaminy, serotoniny, kwasu γ-aminomas³owego i kwasu glutaminowego [68]. Jednym z najlepiej opracowanych na poziomie molekularnym i komórkowym modelów uczenia siê i pamiêci jest d³ugotrwa³e wzmocnienie synaptyczne (LTP long term potentiation) [52]. Proces ten jest odpowiedzi¹ komórki na kaskadê sygna³ów wyzwalan¹ po pobudzeniu niektórych receptorów postsynaptycznych, np. receptorów glutaminianowych typu NMDA i prowadzi do utrwalenia sieci po³¹czeñ pomiêdzy neuronami i modyfikacji plastycznoci neuronalnej. Kodowanie informacji jest procesem zale¿nym od czasu i obejmuje 2 fazy: pamiêæ krótkotrwa³¹ (STM short term memory), która trwa kilka minut i pamiêæ d³ugotrwa³¹ (LTM long term memory) utrzymuj¹c¹ siê kilka dni [35]. Zmiana pamiêci krótkotrwa³ej w d³ugotrwa³¹ wymaga biochemicznych i strukturalnych modyfikacji w obrêbie neuronów. Formowanie pamiêci krótkotrwa³ej obejmuje modyfikacje istniej¹cych ju¿ bia³ek i po³¹czeñ synaptycznych. Zapis danych na czas d³u¿szy ni¿ kilka minut wymaga bardziej z³o¿onych procesów, bowiem zwi¹zany jest on ze wzrostem ekspresji genów, syntez¹ nowych bia³ek i formowaniem nowych synaps [35]. Podstaw¹ tych zmian w biologii komórki s¹ specyficzne mechanizmy sygnalizacyjne opieraj¹ce siê na aktywnoci kinaz i fosfataz oraz czynników transkrypcyjnych. Badania ostatnich 15 lat z u¿yciem inhibitorów enzymów wykaza³y, ¿e kluczowymi ogniwami mechanizmu konsolidacji pamiêci s¹: kinaza bia³kowa C (PKC protein kinase C), kinaza bia³kowa A (PKA protein kinase A), kinazy MAP (MAPK mitogen activated protein kinase) i czynniki transkrypcyjne, tj. AP-1 (activator protein-1), CREB (cAMP response element binding protein) i STAT (signal transducers and activators of trancription) [1, 5]. Przekazywanie sygna³u przez kinazy i czynniki transkrypcyjne zwiêksza syntezê bia³ek strukturalnych i receptorowych, kana³ów jonowych, neuroprzekaników i neuromodulatorów, reguluje adhezjê komórkow¹ z jednoczesnym formowaniem nowych synaps oraz czynnoæ elektryczn¹ i chemiczn¹ neuronów w regionach mózgu zwi¹zanych z procesami uczenia siê i pamiêci. RECEPTORY ANGIOTENSYNOWE A PROCESY POZNAWCZE 215 FUNKCJE UK£ADU RENINA ANGIOTENSYNA W ORODKOWYM UK£ADZIE NERWOWYM (OUN) Uk³ad renina angiotensyna jest kaskad¹ enzymatyczn¹, której g³ówny produkt angiotensyna II reguluje podstawowe funkcje organizmu zwi¹zane z czynnoci¹ systemu sercowo-naczyniowego, podtrzymywaniem cinienia krwi, gospodark¹ wodno-elektrolitow¹ oraz aktywnoci¹ seksualn¹ [17, 41]. Angiotensyna II jest prekursorem innych fizjologicznie wystêpuj¹cych angiotensyn, takich jak: angiotensyna III, IV, (1-7) i (3-7), które powstaj¹ przy udziale aminopeptydazy A i N [63]. Wszystkie angiotensyny s¹ biologicznie czynne i ró¿ni¹ siê wystêpowaniem w tkankach i powinowactwem do receptorów. Badania w obrêbie mózgu wykaza³y obecnoæ wszystkich elementów uk³adu renina angiotensyna oraz receptorów AT1, AT2 i AT4 w OUN [24]. Orodkowe dzia³anie angiotensyny II wi¹¿e siê z regulacj¹ pragnienia i ³aknienia, stymulacj¹ wydzielania hormonów w mózgu, g³ównie wazopresyny, hormonów adrenokortykotropowego i luteinizuj¹cego oraz zwiêkszania cinienia krwi przez pobudzanie neuronów adrenergicznych w polu koñcowym rdzenia krêgowego. Obok klasycznych funkcji w OUN, uk³ad renina angiotensyna bierze udzia³ w procesach uczenia siê i pamiêci. Liczne badania behawioralne wykaza³y, ¿e stymulacja receptorów AT1, AT2 i AT4 mo¿e u³atwiaæ uczenie siê i konsolidacjê pamiêci [8, 9, 38, 42]. Z tego wzglêdu analiza molekularnych podstaw procesów poznawczych zachodz¹cych z udzia³em tych receptorów wydaje siê w pe³ni uzasadniona. Równie¿ badania z u¿yciem radioligandów wykaza³y du¿e zagêszczenie receptorów angiotensynowych, zw³aszcza AT4, w strukturach mózgu cile zwi¹zanych z pamiêci¹ [14, 3]. Angiotensyna II reguluje podstawowe procesy fizjologiczne przez stymulacjê receptorów AT1 i AT2. Receptory AT zbudowane s¹ z 3-krotnie glikozylowanego ³añcucha peptydowego z³o¿onego z 359 aminokwasów w receptorze AT1 i 363 aminokwasów w receptorze AT2. Receptor AT przenika 7-krotnie b³onê komórkow¹ tworz¹c po 3 zewn¹trz- i 3 wewn¹trzkomórkowe pêtle. Pierwsza wewn¹trzkomórkowa pêtla ³¹czy siê z bia³kiem G, które reguluje proces tworzenia sygna³u wewn¹trzkomórkowego [54]. Mimo zbli¿onej d³ugoci ³añcucha bia³ka receptorowego, receptor AT1 i AT2 u cz³owieka wykazuj¹ jedynie 34% podobieñstwo. U gryzoni opisano 2 podtypy receptora AT1: AT1A i AT1B o wysokiej (94%) homologii [24]. MECHANIZM PRZEKAZYWANIA SYGNA£U OD RECEPTORA AT1 I JEGO UDZIA£ W PROCESACH POZNAWCZYCH Wiêkszoæ efektów angiotensyny II w OUN inicjowanych jest przez pobudzenie receptora AT1 zlokalizowanego w neuronach w obrêbie podwzgórza i pnia mózgu [27, 64, 4]. Poza tym dzia³anie to obejmuje tak¿e stymulacjê szlaków noradenergicznych, dopaminergicznych i glutaminianergiczych [56, 69]. Pobudzenie receptora AT1 mo¿e 216 P. WIELGAT, J. J. BRASZKO uruchomiæ co najmniej 5 ró¿nych mechanizmów sygnalizacyjnych, które reguluj¹ komórkowe i funkcjonalne efekty angiotensyny II w sercu, nerkach i miêniówce naczyñ. W przekanictwie komórkowym uczestnicz¹ fosfolipaza A2, fosfolipaza C, fosfolipaza D, cyklaza adenylanowa i kana³y wapniowe [17]. Z badañ in vitro wynika, ¿e mechanizmy przekazywania sygna³u od receptora AT1 w neuronach s¹ podobne do tych w tkankach nieneuronalnych i wywo³uj¹ podobne efekty [57]. Pobudzenie receptora AT1 w mózgu stymuluje wzrost aksonów i dendrytów, adhezjê komórek oraz aktywnoæ elektryczn¹ i chemiczn¹ neuronów. Procesy te mog¹ byæ kluczowe w procesach poznawczych. Dobrze poznanym mechanizmem sygnalizacyjnym uruchamianym w wyniku pobudzenia receptora AT1 jest stymulowana przez bia³ko G hydroliza bisfosforanu fosfatydyloinozytolu do trifosforanu inozytolu i diacyloglicerolu przez fosfolipazê C z jednoczesnym uwolnieniem jonów wapniowych Ca2+ z zasobów wewn¹trzkomórkowych i aktywacj¹ kinaz zale¿nych od wapnia, tj. kinazy bia³kowej C i zale¿nej od kalmoduliny kinazy bia³kowej typu II (CaMKII) [57, 15]. Z kolei fosfolipaza A2 i fosfolipaza D, aktywowane przez kinazê bia³kow¹ C, degraduj¹ fosfolipidy komórkowe do arachidonianów i kwasów t³uszczowych [53]. Angiotensyna II wywo³uje zarówno krótkotrwa³e, jak i d³ugotrwa³e zmiany w fizjologii neuronów. Zmiany krótkotrwa³e dotycz¹ regulacji przep³ywu jonów potasowych i wapniowych przez specyficzne kana³y potasowe i wapniowe [58] (ryc. 2). Zmiany aktywnoci b³onowych kana³ów jonowych decyduj¹ o czêstoci potencja³u czynnociowego i czasie jego trwania [57]. Wykazano, ¿e angiotensyna II wi¹¿¹c siê z receptorem AT1 stymuluje przep³yw jonów wapniowych i hamuje aktywnoæ kana³ów potasowych typu A i kana³ów potasowych o w³aciwociach prostuj¹cych [58]. Analizy farmakologiczne, biofizyczne i molekularne wykaza³y, ¿e w indukowanym przez angiotensynê zahamowaniu przep³ywu jonów uczestnicz¹ bezporednio podjednostki kana³ów Kv2.2 i Kv1.4 [47, 25]. Powy¿sze zmiany nie wystêpuj¹ po zablokowaniu receptora AT1 przez losartan [59]. Potwierdza to udzia³ receptora AT1 w modulowaniu potencja³u czynnociowego w neuronach. Stymulacja lub inhibicja przep³ywu jonów przez b³onê komórkow¹ oraz oddzia³ywanie na kana³y jonowe za porednictwem receptorów zwi¹zanych z bia³kiem G mog¹ zachodziæ przez bezporednie sprzêgniêcie jednostki bia³ka G z kana³em jonowym lub z³o¿ony mechanizm enzymatyczny z udzia³em kinaz i fosfataz [44]. Analiza wewn¹trzkomórkowych mechanizmów uczestnicz¹cych w zmianie przep³ywu jonów potasu i wapnia przez angiotensynê II wskazuje, ¿e jest to proces zale¿ny od jonów wapniowych. Stymuluj¹cy wp³yw angiotensyny II na przep³yw Ca2+ jest znoszony po zahamowaniu aktywnoci kinazy bia³kowej C przez kalfostynê C [59]. Aktywatory PKC, tj. estry forbolu, hamuj¹ przep³yw jonów przez kana³y potasowe typu A [47]. Podobny mechanizm reguluje przep³yw jonów przez kana³y potasowe o w³aciwociach prostuj¹cych [60]. Dodatkowo wykazano, ¿e ruch tych jonów przez kana³y potasowe jest zale¿ny od aktywnoci CaMKII. Ca³kowite zahamowanie aktywnoci CaMKII znosi wp³yw angiotensyny II na czynnoæ kana³ów potasowych prostuj¹cych. Opisane zmiany w przep³ywie jonów potasowych i wapniowych zwiêkszaj¹ czêstotliwoæ powstawania potencja³u czynnociowego, tym samym wzrost aktywnoci neuronów [57]. RECEPTORY ANGIOTENSYNOWE A PROCESY POZNAWCZE 217 Poza modulacj¹ aktywnoci elektrycznej neuronów, angiotensyna II wywo³uje równie¿ zmiany d³ugoterminowe, które decyduj¹ o strukturze komórek i tkanek oraz ich aktywnoci chemicznej. Receptor AT1 w tkankach obwodowych zwiêksza aktywnoæ kinaz bia³kowych, co prowadzi do wzrostu ekspresji genów i syntezy nowych bia³ek [67, 7] (ryc. 1). Wszystkie efekty angiotensyny II w OUN, w tym wp³yw na procesy poznawcze, s¹ cile zwi¹zane z powstawaniem nowych bia³ek [46]. Zwiêkszenie ekspresji genów i syntezy bia³ka za porednictwem aktywnego receptora AT1 mo¿e zachodziæ za porednictwem mechanizmów zale¿nych lub niezale¿nych od bia³ka G. Przyk³adem zmian d³ugotrwa³ych w mózgu jest stymuluj¹cy wp³yw angiotensyny II na neurony noradrenergiczne [51]. Du¿e zagêszczenie receptorów AT1 w tych neuronach wykazano w strukturach pnia mózgu. Domózgowe podanie angiotensyny II nasila neurotransmisjê z udzia³em noradrenaliny, czego efektem jest wzrost cinienia krwi. Badania behawioralne wykaza³y, ¿e stymulacja neuronów noradrenergicznych i dopaminergicznych za porednictwem receptora AT1 poprawia funkcje poznawcze [51]. Inkubacja neuronów noradrenergicznych z angiotensyn¹ II zwiêksza aktywnoæ hydroksylazy tyrozyny i β-hydroksylazy dopaminy [67, 22]. Zmiany te nie zachodz¹ w obecnoci blokerów receptora AT1 i inhibitorów kinaz z grupy MAP [23]. Angiotensyna II zwiêksza aktywnoæ kinazy Erk w sposób zale¿ny od bia³ek Ras i Raf, ekspresjê genów cfos i cjun oraz syntezê bia³ek Fos i Jun [65, 21]. Bia³ka Fos i Jun dimeryzuj¹ tworz¹c czynnik transkrypcyjny AP-1 [34]. Aktywny czynnik transkrypcyjny AP-1 ³¹czy siê ze specyficznymi miejscami na genach promotorowych zwiêkszaj¹c syntezê mRNA i bia³ek enzymatycznych. Ekspresja genów c-fos i c-jun oraz aktywacja czynnika AP-1 w mózgu jest cile zwi¹zana z plastycznoci¹ neuronaln¹ i procesami formowania pamiêci [34, 49]. Aby wytworzyæ aktywny kompleks AP-1, bia³ka Fos i Jun ulegaj¹ fosforylacji, w której uczestnicz¹ kinazy FRK i JNK. W badaniach in vitro angiotensyna II zwiêksza aktywnoæ kinaz JNK i FRK, ale mechanizm tego procesu nie jest do koñca poznany [30]. Prawdopodobnie aktywacja kinazy FRK jest zale¿na od jonów wapnia, a wiêc mog¹ w niej uczestniczyæ zale¿ne od wapnia kinazy PKC i CaMKII. Aktywnoæ kinazy JNK nie zale¿y od jonów wapniowych, a mechanizm fosforylacji tego bia³ka opiera siê na oddzia³ywaniu angiotensyny II na kinazê PI3K [30]. Komunikacja miêdzy neuronami, która jest podstaw¹ aktywnoci umys³owej, inicjuje równie¿ ekspresjê genów niezbêdnych do syntezy specyficznych cz¹stek warunkuj¹cych stabilne po³¹czenia miêdzy neuronami [34]. Wed³ug Wrighta i wsp. [64] cz¹steczki macierzy zewn¹trzkomórkowej oraz cz¹steczki adhezyjne stabilizuj¹ po³¹czenia neuronalne, reguluj¹ morfologiê komórek i organizacjê cytoszkieletu, co wp³ywa na przenoszenie informacji przez b³ony komórkowe. W oddzia³ywaniach komórka komórka i komórka macierz uczestnicz¹ proteoglikany, glikoproteiny oraz cz¹steczki adhezyjne. W rozwijaj¹cym siê i dojrza³ym mózgu wystêpuj¹ zwi¹zane z macierz¹ glikoproteiny: laminina, tenascyna, witronektyna, trombospondyna, fibronektyna, kolagen typu IV oraz proteoglikany: chondroityno-siarczanowe (agrekan, brewikan, neurokan, fosfakan, wersikan) i heparano-siarczanowe (syndekan-3 i testikan) [63]. W wietle dotychczasowych badañ ich rola w mózgu ogranicza siê do stabilizacji po³¹czeñ neuronalnych, a wiêc wp³ywa na plastycznoæ neuronaln¹ [1, 33]. Sk³adnikami b³on komórkowych w 218 P. WIELGAT, J. J. BRASZKO RYCINA 1. Wewn¹trzkomórkowe mechanizmy sygnalizacyjne w odpowiedzi na stymulacjê receptora AT1 (omówienie procesu i objanienie skrótów w tekcie) mózgu s¹ liczne cz¹steczki adhezyjne, m.in. integryny, kadheryny, selektyny i neuronalne cz¹steczki adhezji komórkowej (NCAM neural cell adhesion molecules) [35, 60, 37, 39]. Badania in vitro na neuronach hipokampu wykaza³y, ¿e cz¹steczki adhezyjne uczestnicz¹ w powstawaniu i podtrzymywaniu LTP [53]. Inkubacja tych neuronów z przeciwcia³ami przeciwko integrynom i kadherynom uniemo¿liwia LTP [61]. Dotychczasowe badania nie wykaza³y bezporedniego wp³ywu angiotensyny II na syntezê glikokoniugatów w mózgu, ale takiej mo¿liwoci nie mo¿na wykluczyæ. Stymulacja receptora AT1 zwiêksza znamiennie syntezê de novo proteoglikanów w komórkach miêniowych naczyñ krwiononych. Figueroe i wsp. wykazali, ¿e angiotensyna II w stê¿eniu 1 µM zwiêksza inkorporacjê [3H]glukozoaminy do ³añcucha glikozoaminoglikanowego [20]. Losartan w stê¿eniu 2 µM ca³kowicie hamuje stymulowan¹ przez angiotensynê syntezê proteoglikanów, co sugeruje udzia³ receptora AT1 RECEPTORY ANGIOTENSYNOWE A PROCESY POZNAWCZE 219 w tym procesie. Zwiêkszenie syntezy proteoglikanów przez angiotensynê II wi¹¿e siê z jej udzia³em w przemodelowaniu tkanek i przebudowie cytoszkieletu [20]. W obrêbie tkanek nieneuronalnych zmiany te s¹ pod³o¿em procesów patologicznych [7]. Dotyczy to g³ównie uk³adu kr¹¿enia, gdzie zwiêkszona ekspresja glikokoniugatów prowadzi do przerostu naczyñ krwiononych i wi¹zania lipoprotein o niskiej gêstoci (LDL low density lipoproteins) [20]. W mózgu zmiany te mog¹ mieæ inny przebieg. Syntezowane przez astrocyty proteoglikany i glikoproteiny wydzielane s¹ do przestrzeni miêdzykomórkowej i wchodz¹ w sk³ad sieci perineuronalnej [45, 64]. Te siatkowate struktury otaczaj¹ perikariony i dendryty, reguluj¹ wzrost zakoñczeñ nerwowych i bior¹ udzia³ w procesach plastycznoci neuronalnej [45, 63]. Prawdopodobnie pe³ni¹ rolê ochronn¹ w chorobach neurodegeneracyjnych i zapalnych. Molekularne mechanizmy stymulacji syntezy proteoglikanów przez angiotensynê II nie s¹ w pe³ni poznane. Badania enzymatyczne z u¿yciem inhibitorów wykaza³y, ¿e w procesie tym uczestniczy kinaza bia³kowa C [20]. Poza PKC, w procesie modulacji macierzy pozakomórkowej i cytoszkieletu przez angiotensynê uczestnicz¹ kinazy FAK (FAK focal adhesion kinases) [7, 62, 64]. Angiotensyna II stymuluje aktywacjê FAK przez kinazy PI3K, co powoduje przeniesienie tych kinaz w okolice b³ony komórkowej i po³¹czenie z integrynami [7]. Kinazy FAK fosforyluj¹ bia³ka paksilinê i tallinê, które uczestnicz¹ w regulacji morfologii komórki. Wed³ug Wrighta i wsp. mechanizm ten jest kluczowy w regulacji po³¹czeñ synaptycznych w mózgu [64]. Zwiêkszenie ekspresji genów odpowiedzialnych za syntezê sk³adników macierzy zewn¹trzkomórkowej mo¿e zachodziæ za pomoc¹ dwóch mechanizmów. Pierwszy z nich, z udzia³em kinaz MAP, zosta³ ju¿ opisany. Angiotensyna II, poprzez receptor AT1 prowadzi do fosforylacji kinaz z rodziny Janus, m.in. kinazy Jak2 i Tyr2 [7]. Po³¹czenie Jak2 z receptorem AT1 zale¿ne jest od aminokwasowej sekwencji YIPP na koñcu COOH wewn¹trzkomórkowej domeny receptora AT1. Kinaza Jak2 ³¹czy siê z cz¹steczk¹ STAT1 przez dok bia³kowy p59Fyn, co prowadzi do jej fosforylacji i przeniesienia czynnika transkrypcyjnego do j¹dra komórkowego [7]. Droga przenoszenia sygna³u Jak2 STAT1 mo¿e wiêc wp³ywaæ na aktywnoæ genów odpowiedzialnych za wzrost komórek, remodeling cytoszkieletu i syntezê cz¹steczek macierzy zewn¹trzkomórkowej [7, 17]. Pobudzenie neuronów w procesach uczenia siê i pamiêci stymuluje równie¿ aktywnoæ metaboliczn¹ astrocytów. Komórkom tym przypisuje siê g³ównie funkcje troficzne. Sumners i wsp. wykazali, ¿e wychwyt glukozy mo¿e zale¿eæ od angiotensyny II w hodowli astrocytów z okolic podwzgórza i pnia mózgu [62]. Proces ten reguluje receptor AT1 i kinaza bia³kowa C. Inkubacja angiotensyny II z losartanem i inhibitorami PKC w hodowli astrocytów zmniejsza pobieranie 2-deoksy-[3H]glukozy, co potwierdza udzia³ receptora AT1 i zwi¹zanych z nim mechanizmów sygnalizacyjnych [62]. Angiotensyna II zwiêksza syntezê mRNA dla transporterów glukozy GLUT-1, a efekt ten hamuje aktynomycyna D i cykloheksimid. Opisane zjawisko mo¿e mieæ w mózgu dwojakie znaczenie, co zale¿y od kierunku metabolizmu glukozy. Po pierwsze, angiotensyna reguluje troficzne w³aciwoci astrocytów. Glukoza stanowi g³ówne ród³o energii w mózgu. Indukowana steptozotocyn¹ hipoglikemia os³abia potencja³ postsynaptyczny 220 P. WIELGAT, J. J. BRASZKO (EPSP) w regionie CA1 hipokampu i hamuje powstawanie LTP [62]. Badania in vitro wykaza³y, ¿e powstaj¹cy w astrocytach pirogronian i mleczan jest ród³em energii dla neuronów podczas transmisji synaptycznej i indukcji LTP [32]. Po drugie, proces ten porednio wp³ywa na aktywnoæ neurosekrecyjn¹ neuronów. Powstaj¹ca w astrocytach z pirogronianu glutamina przenoszona jest przez transportery glutaminowe do s¹siaduj¹cych neuronów i jest wyjciowym substratem do syntezy glutaminianu [48]. Dotychczasowe dane o udziale angiotensyny, insuliny, glukozy i glutaminianu w procesach poznawczych tworz¹ ciekawy ci¹g zale¿noci, jednak prace dotycz¹ce tych zale¿noci s¹ nieliczne. Stymulacja receptora AT1 zwi¹zana jest z aktywacj¹ kinaz bia³kowych i czynników transkrypcyjnych, czego wynikiem w ró¿nych tkankach, równie¿ w mózgu, jest ekspresja okrelonych genów i synteza nowych bia³ek. ROLA RECEPTORA AT2 W ROZWOJU I AKTYWNOCI NEURONÓW Wiêkszoæ efektów uk³adu renina angiotensyna odnosi siê do receptora AT1, poniewa¿ wystêpuje on najliczniej w dojrza³ych tkankach. Angiotensyna II wykazuje du¿e powinowactwo do receptora AT2, który najliczniej wystêpuje w tkankach p³odowych, a jego ekspresja w tkankach dojrza³ych jest ograniczona do niektórych czêci mózgu, serca, miêniówki macicy i gruczo³ów nadnerczy [29]. Najwiêksze zagêszczenie receptora AT2 w mózgu zanotowano w rodkowo-grzbietowym j¹drze wzgórza, przegrodzie bocznej i brzusznej oraz miejscu sinawym, a jego funkcja nie wydaje siê byæ zwi¹zana z regulacj¹ cinienia krwi, pragnienia i sekrecj¹ wazopresyny. Zwiêkszona ekspresja receptora AT2 w tkankach p³odowych wi¹¿e siê z jego udzia³em w procesach rozwoju i ró¿nicowania tkanek. W wyniku pobudzenia receptora AT2, w przeciwieñstwie do AT1, dochodzi do zahamowania wzrostu komórek, nasilenia ich ró¿nicowania i apoptozy, rozkurczu naczyñ krwiononych, regulacji transportu sodu oraz przep³ywu jonów wapniowych i potasowych przez kana³y jonowe [16]. Mimo przeciwstawnego wp³ywu angiotensyny II w tkankach obwodowych, badania behawioralne z zastosowaniem antagonistów receptorów AT1 i AT2 potwierdzi³y, ¿e receptor AT2 uczestniczy w procesach poznawczych u szczurów [8]. Zjawisko to wydaje siê byæ interesuj¹ce z uwagi na znaczn¹ odrêbnoæ mechanizmów sygnalizacyjnych. Dotychczas poznano dosyæ dobrze trzy kaskady enzymatyczne, które koreluj¹ z odpowiedzi¹ komórkow¹ i funkcjonaln¹ w narz¹dach docelowych. Wiadomo, ¿e receptor AT2 hamuje proliferacjê komórek i stymuluje apoptozê [28, 29]. W mechanizmach uczestnicz¹cych w zahamowaniu wzrostu przez receptor AT2 bior¹ udzia³ fosfatazy tyrozynowe i fosfatazy serynowo-treoninowe. Z receptorem AT2 zwi¹zane s¹ trzy fosfatazy, które interferuj¹ z kaskad¹ ERK: MAPKP-1 (MAPKP-1 mitogen activated protein kinase phosphatase-1), PP2A (PP2A protein phosphatase 2A) i SHP-1 (SHP-1 SH2 domain-containing phosphatase-1) [6, 20, 29]. Wynikiem tego procesu jest defosforylacja i inaktywacja cz¹stek STAT, która prowadzi do zmniej- RECEPTORY ANGIOTENSYNOWE A PROCESY POZNAWCZE 221 szenia ekspresji genów c- fos i syntezy bia³ka Fos [29]. Badania wykaza³y, ¿e receptor AT2 wp³ywa hamuj¹co na wszystkie komponenty kaskady zwi¹zanej z ERK oraz przeszkadza w autofosforylacji kinaz tyrozynowych [6]. Z zahamowaniem aktywnoci kinaz bia³kowych wi¹¿e siê równie¿ proapoptotyczne dzia³anie receptora AT2. Wa¿nym ogniwem sygnalizacji po pobudzeniu receptora AT2 jest nasilenie syntezy tlenku azotu i cGMP [55]. Tlenek azotu okaza³ siê wa¿nym czynnikiem stymuluj¹cym rozwój neurytów i ró¿nicowanie siê komórek nerwowych w mózgu. Dzia³anie to potwierdzono równie¿ na liniach komórkowych PC12W i NG108-15 [29]. Badania behawioralne wykaza³y tak¿e, ¿e stymulacja receptora AT2 wp³ywa na zachowanie zwierz¹t dowiadczalnych, reguluje odruch pragnienia i aktywnoæ ruchow¹ [24]. Prace ostatnich kilku lat potwierdzi³y równie¿ udzia³ receptora AT2 w procesach poznawczych. Podstawy molekularne efektów pobudzenia receptora AT2 w OUN nie s¹ w pe³ni wyjanione. Jaka jest wiêc droga przep³ywu sygna³u z receptora AT2 do wnêtrza komórki, która stymuluje aktywnoæ poznawcz¹? Mechanizmy sygnalizacyjne za porednictwem receptora AT2 w neuronach i w tkankach nieneuronalnych s¹ podobne. W mózgu, szlaki sygnalizacyjne zwi¹zane z tym receptorem maj¹ zasadnicze znaczenie w rozwoju tkanki mózgowej i póniejszej komunikacji neuronalnej [29]. Po pierwsze, stymulacja receptora AT2 w rozwijaj¹cym siê mózgu sprzyja rozwojowi w³ókien nerwowych i ró¿nicowaniu neuronów. Wykazano, ¿e w komórkach NG108-15 angiotensyna II nasila formowanie mikrotubuli i rozwój wypustek nerwowych. Stymulowany przez receptor AT2 rozwój komórek nerwowych i ich ró¿nicowanie zachodzi RYCINA 2. Wewn¹trzkomórkowy mechanizm regulacji przep³ywu jonów wapnia i potasu przez kana³y jonowe za porednictwem receptorów AT1 i AT2, omówienie procesu i objanienie skrótów w tekcie 222 P. WIELGAT, J. J. BRASZKO prawdopodobnie przez wzrost produkcji tlenku azotu [29]. Endogenny tlenek azotu, który powstaje w odpowiedzi na pobudzenie receptora AT2, jest wa¿nym ogniwem szlaku sygnalizacyjnego, który mo¿e regulowaæ wewn¹trzkomórkowy poziom jonów wapniowych oraz fosforylacjê bia³ek [7]. Prawdopodobnie mo¿e on stymulowaæ kinazê ERK. Zjawisko to obserwuje siê w komórkach miêniówki naczyniowej, nie potwierdzono tego jednak w neuronach [7]. Aktywny receptor AT2 reguluje równie¿ czynnoæ kana³ów jonowych i ruch jonów przez b³onê komórkow¹ neuronu, daj¹c przeciwstawne do receptora AT1 efekty w przep³ywie jonów potasowych przez kana³y A i kana³y o dzia³aniu prostuj¹cym (ryc. 2). W komórkach NG108-15 zanotowano równie¿ zatrzymanie przep³ywu jonów wapniowych przez kana³y wapniowe typu T [12]. W przypadku receptora AT2, czynnoæ kana³ów potasowych nie zale¿y od mechanizmu charakterystycznego dla receptora AT1 [36]. Otwarcie tych kana³ów nie wymaga wiêc hydrolizy fosfatydyloinozytolu, formowania IP3 i aktywacji kinazy bia³kowej C. Jest to zgodne z ogólnie przyjêtym za³o¿eniem, ¿e receptor AT2 nie stymuluje hydrolizy fosfatydyloinozytolu i aktywnoci PKC ani w neuronach, ani w innych tkankach [59]. Badania w hodowlach neuronalnych wskazuj¹ na udzia³ fosfodiesterazy i fosfatazy bia³kowej 2 w regulacji przep³ywu jonów [59]. Pewny jest fakt, ¿e regulowany przez receptor AT2 wzrost przep³ywu jonów potasowych zale¿y od bia³ka G. Poddanie neuronów w warunkach in vitro dzia³aniu toksyny krztuca lub przeciwcia³ anty-Gi ca³kowicie hamuje ruch jonów [36, 70, 71]. Sumners i wsp. wykazali, ¿e pobudzenie receptora AT2 w hodowli neuronów stymuluje aktywnoæ fosfolipazy A2, a w konsekwencji rozk³ad fosfolipidów komórkowych i zwiêkszenie poziomu kwasu arachidonowego [57, 58, 59]. Kwas arachidonowy i jego metabolity s¹ znanymi modulatorami przep³ywu jonów potasowych przez b³onê komórkow¹. Wyniki badañ zespo³u Sumnersa wskazuj¹, ¿e stymuluj¹cy wp³yw angiotensyny II na przep³yw jonów potasu przez kana³y prostuj¹ce zale¿y od kwasu arachidonowego; 12-lipooksygenazy, która go rozk³ada, oraz produktu tej reakcji kwasu 12-(s)-hydroksy-(5Z, 8Z, 10E, 14Z)eikozatetraenowego [59]. Mechanizm ten prawdopodobnie jest odpowiedzialny za czynnoæ kana³ów potasowych typu A. Nie jest on jedynym mechanizmem reguluj¹cym ten proces. Zhu i wsp. oraz Kang i wsp. wykazali, ¿e stymulowany przez angiotensynê II i receptor AT2 przep³yw jonów zale¿y równie¿ od fosfatazy bia³kowej 2A [36, 70, 71]. Inhibicja tego enzymu zatrzymuje ca³kowicie przep³yw jonów potasowych zwiêkszony przez kwas arachidonowy, ale nie wp³ywa na syntezê tego kwasu wywo³an¹ pobudzeniem receptora AT2 [70]. Zhu sugeruje, ¿e w regulacji przep³ywu jonów potasowych wa¿n¹ funkcjê pe³ni¹ kana³y Kv2.2, które uczestnicz¹ tak¿e w mechanizmach zwi¹zanych z receptorem AT1 [70, 71]. Powy¿szy mechanizm sygnalizacyjny mo¿e byæ jednym z wielu sposobów regulacji czynnoci kana³ów jonowych w neuronach. Mo¿liwe jest tak¿e zwi¹zanie bia³ka G z podjednostkami kana³u w odpowiedzi na pobudzenie receptora AT2. Jakie jest znaczenie opisanego procesu w fizjologii tkanki nerwowej i procesów poznawczych? Pytanie to dotyczy fukcjonalnego znaczenia stymulowanych przez receptor AT2 zmian w przep³ywie jonów i aktywnoci neuronalnej. Zwiêkszony przep³yw jonów potasowych przez kana³y typu A i kana³y o w³aciwociach prostuj¹cych skraca czas trwania potencja³u czynnociowego i jednoczenie zwiêksza aktywnoæ komórek nerwowych [58, 59]. RECEPTORY ANGIOTENSYNOWE A PROCESY POZNAWCZE 223 Dok³adne poznanie funkcji receptora AT2 i mechanizmów przekazywania sygna³ów za jego porednictwem w dojrza³ym mózgu mo¿e potwierdziæ udzia³ angiotensyny II jako neuromodulatora w procesach poznawczych. RECEPTOR AT4 Jednym z najwiêkszych sukcesów w badaniach nad rol¹ angiotensyn w procesach poznawczych by³o odkrycie udzia³u angiotensyny IV w uczeniu siê i konsolidacji pamiêci. W 1989 roku jako pierwsi wykazalimy, ¿e domózgowe podanie angiotensyny IV istotnie poprawia pamiêæ u szczurów [9]. Spostrze¿enie to zosta³o wielokrotnie potwierdzone m.in. przez Wrighta i wsp. [64] i Albistona i wsp. [2, 3]. W dwóch modelach amnezji u szczurów, indukowanej chemicznie i chirurgicznie, stymulacja receptora AT4 znacznie poprawia pamiêæ i zdolnoci poznawcze u zwierz¹t w testach behawioralnych. Angiotensyna IV definiowana by³a przez szereg lat jako nieaktywny biologicznie produkt rozpadu angiotensyny II. Badania farmakologiczne i molekularne z u¿yciem radioligandów wykaza³y, ¿e peptyd ten wi¹¿e siê z du¿ym powinowactwem (110 nM) ze specyficznym receptorem oznaczonym jako AT4 [2, 3]. Nasilon¹ ekspresjê receptora AT4 zaobserwowano w p³atach czo³owych, ródmózgowiu, j¹drze Meynerta, korze nowej i polach CA1 i CA3 hipokampu, co mo¿e wskazywaæ cis³y zwi¹zek angiotensyny IV i receptora AT4 z funkcjami poznawczymi [14]. W wyniku szczegó³owej analizy budowy i lokalizacji receptora AT4 odrzucono pocz¹tkow¹ tezê o jego strukturalnym podobieñstwie do receptorów AT1 i AT2. Angiotensynê IV wi¹¿e glikoproteina o m.c. 165 kDa, która ma tylko jeden region przezb³onowy. Analiza biochemiczna i farmakologiczna przeprowadzona przez Albistona i wsp. okreli³a receptor AT4 jako aminopeptydazê b³onow¹, której aktywnoæ reguluje insulina (IRAP insulin regulated aminopeptidase) [3]. Komórki transfekowane cDNA dla IRAP wi¹¿¹ z du¿ym powinowactwem angiotensynê IV [3]. Zarówno ekspresja mRNA, jak i synteza IRAP w mózgu s¹ identyczne z rozmieszczeniem miejsc wi¹¿¹cych angiotensynê IV. Jaki jest wiêc udzia³ tego nietypowego receptora angiotensynowego w procesie uczenia siê i pamiêci? Badania z wykorzystaniem potencjalnych inhibitorów i substratów IRAP wykaza³y, ¿e aktywnoæ tego enzymu mo¿e mieæ kluczowe znaczenie w procesach poznawczych. Substraty IRAP wazopresyna, somatostatyna i cholecystokinina-8 w testach behawioralnych u³atwiaj¹ uczenie siê gryzoni [40]. Usprawnienie procesów poznawczych przez domózgowe podanie angiotensyny IV lub jej analogów mo¿e byæ przynajmniej czêciowo efektem ochrony neuroaktywnych peptydów przed rozk³adem enzymatycznym [3]. Agonici receptora AT4, angiotensyna IV i LVVhemorfina 7, ³¹cz¹c siê z miejscem aktywnym IRAP, ca³kowicie hamuj¹ jego aktywnoæ enzymatyczn¹ [2]. Dok³adna analiza ekspresji IRAP w komórkach wra¿liwych na insulinê wykaza³a, ¿e enzym ten pierwotnie wystêpuje w pêcherzykach post-endosomalnych i sieci trans-Golgi, które zawieraj¹ zale¿ny od insuliny transporter glukozy GLUT4. W mózgu rozmieszczenie IRAP jest podobne do lokalizacji GLUT4 i 224 P. WIELGAT, J. J. BRASZKO koncentruje siê g³ównie w hipokampie i korze nowej [3]. W odpowiedzi na insulinê, pêcherzyki zawieraj¹ce GLUT4 i IRAP przemieszczaj¹ siê w kierunku b³ony komórkowej i ³¹cz¹ siê z ni¹. Mechanizm tego zjawiska jest podobny do uwalniania neurotransmiterów w synapsie nerwowej [11]. Wspólna lokalizacja IRAP i GLUT4 w tym samym neuronie i ich podobna reakcja na insulinê mo¿e sugerowaæ udzia³ tych cz¹stek w formowaniu pamiêci. Nie wiadomo, czy zahamowanie aktywnoci IRAP przez angiotensynê IV zwiêksza czynnoæ transporterów GLUT4, ale jest to prawdopodobne [3]. Nie ulega jednak w¹tpliwoci, ¿e glukoza mo¿e warunkowaæ aktywnoæ neuronów i syntezê neurotransmiterów uczestnicz¹cych w procesach poznawczych, np. acetylocholiny [3]. Wed³ug Lee i wsp. angiotensyna IV zwiêksza wydzielanie acetylocholiny, prawdopodobnie przez swój wp³yw na aktywnoæ IRAP [43]. Podsumowuj¹c, modulacja IRAP i GLUT4 przez angiotensynê IV mo¿e poprawiaæ zdolnoci poznawcze poprzez zwiêkszenie okresu pó³trwania endogennych neuropeptydów zwiêkszaj¹cych pamiêæ oraz regulacjê transportu i metabolizmu glukozy [3]. Niezale¿nie od tego, uwagê skupia fakt, ¿e angiotensyna IV mo¿e regulowaæ mechanizm zwi¹zany z kinazami MAP. Handa i wsp. wykazali, ¿e w hodowli cholinergicznych komórek linii Sn56 angiotensyna IV zwiêksza aktywnoæ kinaz MAP i czynników transkrypcyjnych [26, 3]. Dokomorowe podanie angiotensyny IV stymuluje ekspresjê genu c-fos w polach CA1 i CA3 hipokampu. Potwierdzono równie¿, ¿e stymulacja tego receptora w hipokampie zwiêksza transmisjê synaptyczn¹ i indukuje LTP, co wi¹¿e siê z bezporednim udzia³em w plastycznoci neuronalnej [41]. PODSUMOWANIE Badania behawioralne i biochemiczne procesów poznawczych przynios³y du¿y postêp wiedzy w tej dziedzinie. Poznano regiony mózgu odpowiedzialne za uczenie siê i pamiêæ oraz szereg czynników endo- i egzogennych, które mog¹ modyfikowaæ te procesy. Odkrywane s¹ stopniowo poszczególne elementy z³o¿onego mechanizmu molekularnego zwi¹zanego z konsolidacj¹ pamiêci. Znany jest mechanizm przekazywania sygna³u z receptorów zwi¹zanych z czynnociami umys³owymi, od jego rozpoznania przez komórki i przetworzenia przy udziale przekaników do zmiany ekspresji genów, syntezy bia³ek i kodowania informacji. W szlaku prowadz¹cym do indukcji aktywnoci genów reguluj¹cych syntezê bia³ek pamiêci g³ównym ogniwem jest grupa kinaz MAP, za porednictwem których jest przekazywany sygna³ komórkowy bezporednio do j¹dra komórkowego, aktywuje ona czynniki transkrypcji STAT, CREB i AP-1 oraz zwiêksza ekspresjê genów c-fos i c-jun. W ostatnich latach badania dostarczy³y równie¿ dowodów na to, ¿e angiotensyna II i IV mog¹ u³atwiaæ uczenie siê i zapamiêtywanie. Pomimo znacznych osi¹gniêæ w badaniach nad rol¹ angiotensyn na poziomie komórki, niewiele wiadomo, w jaki dok³adnie sposób peptydy te reguluj¹ procesy poznawcze in vivo w mózgu. Z badañ in vitro wynika, ¿e istotnym ogniwem ³añcucha odbierania i przekazywania sygna³u z receptora AT1 jest zwiêkszenie aktywnoci kinaz MAP i czynników transkrypcyjnych oraz syntezy bia³ka. Prokognitywne dzia³anie angiotensyny IV, potwierdzone RECEPTORY ANGIOTENSYNOWE A PROCESY POZNAWCZE 225 w licznych badaniach behawioralnych, mo¿e wi¹zaæ siê z zatrzymaniem rozk³adu neuroprzekaników uczestnicz¹cych w formowaniu pamiêci oraz regulacj¹ metabolizmu glukozy. PIMIENNICTWO [1] ALBERINI CM. Mechanisms of memory stabilization: are consolidation and reconsolidation similar or distinct processes? Trends Neurosci 2005; 1: 5156. [2] ALBISTON AL, MCDOWALL SG, MATSACOS D, SIM P, CLUNE E, MUSTAFA T, LEE J, MENDELSOHN FAO, SIMPSON RJ, CONNOLLY LM, CHAI SY. Evidence that the angiotensin IV (AT4) receptor is the enzyme insulin regulated aminopeptidase. J Biol Chem 2001; 276: 4862348626. [3] ALBISTON AL, MUSTAFA T, MCDOWALL SG, MENDELSOHN FAO, LEE J, CHAI SY. AT4 receptor is insulin-regulated membrane aminopeptidase: potential mechanism of memory enchancement. Trends Endocrinol Metab 2003; 2: 7277. [4] ALLEN AM, MAC GREGOR DP, MC KINLEY MJ, MENDELSOHN FAO. Angiotensin II receptors in the human brain. Regul Pept 1999; 79: 17. [5] ARNSTEN AFT, RAMOS BP, BIRNBAUM SG, TAYLOR JR. Protein kinase A as a therapeutic target for memory disorders: rationale and challenges. Trends Mol Med 2005; 11: 121128. [6] BEDECS K. Angiotensin II type 2 receptors mediate inhibition of mitogen-activated protein kinases cascade and functional activation of SHP-1 tyrosine phosphatase. Biochem J 1997; 325: 449454. [7] BERRY C, TOUYZ R, DOMINICZAK AF, WEBB RC, JOHNS DG. Angiotensin receptors: signaling, vascular pathophysiology, and interactions with ceramid. Am J Physiol Heart Circ Physiol 2001; 281: H2337H2365. [8] BRASZKO JJ. AT2 but not AT1 receptor antagonism abolishes angiotensin II increase of the acquisition of conditioned avoidance responses in rats. Behav Brain Res 2002; 131: 7986. [9] BRASZKO JJ, KUPRYSZEWSKI G, WITCZUK B, WINIEWSKI K. Angiotensin II (3-8)-hexapeptide affects motor activity, performance of passive avoidance and a conditioned avoidance response in rats. Neuroscience 1988; 27: 777783. [10] BROWN D CH, STEWARD LJ, GE J, BARNES NM. Ability of angiotensin II to modulate stratrial dopamine release via AT1 receptor in vitro and in vivo. Br J Pharmacol 1996; 118: 414420. [11] BRYANT NJ. Regulated transport of the glucose transporter GLUT4. Nat Rev Mol Cell Biol 2002; 3: 267 277. [12] BUISSON B, LAFLAMME L, BOTTARI SP, DE GASPARO M, GALLO PAYET N, PAYET MD. A G protein is involved in the angiotensin AT2 receptor inhibition of T-type calcium currents in nondifferentiated NG108-15 cells. J Biol Chem 1995; 270: 16701674. [13] CHAI SY. Angiotensin AT4 receptor distribution in mouse brain is possible role in facilitation of spatial memory. J Neurochem 2001; 78: 15. [14] CHAI SY. Distribution of angiotensin IV binding sites (AT4 receptor) in the human forebrain, midbrain and pons as visualized by in vitro receptor autoradiography. J Chem Neuroanat 2000; 20: 339348. [15] DE GASPARO M, CATT KJ, INAGAMI T, WRIGHT JW, UNGER T. International Union of Pharmacology XXII. The angiotensin II receptors. Pharmacol Rev 2000; 278: E357E374. [16] DIMMELER S, RIPPMANN V, WIELAND U, HEANDELER J, ZEIHER AM. Angiotensin II induces apoptosis of human endothelial cells: protective effect of nitric oxide. Circ Res 1997; 81: 970976. [17] DINH DT, FRAUMAN AG, JOHNSTON CI, FABIANI ME. Angiotensin receptors: distribution, signaling and function. Clin Sci 2001; 100: 481492. [18] DULIN NO. Phospholipase A2-mediated activation of mitogen-activated protein kinase by angiotensin II. Proc Natl Acad Sci USA 1998; 95: 80988102. [19] FIGUEROA JE, VIJAYAGOPAL P. Angiotensin II stimulates synthesis of vasculary smooth muscle cell proteoglycans with enhanced low density lipoprotein binding properties. Atherosclerosis 2002; 162: 261268. [20] FISCHER TA. Role of AT1 and AT2 receptors in regulation of MAPK and MKP-1 by ANG II in adult cardiac myocytes. Am J Physiol 1998; 275: H906H916. [21] FLEEGAL MA, SUMNERS C. Angiotensin II stimulates neuronal jun expression and c-Jun NH2 terminal kinase via different intracellular signaling pathway. Soc Neurosci Abstr 2000; 26: 149.18 226 P. WIELGAT, J. J. BRASZKO [22] GALLINAT S, BUSCHE S, SCHUTZE S, KRONKE M, UNGER T. AT2 receptor stimulation induces generation of ceramides in PC12W cells. FEBS Lett 1999; 443: 7579. [23] GALLINAT S, BUSCHE S, YANG H, RAIZADA MK, SUMNERS C. Gene expression profiling of rat brain neurons reveales angiotensin II-induced regulation of calmodulin and synapsin 1. possible role in neuromodulation. Endocrinology 2001; 142: 10091016. [24] GARD PR. The role of angiotensin II in cognition and behaviour. Eur J Pharm 2002; 438: 114. [25] GELBAND CH, WARTH JD, MASON H. Angiotensin II type 1 receptors mediated K+ chanel subunit kv2.2 in brain stem and hypothalamic neurons. Circ Res 1999; 84: 352359. [26] HANDA RK. Characterization and signaling of the AT4 receptor in human proximal tubule epithelial (HK-2) cells. J Am Soc Nephrol 2001; 12: 440449. [27] HOHLE S, BLUME A, LEBRUN C, CULMAN J, UNGER T. Angiotensin receptors in the brain. Pharmacol Toxicol 1995; 77: 306315. [28] HORIUCHI M, HAYASHIDA W, KAMBE T, YAMADE T, DZAU VJ. Angiotensin type 2 receptor dephosphorylates bcl-2 by activating mitogen activated protein kinase phosphatase-1 and inducing apoptosis. J Biol Chem 1997; 272: 1902219026. [29] HORIUCHI M, LEHTONEN JYA, DAVIET L. Signalling mechanism of the AT2 angiotensin receptor: crosstalk between AT1 and AT2 receptors in cell growth. Trends Endocrinol Met 1999; 10: 391396. [30] HUANG XC, DENG T, SUMNERS C. Angiotensin II stimulates activation of Fos regulating kinase and c-Jun NH2-terminal kinase in neuronal cultures from rat brain. Endocrinology 1998; 139: 245251. [31] HUANG XC, RICHARDS EM, SUMNERS C. Mitogen-activated protein kinases in rat brain neuronal cultures are activated by angiotensin II type 1 receptors and inhibited by angiotensin II type 2 receptors. J Biol Chem 1999; 443: 7579. [32] IZUMI Y, KATSUKI H, ZORUMSKI CHF. Monocarboxylates (pyruvate and lactate) as alternative energy substrates for induction of long-term potentiation in rat hippocampal slice. Neurosci Lett 1997; 232: 1720. [33] JONES LS. Integrins: possible function in the adult CNS. Trends Neurosci 1996; 19: 6872. [34] KACZMAREK L, £APIÑSKA-DZWONEK J, SZYMCZAK S. Matrix metalloproteinases in the adult brain physiology: a link between c-Fos, AP-1 and remodeling of neuronal connections? EMBO 2002; 16: 66436648. [35] KANDEL ER. The molecular biology of memory storage: a dialogue between genes and synapses. Science 2001; 294: 10301038. [36] KANG J, POSNER P., SUMNERS C. Angiotensin II type 2 receptor stimulation of neuronal K+ currents involves an inhibitory GTP binding protein. Am J Physiol 1994; 267: C1389C1397. [37] KANSAS GS. Selectins and their ligands: current concepts and controversies. Blood 1996; 88, 32593287. [38] KARWOWSKA -POLECKA W, KU£AKOWSKA K, WINIEWSKI K, BRASZKO JJ. Losartan influences behavioural effects of angiotensin II (3-7) in rats. Pharmacol Res 1997; 36: 275283. [39] KENWRICK S, DOHERTY P. Neural cell adhesion molecule L1 relating disease to function. Bioessays 1998; 20: 668671. [40] KOVACS GL, DE WIED D. Peptideric modulation of learning and memory processes. Pharmacol Rev 1994; 46: 269291. [41] KRAMAR EA, ARMSTRONG DL, IKEDA S, WAYNER MJ, HARDING JW, WRIGHT JW. The effects of angiotensin IV analogs on long-term potentiation within the CA1 region of the hippocampus in vitro. Brain Res 2001; 897: 114121. [42] KU£AKOWSKA A, KARWOWSKA W, WINIEWSKI K, BRASZKO JJ. Losartan influences behavioural effects of angiotensin II in rats. Pharmacol Res 1996; 34: 109115. [43] LEE J, CHAI SY, MENDELSOHN FAO, MORRIS MJ, ALLEN AM. Potentiation of cholinergic transmission in the rat hippocampus by angiotensin IV and LVV-hemorphin-7. Neuropharmacology 2001; 40: 618623. [44] LEVITAN IB. Modulation of ion channels by protein phosphorylation. How the brain works. Adv Second Messenger Phosphoprotein Res 1999; 33: 322. [45] LIGUZ-LÊCZNAR M. Sieci perineuronalne zagadkowe struktury w uk³adzie nerwowym. Post Biol Kom 2004; 31: 119128. [46] MOELLENHOFF E, BLUME A, CULMAN J, CHATTERJEE B, HERDEGEN T, LEBRUN CHJ, UNGER T. Effect of repetitive icv injections of ANG II on c-fos and AT-receptor expression in the rat brain. Am J Physiol Regul Intagr Comp Physiol 2001; 280: R1095R1104. [47] PAN SJ, SUMNERS C, GELBAND CH. Kv1.4 underlies angiotensin II-mediated inhibition of neuronal A-type K+ current. Biophys J 2000; 78: 2655. [48] PELLERIN L. Lactate as a pivotal element in neuron-glia metabolic cooperation. Neurochem Int 2003; 43: 331338. RECEPTORY ANGIOTENSYNOWE A PROCESY POZNAWCZE 227 [49] PESSIN JE. Molecular basis of insulin-stimulated GLUT4 vesicle trafficking. J Biol Chem 1999; 274: 25932596. [50] RADWAÑSKA K, NIKOLAEV E, KNARSKA E, KACZMAREK L. Differential response of two subdivisions of lateral amygdala to aversive conditioning as revealed by c-Fos and P-ERK mapping. Neuroreport 2002; 3: 22412246. [51] RICHARDS EM, RAIZADA MK, GELBAND CH, SUMNERS C. Angiotensin II type 1 receptor-modulated signaling pathways in neurons. Mol Neurobiol 1999; 19: 2541. [52] RODRIGUES SM, SCHAFE GE, LE DOUX JE. Molecular mechanisms underlying emotional learning and memory in the lateral amygdale. Neuron 2004; 44: 7591. [53] RONN LC, BOCK E, LINNEMANN D, JAHNSSEN H. NCAM-antibodies modulate induction of longterm potentiation in rat hippocampal CA1. Brain Res 1995; 677: 145151. [54] SAAVEDRA JM, TIMMERMANS PBWM. Angiotensin receptors. Plenum Press 1994, New York and London. [55] SIRAGY HM, CAREY RM. The subtype 2 (AT2) angiotensin receptor mediates renal production of nitric oxide in conscious rats. J Clin Invest 1997; 100: 264269. [56] STADLER T, VELTMAR A, QUADRI F, UNGER T. Angiotensin II evokes noradrenaline release from the paraventricular nucleus in conscious rats. Brain Res 1992; 569: 117122. [57] SUMNERS C, FLEEGAL MA, ZHU DN. Angiotensin AT1 receptor signaling pathways in neurons. Clin Exp Pharm Physiol 2002; 29: 483. [58] SUMNERS C, GELBAND CH. Neuronal ion channel signaling pathway: modulation by angiotensin II. Cell Signal 1998; 10: 303311. [59] SUMNERS C, ZHU M, GELBAND POSNER P. Angiotensin II type 1 receptor modulation of neuronal K+ and Ca2+ currents: intracellular mechanisms. Am J Physiol 1996; 271: C154C163. [60] TAKAICHI M. Cadherins: a molecular family important in selective cell cell adhesion. Annu Rev Biochem 1990; 59: 237252. [61] TANG L, HUNG CP, SCHUMAN EM. A role for the cadherin family of cell adhesion molecules in hippocampal long-term potentiation. Neuron 1998; 20: 11651175. [62] TANG W, RICHARDS EM, RAIZADA MK,SUMNERS C. Angiotensin II increases glucose uptake and glucose transporter-1 mRNA levels in astroglia. Am J Physiol 1995; 268: E384E390. [63] WRIGHT JW, HARDING JW. The brain angiotensin system and extracellular matrix molecules in neural plasticity, learning, and memory. Prog Neurobiol 2004; 72: 263293. [64] WRIGHT JW, KRAMAR EA, MEIGHAN SE, HARDING JW. Extracellular matrix molecules, long-term potentiation, memory consolidation and the brain angiotensin system. Peptides 2002; 23, 221246. [65] YANG H, LU D, YU K, RAIZADA MK. Regulation of neuromodulatory action of angiotensin II in the brain neurons by the Ras-dependent mitogen-activated protein kinase pathway. J Neurosci 1996; 16: 40474058. [66] YANG SN, LIPPOLDT A, JANSSEN A, PHILLIPS MI, GANTEN D. Localisation of angiotensin AT1 receptor-like immunoreactivity in catocholaminergic neurons of the rat medulla oblongata. Neurosci 1997, 81: 503515. [67] YU K, LU D, ROWLAND NE, RAIZADA MK. Angiotensin II regulation of tyrosine hydroxylase gene expression in the neuronal cultures of normotensive and spontaneously hypertensive rats. Endocrinology 1996; 137: 15663576. [68] ZHAO WQ. Role of insulin and insulin receptor in learning and memory. Mol Cell Endocrinol 2001; 177: 125134. [69] ZHU DN, MORIGUCHI A, MIKAMI H, HIGAKI J, OGIHARA T. Central amino acids mediate cardiovascular response to angiotensin II in the rat. Brain Res Bull 1998; 45: 189197. [70] ZHU M, GELBAND CH, MOORE JM, POSNER P, SUMNERS C. Angiotensin II type 2 receptor stimulation of neuronal delayed rectifier potassium current involves phospholipase A2 and arachidonic acid. J Neurosci 1998; 18: 679686. [71] ZHU M, GELBAND CH, POSNER P, SUMNERS C. Angiotensin II decreases neuronal delayed rectifier potassium current: role of calcium/calmodulin-dependent protein kinase II. J Neurophysiol 1999; 82: 15601568. Redaktor prowadz¹cy Bo¿ena Kamiñska Otrzymano:22.12.2005 r. Przyjêto:15.03.2006. Ul. Waszyngtona 15A, 15-274 Bia³ystok