Metoda skupionej pojemności cieplnej

Transkrypt

Metoda skupionej pojemności cieplnej
2/23/2012
Dynamika cieplna
b d kó
budynków
Uproszczony godzinowy model
obliczania użytecznego ciepła i chłodu
dla budynków
Piotr
Pi
t Narowski,
N
ki d
dr iinż.
ż
Politechnika Warszawska
Wprowadzenie

Uzasadnienie wyboru metody obliczeniowej

Opis wybranego algorytmu wyznaczania
zużycia energii na ogrzewanie i chłodzenie

Dane niezbędne do obliczeń

Podsumowanie
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
2
1
2/23/2012
Metody obliczeniowe
Podział ze względu na krok obliczeniowy:
• Metody roczne,
• Metody miesięczne,
• Metody godzinowe,
Podział ze względu na dynamikę cieplną budynku:
• Metody statyczne,
• Metody quasi-dynamiczne,
• Metody dynamiczne,
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
3
Metody obliczeniowe
Popularne metody wyznaczania
p
na ciepło
p i chłód:
zapotrzebowania
• roczne metody bilansowe – (stopniodni)
• metody bilansowe miesięczne (PN-B-02025),
• quasi-dynamiczne metody miesięczne (PN-EN-137902004)
• statyczne godzinowe metody bilansowe
bilansowe,
• uproszczone metody godzinowe dynamiki cieplnej
budynków (ISO FDIS-13790-2007) ,
• pełne symulacje dynamiki cieplnej budynku.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
4
2
2/23/2012
Kryteria wyboru algorytmu
obliczeniowego





wyznaczanie energii użytecznej ogrzewania i
chłodzenia dla budynku w ciągu całego roku
roku,
uwzględnienie dynamiki cieplnej budynku,
algorytm pozwalający na obliczenia budynku
wielostrefowego z harmonogramami jego
użytkowania,
ograniczona
g
liczba danych
y wejściowych,
j
y
możliwość zaimplementowania algorytmu w
arkuszach kalkulacyjnych.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
5
Wybrany algorytm
obliczeniowy
U
Uproszczona
metoda
t d godzinowa
d i
uwzględniająca dynamikę cieplną budynku.
Uwaga: Liczba danych dotyczących budynku
dl wybranego
dla
b
modelu
d l obliczeniowego
bli
i
jest
j t
bardzo zbliżona do quasi-dynamicznej metody
miesięcznej
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
6
3
2/23/2012
Budowa modeli obliczeniowych
Moduł bilansu energii
Powłoka zewnętrzna
Moduł
meteo
Dane
D
meteorologiczne
Bilans energii powietrza
strefy
Harmono
Materiały
gramy
T
Typowe
przebiegi
Konstru
kcja
Dane
materiał
owe
Przegrody wewnętrzne
Dynamika
cieplna
Dane
geomet
ryczne
Wewnętrz
ne zyski
ciepła
Promienio
P
i i
wanie
słoneczne
Strefy
Wentylacja
Dane
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
7
Uzasadnienie wyboru metody
Niezależnie od przyjętego modelu
matematycznego opisu zjawisk cieplnych w
budynku największą trudność w stosowaniu
modeli obliczeniowych stanowi przygotowanie
danych geometrycznych dotyczących
konstrukcji budynku.
Przyjęta uproszczona metoda godzinowa jest
najprostszą z możliwych metod
uwzględniających dynamikę cieplną budynku.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
8
4
2/23/2012
Metoda obliczeniowa
Obliczanie zapotrzebowania na energię
QS
QT
Granica bilansu:
„Przestrzeń ogrzewana”
Qi
QV
Q c,e
Energia użyteczna
Qh
Dostawa
Dystrybucja
Qd
Qs
Magazy
nowanie
Wytwarzanie
Qg
Energia
pierwotna
Energia końcowa
Granica bilansu: „Budynek”
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
9
Metoda obliczeniowa
Metoda godzinowa oznacza, że obliczenia
wykonywane są dla 8760 godzin w roku.
Obliczenia dla jednego kroku czasu można
wykonać na kalkulatorze, ale wielokrotne
ich powtórzenie wymaga komputera –
arkusz kalkulacyjny.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
10
5
2/23/2012
Podstawa uproszczonej
metody godzinowej
U podstaw uproszczonej metody godzinowej
leży metoda skupionej pojemności cieplnej,
której równanie różniczkowe rozwiązywane jest
metodą numeryczną – zmodyfikowany algorytm
Eulera
Eulera.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
11
Metoda skupionej pojemności
cieplnej
Rozważmy przypadek nagłej zmiany parametrów
otoczenia ogrzanego ciała – np. rozgrzany
kamień wrzucony do wody.
Celem analizy będzie wyznaczenie zmiennej w
p
y stygnącego
yg ą g lub ogrzewanego
g
g
czasie temperatury
ciała.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
12
6
2/23/2012
Metoda skupionej pojemności
cieplnej
Założenia do metody:


duża wartość
współczynnika
przewodności cieplnej
wewnątrz ciała,
T  T0
mała wartość
współczynnika
przejmowania ciepła
na powierzchni ciała.
2012-02-23
t0
T  T0
T0
Qs
Q
t0
T (t
()
T  T (t )
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
13
Metoda skupionej pojemności
cieplnej
Z prawa Fouriera wynika, że przy braku gradientu
temperatury przewodność cieplna materiału dąży do
nieskończoności, co w rzeczywistości nigdy nie ma
miejsca, ale właśnie to założenie przy małych
wartościach współczynnika przejmowania ciepła na
powierzchni ciała jest kwintesencją metody
skupionej pojemności cieplnej.
Słowo skupiona jest tu na miejscu, ponieważ
przyjmuje się że cała masa ciała skupiona jest w
jednym punkcie. Znika zatem zmienna przestrzenna,
a więc znika gradient temperatury wewnątrz ciała.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
14
7
2/23/2012
Metoda skupionej pojemności
cieplnej
Zmiana energii wewnętrznej stygnącego ciała równa
j t energiiii cieplnej
jest
i l j przejmowanej
j
j na jjego
powierzchni, co można zapisać w postaci równania:
Zgodnie z pierwszą zasadą termodynamiki ilość energii Q
dostarczonej do ciała o masie m i cieple właściwym przy
stałej objętości cv, które nie wykonuje pracy zewnętrznej,
równa jest zmianie w czasie t jego energii wewnętrznej U:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
15
Metoda skupionej pojemności
cieplnej
Ilość ciepła przejmowana na powierzchni ciała
równa jest iloczynowi współczynnika przejmowania
ciepła h, pola powierzchni ciała As oraz różnicy
temperatury T pomiędzy wnętrzem ciała i jego
otoczeniem T∞:
Wstawiając powyższe równania do równania bilansu
energii otrzymuje się zależność:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
16
8
2/23/2012
Metoda skupionej pojemności
cieplnej
Po wprowadzeniu pojęcia potencjału temperatury jako
różnicy pomiędzy temperaturą ciała a temperaturą
odniesienia (może to być na przykład punkt zero
dowolnej skali termometrycznej lub temperatura
otoczenia ciała):
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
17
Metoda skupionej pojemności
cieplnej
Iloczyn gęstości, objętości i ciepła właściwego jest
pojemnością cieplną ciała C, natomiast iloczyn
współczynnika przejmowania ciepła h i pola powierzchni
zewnętrznej jest konduktancją (przewodnością) cieplną
nazywaną także współczynnikiem strat ciepła H.
Odwrotność konduktancji cieplnej to oporność cieplna
R. Zatem równanie można zapisać w postaci:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
18
9
2/23/2012
Metoda skupionej pojemności
cieplnej i jej analogia elektryczna
Istnieje analogia równania
modelu skupionej pojemności
cieplnej w teorii obwodów
elektrycznych.
V1
Odpowiednikiem procesu
wymiany ciepła pomiędzy
ciałem i jego otoczeniem w
U1
metodzie skupionej
pojemności cieplnej jest układ
złożony z opornika i
kondensatora przedstawiony
na rysunku Układ taki nazywa
się czwórnikiem RC.
2012-02-23
I2
IR
R
V2
C
U2
IC
Vgnd
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
19
Metoda skupionej pojemności
cieplnej i jej analogia elektryczna
Zgodnie z prawem Ohma spadek napięcia elektrycznego na oporze
UR=V
V2-V
V1 równy jest iloczynowi oporu elektrycznego R i prądu
elektrycznego I, który płynie przez ten opór. W przypadku napięcia
zmiennego prawo Ohma można zapisać:
Z definicji pojemności elektrycznej wynika, że ładunek elektryczny Q
zgromadzony w kondensatorze o pojemności elektrycznej C jest
równy iloczynowi jego pojemności i napięcia elektrycznego UC=V2Vgnd na jego zaciskach:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
20
10
2/23/2012
Metoda skupionej pojemności
cieplnej i jej analogia elektryczna
Korzystając z definicji prądu elektrycznego zmiennego w
czasie prąd elektryczny ładowania i rozładowania
kondensatora będzie wynosił:
Z pierwszego prawa Kirchoffa o obwodach elektrycznych wynika,
że algebraiczna suma prądów w węźle układu jest równa zero.
Zatem dla węzła
węzła, w którym połączony jest rezystor i kondensator
można zapisać:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
21
Metoda skupionej pojemności
cieplnej
Przyjmując, że prąd I2(t) w dowolnej chwili czasu jest równy
zero, co oznacza brak połączenia zacisku z jakimkolwiek
innym elementem, oraz przyjmując, że potencjał V1(t)=Vgnd=0,
czyli zwarcie do zera, otrzymuje się równanie:
Powyższe równanie jest analogiczne z równaniem wymiany
ciepła ciała o skupionej pojemności cieplnej. Wynika z tego, że
do opisu procesów wymiany ciepła takich ciał można stosować
prawa liniowych obwodów elektrycznych.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
22
11
2/23/2012
Jednowęzłowy model skupionej
pojemności cieplnej budynku
W jednowęzłowym
modelu
d l cieplnym
i l
b
budynku
d k
zakłada się, że cały
1 R1
budynek stanowi jedno
R
ciało o skupionej
pojemności cieplnej.
1
Analogia do ogrzewanego
lub ochładzanego
kamienia.
2012-02-23

R2

2
 R2
C
C
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
23
Jednowęzłowy model skupionej
pojemności cieplnej budynku
Nieznana zmienna w czasie temperatura Θ zależy od zmiennych w
czasie wartości temperatury Θ1(t) i Θ2(t) oraz strumienia ciepła
dostarczanego lub obieranego w węźle Φ(t) oraz od oporów
cieplnych
i l
h R1, R2 i pojemności
j
ś i cieplnej
i l j kkonstrukcji
t k ji b
budynku
d k C.
C
Zgodnie z I prawem Kirchoffa w węźle schematu należy dodać do
siebie wszystkie strumienie ciepła otrzymaną sumę przyrównać do
zera:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
24
12
2/23/2012
Jednowęzłowy model skupionej
pojemności cieplnej budynku
Jeżeli w równaniu modelu przyjmiemy, że Θ1(t) =Θ2(t) = Θe(t)
czyli,
y temperatury
p
yp
po obu stronach konstrukcjij będą
ę ą równe
temperaturze powietrza zewnętrznego wówczas równanie dla
modelu można zapisać zgodnie z równaniem w postaci:
P t ć ttego równania
Postać
ó
i jjestt szczególnie
ól i przydatna,
d t
gdy
d nie
i jjestt
znana temperatura powietrza wewnętrznego, natomiast znane są
strumienie ciepła dostarczane go budynku. Równanie to jest
wykorzystane w modelu typu 5R1C budynku o skupionej
pojemności cieplnej.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
25
Rozwiązanie numeryczne
jednowęzłowego modelu budynku
Najprostszą metodą numeryczną pozwalającą na rozwiązanie
równia różniczkowego zwyczajnego typu:
jest metoda Eulera, która jest zaliczana do metod
jawnych:
Udoskonalona stabilna i bardziej dokładna metoda to
zmodyfikowana metoda Eulera z punktem centralnym:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
26
13
2/23/2012
Rozwiązanie numeryczne
jednowęzłowego modelu budynku
Po podstawieniu równania różniczkowego modelu budynku o
skupionej pojemności cieplnej do metody numerycznej
otrzymujemy równanie:
Po przekształceniu równania i przyjęciu kroku czasu równego
1 godzinie czyli 3600 s otrzymuje się zależność:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
27
Rozwiązanie numeryczne
jednowęzłowego modelu budynku
Zwiększenie dokładności i stabilności rozwiązania za pomocą
równania z poprzedniego slajdu uzyskuje za pomocą metody
Cranka-Nicholsona przyjmując do dalszych obliczeń wartość
temperatury w chwili n jako średnią arytmetyczną z
wyznaczonej wartości temperatury dla chwili n+1 i wartości
temperatury w chwili n z poprzedniego kroku obliczeniowego:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
28
14
2/23/2012
Uproszczona
metoda
godzinowa
NORMA EN ISO 13790:2008
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
29
Uproszczona metoda
godzinowa
Najważniejszym założeniem jest przyjęcie, że cały budynek lub
jego wydzielona część stanową jednorodną całość
wymieniającą ciepło z otoczeniem – podział na strefy cieplne.
W przypadku przyjęcia jednej strefy w budynku
graniczne punkty regulacji dla ogrzewania i chłodzenia
wyznacza się w postaci średnich ważonych z temperatur
poszczególnych części budynku.
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
30
15
2/23/2012
Możliwości metody uproszczonej

budynek jednostrefowy o regulowanej
wartości temperatury powietrza wewnętrznego,

budynek wielostrefowy o różnych
wartościach regulowanej temperatury powietrza
wewnętrznego stref bez wzajemnego
oddziaływania na siebie stref,

budynek wielostrefowy o różnych
wartościach regulowanej temperatury powietrza
wewnętrznego stref z wzajemnym
oddziaływaniem na siebie stref
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
31
Schemat poglądowy modelu
Przegrody
nieprzezroczyste
otaczające strefę
Φahu
AHU
ΦHC,nd
Φsol
Okna i drzwi
zewnętrzne
Θsup
Htr,w
Θe
Θair
Hve
Φint
Htr,op
Htr,em
Θm
Htr,ms
Θs
Htr,is
Φia
Φst
Cm, Am
2012-02-23
Φm
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
32
16
2/23/2012
Dane wejściowe do obliczeń
Dane obliczane jednokrotnie:
• Współczynniki strat ciepła przez przegrody
nieprzezroczyste,
• Współczynniki strat ciepła dla przegród
przezroczystych,
• Współczynniki przejmowania ciepła od
powierzchni
i
h i wewnętrznych,
t
h
• Parametry dynamiki cieplnej analizowanego
budynku
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
33
Dane wejściowe do obliczeń
Dane obliczane dla każdej godziny:
• Strumień ciepła promieniowania słonecznego,
• Strumień ciepła promieniowania
długofalowego,
• Strumień wewnętrznych zysków ciepła,
Parametry zmienne dla każdej godziny:
• Temperatura zewnętrzna,
• Temperatura powietrza nawiewanego,
• Wymagane temperatury ogrzewania i
chłodzenia strefy,
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
34
17
2/23/2012
Schemat modelu matematycznego
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
Schemat rozwiązania układu 5R1C - metoda
Cranka - Nicholsona
35
Jądro algorytmu
Dla każdej godziny wyznacza się:
• Zastępczą średnią temperaturę wewnątrz
przegród zewnętrznych,
• Średnią temperaturę powierzchni
wewnętrznych strefy,
• Średnią temperaturę powietrza wewnętrznego
w strefie,
t fi
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
36
18
2/23/2012
Jądro algorytmu
Dla każdej godziny roku wyznacza się
temperaturę konstrukcji budynku:
 m   m ,t   m ,t 1  / 2
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
37
Jądro algorytmu
A następnie temperaturę powierzchni
wewnętrznych przegród, temperaturę
powietrza wewnętrznego i temperaturę
operacyjną:
 s  H tr ,ms m   st  H tr , w e  H tr ,1  sup   ia   HC ,nd  / H ve / H tr ,ms  H tr , w  H tr ,1 
 air  H tr ,is s  H ve sup   ia   HC ,nd  / H tr ,is  H ve 
Wzory te wynikają bezpośrednio z rozpływu energii w
schemacie elektrycznym modelu – i oznaczają potencjały
(temperatury) w odpowiednich węzłach:
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
38
19
2/23/2012
Jądro algorytmu
Dla każdejj godziny
g
y wyznacza
y
się
ę temperaturę
p
ę
powietrza wewnętrznego przy braku mocy cieplnej
dostarczanej do strefy oraz przy dostarczanej mocy
cieplnej 10 W/m2 .
Moc dostarczana
do strefy
10 W/m2
0
2012-02-23
Obliczona temperatura
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Wymagana temperatura
powietrza wewnętrznego
Narowski
powietrza wewnętrznego
39
Jądro algorytmu
Sprawdzenie czy obliczona wartość temperatury
powietrza wewnętrznego mieści się w założonych
granicach .
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
40
20
2/23/2012
Promieniowanie słoneczne
Ilość energii promieniowania słonecznego docierającego w danej
chwili do powierzchni zewnętrznej przegrody zależy od: położenia
Słońca na nieboskłonie, orientacji i pochylenia przegrody oraz
natężenia promieniowania słonecznego.
2012-02-23
Fizyka budowli - Semestr IV - Piotr Narowski
41
Położenie Słońca na nieboskłonie
Kat godzinny jest wyrażeniem opisującym różnicę pomiędzy
prawdziwym czasem słonecznym a południem słonecznym.
Wysokość Słońca jest kątem mierzonym pomiędzy kierunkiem ku
Słońcu, a płaszczyzną widnokręgu, na której znajduje się
obserwator .
Azymut Słońca jest kątem pomiędzy kierunkiem południowym
a rzutem kierunku ku Słońcu na płaszczyznę widnokręgu, na której
znajduje się punkt obserwacji.
2012-02-23
Fizyka budowli - Semestr IV - Piotr Narowski
42
21
2/23/2012
Położenie Słońca na nieboskłonie
Prawdziwy czas słoneczny obliczany jest według następującej
reguły:
LSoT  LST  4 minuty/stopień  ( LL  LSTM )  ET
gdzie :
LSoT
- pprawdziwyy czas słoneczny,
y,
LST
- standardowy czas miejscowy, wskazywany przez zegary w danej lokalizacji,
LL
- dugość geograficzna lokalizacji, [ ] dla półkuli wschodniej, [-] dla zachodniej,
LSTM
- długość geograficzna południka strefy czasowej, w której znajduje się lokalizacja
ET
- równanie czasu w minutach,
Wysokość Słońca oblicza się wg formuły:
sin( A )  [cos( L)  cos( D)  cos( H )]  [sin( L)  sin( D)]
l
gdzie :
Al
- wysokość
k ść Słońca,
Sł ń
- szerokość geograficzna miejsca obserwacji,
- deklinacja Słońca,
- kąt godzinny Słońca.
L
D
H
2012-02-23
Fizyka budowli - Semestr IV - Piotr Narowski
43
Położenie Słońca na nieboskłonie
Azymut Słońca oblicza się wg formuły:
cos( Az ) 
sin( Al )  sin( L)  sin( D)
cos( Al )  cos( L)
g
gdzie
:
L
- szerokośz geograficzna miejsca obserwacji
Az
- azymut Słłońca
D
Al
- deklinacja Słłońca
- wysokośwSłłońca
Kąt padania promieniowania słonecznego na dowolną powierzchnię oblicza
się ze wzoru:
cos   sin   cos   cos   cos   sin 
gdzie :






2012-02-23
- wysokość słońca, rad,
- azymut słoneczny powierzchni      , rad,
- azymut słońca, rad,
- azymut powierzchni, rad,
- pochylenie powierzchni, rad,
- kąt padania promieni słonecznych na powierzchnię, rad.
Fizyka budowli - Semestr IV - Piotr Narowski
44
22
2/23/2012
Całkowite promieniowania
słonecznego na przegrodę
Całkowite natężenie promieniowania słonecznego
g na
dowolnie zorientowaną w przestrzeni powierzchnię
przegrody budowlanej można opisać wzorem:
I D  I DN  (sin   cos   cos   cos   sin  )  I d  I DN  cos   I d
2012-02-23
Fizyka budowli - Semestr IV - Piotr Narowski
45
Natężenie promieniowania
słonecznego na powierzchni
przegrody budowlanej
Natężenie promieniowania słonecznego dla powierzchni określonej
orientacji i pochyleniu 22 maja w Warszawie
1000,0
Wykres dla 22 maja 1995 r - Warszawa
Natężenie pro
omieniowania całkowitego [W/m2]
900,0
S-45
Orientacja:
N - północ
E - wschód
S - południe
W - zachód
Pochylenie:
0 - pozioma
45 - pochylona
90 - pionowa
800,0
700,0
600,0
NESW-0
W-45
E-45
W-90
E-90
S-90
500,0
400,0
N 45
N-45
300,0
N-90
200,0
N-90
100,0
2012-02-23
Czas
Fizyka budowli - Semestr
IV - Piotr Narowski
23:26
22:48
22:10
21:32
20:54
20:16
19:38
19:00
18:22
17:44
17:06
16:28
15:50
15:12
14:34
13:56
13:18
12:40
12:02
11:24
10:46
10:08
09:30
08:52
08:14
07:36
06:58
06:20
05:42
05:04
04:26
03:48
03:10
02:32
01:54
01:16
00:38
00:00
0,0
46
23
2/23/2012
Dane meteorologiczne do obliczeń
Numer miesiąca
Numer dnia,
3.
Numer godziny,
4.
Temperatura powietrza zewnętrznego, wyrażona w ºC,
5
5.
Wilgotność względna powietrza zewnętrznego jako wartość
bezwymiarowa w zakresie od 0 do 1, (w przypadku obliczeń energii do
nawilżania lub osuszania w systemie przygotowania powietrza
wentylacyjnego strefy),
6.
Prędkość i kierunek wiatru,
7.
Natężenia całkowitego promieniowania słonecznego na powierzchnie o
określonej orientacji N, NE, E, SE, S, SW, W, NW i pochyleniu 0º, 30º,
45º i 90º, wyrażone w W/m2,
8.
Temperatura nieboskłonu sky, wyrażoną w ºC,
9.
N t ż i skorygowanego
Natężenia
k
strumienia
t
i i ciepła
i ł promieniowania
i i
i
słonecznego i promieniowania długofalowego dla typowego okna o
orientacji N, NE, E, SE, S, SW, W, NW i pochyleniu 0º, 30º, 45º, 60º i 90º,
wyrażone w W/m2,
10.
Natężenia skorygowanego strumienia ciepła promieniowania
słonecznego i promieniowania długofalowego dla typowej ściany
zewnętrznej o orientacji N, NE, E, SE, S, SW, W, NW i pochyleniu 0º,
30º, 45º, 60º i 90º, wyrażone
wmetoda
W/m2,
2012-02-23
Uproszczona
godzinowa - Piotr
47
1.
2.
Narowski
Natężenie promieniowania
długofalowego na powierzchni
przegrody budowlanej
Promieniowanie długofalowe środowiska zewnętrznego
Każde ciało, którego temperatura jest większa od zera bezwzględnego
wymienia ciepło energię w postaci promieniowania.
Natężenie promieniowania długofalowego bezchmurnej atmosfery
oblicza się z zależności:
Rao   o    Ta4
gdzie :
Rao
- natężenie promieniowania długofalowego atmosfery na powierzchnię poziomą
przy bezchmurnym niebie, W/m 2 ,
o
- emisyjność zastępcza atmosfery przy bezchmurnym niebie,
σ
Ta
- stała Stefana - Boltzmana 5,729 W/(m 2 K 4 ),
- temperatura powietrza, K.
2012-02-23
Fizyka budowli - Semestr IV - Piotr Narowski
48
24
2/23/2012
Natężenie promieniowania
długofalowego na powierzchni
przegrody budowlanej
Promieniowanie odbite, reprezentowane przez wyrażenie  s  Ra, jest dla
większości przypadków pomijanie małe stąd można zapisać:
Rnet   s  (  Ts4  Ra )
Dla ciał szarych o nieselektywnych właściwościach radiacyjnych powierzchni
powyższe równanie można zapisać następująco:
Rnet   s    (Ts4  Tr4 )
Równania te często zapisywane są w równoważnej postaci:
Rnet  hr  (Ts  Tr )
gdzie :
Ts4  Tr4
hr   s   
Ts  Tr
- współczynnik przejmowania ciepła przez promieniowanie długofalowe, W/(m 2 K).
hr
2012-02-23
Fizyka budowli - Semestr IV - Piotr Narowski
49
Podsumowanie






Wybrany model obliczeniowy pozwala na wyznaczanie rocznego
zapotrzebowania na ciepło i chłód dla wielu rodzajów budynków
Uwzględnia dynamikę cieplną,
Liczba danych dotyczących analizowanego budynku jest ograniczona
do minimum i jest porównywalna z liczbą danych dla quasidynamicznych metod miesięcznych
Wyniki obliczeń zaprezentowanego algorytmu niewiele odbiegają od
wyników pełnych symulacji energetycznych,
Algorytm jest prosty i nie wymaga znajomości programowania – można
go z powodzeniem zastosować w arkuszach kalkulacyjnych
Metoda wymaga godzinowych danych z typowych lat
meteorologicznych dla Polski
2012-02-23
Uproszczona metoda godzinowa - Piotr
Narowski
50
25

Podobne dokumenty