pliku
Transkrypt
pliku
Recenzja wykładu „Noc Biologów” na Wydziale Biologii Uniwersytetu Gdańskiego na Katedrze Bezkręgowców w Gdyni STRASZNE PUPILKI W NASZYCH DOMACH prowadziła: pani dr Sławomira Fryderyk Dnia 13 stycznia nie będąc pewna, czy jestem na tyle zdolna i świadoma aby zrozumieć piękno świata biologii, postawiłam na odwagę. Ciekawa wiedzy i spragniona nowych doświadczeń udałam się na „NOC BIOLOGÓW”. Pomimo wcześniejszych obaw wykład okazał się niespodziewanie przyjemnym i interesującym doznaniem. Było tam wiele zwierząt, takich jak: patyczaki, szarańcza, świerszcze, pijawki, ptaszniki, muszki owocówki, czerwona stonoga, żuki, karaluchy, mrówki, skorpiony, wije i ślimaki afrykańskie. Najbardziej zachwycił mnie świat patyczaków. Są to owady roślinożerne, największą aktywność wykazują w nocy. Wyglądem przypominają gałązki i patyki. Zazwyczaj posiadają kolor ciemnobrązowy do ciemnozielonego. Hodowla tych zwierząt jest wyjątkowo prosta, jednak nie należy trzymać ich w zbyt dużych stadach, gdyż odgryzają sobie wtedy wzajemnie nogi i czułki. Lubią ciepło i wilgoć, od czasu do czasu lekkie zraszanie, gdyż chętnie zażywają kąpieli i piją wodę. Żyją około roku. Pochodzą z Wietnamu południowego. Patyczaki nie są wybredne, zjedzą każdy listek, który jest zielony! Lecz niektóre listki mogą im zaszkodzić, więc najlepiej dawać liście drzew owocowych, liście truskawek, trzykrotki, natki, liście jeżyn, malin, bluszczu lub róż, a w okresie zimowym liście roślin doniczkowych jak bluszczu pospolitego, trzykrotki lub tymczasowo liście sałaty nie pryskanej środkami owadobójczymi. Patyczaki mogą od czasu do czasu zrzucać skórę, robią one to parę razy w życiu. Samica składa na podłoże około 300 jajeczek. Młode lęgną się po 1,5-2,5 miesiącach inkubacji. Nigdy nie wolno wlewać wody do terrarium ponieważ patyczaki spijają wodę z liści lub szybek. Niektóre patyczaki tańczą jak im się włączy muzykę. Dzięki możliwości uczestniczenia w wykładzie uświadomiłam sobie, że życie prostych zwierząt nie jest wcale takie łatwe. Bywa one zaskakujące i pełne metamorfoz, które pozwalają im na istnienie oraz przetrwanie w świecie, w którym możliwość integracji ze środowiskiem pozwala na przeżycie. Kolorystyka, kształt bądź inne metody wtapiania się w środowisko naturalne, pozwalają im na ochronę przed potencjalnym przeciwnikiem (w roli drapieżnika). Adrianna Jopek Ic