pliku

Transkrypt

pliku
Recenzja wykładu „Noc Biologów” na Wydziale Biologii Uniwersytetu
Gdańskiego na Katedrze Bezkręgowców w Gdyni
STRASZNE PUPILKI W NASZYCH DOMACH
prowadziła: pani dr Sławomira Fryderyk
Dnia 13 stycznia nie będąc pewna, czy jestem na tyle zdolna i świadoma aby
zrozumieć piękno świata biologii, postawiłam na odwagę. Ciekawa wiedzy
i spragniona nowych doświadczeń udałam się na „NOC BIOLOGÓW”.
Pomimo wcześniejszych obaw wykład okazał się niespodziewanie przyjemnym
i interesującym doznaniem. Było tam wiele zwierząt, takich jak: patyczaki,
szarańcza, świerszcze, pijawki, ptaszniki, muszki owocówki, czerwona stonoga,
żuki, karaluchy, mrówki, skorpiony, wije i ślimaki afrykańskie. Najbardziej
zachwycił mnie świat patyczaków. Są to owady roślinożerne, największą
aktywność wykazują w nocy. Wyglądem przypominają gałązki i patyki.
Zazwyczaj posiadają kolor ciemnobrązowy do ciemnozielonego. Hodowla tych
zwierząt jest wyjątkowo prosta, jednak nie należy trzymać ich w zbyt dużych
stadach, gdyż odgryzają sobie wtedy wzajemnie nogi i czułki. Lubią ciepło
i wilgoć, od czasu do czasu lekkie zraszanie, gdyż chętnie zażywają kąpieli
i piją wodę. Żyją około roku. Pochodzą z Wietnamu południowego. Patyczaki
nie są wybredne, zjedzą każdy listek, który jest zielony! Lecz niektóre listki
mogą im zaszkodzić, więc najlepiej dawać liście drzew owocowych, liście
truskawek, trzykrotki, natki, liście jeżyn, malin, bluszczu lub róż, a w okresie
zimowym liście roślin doniczkowych jak bluszczu pospolitego, trzykrotki lub
tymczasowo liście sałaty nie pryskanej środkami owadobójczymi. Patyczaki
mogą od czasu do czasu zrzucać skórę, robią one to parę razy w życiu. Samica
składa na podłoże około 300 jajeczek. Młode lęgną się po 1,5-2,5 miesiącach
inkubacji. Nigdy nie wolno wlewać wody do terrarium ponieważ patyczaki
spijają wodę z liści lub szybek. Niektóre patyczaki tańczą jak im się włączy
muzykę.
Dzięki możliwości uczestniczenia w wykładzie uświadomiłam sobie, że życie
prostych zwierząt nie jest wcale takie łatwe. Bywa one zaskakujące
i pełne metamorfoz, które pozwalają im na istnienie oraz przetrwanie w świecie,
w którym możliwość integracji ze środowiskiem pozwala na
przeżycie. Kolorystyka, kształt bądź inne metody wtapiania
się w środowisko naturalne, pozwalają im na ochronę przed
potencjalnym przeciwnikiem (w roli drapieżnika).
Adrianna Jopek Ic

Podobne dokumenty