OBÓZ PRACY PRZYMUSOWEJ W ŚCINAWIE
Transkrypt
OBÓZ PRACY PRZYMUSOWEJ W ŚCINAWIE
5 Ds. 97/12 OBÓZ PRACY PRZYMUSOWEJ W ŚCINAWIE Prokuratura Rejonowa w Lubinie prowadzi śledztwo w sprawie handlu ludźmi mającego postać wykorzystania do pracy o charakterze przymusowym 28 obywateli Rumunii, w tym czworga małoletnich, którzy w zamian za bardzo niską płacę zmuszani byli do pracy po kilkanaście godzin dziennie na dolnośląskich bazarach. Do przestępstwa doszło w okresie od 2007r. do 22 maja 2012r. w Ścinawie, gdzie w dwóch domach, w bardzo złych warunkach przetrzymywano pokrzywdzone osoby. Chętnych do pracy mieszkający w Polsce Rumun Nikolae L. werbował w dwóch małych wsiach w czasie, gdy wyjeżdżał do rodziny na święta. Proponował określoną bardzo małą kwotę pieniędzy za cały rok pracy (od 800 do 1.500 Euro). Tych, którzy się zdecydowali przywoził do swego domu w Ścinawie. Jeszcze przed wyjazdem zabierał dokumenty. W kraju pokrzywdzonych zmuszano do pracy pod nadzorem, polegającej na sprzedaży butów i odzieży na bazarach w różnych miastach. Praca odbywała się w trudnych warunkach, bez zapewnienia odpowiedniej ilości jedzenia i picia i trwała po kilkanaście godzin dziennie. Na miejscu w Ścinawie pokrzywdzeni mieszkali po kilka osób w bardzo złych warunkach. Ograniczano im jedzenie, nie pozwalano wychodzić z terenu posesji, na której mieszkali i korzystać z telefonów. Do najbliższych mogli dzwonić tylko w obecności pracodawcy. Nie mogli posiadać własnych pieniędzy i rozmawiać z obcymi. Często wyzywano ich i poniżano w celu zastraszenia. Sprawa wyszła na jaw, gdy dwóch z przetrzymywanych uciekło i bez Gdy dokumentów zatrzymano funkcjonariusze straży ich na granicznej dworcu PKP sprawdzali w ich Krakowie. tożsamość, mężczyźni powiedzieli o swoistym obozie pracy w Ścinawie twierdząc, iż znajduje się tam jeszcze kilkadziesiąt innych osób. Podjęta obserwacja wskazanych domów 13 czerwca br. 2 doprowadziła do zatrzymania trojga organizatorów procederu. W domach przebywało 26 obywateli Rumunii. Ustalono, że osoby te były zatrudniane przez 29-letnią Polkę Kamilę K.-L., jej męża – 35-letniego Rumuna Nikolae L. oraz jego brata 31-letniego Ioana L. W dniu 15 czerwca br. wszystkim ww. postawiono zarzuty tego, że w okresie od 2007r. do 22 maja 2012r. w Ścinawie, działając wspólnie i w porozumieniu, dopuścili się handlu ludźmi w ten sposób, że zwerbowali i przetransportowali 28 obywateli Rumunii z terytorium Rumunii na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie przetrzymywali ich na dwóch posesjach w Ścinawie w celu wykorzystania w pracy i usług o charakterze przymusowym, przy użyciu wobec nich przemocy, gróźb bezprawnych, a także nadużycia stosunku zależności wynikającego z zabrania i przetrzymywania ich dokumentów tożsamości, a zatem wykorzystania ich krytycznego położenia. Podejrzani nie przyznali się do popełnienia zarzuconego im przestępstwa i złożyli wyjaśnienia. Twierdzili, że nikt do pracy nie był zmuszany, a nawet, że to oni pomogli pokrzywdzonym, dając im możliwość stałego zatrudnienia. Prokurator z uwagi na obawę ukrycia się przed organami ścigania, obawę matactwa, a także surową grożącą karę skierował do sądu wnioski o tymczasowe aresztowanie wszystkich podejrzanych. W piątek, 15 czerwca br., sąd aresztował ich na okres 3 miesięcy. Zachowanie sprawców traktowane jest przez kodeks karny jako zbrodnia przeciwko wolności. Grozi za nią kara od 3 do 15 lat pozbawienia wolności. Wszystkim uwolnionym pokrzywdzonym udzielono pomocy poprzez zapewnienie im schronienia w Domu Samotnych Matek w Ścinawie – dla 7 kobiet oraz w Domu Pomocy Społecznej w Lubinie dla 19 mężczyzn, zorganizowanego przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie. 3 Pomoc taka przysługuje na podstawie ustawy z 2004r. o pomocy społecznej. Obywatelowi polskiemu, jak i cudzoziemcowi, na którego szkodę popełniono przestępstwo handlu ludźmi służy prawo do świadczeń w formie interwencji kryzysowej, tj. schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania oraz zasiłku celowego. Pokrzywdzony, który nie jest obywatelem Polski może nadto zostać objęty programem wsparcia i ochrony ofiary/świadka handlu ludźmi, co umożliwia akomodację i wyżywienie, wsparcie psychologa, pomoc prawną, pomoc tłumacza, pomoc w legalizacji pobytu na terytorium Polski. Handlem ludźmi, zgodnie z art. 115 § 22 kodeksu karnego jest werbowanie, transport, dostarczanie, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem: 1) przemocy lub groźby bezprawnej, 2) uprowadzenia, 3) podstępu, 4) wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, 5) nadużycia stosunku zależności, wykorzystania krytycznego położenia lub stanu bezradności, 6) udzielenia albo przyjęcia korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy osobie sprawującej opiekę lub nadzór nad inną osobą - w celu jej wykorzystania, nawet za jej zgodą, w szczególności w prostytucji, pornografii lub innych formach seksualnego wykorzystania, w pracy lub usługach o charakterze przymusowym, w żebractwie, w niewolnictwie lub innych formach wykorzystania poniżających godność człowieka albo w celu pozyskania komórek, tkanek lub narządów wbrew przepisom ustawy. Jeżeli zachowanie sprawcy dotyczy małoletniego, stanowi ono handel ludźmi, nawet gdy nie zostały użyte metody lub środki wymienione w pkt 1-6. Przepis ten w takiej formie wszedł w życie we wrześniu 2010r. Wprowadzenie tak szerokiej definicji handlu ludźmi wynikało 4 z ratyfikowania przez Polskę 18 sierpnia 2003r. Protokołu o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 15 listopada 2000r., a także decyzji ramowej Rady Unii Europejskiej 2002/629/WSiSW z 19 lipca 2002r. w sprawie zwalczania handlu ludźmi oraz Konwencji Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi, sporządzonej w Warszawie 16 maja 2005r.