WODA W POWIECIE MYŚLIBORSKIM CZYLI CO, ILE, ZA ILE I
Transkrypt
WODA W POWIECIE MYŚLIBORSKIM CZYLI CO, ILE, ZA ILE I
WODA W POWIECIE MYŚLIBORSKIM CZYLI CO, ILE, ZA ILE I DLACZEGO POWINNIŚMY PIĆ? Lato, upał - pić się chce. Zima, często skrajnie niska wilgotność w ogrzewanych pomieszczeniach - również brakuje nam wody. Wysiłek fizyczny, ciężka praca, uprawianie sportu, wszystko to uświadamia nam , że bez wszystkiego można żyć, jednak bez wody się nie da. Woda to czynnik niezbędny do funkcjonowania każdej formy życia i podstawowy składnik pokarmowy naszej diety (choć z pożywieniem raczej nie jest przez nas kojarzona). To nośnik substancji odżywczych i rozpuszczalnik wielu związków powstających w procesach metabolicznych, materiał budujący nasze ciało i regulator jego temperatury, Jednym słowem - woda to życie. Ciało każdego człowieka to magazyn substancji energetycznych (tłuszczów i białek) zgromadzonych na hipotetycznie „gorsze czasy”. Dlatego też, jeżeli z jakiegoś powodu nie mamy dostępu do pożywienia (lub chcemy stracić kilka zbędnych kilogramów), nawet drastyczne ograniczenie ilości spożywanych pokarmów, o ile nie będzie trwało miesiącami – nie zrujnuje naszego organizmu. Woda to całkiem co innego. Nasz organizm nie może magazynować większej jej ilości dlatego też musi być stale dostarczana i uzupełniana. Niedostateczna podaż płynów uniemożliwia wydalanie z ustroju produktów przemiany materii, co skutkuje w krótkim czasie zatruciem organizmu przez produkty metaboliczne. Przyjmuje się, że w zależności od temperatury i innych warunków środowiskowych, stanu zdrowia czy wysiłku, człowiek bez wody przetrwać może przez od kilku dni do tygodnia. MUSIMY PIĆ, ALE ILE? Według zaleceń Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Żywności poziom ten określono następująco: dzieci w wieku 2–8 lat chłopcy w wieku 9–13 lat chłopcy w wieku powyżej 13 lat i mężczyźni 2500 ml 1300 - 1600 ml 2100 ml dziewczynki w wieku 9–13 lat 1900 ml dziewczęta w wieku powyżej 13 lat i kobiety 2000 ml Podane ilości uwzględniają wodę zawartą w pokarmach stałych czyli około 20% dziennego zapotrzebowania na płyny. MUSIMY PIĆ, ALE CO? Najzdrowsze i najbardziej uniwersalne źródło płynów to oczywiście woda - czysta, żywa, bez smaku i bez zapachu, bez zbędnych kalorii, co nie znaczy, że bez wartości odżywczych. Każdy kiosk, sklep, sklepik, super- bądź hipermarket oferuje nam nieprzebraną różnorodność wód butelkowanych: małych i dużych, bardziej lub mniej gazowanych lub też całkiem bez gazu, w różnych opakowaniach i zaopatrzonych w różne etykiety. Ilość i wybór nie do ogarnięcia dla przeciętnego, zazwyczaj spieszącego się konsumenta. A na sklepowej półce stać mogą: 1. Woda źródlana - woda podziemna, pierwotnie czysta. 2. Naturalna woda mineralna - woda podziemna, pierwotnie czysta o charakterystycznym stabilnym składzie mineralnym. W zależności od ilości składników mineralnych, wśród naturalnych wód mineralnych wyróżniamy: bardzo niskozmineralizowane (do 50 mg/l), niskozmineralizowane (do 500 mg/l, średniozmineralizowane (od 500 do 1500 mg/l), wysokozmineralizowane (ponad 1500 mg/l). 3. Woda stołowa - połączenie wody źródlanej z naturalną wodą mineralną. 4. Woda lecznicza - woda podziemna, pierwotnie czysta o dużej zawartości składników mineralnych (min. 1000 mg/l) lub określonym poziomie jednego mającego znaczenie dla naszego organizmu. Właściwości lecznicze wody muszą być potwierdzone badaniami. Klasyfikację tę określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 31 marca 2011r. w sprawie naturalnych wód mineralnych, wód źródlanych i wód stołowych. Alternatywą może być zawsze woda z kranu, której picie, dla jednych oczywiste i naturalne, dla innych jest nie do przyjęcia. Gwoli wyjaśnienia kwestii podstawowej: woda doprowadzana do mieszkań i domów za pomocą sieci wodociągowej musi być zdatna do picia bezpośrednio – bez przegotowania. Tryb i zasady nadzoru nad jakością wody przeznaczonej do spożycia reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Rozporządzenie, zmienione w ubiegłym roku i dostosowane do norm obowiązujących w Unii Europejskiej, określa obowiązki producentów wody oraz państwowych inspektorów sanitarnych dotyczące utrzymania właściwej jakości wody i to zarówno tej pobieranej z urządzeń wodociągowych jak i wprowadzanej do jednostkowych opakowań (butelek). Każda woda przeznaczona do spożycia przez ludzi, systematycznie badana jest: pod kątem parametrów fizykochemicznym takich jak: -w zakresie podstawowym: zapach, smak, barwa, jon amonowy, przewodność elektryczna, stężenie jonów wodoru (pH), mętność, - dodatkowo w zakresie rozszerzonym oznaczane są: benzo(a)piren, metale ciężkie, chlorki, fluorki, cyjanki, pestycydy, sumaryczna zawartość Ca i Mg czyli tzw. twardość i inne; pod kątem parametrów mikrobiologicznych takich jak: - w zakresie podstawowym: bakterie grupy coli, Escherichia coli, - dodatkowo w zakresie rozszerzonym: Enterokoki, Clostridium perfringens , ogólna liczba mikroorganizmów w 22±2°C po 72 h. Na terenie naszego powiatu (jak i całej Polski) nadzór nad jakością wody, zgodnie z obowiązującymi przepisami, sprawuje inspekcja sanitarna i to jej pracownicy, przeszkoleni w tym zakresie – systematycznie pobierają próbki do badań. Niezależnie od tzw. kontroli urzędowej, takie same badania mają obowiązek przeprowadzać (i przeprowadzają) wszyscy producenci wody. W powiecie myśliborskim funkcjonują trzy duże przedsiębiorstwa wodnokanalizacyjne i kilku drobnych producentów, których działania w kierunku zachowania właściwej jakości wody kontrolowane są na bieżąco przez PIS. Próbki pobiera się zarówno ze stacji uzdatniania wody jaki i od odbiorców indywidualnych bezpośrednio z lokali mieszkalnych. Co prawda woda przeznaczona do spożycia nie musi być podziemna, dopuszcza się również pobór i uzdatnianie wód powierzchniowych, jednak na naszym terenie nie funkcjonuje ani jedno takie ujęcie. Wszystkie studnie w powiecie są studniami głębinowymi a wodę czerpie się z około 100 studni o różnej głębokości (od ok. 30 do aż 200 metrów). Uzdatnianie wody polega głównie na pozbawieniu jej ponadnormatywnych ilości żelaza i manganu, zaś chlorowanie stosowane jest incydentalnie, przez krótkie okresy i w granicach zalecanych norm. Na podstawie wyników badań prowadzonych na przestrzeni zarówno ostatnich lat jak i ubiegłych dziesięcioleci jednoznacznie stwierdzić można, że parametry naszej wody zachowują zalecane normy, jakością nie odbiega ona od wielu wód butelkowanych a jej picie jest bezpieczne a na pewno tanie i wygodne dla konsumentów. ZA ILE PIJEMY? Każde lokalne przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne powiatu myśliborskiego obciąży konsumenta około 1 groszem za 1 litr uzdatnionej i doprowadzonej do kranu wody (łącznie z kosztem odprowadzenia tej samej ilości ścieków). Za tę samą ilość wody butelkowanej zapłacimy od 900 do 1600 razy więcej. REASUMUJĄC: Pij wodę dla zdrowia, humoru i dobrego samopoczucia. Nie obawiaj się wody z kranu. Smacznego. Opracowano na podstawie: 1. Stanowisko Grupy Ekspertów w sprawie zaleceń dotyczących spożycia wody i innych napojów przez niemowlęta, dzieci i młodzież. 2. Ekspertyza "Znaczenie wody w −żywieniu człowieka i jej wpływ na ogólną kondycją organizmu" Instytutu Żywności i Żywienia: prof. dr hab. med. Mirosław Jarosz, dr n. med. Lucjan Szponar, 3. 4. 5. mgr Ewa Rychlik, maj 2007 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 13 listopada 2015 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz. U. z dnia 27 listopada 2015 r., poz. 1989). ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie naturalnych wód mineralnych, wód źródlanych i wód stołowych (Dz. U. z dnia 22 kwietnia 2011 r., nr 85, poz. 466). Wyniki badań wody przeznaczonej do spożycia z archiwum Powiatowej Stacji Sanitarno – Epidemiologicznej w Mysliborzu.