Informacja dla osób podrózujących do Grecji

Informacja dla osób podróżujących do Grecji
Opracowano na podstawie materiałów CDC z listopada 2012 r.
Do dnia 19 października 2012 r. w Grecji potwierdzono wystąpienie rodzimych przypadków
zachorowań na malarię. Zachorowania wystąpiły w regionach: Attyka, Karditsa, Lakonia,
Viotia, Ksanti oraz w miastach Maraton, Evrotas, Markopoulo oraz Selino, a więc na
terenach gdzie wcześniej nie stwierdzano przypadków tej choroby. Do chwili obecnej nie
odnotowano zachorowań w Atenach.
Według ekspertów pojawianie się w ostatnich latach w Europie pojedynczych, rodzimych
zachorowań na malarię, jest wynikiem zmian klimatycznych zachodzących w Europie oraz
dogodnych warunków biotopowych dla rozwoju wektora choroby.
Malaria jest chorobą wywoływaną inwazją pasożytów tj. pierwotniaków z rodzaju
Plasmodium. Do zachorowania u człowieka dochodzi w wyniku ukąszenia przez zarażone
zarodźem malarii komary (z rodzaju Anopheles). Do zakażenia może również dojść w trakcie
przetaczani krwi osoby zakażonej lub chorej oraz drogą wertykalną z matki na płód.
Choroba rozwija się stopniowo, rzadziej w sposób gwałtowny. Po okresie inkubacji choroby,
któremu mogą towarzyszyć bóle głowy i mięśni, znużenie, senność, złe samopoczucie,
dochodzi do wystąpienia objawów, które pojawiają się w charakterystycznych, kolejnych
fazach: faza zimna (uczucie zimna, dreszcze), faza gorąca (napad wysokiej gorączki,
zaburzenia świadomości, śpiączka), faza ustępowania objawów (gwałtowny spadek
temperatury ciała ze zlewnymi potami). Objawy zwykle występują cyklicznie co 48-72h.
Malaria jest obecnie jedną z trzech najważniejszych, oprócz AIDS i gruźlicy, chorób
zakaźnych w świecie. Liczbę nowych zachorowań szacuje się na 300-500 milionów rocznie.
Z powodu malarii umiera około 1,5-2,7 milionów ludzi każdego roku. Ocenia się, iż aktualnie
40-45% ludności ziemi żyje na terenach zagrożonych malarią w ponad 100 krajach świata.
Na zachorowanie najbardziej narażone są dzieci do 5 roku życia i kobiety ciężarne
mieszkające na terenach endemicznych dla malarii oraz osoby nie odporne (nie posiadające
swoistych przeciwciał), podróżujące m.in. z Europy do krajów endemicznego lub
epidemicznego występowania malarii.
Tereny endemicznego występowania malarii na świecie przedstawiają poniższe mapy:
1
Źródło:http://wwwnc.cdc.gov/travel/yellowbook/2012/chapter-3-infectious-diseases-related-totravel/malaria.htm#2528
Źródło: http://wwwnc.cdc.gov/travel/yellowbook/2012/chapter-3-infectious-diseases-related-totravel/malaria.htm#2529
2
Informacje dla osób udających się w podróż w regiony, w których występują
zachorowania na choroby transmisyjne (przenoszone przez owady) m.in. malarię :
•
przed wyjazdem w rejon endemicznego występowania malarii zaleca się wizytę
u lekarza celem uzyskania porady w zakresie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
•
unikanie przebywania na zewnątrz pomieszczeń w porach największej aktywności
komarów (poranek i wieczór);
•
stosowanie ubrań osłaniających części ciała narażone na ukąszenia (np. z długimi
rękawami i nogawkami);
•
stosowanie mechanicznych barier przeciwko komarom w oknach i drzwiach (siatki na
owady lub moskitiery), które zmniejszają ryzyko przedostania się owadów do domu;
•
stosowanie dostępnych środków odstraszających owadów
•
zastosowanie repelentów u kobiet w ciąży i dzieci w wieku poniżej 12 roku życia
każdorazowo należy skonsultować z lekarzem lub farmaceutą.
Inne informacje na temat malarii znajdują się na oficjalnych stronach:
• Światowej Organizacji Zdrowia http://www.who.int/en/
• Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób w Atlancie http://www.cdc.gov/
• Europejskiego
Centrum
ds.
Zapobiegania
i
Kontroli
Chorób
http://www.ecdc.europa.eu/en/Pages/home.aspx
W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc
lekarską, zaś w przypadku wystąpienia niepokojących objawów chorobowych w ciągu
roku od powrotu z ww. rejonów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, informując
o przebytej podróży.
W celu uzyskania informacji o innych chorobach zakaźnych należy przed wyjazdem
skontaktować się z lekarzem medycyny podróży lub lekarzem medycyny chorób
tropikalnych, najlepiej nie później niż 4 - 6 tyg. przed planowaną podróżą.
Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa w danym kraju znajduje się na stronie
Ministerstwa Spraw Zagranicznych w zakładce „Polak za granicą”.
3