"BUDOPRES" - grudzień 2011r. - Zespół Szkół w Starym MIeście

"BUDOPRES" - grudzień 2011r. - Zespół Szkół w Starym MIeście

Grudzień 2011
STOPKA REDAKCYJNA
BUDOPRESS
Redaktorzy:
Paulina Baj
Aleksandra Czarniecka
Marcelina Jakubowska
Aneta Kosior
Karolina Leniart
Anna Mazurek
Robert Mendyk
Opiekunowie:
Renata Wikiera
Małgorzata Skica
Aby przy świątecznym stole
nie zabrakło światła i ciepła rodzinnej atmosfery,
a Nowy Rok niósł ze sobą szczęście i pomyślność
tego życzy redakcja Budopressu
Cena 1 zł
Choinka
To najczęściej dziś spotykana, choć historycznie najmłodsza,
ozdoba domów w czasie Bożego Narodzenia. Przywędrowała
do Polski na przełomie XVIII i XIX wieku wraz z niemieckimi
protestantami. Jest ona symbolem rajskiego drzewka.
Ozdabiano ją jabłkami, orzechami, piernikami, elementami
wykonanymi z wydmuszek, piórek, słomy i kolorowego
papieru. Współczesne ozdoby choinkowe to przede wszystkim
kolorowe bombki o różnych kształtach, błyszczące łańcuchy
i elektryczne lampki.
BOŻE NARODZENIE
Święta te zwano także Godami , Godnymi lub Godnimi
Świętami i Świętymi Wieczorami. Rozpoczyna je wieczór
wigilijny (24 grudnia), a kończy dzień Trzech Króli (6 stycznia).
Od IV wieku Kościół uroczyście obchodzi pamiątkę narodzin
Chrystusa w dniu 25 grudnia. Bogata obrzędowość świąt
Bożego Narodzenia wchłonęła wiele przedchrześcijańskich
rytuałów, obyczajów, wierzeń, a nawet zabiegów magicznych.
Wierzono, że ich niedopełnienie może grozić końcem świata.
Symbolika świąteczna
Siano
W dzisiejszych czasach już się tego nie praktykuje, ale nasi
dziadkowie na pewno pamiętają, jak w wieczór wigilijny całą
izbę zaścielano się sianem. Miało to przynieść szczęście
i dobrobyt gospodarzowi, a ponadto zdrowie dla domowników.
Po skończonej wieczerzy wigilijnej nie spano na łóżkach, lecz
na tym właśnie sianie.
Opłatki
Zwyczaj dzielenia się opłatkiem ma prawdopodobnie rodowód
szlachecki i być może rozpowszechnił sie już w XVIII wieku.
Pieczono je przy kościołach i klasztorach, wlewając przaśne
ciasto pszenne do żelaznych form. W pierwszej połowie XIX
wieku pojawiły się, znane tylko w Polsce, ozdoby wykonane
z opłatka. Zawieszano je pod sufitem, nad stołem wigilijnym.
Miały nie tylko chronić ludzi i ich dobytek od wszelkiego zła,
lecz również zapewnić szczęście i dobrobyt w nadchodzącym
roku.
Zwyczaje świąteczne
WODA
W wigilijną noc, jak wierzono nie tylko na terenach Polski,
woda w źródłach i potokach zmieniała sie na krótki czas
w wino, miód, a nawet złoto. Doświadczyć tego cudu mogły
tylko osoby niewinne i szczęśliwe. W niektórych regionach
Polski do dziś odbywa się obrzędowe mycie w wodzie
źródlanej zaczerpniętej w Wigilię o północy. Ma ona chronić od
chorób.
DUSZE ZMARŁYCH
Tej nocy niebo i ziemia otwierały sie, ukazując swoje skarby.
Wierzono, że kamienie wychodzą z ziemi i poruszają się, że
zakwita nie tylko cudowny kwiat oraz drzewa owocowe.
Najbardziej oczekiwanymi gośćmi były tego dnia dusze
zmarłych. To właściwie dla nich przeznaczona była wieczerza
i postne potrawy (z ziaren zbóż, miodu, maku, grzybów)
typowe dla styp pogrzebowych. Aby przypadkiem nie
wyrządzić jakieś krzywdy przybyłym na wieczerzę zmarłym
żywi starali się nie siadać na ławkach czy stołkach bez
dmuchnięcia, gdyż mogła tam siedzieć dusza. Nie wolno też
było pluć, kłócić się, wylewać brudnej wody. Kolację wigilijną
spożywano w milczeniu i bez wykonywania gwałtownych
ruchów.
MOWA ZWIERZĄT
Jeszcze do dziś wierzymy, że w tę niezwykłą noc domowe
i leśne zwierzęta rozmawiają ze sobą ludzkim głosem. Nie
wolno jednak podsłuchiwać, bo to przynosi pecha.
W niektórych regionach kraju gospodarze po wieczerzy
wigilijnej obdzielają zwierzęta opłatkiem. Niekiedy opłatki te
były kolorowe, gdyż wypiekano je ze święconych zielem.
WIECZERZA WIGILIJNA
Wieczerza wigilijna zwana także obiadem wigilijnym,
postnikiem, wilią, wyglądała różnie w różnych regionach
Polski. Podobne były jednak: pora rozpoczynania kolacji, która
gromadziła przy stole całą rodzinę, pozostawienie wolnych
miejsc dla nieobecnych i zmarłych, dzielenie się opłatkiem,
tradycyjny zestaw postnych potraw. Kiedy pojawił się znak
z nieba - pierwsza gwiazdka - wszyscy zasiadali do wieczerzy.
Rozpoczynał się czas świąt.
NA PASTERKĘ
Ci, którzy ruszyli na pasterkę pieszo, konno, saniami albo
wozem - starali się jak najszybciej dotrzeć do kościoła. Pierwsi
mieli zapewnione powodzenie we wszystkich prawach
gospodarskich i dobre plany. Kiedy w kościele trwało
uroczyste nabożeństwo i rozbrzmiewały kolędy ku czci
narodowego Chrystusa, młodzież wyczyniała różne psoty, np.
wlewając atrament do kropielnic z wodą święconą albo
zszywając ubrania modlących się. Tej wyjątkowej nocy
przymykano oczy na takie żarty.
KOLĘDY
Od wieków rozbrzmiewają w polskich kościołach i domach.
Najstarsze jak „Anioł pasterzom mówił”, pochodzą z XV / XVI
wieku. Były one dziełem zarówno autorów anonimowych, jak
i znanych poetów, pisarzy - twórcą tekstu „W żłobie leży” był
podobno Piotr Skarga, a „Bóg sie rodzi” napisał Franciszek
Karpiński. Od XVII wieku domowy śpiewnik kolędowy
wzbogacił się o pastorałki - nowe kolędy o wątkach wziętych
z życia codziennego.
BOŻONARODZENIOWY ZAKAZ
W Boże Narodzenie obowiązuje prawo do „nic- nie-robienia”.
Zakazuje się przędzenia, tkania, szycia, sprzątania. Były to
czynności
szczególnie
ulubione
przez
nieprzyjazne
człowiekowi demony wody. To jest chyba najprzyjemniejszy ze
znanych zakazów ;-).
Kilka słów o obchodzeniu świąt w innych krajach :
WIGILIA W EUROPIE
W Wielkiej Brytanii praktycznie Wigilii nie obchodzi się.
W
pierwszy
dzień Świąt
Bożego
Narodzenia charakterystycznym daniem obiadowym jest
pieczony indyk z borówkami. W Boże Narodzenie
Brytyjczycy też rozdają sobie prezenty.
Wigilii nie ma również w Holandii i coraz częściej
w Belgii,
gdzie
zamieniana
jest
na
uroczyste śniadanie świąteczne
w restauracji.
We Francji najważniejszy
jest obiad świąteczny,
z pasztetem z gęsiej lub kaczej wątróbki, ostrygami i
wędzonym łososiem. Powszechnie podczas Wigilii jada
się mięso, zwłaszcza indyka.
W Danii podczas Wigilii podaje się pieczoną kaczkę a na
zakończenie ryż z migdałami.
W Austrii na
wigilijnym
stole
znajduje
się karp lub kaczka,
a
w Niemczech kiełbaski
i sałatka kartoflana.
W Norwegii podczas Wigilii podaje się żeberka
wieprzowe (po norwesku Ribbe) i gotowane mięso owcze
(po norwesku pinnekjøtt) lub specjalne danie
przygotowane z solonej oraz gotowanej ryby (która
wcześniej leżała w ługu sodowym przez 2-3 dni), którą
następnie podaje się z boczkiem. Potrawa ta nosi nazwę
Lutefisk.
W Belgii Wigilia jest dniem przeznaczonym na ceremonie
religijne i jasełka.
W Grecji od rana dzieci chodzą po kolędzie. Na każdym
stole znajdziemy Chleb Chrystusa - duże słodkie bochenki
w różnych kształtach i z różnymi zdobieniami. Choinki po
raz pierwszy pojawiły w 1833 roku. Zwyczaj przyniesiony
przez króla Ottona I, króla Grecji (syn króla Bawarii).
Tradycyjnym greckim zwyczajem jest ozdobiona łódź lub
statek.
ŚWIĘTA W
INNYCH KRAJACH
Święta Bożego Narodzenia u naszych zachodnich sąsiadów
to, tak jak u nas, najważniejsze i najbardziej rodzinne Święta
w roku. Przygotowania do nich zaczynają się już cztery
tygodnie wcześniej, w pierwszą niedzielę adwentu. Adwent
jest dla Niemców czasem radości i oczekiwania. W wielu
niemieckich miastach w jego czasie odbywają się wesołe
kiermasze bożonarodzeniowe. Można na nich kupić choinkę,
ozdoby świąteczne, zabawki i słodycze. Rozbrzmiewają
kolędy, unosi się zapach prażonych migdałów i piernika, a
migoczące lampki oświetlają pięknie przystrojone stragany. Na
każdym kiermaszu przygotowane są też atrakcje dla
najmłodszych, zabawy, loterie i gry oraz najważniejszeniecierpliwie wyczekiwane spotkania i rozmowy z Mikołajem.
Święta Bożego Narodzenia trwają tradycyjnie trzy dni. W
pierwszym
i drugim ich dniu, popołudniu wielu ludzi
udaje się do kościoła na świąteczne msze.
Same Święta Bożego Narodzenia obchodzone są
w Niemczech tradycyjnie w domu, w gronie rodziny lub
najbliższych przyjaciół. W Wigilię, bliscy, bez dzielenia się
opłatkiem, składają sobie życzenia świąteczne. Warto
wiedzieć, że to właśnie z Niemiec wywodzi się zwyczaj
strojenia choinki.
Francuski zwyczaj świętowania jest odmienny od polskiej
tradycji, dla niektórych wręcz kuriozalny. Jak to Święta
Bożego Narodzenia bez kolacji wigilijnej i karpia?! Absurd.
A jednak. W Polsce wieczerza wigilijna rozpoczyna się po
zapadnięciu zmroku, gdy na niebie pojawia się pierwsza
gwiazda. We Francji ucztowanie zaczyna się 25 grudnia,
obfitym obiadem, dla nich to ten posiłek jest istotny. Stół
francuski zamienia się w raj dla wytrawnych smakoszy, króluje
gęsia wątróbka, wędzony łosoś, biała kaszanka, ostrygi,
indyczka nadziewana jadalnymi kasztanami. Nie może
zabraknąć różnorodnych serów. Najpopularniejszą świąteczną
słodkością jest rolada lodowa lub z ciasta, przystrojona
sękami, grzybkami i siekierkami. Tradycyjnie cała rodzina
spotyka się u dziadków gdzie do stołu zasiadają dzieci,
wnuki. Jest to czas poświęcony wyłącznie rodzinie. Całą
atmosferę świąteczną widać już pod koniec listopada. Nie
czeka się na prezenty do ostatniej chwili, a sklepikarze
prześcigają się w zachęceniu do kupna upominków, dekorując
swoje wystawy w bardzo wyszukany sposób. Na ulicach
mienią się kolorowe lampeczki, wiszące na drzewach przy
głównych i reprezentacyjnych ulicach i bogato udekorowane
choinki.
Norwegowie rozpoczynają święta Bożego Narodzenia
podczas adwentu. Wtedy właśnie, podobnie jak w Polsce,
Norwegowie porządkują cały dom, czyszczą wszystkiego
zakątki, pieką ciasteczka i gotują mięso, polują w lasach na
zwierzynę na Wigilię. Mało kto z nas wie, że w starej Polsce
bardzo rzadko pojawiały się na stołach ryby, ze względu na to,
że gospodarze stawiali sobie za cel kiedyś jedzenie podczas
wigilijnej kolacji tylko tego, co można było zebrać z własnych
plonów, co uradziła ziemia wokół domu. Ryby nie były
wszędzie dostępne łatwo , dlatego tez przez długie wieki na
polskich stołach ryby pojawiały się jedynie w tych bogatszych
dworkach i chatach chłopskich, na przykład u szewców, czy
rzemieślników, którzy wiedli prym w wioskach, byli
najważniejszymi postaciami, podobnie jak nauczyciele, przez
co mieli więcej środków finansowych. Norwegowie pod tym
względem niewiele różnią się od nas – tam również
wikingowie mieli swoje chaty, jednakże w Norwegii wszyscy
mają wspaniały dostęp do najzdrowszych ryb świata.
ZWYCZAJE ŚWIĄTECZNE
W Wielkiej Brytanii-słowo „Christmas” to skrót od słów Mass of
Christ (msza Chrystusa). Odprawiano ją o dwunastej w nocy
z 24 na 25 grudnia. Zgodnie z tradycją największy dzwon
w kościele godzinę przed północą odzywa się cztery razy,
a punktualnie o północy zaczynają bić wszystkie dzwony - to
początek świąt, radość z narodzin Chrystusa.W angielskiej
tradycji bożonarodzeniowej obecnych jest również wiele
innych roślin, tych wiecznie zielonych. Ostrokrzew, bluszcz,
jemioła i rozmaryn znane są już we wczesnym średniowieczu.
Odganiały złe moce i symbolizowały nowe życie, które odrodzi
się na wiosnę. Ostrokrzew - postrach elfów, Bluszcz – szansa
dla kobiety, Rozmaryn – na złe duchy i dziki, Jemioła –
jagodowe pocałunki. W Anglii - jak we wszystkich krajach
chrześcijańskich – istnieją specjalne potrawy, spożywane tylko
w czasie świąt Bożego Narodzenia. Najważniejszym posiłkiem
jest nie - jak w Polsce - wieczerza wigilijna, ale obiad
podawany wczesnym południem w pierwszy dzień świąt.
Najpopularniejsze dania to: Wykwintna trójca - głowa dzika,
gęś i indyk, Pudding - płonący przysmak, Crackers –
wybuchowe niespodzianki, Mince Pies – ciasteczkowa
kołyska.
W Hiszpanii- Boże Narodzenie w Hiszpanii rozpoczyna się 22
grudnia loterią bożonarodzeniową. Jest to długoletnia tradycja,
którą w 1763 r. zapoczątkował Król Carlos III. Od tego czasu,
nieprzerwanie,
co
roku
Hiszpanie
nasłuchują
wyśpiewywanych przez dzieci z Colegio San Ildefonso
w Madrycie zwycięskich numerów, w nadziei na zdobycie
głównej nagrody, która opiewa na aż 2 000 000 euro. Wigilia
to najważniejszy wieczór w czasie hiszpańskich Świąt.
Rodziny spotykają się na uroczystej kolacji, przy szopce,
będącej głównym elementem wystroju każdego domu.
Choinka jest znanym zwyczajem i praktykowanym, aczkolwiek
nie tak znaczącym jak szopka. Główne dania serwowane tego
dnia różnią się w zależności od regionu, są to zazwyczaj:
jagnięcina i prosię, pieczony indyk, owoce morza, ryby. Na
deser podaje się natomiast turron (rodzaj nugatu
migdałami), marcepan, ciasteczka polvorones, orzechy.
Wszystko popija się dużą ilością cava, tradycyjnym
hiszpańskim białym winem musującym. Ważnym symbolem
jest także krowa, która będąc przy narodzinach Jezusa,
ogrzewała dziecię. Ten wyjątkowy wieczór wieńczy huczna
zabawa na ulicach miast, podczas której można podziwiać,
a także uczestniczyć w tańcu joty (szybki hiszpański taniec
połączony z piosenką) przy dźwiękach gitar i kastanietów.
Na Grenlandii- Święta Bożego narodzenia obchodzone są
bardzo uroczyście w Grenlandii. Już końcem listopada na
ulicach Sisimiut widoczny jest świąteczny nastrój a w oknach
pojawiają się czerwone i pomarańczowe gwiazdy
bożonarodzeniowe. Na placu przed ”ratuszem” postawiona
wielka, około 3 metrowa choinkę i zgodnie z tradycja
w pierwsza niedziele adwentu powieszono na niej kolorowe
lampki i ozdoby. Ponieważ grudzień jest okresem, kiedy
słonce pokazuje się tylko na krotki czas, wszelkie święcące
ozdoby nadają miastu specyficzny nastrój. Ponieważ św.
Mikołaj mieszka w Grenlandii, prezenty dostarczone są już 24
grudnia nad ranem. Tak jak w Polsce rozkłada się je obok
choinki (nie zmieszczą sie wszystkie pod choinka). Rodzina
i krąg znajomych jest tak duży, ze nie wszyscy zmieszczą się
przy jednym stole.Na stole wigilijnym znajdziemy kaczkę,
baraninę lub renifera. Jako deser na pewno skosztujemy
pysznego ryżu a la mande (ryz na mleku z drobno
pomielonymi migdałami i konfiturą wiśniowa).
W Indiach- Święta Bożego Narodzenia mogą być różne
w obrębie jednego stanu, jednego miasta, jednej dzielnicy,
a nawet w gronie jednej rodziny. Z ponadmiliardowej populacji
tylko ok. 3 % stanowią chrześcijanie.
Mimo to Święta Bożego Narodzenia popularne są także wśród
wyznawców innych religii, którzy chętnie odwiedzają swoich
chrześcijańskich znajomych i przyjaciół. Pasterka w Indiach
odbywa się w kościołach, do których wchodzi się boso. Klimat
świąteczny podkreśla wystawiona przed kościołem szopka ze
Świętą Rodziną. Podobnie jak w Polsce, przygotowania do
świąt w Indiach zaczynają się na długo przed Wigilią. Do
głównych czynności należą przedświąteczne porządki
i zakupy.
W Rosji- W nocy z 31 grudnia na 1 stycznia, prezenty
roznoszą Dziadek Mróz i jego wnuczka Śnieżynka. Boże
Narodzenie obchodzi się kilka dni po Nowym Roku,
7 stycznia. Jest to święto bardzo radosne i wesołe. Ludzie
udają się do cerkwi ( kościół prawosławny ) i składają sobie
życzenia. Boże Narodzenie zaczyna się Wigilią. Przygotowuje
się postne danie z ziaren pszenicy, miodu i kaszy
zmieszanymi migdałowym lub makowym mlekiem. Do kaszy
dodaje się orzechy lub mak. Takim daniem rozpoczyna się
Wigilia. Liczba dań na wigilijnym stole powinna być zgodna
z liczbą apostołów - więc powinno być ich 12. Przed uroczystą
kolacją obowiązuje ścisły post, który kończy się wraz
z pojawieniem się pierwszej gwiazdki na niebie, która
symbolizuje gwiazdę Betlejemską. Do tradycji Świąt Bożego
Narodzenia należy m.in. zapalanie świec w oknach i ognisk na
ulicach, które mają rozgrzać w zimową, mroźną noc
narodzone Dzieciątko. Dzieci z papierowymi gwiazdami
i lampionami w rękach pukają do tych domów, w których
zapalono świece, aby złożyć życzenia domownikom,
zaśpiewać kolędy, a nawet odegrać całe przedstawienia.
Gospodarze zapraszają ich do domu, do swojego stołu lub
nagradzają świątecznymi smakołykami.
Moje niezapomniane święta
Zdarzyło się to zeszłej zimy. Święta postanowiliśmy spędzić
w Tatrach, u mojej cioci. Bardzo się z tego powodu ucieszyłam
i zaczęłam pakować się już tydzień przed wyjazdem. Kiedy wreszcie
nadszedł ten długo wyczekiwany dzień, z radością schowaliśmy
walizki do bagażnika, wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy
w drogę.
Początkowo podróż mijała przyjemnie i ciekawie, jednak po
kilku godzinach zrobiłam się senna i zmęczona. Jednak, gdy tylko
ujrzałam krajobrazy górskie, od razu poczułam przypływ sił. Wtedy
też zauważyłam, że z nieba lecą drobne płatki śniegu, które z każdą
chwilą stawały się coraz większe. Nagle zaczęło mocno wiać,
a droga robiła się coraz bardziej śliska. Niebo zasłoniły ciemne
chmury, a wokół zrobiło się szaro. Śnieg sypał tak mocno, że
w końcu droga stała się niewidoczna. Chcąc uniknąć wypadku,
zatrzymaliśmy samochód i wysiedliśmy z niego. Postanowiliśmy
pieszo dojść do najbliższego hotelu. Jednak, gdy wędrowaliśmy
kilka godzin, nadzieja na znalezienie jakiegoś noclegu, coraz
bardziej zaczęła w nas gasnąć. I wtedy ujrzeliśmy małą chatkę,
ledwo widoczną z pod grubej warstwy śniegu. Wydawała się
niezamieszkana, więc ostatkiem sił ruszyliśmy w jej kierunku. Kiedy
weszliśmy do środka, naszym oczom ukazało się niewielkie
pomieszczenie, w którym znajdował się stół i dwa łóżka. Mimo, że
była Wigilia, postanowiliśmy zostać tam na noc. Rozpaliliśmy ogień
w kominku, a gdy zaświeciła pierwsza gwiazdka zasiedliśmy do
stołu. W chatce zrobiło się ciepło i przytulnie, choć nie było choinki,
a za kolację wigilijną posłużyły nam kanapki, zrobione na podróż.
Mama wyciągnęła z walizki opłatki, którymi się podzieliliśmy.
A potem usiedliśmy na łóżku i śpiewaliśmy kolędy.
Nigdy nie zapomnę tych świąt. Na zawsze pozostaną one
w mojej pamięci.
Paulina
WYWIAD
W tym
numerze gazetki przeprowadziliśmy wywiad z Panią
Małgorzatą Solak-Szamik.
WIGILIJNE MENU
12 wigilijnych potraw :
1.Barszcz z uszkami- barszcz jak barszcz, jednak podstawą
są uszka z nadzieniem grzybowym.
2.Groch z kapustą.
3.Kapusta z grzybami.
4.Karp (tradycyjnie potrawy powinny być bezmięsne i bez
tłuszczów zwierzęcych , ale w 2003 Kościół katolicki zniósł
ten wymóg) .
5.Gołąbki.
6.Kompot z suszonych owoców.
7.Kasza gryczana z sosem grzybowym.
8.Kutia
9.Paszteciki z grzybami
10.Pierogi z kapustą i grzybami oraz z kminkiem€€ na
dobre trawienie
11.Śledzie.
12.Zupa migdałowa - mało popularna w naszym regionie.
1. W jaki sposób planuje Pani spędzić tegoroczne Święta
Bożego Narodzenia ?
M.S. Święta Bożego Narodzenia spędzam tradycyjnie
w gronie rodzinnym. W tym roku przy moim wigilijnym stole
zasiądzie 8 osób.
2.Jakie potrawy według Pani powinny znaleźć się na wigilijnym
stole ?
M.S. To zależy od tradycji w danej rodzinie. U nas rozpoczyna
się od barszczu czerwonego z uszkami. Koniecznie musi
pojawić się na stole wigilijnym ryba smażona, karp
w galarecie z grzybami , pierogi z kapustą , gołąbki z ryżem
i pieczarkami , no i obowiązkowo kompot z suszem, którego
nikt nie lubi .
3. Czy kultywuje Pani tradycję prezentów pod choinką ?
M.S. Oczywiście! Wszyscy z niecierpliwością oczekują, kiedy
będą mogli odejść od stołu i odnaleźć swój prezent pod
choinką. Nie musi być on ani duży, ani cenny. Najważniejsze,
aby był oferowany z serca.
4. Jakie tradycje świąteczne występują w Pani domu ?
M.S. Myślę , że tak jak w każdym polskim domu jest to
choinka , sianko pod obrusem , dzielenie się opłatkiem,
rozpoczynamy kolację wraz z pierwszą gwiazdką na niebie,
dodatkowe nakrycie dla niespodziewanego gościa , wspólne
śpiewanie kolęd .
„POMÓŻ DZIECIOM PRZETRWAĆ ZIMĘ”PODSUMOWANIE AKCJI
CHARYTATYWNEJ
5. Jaki dostała Pani najdziwniejszy prezent ?
M.S. Nie przypominam sobie, abym kiedykolwiek dostała jakiś
dziwny prezent.
6. Czy idzie Pani w tym roku na pasterkę ?
M.S. Jeżeli dotrwam do 24:00 i nie zasnę, to pewnie tak.
7. Jak planuje Pani spędzić sylwestra ?
M.S. Będzie to sylwester bez szaleństw, w miłym gronie przed
telewizorem.
Dziękujemy za wywiad
W okresie od 21listopada 2011r. do 2 grudnia 2011r. w
naszej szkole zbieraliśmy dary (żywność, środki czystości oraz
artykuły szkolne i papiernicze) w ramach ogólnopolskiej akcji
charytatywnej „Pomóż dzieciom przetrwać zimę”. W tym roku udało
nam się zebrać 79,8 kg darów, w tym 65,8 kg żywności, 8 kg
artykułów szkolnych i papierniczych, 5 kg środków czystości oraz 1
kg słodyczy. Wszystkim tym, którzy wsparli te akcję, składamy
serdeczne podziękowania.
„GÓRA GROSZA” W GIMNAZJUM –
PODSUMOWANIE
W okresie od 21listopada 2011r. do 2 grudnia 2011r.
uczniowie gimnazjum włączyli się w ogólnopolską akcję
charytatywną „Góra grosza”. Łącznie udało nam się zebrać 113,53zł.
Szczegółowy rozkład zebranych pieniędzy przez poszczególne klasy
przedstawia poniższa tabela.
Klasa
IA
IB
IIA
Liczba
monet
1293
327
324
Kwota w
zł.
31,27
14,82
11,49
Liczba monet
na
1 ucznia
86,2
21,8
19,06
Kwota w zł.
na 1 ucznia
2,08
0,99
0,67
IIB
IIIA
IIIB
562
191
31
40,38
13,73
1,84
33,06
10,61
1,82
2,37
0,76
0,11
3 miejsce Baj Karolina – SP. Stare Miasto
4 miejsce Kuchyt Patrycja – SP. Przychojec
5 miejsce Nahajska Dominika – SP. Piskorowice
Szkoły podstawowe chłopcy:
1 miejsce Noga Kamil – SP. Piskorowice
2 miejsce Baj Konrad – SP. Stare Miasto
3 miejsce Marcinowski Artur- SP. Stare Miasto
4 miejsce Kycia Michał - SP. Stare Miasto
5 miejsce Gęślak Kacper - SP. Stare Miasto
Gimnazjum dziewczyny:
Sukcesy uczniów Gminy Leżajsk w tenisie stołowym!!!
W dniu 26.11.2011r. odbył się gminny indywidualny turniej
tenisa stołowego w zespole szkół w Piskorowicach. W zawodach
wzięło udział ponad stu uczniów szkół podstawowych i gimnazjów
z terenów Gminy Leżajsk. Zawody zostały rozegrane systemem
„rosyjskim” do dwóch wygranych setów w czterech kategoriach
dziewcząt i chłopców. Pierwszych pięć miejsc awansowało do
zawodów szczebla powiatowego. Wyróżnieni uczniowie otrzymali
od Gminnego Szkolnego Związku Sportowego pamiątkowe
dyplomy i medale.
Klasyfikacja końcowa turnieju:
Szkoła podstawowa dziewczyny:
1 miejsce Burek Jadwiga - SP. Biedaczów
2 miejsce Otręba Joanna – SP. Piskorowice
1 miejsce Tarasek Kamila – Piskorowice
2 miejsce Kuchyt Magdalena – Stare Miasto
3 miejsce Brzuszko Malwina – Piskorowice
4 miejsce Kucło Klaudia – Piskorowice
5 miejsce Łapińska Carolina – Stare Miasto
Gimnazjum chłopcy:
1 miejsce Baj Marcin – Stare Miasto
2 miejsce Mendyk Robert – Stare Miasto
3 miejsce Niemczyk Rafał – Stare Miasto
4 miejsce Sarzyński Bartek - Piskorowice
5 miejsce Matuszko Krzysztof – Stare Miasto
Dnia 06.12.2011r. odbył się powiatowy indywidualny turniej
tenisa stołowego w szkole podstawowej nr 1 w Leżajsku.
W zawodach wzięło udział około osiemdziesięciu uczniów z Powiatu
Leżajsk. Duży sukces odnieśli uczniowie reprezentujący szkoły
z Gminy Leżajsk. Mistrzami Powiatu Leżajsk zajmując I miejsca
w swoich kategoriach wiekowych zostali: Burek Jadwiga – SP
Biedaczów, Tarasek Kamila – gimnazjum Piskorowice, Mendyk
Robert – gimnazjum Stare Miasto; miejsce II: Baj Marcin –
gimnazjum Stare Miasto; miejsce III: Niemczyk Rafał – gimnazjum
Stare Miasto, Baj Karolina – SP Stare Miasto; IV miejsce: Brzuszko
Malwina – gimnazjum Piskorowice;
V miejsce: Baj Konrad –
SP Stare Miasto; VI miejsce: Kuchyt Magdalena – gimnazjum Stare
Miasto, Gęślak Kacper - SP Stare Miasto.
Gratulacje nagrodzonym uczniom składają nauczyciele
wychowania fizycznego
z Gminy Leżajsk.
REGULAMIN VI EDYCJI
KONKURSU WIEDZY O HIV/AIDS
„ŻYJĘ BEZ RYZYKA AIDS”
1. DATA I MIEJSCE KONKURSU: Konkurs zaplanowany został
na
21 grudnia 2011r. w Zespole Szkół w Starym Mieście.
2.ORGANIZATOR KONKURSU: mgr Małgorzata Skica –
pedagog szkolny.
3.CELE KONKURSU:
a) Poszerzenie wiedzy z zakresu problematyki HIV/AIDS wśród
uczniów gimnazjum, a w tym:
-źródeł i dróg szerzenia się wirusa HIV,
-bezpiecznych zachowań.
b) Kształtowanie właściwych postaw młodzieży wobec ludzi
żyjących z HIV i chorych na AIDS.
c) Lansowanie zdrowego stylu życia wolnego od nałogów i
zachowań ryzykownych.
4.PRZEDMIOT KONKURSU:
Konkurs będzie miał formę testu (zawierającego pytania zamknięte i
otwarte) sprawdzającego wiedzę uczestników z zakresu
problematyki HIV/AIDS. W celu przygotowania się do testu należy
odwiedzić stronę internetową Krajowego Centrum ds. AIDS –
www.aids.gov.pl.
5.WARUNKI KONKURSU: Uczestnikami konkursu mogą być
uczniowie klas I –III gimnazjum.
6.NAGRODY W KONKURSIE: W konkursie zostaną przyznane
nagrody główne i wyróżnienia.
7.ROZTRZYGNIĘCIE KONKURSU: Wyniki konkursu zostaną
ogłoszone do
22 grudnia 2011r.
Krzyżówka świąteczna
Poziomo:
•
•
•
•
•
•
•
•
4. Śpiewana w okresie Świąt Bożego Narodzenia
5. Przeddzień Bożego Narodzenia
8. Może być z ruchomymi postaciami
11. W nim leżał mały Jezusek
13. Okres przygotowania do Bożego Narodzenia
14. W tej miejscowości urodził sie Jezus
15. Pod nią znajdziesz prezenty
16. Bożonarodzeniowi przebierańcy
Pionowo:
•
1. Imię jednego z Trzech Króli
•
•
•
•
•
•
•
•
2. Msza wigilijna odprawiana o północy
3. Pierwsza na niebie rozpoczyna Wigilię
4. Ulubiona ryba Polaków na wigilijną kolacje
6. W tym miesiącu świętujemy Boże Narodzenie
7. Wisi na choince
9. Imię opiekuna Jezusa
10. Lubią je dostawać nie tylko dzieci
12. Narodził się, by nas zbawić
ZABAWY
SYLWESTROWE
Nawet, jeśli spędzasz sylwestra w domu, nie pozwól, żeby ten
wieczór był nudny! Sylwester przed telewizorem w
rozciągniętym dresie? O nie! Nie odpuszczaj - czy spędzasz
ten wieczór z rodzinką, czy z przyjaciółką, ubierz się ładnie,
zrób świetną fryzurę, zapal świece i pamiętaj - "jaki sylwester taki cały rok"!
To nie jedyny zwyczaj związany z ostatnim dniem roku. Czy
wiesz, że w tym dniu również można sobie powróżyć, i
dowiedzieć się, jaki czeka nas rok?
Poznaj kilka sylwestrowych wróżb i zwyczajów, aby
zapewnić sobie szczęście w 2012 roku!
W sylwestrowy wieczór włóż na siebie nową bieliznę,
koniecznie z metką, a tego dnia szczególnie zadbaj o piękny
wygląd. Wróży to powodzenie u płci przeciwnej przez cały
najbliższy rok!
Wisisz znajomym parę złotych? Oddaj jej koniecznie przez
wybiciem północy, żeby nie wchodzić w nowy rok z długami,
w przyszłym roku nie cierpieć na brak pieniędzy.
dwanaście rodzynek lub winogron i przed wybiciem północy,
zjadaj je co minutę, przy każdej myśląc inne życzenie, które
ma się spełnić!
Pamiętaj o tym, żeby wszystkie wróżby i przesądy traktować z
przymrużeniem oka. Dzięki nim zabawa może być ciekawsza i
bardziej tajemnicza niż zwykle - a może naprawdę się spełnią?
31 grudnia do portfela warto też włożyć łuski z wigilijnego
karpia.
Teraz całkiem przyjemny przesąd - w ten dzień zdecydowanie
nie wolno sprzątać! W ten sposób "wymiata się" szczęście z
domu. Gospodynie dawniej dbały, aby spiżarnia nie straszyła
pustkami, to odganiało biedę w następnym roku.
Single, chcące dowiedzieć się, jakie będzie imię ich
przyszłego ukochanego/ ukochanej, po północy powinni/y
uważnie nasłuchiwać prowadzonych dookoła rozmów.
Pierwsze męskie/żeńskie imię, które usłyszą będzie
prawdopodobnie imieniem przyszłego chłopaka/dziewczyny.
Kolejny sposób na poznanie przyszłości to wróżba z
bąbelkami w kieliszku z szampanem. Duże bąbelki,
chaotycznie poruszające się w kieliszku zapowiadają rok
przemian, wypadków i romansów. Eleganckie, drobne i
unoszące się równymi łańcuszkami do góry, zwiastują zdrowie
oraz pogodne dni. Jeśli łańcuszki krzyżują się, to nie należy
szastać pieniędzmi i przede wszystkim zadbać o zdrowie.
Jeśli chcemy się uwolnić od przykrych wspomnień, w
sylwestrową noc warto spisać zmartwienia na czerwonej
kartce, żeby później móc ją spalić. Noworoczny płomień
zatrze ślady po niemiłych wspomnieniach. Oczywiście trzeba
pamiętać o środkach ostrożności podczas takiego rytuału!
Masz dużo planów i marzeń na nadchodzący rok? Przygotuj
Strefa humoru ;-)
Jakiś facet przyłapuje Fąfarę, jak w lesie ścina choinkę.
- Co, tniemy choineczkę na święta, bo nie łaska kupić
u gajowego?
- Tak - odpowiada wystraszony Fąfara.
- W takim razie zetnij pan i dla mnie!
Przed świętami św. Mikołaj rozdaje prezenty na ulicy. Jasio
po otrzymaniu jednego z nich mówi:
- Święty Mikołaju, dziękuję ci za prezent.
- Głupstwo - odpowiada święty Mikołaj. - Nie masz mi za co
dziękować.
- Wiem, ale mama mi kazała.
jeszcze ludzkim głosem będę mógł powiedzieć swojemu
panu, co o nim myślę!
W wigilię chłop jedzie furmanką, a obok biegnie pies.
Ponieważ koń biegnie leniwie, chłop bije go batem.
- Jeszcze raz mnie uderzysz, to będziesz szedł piechotą! mówi koń.
- Pierwszy raz słyszę, żeby koń mówił! - dziwi się chłop.
- Ja też! - mówi pies.
Fąfara puka do drzwi sąsiadki i pyta:
- Mogłabyś mi pożyczyć soli?
- Nie.
- A cukru?
- Nie.
- A może chociaż mąki?
- Nie.
- A czy w ogóle jest coś, co mogłabyś mi pożyczyć?
- Tak. Mogę ci pożyczyć wesołych świąt!
Po świętach Bożego Narodzenia sędzia pyta Fąfarę:
- Dlaczego chce się pan rozwieść z żoną?
- Bo daje mi do jedzenia: barszczyk z uszkami, śledzia,
karpia, kluski z makiem...
- Proszę pana, przecież wszyscy na wigilię jedzą takie
potrawy!
- Możliwe, ale ona przyrządza mi je codziennie od
siedemnastu lat!
Dwaj staruszkowie spędzają wspólnie święta. Patrząc na
gwiazdę betlejemską, jeden z nich wspomina:
- Moja żona, kiedy zauważyła spadającą gwiazdę,
powiedziała: "pomyśl o czymś, a twoje życzenie spełni się,
kiedy gwiazda spadnie".
- Co było dalej? - pyta drugi.
- Życzenie się spełniło. Gwiazda spadła na nią!
Burek mówi do Azora:
- Już nie mogę się doczekać tych świąt!
- Dlaczego?
- Nie dość, że dostanę dwa worki świeżuteńkich kości, to
Przedszkolak pyta kolegę:
- Co dostałeś na gwiazdkę?
- Trąbkę.
- Mówiłeś, że dostaniesz lepsze prezenty!
- To super prezent! Dzięki niej zarabiam codziennie
złotówkę!
- W jaki sposób?
- Tata mi daje, żebym przestał trąbić!
Fąfara pyta znajomego:
- Jak tam u ciebie z zaopatrzeniem na święta?
- Mam pełną lodówkę.
- Czego?
- Szronu.
LIST DO ŚW. MIKOŁAJA:
„Święty Mikołaju! Ponieważ mam małe kieszonkowe, włóż
mi pod poduszkę bębenek, trąbkę i pistolet na kapiszony.
Dzięki temu dziadek będzie mi płacił za to, że nie zagram na
bębenku, narzeczony mojej siostry za to, że nie zatrąbię,
kiedy oni się całują, a moja babcia, która ma słabe serce, za
to, że nie będę jej straszyć wystrzałami z pistoletu.
Jasio”.
że chciałby zostać św. Mikołajem.
- Czy dlatego, że rozdaje prezenty? - pyta nauczycielka.
- Nie. Dlatego, że pracuje tylko jeden dzień w roku!
Fąfara pyta Jasia:
- Dlaczego chcesz, aby św. Mikołaj przyniósł ci dwa
komplety kolejki elektrycznej?
- Bo ja też chcę się bawić, kiedy tatuś jest w domu.
Karolina Leniart i Konrad Sołek .
Pani Fąfarowa pyta sąsiadkę, która robi przedświąteczne
porządki:
- Po co pani myje okna?
- Jak to: po co? Bo szyby są brudne.
- A nie lepiej wybić je i wstawić nowe?
Jasio krzyczy na cały głos:
- Święty Mikołaju, przynieś mi zdalnie sterowanego robota!
Mama:
- Dlaczego tak wrzeszczysz? Przecież św. Mikołaj słyszy
każdy szept.
- Ale tatuś jest w sąsiednim pokoju i może nie usłuszeć.
Lekcja wychowawcza. Nauczycielka pyta dzieci, kim
chciałyby zostać, kiedy dorosną. Dzieci wymieniają zawody
piosenkarza, aktora, strażaka, policjanta... tylko Jasio mówi,
Znajdź 30 zwierząt