strategia 1 - 2 w - Stowarzyszenie Klon/Jawor
Transkrypt
strategia 1 - 2 w - Stowarzyszenie Klon/Jawor
Załącznik STRATEGIA ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW SPOŁECZNYCH GMINY SADKI NA LATA 2006-2013 1 SPIS TREŚCI WPROWADZENIE 1. Podstawy opracowania Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych. 1.1. Wartości i zasady 1.2. Krajowe regulacje ustawowe kształtujące politykę społeczną 1.3. Podstawy prawne w zakresie planowania polityki społecznej w Unii Europejskiej 1.4. Struktura dokumentu i autorzy 2. Analiza sytuacji gospodarczo - społecznej w gminie Sadki. 2.1. Charakterystyka gminy - połoŜenie i powierzchnia - demografia gminy - rynek pracy 2.2. Sfera gospodarcza - rolnictwo - mieszkalnictwo - edukacja, kultura i sportowego - ochrona zdrowia - bezpieczeństwo publiczne - gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych 2.3. Świadczenia środowiskowe realizowane w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej - Wydatkowanie środków budŜetowych na opiekę społeczną w ramach uchwalonego budŜetu 3. Charakterystyka głównych problemów w zakresie polityki społecznej. 3.1. Bezrobocie 3.2. Bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzeniu gospodarstwa domowego 3.3. Niepełnosprawność i długotrwała choroba 3.4. Problemy ludzi starszych 3.5. Alkoholizm i narkomania 3.6. Przemoc 4. Strategia rozwiązywania problemów społecznych. I Analiza SWOT 4.1. Mocne strony 4.2. Słabe strony 4.3. Szanse 4.4. ZagroŜenia II. Misja III. Wizja 5. Cele Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych. 5.1. Rodziny i osoby dotknięte bezrobociem 5.2. Opieka nad dzieckiem i rodziną 5.3. Pomoc osobom niepełnosprawnym i przewlekle chorym 5.4. Działania na rzecz osób starszych i przewlekle chorych 5.5. Osoby i rodziny dotknięte alkoholizmem i narkomanią 6. WdraŜanie oraz źródła finansowania Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych 6.1. Monitoring i ewaluacja 6.2. Podmioty uczestniczące w realizacji strategii 6.3. Źródła finansowania strategii 7. Uwagi końcowe 2 Wprowadzenie Polityka społeczna jest powołana do zaspokajania potrzeb ludzkich, w tym szerokim zakresie, które decydują o prosperowaniu jednostek, a przez to o prawidłowym rozwoju całego społeczeństwa. Polityka społeczna jako dziedzina działalności państwa jest realizowana przez polityki szczegółowe jak np. polityką zabezpieczenia społecznego i ochrony zdrowia, zatrudnienia, oświatową, ochrony pracy, rodzinną, mieszkaniową, kulturalną. Jedną z najwaŜniejszych części polityki społecznej państwa jest zabezpieczenie społeczne. Zabezpieczenie społeczne to zespół urządzeń i świadczeń słuŜących zapewnieniu obywatelom poczucia bezpieczeństwa socjalnego. W polskiej nauce o polityce społecznej wyodrębnia się następujące działy zabezpieczenia społecznego: - ubezpieczenia społeczne, - ubezpieczenia majątkowe i osobowe ( ubezpieczenia wzajemne), - ochrona zdrowia, - pomoc społeczną, - rehabilitację inwalidów, - uzupełniające świadczenia socjalne. Pomoc społeczna jest instytucja polityki społecznej państwa mającą na celu umoŜliwienie osobom i rodzinom przezwycięŜenie trudnych sytuacji Ŝyciowych, których nie są w stanie pokonać wykorzystując własne środki, moŜliwości i uprawnienia. 1. Podstawy opracowania Strategii Integracji i Rozwiązywania Problemów Społecznych 1.1. Wartości i zasady Terminem „problemy społeczne” oznacza się wszelkiego rodzaju dolegliwości, zakłócenia, niedogodności występujące w Ŝyciu zbiorowym. Natomiast określeniem „kwestia społeczna” wyróŜnia się wśród nich te, które: - charakteryzują się szczególną dolegliwością dla społeczeństwa, - są skutkiem niedostosowania sposobu, w jaki funkcjonuje społeczeństwo, do podstawowych potrzeb indywidualnych i zbiorowych, - nie moŜna ich rozwiązać siłami pojedynczych grup ludzkich. W znaczeniu węŜszym termin kwestia społeczna oznacza konkretny problem o szczególnie wysokim stopniu dotkliwości dla Ŝycia i współdziałania członków społeczności. W szerszym znaczeniu oznacza on przeciwieństwo pomiędzy zasadami obowiązującymi w danym społeczeństwie, formacji ustrojowej czy nawet cywilizacji, a dąŜeniami jednostek i zbiorowości do godnego Ŝycia. Mechanizmów powstawania problemów społecznych – kwestii społecznych, szukać naleŜy w funkcjonowaniu społeczeństwa: - dezorganizacja społeczeństwa, - gwałtowna zmiana społeczna, - opóźnienia kulturowe, 3 - przemiany gospodarce wyprzedzające przemiany w sposobie myślenia i działania, - złe funkcjonowanie instytucji politycznych czy administracyjnych, - niekompetencja polityków czy urzędników państwowych, - dysfunkcjonalność instytucji społecznych, - dominacja grup społecznych, eksploatacja, wyzysk, - nierówności społeczne, niesprawiedliwość społeczna, - złe funkcjonowanie instytucji edukacyjnych, - nieprzystosowanie do pełnienia określonych ról społecznych. Rola państwa w zakresie podmiotu polityki społecznej jest następująca: - Celem działalności państwa i samorządu (jako podmiotu) jest poprawa połoŜenia materialnego i wyrównywanie szans Ŝyciowych grup społeczeństwa ekonomicznie i socjalnie najsłabszych; - Prowadzenie bieŜących działań osłonowych; - Widzenie zagroŜeń społecznych z wyprzedzeniem; - Dorównywanie do standardów unijnych i międzynarodowych; - Polityka społeczna w nowym ustroju przestała być własnością państwa; - Określenie publicznych funduszów celowych i administrowanie nimi; - Określenie zadań w zakresie socjalnej funkcji państwa. Polityka społeczna w Unii Europejskiej skierowana jest na działania, których cele mieszczą się w obszarach: - polepszenie warunków Ŝycia, pracy i kształcenia; - prawo do zatrudnienia i prawo do wykształcenia; - stworzenie systemu zabezpieczenia społecznego. NajwaŜniejszymi, ogólnie akceptowanymi wartościami współczesnej polityki społecznej, które powinny znaleźć odzwierciedlenie w strategii, są: - bezpieczeństwo socjalne, tzn. gwarancja dochodów i usług na wypadek pojawienia się tzw. ryzyka socjalnego (choroba, bezrobocie, inwalidztwo, itp.); - wiara w zasoby ludzkie, a więc inwestycje w człowieka, tzw. tworzenie równych szans rozwoju dla ludzi; - pokój społeczny, traktowany jako wartość podstawowa dla utrzymania harmonijnej współpracy i współŜycia między ludźmi (redystrybucja dochodu narodowego na rzecz grup upośledzonych jak i dialogu społecznego); - Ŝycie rodzinne – uznanie rodziny za podstawową instytucję społeczną (…), polityka społeczna jest polityką prorodzinną. 4 W/w wartości stanowiły podstawy, które zostały wzięte pod uwagę przez twórców strategii. 1.2. Krajowe regulacje ustawowe kształtujące politykę społeczną. Strategia kojarzona jest zawsze z podejmowaniem decyzji, zawiera bowiem istotne z punktu widzenia celów wzory działania i pociąga za sobą adekwatne dla realizacji celów rozmieszczenie zasobów i decyzji. Polityka wskazuje, jak określona strategia winna być realizowana, czego oczekuje się od jej realizacji i jakie obejmuje moŜliwości i cele. Natomiast strategia wskazuje drogę osiągania celów w konkretnych warunkach i z wykorzystaniem posiadanych zasobów, odzwierciedlając środki, za pomocą których cele te będą osiągane. Strategia słuŜy zatem redukcji niepewności, bowiem minimalizuje nieoczekiwany i/lub nieprzewidywalny przebieg działań (na ogół tworzy się programy alternatywne), słuŜy takŜe osiąganiu zdolności rozwiązywania problemów wywołanych przez zdarzenia i czynniki zewnętrzne w oparciu o zasoby i działania generowane wewnątrz własnej struktury. Do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym naleŜy opracowanie Gminnej Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych na podst. art. 17.1 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 roku. ZłoŜoność problemów społecznych występujących w gminie powoduje konieczność wzięcia pod uwagę szeregu istotnych aktów prawnych, które mają istotny wpływ na konstrukcję dokumentu i rozwiązywanie zadań społecznych w przyszłości. Są to m.in.: Ustawa o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) Ustawa o pomocy społecznej określa: - zadania w zakresie pomocy społecznej; - rodzaje świadczeń z pomocy społecznej oraz zasady i tryb ich udzielania; - organizację pomocy społecznej; - zasady i tryb postępowania kontrolnego w zakresie pomocy społecznej. Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umoŜliwienie osobom i rodzinom przezwycięŜanie trudnych sytuacji Ŝyciowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i moŜliwości (art. 2. 1). Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi. Pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umoŜliwia im Ŝycie w warunkach odpowiadających godności człowieka (art. 3. 1). Ustawa wymienia równieŜ przypadki w jakich udziela się pomocy społecznej. Według ustawy o pomocy społecznej udziela się ją osobom i rodzinom, w szczególności z powodu: 5 1) ubóstwa; 2) sieroctwa; 3) bezdomności; 4) bezrobocia; 5) niepełnosprawności; 6) długotrwałej lub cięŜkiej choroby; 7) przemocy w rodzinie; 8) potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności; 9) bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych; 10) braku umiejętności w przystosowaniu do Ŝycia młodzieŜy opuszczającej placówki opiekuńczowychowawcze; 11) trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy; 12) trudności w przystosowaniu do Ŝycia po zwolnieniu z zakładu karnego; 13) alkoholizmu lub narkomanii; 14) zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej; 15) klęski Ŝywiołowej lub ekologicznej. Ustawa o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 228, poz. 2255 z późn. zm. ) Ustawa o świadczeniach rodzinnych reguluje nowy system pozaubezpieczeniowych świadczeń społecznych, finansowanych w całości ze środków budŜetu państwa, całkowicie odrębny od systemu pomocy społecznej. Zamiast, tak jak dotychczas, szeregu róŜnych, niezaleŜnych od siebie świadczeń, ustawa ta wprowadza tylko jeden zasiłek rodzinny wraz z dodatkami, które zastępują obecne zasiłki i świadczenia (np. zasiłek wychowawczy, świadczenie z funduszu alimentacyjnego do sierpnia 2005, jednorazowy zasiłek macierzyński z pomocy społecznej, gwarantowany zasiłek okresowy). Ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłuŜników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. 2005r. Nr 86, poz. 732z późn zm.) Ustawa ta stworzyła nowy system zastępujący funkcjonujący dotychczas Fundusz Alimentacyjny. Wprowadziła nowy rodzaj świadczenia – zaliczkę alimentacyjną, będącą namiastką niepłaconych przez jednego z rodziców świadczeń alimentacyjnych. We wspomnianym akcie prawnym określono zasady postępowania wobec dłuŜników alimentacyjnych oraz współdziałania pomiędzy szeregiem instytucji i organów państwa w celu egzekucji niepłaconych alimentów. Ustawa o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2003r. Nr 122, poz. 1143) Ustawa o zatrudnieniu socjalnym stwarza szansę na powrót do społeczeństwa osobom, które z róŜnych powodów znalazły się na marginesie Ŝycia społecznego. Wychodzi równieŜ naprzeciw postulatom organizacji pozarządowych, które oczekują od państwa większego zaangaŜowania w aktywizację i edukację środowisk 6 dotkniętych długotrwałym bezrobociem. Projekt ustawy kładzie nacisk na edukację i aktywizację środowisk marginalizowanych zawodowo i społecznie, a takŜe na wspieranie zatrudnienia dla tych grup. Nowa regulacja ma zastosowanie przede wszystkim do osób, które nie posiadają własnych dochodów, a w szczególności bezdomnych w procesie wychodzenia z bezdomności, uzaleŜnionych od alkoholu w procesie leczenia, uzaleŜnionych od narkotyków w procesie leczenia, chorych psychicznie, długotrwale bezrobotnych, byłych więźniów oraz uchodźców. Tym osobom nowa ustawa oferuje zatrudnienie socjalne, rozumiane jako uczestnictwo w "inkubatorach społecznych" - Centrach Integracji Społecznej - lub jako wspierane zatrudnienie socjalne u przedsiębiorców, w Centrach Integracji Społecznej, bądź w ramach własnej działalności gospodarczej w formie spółdzielni. Drugą formą pomocy przewidzianą w ustawie jest wsparcie zatrudnienia osób, które uległy wykluczeniu społecznemu. Wsparcie moŜe polegać na skierowaniu danej osoby przez Powiatowy Urząd Pracy do pracy u przedsiębiorcy. W tej sytuacji pracodawca zobowiązuje się do zatrudnienia danej osoby przez okres do 18 miesięcy, zaś powiatowy urząd pracy do refundowania ze środków Funduszu Pracy przedsiębiorcy części wynagrodzenia przez pierwsze dwanaście miesięcy. Nowa ustawa stwarza moŜliwość powołania Centrów Integracji Społecznej, w których osoby znajdujące się w trudnej sytuacji Ŝyciowej, np. bezdomne lub uzaleŜnione od alkoholu, będą mogły liczyć na zatrudnienie socjalne. Osoby te będą przebywały w centrach od 1 do 1,5 roku oraz będą otrzymywały pieniądze za wykonywaną pracę. W pierwszym miesiącu pracy wynagrodzenie będzie równe 40 proc. zasiłku dla bezrobotnych, a w okresie do jednego roku - 80 proc. zasiłku. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 1994r. Nr 111, poz. 535, z późn. zm.) Według ustawy ochronę zdrowia psychicznego zapewniają organy administracji rządowej i samorządowej oraz instytucje do tego powołane. Ustawa przewiduje, Ŝe w działaniach z zakresu ochrony zdrowia psychicznego mogą uczestniczyć stowarzyszenia i inne organizacje społeczne, fundacje, samorządy zawodowe, Kościoły i inne związki wyznaniowe oraz grupy samopomocy pacjentów i ich rodzin, a takŜe inne osoby fizyczne i prawne. W świetle ustawy ochrona zdrowia psychicznego polega w szczególności na: - promocji zdrowia psychicznego i zapobieganiu zaburzeniom psychicznym, - zapewnianiu osobom z zaburzeniami psychicznymi wielostronnej i powszechnie dostępnej opieki zdrowotnej oraz innych form opieki i pomocy niezbędnych do Ŝycia w środowisku rodzinnym i społecznym, - kształtowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi, właściwych postaw społecznych, a zwłaszcza zrozumienia, tolerancji, Ŝyczliwości, a takŜe przeciwdziałaniu ich dyskryminacji. Ustawa o poŜytku publicznym i wolontariacie ( Dz. U. Nr 96, poz. 873 z 2003r.) 7 Uchwalona w dniu 24 kwietnia 2003 r. ustawa o działalności poŜytku publicznego i o wolontariacie jest waŜnym aktem prawnym, wprowadzającym kompleksowe rozwiązania dotyczące podstawowych dziedzin działalności organizacji pozarządowych w Polsce. Obszary, które reguluje ustawa, to: - prowadzenie działalności poŜytku publicznego (działalność odpłatna i nieodpłatna poŜytku publicznego), - uzyskiwanie przez organizacje pozarządowe statusu organizacji poŜytku publicznego oraz konsekwencje z tym związane (warunki uzyskania statusu organizacji poŜytku publicznego), - nadzór nad prowadzeniem działalności poŜytku publicznego, - wolontariat. Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi z dnia 26 października 1982 r., nowelizowana dnia 28 marca 2003 r. (Dz. U. z 1984r. Nr 35, poz 230 z późn. zm.) Rozwiązywanie problemów alkoholowych zakłada, iŜ większość kompetencji i środków finansowych jest zlokalizowana na poziomie samorządów gmin, które na mocy ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi uzyskały kompetencje do rozwiązywania problemów alkoholowych w społecznościach lokalnych. Ustawodawca w art. 4[1] ust. 1 stanowi: „prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracja społeczna osób uzaleŜnionych od alkoholu naleŜy do zadań gminy". Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipiec 2005r. ( Dz. U. 2005 Nr 180, poz. 1493 z późn zm.) Zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego. Do zadań własnych gminy naleŜy w szczególności: – tworzenie gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie, – prowadzenie poradnictwa i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, – opracowanie i realizacja programów ochrony ofiar przemocy w rodzinie, – prowadzenie gminnych ośrodków wsparcia. 1.3. Podstawy prawne w zakresie planowania polityki społecznej w Unii Europejskiej W zakresie polityki strukturalnej i Europejskiego Funduszu Społecznego istnieją regulacje podejmowane przez Radę, Parlament i Komisję Europejską, dotyczące Funduszy Strukturalnych Unii Europejskiej oraz polityki społecznej i wsparcia społecznego. Są to m.in.: 8 1. Rozporządzenie Rady z dnia 21 czerwca 1999 r. wprowadzające ogólne przepisy dotyczące Funduszy Strukturalnych (1260/99 WE) 2. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (1783/99WE) 3. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 1999 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego (1784/99WE) 4. Rozporządzenie Rady z dnia 21 czerwca 1999 r. dotyczące koordynacji pomocy w ramach strategii przedakcesyjnej dla krajów ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej oraz zmieniające rozporządzenie 3906/89EWG (1266/99WE) 5. Rozporządzenie Rady z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające Instrument Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej (1267/1999WE) 1.4. Struktura dokumentu i autorzy Strategie rozwiązywania problemów społecznych to tyle, co względnie trwałe wzory interwencji społecznych podejmowanych w celu zmiany (poprawy) tych stanów rzeczy (zjawisk występujących w obrębie danej społeczności), które oceniane są negatywnie. Mówiąc o gminnej strategii rozwiązywania problemów społecznych, naleŜy mieć na myśli w szczególności działania publicznych i prywatnych instytucji pomocy społecznej (i pokrewnych) prowadzone na terenie gminy oraz organizacji pozarządowych, podejmowane dla poprawy warunków zaspokojenia potrzeb przez wybrane kategorie osób i rodzin. Niniejszy dokument został przygotowany przez zespół pracowników Ośrodka Pomocy Społecznej w Sadkach, członków komisji infrastruktury społecznej, pełnomocnika wójta ds. profilaktyki i rozwiązywania problemów społecznych. 9 2. Analiza sytuacji gospodarczo - społecznej w gminie Sadki 2.1. Charakterystyka gminy . PołoŜenie i powierzchnia Gmina Sadki leŜy w środkowo-zachodniej części województwa kujawsko-pomorskiego, granicząc od północnego-zachodu z województwem Wielkopolskim (gminy Wyrzysk i ŁobŜenica), od północy z gminą Mrocza, od wschodu z gminą Nakło, a od południa wspólną granicę z gminą Kcynia stanowi rzeka Noteć. Siedzibę Urzędu Gminy stanowi połoŜona centralnie wieś Sadki. Do Bydgoszczy, siedziby administracji rządowej, odległość wynosi 42 km, a do Torunia, siedziby wojewódzkich władz samorządowych, 88 km. Gmina Sadki wchodzi w skład powiatu nakielskiego i jest jedyną gminą wiejską tego powiatu. Przez Gminę przebiega droga krajowa nr 10, stanowiąca główne połączenie między Szczecinem a Warszawą, oraz linia kolejowa Piła – Bydgoszcz. Gmina Sadki zajmuje powierzchnię 15.369 ha tj. 154 km2. Znaczącą część stanowią uŜytki rolne, które zajmują łącznie 11.381 ha (wg stanu na rok 2003). Te z kolei łączą w sobie 8.895 ha gruntów ornych, 139 ha sadów, 1.901 ha łąk oraz 446 ha pastwisk trwałych. 2.211 ha powierzchni Gminy zajmują lasy i grunty leśne. Demografia gminy W 2003 r. liczba mieszkańców zamieszkałych w gminie Sadki wynosiła 7.030, z czego 3478 tj. 49,5 % stanowiły kobiety. W porównaniu z rokiem 1996 oznacza to spadek liczby ludności o 19 osób tj. 0,27 %. Współczynnik feminizacji wynosi 0,98 (100 kobiet przypada na około 102 męŜczyzn). Gęstość zaludnienia kształtowała się na poziomie 45,65 osób na 1 km2. Tab. 1. Ludność gminy Sadki w latach 1996-2003 Stan ludności wg faktycznego miejsca Rok zamieszkania MęŜczyźni Kobiety ogółem stan na 31 XII 1996 7049 3570 3479 1997 7186 3629 3557 1998 7216 3645 3571 1999 7209 3639 3570 2000 7246 3673 3573 2001 7238 3677 3561 2002 7049 3549 3500 2003 7030 3552 3478 Źródło: Dane Głównego Urzędu Statystycznego W tym: MałŜeństwa ogółem Urodzenia Ŝywe ogółem Zgony ogółem Przyrost naturalny ogółem 49 53 36 51 43 33 34 46 103 109 86 106 101 94 95 92 59 64 48 80 65 72 70 59 44 45 38 26 36 22 25 33 Do 2001 roku liczba mieszkańców wzrastała. Od 2002 obserwujemy spadek liczby mieszkańców. 10 Tab. 2. Ludność gminy Sadki z podziałem na wiek. L.p. Wyszczególnienie Razem % 1 Wiek przedprodukcyjny 2.181 32,5 2 Wiek produkcyjny 3.816 54,2 938 13,3 7.035 100 3 Wiek poprodukcyjny 0gółem Źródło: Dane U.G. Sadki Tabela pozwala stwierdzić, Ŝe gmina Sadki naleŜy do IV etapu starości demograficznej w stanie początkowym. Rośnie liczba osób w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym, następuje regresja demograficzna. Zjawisko to sygnalizuje, Ŝe wraz ze wzrostem liczebnym tych grup wiekowych będzie rosło zapotrzebowanie na świadczenia społeczne, zdrowotne i usługi opiekuńcze. Polski demograf Edward Rosset zaproponował, by za „próg demograficznej starości społeczeństwa uwaŜać 12 % ludzi w wieku powyŜej 60 lat i więcej ( w stosunku do całej ludności ). Skala starości demograficznej, według tego autora przedstawia się następująco i pozwala na umiejscowienie w niej ludności gminy Sadki. Tab. 3. Etapy starzenia się ludności. Etap Ludność w wieku 60 lat i więcej Nazwa etapu starzenia się społeczeństwa w procentach I PowyŜej 8 Młodość demograficzna II 8-10 Pierwsze przedpole starości III 10-12 Właściwe przedpole starości IV 12 i więcej Starość demograficzna 12-14 Stan początkowy 16-18 Stan średni 18 i więcej Stan zaawansowany Źródło : „Gerontologia dla pracowników socjalnych” red. Kinga Wiśniewska – Roszkowska ,Wa –wa 1987 Tab. 4. Migracja ludności gminy Sadki. Rok 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Napływ 77 116 98 86 64 71 67 53 Odpływ 114 125 96 93 68 72 75 91 Saldo migracji -37 -9 2 -7 -4 -1 -8 -38 Źródło: Dane Głównego Urzędu Statystycznego Migracje ludności w Gminie wykazują tendencję ujemną. Tab. 5. Liczba zawartych małŜeństw i rozwodów. Rok MałŜeństwa Rozwody 11 Separacje 2000 34 Brak danych - 2001 28 4 - 2002 33 8 2 2003 41 4 1 2004 20 5 1 Lipiec 2005 18 8 1 Źródło : dane Urzędu Stanu Cywilnego w Sakach Pod względem demograficznym gmina Sadki nie odbiega znacząco od reszty województwa kujawskopomorskiego i kraju. Odnotowuje się takie zjawiska jak : malejąca liczba zawieranych małŜeństw, wzrost liczby rozwodów, spadek liczby urodzeń. Rynek pracy Bezrobocie jest niezmiernie uciąŜliwym problemem społecznym i gospodarczym w Polsce. Od wielu lat notuje się wysoką stopę bezrobocia. W kraju stopa bezrobocia przekracza juŜ 18%. Pociąga to za sobą szereg problemów natury społecznej. W powiecie nakielskim, w którym stopa bezrobocia przekracza 32%, wszystkie gminy uznane zostały za zagroŜone strukturalnym bezrobociem (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2000 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia powiatów (gmin) zagroŜonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym). Tab. 6. Dane o liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w gminie Sadki 2000 2001 2002 2003 2004 - ogółem 682 759 874 803 738 - męŜczyźni 283 322 386 330 322 - kobiety 399 437 488 473 416 zasiłku: 170 183 234 154 152 - ogółem 94 117 129 104 105 - męŜczyźni 76 66 105 50 47 Bezrobotni w tym z prawem do - kobiety Źródło: Dane Powiatowego Urzędu Pracy w Nakle nad Notecią Wzrosła liczba osób bezrobotnych. Systematycznie maleje liczba osób z prawem do zasiłku. Tab. 7. Wykształcenie osób bezrobotnych Wykształcenie Ogółem MęŜczyźni Kobiety WyŜsze 10 1 9 Policealne i średnie zawodowe 167 53 114 Ogólnokształcące 27 7 20 Zasadnicze zawodowe 344 184 160 12 Podstawowe i niepełne 250 116 134 Razem 798 361 437 Źródło: Dane Powiatowego Urzędu Pracy w Nakle nad Notecią, stan na 30.06.2004 r. Najwięcej bezrobotnych to osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym. W ogólnej liczbie bezrobotnych stanowią one 43,11 %. W dalszej kolejności są to osoby z wykształceniem podstawowym i niepełnym – 31,33 %, policealnym i średnim zawodowym – 20,9 %. Najmniej wśród bezrobotnych jest osób z wykształceniem wyŜszym – 1,25 % i średnim ogólnokształcącym – 3,38 %. Tab. 8. Bezrobotni ze względu na wiek Wykształcenie Ogółem MęŜczyźni Kobiety 18 – 24 lata 248 117 131 25 – 34 lata 239 99 140 35 – 44 lata 166 71 95 45 – 54 lata 123 63 60 55 – 59 lat 22 11 11 60 – 64 lata 0 0 0 Źródło: Dane Powiatowego Urzędu Pracy w Nakle nad Notecią, stan na 30.06.2004 r. Najwięcej osób bezrobotnych jest w grupie wiekowej 18 - 24 lata. Bezrobocie w tej grupie wiekowej osiąga poziom 31 % całego bezrobocia w Gminie. W grupie wiekowej 25-34 lata bezrobocie osiąga poziom prawie 30 % ogólnego bezrobocia. 21 % udział w bezrobociu mają osoby w wieku 35-44. Najmniej osób bez pracy było w wieku 55 lat i więcej. Tab. 9. Bezrobotni ze względu na czas pozostawania bez pracy (w miesiącach) Czas pozostawania bez pracy Ogółem MęŜczyźni Kobiety Do 1 miesiąca 45 22 23 Od 1 do 3 miesięcy 72 45 27 Od 3 do 6 miesięcy 122 77 45 od 6 do 12 miesięcy 164 91 73 od 12 do 24 miesięcy 133 58 75 PowyŜej 24 miesięcy 262 68 194 Źródło: Dane Powiatowego Urzędu Pracy w Nakle nad Notecią, stan na 30.06.2004 r. Najwięcej zarejestrowanych jest bezrobotnych, których czas pozostawania bez pracy przekracza 12 miesięcy – 49,50 % ogólnej liczby bezrobotnych. W dalszej kolejności są osoby pozostające bez pracy przez okres od 1 do 12 miesięcy, stanowią one 44,86 % ogółu bezrobotnych. Z kolei najmniej bezrobotnych zarejestrowanych jest w przedziale pozostawania bez pracy do 1 miesiąca – ich ilość stanowi 5,64 % ogólnej liczby bezrobotnych. 13 Dane dotyczące stopy bezrobocia (jako ilości zarejestrowanych bezrobotnych do ludności w wieku produkcyjnym) przedstawiają się następująco: Tab. 10. Stopa bezrobocia 2000 Polska Powiat Nakielski Gmina Sadki * 2001 2002 2003 15,0% 17,4% 18,0% 18,0% 28,4% 31,1% 33,5% 32,6%% 15,92% 17,40% 19,34% 18,58% Źródło: Dane Powiatowego Urzędu Pracy w Nakle nad Notecią * - obliczenia własne Stopa bezrobocia na terenie gminy, jest zbliŜona do stopy bezrobocia w Polce ogółem. 2.2 Sfera gospodarcza W gminie Sadki występują następujące podmioty gospodarcze : jednostki budŜetowe państwowe i komunalne, spółdzielnie, prywatna działalność gospodarcza i inne. W 1996 roku działalność gospodarczą w gminie Sadki prowadziło 217 podmiotów gospodarczych, 208 z nich tj. 95,9% naleŜała do sektora prywatnego. Od tego okresu obserwujemy znaczny wzrost podmiotów gospodarczych - do 430 w 2003 roku. Z czego do prywatnego sektora naleŜało 411. Największe znaczenie w lokalnej gospodarce odgrywają małe i średnie przedsiębiorstwa, które zapewniają zatrudnienie i dochody. Ilość zakładów ogółem wzrosła w latach 1996-2003 o 98,2 %. Tab. 11. Główni pracodawcy w gminie Sadki Nazwa firmy Jednostki organizacyjne gminy Sadki Zespół Szkół Ponadpodstawowych w BranŜa Administracjaoświata Zatrudnienie w 2003 osób 185 Oświata 60 Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Sadkach Rolnictwo 64 Spółka Rolna Dębowo Rolnictwo 25 Samostrzelu Spółdzielnia Produkcyjno-Handlowa Sadki SpoŜywczohandlowa 25 Źródło: Dane własne Urzędu Gminy w Sadkach Najwięcej ludzi z Gminy i okolic znalazło zatrudnienie w jednostkach organizacyjnych gminy Sadki: placówkach administracyjnych i oświatowych. Następnie w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Sadkach i Zespole Szkół Ponadpodstawowych w Samostrzelu. Znaczącymi przedsiębiorstwami rolnymi są: Stadnina Koni w Dobrzyniewie Gospodarstwo Mrozowo. 14 Bardzo waŜnym elementem wpływającym na funkcjonowanie przedsiębiorstw oraz ich rozwój jest tzw. otoczenie biznesu. W przypadku gminy Sadki w jego skład wchodzi jedynie Bank Spółdzielczy w Sadkach. Rolnictwo Gmina Sadki jest typowo rolnicza. Naturalnym bogactwem jest ziemia, szczególnie łąki nadnoteckie, które stwarzają warunki do rozwoju hodowli bydła mlecznego i mięsnego. Są one takŜe ostoja ptactwa i zwierzyny łownej. Mogą być magnesem przyciągającym turystów szukających wypoczynku w zakątkach, do których nie dotarły jeszcze skutki cywilizacji. Stąd teŜ rozszerzona charakterystyka tego działu. Struktura władania w przedziale czasowym 1987-2001 przedstawia się następująco : Sektor prywatny stanowi obecnie 48,52 %, publiczny 41,49, spółdzielczy 6,64%. Grunty innych podmiotów ewidencyjnych, jako nowej formy własności zajmują 3,35 % powierzchni w stosunku do roku 1987, w którym własność skupiała się w trzech sektorach : państwowym – 50,49 %, prywatnym 41,71 % i spółdzielczym 7,8%. Struktura władania charakteryzuje się duŜym zróŜnicowaniem przestrzennym. Wsie o duŜej koncentracji gruntów prywatnych to JadwiŜyn, Łodzia, Anieliny i Śmielin. W południowej części gminy gdzie udział tego sektora sięga 70 - 90 % gruntów oraz nieco mniejszej części północnej np. Dębowie – 64,75 %, Dębionku 61,58 % i Radziczu – 65,44 %. Grunty Państwowych Gospodarstw Rolnych we wsiach, gdzie miały one duŜy udział aktualnie pozostają w dyspozycji Agencji Nieruchomości Rolnych. Własność spółdzielcza znaczący udział ma tylko w Sadkach , gdzie RSP gospodaruje na 773,07 ha (42,77 %) i Samostrzelu (10,05 %). Ponadto na terenie gminy Sadki gospodarują nowo powstałe przedsiębiorstwa – spółki z ograniczona odpowiedzialnością – na terenie wsi Dębowo Przedsiębiorstwo Rolno – Przemysłowe „Dębowo” gospodarujące na gruntach o powierzchni 361,43 ha (25,71 % powierzchni wsi) oraz „ Sampol” w Samostrzelu na 96,08 ha (5,10 % powierzchni wsi). Przy widocznym wzroście powierzchni gospodarstw w gruntach własnych nastąpił znaczny spadek ich ilości. Liczba ta zmalała o 126, co przyczyniło się do wzrostu średniej powierzchni gospodarstwa o około 2,0 ha. Średnia powierzchnia w gruntach własnych wynosi obecnie 12,55 ha. Analizując zmiany w poszczególnych grupach obszarowych gospodarstw rolnych na przestrzeni rozpatrywanego okresu 14 lat, zauwaŜa się znaczny wzrost ilości gospodarstw małych o powierzchni 1,0-4,99 i 5,0-9,99 ha oraz pojawienie się grupy gospodarstw bardzo duŜych powyŜej 50,00 ha, a takŜe wyraźny spadek liczby gospodarstw w grupach pośrednich 10,00-14,99 ha i 15,00-14,99 ha. Średnia powierzchnia gospodarstwa w trzech pierwszych grupach obszarowych układa się mniej więcej na tym samym poziomie, wyraźny wzrost obserwuje się dopiero w grupie gospodarstw 15,00-49,99 ha. Średnia powierzchnia w grupie gospodarstw powyŜej 50,00 ha wynosi 100,05 ha. W odniesieniu do poszczególnych obrębów, trzeba stwierdzić, Ŝe mimo spadku gospodarstw ogółem w gminie, w niektórych wsiach obserwuje się ich wzrost. Jest on największy we wsiach Liszkówko (+7), Broniewo (+6), Samostrzel (+5). We wsiach tych uległa obniŜeniu średnia powierzchnia gospodarstwa o około 1,00 – 1,20 ha. Największy spadek liczby gospodarstw obserwuje się w takich wsiach jak Sadki (- 30) gospodarstw i prawdopodobnie jest wynikiem ustawy zwiększającej powierzchnie minimalną gospodarstwa z 0,5 do 1,0 ha, 15 Dębionek (-16), Bnin (-13), Kraczki (-7) i Łodzia (-6). Zaobserwowane zmiany potwierdzają istniejący w rolnictwie trend zmierzający do polaryzacji gospodarstw na małe i bardzo małe oraz duŜe i bardzo duŜe, powstające kosztem gospodarstw średnich. Jest to najlepiej widoczne we wsiach połoŜonych w południowej części gminy, jak Anieliny, Łodzia, JadwiŜyn, Samostrzel i Bnin. W północnej części gminy proces rozdrobnienia jest mniej widoczny, przy czym wyraźniej zaznacza się tutaj proces tworzenia gospodarstw duŜych w grupie obszarowej 15,00-49,00 ha (Kraczki, Liszkówko) oraz bardzo duŜych, powyŜej 50 ha (Radzicz, Sadki, Broniewo i Dębowo), gdzie stanowią one od 2% do 8,33% a łącznie z gruntami dzierŜawionymi nawet 12%. Analizując zmiany struktury obszarowej gospodarstw w poszczególnych obrębach w okresie rozpatrywanych 14 lat stwierdza się: - w grupie obszarowej gospodarstw 1,0-4,99 ha, wzrost w większość obrębów, z tym, Ŝe największy w południowej części gminy (Dolina Noteci), to jest na obszarze o glebach niŜszej jakości i mniej intensywnej produkcji rolniczej, - w grupie 5,00-9,99 ha obserwuje się wzrost w większości obrębów z tym, Ŝe większy w części południowej (Dolina Noteci: Anieliny, Bnin i JadwiŜyn - od 10 do 30%), a zdecydowanie mniejszy w części południowo – środkowej: Broniewo (13%), Sadki (4%), Kraczki (8%). Znaczny przyrost w ciągu ostatnich 14 lat gospodarstw w grupach obszarowych od 1,0 do 4,99 ha oraz od 5,0 do 9,99 ha. Stanowią one obecnie ponad 50,0 % wszystkich gospodarstw. Wzrost ten przyczynił się do pogorszenia istniejącej struktury agrarnej szczególnie w południowej części gminy (Dolina Noteci). Zjawisko to jest wynikiem istniejących luk w przepisach prawnych o zakupie ziemi na cele działalności rolniczej. Pozwalają one osobom fizycznym uzyskać status rolnika i pewne korzyści z tym związane (między innymi niŜsze składki na ubezpieczenie społeczne w KRUS), poprzez zakup ziemi rolniczej (minimum 1,0 ha) oraz umoŜliwiają sprzedaŜ gruntów rolnych osobom traktującym ziemię jako lokatę kapitału. - W grupie obszarowej 10-14,99ha w dziewięciu obrębach obserwuje się spadek ilości, z tym, Ŝe zdecydowanie większy na terenach o niŜszym wskaźniku przydatności rolniczej : JadwiŜyn 25%, Bnin 6%, Kraczki 3%, i wsią Liszkówko, gdzie równieŜ obserwuje się duŜy spadek (15%) mimo wskaźnika przydatności rolniczej powyŜej średniej. - W grupie obszarowej 15,0-49,99 ha w większości obrębów notuje się wzrost udziału tych gospodarstw – największy na terenach o wysokim wskaźniku bonitacji produkcyjnej gleb, wysokiej kulturze rolnej gruntów, połoŜonych raczej na wysoczyźnie(Sadki , Śmielin, Dębowo, Liszkówko i Kraczki). - Pojawienie się 11 gospodarstw duŜych powyŜej 50,00 ha ma miejsce głównie w części leŜącej na południu 2 gospodarstw ponad 50 ha. Rolnicy, którzy zaprzestają prowadzenia gospodarstw rolnych stają się często beneficjentami pomocy społecznej. Występujące zmiany w strukturze moŜna wiązać przede wszystkim z istniejącymi warunkami przyrodniczymi oraz koniecznością dostosowywania gospodarstw rolnych do zmieniających się warunków ekonomicznych. Potwierdzeniem tego jest obserwowany trend zwiększania się liczby gospodarstw małych i bardzo duŜych kosztem gospodarstw średnich. Tab. 12. Struktura gospodarstw w grupach obszarowych wg. kart podatkowych gospodarstw w latach 1987 – 2001 (grunty własne).Średnia pow. gosp. 16 średnia licz ba 12,55 181 32,85 2,38 129 23,41 7,82 91 16,52 12,49 139 10,67 193 30,88 2,34 131 20,96 8,11 141 22,56 12,26 160 licz ba % % % Pow. 50 Il oś ć go Il oś ć go Ilość 625 śred Ilość nia licz % ba 15,0 – 49,99 551 śred nia licz ba 10,0 – 14,99 668,00 Średnia pow.gosp Ilość 5,0 – 9,99 6915,99 Liczba gosp rolnych Pow. Ogóln.gosp. W ha Lata 1,01- 4,99 śred nia licz ba % śred nia 2001 25,23 23,3 11 1,99 100,05 25,6 21,25 0 0 0 1987 Tab. 13 Powierzchnia zasiewów głównych ziemiopłodów. Ogółem Wyszczególnienie .w ha .w odsetkach ZboŜa ogółem (łącznie z kukurydzą na ziarno) 5468 68,7 .w tym zboŜa podstawowe 5230 65,8 Strączkowe jadalne na ziarno 7 0,1 Ziemniaki 223 2,8 Przemysłowe 1388 17,6 .w tym : Buraki cukrowe 498 6,3 Rzepak i rzepik 890 11,2 Pastewne (łącznie z mieszankami zboŜowo- strączkowymi) 687 8,6 Pozostałe 174 2,2 .w tym warzywa gruntowe 48 0,6 Ogółem 7954 100,0 Dane : Podstawowe informacje za spisów powszechnych 2002, Gmina wiejska Sadki, Urząd Statystyczny w Bydgoszczy. W uprawach dominują rośliny zboŜowe, rzepak i buraki cukrowe oraz rośliny pastewne. Tab.14 Powierzchnia uprawy poszczególnych gatunków drzew i krzewów owocowych oraz plantacji jagodowych Wyszczególnienie Powierzchnia w ha Wyszczególnienie Powierzchnia .w ha Jabłonie Grusze Śliwy Wiśnie Czereśnie 61 19 4 16 4 Pozostałe 1 Drzewa owocowe Agrest Porzeczki Maliny Pozostałe Krzewy owocowe i plantacje 0 37 0 6 43 105 Dane: Podstawowe informacje za spisów powszechnych 2002, Gmina wiejska Sadki, Urząd Statystyczny w Bydgoszczy 17 Na terenie zauwaŜalny jest wzrost plantacji truskawek, porzeczki, agrestu. Zapewni to sezonowość pracy przy zbiorach. Z chwilą wstąpienia Polski do Struktur Unii Europejskiej za pośrednictwem gospodarstw rolnych trafiają na obszary wiejskie największe pieniądze. Od tego jak rolnicy je wykorzystają zaleŜy rozwój tych terenów. Dlatego pomoc rolnikom przy pozyskiwaniu i absorpcji tych środków powinna być jednym z zadań samorządów. Ubolewać naleŜy natomiast, Ŝe nie udało się zatrzymać Przetwórni Owocowo – Warzywnej Polo Sadki. Powodem tego stanu rzeczy były nieuregulowane stosunki własnościowe. Mieszkalnictwo Właścicielami zasobów mieszkaniowych w gminie są : właściciele prywatni, wspólnoty mieszkaniowe, zakłady pracy, gmina. Bezpośrednią miarą aktywności społeczności lokalnej w zakresie mieszkalnictwa jest ilość pozwoleń na budowę. Stanowią one o rozmiarach nowego budownictwa mieszkaniowego. Wydawaniem pozwoleń na budowę, wyszczególnionych ilościowo w poniŜszej tabeli, zajmuje się Starostwo Powiatowe w Nakle nad Notecią. Tab. 15. Pozwolenia na budowę - budynki Powiat nakielski 1999 2000 2001 2002 2003 416 305 290 185 187 9 14 23 13 14 gmina Sadki Źródło: Dane Starostwa Powiatowego w Nakle nad Notecią. W okresie 1999 - 2003 wydano dla terenu gminy Sadki 73 pozwoleń na budowę budynków. Najwięcej, bo aŜ 23 (31,5%) wydano pozwoleń w 2001 roku. Napawa to optymizmem i jest przejawem aktywności mieszkańców. Tab. 16. Ogólne dane o zamieszkanych mieszkaniach warunkach mieszkaniowych według rodzaju podmiotów będących właścicielami mieszkań. Wyszczególnienie Ogółem Osób Mieszkania stanowiące własność Wspólnot gminy Skarbu Zakładów Pozostałych prywatnyc mieszkani Mieszkania 1745 h owych 1518 59 Państwa pracy podmiotów 54 42 63 9 W tym mieszkania stałe Mieszkania 1731 1506 58 54 42 62 9 Izby 6937 6204 167 173 144 206 43 W tym wykorzystywane 19 15 - - - - - 131802 119838 2486 2750 2530 3509 689 wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej Powierzchnia uŜytkowa mieszkań 2 wm 18 W tym wykorzystywane łącznie 344 285 - - - 30 29 Ludność w mieszkaniach 7018 6239 192 150 180 231 26 Gospodarstwa domowe w 1920 1689 60 54 45 63 9 1833 1629 53 43 45 58 5 1 mieszkania 76,1 79,6 42,9 50,9 60,2 56,6 76,36 Na 1 osobę 18,8 19,2 12,9 18,3 14,1 15,2 26,5 doprowadzenia działalności gospodarczej mieszkaniach Rodziny w mieszkaniach Przeciętna powierzchnia uŜytkowa w m2 : Dane : Podstawowe informacje za spisów powszechnych 2002, Gmina wiejska Sadki, Urząd Statystyczny w Bydgoszczy Tabela 17. Mieszkania zamieszkane według okresu budowy budynku. Wyszczególnienie .m – mieszkania .p – powierzchnia uŜytkowa mieszkań Mieszkania zamieszkałe w budynkach wybudowanych w latach : Przed 1918 M P Ogółem Osób Mieszkania stanowiące własność Wspólnot Gminy Skarbu Zakładów prywatnych mieszkanio Pozostałych państwa pracy podmiotów wych 325 21489 260 17825 4 148 16 829 7 385 31 1763 7 539 1918-1944 M P 277 17669 246 16082 - 9 472 13 752 9 363 - 1945-1970 M P 460 33910 415 31398 14 731 4 205 8 481 18 1045 1 50 1971-1978 M P 314 23228 250 20436 36 1406 21 968 4 223 2 95 1 100 1979-1988 M P 205 20306 192 19728 4 53 4 - 2 517 3 - - 1989-2002 M P 136 13298 127 12728 1 53 - 8 517 - - W tym w latach M P 15 1423 15 1423 - - - - - 2001-2002 ogółem M 1.732 Dane : Podstawowe informacje za spisów powszechnych 2002, Gmina wiejska Sadki, Urząd Statystyczny w Bydgoszczy 19 Stąd wniosek, Ŝe aŜ 56% mieszkań zostało pobudowanych w latach 1945 - 1988, do 1944 – 34,80%. Zasoby mieszkaniowe powstałe po 1989 stanowią tylko 8,70 %. Tab. 18 Wnioski o mieszkania. Wpłynęło Pozytywne Negatywne 2002 2 2 2003 5 5 2004 3 3 Dane : Podstawowe informacje za spisów powszechnych 2002, Gmina wiejska Sadki, Urząd Statystyczny w Bydgoszczy Edukacja, kultura, sport W gminie Sadki obserwuje się spadek liczby uczniów, który ilustruje poniŜsza tabela: Tab.19 . Liczba uczniów. Liczba uczniów w szkołach podstawowych gimnazjum i 1998 1999 2000 2001 2002 2003 1099 1044 977 1061 1039 966 Źródło: Dane Gminnego Zespołu Obsługi Oświaty Gminne placówki oświatowe 1. Przedszkole Samorządowe w Sadkach. Zajmuje obiekt na nieruchomości połoŜonej przy ul. Kościelnej w Sadkach. Stan budynku dobry. 2. Szkoła Podstawowa w Bninie. Korzysta z jednego budynku, w którym znajduje się 5 pomieszczeń dydaktycznych, jedno dla oddziału zerowego oraz jedna zastępcza sala gimnastyczna. Organizacja placówki: oddział zerowy plus klasy I – III. 3. Szkoła Podstawowa w Dębionku. Korzysta z budynku, w którym jednym znajduje się 7 pomieszczeń dydaktycznych. Stan budynku dobry. Organizacja placówki: oddział zerowy plus klasy I – III. 4. Szkoła Podstawowa w Dębowie. Korzysta z jednego budynku, w którym znajduje się 7 pomieszczeń dydaktycznych. Stan budynku dobry. Organizacja placówki: oddział zerowy plus klasy I – III. 5. Szkoła Podstawowa w Sadkach. Korzysta z budynku, w którym znajduje się 18 pomieszczeń dydaktycznych oraz dwie sale gimnastyczne, odbywa się tutaj nauczanie w klasach I-VI. Niepubliczne placówki oświatowe Niepubliczna Szkoła Podstawowa w Anielinach. Korzysta z jednego budynku, w którym znajduje się 7 pomieszczeń dydaktycznych, jedno dla oddziału zerowego oraz jedna zastępcza sala gimnastyczna. Stan budynku dobry. Właścicielem nieruchomości jest Gmina Sadki, która przekazała ja do nieodpłatnego uŜytkowania Stowarzyszeniu Na Rzecz Rozwoju wsi Anieliny i Łodzia „śakus”. Gminny Zespół Obsługi Oświaty 20 Realizacją zadań bieŜących w zakresie zarządzaniem oświatą zajmuje się Gminny Zespół Obsługi Oświaty. ponadto prowadzi on obsługę finansowo-księgową przedszkola i szkół podstawowych. Zajmuje się równieŜ wypłatą stypendiów szkolnych. Powiatowe placówki oświatowo-wychowawcze 1. Zespół Szkół Ponadpodstawowych w Samostrzelu. W 1982 roku przeniesiono siedzibę z pałacu do nowo wybudowanych obiektów. Na bazę składa się obiekt dydaktyczny z salą gimnastyczna i salą widowiskową oraz obiekt internatu, który obecnie po przeprowadzonym remoncie częściowo jest wykorzystywany pod potrzeby dydaktyczne. 2. Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Samostrzelu. Przeniesiony z dniem 1 września 2004 roku z Izabeli. Ma siedzibę na drugim piętrze budynku internatu. Placówki kulturalne 1. Gminna Biblioteka Publiczna. Od 1990 roku jest placówką samorządową. Ma siedzibę w budynku przy ul. Kasztanowej w Sadkach. Na sieć biblioteczną składają się: Gminna Biblioteka Publiczna w Sadkach, dwie filie w Dębowie i w Radziczu oraz 5 punktów bibliotecznych. Biblioteka w Sadkach obejmuje wypoŜyczalnię ksiąŜek i czytelnię, która jest wyposaŜona w 3 stanowiska komputerowe z dostępem do internetu. Ręczne prowadzenie katalogu i usług czytelniczych nie sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu biblioteki. Księgozbiór w poszczególnych działach jest niekompletny i podniszczony. Na koniec 2003 roku księgozbiór obejmował 38535 woluminów. W 2003 roku zarejestrowanych było 1937 czytelników, wypoŜyczenia na zewnątrz to 44094 woluminów. Stan budynku i pomieszczeń – zadowalający. 2. Wiejski Dom Kultury. Został utworzony na mocy uchwały Gminnej Rady Narodowej z dnia 16 lutego 1989 roku. Mieści się przy ul. Kasztanowej w Sadkach, w drewnianym domku tzw. „Poniatówce”. Swoją działalnością obejmuje wieś Sadki. Zajęcia prowadzone są codziennie od poniedziałku do piątku w godzinach 10.30 – 18.00. 3. Świetlice wiejskie. Funkcjonują w miejscowościach: Bnin, Dębowo, JadwiŜyn, Liszkówko, Łodzia, Mrozowo, Śmielin, w obiektach, które za wyjątkiem Dębowa, stanowią własność gminy Sadki. budynki w Kraczkach, Liszkówku, Radziczu i Śmielinie wymagają modernizacji. Obiekty sportowe 1. boisko sportowe w Sadkach. Znajduje się na działce połoŜonej w Sadkach przy ul. StraŜackiej. Obiekt w trakcie modernizacji – wymieniono murawę i wykonano ogrodzenie. 2. boiska zakładowe. Funkcjonują w Mrozowie, Dębowie i Dębionku. 3. ścieŜka sportowo-przyrodnicza w Anielinach. Wykonana przez mieszkańców Anielin i Łodzi w ramach grantu otrzymanego przez Stowarzyszenie „śakus”. Na trasie długości – ok. 1,5 km ustawionych jest 11 stacji z przyrządami do ćwiczeń gimnastycznych. Jednostki ochotniczych straŜy poŜarnych 1. OSP Anieliny. Stan obiektu remizy dobry. WyposaŜona w samochód gaśniczy marki Star 660 typ GBA. 2. OSP Bnin. Stan obiektu remizy dobry. WyposaŜona w samochód gaśniczy marki Star 26 typ GBAM. 21 3. OSP JadwiŜyn. Stan obiektu remizy dobry. WyposaŜona w samochód gaśniczy marki Jelcz 004 GCBA 6/32. 4. OSP Sadki. Stan obiektu remizy dobry. Włączona w Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy. Siedzibą jest remiza przy ul. StraŜackiej w Sadkach. WyposaŜona w samochód gaśniczy marki Star-Mann typ GBA 2,6/16 i do ratownictwa drogowego marki śuk typ GLM8. Remizy wyposaŜone są w radiowy system alarmowania jednostek. Obiekty kultu religijnego 1. kościoły. Na terenie gminy funkcjonują cztery kościoły parafialne, w: Dębowie, Radziczu, Sadkach i Śmielinie. 2. kaplice. Są usytuowane w następujących wsiach: Dębionku, Kraczkach, Mrozowie i Samostrzelu. 3. cmentarze. mają charakter parafialnych i są zlokalizowane w następujących miejscowościach: Dębowo, Radzicz i Sadki. Na terenie gminy działają następujące organizacje pozarządowe. 1. Towarzystwo Kulturalne Gminy Sadki - zawiązane w 1995 roku. Inicjuje i organizuje róŜnorodne formy Ŝycia kulturalnego. Propaguje historię, kulturę, sztukę i obyczaje regionów. Jest popularyzatorem sztuki, w tym ludowej i folkloru regionu. Organizuje i koordynuje imprezy kulturalne: pikniki, festyny ludowe, spotkania z piosenką, święto miłośników koni – Hubertus, Gminne DoŜynki. 2. Stowarzyszenie Kobiet Na Rzecz Środowiska Wiejskiego – powstałe w 1999 roku. Rozwija umiejętności organizacyjne kobiet. Ma na celu społeczną i polityczną aktywizację kobiet wiejskich. DąŜy do zmiany postaw kobiet wiejskich wobec problemów zdrowotnych, przemocy w rodzinie, profilaktyki uzaleŜnień. Realizuje programy, m.in. Program „Student z naszej wsi” słuŜący pozyskiwaniu środków na stypendia dla studiującej młodzieŜy z Sadek. Finansowany jest z grantu Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności i Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce. Zorganizowane imprezy: „Wioskowe portrety”, „Teatralia 2004” czy „Nutki z wiśniowego sadu”. 3. Stowarzyszenie Na Rzecz Rozwoju Wsi Anieliny i Łodzia „śAKUS” – powstałe w 2001 roku. Jest organem prowadzącym dla pierwszej w powiecie nakielskim niepublicznej szkoły podstawowej. Organizuje imprezy kulturalne i sportowe. WyróŜnia się aktywnością z zakresie pozyskiwania grantów na realizację szeregu projektów. 4. Stowarzyszenie Kulturalno-Społeczne Na Rzecz Rozwoju Wiosek Parafii P.W. Św. Michała Archanioła w Dębowie – załoŜone w 2004 roku. Organizuje imprezy sportowe i kulturalne. Przy stowarzyszeniu działa druŜyna piłkarska. 5. Zespół Folklorystyczny „SADKOWIANIE” – powstał w 1994 roku. Inicjatorką powstania zespołu była Maria Sapichowska, która po rozwiązaniu zespołu KRAJNA w Nakle rozpoczęła organizowanie nowej grupy w Sadkach. Działa przy PZERiI kole w Sadkach, kontynuuje oraz szerzy folklor, zwyczaje i kulturę Ziemi Krajeńskiej. 6. Stowarzyszenie Na Rzecz Rozwoju Wsi Mrozowo i Samostrzel „Kłos”. Powstało w 2004 roku. 7. Rada Gminna LZS. Jej Przewodniczącym jest Marek śurek – nauczyciel w-f w ZSP w Samostrzelu. Jest organizatorem sportu masowego. Pod jej sztandarem młodzi sportowcy gminy biorą udział w róŜnego rodzaju zawodach i rozgrywkach. Przy Radzie Gminnej działa druŜyna piłkarska GLZS Sadki. 22 Ochrona zdrowia Na terenie gminy opiekę nad zdrowiem mieszkańców zapewnia Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Przychodnia w Sadkach. Mieszkańcy mają moŜliwość korzystania z porad lekarzy w poradniach: ogólnej, rehabilitacyjnej, dziecięcej, Poradni K. Przychodnia wyposaŜona jest w aparat EKG i USG. Pomoc w dni wolne od pracy zapewnia Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Medicus” w Nakle nad Notecią. Oprócz SPZOP funkcjonują równieŜ prywatne gabinety stomatologiczne. W przychodni pracują lekarze następujących specjalności : 1 lekarz chorób wewnętrznych, 1 pediatra, 2 lekarzy ogólnych, 2 stomatologów, rehabilitant oraz 10 pielęgniarek. Punkt Apteczny w Sadkach. Mieści się w budynku prywatnym przy ul. StraŜackiej w Sadkach. Bezpieczeństwo publiczne O bezpieczeństwo naszych mieszkańców dba miejscowy posterunek Policji oraz StraŜ Gminna. StraŜ Gminna dział w składzie siedmioosobowym. W posterunku Policji jest zatrudnionych pięciu policjantów. Dzielnicowi maja swoje rejony, współpracują ze straŜą gminą. Tab. 20 Wykaz przestępstw na terenie gminy. Postępowanie dotyczące fizycznego i psychicznego znęcania sie nad rodziną Postępowanie na podstawie. ustawy o wychowaniu w trzeźwości Interwencja domowe Liczba sporządzonych “niebieskich kart” Postępowanie na podst. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Postępowanie dotyczące problematyki nieletnich 2002 6 2003 6 2004 - 2005 6 1 - - - 39 17 40 ( w tym przemoc w 53 ( w tym przemoc w rodzinie 17) rodz. i naduŜywanie alkoholu 53) - 42 - - 3 1 1 2 6 1 2 Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Sadkach Działania GOPS Sadki są wspierane przez GKRPA w Sadkach. Z jej środków opłacana jest działalność dwóch Świetlic Profilaktyczno – Wychowawczych. Jedna z nich mieści się w Radziczu, druga zaś w Kraczkach. Do świetlic na zajęcia uczęszcza 50 dzieci. Komisja opiniuje wnioski o wydawanie zezwoleń na sprzedaŜ napojów 23 alkoholowych. W roku 2003 zostały wszczęte 9 postępowań w sprawie zastosowania obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu. Rok później było ich 8. Komisja liczy 6 członków w tym 1 pracownika socjalnego. Wzrasta liczba prowadzonych rozmów interwencyjno – motywacyjnych, coraz więcej osób samodzielnie podejmuje leczenie. Na terenie gminy dział grupa AA oraz grupa wsparcia dal kobiet Al -Anon. 2.3. Świadczenia środowiskowe realizowane w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej Za realizację zadań z zakresu polityki społecznej na terenie gminy Sadki odpowiedzialny jest Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej. GOPS realizuje zadania na podstawie: - Ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz.U. nr 64 poz. 593 z dnia 15 kwietnia 2004r. z póź. zm.), - Ustawy z dnia 28 listopada 2003r o świadczeniach rodzinnych ( Dz.U. z 2003r. nr 228 poz. 2255 z późn. zm.), - Ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłuŜników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U. z 2005r. nr 86 poz. 732z późn. zm.) Zadaniem ośrodka jest: - prowadzenie diagnostyki jednostkowej i środowiskowej; - bezpośrednie i pośrednie udzielanie świadczeń (w tym organizowanie opieki i usług domowych); - współpraca z organizacjami i instytucjami, a zwłaszcza z samorządem lokalnym; - aktywizacja środowiska lokalnego; - wypłata świadczeń rodzinnych i naleŜnych dodatków; - wypłata zaliczki alimentacyjnej i prowadzenie postępowań wobec dłuŜników alimentacyjnych; W Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej zatrudnionych jest ogółem 14 pracowników realizujących zadania z zakresu pomocy społecznej, w tym 3 pracowników socjalnych, 2 inspektorów, 8 opiekunek środowiskowych oraz kierownik GOPS. Wykształceniem wyŜszym legitymuje się 5 osób, specjalizacją I stopnia - 1 osoba. Kadra opiekunek środowiskowych wymaga podnoszenia kwalifikacji pozwalających świadczyć usługi na oczekiwanym poziomie. Naszą bolączka są trudne warunki lokalowe. Pracownicy socjalni i inspektorzy zajmują wspólne pomieszczenie. Nie stwarza to właściwych warunków do pracy z klientem pomocy społecznej i dla samych pracowników. Codziennemu Ŝyciu mieszkańców gminy Sadki towarzyszą liczne problemy, obejmujące swoim zasięgiem coraz liczniejszą grupę ludzi i coraz młodsze pokolenia. Zmuszają one część społeczności do szukania róŜnych form pomocy, równieŜ do korzystania z pomocy społecznej. Charakterystycznym wyznacznikiem ubiegania się o pomoc jest przede wszystkim pogarszająca się sytuacja ekonomiczna mieszkańców gminy. Ustawa o pomocy społecznej przyznała prawo do świadczeń osobom i rodzinom, m. in. z następujących przyczyn: ubóstwa, sieroctwa, bezdomności, potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności, bezrobocia, niepełnosprawności, długotrwałej choroby, alkoholizmu lub narkomani, trudności w przystosowaniu do Ŝycia po zwolnieniu zakładu z karnego, z powodu klęski Ŝywiołowej lub ekologicznej. 24 Tab 21 Liczba rodzin korzystających z pomocy GOPS w latach 2002 – 2005 2002 2003 2004 2005 liczba rodzin 354 525 467 321 liczba osób w rodzinach 1596 2116 1831 1365 Źródło: dane GOPS Tab 22 Liczba rodzin według kryteriów powodów ubiegania się pomoc w latach 2002 - 2005 2002 2003 2004 2005 Ubóstwo 25 3 5 279 Sieroctwo - - - - Bezdomność 3 1 1 1 Ochrona macierzyństwa 54 71 52 32 Bezrobocie 142 221 223 218 Niepełnosprawność 143 122 66 74 Długotrwała choroba 57 55 42 28 68 23 22 62 3 12 Bezradność w sprawach opiekuńczo- wychowawczych, w tym: rodziny niepełne, rodziny wielodzietne Przemoc Alkoholizm 17 11 9 56 Narkomania - 1 2 - - 1 1 2 - - 125 - Trudności w przystosowaniu do Ŝycia po opuszczeniu zakładu karnego Klęska Ŝywiołowa lub ekologiczna Źródło dane GOPS W 2002 roku z pomocy społecznej korzystały 354 rodziny, w 2003 - 525 rodzin, 2004 – 335 rodzin (1558 osób w rodzinach), 2005 – 321 z tego z powodu ubóstwa 279 rodzinach. W roku 2004 pomocą zostali objęci rolnicy z tytułu klęski Ŝywiołowej tj. suszy i to spowodowało znaczny wzrost osób korzystających z pomocy. W przedstawionej analizie osoby korzystające z pomocy mogą być wyszczególnione w kilku pozycjach. Analizując dane, dotyczące powodów korzystania z pomocy w okresie dwóch ostatnich lat, wynika, iŜ wśród rodzin największy odsetek stanowią rodziny dotknięte bezrobociem, długotrwałą chorobą, ubóstwem i niepełnosprawnością oraz bezradnością w sprawach opiekuńczo wychowawczych. Nasila się problem alkoholizmu i przemocy. Przemoc w rodzinie jako przesłanka do udzielania świadczeń pomocy stanowi swoistą nowość. Sposób postrzegania zjawiska przemocy jest przy tym spleciony z procesem demokratyzacji Ŝycia, którego fundamentem jest prawo do nietykalności osobistej. Powszechne postrzeganie przemocy opiera się na przekonaniu, iŜ jest to akt godzący w osobista wolność jednostki, zmuszanie jej do zachowań niezgodnych z jej wolą. Badacze wyróŜniają obecnie siedem form złego traktowania, które utoŜsamiane są z przemocą m.in.: 25 przemoc fizyczna, seksualna, emocjonalna, zaniedbanie, opóźnienie rozwoju fizycznego, zaniedbanie prenatalne, dzieciobójstwa i porzucenia. Najczęściej jednak znęcanie się nad rodziną dotyczy przemocy fizycznej. Ubóstwo rozumiane jest jako stan poniŜej pewnego zmiennego w czasie progu dochodowego lub progu realizacji potrzeb. Są to takie warunki materialne, które nie zapewniają zaspokajania minimalnych potrzeb człowieka. Ubóstwo jest traktowane jako główna przyczyna sytuacji wymagających pomocy społecznej. Istnieje potrzeba oceny i sprecyzowania tego pojęcia. Ustawa o pomocy społecznej czyni to określając w art.8 kryterium dochodowe. Przy definiowaniu problemu ubóstwa naleŜy pamiętać o obowiązującym w Polsce rozróŜnieniu minimum egzystencji i minimum socjalnego. MoŜna domniemywać, Ŝe wszystkie osoby korzystające z pomocy społecznej to osoby Ŝyjące poniŜej minimum socjalnego. Prawo do świadczeń pienięŜnych z pomocy społecznej przysługuje osobom i rodzinom spełniającym kryterium dochodowe ustalone w ustawie o pomocy społecznej przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednego z powodów : bezrobocie, niepełnosprawność, długotrwała choroba, przemoc, bezradność w sprawach opiekuńczo – wychowawczych w rodzinach, alkoholizm, narkomania, bezdomność, potrzeba ochrony macierzyństwa. Nie osiąganie przez osobę lub rodzinę minimum dochodu określonego w ustawie o pomocy społecznej powoduje, Ŝe Ŝyła ona w ubóstwie. Bezdomność w potocznym rozumieniu tego słowa, oznacza sytuacje Ŝyciową w której członek pozbawiony zostaje domu. Bezdomność to sytuacja osób lub rodzin, które w danym czasie nie mają i własnym staraniem nie mogą zapewnić sobie takiego schronienia, które mogłoby uwaŜać za swoje i które spełniałoby minimalne warunki, pozwalające uznać je za pomieszczenia mieszkalne. Na terenie naszej gminy bezdomność nie jest problemem. W ostatnich latach pomoc z tego powodu była udzielana jednej osobie w ciągu danego roku. Ośrodek pomocy kieruje takie osoby do Noclegowni do Paterka i ponosi odpłatność. Powodem korzystania z pomocy społecznej w znacznym stopniu pokrywają się w znacznym stopniu pokrywają się z osobami z grupy wysokiego ryzyka społecznego tj. wykluczonych społecznie, bezdomnych, uzaleŜnionych od alkoholu i narkotyków po leczeniu odwykowym, chorych psychicznie, bezrobotnych i zwalnianych z zakładów karnych. Wydatkowanie środków budŜetowych na opiekę społeczną w ramach uchwalonego budŜetu. Tab. 23 Przeznaczenie środków budŜetowych w latach 2004 -2005- zadania zlecone z zakresu opieki społecznej 2002 2003 2004 2005 Ogółem, w tym 565.364 672.691 49.835 39.256 - zasiłek stały 138.734 249.141 49.835 39.256 - zasiłek stały wyrównawczy od 28.811 35.642 - - - gwarantowany zasiłek okresowy 19.083 30.129 - - - zasiłek okresowy 45.543 26.893 - - - renta socjalna 279.684 258.668 - - maja/04r. Zasiłek stały 26 - macierzyński zasiłek okresowy 45.778 52.995 - - - macierzyński zasiłek 7.731 8.844 - - - - - - - 10.379 - - jednorazowy - zasiłek celowy w formie biletu kredyt. - zasiłek celowy na pokrycie wydatków powstałych w wyniku klęski Ŝywiołowej lub ekologicznej Wejście w Ŝycie ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej wprowadziło szereg zmian. Liczba zadań zleconych gminie o charakterze finansowym z dniem 1 maja 2004 roku zmniejszyła się. Do zadań własnych przeniesiono przyznawanie i wypłacanie zasiłków okresowych i zasiłków celowych w formie biletu kredytowanego. Zadanie dotyczące wypłaty rent socjalnych, zasiłków stałych (z tytułu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem), gwarantowanych zasiłków okresowych, macierzyńskich zasiłków okresowych i jednorazowych, przeszły poza obszar pomocy społecznej. Stały się odpowiednio świadczeniami pielęgnacyjnymi, dodatkami do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych oraz dodatku z tytułu urodzenia dziecka. Nowa ustawa o pomocy społecznej podkreśliła wartość pracy socjalnej. Praca socjalna świadczona jest na rzecz poprawy funkcjonowania osób i rodzin w środowisku oraz ze społecznością lokalną w celu zapewnienia współpracy i koordynacji działań instytucji i organizacji dla zaspokojenia potrzeb członków społeczności. Dajemy wędkę a nie rybę. Zadaniem gminy jest tworzenie gminnego systemu opieki nad dzieckiem i rodziną oraz szeroko rozumiane poradnictwo rodzinne. GOPS staje się centrum aktywności lokalnych. Tab. 24 Środki finansowe na zadania własne w latach 2002-2005 2002 2003 2004 2005 194.919 219.656 246.109 448.812 - schronienie 3.053 148 - 487 - posiłek 81.666 96.657 60.021 84.680 - ubranie - - - - - zdarzenie losowe - - 500 - - sprawienie pogrzebu - - - - 54.600 65.999 52.476 127.333 - zasiłek okresowy od 1 maja 2004 r. - - 62.975 146.000 - zasiłek celowy w formie biletu - - - - - - - 13.264 55.600 56.852 70.137 76.248 Ogółem, w tym: - inne zasiłki i pomoc w naturze kredytowanego od 1 maja 2004 roku - odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej od 1 stycznia 2004 r. - usługi opiekuńcze 27 PowyŜsza tabela wskazuje, Ŝe środki finansowe wydatkowane na zadania własne gminy co roku są większe. W roku 2005 przybyło nowe zadanie odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej. 3. Charakterystyka głównych problemów w zakresie polityki społecznej 3.1. Bezrobocie. W następstwie przemian ekonomicznych zasadniczym problemem osób i rodzin korzystających z pomocy jest bezrobocie. Bezrobocie jest problemem, który oprócz wymiaru ekonomicznego ma duŜe znaczenie społeczne i psychologiczne. Brak moŜliwości znalezienia zatrudnienia powoduje powstawanie negatywnych skutków, którymi dla osoby bezrobotnej są m. in. dezaktualizacja zdobytej wiedzy i doświadczeń zawodowych, spadek poczucia własnej wartości i funkcjonowanie poniŜej własnych moŜliwości. W miarę przedłuŜania się okresu pozostawania bez pracy problemy te nasilają się i w konsekwencji prowadzą do ubóstwa, frustracji, izolacji, wycofywania się z Ŝycia społecznego. Bezrobocie jest przyczyną rozszerzania się zjawisk patologii społecznych, ma równieŜ wpływ na poziom i jakość Ŝycia rodzinnego. Część osób bezrobotnych ma postawę roszczeniową w związku z tym uwaŜa, Ŝe państwo powinno umoŜliwić im spokojne przetrwanie na rynku pracy bez większych wysiłków z ich strony i dlatego wymienione tutaj oceny społeczne moŜna potraktować jako adekwatne. Bezrobotni mają dylemat w jakim kierunku naleŜy się przekwalifikować, na jakie zawody będzie popyt w przyszłości a pracodawcy najczęściej wymagają doświadczenia zawodowego, którego brak bezrobotnym. Osoby bezrobotne, na tle populacji osób w wieku produkcyjnym, zamieszkujących gminę Sadki, stanowiły w 2003r. 18,58%. Liczba osób korzystających z opieki społecznej związana jest ściśle z sytuacją ekonomicznogospodarczą. Obecnie wśród podopiecznych przewaŜającą część stanowią ludzie młodzi, zdrowi w wieku produkcyjnym, którzy z powodu bezrobocia nie dysponują wystarczającymi środkami na utrzymanie siebie i swojej rodziny. Z ogółu rodzin objętych pomocą w 2002 z problemem bezrobocia było 40,10 %, w 2003 to 42,50 %, a w 2004 66,60 %. Tendencja jest wzrostowa. Wśród róŜnych form pomocy osobom i rodzinom dotkniętym bezrobociem przewaŜają świadczenia pienięŜne i w naturze, w formie m.in. pomocy zakupu Ŝywności, opału, pracy socjalnej, współpraca z PUP w Nakle nad Notecią i potencjalnymi pracodawcami. 3.2. Bezradność w prowadzeniu gospodarstwa domowego. Znaczącą część klientów GOPS stanowią rodziny z trudnościami opiekuńczo - wychowawczymi, rodziny niezdolne do samodzielnego stworzenia dzieciom podstawowych warunków bytowych i opiekuńczo – wychowawczych. NajpowaŜniejsze problemy niektórych rodzin wiąŜą się z sytuacją dzieci w rodzinach dysfunkcyjnych, czyli takich, które nie zaspokajają w niezbędnym zakresie materialnych, psychicznych i społecznych potrzeb swoich członków. W skrajnych przypadkach niezaradność rodziny w opiece i wychowaniu dzieci łączy się z innymi problemami, takimi jak: 28 - uzaleŜnienia, - przemoc domowa, - zaburzenia równowagi systemu rodzinnego w sytuacjach kryzysowych, - konflikty z prawem z powodu zachowań buntowniczych, agresji, łamania przez dzieci i młodzieŜ panujących obyczajów, wartości i norm. W rodzinach, w których występują trudności opiekuńczo - wychowawcze, rodzicom brakuje właściwych wzorców komunikacji i stworzenia poczucia bezpieczeństwa, umiejętności tworzenia odpowiedniego klimatu Ŝycia rodzinnego, rozładowania napięć powstałych poza domem, a takŜe obdarzania dzieci uwagą. Dzieci i młodzieŜ do 18 r. Ŝycia, stanowią 32,50 % ogółu populacji zamieszkującej Sadki. Dzieci i młodzieŜ objęte są pomocą w formie posiłków w szkole. DoŜywiane są dzieci w gminnych placówkach oraz te spełniające obowiązek szkolny poza terenem gminy, w : Nakle, Olszewce, Karnowie. Systematycznie otwierane są nowe punkty doŜywiania w szkole. Wśród udzielanych świadczeń rodzinom z problemami opiekuńczo - wychowawczymi dominuje pomoc finansowa i w naturze. Do najczęściej realizowanych form pomocy naleŜało: doŜywianie - zakup posiłków w szkołach i zasiłek celowy na pokrycie kosztów wyŜywienia młodzieŜy w szkole średniej w ramach rządowego programu „Posiłek dla potrzebujących’’. Ponadto świadczono pomoc w formie wsparcia w świetlicach środowiskowych. Ponadto pracownicy socjalni podejmowali róŜne działania, skierowane na poprawę funkcjonowania tych rodzin poprzez poradnictwo, systematyczne kontakty z pedagogami szkolnymi, kuratorami sądowymi, a w skrajnych przypadkach kierowali pisma do sądów o ustanowienie kuratora i wgląd w sytuację dziecka, poradnia psychologiczna - pedagogiczna. 3.3. Niepełnosprawność i długotrwała choroba. Osoby niepełnosprawne i długotrwale chore stanowią liczną społeczność gminy. Przyspieszony wzrost liczby osób niepełnosprawnych, nadaje temu zjawisku coraz większą rangę wśród innych problemów społecznych. Niepełnosprawność dotyka ludzi w kaŜdym wieku, powodowana jest chorobami czy dysfunkcjami fizycznymi. Osoba niepełnosprawna to taka, której stan fizyczny, psychiczny i umysłowy powoduje trwałe lub okresowe utrudnienia, ograniczenia bądź uniemoŜliwienie samodzielnej egzystencji pełnienie ról i zadań społecznych stosownie od wieku. W 2004 roku niepełnosprawność i długotrwała choroba była powodem przyznania pomocy dla 108 rodzin, co stanowiło 32,23% ogółu rodzin korzystających ze świadczeń pomocy społecznej. GOPS współpracuje z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie na rzecz osób niepełnosprawnych. Osoby niepełnosprawne otrzymują pomoc na łamanie barier architektonicznych i w komunikowaniu się. Współpracujemy z przychodnia zdrowia, z lekarzami róŜnych specjalności. Osoby niepełnosprawne z naszego terenu korzystają ze wsparcia Środowiskowego Domu Samopomocy w Nakle nad Notecią. Pomoc środowiskowa obejmuje działalność kulturalno – oświatową przy współpracy z kołem emerytów. 3.4. Problemy ludzi starszych. 29 Na terenie gminy Sadki zamieszkuje 938 osób w wieku poprodukcyjnym. Osoby starsze objęte pomocą Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Sadkach w 2004 roku najczęściej korzystały z pomocy w formie: usług opiekuńczych , w formie finansowej i w naturze, skierowania do domu pomocy społecznej. GOPS angaŜuje się w działania koła emerytów na rzecz ich członków. Tab. 24 Liczba środowisk korzystających z usług opiekuńczych w latach 2002-2005. 2002 2003 2004 2005 12 13 15 14 Usługi opiekuńcze (osoby starsze i niepełnosprawne) Osobom starszym świadczona jest pomoc środowiskowa w formie usług opiekuńczych. Liczba środowisk w okresie ostatnich czterech lat utrzymuje się w granicach 12 – 15. Świadczeniobiorcy usług opiekuńczych oczekują większej jakości. Stąd teŜ w przyszłości trzeba będzie podnosić kwalifikacje opiekunek, a nowe opiekunki zatrudniać z przygotowaniem zawodowym. Pomoc osobom starszym obejmuje róŜne kierunki oddziaływań i wsparcia, min. pomoc środowiskową ukierunkowaną na rozwój działalności kulturalno-oświatowej, organizowanie czasu wolnego, aktywizację i organizacje imprez okolicznościowych. 3.5. Alkoholizm i narkomania. ZauwaŜalnym zjawiskiem w obszarze pomocy społecznej jest alkoholizm. Alkoholizm jest jednym z najpowaŜniejszych problemów społecznych, pociągającym za sobą psychodegradację jednostki i rodziny, powoduje załamanie się procesów socjalizacyjnych dzieci i młodzieŜy, wzmaga występowanie przemocy i prowadzi do współuzaleŜnienia całej rodziny. Głównymi problemami współwystępującymi są: bezdomność, bezrobocie, ubóstwo, dysfunkcja rodziny, długotrwała choroba, przestępczość (równieŜ przemoc w rodzinie). Dotychczasowe metody rozwiązywania problemu uzaleŜnienia alkoholowego to: działania profilaktyczne, łagodzenie następstw uzaleŜnień poprzez tworzenie dla dzieci świetlic terapeutycznych, opieka lekarska i terapeutyczna, działalność Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, pomoc w formie świadczeń pomocy społecznej na zaspokojenie niezbędnych potrzeb bytowych osobom uzaleŜnionym i ich rodzinom. Tab. 25 Liczba rodzin korzystających z pomocy GOPS z powodu alkoholizmu i narkomanii w latach 2002 – 2005. Liczba rodzin 2002 2003 2004 2005 alkoholizm 17 11 9 56 narkomania - 1 2 - Jednostkami współpracującymi w rozwiązywaniu problemu alkoholizmu są: 1. Komisariat Policji w Sadkach 30 2. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Sadkach 3. kuratorzy sądowi i społeczni w Nakle 4. pedagodzy szkolni 5. Poradnia Zdrowia Psychicznego w Nakle Wg WHO – Narkomania jest stanem okresowej lub przewlekłej intoksykacji przynoszącej szkodę osobnikowi i społeczeństwu, powtarzającym się zaŜywaniem leku. Narkomania współcześnie przybrała wymiary epidemii stanowiącej zagroŜenie szczególnie dla młodzieŜy. Dotychczasowe metody rozwiązywania problemu uzaleŜnienia narkotykowego przez gminę Sadki to działania profilaktyczne, organizowanie przez Policję, pogadanek z rodzicami oraz uczniami w szkole w celu uświadomienia problemu narkomanii, pomoc lekarska dla osoby uzaleŜnionej, kontakty z instytucjami charytatywnymi, dyrekcją szkół oraz środowiskiem narkomana. 3.6. Przemoc. W Ŝyciu społecznym naszej gminy jest przemoc. Nie oznacza to, Ŝe jej przedtem nie było. W drukach sprawozdań za rok 2004 pierwszy raz jest wiersz dotyczący przemocy. W roku 2004 z problemem przemocy były 3 rodziny, a w 2005 juŜ 15 rodzin. W statystykach Posterunku Policji w Sadkach tez są informacje o postępowaniach i tak w 2005 było 6 postępowań o fizyczne i moralne znęcanie sie nad rodziną i 4 postępowania dotyczące gróźb w związku z naduŜywaniem alkoholu. A w sumie załoŜono 14 teczek dla sprawców przemocy w rodzinie. Problemy dotyczące naduŜywania alkoholu, przemocy w rodzinie maja swoje odzwierciedlenie w interwencjach domowych, a później postępowaniem o fizyczne i psychiczne znęcanie się na rodziną. W analizowanym okresie tylko w jednym roku 2002 były sporządzane “Niebieski Karty”. Toczyły się postępowania dotyczące problematyki nieletnich. W interesujących na latach 2002-2005 były wszczęte dochodzenia z Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ale były to sprawy w liczbie 3 w roku 2003, a w 2004 tylko jedna. Jak sami policjanci twierdzą, Ŝe statystyka nie odzwierciedla rzeczywistej skali problemu. Świadczy to raczej o słabym rozpoznaniu środowiska, a nie o tym, Ŝe gmina nie ma problemu z narkomanią. 4. Strategia rozwiązywania problemów społecznych. I. Analiza SWOT. Identyfikacja problemów społecznych, rozpoznanie potrzeb w zakresie problemów społecznych umoŜliwia sformułowanie misji i wizji oraz określenie celów za pomocą analizy SWOT, którą sie w niniejszym opracowaniu posłuŜono. 4.1. Mocne strony. 1. znajomość lokalnych realiów społecznych i ekonomicznych; 2. samorządowy system zarządzania sferą społeczną; 31 3. wykwalifikowana kadra działająca w obszarze administracji i pomocy społecznej; 4. zaangaŜowanie pracowników, w realizację zadań; 5. istniejące placówki działające na rzecz mieszkańców; 6. dodatni przyrost naturalny; 7. sprzyjające połoŜenie gminy przy waŜnych szlakach komunikacyjnych umoŜliwiające edukację i znalezienie pracy; 8. rozwój rolnictwa, ogrodnictwa, sadownictwa — potencjalnym rynkiem pracy dla mieszkańców; 9. poziom współpracy między organizacjami pozalokalnymi. 4.2. Słabe strony. – postępujący proces uboŜenia mieszkańców gminy; – pogłębiający się kryzys instytucji rodziny; – wysoki poziom bezrobocia długookresowego; – wzrost spoŜywania alkoholu przez dorosłych i młodzieŜ; – niewystarczający poziom finansowania podmiotów realizujących zadania z zakresu bezpieczeństwa społecznego; – brak atrakcyjnych ofert spędzania czasu wolnego dla ludzi w kaŜdym wieku; – brak mieszkań chronionych i socjalnych; – zła dostępność do specjalistycznych usług medycznych; – wzrost przestępczości; – mała aktywność społeczna, brak wolontariatu wśród mieszkańców; – brak zasady handlu alkoholem i tytoniem; – brak integracji łączącej działania instytucjonalne z aktywnością mieszkańców; 4.3. Szanse. 1. wzrost poziomu wykształcenia społeczeństwa; 2. rosnąca świadomość społeczna; 3. zmiana struktury zatrudnienia poprzez tworzenie nowych miejsc pracy poza rolnictwem; 4. ułatwienia w prowadzeniu działalności gospodarczej; 5. pozyskiwanie środków przez gminę, ośrodek pomocy społecznej, * Europejskiego Funduszu Społecznego czy Funduszu Spójności; organizacje pozarządowe z 6. moŜliwość finansowania organizacji pozarządowych jako organizacji poŜytku publicznego; 7. zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego tzn. gwarancja dochodów z pracy i usług na wypadek pojawienia się ryzyka socjalnego np. : choroby, bezrobocia; 8. utworzenie wolontariatu; 4.4. ZagroŜenia. 1. starzenie się społeczeństwa; 32 2. niedobory w budŜecie państwa; 3. pogłębiające się rozwarstwienie społeczne; 4. wzrost liczby interwencji w rodzinach, popełnianych przestępstw, aktów agresji i przemocy; 5. trudności społeczne w dostępie do pracy, edukacji, kultury, lecznictwa; 33 II. Misja. Mieszkańcy gminy Sadki aktywnie poprawiają jakość swojego Ŝycia. III. Wizja. Uruchomienie wszystkich dostępnych zasobów społeczności w procesie budowania funkcjonalnego systemu i poczucia bezpieczeństwa socjalnego obywateli oraz poprawy funkcjonowania w obszarach decydujących o jakości Ŝycia społecznego 5. Cele Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych. 5.1. Rodziny i osoby dotknięte bezrobociem. Cel strategiczny: Wsparcie i aktywizacja zawodowa i społeczna osób bezrobotnych. Cele operacyjne: 1. Wspieranie osób bezrobotnych podejmujących własną działalność gospodarczą, 2. Tworzenie miejsc pracy w ramach organizacji poŜytku publicznego, prac społecznie uŜytecznych zgodnie z przepisami ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz ustawy o zatrudnieniu socjalnym, półroczne staŜe, umoŜliwiające zdobycie doświadczenia zawodowego przez wykonywanie zadań w miejscu pracy, bez nawiązania stosunku pracy oraz wolontariatu, 3. Utworzenie i udział w funkcjonowaniu Klubu Integracji Społecznej i Centrum Informacji Społecznej, 4. Aktywizacja zawodowa młodzieŜy , m.in. poprzez szkolenia zawodowe, aktywizacja zawodowa długotrwale bezrobotnych przez : doradztwo, poradnictwo zawodowe, pośrednictwo pracy 5. Wsparcie finansowe rodzin dotkniętych bezrobociem, 4. Promocja postaw aktywnej mobilnej na rynku pracy, w szczególności dla osób wychodzących z rolnictwa 5. Promowanie integracji i reintegracji zawodowej kobiet, 6. szkolenie dla pracowników instytucji pomocy społecznej (w tym organizacji pozarządowych i wolontariatu) pracujących z osobami z grup ryzyka szczególnego, 7. budowanie koalicji wokół problemu bezrobocia, 8. opracowanie i wdroŜenie “Gminnego Programu Reintegracji Społecznej i Zawodowej Osób ZagroŜonych Wykluczeniem Społecznym.” 5.2. Opieka nad dzieckiem i rodziną. Cel strategiczny: Kompleksowy system opieki nad dzieckiem i rodziną. 34 Cele operacyjne: 1) ochrona i wsparcie rodziny rozumianej jako wspólnota wielu pokoleń, 2) zapewnienie wypoczynku dzieciom i młodzieŜy z rodzin najuboŜszych w okresie wakacji letnich oraz organizowanie warunków do zagospodarowania czasu pozalekcyjnego, 3) wczesne oddziaływania profilaktyczne, jako metoda kształtowania postaw zapobiegających kryzysowi rodziny i przygotowanie do Ŝycia w rodzinie, 4) objęcie doŜywianiem jak największej liczby dzieci i młodzieŜy szkolnej, potrzebującej tej formy pomocy oraz pozyskiwanie Ŝywności z programów unijnych, 5) tworzenie sieci świetlic, 6) utworzenie mieszkań socjalnych, dla osób i rodzin o niskim statusie materialnym oraz wykorzystanie zasobów mieszkalnych juz istniejących, 7) wsparcie finansowe rodzin i osób Ŝyjących w ubóstwie, 8) utworzenie Punkt Interwencji Kryzysowej, 9) ochrona przed deprawacją, naduŜyciami, przemocą i wykluczeniem społecznym, 10) budowanie lokalnego systemu opieki nad dzieckiem i rodziną, 11) zapobieganie niedostosowaniu społecznemu i przestępczości wśród dzieci i młodzieŜy, 12) rozszerzenie działalności “Punktu Rzeczy UŜywanych”. 5.3. Pomoc osobom niepełnosprawnym i przewlekle chorym. Cel strategiczny: Wyrównywanie szans i integracja osób niepełnosprawnych i chorych. Cele operacyjne: – zapewnienie kompleksowej i łatwo dostępnej informacji o usługach i świadczeniach społecznych na rzecz osób niepełnosprawnych i chorych, – systematyczne monitorowanie potrzeb osób niepełnosprawnych, – kontynuacja znoszenia barier architektonicznych w obiektach uŜyteczności publicznej i miejscu zamieszkania, – umoŜliwienie dzieciom niepełnosprawnym wyjazdu, wraz z opiekunem, na turnusy rehabilitacyjne, organizowane poza miejscem zamieszkania, – udzielanie wsparcia osobom z zaburzeniami psychicznymi i ich rodzinom, w celu optymalizacji funkcjonowania społecznego, – aktywizacja osób niepełnosprawnych poprzez kierowanie osób niepełnosprawnych na Warsztaty Terapii Zajęciowej oraz Środowiskowego Domu Samopomocy, – efektywne wykorzystywanie dostępnych funduszy, – wdraŜanie projektów skierowanych na integrację dzieci niepełnosprawnych z ich pełnosprawnymi 35 rówieśnikami, – mieszkania chronione, – integracja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych, – zmiana postaw społecznych wobec osób niepełnosprawnych, – usługi opiekuńcze w tym specjalistyczne, – poradnictwo psychologiczne, prawne, – utworzenie wypoŜyczalni sprzętu rehabilitacyjnego. 5.4. Działania na rzecz osób starszych i przewlekle chorych. Cel strategiczny: Kompensacja malejących z wiekiem moŜliwości zaspokojenia potrzeb, integracja z lokalną społecznością i przygotowania do starości. Cele operacyjne: 1. program rozwoju usług opiekuńczych w środowisku w tym wolontariatu, 2. doskonalenie systemu informowania osób starszych o moŜliwościach i miejscach uzyskania pomocy, 3. tworzenie warunków do alternatywnych form pomocy (mieszkania chronione), 4. systematyczne diagnozowanie sytuacji osób starszych oraz ich potrzeby i oczekiwania, 5. podniesienie standardów Ŝycia ludzi starych poprzez rozszerzenie zakresu i czasu usług opiekuńczych świadczonych w domu osób starszych i przewlekle chorych i świadczenia materialne, 6. rozwój infrastruktury zapewniającej opiekę i słuŜącą realizacji własnych planów czy zainteresowań osób starszych – kluby, 7. uzupełnienie profesjonalnych usług wolontariatem, pomoc osobom starszym świadczona przez młodzieŜ, 8. wspieranie działalności skierowanej dla osób starszych, zmierzających do: - integracji osób starszych ze społecznością lokalną; - uwzględnienia aktywności zawodowej ludzi w wieku poprodukcyjnym poprzez - udostępnienie im róŜnych form ich realizacji; - popularyzacji problemów ludzi starszych wśród społeczeństwa. 9. profesjonalizacja kadry pomocy społecznej, opiekunek środowiskowych oraz wolontariuszy, zajmującej się opieką nad ludźmi starszymi, 10. mieszkania chronione, 11. kształtowanie pozytywnego obrazu starości w świadomości społecznej, 12. umoŜliwienie udziału w/w w kulturze i Ŝyciu społecznym, zwiększające prowadzenia przez najstarsze pokolenie aktywnego i niezaleŜnego Ŝycia, 13. opieka medyczna, gerontologia i rehabilitacja. 5.5. Osoby i rodziny dotknięte alkoholizmem i narkomanią. 36 Cel strategiczny: Stymulacja społeczności lokalnej do tworzenia zdrowego stylu Ŝycia, wolnego od alkoholu i innych uzaleŜnień oraz zwiększenie skuteczności działań pomocy społecznej oraz innych instytucji wspierających w tym zakresie. Cele operacyjne: - zmiana zachowań i postaw mieszkańców oraz instytucji w sytuacjach związanych z alkoholem - wdraŜanie nowoczesnych form profilaktyki, kierowanej w szczególności do dzieci i młodzieŜy, - budowanie skutecznych form kontroli prawnej i społecznej nad szkodliwymi formami postępowania osób naduŜywających alkoholu (w szczególności przeciwdziałania przemocy w rodzinie), - zwiększenie skuteczności i dostępności terapii w zakresie nowoczesnych strategii i metod rozwiązywania problemów alkoholowych, - utworzenie Punktu Interwencji Kryzysowej Działania realizowane w ramach tego celu strategicznego, zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu alkoholizmowi i wychowaniu w trzeźwości, są ujęte w uchwalanym corocznie Gminnym Programie Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, przyjmowanym odrębną uchwałą: 1. prowadzenie działalności ulotkowej, plakatowej, 2. organizowanie przez Policję w szkołach pogadanek z rodzicami i uczniami o zagroŜeniu wynikającemu z narkomanii, 3. ułatwianie osobie uzaleŜnionej kontaktów z lekarzem, psychologiem oraz Poradnią Zdrowia Psychicznego gdzie zazwyczaj narkomani podejmują leczenie, 4. ułatwienie kontaktów z instytucjami charytatywnymi, dyrekcją szkół oraz środowiskiem narkomana, 5. podnoszenie kwalifikacji kadry. 6. WdraŜanie oraz źródła finansowania Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych. 6.1. Monitoring i ewaluacja. Skuteczność funkcjonowania przyjętej strategii zaleŜeć będzie od: 1. monitoringu i ewaluacji, 2. budowy programów celowych rozwijających przyjęte cele operacyjne. Monitoring i ewaluacja zapisów strategicznych polegają na systematycznej ocenie realizowanych działań oraz modyfikacji kierunków działania w przypadku istotnych zmian społecznych, które mogą pojawić się poprzez zmianę regulacji prawnych, czy teŜ narastanie poszczególnych dolegliwości społecznych. Elementami skutecznego monitoringu i ewaluacji będą przede wszystkim: a. zespół wdraŜający strategię. 37 Zespół powinien zostać powołany przez wójta gminy, a w jego skład wchodzą m.in.: kierownik ośrodka pomocy społecznej, przedstawiciel Gminnej Komisji Profilaktyki Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, przedstawiciel Policji, członkowie Komisji Infrastruktury Społecznej. b. roczna ocena wdraŜania strategii. Zespół wdraŜający Strategię winien się zbierać przynajmniej raz w roku i ocenić poziom wdraŜania poszczególnych celów i kierunków działań. Zespół swoją ocenę powinien przekazać wójtowi i radzie, sugerując przyjęcie proponowanych rozwiązań, np. programów, celów, programu rozwiązywania problemów alkoholowych etc. 6.2. Podmioty uczestniczące w realizacji strategii. Do realizacji Strategii zespół wdraŜający zaprasza najwaŜniejsze instytucje z terenu gminy Sadki działające w obszarze polityki społecznej. Są to m.in. : – Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Sadkach; – Urząd Gminy w Sadkach; – Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych; – Posterunek Policji; – świetlice środowiskowe dla dzieci z rodzin z problemem alkoholowym; – szkoły podstawowe – zespół szkół ponadgimnazjalnych; – samodzielny zakład opieki zdrowotnej; – Powiatowy Urząd Pracy w Nakle. – Organizacje pozarządowe, 6.3. Źródła finansowania strategii. MoŜliwość realizowania poszczególnych celów operacyjnych będzie moŜliwa w zaleŜności od posiadanych środków finansowych: – budŜetu gminy i jednostek podległych; – budŜetu państwa, – powiatowego urzędu pracy; – wysokości środków organizacji pozarządowych; – dotacji i darowizn; 38 – wysokości środków pomocowych Unii Europejskiej. 7. Uwagi końcowe. PowyŜszy dokument przedstawia schemat działania wszystkich uczestników Ŝycia społecznego gminy Sadki, który pozwala postrzegać naszą gminę jako zintegrowaną społeczność lokalną. Tworzy on długofalową wizję rozwiązywania problemów społecznych, a osiągnięte cele będą sprzyjać rozwojowi mieszkańców i poprawiać ich jakość Ŝycia. 39