tutaj - Personalitas

Sympozjum Tematyczne
SZCZĘŚCIE
11 kwietnia 2013 roku
Instytut Psychologii,
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Kampus przy ul. Wóycickiego, bud. 23, sala 201
Cykl Sympozjów Tematycznych w ramach
Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej
Studentów i Doktorantów „Młoda Psychologii”
www.konferencja.psychologica.pl
Konferencja organizowana przez
Sekcję Badawczą Studentów i Doktorantów
Koła Naukowego Studentów Psychologii UKSW
Komitet Organizacyjny Konferencji:
Dominika Karaś
Małgorzata Najderska
www. konferencja.psychologica.pl
Patronat:
Wydawnictwo Liberi Libri
www.liberilibri.pl
Przez wiele lat psychologia jako nauka koncentrowała się na badaniu i
pomiarze negatywnych aspektów życia i stanów człowieka. Jednak pod
koniec ubiegłego stulecia narodziła się psychologia pozytywna. Jest to
obecnie jedna z bardzo dynamicznie rozwijających się gałęzi psychologii
koncentrująca się na badaniu tego, co w człowieku dobre, na wspieraniu
ludzkiego potencjału i próbie zrozumienia, co sprawia, że nasze życie staje się
wartościowe i sensowne. Do obszaru głównych zainteresowań tej dziedziny
należą między innymi pojęcia: szczęścia, dobrostanu, rozkwitu, satysfakcji
z życia czy mocnych stron charakteru.
Psychologia pozytywna stawia na rzetelny warsztat metodologiczny i
empiryczny pomiar badanych zjawisk. Z tego względu na Sympozjum
Tematycznym "Szczęście" mamy nadzieję pokazać zarówno najnowsze
doniesienia z badań prowadzonych w nurcie psychologii pozytywnej, jak
również zaprezentować popularne obecnie koncepcje, modele teoretyczne i
metody badawcze.
Interesuje nas także spojrzenie interdyscyplinarne, dlatego do dyskusji
zaprosimy nie tylko psychologów, ale również filozofów. Liczymy na to, że uda
nam się podjąć owocną dyskusję między przedstawicielami różnych dziedzin
i ujęć teoretycznych, co pogłębi nasze rozumienie zagadnień poruszane na
gruncie psychologii pozytywnej.
Serdecznie zapraszamy!
Serdecznie zapraszamy!
Organizatorzy Sympozjum Tematycznego „SZCZĘŚCIE”
PROGRAM
MŁODA PSYCHOLOGIA
Sympozjum SZCZĘŚCIE
- 11 kwietnia 2013 –
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego,
Kampus przy ul. Wóycickiego, bud. 23, sala 201
9:00–9:15
OTWARCIE SYMPOZJUM
9:15–10:45
SESJA I: Psychologia pozytywna – doniesienia z badań – część I
Przewodnicząca – mgr Małgorzata Najderska
mgr Małgorzata Najderska (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego):
Tytuł tytuł tytuł tytuł Tytuł tytuł tytuł tytuł Tytuł tytuł tytuł tytuł Tytuł tytuł tytuł tytuł Tytuł
mgr Dominika Karaś (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego): Czy
zdrowie i choroba psychiczna są przeciwieństwami? Weryfikacja modelu dwóch
kontinuów Keyesa
Agata Naumowicz, Amadeusz Szmigiel, Marzena Brzózko, Ewa
Chludzińska, Agnieszka Pawelec, Agnieszka Poniatowska, Klaudia
Ponikiewska, Patrycja Wyszyńska, Marta Żebrowka, mgr Dominika
Karaś, mgr Małgorzata Najderska (Uniwersytet Kardynała Stefana
Wyszyńskiego): Skala Wytrwałości (Grit Scale) – prace nad polską adaptacją
mgr Łukasz Miciuk (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II): Z badań nad
optymalnym funkcjonowaniem – weryfikacja modelu orientacji pozytywnej
mgr Marta Boińska (Uniwersytet Gdański): Związek skłonności do przebaczania
z dobrostanem psychicznym.Wstępny raport z badań
10:45–11:15
DYSKUSJA
11:15–12:00
PRZERWA
12:00–13:30
SESJA II: Szczęście i dobrostan z perspektywy różnych nauk
Przewodniczący – dr hab. Jan Cieciuch
Perspektywa psychologii:
dr hab. Ludwika Wojciechowska (Uniwersytet Warszawski): Psychologiczna
koncepcja dobrostanu psychicznego
Perspektywa filozofii:
ks. dr Adam Filipowicz (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego):
Hedonizm a eudajmonizm w tradycji filozoficznej – egzemplifikacja
Perspektywa pedagogiki:
dr Aleksandra Borkowska (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego):
Felicytologia pedagogiczna – sztuka wprowadzania do życia szczęśliwego
13:30–14:30
DYSKUSJA
14:30–15:00
PRZERWA
15:00–16:30
SESJA III: Psychologia pozytywna – doniesienia z badań – część II
Przewodnicząca – mgr Dominika Karaś
Aleksandra Sułecka (Uniwersytet Jagielloński): Poczucie humoru w
schizofrenii. Rola integracji komponentu emocjonalnego i poznawczego w poczuciu
humoru
mgr Magdalena Kolańska, dr hab. Oleg Gorbaniuk, Aleksandra
Maciejewska, Aleksandra Kisiel, mgr Justyna Filipowska (Katolicki
Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II): Kreowanie siebie poprzez markę jako sposób
na własne szczęście?
Martyna Terebus, Emilia Zyskowska, Katarzyna Włodarska, Paulina
Sukiennik (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego):
Postawy wobec miłości jako predyktor jakości relacji w bliskich związkach
Zuzanna Kowalska (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego),
Katarzyna Maj (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach):
Podejmowanie regularnej aktywności fizycznej a poziom dobrostanu psychicznego u
kobiet w wieku 20-25 lat
mgr Katarzyna Sosnowska (Akademia Pedagogiki Specjalnej): Aktywizacja
kapitału społecznego seniorów a poczucie ich szczęścia
16:30–17:00
17:00
DYSKUSJA
ZAKOŃCZENIE KONFERENCJI
Streszczenia wystąpień
w Sesji I – PSYCHOLOGIA POZYTYWNA –
DONIESIENIA Z BADAŃ – CZĘŚĆ I
Tytuł będzie później
Tytuł będzie później
mgr Małgorzata Najderska, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Wystąpienie będzie poświęcone modelowi modelowi będzie poświęcone modelowi
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi
poświęcone modelowi
będzie
będzie
będzie
będzie
będzie
będzie
słowa kluczowe: słowo 1, słowo 2, słowo3, słowo 4
Czy zdrowie i choroba psychiczna są przeciwieństwami? Weryfikacja modelu dwóch
kontinuów Keyesa
mgr Dominika Karaś, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Wystąpienie będzie poświęcone modelowi modelowi będzie poświęcone modelowi
będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi Wystąpienie będzie poświęcone modelowi modelowi będzie poświęcone
modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi
będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie poświęcone modelowi będzie
poświęcone modelowi
słowa kluczowe: kontinuum zdrowia psychicznego, dobrostan, rozkwit
Skala Wytrwałości (Grit Scale) – prace nad polską adaptacją
Agata Naumowicz, Amadeusz Szmigiel, Magdalena Bednarczyk, Marzena Brzózko, Ewa Chludzińska,
Agnieszka Pawelec, Agnieszka Poniatowska, Klaudia Ponikiewska, Patrycja Wyszyńska, Marta
Żebrowska, mgr Dominika Karaś, mgr Małgorzata Najderska, Uniwersytet Kardynała Stefana
Wyszyńskiego
Przeprowadzone badania miały na celu weryfikację parametrów psychometrycznych
polskiej adaptacji Skalai Wytrwałości (Grit Scale): rzetelności (mierzonej współczynnikiem alfa
Cronbacha) i trafnośćci zewnętrznej(mierzonej współczynnikiem z wynikami innych zastosowanych
kwestionariuszy).
W badaniach wzięło udział 271 studentów różnych kierunków, różnych warszawskich
uczelni w wieku od 18 do 34 lat (50,9% kobiet, Mwiek =20,79, SD=1.87). Zastosowano polską
adaptację kwestionariusza Skala Wytrwałości (Grit Scale, Duckworth, Quin, 2009) oraz Mental
Health Continuum-Short Form (Keyes, 2008, polska adaptacja: Karaś, Cieciuch, Keyes, 2014) do
pomiaru dobrostanu i Kwestionariusz PPS (Steel, 2010, polska adaptacja: Stępień, Cieciuch, 2013) do
pomiaru prokrastynacji.
Uzyskane wyniki wskazują, że Skala Wytrwałości cechuje się zadowalającymi
właściwościami psychometrycznymi – wysoką rzetelnością oraz trafnością zewnętrzną, co czyni z
niej wartościowe narzędzie do zastosowania w badaniach naukowych.
słowa kluczowe: wytrwałość, wysiłek, zainteresowanie, dobrostan, prokrastynacja
Z badań nad optymalnym funkcjonowaniem – weryfikacja modelu orientacji
pozytywnej
mgr Łukasz Miciuk, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
W czasach rozkwitu psychologii pozytywnej, szczególną uwagę badaczy przykuwają
m.in. zasoby osobiste człowieka, które wiążą się jego optymalnym funkcjonowaniem i subiektywnie
odczuwanym dobrostanem. Caprara i współpracownicy (2009) zasugerowali istnienie tzw. orientacji
pozytywnej, czyli latentnej zmiennej osobowościowej leżącej u podstaw współzmienności trzech
czynników: samooceny, optymizmu i zadowolenia z życia. Model orientacji pozytywnej znajduje
dotychczas empiryczne potwierdzenie w badaniach międzykulturowych. Celem niniejszego badania
była weryfikacja modelu orientacji pozytywnej na polskiej próbie, a w przypadku jego potwierdzenia
sprawdzenie, czy orientacja pozytywna posiada więcej niż trzy czynniki.
W badaniach wzięło udział 200 studentów (wiek: M = 22,77; SD = 2,39) przebadano za
pomocą metod: SES, LOT-R, SWLS, LET, PANAS-X oraz GSES. Uzyskane dane poddano
modelowaniu równań strukturalnych (SEM).
Potwierdził się oryginalny, trzyczynnikowy model orientacji pozytywnej, a model
zawierający dodatkowo sens życia (LET) okazał się równie dobrze dopasowany. Dyskutowana jest
m.in. propozycja nowej definicji (czteroczynnikowej) orientacji pozytywnej.
słowa kluczowe: orientacja pozytywna, psychologia pozytywna, optymalne funkcjonowanie
Związek skłonności do przebaczania z dobrostanem psychicznym. Wstępny
raport z badań
mgr Marta Boińska, Uniwersytet Gdański
Celem przeprowadzonych badań była weryfikacja hipotez o pozytywnej korelacji
skłodnności do przebaczania z satysfakcją z życia oraz prosperowaniem (ang. flourishing).
W badaniach wzięli udział studenci studiów zaocznych i dziennych Uniwersytetu Gdańskiego i
Akademii Morskiej w Gdyni (N = 240, z czego kobiety stanowiły 79,2%, średnia wieku wyniosła 22,64
przy odchyleniu standardowym: 4,38) oraz studenci studiów zaocznych i dziennych Uniwersytetu
Gdańskiego i Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej (N = 100, z czego kobiety stanowiły 59%,
średnia wieku wyniosła 26,78 przy odchyleniu standardowym 6,21).
Zastosowano Kwestionariusz Skłonności do Przebaczania Boińskiej, składający się z
trzech podskal: Zemsty, Chowania Urazy oraz Kierowania się Życzliwością w stosunku do sprawcy.
Alfa Cronbacha narzędzia wynosi: 0.886, skala charakteryzuje się też zadowalającą strukturą
czynnikową. Zastosowano również Skalę Satysfakcji z Życia Deinera, Emmonsa i Griffina w polskiej
adaptacji językowej Juczyńskiego oraz Skalę Prosperowania Deinera i Biswas-Deinera w polskiej
adaptacji językowej Kaczmarka i Baran.
Wstępne wyniki nie potwierdziły pierwszej hipotezy, a mianowicie nie potwierdzono związku
między skłonnością do przebaczania a satysfakcją z życia. Druga hipoteza znalazła potwierdzenie w
uzyskanych rezultatach: skłonność do przebaczania koreluje pozytywnie z prosperowaniem (r =
0,164, p < 0.05), choć siła tej korelacji jest słaba.
słowa kluczowe: przebaczanie, satysfakcja z życia, prosperowanie
Streszczenia wystąpień
w Sesji III – PSYCHOLOGIA POZYTYWNA –
DONIESIENIA Z BADAŃ – CZĘŚĆ II
Poczucie humoru w schizofrenii. Rola integracji komponentu emocjonalnego
i poznawczego w poczuciu humoru.
mgr Aleksandra Sułecka, Uniwersytet Jagielloński
Celem badania było rozszerzenie dotychczasowej wiedzy dotyczącej poczucia humoru
w schizofrenii. Poczucie humoru jest jednym z niezwykle ważnych sfer funkcjonowania człowieka w
życiu społecznym, wpływającego na wzbogacenie relacji społecznych i wzmacniającego kooperację
między ludźmi. Problem poczucia i rozumienia humoru w schizofrenii, pozostaje problemem
marginalnym, do którego naukowcy odwołują się niezbyt często w porównaniu do licznych doniesień
z obszaru deficytów procesów poznawczych i emocjonalnych. Głównym problemem badawczym
było określenie specyfiki deficytu poczucia humoru w schizofrenii analizowanego w kontekście
funkcjonowania poznawczego oraz zdolności do percepcji emocji.
W badaniu wzięło udział 60 osób (27 osób z diagnozą schizofrenii oraz 33 osoby
zdrowe), które wykonały zestaw testów mierzących funkcjonowanie poznawczo-językowych i
emocjonalne. Wykorzystano następujące narzędzia: MOCA, RVLT, ToH, Test Humoru z baterii
RHLB w polskiej adaptacji Emilii Łojek oraz zadania w wersji komputerowej dotyczące zdolności
nazywania oraz dyskryminacji emocji.
Uzyskane wyniki wskazują, że osoby chorujące na schizofrenię przejawiają obniżoną
zdolność poznawczą w postaci osłabionej pamięci i funkcji wykonawczych oraz selektywne
zaburzenia funkcji komunikacyjnych – między innymi poczucia humoru. W porównaniu do badanych
z grupy kontrolnej, chorzy mieli trudność z dopasowaniem puenty do treści żartu, wybierając w
znaczącej przewadze odpowiedzi neutralne (nieśmieszne) i czasem, choć sporadycznie, absurdalne.
Jeśli chodzi o testy rozpoznawania i dyskryminacji emocji, wystąpiły niewielkie różnice między grupą
chorych i kontrolą. Można przypuszczać, że podłożem trudności w rozumieniu żartu jest raczej
deficyt poznawczy niż emocjonalny, wymaga to jednak dalszych badań, uwzględniających również
podłoże neurobiologiczne.
słowa kluczowe: schizofrenia, humor, poczucie humoru, deficyt poznawczy, emocje
Kreowanie siebie poprzez markę jako sposób na własne szczęście?
mgr Magdalena Kolańska, dr hab. Oleg Gorbaniuk, Aleksandra Maciejewska, Aleksandra Kisiel, mgr
Justyna Filipowska, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Podstawę badań własnych stanowiły dwie koncepcje odnoszące się do tożsamości osoby
w świetle dóbr materialnych. Koncepcja „poszerzonego Ja” opiera się na zapożyczonym z XIXwiecznej teorii Williama Jamesa (2002) Ja-empirycznym. Według Belka (1988) na obraz siebie składa
się nie tylko cielesność człowieka, lecz także wszystko to, co on posiada, współkształtując jego
tożsamość jednostkową i społeczną (Belk, 1988). Drugą ważną teorią jest koncepcja symbolicznego
dopełniania siebie poprzez rzeczy materialne, której twórcami są Wicklund i Gollwitzer (1981).
Współgra ona z ujęciem Belka i głosi, że do utrzymania obrazu siebie lub do jego zmiany ludzie
posługują się różnymi wskaźnikami (np. przedmiotami), pozwalającymi im na uwierzytelnienie
posiadania określonych cech lub kompetencji. Jednostka może dzięki nim zaprezentować zarówno
cechy, które posiada, jak i takie, których jej brakuje.
Celami przeprowadzonych badań były (1) usystematyzowanie postrzeganych przez
konsumentów pozytywnych i negatywnych zmian w obrazie siebie z tytułu korzystania z marek usług
oraz (2) opracowanie wielowymiarowego narzędzia do pomiaru tych zmian.
Zrealizowano badania jakościowe oraz ilościowe. Badania jakościowe, prowadzone
metodą indywidualnego wywiadu, objęły próbę 318 osób w wieku od 13 do 82 roku życia (M =
37,64, SD = 16,69; 47,2% kobiet). W efekcie skompletowano zbiór pozytywnych i negatywnych
zmian w obrazie siebie wskutek korzystania z usług różnych marek, które zostały poddane
szczegółowej kategoryzacji. W oparciu o wyniki kategoryzacji opracowano kwestionariusz w postaci
dyferencjału semantycznego. Badania ilościowe przeprowadzone zostały na próbie 378 osób w wieku
od 15 do 78 lat (M = 34,62; SD = 13,42; 53,6% kobiet).
Analiza wyników badań umożliwiła identyfikację dziewięciu wymiarów postrzeganych
zmian w obrazie siebie pod wpływem korzystania z marek usług. Na podstawie uzyskanych wyników
opracowano kwestionariusz do wielowymiarowego pomiaru zmian w obrazie siebie o bardzo
dobrych wskaźnikach psychometrycznych z uwagi na rzetelność pomiaru i trafność przewidywania
preferencji marek usług.
słowa kluczowe: obraz siebie, korzyści i straty, wizerunek konsumenta
Postawy wobec miłości jako predyktor jakości relacji w bliskich związkach
Martyna Terebus, Emilia Zyskowska, Katarzyna Włodarska, Paulina Sukiennik, Uniwersytet
Kardynała Stefana Wyszyńskiego
W badaniach postawiono następujące hipotezy: Hipoteza 1. Wyższa satysfakcja ze
związku będzie związana z postawami wobec miłości Eros, Storge i Agape. Hipoteza 2. Postawy
wobec miłości Ludus, Mania i Pragma będą predyktorami niższej oceny jakości relacji. Hipoteza 3.
Wymiary jakości związku: konflikty/ambiwalencja i przymus będą korelowały dodatnio z Ludus,
Manią i Pragmą, zaś ujemnie z Eros, Storge i Agape.
Badaniami objęto grupę 209 osób (kobiet i mężczyzn) między 20 a 30 rokiem życia,
którzy uczęszczali na kurs przedmałżeński w warszawskich parafiach. Wypełniali oni dwa
kwestionariusze – Skalę Postaw Wobec Miłości LAS Clyda i Susan S. Hendrick’ów w polskiej
adaptacji Jarosława Jastrzębskiego oraz Skalę Oceny Związku RRF Keitha E. Daviesa w polskiej
adaptacji Jarosława Jastrzębskiego.
Ocena jakości związku zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn korelowała dodatnio z
postawami wobec miłości Eros i Agape, zaś ujemne zależności ujawniono z postawą wobec miłości
Ludus. Pozytywne związki z Ludus, a negatywne z Eros i Agape wykazano dla takich wymiarów oceny
satysfakcji, jak konflikty/ambiwalencja i przymus. Co więcej, u mężczyzn postawy wobec miłości są
silniejszymi predyktorami satysfakcji ze związku niż u kobiet.
słowa kluczowe: postawy wobec miłości, jakość relacji, bliskie związki
Podejmowanie regularnej aktywności fizycznej a poziom dobrostanu
psychicznego u kobiet w wieku 20-25 lat
Zuzanna Kowalska, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Katarzyna Maj, Uniwersytet Jana
Kochanowskiego w Kielcach
Podjęto próbę zbadania, czy kobiety podejmujące się regularnie aktywności fizycznej
różnią się poziomem dobrostanu psychicznego od kobiet, które takiej aktywności się nie podejmują.
Jako tezę przyjęto, że istnieją istotne różnice pomiędzy wyróżnionymi grupami, oraz że poziom
dobrostanu będzie wyższy u kobiet podejmujących się aktywności fizycznych niż u tych, które w
ogóle nie uprawiają sportu.
Badania przeprowadzono na grupie 72 kobiet w wieku 20-25 lat. Do określenia
regularności podejmowanej aktywności fizycznej wykorzystano krótką ankietę własnego autorstwa,
zaś dobrostan psychiczny został zmierzony kwestionariuszem MHC-SF w wersji dla dorosłych,
autorstwa Keyes, w polskiej adaptacji Karaś, Najderskiej oraz Cieciucha.
Analizy wykazały różnice w poziomie dobrostanu pomiędzy porównywanymi grupami
kobiet. Postawione hipotezy zostały potwierdzone. Grupa kobiet podejmujących się regularnej
aktywności fizycznej uzyskała wyższy średni wynik w teście mierzącym poziom poczucia dobrostanu.
słowa kluczowe: aktywność fizyczna, dobrostan psychiczny, jakość życia
Aktywizacja kapitału społecznego seniorów a poczucie ich szczęścia
mgr Katarzyna Sosnowska, Akademia Pedagogiki Specjalnej
W badaniach podjęto próbę odpowiedzi na następujące pytania: w jaki sposób
aktywność seniorów wpływa na poczucie zadowolenia ze swojego życia ? Jakie korzyści daje
seniorom podejmowanie aktywności? Jakiego rodzaju aktywność podejmują seniorzy w domu
pomocy społecznej i jaka jest ich satysfakcja?
Grupę badawczą stanowiły osoby starsze zamieszkujące dom pomocy społecznej w
Warszawie. W badaniach zastosowano narzędzia badawcze własne oraz metodę obserwacji i
wywiadów.
Uzyskane wyniki wskazują, że aktywność wpływa na poczucie zadowolenia seniorów.
Dzięki aktywności seniorzy mają możliwość, zaspokojenia potrzeb szczególnie emocjonalnych, czują
się potrzebni, nawiązują kontakty z drugim człowiekiem, stawiają sobie plany. Oferowana aktywizacja
w domu pomocy społecznej nie jest wystarczająca, jedynie osoby które podejmują działania na
zewnątrz domu związane z realizacją swoich zainteresowań odczuwają większą radość ze swojego
życia
słowa kluczowe: zadowolenie z życia, osoby starsze, dom pomocy społecznej, aktywizacja, aktywność