Biogramy artystów - Krakowskie Biuro Festiwalowe

"Kraków w hołdzie Ojcu Świętemu"
Biogramy artystów
Wieczornica „Kraków w hołdzie Ojcu Świętemu"
Błonia, 8 kwietnia 2005, godz. 21.37
Jarosław Bręk
Edukację muzyczną rozpoczął w wieku 7 lat. W latach 1984-96 był członkiem formacji Poznańskie
Słowiki S. Stuligrosza. Studiował śpiew u J. Artysza na Wydziale Wokalnym Akademii Muzycznej w
Warszawie (wyróżniony medalem „Magna Cum Laude” dla najwybitniejszego absolwenta). Jest
laureatem wielu nagród na konkursach wokalnych, m.in. w Dusznikach-Zdroju (1998), Barcelonie
(1999), Vercelli (1999) i Lizbonie (2000). W latach 1999 i 2000 był nominowany do „Paszportów
Polityki” w dziedzinie muzyki. Występował w większości krajów europejskich, a także w Japonii,
Libanie, Rosji oraz na Wyspach Kanaryjskich. Współpracuje z Teatrem Wielkim w Poznaniu i Teatrem
Wielkim – Operą Narodową w Warszawie. W 2000 r. zadebiutował w Warszawskiej Operze
Kameralnej jako Hrabia Almaviva w Le nozze di Figaro W. A. Mozarta. Repertuar Bręka obejmuje
kilkadziesiąt partii solowych w dziełach oratoryjno-kantatowych oraz ról operowych. Artysta z
powodzeniem występuje również z recitalami pieśni. Działalność Bręka dokumentują nagrania, m.in.
dzieł: J. Periego (Euridice), A. Scarlattiego (San Casimiro, Ré di Polonia) i D. Scarlattiego (Tetide in
Sciro).
Sophie Daneman
Sophie Daneman studiowała u Johanna Petersa w Guildhall School of Music. Zyskała międzynarodową
sławę, śpiewając repertuar od Monteverdiego i Handla po Schoenberga i Berga. Sophie Daneman
regularnie koncertuje w Anglii (Wigmore Hall, Queen Elizabeth Hall), Francji, Włoszech oraz na
Festiwalach w Cheltenham, Belfaście i Saintes. Występowała z takimi artystami, jak: Julius Drake,
Roger Vignoles, Graham Johnson, Eugene Asti oraz Imogen Cooper. Pracuje z najlepszymi
dyrygentami, m.in. Nicholasem McGeganem, Christopherem Hogwoodem, Sir Neville Marrinerem,
Gérardem Lesne’em, Jean-Claude'em Malgoire, Marcusem Creedem, Phillipe'em Herreweghe'em,
Robertem Kingiem i in. Specjalizuje się w wykonaniach muzyki dawnej. Regularnie współpracuje z
Les Arts Florissants Williama Christiego. Dokonała licznych nagrań dla wytwórni: Erato, Hyperion,
Chandos, Virgin Classics i in. Jej rejestracje dzieł, m.in. Purcella, Charpentiera, Blowa, Couperena,
zdobyły szereg nagród i wyróżnień międzynarodowej krytyki (m.in. „Gramophone Award” w 1995,
1998 i 2000 r.).
Joao Fernandez
Studiował w londyńskiej Guildhall School of Music and Drama. Następnie kontynuował studia na
GSMD Opera Course oraz pod kierunkiem Rudolfa Piernay. Jest laureatem stypendium Fundacji
Gulbenkiana, w której została mu przyznana „European Premier Prix” z wyróżnieniem. Fernandez
współpracuje z Sir Colinem Davisem, Davidem Sternem, Christopherem Rousettem, René Jacobsem, a
także z zespołami Les Talens Lyriques oraz Les Arts Florissants Wiliama Christiego. Artysta
występuje w najznakomitszych salach koncertowych, takich jak: Palais Garnier, Châtelet i ChampsÉlysées w Paryżu, Théâtre Royal de la Monnaie w Brukseli, a także na Festiwalu w Innsbrucku oraz na
licznych innych prestiżowych imprezach muzycznych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Fernendez
nagrał dwie płyty DVD: Les Indes Galantes w Palais Garnier oraz Moulinié Motets z Wiliamem Christie
i Les Arts Florissants w Wersalu. W kwietniu 2004 r. zadebiutował w belgijskim Theâtre de la
Monnaie, jako Tiferne w Eliogabalo, pod batutą René Jacobsa. Latem kontynuował występy na
Festiwalu w Innsbrucku.
Ingrid Perruche
Wczesna kariera sopranistki Ingrid Perruche obfitowała w znaczące osiągnięcia. Jej talent
dramatyczny, w połączeniu z wielkiej czystości głosem, zdobyły uznanie na scenie operowej i
koncertowej. Po ukończeniu, z pierwszą nagrodą, wydziału wokalnego w Akademii Muzycznej w
Orleanie artystka podjęła studia w Conservatoire National Supérieur de Musique w Lyonie u Glenn
Chambers, gdzie przyznano jej pierwszą nagrodę ze specjalnym wyróżnieniem. Perruche jest
laureatką licznych nagród, m.in. Concours International de Mélodie Française du Tryptique, Concours
International de Saint Chamont oraz Concours International de Marmande. Jest tegoroczną
zwyciężczynią nagrody „Victorie de la Musique”. Artystka współpracuje z Christopherem Roussetem,
Jean-Claude'em Malgoire, Emmanuelem Krivine'em, Kurtem Masurem i in. Śpiewała w wielu krajach
Europy i Japonii. Występuje w duecie z Alexandrem Tharaud.
Thomas Sanderling
Dorastał w St. Petersburgu. Studiował w konserwatorium w Leningradzie a następnie w Akademii
Muzycznej w Berlinie. W wieku 24 lat objął stanowisko dyrektora muzycznego Opery w Halle.
Jednocześnie rozpoczął intensywną działalność koncertową w Niemczech (Dresden Staatskapelle,
Leipzig Gewandhaus) i na świecie (współpracując z orkiestrami symfonicznymi i radiowymi z Dallas,
Baltimore, Vancouver, Sztokholmu, Oslo, Helsinek, Londynu i in.). D. Szostakowicz podarował mu
partytury XIII i XIV Symfonii, których prawykonania poprowadził w Niemczech. W latach 1978-82
pełnił funkcję gościnnego dyrygenta Deutsche Staatsoper Unter den Linden w Berlinie, przygotowując
i prowadząc kilkadziesiąt przedstawień operowych, m.in. Mozarta, Beethovena, Webera, Wagnera,
Verdiego, Smetany, Dvoraka, Pucciniego, Czajkowskiego, Straussa i in. W 1992 r. został dyrektorem
muzycznym Filharmonii w Osace. Od 2002 r. jest gościnnym dyrygentem orkiestry Filharmonii w
Nowosybirsku. W 2004 r. objął stanowisko głównego dyrygenta gościnnego National Philharmonic
Orchestra of Russia, utworzonej z inicjatywy prezydenta W. Putina. Działalność Sanderlinga
dokumentują liczne nagrania dla wytwórni BIS, ASV, Chandos i in. W 1998 r. zdobył „Cannes Classical
Award” za nagranie
6 Symfonii G. Mahlera. Obecnie przygotowuje premierowe nagrania dzieł Szostakowicza dla wytwórni
Deutsche Grammophon.
Chór Filharmonii Krakowskiej
Został założony w 1945 r. Towarzyszył wielu orkiestrom europejskim, m. in. Wiener Symphoniker,
Beethovenhalleorchester, Orchestre Radiotelevision Belge, Orchestra Radiotelevisione Italiana di
Roma. W repertuarze Chóru znajduje się około 400 utworów, od muzyki dawnej po prawykonania
dzieł polskich kompozytorów współczesnych. Zespół specjalizuje się w wykonaniach
monumentalnych dzieł oratoryjnych.
W swoim repertuarze ma również szereg oper oraz utworów popularnych. Działalność Chóru
dokumentują liczne nagrania.
Chór Chłopięcy Filharmonii Krakowskiej
Powstał w 1951 r. jako formacja na stałe współpracująca z Orkiestrą i Chórem Filharmonii
Krakowskiej. Chór Chłopięcy występował m.in. z Sinfonią Varsovią, Capellą Cracoviensis, NOSPR,
Operą i Operetką w Krakowie oraz z artystami kręgu „Piwnicy pod Baranami”. W repertuarze chóru
znajdują się liczne dzieła wokalne i wokalno-instrumentalne. Za nagranie Pasji wg św. Łukasza K.
Pendereckiego zespół zdobył nagrodę „Grand Prix du disque”.