opis poprawiony2 - Dyplomy architektura i urbanistyka
Transkrypt
opis poprawiony2 - Dyplomy architektura i urbanistyka
Politechnika Szczecińska Wydział Budownictwa i Architektury PRACA DYPLOMOWA „Centrum multimedialne w Szczecinie” Część opisowa Zakład Projektowania Architektonicznego Promotor: dr inŜ. arch. Jerzy Byrecki Dyplomant: Marcin Markowski Październik 2006 r. Spis treści: 1. Przedmiot i zakres opracowania....................................................... 3 2. Cel opracowania............................................................................. 3 3. Określenie metody.......................................................................... 3 4. Badania......................................................................................... 3 5. Inspiracje....................................................................................... 4 6. ZałoŜenia projektowe...................................................................... 6 7. Opis rozwiązania projektowego........................................................ 9 7.1. Zagospodarowanie terenu.................................................. 9 7.2. Architektura...................................................................... 10 7.3. ZałoŜenia funkcjonalno – przestrzenne................................ 11 7.4. Zestawienie powierzchni pomieszczeń................................. 12 7.5. Konstrukcja i materiały...................................................... 17 8. Wnioski końcowe........................................................................... 19 9. Spis literatury i innych źródeł.......................................................... 19 10. Załączniki.......................................................................... 20 2 1. Przedmiot opracowania Przedmiotem opracowania jest projekt centrum multimedialnego z wraz z projektem zagospodarowania terenu. Wspomniany wyŜej obiekt zlokalizowany został ograniczony ulicami Małopolską, Jana Matejki i Teofila Starzyńskiego na obszarze uŜytkowanym dotychczas niezagospodarowanym niegdyś był tam Concerthaus. Obecnie część zajęta przez „dziki” parking samochodowy. 2. Cel opracowania Celem opracowania było moŜliwie najpełniejsze wkomponowanie go w istniejącą strukturę nadając mu jednocześnie cechy charakterystyczne. 3. Określenie metody Wykonano szereg analiz oraz opracowano studium funkcjonalnoprzestrzenne dla planowanej inwestycji. 4. Badania W procesie przygotowań do projektu, wykonane zostały analizy, które pozwoliły wyznaczyć elementy wysuwające się na pierwszy plan oraz te, dzięki którym moŜna było zrozumieć istotę funkcjonowania przyszłej inwestycji na obszarze przewidzianym pod zabudowę. Istotnymi czynnikami, którch nie moŜna było pominąć był istniejący układ komunikacji kołowej i pieszej, zieleń oraz istniejąca zabudowa. Główną osią komunikacji w tym obszarze sa dwa ciągi uliczne Jana Matejki z pasem zieleni, która tnie się z ulicą Małopolską. Zgodnie z przyjętymi wytycznymi oraz wskazaniami zawartymi w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego postanowiono utrzymać skalę budynku, wykorzystać połoŜenie danego obszaru szybkiego tramwaju 5. Inspiracje Biorąc pod uwagę temat dyplomu, jednym z początkowych zadań był odpowiedni wybór przykładów podobnych realizacji (zespołu obiektów) oraz inspiracji architektonicznych. 3 Jednym z najciekawszych przykładów, który zainspirował mnie najbardziej jest budynek Mediatheque zlokalizowany Japonia, Sendai, Miyagi autorstwa Toyo Ito. Czas realizacja 1998-2001 Powierzchnia uŜytkowa – 21,504 m2 Powierzchnia zabudowy – 2,844 m2 Liczba kondygnacji: 6 nad ziemią, 2 piwniczne Jeśli chodzi o załoŜenia ideowe pierwszym pomysłem i ideaą były tuby zainspirowane roślinnością wodną – wodorostami, miały one być "drzewami" z metalowej siatki będącymi rodzajem kolumn bez masy i materii ,przez które przepływa ruch, światło... Po wybudowaniu tuby te nie były jednak juŜ tak unikalne. Stały się solidnymi, materialnymi tubami- wielkoskalowymi obiektami. Po pomalowaniu i obłoŜeniu szkłem stały się po prostu produktem w klatce. Dla Ito stały się one rzeczami- ni mniej ni więcej - tylko produktem w opakowaniu. Był to wynik nie tylko zderzenia wirtualnych tub z rzeczywistością ale przede wszystkim impuls dla Toyo Ito do zmiany koncepcji. Tuby juŜ nie były głównym jej elementem. Tak jak we współczesnym świecie- powstał rozdźwięk między "IMAGE AND REALITY". Idea obiektu jako Ŝywego organizmu. Próba połączenia idei kubicznego modernizmu z formami organicznymi – zagadnienie od dawna nurtrujące Toyo Ito. "Mam nadzieję, Ŝe mediateka w Sendai zainspiruje ludzi to tego aby na ulicy kreowali swoją księgę" " Mimo tego, Ŝe ludzie doświadczali tej przestrzeni po raz pierwszy wydawało się, Ŝe zachowują się jakby przechadzali się po ulicy a nie wewnątrz budynku. Wierzę, Ŝe zachowywali się tak poniewaŜ to budynek, w którym ludzie mogą czuć się swobodnie, który nie wymusza formalnych zachowań.." Pozostałe inspiracje są mniej znaczące i majęce wpływ na ostateczny wygląd obiektu ale naleŜy teŜ o nich wspomnieć a do takich zaliczyć moŜna: Mediateke i muzeum autorstwa Normana Fostera, 4 6. ZałoŜenia projektowe. Idea Zakłada się zaprojektowanie budynku który będzie neutralnie współczesny przez następne dziesięciolecia. Klasa i jakość architektoniczna budynku odpowiada proponowanej funkcji i jest bardzo wysoka. Tak jak we współczesnym świecie - powstał rozdźwięk między "IMAGE AND REALITY", ale w tym przypadku stanowił on impuls do dalszego, twórczego rozwoju koncepcji. Cel Projekt zakłada zabudowę placu ograniczonego przez ulice Małopolska, Jana Matejki i Teofila Starzyńskiego. Patrząc przez pryzmat czasu niegdyś znajdowała się tam opera (Concerthaus). ZwaŜywszy na to iŜ obecnie teren jest bardzo zaniedbany i funkcjonuje tam („na dziko”) parking naziemny proponuje się zagospodarowanie placu parkingu jak i oddalonego dalej terenu porośniętego zielenią nieuporządkowaną. Projektowane Centrum Multimedialne w Szczecinie jest próbą zreorganizowania tradycyjnej biblioteki, muzeum i galerii i połączenia ich z nowymi, elektronicznymi mediami. Projekt ten jest unikalnym, bezprecedensowym eksperymentem próbującym zmienić to, co od lat pozostawało nie wzruszone. Próby mogą wydawać się skromne - ale wychodzą z załoŜenia, Ŝe lepiej czegoś nie dopowiedzieć niŜ przerysować i zamknąć zbyt nonszalancko drogę dalszych przemian. Kiedy odwiedzający wchodzą do centrum na początku mogą mieć trudności we wskazaniu gdzie kończy się pomieszczenie a gdzie zaczyna korytarz. Takie było jedno z zamierzeń projektu: zmniejszyć dystans miedzy przestrzenią urbanistyczną a architekturą. Chciałem stworzyć przestrzenie i granice wieloznaczne - tak jak wieloznaczne jest miasto. Chciałem teŜ dać ludziom więcej swobody, radości i wolnego wyboru w korzystaniu z centrum "nowej generacji". Centrum miało teŜ być wolne od wszelkich barier, a przede wszystkim od ograniczeń natury administracyjnej. Budynek centrum multimedialnego ma duŜo wolnych przestrzeni, które odwiedzający będą mogli uŜywać tak jak uŜywają ulic w mieście dla róŜnego rodzaju aktywności. Wierze, Ŝe w ten sposób obiekt stanie się miejscem "myślenia o mieście", gdzie ludzie będą się spotykać i wpływać na siebie, Ŝe odwiedzając ten łatwo dostępny magazyn z mediami( zawierający równieŜ publikacje, malarstwo, fotografię, nagrania video..) i korzystając z nich będą kreować wielką, "nierzeczywistą" księgę miasta Szczecin. Ludzie nie są oswojeni z ideą centrum - mediateką poniewaŜ tak naprawdę wciąŜ nie wiadomo do końca - jakie funkcje będzie ona zawierać. Zdecydowałem się na zaakceptowanie i "rozszerzanie" rzeczywistości. W procesie kreacji wziąłem pod uwagę to, co nieprzewidywalne - i postawiłem na ewentualna transformację i przełamywanie granic. 5 Mimo prostej kubicznej formy obiektu chciałem mu nadać wewnątrz jego własny charakter. Część wewnętrzna bryły jest rdzeniem dla całego obiektu, jakby „kręgosłupem” zespalającym poszczególne funkcje. Jest monumentlną i cięŜka częścią podkreślającą kubizm obiektu jednakŜe kryjącą w sobie luźną tkanke złoŜonych korytarzy, wszelakich dostępności oraz mimo zamknięcia uczucie przestrzeni. Całość okryta tak jakby aŜurowym płaszczem zbudowanym na siatce modularnej składającej się ze stalowej konstrukcji i szyb oraz drewnianych płyt tworzących lico ścian. AŜurowy szklany kołnierz pełni funkcje doświetleniową, oraz komunikacyjną zapewniając oddech bryle i podkreślając jej horyzontalność. Szklana forma okalająca budynek nie sięga ku samemu dołowi celem osłabienia jego zwartej kubicznej bryły. Chodziło o wywarcie wraŜenia zaburzenia logicznego polegającego na prostolinijnym kojarzeniu form geometrycznych. Patrząc na bryłę moŜemy ją odbierać jako bardzo zwarta i konsekwentną w formie, lecz nie w tym przypadku. Wygląd zewnętrzny jak i skala jest tylko nawiązaniem a nawet więcej oderwaniem się od pozostałej tkanki urbanistyczno-architetonicznej. W tej jakŜe prostej i skromnej bryle obiektu mieści się swobodny geometryczny układ. Układ kierunków, linii oprowadzających nas po kaŜdej z kondygnacji za kaŜdym razem w inny sposób. Nawiązaniem do tej siatki przecięć jest zagospodarowanie placu. Istotnie współpracuje z załoŜeniami wewnętrznymi i bezpośrednio nawiązuje do rozwiązań „rdzenia” a nawet wychodzi o krok do przodu proponując pseudo symetrie. Celem takiego rozwiązania było zainicjowanie wraŜenia orientacji przestrzennej polegającej na niepewności – „czy się wszędzie juŜ było ?”. 7. Opis rozwiązania projektowego W odpowiedzi na wcześniejsze pytania oraz po przestudiowaniu optymalnego rozwiązania funkcjonalno-przestrzennego zaproponowałam całkowicie odmienną od istniejącej w tym miejscu zbudowę. Całość rozwiąznania stanowi jeden budynek. Projektując taką bryłę naleŜy mieć na uwadzę rodzaj imprez, eventów oraz perforamnce’ów tam organizowanych. Mediateka jest Szczecinowi potrzebna, jednak naleŜy pamiętać takŜe o dodatkowych, komercyjnych funkcjach, które pomogłyby w samofinansowaniu się takiego obiektu oraz o stworzeniu całego kalendarza imprez i określonej wizji jego funkcjonowania. Nie wolno zapominać o łatwym dostępie oraz zapewnieniu wystarczającej ilości miejsc parkingowych. Tkanka urbanistyczna potrzebuje teŜ oŜywienia – stworzenie deptaku pieszego o charakterze placu bezpośrednio współpracującego z obiektem. Plac z małą architekturą oraz nową projektowaną zielenią zachęci pobliskich mieszkańców do eksploracji, a nowo projektowany budynek „domknie” przestrzennie ten kwartał od strony ulicy Małopolskiej krzyŜującej się z jednym z biegów ulicy Jana Matejki. 6 7.1. Zagospodarowanie terenu Oprócz samego obiektu proponuje się zagospodarowanie placu pod funkcje rekreacyjną. Plac będzie bezpośrednia integralna cześcia obiektu współpracującą z nim. Przewidziane są miejsca do wypoczynku w postaci ławeczek, betonowych ław tworzących odpowiednie poziomy do swobodnego poruszania się po nich a takŜe został wydzielony fragment bedący częścią kawiarni znajdującej się wewnątrz. Chodziło o swtorzenie „czegoś” w rodzaju ogrodu letniego ale tylko w szkicowej formie. Betonowe wzniesienia naleŜą do małej architektury i pomimo Ŝe w pewnym stopniu wyznaczają nam ścieŜke to są wpełni interaktywną częścią uŜytkową. Dodatkowo z trzech stron mamy dostępność w postaci schodów mających wybieg na zewnątrz a prowadzących do szklanego kołnierza (okalającego kaŜdy poziom) pełniącego funkcje komunikacyjna jak i punktu widokowego. 7.2. Architektura Projektowany budynek jest obiektem naleŜącym do grupy obiektów uŜyteczności publicznej. Budynek przekracza wysokość 20 m, stąd zaliczany jest do grupy budynków średnio wysokich (SW). Posiada dwa główne wejścia: jedno od strony południowej – od ulicy Małopolskiej, a drugie od strony północnej – z części placu. Obiekt posiada dwa wejścia do księgarni – z czego jedno usytuaowane jest od strony ulicy Małopolskiej, a drugie od strony wschodniej – w podcieniu budynku. Dodatkowo od strony północnej przy bezpośrednim połączeniu z placem znajduje się wejście dla dostaw wraz z miejscem parkingowym i przeznaczonej specjalnie dla tej funkcji komunikacji kołowej. Projekt przewiduje dwa parkingi: podziemny i naziemny. Pierwszy posiada 32 miejsca parkingowe i wjazd od strony ulicy Jana Matejki. Drugi – podziemny, posiada 86 miejsc parkingowych z czego 6 przeznaczonych jest dla niepełnosprawnych. Wjazd tak samo jak do paringu naziemnego odbywa się od ulicy Jana Matejki. 7 7.3. ZałoŜenia funkcjonalno – przestrzenne Poziom 01 :: Strefa wejściowa 1.1 Część wejściowa (ekspozycyjna) Główne wejście do nowo projektowanego budynku. Zlokalizowane od południowej strony, ulicy Małopolskiej. Stąd prosty dostęp do windy, toalety, szatni, kasy a co najwaŜniejsze do aktualnego programu wydarzeń i ogólnych informacji związanych z nimi. 1.2 Szatnia 1.3 Kasa Miejsce zakupu biletów do galerii znajdującej się na 3 poziomie. 1.4 Sklep Sklep z ksiąŜkami o tematyce artystycznej, w tym tematyce poświeconej wydarzeniom związanym z centrum multimedialnym. Ponadto broszury, czasopisma, katalogi a takŜe płyty CD i inne cyfrowe nośniki z prezentacjami multimedialnymi. Sklep posiada dwa wejścia– od strony 8 południowej i wschodniej a takŜe bezpośrednie połaczenie z centralnym węzłem komunikacyjnym poziomu. 1.5 Zaplecze sklepu Magazyn gdzie składowane są zapasowe ilośći egzemplarzy oraz sortowanie i przydział do odpowiednich działów tematycznych. 1.6 Toaleta damska i męska 1.7 Centralna część poziomu pierwszego Centralny węzeł komunikacyjny z ustawionym pośrodku taperem grającym na fortepianie. Część 1.8 Hall wraz z częścia ekspozycyjna. Drugie wejście do budynku od strony północnej. Szybki dostęp do windy oraz węzła komunikacyjnego. Częś objeta częściową ekspozycją informującą o aktualnym repertuarze galerii. 1.9 Zaplecze kuchni Ciąg kuchenny zgodny zgodny z normami wraz z zachowaną ergonomią. Bezpośrednio połączony z magazynem i pomieszczeniem dla kelnerów oraz z barem. 1.10 Magazyn Magazyn wraz z częścia wydzieloną dla kelnerów. Przewidziane miejsce dla dostaw. 1.11 Bar Pełnozakresowy bar z przewidzianymi 9 miejscami. 1.12 Kawiarnia Miejsce wewnętrze kawiarni połączone bezpośrednio wraz częścią przynaleŜącą do kawiarni zlokalizowaną w blisko centralnego węzła. Ponadto kawiarnia obsługuje 3 część zlokalizowaną na zewnątrz od północnej strony. 1.13 Toalety Toalety przynaleŜące do kawiarni. 1.14 Toalety damskie i męskie 9 1.15 Część naleŜąca do kawiarni Część kawiarni wciągnieta do wewnątrz budynku, bezpośrednio sąsiadująca częścia centralna. Wyznaczona część ma bardziej funkcje „kawiarni” niŜ funkcje posiłkową co oferuje nam sama kawiarnia. Podstawowym przeznaczeniem jest „lekkie” spoŜycie napoju. Funkcja ma dobre usytuowanie ze względu na komunikacje pionową. Poziom 02 :: Technologiczny 2.1 Ekspozycja główna i komunikacja Wchodząc na poziom technologiczny mamy ekspozycje główna jak i zarazem informacyjna o technologiach obecnie prezentowanych. Funkcja luźno powiązana z komunikacją. 2.2 Toalety damskie i męskie 2.3 Ekspozycja podrzędna Ekspozycja podrzędna – „luźno” połoŜone miejsce dla firm chcących wystawiać i reklamować swoje produkty. 10 2.4 Część wypoczynkowa Część mająca charakter wypoczynkowy, gdzie moŜemy spocząć oraz obejrzeć multimedialne prezentacje o produktach poszczególnych firm-wszystko się odbywa się na monitorach LCD. 2.5 Dział informacyjny Tutaj moŜemy zasięgnąć poszczególnych informacji o firmach i ich produktach przy pomocy stanowisk gdzie rozstawione są monitory dotykowe. SłuŜy to usprawnieniu i przyspieszeniu przekazywania informacji o danych produktach. 2.6 Toalety damskie i męskie 2.7 Dział informacyjny Analogicznie do punktu 2.5 2.8 Prezentacje Miejsce swobodnego spoczynku gdzie moŜna obejrzeć prezentacje multimedialne o poszczególnych produktach. 2.9 Prezentacje Podobnie jak wyŜej – z tą róŜnicą iŜ wszystko odbywa sią przy uŜyciu multimedialnego rzutnika. Wszystko omawia przedstawiciel firmy co ułatwia zorientowanie się o danym produkcie w szczegółach. MoŜna oczywiście zasięgnać porad. Stoisko przewidziane „bardziej” pod przedstawicieli budowlanych czy deweloperów. 2.10 Część do prezentacji w technologii UMU Miejsce znajdujące się w centralnej części poziomu. Najbardziej okazała część poświęcona prezentacji w tej technologii. Nie ma charakteru komercyjnego lecz bardziej wystawienniczy chodź informacje o technologi są powszechnie dostępne. Technologia zamknięta w o brębie koła. Wszystko odbywa się za szybą co w zasadzie jest całą esencja pokazu. Multimedialnie wyświetlany obraz połączony z dziękiem. ZaleŜnie od potrzeb moŜemy dostosować wyświetlany obraz. 11 Poziom 03 :: Galeria 3.1 Część wystawowa wprowadzająca Wprowadzająca część galerii. Dostając się na ten poziom wprowadzającym elementem są monitory plazmowe na których wyświetlane są filmy dotyczące graficznych eventów oraz aktualnie wystawianych prac. 3.2 Część wystawowa Miejsce komunikacyjne połączene wraz mała wystawką prac. Wszystko prezentowane na standach lub wywieszone na ścianach. 3.3 Toalety damskie i męskie 3.4 Pomieszczenie socjalne Pomieszczenie socjalne dla kustoszy. 3.5 Wystawa podrzędna Cały poziom podzielony jest na miejsca ekspozycji które nie są sztywno powiązane ze sobą. Miejscą są podzielone „lekko” komunikacja – moŜna się do nich dostać na kilka sposobów. 12 3.6 Wystawa podrzędna Tak jak w punkcie 3.5 3.7 Wystawa podrzędna Tak jak w punkcie 3.5 3.8 Wystawa główna Miejsce do głównych ekspozycji. Znajdujące się w centralnej części poziomu. SłuŜy do ekspozycji specjalnych tzw. Exclusive. Poziom jest objęty opłatą którą regulujemy na poziomie pierwszym. Po dostaniu na poziom mamy sprawdzany bilet. Cały poziom (podobnie jak pozostałe) jest objęty monitoringiem i ochroną. W przypadku galerii nad wszystkim czuwają kostosze. 3.9 Pomieszczenie socjalne Podobnie jak w punkcie 3.4 3.10 Toalety damskie i męskie Poziom 04 :: Komputerowy 13 4.1 Hall 4.2 Magazyn Pomieszczenie bezpośrednio połączone z salą do prezentacji audio wizualnych. Przeznaczeniem pokoju jest moŜliwość przechowania sprzętu jak i pochodnych urządzeń słuŜących do prezentacji. 4.3 Sala do prezentacji audio wizualnych Sala przewidziana na około 60 miejsc. Przystosowana do prezentacji audio wizualnych. Odpowiednio wyposaŜona w sprzęt potrzebny do tego typu performace’ów. 4.4 Toalety damskie i męskie 4.5 Sala audytoryjna Pomieszczenie przewiduje 126 miejsc siedzących. Sala przeznaczona do wykładów z uŜyciem wielkoformatowego projektora. 4.6 Kawiarenka internetowa Dla osób nie posiadających stałego dostępu do internetu przewidziana dosyć spora kawiarenka ze stałym, szybkim łaczem. Przewidzianych jest ok. 28 stanowisk. Nad wszystkim czuwa fachowa obsługa. Ponadto sala przystosowana jest do turniejów gier komputerowych. Wyznaczone jest ku temu specjalne miejsce dla graczy oraz dla prezentera i komentatora a takŜe dla loŜe dla widzów. Wszystko moŜemy obejrzeć na zbiorczych, duŜych monitorach plazmowych. 4.7 Toaleta damska i męska przynaleŜąca do kawiarenki internetowej 4.8 Sala dziennikarska :: prezentacyjna :: Sala przeznaczona przede wszystkim do spotkań dziennikarskich, posiedzeń oraz dla dystrybutorów sprzętu komputerowego a takŜe premier i pokazów moŜliwości sprzętowych. Drugim przeznaczeniem pokoju są prezentacje. 4.9 Toalety damskie i męskie 4.10 Sklep komputerowy Sklep komputerowy gdzie moŜemy kupić lub ewentualnie zamówić wszystkie nowinki sprzętowe, jak i „złoŜyć” same komputery. 14 4.11 Zaplecze sklepu komputerowego Zaplecze oraz serwis przynaleŜący do sklepu komputerowego. Przewidziane są dwa stanowiska dla serwisantów. Poziom 05 :: Biblioteka 5.1 Rejestracja nabytków Po wejściu na poziom biblioteki mamy dział poświęcony rejestracji nabytków. Przewidzianych jest 6 stanowisk po 2 miejsca w kaŜdym. 5.2 Informacja Część informacyjna jak i głównie stanowisko zarządzania cała biblioteką. MoŜliwość zamówienia i zarejestrowania ect. Przewidziane są 3 stanowiska obsługujące. 5.3 Zaplecze informacji wraz z toaleta. Pomieszczenie socjalne, magazyn oraz toaleta dla pracowników działu informacyjnego. 15 5.4 Toalety damskie i męskie 5.5 Podręczniki Część tematyczna poświęcona podręcznikom. Przewiduje się 20 miejsc. Prowadzone jest odpowiednie archiwum podręczników jak i innej literatury znajdującej się w bibliotece. 5.6 Księgozbiór ogólny Całe spektrum tematyczne ksiąŜek ujęte ogólnie. 5.7 Katalogi i katalogowanie Część poświęcona katologom wraz z przydzieloną strefą do katalogowania. Zaprojektowano 16 siedzisk w dziale katalogów jak w strefie katalogowania. 5.8 Toalety damskie i męskie 5.9 Kserografy i zamawianie komputerowe Strefa poświęcona kserografom, z wyznaczoną częścią umoŜliwiającą kopiowanie. Dział w pełni skomputeryzowany z wyznaczonymi 6 stanowiskami do zamawiania komputerowego jak i przeglądania zbiorów biblioteki. Dodatkowo stanowisko pomocnicze dla obsługi. 5.10 Sygnowanie i rejestracja czasopism Zaprojektowano 30 stanowisk do sygnowania i rejestracji czasopism. Funkcje są połaczone ze sobą. 5.11 Czytelnia Centralna i najbardziej okazała częśc biblioteki znajdująca się na półmetrowym podwyŜszeniu. Przewiduje się wyznaczenie ok.57 stanowisk czytelniczych. Poziom 0 :: parking podziemny Parking podziemny znajdujący się pod znaczną częścia placu bedącą częścia opracowywanego terenu i pod niewielką częścią budynku tak aby zachować ciągłość komunikacji pionowej – w tym przypadku tylko wind. Parking przewiduje 86 miejsc postojowych z czego 6 dla niepełnosprawnych zlokalizowanych najbliŜej wind. 16 0.1 Toaleta męska 0.2 Toaleta damska 0.3 Serwerownia z szafami serwerowymi 0.4 Pomieszczenie przyłączy 0.5 Pomieszczenie ochrony 0.6 Toaleta pomieszczenia socjalnego 0.7 Kotłownia gazowa 0..8 Akumulatorownia 0.9 Ujęcie wody własnej z hydroforem 0.10 Klimatyzatorownia 7.4. Zestawienie powierzchni pomieszczeń 7.1 Poziom - garaŜ podziemny 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5. 0.6 0.7 0.8 0.9 0.10 Toaleta męska Toaleta damska Serwerownia z szafami serwerowymi Pomieszczenie przyłączy Pomieszczenie ochrony Toelata naleŜąca do pomieszczenia socjalnego Kotłownia gazowa Akumulatorownia Ujęcie wody własnej z hydroforem Klimatyzatorownia 12,71 m2 12,71 m2 26,36 m2 12,40 m2 22,21 m2 15,00 m2 45,39 m2 22,70 m2 21,00 m2 52,50 m2 17 7.2 Poziom 01 – parter 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 1.8 1.9 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 Część wejściowa Szatnia Kasa Sklep Magazyn sklepu Toaleta damska i męska Część reprezentacyjna Część ekspozycyjna Kuchnia Magazyn kuchni Stanowisko baru Kawiarnia Toaleta kawiarni - damska i męska Toaleta damska i męska Część naleŜąca do kawiarni 7.3 Poziom 02 – technologiczny 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 2.9 2.10 2.11 Ekspozycja główna i komunikacja Toaleta damska i męska Ekspozycja podrzędna Część wypoczynkowa Dział informacyjny Toaleta damska i męska Dział informacyjny Strefa do prezentacji Strefa do prezentacji Część do prezentacji w technologii UMU Strefa do prezetnacji 7.4 Poziom 03 – galeria 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 3.8 3.9 3.10 Część wystawowa wprowadzająca Część wystawowa Toalety damskie i męskie Pomieszczenie socjalne Wystawa podrzędna Wystawa podrzędna Wystawa główna Wystawa główna Pomieszczenie socjalne Toalety damskie i męskie 7.5 Poziom 04 – komputerowy 100,00 m2 35,00 m2 5,50 m2 135,00 m2 28,00 m2 30,00 m2 170,00 m2 155,00 m2 34,00 m2 30,00 m2 12,00 m2 163,00 m2 22,00 m2 30,00 m2 47,00 m2 ok.110,00 m2 30,00 m2 ok. 78,50 m2 23,00 m2 32,00 m2 30,00 m2 20,00 m2 54,00 m2 47,00 m2 110,00 m2 58,00 m2 50,00 m2 78,00 m2 30,00 m2 14,00 m2 ok. 80,00 m2 ok. 82,00 m2 ok. 75,00 m2 ok. 245,00 m2 14,00 m2 30,00 m2 18 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 4,8 4.9 4.10 4.11 Hall Magazyn Sala do prezentacji dzwiękowo wizualnych Toalety damskie i męskie Sala audytoryjna Kawiarenka internetowa Toaleta przynaleŜąca do kawiarenki Sala dziennikarska –prezentacyjnaToalety damskie i męskie Sklep komputerowy Zaplecze sklepu 7.6 Poziom 05 – biblioteka 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 5.7 5.8 5.9 5.10 5.11 Rejestracja nabytków Informacja Zaplecze informacji wraz z toaletą Toalety damskie i męskie Podręczniki Księgozbiór ogólny Katalogi i katalogowanie Toalety damskie i męskie Kserografy i zamawianie komputerowe Sygnowanie i rejestracja czasopism Czytelnia 86,00 m2 28,00 m2 183,00 m2 30,00 m2 163,00 m2 243,00 m2 18,00 m2 136,00 m2 30,00 m2 27,00 m2 12,00 m2 ok. 26,50 m2 31,00 m2 30,00 m2 30,00 m2 50,00 m2 74,00 m2 88,00 m2 30,00 m2 92,00 m2 59,00 m2 143,50 m2 7.5. Konstrukcja i materiały 7.5.1. Fundamenty Zaprojektowano posadowienie obiektu na ławach fundamentowych z betonu kl. B-10. 7.5.2. Układ konstrukcyjny Obiekt został zaprojektowany na siatce konstrukcyjnej o rozstawie osi 5,76 m. Ściany zewnętrzne – warstwowe - tynk cienkowarstwowy, zaprawa z siatką z włókna szklanego, styropianowa płyta termoizolacyjna, zaprawa klejowa, ściana konstrukcyjna z pustaków MAX 29 cm, tynk cementowo wapienny 2 cm, gładź gipsowa. 19 Ściany wewnętrzne nośne – Poroterm 25 P+W Ściany wewnętrzne działowe – Poroterm 11,5 P+W Ściany przeszklone - w systemie Piklington Profilit Stropy – deski na legarach, podkład betonowy 5cm, folia paroszczelna, styropian 4cm, płyta Ŝelbetowa, sufit podwieszany Posadzka na gruncie – posadzka, płyta Ŝelbetowa z papą na lepiku, beton B-10 gr.10cm, podsypka Stropodach – papa nawierzchniowa, papa podkładowa, płyty styropianowe 20cm, papa paroizolacyjna, płyta Ŝelbetowa, sufit podwieszany 7.5.3. Ochrona przed wilgocią Elementy w obrębie kondygnacji podziemnej zabezpieczono izolacją przeciwwodną w systemie Dietermann lub porównywalnym. Izolację poziomą w ramach pozostałych kondygnacji zaprojektowano z zastosowaniem folii technicznej. 7.5.4. Ochrona termiczna Budynek spełnia wszelkie normy dotyczące termoizolacyjności. 7.5.5. Wykończenie zewnętrzne budynku Ściany zewnętrzne obiektu ocieplone są styropianem i wykończone tynkiem oraz szkłem w systemie Piklington Profilit. Pilkington Profilit™ to szkło profilowe w kształcie ceownika, które coraz częściej wykorzystywane jest w nowoczesnej architekturze. Stosowanie tego produktu nie wymaga korzystania z dodatkowych słupów konstrukcyjnych, co stwarza duŜe moŜliwości dla projektowania. Dzięki temu szkło uŜywane jest w róŜnych innowacyjnych rozwiązaniach. System spełnia wymagania dotyczące ochrony przeciwsłonecznej, izolacyjności cieplnej, ochrony przed hałasem i inne odpowiedzialne za warunki otoczenia. Główne obszary zastosowania systemu Pilkington Profilit™ to fasady, klatki schodowe, a takŜe przeszklenia wewnętrzne w obiektach komercyjnych, 20 sportowych, halach przemysło-wych czy obiektach uŜyteczności publicznej, takich jak szkoły, muzea, galerie. System Pilkington Profilit™ jest ekonomiczny w uŜyciu oraz szybki i prosty w montaŜu. Schody i podesty zewnętrzne wykończone blachą ryflowaną powlekaną warstwą antypoślizgową i mrozoodporną. 7.5.5. Wykończenie wewnętrzne budynku W budynku zastosowano zasadniczo dwa rodzaje ścian: związane z konstrukcją, nośne oraz lekkie ścianki działowe, gipsowo kartonowe na ruszcie aluminiowym Knauff, stwarzające moŜliwość elastycznego kształtowania układu pomieszczeń. W zaleŜności od przeznaczenia zastosowano płyty: O podwyŜszonej odporności na działanie ognia (korytarze, sale do prezentacji) Wodoodporne – w łazienkach, zapleczu restauracji, kuchni, pomieszczeniach socjalnych. Poszczególne strefy posiadają takie same wykończenia ścian wewnętrznych. W zaleŜności od funkcji pomieszczenia zastosowano ten sam rodzaj wykończenia posadzek – deski posadzone na legarach. 7.5.6. Zieleń Obiekt otoczony jest zielenią od strony północnej w postaci trawników, drzew i krzewów. 7.5.7. Ochrona przeciw poŜarowa buynku Posiada 2 wejścia główne ( oba poziomu 0,00 projektu), 4 główne piony komunikacyjne. Cały budynek posiada oświetlenie ewakuacyjne oraz hydranty w sąsiedztwie klatek schodowych. Wszystkie drogi ewakuacyjne spełniają wymogi szerokości i wysokości przejść. 21 8. Wnioski końcowe Obiekt centrum multimedialnego został zaprojektowany zgodnie z warunkami technicznymi oraz prawem budowlanym. Spełnia wymogi przepisów bezpieczeństwa przeciw poŜarowego i bhp. Przy konstrukcji powłoki szklanej wykorzystano najnowsze technologie. Zaproponowano takŜe moŜliwe rozwiązanie urbanistyczne pobliskiego terenu. 9. Spis literatury i innych źródeł. 01.Neufert E. Podręcznik projektowania architektoniczno – budowlanego. Warszawa, Wyd. ARKADY 2000, 02.Jodidio P. Architecture Now! Vol.1 Taschen 2001 03. Jodidio P. Architecture Now! Vol.2 Taschen 2004 04. Phaidon V. 10x10 Phaidon Limited Press 2001 05. Phaidon V. 10x10_2 Phaidon 2005 10. Lista załączników Abstrakt Fragment rzutu parteru w skali 1:50 Szkice z etapu poszukiwań Pomniejszone do formatu A-3 wszystkie plansze projektu końcowego. 22 Abstrakt Projektowany budynek jest obiektem naleŜącym do grupy obiektów uŜyteczności publicznej. Budynek przekracza wysokość 20 m, stąd zaliczany jest do grupy budynków średnio wysokich (SW). Posiada dwa główne wejścia: jedno od strony południowej – od ulicy Małopolskiej, a drugie od strony północnej – z części placu. Obiekt posiada dwa wejścia do księgarni – z czego jedno usytuaowane jest od strony ulicy Małopolskiej, a drugie od strony wschodniej – w podcieniu budynku. Dodatkowo od strony północnej przy bezpośrednim połączeniu z placem znajduje się wejście dla dostaw wraz z miejscem parkingowym i przeznaczonej specjalnie dla tej funkcji komunikacji kołowej. Projekt przewiduje dwa parkingi: podziemny i naziemny. Pierwszy posiada 32 miejsca parkingowe i wjazd od strony ulicy Jana Matejki. Drugi – podziemny, posiada 86 miejsc parkingowych z czego 6 przeznaczonych jest dla niepełnosprawnych. Wjazd tak samo jak do paringu naziemnego odbywa się od ulicy Jana Matejki. Oprócz samego obiektu proponuje się zagospodarowanie placu pod funkcje rekreacyjną. Plac będzie bezpośrednia integralna cześcia obiektu współpracującą z nim. Przewidziane są miejsca do wypoczynku w postaci ławeczek, betonowych ław tworzących odpowiednie poziomy do swobodnego poruszania się po nich a takŜe został wydzielony fragment bedący częścią kawiarni znajdującej się wewnątrz. Chodziło o swtorzenie „czegoś” w rodzaju ogrodu letniego ale tylko w szkicowej formie. Betonowe wzniesienia naleŜą do małej architektury i pomimo Ŝe w pewnym stopniu wyznaczają nam ścieŜke to są wpełni interaktywną częścią uŜytkową. Dodatkowo z trzech stron mamy dostępność w postaci schodów mających wybieg na zewnątrz a prowadzących do szklanego kołnierza (okalającego kaŜdy poziom) pełniącego funkcje komunikacyjna jak i punktu widokowego. Zakłada się zaprojektowanie budynku który będzie neutralnie współczesny przez następne dziesięciolecia. Klasa i jakość architektoniczna budynku odpowiada proponowanej funkcji i jest bardzo wysoka. Tak jak we współczesnym świecie - powstał rozdźwięk między "IMAGE AND REALITY", ale w tym przypadku stanowił on impuls do dalszego, twórczego rozwoju koncepcji. Projekt zakłada zabudowę placu ograniczonego przez ulice Małopolska, Jana Matejki i Teofila Starzyńskiego. Patrząc przez pryzmat czasu niegdyś znajdowała się tam opera (Concerthaus). ZwaŜywszy na to iŜ obecnie teren jest bardzo zaniedbany i funkcjonuje tam („na dziko”) parking naziemny proponuje się zagospodarowanie placu parkingu jak i oddalonego dalej terenu porośniętego zielenią nieuporządkowaną. Projektowane Centrum Multimedialne w Szczecinie jest próbą zreorganizowania tradycyjnej biblioteki, muzeum i galerii i połączenia ich z nowymi, elektronicznymi mediami. Projekt ten jest unikalnym, bezprecedensowym eksperymentem próbującym zmienić to, co od lat pozostawało nie wzruszone. Próby mogą wydawać się skromne - ale wychodzą z załoŜenia, Ŝe lepiej czegoś nie dopowiedzieć niŜ przerysować i zamknąć zbyt nonszalancko drogę dalszych przemian. Kiedy odwiedzający wchodzą do centrum na początku mogą mieć trudności we wskazaniu gdzie kończy się pomieszczenie a gdzie zaczyna korytarz. 23 Takie było jedno z zamierzeń projektu: zmniejszyć dystans miedzy przestrzenią urbanistyczną a architekturą. Chciałem stworzyć przestrzenie i granice wieloznaczne - tak jak wieloznaczne jest miasto. Chciałem teŜ dać ludziom więcej swobody, radości i wolnego wyboru w korzystaniu z centrum "nowej generacji". Centrum miało teŜ być wolne od wszelkich barier, a przede wszystkim od ograniczeń natury administracyjnej. Budynek centrum multimedialnego ma duŜo wolnych przestrzeni, które odwiedzający będą mogli uŜywać tak jak uŜywają ulic w mieście dla róŜnego rodzaju aktywności. Wierze, Ŝe w ten sposób obiekt stanie się miejscem "myślenia o mieście", gdzie ludzie będą się spotykać i wpływać na siebie, Ŝe odwiedzając ten łatwo dostępny magazyn z mediami( zawierający równieŜ publikacje, malarstwo, fotografię, nagrania video..) i korzystając z nich będą kreować wielką, "nierzeczywistą" księgę miasta Szczecin. Ludzie nie są oswojeni z ideą centrum - mediateką poniewaŜ tak naprawdę wciąŜ nie wiadomo do końca - jakie funkcje będzie ona zawierać. Zdecydowałem się na zaakceptowanie i "rozszerzanie" rzeczywistości. W procesie kreacji wziąłem pod uwagę to, co nieprzewidywalne - i postawiłem na ewentualna transformację i przełamywanie granic. Mimo prostej kubicznej formy obiektu chciałem mu nadać wewnątrz jego własny charakter. Część wewnętrzna bryły jest rdzeniem dla całego obiektu, jakby „kręgosłupem” zespalającym poszczególne funkcje. Jest monumentlną i cięŜka częścią podkreślającą kubizm obiektu jednakŜe kryjącą w sobie luźną tkanke złoŜonych korytarzy, wszelakich dostępności oraz mimo zamknięcia uczucie przestrzeni. Całość okryta tak jakby aŜurowym płaszczem zbudowanym na siatce modularnej składającej się ze stalowej konstrukcji i szyb oraz drewnianych płyt tworzących lico ścian. AŜurowy szklany kołnierz pełni funkcje doświetleniową, oraz komunikacyjną zapewniając oddech bryle i podkreślając jej horyzontalność. Szklana forma okalająca budynek nie sięga ku samemu dołowi celem osłabienia jego zwartej kubicznej bryły. Chodziło o wywarcie wraŜenia zaburzenia logicznego polegającego na prostolinijnym kojarzeniu form geometrycznych. Patrząc na bryłę moŜemy ją odbierać jako bardzo zwarta i konsekwentną w formie, lecz nie w tym przypadku. Wygląd zewnętrzny jak i skala jest tylko nawiązaniem a nawet więcej oderwaniem się od pozostałej tkanki urbanistyczno-architetonicznej. W tej jakŜe prostej i skromnej bryle obiektu mieści się swobodny geometryczny układ. Układ kierunków, linii oprowadzających nas po kaŜdej z kondygnacji za kaŜdym razem w inny sposób. Nawiązaniem do tej siatki przecięć jest zagospodarowanie placu. Istotnie współpracuje z załoŜeniami wewnętrznymi i bezpośrednio nawiązuje do rozwiązań „rdzenia” a nawet wychodzi o krok do przodu proponując pseudo symetrie. Celem takiego rozwiązania było zainicjowanie wraŜenia orientacji przestrzennej polegającej na niepewności – „czy się wszędzie juŜ było ?”. 24 25 26 27