Dziejsza Francja - Polska Fundacja im. Roberta Schumana

Dziejsza Francja - Polska Fundacja im. Roberta Schumana

Francuskojęzyczne kraje
Europy
12. seminarium
koordynator: Joanna Różycka-Thiriet
23 lutego 2011 roku
[email protected]
Temat: Muzyka frankofońska jako przejaw udanej
wielokulturowości
Zaproszeni goście:
- Stéphane Wlodarczyk, ekspert w dziedzinie muzyki francuskiej
SŁOWNICZEK PRZETRWANIA
La chanson française [la szansą frąsez] – piosenka francuska. Jest to osobny styl muzyczny,
który pojawił się wraz z powstaniem przemysłu płytowego po drugiej wojnie światowej. Inspiruje
się klasyczną literaturą francuską. Związany jest z oporem przeciwko zalewowi muzyki i estetyki
anglo-saskiej. Przedstawiciele: Yves Montand, Charles Trenet, Edith Piaf, Charles Aznavour,
Noir Désir, Louise Attaque, Jean-Jacques Goldman i in.
Le yéyé [le jeje] - trend muzyczny, który pojawił się we Francji na początku lat 60-tych. Nazwa
pochodzi od francuskiej wersji słowa yeah wtrącanego w piosenkach anglo-saskich.
Reprezentanci: Michel Polnareff, Claude François, Eddy Mitchell i in.
La variété [la wariete] – inaczej la musique de variétés. Rodzaj lekkiej muzyki rozrywkowej,
który trafia w gusta niewyrafinowanego odbiorcy. Zarówno melodia i słowa nie są zbyt
skomplikowane. Spopularyzowana w 2. połowie XX wieku.
La loi Carignon [la lła karinią] – ustawa Carignon z 1994 roku, która zmodyfikowała kwoty
francuskojęzycznych piosenek w prywatnych radiach. Przeznaczać na nie należy 40% czasu
programów muzycznych w pasmach o dobrej słuchalności. Połowa tego czasu przeznaczona ma
być na nowe talenty i nowe produkcje. Ustawa weszła w życie w 1995 roku.
DOBRZE POWIEDZIANE – FRAZA DNIA
C'est étrange, je n'sais pas ce qui m'arrive
ce soir
Je te regarde comme pour la première fois
Encore des mots toujours des mots, les
même mots
Je n'sais plus comment te dire
Rien que des mots
Mais tu es cette belle histoire d'amour
que je ne cesserai jamais de lire
Des mots faciles, des mots fragiles
C'était trop beau
Tu es d'hier et de demain
Bien trop beau
De toujours ma seule vérité
Mais c'est fini le temps des rêves
To dziwne, nie wiem co się ze mną dzieje dziś
wieczorem
Patrzę na ciebie jak po raz pierwszy
Ciągle słowa zawsze słowa, te same słowa
Nie wiem już jak ci powiedzieć
Nic tylko słowa
Ale ty jesteś tą piękną historią miłosną
której nigdy nie przestanę czytać
Łatwe słowa, kruche słowa
To było zbyt piękne
Ty jesteś wczoraj i jutro
O wiele zbyt piękne
Na zawsze mą jedyną prawdą
Ale czas snów skończył się
Les souvenirs se fanent aussi quand on les
oublie
Tu es comme le vent qui fait chanter les
violons et emporte au loin le parfum des
roses
Wspomnienia też blakną kiedy się je zapomina
Jesteś jak wiatr który sprawia, że śpiewają
skrzypce i niesie daleko zapach róż
- fragment piosnki Paroles, paroles z 1973 roku wykonywanej przez Dalidę i aktora Alain Delon.
Jest to dialog dwojga kochanków, których związek, jak widać, przechodzi pewien kryzys. Dalida
była aktorką i piosenkarką pochodzenia włoskiego, urodzoną w Egipcie, zdobyła zresztą tytuł
Miss Egiptu. W 1987 roku popełniła samobójstwo, zażywając środki nasenne. Grób Dalidy
znajduje się na uroczym cmentarzu na Montmarte w Paryżu. W tej dzielnicy jest również plac jej
imienia. Uwaga fani! Z okazji 20-lecia śmierci artystki ukazało się kilka ciekawych wydawnictw
poświęconych Dalidzie.
PORTRETY MNIEJ ZNANYCH MĘŻCZYZN I KOBIET
Jean Philippe Léo Smet (pseudonim artystyczny Johnny Hallyday) urodził się w 1943 w
Paryżu jako dziecko z nieprawego łoża (matka Francuzka, ojciec pochodzenia
belgijskiego). Dinozaur, nie bójmy się tego słowa - filar francuskiej sceny
muzycznej. Jak można przeczytać na jego oficjalnej stronie wydał 43 albumy.
Pierwsza płyta z 1960 roku. Sprzedaż jego twórczości idzie w dziesiątki
milionów. Strona odnotowuje też 35 filmów z jego udziałem. Jeden
z promotorów rock and rolla we Francji. Fan Elvisa Presleya. W 1996 bierze
ślub z aktualną żoną Laeticią (młodszą o ponad 30 lat). Ślubu udziela im
ówczesny mer ekskluzywnego podparyskiego miasteczka Neuilly sur Seine
Nicolas Sarkozy (zresztą fan Johnnego). W 2007 roku Hallyday pokazuje się
w kampanii wyborczej kandydata UMP, świętuje razem z nim zwycięstwo. Kilka lat temu
występuje o obywatelstwo belgijskie. Złośliwi mówią, że chodzi o podatki. Ostatecznie rezygnuje.
Przenosi się do Szwajcarii. Złośliwi mówią oczywiście, że chodzi o podatki.
Więcej:
http://www.johnnyhallyday.com/
INTERNET – CO W TRAWIE PISZCZY
Wybrane radiostacje i portale muzyczne. Aby posłuchać muzyki należy wybrać przycisk écouter;
en direct albo en ce moment.
www.nostalgie.fr – Nostalgie to francuski odpowiednik radia Złote Przeboje.
Dla wielbicieli muzyki retro. Dla osób nieobawiających się francuskich wersji
angielskich przebojów.
www.cheriefm.fr - Cherie FM to łagodne granie, głównie po francusku.
www.lemouv.com – Le Mouv’ jest jednym z kanałów Radio France, publicznego nadawcy.
Wielką zaletą stacji jest to, że nie ma reklam. Rock, muzyka alternatywna.
www.nrj.fr – nieskomplikowane, pod nogę.
www.miastomuzyki.pl – darmowe pasmo francuskiej muzyki RMF français.
Starocie przeplatane nowymi utworami.
www.deezer.fr – darmowa strona z muzyką, z możliwością wyboru gatunku muzycznego, który
nas najbardziej interesuje.
Partnerem seminariów jest Fundacja Roberta Schumana w Paryżu.
Działania Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana są współfinansowane przez Unię
Europejską, ze środków programu Europa dla Obywateli