PhotoPlus

Transkrypt

PhotoPlus

PhotoPlus
®
Podręcznik użytkownika
Sposób nawiązania kontaktu
Siedziba firmy:
WinSoft International
24 rue Louis Gagnière
38950 St Martin le Vinoux
FRANCJA
Główny:
+33(0)4 38 02 22 00
Obsługa klienta/
Obsługa techniczna:
[email protected]
Faks ogólny:
+33(0)4 38 02 22 11
W sieci
Przejdź do naszej witryny: http://www.winsoft-international.com/
Na świecie
Skontaktuj się z dystrybutorem/sprzedawcą lokalnym. Więcej
informacji można uzyskać pod numerem telefonu wskazanym
powyżej.
Autorzy
Ten podręcznik użytkownika oraz opisane w nim oprogramowanie są
dostarczane zgodnie z umową licencyjną użytkownika dołączoną do
produktu. Umowa określa uprawnione i zabronione sposoby
korzystania z nich.
Znaki towarowe
Serif jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Serif (Europe) Ltd.
PhotoPlus jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Serif (Europe)
Ltd.
Wszystkie nazwy produktów Serif są znakami towarowymi firmy Serif
(Europe) Ltd.
Microsoft, Windows i logo Windows są zastrzeżonymi znakami
towarowymi firmy Microsoft Corporation. Prawa do wszystkich innych
znaków towarowych są uznawane.
Windows Vista i przycisk Start w systemie Windows Vista są znakami
towarowymi lub zastrzeżonymi znakami towarowymi firmy Microsoft
Corporation w Stanach Zjednoczonych i innych krajach.
Adobe Photoshop jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Adobe
Systems Incorporated w Stanach Zjednoczonych i (lub) w innych
krajach.
Prawa autorskie
Zdjęcia cyfrowe ©2008 Hemera Technologies Inc. Wszystkie prawa
zastrzeżone.
Zdjęcia cyfrowe ©2008 Jupiterimages Corporation. Wszystkie prawa
zastrzeżone.
Zdjęcia cyfrowe ©2008 Jupiterimages France SAS. Wszystkie prawa
zastrzeżone.
Fragmenty zdjęć ©1997-2002 Nova Development Corporation; ©1995
Expressions Computer Software; ©1996-98 CreatiCom, Inc.; ©199699 Cliptoart; ©1996-99 Hemera; ©1997 Multimedia Agency
Corporation; ©1997-98 Seattle Support Group. Prawa wszystkich
stron zastrzeżone.
Elementy mechanizmów importowania/eksportowania plików
graficznych LEADTOOLS © LEAD Technologies, Inc. Wszystkie prawa
zastrzeżone.
Caroline (cazcarrot) Wilson © 2011, Wszystkie prawa zastrzeżone.
Licencja na oprogramowanie Radiance, wersja 1.0
Copyright (c) 1990 - 2002 The Regents of the University of California,
poprzez Lawrence Berkeley National Laboratory. Wszystkie prawa
zastrzeżone.
Ten produkt zawiera oprogramowanie Radiance
(http://radsite.lbl.gov/) utworzone przez Lawrence Berkeley National
Laboratory (http://www.lbl.gov/).
©2011 Serif (Europe) Ltd. Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadne
fragmenty tego podręcznika użytkownika nie mogą być
reprodukowane w żadnej formie bez wyraźnej pisemnej zgody firmy
Serif (Europe) Ltd.
Serif PhotoPlus X5 ©2011 Serif (Europe) Ltd. Wszystkie prawa
zastrzeżone.
Firmy i nazwy użyte w przykładach są fikcyjne.
Spis treści
1. Zapraszamy .............................................. 1
Zapraszamy ................................................................... 3
Instalacja ........................................................................ 4
2. Pierwsze kroki ........................................... 7
Kreator startowy ............................................................. 9
Rozpoczynanie od podstaw ......................................... 10
Otwieranie istniejącego pliku........................................ 12
3. Warstwy i maski ...................................... 15
Podstawy używania warstw.......................................... 17
Korzystanie z grup warstw ........................................... 24
Używanie trybów mieszania ......................................... 25
Używanie zakresów mieszania .................................... 27
Mieszanie kanałów pomiędzy obrazami ....................... 29
Dostosowanie krycia/przezroczystości ......................... 30
Używanie map głębi ..................................................... 32
Używanie masek .......................................................... 35
4. Funkcje dopasowania obrazów
i efektów .................................................. 41
Omówienie: Korygowanie kolorów obrazu ................... 43
Używanie warstw dopasowania ................................... 46
Retuszowanie............................................................... 51
Spis treści
Prostowanie fotografii................................................... 52
Używanie narzędzia PhotoFix...................................... 55
Omówienie: Stosowanie efektów specjalnych.............. 63
Używanie warstw filtra.................................................. 64
Używanie Galerii filtrów ................................................ 70
Stosowanie 2-wymiarowych efektów warstw ............... 74
Stosowanie 3-wymiarowych efektów warstw ............... 75
Efekty narzędzia Wypaczenie ...................................... 80
Scalanie serii zdjęć ...................................................... 82
5. Manipulowanie obrazami........................ 87
Zaznaczanie................................................................. 89
Modyfikowanie zaznaczenia ........................................ 97
Manipulowanie zaznaczeniem ................................... 102
Zmiana rozmiaru obrazu i obszaru roboczego ........... 106
Przerzucanie i obracanie............................................ 112
Deformowanie ............................................................ 113
Wypaczanie według siatki .......................................... 117
Używanie studia wycinania obrazu ............................ 123
Używanie kanałów ..................................................... 127
Interpretowanie histogramów ..................................... 129
6. Malowanie i rysowanie ......................... 133
Pojęcia związane z barwami ...................................... 135
Wybieranie kolorów .................................................... 137
Malowanie .................................................................. 141
Stemple i napylanie farby........................................... 142
Czyszczenie ............................................................... 144
Używanie wzorów ...................................................... 148
Spis treści
Wypełnianie regionu................................................... 149
Klonowanie regionu.................................................... 155
Tworzenie i edytowanie tekstu ................................... 157
Rysowanie i edytowanie linii oraz kształtów ............... 160
Tworzenie konturów ................................................... 169
Używanie ścieżek....................................................... 172
Pojęcia związane z barwami ...................................... 175
7. Tworzenie obrazów do internetu .......... 179
Dzielenie obrazów ...................................................... 181
Tworzenie map obrazów ............................................ 182
8. Makra i przetwarzanie wsadowe .......... 185
Informacje o makrach................................................. 187
Przetwarzanie wsadowe ............................................ 192
9. Wrażliwość na nacisk i tablety
graficzne ................................................ 197
Wrażliwość na nacisk ................................................. 199
Korzystanie z tabletów graficznych ............................ 200
10. Drukowanie i eksportowanie ................ 203
Drukowanie ................................................................ 205
Drukowanie przy użyciu stykówek.............................. 213
Publikowanie plików PDF ........................................... 216
Eksportowanie do innego formatu pliku ..................... 218
Spis treści
Udostępnianie dokumentów za pomocą wiadomości
e-mail ......................................................................... 221
11. PhotoPlus Organizer: Pierwsze Kroki .. 223
Dodawanie zdjęć........................................................ 225
Tworzenie inteligentnych albumów ............................ 228
Edytowanie zdjęć w programie Serif PhotoPlus ......... 230
12. PhotoPlus Organizer: Zarządzanie
zdjęciami ............................................... 231
Zarządzanie folderami................................................ 233
Przeglądanie zdjęć..................................................... 233
Wybieranie miniaturek................................................ 234
Zmienianie wielkości miniaturek................................. 236
Zmiana sposobu wyświetlania miniaturek .................. 236
Zmiana kolejności zdjęć ............................................. 237
Grupowanie zdjęć ...................................................... 238
Układanie zdjęć.......................................................... 238
Obracanie i przerzucanie zdjęć .................................. 240
Tworzenie tagów ........................................................ 241
Ocenianie zdjęć ......................................................... 243
Zmiana daty i godziny ................................................ 244
Usuwanie zdjęć .......................................................... 246
Wyświetlanie i dodawanie metadanych...................... 246
Geolokalizacja w widoku Tryb mapy .......................... 248
Krawędzie mapy inteligentnego albumu..................... 252
Spis treści
13. PhotoPlus Organizer: Filtrowanie
zdjęć ...................................................... 255
Filtrowanie zdjęć ........................................................ 257
Filtrowanie według folderu.......................................... 257
Filtrowanie według daty.............................................. 258
Filtrowanie według tagu ............................................. 258
Filtrowanie według oceny ........................................... 259
14. Indeks .................................................... 261
1
Zapraszamy
2
Zapraszamy
Zapraszamy
3
Zapraszamy
Witamy w programie PhotoPlus X5 firmy Serif — najlepszym
narzędziu do tworzenia i edycji obrazów dla domu, szkoły,
organizacji i rozwijającej się firmy. Program PhotoPlus to
najlepsze narzędzie do pracy z fotografiami i wszelkiego rodzaju
obrazami — zarówno tymi zamieszczanymi w internecie i
multimediach, jak i drukowanymi na papierze.
Program PhotoPlus oferuje wszystkie potrzebne narzędzia — od
importowania i tworzenia obrazów, poprzez manipulację kolorami,
stosowanie dopasowań, efektów filtrów i wielu innych funkcji aż
do eksportu gotowego dzieła. Wbudowana obsługa najnowszych
aparatów cyfrowych umożliwia proste wczytywanie własnych
zdjęć — w formacie JPG, a także nieprzetworzonych plików
RAW.
Dzięki Studio RAW program PhotoPlus umożliwia edycję
wykonanych fotografii, oferując możliwość zmiany balansu bieli,
czasu ekspozycji i poprawy przepalonych podświetleń. Studio
RAW współpracuje z innymi narzędziami: PhotoFix, Galerią
filtrów oraz Studiem wycinania obrazu. Można w nich
dopasowywać obrazy, stosować efekty filtrów (także niezwykłe
efekty artystyczne) i przycinać warstwy.
PhotoPlus i Organizer PhotoPlus: niezwykła
kombinacja
W programie PhotoPlus można tworzyć i edytować obrazy. Jeśli
jednak chcesz w wygodny sposób skatalogować swoje kolekcje
zdjęć, zeskanowanych obrazów itp., możesz skorzystać z
Organizera PhotoPlus (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz
Pomoc programu PhotoPlus.). Jest on instalowany automatycznie z
programem PhotoPlus, a z jego poziomu można w wygodny
sposób otworzyć obraz w programie PhotoPlus. To świetne
narzędzie do sortowania, grupowania, oceniania i oznaczania
zdjęć, a także filtrowania ich według różnych kluczy.
4
Zapraszamy
Rejestracja
Zarejestruj swój nowy program za pomocą Kreatora rejestracji w
menu Pomoc. Dzięki temu będziesz otrzymywać informacje o
naszych najnowszych rozwiązaniach i przyszłych aktualizacjach.
Instalacja
Minimum:
•
Komputer PC z systemem Windows oraz z napędem
DVD/CD i myszą
•
System operacyjny Microsoft® Windows® XP* SP2
(32-bitowy), Windows® Vista lub Windows® 7
•
512 MB pamięci RAM
•
276 MB wolnego miejsca na dysku twardym.
•
Monitor o rozdzielczości 1024 x 768 pikseli
Dodatkowe zasoby dysku i dodatkowa pamięć są wymagane
podczas edycji dużych i/lub bardziej złożonych obrazów.
* Wymaga składnika Microsoft Windows Imaging.
Opcjonalnie:
•
Drukarka zgodna z systemem Windows
•
Skaner i/lub aparat cyfrowy zgodny ze standardem
TWAIN
•
Tablet graficzny reagujący na nacisk
Zapraszamy
•
5
Konto oraz połączenie internetowe wymagane, aby
uzyskać dostęp do zasobów online
Pierwsza instalacja
Aby zainstalować program PhotoPlus X5, umieść dysk z
programem PhotoPlus X5 w napędzie. Funkcja AutoRun
spowoduje automatyczne uruchomienie procesu instalacji.
Odpowiadaj na wyświetlane na ekranie pytania, aby zainstalować
program.
Ponowna instalacja
Aby ponownie zainstalować program lub zmienić instalację w
późniejszym terminie, wybierz polecenie Panel sterowania z
menu Start systemu Windows, a następnie kliknij opcję Programy
- Odinstaluj program. Upewnij się, że dysk jest włożony do
napędu DVD, a następnie zaznacz pozycję Serif PhotoPlus X5,
kliknij przycisk Zmień i postępuj zgodnie z instrukcjami
wyświetlanymi na ekranie.
W systemie Windows XP należy użyć analogicznych opcji.
6
Zapraszamy
2
Pierwsze kroki
8
Pierwsze kroki
Pierwsze kroki
9
Kreator startowy
Pracę można rozpocząć od razu po zakończeniu instalacji
programu PhotoPlus.
•
Instalator doda program Serif PhotoPlus X5 do menu Start
systemu Windows. Kliknij przycisk Start, aby otworzyć
menu Start, następnie kliknij Wszystkie programy i z listy
wybierz PhotoPlus.
Podczas uruchamiania programu wyświetlany jest Kreator startowy
otwierający różne możliwości pracy w programie PhotoPlus:
•
Rozpocznij tworzenie nowego obrazu (lub Rozpocznij
tworzenie nowej animacji) — rozpoczęcie pracy od
podstaw.
•
Importuj ze źródła TWAIN — uzyskiwanie obrazów (ze
skanera lub aparatu fotograficznego).
•
Tworzenie obrazu HDR — do edycji serii zdjęć
charakteryzujących się różnymi poziomami ekspozycji.
10
Pierwsze kroki
•
Otwórz Organizer PhotoPlus — zarządzanie zdjęciami
programu PhotoPlus i filtrowanie ich.
•
Otwórz — wyświetla listę niedawno przeglądanych zdjęć i
projektów programu PhotoPlus. Aby uzyskać szybki podgląd
każdej z tych pozycji, wystarczy najechać na nią kursorem.
•
Więcej informacji — dostęp do zasobów pomocy online.
Skorzystaj z menu rozwijanego Wybierz przestrzeń roboczą, aby
wybrać ogólny wygląd swojej przestrzeni roboczej (np. położenie
zakładek w oknie Studio, rozmiary zakładek oraz stan
pokazania/ukrycia zakładek). Można wczytać domyślny profil
przestrzeni roboczej <Domyślny profil>, ostatnio używany profil
<Bieżący profil>, serię wstępnie zdefiniowanych profili lub
własny profil, który został wcześniej zapisany.
Klikanie różnych profili z menu w przestrzeni roboczej powoduje
wyświetlanie kolejno podglądów wszystkich zakładek.
Jeśli nie chcesz ponownie korzystać z Kreatora startowego,
zaznacz pole „Nie pokazuj ponownie tego kreatora”. Zalecamy
niewyłączanie tej opcji, jeśli nie znasz jeszcze wszystkich poleceń
programu PhotoPlus. Włącz Kreator ponownie, zaznaczając pole
wyboru Użyj Kreatora startowego w menu Preferencje... (menu
opcji ogólnych) znajdujące się w menu Plik.
Rozpoczynanie od podstaw
W programie PhotoPlus można zajmować się dwoma rodzajami
plików obrazów: obrazami (nieruchome) i animacjami (obrazy
ruchome). Są one ze sobą silnie związane i aby je stworzyć od
podstaw w programie PhotoPlus, należy wykonać te same
czynności.
Pierwsze kroki
11
Tworzenie nowego obrazu lub animacji (za pomocą
Kreatora startowego)
1.
Przy pierwszym uruchomieniu programu PhotoPlus
wyświetli się Kreator startowy oferujący różne możliwości
rozpoczęcia pracy. Kliknij opcję Rozpocznij tworzenie
nowego obrazu lub Rozpocznij tworzenie nowej animacji.
2.
W oknie dialogowym Nowy obraz można:
1.
Aby wybrać wstępnie zdefiniowany rozmiar obszaru
roboczego, wybierz odpowiednią kategorię z listy
rozwijanej. Nazwy kategorii odnoszą się do sposobu
wykorzystywania obrazów lub animacji, np. w
kategorii Zdjęcia znajdują się obszary robocze o
rozmiarach standardowych zdjęć.
2.
Z listy rozwijanej wybierz rozmiar obszaru roboczego.
LUB
•
Aby samodzielnie ustalić rozmiar obszaru roboczego,
wpisz wartości w pola Szerokość i Wysokość. Jeśli
wymiary nie będą standardowe, na liście rozwijanej
pokaże się napis „Niestandardowy”. Można zapisać
niestandardowy rozmiar, klikając przycisk Dodaj
rozmiar... (widoczny po kliknięciu przycisku
).
Dobrą praktyką jest pozostawienie dodatkowego miejsca w
postaci obramowania dookoła obszaru roboczego (można go
potem zmienić).
3.
Opcjonalnie: wpisz rozdzielczość pliku nowego obrazu.
Rozdzielczości nie należy zmieniać, o ile nie jest to
konieczne.
4.
Opcjonalnie: wybierz Tryb koloru, aby przygotować obraz
w trybie RGB lub w skali szarości.
5.
Opcjonalnie: wybierz Głębię bitową. Ustawienie 16 bitów
na kanał jest przydatne przy projektach wymagających
12
Pierwsze kroki
wysokiej jakości i szczegółowości kolorów. W innym
przypadku wystarcza głębia rzędu 8 bitów na kanał
(ustawienie domyślne).
6.
7.
Opcjonalnie: wybierz typ tła z listy rozwijanej Tło.
•
Zwykle do malowania używa się tła koloru białego.
•
Można też ustawić kolor tła widoczny w zakładce
Kolor jako bieżący kolor tła.
•
Przy tworzeniu animacji często korzysta się z
przezroczystego tła.
Po wprowadzeniu ustawień kliknij przycisk OK.
Tworzenie nowych obrazów lub animacji (w czasie pracy
programu)
1.
Nowy na pasku narzędzi
Kliknij przycisk
Standardowy. Spowoduje to wyświetlenie Kreatora
startowego (zobacz s. 9) lub okna dialogowego Nowy obraz
(jeśli wyłączono Kreator startowy).
2.
W oknie Nowy obraz ustaw rozmiar obszaru roboczego (Aby
uzyskać więcej informacji, zobacz Pomoc programu
PhotoPlus), a następnie zaznacz opcję Animacja, aby
utworzyć animację, lub nie zaznaczaj, aby otworzyć zwykły
obraz.
3.
Kliknij przycisk OK. Nowy obraz lub animacja uruchomi się
w nowym, niezatytułowanym oknie.
Otwieranie istniejącego pliku
Możesz użyć Kreatora startowego programu PhotoPlus, aby
uzyskać dostęp do plików znajdujących się na dysku komputera
lub otworzyć niedawno przeglądane dokumenty. Program
Pierwsze kroki
13
PhotoPlus pracuje nie tylko w macierzystym formacie SPP, ale
obsługuje też wszystkie standardowe formaty obrazów
przeznaczonych do druku i publikacji w internecie, w tym Adobe
Photoshop (PSD) i Paint Shop PRo (PSP).
Do otwierania plików RAW służy narzędzie Studio Raw, które
umożliwia dopasowanie elementów jeszcze „niewywołanego”
zdjęcia (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Pomoc programu
PhotoPlus). W podobny sposób można w dowolnej chwili
otworzyć pośrednie obrazy HDR (OpenEXR i Radiance), aby
dopasować finalne efekty scalania (zobacz s. 82)
Aby otworzyć niedawno przeglądane obrazy lub grafiki
w programie PhotoPlus (za pośrednictwem Kreatora
startowego):
1.
Odszukaj plik SPP lub grafikę w sekcji Otwórz w Kreatorze
startowym (podczas uruchamiania programu lub wybierając
polecenie Plik>Nowy z kreatora startowego...). Na
początku listy wyświetlane są ostatnio otwierane pliki. Aby
wyświetlić miniaturkę podglądu pliku przed jego otwarciem,
zatrzymaj wskaźnik nad jego nazwą na liście.
2.
Kliknij nazwę pliku, aby go otworzyć.
Program PhotoPlus otwiera obraz jako aktywny,
zmaksymalizowany dokument. Pojawia się on również w zakładce
Dokumenty.
Aby otworzyć dowolny plik obrazu:
1.
W Kreatorze startowym (podczas uruchamiania programu
lub wybierając polecenie Plik>Nowy z kreatora
startowego...) kliknij polecenie
LUB
Otwórz....
Kliknij przycisk
Otwórz umieszczony na pasku
narzędzi Standardowy.
14
Pierwsze kroki
2.
W oknie dialogowym Otwórz wybierz folder i nazwę pliku
lub plików. Jeśli otwierasz wiele plików, przytrzymaj
klawisz Shift lub Ctrl, zaznaczając nazwy plików
(sąsiadujących lub oddzielnych).
3.
Kliknij przycisk Otwórz, aby otworzyć wybrany,
zmaksymalizowany obraz.
Aby otworzyć obrazy metodą przeciągania i
upuszczania:
•
Przeciągnij plik graficzny lub miniaturkę podglądu z
Eksploratora Windows do programu PhotoPlus:
•
do bieżącej przestrzeni roboczej (aby utworzyć nową
warstwę).
LUB
•
do zakładki Dokumenty (aby otworzyć obraz w nowym
oknie).
3
Warstwy i maski
16
Warstwy i maski
Warstwy i maski
17
Podstawy używania warstw
Jeśli traktujesz obrazy tradycyjnie jak płaskie ilustracje w
książkach lub odbitki fotograficzne, to przyswojenie koncepcji
warstw obrazu zajmie Ci pewnie trochę czasu. Właściwie jednak,
warstwy nie występują tylko w obrazach elektronicznych. Emulsja
kliszy fotograficznej składa się z różnych warstw, z których każda
jest czuła na inny kolor. Wszyscy też dostrzegamy wpływ dużej
liczby obrazów na ich głębię, patrząc chociażby na odbicie w
witrynach sklepowych czy lustra. Istnieje coś magicznego w tym,
że można utworzyć obraz z szeregu płaszczyzn, jak kartek
elektronicznego szkła, które różnią się przezroczystością i których
oddziaływanie na warstwy znajdujące się poniżej powoduje, że
powstają nowe obrazy i kolory.
Rodzaje warstw
W typowym obrazie programu PhotoPlus, np. zeskanowanej
fotografii, nowo utworzonym pliku obrazu lub otwartej
standardowej bitmapie, jest jedna warstwa, która zachowuje się jak
tradycyjny „płaski” obraz. Jest ona nazywana warstwą Tła i
można ją traktować jak farbę nałożoną na powierzchnię w
jednolitym kryjącym kolorze.
Na obrazie można utworzyć dowolną liczbę nowych warstw.
Każda z nich pojawia się nad warstwą, która jest w danym
momencie aktywna, tworząc stertę, którą można kontrolować na
18
Warstwy i maski
zakładce Warstwy. Te dodatkowe warstwy nazywamy warstwami
standardowymi, aby odróżnić je od warstwy tła. Warstwy
standardowe zachowują się jak przezroczyste kartki, przez które
widoczne są warstwy znajdujące się pod nimi.
W programie PhotoPlus istnieją ponadto inne rodzaje warstw:
•
Warstwy kształtu zostały zaprojektowane specjalnie po to,
aby oddzielić narysowane linie i kształty (w tym
QuickShapes) od innych warstw i umożliwić ich edytowanie.
(Zobacz Rysowanie i edytowanie linii oraz kształtów; s. 160)
•
Warstwy tekstu działają jak warstwy kształtu, ale są
przeznaczone tylko do tekstu. (Zobacz Tworzenie i
edytowanie tekstu; s. 157)
•
Warstwy dopasowania nakładają korygujące dopasowania
obrazu na niższe warstwy. (Zobacz Używanie warstw
dopasowania; s. 46)
•
Warstwy filtrów są generalnie podobne do warstw
standardowych, ale można do nich zastosować jeden lub
więcej efektów filtra, nie modyfikując trwale zawartości
warstwy. Pozwala to także zachować pełną kontrolę nad
efektami w przyszłości. (Zobacz Używanie warstw filtrów;
s. 64)
Na razie jednak skupimy się na warstwie tła i warstwach
standardowych.
Różnią się one głównie tym, że piksele na warstwie tła są zawsze
kryjące, a na warstwach standardowych ich stopień krycia (lub
przezroczystości — inna nazwa tej samej właściwości) może być
różny. Jest to spowodowane tym, że warstwy standardowe mają
„wzorcowe” ustawienie Krycie, które można w każdej chwili
zmienić (za pomocą podglądu pokazującego zmiany w czasie
rzeczywistym), a warstwa Tła go nie ma.
Warstwy i maski
19
Zaznaczanie i warstwy
Z nielicznymi wyjątkami w danej chwili operuje się tylko na jednej
warstwie; aby zaznaczyć warstwę lub wybrać aktywną warstwę,
należy kliknąć ją na zakładce Warstwy. Zaznaczanie i warstwy to
pojęcia pokrewne. Ilekroć jest cokolwiek zaznaczone, pewne
narzędzia i polecenia działają tylko na pikselach należących do
zaznaczonego obszaru, natomiast gdyby nic nie było zaznaczone,
to funkcje te działałyby na całą aktywną warstwę.
Jeśli w obrazie jest wiele warstw, to po zmianie warstwy
zaznaczenie podąża za tą zmianą i nie pozostaje na poprzedniej
warstwie. Aby to zrozumieć, należy sobie uświadomić, że
zaznaczenie właściwie niczego nie zawiera, a jedynie opisuje
granice pewnego obszaru.
Operowanie na warstwach
Wiele standardowych operacji, jak malowanie, zaznaczanie i
przesuwanie, operacje z użyciem schowka, korygowanie kolorów,
stosowanie efektów itp. można wykonywać zarówno na warstwie
tła, jak i warstwach standardowych.
Pozostałe, jak zmiana kolejności warstw w stosie, konfigurowanie
różnych interakcji między kolorami (tryby mieszania i zakresy
krycia) między warstwami, różnicowanie krycia (przezroczystości)
warstw, stosowanie 2-wymiarowych efektów warstw i 3wymiarowych efektów warstw, korzystanie z map głębi, tworzenie
klatek animacji czy maskowanie, działają tylko na warstwach
standardowych.
Jeśli obraz zawiera więcej niż tylko warstwę tła, informacje o
warstwie można zachować, zapisując obraz w wewnętrznym
formacie programu PhotoPlus (.spp). Podczas eksportowania
obrazu do formatu standardowej „płaskiej” bitmapy (np. png)
warstwy są scalane z obrazem. Bieżący stan pracy najlepiej jest
zapisywać w pliku SPP, a eksportować do innych formatów plików
tylko efekt końcowy.
20
Warstwy i maski
Niektóre standardowe operacje można zastosować do wszystkich
warstw równocześnie, zaznaczając pole wyboru Użyj wszystkich
warstw na pasku narzędziowym Kontekst.
Aby wykonywać podstawowe operacje na warstwach:
•
Aby zaznaczyć warstwę, kliknij jej nazwę na zakładce
Warstwy. Zaznaczona warstwa jest teraz warstwą aktywną.
Obok każdej pozycji na liście warstw znajduje się miniaturka
podglądu, która jest widoczna przez cały czas i przydaje się
bardzo do identyfikowania zawartości warstw.
•
Aby zaznaczyć wiele warstw naraz, należy klikając je,
trzymać wciśnięty klawisz Ctrl lub Shift, zależnie od tego
czy sąsiadują one ze sobą czy nie w stosie warstw. Gdy
warstwy są zaznaczone, można je przesuwać, łączyć,
wyrównywać, duplikować, grupować, zmieniać ich
kolejność, ukrywać, scalać i usuwać. Aby zaznaczyć
wszystkie warstwy standardowe, z menu Warstwy wybierz
polecenie Zaznacz wszystkie warstwy; możesz też
zaznaczyć tylko połączone warstwy, wybierając polecenie
Zaznacz połączone warstwy.
•
Aby utworzyć nową warstwę standardową nad warstwą
aktywną, kliknij przycisk
Nowa warstwa na zakładce
Warstwy. Ponadto możesz przeciągnąć ikonę pliku i upuścić
ją w bieżącym oknie, aby utworzyć nową warstwę z
przeciągniętego obrazu.
•
Jeśli wybierzesz polecenie
Nowa grupa warstw,
zostanie utworzona grupa, w której możesz umieszczać
warstwy w pewien sposób ze sobą powiązane — niektóre
warstwy mogą być powiązane tylko z określoną cechą
zdjęcia, a wtedy zmiany tych warstw będą wpływały tylko na
zakres tej grupy. Pozwala to lepiej kontrolować dokonywanie
zmian przezroczystości, trybów mieszania i ustawień
ukryj/pokaż warstwy, jeśli odnoszą się one do grup, a nie do
pojedynczych warstw.
Warstwy i maski
21
•
Przycisk
Nowa warstwa dopasowania umożliwia
zastosowanie do warstwy pewnej korekty obrazu (zobacz
Używanie warstw dopasowania na s. 46).
•
Przycisk
Dodaj maskę warstwy służy do dodania
maski do zaznaczonej warstwy.
•
Jeśli naciśniesz przycisk
Dodaj warstwę Mapa głębi,
zostanie utworzona mapa głębi zaznaczonej warstwy.
•
Za pomocą przycisku
Dodaj efekty warstw tworzy się
2-wymiarowe i 3-wymiarowe efekty na warstwie. Klikając
prawym przyciskiem myszy, można kopiować, wklejać,
usuwać i ukrywać efekty.
•
Jeśli chcesz usunąć zaznaczoną warstwę lub warstwy, kliknij
przycisk
Usuń warstwę na zakładce Warstwy. Ukryte
warstwy można usunąć, nie zaznaczając ich uprzednio, za
pomocą polecenia Usuń >Ukryte warstwy. (Warstwę tła
można usunąć pod warunkiem, że nie jest jedyną warstwą).
•
Aby zawartość warstwy była widoczna lub nie,
można kliknąć przycisk Pokaż/Ukryj warstwę obok jej
nazwy na zakładce Warstwy.
Jeśli chcesz wyświetlić pewną warstwę osobno, przytrzymaj
wciśnięty klawisz Alt, klikając przycisk Pokaż/Ukryj
warstwę. Wszystkie pozostałe widoczne warstwy zostaną
wtedy tymczasowo ukryte. Powtórz procedurę z trzymaniem
wciśniętego klawisza Alt podczas klikania, aby tymczasowo
ukryte warstwy były ponownie widoczne.
•
Przyciski blokady
na zakładce
Warstwy służą do zapobiegania przypadkowemu
22
Warstwy i maski
zmodyfikowaniu krycia, koloru pikseli i położenia obiektów
na warstwie aktywnej (lub grupie).
•
Jeśli chcesz przekształcić dowolną warstwę kształtu lub
tekstu na warstwę standardową, kliknij prawym przyciskiem
nazwę warstwy i wybierz z menu polecenie Rasteryzuj.
•
Aby zmienić wielkość miniaturek wyświetlanych na
zakładce Warstwy, możesz kliknąć przycisk zakładki
Menu, a następnie wybrać opcję Małe miniatury lub Duże
miniatury.
•
Jeśli chcesz przekształcić warstwę tła na warstwę
standardową (przezroczystą), kliknij prawym przyciskiem
warstwę tła na zakładce Warstwy i wybierz polecenie
Zamień w warstwę. Nazwa warstwy zostanie zmieniona z
„Tło” na „Warstwa ”. Jeśli chcesz przekształcić warstwę
standardową na warstwę tła, kliknij prawym przyciskiem
warstwę i wybierz polecenie Zamień warstwę na tło.
•
Aby przekształcić warstwę na bezpieczną warstwę filtra, na
której można stosować filtry korekt i efektów oraz zarządzać
nimi, kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz polecenie
Zamień na warstwę z filtrem. (Zobacz Używanie warstw
filtrów na s. 64)
•
Właściwości warstwy, jak nazwa, tryb mieszania, krycie i
zakresy krycia, można wyświetlić, klikając prawym
przyciskiem myszy nazwę warstwy i wybierając polecenie
Właściwości....
Aby operować na zawartości warstwy:
•
Jeśli chcesz zaznaczyć całą zawartość warstwy, wybierz
polecenie Zaznaczenie>Zaznacz wszystko lub naciśnij
klawisze Ctrl+A. Jeśli chcesz zaznaczyć nieprzezroczyste
obszary warstwy, kliknij jej miniaturkę, przytrzymując
wciśnięty klawisz Ctrl. Przezroczyste obszary można
zaznaczać za pomocą opcji Odwróć.
Warstwy i maski
23
•
Aby przesunąć zawartość warstwy, zaznacz warstwę
lub warstwy, gdzie znajduje się zawartość, którą chcesz
przesunąć (na zakładce Warstwy), a następnie przeciągnij je
za pomocą narzędzia Przesunięcie, nie zaznaczając żadnego
obszaru (jeśli jakikolwiek obszar jest zaznaczony, naciśnij
klawisze Ctrl+D, aby anulować zaznaczenie).
•
Aby wyrównać zawartość warstw, zaznacz warstwę lub
warstwy (w sposób opisany powyżej), a następnie wybierz z
menu Warstwy polecenie Wyrównanie i wybierz jedną z
opcji z podmenu.
•
Aby rozmieścić zawartość warstw, zaznacz warstwę lub
warstwy (w sposób opisany powyżej), a następnie wybierz z
menu Warstwy polecenie Rozmieść i wybierz jedną z opcji
z podmenu.
24
Warstwy i maski
Korzystanie z grup warstw
W celu lepszego zarządzania i wydajności pracy, można
umieszczać wybrane warstwy w grupach. Jest wiele powodów,
dlaczego warto używać grup w połączeniu z warstwami. Oto kilka
z nich...
•
Tworzenie grupy zawierającej powiązane ze sobą warstwy,
np. wszystkie warstwy służące do retuszowania fotografii.
•
Łączenie warstw, które składają się na element fotografii, np.
przedmioty znajdujące się na plaży.
•
Stosowanie maski i sposobów mieszania tylko na wybranych
warstwach — tych umieszczonych w grupie.
•
Grupowe stosowanie zmian, które w innym wypadku trzeba
by stosować na każdej warstwie — znacząco przyśpiesza to
pracę.
W rzeczywistości grupa to po prostu kolejna warstwa, która może
przechowywać w sobie inne warstwy. Dlatego też grupa może
mieć własny tryb mieszania, krycie i zakresy miesza — tak jak
warstwa. Grupę można również scalać, uwidaczniać i ukrywać, a
nawet umieszczać w innej grupie.
Tworzenie grupy warstw
1.
W zakładce Warstwa wybierz warstwę, która posłuży do
ustalenia pozycji grupy warstw w stosie.
2.
Kliknij przycisk
3.
W oknie dialogowym wpisz nazwę grupy, tryb mieszania,
krycie oraz zakres mieszania.
4.
Kliknij przycisk OK.
Nowa grupa warstw.
Warstwy i maski
25
Dodawanie warstw do grupy warstw
•
Wybierz warstwy, które chcesz dodać do grupy i przeciągnij
je na pole z nazwą grupy (czerwona linia wskaże miejsce, w
którym trzeba umieścić warstwy). Warstwy pojawią się pod
grupą.
Usuwanie warstw
•
Aby usunąć warstwę, przeciągnij ją z grupy na obszar w
zakładce Warstwy znajdujący się poza nią. Jeśli chcesz
usunąć wszystkie warstwy, skorzystaj z polecenia Rozwiąż
grupę warstw znajdującego się w menu Warstwy.
Kontrola mieszania wewnątrz grupy warstw
Warstwy znajdujące się w grupach automatycznie przenikają się
wzajemnie, tak jakby nie były zgrupowane. Dzieje się tak, gdyż
automatycznie przy tworzeniu grupy stosuje się tryb mieszania
Efekt częściowego przenikania.
Warstwy w grupie zachowują się tak, jakby nie były zgrupowane i
mieszają się z niższymi, niezgrupowanymi warstwami. Jest to
szczególnie przydatne w przypadku występowania w grupie jednej
lub kilku warstw dopasowań, które są aktywne i wpływają na
wszystkie warstwy znajdujące się pod nimi (a nie są "chronione"
ustawieniem trybu mieszania Zwykły).
Używanie trybów mieszania
Tryby mieszania można uznać za różne sposoby łączenia pikseli
w celu utworzenia koloru. W programie PhotoPlus napotkasz tryby
mieszania w kilku kontekstach:
•
Jako właściwość niektórych narzędzi. Od trybu mieszania
zależy, co stanie się po nałożeniu nowego koloru na warstwę,
która zawiera inne kolory. Zauważ, że po nałożeniu farby na
jakiś obszar, zmienia się kolor pikseli. Jednak zmiana trybu
mieszania nie zmieni nałożonych już pociągnięć pędzlem.
26
Warstwy i maski
Tryby Z tyłu oraz Wyczyść dostępne są wyłącznie dla
narzędzi, a nie dla warstw.
Tryb mieszania Efekt częściowego przenikania jest natomiast
dostępny wyłącznie dla grup warstw. Umożliwia on mieszanie
na zasadzie bezpośredniego przejścia — warstwy w grupie
zachowują się tak, jakby nie były zgrupowane, i mieszają się z
niższymi, niezgrupowanymi warstwami. Zobacz sekcję Grupy
warstw — mieszanie.
•
Jako właściwość warstwy, tryb mieszania wpływa na
łączenie się piksela znajdującego się na tej warstwie z
pikselami umieszczonymi na warstwie niższej. (Warstwa tła
nie ma możliwości mieszania się, gdyż nie znajdują się pod
nią żadne warstwy). Zmiana trybu mieszania nie musi
wpływać na piksele już znajdujące się na warstwie. Dzięki
temu można tworzyć różne efekty, łącząc różne tryby
mieszania i scalając warstwy po osiągnięciu pożądanych
rezultatów.
•
Jako właściwość niektórych efektów warstwy 3D tryb
mieszania jest tylko jednym z wielu ustawień wpływających
na zmianę pikseli po nałożeniu na nie wybranego efektu.
Efekty te można edytować i nie wpływają na faktyczne
wartości pikseli, tak samo jak tryb mieszania efektu nie
wpływa na ustawienia trybu mieszania warstwy.
Aby zobaczyć konkretne tryby mieszania, wyszukaj hasło „tryby
mieszania” w pomocy programu PhotoPlus.
Ustawienie Krycie narzędzia lub warstwy oddziałuje wraz trybem
mieszania, skutkując powstawaniem różnych rezultatów. Aby
uzyskać szczegółowe informacje, zobacz temat Dopasowanie
krycia/przezroczystości na s. 30.
Ustawianie trybu mieszania
•
Wybierz narzędzie i kliknij listę rozwijaną (domyślnie
wyświetla się tryb Zwykły) umieszczoną na pasku narzędzi
kontekstowych.
Warstwy i maski
27
Ustawianie trybu mieszania zwykłej warstwy
•
Wybierz warstwę i tryb mieszania z listy rozwijanej.
Podczas operacji mieszania można również dołączać i wykluczać
tony i kolory, korzystając z funkcji zakresy mieszania. Aby
uzyskać szczegółowe informacje, zapoznaj się z sekcją pomocy
programu PhotoPlus pod tytułem .
Używanie zakresów mieszania
Tryb mieszania może być powiązany z narzędziem lub warstwą,
umożliwiając tworzenie efektów barwnych wynikających z
nakładania się na siebie warstw. Zakresy mieszania — to bardziej
zaawansowana funkcja mieszania, dzięki której można wyznaczyć
zakres kolorów na warstwie, który zostanie zmieszany z warstwą
znajdującą się poniżej. Część kolorów zostanie zmieszana, reszta
nie.
Tak jak tryby mieszania, zakresy mieszania tworzy się i
modyfikuje w oknie dialogowym Właściwości warstwy.
28
Warstwy i maski
Zakres mieszania można ustawiać dla kanałów: czerwonego,
zielonego, niebieskiego oraz dla odcieni szarości. Wyższa warstwa
(Warstwa bieżąca ) i Warstwa pod spodem mogą mieć
przypisaną wartość od 0\0 do 255\255 opisującą wartości kolorów i
tonów. Pary wartości (np. 70\70 lub 255\255) określa się,
przesuwając trójkątne suwaki do wybranej wartości.
W powyższym przykładzie odcienie szarości o wartości niższej niż
70 nie będą uwzględnione przy mieszaniu. Oznacza to, że
wykorzystany zostanie kolor znajdujący się pod pikselami warstwy
(gdyż nie następuje mieszanie).
Aby zastosować zakres mieszania:
1.
Otwórz obraz zawierający więcej niż jedną warstwę.
2.
Przejdź do zakładki Warstwy. Wyznacz dwie warstwy,
których kolory chcesz zmieszać z wykorzystaniem mieszania
zakresów.
3.
Dwukrotnie kliknij górną warstwę.
4.
W polu Zakresy mieszania wybierz kanał koloru, korzystając
z listy rozwijanej Kanał. Wybierz szary, czerwony, zielony
lub niebieski.
5.
W oknie wyboru Warstwa bieżąca przeciągnij dolny lub
górny suwak w lewo lub prawo, aby wyznaczyć granice
zakresu mieszania. Przeciągnij oba suwaki, aby ograniczyć
górne i dolne zakresy.
6.
Powtórz czynności na Warstwie pod spodem.
7.
Kliknij przycisk OK, aby zastosować efekt.
Przytrzymanie klawisza Alt umożliwi gładkie wyznaczanie granicy
poprzez podzielenie trójkątów na dwa niezależne wskaźniki. Im
większa różnica w wartości pomiędzy nimi, tym gładsze przejście.
Warstwy i maski
29
Mieszanie kanałów pomiędzy obrazami
Okno dialogowe Obliczenia umożliwia mieszanie informacji o
kanałach i warstwach obrazu źródłowego z kanałami aktywnego
lub docelowego obrazu.
Aby obraz mógł zostać użyty jako źródło, jego wymiary w
pikselach muszą być dokładnie takie same jak docelowego
obrazu. W przeciwnym razie nie będzie można wybrać
źródłowego obrazu w oknie dialogowym.
Aby zmieszać jeden kanał obrazu z innym:
1.
Otwórz obraz źródłowy i docelowy.
2.
Zaznacz docelowy obraz, aby stał się aktywny, a następnie
zaznacz jedną z warstw, aby na niej operować.
3.
Kliknij polecenie Obliczenia... w menu Obraz.
4.
W oknie dialogowym wybierz z listy otwartych obrazów
obraz Źródło. Wybierz opcje Warstwa i Kanał z
odpowiednich list dotyczących źródła. Można wybrać sumę
kanałów RGB lub kanały pojedynczych kolorów
czerwonego, zielonego lub niebieskiego.
5.
(Opcjonalnie) Możesz zaznaczyć pole wyboru Odwróć, aby
w obliczeniach został użyty negatyw informacji o kanale
źródłowym.
6.
Wybierz Kanał docelowego obrazu. Jeśli chcesz scalić
kanały RGB w jeden kanał, program PhotoPlus sensownie
użyje tylko informacji o skali szarości ze źródłowego obrazu.
7.
W celu zmieszania określ Tryb i Krycie mieszania. Jeśli
zaznaczysz pole wyboru Zachowaj przezroczystość,
obszary przezroczyste docelowego kanału nie zostaną
zmieszane. W przeciwnym razie każdy piksel w kanale
zostanie tak samo potraktowany.
30
Warstwy i maski
W oknie dialogowym Obliczenia są dostępne dwa tryby
mieszania, które można wybrać z listy rozwijanej Tryb. Tryb
Dodaj oznacza sumowanie wartości pikseli z dwóch kanałów i
jest to dobra metoda łączenia nienakładających się na siebie
obrazów w dwóch kanałach. Dodawanie kanałów z
nakładającymi się pikselami rozjaśnia obraz, ze względu na to,
że wartości są bliższe 255 (czysta biel). Odejmij działa w
odwrotnym kierunku. Trybu odejmowania można użyć np. do
wypróbowania, czy dwa obrazy są identyczne, zabierając
kanał RGB jednego obrazu z kanału RGB innego obrazu.
8.
Aby zastosować mieszanie, kliknij przycisk OK.
Dostosowanie krycia/przezroczystości
Różnicowanie krycia to jakby oświetlanie siatkowego tła na scenie
teatru: zależnie od tego, jak światło na nie pada, może ono być
widoczne lub niewidoczne, albo w dowolnym stanie pośrednim. W
pełni kryjące piksele wnoszą w obraz pełną wartość swojego
koloru. W pełni przezroczyste piksele są niewidoczne: ich wkład w
obraz jest zerowy. Pośrednie piksele są nazywane
półprzezroczystymi.
Całkowicie kryjący tekst
(Krycie 100%)
Półprzezroczysty tekst
(Krycie 50%)
Krycie i przezroczystość opisują zasadniczo to samo (to jak „w
połowie pusty” i „w połowie pełny”). Oba te pojęcia opisują
wielkość wkładu koloru danego piksela w łączny kolor w tym
punkcie obrazu.
Krycie występuje głównie w dwóch następujących kontekstach:
Warstwy i maski
31
•
Jako właściwość pikseli nakładanych różnymi narzędziami
(m.in. Pędzel, Klonowanie, Gumka, Wypełnienie, Smuga,
QuickShape). Gdy malujesz na ekranie jednym z tych
narzędzi, nakładasz piksele, które są mniej lub bardziej
kryjące, zależnie od ustawienia krycia tego narzędzia.
Zauważ, że po nałożeniu farby na jakiś obszar, zmienia się
krycie pikseli w tym miejscu. Późniejsza zmiana ustawienia
krycia narzędzia nie ma już wpływu na wcześniej nałożone
pociągnięcia pędzlem!
•
Jako właściwość poszczególnych warstw standardowych
(na przykładzie powyżej). Ustawienie krycia warstwy
wpływa na wszystkie piksele na warstwie i sumuje się z
kryciem pojedynczych pikseli, które już się tam znajdują.
Ustawianie krycia narzędzia:
•
Wybierz narzędzie (np. pędzel) i na pasku narzędziowym
Kontekst bezpośrednio wpisz wartość procentową w polu
Krycie lub użyj suwaka (kliknij przycisk opcji strzałka w
prawo).
Ustawianie krycia warstwy:
•
Wybierz warstwę na zakładce Warstwy i zmodyfikuj
ustawienie Krycie u góry zakładki — wpisując wartość
procentową w polu Krycie lub używając suwaka (kliknij
przycisk opcji strzałka w prawo).
Odczytywanie wartości krycia pikseli na warstwie
aktywnej:
1.
Wybierz
narzędzie Próbnik kolorów na pasku
narzędziowym Narzędzia i przesuwaj je po obrazie.
2.
Na pasku podpowiedzi będzie wyświetlana wartość "O"
(Krycie).
Wartość ta jest przez cały czas aktualizowana, pokazując
32
Warstwy i maski
wartość krycia piksela, który w danej chwili znajduje się pod
kursorem.
Używanie map głębi
Mapy głębi umożliwiają dodanie niezwykłego trójwymiarowego
realizmu do zwykłych obrazów. Zwykły, „płaski” obraz jest
dwuwymiarowy. Można opisać w nim szerokość (X) i wysokość
(Y). Dodawanie mapy głębi do warstwy umożliwia dodanie
dodatkowego kanału, w którym przechowywane są informacje o
głębi (oś Z). To tak, jakby oryginalny obraz zyskał powierzchnię
ze szczytami i dolinami, które można w dowolny sposób
dostosowywać, zmieniając wygląd obrazu.
Obraz widoczny na przykładzie
powstał poprzez zamalowanie
zielonego tła rozmytym
pędzlem z białą farbą na mapie
głębi.
Zmiany na warstwie z „mapą”
powodują efekty wyżyn i nizin
na „powierzchni”. Przypomina
to użycie trójwymiarowego
pędzla!
Można również łączyć mapy głębi z predefiniowanymi efektami
3D znajdującymi się w zakładce Efekty błyskawiczne (trzeba ją
włączyć przez menu Okno>Zakładki Studio), aby tworzyć
fascynujące powierzchnie i tekstury. Wystarczy zaznaczyć
warstwę z mapą głębi i kliknąć miniaturkę w jednej z galerii
zakładki.
Warstwy i maski
Żywioły —
Burza ognia
Abstrakcja —
Plazma
33
Kamień —
Wypolerowany
kamień
Tworzenie mapy głębi
1.
Wybierz warstwę (bądź grupę) w zakładce Warstwy i kliknij
Dodaj warstwę Mapa głębi.
Pojawi się miniaturka mapy głębi po prawej stronie
miniaturki bitmapy. Mapa głębi jest wstępnie zaznaczona.
2.
Zacznij malować bezpośrednio na obrazie (w rzeczywistości
pokrywasz farbą lub wymazujesz ją z mapy głębi).
Pociągnięcia pędzlem tworzą ciekawe depresje i grzbiety,
które są widoczne dzięki automatycznie dodawanym efektom
oświetlenia 3D.
W zakładce Warstwy widoczne są pociągnięcia pędzlem na
miniaturce mapy głębi.
34
Warstwy i maski
W czasie pracy na warstwie można przełączać się pomiędzy
bitmapą, mapą głębi i (opcjonalnie) maską, klikając miniaturkę.
W przypadku warstwy wypełnionej zielonymi pikselami:
zaznaczona mapa głębi
zaznaczona bitmapa
Można również wyłączać, włączać i odejmować mapę głębi, aby
sprawdzić, jak bardzo zmienia obraz.
Wyłączanie i włączanie mapy głębi
•
Wciśnij klawisz Shift i kliknij miniaturkę
widoczną przy nazwie warstwy. Po wyłączeniu
mapy głębi na miniaturce pojawia się czerwony
znak „X”.
Usuwanie mapy głębi i anulowanie jej oddziaływania na
warstwie
•
Zaznacz miniaturkę mapy i kliknij przycisk
Usuń
znajdujący się w zakładce Warstwy. (Nie naciskaj klawisza
Delete).
Import mapy głębi
Innym sposobem dołączenia mapy głębi jest utworzenie
odpowiedniej bitmapy (lub pożyczenie z jakiegoś źródła) i
Warstwy i maski
35
wklejenie jej za pośrednictwem Schowka na istniejącą mapę głębi
w programie PhotoPlus (trzeba zaznaczyć miniaturkę mapy głębi).
Używanie masek
Maskowanie w programie takim jak PhotoPlus jest nieco bardziej
skomplikowane niż naklejanie na ekran taśmy maskującej!
Zasadniczo jednak chodzi o to samo: aby ukryć pewne fragmenty
obrazu — w tym przypadku zamieniając je na przezroczyste, czyli
niewidoczne. W tym celu tworzysz maskę na warstwie innej niż
Tło (warstwa Tło nie obsługuje przezroczystości).
Maskowanie można także zastosować do filtrów korekty i efektu,
aby odgraniczyć obszary (np. tło obrazu), do których filtr zostanie
zastosowany. (Zobacz Użycie masek filtrów na s. 68). Ponadto
można zastosować do korekt maskowanie filtrów oparte na
środowisku studia przez użycie narzędzia PhotoFix (zobacz s. 55).
36
Warstwy i maski
Tworzenie maski
Najpierw musisz utworzyć
maskę na danej warstwie.
Maska może być początkowo
przezroczysta (odsłaniająca całą
warstwę), kryjąca (zasłaniająca
całą warstwę), przezroczysta
wg gradientu (przeciwieństwo)
lub, jeśli jest tworzona z
zaznaczonego obszaru, trochę
taka i trochę taka (zasłaniając
lub odsłaniając tylko
zaznaczony obszar). Maska jest
wyświetlana jako miniaturka
maski.
Wybór zależy od tego, w jaki sposób chcesz operować na
zawartości warstwy. Przyciemniając fragmenty przezroczystej
maski, możesz selektywnie gasić piksele warstwy. Rozjaśniając
maskę kryjącą, możesz selektywnie odsłaniać piksele warstwy.
Aby utworzyć maskę:
1.
Zaznacz warstwę na zakładce Warstwy. To jest warstwa,
gdzie chcesz utworzyć maskę i w razie potrzeby zaznaczyć
pewne obszary.
2.
Następnie wykonaj jedną z poniższych czynności:
•
Kliknij przycisk
Dodaj maskę warstwy, aby
utworzyć maskę Odsłoń wszystko (lub Odsłoń
zaznaczenie, jeśli jest zaznaczony obszar). Jeśli klikając
przycisk przytrzymasz wciśnięty klawisz Alt, utworzysz
maskę Ukryj wszystko (lub Ukryj zaznaczenie).
lub
•
Wybierz polecenie Maska>Dodaj maskę z menu Warstwy,
a następnie jedną z następujących opcji z podmenu:
Warstwy i maski
37
• Odsłoń wszystko, aby uzyskać przezroczystą maskę na
całej warstwie,
• Ukryj wszystko, aby uzyskać kryjącą maskę na całej
warstwie,
• Odsłoń zaznaczenie, aby uzyskać kryjącą maskę z
przezroczystymi „otworami” w zaznaczonych obszarach,
• Ukryj zaznaczenie, aby uzyskać przezroczystą maskę z
kryjącymi „blokami” w zaznaczonych obszarach.
Na zakładce Warstwy zostanie wyświetlona miniaturka podglądu
maski, co stanowi potwierdzenie, że maska istnieje.
Działania na masce
Gdy maska zostanie utworzona, automatycznie jest uruchamiany
tryb edycji maski umożliwiający korzystanie z pełnej gamy
narzędzi do malowania, opcji zaznaczania, wypełnień lawinowych,
wypełnień gradientem i efektów, aby modyfikować wartości skali
szarości maski. Działania te skutkują zmianami krycia, co z kolei
zmienia wygląd pikseli na samej warstwie.
Na pasku tytułu okna obrazu jest napisane „Maska”, co oznacza,
że maska jest poddawana edycji. W trakcie edycji maski zakładka
Kolor działa w trybie Skala szarości, a po wyjściu z trybu edycji
maski wraca do poprzedniego ustawienia. Oznacza to, że
wszystko, co jest wklejane ze schowka do maski, jest
automatycznie przekształcane na skalę szarości.
Dopóki trwa edycja maski, widać tylko podgląd zmian na
warstwie.
W każdej chwili można zamknąć tryb edycji maski i bezpośrednio
zmodyfikować aktywną warstwę (lub dowolną inną część obrazu),
a następnie wznowić działania na masce.
38
Warstwy i maski
Aby edytować aktywną warstwę:
•
Kliknij miniaturkę warstwy znajdującą się na lewo od
miniaturki maski. Miniaturka zostanie wtedy otoczona białą
ramką.
Aby edytować maskę aktywnej warstwy:
•
Kliknij miniaturkę maski lub wybierz polecenie Edytuj
maskę z menu Warstwy.
W trybie edycji maski nie widzisz normalnie samej maski, lecz
skutki dokonywanych zmian na znajdującej się pod nią warstwie.
Jeśli została dodana maska Odsłoń wszystko, początkowo nie ma
żadnych oznak, że ona w ogóle istnieje (tzn. warstwa wygląda
dokładnie tak samo jak przedtem, zanim maska została dodana), co
może być nieco dezorientujące!
Czasami warto zmienić ustawienie na Wyświetl maskę, aby ukryć
warstwę i zobaczyć tylko maskę, w całej swojej krasie skali
szarości. Na przykład maska Odsłoń wszystko jest w trybie widoku
maski wyświetlana jako całkowicie biała — biel reprezentuje
czystą maskę niemającą żadnego wpływu na krycie pikseli
znajdującej się pod nią warstwy. Widok maski może być ponadto
przydatny na późniejszych etapach działań na masce, aby
lokalizować niewielkie obszary, które mogły umknąć uwadze.
Aby wyświetlić maskę aktywnej warstwy:
•
Kliknij miniaturkę podglądu maski, trzymając wciśnięty
klawisz Alt. Kliknij ponownie, trzymając wciśnięty klawisz
Alt, aby maska przestała być wyświetlana.
Warstwy i maski
39
Białe lub jasne fragmenty maski odsłaniają piksele warstwy
(sprawiają, że są bardziej kryjące). Czarne lub ciemne fragmenty
ukrywają piksele warstwy (sprawiają, że są bardziej
przezroczyste).
Maskę można wyłączyć, aby zobaczyć, jak wygląda warstwa bez
efektów maski. Wyłączenie maski to jednak nie to samo co
anulowanie trybu edycji maski — wpływa tylko na widok
warstwy, a nie płaszczyznę (czyli maskę lub warstwę), na której się
operuje.
Aby wyłączyć maskę aktywnej warstwy:
Kliknij miniaturkę podglądu maski, trzymając wciśnięty
klawisz Shift, lub kliknij ją prawym przyciskiem myszy
i wybierz polecenie Wyłącz maskę (lub wybierz z
menu polecenie Warstwy>Maska). (Jeśli ponownie
klikniesz, trzymając wciśnięty klawisz Shift, lub
usuniesz zaznaczenie opcji menu, maskowanie zostanie
włączone).
Miniaturka wyłączonej maski jest przekreślona
czerwonym znakiem X.
Jeśli chcesz precyzyjnie określić położenie maski lub warstwy
niezależnie od siebie, można je rozłączyć. Między miniaturkami
warstwy i maski na zakładce Warstwy znajduje się niewielki
przycisk łącza:
Jeśli klikniesz ten przycisk, rozłączysz warstwę i maskę i zostanie
on przekreślony czerwonym znakiem X (
);
połączenia/rozłączenia można dokonać także, klikając prawym
przyciskiem myszy miniaturkę podglądu maski. Następnie możesz
zaznaczyć miniaturkę warstwy lub maski i przeciągnąć warstwę
lub maskę po stronie. Gdy zmienisz położenie, kliknij przycisk,
aby ponownie połączyć maskę z warstwą.
40
Warstwy i maski
Maski i zaznaczone obszary
Znakomitym punktem wyjścia do maski może być zaznaczenie
obszaru, które umożliwia wyodrębnienie pewnych fragmentów z
aktywnej warstwy. Gdy obszar został zaznaczony, zmodyfikowany
i ukształtowany, można go z łatwością zamienić na maskę.
Tworzenie maski z zaznaczonego obszaru:
1.
Z menu Warstwy wybierz polecenie Maska>Dodaj maskę.
Pamiętaj, że nie możesz utworzyć maski na warstwie tła!
2.
Aby utworzyć maskę odsłaniającą zaznaczony obszar,
wybierz z podmenu polecenie Odsłoń zaznaczenie. Piksele
poza zaznaczonym obszarem będą w 100% zamaskowane.
lub
Aby utworzyć maskę zakrywającą zaznaczony obszar,
wybierz z podmenu polecenie Ukryj zaznaczenie. Piksele
poza zaznaczonym obszarem będą odsłonięte.
Ponadto można zaznaczyć fragment obrazu i na jego podstawie
utworzyć niestandardowy kształt pędzla, np. pędzel z teksturą lub
w specjalnym kształcie.
Analogicznie, można utworzyć zaznaczony obszar bezpośrednio z
maski. W uzyskanym zaznaczonym obszarze piksele, które są
jaśniejsze na masce (dają więcej krycia), stają się względnie
bardziej zaznaczone. Działa to podobnie jak w trybie Zamaluj
zaznaczenie (zobacz s. 102), w którym malowanie jaśniejszymi
tonami także nadaje „stopień zaznaczenia”.
Tworzenie zaznaczonego obszaru z maski:
•
Kliknij miniaturkę maski warstwy, trzymając wciśnięty
klawisz Ctrl, lub zaznacz miniaturkę podglądu maski i z
menu Zaznaczenie wybierz polecenie Utwórz z maski.
W uzyskanym zaznaczonym obszarze ciemniejsze fragmenty
maski staną się względnie mniej zaznaczone niż jaśniejsze, tzn.
będą bardziej odporne na zmiany.
4
Funkcje dopasowania
obrazów i efektów
42
Funkcje dopasowania obrazów i efektów
43
Omówienie: Korygowanie kolorów
obrazu
Program PhotoPlus zawiera szereg filtrów korygujących, które
można nałożyć na zaznaczony obszar lub aktywną warstwę
standardową. Zazwyczaj korekty te służą do eliminowania wad
oryginalnego obrazu.
Korektę można zastosować, korzystając z poniższych metod:
•
Jako warstwę Dopasowania za pośrednictwem zakładki
Dopasowania (Metoda bezpieczna).
•
Za pośrednictwem środowiska PhotoFix, służącego
jednoczesnemu wprowadzaniu wielu korekt. (Metoda
bezpieczna).
•
Za pośrednictwem okna dialogowego Obraz>Dopasuj na
warstwie filtra. (Metoda bezpieczna).
•
Za pośrednictwem okna dialogowego Obraz>Dopasuj na
standardowej warstwie. (Metoda zmieniająca obraz).
Poszczególne korekty obrazu dostępne w programie PhotoPlus są
opisane poniżej.
•
Poziomy: Wykres histogramu wartości jasności obrazu, za
pomocą którego można skorygować zakres tonalny przez
przesunięcie wartości ciemnych, jasnych i gamma.
•
Krzywe: Wykres liniowy wartości jasności obrazu, który
umożliwia dostrojenie zakresu tonalnego poprzez
przesuwanie punktów krzywej.
•
Jasność/Kontrast: Jasność odnosi się do ogólnego
rozjaśnienia lub zaciemnienia; natomiast kontrast opisuje
zakres tonalny, czyli rozrzut między najjaśniejszymi i
najciemniejszymi wartościami.
44
•
Cienie/Podświetlenia/Półcienie: Sterowanie zakresem cieni,
podświetleń i kontrastu obrazu.
•
Barwa/Nasycenie/Jasność: Barwa oznacza tintę koloru,
czyli w powszechnym odczuciu kolory tęczy lub widma z
przypisanymi nazwami, jak „błękit” lub „karmazyn”.
Nasycenie opisuje czystość koloru — całkowicie
nienasycony obraz zawiera tylko szarości. Jasność jest tym
co intuicyjnie rozumiemy jako względną ciemność lub
jasność na skali zaczynającej się od pełnej czerni i kończącej
się na pełnej bieli.
•
Kolorowanie: Możliwość pokolorowania obrazu przy użyciu
ustawień barwy, nasycenia i jasności.
•
Jaskrawość: Wzmocnienie słabszych kolorów obrazu bez
większych modyfikacji kolorów o silniejszym nasyceniu.
•
Balans kolorów: Możliwość skorygowania balansu tonów i
barw w celu ogólnego ulepszenia kolorów obrazu.
•
Zastąp kolor: Oznaczenie zakresu lub zakresów pełnego
spektrum kolorów, które wymagają skorygowania w obrazie,
a następnie zastosowanie zmian barwy, nasycenia i jasności
tylko do tych regionów kolorów (nie należy tego mylić z
prostszym narzędziem Zastępowanie kolorów).
•
Kolor selektywny: Tworzenie efektów poprzez dodanie lub
odjęcie pewnego procentu tuszu niebiesko-zielonego,
karmazynowego, żółtego lub czarnego.
•
Mieszanie kanałów modyfikuje jeden kanał koloru poprzez
użycie mieszaniny bieżących kanałów koloru.
•
Mapa gradientu: Możliwość zmiany przypisania informacji
o jasności obrazu (w skali szarości) do wybranego gradientu.
Ta funkcja zastępuje piksele o danej jasności w oryginalnym
obrazie odpowiednią wartością koloru z widma gradientu.
45
•
Filtr obiektywu: Ocieplenie lub ochłodzenie zdjęć przez
korektę balansu koloru. Jest to cyfrowy odpowiednik
przykręcenia filtra do obiektywu aparatu.
•
Klisza czarno-biała: Służy do konwersji skali szarości z
możliwością sterowania danymi wejściowymi kanału
źródłowego.
•
Próg: Renderowanie monochromatyczne (czarno-białe).
Umożliwia wyznaczenie progu, czyli wartości jasności lub
szarości, powyżej której kolory są odwracane.
•
Wyrównaj: Równomierny rozkład poziomów jasności
między istniejącą wartością dolną (najciemniejsze piksele) i
górną (najjaśniejsze).
•
Negatyw: Uzyskanie efektu negatywu zdjęcia poprzez
odwrócenie kolorów.
•
Przejrzystość: Możliwość wyostrzenia zdjęć przez użycie
lokalnego kontrastu.
•
Posteryzuj: Wytworzenie efektu specjalnego przez
zmniejszenie liczby kolorów obrazu.
Menu Obraz programu PhotoPlus oferuje różne funkcje
umożliwiające automatyczne poprawianie wartości
cienia/podświetlenia, których można użyć zamiast ręcznego
korygowania zakresu tonalnego w sposób opisany powyżej.
Funkcje Dopasuj>Auto-poziomy i Dopasuj>Auto-kontrast
mogą od razu załatwić sprawę; jeśli to się nie uda, można użyć
poleceń Dopasuj>Poziomy... i
Dopasuj>Cienie/Podświetlenia/Półcienie.... (Więcej informacji
można znaleźć w Pomocy programu PhotoPlus).
Na zakładce Histogram są wyświetlane statystyki i wartości
koloru obrazu, które ułatwiają dokonanie oceny, jakiego
rodzaju korekty obrazu mogą być potrzebne.
46
Używanie warstw dopasowania
Warstwy dopasowania umożliwiają eksperymentalne i
bezpieczne stosowanie dopasowań obrazu.
Warstwę dopasowania tworzy się, wybierając dopasowane z
zakładki Dopasowania. Tak, jak sugeruje nazwa, warstwa
dopasowania jest traktowana jako warstwa i po utworzeniu pojawi
się w zakładce Warstwy.
W zakładce Dopasowania znajdują się umieszczone na liście
wszystkie dostępne dopasowania. Dla konkretnego dopasowania
wyświetlany jest panel Ustawienia (a także dla wszystkich
zaznaczonych dopasowań widocznych w zakładce Warstwy).
W przeciwieństwie do innych
rodzajów warstw w warstwie
dopasowania nie są
przechowywane informacje
pod postacią bitmapy obrazu,
tekstów lub kształtów. Służy
ona do stosowania dopasowań
na wszystkich warstwach,
które się pod nią znajdują
(można jednak ograniczyć jej
działanie do warstwy
znajdującej się niżej poprzez
użycie grup lub przycinania).
Warstwa to po prostu miejsce, w którym znajdują się ustawienia i
właściwości dopasowań.
Zmień pozycję warstwy dopasowań na liście warstw, aby
dokładnie określić, na które warstwy wpływa.
Warstwa dopasowań umożliwia poprawianie ustawień w dowolnej
chwili, bez konieczności przerywania pracy nad edycją obrazu.
Jeśli uznasz, że jakieś dopasowanie nie jest potrzebne, możesz je
po prostu usunąć.
47
Są dostępne następujące dopasowania:
•
Poziomy: dopasowuje kontrast i zakres tonalny, przesuwając
wartości cieni, podświetleń i półcieni.
•
Krzywe: dostosowuje poziom jasności (luminacji) obrazu
lub kanału koloru, korzystając z wykresu.
•
Balans kolorów: dopasowuje kolory obrazu, zmieniając
balans tonów i barw.
•
Jasność/Kontrast: zmienia jasność lub kontrast.
•
Barwa/Nasycenie/Jasność (HSL): zmienia wartości barwy,
nasycenia i jasności.
•
Kolorowanie: zmienia wartości barwy, nasycenia lub
jasności, aby pokolorować obraz.
•
Jaskrawość: poprawia nasycenie słabych kolorów
(jednocześnie ograniczając nasycenie mocniejszych).
•
Kolor selektywny: dodaje lub odejmuje pewien procent
tuszu niebiesko-zielonego, karmazynowego, żółtego lub
czarnego.
•
Mieszanie kanałów: modyfikuje jeden kanał koloru,
korzystając z funkcji mieszania pozostałych kanałów
kolorów.
•
Mapa gradientu: mapuje informacje o jasności obrazu (w
skali szarości) do wybranego gradientu.
•
Filtr obiektywu: stosuje kolorowy filtr do ocieplenia (lub
ochłodzenia) obrazu.
•
Klisza czarno-biała: inteligentnie konwertuje kolorowy
obraz na obraz czarno-biały.
48
•
Filtr progu: tworzy obraz monochromatyczny (czarnobiały).
•
Posteryzuj: stosuje efekt Posteryzacja, zmniejszając liczbę
poziomów tonalnych.
•
Negatyw: odwraca kolory, zastępując wartość każdego z
nich wartością przeciwną.
Więcej informacji o dopasowaniach znajdziesz w pomocy
programu PhotoPlus — kliknij zakładkę Zawartość i otwórz sekcję
„Funkcje dopasowania obrazów”.
Tworzenie warstwy dopasowania
1.
Wybierz dopasowanie z zakładki Dopasowania. Możesz
wybrać domyślne dopasowanie lub wstępnie przygotowane
ustawienie, rozwijając wpis konkretnego dopasowania
(kliknij
).
2.
Dopasowanie pojawi się w zakładce Warstwy ponad aktywną
warstwą. Dopasowanie zostanie zastosowane na wszystkich
znajdujących się pod nim warstwach.
3.
W zakładce Dopasowania możesz zmienić zgodnie z
potrzebą ustawienia warstwy dopasowania.
49
Tak samo jak w przypadku
pozostałych typów warstw
(standardowa, tekstowa, kształtu,
filtra, lecz nie tła) można
zastosować na niej maskę.
Domyślnie miniaturka maski
widoczna jest na warstwie
dopasowania. Kliknij, aby dodać
maskę do warstwy dopasowania.
(Zobacz sekcję Używanie masek).
Zapisanie warstwy dopasowania jako ustawienia
predefiniowanego
1.
Wybierz i zmodyfikuj warstwę dopasowania widoczną w
zakładce Dopasowania.
2.
Kliknij Dodaj ustawienie predefiniowane
3.
W oknie dialogowym podaj nazwę własnego ustawienia
warstwy dopasowania, a następnie kliknij przycisk OK.
.
Własne dopasowania pojawią się na liście w zakładce dopasowań
pod konkretnym typem dopasowania.
Modyfikacja warstwy dopasowania
1.
Kliknij nazwę warstwy dopasowania w zakładce Warstwy.
2.
Wybierz i zmodyfikuj ustawienia warstwy dopasowania
widocznej w zakładce Dopasowania.
Ukrywanie/wyświetlanie warstwy dopasowania
•
Warstwy.
Kliknij Wyświetl/ukryj zakładkę w zakładce
50
Usuwanie warstwy dopasowania
•
W zakładce Warstwa: wybierz warstwę dopasowania i kliknij
Usuń warstwę.
LUB
•
W zakładce Dopasowania: jeśli widoczne są ustawienia
Usuń warstwę. Powoduje to
dopasowań, kliknij
usunięcie wybranej warstwy dopasowania. Uważaj, aby
przypadkiem nie kliknąć kilkakrotnie, co mogłoby
spowodować usunięcie innych warstw.
Resetowanie warstwy dopasowania
1.
Kliknij nazwę warstwy dopasowania w zakładce Warstwy.
2.
Wybierz z zakładki Dopasowania polecenie Przywróć
ustawienia domyślne
.
Przycinanie warstw dopasowania
Przycinanie umożliwia ograniczenie wpływu warstwy
dopasowania. Dzięki temu wpływa ona tylko na pierwszą
warstwę umieszczoną pod nią, a nie wszystkie pozostałe.
Przycinanie warstwy dopasowania
•
Kliknij polecenie
Przytnij do warstwy poniżej na
wybranej warstwie dopasowania (w zakładce Dopasowania).
LUB
Kliknij prawym przyciskiem warstwę dopasowania w
zakładce Warstwy i wybierz tę samą opcję.
51
Na warstwie dopasowania pojawi się wycięcie informujące o
przycięciu jej do warstwy poniżej.
Cofanie przycięcia warstwy
•
W zakładce Dopasowania kliknij opcję
warstwy poniżej.
Przytnij do
Dodatkową korzyścią z przycinania jest możliwość użycia masek
na niższej warstwie. Dzięki temu warstwy dopasowania powyżej
warstwy z maską będą przycięte. Nie trzeba tworzyć maski na
każdej warstwie dopasowania.
Retuszowanie
Na pasku narzędzi Narzędzia znajdują się łatwe w użyciu
narzędzia wrażliwe na nacisk, które przydają się na różnych
etapach obróbki zdjęcia. Można ich używać na warstwach tła i
standardowych, lecz nie na warstwie tekstowej lub warstwie
kształtu.
Narzędzia dostępne w menu wysuwanym
retuszowania:
Narzędzia do
Czerwone oczy — służy do usuwania efektu
„czerwonych oczu”, który często pojawia się na kolorowych
fotografiach.
Smużenie — służy do przeciągania koloru po obrazie w
kierunku ruchu pędzla.
Rozmycie — służy do zmniejszania kontrastu obszaru
pod pędzlem, zmiękczając krawędzie bez rozmywania
kolorów.
52
Wyostrzanie — służy do zwiększania kontrastu obszaru
pod pędzlem, poprawiając ostrość.
Rozjaśnianie — służy do rozjaśniania obszaru.
Ściemnianie — służy do ściemniania obszaru.
Gąbka — służy do zwiększania lub zmniejszania
nasycenia kolorów pod pędzlem.
Zastąp kolor — służy do zastępowania jednego koloru
innym.
Narzędzia dostępne w menu wysuwanym
znajdują się:
Usuwanie plam
Usuwanie plam — służy do inteligentnego
zamalowywania przebarwień skórnych.
Usuwanie rys — służy do wypełniania niewielkich
przerw w obrazie.
Łatka — służy do zamalowywania wybranych
obszarów.
Prostowanie fotografii
Jako narzędzie do dopasowywania obrazu Prostowanie może być
wykorzystywane do poziomego wyrównywania przekrzywionego
obrazu (np. zeskanowanego zdjęcia, które nie było dobrze ułożone
w skanerze). Użyj tego narzędzia, aby wyznaczyć nowy horyzont
w obrazie, a obraz automatycznie się obróci.
Przed
(linia horyzontu wyznaczona
przeciągnięciem)
53
Po
Prostować można przy użyciu dwóch metod: Bezpośrednio na
obrazie (poniżej) lub za pośrednictwem środowiska PhotoFix
(zobacz s. 55).
Prostowanie (za pośrednictwem narzędzia Prostowanie)
1.
Wybierz narzędzie
Prostowanie z menu wysuwanego
Narzędzia do kadrowania umieszczonego na pasku
narzędzi Narzędzia.
2.
Na pasku narzędzi kontekstowych wybierz opcję z listy
rozwijanej Obszar roboczy. Tutaj można zobaczyć, jak
będzie wyglądać wyprostowany obraz:
•
Kadrowanie — kadruje i dopasowuje wyprostowany
obraz w taki sposób, aby wyświetlał się na
największym możliwym obszarze roboczym bez
żadnych ramek.
•
Rozszerz, aby zmieścić — zwiększa rozmiar obszaru
roboczego tak, aby zmieścił się cały wyprostowany
obraz. Obszar ramki zostaje wypełniony bieżącym
kolorem tła.
54
•
Rozmiar oryginalny — wyświetla wyprostowany
obraz w oryginalnym obszarze roboczym. Obszar
ramki zostaje wypełniony bieżącym kolorem tła.
Chcąc wyprostować obraz, poszukaj na nim prostej linii, która
posłuży do ustalenia nowej linii horyzontu (np. morski
horyzont).
3.
Opcjonalnie: usuń zaznaczenie pola Obróć wszystkie
warstwy, aby zmiany były wprowadzone tylko do aktywnej
warstwy. W przeciwnym wypadku wszystkie warstwy
zostaną obrócone.
4.
Za pomocą kursora prostowania przeciągnij poziomą linię
wzdłuż obrazu (jej długość nie ma znaczenia), a następnie
zwolnij przycisk myszy. Obraz zostanie wyrównany wzdłuż
nowej linii.
55
Używanie narzędzia PhotoFix
PhotoFix stanowi w programie
PhotoPlus osobne środowisko
dopasowywania zdjęć, które upraszcza
często zbyt skomplikowany proces
korygowania obrazu. Główne funkcje
środowiska studia są następujące:
•
Filtry dopasowujące
Umożliwiają stosowanie filtrów
tonalnych, kolorowych,
wyostrzających i obiektywowych.
•
Filtry retuszujące
Umożliwiają stosowanie korekcji
efektu czerwonych oczu,
usuwanie skaz, prostowanie
i kadrowanie.
•
Działanie nieniszczące
Wszystkie filtry są stosowane bez
wpływu na oryginalny obraz
(ponieważ automatycznie
dodawana jest warstwa filtra)
i można je edytować w dowolnym
momencie.
•
Rozbudowane połączenia filtrów
Tworzenie kombinacji filtrów dopasowujących
oraz zapisywanie ich w postaci procesów pracy.
•
Selektywne maskowanie
Użycie masek umożliwia stosowanie filtrów tylko do
wybranych obszarów.
•
Zapisywanie ulubionych i zarządzanie nimi
Kombinacje filtrów można zapisać w wygodnej zakładce
Ulubione.
56
Elementy sterujące widokiem
Umożliwiają porównanie podglądu przed zastosowaniem i po
zastosowaniu filtra — dostępne są tryby sąsiadujących ekranów
i podzielonego ekranu (poziomo i pionowo). Kontrolki
panoramowania i powiększania umożliwiają poruszanie się po
obrazie.
Aby uruchomić narzędzie PhotoFix:
•
Na pasku narzędzi
PhotoFix.
Studio fotografii kliknij przycisk
Omówienie dopasowań
Dopasowania są dostępne na prawo od głównego okna w sekcji
Filtry. Skrócone omówienie wszystkich dopasowań zawartych w
narzędziu PhotoFix, z których niektóre są funkcjami tego
narzędzia, a niektóre są dostępne jako filtry, jest przedstawione
poniżej.
Narzędzia do retuszowania
•
Czerwone oczy
Usuwa brzydki efekt czerwonych oczu — często
występujący w przypadku korzystania z lampy błyskowej
podczas fotografowania.
•
Usuwanie skaz
Usuwa ze skóry plamy i inne skazy.
•
Kadrowanie
Zachowuje tę część obrazu, która zostanie wydrukowana, a
odrzuca resztę. Bardzo przydaje się do drukowania zdjęć,
które następnie są wkładane do ramek. Opcjonalnie można
zaznaczyć kadr dowolnej wielkości.
•
Prostowanie
Wyprostowuje lekko lub mocno przekrzywione zdjęcia,
57
dostosowując horyzont zdjęcia, a następnie poddając je
automatycznemu kadrowaniu.
Aby uzyskać szczegółowe informacje, skorzystaj z pomocy
narzędzia PhotoFix.
Filtry
•
Balans bieli
„Ochłodzenie” lub „ocieplenie” zdjęcia przez wybór jednego
z predefiniowanych ustawień oświetlenia lub dostosowanie
kombinacji temperatury/tinty.
•
Oświetlenie
Proste dopasowania ekspozycji, jasności, kontrastu, cieni i
podświetleń zdjęcia.
•
Krzywe
Poprawianie zakresu tonalnego zdjęcia, czyli regionów
cienia, półcienia i podświetlenia, oraz sterowanie
poszczególnymi składowymi koloru.
•
HSL
Niezależna regulacja barwy, nasycenia i jasności zdjęcia.
•
Klisza czarno-biała
Inteligentne nałożenie skali szarości przez zróżnicowanie
odcieni szarości kolorów czerwonego, zielonego lub
niebieskiego oryginału zdjęcia. Ponadto są nakładane tinty
koloru.
•
Aberracja chromatyczna
Zredukowanie otoczek czerwono-niebieskozielonych lub
niebiesko-żółtych z brzegów obiektu.
•
Zniekształcenia obiektywu
Usuwanie winietowania i zniekształcenia poduszkowatego
występującego w przypadku fotografowania prostokątnych
obiektów z małej odległości.
58
•
Winietowanie obiektywu
Usuwa przyciemnienie z rogów zdjęcia.
•
Maska wyostrzająca
Wyostrza obraz na brzegach — świetnie nadaje się do
poprawienia jakości obrazu po dokonaniu innych korekt.
Niektóre dopasowania można stosować z pominięciem menu
Efekty.
Aby zastosować dopasowanie (z predefiniowanych
ustawień dostępnych w zakładce Ulubione):
1.
Otwórz zakładkę Ulubione i przewiń ją, aby przejrzeć
poszczególne kategorie dopasowań; wybierz predefiniowane
ustawienie lub niestandardową miniaturkę.
2.
Po zastosowaniu warstwa obrazu jest automatycznie zamieniana
na bezpieczną warstwę filtra, a dopasowanie narzędzia PhotoFix
znajduje się pod wpisem filtra warstwy.
Aby zastosować dopasowanie (przy użyciu ustawień
niestandardowych):
1.
Przejrzyj dostępne dopasowania w sekcji Filtry, a następnie
, aby rozwinąć dopasowanie, które
kliknij filtr Rozwiń
chcesz zastosować.
2.
Zmodyfikuj je przy użyciu suwaków, pól wyboru, wykresów
lub menu rozwijanych (można też wpisywać wartości
bezwzględne tam, gdzie są dostępne pola tekstowe). Obraz w
oknie podglądu zostanie automatycznie skorygowany
zgodnie z nowymi ustawieniami.
Po zmianie ustawienia zauważysz, że został uaktywniony
filtr dopasowujący, czyli opcja
została wyszarzona (
3.
59
Włącz/wyłącz filtr
).
Kliknij przycisk OK. Zostanie utworzona warstwa filtra (jak
w powyższym przykładzie).
Aby zresetować (i wyłączyć) zmodyfikowane
dopasowanie:
•
Kliknij przycisk
Resetuj ustawienia w prawym górnym
rogu panelu dopasowania.
Edycja dopasowań narzędzia PhotoFix
•
Dwukrotnie kliknij wpis PhotoFix na warstwie filtra.
Uruchomi się narzędzie PhotoFix z wcześniej
wprowadzonymi dopasowaniami.
Używanie masek narzędzia PhotoFix
Maski w narzędziu PhotoFix działają tak samo jak maski warstw
(zobacz s. 15). Jednak w narzędziu PhotoFix maskowanie służy do
nakładania filtrów dopasowujących na wybrane „zamalowane”
regiony obrazu lub do ochrony zamalowanych regionów przed
zmianami. Zamalowywanie służy wyłącznie do tworzenia masek
PhotoFix.
Każda nowa maska składa się z wybranego regionu maski oraz
zestawu dopasowań nakładanych na tę maskę. Dopasowania
związane z daną maską można później zmienić.
W pierwszym z poniższych przykładów włosy modelki zostały
zamaskowane przez zamalowanie, co pozwala na dopasowanie
balansu bieli tylko w zamalowanym regionie. Dla odmiany w
drugim przykładzie zamalowano niebo, aby uchronić je przed
maskowaniem, co pozwoli na dopasowanie poziomów światła
kamiennych filarów mostu Tower.
60
W narzędziu PhotoFix umożliwiają to dwa tryby maski — tryb
Zaznaczenie i tryb Ochrona. Rozpoczynając maskowanie, musisz
zdecydować, z jakiego trybu chcesz korzystać.
Aby zastosować maskę:
Utwórz maskę na głównym pasku
1.
Kliknij przycisk
narzędzi.
2.
W panelu Pędzel maski wybierz narzędzie
regiony.
3.
Dopasuj ustawienia do swoich wymagań. Możesz na
przykład dopasować rozmiar pędzla, aby zamalowywać
większe lub mniejsze obszary.
4.
Wybierz jedną z następujących opcji z menu rozwijanego
Tryb:
Dodaj
61
•
Zaznaczenie: Wybierz tę opcję, jeśli chcesz nałożyć
filtr tylko na zamalowane obszary. Jest to ustawienie
domyślne.
•
Ochrona: Wybierz tę opcję, jeśli chcesz nałożyć filtr
na wszystkie inne obszary z wyjątkiem zamalowanego.
5.
Zamaluj maskowane obszary kursorem pędzla (zaznaczone
obszary są zamalowywane na zielono, a chronione — na
czerwono).
6.
Kliknij przycisk
7.
Zastosuj dopasowania w sposób opisany powyżej, aby
wprowadzić zmiany w zamaskowanych regionach.
Akceptuj.
Dodawanie wielu masek
Dotychczas sprawdzaliśmy, jak nałożyć pojedynczą maskę na
obraz. Jednak narzędzie PhotoFix umożliwia utworzenie wielu
masek, z których każda może być powiązana z innym zestawem
dopasowań. W ten sposób można utworzyć patchwork
zamaskowanych regionów, aby nakładać korekty obrazu w sposób
bezwzględny i selektywny.
Aby zastosować dodatkowe maski:
1.
W narzędziu PhotoFix kliknij strzałkę w dół w nagłówku
Filtry.
62
2.
Z listy rozwijanej wybierz opcję Nowy...
3.
W panelu Pędzel maski zmień ustawienia i zamaluj region w
sposób opisany w punkcie „Aby zastosować maskę”.
4.
Kliknij przycisk OK. Na obraz zostanie nałożona nowa
maska o nazwie Maska 1, Maska 2 itp.
5.
Zastosuj dopasowania w sposób opisany powyżej.
6.
Powtórz opisaną procedurę z innymi maskami.
Nakładane maski działają razem. Jako pierwsza jest nakładana
domyślna maska globalna, a następnie Maska 1, Maska 2 itd., o ile
istnieją. Oznacza to, że zmieniając kolejność masek, można
uzyskać różne wyniki. Ponadto można zmieniać nazwy masek i je
usuwać.
Aby zmienić kolejność lub nazwy masek albo je usunąć:
1.
Kliknij strzałkę w dół w nagłówku Filtry i wybierz opcję
Zarządzaj....
2.
W oknie dialogowym zaznacz maskę i użyj odpowiednich
przycisków sterujących.
3.
Aby edytować maskę:
1.
Kliknij strzałkę w dół w nagłówku Filtry i wybierz nazwę
maski (obok wybranej maski znajduje się znak zaznaczenia).
2.
Zmodyfikuj dopasowania w sposób opisany powyżej.
Zapisywanie ulubionych
Chcąc zachować określone ustawienia filtra (lub kombinacji
filtrów), można je zapisać jako ulubione. Narzędzie PhotoFix
zapisuje zarówno predefiniowane, jak i utworzone przez
63
użytkownika ulubione w zakładce Ulubione. Można też tworzyć
własne kategorie w tej zakładce (np. Moje dopasowania) i
zapisywać w nich swoje niestandardowe dopasowania.
Aby zapisać filtr jako nowy element ulubiony:
1.
Na panelu zmodyfikowanego filtra kliknij przycisk
Zapisz filtr.
2.
W oknie dialogowym wpisz nazwę ulubionego elementu
i wskaż kategorię, w której ma być zapisany filtr.
Opcjonalnie możesz kliknąć przycisk
nową kategorię.
, aby zapisać
Jeśli chcesz dodatkowo przydzielić ulubione do zdefiniowanych
przez siebie kategorii, kliknij opcję Zarządzaj ulubionymi... w
menu Zakładka zakładki Ulubione.
Podnosząc wartość ekspozycji, należy sprawdzać na
podstawie histogramu, czy podświetlenia nie są przycięte (tzn.
czy wykres nie opada gwałtownie za prawym końcem
histogramu).
Omówienie: Stosowanie efektów
specjalnych
Efekty specjalne są podzielone na różne kategorie, jak
zniekształcenie, rozmycie, wyostrzenie, brzegowe, szum,
renderowanie, stylistyczne i artystyczne, które oferują szeroką
gamę kreatywnych zastosowań programu PhotoPlus.
Zanim przejdziesz dalej i zastosujesz efekty, zapoznaj się z
Używanie warstw filtrów (zobacz s. 64), aby zdecydować o
wyborze sposobu postępowania, tzn. czy chcesz dokonywać zmian
bezpiecznie czy też trwale.
Każdy efekt można zastosować, korzystając z poniższych metod:
64
•
W oknie dialogowym na warstwie filtra (działanie
bezpieczne).
•
W Galerii filtrów na warstwie filtra (działanie bezpieczne).
•
W oknie dialogowym na warstwie standardowej (działanie
niszczące obraz).
Równie mocne efekty można zastosować przy użyciu narzędzi
Wypaczanie znajdujących się w menu wysuwanym paska
narzędziowego Narzędzia oraz efektów warstw 2D/3D
dostępnych na zakładce Warstwy.
Efektów filtra można użyć do poprawy wyglądu obrazu
podobnie jak korekt obrazu ( aby uzyskać więcej informacji,
zobacz Pomoc programu PhotoPlus ), np. przez jego
wyostrzenie, chociaż w przypadku działania filtrów nacisk jest
jednak położony na „kreatywne” zastosowania.
Używanie warstw filtra
Jeśli zastosujesz efekt filtra na
warstwie standardowej lub
warstwie tła, zostanie ona
zmieniona na stałe. Jeśli
chcesz mieć możliwość edycji
filtrów w dowolnym
momencie w przyszłości (i nie
chcesz niszczyć zawartości
warstwy), możesz
przekonwertować
standardową warstwę (lub
warstwę tła) na warstwę filtra
(np. L_213).
65
Pomyśl o warstwie filtra jako o sposobie przechowywania
zawartości warstwy niezależnie od filtrów. Dzięki temu zyskuje się
możliwość manipulowania warstwą filtra w taki sam sposób, jak
zwykłymi warstwami. W innym wypadku może okazać się, że
trzeba cofać wykonane operacje, aby usunąć filtr, który okazał się
niepotrzebny.
Po zastosowaniu filtry są umieszczane pojedynczo w grupie
filtrów na warstwie filtra. Kliknij dwukrotnie filtr, a wyświetlą się
szczegółowe ustawienia. Do każdego filtra można zastosować tryb
mieszania oraz krycie, a w przypadku całej grupy filtrów także
maskę filtra.
Ze względów bezpieczeństwa warto wykonywać kopię
warstwy tła.
Konwersja na warstwę filtra
•
W zakładce Warstwy, kliknij prawym przyciskiem warstwę
standardową lub warstwę tła i wybierz polecenie Konwertuj
na warstwę z filtrem.
Na warstwie pojawi się litera „F”, która wskazuje, że mamy
do czynienia z warstwą filtra przygotowaną do pracy z
filtrami.
Dodawanie filtrów do warstwy filtra
1.
Wybierz warstwę filtra.
2.
Dodaj dopasowanie za pośrednictwem menu Obraz (aby
uzyskać więcej informacji, zobacz Pomoc programu
PhotoPlus).
LUB
Dodaj efekt za pośrednictwem menu Efekty lub Galerii
filtrów na s. 70.
66
Każdy nowo zastosowany filtr jest tworzony w grupie filtrów
wybranej warstwy filtra.
Ponieważ warstwa filtra ma wszystkie właściwości warstwy
standardowej i warstwy tła, warto zapoznać się z sekcją Podstawy
używania warstw (s. 17). Tak jak w przypadku warstw obrazu —
warstwy filtra można edytować, ukrywać/pokazywać i usuwać, a
także stosować tryby mieszania i poziomy krycia.
Edycja właściwości warstwy filtra
•
Przejdź do zakładki Warstwy. Kliknij prawym przyciskiem
myszy wybraną warstwę filtra i wybierz polecenie
Właściwości....
Zarządzanie filtrami i grupami filtrów
Kiedy stosujesz filtr na warstwie filtra, automatycznie jest
tworzona grupa filtrów. Umożliwia to wygodne przechowywanie
filtrów i zarządzanie nimi. Użytkownik ma możliwość
jednoczesnego sterowania wieloma filtrami znajdującymi się w
grupie, np. ukrywać/pokazywać je, usuwać, stosować tryby
mieszania i krycia. Większość operacji można zastosować do grup
lub konkretnych filtrów, z wyjątkiem maskowania, które może być
nałożone tylko na grupy filtrów.
Ukrywanie/wyświetlanie filtra/grupy filtrów
•
Kliknij przycisk Ukryj/wyświetl filtr
znajdujący się obok nazwy filtra w zakładce Warstwy.
LUB
Kliknij prawym przyciskiem filtr i wybierz opcję Wyłącz
filtr (lub Włącz filtr).
LUB
Kliknij prawym przyciskiem grupę i wybierz opcję Wyłącz
grupę filtrów (lub Włącz grupę filtrów).
67
Usuwanie filtra/grupy filtrów
•
Kliknij prawym przyciskiem filtr (lub grupę) i wybierz opcję
Usuń filtr (grupę).
Tworzenie pustej grupy filtrów
Kliknij prawym przyciskiem warstwę i wybierz z menu
wysuwanego opcję Dodaj grupę filtrów.
W przypadku filtrów i grup filtrów, podobnie jak w przypadku
warstw, można zmieniać tryb mieszania i poziomy krycia.
Informacje o tych funkcjach znajdziesz w sekcjach: Używanie
trybów mieszania oraz Dostosowanie krycia/przezroczystości na
s. 25 i s. 30 odpowiednio.
Skorzystaj z okna dialogowego Opcje mieszania, aby dostosować
zmiany krycia i ustawienia mieszania, zwracając uwagę na
dynamicznie zmieniający się obraz.
Stosowanie trybów mieszania
1.
Kliknij prawym przyciskiem grupę (lub filtr) i wybierz
polecenie Opcje mieszania....
2.
Wybierz jedną z opcji z listy rozwijanej Tryb mieszania.
3.
Zmiana krycia
•
W powyższym oknie dialogowym wpisz poziom ustawienia
Krycie.
Edycja filtrów
Głównym celem warstw filtra jest przechowywanie filtrów
stosowanych na obrazie. Może zajść potrzeba edycji
zastosowanego wcześniej filtra.
68
Edycja filtra
1.
Dwukrotnie kliknij konkretny filtr, np. Rozmycie
gaussowskie.
LUB
Kliknij prawym przyciskiem myszy filtr i wybierz opcję
Edytuj filtr....
2.
Filtr można następnie edytować za pośrednictwem okna
dialogowego lub Galerii filtrów. Dopasuj filtr i kliknij
przycisk OK.
Użycie masek filtrów
W identyczny sposób, w jaki nakłada się maski warstw (zobacz
s. 15), można nałożyć maskę na warstwę filtra. Maski mogą być
użyte również do kontroli filtrów w celu poprawy obrazu lub
uzyskania zamierzonych efektów artystycznych. Są to tzw. maski
filtrów, które ograniczają wpływ zastosowanych filtrów do
obszaru przykrytego maską. Maski filtrów stosuje się
automatycznie (poprzez zaznaczenie przed zastosowaniem filtra)
lub ręcznie (po zastosowaniu filtra) do grupy filtrów (lecz nie do
pojedynczych filtrów).
Aby uzyskać szczegółowe informacje o maskach i ich
stosowaniu, zobacz sekcję Korzystanie z masek warstwy na
str. 15).
69
Tworzenie maski filtra (z zaznaczenia)
1.
Zaznacz obszar, który posłuży za podstawę dla maski. Może
to być np. zaznaczenie pędzlem jakiegoś obiektu. Domyślnie
obszar poza zaznaczeniem zostanie zamaskowany — filtr nie
będzie miał na niego wpływu, będzie miał natomiast wpływ
na obszar zaznaczony. Możesz odwrócić zaznaczenie,
korzystając z odpowiedniej opcji menu Zaznaczenie.
2.
W zakładce Warstwy zaznacz filtr, do którego zostanie
zastosowany filtr.
3.
Dodaj dopasowanie za pośrednictwem menu Obraz.
LUB
filtrów.
Filtr jest tworzony w automatycznie utworzonej grupie
filtrów, która automatycznie stosuje maskę.
4.
Opcjonalnie: kliknij dwukrotnie wpis dotyczący filtra, aby
otworzyć okno z ustawieniami i go dostosować.
Tworzenie maski filtra (za pomocą malowania maski):
1.
Jeśli na warstwie nic nie jest zaznaczone, w zakładce
Warstwy zaznacz warstwę filtra, do której zostanie
zastosowany filtr.
2.
Dodaj dopasowanie za pośrednictwem menu Obraz.
LUB
filtrów.
3.
Kliknij prawym przyciskiem myszy utworzoną grupę filtrów
i wybierz opcję Dodaj maskę z menu wysuwanego, a
następnie wybierz z podmenu polecenie:
70
• Odsłoń wszystko — maska będzie przeźroczysta
• Ukryj wszystko — maska będzie kryła wszystko.
Obok nazwy filtra po lewej stronie pojawi się miniaturka
maski.
4.
Ustaw odpowiedni odcień szarości koloru pierwszego planu i
zacznij malować na obrazie . Miniaturka maski uaktualni się
w odpowiedni sposób.
Można stworzyć wiele prostych
efektów, np. winietowanie, a
także bardziej skomplikowane
efekty masek (malując z użyciem
różnych poziomów odcieni
szarości).
Wyłączanie (włączanie) maski
•
Kliknij prawym przyciskiem grupę filtrów i wybierz z menu
wysuwanego polecenie Wyłącz maskę (lub Włącz maskę).
Usuwanie maski
•
Kliknij prawym przyciskiem grupę filtrów i wybierz z menu
wysuwanego polecenie Usuń maskę.
Używanie Galerii filtrów
Galeria filtrów to narzędzie w formie studia służące do stosowania
pojedynczych i wielu efektów filtrów. W różnych kategoriach
umieszczono miniaturki powiązane z filtrami (np. Zniekształcenie,
Rozmycie, Wyostrzanie, Krawędź, Artystyczne, Szum,
71
Renderowanie itp.). Miniaturki znajdują się w kategoriach, które
można rozwijać.
Główne funkcje Galerii filtrów są następujące:
•
Jednoczesne stosowanie jednego efektu lub wielu efektów.
•
Okno podglądu z możliwością powiększania i
panoramowania obrazu.
•
Opcjonalne podglądy Przed i Po, widoczne jako płytki lub w
trybie podzielonego ekranu (pionowo i poziomo).
Filtry można zastosować za pośrednictwem Galerii filtrów na dwa
sposoby:
•
permanentnie na zwykłej warstwie.
LUB
na warstwie filtra (aby uzyskać więcej informacji, zobacz
Pomoc programu PhotoPlus), co umożliwia ochronę warstwy
z obrazem i późniejsze zarządzanie filtrami.
Aby wyświetlić Galerię filtrów:
•
Na pasku narzędzi
Galeria filtrów.
Studio fotografii kliknij przycisk
W przypadku niektórych efektów znajdujących się w menu
Efekty, Galeria filtrów zostanie wczytana automatycznie po ich
zastosowaniu.
Aby dodać filtr w Galerii filtrów:
1.
Rozwiń wybraną kategorię efektów, klikając przycisk
Rozwiń (kliknij , aby zwinąć).
72
2.
Kliknij miniaturkę efektu, aby zastosować go na obrazie.
Zastosowany filtr pojawi się na stosie filtrów w prawym
dolnym rogu okna dialogowego Galeria filtrów. Właściwości
wybranego efektu pojawią się na obszarze pod jego nazwą,
skąd można je zmieniać w dowolnej chwili. Filtr widoczny
jest na jasnym tle, wskazując zaznaczenie.
3.
Dostosuj suwaki (lub wprowadź żądane wartości) aż do
uzyskania żądanego działania filtra. W przypadku niektórych
filtrów dostępne są pola opcji, menu rozwijane i dodatkowe
elementy sterujące (np. Ustawienia zaawansowane). Duże
okno podglądu jest aktualizowane automatycznie w czasie
dopasowywania ustawień.
Włączenie opcji Zastąp zaznaczone (ust. domyślne) sprawia,
że dodanie nowego filtra zastąpi dowolny zaznaczony filtr ze
stosu.
Aby dodać wiele filtrów:
•
Usuń zaznaczenie opcji Zastąp zaznaczone i dodaj kolejne
efekty w sposób opisany powyżej.
Każdy filtr można po zastosowaniu tymczasowo wyłączyć,
zresetować lub usunąć.
Aby wyłączyć:
•
Kliknij
, a następnie kliknij
, aby włączyć ponownie.
Aby zresetować:
•
Kliknij przycisk
. Wszystkie zmiany zostaną
przywrócone do domyślnych ustawień filtra.
73
Aby usunąć:
•
Kliknij przycisk
stosu.
. Wybrany filtr zostanie usunięty ze
Domyślnie właściwości efektu są pokazane, ale można je ukryć,
aby uwidocznić więcej filtrów.
Aby zwinąć/rozwinąć właściwości filtra:
•
Aby zwinąć, kliknij przycisk
znajdujący się obok nazwy
efektu filtra. Aby rozwinąć ponownie, kliknij przycisk
.
Aby zamienić filtr:
1.
Upewnij się, że opcja Zastąp zaznaczone jest włączona.
2.
Wybierz filtr, który chcesz zamienić, klikając na jego panelu.
Po zaznaczeniu rozjaśnia się tło filtra.
3.
Wybierz filtr zastępczy z kategorii efektów. Filtr zostanie
zastąpiony, lecz nie zmieni się kolejność filtrów na stosie.
Filtry można przenosić wewnątrz listy, zmieniając kolejność ich
stosowaniu na fotografii.
Aby zmienić kolejność filtrów:
•
Przeciągnij filtr i upuść go w dowolnym miejscu na stosie.
Linia kropkowana wskazuje nową pozycję, na której zostanie
on umieszczony po zwolnieniu przycisku myszy.
74
Stosowanie 2-wymiarowych efektów
warstw
Efekty warstw można stosować do zawartości warstw
standardowych (przezroczystych), warstw tekstu i warstw kształtu.
Standardowe, czyli „2-wymiarowe” efekty warstw, jak cień,
poświata, faza i płaskorzeźba, bardzo dobrze nadają się do tekstu,
podczas gdy 3-wymiarowe efekty warstw (omówione w innym
miejscu; s. 75) stwarzają wrażenie powierzchni o fakturze
przestrzennej.
Efekty warstwy, w odróżnieniu od korekt i operacji z menu
Efekty, nie zmieniają bezpośrednio pikseli obrazu, lecz działają
jak matematyczne „soczewki” przeobrażające wygląd bitmapy
warstwy. Ponieważ ustawienia są niezależne, można je
dopasowywać w nieskończoność, aż do osiągnięcia optymalnego
wyglądu!
Poniżej przedstawiono przykłady zastosowania poszczególnych
efektów do litery „A”.
Dodaj cień
Cień
wewnętrzny
Poświata
zewnętrzna
Poświata
wewnętrzna
Faza
wewnętrzna
Ścięcie
zewnętrzne
Tłoczenie
Żłobienie
Wypełnienie
kolorem
75
Kontur
Stosowanie efektów cienia, poświaty, fazy i
płaskorzeźby:
1.
Zaznacz warstwę na zakładce Warstwa i kliknij przycisk
Dodaj efekty warstw.
2.
Zastosuj wybrany efekt, zaznaczając odpowiednie pole
wyboru na liście po lewej stronie okna dialogowego. Do
warstwy można zastosować dowolną liczbę efektów.
3.
Aby dostosować właściwości konkretnego efektu, zaznacz
jego nazwę i dopasuj ustawienia opcji w oknie dialogowym.
Działanie poszczególnych efektów można określić,
przesuwając suwaki, wybierając opcje z menu rozwijanego
lub wpisując konkretne wartości. Dostępne opcje zależą od
efektu.
4.
Kliknij przycisk OK, aby zastosować efekt, albo przycisk
Anuluj, aby odrzucić zmiany.
Stosowanie 3-wymiarowych efektów
warstw
Chociaż 3-wymiarowe efekty warstw są nieco bardziej
skomplikowane niż ich 2-wymiarowe odpowiedniki (zobacz s. 74),
to ich obsługa jest równie prosta. Najprościej jest zacząć od
wyświetlenia zakładki Efekty błyskawiczne i obejrzenia
miniaturek tych efektów w galerii.
76
Na zakładce znajduje się szeroki wachlarz niezwykłych,
predefiniowanych ustawień trójwymiarowych powierzchni i
tekstur pogrupowanych w dość ogólne kategorie „tematyczne”
(Szklany Tekst, Abstrakcja, Drewno, Metal). Aby zastosować
dowolny z tych efektów do warstwy aktywnej, należy kliknąć
odpowiednią miniaturkę. Przyjmując, że na warstwie jest jakiś
kolor, skutek będzie natychmiastowy!
Jeśli zakładka nie jest widoczna, włącz ją za pomocą opcji
menu Okno>Zakładki Studio.
Aby zastosować efekt błyskawiczny do warstwy
aktywnej:
•
Na zakładce Efekty błyskawiczne wybierz kategorię, a
następnie kliknij miniaturkę z galerii.
•
Aby efekt wyglądał na mniejszy lub większy w stosunku do
obrazu, przeciągnij suwak Skala lub wpisz wartość w
zakładce.
Każdy predefiniowany efekt z zakładki Efekty błyskawiczne
można zastosować, zmodyfikować go (za pomocą okna
dialogowego Efekty warstw), a następnie zapisać jako
niestandardowy efekt w kategorii użytkownika (musisz najpierw
utworzyć i wybrać tę kategorię). Aby zapisać predefiniowany
efekt, kliknij zakładkę prawym przyciskiem myszy i wybierz
polecenie Dodaj pozycję.... W oknie dialogowym możesz
dopasować skalę efektu i wybrać, czy podgląd w miniaturce ma
zostać zapisany jako prostokąt czy tekst (przy użyciu litery A).
Niezależnie od tego, jaki typ wybierzesz, miniaturka będzie
wyświetlana w galerii.
Jeśli chcesz mieć większy zakres swobody podczas
tworzenia efektów 3D, możesz kliknąć przycisk Dodaj efekty
warstw na zakładce Warstwy. To okno dialogowe jest wspólne dla
efektów 2- i 3-wymiarowych — wystarczy, że zaznaczysz pole
wyboru Efekty 3D i możesz eksperymentować z ustawieniami (w
razie potrzeby możesz także zaznaczyć inne pola wyboru 3D).
77
Więcej informacji dotyczących tworzenia 3-wymiarowych efektów
zawiera pomoc programu PhotoPlus.
Omówienie efektów 3D
Załóżmy, że zastosujesz 3-wymiarowy efekt warstwy z zakładki
Efekty błyskawiczne, a następnie wyświetlisz okno dialogowe
Efekty warstwy. Przeglądając ustawienia predefiniowanego efektu,
zauważysz od razu, że niektóre pola wyboru są zaznaczone.
•
Opcja Efekty 3D jest przełącznikiem głównym tej grupy, a
jej ustawienia Rozmycie i Głębokość mają olbrzymi wpływ
na uzyskany wynik. Można kliknąć przycisk „+”, aby je
rozłączyć w celu niezależnej regulacji.
•
Mapa wzorów 3D umożliwia dopasowanie trybu mieszania,
krycia, głębi, przemieszczenia i zmiękczenia oraz oferuje
różne wypełnienia gradientem do wyboru. To pole wyboru
jest zaznaczone lub nie zależnie od tego, jakiego rodzaju
efekt błyskawiczny jest wybrany.
•
Opcja Oświetlenie 3D dostarcza „źródła światła”, bez
którego po zastosowaniu efektu nie uwidaczniałyby się żadne
informacje o głębokości. Parametry oświetlenia pozwalają
oświetlać trójwymiarowy krajobraz i zmieniać jego
właściwości odbijania światła.
Aby zastosować efekty 3D:
•
Kliknij przycisk
Dodaj efekty warstw znajdujący się
na zakładce Warstwy i zaznacz pole wyboru Efekty 3D w
oknie dialogowym Efekty warstwy. Dostosuj położenie
głównych suwaków „kontrolnych”, aby zmodyfikować
ogólne właściwości poszczególnych efektów
trójwymiarowych, które zostały wybrane.
•
Rozmycie decyduje o intensywności zastosowanego
wygładzania. Im większe rozmycie, tym silniejsze
wrażenie rozleglejszych, płynniejszych zmian wysokości.
78
•
•
Głębokość określa postrzeganą gwałtowność zmian
wysokości.
•
Przycisk
jest zwykle naciśnięty, co powoduje
połączenie obu suwaków, dzięki czemu znaczne zmiany
głębokości są łagodzone przez parametr rozmycia. Aby
móc przesuwać te suwaki niezależnie od siebie, kliknij
ten przycisk, aby uniósł się do góry (nie był niebieski).
Zaznacz efekt 3D na liście Efekty 3D przedstawiającej
efekty 3D, które można uzyskać. Procedury dotyczące
poszczególnych efektów są opisane poniżej.
Mapa odbicia 3D
Efekt Mapa odbicia 3D służy do symulowania powierzchni
lustrzanych przez wybór wzoru (tzn. bitmapy z błyszczącą
powierzchnią), który „owija się wokół” wybranego obiektu. Można
stosować wzory, które symulują różne realistyczne powierzchnie
występujące we wnętrzach i w plenerze, z opcjonalnym użyciem
oświetlenia trójwymiarowego w celu wzmocnienia odbić światła
od krawędzi obiektów. Efekt ten jest stosowany często w
połączeniu z opcją Przezroczystość.
79
Przezroczystość
Jednolitą przezroczystość obiektu warstwy i jej obiektów (z
zastosowanymi 3-wymiarowymi efektami warstwy) można
kontrolować za pomocą zakładki Warstwy z opcją Krycie (zobacz
kształt serca z tyłu w poniższym przykładzie). Jednak bardziej
zaawansowaną kontrolę nad przezroczystością umożliwiają
ustawienia przezroczystości w oknie dialogowym Efekty warstw.
Efekt ten może służyć do uzyskania bardziej realistycznej
przezroczystości przez niezależne kontrolowanie przezroczystości
na obszarach obiektu odbijających światło (brzegi) i nie
odbijających go (płaszczyzny). Zobacz kształt serca z przodu
poniżej.
Użycie tego efektu w połączeniu z mapami odbicia i wieloma
kierunkowymi źródłami światła pozwala na uzyskanie bardzo
realistycznych efektów szkła.
Oświetlenie 3D + Warstwa
Krycie 50%
Oświetlenie 3D + efekt
Przezroczystość
80
Efekty narzędzia Wypaczenie
Narzędzia Wypaczanie z menu wysuwanego
Wypaczanie
działają grupowo i nakłada się je pędzlem, a nie za pomocą okna
dialogowego. Większość narzędzi przesuwa piksele zgodnie z
ruchem pędzla, natomiast pędzel Cofanie wypaczenia odwraca te
zmiany. Poziom przesunięcia pikseli zależy od kierunku i ruchu
pędzla, jego końcówki i ustawień narzędzia, które można zmienić
na pasku narzędzi kontekstowych.
Oryginalny
Po zastosowaniu efektu
Elastyczne wypaczanie przesuwa piksele w
Narzędzie
kierunku ruchu pędzla, tworząc efekt pociągnięcia lub
elastycznego materiału. Przeciągnij, aby przesunąć piksele w
kierunku ruchu pędzla. Dzięki tej metodzie można poprawiać
uśmiech u osób znajdujących się na zdjęciu.
81
Efekty
Ściśnij i
Wypchnij polegają na zastosowaniu w
miejscu malowania wklęsłego lub wypukłego zniekształcenia
sferycznego. Poruszaj pędzlem, aby wprowadzić więcej zmian.
Wirówka tworzy efekt „sztuki spinu” — farby
Efekt
rozlanej po powierzchni obracającej się w lewą lub prawą stronę
wokół centralnego punktu. Poruszaj pędzlem, aby wprowadzić
więcej zmian.
Wypaczanie przez pogrubianie/wycienianie pcha
Efekt
piksele o 90° w prawą stronę od kierunku pociągnięcia pędzlem.
Efektem jest pogrubienie lub ściśnięcie pikseli na krawędzi. W
skrócie: jeśli przeciągniesz narzędzie Pogrubianie/wycienianie w
prawo, pojawi się wklęsły efekt „ściągnięcia”. Ruch w lewo
spowoduje powstanie wypukłego efektu „wypchnięcia”.
Przeciągnij, aby przesunąć piksele w kierunku prostopadłym do
ruchu pędzla.
Użyj narzędzia
Cofanie wypaczenia, aby zmniejszyć efekt
bieżącego wypaczenia (działa tylko pod pędzlem). Przeciągnij
pędzel Cofanie wypaczenia po wypaczonym regionie. Uwaga:
Cofanie wypaczenia działa tylko razem z narzędziem Wypaczanie.
Program PhotoPlus traktuje wszystkie operacje wypaczania jako
82
jedno zdarzenie. Użycie polecenia Cofnij anuluje całe działanie
filtra.
Scalanie serii zdjęć
Scalanie zdjęć o dużej rozpiętości tonalnej (HDR) umożliwia
scalanie serii zdjęć lub zeskanowanych obrazów z kliszy, które
były robione na różnych poziomach ekspozycji (zazwyczaj po
jednym w podświetleniu, półcieniu i cieniu) w jak najmniejszych
odstępach od siebie.
Ekspozycja podświetleń (A), półcieni (B), cieni (C) i po scaleniu
(D).
Tworzenie obrazu HDR jest procesem dwuetapowym — najpierw
należy wybrać pliki źródłowe (JPG lub RAW), które będą scalane,
a następnie przeprowadzić samo scalanie, wybrawszy wcześniej
takie ustawienia scalania, aby uzyskać jak najlepszy wynik. Proces
ten można przeprowadzić bezpośrednio na plikach źródłowych, nie
wczytując ich uprzednio do projektu.
83
Program PhotoPlus umożliwia zapisanie utworzonego obrazu HDR
w różnych formatach (mianowicie OpenEXR, HDR i HD Photo),
które można później otworzyć zamiast ponownego nakładania i
scalania oryginalnych obrazów (zobacz s. 85).
Aby wybrać i scalić zdjęcia z serii:
1.
W Kreatorze startowym kliknij opcję Tworzenie obrazu
HDR.
2.
W oknie dialogowym HDR — pliki źródłowe kliknij
przycisk Dodaj.
3.
W eksploratorze znajdź, a następnie zaznacz pliki w
wybranym folderze; zależnie od tego, czy sąsiadują ze sobą
czy nie, można je zaznaczyć wszystkie, przytrzymując
wciśnięty klawisz Shift lub Ctrl podczas klikania). Kliknij
przycisk Otwórz. Na liście plików zostaną podane nazwy
obrazów oraz wartość ekspozycji odpowiadająca ustawieniu
ekspozycji aparatu (wartości te nie mają znaczenia tylko
informacyjnego — decydują o powodzeniu tworzenia obrazu
HDR).
Kliknij przycisk Dodaj, jeśli chcesz dodać więcej zdjęć, lub
przycisk Usuń, jeśli chcesz pozbyć się jednego z wybranych
zdjęć.
W przypadku zdjęć skanowanych z kliszy, które nie mają
metadanych EXIF z wartościami ekspozycji, możesz kliknąć
przycisk Zmień ekspozycję, aby dodać do plików własne
wartości ekspozycji, jeśli je pamiętasz lub masz zanotowane
(możesz też po prostu dodać wartości +2.0, 0 i -2, a następnie
poeksperymentować z wynikami).
4.
(Opcjonalnie) Możesz usunąć zaznaczenie pola wyboru
Wyrównaj obrazy, jeśli masz pewność, że obrazy źródłowe
są idealnie na siebie nałożone (można to zrobić w aplikacji
zewnętrznej). W przeciwnym razie program PhotoPlus
będzie automatycznie próbować nałożyć na siebie
poszczególne zdjęcia, dopasowując ich piksele.
84
5.
(Opcjonalnie) Możesz zaznaczyć pole wyboru Zinterpretuj
krzywą odpowiedzi kliszy, aby zmodyfikować krzywą
tonów niezbędną do precyzyjnej obróbki zeskanowanych
zdjęć (z kliszy). Jeśli używasz aparatu cyfrowego, pozostaw
to pole wyboru niezaznaczone.
6.
Kliknij przycisk OK. Zostanie wyświetlone okno dialogowe
Tworzenie obrazu HDR z podglądem pośredniego obrazu
HDR.
Nie martw się, jeśli początkowo wyniki wyglądają inaczej niż
można by oczekiwać. Jesteś dopiero w połowie drogi do
fantastycznego obrazu i musisz jeszcze zmodyfikować obraz
HDR przy użyciu serii korekt.
Aby skorygować obraz pośredni:
1.
W oknie dialogowym Tworzenie obrazu HDR jest
wyświetlony podgląd obrazu wraz z listą scalanych plików i
ustawieniami scalania. Możesz też usunąć zaznaczenie
obrazu na liście w prawym górnym rogu, aby nie był
uwzględniany podczas scalania.
2.
Przesuń suwak Kompresja, aby ustawić nową wartość,
oceniając na oko, kiedy wyniki scalania są najlepsze; możesz
też posłużyć się histogramem, aby sprawdzić, czy cały zakres
tonalny mieści się na widocznym wykresie bez obcinania.
Opcja ta umożliwia skompresowanie lub poszerzenie zakresu
rozpiętości przez przesunięcie suwaka w prawo lub w lewo.
3.
Ustaw poziom wartości Jasność, aby rozjaśnić lub ściemnić
obraz.
4.
Przesuń suwak Punkt czarny w prawo, aby przesunąć lewy
brzeg histogramu, co sprawi, że wszystkie piksele w
obszarze cienia staną się czarne.
5.
Zmniejsz wartość Promień lokalnego kontrastu, aby
zrekompensować „płaskość” obrazu wynikającą ze
zmniejszenia zakresu rozpiętości (zobacz Kompresja).
85
6.
Ustaw wartość Temperatura, aby nadać cieplejszy
„czerwonawy” (suwak w prawo) lub chłodniejszy
„niebieskawy” (suwak w lewo) wygląd.
7.
Zmień wartość Nasycenie, aby osłabić lub wzmocnić kolory
na obrazie.
8.
Zaznacz pole wyboru Wyjście: 16 bitów na kanał, jeśli
chcesz uzyskać jak najwyższy poziom szczegółowości
obrazu po scaleniu.
9.
10. W następnym oknie dialogowym zostanie wyświetlone
pytanie, czy chcesz zapisywać pośredni obraz HDR czy też
używać go dalej jako projektu bez nazwy.
•
Kliknij przycisk Tak, aby zachować obraz HDR.
Zaoszczędzi Ci to ponownego wybierania, nakładania i
scalania obrazów, ale jeśli oprócz tego dokonano korekt
ustawień, trzeba będzie to zrobić ponownie. Wybierz
położenie pliku, format pliku i nazwę pliku, a następnie
kliknij przycisk Zapisz. Format pliku, czyli OpenEXR
(.exr), Radiance (.hdr) lub HD Photo (.hdp), można
wybrać z menu rozwijanego.
lub
•
Kliknij przycisk Nie, jeśli nie chcesz zapisywać obrazu
HDR (będzie trzeba ponownie wybierać, nakładać i
scalać obrazy). Wyniki scalania będą stanowiły materiał
wyjściowy do projektu bez nazwy.
Jeśli został utworzony pośredni obraz HDR, można go
otworzyć tak samo jak dowolny inny plik (zobacz s. 12).
86
5
Manipulowanie
obrazami
88
Manipulowanie obrazami
89
Zaznaczanie
W każdym programie do obróbki
zdjęć techniki zaznaczania i
odpowiednie narzędzia odgrywają
równie istotną rolę jak podstawowe
polecenia czy narzędzia do
malowania. Podstawowa zasada jest
prosta: dość często trzeba wykonać
operację tylko na pewnym
fragmencie obrazu. Aby to zrobić,
najpierw należy zdefiniować
aktywny zaznaczony obszar.
Szeroka gama opcji zaznaczania programu PhotoPlus umożliwia:
•
zdefiniowanie praktycznie dowolnego kształtu zaznaczonego
obszaru przy użyciu różnych technik rysowania i malowania;
•
zmodyfikowanie zakresu lub właściwości zaznaczonego
obszaru (zobacz s. 99);
•
wykonywanie różnych operacji na zaznaczonych pikselach,
jak wycinanie, kopiowanie, wklejanie, obracanie,
korygowanie kolorów, stosowanie efektów specjalnych itp.
(aby uzyskać więcej informacji, zobacz Pomoc programu
PhotoPlus).
Podstawy zaznaczania
Chociaż techniki użycia poszczególnych metod zaznaczania różnią
się od siebie, to rezultat końcowy jest zawsze taki sam: fragment
aktywnej warstwy zostanie „odgrodzony” od reszty obrazu.
Granica jest widoczna jako przerywana linia lub ramka
zaznaczenia otaczająca zaznaczony obszar (patrz powyżej).
90
Ilekroć jest cokolwiek zaznaczone, pewne narzędzia i polecenia
działają tylko na pikselach należących do zaznaczonego obszaru,
natomiast gdyby nic nie było zaznaczone, to funkcje te działałyby
na całą aktywną warstwę.
Czasami (zwłaszcza, gdy ramka zaznaczenia jest ukryta)
można natrafić na sytuację, w której narzędzie lub polecenie
pozornie nie skutkuje... jest to prawdopodobnie spowodowane
tym, że gdzieś jest zaznaczony obszar, a działania są
wykonywane poza nim. W takim przypadku należy po prostu
anulować zaznaczenie.
Anulowanie zaznaczenia (zaznaczenie niczego):
•
Kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz polecenie
Odznacz, użyj menu Zaznaczenie lub naciśnij klawisz
Ctrl+D.
Przeciwieństwem zaznaczenia niczego jest zaznaczenie
wszystkiego:
•
Aby zaznaczyć całą aktywną warstwę, naciśnij klawisze
Ctrl+A lub z menu Zaznaczenie wybierz polecenie Zaznacz
wszystko.
Aby uzyskać częściowe zaznaczenie kryjących pikseli, możesz
kliknąć miniaturkę warstwy (na zakładce Warstwy), trzymając
wciśnięty klawisz Ctrl.
Opcje narzędzi do zaznaczania
Program PhotoPlus oferuje szeroki wybór innych metod
zaznaczania i wiele poleceń umożliwiających modyfikowanie
zakresu lub właściwości zaznaczonych pikseli. Wszystkie te
metody i polecenia są dostępne na pasku narzędziowym Narzędzia.
Narzędzi do zaznaczania można używać na warstwie tła i
warstwach standardowych, lecz nie na warstwie tekstowej i
warstwie kształtu.
Dostępne z
poziomu:
Narzędzia
Menu
wysuwane
Narzędzia
zaznaczania
Zaznaczenie prostokątne —
narysuj prostokątny zaznaczony obszar o
wybranej wielkości (przytrzymanie
wciśniętego klawisza Ctrl spowoduje
zachowanie proporcji kwadratu).
Zaznaczenie eliptyczne — narysuj
eliptyczny zaznaczony obszar
(przytrzymanie wciśniętego klawisza Ctrl
spowoduje zachowanie proporcji koła).
Menu wysuwane Zaznaczanie
kształtów QuickShape zawiera różne
kształty, jak klin, gwiazda, strzałka, serce,
spirala, fala itp. Kształty można
dodatkowo „uformować” w inne
niestandardowe kształty QuickShape,
przeciągając uchwyty węzłów znajdujące
się wokół kształtu QuickShape.
Menu
wysuwane Lasso
Zaznaczenie dowolne —
umożliwia narysowanie dowolnej
(nieregularnej) linii, która zostanie
automatycznie zamknięta, aby utworzyć
obszar zaznaczenia o nieregularnym
kształcie.
Wielokąt (zaznaczenie) —
umożliwia narysowanie serii prostych
odcinków (wielokąt zostanie zamknięty,
gdy dwukrotnie klikniesz).
91
92
Magnes (zaznaczenie) —
umożliwia śledzenie brzegów obiektu i
utworzenie linii znaczenia, która jest
przyciągana do brzegu w trakcie jej
przeciągania.
bezpośrednio z
paska
narzędziowego
bezpośrednio z
paska
narzędziowego
Menu
wysuwane Tekst
NarzędzieRóżdżka — umożliwia
zaznaczenie obszaru na podstawie
podobieństwa kolorów sąsiadujących ze
sobą pikseli — wystarczy kliknąć piksel
początkowy, a następnie ustawić wartość
Tolerancja na kontekstowym pasku
narzędziowym. Narzędzie to działa
podobnie jak wypełnianie, ale rezultatem
jest zaznaczony obszar, a nie obszar
wypełniony kolorem.
Narzędzie Zaznaczanie pędzlem
umożliwia zamalowanie zaznaczonego
obszaru serią pociągnięć pędzla.
Zaznaczenie tekstu umożliwia
zaznaczenie obszaru w formie tekstu.
Kliknij tym narzędziem, aby został
wyświetlony kursor tekstowy. Wpisz
tekst, w razie potrzeby sformatuj go i
kliknij przycisk OK. (Zobacz sekcję
Tworzenie i edytowanie tekstu).
W przypadku każdego narzędzia do zaznaczania na pasku
narzędziowym Kontekst znajdują się przyciski kombinacji (Nowy,
Dodaj, Odejmij i Przetnij), które decydują o tym, jakie skutki
przyniesie następna operacja zaznaczania. Jeśli na przykład
najpierw zaznaczono prostokąt (był naciśnięty przycisk Nowy),
rezultat częściowego nałożenia drugiego prostokąta (zaznaczonego
93
ciągłą linią) będzie wyglądał następująco przy poszczególnych
ustawieniach:
Nowy
Dodaj
=
Odejmij
=
Przetnij
=
W przypadku narzędzi Zaznaczenie prostokątne i Zaznaczenie
eliptyczne za pomocą paska narzędziowego Kontekst można
oprócz tego ustawić Stały rozmiar lub Stałe proporcje oraz
liczbę wierszy lub kolumn (tylko w przypadku narzędzia
Zaznaczenie prostokątne), zanim zostanie utworzony zaznaczony
obszar — jest to bardzo przydatne, jeśli wiesz dokładnie, jaki
zaznaczony obszar jest potrzebny!
94
Zaznaczenie pikseli krycia/przezroczystości
warstwy
Nowe warstwy są przezroczyste (zawierają kanał alfa), ale gdy
zostaną na nich umieszczone piksele, można dokonać wyboru
między pikselami warstwy (tzn. ich kryciem) a przezroczystością
reszty.
Tworzenie zaznaczonego obszaru z
krycia/przezroczystości warstwy:
•
Zaznaczenia pikseli Krycie: Na zakładce Warstwy kliknij
miniaturkę obrazu warstwy, trzymając wciśnięty klawisz
Ctrl. menu polecenie
•
Zaznaczenia pikseli Przezroczystość: Tak samo, jak
powyżej, ale dodatkowo wybierz z menu Zaznaczenie
polecenie Odwróć.
Zakres koloru
W celu użycia tej automatycznej metody zaznaczania na podstawie
koloru polegającej na „oznakowaniu” określonego zakresu
kolorów lub tonów w obrazie, wybierz z menu Zaznaczenie
polecenie Zakres koloru.
Aby wybrać zakres koloru:
1.
Wybierz w menu Zaznaczenie polecenie Zakres koloru....
Zostanie wyświetlone okno dialogowe Zakres koloru, z
obrazem w głównym oknie podglądu.
2.
Dokonanie początkowego zaznaczenia:
•
Aby oznakować konkretną grupę kolorów lub tonów, jak
„Czerwienie” lub „Półcienie”, wybierz nazwę tej grupy z
listy rozwijanej Zaznaczenie.
lub
95
Kliknij
Próbnik kolorów, aby wyświetlić próbkę
wybranego koloru piksela, znajdującą się pod wyświetlonym
kursorem o wyglądzie kroplomierza. Gdy korzystasz z tej
metody, możesz poszerzyć lub zawęzić zakres kolorów
objętych zaznaczeniem względem wybranego koloru,
przesuwając suwak Tolerancja.
Gdy dokonasz początkowego zaznaczenia, możesz za pomocą
Dodaj kolor i
Odejmij kolor dodać
przycisków
więcej kolorów do zaznaczonego obszaru lub wykluczyć z niego
niektóre kolory, klikając je lub przeciągając kursor po obrazie, aby
oznakować/usunąć oznakowanie pewnego zakresu koloru. W celu
dokonania początkowego zaznaczenia możesz też przeciągnąć po
obrazie, aby wybrać zakresy.
Gdy zostały wcześniej wybrane narzędzia Dodaj/Odejmij
kolor, można także przeciągnąć kursor po wycinku obrazu.
W międzyczasie można obserwować skutki działania w oknie
dialogowym.
1.
Jeśli jest zaznaczone pole wyboru Pokaż zaznaczenie,
oznakowane wartości są wyświetlane w skali szarości w
oknie Zaznaczenie jako jaśniejsze, a nieoznakowane piksele
jako ciemniejsze. Aby dostosować zawartość znajdującego
się po lewej stronie okna Podgląd, wybierz jedną z opcji z
listy Podgląd: „Brak” oznacza, że jest wyświetlany
oryginalny obraz, „Biały matowy” oznacza wyświetlanie
oznakowanych pikseli poprzez białe tło itd.
2.
Kliknij przycisk OK, aby potwierdzić ustawienia
zaznaczenia, albo przycisk Anuluj, aby odrzucić zmiany.
Naciśnięcie przycisku Resetuj umożliwia przywrócenie
oryginalnych ustawień okna dialogowego.
Zapisywanie ustawień zaznaczenia
Istnieje możliwość zapisania ustawień zaznaczenia (tzn. obszaru
otoczonego ramką zaznaczenia lub danych zaznaczenia
96
odnoszących się do pikseli) w ramach bieżącego obrazu lub
dowolnego otwartego pliku obrazu, a następnie wczytania
ustawień zaznaczenia w dowolnym momencie. Często przydaje się
możliwość „wychwycenia” tego samego obszaru obrazu w różnych
fazach pracy nad nim. A w przypadku powtarzających się zadań
(np. przygotowywanie przycisków stron internetowych)
wykonywanych na różnych, ale graficznie podobnych do siebie
plikach, zapisanie ustawień zaznaczenia pozwala uniknąć
konieczności tworzenia ich od nowa do każdego pliku.
Ustawienia zaznaczenia są
tworzone i zapisywane
wyłącznie jako kanały alfa na
zakładce Kanały; zapisane
ustawienia zaznaczenia można
w każdej chwili wczytać na tej
zakładce.
Ze względu na to, że każdy
kanał alfa zachowuje się jak
maska (s. 35), można
pomalować kanał alfa
różnymi poziomami skali
szarości, aby uzyskać różne
poziomy zaznaczenia. Białe
lub jasne fragmenty maski
odsłaniają piksele warstwy
(sprawiają, że są bardziej
kryjące). Czarne lub ciemne
fragmenty ukrywają piksele
warstwy (sprawiają, że są
bardziej przezroczyste).
97
Zapisywanie ustawień zaznaczenia:
1.
Zaznacz pewien obszar obrazu.
2.
Na zakładce Kanały zaznacz pole wyboru
Utwórz
kanał z zaznaczenia. Zostanie wyświetlony kanał pod
domyślną nazwą (nazwę można zmienić, klikając ją
dwukrotnie).
Przycisk
Nowy kanał na zakładce Kanały umożliwia
utworzenie pustego kanału, który można następnie
pomalować skalą szarości, aby uzyskać różne poziomy
zaznaczenia.
Wczytywanie ustawień zaznaczenia:
•
Utwórz
Na zakładce Kanały zaznacz pole wyboru
zaznaczenie z kanału.
Usuwanie zapisanych ustawień zaznaczenia:
•
Na zakładce kanały naciśnij przycisk
Usuń kanał.
Modyfikowanie zaznaczenia
Po zaznaczeniu regionu na aktywnej warstwie możesz wykonać
dodatkowe czynności, aby skorygować zaznaczenie, zanim na
pikselach zostanie zastosowany efekt lub manipulacja . Tryb
Zamaluj zaznaczenie umożliwia wykorzystanie standardowych
narzędzi do malowania lub edycji jako narzędzi do zaznaczania.
98
Przekształcanie zaznaczenia
Narzędzie
Deformowanie zaznaczenia,
znajdujące się w menu
wysuwanym Deformowanie
na pasku narzędzi Narzędzia,
służy do przekształcania,
skalowania i obracania
zaznaczonego obszaru. Włącz
je, aby móc przeciągać
kwadratowe węzły
umieszczone na rogach i
pośrodku linii
wyznaczających obszar
zaznaczenia (jak na ilustracji
obok).
W chwili przesuwania myszą
nad węzłami kursor zmienia
kształt, wskazując jeden z
dwóch trybów — zmiany
rozmiaru lub obracania.
Wciśnięcie i przytrzymanie klawisza Ctrl umożliwia
nieograniczone przekształcanie zaznaczonego obszaru poprzez
jego pochylenie (wystarczy przeciągnąć węzeł). Przytrzymanie
klawisza Alt powoduje zmianę obszaru wokół jego środka,
natomiast wciśnięcie klawisza Shift umożliwi zmianę rozmiaru z
zachowaniem proporcji. Można również przesunąć punkt, wokół
którego następuje obrót zaznaczenia. Dzięki temu obiekt będzie
obracany po łuku, a nie wokół środka (ustawienie domyślne).
Przytrzymanie klawisza Shift w czasie obracania spowoduje
ruch w 15-stopniowych odstępach.
99
Powiększanie i zmniejszanie zaznaczenia
Jeśli kształt zaznaczenia nie jest zadowalający lub nie obejmuje
niektórych pikseli (albo obejmuje za dużo), możesz, korzystając z
narzędzi zaznaczania, dodawać lub odejmować obszary.
Aby dodać lub odjąć zaznaczenie przy użyciu narzędzi
zaznaczania:
•
Wybierz narzędzie i przeciągnij, przytrzymując odpowiednio
klawisz Shift lub klawisz Alt. Nowo zaznaczone piksele nie
muszą przylegać do aktualnego zaznaczenia. Na aktywnej
warstwie może być kilka zaznaczonych regionów.
Modyfikowanie zaznaczenia
Po zaznaczeniu obszaru użytkownik ma do dyspozycji wiele opcji,
które można ze sobą łączyć, służących do modyfikowania
zaznaczenia. W oknie dialogowym Modyfikuj zaznaczenie
użytkownik ma do dyspozycji funkcje wtapiania, wygładzania,
zmniejszania i zwiększania zaznaczenia. Często stosowane
funkcje, takie jak Powiększanie, Podobne oraz Odwróć są dostępne
oddzielnie. Łączenie operacji w oknie dialogowym poprawia
wydajność pracy i umożliwia podgląd wprowadzanych zmian do
zmodyfikowanego zaznaczenia bezpośrednio na stronie.
Dostępnych jest kilka metod podglądu.
Aby zmodyfikować bieżące zaznaczenie:
1.
Z dowolnego paska narzędzi kontekstowych Zaznaczenie
wybierz opcję Modyfikuj zaznaczenie.
2.
W oknie dialogowym Modyfikuj zaznaczenie możesz
wprowadzać wartości w pikselach, aby szczegółowo
kontrolować zmiany.
•
Wtapianie: Użycie tej funkcji powoduje zastosowanie
efektu wtapiania na aktywnym zaznaczeniu, lecz przed
wprowadzeniem zmian do zawartości zaznaczenia.
100 Manipulowanie obrazami
Wprowadź szerokość (w pikselach) obszaru przejścia.
Wyższe wartości spowodują, że przejście będzie bardziej
stopniowe. Zobacz poniższą sekcję Zaznaczenia o
miękkich krawędziach i zwykłe.
3.
•
Zmiękczanie: Funkcja ta służy do wygładzania
poszarpanych krawędzi zaznaczeń i nieciągłych
regionów (np. powstających w wyniku użycia narzędzia
Różdżka).
•
Zmniejsz/Zwiększ: Przesuń suwak w lewo, aby
zmniejszyć krawędzie zaznaczenia, lub przesuń go w
prawo, aby je zwiększyć.
Wybierz rodzaj podglądu z listy rozwijanej Podgląd:
Nałożenie, Skala szarości lub różne rodzaje otoczek.
Polecenie Modyfikuj widoczne w menu Zaznacz (lub po
kliknięciu prawym przyciskiem myszy na zaznaczeniu) powoduje
wyświetlenie powyższych opcji, a także innych inteligentnych
funkcji zaznaczania:
•
Funkcje Powiększenie i Podobne służą do powiększania
obszaru zaznaczenia poprzez dołączanie do niego sąsiednich
pikseli o podobnej barwie. FunkcjaPowiększenie dodaje
piksele, które sąsiadują z zaznaczeniem, podczas gdy funkcja
Podobne zaznacza wszystkie podobne piksele znajdujące się
na aktywnej warstwie.
Obie opcje korzystają z ustawień tolerancji narzędzia
Różdżka znajdującego się na pasku narzędzi kontekstowych.
Zwiększenie tolerancji powoduje zaznaczanie
obszerniejszych regionów. Zazwyczaj użytkownik
korzystający z tych narzędzi rozpoczyna od zaznaczania
bardzo małego obszaru — koloru, który chce „odnaleźć” w
pozostałej części obrazu.
•
Użyj narzędzia Ramka..., aby utworzyć nowe zaznaczenie w
formie ramki o określonej w pikselach szerokości wokół
aktywnego zaznaczenia.
Manipulowanie obrazami 101
•
Opcja Odwróć umożliwia zaznaczenie fragmentu aktywnej
warstwy znajdującego się poza bieżącym zaznaczeniem.
Niezaznaczone piksele zostają zaznaczone i odwrotnie.
Zaznaczenia o miękkich krawędziach i zwykłe
Funkcje Wygładzanie i Wtapianie służą do kontrolowania
zachowania krawędzi zaznaczenia. Po ich zastosowaniu krawędzie
stają się miękkie i lepiej wtapiają się w pozostałe elementy obrazu.
Obydwie opcje można kontrolować zarówno w przypadku
standardowych narzędzi zaznaczania, jak i narzędzi Zaznaczanie
kształtów QuickShape, korzystając z pola tekstowego (lub suwaka)
Wtapianie i pola wyboru Wygładzanie znajdujących się na pasku
narzędzi kontekstowych.
•
Włączenie funkcji Wygładzanie powoduje, że brzegowe
piksele zaznaczenia stają się półprzezroczyste, a sama
krawędź staje się gładka. (Opcja ta nie jest dostępna dla
warstwy tła, która nie obsługuje funkcji przezroczystości).
•
Jeżeli wygładzona sekcja (na przykład wklejona z innego
obrazka) zawiera na krawędziach częściowo
nieprzezroczyste białe lub czarne piksele, można użyć opcji
Usuwanie otoczki znajdującej się w menu Warstwy, aby je
usunąć. Dzięki temu ta sekcja lepiej się wtopi w pozostałą
część obrazu. (Funkcja ta nie ma wpływu na całkowicie
nieprzezroczyste piksele).
•
Włączenie funkcji Wtapianie pozwala zmniejszyć ostrość
krawędzi zaznaczenia poprzez częściowe zaznaczenie
pikseli przy krawędziach, a nie na skutek zastosowania
efektu przezroczystości. Jeżeli zamalujesz wtopione
zaznaczenie okaże się, że kolor przy krawędziach będzie
mniej intensywny.
•
Opcja Próg zamienia zaznaczenie o miękkich krawędziach w
zwykłe (użyj funkcji Modyfikuj>Próg). Tak jak w
przypadku wygładzania efekty nie będą od razu widoczne,
jednak malowanie i edytowanie zaznaczenia będzie
funkcjonowało w inny sposób.
Tryb Zamaluj zaznaczenie
Narzędzie Zaznaczanie pędzlem umożliwia namalowanie
zaznaczenia. Jednak bardziej zaawansowana funkcja Zamaluj
zaznaczenie pozwala na:
•
modyfikowanie zaznaczenia dokładniejszymi pędzlami;
•
modyfikowanie zaznaczenia przy użyciu standardowych
narzędzi do malowania i edycji zgodnie z jasnością
nakładanych kolorów.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Pomoc programu
PhotoPlus.
Manipulowanie zaznaczeniem
Przesuwanie ramki zaznaczenia
Czasami należy
zmienić położenie ramki
zaznaczenia, nie ruszając
znajdujących się pod nią
pikseli. Podczas korzystania
z dowolnych narzędzi do
zaznaczania kursor
ustawiony nad
zaznaczonym obszarem
zmienia zawsze tryb na
przesuwanie ramki
zaznaczenia, co umożliwia
przeciągnięcie kontury
ramki zaznaczenia w inne
miejsce.
Przesuwany jest tylko kontur zaznaczenia, a nie zawarty
w nim obraz.
Ramkę zaznaczenia można także „popychać” za
pomocą klawiszy strzałek.
Gdy zostaną zaznaczone odpowiednie piksele, można wykonywać
takie operacje, jak przesuwanie, wycinanie, kopiowanie,
powielanie, wklejanie i usuwanie. Za pomocą narzędzia
Przesunięcie można przeciągnąć zaznaczony obszar oraz jego
zawartość z obrazu. (Zobacz sekcję Modyfikowanie zaznaczenia
na s. 97).
Używanie narzędzia Przesunięcie
Narzędzie
Przesunięcie służy do
przesuwania pikseli samego
obrazu. Umożliwia ona
przeciągnięcie zawartości
zaznaczonego obszaru z
jednego miejsca do innego
zamiast przesuwania
samego konturu
zaznaczenia. Aby użyć tego
narzędzia, należy po prostu
kliknąć zaznaczony obszar i
przeciągnąć go do nowego
miejsca. Zaznaczony
fragment obrazu także
zostanie przesunięty.
•
Jeśli nic nie jest zaznaczone, przeciąganie za pomocą
narzędzia Przesunięcie powoduje przesunięcie całej warstwy
aktywnej. (Jeśli na pasku narzędziowym Kontekst jest
włączona właściwość Zaznacz warstwę automatycznie
narzędzia Przesunięcie, narzędzie przesunie warstwę
pierwszego widocznego elementu znajdującego się pod
kursorem w chwili kliknięcia narzędziem Przesunięcie).
•
Gdy jest wybrane narzędzie Przesunięcie, można także
„popychać” zaznaczony obszar lub warstwę aktywną za
pomocą klawiszy strzałek.
•
„Dziura” pozostała po przesunięciu zawartości obrazu
odsłania bieżący kolor tła (na warstwie tła) lub
przezroczystość (zobacz powyżej, na warstwach
standardowych), która jest wyświetlana jako wzór
„szachownicy”.
•
Aby powielić zawartość zaznaczenia na warstwie aktywnej,
wciśnij klawisz Alt i kliknij, a następnie przeciągnij,
korzystając z narzędzia Przesunięcie.
•
Jeśli korzystasz w danej chwili z dowolnego narzędzia do
zaznaczenia, możesz zawsze nacisnąć klawisz Ctrl, aby
tymczasowo zamienić to narzędzie na narzędzie
Przesunięcie. Powielenie wymaga naciśnięcia klawiszy
Ctrl+Alt. Aby wrócić do narzędzia zaznaczania, należy
zwolnić klawisze.
Wytnij/Kopiuj/Usuń/Wklej
Operacje wycinania i kopiowania na zaznaczonych obszarach za
pomocą schowka działają tak samo jak w innych programach
systemu Windows.
•
Jeśli chcesz skopiować piksele do zaznaczonego obszaru,
naciśnij klawisze Ctrl+C lub kliknij przycisk
Kopiuj
na pasku narzędziowym Standardowy. (Możesz także
wybrać polecenie Kopiuj z menu Edycja).
•
Jeśli chcesz wyciąć zaznaczone piksele, naciśnij klawisze
Ctrl+X lub wybierz polecenie Wytnij z menu Edycja.
•
Jeśli chcesz usunąć zaznaczone piksele, naciśnij klawisz
Delete lub wybierz polecenie Wyczyść z menu Edycja.
Wycięcie lub usunięcie pikseli powoduje odsłonięcie
bieżącego koloru tła (na warstwie tła) lub przezroczystości (na
warstwach standardowych). Jeśli chcesz utworzyć
przezroczystość na warstwie tła, zamień ją najpierw na
warstwę standardową, klikając prawym przyciskiem jej nazwę
na zakładce Warstwy i wybierając polecenie Zamień w
warstwę.
•
Jeśli nic nie jest zaznaczone, operacje wycinania i
kopiowania dotyczą całej warstwy aktywnej tak, jakby
zostało użyte polecenie Zaznacz wszystko.
Program PhotoPlus oferuje różne opcje wklejania zawartości ze
schowka.
•
Jeśli chcesz wkleić zawartość schowka jako nowy obraz w
oknie bez tytułu, naciśnij klawisze Ctrl+V lub kliknij
przycisk
Wklej jako nowy obraz na pasku
narzędziowym Standardowy. (Możesz też wybrać polecenie
Edycja>Wklej).
•
Aby wkleić zawartość schowka jako nową warstwę nad
aktywną warstwą, naciśnij klawisze Ctrl+L lub z menu
Edycja wybierz polecenie Wklej>Jako nową warstwę.
•
Aby wkleić zawartość schowka w zaznaczonym obszarze,
naciśnij klawisze Shift+Ctrl+L lub z menu Edycja wybierz
polecenie Wklej>Do zaznaczenia. Zawartość Schowka
zostanie wyświetlona w środku zaznaczonego obszaru.
(Opcja ta jest niedostępna, jeśli nic nie jest zaznaczone lub
warstwą aktywną jest warstwa tekstu). Ta opcja jest
przydatna, jeśli przeklejasz elementy z jednej warstwy do
innej. Ponieważ ramka zaznaczenia podąża za Tobą do nowej
warstwy, możesz jej użyć, aby wklejać zawartość w sposób
zsynchronizowany z poprzednią warstwą.
•
Aby powielić część warstwy aktywnej na tej samej warstwie,
wciśnij klawisz Alt i kliknij, a następnie przeciągnij,
korzystając z narzędzia Przesunięcie. (W trakcie korzystania
z narzędzia do zaznaczania możesz nacisnąć klawisze
Ctrl+Alt i przeciągnąć, aby powielić fragment).
Zmiana rozmiaru obrazu i obszaru
roboczego
Zapewne wiesz, że rozmiary obrazu podaje się w pikselach (są to
jakby kropki farby, które tworzą obraz na ekranie): na przykład
1024 szerokości na 768 wysokości. Rozmiar ten można zmienić na
dwa sposoby: wykorzystując ustawienia obrazu lub obszaru
roboczego.
•
Zmiana rozmiaru obrazu oznacza zmniejszenie lub
zwiększenie skali całości lub wybranego regionu. Powoduje
to swoiste zniekształcenia, gdyż zawartość jest rozciągana
lub ściskana.
•
Zmiana rozmiaru obszaru roboczego ma na celu dodanie
lub odjęcie pikseli przy krawędziach obrazu. Wygląda to jak
dodawanie dookoła zdjęcia ramki lub przycinanie go
nożyczkami. Nie powoduje to zniekształceń obrazu.
Zauważ, że po zmianie rozmiaru obrazu albo obszaru roboczego
ich rozmiary pozostają takie same.
Zmiana rozmiaru obrazu
W oknie dialogowym Rozmiar obrazu możesz określić nowy
rozmiar całego obrazu zarówno w przypadku druku, jak i
wyświetlany na ekranie.
Aby zmienić rozmiar całego obrazu:
1.
Wybierz polecenie Rozmiar obrazu... z menu Obraz.
2.
Aby określić tylko rozmiar w druku, usuń zaznaczenie opcji
Zmień wielkość warstw. Zaznacz ją, aby połączyć
ustawienia rozmiaru w pikselach (ekranowego) z rozmiarem
w druku lub rozdzielczością.
3.
Aby zachować bieżące proporcje obrazu, zaznacz opcję
Zachowaj proporcję. Usuń zaznaczenie, aby dowolnie
zmieniać rozmiary.
4.
Dopasowywanie wymiarów ekranowych
•
Na liście rozwijanej wybierz preferowaną skalę (piksele
lub procenty).
•
Wybierz metodę ponownego próbkowania. Najlepiej
używać następujących konfiguracji: Najbliższy piksel w
przypadku obrazów o zwykłych krawędziach;
Interpolacja dwuliniowa w przypadku zmniejszania
zdjęć; Interpolacja dwusześcienna w przypadku
powiększania zdjęć; natomiast opcji Okno Lanczos3,
kiedy oczekiwane są wyniki najwyższej jakości.
5.
W czasie dopasowywania rozmiaru w druku należy
zaznaczyć preferowane jednostki miary i rozdzielczość.
Razem ze zmianą rozmiaru w druku zmieni się rozmiar w
pikselach.
6.
Wprowadź nowe wartości parametrów i kliknij OK.
Zmiana rozmiaru obszaru roboczego
Aby zwiększyć lub zmniejszyć obszar roboczy, skorzystaj z okna
dialogowego Obraz>Rozmiar obszaru roboczego..., w którym
można określić miejsce dodania lub odjęcia pikseli.
Aby zmienić rozmiar obszaru roboczego:
1.
Wybierz polecenie Rozmiar obszaru roboczego... z menu
Obraz.
2.
Wprowadź wartości nowej szerokości lub nowej wysokości
(w celach porównawczych podane są również nowe
wartości). Możesz również zaznaczyć pole Względnie, aby
określić, ile jednostek chcesz dodać do lub odjąć od
bieżących wartości rozmiaru, np. 5 pikseli, 1 cm, 100
punktów, 10 procent itd.
3.
4.
Kliknij w oknie
Zakotwiczenie, aby
umieścić miniaturkę
obrazu względem
krawędzi, do których mają
być dołączone lub od
których chcesz odjąć
piksele. Przykładowo, jeśli
chcesz zwiększyć obszar
roboczy ze wszystkich
stron, kliknij środek
punktu zakotwiczenia.
Jeśli rozmiar obszaru roboczego zostanie powiększony, nowy
obszar jest wypełniany (na warstwie Tło) bieżącym kolorem
tła, a na standardowych warstwach przezroczystością.
Kadrowanie obrazu
Kadrowanie to elektroniczny odpowiednik przycinania fotografii
nożyczkami, tylko w tym przypadku jest możliwych wiele prób.
Kadrowanie usuwa wszystkie piksele poza zaznaczeniem i zmienia
rozmiar obszaru roboczego, pozostawiając jedynie zaznaczony
region. Kadrowanie służy do umieszczania obiektu w centrum
fotografii i poprawiania kompozycji.
Przed
Po
(Kadrowanie
prostokątne)
Program PhotoPlus umożliwia kadrowanie nieograniczone lub do
standardowych i własnych rozmiarów drukowania.
Kadrowanie nieograniczone
1.
Z menu wysuwanego
Narzędzia kadrowania
wybierz narzędzie
Kadrowanie. Upewnij się, że na
pasku narzędzi kontekstowych zaznaczona jest opcja
Nieograniczony.
2.
Zaznacz prostokątne nieograniczone pole i dopasuj je,
przeciągając krawędzie. Przytrzymując klawisz Ctrl, można
ograniczyć kształt zaznaczenia do kwadratu.
3.
Aby wykadrować obraz, kliknij dwukrotnie w obszarze
kadrowania.
Pola wyboru Cieniowanie oraz Krycie widoczne na pasku
narzędzi kontekstowych określają kolor zaciemnienia i poziom
przezroczystości obszaru znajdującego się poza zaznaczeniem.
Usuń zaznaczenie opcji Cieniowanie, aby widoczny był tylko
prostokąt bez cieniowania, z pełną przezroczystością.
Kadrowanie za pomocą narzędzia Kadrowanie wpływa na
wszystkie warstwy obrazu. Wszystko poza zaznaczeniem jest
usuwane. Inne ramki zaznaczenia są usuwane w czasie
kadrowania.
Kadrowanie do konkretnego rozmiaru w druku lub
rozdzielczości
Narzędzie
1.
Z paska narzędzi Narzędzia wybierz
kadrowania.
2.
Następnie wykonaj jedną z poniższych czynności:
•
W przypadku rozmiarów w druku wybierz wstępnie
zdefiniowany rozmiar (podany w calach) z pierwszego
menu rozwijanego znajdującego się na pasku narzędzi
kontekstowych. Można wybierać pionowe i poziome
regiony kadrowania, np. 4 x 6 cali (pionowo), 6 x 4 cale
(poziomo).
LUB
•
Jeśli chcesz ustawić własny rozmiar, wprowadź wartości
(w centymetrach lub calach) w menu rozwijanych
Wysokość i Szerokość. Po ich wprowadzeniu nazwa
rozmiaru zostanie zmieniona na „Własny”.
Rozdzielczość rozmiaru w druku zmieni się
automatycznie, zgodnie z wprowadzonymi wartościami.
3.
Zaznacz obszar za pomocą prostokątnego lub kwadratowego
(w przypadku rozmiaru Własny) pola zaznaczania.
4.
Kliknij dwukrotnie obszar, aby go wykadrować do
wskazanego rozmiaru.
Aby poprawić kompozycję fotografii, włącz siatkę trójpodziału
na pasku narzędzi kontekstowych. Na fotografie zostanie nałożona
siatka 3 x 3 o prostokątnych, identycznych polach.
Zmieniając jej rozmiar, można sprawić, że fotografowany obiekt
(w tym przypadku duże koło) zostanie umieszczony w
odpowiednim miejscu względem pierwszego planu i tła (np.
nieba). Umieść obiekt zainteresowania na skrzyżowaniu dwóch
linii. Takimi czynnościami kieruje tzw. zasada trójpodziału, która
pomaga osiągnąć najlepsze kompozycje zdjęcia. Kliknij
dwukrotnie, aby wykadrować zdjęcie wg zewnętrznych ramek.
Można również wykadrować
obraz wg obszaru
zaznaczenia o dowolnym
kształcie. Wystarczy użyć
jednego z poniższych narzędzi
zaznaczania. Na tym
przykładzie widać kadrowanie
kształtu utworzonego przy
użyciu narzędzia Zaznaczanie
kształtów QuickShape, a
konkretnie narzędzia Dymek z
myślą.
Kadrowanie obrazu według zaznaczenia
•
Wybierz polecenie Kadruj wg zaznaczenia z menu Obraz.
Jeśli zaznaczony obszar nie jest prostokątny, pozostałość po
zaznaczeniu zostanie przykryta kolorem tła (w przypadku warstwy
tła) lub pozostanie przezroczysta (na standardowych warstwach).
Kadrowanie według zaznaczenia wpływa na wszystkie
warstwy obrazu. Wszystko poza zaznaczeniem jest usuwane.
Przerzucanie i obracanie
Przerzucanie i obracanie to standardowe operacje, które można
wykonywać na całym obrazie, warstwie aktywnej, ścieżce lub
tylko zaznaczonym obszarze. Przerzucenie służy do zmiany
kierunku spojrzenia obiektu, wyprostowania układu itp., podczas
gdy obrót to narzędzie kierunkowe ogólnego zastosowania.
Przerzuć w poziomie
Przerzuć w pionie
Obróć
15°w lewo
Obróć
10° w prawo
Aby przerzucić:
•
Z menu Obraz wybierz polecenie Przerzuć w pionie lub
Przerzuć w poziomie, a następnie wybierz z podmenu opcję
Obraz, Warstwa, Zaznaczenie lub Ścieżka.
Aby obrócić:
1.
Wybierz z menu Obraz polecenie Obróć.
2.
Z menu wysuwanego wybierz opcję wyznaczającą
wymagany obiekt (Obraz, Warstwa lub Zaznaczenie), kąt
obrotu (90º lub 180º) oraz kierunek (W prawo lub W lewo).
3.
Ponadto możesz wybrać opcje Niestandardowe..., aby
zostało wyświetlone okno dialogowe Obróć, w którym
możesz wybrać wszystkie powyższe opcje, a dodatkowo
określić własny kąt z dokładnością nawet do ułamków
stopnia.
Deformowanie
Narzędzie
Deformowanie umożliwia przesuwanie,
skalowanie, obracanie i przechylanie zaznaczonego obszaru lub
warstwy. Najpierw należy zaznaczyć obszar, jeśli jest to
wymagane, a następnie wybrać narzędzie Deformowanie.
Niezależnie od tego, czy operacja dotyczy zaznaczonego obszaru
czy warstwy, zostanie wyświetlona ramka z uchwytami na rogach i
brzegach (początkowo w środku obszaru). Jeśli żaden obszar nie
jest zaznaczony, ramka będzie otaczała całą aktywną warstwę.
Warstwę można zdeformować np. przy użyciu operacji skalowania
i przechylania.
Skalowanie w
dół zawartości
warstwy
od prawego
górnego rogu
ramki;
zostanie
odsłonięty
kolor tła.
Przechylenie od
prawego górnego
uchwytu
narożnego przez
przeciągnięcie go
z wciśniętym
klawiszem Ctrl.
Przechylenie
zawartości warstwy
tworzy efekt
artystyczny.
Działanie narzędzia zależy od tego, gdzie dokładnie znajduje się
wskaźnik myszy. Wskaźnik przesuwany po obszarze otoczonym
ramką zmienia się w pokazany poniżej sposób, wskazując, jakie
działania są możliwe.
Aby przesunąć obszar nie deformując go,
przeciągnij go za jego neutralną część środkową.
Ta operacja działa tak jak narzędzie Przesunięcie.
Aby zniekształcić obszar, pociągnij za uchwyt w
rogu lub na brzegu. Dostępne są różne opcje
(odpowiednie wskazówki są wyświetlane w pasku
podpowiedzi).
•
Na narożnym uchwycie:
•
Przeciągnij, aby przeskalować obszar w
dwóch wymiarach (wysokość i szerokość).
•
Jeśli chcesz zachować proporcje,
przeciągając, przytrzymaj wciśnięty
klawisz Shift.
•
Jeśli chcesz przeskalować obszar
względem stałego punktu, podczas
przeciągania przytrzymaj wciśnięty
klawisz Alt. Piksele leżące dalej od
stałego punktu przesuną się bardziej niż te,
które znajdują się blisko niego.
•
Jeśli chcesz dowolnie zniekształcić obszar
za jeden z rogów, podczas przeciągania
przytrzymaj wciśnięty klawisz Ctrl.
•
Jeśli chcesz przeskalować obszar
względem stałego punktu, zachowując
proporcje, przeciągając, przytrzymaj
klawisze Shift+Alt.
•
Jeśli chcesz zniekształcić obszar
względem stałego punktu, przeciągając,
przytrzymaj klawisze Ctrl+Alt. W miarę
przeciągania rogu będzie się także
przesuwał przeciwległy róg.
•
Jeśli chcesz zniekształcać obszar wzdłuż
dowolnego przyległego brzegu,
przeciągając, przytrzymaj klawisze
Shift+Ctrl.
•
Jeśli chcesz uzyskać efekt perspektywy,
przeciągając, przytrzymaj wciśnięte
klawisze Shift+Ctrl+Alt. W miarę
przeciągania rogu będzie się także
przesuwał sąsiedni róg.
•
Na brzegowym uchwycie:
•
Brzeg można przeciągać do wewnątrz
i do zewnątrz, aby uzyskać efekt
ściśnięcia/rozciągnięcia.
•
Jeśli chcesz uzyskać efekt
ściśnięcia/rozciągnięcia względem
stałego punktu, podczas przeciągania
przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt.
Piksele leżące dalej od stałego punktu
przesuną się bardziej niż te, które
znajdują się blisko niego.
•
Jeśli chcesz dowolnie przesuwać brzeg
i uzyskać efekt przechylenia, podczas
przeciągania przytrzymaj wciśnięty
klawisz Ctrl.
•
przechylenia względem stałego
punktu, przeciągając, przytrzymaj
klawisze Ctrl+Alt. W miarę
przeciągania brzegu będzie się także
przesuwał przeciwległy brzeg.
•
przechylenia z zachowaniem
proporcji, naciśnij klawisze
Shift+Ctrl i przeciągnij brzeg wzdłuż
jego linii.
•
przechylenia względem stałego
punktu, naciśnij klawisze
Shift+Ctrl+Alt i przeciągnij brzeg
wzdłuż jego linii.
Jeśli chcesz obrócić obszar wokół stałego
punktu, pociągnij za zewnętrzną część dowolnego
rogu. Aby obracać w 15-stopniowych krokach,
wciśnij i przytrzymaj klawisz Shift po
rozpoczęciu obracania, aż do momentu
puszczenia przycisku myszy. Położenie stałego
punktu można zmienić (zobacz poniżej).
Jeśli chcesz zmienić położenie stałego punktu,
umieść kursor dokładnie w środku tak, aby został
wyświetlony mały celownik, a następnie
przeciągnij. Stały punkt można przesunąć
gdziekolwiek, nawet poza deformowany obszar.
Ułatwia to bardzo obracanie po łuku.
Aby uzyskać jeszcze bardziej wyrafinowane efekty wypaczenia,
można użyć funkcji wypaczenia według siatki (zobacz s. 117).
Oprócz niewielkich różnic w wyglądzie kursora powyższe
instrukcje dotyczą także narzędzia Deformowanie siatki
znajdującego się na pasku narzędziowym Kontekst narzędzia
Wypaczanie według siatki.
Wypaczanie według siatki
Narzędzie
Wypaczanie według siatki działa podobnie jak
narzędzie Deformowanie wyposażone w złożone krzywe.
Umożliwia ono zastosowanie elastycznej siatki punktów i linii,
którą można przeciągać w celu deformowania lub zniekształcania
obrazu lub jego części (albo warstwy). W celu uzyskania
precyzyjniejszej kontroli nad efektem wypaczania krzywiznę siatki
można edytować, a nawet utworzyć siatkę niestandardową, aby
przystosować ją do geometrii obrazu, np. aby uzyskać krzywe,
które odwzorowują kontury twarzy.
Narzędzie Wypaczanie według siatki działa na warstwie tła i
warstwach standardowych, lecz nie na warstwie tekstowej i
warstwie kształtu.
Gdy to narzędzie zostanie
uruchomione, najpierw na
obrazie pojawia się zwykła
siatka prostokątna z
dziewięcioma węzłami: po
jednym w każdym narożniku,
jednym w środku i po jednym w
punktach symetrii
poszczególnych boków.
Sąsiednie węzły są połączone
liniami prostymi. Narzędziu
Wypaczanie według siatki
towarzyszy także odpowiedni
kontekstowy pasek
narzędziowy.
Odcinki linii prostej to w
rzeczywistości krzywe, które
można wyginać. Każda zmiana
konturów siatki i zniekształcenie
początkowego prostokątnego
układu będzie powodowało
stosowne zdeformowanie
obrazu. Aby zmienić siatkę,
można przesuwać węzły,
uchwyty przyciągające węzły
lub linie łączące, a także
dodawać i odejmować węzły
oraz zmieniać krzywiznę linii
łączących węzły.
Aby zaznaczyć węzeł siatki:
•
Kliknij go. (Aby wybrać wiele węzłów, trzymaj wciśnięty
klawisz Shift podczas ich klikania lub przeciągnij ramkę
zaznaczenia).
Na zaznaczonych węzłach i na węzłach sąsiadujących z nimi
pojawią się uchwyty przyciągające. Liczba uchwytów
przypadających na węzeł zmienia się w zależności od liczby
węzłów sąsiadujących.
Aby wypaczyć siatkę:
•
Przeciągnij węzeł siatki, aby go przesunąć.
LUB
•
Zmień kształt segmentu linii metodą przeciągania.
LUB
•
Przeciągnij uchwyty przyciągające węzła.
Aby dodać nowy węzeł:
•
Kliknij dwukrotnie segment linii.
LUB
•
Kliknij segment linii, a następnie naciśnij przycisk
Dodaj węzeł wyświetlony na pasku narzędziowym
Kontekst.
Pojawi się nowy węzeł wraz z dodatkowymi węzłami w miejscach,
w których nowe linie łączące przecinają dotychczasowe linie.
Dodanie nowego węzła powoduje dalszy podział siatki.
Aby usunąć węzły:
1.
Zaznacz węzły.
2.
Naciśnij klawisz Delete.
lub
Kliknij przycisk
Usuń węzły wyświetlony na pasku
narzędziowym Kontekst.
Usunięcie węzła spowoduje także usunięcie linii i węzłów z nim
połączonych. Jeśli usunięty zostanie węzeł narożnika lub krawędzi,
zmniejszy się cały obszar siatki. Aby usunąć określoną linię siatki i
jej węzły, kliknij linię w celu umieszczenia na niej znacznika, a
następnie naciśnij klawisz Delete.
Giętkość segmentów linii zależy od rodzajów węzłów na ich
końcach. Rodzaj węzła można zmienić, zaznaczając go i naciskając
jeden z przycisków paska narzędziowego Kontekst:
Węzły siatki mogą być ostre, miękkie lub symetryczne
(przykłady są pokazane poniżej). Zmiana rodzaju węzła pozwala
kontrolować, na ile będą się wyginały zakrzywione segmenty po
obu stronach węzła. Aby sprawdzić bieżący rodzaj węzła, wybierz
go i zobacz, jaki przycisk Węzeł siatki na pasku narzędzi również
okaże się wybrany.
Aby zmienić typ węzła:
•
Zaznacz go i kliknij jeden z pozostałych przycisków węzła.
Poeksperymentuj, a zaczniesz doceniać poziom szczegółowości
kontroli, jaki zapewniają te ustawienia. Na przykład korzystając z
jasnoniebieskiego kształtu Kratownica łatwo jest dostrzec różnicę
między rodzajami węzłów.
Ostry oznacza, że krzywe
po obu stronach węzła są od
siebie całkowicie niezależne pod
względem nachylenia i
głębokości. Osobno można
korygować kontury, a przecięcie
może być szpiczaste.
Miękki oznacza, że
nachylenie krzywej po obu
stronach węzła jest takie samo,
ale głębokość konturów po obu
stronach może być różna.
Węzły symetryczne
spajają krzywe o tym samym
nachyleniu i głębokości po obu
stronach węzła.
Aby przywrócić pełną wielkość i prostokątny układ
siatki:
•
Kliknij przycisk
Kontekst siatki.
Resetuj siatkę na pasku narzędzi
Aby ukryć siatkę w celu uzyskania lepszego podglądu
obrazu:
•
Kliknij przycisk
Ukryj/pokaż siatkę na pasku narzędzi
Kontekst siatki. Powtórne kliknięcie powoduje ponowne
wyświetlenie siatki i umożliwia dalsze jej edytowanie.
Opcja Deformuj siatkę ułatwia przesuwanie, skalowanie,
pochylanie i obracanie obszaru siatki wokół stałego punktu;
obszar siatki to obszar zawarty między pewną liczbą węzłów.
Działa to tak samo jak standardowe narzędzie Deformowanie
(opisane powyżej), ale przy użyciu wielu węzłów, a nie jednego.
Aby systematycznie zdeformować siatkę:
1.
Aby wybrać wiele węzłów, trzymaj wciśnięty klawisz Shift
podczas ich klikania lub przeciągnij ramkę zaznaczenia.
2.
Kliknij przycisk
Deformuj siatkę na pasku narzędzi
Kontekst narzędzia Wypaczanie według siatki. Zaznaczone
węzły zostaną otoczone czerwoną ramką wyboru (możesz
dokonać powiększenia, aby to lepiej zobaczyć) ze stałym
punktem w środku i uchwytami na rogach, bokach i w
środku.
3.
•
Aby zdeformować obszar siatki, pociągnij za dowolny
uchwyt w rogu lub z boku.
•
Aby obrócić obszar siatki, pociągnij za zewnętrzną część
dowolnego uchwytu w rogu.
•
Aby przesunąć stały punkt, umieść kursor na symbolu
stałego punktu, zaczekaj, aż kursor zmieni wygląd, a
następnie przeciągnij go (w ten sposób można
wykonywać obroty po łuku). Aby przesunąć cały obszar,
przeciągnij go, trzymając kursor w innym miejscu.
•
Na pasku podpowiedzi są wyświetlane informacje o
opcjach dostępnych za pomocą klawiszy, jak pochylenie,
rozciągnięcie/ściśnięcie i efekt perspektywy. Pod tym
względem narzędzie działa prawie tak samo jak zwykłe
narzędzie Deformowanie (zobacz s. 113).
Ponownie kliknij przycisk, aby wrócić do standardowego
wypaczania według siatki.
Używanie studia wycinania obrazu
Studio wycinania obrazu to rozbudowane, zintegrowane
rozwiązanie do wycinania części obrazu na aktywnej warstwie tła
lub standardowej. W ten sposób przedmioty zainteresowania
można wydzielić z tła, zachowując sam przedmiot (zazwyczaj
osobę, obiekt itp.) albo usuwając proste, jednolite tło (np. niebo, tło
fotografii studyjnej). W obu przypadkach wycięte obrazy
pozwalają uzyskać ciekawy efekt na zdjęciu i umożliwiają
prezentowanie ich warstwa po warstwie, co świetnie nadaje się do
symulowania kombinacji obiekt/tło i kolaży artystycznych.
Metoda usuwania tła została przedstawiona na poniższym
przykładzie, w którym użyto kilku zdjęć.
Białe tło z pierwszej fotografii jest usuwane. Pozostaje
tymczasowe, przezroczyste tło (oznaczone szachownicą). W tym
momencie można użyć innej fotografii jako bardziej atrakcyjnego
tła. Czerwona tinta na tle drugiego obrazu służy do wskazywania
obszarów, które mają zostać usunięte.
Studio wycinania obrazu działa na warstwie tła i warstwach
standardowych, lecz nie na warstwie tekstowej i warstwie
kształtu.
Aby uruchomić studio wycinania obrazu:
1.
Zaznacz obraz, który ma zostać wycięty.
2.
Wybierz polecenie
Studio wycinania z paska
narzędziowego Studio fotografii.
lub
Wybierz polecenie Studio wycinania... z menu Edycja.
Uruchomione zostanie studio wycinania obrazu.
Zmienianie ustawień wyjścia
Istnieje możliwość ustawienia poziomu przezroczystości i
mieszania pikseli na brzegu wycięcia przez dostosowanie ustawień
wyjścia Szerokość i Rozmycie. Sterowanie brzegiem wycięcia
pozwala uzyskać bardziej realistyczne wtopienie wyciętego obrazu
w nowe tła.
Zmienianie ustawień wyjścia:
1.
Przeciągnij suwak Szerokość, aby określić (w pikselach)
wielkość obszaru mieszania alfa wewnątrz brzegu wycięcia.
Spowoduje to utworzenie marginesu, w którym będzie
zachodzić mieszanie.
2.
Przesuń suwak Rozmycie, aby określić poziom wygładzania
obszaru utworzonego przez powyższe ustawienie Szerokość.
Aby sprawdzić efekt ustawień, należy za każdym razem
kliknąć przycisk
Podgląd.
Zaznaczanie obszarów do zachowania lub
odrzucenia
Obszary warstwy aktywnej do zachowania lub odrzucenia
„zamalowuje” się jednym z dwóch pędzli. Nazwy tych narzędzi to:
pędzel Zachowaj i pędzel Odrzuć. Można ich używać
niezależnie, ale najczęściej stosuje się je razem. Podczas
malowania tymi pędzlami narzędzie wypełnia obszar otoczony
konturem, który ma być zachowywany lub odrzucany (w
zależności od typu pędzla). Piksele przylegające do konturu są
mieszane (liczbę tych pikseli można konfigurować).
Dostępnych jest kilka trybów wyświetlania
ułatwiających zaznaczanie.
Przyciski Pokaż oryginał, Pokaż pokryty tintą oraz
Pokaż przezroczysty umożliwiają wyświetlanie
odpowiednio:
•
tylko obszarów zaznaczonych;
•
kolorowych tint ułatwiających złożone operacje
zaznaczania;
•
obszarów przezroczystych (oznaczonych
szachownicą), które są przeznaczone do
usunięcia.
W trybie Pokaż przezroczysty można ustawić inny
kolor tła (opcja na dole środowiska Studio). Może to
ułatwić odróżnienie obszarów zachowywanych od
odrzucanych.
Aby zaznaczyć obszary, które mają zostać zachowane
lub odrzucone:
1.
Kliknij narzędzie
pędzel Zachowaj lub narzędzie
pędzel Odrzuć z lewej strony przestrzeni roboczej
studia wycinania obrazu.
2.
(Opcjonalnie) Wybierz Rozmiar pędzla odpowiedni do
obrabianego obszaru.
3.
(Opcjonalnie) Ustaw wartość parametru Tolerancja
powiększenia, aby automatycznie powiększyć wybrany
obszar pod kursorem (przez wykrywanie kolorów zbliżonych
do bieżącego zaznaczenia). Im większa jest ta wartość, tym
bardziej będzie powiększany obszar zaznaczenia.
4.
Kliknij i przeciągnij okrągłym kursorem po obszarze, który
ma zostać zachowany lub odrzucony (w zależności od tego,
czy wybrany jest pędzel Zachowaj, czy pędzel Odrzuć).
Można wielokrotnie klikać i przeciągać, aby utworzyć
pożądane zaznaczenie.
Przycisk
zaznaczenia.
Cofnij umożliwia przywrócenie ostatniego
Aby precyzyjnie dostosować zaznaczenie, można przełączać
między pędzlami Zachowaj i Odrzuć przez tymczasowe
przytrzymanie wciśniętego klawisza Alt.
5.
Kliknij przycisk OK, aby utworzyć wycięcie.
Poprawianie obszaru wycięcia
Za pomocą narzędzi Skasuj korygowanie i Przywróć korygowanie
można poprawić obszar wycięcia w studiu przed jego dokonaniem.
Narzędzia korygowania działają jako pędzel i służą tylko do
poprawienia niemal gotowego wycięcia — większość pracy
jest wykonywana za pomocą pędzli Odrzuć i Zachowaj!
Aby przywrócić lub usunąć fragmenty wycięcia:
1.
Mając zdefiniowane obszary wycięcia, kliknij przycisk
Podgląd (zakładka Ustawienia wyjściowe). Za pomocą tego
przycisku można kontrolować wycięcie w miarę postępu
prac.
2.
Kliknij przycisk narzędzia
Przywróć korygowanie
lub
Skasuj korygowanie z lewej strony przestrzeni
roboczej studia wycinania obrazu.
3.
Zamaluj obszary, które chcesz przywrócić lub skasować, tak
samo, jakby to były narzędzia pędzla.
Jeśli pomiędzy poszczególnymi podglądami została
skorygowana część obrazu, zostanie wyświetlone pytanie, czy
chcesz zapisać czy odrzucić zmiany.
Używanie kanałów
Z każdym kolorowym obrazem poddawanym obróbce w programie
PhotoPlus są związane kanały. W przypadku trybu RGB na
kompozytowy kanał RGB składają się kolory: czerwony (R),
zielony (G) i niebieski (B). Kanały mogą być też traktowane
oddzielnie, jako pojedyncze kolory — czerwony, zielony i
niebieski. Każdy kanał przechowuje informacje dotyczące
konkretnego koloru. Jego połączenie z innymi kanałami powoduje
wyświetlenie obrazu w pełnych kolorach.
Program PhotoPlus umożliwia wyświetlanie, ukrywanie i
zaznaczanie kanałów (kompozytowych i pojedynczych)
składających się na zdjęcie z poziomu zakładki Kanały. Znajduje
się na niej kompozytowy kanał RGB i każdy kanał indywidualny:
czerwony (R), zielony (G) i niebieski (B).
Domyślnie wszystkie kanały są zaznaczone i widoczne.
Po co w ogóle zaznaczać kanały? Dzięki temu można je edytować
pojedynczo. Można na przykład:
•
Zastosować efekt filtra
•
Zastosować dopasowanie obrazu
•
Pomalować
•
Wklejać zaznaczenia
•
Wypełnić kolorem
•
Zastosować maskę
Ukrywanie/pokazywanie kanałów
1.
Wybierz zakładkę Kanały.
2.
Kliknij przycisk z symbolem oka znajdujący się obok
kanału, aby go ukryć. Kanał nie musi być zaznaczony.
Ponowne kliknięcie przycisku powoduje wyświetlenie
kanału.
Zaznaczenie konkretnego kanału do edycji
1.
Wybierz zakładkę Kanały. Domyślnie wszystkie kanały są
włączone i widoczne.
2.
Kliknij kanał, który chcesz zaznaczyć. Kliknięcie spowoduje
automatyczne usunięcie zaznaczenia i ukrycie pozostałych
kanałów. Przytrzymaj klawisz Shift, aby dołączyć do
zaznaczenia dodatkowe kanały.
3.
Wprowadź zmiany — dopasowania, efekty specjalne,
nanoszenie farby itp., na zaznaczonych kanałach.
Edytowanie kanału alfa
Zakładka Kanały umożliwia utworzenie 8-bitowych kanałów alfa,
wykorzystywanych do maskowania i przechowywania zaznaczeń.
Zwykle kanał alfa wykorzystuje się jako maskę kanału. Oznacza
to, że można na nią nanosić kolory i wypełniać zaznaczenia w
odcieniach szarości. W czasie malowania można dostosowywać
skalę szarości w zakładce Kolor, kontrolując poziom
przezroczystości/krycia. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj
się z sekcją Używanie masek na s. 35.
Tworzenie kanału alfa
1.
W zakładce Kanały kliknij przycisk
Nowy kanał.
Zostanie zaznaczony i wyświetlony tylko kanał alfa.
2.
Pomaluj lub wykonaj zaznaczenia na kanale alfa, tworząc
maskę ukrywającą obszary obrazu. Nakreślone regiony
można zamalować na biało (aby je ukryć) lub czarno (aby je
zachować).
Program PhotoPlus umożliwia zachowywanie zaznaczeń jako
oddzielnych kanałów alfa. Zaznaczenia można wykonać za
pomocą narzędzi Różdżka i Zaznaczanie pędzlem oraz różnych
narzędzi Zaznaczanie kształtu. W dowolnym momencie można
przywrócić przechowane zaznaczenie, oszczędzając czas. Aby
uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z sekcją Przechowywanie
zaznaczeń na s. 95.
Interpretowanie histogramów
Zakładka Histogram służy do przeglądania rozkładu kolorów i
tonów rozproszonych po zaznaczonym obszarze, zaznaczonej
warstwie lub całym zdjęciu (domyślnie). Umożliwia to obejrzenie i
zinterpretowanie całej migawki zakresu kolorów oraz, co
najważniejsze, rozkładu pikseli, które przybierają te kolory.
Sam histogram niczego nie koryguje, ale ułatwia dokonanie oceny,
jakiego rodzaju korekty obrazu mogą być potrzebne. Decyzja
zależy od użytkownika i jego własnej oceny sytuacji.
liczba
pikseli
0<----zakres tonalny---->255
Użyjmy np. kanału
kompozytowych
wartości RGB jasności
(chociaż domyślnie
otrzymuje się wszystkie
kolory). Potraktujmy
histogram, jakby był
podzielony na trzy
części — (A) Cienie, (B)
Półcienie i (C)
Podświetlenia.
W każdym kanale pozioma oś X reprezentuje zakres tonów, a
każdy ton występuje na określonym poziomie W każdym
kanale pozioma oś X reprezentuje zakres tonów, a każdy ton
występuje na określonym poziomie
Pionowa oś Y to względna liczba pikseli na poszczególnych
poziomach na opisanej powyżej osi X. Im wyższy wykres na
danym poziomie, tym więcej pikseli się na nim znajduje. Należy
pamiętać, że ten histogram może się odnosić do kanału
czerwonego, zielonego, niebieskiego, RGB lub luminancji.
Po histogramie można przesuwać kursor nitkowy, aby wyświetlić
liczbę pikseli na tym poziomie koloru, na którym jest w danej
chwili umieszczony kursor. Na przykład na powyższej zakładce
kursor znajduje się na poziomie koloru 131, który liczy
4459 pikseli.
Można wyświetlić histogram kanałów pojedynczych kolorów,
czerwonego, zielonego lub niebieskiego, wszystkich kolorów lub
kompozytowej wartości wszystkich trzech kolorów, czyli kanał
RGB. Ponadto można wyświetlić luminancję (czyli jasność).
Aby zobaczyć konkretny kanał:
•
Kliknij przycisk zakładki Menu w prawym górnym rogu
zakładki, aby wysunąć menu wysuwane. Aby zmienić kanał
na inny, np. RGB, należy wybrać kanał z listy lub wyświetlić
statystykę, zaznaczając pole wyboru Pokaż statystyki.
6
Malowanie i rysowanie
134 Malowanie i rysowanie
Malowanie i rysowanie 135
Pojęcia związane z barwami
Tryby koloru
Program PhotoPlus oferuje różne tryby koloru, co pozwala
pracować na standardowym lub wyższym poziomie
szczegółowości kolorów lub tonów — są to gama RGB z 8
bitami/kanał (lub skala szarości z 8 bitami/kanał) oraz bardziej
szczegółowa gama RGB z 16 bitami/kanał (lub skala szarości z 16
bitami/kanał). Jeśli edycja odbywa się w trybie 8 bitów na kanał, w
każdym kanale koloru będzie rozróżnianych 256 poziomów, a jeśli
w trybie 16 bitów na kanał, to 65 536 poziomów.
Generalnie lepiej jest pracować w trybie 16-bitowym, ze względu
na to, że kolory w nim są odtwarzane z taką dokładnością, jaka jest
dostrzegalna dla ludzkiego oka.
Jeśli masz do dyspozycji 16-bitowe obrazy, to warto korzystać z
optymalnych informacji o kolorze lub tonie w całym projekcie. 16bitowy/kanałowy tryb kolorów jest wywoływany automatycznie
w następujących sytuacjach:
•
Zaimportowanie nieprzetworzonego obrazu (RAW) ze studia
RAW.
•
Otwarcie 16-bitowego zdjęcia Microsoft HD
W programie PhotoPlus można ponadto wybrać tryb ręcznie:
Wybierz
opcję...
Następnie
wybierz...
gdy
tworzysz
nowy obraz
Nowy obraz
(Kreator
startowy) lub
Plik>Nowy z
kreatora
startowego...
lub
Plik>Nowy
Tryb koloru: RGB lub skala
szarości
Głębia bitowa: 8 lub 16
bitów na kanał
w
dowolnym
momencie
Obraz>Tryb
koloru
RGB 8 bitów na kanał
Skala szarości 8 bitów na
kanał
kanał
podczas
uzyskiwania
wyników
tworzenia
obrazu
HDR
Plik>Tworzenie
obrazów
HDR...
Wyjście: 16 bitów na kanał
Podobnie jak w większości 16-bitowych programów do obróbki
zdjęć nie wszystkie efekty filtra są dostępne podczas pracy w
trybie 16 bitów/kanał.
Konwersja obrazu 8-bitowego na 16-bitowy nie daje właściwie
żadnych korzyści ze względu na to, że nie zyskujesz wtedy
żadnych danych obrazu.
Aby sprawdzić, jaki tryb jest ustawiony, wystarczy spojrzeć na
pasek tytułu, gdzie za nazwą pliku jest podany tryb, np.
CRW_4832.CRW @ 20%, 3088 x 2056, RGB 16 bitów na
kanał.
Wybieranie kolorów
Kolory pierwszego planu i tła
W programie PhotoPlus można w każdym
momencie korzystać tylko z dwóch kolorów —
koloru pierwszego planu i koloru tła. Są one
zawsze widoczne jako dwie próbki na zakładce
Kolor, która jest przedstawiona obok.
Wybrany kolor pierwszego planu jest zielony, a
kolor tła czarny.
Zakładka Kolor umożliwia ustawienie roboczego modelu koloru
przed dokonaniem wyboru koloru: RGB (czerwony, zielony
niebieski), CMYK (niebieskozielony, karmazynowy, żółty,
czarny), suwaki HSB (barwa, nasycenie, białość), suwaki HSL
(barwa, nasycenie, jasność), koło kolorów HSL, pole kolorów
HSL lub Skala szarości.
Aby ustawić tryb:
•
Z listy rozwijanej wybierz jedną z opcji.
Określanie kolorów
Wybierając kolory, należy pamiętać o pewnych zasadach ich
stosowania:
•
Gdy zaznaczasz obszar, rysujesz kształt lub korzystasz z
pędzla, możesz zastosować kolor pierwszego planu.
•
Jednak czarny tekst w projekcie można utworzyć dopiero po
zamianie kolorów pierwszego planu i tła za pomocą
przycisku
zakładki. Wczytanie jako koloru pierwszego
planu i tła dwóch często używanych kolorów to świetny
sposób na zwiększenie wydajności pracy podczas malowania
i rysowania.
Aby określić kolory pierwszego planu i tła:
1.
Na pasku narzędziowym Narzędzia wybierz narzędzie
Próbnik kolorów .
2.
Kliknięcie lewym przyciskiem myszy dowolnego miejsca na
obrazie spowoduje pobranie koloru z tego miejsca jako
nowego koloru pierwszego planu. Kliknięcie prawym
przyciskiem myszy umożliwia określenie nowego koloru tła.
3.
(Opcjonalnie) Na pasku narzędziowym Kontekst możesz
wybrać z listy Rozmiar próbki opcję „Próbka punktowa”,
„Średnia 3 x 3” lub „Średnia 5 x 5”. Te dwie ostatnie opcje
umożliwiają próbkowanie koloru uśrednionego z
kwadratowego obszaru pikseli, co ułatwia próbkowanie
obrazów rastrowych, w przypadku których próbkowanie
punktowe byłoby nieprzydatne.
Aby tymczasowo wybrać narzędzie Próbnik kolorów zamiast
narzędzia do malowania albo tworzenia linii, kształtu lub
tekstu, należy przytrzymać wciśnięty klawisz Alt, a następnie
kliknąć kolor tła.
LUB
1.
Kliknij na zakładce Kolor i przesuń wskaźnik myszy (kursor
o wyglądzie kroplomierza) po polu Widmo kolorów. W
czasie przesuwania kursora kroplomierza po polu widma w
aktywnej próbce koloru na zakładce będzie widoczny kolor
znajdujący się w obecnej pozycji kursora.
2.
Kliknięcie lewym przyciskiem myszy w widmie spowoduje
ustawienie nowego koloru pierwszego planu, a prawym
przyciskiem myszy — nowego koloru tła.
LUB
•
Na zakładce Kolor znajdują się suwaki i pola wartości
liczbowych umożliwiające określenie konkretnego koloru.
Wybrana próbka jest natychmiast aktualizowana.
Zapisywanie kolorów
Jeśli chcesz zapisać kolory, z których często korzystasz, możesz je
umieścić na zakładce Próbki jako miniaturki (pozwala to uniknąć
ciągłego określania kolorów na zakładce Kolor). Na zakładce
Próbki znajdują się galerie miniaturek kolorów podzielone na
kategorie.
Wybrany (na zakładce Kolor) kolor pierwszego tła można zapisać
w wybranej kategorii; można także tworzyć kategorie, a następnie
dodawać do nich własne miniaturki. Zakładka Próbki umożliwia
ponadto wybieranie predefiniowanych kolorów z różnych kategorii
„tematycznych” (np. Ziemia, Owoce, Pastele i pasujące do
przeglądarki internetowej).
Dodawanie koloru do zakładki Próbki:
1.
Wykonaj jedną z następujących procedur:
Wybierz kolor z widma kolorów zakładki Kolor.
lub
Wybierz narzędzie Próbnik kolorów i kliknij wybrany
kolor, przesuwając kursor nad obrazem.
Zobaczysz, jak zmieni się próbka koloru pierwszego planu na
zakładce Kolor.
2.
Na zakładce Próbki wybierz kategorię, w której chcesz
zapisać kolor.
3.
Kliknij przycisk
Nowa próbka, aby dodać kolor
pierwszego planu do bieżącej galerii.
Aby zastosować kolor za pomocą zakładki Próbki:
•
Zaznacz dowolną miniaturkę w galerii, a następnie zacznij
malować, rysować itp. Zwróć uwagę, że kliknięcie
miniaturki spowoduje zmianę koloru pierwszego planu w
zakładce Kolor.
Malowanie
Narzędzie
Pędzel i
Ołówek umieszczone na pasku
narzędzi Narzędzia stanowią
podstawowy sposób malowania i
rysowania odręcznych linii na
aktywnej warstwie. Można ich
używać na warstwach tła i
standardowych, lecz nie na warstwie
tekstowej i warstwie kształtu.
Działają na zasadzie zmieniania
pikseli znajdujących się na
warstwie.
W zakładce Końcówka pędzla umieszczono w różnych
kategoriach liczne i różne gotowe końcówki pędzli. Po wybraniu
kategorii z listy rozwijanej otworzy się ona jako galeria. Każda
próbka pokazuje wygląd pociągnięcia i końcówkę pędzla,
natomiast liczba opisuje jego średnicę. Zakończenie pędzla określa
grubość i inne cechy linii.
Z poziomu zakładki można również utworzyć własny pędzel.
Aby skorzystać z narzędzi Pędzel lub Ołówek:
1.
Na pasku narzędzi Narzędzia rozwiń menu wysuwane
Pędzle i wybierz narzędzie
Ołówek.
Pędzel lub
2.
Wybierz końcówkę pędzla w zakładce Końcówka pędzla. Po
wybraniu podstawowego pędzla, przed malowaniem trzeba
ustawić kolor (pierwszego planu) z zakładki Kolor.
3.
Opcjonalnie: zmień właściwości końcówki pędzla,
korzystając z paska narzędzi kontekstowych. Zmiany te nie
wpłyną na końcówki pędzla widoczne w zakładce Końcówka
pędzla.
4.
Przytrzymując lewy przycisk myszy, przeciągnij kursor na
aktywnej warstwie, aby malować kolorem pierwszego planu.
Opcje pędzla
Dostępne z poziomu opcji Pędzel na pasku narzędzi
kontekstowych okno dialogowe Opcje Pędzla umożliwia zmianę i
definiowanie nowych właściwości tego narzędzia. Każdą zmianę
ustawień można śledzić w oknie podglądu.
Malowanie za pomocą tabletów graficznych
Pociągnięcia pędzlem można nakładać, korzystając z myszy lub
tabletu graficznego. Druga metoda jest niezwykle skuteczna w
przypadku korzystania z narzędzi wrażliwych na nacisk. Program
PhotoPlus obsługuje funkcję wrażliwości na nacisk z kalibracją
tabletu graficznego i opcją przypisywania funkcji klawiszom
funkcyjnym (poprzez Studio siły nacisku).
Stemple i napylanie farby
Narzędzie
Pędzel obrazkowy działa jak
dowolny pędzel, który napyla serię wstępnie
zdefiniowanych obrazków lub obrazków
użytkownika w regularnych odstępach. W
połączeniu z zakładką Końcówka pędzla
umożliwia wybranie wielu pędzli
obrazkowych oraz importowanie plików
Picture Tube programu Paint Shop Pro.
Dzięki niemu można nanosić na cały obraz
pojedyncze obrazki lub układać z nich wzory,
na przykład literę „S” (po lewej).
Narzędzie Pędzel obrazkowy działa na warstwach tła i
standardowych, lecz nie na warstwie tekstowej lub warstwie
kształtu.
Malowanie za pomocą narzędzia Pędzel obrazkowy
1.
Z menu wysuwanego Pędzle na pasku narzędzi Narzędzia
wybierz
2.
Pędzel obrazkowy.
W zakładce Końcówka pędzla wybierz końcówkę pędzla z
jednej z kategorii.
Aby kontrolować elementy obrazu, kliknij prawym
przyciskiem pędzel w zakładce Końcówka pędzla i wybierz
polecenie Opcje pędzla...,
3.
Za pośrednictwem opcji Krycie i Średnica w pasku narzędzi
kontekstowych można ustawić skalę, krycie i rozmiar
elementów obrazu. Użytkownik tabletu graficznego może
dostosować te opcje za pośrednictwem właściwości pióra —
Rozmiar oraz Krycie.
4.
Aby nanieść pojedyncze obrazy, kliknij lewym przyciskiem
myszy w poszczególnych miejscach obszaru roboczego.
Przeciągnij pędzlem po obrazie, aby nanieść linię złożoną z
pojedynczych obrazków.
Importowanie pliku Picture Tube programu Paint Shop
Pro
1.
W zakładce Końcówka pędzla wybierz utworzoną przez
siebie kategorię, a następnie kliknij prawym przyciskiem
myszy i wybierz polecenie Importuj...
2.
W oknie dialogowym wyszukaj plik Picture Tube (.tub),
który chcesz zaimportować.
Kliknij prawym przyciskiem próbkę w galerii, aby zarządzać
kategoriami i opcjami pędzla. Można zaplanować utworzenie
własnego pędzla obrazkowego, korzystając z gotowych obrazów.
Czyszczenie
Czasami ten koniec ołówka, na którym znajduje się gumka może
być dla artysty równie ważny, jak ten zatemperowany. Menu
wysuwane Gumka na pasku narzędziowym Narzędzia zawiera
funkcje służące do poprawiania obrazu przez „malowanie” na
przezroczysto, a nie kolorowo:
Narzędzie Standardowa
gumka, które zamienia kolory na
obrazie na kolor tła lub przezroczystość
(zależnie od tego, czy jest używane na
warstwie tła czy standardowej).
Narzędzie Usuwanie tła do
wycierania pikseli o kolorze podobnym
do koloru wzorcowego znajdującego
się pod kursorem nitkowym. Dzięki tej
funkcji możesz zamalować niechciane
kolory tła.
Narzędzie Usuwanie
wypełnienia kaskadowego do
wypełniania obszaru przezroczystością
i wycierania pikseli o kolorze
podobnym do koloru w miejscu, gdzie
znajdował się kursor w momencie
pierwszego kliknięcia.
W przypadku każdego narzędzia można ustawić takie właściwości,
jak parametry pędzla, krycie, tolerancja, przepływ oraz końcówka
pędzla. Gumek można używać na warstwie tła i warstwach
standardowych, lecz nie na warstwie tekstowej i warstwie kształtu.
Wycieranie za pomocą narzędzia Standardowa gumka:
1.
Wybierz polecenie
Standardowa gumka z menu
wysuwanego Gumka znajdującego się na pasku
narzędziowym Narzędzia.
2.
(Opcjonalnie) Na pasku narzędziowym Kontekst możesz
zmienić atrybuty, zwłaszcza Wielkość i Krycie pędzla.
Jeśli chcesz do wycierania użyć efektu aerografu lub pędzla o
twardych brzegach, wybierz opcję Aerograf lub Twarda
krawędź.
Użytkownicy tabletów graficznych mogą włączyć funkcję
czułości na nacisk za pomocą opcji pędzla (należy kliknąć
miniaturkę Pędzel); w tym celu należy z listy rozwijanej
Kontroler wybrać „Nacisk” przy określonych atrybutach.
3.
Przeciągnij narzędzie po warstwie aktywnej. W przypadku
warstwy tła, wytarcie spowoduje odsłonięcie bieżącego
koloru tła. W przypadku innych warstw, odsłania to
przezroczystość.
Wycieranie za pomocą narzędzia Usuwanie tła:
1.
Wybierz polecenie
Usuwanie tła z menu wysuwanego
Gumka znajdującego się na pasku narzędziowym
Narzędzia.
2.
(Opcjonalnie) Możesz zmienić właściwości w sposób
opisany powyżej, korzystając z paska narzędziowego
Kontekst.
3.
Przeciągając narzędzie po warstwie aktywnej, będziesz
wycierać piksele podobne do koloru odniesienia, który
znajduje się bezpośrednio pod końcówką pędzla.
•
Jeśli są wybrane limity „Sąsiadująco” (ustawienie
domyślne), narzędzie wyciera tylko piksele w zakresie
tolerancji, które przylegają do siebie i leżą w zakresie
szerokości pędzla; w ten sposób na wycieranie są
bardziej podatne piksele tylko z jednej strony brzegu
lub linii. Jeśli ustawisz limity „Niesąsiadująco”, będą
wycierane wszystkie spełniające kryteria piksele leżące
pod pędzlem, nawet gdy nie przylegają do siebie
(ułatwia to znacznie usuwanie jednolitego tła, jak
niebo). Ustawienie „Wykryto krawędź” może poprawić
wycieranie po jednej stronie wyraźnego brzegu lub
linii.
Sąsiadująco
Niesąsiadująco
•
Jeśli jest wybrane próbkowanie „Ciągłe” (ustawienie
domyślne), kolor odniesienia jest stale aktualizowany
podczas ruchu kursora. Opcja próbkowania
„Jednorazowo” oznacza, że wycieranie dotyczy koloru,
który znajdował się pod kursorem nitkowym w
momencie pierwszego kliknięcia. Z kolei ustawienie
„Barwa tła” pozwala na użycie bieżącego koloru tła
(zakładka Kolor) jako koloru odniesienia.
•
Ponadto istnieje możliwość niewycierania bieżącego
koloru pierwszego planu (Chroń pierwszy plan).
Jeśli narzędzie zostanie użyte na warstwie tła, stanie się ona
warstwą standardową.
Wycieranie za pomocą narzędzia Usuwanie wypełnienia
kaskadowego:
1.
Wybierz polecenie
Usuwanie wypełnienia
kaskadowego z menu wysuwanego Gumka znajdującego
się na pasku narzędziowym Narzędzia.
2.
(Opcjonalnie) Możesz zmienić właściwości, korzystając z
paska narzędziowego Kontekst.
3.
Przeciągnij narzędzie po aktywnej warstwie, aby wycierać
piksele o podobnym kolorze (w granicach ustawienia
Tolerancja) do pikseli znajdujących się pod kursorem w
momencie kliknięcia. Jeśli narzędzie zostanie użyte na
warstwie tła, stanie się ona warstwą standardową.
•
Ustawienie Tolerancja determinuje szerokość zakresu
kolorów, które będą wycierane.
•
Ustawienie Krycie będzie modyfikowało poziom
przezroczystości wycieranych obszarów.
•
Jeśli zaznaczysz pole wyboru Sąsiadująco, będą
wycierane tylko piksele mieszczące się w zakresie
tolerancji, które są ze sobą połączone, a jeśli nie, to
będą wycierane wszystkie piksele z zakresu.
•
Jeśli zaznaczysz pole wyboru Użyj wszystkich
warstw, pod uwagę będą brane granice kolorów na
innych warstwach, chociaż wycieranie będzie
dotyczyło tylko bieżącej warstwy.
•
Wygładzanie oznacza wygładzenie granicy między
wycieranym obszarem a pozostałym obszarem.
Wycieranie za pomocą tabletów graficznych
W trakcie retuszowania pewne obszary obrazu można wycierać za
pomocą myszy lub tabletu graficznego, jeśli jest on dostępny. Z
myślą o użytkownikach tabletów program PhotoPlus obsługuje
funkcję czułości na nacisk i można za jego pośrednictwem
skalibrować tablet graficzny (poprzez Studio siły nacisku).
Używanie wzorów
Narzędzie
Wzór umożliwia malowanie wzorów bezpośrednio
w obszarze roboczym. W efekcie narzędzie „klonuje” każdy
wybrany wzór bitmapowy, jednocześnie oferując możliwość
malowania w dowolnym miejscu i kontrolowania ustawień krycia,
trybu mieszania itp. Podobnie jak narzędzie Klonowanie, Pędzel ze
wzorkiem pobiera piksele ze źródła (w tym przypadku jest to
bitmapa ze wzorkiem) i umieszcza je w miejscu malowania.
Możesz wybrać predefiniowaną bitmapę ze wzorkiem z okna
dialogowego Wzory lub określić własny wzór.
Wzory nadają się m.in. do malowania tła, na przykład witryn
internetowych.
Malowanie wzorkiem
1.
Wybierz narzędzie
Wzór z menu wysuwanego
Klonowanie na pasku narzędziowym Narzędzia.
2.
Na pasku narzędzi kontekstowych, ustaw właściwości pędzla
(zobacz s. 142) i kliknij miniaturkę Wzór, aby wyświetlić
okno dialogowe Wzory. Jeśli chcesz wybrać inną kategorię
wzorów, kliknij miniaturkę prawym przyciskiem myszy i
wybierz odpowiednią pozycję z menu wysuwanego. Aby
wybrać wzór, po prostu go kliknij. Inne opcje menu prawego
przycisku myszy umożliwiają edycję kategorii wzorów lub
dołączania nowych wzorów z przechowanych plików bitmap.
3.
Aby rozpocząć malowanie, przeciągnij narzędziem po
aktywnej warstwie (lub bieżącym zaznaczeniu).
Tworzenie własnych wzorów
Zaprogramowane wzory dostępne w oknie dialogowym Wzory
stanowią dobry punkt wyjścia, ale można również tworzyć własne
wzory za pomocą zaznaczenia, a nawet wykorzystując całe obrazy.
Najlepsze rezultaty osiągnie się po zmniejszeniu obrazu lub
zaznaczonego obszaru do użytecznych rozmiarów.
Aby utworzyć nowy wzór:
1.
Jeśli chcesz, to wykonaj zaznaczenie, a następnie wybierz
polecenie Utwórz wzór... z menu Edycja.
2.
Aby zachować wzór, wybierz kategorię użytkownika z menu
rozwijanego w oknie dialogowym Kategoria (możesz
zostawić domyślną kategorię Moje wzory).
3.
W galerii pojawi się miniaturka, za pomocą której można
rozpocząć malowanie (albo wykorzystać jako teksturę końcówki
pędzla lub wypełnienie). Kliknięcie prawym przyciskiem
dowolnego wzoru umożliwia zmianę nazwy kategorii wzorów lub
dołączanie nowych wzorów z przechowanych plików bitmap.
Wypełnianie regionu
Wypełnianie regionów lub warstw stanowi alternatywę do
malowania kolorami lub wzorami. Zaznaczenie obszaru przed
zastosowaniem wypełnienia i ustawienie odpowiednich opcji może
zadecydować o tym, czy uzyskany efekt będzie banalny czy
spektakularny.
Menu wysuwane Wypełnienie na pasku narzędziowym
Narzędzia zawiera dwa narzędzia do wypełniania regionów
kolorem i/lub przezroczystością: Wypełnienie lawinowe i
Wypełnienie gradientem. Ponadto można użyć polecenia
Edycja>Wypełnij..., aby zastosować wypełnienie kolorem lub
wzorem. Podobnie jak w przypadku narzędzi do malowania, jeśli
jest zaznaczony obszar, wypełnienie będzie dotyczyło tylko pikseli
z tego obszaru. Jeśli operujesz na kształcie lub warstwie tekstu, to
samo wypełnienie zostanie zastosowane do wnętrza wszystkich
obiektów z tej warstwy.
Wypełnienie lawinowe i wzorem
Narzędzie
Wypełnienie lawinowe działa na warstwie tła i
warstwie standardowej, zastępując istniejący obszar koloru
kolorem pierwszego planu. Wielkość obszaru „zalewanego”
kolorem wypełnienia zależy od różnicy między kolorem piksela,
który został początkowo kliknięty, a kolorem otaczających go
pikseli.
Aby użyć narzędzia Wypełnienie lawinowe:
1.
Wypełnienie lawinowe z menu
Wybierz narzędzie
wysuwanego Wypełnienie na pasku narzędziowym
Narzędzia.
2.
Na pasku narzędzi Kontekst ustaw opcje tolerancji i
wypełnienia warstwy.
3.
Kliknij w miejscu, gdzie ma się zacząć wypełnianie.
Polecenie Edycja>Wypełnij... umożliwia wypełnienie lawinowe
regionu na warstwie standardowej przy użyciu dowolnego koloru,
a nie tylko koloru pierwszego planu. Z drugiej strony jest to ściśle
jednolite wypełnienie lawinowe bez subtelności wynikających z
właściwości narzędzia Wypełnienie lawinowe. Wystarczy wybrać
to polecenie, aby otworzyć okno dialogowe Wypełnienie.
Aby użyć polecenia Wypełnienie:
•
Wybierz polecenie Wypełnij... z menu Edycja. Wyświetlone
zostanie okno dialogowe Wypełnienie.
•
Aby uzyskać wypełnienie lawinowe, w polu Typ wybierz
opcję Kolor.
•
Wybierz opcję Pierwszy plan, Tło lub Niestandardowy,
aby określić, jaki ma być kolor wypełnienia.
•
Określ tryb mieszania i krycie wypełnienia.
Jeśli zaznaczysz pole wyboru Zachowaj przezroczystość,
obszary przezroczyste nie zostaną zalane kolorem. Inaczej
wszystko w zaznaczonym obszarze lub warstwie zostanie
pokryte wypełnieniem.
•
Aby uzyskać wypełnienie wzorem, w polu Typ wybierz
opcję Wzór.
Opcje mieszania są takie same, ale w tym trybie zamiast
wybierać kolor można wypełnić region dowolnym wzorem
zapisanym w oknie dialogowym Wzory. Kliknij próbkę
wzoru, aby została wyświetlona galeria miniaturek wzorów,
a następnie kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną
miniaturkę, aby wybrać kategorię na końcu listy. (Zob.
Używanie wzorów na s. 148).
Wypełnienie gradientem
O ile jednolite wypełnienia są zawsze w jednym kolorze, to
wszystkie wypełnienia gradientem w programie PhotoPlus są
tworzone przy użyciu przynajmniej dwóch kolorów głównych oraz
rozkładu odcieni pomiędzy nimi, który daje efekt „widma”.
Rzeczywisty rozrzut kolorów między poszczególnymi dwoma
kolorami głównymi można dopasować. Ponadto przezroczystość
wypełnienia gradientem w programie PhotoPlus może być
jednolita — czyli o tym samym poziomie krycia, np. 50 lub 100%,
na całym zakresie — lub zmienna, czyli określona za pomocą
dwóch głównych poziomów krycia i rozrzutu wartości między
nimi.
Narzędzie
Wypełnienie gradientem umożliwia zastosowanie
wypełnień o zmiennym kolorze i przezroczystości bezpośrednio do
warstwy. Dostępnych jest pięć rodzajów wypełnienia (jednolite,
liniowe, radialne, stożkowe i kwadratowe). W ujęciu technicznym
wypełnienie jednolite stanowi inny rodzaj wypełnienia (jest tylko
w jednym kolorze), ale w praktyce efekt jednokolorowy można
także uzyskać przy użyciu wypełnienia gradientem.
Jednolite
Liniowe
Radialne
Stożkowe
Kwadratowe
Zastosowanie wypełnienia gradientem na warstwie dowolnego
rodzaju wymaga wybrania jednego z rodzajów wypełnienia,
określenia kolorów i/lub przezroczystości wypełnienia w oknie
dialogowym Gradient, a następnie zastosowania wypełnienia.
Wypełnienia gradientem zachowują się jednak inaczej, zależnie od
tego, na jakiego rodzaju warstwie operujesz.
Na warstwie standardowej i warstwie
tła narzędzie wytwarza efekt „widma”,
wypełniając aktywną warstwę lub
zaznaczony obszar gamą kolorów
leżących między kolorami głównymi w
wybranym wypełnieniu gradientem.
Wypełnienie działa jak natryskiwanie
lakieru na piksele istniejące na warstwie;
właściwości koloru i przezroczystości w
wypełnieniu gradientem w połączeniu z
istniejącymi pikselami dają nowe
wartości. Inaczej mówiąc, po
zastosowaniu wypełnienia nie można się
cofnąć i go edytować (jedynie cofnąć
operację i zacząć od nowa).
Przezroczystość działa podobnie, decydując o tym, jak
„rozcieńczony” jest nakładany lakier. Przy pełnym kryciu
wypełnienie całkowicie zasłania znajdujące się pod nim piksele.
Na warstwach tekstu i kształtu
narzędzie Wypełnienie gradientem
umożliwia ponadto edytowanie
właściwości koloru i
przezroczystości wypełnienia. Pod
względem technicznym wypełnienie
jest właściwością warstwy, a
kształty działają jak „okna”, przez
które widać to wypełnienie. W
związku z tym jedno wypełnienie
jest stosowane do wszystkich
kształtów z danej warstwy — jak
pokazane obok wypełnienie
gradientem zastosowane do trzech
kształtów QuickShape znajdujących
się na tej samej warstwie.
Gradienty przezroczystości decydują o tym, które części obiektu są
prześwitujące. Narzędzie Wypełnienie lawinowe nie działa na
tekście ani kształtach. Kształt po narysowaniu przybiera jednolite
wypełnienie kolorem pierwszego planu. Rodzaj wypełnienia
można zmienić w sposób opisany poniżej.
Aby zastosować wypełnienie gradientem:
1.
Wybierz narzędzie
Wypełnienie gradientem z menu
wysuwanego Wypełnienie na pasku narzędziowym
Narzędzia.
2.
Wybierz rodzaj wypełnienia na pasku narzędziowym
Kontekst. Do wyboru są opcje Liniowe, Radialne, Stożkowe
i Kwadratowe.
3.
Aby wybrać gotowe ustawienie lub edytować wartości
kolorów i przezroczystości wypełnienia, kliknij próbkę
koloru na pasku narzędziowym Kontekst.
Zostanie wyświetlone okno dialogowe Kontekst, w którym
można wybrać predefiniowane wypełnienie z galerii
ustawień domyślnych lub kliknąć prawym przyciskiem
myszy i wybrać wypełnienie spośród różnych wstępnie
zdefiniowanych kategorii (np. Niebieskości, Zielenie itp.).
Klikając prawym przyciskiem myszy, można ponadto
dodawać, edytować i usuwać kategorie; można również
dodawać (i usuwać) pozycje, jeśli w widmie wypełnienia
zostanie utworzone wypełnienie standardowe. Szczegółowe
informacje o edytowaniu wypełnień gradientem zawiera
pomoc programu PhotoPlus.
4.
(Opcjonalnie) Zaznacz pole wyboru Odwrotnie, aby
odwrócić kierunek wybranego wypełnienia.
5.
(Opcjonalnie) Usuń zaznaczenie pola wyboru
Przezroczystość, jeśli nie chcesz, aby w wybranym
wypełnieniu gradientem została zachowana przezroczystość;
w przeciwnym razie przezroczystość wypełnienia zostanie
zachowana w zastosowanym wypełnieniu.
6.
Gdy wypełnienie zostanie zdefiniowane, kliknij w miejscu,
od którego chcesz zacząć wypełnianie, i przeciągnij punkt do
miejsca, gdzie ma się zakończyć.
Aby zmienić typ wypełnienia warstwy tekstu lub kształtu
albo zmienić jego kolory:
•
Kliknij dwukrotnie warstwę tekstu/kształtu (lub kliknij
prawym przyciskiem myszy i wybierz polecenie Edytuj
wypełnienie...).
LUB
Wybierz narzędzie Wypełnienie gradientem i użyj paska
narzędziowego Kontekst.
Każda z tych metod umożliwia wybranie rodzaju wypełnienia oraz
jego edytowanie przez kliknięcie próbki koloru (lub gradientu).
Na warstwie tekstu lub kształtu ścieżka wypełnienia (linia na
powyższej ilustracji) pozostaje widoczna także po zastosowaniu
wypełnienia, a położenie wypełnienia można skorygować po jego
zastosowaniu, przeciągając węzły końców ścieżki wypełnienia za
pomocą narzędzia Wypełnienie gradientem.
Klonowanie regionu
Narzędzie
Klonowanie
to jakby dwa magiczne pędzle
zespolone ze sobą. Gdy
obrysowujesz lub „wybierasz”
oryginalny rysunek jednym
pędzlem, drugi rysuje
(„kładzie”) jego idealny
duplikat gdzie indziej —
nawet na innym obrazie.
Podczas retuszowania można
np. usunąć z obrazu
niepożądany obiekt
rozciągając na niego inny
obszar obrazu (zwróć uwagę,
że obszar wybierania znajduje
się raczej na morzu, a nie na
łodzi).
Narzędzie to działa na aktywną warstwę tła lub warstwę
standardową, ale jest w stanie klonować wszystkie warstwy
(włącznie z warstwami tekstu i warstwami kształtu).
Aby sklonować region:
1.
Na pasku narzędziowym Narzędzia rozwiń menu wysuwane
Klonowanie i wybierz polecenie
2.
W razie potrzeby możesz zmienić właściwości, korzystając z
paska narzędziowego Kontekst. Na przykład:
•
Zmniejszenie ustawienia Krycie skutkuje
rozjaśnieniem kopii oryginalnych pikseli.
•
Aby w dodatkowych pociągnięciach pędzlem był
zawsze używany oryginalny punkt źródłowy, pozostaw
niezaznaczone pole wyboru Wyrównane. Zaznacz
pole wyboru Wyrównane, jeśli chcesz, aby punkt
źródłowy przesuwał się w stosunku do położenia
końcówki pędzla — jest to bardzo przydatne do
usuwania niepożądanych obszarów z naturalną granicą
jako ścieżką (np. gałąź drzewa).
Niezaznaczone pole wyboru
Wyrównane
•
3.
Klonowanie.
Zaznaczone pole wyboru
Wyrównane
(Opcjonalnie) Jeśli istnieje więcej niż jedna warstwa, na
pasku narzędziowym Kontekst znajduje się opcja Użyj
wszystkich warstw, której zaznaczenie spowoduje, że
będą klonowane wszystkie warstwy (włącznie z
warstwami tła, standardowymi, tekstu i kształtu). Jeśli
nie jest zaznaczona, będzie klonowana tylko warstwa
aktywna (zaznaczona).
Aby wyznaczyć punkt źródłowy, przytrzymaj klawisz Shift i
kliknij.
4.
Kliknij ponownie i przeciągnij w miejscu, w którym chcesz
rozpocząć kopiowanie, aby rozpocząć nanoszenie warstwy.
Powtórz czynności w razie potrzeby. Kursor nitkowy
wyznacza punkt źródłowy, który przesuwa się zgodnie z
ruchami pędzla.
Tworzenie i edytowanie tekstu
W programie PhotoPlus są używane
dwa narzędzia tekstowe:
•
Narzędzie
Tekst służące
do wpisywania jednolitego
tekstu na nowej warstwie.
Nadaje się ono do dodawania
zarówno rzucających się w
oczy, jak i dyskretnych (obok)
podpisów i tytułów.
•
Narzędzie
Zaznaczenie
tekstu służące do zaznaczania
obszaru w kształcie tekstu
(który można następnie
wypełnić nietypowymi
wypełnieniami).
Warstwy tekstu są na zakładce Warstwy zaznaczone symbolem
. Jednolity tekst można w programie PhotoPlus edytować:
podobnie jak kształty, dopóki tekst pozostaje na osobnej warstwie
tekstu, można go zmodyfikować, wpisując inny tekst, lub zmienić
jego właściwości.
Aby utworzyć nowy jednolity tekst:
1.
Kliknij menu wysuwane
Tekst na pasku
narzędziowym Narzędzia i wybierz standardowe narzędzie
Tekst.
2.
Kliknij kursorem tekstowym na obrazie w miejscu, gdzie
chcesz wstawić tekst. Zostaną zastosowane atrybuty tekstu
(czcionka, rozmiar w punktach,
pogrubienie/kursywa/podkreślenie, wyrównywanie,
wygładzanie i kolor) ustawione przed kliknięciem na pasku
narzędziowym Kontekst narzędzia Tekst.
lub
Ustaw wymaganą wielkość tekstu, ciągnąc za uchwyty.
Zwolnij przycisk myszy, aby ustawić rozmiar w punktach.
3.
Wpisz tekst, który pojawi się bezpośrednio na stronie. Tekst
znajdzie się na nowej przezroczystej warstwie tekstu w
obrazie. Następnie możesz operować na nim za pomocą
narzędzia Przesunięcie i innych narzędzi tak, jak na
zawartości dowolnej innej warstwy.
Aby edytować istniejący tekst:
1.
Ustaw warstwę tekstu, którą chcesz edytować, jako warstwę
aktywną, a następnie wybierz standardowe narzędzie Tekst i
ustaw kursor nad tekstem tak, aby przybrał kształt kreski.
2.
Obszary tekstu możesz zaznaczać przez klikanie, aby
wstawić nowy tekst, lub przez przeciąganie, aby zastąpić
istniejący tekst. Ponadto z poziomu paska narzędziowego
Kontekst narzędzia Tekst możesz ustawić nowe atrybuty
tekstu (czcionka, rozmiar w punktach,
pogrubienie/kursywa/podkreślenie, wyrównywanie,
wygładzanie lub kolor), które chcesz zastosować do
zaznaczonego obszaru tekstu.
Wielkość i rozmieszczenie znaków możesz dopasować przy
użyciu zakładki Typografia. Jeśli zakładka nie jest widoczna,
włącz ją za pomocą opcji menu Okno>Zakładki Studio.
Aby zmienić kolor jednolitego tekstu:
1.
Zaznacz cały tekst lub jego dowolną część.
2.
Kliknij próbkę koloru na pasku narzędziowym Kontekst i
użyj okna dialogowego Dopasowywanie koloru. (Zobacz
Wybieranie kolorów na s. 137).
3.
Zaznacz nowy kolor i kliknij przycisk OK.
Aby zamienić kolor na gradient:
1.
Kliknij prawym przyciskiem myszy warstwę tekstu na
zakładce Warstwy i wybierz polecenie Edycja
wypełnienia....
2.
W polu Rodzaj wypełnienia wybierz jedną z dostępnych
opcji (Liniowe, Radialne, Stożkowe lub Kwadratowe)
zamiast opcji Jednolite.
3.
Kliknij próbkę gradientu Wypełnienie i wybierz
predefiniowane wypełnienie gradientem lub utwórz własny
gradient za pomocą okna dialogowego (zobacz Wypełnianie
regionu na s. 149). Wypełnienie gradientem zostanie
natychmiast zastosowane do tekstu.
Aby przekształcić dowolną warstwę tekstu na warstwę
standardową:
•
Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę warstwy, a
następnie wybierz z menu polecenie Rasteryzuj.
Aby zaznaczyć tekst:
1.
Kliknij menu wysuwane
Tekst (pasek narzędziowy
Narzędzia) i wybierz narzędzie
2.
Zaznaczenie tekstu.
Kliknij miejsce na obrazie, od którego chcesz rozpocząć
zaznaczanie.
lub
Ustaw wymaganą wielkość zaznaczonego tekstu, ciągnąc za
uchwyty. Zwolnij przycisk myszy, aby ustawić rozmiar w
punktach.
3.
(Opcjonalnie) Z poziomu paska narzędziowego Kontekst
narzędzia Tekst ustaw atrybuty, które ma mieć zaznaczony
tekst (np. czcionka i rozmiar w punktach).
4.
Wpisz tekst bezpośrednio na stronie.
5.
Gdy skończysz, kliknij przycisk
OK na pasku
narzędziowym Kontekst. Zostanie wyświetlona ramka
zaznaczenia wokół konturu tekstu.
6.
Oznacza to, że można wycinać, kopiować, przesuwać,
modyfikować i wypełniać zaznaczony obszar.
W odróżnieniu od jednolitego tekstu zaznaczony tekst nie
zajmuje osobnej warstwy.
Rysowanie i edytowanie linii oraz
kształtów
Pasek narzędziowy Narzędzia zawiera następujące menu
wysuwane narzędzi rysowniczych służące do rysowania i
edytowania linii oraz kształtów:
Menu wysuwane Narzędzia QuickShape z różnymi
narzędziami do tworzenia prostokątów, elips,
wielokątów i innych kształtów.
Menu wysuwane Linia z liniami prostymi oraz piórem
do rysowania linii odręcznych i zakrzywionych.
Omówienie
Reguły tworzenia i edytowania kształtów za pomocą każdego z
narzędzi rysowniczych są inne i można się z nimi zapoznać
poniżej. Przedtem jednak omówimy kilka rzeczy, które dotyczą
wszystkich obiektów kształtu.
•
Kształty mają kontury zwane ścieżkami. Omawiane tutaj
kształty są wypełnionymi liniami (czyli liniami zamkniętymi
z pokolorowanym obszarem wewnątrz linii).
•
W odróżnieniu od zamalowanych regionów tworzonych na
warstwach rastrowych (bitmapach), zarówno kształty
QuickShape, jak i linie są obiektami wektorowymi, które
zajmują specjalne warstwy kształtu, zaznaczone symbolem
na zakładce Warstwy. Każda warstwa kształtu zawiera
miniaturkę ścieżki, która stanowi reprezentację kształtów z
tej warstwy.
•
Kształt QuickShape lub linię prostą można narysować
bezpośrednio jako warstwę kształtu, ścieżkę lub wypełnioną
bitmapę. Na pasku narzędziowym Kontekst znajdują się
przyciski umożliwiające określenie, w jaki sposób będą
rysowane linie i kształty, czyli
Warstwa kształtu — tworzenie własnego kształtu
QuickShape lub linii na nowej lub istniejącej warstwie
kształtu.
Ścieżki — dodanie kształtu lub linii bezpośrednio jako
ścieżka, a nie nowa lub istniejąca warstwa kształtu. (Zobacz
sekcję Używanie ścieżek na s. 172).
Wypełnienie bitmap — tworzenie wypełnionej bitmapy
kształtu lub linii prostej na warstwie rastrowej (np. na
warstwie Tło).
Linie zakrzywione i odręczne nie mogą być rysowane jako
wypełnione bitmapy.
Jeśli w chwili tworzenia kształtu miejscem pracy była warstwa
inna niż warstwa kształtu, nowy kształt zostanie wyświetlony na
nowej warstwie kształtu. A jeśli utworzysz następny kształt?
Ponieważ liczba kształtów na jednej warstwie kształtu jest
nieograniczona, musisz więc zdecydować, gdzie zostanie zapisany
następny kształt.
Decyzję te łatwo jest podjąć za pomocą paska narzędziowego
Kontekst, jeśli wcześniej zostało wybrane narzędzie QuickShape
lub Linia. Na pasku narzędziowym zostanie wyświetlona seria
przycisków kombinacji określających warstwę, gdzie zostanie
umieszczony kształt, oraz relację między nowym kształtem a
kształtami znajdującymi się już na tej warstwie.
Nowy — kształt zostanie dodany do nowej warstwy
kształtu.
Dodaj — dodanie kształtu do zaznaczonej warstwy.
Odejmij — usunięcie pokrywającego się obszaru tam, gdzie
nowy kształt został nałożony na kształty istniejące na zaznaczonej
warstwie. Nowy kształt nie jest dodawany do tej warstwy.
Odejmij — dodanie obszaru przecięcia tylko tam, gdzie
nowy kształt został nałożony na zaznaczone kształty istniejące na
zaznaczonej warstwie.
Wyklucz — wykluczenie obszaru przecięcia tam, gdzie
nowy kształt jest nakładany na zaznaczone kształty istniejące na
zaznaczonej warstwie.
Aby zmienić typ wypełnienia lub zmienić jego kolory:
•
Kliknij dwukrotnie warstwę kształtu .
LUB
Wybierz narzędzie Wypełnienie gradientem i użyj paska
narzędziowego Kontekst.
Każda z tych metod umożliwia dodanie wypełnienia
tęczowego, wypełnienia jednolitym kolorem i/lub gradientu
przezroczystości do kształtu lub tekstu.
•
Wszystkie kształty z danej warstwy mają jedno wspólne
wypełnienie. (Pod względem technicznym wypełnienie jest
właściwością warstwy, a kształty działają jak „okna”, przez
które widać to wypełnienie). Jeśli zatem chcesz np.
narysować czerwony prostokąt i żółty prostokąt, potrzebujesz
dwóch warstw kształtu.
Ponadto można zmodyfikować Krycie warstwy na zakładce
Warstwy.
Tworzenie i edytowanie kształtów QuickShape
W programie PhotoPlus QuickShapes to gotowe, wypełnione
kontury, które umożliwiają błyskawiczne dodawanie do strony
kształtów dowolnego rodzaju, a następnie przystosowywanie ich i
różnicowanie przy użyciu uchwytów sterujących, co daje
nieograniczone możliwości!
Menu wysuwane Narzędzia QuickShape
umożliwia wybór z szerokiej gamy
najczęściej używanych kształtów, jak
prostokąty, owale, strzałki, wielokąty,
gwiazdki itp. Każdy kształt ma własne
wbudowane „inteligentne” właściwości,
które umożliwiają przystosowanie do
potrzeb podstawowego kształtu.
Kształty QuickShape mogą być ponadto
rysowane jako ścieżki w sposób opisany w
sekcji Używanie ścieżek (zobacz s. 172).
Aby utworzyć kształt QuickShape:
1.
Na pasku narzędziowym Narzędzia kliknij menu wysuwane
Kształty QuickShape i wybierz z niego odpowiedni
kształt. (Aby od razu wybrać ostatnio używany kształt,
wystarczy kliknąć bezpośrednio przycisk paska
narzędziowego).
2.
Upewnij się, że na pasku narzędziowym Kontekst jest
wybrany przycisk
3.
Warstwy kształtu.
Jeśli tworzysz kształt na nowej warstwie, upewnij się, że jest
wybrany przycisk
Nowy na pasku narzędziowym
Kontekst. Jeśli tworzysz więcej niż jeden kształt na tej samej
warstwie, wybierz jeden z innych przycisków kombinacji
(patrz powyżej), aby określić, w jaki sposób te kształty będą
na siebie oddziaływać (patrz powyżej).
4.
Wybierz kolor pierwszego planu i ewentualnie inne cechy
kształtu QuickShape.
5.
Przeciągnij kształt po obrazie. Zostanie wyświetlony jako
kontur; trzymaj wciśnięty klawisz Ctrl w trakcie
przeciągania, aby zachować stałe proporcje. Gdy kształt
zostanie narysowany, nastąpi jego jednolite wypełnienie
kolorem pierwszego tła wybranym na zakładce Kolor.
Jeśli chcesz z kształtu QuickShape utworzyć wypełnioną
bitmapę, wybierz przycisk
Wypełnienie bitmap zamiast
przycisku Warstwy kształtów.
Na każdym kształcie QuickShape można swobodnie
eksperymentować przed ostatecznym dodaniem go do danego
rysunku, a także później go edytować — możliwości są
nieograniczone!
Jeśli zmienisz narzędzie na Edycja węzła, możesz przystosować
kształt. Liczba wyświetlonych uchwytów sterujących edycji zależy
od kształtu; np. prostokąt ma jeden uchwyt sterujący, wielokąt
dwa, a gwiazdka cztery.
Na przykład przeciągnięcie bocznego uchwytu sterującego
środkowego pięciokąta QuickShape w dół przekształci go na
sześciokąt, siedmiokąt, ośmiokąt itd. Przeciągnięcie górnego
uchwytu sterującego w prawo obróci kształt w lewo.
Aby edytować kształt QuickShape:
1.
Kliknij jego warstwę na zakładce Warstwy lub nazwę ścieżki
na zakładce Ścieżki, aby go zaznaczyć. Jeśli jesteś na
warstwie Kształt, upewnij się, że miniaturka ścieżki warstwy
jest zaznaczona (z białym obramowaniem, jak miniaturka
wskazana strzałką poniżej), aby umożliwić edycję ścieżki za
pomocą narzędzia Edycja węzła lub Edycja kształtu.
2.
Użyj jednego z następujących narzędzi:
•
Narzędzie Edycja węzła (pasek narzędziowy
Narzędzia), aby kliknąć kształt i operować dowolnymi
jego uchwytami.
lub
•
Narzędzie Edycja kształtu, aby zaznaczać
poszczególne kształty, przesuwać je, zmieniać ich
wielkość i formować.
(Jeśli na danej warstwie znajduje się tylko jeden kształt,
można użyć narzędzi Przesunięcie i Deformowanie).
Aby zmienić wielkość kształtu bez ograniczeń, można
przeciągnąć dowolny uchwyt kształtu; aby zachować
proporcje kształtu, należy podczas przeciągania trzymać
wciśnięty klawisz Shift. Aby zdeformować kształt,
należy podczas przeciągania węzła trzymać wciśnięty
klawisz Ctrl.
Tworzenie i edytowanie linii
Do rysowania linii można użyć specjalnych narzędzi z menu
wysuwanego Linia na pasku narzędziowym Narzędzia.
W programie PhotoPlus narzędzie Linia generuje
wygładzoną linię prostą, która jest po prostu bardzo
cienkim kształtem. Linia może mieć różną grubość, a
jej kąt pochylenia może być wymuszony jako jedna z
wielokrotności 15 stopni, jeśli w trakcie przeciągania
będzie przytrzymywany wciśnięty klawisz Shift.
Narzędzie Pióro dowolne, jak sama nazwa wskazuje,
umożliwia narysowanie zygzaka składającego się z
kolejnych odcinków linii i węzłów (każdy nowy
segment zaczyna się od węzła końcowego innego
segmentu), z którego można utworzyć kształt
zamknięty, jeśli koniec zostanie dołączony do
początku. Poszarpane kontury można automatycznie
wyrównać przy użyciu ustawienia Gładkość na pasku
narzędziowym Kontekst.
Narzędzie Pióro może generować złożone krzywe (i
kształty) w kontrolowany sposób.
Paski narzędziowe Kontekst obsługujące
poszczególne narzędzia umożliwiają tworzenie linii na warstwie
kształtu, jako ścieżki lub bezpośrednio jako wypełniona bitmapa.
Ponadto istnieją przyciski kombinacji, które pozwalają dodać linię
do jej własnej warstwy (lub ścieżki) oraz służą do kontrolowania
sposobu, w jaki nowa linia będzie oddziaływać z kształtami
istniejącymi w warstwie.
Narzędzia Edycja węzła i Edycja kształtu przydają się do
modyfikowania linii nawet bardziej niż do modyfikowania
kształtów QuickShape.
Aby edytować linię:
1.
Kliknij nazwę jej warstwy, aby zaznaczyć tę warstwę.
2.
Aby przesunąć linię, zmienić jej wielkość, pochylić lub
obrócić, wybierz narzędzie
Edycja kształtu. Działanie
tego narzędzia deformującego polega na manipulowaniu
otaczającą linię obwiednią przez przeciąganie rogu lub
krawędzi. (Szczegółowy opis sposobu użycia tego narzędzia
zawiera sekcja Deformowanie na s. 113).
3.
Aby przekształcić linię, wybierz narzędzie
Edycja
węzła. Linia składa się z odcinków linii i węzłów (punktów,
gdzie stykają się odcinki linii). Możesz przeciągnąć jeden lub
więcej węzłów lub bezpośrednio przeciągnąć odcinek linii.
Gdy zaznaczysz węzeł, zostaną wyświetlone uchwyty sterujące
sąsiadujących odcinków linii; na końcu każdego odcinka także
znajduje się uchwyt sterujący. Zaznaczony węzeł jest narysowany
jako czerwony środek, a uchwyty sterujące są połączone z węzłami
niebieskimi liniami.
Typy węzłów są następujące: ostre, gładkie i symetryczne.
Zależnie od typu węzła jego uchwyty sterujące mogą się
zachowywać nieco inaczej, jak można się zorientować, trochę
eksperymentując. Typ węzła warunkuje zasadniczo nachylenie i
krzywiznę przylegających do niego odcinków i można go wybrać
na pasku narzędziowym Kontekst:
Narożnik ostry oznacza,
że odcinki po obu stronach
węzła są od siebie całkowicie
niezależne, czyli narożnik może
być dość szpiczasty.
Narożnik gładki
oznacza, że nachylenie linii po
obu stronach węzła jest takie
samo, ale ich głębokości mogą
być różne.
Narożnik symetryczny
spaja odcinki linii o tym samym
nachyleniu i głębokości po obu
stronach węzła.
Aby edytować węzeł:
1.
Zaznacz go za pomocą narzędzia Edycja węzła.
2.
Przeciągnij jego uchwyty sterujące, aby zmodyfikować
krzywą.
Za pomocą paska narzędziowego Kontekst można ponadto
określić, czy odcinek linii ma być prostą czy krzywą.
Aby dodać węzeł, kliknij dwukrotnie odcinek linii. Aby usunąć
zaznaczony węzeł, naciśnij klawisz Delete.
Odcinek linii można wyprostować przy użyciu przycisku
Wyprostuj linię.
Tworzenie konturów
W programie PhotoPlus kontury można tworzyć na dwa sposoby
— zamieniając bieżące zaznaczenie oraz rysując kontury dookoła
obiektów umieszczonych na warstwach, na przykład tekstu lub
kształtów (jako efekt warstwy). Kontury tworzy się przede
wszystkim dookoła tekstu i innych obiektów, dlatego częściej
wykorzystuje się drugą metodę (ale opisujemy obydwie).
Zaznaczenie
(przed i po)
Tekst
(przed i po)
Aby utworzyć kontur na podstawie zaznaczenia:
1.
Utwórz zaznaczenie na warstwie standardowej lub warstwie
tła (ale nie na warstwach tekstu lub kształtu). (Zobacz sekcję
Zaznaczanie na s. 89).
2.
W menu Edycja wybierz polecenie Kontur....
3.
W oknie dialogowym wybierz Szerokość konturu.
4.
Wybierz kolor konturu z listy rozwijanej. Opcja Pierwszy
plan służy do wybierania bieżącego koloru pierwszego
planu, natomiast opcja Tło ustala kolor tła. (Zobacz
Wybieranie kolorów na str. 137). Aby wybrać
Niestandardowy kolor, kliknij próbkę koloru i dopasuj
barwę w oknie dialogowym Dopasowanie koloru.
5.
Opcjonalnie: w menu rozwijanym Tryb wybierz tryb
mieszania, który kontroluje sposób łączenia się pikseli
konturu z pikselami znajdującymi się pod nim, tworząc
wspólny, uśredniony kolor. Wybierz wartość procentową
opcji Krycie dla konturu w czasie mieszania i zaznacz opcję
Zachowaj przezroczystość, aby obszary przezroczyste nie
zostały zalane kolorem. Inaczej wszystko w zaznaczeniu lub
warstwie zostanie pokryte wypełnieniem.
6.
Kliknij przycisk OK. Dookoła zaznaczonego obszaru
pojawia się kontur.
Po zastosowaniu nie można już edytować zaznaczenia. Jeśli jednak
rezultat nie jest zadowalający, można cofnąć zmiany.
Aby utworzyć kontury jako warstwy (efekt warstwy):
1.
W zakładce Warstwy wybierz warstwę, na której chcesz
dodać kontur. Uwaga: zmienione zostaną wszystkie obiekty
(kształty, teksty lub linie) znajdujące się na warstwie.
2.
Kliknij przycisk
Efekty warstw znajdujący się w
zakładce Warstwy i zaznacz pole Kontur w oknie
dialogowym Efekty warstwy.
3.
Opcjonalnie: w menu rozwijanym Tryb mieszania wybierz
tryb mieszania, który kontroluje sposób łączenia się pikseli
konturu z pikselami znajdującymi się pod nim, tworząc
wspólny, uśredniony kolor. Ustaw wartość opcji Krycie w
czasie mieszania konturu.
4.
Wybierz ustawienie Szerokości konturu oraz jego
Wyrównanie (na zewnątrz, do wewnątrz lub pośrodku
krawędzi obiektu).
5.
Aby ustawić wypełnienie konturu, wybierz polecenie Typ
wypełnienia z menu rozwijanego: Jednolity, Liniowy,
Promienisty, Stożkowy, Kwadratowy, Konturlub Wzór.
Wybranie opcji Jednolity spowoduje wyświetlenie próbki,
którą po kliknięciu można dostosowywać w oknie
dialogowym Dopasowanie koloru. W przypadku innych
wypełnień kliknij próbkę wypełnienia gradientowego.
Możesz je zastosować lub edytować (zobacz sekcję Edycja
wypełnienia gradientowego w pomocy programu Photo Plus
, aby uzyskać więcej informacji). Wypełnienia wzorkami
można stosować za pomocą Próbki wzorku (zobacz sekcję
Używanie wzorów na s. 148, aby poznać więcej
szczegółów).
6.
Kliknij przycisk OK. Dookoła każdego obiektu na warstwie
obszaru pojawia się kontur.
Zauważ, że obok warstwy, na której zastosowano kontur, pojawia
się ikona
.
Pamiętaj, że do konturu można zastosować kombinację efektów
warstwy 2D, zaznaczając inne opcje w oknie dialogowym Efekty
warstwy.
Aby wyłączyć efekt warstwy:
•
Po zaznaczeniu warstwy kliknij przycisk
Efekty
warstw i usuń zaznaczenie pola Kontur w oknie
dialogowym Efekty warstwy.
Używanie ścieżek
Ścieżki to po prostu kontury. Każdy narysowany kształt zawiera
ścieżkę, czyli kontur, który go określa. Przy każdej nazwie
warstwy kształtu znajduje się miniaturka ścieżki, reprezentująca jej
zawartość. Jednak najważniejsze jest to, że ścieżki mogą
funkcjonować niezależnie: niewypełnione kontury, które nie
znajdują się na konkretnej ścieżce, lecz które można stosować na
różne sposoby.
Do czego przydają się ścieżki? Pomyśl o możliwościach
edycyjnych rysunku wektorowego i przenieś to na koncepcję
zaznaczenia. Teraz pomyśl o sposobach wykorzystywania
zaznaczeń. W programie PhotoPlus zaznaczenia i ścieżki można
stosować zamiennie.
Warstwy są umieszczone w zakładce Warstwy, natomiast
niezależne ścieżki w zakładce Ścieżki. Mają własne nazwy, a ich
kontur widoczny jest na miniaturce.
Są dwa sposoby tworzenia ścieżek. Można utworzyć:
•
kontur ścieżki bezpośrednio z narysowanego kształtu
QuickShapes lub konturów.
•
zaznaczenie na obrazie, z którego można utworzyć kontur
ścieżki.
Mając już kontur ścieżki, można zmieniać jego kształt (korzystając
z narzędzi Kontur), zamieniać na zaznaczenie, tworzyć wypełnioną
bitmapę lub obrysować ścieżkę, czyli namalować ścieżkę na
bitmapie, korzystając z aktualnego pędzla. Ścieżki są zapisywane z
obrazem przy użyciu formatu SPP.
Tworzenie konturu ścieżki z kształtu QuickShapes lub
zaznaczenia
1.
Wybierz narzędzie kształt QuickShape lub Kontur, następnie
Ścieżki jest zaznaczona na pasku
upewnij się, że opcja
narzędzi kontekstowych. (Aby uzyskać szczegółowe
informacje o użyciu tych narzędzi, zobacz sekcję Rysowanie
i edytowanie linii oraz kształtów na s. 160).
2.
Przeciągnij na stronie, aby utworzyć ścieżkę.
LUB
1.
Utwórz zaznaczenie na warstwie, aby utworzyć kontur
ścieżki o jego kształcie.
2.
Kliknij opcję
zakładce Ścieżki.
3.
W oknie dialogowym ustaw opcję Gładkość (aby wygładzić
krawędzie) i kliknij przycisk OK. Nowy kontur ścieżki
pojawia się na nowej ścieżce z domyślną nazwą (którą
można zmienić — informacje niżej).
Zmiana zaznaczenia na ścieżkę w
Edycja konturu ścieżki
•
Użyj narzędzia Edycja węzła, aby zmienić kształt ścieżki,
przesuwając węzły lub dopasowując krzywe poprzez
przesuwanie uchwytów węzłów.
•
Użyj narzędzia Edycja kształtu, aby przesuwać, obracać i
przekrzywiać ścieżkę lub zmieniać jej rozmiar i kształt,
przeciągając wyświetlane uchwyty.
PhotoPlus.
Tworzenie zaznaczenia ze ścieżki
5.
1.
Zaznacz warstwę (tła lub zwykłą), na której chcesz
utworzyć zaznaczenie.
2.
W zakładce Ścieżki wybierz tę, którą chcesz zamienić na
zaznaczenie.
3.
Kliknij przycisk
Zmiana ścieżki na zaznaczenie
(lub kliknij wpis prawym przyciskiem myszy).
4.
W oknie dialogowym wybierz opcję dla zaznaczenia:
•
Wtapianie powoduje, że piksele brzegowe stają się
półprzezroczyste, co skutkuje rozmyciem krawędzi
zaznaczenia.
•
Zaznacz opcję Wygładzanie, aby wygładzić krawędzie
poprzez częściowe wypełnienie brzegowych pikseli.
•
Jeśli trzeba, wybierz opcję Nowe zaznaczenie, Dodaj
do zaznaczenia, Odejmij od zaznaczenia lub
Przetnij z zaznaczeniem, aby określić sposób
interakcji zaznaczenia ze ścieżki z bieżącym
zaznaczenia.
Kliknij przycisk OK. Na warstwie docelowej pojawia się
ramka zaznaczenia.
Rysowanie (obrysowywanie) ścieżki na warstwie
bitmapy
1.
Zaznacz warstwę (tła lub zwykłą), na której chcesz dodać
bitmapę.
2.
Wybierz narzędzie do malowania (takie jak Pędzel lub
Pędzel obrazkowy) i ustaw na pasku narzędzi kontekstowych
kolor, końcówkę pędzla i inne właściwości.
3.
W zakładce Ścieżki wybierz tę, którą chcesz obrysować.
Upewnij się, że pozycja ścieżki jest dobra.
4.
Kliknij przycisk
Obrysuj ścieżkę.
Tworzenie wypełnionej bitmapy ze ścieżki
1.
Zaznacz warstwę (tła lub zwykłą), na której chcesz utworzyć
wypełnioną bitmapę.
2.
Ustaw kolor pierwszego planu.
3.
Z zakładki Ścieżki wybierz zakładkę, którą chcesz wypełnić.
Upewnij się, że pozycja ścieżki jest dobra.
4.
Wypełnij ścieżkę (lub kliknij prawym
Kliknij przycisk
przyciskiem myszki ścieżkę i wybierz polecenie Wypełnij
ścieżkę).
Pojęcia związane z barwami
Tryby koloru
Program PhotoPlus oferuje różne tryby koloru, co pozwala
pracować na standardowym lub wyższym poziomie
szczegółowości kolorów lub tonów — są to gama RGB z 8
bitami/kanał (lub skala szarości z 8 bitami/kanał) oraz bardziej
szczegółowa gama RGB z 16 bitami/kanał (lub skala szarości z 16
bitami/kanał). Jeśli edycja odbywa się w trybie 8 bitów na kanał, w
każdym kanale koloru będzie rozróżnianych 256 poziomów, a jeśli
w trybie 16 bitów na kanał, to 65 536 poziomów.
Generalnie lepiej jest pracować w trybie 16-bitowym, ze względu
na to, że kolory w nim są odtwarzane z taką dokładnością, jaka jest
dostrzegalna dla ludzkiego oka.
Jeśli masz do dyspozycji 16-bitowe obrazy, to warto korzystać z
optymalnych informacji o kolorze lub tonie w całym projekcie. 16bitowy/kanałowy tryb kolorów jest wywoływany automatycznie
w następujących sytuacjach:
•
Zaimportowanie nieprzetworzonego obrazu (RAW) ze studia
RAW.
•
Otwarcie 16-bitowego zdjęcia Microsoft HD
W programie PhotoPlus można ponadto wybrać tryb ręcznie:
Wybierz
opcję...
Następnie
wybierz...
gdy
tworzysz
nowy obraz
Nowy obraz
(Kreator
startowy) lub
Plik>Nowy z
kreatora
startowego...
lub
Plik>Nowy
Tryb koloru: RGB lub
skala szarości
Głębia bitowa: 8 lub 16
bitów na kanał
w
dowolnym
momencie
Obraz>Tryb
koloru
kanał
Skala szarości 16 bitów
na kanał
podczas
uzyskiwania
wyników
tworzenia
obrazu
HDR
Plik>Tworzenie
obrazów
HDR...
Wyjście: 16 bitów na
kanał
Podobnie jak w większości 16-bitowych programów do obróbki
zdjęć nie wszystkie efekty filtra są dostępne podczas pracy w
trybie 16 bitów/kanał.
Konwersja obrazu 8-bitowego na 16-bitowy nie daje właściwie
żadnych korzyści ze względu na to, że nie zyskujesz wtedy
żadnych danych obrazu.
Aby sprawdzić, jaki tryb jest ustawiony, wystarczy spojrzeć na
pasek tytułu, gdzie za nazwą pliku jest podany tryb, np.
CRW_4832.CRW @ 20%, 3088 x 2056, RGB 16 bitów na
kanał.
7
Tworzenie obrazów
do internetu
180 Tworzenie obrazów do internetu
Tworzenie obrazów do internetu 181
Dzielenie obrazów
Dzielenie obrazu i mapy obrazu to dwa wygodne sposoby
tworzenia pasków nawigacji i grafik strony internetowej. W
przypadku dzielenia obrazu grafika zostaje posegmentowana — do
każdego elementu można dołączyć łącze (jak do grafik w
internecie). W czasie eksportowania pliku program PhotoPlus
zapisuje fragmenty jako oddzielne pliki. W procesie eksportowane
są również znaczniki HTML opisujące tabelę zawierającą
wszystkie grafiki, dzięki której przeglądarka internetowa może
odtworzyć stronę. Rezultat wygląda jak jednowarstwowa grafika,
w której poszczególnym regionom przypisane są różne łącza.
Narzędzie Plasterek obrazu umożliwia podzielenie obrazu na
sekcje, które można eksportować do formatów GIF lub JPG.
Można określić tekst zastępczy i łącza URL dla każdej sekcji
obrazu.
Aby podzielić obraz:
•
Wybierz narzędzie
Plasterek obrazu z paska
narzędziowego Standardowy.
•
Aby umieścić poziomą linię wyznaczającą plasterek obrazu,
kliknij obrazek w wybranym miejscu. Wciśnij klawiszShift i
kliknij, aby umieścić pionową linię pomocniczą. Po każdym
kliknięciu pojawia się linia pomocnicza.
•
Aby przesunąć linię pomocniczą, przeciągnij ją.
•
Aby usunąć pojedynczą linię pomocniczą, przeciągnij ją
poza okno obrazu.
Aby ustawić tekst zastępczy lub łącze:
•
Kliknij prawym przyciskiem myszy plasterek obrazu (obszar
oddzielony pionowymi i poziomymi liniami pomocniczymi)
i wprowadź w oknie dialogowym tekst zastępczy oraz adres
URL.
Po pocięciu obrazu trzeba go wyeksportować, aby mógł być
wyświetlany w przeglądarkach internetowych różnych
użytkowników.
Aby wyeksportować pocięty obraz:
•
W czasie eksportowania poprzez menu Plik>Optymalizacja
eksportu trzeba podać nazwę i folder dla plików oraz
wybrać format — GIF lub JPG. Upewnij się, że okno wyboru
Utwórz plasterki obrazu jest zaznaczone w drugim oknie
dialogowym opcji eksportowania.
Ponieważ przy eksportowaniu plasterków powstaje dużo
plików, dobrym pomysłem jest utworzenie nowego folderu, w
którym będą mogły być zapisane.
Podczas eksportowania w wybranym folderze pojawiają się pliki w
liczbie odpowiadającej liczbie plasterków. Jest to seria plików
obrazów w wybranym formacie (na przykład MYFILEH0V0.GIF,
MYFILEH0V1.GIF itp.) oraz jeden plik HTML (na przykład
MYFILE.HTM). W pliku HTML znajdują się znaczniki
odpowiadające plasterkom obrazu, które można wkleić do kodu
źródłowego witryny WWW.
Tworzenie map obrazów
Mapy obrazów składają się z punktów aktywnych, które rysujesz
specjalnymi narzędziami na wybranych częściach obrazu. Gdy
kursor osoby odwiedzającej przejedzie nad punktem aktywnym,
zostanie wyświetlony niewielki podpis i wskaźnik zmieni kształt
na dłoń z palcem wskazującym. Kliknięcie w momencie, gdy
kursor znajduje się nad punktem aktywnym, wywoła hiperłącze do
określonego adresu URL.
Każdy punkt aktywny jest przypisany do swojego celu, np. adresu
URL strony internetowej. Punkty aktywne nie są przymocowane
do danego obrazu, ale stanowią część większej „mapy”, która jest
eksportowana (s. 184) wraz z obrazem i zamienia się na kod
Tworzenie obrazów do internetu 183
HTML. Następnie projektant strony powinien poprawnie osadzić
kod mapy obrazu w stronie internetowej.
Mapy obrazu są przydatne, aby wyznaczyć wydzielone lub mające
nieregularny kształt obszary stanowiące hiperłącze w grafice na
stronie internetowej, zamiast dzielenia całej grafiki na prostokątne
paski obrazu.
Aby narysować punkt aktywny:
1.
Na pasku narzędziowym Standardowy kliknij menu
wysuwane
Narzędzia mapy obrazu i wybierz jedno
z następujących narzędzi:
Prostokąt (mapa obrazu)
Koło (mapa obrazu)
Wielokąt (mapa obrazu)
2.
Aby uzyskać prostokąty i koła, narysuj punkt aktywny na
warstwie aktywnej, przeciągając po niej narzędziem. Aby
narysować wielokąt, wyznacz poszczególne odcinki linii,
przeciągając i zwalniając przycisk myszy, a następnie
zamknij wielokąt, dwukrotnie klikając. Wszystkie punkty
aktywne są cieniowane na turkusowo.
Jeśli używasz narzędzia Prostokąt (mapa obrazu), możesz
przytrzymać wciśnięty klawisz Ctrl, aby wymusić zachowanie
proporcji kwadratu przez kształt punktu aktywnego.
Edycja punktu aktywnego:
1.
Kliknij menu wysuwane Narzędzia mapy obrazu i wybierz
narzędzie
Zaznaczenie (mapa obrazu).
2.
Zaznacz punkt aktywny na stronie, a wtedy zostaną
wyświetlone różne opcje edycji.
•
Aby zmienić wielkość punktu aktywnego, przeciągnij
wyświetlone węzły kwadratowe.
•
Aby przesunąć punkt aktywny, przeciągnij go za środek.
•
Kliknij prawym przyciskiem myszy punkt aktywny, aby
ustawić jego Właściwości.... Wpisz Tekst podpisu i
dodaj powiązany docelowy URL. Gdy obraz zostanie
wyeksportowany, wpisany tekst będzie wyświetlany, gdy
kursor znajdzie się nad punktem aktywnym.
Menu otwierane kliknięciem prawym przyciskiem myszy
umożliwia ponadto ustalanie kolejności nakładających się
punktów aktywnych oraz zawiera opcję Usuń do usuwania
zaznaczonego punktu aktywnego.
Eksportowanie mapy obrazu:
•
Jeśli do eksportowania jest używana funkcja Optymalizacja
eksportu, wyeksportuj obraz, którego mapa została
utworzona, jako plik GIF (obrazy inne niż fotografie) lub
JPG (obrazy fotograficzne). Uważaj, aby w drugim oknie
dialogowym eksportowania było zaznaczone pole wyboru
Utwórz kod HTML dla map obrazu.
Dane wyjściowe składają się z pliku obrazu i pliku HTML o tej
samej nazwie bazowej. W pliku HTML znajdują się tagi mapy
obrazu, które można wkleić do kodu źródłowego strony
internetowej.
8
Makra i przetwarzanie
wsadowe
186 Makra i przetwarzanie wsadowe
Makra i przetwarzanie wsadowe 187
Informacje o makrach
Pewne wielokrotnie powtarzane operacje w programie PhotoPlus
można wykonywać automatycznie za pomocą makr. Makro to
zapis sekwencji poleceń, który można w każdej chwili odtworzyć.
Wykorzystanie makr:
•
Próbkowanie w dół
•
Ponowne formatowanie
•
Stosowanie efektów
•
Stosowanie dopasowań
•
Stosowanie ramek i kontrola winietowania
W programie PhotoPlus znajdują się liczne, wstępnie
skonfigurowane makra gotowe do wykorzystania. Znajdują się one
w zakładce Makra. Dodatkowo zostały podzielone na kategorie,
takie jak: czarno-biała fotografia, kolor, polecenia, winietowanie,
rozmycie układu oraz ramki (na ilustracji).
Obok każdego marka znajduje się ikona
. Kliknięcie jej
powoduje wyświetlenie poleceń, z których składa się makro
(ponowne kliknięcie zwija tę listę). Przykładowo, makro dodające
drewnianą ramkę mogłoby zawierać listę chronologicznie
ułożonych poleceń. Można je włączać, wyłączać, zmieniać ich
kolejność lub kontrolować w czasie pracy.
Każde makro można wyciąć, skopiować, wkleić, a nawet powielić.
Umożliwia to modyfikowanie wstępnie zdefiniowanych makr po
wcześniejszym wklejeniu ich do kategorii zdefiniowanych przez
użytkownika.
Nagrywanie makr
W pewnym momencie może zajść potrzeba przygotowania
własnego makra. Warto utworzyć nową kategorię, w której
zostanie zapisane nowe makro. Dzięki temu można odróżnić
własne makra od wstępnie zdefiniowanych w programie
PhotoPlus. Inaczej rozróżnienie ich nie byłoby możliwe.
Dobrą praktyką w czasie nagrywania makr jest także przestawienie
jednostek miarki/siatki układu na procenty (w menu
Plik>Ustawienia). Takie podejście da nam pewność, że polecenia
makra (np. zmiana rozmiaru lub ujmowanie w ramki) będą
wykonywane względem oryginalnego zdjęcia, a nie wielkości
absolutnych. W innym przypadku do małego obrazu mogłaby
zostać dodana ramka, która pasuje tylko do większych zdjęć.
Czasem może się zdarzyć, że trzeba użyć wielkości absolutnych.
Wystarczy wtedy skorzystać z absolutnych wartości siatki.
Warto zaplanować sekwencję poleceń przed
nagraniem makra, co pozwoli uniknąć błędów.
Tworzenie nowej kategorii
1.
Wyświetl zakładkę Makra.
2.
W zakładce Makra, kliknij przycisk Nowa kategoria
3.
W oknie dialogowym wprowadź nazwę kategorii i kliknij
przycisk OK. Nowa, pusta kategoria wyświetli się
automatycznie.
.
Każda aktualnie wyświetlana kategoria może być edytowana
lub usunięta za pośrednictwem przycisku menu zakładki
na górze po prawej stronie zakładki Makra.
Nagrywanie makra
1.
W zakładce Makra wybierz z listy kategorii jedną kategorię.
2.
Kliknij przycisk Nowe makro
znajdujący się na dole
zakładki Makra i wprowadź nazwę dla nowego makra, a
następnie kliknij przycisk OK. Nowa nazwa makra pojawi
się na dole listy makr w aktualnie wyświetlanej kategorii.
3.
Kliknij przycisk Rozpocznij nagrywanie
. Każde
polecenie, które może być zapisane w makrze, zostanie
zachowane w czasie procesu nagrywania.
4.
Wykonaj polecenia, które chcesz zapisać. Jeśli zajdzie taka
potrzeba, skorzystaj z instrukcji.
5.
Aby wstrzymać rejestrowanie makra, kliknij przycisk
Zatrzymaj nagrywanie
.
Aby zobaczyć makro, przejdź do wybranej kategorii i kliknij ikonę
, aby wyświetlić polecenia składające się na makro.
Odtwarzanie makr
Aby odtworzyć makro, wybierz zdjęcie, na którym ma być
zastosowane. Zapisane w makrze polecenia mogą być stosowane
jedynie poprzez jego odtwarzanie.
Odtwarzanie makra
1.
Otwórz fotografię, w której chcesz zastosować makro.
2.
W zakładce Makra wybierz kategorię z listy rozwijanej, a
następnie wybierz makro.
3.
Wciśnij przycisk Odtwarzaj
odtwarzanie makra.
, aby rozpocząć
Odtwarzanie makra można anulować, wciskając klawisz ESC.
Modyfikowanie makr
Po pomyślnym nagraniu i odtworzeniu makra można zmienić
zapisaną w nim sekwencję poleceń. Polecenia są ułożone w
kolejności, w której były nagrane, i można je włączać, wyłączać,
zmieniać ich kolejność lub kontrolować w czasie pracy. Polecenia
w makrach są domyślnie włączone.
Przeciągając i upuszczając polecenia na nowe pozycje, można w
prosty sposób zmienić kolejność ich wykonywania.
Klikając własne makro prawym przyciskiem myszy, można usunąć
lub powielić polecenie albo zmienić jego nazwę.
Zmiany są wprowadzane na bieżąco, dlatego nie trzeba niczego
zapisywać.
Można skopiować i wkleić wstępnie przygotowane makra do
kategorii utworzonej przez użytkownika. Nie można tego robić
z pojedynczymi poleceniami.
Wprowadzenie zbyt licznych zmian może uszkodzić makro,
dlatego warto wszystkie zmiany testować.
Wyłączanie poleceń
1.
Kliknij ikonę
umieszczoną obok nazwy makra, aby
wyświetlić listę zapisanych w nim poleceń.
2.
Przy każdym wpisie znajduje się pole wyboru
, które
służy do włączania lub wyłączania danego polecenia. Usuń
zaznaczenie pola, aby wyłączyć polecenie.
Należy poeksperymentować z włączaniem i wyłączaniem
poleceń — od niektórych zależy działanie makra.
Interaktywne włączanie poleceń
Umożliwia kontrolowanie pracy makra, włącznie z
dostosowywaniem wartości w oknach dialogowych — w czasie
odtwarzania makra pojawiają się okna dialogowe powiązane z
poleceniami, chwilowo wstrzymując pracę. Przykładowo, w czasie
działania makra „Ramki” może wyświetlić się okno dialogowe
Wypełnienie, w którym użytkownik może określić nowy rodzaj
wypełnienia (zaleca się przetestowanie domyślnych ustawień
makra ze zmianą ustawień).
1.
Kliknij puste pole
aby wyświetlić ikonę
umieszczone przed nazwą polecenia,
okna dialogowego Włącz/wyłącz.
2.
Wczytaj fotografię i rozpocznij odtwarzanie
zmodyfikowanego makra. Odtwarzanie zostanie wstrzymane,
aby wyświetlić okno dialogowe związane z powyższym
poleceniem.
3.
Zmień ustawienia i kliknij przycisk OK. Odtwarzanie makra
zostanie wznowione.
Aby wyłączyć tę funkcję, ponownie kliknij ikonę
.
Niektóre polecenia nie mają okienek odpowiadających za
interaktywność. Jest tak dlatego, że niektóre polecenia nie są
powiązane z oknami dialogowymi.
Dołączanie instrukcji do listy poleceń
Innym przykładem interaktywności jest włączenie pauzy do
każdego własnego makra. Umożliwia to wyświetlanie w
określonych momentach odtwarzania makra dodatkowych
instrukcji (lub ważnych uwag) w oknie dialogowym. Jest kilka
powodów, dla których warto tak robić: makro nie może nagrywać
zaznaczeń lub czynności, które są właściwe dla każdej fotografii,
dlatego możliwość ręcznego zaznaczenia w niektórych
przypadkach jest niezwykle istotna. Również czasem może się
zdarzyć, że użytkownik zechce dodać uwagę (np. „wykonaj
pociągnięcie pędzlem”) lub ostrzeżenie przed wykonaniem jakiejś
czynności.
1.
Kliknij prawym przyciskiem myszy polecenie zapisane w
makrze przygotowanym przez użytkownika i wybierz z menu
wysuwanego polecenie Wstaw pauzę....
2.
W oknie dialogowym Opcje zatrzymania wpisz uwagi. Jeśli
chcesz dodać przycisk Kontynuuj, zaznacz opcję Zezwalaj
na kontynuację. Kliknięcie przycisku wznowi pracę makra.
3.
Kliknij przycisk OK. Polecenie Zatrzymaj zostanie dodane
do listy poleceń pod edytowanym właśnie poleceniem
(możesz chcieć przesunąć je przed polecenie).
4.
Wczytaj fotografię i rozpocznij odtwarzanie
zmodyfikowanego makra (zobacz sekcję Odtwarzanie
makr). Odtwarzanie zostanie wstrzymane, aby wyświetlić
wstawione wcześniej instrukcje — pamiętaj o tym przed
następnym krokiem.
5.
Kliknij przycisk Stop.
6.
Wykonaj polecenia opisane w oknie dialogowym.
7.
Wciśnij przycisk
, aby działanie makra wznowić od
polecenia na liście, które znajduje się po poleceniu
Wstrzymaj.
Jeśli nie musisz wykonać żadnej operacji ręcznie, kliknij
przycisk Kontynuuj, aby kontynuować pracę makra bez
przerywania.
Przetwarzanie wsadowe
Funkcja przetwarzania wsadowego jest przydatna zwłaszcza
wtedy, gdy pewna operacja jest wykonywana wielokrotnie.
Przetwarzanie wsadowe oferuje następujące możliwości:
•
Użyj makr: wykorzystanie predefiniowanych lub
niestandardowych makr w ramach procesu wsadowego.
•
Zmiana typu pliku: masowe przekształcanie obrazów na
nowy typ pliku (z innymi właściwościami pliku, jeśli jest to
wymagane).
•
Zmiana rozmiaru obrazów: zmiana szerokości, wysokości
lub rozdzielczości obrazu przy użyciu różnych metod
ponownego próbkowania.
•
Zmiana nazwy pliku: masowe modyfikowanie nazw pliku
obrazów.
Wykonując dowolną z powyższych operacji, należy określić folder
źródłowy i docelowy jako wejście i wyjście. Daje to pewne
korzyści, przede wszystkim to, że oryginały zdjęć nie zostaną
zastąpione.
Wszystkie powyższe operacje są wykonywane w oknie
dialogowym Operacje wsadowe otwieranym z menu Plik.
W każdej operacji przetwarzania wsadowego musi zostać najpierw
określony Folder źródłowy. Dotyczy to zarówno operacji z
użyciem makr i bez, jak i konwersji zdjęć na inny format pliku.
Opcjonalnie można określić Folder docelowy, czyli miejsce, gdzie
zostaną utworzone nowe pliki.
Jeśli nie wybierzesz folderu docelowego, przetworzone pliki
źródłowe zastąpią oryginalne pliki — przy takim ustawieniu
należy zachować ostrożność!
Aby było szybciej, program PhotoPlus zapamiętuje poprzednio
wybrane foldery źródłowy i docelowy.
Być może zastanawiasz się, jak przetwarzanie wsadowe postępuje
ze zdjęciami, które w danej chwili są wczytane do programu
PhotoPlus. Przetwarzanie wsadowe w programie PhotoPlus
operuje tylko na zawartości folderu źródłowego, a nie na zdjęciach,
które w danej chwili są wczytane —pozostają one zatem bez
zmian. W trakcie przetwarzania wsadowego kolejne zdjęcia są
jednak tymczasowo wczytywane i przekształcane w oknie Zdjęcie,
co pozwala wizualnie zorientować się, jaki jest postęp procesu.
Aby sprawdzić, czy wyniki są zgodne z oczekiwaniami, należy
obejrzeć folder wyjściowy w Eksploratorze Windows.
Używanie makr
W procesie przetwarzania wsadowego można z łatwością
korzystać z makr (aby uzyskać więcej informacji, zobacz Pomoc
programu PhotoPlus) za pomocą opcji Użyj makr. W programie
PhotoPlus nie występuje rozróżnienie między makrami
predefiniowanymi a zarejestrowanymi przez użytkownika. Jeśli są
one dostępne, można je wybrać z tych samych menu rozwijanych
Kategoria i Makro.
Zmienianie typu pliku
Program PhotoPlus umożliwia konwersję zdjęć na wiele typów
plików (za pomocą opcji Zmiana typu pliku). Ponadto, w
przypadku niektórych typów plików, można wybrać takie opcje
konwersji, jak głębia bitowa, paleta, roztrząsanie, kompresja/jakość
i otoczka.
Konwersja plików może być wykonywana niezależnie lub w
połączeniu z makrami.
Zmienianie rozmiaru obrazu
Podobnie jak w przypadku zmieniania formatu pliku program
PhotoPlus może masowo modyfikować rozmiary obrazu przy
użyciu przetwarzania wsadowego (korzystając z różnych metod
ponownego próbkowania) — służy do tego opcja Zmiana
rozmiaru obrazów. Jest to szybki i łatwy sposób, aby
przystosować obrazy do maksymalnych wymiarów obrazu
(wysokości lub szerokości) z zachowaniem proporcji albo do
bezwzględnych wymiarów obrazu (z dopasowaniem do obszaru
przez rozciągnięcie/ściśnięcie) lub przeskalować je o pewną
wartość procentową albo do pewnej rozdzielczości (DPI). Przydaje
się to do wysyłania cyfrowych zdjęć pocztą elektroniczną, a także
publikowania obrazów na stronie internetowej.
•
Zaznacz pole wyboru Zachowaj proporcje, a następnie
wprowadź wartości w polach Maksymalna szerokość i
Maksymalna wysokość, jeśli chcesz przeskalować obrazy
do maksymalnych planowanych wymiarów, zachowując
zarazem oryginalne proporcje obrazu.
•
Gdy pole wyboru Zachowaj proporcje nie jest zaznaczone,
możesz wprowadzić bezwzględne wartości w polach
Szerokość i Wysokość, aby rozmiar wszystkich obrazów był
taki sam. Ponieważ proporcje nie są zachowywane, obrazy
mogą zostać rozciągnięte w poziomie lub pionie.
•
Jeśli chcesz skalować proporcjonalnie (z zachowaniem
proporcji), zmień jednostki miary na procent, a następnie
wprowadź takie same wartości procentowe w polach
Szerokość i Wysokość; różne wartości spowodowałyby
rozciągnięcie obrazów w poziomie lub pionie.
•
Aby zmienić oryginalną rozdzielczość obrazów, możesz
wpisać wartość DPI.
•
Z listy rozwijanej wybierz metodę. Użyj metody Najbliższy
piksel w przypadku obrazów zawierających ostre krawędzie,
Interpolacja dwuliniowa w przypadku zmniejszania zdjęć,
Interpolacja dwusześcienna w przypadku powiększania
zdjęć, natomiast opcji Okno Lanczos3, kiedy oczekiwane są
wyniki najwyższej jakości. Lista jest przedstawiona zgodnie
z czasami przetwarzania (od najszybszego do
najwolniejszego).
Zmienianie nazw plików
Ponadto można nacisnąć przycisk Modyfikuj... w oknie
dialogowym, a następnie w polu Nazwa pliku określić docelowe
nazwy przetwarzanych plików. W oknie dialogowym Format
nazwy pliku można wybrać nowe nazwy plików, które mogą
zawierać bieżącą datę/godzinę, nazwy dokumentów, numery
kolejne lub ciąg tekstu.
Numerowanie pozwala generować osobne pliki po konwersji
kolejnych plików — w przeciwnym razie każdy następny plik
byłby zapisywany na miejsce poprzedniego!
9
Wrażliwość na nacisk
i tablety graficzne
Wrażliwość na nacisk
Wrażliwość na nacisk to indywidualna właściwość każdego pędzla.
Ma znaczenie tylko wtedy, gdy użytkownik korzysta z tabletu
graficznego.
Zadanie
Narzędzie
•
Popraw zdjęcia, zamalowując
określone obszary.
Pędzel
•
Popraw zdjęcia, wymazując
określone obszary.
Standardowa
Gumka
Gumka tła
•
Popraw zdjęcia, rozjaśniając i
przyciemniając obszary.
Rozjaśnianie
Ściemnianie
•
Nanieś farbę na zdjęcie, tworząc
efekt stylistyczny (np. obraz
matowy).
Pędzel
W skrócie: wrażliwość na nacisk oznacza, że w zależności od siły
nacisku użytej w czasie korzystania z poszczególnych narzędzi
tabletu (pisaka, gumki, aerografu itp.) zmieni się charakter
pociągnięcia pędzlem (jego rozmiar, krycie itp.).
Aby uzyskać więcej informacji na temat tabletów, zobacz sekcję
Korzystanie z tabletów graficznych (s. 201).
Włączanie funkcji wrażliwości na nacisk
Tylko niektóre z pędzli w programie PhotoPlus (pędzle
podstawowe, kaligraficzne i stemple oraz niektóre multimedia i
efekty) są wrażliwe na zmianę siły nacisku. Niektóre (np. pędzle
napylające) nie są wrażliwe, ponieważ cecha ta nie ma w ich
przypadku zastosowania.
200 Wrażliwość na nacisk i tablety graficzne
Użytkownik tabletu zwykle nie musi robić nic ze swoim
urządzeniem poza malowaniem i rysowaniem. Dzieje się tak, gdyż
właściwości rozmiaru i krycia pędzli automatycznie reagują na
zmianę siły nacisku.
Warto pamiętać, że w przypadku rzadziej używanych atrybutów
(np. Odstępy i Kształt), funkcja odczytu siły nacisku jest
domyślnie wyłączona. Można ją włączyć ręcznie za
pośrednictwem paska narzędzi kontekstowych pędzla (Opcje
pędzla), a następnie zapisać ustawienia zmienionego pędzla i
korzystać z nich w przyszłości (zobacz Pomoc programu
PhotoPlus).
Korzystanie z tabletów graficznych
Malować można za pomocą myszki lub, aby wrażenia były
bardziej naturalne, można skorzystać z tabletu graficznego.
Składa się on z inteligentnej, elektronicznej podkładki i narzędzia
wrażliwego na siłę nacisku (np. pióra i gumki). Prostokątny,
„aktywny” obszar odpowiada sile nacisku wywoływanej przez
narzędzie.
Tablet po podłączeniu do komputera umożliwia szkicowanie,
odręczne rysowanie linii i malowanie. Dzięki temu wrażenia pracy
z programem PhotoPlus są niezwykle realistyczne. Wrażliwość na
nacisk w połączeniu z opcjami sterowania programu PhotoPlus
pozwala kontrolować szerokość i krycie linii w czasie rysowania i
malowania.
Program PhotoPlus doskonale współpracuje z tabletami
graficznymi największych producentów, w tym z produktami firm
Wacom® i AipTek. Nie ma znaczenia, czy są one przeznaczone
dla początkujących czy dla profesjonalistów.
Program PhotoPlus oferuje narzędzie Studio siły nacisku, w
którym można skalibrować odczyt siły nacisku w tablecie
graficznym i dostosować konkretne polecenia do elementów
Express Keys*, TouchStrip* lub TouchRing*. Ustawienia
programu PhotoPlus zastępują ustawienia narzędzia.
Wrażliwość na nacisk i tablety graficzne 201
* Niedostępne w niektórych modelach tabletów.
Korzystanie z narzędzia Studio siły nacisku
Studio nacisku siły programu PhotoPlus służy jako interfejs
pomiędzy programem a tabletem. Można dzięki niemu:
•
Dokonać kalibracji odczytu siły nacisku (poniżej) wielu
narzędzi. Dzięki temu program PhotoPlus działa bardziej
przewidywalnie.
•
Przypisać funkcje programu PhotoPlus do tabletu (jeżeli
tablet jest wyposażony w klawisze funkcyjne).
Studio oferuje:
•
miejsce do ćwiczeń, służące do automatycznej kalibracji
narzędzia (pisaka, gumki, aerografu itp.) poprzez rysowanie
delikatnych i mocnych kresek. Możliwa jest również ręczna
kalibracja. Przełączanie narzędzi (pisaka, gumki itp.)
powoduje wyświetlenie zmiany krzywej nacisku.
•
Zarządzanie profilami odczytu siły nacisku. Wstępnie
zdefiniowane profile zostały przygotowane, aby
rozwiązywać problemy z nietypowymi odczytami siły
nacisku.
•
Globalne włączanie/wyłączanie odczytu siły nacisku
umożliwia funkcjonowanie programu PhotoPlus z tabletem
lub bez niego. Po włączeniu pędzle takie jak podstawowy i
kaligraficzny oraz stemple, a także niektóre multimedia i
efekty stają się domyślnie wrażliwe na zmiany rozmiaru
pędzla i krycia.
Uruchamianie Studia siły nacisku
•
Wybierz polecenie
Studio siły nacisku z paska
narzędziowego Standardowy.
202 Wrażliwość na nacisk i tablety graficzne
Przed dokonaniem kalibracji warto przećwiczyć rysowanie w
obszarze do tego przeznaczonym.
Przypisywanie funkcji klawiszom funkcyjnym
Jeżeli tablet jest wyposażony w przyciski ExpressKeys (lub
podobne), w Studiu siły nacisku można przypisać im skróty do
różnych narzędzi programu PhotoPlus. W zależności od typu
zainstalowanego tabletu narzędzie może się różnić, a w zakładce
Funkcje będzie wyświetlany odpowiedni układ klawiszy
funkcyjnych.
Zakładka Funkcje się nie wyświetla? Dzieje się tak dlatego, że
tablet nie jest podłączony, nie działa lub nie jest wyposażony
w klawisze funkcyjne.
Dostosowywanie klawiszy funkcyjnych
1.
W zakładce Funkcje wybierz z listy rozwijanej inne
narzędzie. Wciśnięcie przycisku na tablecie spowoduje
uruchomienie funkcji w programie PhotoPlus.
2.
Przywracanie domyślnych ustawień klawiszy
funkcyjnych tabletu
1.
Wybierz opcję „Ustawienia domyślne tabletu” z listy
rozwijanej znajdującej się przy wybranym klawiszu.
2.
Tablet Wacom Intuos4® wyświetli ikony przypisanych narzędzi
programu PhotoPlus obok przycisków ExpressKeys.
10
Drukowanie
i eksportowanie
204 Drukowanie i eksportowanie
Drukowanie i eksportowanie 205
Drukowanie
W przypadku zwykłego drukowania w domu i biurze narzędzie
Studio druku oferuje ciekawe i rozbudowane możliwości.
Można korzystać z licznych szablonów, oferujących możliwość
wydruku jedno- i wieloobrazowego. Funkcja drukowania
wieloobrazowego w programie PhotoPlus umożliwia najlepsze
wykorzystanie specjalnego, kosztownego papieru fotograficznego.
Korzystając z oferowanych przez nią szablonów wydruku i
stykówek, można umieścić na jednym arkuszu kilka pojedynczych
fotografii.
•
Szablony wydruku pojedynczych obrazów
Służą do drukowania pojedynczych obrazów. Oferują
różnorodne opcje (własne lub standardowe rozmiary
wydruku, pozycjonowanie, układy sąsiadujące i
dopasowywanie obrazu do komórki).
•
Szablony wydruku wieloobrazowego
Służą do drukowania wielu obrazów o standardowych
rozmiarach (w orientacji pionowej lub poziomej), zdjęć
paszportowych, a także składania fotografii o różnych
wymiarach.
•
Szablony ze stykówkami
Służą do drukowania wieloobrazowego miniatur fotografii.
Nadają się świetnie do tworzenia etykiet!
Istniejące szablony można zmieniać, tworząc własne.
Do drukowania dostaną wykorzystane otwarte dokumenty,
lecz można dodać ich więcej w Studiu wydruku.
Drukowanie (przy użyciu szablonów)
1.
Kliknij przycisk
Drukuj znajdujący się na pasku
Otworzy się Studio wydruku.
2.
Opcjonalnie: aby otworzyć dodatkowe obrazy do druku,
kliknij przycisk Dodaj obrazy.... Zaznacz zdjęcie, które
chcesz dodać, i kliknij przycisk Otwórz.... Obrazy pojawią
się w galerii jako miniaturki.
3.
Z listy umieszczonej po prawej stronie wybierz kategorię
szablonu, np. Pojedyncze obrazy (Pionowo).
3.
Aby wstawić wybrany szablon na stronę, kliknij jego
miniaturkę.
4.
W zależności od trybu wydruku trzeba określić, które obrazy
mają być wydrukowane, np.
5.
•
Do szablonów z pojedynczymi obrazami możesz
wybrać różne obrazy z galerii.
•
W przypadku szablonów wydruku kliknij prawym
przyciskiem myszy miniaturkę z galerii i wybierz opcję
Dopasuj obraz do układu Wszystkie komórki układu
zostaną zastąpione. Aby wypełnić jedną komórkę,
przeciągnij do niej obrazek z dolnej galerii. Komórki w
szablonie wydruku trzeba wypełnić ręcznie. W innych
trybach komórki będą wypełniane automatycznie.
•
W przypadku szablonów ze stykówkami, użyj opcji
Rozmieszczenie dostępnej w oknie dialogowym
Ustawienia obrazu, aby kontrolować sposób
rozmieszczenia obrazów.
Opcjonalnie: kliknij znajdujący się po lewej stronie obrazu
przycisk, aby wyświetlić Ustawienia obrazu dotyczące
zmiany rozmiaru i obracania obrazów w komórkach:
•
Włącz opcję Dopasuj obraz do komórki, aby obraz
wypełnił komórkę.
•
Włącz opcję Wypełnij komórkę obrazem, aby
przeskalować obraz i zmieścić go całkowicie w
komórce.
•
Zaznacz opcję Obróć, aby lepiej dopasować, aby
obrazy pionowe zmieściły się w komórkach
zorientowanych poziomo (i odwrotnie). Umożliwi to
maksymalne wykorzystanie ograniczonej przestrzeni.
6.
Opcjonalnie: zaznacz opcję Ramka, aby dodać ramkę o
wybranej szerokości (wpisz ją w oknie tekstowym) i kolorze
(wybierz próbkę w oknie dialogowym).
7.
Opcjonalnie: aby dodać do obrazów podpisy, zaznacz opcję
Etykieta. Z menu rozwijanego wybierz, czy chcesz dodać
datę, nazwę pliku czy numer fotografii. Aby zmienić wygląd
etykiety, kliknij przycisk Modyfikuj..., dostosuj wygląd i
kliknij przycisk OK. Następnie z rozwijanego menu wybierz
pozycję Własna.
8.
Kliknij przycisk Drukuj... lub Zamknij, aby zachować
ustawienia (ale nie drukować).
Jeśli chcesz stworzyć własne szablony, zmień tryb wydruku i
dostosuj ustawienia.
Drukowanie przy użyciu własnych szablonów
1.
Kliknij przycisk
Otworzy się Studio wydruku.
2.
Z listy rozwijanej Tryb wybierz opcję Pojedynczy obraz,
Układ wydruku lub Stykówka.
3.
Z sekcji Układ wybierz standardowy lub własny Rozmiar
wydruku.
4.
Opcjonalnie: zastosuj powyższe zalecenia dotyczące
obracania i dopasowywania obrazów.
Aby zachować bieżący układ strony z obrazami:
•
W galerii fotografii kliknij przycisk Zapisz układ....
Program PhotoPlus zapisze układ. Jeśli są w nim obrazy, to
zapisze układ razem z nimi.
Aby otworzyć nowy układ, kliknij w galerii przycisk Otwórz
układ....
Aby zachować bieżący układ strony jako szablon bez
obrazów:
•
Kliknij prawym przyciskiem myszy listę szablonów. Pojawi
się menu umożliwiające dodawanie lub usuwanie szablonów
i kategorii. Po utworzeniu kategorii, korzystając z polecenia
Dodaj kategorię... (lub zaznaczając istniejącą kategorię),
kliknij prawym przyciskiem opcję Dodaj szablon..., aby
zapisać szablon w takim stanie, w jakim jest (bez obrazów w
komórkach).
Ustawianie opcji widoku
Poniższe opcje widoku będą stosowane do każdej strony.
Pokaż
komórki
Po zaznaczeniu wyświetla się ramka każdej
komórki, w której znajduje się obrazek.
Pokaż
marginesy
Po zaznaczeniu linie pomocnicze marginesów są
wyświetlane na niebiesko.
Siatka
Po zaznaczeniu widoczna jest siatka
przyciągająca. W czasie pozycjonowania
komórki będą do niej przylegać. Użyj pola
tekstowego lub próbnika kolorów, aby podać
odstęp pomiędzy komórkami lub wybrać inny
kolor siatki.
Jednostki
W menu rozwijanym zaznacz inną jednostkę
miary, która zostanie użyta w oknach Układ i
Opcje obrazu.
W przypadku druku profesjonalnego ustawienia Rozbarwienia oraz
Przygotowanie do druku kontrolują znaczniki kolorów CMYK.
Drukowanie z użyciem rozbarwień kolorów
Ustawienia Rozbarwienia i Przygotowanie do druku, które
wyświetlają się w każdym trybie, stosuje się do profesjonalnego
wydruku w kolorach CMYK. Z tego procesu korzysta się rzadziej
w porównaniu z publikowaniem elektronicznych dokumentów
PDF (zgodnie z PDF/X1).Drukowanie przy użyciu układów
wydruku
Tryb Układ wydruku
Studia wydruku
umożliwia
wykorzystanie
szablonów w czasie
drukowania
wieloobrazowego.
Znajdują się one,
odpowiednio
posegregowane i
niewypełnione, na
podręcznej liście.
Możesz również
utworzyć własny
szablon — wystarczy
dodać lub usunąć
komórki albo zmienić
ich pozycję i rozmiar.
Nowy układ można
zapisać jako szablon.
Drukowanie przy użyciu szablonów z układami wydruku
1.
Kliknij przycisk
2.
Wybierz drukarkę z listy rozwijanej, następnie możesz
kliknąć przycisk Ustawienia wydruku..., aby zmienić
właściwości drukowania, np. orientację strony.
3.
szablonu, np. Układy wydruku A4 (Pionowo).
4.
Kliknij prawym przyciskiem wybrany obraz i wybierz
polecenie Dopasuj obraz do układu. Wszystkie puste
komórki zostaną wypełnione tym samym obrazem.
LUB
Aby zamienić pojedyncze obrazy, przeciągnij obrazek z
dolnej galerii do docelowej komórki.
Obrazy znajdujące się w komórkach zostaną zastąpione nowo
wybranym obrazem.
5.
Opcjonalnie: kliknij przycisk
, aby wyświetlić
Ustawienia obrazu dotyczące zmiany rozmiaru i obracania
obrazów w komórkach:
•
przeskalować wszystkie obrazy i zmieścić je całkowicie
w komórkach.
•
•
6.
7.
pozycję Własna. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj
się z sekcją Zmiana nazwy plików.
8.
Opcjonalnie: ustaw marginesy ręcznie lub pobierz ustawienia
Z drukarki (ustawienie domyślne).
Aby przeskalować lub obrócić jeden obraz, zaznacz jego komórkę i
użyj funkcji Opcje obrazu.
Aby otworzyć dodatkowe obrazy do druku, kliknij przycisk
Dodaj obrazy.... Zaznacz zdjęcie, które chcesz dodać, i kliknij
przycisk Otwórz.... Obraz pojawi się w galerii jako miniaturka.
Zobacz sekcję Drukowanie na s. 207.
Zmiana rozmiaru, obracanie i kadrowanie
obrazu w komórkach
Zobacz sekcję Zmiana rozmiaru i obracanie obrazu w komórkach
oraz Kadrowanie obrazu w komórkach tematu Drukowanie.
Pokaż komórki
Po zaznaczeniu wyświetla się ramka
każdej komórki, w której znajduje się
obrazek.
Pokaż marginesy
Po zaznaczeniu linie pomocnicze
marginesów są wyświetlane na niebiesko.
Siatka
przyciągająca. W czasie pozycjonowania
komórki będą do niej przylegać. Użyj
pola tekstowego lub próbnika kolorów,
aby podać odstęp pomiędzy komórkami
lub wybrać inny kolor siatki.
Jednostki
W menu rozwijanym zaznacz inną
jednostkę miary, która zostanie użyta w
oknach Układ i Opcje obrazu.
PDF (zgodnie z PDF/X1).
Drukowanie przy użyciu stykówek
Dzięki stykówkom
można w szybko i łatwo
przejrzeć kolekcję zdjęć
(po lewej) lub stworzyć
artystyczne układy ze
zdjęciami o tym samym
rozmiarze (idealne do
portfeli).
W Studiu wydruku
znajdują się gotowe
stykówki, z których
można korzystać, ale
można również tworzyć
własne. Wystarczy
dopasować ustawienia
układu (liczby
miniaturek na arkuszu)
i marginesy strony.
Drukowanie stykówek
1.
Kliknij przycisk
2.
Wybierz drukarkę z menu rozwijanego, następnie możesz
kliknąć przycisk Ustawienia wydruku..., aby zmienić
właściwości drukowania, np. orientację strony.
3.
szablonu, np. stykówki.
4.
Aby skorzystać z gotowej stykówki, wybierz jeden z
szablonów umieszczonych na liście znajdującej się po prawej
stronie, zawierającej posegregowane i niewypełnione
komórki siatek.
5.
Opcjonalnie: aby wybrać sposób wyświetlania obrazów,
otwórz okno Opcje obrazu i wybierz rodzaj
rozmieszczenia.
Domyślnie każda komórka zostanie wypełniona tym samym
obrazem („Jeden obraz na stronę”). Możesz wybrać opcję
„Jeden obraz na komórkę”, aby zapełnić komórki różnymi
obrazami (kliknij przycisk Dodaj obrazy..., aby dodać
więcej obrazów) lub „Powtórz każdy obraz N razy”, aby
drukować wybrany obraz wiele razy.
6.
Opcjonalnie: kliknij przycisk
, aby wyświetlić Opcje
obrazu dotyczące zmiany rozmiaru i obracania obrazów w
komórkach:
•
•
przeskalować wszystkie obrazy i zmieścić je całkowicie
w komórkach.
•
7.
8.
pozycję Własna. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj
się z sekcją Zmiana nazwy plików.
Zmiana rozmiaru, obracanie i kadrowanie
obrazu w komórkach
PhotoPlus.
Edytowanie stykówek
Tryb stykówki pozwala również modyfikować i tworzyć własne
niestandardowe szablony. Zamiast wybierać szablon tak, jak
opisano powyżej, wykonaj poniższe czynności.
•
Po prostu dopasuj układ — wybierz liczbę wierszy i kolumn,
szerokość i wysokość każdej komórki oraz odstępy X i Y
między nimi.
Jeśli zmieni się rozmiar komórek, obrazy zostaną do niego
dopasowane.
•
Marginesy można ustawiać ręcznie lub korzystając z
ustawienia Z drukarki (ustawienie domyślne).
Aby zachować własny układ stykówek jako szablon:
•
Pokaż komórki
Po zaznaczeniu wyświetla się ramka
każdej komórki, w której znajduje się
obrazek.
Pokaż marginesy
Po zaznaczeniu linie pomocnicze
marginesów są wyświetlane na
niebiesko.
Siatka
przyciągająca. W czasie
pozycjonowania komórki będą do niej
przylegać. Użyj pola tekstowego lub
próbnika kolorów, aby podać odstęp
pomiędzy komórkami lub wybrać inny
kolor siatki.
Jednostki
W menu rozwijanym zaznacz inną
jednostkę miary, która zostanie użyta w
oknach Układ i Opcje obrazu.
PDF (zgodnie z PDF/X1).
Publikowanie plików PDF
Program PhotoPlus może publikować obrazy jako dokumenty PDF
(Portable Document Format). Jest to przenośny format plików typu
WYSIWYG opracowany przez firmę Adobe. Umożliwia obsługę
dokumentów w sposób niezależny od urządzenia i platformy.
Dokumenty PDF idealnie nadają się do dystrybucji cyfrowej i
drukowania profesjonalnego. W programie PhotoPlus dostępne są
profile dokumentów PDF przygotowane z myślą o obydwu
zastosowaniach.
•
Dystrybucja cyfrowa. Jeśli przygotowujesz dokumenty PDF
gotowe do dystrybucji cyfrowej, musisz upewnić się, że
spełniają one kryteria zgodności Acrobat, a ich przestrzeń
barwna to RGB. Mogą być również odpowiednio
zabezpieczone.
•
Drukowanie profesjonalne. Dokumenty PDF są
przystosowane do drukowania profesjonalnego, np. obrazu w
drukarni (albo innej firmie zewnętrznej). Zwykle muszą
charakteryzować się zgodnością PDF/X-1a (w druku
CMYK) i znacznikami przygotowania do druku.
Aby uprościć czynności, w programie PhotoPlus
udostępniono profesjonalny profil drukarski o nazwie „PDF
X-1a” (jest on zgodny ze standardami PDF X-1a). Warto
skontaktować się z firmą drukarską, aby sprawdzić, czy takie
ustawienie wystarczy.
Dzięki zgodności z PDF/X-1a lub PDF/X-1 wszystkie kolory
publikacji będą drukowane w przestrzeni kolorów CMYK, a
wszystkie czcionki będą osadzane. Jeden plik PDF/X zawiera
wszystkie informacje potrzebne drukarni.
Eksportowanie obrazu PhotoPlus w formacie PDF
1.
W menu Plik kliknij polecenie Publikuj jako PDF... —
otworzy się okno dialogowe Publikuj PDF.
2.
W zakładce Ogólne ustaw podstawowe opcje.
•
Zaznaczenie opcji Zmieść na całej stronie lub Zmieść
na szerokość strony określa domyślny widok strony w
programie Acrobat Reader.
•
Zaznaczenie opcji Podgląd pliku PDF spowoduje
automatyczne otworzenie dokumentu w programie
odczytującym pliki PDF, natychmiast po jego
utworzeniu. (Jeśli dokument nie wygląda dobrze, trzeba
go poprawić i ponownie wygenerować plik PDF).
•
Oddając dokument do druku, na liście Zgodność wybierz
opcję „PDF/X-1” lub „PDF-X1a” (zgodnie z zaleceniami
drukarni). W innym przypadku możesz wybrać opcję
Acrobat X.0 (X oznacza numer wersji programu).
•
W przypadku profesjonalnego druku, w sekcji
Zarządzanie kolorami opcja Wyjść. przestrz. kol.
powinna zawsze wskazywać „CMYK”. W innych
przypadkach wystarczy ustawienie „RGB”. Wybierz
profil docelowy zalecany przez drukarnię.
•
Sekcja Znaczniki przygotowania do druku umożliwia
dołączenie do pliku PDF znaczników drukarki (zaznacz
opcje, aby ją włączyć). Korzysta się z nich w czasie
profesjonalnego drukowania.
3.
Ustawianie opcji bezpieczeństwa w zakładce
Zabezpieczenia.
4.
Eksportowanie do innego formatu
pliku
Zdarza się często, że chcesz zapisać plik w jednym ze
standardowych formatów graficznych. W programie PhotoPlus
operacja ta jest nazywana eksportowaniem.
Eksportowanie obrazu oznacza przekształcenie go na określony
format pliku graficznego inny niż wewnętrzny format programu
PhotoPlus (.spp). Plik zostaje wtedy uproszczony przez usunięcie z
niego informacji o warstwach.
Informacje o obrazie takie, jak wiele warstw, maski i dane mapy
obrazu, są przechowywane tylko w formacie SPP i w formacie
PSD programu Photoshop, a konwersja na inny format powoduje
ich utratę.
Sam proces eksportowania można przeprowadzić przy użyciu
standardowego okna dialogowego pliku, określając ścieżkę, nazwę
i format pliku obrazu albo przy użyciu okna Optymalizacja
eksportu, gdzie można dodatkowo przed wyeksportowaniem
porównać obrazy eksportowane do różnych formatów pliku w
podglądzie.
Eksportowanie obrazu:
1.
Wybierz polecenie Eksportuj... z menu Plik.
2.
Zostanie wyświetlone okno dialogowe Eksportuj z bieżącą
nazwą podstawową pliku. Jeśli chcesz, możesz zmienić
nazwę podstawową.
3.
Aby skonfigurować ustawienia eksportowania w oknie
Optymalizacja eksportu, kliknij przycisk Optymalizacja, a
następnie kliknij przycisk OK.
4.
Kliknij przycisk Zapisz w oknie dialogowym Eksportuj.
Okno dialogowe Eksportuj zawiera dodatkowe opcje
przydatne w przypadku obrazów internetowych (zobacz
Dzielenie obrazów i Tworzenie map obrazów na s. 181 i
s. 182).
Ponadto można najpierw otworzyć okno Optymalizacja eksportu i
(zależnie od uznania) przejść do eksportowania po zapoznaniu się
z ustawieniami. Okno Optymalizacja eksportu można otworzyć w
każdej chwili, a nie tylko podczas eksportowania, aby porównać
jakość obrazu przy użyciu różnych ustawień (ustawienia dotyczące
poszczególnych formatów są zachowywane).
Aby otworzyć okno Optymalizacja eksportu:
1.
Wybierz polecenie Optymalizacja eksportu... z menu Plik.
2.
W sekcji Opcje okna Optymalizacja eksportu możesz
określić Format pliku oraz opcje dotyczące danego formatu,
jak głębia bitowa, roztrząsanie, paleta i kompresja. Za
pomocą sekcji Rozmiar możesz skalować, rozciągać i
ściskać obraz poprzez wybór ustawienia Jakość
eksportowanego pliku (np. metody próbkowania, jak
Dwusześcienne).
3.
Jeśli uznasz zoptymalizowany obraz za zadowalający, kliknij
przycisk Eksportuj. Jeśli natomiast naciśniesz przycisk
Zamknij, eksportowanie nie zostanie wykonane, ale
dokonane w oknie dialogowym zmiany opcji dotyczących
danego formatu zostaną zapisane.
4.
W oknie dialogowym Eksportowanie wpisz nazwę pliku i
wybierz format pliku z listy rozwijanej. Format
eksportowanego pliku i niestandardowe ustawienia zostaną
zapamiętane, aby można ich było użyć podczas następnych
operacji eksportowania. Kliknij przycisk OK.
Aby porównać ustawienia eksportowania:
1.
Ustaw widok podglądu jako Dwa lub Cztery.
2.
Kliknij jeden z paneli widoku podglądu, aby wybrać go jako
aktywny panel.
3.
Wybierz format eksportowanego pliku i właściwe ustawienia
w sekcji Opcje. Za każdym razem, gdy dokonujesz nowego
wyboru, aktywny panel jest aktualizowany, aby pokazać
efekt filtrowania przy użyciu nowych ustawień oraz
szacowaną wielkość pliku.
4.
Aby porównać ustawienia, wybierz inny panel widoku i
powtórz proces. Okno Optymalizacja eksportu umożliwia
swobodne eksperymentowanie i ocenianie wyników.
Jeśli chcesz przywrócić widok pojedynczego panelu, kliknij
przycisk
Jeden.
Aby wyświetlić podgląd obrazu w przeglądarce
internetowej:
•
Wybierz z menu Plik polecenie Podgląd w przeglądarce.
Program PhotoPlus eksportuje obraz jako plik tymczasowy, a
następnie otwiera plik w przeglądarce internetowej, aby
wyświetlić jego podgląd.
Udostępnianie dokumentów za
pomocą wiadomości e-mail
Program PhotoPlus umożliwia przesłanie aktywnego dokumentu
(lub pliku JPG) do programu pocztowego (np. Outlook), aby
ułatwić jego udostępnianie. Aby to zrobić, wybierz polecenie
Wyślij... z menu Plik. Zostanie wyświetlone okno dialogowe, w
którym można ustawić typ pliku i maksymalny rozmiar.
Następnie wyświetli się okno wiadomości e-mail z obrazem w
załączniku. Aby zakończyć wysyłanie, kliknij przycisk Wyślij (lub
jego odpowiednik) w swoim programie pocztowym.
Ustawianie rozmiaru zdjęcia
Domyślnie program PhotoPlus wysyła zdjęcia, ograniczając ich
rozmiar. To ustawienie zapobiega wysyłaniu plików o zbyt dużym
rozmiarze. Opcjonalnie możesz wybrać inną rozdzielczość obrazu.
Będzie to nowa wysokość lub szerokość obrazu podana w
pikselach (największy wymiar w pikselach zostanie zmniejszony
do ustawionego limitu).
Usuń zaznaczenie opcji Ogranicz wymiary obrazu do maks.:,
aby zachować oryginalny rozmiar obrazu.
11
PhotoPlus Organizer:
Pierwsze Kroki
224 PhotoPlus Organizer: Pierwsze Kroki
PhotoPlus Organizer: Pierwsze Kroki 225
Dodawanie zdjęć
Dodawanie zdjęć do programu Organizer oznacza po prostu
otwarcie „okna” do systemu operacyjnego. Wystarczy tylko dodać
foldery zdjęć do programu Organizer. Następnie zdjęcia będą
widoczne w obszarze roboczym. Kiedy korzystasz z programu
Organizer, zdjęcia zawsze pozostaną w niezmienionej formie i
pierwotnej lokalizacji.
Program Organizer umożliwia:
•
Dodawanie zdjęć bezpośrednio z dysku komputera.
i
•
Importowanie (a następnie dodawanie) zdjęć z urządzenia
USB (aparatu, dysku flash) lub DVD.
W każdym z tych przypadków procedura jest nieco inna. W
przypadku pierwszym dodawanie zdjęcia jest proste — pliki są
zawsze dostępne. W przypadku drugim musisz najpierw
zaimportować zdjęcia na dysk twardy.
Dodawanie zdjęć z dysku
Aby dodać zdjęcia z dysku twardego:
1.
Na karcie Organizuj w sekcji Wszystkie zdjęcia kliknij
opcję Dołącz folder.
2.
W oknie dialogowym Przeglądanie w poszukiwaniu
folderu przejdź do folderu zawierającego zdjęcie i wybierz
go.
3.
Zdjęcia z wybranego folderu zostaną dodane do okienka Zdjęcia,
natomiast jego nazwa zostanie dodana do zakładki Organizuj.
Użytkownicy zazwyczaj porządkują zdjęcia w określonych
folderach. Zalecamy dodawanie folderów, a nie
poszczególnych plików, ponieważ ta metoda ułatwia i
przyspiesza porządkowanie zdjęć.
Program Organizer jest automatycznie ustawiony w taki
sposób, aby można było obejrzeć dowolny folder dołączony do
programu. Oznacza to, że kolejne zdjęcia dodawane do
programu Organizer są wyświetlane zgodnie z porządkiem, w
jakim zostały dodane.
Importowanie plików z urządzenia USB lub
DVD
W dowolnym momencie można zaimportować do programu
Organizer zdjęcia z aparatu, skanera lub przenośnego dysku USB
flash. Import polega na przesłaniu zdjęć z urządzenia do folderu
plików określonego przez użytkownika. Zaimportowane zdjęcia są
automatycznie dodawane do obszaru roboczego programu
Organizer.
Zdjęcia z nośników DVD (lub CD) są importowane, a następnie
dodawane w identyczny sposób.
Aby zaimportować zdjęcia z aparatu, skanera lub
przenośnego dysku USB:
1.
Na pasku narzędzi Standardowy wybierz polecenie
Importuj.
2.
W oknie dialogowym wybierz źródło plików (jeśli jest
więcej niż jedno) z listy rozwijanej Z.
Okno Zdjęcia zostanie wypełnione zdjęciami z wybranego
urządzenia.
Aby wykluczyć zdjęcie z importu, usuń zaznaczenie pola
wyboru przy jego miniaturce.
3.
Określ lokalizację Folderu docelowego dla zdjęć
przesyłanych z wybranego urządzenia. Domyślnie zdjęcia są
przesyłane do folderu Moje obrazy. Aby wybrać inny folder
docelowy, kliknij przycisk
Przeglądaj.... Zawsze będzie
używany ostatnio używany folder.
4.
(Opcjonalnie) Wybierz opcję Podfolder, aby zaimportować
zdjęcia do nazwanego podfolderu Niestandardowego (w
polu tekstowym wpisz nazwę folderu) lub podfolderu według
daty/godziny (zrobienia zdjęć lub dnia bieżącego).
5.
(Opcjonalnie) Jeśli nie chcesz, aby podczas importowania
foldery (i zawarte w nich zdjęcia) były automatycznie
wyświetlane w programie Organizer, usuń zaznaczenie opcji
Dodaj foldery do programu Organizer. W przypadku
importowania do folderu będącego podfolderem folderu
dołączonego do programu Organizer, pojawi się on
niezależnie od tego ustawienia.
6.
(Opcjonalnie) Aby nazwy plików były identyczne jak te w
urządzeniu, np. IMG4357.JPG, dla opcji Nazwa pliku ustaw
polecenie Zachowaj nazwę z urządzenia. Nazwy plików
można także dostosowywać przy użyciu listy rozwijanej.
Zdjęcia można nazywać według nazwy niestandardowej
(n+1), daty i godziny lub nazwy podfolderu.
7.
(Opcjonalnie) Jeśli chcesz, aby po zaimportowaniu zdjęcia
zostały automatycznie usunięte z urządzenia źródłowego,
zaznacz pole wyboru Po zakończeniu usuń oryginały. Jeśli
zaznaczysz opcję Po zak. zapisz w progr. Organizer,
miniaturki zaimportowanych zdjęć zostaną ułożone na stosie
według daty/godziny zrobienia (kliknij Ustawienia).
8.
Funkcja Tagi opisowe umożliwia tworzenie i dodawanie
tagów do wybranych zdjęć przed ich zaimportowaniem. Zob.
Tagowanie zdjęć podczas importowania.
9.
Podczas importowania widoczny jest pasek postępu. Aby przerwać
proces importowania, kliknij przycisk
Anuluj. Zdjęcia są
importowane do wybranego folderu i pojawiają się w programie
Organizer.
Aby zaimportować zdjęcia z nośnika DVD (lub CD):
1.
Należy postępować podobnie, jak to opisano wyżej, ale na
liście rozwijanej Z kliknij przycisk Przeglądaj....
2.
W oknie dialogowym przejdź do nośnika DVD lub CD
zawierającego zdjęcia i wybierz go.
3.
4.
Wykonaj instrukcje od kroku 4 powyżej.
Tworzenie inteligentnych albumów
Program Organizer został opracowany z myślą o prostocie i
łatwości obsługi. Jego główne funkcje pozwalają tagować, oceniać
i wykonywać operacje na zdjęciach w okienku Zdjęcia. Zdjęcia
zostaną wyświetlone po dołączeniu ich z wybranych folderów
(zob. s. 225).
Inną funkcją programu Organizer jest możliwość tworzenia
inteligentnych albumów. Inteligentne albumy to kolekcje zdjęć
utworzone i zapisane na podstawie wyszukiwania fotografii o
określonych właściwościach. Wyszukiwanie może uwzględniać
tylko datę i godzinę wykonania, format pliku, szerokość,
wysokość, nazwę i ścieżkę. Funkcja tworzenia inteligentnych
albumów umożliwia dodatkowo tworzenie kompilacji, które mogą
uwzględniać warunki wyszukiwania „AND” i „OR”.
Aby utworzyć inteligentny album:
Utwórz album.
1.
Na karcie Organizuj kliknij opcję
2.
W oknie dialogowym wpisz nazwę albumu.
3.
Włącz Kryterium wyszukiwania. Spowoduje to dodanie
warunku „AND” albo „OR” do zbioru kryteriów
wyszukiwania.
4.
Z listy rozwijanej wybierz właściwości zdjęcia.
Sąsiadujące listy rozwijane zmieniają się w zależności od
wybranego typu kryterium wyszukiwania. Przykładowo
kryterium Data wykonania może być ustawione jako
określona data, przed, pomiędzy lub przed nią.
5.
Kliknij przycisk Dodaj. Kryterium wyszukiwania zostanie
dodane w polu listy.
6.
Powtórz czynności od kroku 4. Każde kolejne kryterium
wyszukiwania zostanie dodane do listy kryteriów
wyszukiwania.
7.
Kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe. Album
zostanie utworzony i dodany do sekcji Inteligentne albumy
na karcie Organizuj.
Aby edytować inteligentny album:
1.
Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę albumu na karcie
Organizuj i wybierz opcję Edytuj album....
2.
Aby zmienić nazwę, edytuj Nazwę albumu.
3.
Aby zmienić dowolne kryterium wyszukiwania, kliknij je
dwukrotnie, edytuj górne listy rozwijane, a następnie kliknij
opcję Aktualizuj.
Aby usunąć inteligentny album:
•
Kliknij prawym przyciskiem myszy nazwę albumu na karcie
Organizuj i wybierz opcję Usuń album.... Zostanie
wyświetlony monit o potwierdzenie zamiaru usunięcia
albumu.
Edytowanie zdjęć w programie Serif
PhotoPlus
Korzystając programu Serif PhotoPlus (w wersji 10 lub nowszej),
można poddać swoje zdjęcia profesjonalnej obróbce, uruchamiając
go bezpośrednio z programu Organizer.
Aby otworzyć zdjęcie w programie Serif PhotoPlus:
1.
Wybierz miniaturkę zdjęcia.
2.
W programie Organizator na pasku narzędzi Standardowy
wybierz opcję
Edytuj w PhotoPlus. Program Serif
PhotoPlus zostanie uruchomiony automatycznie (jeśli jest
zainstalowany).
3.
Wprowadź korekty na zdjęciu w programie PhotoPlus, a
następnie zapisz plik, wybierając opcję Zapisz lub
Zapisz oryginalny plik (zależnie od posiadanej wersji
programu PhotoPlus) z menu Plik programu PhotoPlus.
Zmiany zostaną wyświetlone w programie Organizer —
miniaturka zdjęcia zostanie automatycznie
zaktualizowana.
12
Zarządzanie zdjęciami
232 PhotoPlus Organizer: Zarządzanie zdjęciami
PhotoPlus Organizer: Zarządzanie zdjęciami 233
Zarządzanie folderami
Struktura folderów w systemie Windows może zaspokajać Twoje
potrzeby. W programie Organizer możesz jednak z łatwością
tworzyć foldery i zarządzać nimi bezpośrednio w zakładce
Organizuj.
Następnie możesz przeciągać zdjęcia i upuszczać je do nowych
folderów, tworząc nową hierarchię folderów systemu Windows w
programie Organizer.
Aby utworzyć nowy folder:
1.
Na karcie Organizuj kliknij prawym przyciskiem myszy
nazwę istniejącego folderu i wybierz z wyświetlonego menu
opcję Nowy folder.
2.
Wpisz nazwę folderu, zastępując podświetlony tekst „Nowy
folder”.
3.
Naciśnij klawisz Return.
Folder można utworzyć na poziomie dowolnego folderu w
programie Organizer i jest on zawsze tworzony jako podfolder.
Po utworzeniu folderów można nimi dowolnie zarządzać,
korzystając z tego samego wyświetlanego menu.
•
•
•
Otwórz folder: Otwiera standardowy folder systemu
Windows.
Zmień nazwę folderu: Zmienia nazwę folderu systemu
Windows.
Usuń folder: Usuwa bieżący folder.
Przeglądanie zdjęć
Istnieje wiele sposobów przeglądania zdjęć:
•
•
•
•
•
Dwukrotne kliknięcie miniaturki w panelu Zdjęcia
umożliwia wyświetlenie jej w maksymalnej wielkości, jaka
zmieści się w tym panelu (lub naciśnięcie klawiszy
Ctrl+Tab, gdy jest wybrana miniaturka). Ponowne
dwukrotne kliknięcie spowoduje zminimalizowanie
miniaturki.
Naciskanie klawiszy Page Up i Page Down.
Mysz może być wyposażona w kółko, które umożliwia
przewijanie okna miniaturek w górę i w dół albo
przeskakiwanie do następnego lub poprzedniego zdjęcia.
Narzędzia Lupka na pasku stanu umożliwiają wyświetlanie
zdjęć w kolejnych stopniach powiększania lub powiększanie
ich za pomocą suwaka.
Zdjęcie można otworzyć w programie Serif PhotoPlus
(zobacz Obróbka zdjęć w programie PhotoPlus na s. 232)
— zwłaszcza, gdy chcesz wykonać na nim pewne bardziej
zaawansowane operacje. Ponadto zdjęcie można otworzyć w
programie Serif PanoramaPlus lub Serif CraftArtist.
Wybieranie miniaturek
Zanim przyjrzymy się poszczególnym operacjom służącym do
zarządzania zdjęciami, warto zapoznać się z różnymi dostępnymi
opcjami wybierania miniaturek. Wykonanie operacji musi zostać
poprzedzone wyborem.
Podstawowe metody wybierania są następujące:
•
Pojedyncze kliknięcie: Kliknięcie miniaturki spowoduje jej
wybranie, czyli zacieniowanie na szaro.
•
Przeciąganie: Ta metoda jest zazwyczaj używana, aby
wybrać więcej niż jedną miniaturkę naraz. Kliknij obok
miniaturki i przytrzymując wciśnięty przycisk myszy,
przeciągnij prostokąt na wymagane miniaturki. Gdy wybrane
będą wszystkie potrzebne miniaturki, zwolnij przycisk
myszy.
•
Aby wybrać wszystkie wyświetlone zdjęcia, naciśnij
klawisze Ctrl+A.
Jeśli zdjęcia są pogrupowane, można wybrać wszystkie
miniaturki zdjęć z tej grupy, klikając dwukrotnie pasek tytułu
grupy.
•
Zmienianie wielkości miniaturek
Wielkość miniaturek można ustawić różnymi metodami, zależnie
od bieżących preferencji.
•
Kliknij dwukrotnie miniaturkę, aby ją zmaksymalizować do
wymiarów panelu Zdjęcia. Jeśli znów klikniesz ją
dwukrotnie, powróci do poprzedniej wielkości.
•
Suwak powiększenia na pasku
stanu umożliwia powiększanie i zmniejszanie. Można też
zmieniać stopnie powiększenia, klikając sąsiadujące z nim
ikony Zmniejsz i Powiększ. Współczynnik kształtu
poszczególnych miniaturek jest zachowywany.
W celu zwiększenia lub zmniejszenia wybranej miniaturki w
małych odstępach można użyć klawiszy „+” i „-”.
•
Zmiana sposobu wyświetlania
miniaturek
Domyślnie zdjęcia będą wyświetlane w programie Organizer jako
zwykłe miniaturki. Jednak w razie potrzeby do każdej miniaturki
można dodać informacje, tzw. pola treści, takie jak Godzina
wykonania, Data wykonania, Bieżąca ocena, a także wskaźnik
Geotag.
miniaturka
(brak informacji)
miniaturka
(brak informacji)
Aby wyświetlić informacje o zdjęciu na miniaturce:
1.
Wybierz miniaturki zdjęć.
2.
W menu Widok wybierz Pola treści, a następnie z menu
wysuwanego wybierz pole treści, które ma być wyświetlane.
Zmiana kolejności zdjęć
Miniaturki wyświetlane w programie Organizer można sortować
według następujących kryteriów:
•
•
•
•
Data wykonania (czas wykonania zdjęcia, z danych Exif)
Czas utworzenia pliku (czas skopiowania go na dysk
twardy)
Czas modyfikacji pliku
Ocena
Data i godzina wybranego zdjęcia jest wyświetlana na karcie
Metadane.
Zdjęcia mogą być uporządkowane w kolejności rosnącej lub
malejącej. W pierwszym przypadku najpierw będą wyświetlane
fotografie najstarsze, w drugim — najnowsze.
Aby zmienić kolejność zdjęć:
1.
W menu Widok wybierz opcję sortowania, korzystając z
menu rozwijanego Sortuj według.
2.
Wybierz inny typ sortowania, np. według Czasu
utworzenia pliku.
3.
(Opcjonalnie) Aby odwrócić kolejność (np. malejąco),
usuń zaznaczenie opcji Rosnąco.
Grupowanie zdjęć
Miniaturki wyświetlane w programie Organizer można
pogrupować według następujących kryteriów.
•
•
•
•
•
•
•
Automatyczne: grupowanie według tego, co jest wybrane na
zakładce Organizuj (ustawienie domyślne).
Folder. Nazwa folderu, gdzie znajdują się zdjęcia.
Data wykonania. Data i godzina wykonania zdjęć (z danych
Exif).
Typ pliku. Typ pliku zdjęć, np. JPEG lub PNG.
Ocena. Ocena wcześniej przypisana do zdjęć.
Tag. Tagi wcześniej przypisane do zdjęć.
Brak. Zdjęcia nie są grupowane.
Aby pogrupować zdjęcia:
1.
Z menu Widok wybierz opcję Grupuj wg, aby rozwinąć
podmenu.
2.
Wybierz inny sposób grupowania, np. Ocena.
3.
(Opcjonalnie) Aby odwrócić kolejność (np. malejąco),
usuń zaznaczenie opcji Rosnąco.
Układanie zdjęć
Program Organizer umożliwia układanie miniaturek zdjęć w stos,
aby były one lepiej uporządkowane na ekranie. Układanie zdjęć w
stosy może być przydatne z kilku powodów:
•
•
•
Grupowanie według podobnej zawartości, np. wszystkie
zdjęcia lampartów.
Oznakowanie wadliwych zdjęć tagiem „Do poprawki”, aby
usprawnić proces pracy.
Układanie w stos wygenerowanej panoramy i jej zdjęć
źródłowych.
•
Układanie serii zdjęć wykonywanych z różnymi
nastawieniami ekspozycji.
Aby ułożyć zdjęcia w stos:
•
Na pasku narzędzi Standardowy kliknij przycisk
na stosie.
Ułóż
Stos zdjęć jest wyraźnie zaznaczony białą ramką. Po kliknięciu
przycisku Rozwiń (jest wskazany) zostaną odsłonięte wszystkie
zdjęcia ze stosu. Aby ułożyć je ponownie w stos, należy kliknąć
przycisk Zwiń.
Gdy importujesz zdjęcia z urządzeń USB, program
Organizer umożliwia automatyczne układanie w stos zdjęć na
podstawie dat/godzin lub czasu trwania.
Aby usunąć wybrany stos zdjęć:
•
stos.
Usuń
Aby ustawić zdjęcie wyświetlane na wierzchu stosu:
•
Gdy stos jest rozwinięty, kliknij zdjęcie prawym przyciskiem
i wybierz opcję Ustaw szczyt stosu z menu wysuwanego
Ułóż na stosie Po zwinięciu stosu zostanie wyświetlone
wybrane zdjęcie.
Aby dodać więcej zdjęć do stosu:
•
Przeciągnij zdjęcie i upuść je na stosie.
Obracanie i przerzucanie zdjęć
W bardziej zaawansowanych aparatach cyfrowych orientacja
zdjęcia (pionowo/poziomo) jest automatycznie wykrywana i
zapisywana w danych Exif zdjęcia. Dzięki temu program
Organizer może automatycznie obracać zdjęcia zgodnie z ich
poprawną orientacją już w trakcie importowania do albumu.
Jednak w przypadku starszych plików, pobierania zdjęć z
prostszych aparatów i skanowanych obrazów konieczne jest ręczne
obracanie zdjęć zgodnie z ich odpowiednią orientacją, zazwyczaj
przez obrót o 90° w prawo. Oczywiście każde zdjęcie można także
obrócić w celach artystycznych.
Aby obrócić wybrane zdjęcie o 90°:
•
Obróć w lewo lub
Obróć w prawo.
Aby przerzucić wybrane zdjęcie poziomo lub pionowo:
•
Wybierz opcję Przerzuć poziomo lub Przerzuć w pionie z
menu wysuwanego Przerzuć menu Edycja.
Tworzenie tagów
Tagi mogą być automatycznie dodawane do zakładki Organizuj
podczas dodawania otagowanych wcześniej zdjęć (zob. s. 1). Aby
jednak zastosować bardziej spersonalizowane tagowanie, można
przy użyciu tej samej zakładki ręcznie tworzyć własne tagi.
Można także użyć tagów wstępnie zdefiniowanych, wskazujących
rodzaj operacji, aby określić zdjęcia, które wymagają dalszego
dostosowania, np. Obejrzane, Do drukowania, Do retuszu, Do
udostępnienia. Podobnie jak w przypadku tagów
niestandardowych, wstępnie zdefiniowane tagi można przypisywać
do zdjęć za pomocą przeciągania i upuszczania.
Niezależnie od wybranej metody tagowania, tagi pozwalają
korzystać z jednej z najbardziej zaawansowanych funkcji
programu Organizer —Filtrowania według tagów (zob. s. 260).
Aby utworzyć tagi:
1.
Na karcie Organizuj kliknij strzałkę w dół w opcji Zapis
tagów opisowych.
2.
Wybierz opcję
Utwórz tag.
3.
W podświetlonym polu tekstowym wpisz nową nazwę tagu.
Struktura tagów zostanie zaktualizowana i zostanie
wyświetlony nowy tag.
Tworzenie hierarchii tagów:
Tagi można zagnieżdżać wewnątrz innych tagów, np. aby
utworzyć tagowanie nadrzędny–podrzędny, przeciągnij jeden tag
do drugiego. Typowym przykładem może być umieszczanie zdjęć
z kolejnych wakacji w ogólnym tagu Wakacje.
Nie ma limitu głębokości tagowania.
Można zmieniać poziomy tagów na wyższe, przeciągając tagi
najwyższego rzędu na najwyższy poziom etykiety „Tagi
opisowe”.
Aby zmienić nazwę tagu:
1.
Kliknij nazwę tagu prawym przyciskiem myszy i wybierz
opcję Zmień nazwę tagu.
2.
W podświetlonym polu tekstowym wpisz nową nazwę tagu.
Aby przypisać tag do miniaturki:
1.
W okienku Zdjęcia wybierz miniaturki, do których chcesz
przypisać nowy tag. Wokół wybranych miniaturek zostaną
wyświetlone niebieskie cienie.
2.
Przeciągnij wybrane miniaturki do nazwy tagu na karcie
Organizuj.
Można także przeciągnąć nazwę tagu nad wybrane zdjęcia.
— lub —
Kliknij prawym przyciskiem myszy jedną lub klika
miniaturek, wybierz opcję Dołącz tag, a następnie wybierz
nazwę tagu z podmenu.
Zdjęcia, do których został przypisany dany tag, można następnie
wyświetlać według nazwy tagu. Zob. Filtrowanie według tagu na
s. 260.
Aby usunąć tagi z miniaturek:
•
Kliknij prawym przyciskiem myszy jedną lub więcej
miniaturek, wybierz opcję Odłącz tag, a następnie wybierz
tag, który chcesz usunąć.
Ocenianie zdjęć
Każdemu zdjęciu można przypisać pewną ocenę w postaci liczby
gwiazdek. Jest to przydatne rozwiązanie, aby kategoryzować
ulubione zdjęcia — wystarczy przypisywać oceny do zdjęć, a
następnie filtrować zdjęcia według ocen. Zobacz Filtrowanie
według ocen (zobacz s. 261).
Jako ocenę można przyznać od jednej do pięciu gwiazdek
(maksymalnie); pięć gwiazdek przyznaje się zazwyczaj ulubionym
zdjęciom.
Aby ocenić zdjęcia w panelu Zdjęcie:
1.
Zaznacz wybrane miniaturki.
2.
Przeciągnij wybrane miniaturki do stopnia oceny na karcie
Organizuj.
Można także przeciągnąć stopień oceny nad wybrane zdjęcia.
— lub —
Kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną wybraną
miniaturkę i wybierz liczbę gwiazdek, którą chcesz
przypisać, z menu wysuwanego Ustaw ocenę.
Aby usunąć ocenę:
•
Kliknij prawym przyciskiem myszy wybrane miniaturki i
wybierz opcję Bez oceny z menu wysuwanego Ustaw ocenę.
Zmiana daty i godziny
Większość zdjęć ma przypisane ustawienie daty i godziny z
danych EXIF aparatu. Najważniejszym ustawieniem jest data i
godzina wykonania zdjęcia, wyświetlane w ustawieniu Data
wykonania na karcie Metadane w programie Organizer.
Zmiana Daty wykonania może być potrzebna z wielu powodów.
•
•
Podczas wakacji lub podróży służbowej mogły nie zostać
zmienione ustawienia strefy czasowej w aparacie, co
oznacza, że Data wykonania jest nieprawidłowa.
W przypadku skanów zapisywana jest data utworzenia pliku.
W takiej sytuacji również można zaktualizować to
ustawienie, aby odpowiadało rzeczywistej dacie wykonania
zdjęcia, a nie jego zeskanowania.
Aby uzyskać informacje dotyczące filtrowania plików według
daty, zob. Filtrowanie według daty (na s. 260).
Aby zmienić ustawienie Data wykonania:
1.
Wyświetl zakładkę Metadane.
2.
Dwukrotnie kliknij pole Data wykonania.
3.
Wybierz datę lub godzinę, które chcesz przypisać do zdjęcia.
Godzina jest zawsze wyświetlana w formacie 24-godzinnym.
Zmiana strefy czasowej
Wyobraź sobie, że jesteś na wakacjach w jakimś wspaniałym,
odległym, egzotycznym miejscu i z podekscytowania nawet nie
przyszło Ci do głowy, żeby zmienić ustawienie strefy czasowej w
aparacie. Po powrocie do domu orientujesz się, że Daty wykonania
zdjęć są nieprawidłowe. Na szczęście te ustawienia można
dostosować.
Aby zmienić strefę czasową zdjęcia:
1.
Kliknij w okienku Zdjęcia, aby wybrać miniaturki zdjęć.
2.
W menu Edycja wybierz opcję Strefa czasowa....
3.
W oknie dialogowym Strefa czasowa wybierz opcję Data
wykonania z listy rozwijanej Typ.
4.
Zmiana daty i godziny:
•
względem obecnie ustawionej Daty wykonania (zob.
poniżej).
LUB
wybierając określoną datę i godzinę (wszystkie wybrane
zdjęcia będą miały ustawioną dokładnie tę samą datę i
godzinę).
•
Na przykład powyższe okno dialogowe zmieni nieprawidłową datę
i godzinę zdjęć wykonanych podczas wakacji w Australii (+11
godzin w stosunku do czasu GMT).
Ustawienie określonej daty i godziny można wybrać w sytuacji,
gdy obliczenie różnicy czasu między obecnym ustawieniem Data
wykonania a rzeczywistym momentem zrobienia zdjęć byłoby zbyt
skomplikowane lub gdy znany jest dokładny czas zapisania
fotografii, np. z balu sylwestrowego.
W przypadku dostosowania Określonej daty/godziny zmiany
zostaną zastosowane we wszystkich plikach (do wszystkich
zdjęć przypisana będzie ta sama data i godzina).
Względne dostosowywanie daty/godziny jest lepszym
rozwiązaniem w przypadku zmiany ustawień wielu zdjęć
jednocześnie, ponieważ zachowuje różnice czasowe między
poszczególnymi zdjęciami.
Zamiast zmieniać domyślną Datę wykonania, można także
aktualizować czas według różnych kryteriów (np. Czasu
utworzenia pliku lub Czasu modyfikacji pliku), korzystając z listy
rozwijanej Typ.
Usuwanie zdjęć
Zdjęcia można usuwać w dowolnym momencie, ale zostaną one
całkowicie usunięte z komputera, dlatego należy zachować
ostrożność.
Aby usunąć zdjęcie:
1.
Wybierz miniaturki zdjęć.
2.
W menu Edycja wybierz polecenie Usuń.
Ta metoda powoduje trwałe usunięcie oryginalnego pliku z
komputera.
Zostanie wyświetlony monit o potwierdzenie zamiaru usunięcia
zdjęć z dysku. Jeśli wybierzesz Tak, wybrane zdjęcia trafią do
kosza (w razie potrzeby można je stamtąd przywrócić).
Wyświetlanie i dodawanie metadanych
Program Organizer wyświetla istotne informacje o zdjęciu i pliku
wyłącznie w zakładce Metadane. Informacje te pochodzą zarówno
z metadanych EXIF, jak i IPTC.
Są to następujące informacje:
•
Właściwości pliku (nazwa pliku, wielkość)
•
•
•
•
Właściwości zdjęcia* (data wykonania)
Informacje o zdjęciu (podpis, tagi, ocena, autor, prawa
autorskie)
Dane aparatu* (producent i model)
Parametry ujęcia* (czułość ISO, długość ogniskowej,
ekspozycja, otwór przysłony, prędkość migawki, lampa
błyskowa, balans bieli itp.).
* Podczas wykonywania zdjęcia aparatem cyfrowym te informacje
EXIF są dodawane do zdjęcia niezależnie od formatu pliku (RAW,
JPG lub inny).
Aby wyświetlić metadane wybranego zdjęcia:
•
Wyświetl zakładkę Metadane.
Metadane znajdują się w polach nazw/wartości i niektóre z nich
można edytować, np. Data wykonania, Tagi, Ocena, Autor,
Prawa autorskie i Podpis.
Aby zmodyfikować metadane:
•
Kliknij dwukrotnie jedno z powyższych pól i wpisz lub wklej
nowy tekst.
Widok zaawansowany
Szczegółowe zestawienie metadanych można wyświetlić w
strukturze EXIF lub IPTC.
Aby wyświetlić dane EXIF lub IPTC wybranego zdjęcia:
•
W zakładce Metadane kliknij strzałkę menu rozwijanego
obok pola Więcej Exif lub Więcej Iptc.
Zakładka zostanie rozwinięta, odsłaniając metadane EXIF i IPTC
w osobnych sekcjach.
Geolokalizacja w widoku Tryb mapy
Widok Tryb mapy pokazuje okienko map Google™ w głównej
części obszaru roboczego. Widok ten umożliwia nawigację w
mapach Google, wyświetlanie zdjęć oznaczonych geotagami
automatycznie umieszczanych na mapie (jako pinezki), a następnie
kolejno ich wyświetlanie. Program Organizer pozwala także w
prosty sposób umieszczać na mapie zdjęcia nieoznaczone
geotagami.
(A) narzędzie Lupka/Panoramowanie, (B) okienko Mapy, (C)
pasek narzędzi Typ mapy, (D) pinezki Geolokalizacji, (E) pole
Wyszukiwanie, (F) okienko Zdjęcia.
Aby wyświetlić widok Tryb mapy:
•
Na pasku narzędzi Standardowy kliknij opcję
mapy.
Aby powrócić do widoku Tryb miniaturki, kliknij
miniaturki na pasku narzędzi Standardowy.
Tryb
Tryb
Geolokalizacja
Geolokalizacja jest procesem polegającym na dodawaniu danych
lokalizacji geograficznej do zdjęć. Dane geolokalizacji są
informacjami zawartymi w metadanych Exif zdjęcia.
Na rynku dostępnych jest zaledwie kilka aparatów automatycznie
dodających geotagi do zdjęć w momencie ich wykonywania —
współrzędne są zapisywane w metadanych zdjęć. Geotagi
wyświetlane są natychmiast w widoku Tryb mapy i nie ma
potrzeby ich dalszej edycji. Jeśli Twój aparat nie posiada tej
funkcji, możesz w prosty sposób dodać geotagi do zdjęć,
korzystając z programu Organizer.
Aby dodać geotag metodą
przeciągania i upuszczania:
Zdjęcia, do których
zostały przypisane
geotagi, będą
oznaczone w widoku
Tryb mapy
czerwonymi
pinezkami. Jeśli dana
lokalizacja zostanie
przypisana do wielu
zdjęć, będzie na niej
widocznych wiele
pinezek.
1.
Znajdź na mapie lokalizację
zdjęcia.
2.
Przybliż miejsce na mapie do
odpowiedniego poziomu.
3.
W okienku Zdjęcia wybierz
fotografie, a następnie przeciągnij
je na mapę. Użyj kombinacji
Shift+kliknięcie, aby wybrać
kolejne elementy z listy, lub
Ctrl+kliknięcie, aby wybrać
elementy, które nie sąsiadują ze
sobą na liście.
4.
Gdy znajdziesz odpowiednią
lokalizację, zwolnij przycisk
myszy.
Jeśli geotag jest pojedynczą pinezką, można łatwo zmienić
jego pozycję, przeciągając go do nowej lokalizacji. Nie jest to
możliwe w przypadku wielu pinezek.
Aby zmienić pozycję tagu w bieżącym widoku mapy, kliknij
prawym przyciskiem myszy wybrane miniaturki, a następnie
kliknij opcję Dodaj/przesuń geotag. W ten sposób można
łatwo przenosić geotagi, które zostały nieprawidłowo
umieszczone.
Wyświetlanie informacji i zdjęć
Zdjęcia, do których zostały przypisane geotagi, będą oznaczone
czerwonymi pinezkami w okienku Mapy. W zależności od liczby
elementów powiązanych z geotagiem oraz poziomu powiększenia
geotagi mogą być oznaczone jedną pinezką lub trzema pinezkami
(zob. poniżej).
Aby wyświetlić informacje
powiązane z pinezką:
1.
Wskaż myszą pinezkę —
wskaźnik myszy zmieni się na
kursor typu ręka.
2.
Kliknij pinezkę, aby
wyświetlić dymek z
informacjami.
Dane i opcje pojawiające się w
dymku informacyjnym w
przypadku pojedynczego zdjęcia są
nieco inne od tych wyświetlanych
w przypadku wielu fotografii.
Współrzędne geograficzne są
wyświetlane zawsze, podobnie jak
opcja Usuń geotag. Innymi
wyświetlanymi informacjami mogą
być miniaturki zdjęć, liczba
fotografii powiązanych z danym
geotagiem oraz opcje edycji lub
wyświetlania.
Aby wyświetlić zdjęcia:
1.
Kliknij przycisk Wyświetl zdjęcie.
2.
Fotografie są wyświetlane w Widoku pełnoekranowym.
Aby zlokalizować zdjęcie oznaczone geotagiem, wystarczy
kliknąć ikonę miniaturki w dolnym okienku Zdjęcia.
Opcja Pokaż geotag dostępna po kliknięciu prawym
przyciskiemmyszy umożliwia wyświetlenie geośrodku
bieżącego widoku mapy.
Aby usunąć geotag:
1.
W widoku Tryb miniaturek wybierz miniaturkę zdjęcia
oznaczonego geotagiem, który chcesz usunąć, a następnie
kliknij prawym przyciskiem myszy.
2.
Wybierz opcję Usuń geotag.
Krawędzie mapy inteligentnego
albumu
Podczas tworzenia inteligentnych albumów (zob. s. 230) możesz
ograniczyć zawartość albumu do zdjęć zrobionych w określonych
rejonach geograficznych, zwanych krawędziami map. Krawędzie
można rysować wokół wysp, miast, krajów, a nawet wokół parków
rozrywki czy konkretnych miejsc. Można obrysować dowolny
obszar geograficzny, w którym została zrobiona dana seria zdjęć.
Krawędzie mapy należy wyznaczyć przed utworzeniem
inteligentnego albumu.
Aby utworzyć krawędzie mapy:
1.
W menu Edycja wybierz Krawędzie mapy inteligentnego
albumu.
2.
W oknie dialogowym przybliż miejsce na mapie do
odpowiedniego poziomu.
3.
Klikaj wzdłuż krawędzi wybranego obszaru, aby tworzyć
białe węzły. Aby zamknąć obszar, kliknij ponownie pierwszy
węzeł.
4.
W polu Nazwa okna dialogowego dodaj nazwę
obrysowanego obszaru, np. Paradise Island. W ten sposób
zostanie utworzony region zacieniony kolorem czerwonym.
5.
6.
(Opcjonalnie) Aby utworzyć kolejne krawędzie, powtórz
procedurę, klikając opcję Nowe.
Krawędzie map można tworzyć w widokach Tryb miniaturek i
Tryb map.
Po utworzeniu krawędzi map można utworzyć inteligentny album
zawierający tylko te zdjęcia, które zostały zrobione w
wyznaczonym obszarze geograficznym. Zob. Tworzenie
inteligentnych albumów na s. 230.
13
Filtrowanie zdjęć
256 PhotoPlus Organizer: Filtrowanie zdjęć
PhotoPlus Organizer: Filtrowanie zdjęć 257
Filtrowanie zdjęć
Program Organizer umożliwia filtrowanie zdjęć według
następujących kategorii:
•
•
•
•
Folder: zdjęcia są filtrowane według folderu, w którym się
znajdują.
Data: zdjęcia są filtrowane według daty/godziny ich zapisu.
Tag: zdjęcia są filtrowane według przypisanych im tagów.
Ocena: zdjęcia są filtrowane według przypisanej wcześniej
oceny.
Są to domyślne metody filtrowania na karcie Organizuj — można
zawęzić zakres filtrowania, łącząc ze sobą różne foldery, daty, tagi
i oceny. Użyj kombinacji Shift+kliknięcie, aby wybrać więcej
kolejnych filtrów z listy, lub Ctrl+kliknięcie, aby wybrać
elementy, które nie sąsiadują ze sobą na liście.
Można także tworzyć własne inteligentne albumy według
samodzielnie wybranych właściwości zdjęć. Zob. Tworzenie
inteligentnych albumów. W przypadku każdego wybranego
inteligentnego albumu zostanie zastosowane filtrowanie według
folderu, daty itd.
Filtrowanie według folderu
Filtrowanie według folderu pozwala sortować widok według
folderów, które zostały dołączone do programu Organizer.
Aby filtrować zdjęcia według folderu:
•
Na karcie Organizuj wybierz nazwę folderu.
Zdjęcia z wybranego folderu zostaną wyświetlone w okienku
Zdjęcia.
Użyj kombinacji Shift+kliknięcie, aby dodać więcej kolejnych
folderów z listy, lub Ctrl+kliknięcie, aby dołączyć więcej
folderów, które nie występują obok siebie na liście.
Filtrowanie według daty
Filtrowanie według daty pozwala sortować zdjęcia według daty
wykonania.
Daty i godziny wykonania zdjęć są dostępne na karcie Organizuj i
domyślnie są zwinięte. Można je łatwo odsłonić, klikając przycisk
Rozwiń.
Aby filtrować zdjęcia według daty:
•
Na karcie Organizuj wybierz datę. Jest to czas wykonania
zdjęcia (zob. Wyświetlanie i dodawanie metadanych na
s. 248).
W okienku Zdjęcia zostaną wyświetlone zdjęcia z danego dnia.
Użyj kombinacji Shift+kliknięcie, aby dodać więcej kolejnych dat
z listy, lub Ctrl+kliknięcie, aby dołączyć więcej dat, które nie
występują po sobie na liście.
Filtrowanie według tagu
Jeśli zdjęcia mają przypisane tagi, można je sortować według nazw
tagów. W programie Organizer ta funkcja nazywa się
filtrowaniem.
Do filtrowania można wykorzystać tagi istniejące w dodanych
zdjęciach, użyć wstępnie zdefiniowanych tagów programu
Organizer lub utworzyć własne tagi (zob. s. 243). Wstępnie
zdefiniowane tagi zazwyczaj wskazują rodzaj operacji, co ułatwia
obróbkę zdjęć (np. sprawdzone, do retuszu, do wydruku, do
udostępnienia).
PhotoPlus Organizer: Filtrowanie zdjęć 259
Tagi są dostępne na karcie Organizuj i domyślnie są zwinięte.
Można je łatwo odsłonić, klikając przycisk Rozwiń.
Aby filtrować według tagu:
•
Na karcie Organizuj wybierz nazwę tagu.
Zdjęcia, do których został przypisany dany tag, będą wyświetlone
w sąsiadującym okienku Zdjęcia.
W podobny sposób można filtrować według wielu tagów, np.
wszystkie zdjęcia otagowane słowem „lampart” lub „lew”.
Aby filtrować według wielu tagów:
•
Na karcie Organizer użyj kombinacji Shift+kliknięcie, aby
wybrać kolejne nazwy tagów z listy, lub Ctrl+kliknięcie, aby
wybrać nazwy tagów oddalone od siebie na liście.
Stan nieotagowane
Etykieta Nieotagowane umożliwia wyświetlenie zdjęć, do których
nie zostały przypisane tagi. W ten sposób można oddzielić zdjęcia
„obrobione” od „nieobrobionych” — nowo zaimportowane zdjęcia
często nie mają tagów. Śledzenie zdjęć nieotagowanych przydaje
się podczas ich obróbki — można w ten sposób monitorować
postępy w pracy.
Filtrowanie według oceny
Filtrowanie według oceny umożliwia wyświetlenie zdjęć, które
zostały ocenione za pomocą gwiazdek. Można także filtrować
zdjęcia nieoceniane.
Gwiazdki muszą być wcześniej przypisane do zdjęć, zgodnie z
opisem w sekcji Ocenianie zdjęć na s. 245.
Aby filtrować zdjęcia według oceny:
•
Na karcie Organizuj wybierz ocenę.
Domyślnie wyświetlane są tylko zdjęcia z wybraną oceną. Użyj
kombinacji Shift+kliknięcie, aby dodać więcej kolejnych ocen z
listy, lub Ctrl+kliknięcie, aby dołączyć więcej ocen, które nie
występują po sobie na liście.
14
Indeks
262 Indeks
A
Adresy URL, 182
dla fragmentów obrazu,
181
dla map obrazu, 182
albumy, 230
tworzenie inteligentnych,
230
aparat, 228
importowanie zdjęć z,
228
aparaty cyfrowe, 12
Autoodtwarzanie, 4
autorzy, 5
autorzy (napisy), 248
B
barwa, 135, 175
bitmapy, 135, 175
blokowanie, 19
krycie pikseli, 19
piksele, 19
pozycja warstwy, 19
wszystkie, 19
C
CMYK, 135, 175, 207
rozbarwienia, 207
tryby, 135, 175
czcionki, 157
czerwone oczy (usuwanie),
55
czyszczenie, 144
wrażliwy na nacisk, 200
D
daty, 246, 260
filtrowanie według, 260
zmienianie zdjęć, 246
deformowanie, 117
siatki, 117
zaznaczenia, 98
Deformowanie, 113
Deformowanie zaznaczenia,
98
Dodaj (tryb mieszania), 29
Dodaj cień (efekt warstwy),
74
dodawanie zdjęć, 227
dpi (punkty na cal), 135,
175
drukowanie, 207, 218
jako PDF, 218
kadrowanie do rozmiaru
w druku, 108
profesjonalny, 207, 218
stykówka, 215
układy, 211
wiele obrazów, 211, 215
znaczniki do, 207
drukowanie wielu obrazów,
211, 215
DVD, 228
importowanie zdjęć z,
228
dzielenie obrazów, 181
E
Edycja kształtu, 160
Edycja węzła, 163
efekty, 63, 74, 75
filtr, 63
specjalne, 63
warstwa (2D), 74, 170
warstwa (3D), 75
efekty specjalne, 63
Efekty warstwy 2D, 74
Efekty warstwy 3D, 75
eksportowanie obrazów, 220
elipsa, 160
rysowanie, 160
264 Indeks
wybieranie, 89
e-mail, 223
udostępnianie
dokumentów za
pomocą, 223
EXIF, 248
F
faza (efekty warstwy), 74
Faza wewnętrzna (efekt
warstwy), 74
Faza zewnętrzna (efekt
warstwy), 74
filtrowanie, 259
według daty, 260
według folderu, 259
według oceny, 261
według tagu, 260
filtry, 43
dopasowanie, 43
efekty specjalne, 63
Format HDR, 82
Format PSD, 12, 220
Format PSP, 12
formaty plików RAW, 12
G
Galeria filtrów, 70
Geotag, 250
dodawanie, 252
usuwanie, 254
godziny, 246
zmienianie daty
wykonania, 246
gradienty, 151
grupowanie, 240
grupy (warstwa), 24
wmieszanie, 25
grupy filtrów (na warstwie
filtra), 66
Gumka tła, 144
H
hiperłącza, 182
181
dla map obrazu, 182
histogramy, 129
HTML, 182
181
dla map obrazu, 182
I
importowanie zdjęć, 228
Importuj ze źródła TWAIN,
9
Informacje kontaktowe
firmy Serif, 3
instalacja, 4
inteligentne albumy, 230
IPTC, 248
J
jasność, 135, 175
Jasność/Kontrast
(dopasowanie), 55
K
kadrowanie, 55, 108
Kadrowanie, 106
kanał alfa (krycie), 30, 32,
35, 75, 89
kanały, 127
alfa, 128
mieszanie, 29
kanały alfa, 128
Klonowanie, 155
kolor, 135, 137, 175
definiowanie własnych,
137
dopasowywanie, 43
koło, 135, 175
Indeks 265
palety, 139
pierwszy plan i tło, 137
pojęcia, 135, 175
próbki, 139
rozbarwienia, 207
tryby, 135, 175
wybieranie, 137
zapisywanie, 139
kolor pierwszego planu, 137
kolor tła, 137
do nowego obrazu, 10
kontury, 169
na obszarach
zaznaczonych, 170
na warstwach, 170
ścieżka, 172
kopiowanie, 102
korekcja (obrazów), 43, 51,
55
Kreator startowy, 9, 10, 12
krycie, 17, 30, 35
wybieranie, 94
kształty wektorowe, 160
Kwadrat (wypełnienie
gradientem), 151
kwadratowe, 160
rysowanie, 160
umieszczanie punktów
aktywnych, 182
wybieranie, 89
L
linie, 160
rysowanie, 160
Liniowe (wypełnienie
gradientem), 151
luminacja, 135, 175
M
makra, 187
modyfikowanie, 190
nagrywanie, 188
odtwarzanie, 189
malowanie, 141
w 3D, 32
Malowanie 3D, 32
mapa wzorów, 75
mapowanie tonalne, 82
mapy głębi, 32, 75
mapy nierówności (efekty
warstwy), 75
maski, 35, 59, 68
kanał, 128
PhotoFix, 59
w warstwach filtrów, 68
metadane, 248
metapliki (śledzone
automatycznie), 220
miniaturki, 236
przypisywanie tagów do,
244
usuwanie tagów z, 245
wybieranie, 236
zmiana sposobu
wyświetlania, 238
zmienianie kolejności,
239
zmienianie wielkości,
238
monochromatyczny, 135,
175
montaż, 35
N
Narzędzia do retuszowania,
51
Narzędzia Gumki, 144
Narzędzia mapy obrazu, 182
Narzędzia QuickShape, 160
narzędzia wirówka, 81
Narzędzia Wypaczanie, 80
266 Indeks
Narzędzia zaznaczania, 89
Narzędzie Proste pióro, 160
Narzędzie Usuwanie
wypełnienia lawinowego,
144
Narzędzie Wirówka w lewo,
81
Narzędzie Wirówka w
prawo, 81
nasycenie, 135, 137, 175
nawigacja, 12
pomiędzy dokumentami,
12
nazwy pliku, 230
filtrowanie, 230
nazwy ścieżki, 230
Nowa animacja, 9, 10
Nowy obraz, 9, 10
O
obracanie, 112, 113, 242
obraz
eksportowanie, 220
formaty internetowe, 220
naprawa, 55
otwieranie pliku, 12
tworzenie nowego, 10
udostępnianie przez email, 223
Obraz PhotoPlus (SPP), 223
Obrazy 16-bitowe, 135, 175
Obrazy 8-bitowe, 135, 175
Obrazy z sieci, 220
dzielenie obrazów, 181
formaty, 220
mapy obrazów, 182
podgląd w przeglądarce,
220
obrysowanie ścieżki, 172
obsługa, 3
ocena, 245
filtruj wg, 261
odstępy między literami,
159
okrąg, 160
rysowanie, 160
aktywnych, 182
wybieranie, 89
Ołówek, 141
Opcje zabezpieczeń (PDF),
218
Operacje na schowku, 102
Optymalizacja eksportu, 220
Optymalizacja obrazu, 220
oświetlenie, 75
dla efektów warstwy 3D,
75
otoczka (eksportowanie),
220
otwieranie pliku z obrazem,
12
P
palety, 135, 175
kolor, 135, 175
perspektywa, 113
Pędzel, 141
Pędzel obrazkowy, 142
pędzle, 141
definiowanie własnych,
142
zwykły, 141
PhotoFix, 55
maskowanie w, 59
narzędzia retuszowania
w, 55
zapisywanie ulubionych
w, 62
PhotoPlus, 232
PhotoPlus X5 —
zapraszamy!, 3
Indeks 267
PhotoShop (PSD), 12, 220
Pióro, 160
Pióro dowolne, 160
Plasterek obrazu, 181
pliki Picture Tube
(PaintShop Pro)
importowanie, 142
pliki RAW, 230
Płaskorzeźba (efekt
warstwy), 74
podpisy, 248
polecenia maski, 37
Polecenia Wytnij/Kopiuj,
102
Polecenie Dodaj maskę, 35
Polecenie Dodaj maskę
warstwy, 35
Polecenie Kadruj wg
zaznaczenia, 108
Polecenie Nowa grupa
warstw, 24
Polecenie Nowa warstwa,
19
Polecenie Nowa warstwa
dopasowania, 46
Polecenie odwróć
(zaznaczenie), 97
Polecenie Podgląd w
przeglądarce, 220
Polecenie Pokaż ramkę, 89
Polecenie Powiel (dla
warstw), 17
Polecenie Przytnij do
warstwy poniżej, 50
Polecenie Publikuj jako
PDF, 218
Polecenie Usuń maskę, 35
Polecenie Usuń
zaznaczenia, 89
Polecenie Wczytaj
zaznaczenie, 95
Polecenie Wklej, 102
Polecenie Wyłącz maskę z
filtrem, 35
Polecenie Wypełnij, 149
Polecenie Wyślij, 223
Polecenie Zachowaj
zaznaczenie, 95
Polecenie Zakres koloru, 94
Polecenie Zamień w
warstwę, 19, 102
Polecenie Zamień warstwę
na tło, 19
Polecenie Zaznacz
połączone warstwy, 19
Polecenie Zaznacz
wszystkie warstwy, 19
Polecenie Zaznacz
wszystko, 89
pomoc techniczna, 3
ponowne próbkowanie, 194
Poświata wewnętrzna (efekt
warstwy), 74
Poświata zewnętrzna (efekt
warstwy), 74
powielanie zaznaczenia, 102
prawa autorskie, 248
profile (zarządzanie
kolorami), 135, 175
profile urządzeń, 135, 175
prostokąt, 160
rysowanie, 160
aktywnych, 182
wybieranie, 89
prostowanie, 53, 55
Prostowanie, 53
próbkowanie w dół, 194
Próbnik kolorów, 137
przechylanie, 113
przeglądanie zdjęć, 235
pełny ekran, 235
przeglądarka (internetowa),
220
268 Indeks
przerzucanie, 112, 242
przestrzenie robocze, 9
Przesunięcie, 102
przetwarzanie wsadowe,
192
przezroczystość, 17, 30, 35
stosowanie, 30, 149
zabezpieczanie na
warstwie, 19
przyciski kombinacji, 160,
172
dla kształtów, 160
dla linii, 160
dla ścieżek, 172
dla zaznaczenia, 90
Publikowanie PDF, 218
punkty aktywne (mapy
obrazu), 182
R
Radialnie (wypełnienie
gradientem), 151
Rasteryzowanie, 17, 157,
160
regiony z kształtów, 89
wybieranie, 89
rozbarwienia, 207
Kolory CMYK, 207
rozdzielczość, 106, 135, 175
zmiana (za
pośrednictwem
przetwarzania
wsadowego), 192
Rozjaśnianie
rozmiar, 10, 106
obraz, 106, 220
obszar roboczy, 10, 106
rozmiar obrazu, 10, 106,
194
rozmiar obszaru roboczego,
10, 106
do nowego obrazu, 10
Różdżka, 89
rysowanie i malowanie, 141,
160
S
sąsiadująco (opcje
drukowania), 207
skalowanie, 97, 106, 207
rozmiar obrazu, 106
w druku, 207
zaznaczenia, 97
skaner, 228
dodawanie zdjęć z, 228
sortuj, 239
spłaszczanie obrazu, 24
statystyki, 129
histogramy, 129
stempel obrazkowy, 142
Stożkowy (wypełnienie
gradientem), 151
strefy czasowe, 247
Studio druku, 207, 211, 215
Studio siły nacisku, 201
Studio wycinania obrazu,
123
stykówki (drukowanie), 215
Ś
Ściemnianie
ścieżki, 160, 172
T
tablet graficzny, 141, 200,
201
tagi, 248
filtruj wg, 260
przypisywanie, 244
Indeks 269
tworzenie, 243
usuwanie, 245
tekst, 157
dopasowywanie rozmiaru
i pozycji, 159
kontrola typograficzna,
159
stosowanie warstw
efektów na, 74
tworzenie zaznaczenia o
kształcie, 157
warstwy, 17, 157
Tekst, 157
Tryb HSL, 135, 175
Tryb kolorów RGB, 135,
175
Tryb kolorów Skala
szarości, 135, 175
Tryb koloru, 135, 175
Tryb Zamaluj zaznaczenie,
97
tryby, 135, 175
kolor, 135, 175
tryby mieszania, 25, 29, 141
grupowo, 25
Tworzenie obrazów HDR,
82
Tworzenie obrazu HDR, 9,
82
U
udostępnianie dokumentów
za pomocą wiadomości email, 223
układanie, 240
Usuwanie aberracji
chromatycznej (efekt
zniekształcający), 55
Użyj wszystkich warstw, 19,
51, 89, 155
W
Warstwa tła, 17, 102
warstwy, 17, 46
dopasowanie, 46
filtr, 64
grupowanie, 24
kontury, 170
krycie, 30
kształt, 160
łączenie/rozłączanie, 19
przenoszenie, 19
tekst, 157
tryby mieszania i, 25
tworzenie, 19
ukryj/pokaż, 19
używanie efektów 2D, 74
używanie efektów 3D, 75
używanie map głębi, 32
Warstwa tła, 30, 102
wybieranie, 19
wybieranie połączonych,
19
wyodrębnianie części,
123
Zamień w warstwę, 19,
102
Zamień warstwę na tło,
19
warstwy dopasowania, 46
przycinanie, 50
warstwy filtra, 64
maski na, 68
obsługa, 66
warstwy kształtu, 160
rasteryzowanie, 19
warstwy standardowe, 17
Wewnętrzny cień (efekt
warstwy), 74
węzły (narzędzie
Wypaczanie według
siatki), 117
Widok pełnoekranowy, 235
270 Indeks
wielokąt, 160
rysowanie, 160
aktywnych, 182
wybieranie, 89
winietowanie, 55
naprawa obiektywu, 55
Winietowanie obiektywu
(efekt zniekształcający),
55
własny, 10, 137, 142
kolory, 137
pędzle, 142
Rozmiar obszaru
roboczego, 10
Właściwość tolerancji, 89,
144, 149
wrażliwość na nacisk, 200
wtapianie, 97
wycinki, 123
wydzielanie obrazów, 123
wygładzanie, 30, 97, 141,
160
wymagania systemowe, 4
wyodrębnianie, 123
wyostrzanie, 55, 70
wypaczanie, 80, 117
wypaczanie według siatki,
117
Wypaczanie według siatki,
117
wypełnienia, 149
gradient, 151, 170
jednolite, 137, 149
lawinowe, 149
tolerancja w, 149
wzór, 149
Wypełnienie gradientem,
151
Wypełnienie kryjące, 151
Wypełnienie lawinowe, 149
wzorki, 148
wypełnianie, 149
Wzór, 148
Z
Zakładka Dokumenty, 10,
12
Zakładka Efekty
błyskawiczne, 75
Zakładka Histogram, 129
Zakładka Kanały, 127
Zakładka Kolor, 137
Zakładka Typografia, 159
zakresy mieszania, 27
zapisana praca, 9, 12
otwieranie, 12
Zasada trójpodziału, 108
zaznaczenie, 89, 97, 102
definiowanie regionu, 89
deformowanie, 98
kadrowanie do, 108
konwertowanie na
ścieżkę, 172
manipulowanie, 102
modyfikowanie, 97
obracanie, 98
powielanie, 102
przekształcanie, 98
tekst, 157
z maski, 37
z nieprzezroczystych
regionów, 94
zapisywanie, 95
Zaznaczenie magnetyczne,
89
Zaznaczenie tekstu, 89, 157
zdjęcia
dodawanie, 227
edytowanie
w programie
PhotoPlus, 232
filtrowanie według, 259
Indeks 271
według daty, 260
według folderu, 259
według
nieprzypisania
tagów, 261
według oceny, 261
według tagu, 260
grupowanie, 240
importowanie, 228
ocenianie, 245
sortowanie, 239
układanie, 240
usuwanie, 248
z płyty DVD, 228
zarządzanie datami, 246
zmienianie kolejności,
239
zdjęcia bez przypisanych
tagów, 261
zdjęcia paszportowe
(drukowanie), 211
zdjęcia seryjne, 82
zmiana rozmiaru, 97, 106,
194
obrazy, 106
przy eksportowaniu,
220
zbiorczo, 194
zaznaczenie, 97
Zniekształcenie obiektywu
(efekt zniekształcający),
55
Ż
Żłobienie (efekt warstwy),
74

PhotoPlus

Transkrypt

Podobne dokumenty

proszę odwiedzić naszą stronę o e-mycie węgierskim