docAutoreferat do wniosku habilitacyjnego
download 
Reklamacja Transkrypt
Autoreferat do wniosku habilitacyjnego
drn.med.MichałJanPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego IIKatedraChirurgiiOgólnej UniwersytetJagielloński CollegiumMedicumwKrakowie Kraków,2016 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego 1.Imięinazwisko drn.med.MichałJanPędziwiatr 2.Posiadanedyplomyistopnienaukowe 25czerwca2008r.–Dyplomlekarza WydziałLekarskiUniwersytetuJagiellońskiegowKrakowie 19września2013r.–Dyplomdoktoranaukmedycznych Tytuł: „Analiza wybranych czynników wpływających na pojawienie się nowych polipów gruczolakowychjelitagrubegouchorychpoendoskopowejpolipektomii” WydziałLekarskiUniwersytetuJagiellońskiegowKrakowie Promotor: prof.drhab.n.med.KazimierzRembiasz Promotorpomocniczy: drn.med.MaciejMatłok Recenzenci: prof.drhab.n.med.KrzysztofPaśnik prof.drhab.n.med.StanisławGłuszek 24czerwca2014r.–Dyplomukończeniastudiówpodyplomowych„Żywieniekliniczne” MedyczneCentrumKształceniaPodyplomowego,UniwersytetJagiellońskiwKrakowie 29czerwca2015r.–Dyplomukończeniastudiówpodyplomowych„Biostatystyka–praktyczne aspektystatystykiwbadaniachmedycznych” MedyczneCentrumKształceniaPodyplomowego,UniwersytetJagiellońskiwKrakowie 30marca2016r.–Dyplomspecjalistychirurgiiogólnej Opiekunspecjalizacji:prof.drhab.n.med.AndrzejBudzyński CentrumEgzaminówMedycznychwŁodzi 2 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego 3. Przebieg pracy zawodowej iinformacje odotychczasowym zatrudnieniu wjednostkach naukowych Urodziłem się 21.09.1983 roku we Wrocławiu. Po zdaniu egzaminu dojrzałości wILiceum im.Stanisława Konarskiego wOświęcimiu w2002 roku rozpocząłem studia na Wydziale LekarskimUniwersytetuJagiellońskiegowKrakowie.Wlatach2006–2007wramachprogramu wymiany studenckiej Erasmus Socrates kontynuowałem studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Ludwika Maksymiliana wMonachium. Od czwartego roku studiów byłemaktywnymczłonkiemStudenckiegoKołaNaukowegoIIKatedryChirurgiiUniwersytetu JagiellońskiegoCollegiumMedicum.Wynikiemmojejdziałalnościbyłokilkanaściestudenckich pracnaukowych,którezostałyzaprezentowanenakrajowychizagranicznychkonferencjach, aniektóre znich nagrodzono. W roku 2014 ukończyłem studia podyplomowe „Żywienie kliniczne”, aw2015 – studia podyplomowe „Biostatystyka – praktyczne aspekty statystyki wbadaniachmedycznych”. Po ukończeniu stażu podyplomowego wSzpitalu Uniwersyteckim wKrakowie izdaniu Lekarskiego Egzaminu Państwowego w2009 roku rozpocząłem szkolenie specjalizacyjne zchirurgiiogólnejwKliniceChirurgiiEndoskopowejSzpitalaUniwersyteckiegopodopiekąprof. dra n.med. Andrzeja Budzyńskiego. W listopadzie 2011 roku dzięki stypendium „Pro bono Collegii Medici Universitatis Jagiellonicae” wziąłem udział wmiesięcznym stażu na Uniwersytecie Ludwika Maksymiliana wMonachium, którego celem było zdobycie nowych umiejętnościzzakresudydaktykimedycznej.Wmaju2013rokuodbyłemkilkutygodniowystaż kliniczny wSt. Mark’s Hospital wLondynie zzakresu minimalnie inwazyjnej chirurgii kolorektalnej oraz nowoczesnej opieki okołooperacyjnej. Nawiązane wówczas kontakty naukowe izdobyta wiedza były podstawą do rozpoczęcia badań stanowiących główny przedmiot mojej aktywności naukowej. Od momentu rozpoczęcia pracy wziąłem udział wlicznychkrajowychizagranicznychkursachiszkoleniachpoświęconychchirurgiiminimalnie inwazyjnej. W 2012 roku uzyskałem Certyfikat Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego zzakresu ultrasonografii jamy brzusznej, sutka itarczycy. Z kolei w2015 roku otrzymałem Certyfikat upoważniający do wykonywania zabiegów zzakresu endoskopii diagnostycznej ioperacyjnejprzewodupokarmowegoSekcjiChirurgiiEndoskopowejTowarzystwaChirurgów Polskich.Pozakończeniuszkoleniaspecjalizacyjnegowmarcu2016rokuzdałemPaństwowy 3 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego EgzaminSpecjalizacyjnyzchirurgiiogólnej.Aktualniejestemzatrudnionyjakostarszyasystent wKliniceChirurgiiEndoskopowej,MetabolicznejorazNowotworówTkanekMiękkichSzpitala Uniwersyteckiego wKrakowie. Oprócz tego jestem prowadzącym dyżury ogólnochirurgiczne wCentrumUrazowymMedycynyRatunkowejiKatastrofSzpitalaUniwersyteckiegowKrakowie. Odkwietnia2014rokujestemjednocześniezatrudnionynastanowiskuasystentawIIKatedrze ChirurgiiOgólnejUniwersytetuJagiellońskiegoCollegiumMedicum. W2013rokunapodstawiepracypodtytułem„Analizawybranychczynnikówwpływającychna pojawienie się nowych polipów gruczolakowych jelita grubego uchorych po endoskopowej polipektomii” Rada Wydziału Lekarskiego UJ nadała mi tytuł doktora nauk medycznych. Promotorem mojej pracy doktorskiej był prof. dr hab. n.med. Kazimierz Rembiasz, promotorem pomocniczym dr n.med. Maciej Matłok, arecenzentami prof. dr hab. n.med. KrzysztofPaśnikzWojskowegoInstytutuMedycznegowWarszawieorazprof.drhab.n.med. StanisławGłuszekzWydziałuLekarskiegoiNaukoZdrowiuUniwersytetuJanaKochanowskiego wKielcach. 4 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego Stażezagraniczne: − maj–czerwiec2013r.–stażklinicznywSt.Mark’sHospital (prof.RobinKennedy),Londyn,WielkaBrytania − listopad2011r.–stażdydaktycznynaLudwigMaximiliansUniversität (prof.MathiasSiebeck),Monachium,Niemcy − wrzesień2007r.–stażklinicznywUniversitätsklinikfürOrthopädie (prof.MartinKrismer),UniversitätInnsbruck,Austria − lipiec–sierpień2006r.–stażklinicznywKlinikfürInnereMedizin (prof.OswaldOelz),UniversitätZürich,Szwajcaria − lipiec–sierpień2005r.–stażklinicznywKlinicePulmonologii (drErwinSantosa),MuhammadiyahUniversity,Yogyakarta,Indonezja Szkoleniezawodowe(wybranekursyiszkolenia): − PracticalCourseinSystematicReviewsandMeta-analysis,Londyn2015r. − Wprowadzeniedometodologiiopracowywaniaprzeglądówsystematycznych,Kraków2015r. − EndoscopicUltrasoundCourse,Amsterdam2015r. − EnhancedRecoveryAfterSurgery–TraintheTrainersMeeting,Londyn2014r. − ERAS(EnhancedRecoveryAfterSurgery)–practicalcourse,Walencja2014r. − EnhancedRecoveryAfterSurgerySymposium,Londyn2013r. − ManagementofComplexColorectalCancer,Londyn2013r. − LaparoscopicSurgeryofColonCancer–practicalcourse,WendischamRietz2012r. − Ultrasonografiasutka,tarczycyinarządówpołożonychpowierzchownie,Zamość2012r. − LaparoskopischeAnastomosen,LaparoskopischeKolonanastomosen,Monachium2011r. − Erweiterungskurs:LaparoskopischeFundoplikatioamPOP-Trainer,Monachium2011r. − Ultrasonografiajamybrzusznej,Zamość2011r. − UltrasonographyforGastroenterologists,Barcelona2010r. − ALSProviderCourse,Kraków2009r. − ChirurgischeBasistechniken,LaparoskopischeGrundtechniken,Monachium2009r. 5 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego Członkostwowtowarzystwachnaukowych: − TowarzystwoChirurgówPolskich(TChP) − EuropeanAssociationforEndoscopicSurgery(EAES) − PolskieTowarzystwoŻywieniaPozajelitowego,DojelitowegoiMetabolizmu(POLSPEN) − EuropeanSocietyforClinicalNutritionandMetabolism(ESPEN) 4. Wskazanie osiągnięcia wynikającego zart. 16 ust. 2 ustawy zdnia 14marca 2003r. ostopniachnaukowychitytulenaukowymorazostopniachitytulewzakresiesztuki(Dz.U. nr65,poz.595zezm.) a)tytułosiągnięcianaukowego Wprowadzenienowoczesnegoprotokołukompleksowejopiekiokołooperacyjnej(Enhanced RecoveryAfterSurgery,ERAS)wchirurgiilaparoskopowejjelitagrubego Osiągnięciestanowi monotematycznycykl5pracoryginalnych,którepowstałypouzyskaniu stopniadoktoranaukmedycznych.SumarycznyImpactFactorcykluwynosi11,216,apunktacja MNiSW115.Mójindywidualnywkładautorskiwkażdązponiżejwymienionychpracznajduje sięwzałącznikunr3,aoświadczeniawspółautorówoichindywidualnymwkładzieautorskim wzałącznikunr6. b)autorzy,tytułypublikacji,rokwydania,nazwawydawnictwa 1. MichałPędziwiatr,MichałKisielewski,MateuszWierdak,MaciejStanek,Michał Natkaniec,MaciejMatłok,PiotrMajor,PiotrMałczak,AndrzejBudzyński EarlyimplementationofEnhancedRecoveryAfterSurgery(ERAS®)protocol– complianceimprovesoutcomes:aprospectivecohortstudy InternationalJournalofSurgery,2015;21:75-81 ImpactFactor1,531;25pktMNiSW 6 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego 2. MichałPędziwiatr,MagdalenaPisarska,MichałKisielewski,MaciejMatłok,Piotr Major,MateuszWierdak,AndrzejBudzyński,OlleLjungqvist IsERASinlaparoscopicsurgeryforcolorectalcancerchangingriskfactorsfordelayed recovery? MedicalOncology,2016;33(3):art.nr25 ImpactFactor2,634;20pktMNiSW 3. MichałPędziwiatr,MagdalenaPisarska,MichałKisielewski,PiotrMajor,Maciej Matłok,MateuszWierdak,MichałNatkaniec,AndrzejBudzyński EnhancedRecoveryAfterSurgery(ERAS®)protocolinpatientsundergoing laparoscopicresectionforstageIVcolorectalcancer WorldJournalofSurgicalOncology,2015;13:art.nr330 ImpactFactor1,408;20pktMNiSW 4. MichałPędziwiatr,MagdalenaPisarska,PiotrMajor,AnnaGrochowska,Maciej Matłok,KrzysztofPrzęczek,TomaszStefura,AndrzejBudzyński,StanisławKłęk LaparoscopiccolorectalcancersurgerycombinedwithEnhancedRecoveryAfter SurgeryProtocol(ERAS®)reducesthenegativeimpactofsarcopeniaonshort-term outcomes EuropeanJournalofSurgicalOncology,2016,wdruku,doi:10.1016/j.ejso.2016.03.037 ImpactFactor3,009;30pktMNiSW 5. MichałPędziwiatr,MagdalenaPisarska,MichałKisielewski,PiotrMajor,Anna Mydlowska,MateuszRubinkiewicz,MarekWiniarski,AndrzejBudzyński ERASprotocolinlaparoscopicsurgeryforcolonicversusrectalcarcinoma:arethere differencesinshort-termoutcomes? MedicalOncology,2016;33:56 ImpactFactor2,634;20pktMNiSW 7 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego c) omówienie cyklu naukowego wyżej wymienionych prac iosiągniętych wyników wraz zomówieniemichewentualnegowykorzystania Koncepcja kompleksowej opieki okołooperacyjnej dla poprawy wyników leczenia (Enhanced Recovery After Surgery, ERAS; fast-track surgery), której pionierem był duński profesorchirurgiiHenrikKehlet,narodziłasięwlatachdziewięćdziesiątychubiegłegostulecia. Zakładałaonawprowadzeniejednorodnegoprotokołuskładającegosięzkilkunastuelementów, którychzastosowaniewokresieokołooperacyjnymprzyczyniałosiędozmniejszeniazjawiska insulinooporności negatywnie wpływającego na przebieg pooperacyjny. Jak wykazano wpóźniejszychbadaniach,zastosowanieprotokołuERASwiązałosięzezmniejszeniemodsetka powikłań,apoprzezprzyspieszenierekonwalescencjiskracałorównieżczaspobytuwszpitalu, bez zwiększonego ryzyka ponownych przyjęć. Zdaniem Kehleta ijego następców założenia koncepcji ERAS nie są odkrywaniem nowej wiedzy, ajedynie przeniesieniem dostępnych dowodównaukowychdopraktykiklinicznej. Pomimo licznych dowodów na zasadność wprowadzenia nowoczesnej opieki okołooperacyjnej protokół ERAS wciąż jest rzadkością wpolskich oddziałach chirurgicznych. Bywa, że niektóre jego elementy uwzględnia się wpostępowaniu diagnostycznoterapeutycznym, ale zuwagi na bardzo nieliczne doniesienia naukowe poświęcone temu zagadnieniuniemożnabyłojednoznacznieokreślićmożliwościzastosowaniaprotokołuERAS wwarunkachpolskiegoszpitala. W listopadzie 2012 roku, pod wpływem ukazujących się za granicą doniesień, zdecydowanoozmianachwzakresieopiekiokołooperacyjnejwKliniceChirurgiiEndoskopowej, MetabolicznejorazNowotworówTkanekMiękkich,uchorychpoddawanychoperacjomjelita grubego, żołądka, trzustki, wątroby oraz otyłości olbrzymiej. Wspólnie zkierownikiem Kliniki prof. drem hab. n.med. Andrzejem Budzyńskim opracowałem 16-elementowy protokół woparciu owytyczne Międzynarodowego Towarzystwa Enhanced Recovery After Surgery. Jegonajważniejszezałożeniaprzedstawiaponiższatabela. 8 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego ProtokółERASstosowanywnaszymośrodku 1.Przedoperacyjnekonsultacjeiinformacjadlachorego 2.Brakrutynowegooczyszczeniajelitagrubegoprzedzabiegiem 3.Przedoperacyjnynapójwęglowodanowy 4.Okołooperacyjnaprofilaktykaprzeciwzakrzepowa 5.Przedoperacyjnaprofilaktykaantybiotykowa 6.Zabiegsposobemlaparoskopowym 7.Zbilansowanapłynoterapia 8.Rezygnacjazzastosowaniazgłębnikównosowo-żołądkowych 9.Rezygnacjazzastosowaniadrenażupolaoperacyjnego 10.Zastosowanieregionalnychblokadprzeciwbólowych 11.Rezygnacjazpodażyopioidów,multimodalnaterapiaprzeciwbólowa 12.Profilaktykapooperacyjnychnudnościiwymiotów 13.Pooperacyjnatlenoterapiawpierwszejdobiepooperacyjnej 14.Wprowadzeniedietydoustnejwpierwszejdobiepooperacyjnej 15.Usunięciecewnikawpierwszejdobiepooperacyjnej 16.Uruchomieniepacjentawpierwszejdobiepooperacyjnej Zanimnowyschematopiekiokołooperacyjnejzostałwdrożonydocodziennejpraktyki, przeprowadziłemcyklszkoleńdlachirurgów,anestezjologóworazpersonelupielęgniarskiego. Jego celem było zapoznanie zespołu Kliniki znowymi zasadami opieki okołooperacyjnej, określenie przejrzystych kryteriów wypisu ze szpitala oraz postępowania wprzypadku wystąpienia zdarzeń niepożądanych iponownych przyjęć do szpitala. Moja ówczesna działalnośćzaowocowałazmianąpostępowaniaokołooperacyjnego,copozwoliłonapoprawę wynikówleczeniachorychoperowanychwnaszymośrodku.Ponadtoprowadzonepodmoim kierownictwem badania nad efektami wprowadzania nowoczesnej opieki okołooperacyjnej stałysiępodstawącyklupublikacjistanowiącegoosiągnięcienaukowebędąceprzedmiotem postępowaniahabilitacyjnego.Wprzedstawianychprzezemniepracachzwróciłemuwagęna aspekty, które nie były wcześniej analizowane wświatowym piśmiennictwie. Co więcej, 9 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego otrzymane wyniki rzucają nowe światło na niektóre zagadnienia nowoczesnej opieki okołooperacyjnej, okazując się istotnym głosem wdyskusji nad czynnikami ryzyka okołooperacyjnego.SątopierwszewPolscedoniesieniaobejmującetaklicznegrupypacjentów. Wdotychczasopublikowanychpracachpodkreślonyzostałproblemwczesnegoetapu wprowadzaniaprotokołuERASdopraktykiklinicznej.Wczesnyokrespozmianiesposobuopieki okołooperacyjnejwiążesięzwyklezniskimstopniemrealizacjiprotokołu.Matodużeznaczenie, ponieważ wraz zpoprawą jego realizacji obserwuje się zmniejszenie odsetka powikłań, ponownychprzyjęćiskrócenieczasutrwaniahospitalizacji.Celempierwszejpracywchodzącej wskład cyklu była zatem analiza przebiegu wprowadzania protokołu ERAS do codziennej praktyki woparciu ostopień realizacji jego poszczególnych elementów. Badaniem objęto 92 kolejnych chorych operowanych laparoskopowo zpowodu raka okrężnicy lub odbytnicy wlatach2012–2014,bezpośredniopowprowadzeniuprotokołuERAS.Chorychpodzielonona 3podgrupy wzależności od czasu, wktórym byli operowani. Po wykonaniu 30 pierwszych operacji kolorektalnych (grupa1.) oceniono stopień realizacji protokołu, anastępnie przeprowadzono drugi cykl szkoleń mający na celu poprawę w zakresie stosowania siędo założeń protokołu. Podobnej analizy dokonano po kolejnych 30 zabiegach operacyjnych (grupa2.). Grupę3. stanowili pacjenci operowani po trzecim szkoleniu. Wymienione grupy porównano pod względem realizacji poszczególnych elementów protokołu oraz krótkoterminowychwynikówleczeniaoperacyjnego.Analizującwyniki,stwierdzono,żeśredni procent realizacji protokołu uchorych różnił się istotnie pomiędzy grupami iwynosił 65% wgrupie1., 83,9% wgrupie2., a 89,6% wgrupie3. (p <0,0001). Zaobserwowano, że wraz zpoprawą realizacji elementów protokołu ERAS zmniejszeniu uległ odsetek powikłań: wgrupie1.–u56%chorych,wgrupie2.–u43%,awgrupie3.–u9,4%chorych(p<0,001). Medianapobytuwszpitaluuległaskróceniuz5dniwgrupie1.do3dniwgrupie3.Używając korelacji Pearsona, wykazano ponadto odwrotną zależność między stopniem przestrzegania protokołu aczasem trwania hospitalizacji. Na podstawie powyższych analiz stwierdzono, że wprowadzenieprotokołuERASwośrodkupodobnymdonaszegojestprocesemstopniowym, adojegorealizacjinapoziomie80%iwięcejpotrzebaprzynajmniej30chorychiokresuokoło 6miesięcy. Początkowe odstępstwa od założonego postępowania są nieuniknione inie powinnyzniechęcaćdodalszychdziałań.Szczególnynaciskwewczesnymstadiumpowinnosię kłaść na stałe szkolenie personelu wszystkich specjalności oraz ciągłą ewaluację rezultatów. 10 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego Zkolei wykorzystanie własnych obserwacji iwyników pozwala na zmianę nastawienia personelu iprzyspieszenie akceptacji wprowadzanych zmian. Na uwagę zasługuje fakt, że przedstawiona praca to dotychczas jedyne polskie doniesienie dokumentujące proces wprowadzaniaprotokołuERASdocodziennejpraktykiklinicznej. Wstępne wyniki dotychczasowych badań sugerowały, że dzięki zmianie podejścia do opieki okołooperacyjnej izmniejszeniu urazu związanego zzabiegiem operacyjnym możliwe jest wyeliminowanie niektórych czynników ryzyka okołozabiegowego. Temat ten był przedmiotem drugiej zprzedstawianych przeze mnie prac, wktórej zbadano, jakie czynniki demograficzne ielementy protokołu ERAS wpływają na przedłużenie hospitalizacji oraz wystąpienie powikłań. Analizą objęto 143 chorych operowanych wnaszym ośrodku laparoskopowozpowodurakajelitagrubego.Pacjentówpodzielonona2grupywzależności od długości pobytu. Punktem odcięcia był czas trwania hospitalizacji równy 4dni, który odpowiadamedianie.Grupę1.stanowiło75chorych,którychczaspobytuwszpitaluwyniósł 4dni lub mniej, grupę2. zaś – 68 chorych przebywających wszpitalu dłużej niż 4dni. Na pierwszymetapieanalizyporównanoobiegrupypodwzględemczynnikówdemograficznych orazparametrówokołooperacyjnych.Grupynieróżniłysiępodwzględemparametrówtakich jakczastrwaniazabiegu,średniautratakrwiatakżerodzajwykonanegozabieguoperacyjnego. Co więcej, nie wykazano istotnych różnic wzakresie czynników takich jak wiek, płeć, występowanie chorób współistniejących, stopień ryzyka okołooperacyjnego wskali ASA, odległość Kliniki od miejsca zamieszkania. To ważne spostrzeżenie, ponieważ wcześniejsze doniesienia podają związek między wybranymi parametrami operacyjnymi iczynnikami demograficznymiadługościąpobytuwszpitalu.Pomiędzygrupamizaobserwowanonatomiast istotneróżnicepodwzględemstopniarealizacjiprotokołuERAS(91,2%±9,6wgrupie1.,a76,7% ±13,6 wgrupie2., p = 0,00001), atakże różnice pod względem odsetka powikłań pooperacyjnych(odpowiednio18,7%vs36,8%,p=0,02).Coistotne,pomiędzygrupaminie byłoróżnic,jeślichodzioodsetekponownychprzyjęćwciągu30dniodwypisuzeszpitala.Na kolejnym etapie badania posłużono się modelami regresji logistycznej jedno- iwieloczynnikowejwceluokreśleniawpływuanalizowanychczynnikównaprzedłużenieczasu pobytu wszpitalu iwystąpienia powikłań. Stwierdzono, że na przedłużenie hospitalizacji do ponad4dnizasadniczywpływmająelementyprotokołuERAStakiejakprzygotowaniejelita, brak podaży wysokowęglowodanowego napoju przedoperacyjnego, niezbilansowana 11 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego płynoterapia dożylna, zastosowanie drenażu pola operacyjnego, dłuższe niż 24 godziny cewnikowanie pęcherza moczowego, brak tolerancji diety doustnej wpierwszej dobie pooperacyjnej,brakuruchomieniawdobiezabieguoperacyjnegoorazwystąpieniepowikłań pooperacyjnych.Wykorzystującelementyistotnewmodelachjednoczynnikowych,zbudowano model wieloczynnikowy (R2 Nagelkerke = 0,46), wktórym istotne były: nadmierna podaż płynówdożylnych,zastosowaniedrenażupolaoperacyjnego,przedłużoneponad24godziny cewnikowanie pęcherza moczowego, atakże brak uruchomienia pacjenta wdobie zabiegu operacyjnego. Z kolei analiza potencjalnych czynników rozwoju powikłań pooperacyjnych wykazała, że mogą nimi być: przygotowanie jelita oraz nadmierna podaż płynów dożylnych. Podsumowując, nasze obserwacje obejmujące chorych objętych opieką opartą na protokole ERAS ioperowanych techniką minimalnie inwazyjną dowiodły, że na opóźnienie wypisu ze szpitalaistotnywpływmabrakrealizacjiniektórychelementówprotokołuERAS.Jesttojedno zpierwszychdoniesieńnaświeciesugerujących,żetradycyjneczynnikidemograficzne,które we wcześniejszych opracowaniach kojarzone były zwystąpieniem powikłań iopóźnioną rekonwalescencją,przestałymiećznaczeniewtejgrupiechorych.Otwieratonanowodyskusję nadznaczeniemniektórychparametrówprzyocenieryzykaokołooperacyjnego. Liczne badania obserwacyjne dowiodły, że rezerwy organizmu chorych na nowotwór wzaawansowanymstadiumsączęstowyczerpane,cobezpośrednioprzekładasięnegatywnie na wyniki leczenia operacyjnego. Chorzy na nowotwór wczwartym stopniu zaawansowania, awięc zprzerzutami odległymi są grupą szczególnie narażoną na wystąpienie powikłań iopóźnienie rekonwalescencji. Mimo że uniektórych możliwe jest postępowanie zintencją wyleczenia(wycięcieogniskapierwotnegoiprzerzutówodległych),uprzeważającejwiększości znich proces nowotworowy w stadium uogólnienia uniemożliwia wykonanie operacji radykalnej. Poglądy na leczenie takich chorych nie są jednoznaczne. Wielu autorów obecnie skłania się ku temu, aby podstawę leczenia stanowiła systemowa chemioterapia. Jednak upewnej liczby pacjentów nie jest ona możliwa do wdrożenia jako leczenie zwyboru ze względu na ich stan ogólny, azabieg operacyjny jest wskazany zuwagi na potencjalne powikłania wskutek obecności guza pierwotnego (zagrażająca niedrożność, przewlekła niedokrwistość). W trzeciej zprzedstawianych prac podjęto zatem próbę porównania wyników zastosowania uchorych na raka jelita grubego (w zależności od stadium zaawansowania) leczenia operacyjnego techniką laparoskopową wpołączeniu zprotokołem 12 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego ERAS. Celem badania była odpowiedź na pytanie obezpieczeństwo imożliwość realizacji protokołu ERAS wśród chorych na nowotwór wnajwyższym stadium zaawansowania. Prospektywnym badaniem objęto 188 osób poddanych resekcji jelita grubego sposobem laparoskopowym.U20spośródnichstwierdzonoIVstopieńzaawansowaniawedługAmerican Joint Committee on Cancer (grupa1.). Grupę2. stanowili zchorymi na nowotwór wstopniu zaawansowaniaI–III.Obiegrupynieróżniłysiępodwzględemparametrówdemograficznych ioperacyjnych.ChociażniebyłoróżnicwzakresiecałościowejrealizacjiprotokołuERAS(86,3 ±13,0% wgrupie1. i83,0 ±11,3% wgrupie2., p = 0,17158), szczegółowe porównanie parametrówoperacyjnychwykazało,żeuchorychzgrupy1.wporównaniuzgrupą2.częściej utrzymywanocewnikwpęcherzumoczowymponad24godziny(odpowiednio86,3%i60,0%, p=0,00272)orazczęściejpozostawianodrenwjamieotrzewnej(odpowiednio76,8%i45,0%, p=0,00236).Różnicetenieznalazłyjednakodzwierciedleniawodsetkachpowikłań,długości pobytu oraz odsetkach ponownych przyjęć do szpitala. Przedstawiona praca jako jedna zpierwszychnaświeciewykazała,żepołączenielaparoskopiizprotokołemERASpozwalana osiągnięcie dobrych rezultatów niezależnie od stopnia zaawansowania nowotworu. Spostrzeżenie to może być więc głosem wdyskusji nad zasadnością wykonywania zabiegów operacyjnych uchorych na nowotwór wstadium uogólnienia, w przypadku których nie jest możliwewykonanieoperacjiwzamyśleradykalnej. Wostatnichlatachzwracasięszczególnąuwagę,żewprzebiegunowotworunastępuje ubytekmasymięśniowej,którynosinazwęsarkopeniiidotyczy20–50%chorych.Nadodatek uniektórych dochodzi do penetracji mięśni przez tkankę tłuszczową, czyli tak zwanej miosteatozy (myosteatosis). Zarówno sarkopenia jak imiosteatoza to zjawiska niekorzystne. Stwierdzono bowiem, że mają wartość rokowniczą – wpływają negatywnie na przeżycie. Cowięcej,wystąpieniesarkopeniibyłodotychczasuznawanezaistotnyczynnikryzykarozwoju powikłań wchirurgii. Jednak dostępne badania obejmują jedynie grupy pacjentów operowanych techniką klasyczną. W pracy stanowiącej czwartą pozycję wprzedstawianym cyklu podjęto próbę określenia, czy laparoskopia może wyeliminować negatywny wpływ sarkopeniiimiosteatozynawynikileczeniaorazczypołączeniechirurgiiminimalnieinwazyjnej znowoczesną opieką okołooperacyjną według protokołu ERAS może przyspieszyć rekonwalescencjępozabieguoperacyjnymrównieżupacjentówzubytkiemtkankimięśniowej. Przeprowadzono prospektywne badanie zanalizą post-hoc, którym objęto 124 chorych 13 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego poddanych (w naszym ośrodku wlatach 2014–2015) laparoskopowej resekcji jelita grubego zpowodu raka. Wgrupie tej u86 chorych guz był umiejscowiony wokrężnicy, au38 wodbytnicy. Uwszystkich operowanych rutynowo stosowano protokół ERAS. Na podstawie tomografiikomputerowejbrzuchaokreślonostopieńzarównozaawansowanianowotworujak iutratymasymięśniowejorazmiosteatozy.Chorychprzydzielonodoróżnychgrupwzależności odwystąpieniasarkopenii(S+/S–)lubmiosteatozy(M+/M–).Grupyporównanonastępniepod względem parametrów okołooperacyjnych takich jak czas trwania hospitalizacji, odsetek powikłań, odsetek ponownych przyjęć, stopień realizacji protokołu ERAS oraz parametrów rekonwalescencji: tolerancji diety doustnej wpierwszej dobie pooperacyjnej, pełnego uruchomieniawciągu24godzinpozabieguoperacyjnymorazczasudooddaniapierwszych gazów.Sarkopenięstwierdzonou27,4%chorych.MiędzygrupąS–iS+nieodnotowanoróżnic podwzględemczęstościiciężkościpowikłań.Średniczastrwaniahospitalizacji(5,9±5,6dniavs 5,7 ±3,4 dnia, p = 0,2588) był porównywalny. Sarkopenia nie wiązała się zopóźnieniem rekonwalescencji.Zkoleiczęstośćwystępowaniamiosteatozyokreślonona38,7%.Podobnie jakwprzypadkusarkopenii,nieodnotowanoróżnicpodwzględemodsetkówpowikłań,czasu trwania hospitalizacji iponownych przyjęć. Mierzone parametry rekonwalescencji były podobneniezależnieodwystąpieniamiosteatozy.Toskłoniłonasdowyciągnięciawniosków, że wprzeciwieństwie do chirurgii klasycznej itradycyjnej opieki okołooperacyjnej wykorzystanietechnikminimalnieinwazyjnychmożezredukowaćnegatywnywpływsarkopenii imiosteatozy na wyniki leczenia. Ponadto zastosowanie opieki okołooperacyjnej opartej ozasady ERAS nie powoduje pogorszenia przebiegu pooperacyjnego niezależnie od stanu tkankimięśniowej.Dochwiliobecnejjesttojedynewdostępnympiśmiennictwiedoniesienie poruszające to zagadnienie wgrupie chorych operowanych laparoskopowo objętych jednocześnienowoczesnąopiekąokołooperacyjną. Większość dotychczasowych badań dotyczących opieki okołooperacyjnej wchirurgii kolorektalnejobejmujestosunkowoniejednorodnegrupychorych.Zwyklewłączasiędonich zarównochorychnarakaodbytnicyjakiokrężnicy,comożemiećwpływnaostatecznewyniki leczenia. Wcześniejsze opracowania dotyczące operacji klasycznych oraz opieki tradycyjnej wykazały,żepooperacjachodbytnicyrekonwalescencjaihospitalizacjatrwajądłużej,aodsetek powikłań jest większy niż po zabiegach wobrębie okrężnicy. Co więcej, istnieją osobne wytyczneERASdlatychtypówzabiegów.Wzwiązkuztymcelempiątejzpracskładającychsię 14 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego na cykl publikacji było porównanie wyników operacji laparoskopowych okrężnicy iodbytnicy wskojarzeniu zprotokołem ERAS. Prospektywną obserwacją objęto 150 chorych na raka okrężnicyi82narakaodbytnicy.Analizawynikówwykazała,że pobytwszpitalupooperacji okrężnicy (4dni) był istotnie krótszy niż po operacji odbytnicy (5dni). Co interesujące, pomiędzy grupami nie stwierdzono różnicy pod względem odsetka iciężkości powikłań oraz odsetka ponownych przyjęć, natomiast istniały różnice wzakresie realizacji protokołu (odpowiednio 86,9% i82,6%). Analiza regresji logistycznej obejmującej zarówno parametry demograficzne oraz okołooperacyjne wykazała, że wpływ na przedłużenie czasu trwania hospitalizacji mają: wyłonienie stomii, mechaniczne przygotowanie jelita oraz zastosowanie drenażupolaoperacyjnego.Porównującparametryrekonwalescencjitakiejakuruchomienie pacjenta wpierwszej dobie po zabiegu, tolerancja diety doustnej oraz oddanie gazów po operacji, nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami. Wpodsumowaniu naszych obserwacjistwierdziliśmy,żechociażparametryrekonwalescencjiokazałysięporównywalne, operacje zpowodu raka odbytnicy – mimo zastosowania protokołu ERAS na podobnym poziomie–wiązałysięzdłuższymczasempobytupacjentównaoddziale. Przedstawiony cykl publikacji omawia etapy wprowadzenia protokołu kompleksowej opieki okołooperacyjnej ERAS oraz porusza wsposób wielostronny poszczególne kwestie nowoczesnej opieki okołooperacyjnej. To pierwsze tego typu doniesienia wnaszym kraju, awniektórych aspektach również na świecie. Stwierdziłem wnich, że zastosowanie uniwersalnego protokołu nowoczesnej opieki okołooperacyjnej jest możliwe wwarunkach polskiego szpitala. Co więcej, jest to postępowanie bezpieczne, które pozwala na skrócenie czasu trwania hospitalizacji izmniejszenie odsetka powikłań pooperacyjnych. Proces ten wymaga jednak odpowiedniego czasu iwłaściwego przeszkolenia personelu. Dzięki uwzględnieniunowoczesnejopiekiokołooperacyjnejwlaparoskopowejchirurgiikolorektalnej możliwejestwyeliminowanieroliniektórychelementów,którepowszechnieuznawanesąza czynniki ryzyka rozwoju powikłań iprzedłużonej rekonwalescencji wchirurgii tradycyjnej. Protokół ERAS można zpowodzeniem stosować także wprzypadku chorych szczególnie narażonych na wystąpienie powikłań pooperacyjnych, zwłaszcza że dzięki połączeniu laparoskopiiiERASmożliwejestuzyskanieszczególniekorzystnychwynikówleczenia. 15 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego 5.Omówieniepozostałychosiągnięćnaukowo-badawczych a) Danebibliometryczne Jestemautoremiwspółautorem63artykułównaukowychopublikowanychwindeksowanych czasopismach krajowych izagranicznych (wtym 5prac wchodzących wskład cyklu publikacji stanowiącegoosiągnięcienaukowe).Przyczym49publikacjitopraceoryginalne.W34znich byłempierwszymlubdrugimautorem.MójsumarycznyImpactFactorpublikacjinaukowych wedługlistyJournalCitationReports,zgodniezrokiemopublikowaniawynosi41,665,aliczba punktówKBN/MNiSW845. Dodatkowo jestem autorem iwspółautorem 113 doniesień na krajowych izagranicznych kongresachizjazdach.LiczbacytowańwedługbazyWebofSciencewynosi42,wgbazyScopus –65.IndeksHirschawedługbazyWebofSciencewynosi4,awedługScopus–5.Załączniknr3 przedstawia kompletną listę moich publikacji pełnotekstowych, a załącznik nr 4 analizębibliometrycznąsporządzonąprzezBibliotekęMedycznąUJ. b) Główneobszarybadańnaukowych Mójdorobeknaukowymożnapodzielićnakilkagłównychgruptematycznych: o InneaspektyzwiązanezprotokołemERAS Tematyka opieki okołooperacyjnej ERAS obecna jest także winnych publikacjach nieujętych wcyklustanowiącymosiągnięcienaukowebędąceprzedmiotempostępowaniahabilitacyjnego. Dwie prace poświęcono porównaniu wyników leczenia wróżnych grupach wiekowych, nie wykazując,abywiekbyłistotnymczynnikiemryzykaokołooperacyjnego.Bardzointeresujących wyników dostarczyła praca będąca analizą kosztów leczenia chorych na raka jelita grubego. Badaniem kliniczno-kontrolnym objęto 3grupy: grupę1. stanowili pacjenci operowani laparoskopowo zzastosowaniem protokołu ERAS, grupę2. – operowani laparoskopowo, uktórychstosowanoopiekętradycyjną,agrupę3.–operowaniklasycznieiobjęcitradycyjną opieką okołooperacyjną. Koszty leczenia przypadające na jednego chorego obliczono zwykorzystaniem techniki mikrokosztów, biorąc pod uwagę koszty zabiegu operacyjnego 16 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego (sprzęt,znieczulenieogólne,innekosztyblokuoperacyjnego),kosztypobytuwszpitalu,koszty lekóworazopanowaniapotencjalnychpowikłań.Łącznekosztyleczeniawgrupie1.(chorych operowanych laparoskopowo zzastosowaniem protokołu ERAS) były znamiennie niższe niż wpozostałych. Najwyższe wydatki wiązały się zgrupą3. (osób operowanych klasycznie zzastosowaniem opieki tradycyjnej). Stwierdzono ponadto istotne skrócenie czasu trwania hospitalizacji oraz redukcję odsetka powikłań. Przedstawiana praca to dotychczas jedyne wnaszymkrajudoniesieniedokumentująceopłacalnośćchirurgiilaparoskopowejwpołączeniu znowoczesnąopiekąokołooperacyjną. Jak już wspomniano, protokół ERAS wnaszym ośrodku wprowadzono równolegle również wprzypadkuchorychpoddawanychinnymzabiegomchirurgicznym.Dwiekolejnepracebyły poświęcone laparoskopii inowoczesnej opieki okołooperacyjnej zastosowanych wgrupie chorychoperowanychzpowodunowotworówżołądka.Mimożeprzywołanepraceobejmują stosunkowo nieliczne grupy chorych, są one pierwszymi polskimi doniesieniami na temat laparoskopowych operacji usunięcia żołądka. To również pierwsze polskie doniesienia dokumentujące zastosowanie protokołu ERAS wchirurgii onkologicznej górnego piętra jamy brzusznej.Nauwagęzasługujerównieżto,żenaszebadaniaopublikowanezostałynaponad rok przed wprowadzeniem oficjalnych wytycznych dotyczących nowoczesnej opieki okołooperacyjnej wchirurgii żołądka. Ostatnią grupą chorych, uktórych analizowano wyniki leczenia po wprowadzeniu protokołu ERAS, byli pacjenci operowani zpowodu otyłości olbrzymiej. Badaniem objęto 179 chorych, uktórych wykonano laparoskopową rękawową resekcjężołądkalublaparoskopowyzabiegwyłączeniażołądkowego.Wpracyzwróconouwagę na dobrą tolerancję diety doustnej we wczesnym okresie pooperacyjnym, szybkie uruchomieniepacjentówikrótkiczaspobytuwszpitaluwynoszącyśrednio2,9dnia.Cowarte podkreślenia,pracatajestpierwszymdoniesieniemwpolskimpiśmiennictwiechirurgicznym ijednym zpierwszych na świecie na temat wykorzystania protokołu ERAS wchirurgii bariatrycznej. o Leczenieoperacyjneguzównadnerczytechnikamiminimalnieinwazyjnymi Operacje laparoskopowe guzów nadnerczy są drugim głównym przedmiotem moich zainteresowań naukowych. Dotychczas opublikowałem 10 prac ztego zakresu. Woparciu ozgromadzonymateriałobejmującygrupękilkusetchorychdokonałemszczegółowejanalizy 17 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego wyników leczenia chorych poddanych laparoskopowej adrenalektomii zdostępu przezotrzewnowego bocznego wnaszym ośrodku w ciągu ostatnich 10 lat. Przedstawiłem wnichmożliwościwykorzystaniaorazpotencjalneograniczeniachirurgiiminimalnieinwazyjnej. Na podstawie dokonanych przeze mnie obserwacji wykazałem, że rozmiar guza, jego umiejscowienieatakżetyphistologicznyiczynnośćhormonalnaniewiążąsięzezwiększonym ryzykiemwystąpieniapowikłańokołooperacyjnych.Wubiegłymrokuprzeanalizowałemtakże wynikileczeniachorychnazłośliwenowotworynadnercza,iwykazałem,żeprzeżycieodległe wgrupiepacjentówoperowanychtechnikąminimalnieinwazyjnąnieróżnisięodpodawanego dla operacji klasycznych. Praca ta stanowi ważny głos wciągle trwającej dyskusji nad bezpieczeństwemlaparoskopowejadrenalektomiiwprzypadkuzmianzłośliwych. o Operacyjneleczenieotyłościolbrzymiej WIIKatedrzeChirurgiiUJCMjestemczłonkiemzespołuzajmującegosiębadaniaminad operacyjnym leczeniem otyłości olbrzymiej. Prowadzone przez nas badania skupiają się na wczesnych idługoterminowych efektach operacji bariatrycznych wkontekście utraty masy ciałaorazpooperacyjnejpoprawyjakościżycia.Wykazanownich,żelaparoskopowarękawowa resekcja żołądka ilaparoskopowy zabieg wyłączenia żołądkowego pozwalają na podobną redukcjęmasyciała.Mimożeuwszystkichoperowanychodnotowanoznacznąpoprawęjakości życia, nie stwierdzono różnic wzależności od rodzaju operacji. Ciekawemu zagadnieniu poświęconopracędotyczącąwiedzyzzakresuleczeniaotyłościwśródblisko500studentów czterech uczelni medycznych wPolsce. Wyniki ankiet wykazały, że poziom wiedzy odnośnie chirurgicznegoleczeniaotyłościjestniski.Ponadtowiększośćankietowanychzwróciłauwagę na niedobór informacji z tej dziedziny wczasie trwania studiów. Wnioskiem płynącym ztej analizy było sformułowanie zaleceń rozszerzenia zakresu wiedzy na temat operacji bariatrycznych podczas studiów medycznych. Wnaszym ośrodku prowadzone są również badania nad czynnikami wpływającymi na krótkoterminowe wyniki leczenia. Ważnym zagadnieniem jest wpływ zabiegu operacyjnego na metabolizm tkanek, ze szczególnym uwzględnieniem tkanki kostnej itłuszczowej. Osobny przedmiot badań stanowi kwestia optymalizacjinaukiwykonywanialaparoskopowychoperacjibariatrycznych 18 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego o Chirurgiaostrodyżurowajamybrzusznej Kolejnąsferąmojejaktywnościnaukowejsąbadaniadotyczącechirurgiiostrodyżurowej. Jestem autorem pracy, której tematem była analiza przyczyn niedrożności przewodu pokarmowego u pacjentów leczonych wII Katedrze Chirurgii UJ wciągu 145 lat. To jedno zniewielu tego typu opracowań obejmujących tak długi zakres czasu. Zaobserwowano, że wtym okresie zmianie uległy zarówno charakterystyka demograficzna operowanych jak iprzyczyny niedrożności. Wubiegłym wieku najczęstszą przyczynę stanowiły uwięźnięte przepukliny, nierzadko powikłane martwicą jelita. Obecnie przeważa niedrożność zrostowa, aznaczny odsetek interwencji stanowią operacje zpowodu niedrożności nowotworowej. Aktualna epidemiologia wpołączeniu zcoraz bardziej zaawansowanym wiekiem chorych potwierdza to obserwowane tendencje. Winnej pracy wspólnie zmoimi kolegami analizowałem również wyniki leczenia izmianę postępowania wleczeniu operacyjnym przedziurawionegowrzodutrawiennegodwunastnicywciąguponad30lat.Stwierdzono,że wtym czasie zabiegi resekcyjne żołądka sposobem klasycznym zostały wnaszym ośrodku praktyczniewcałościzastąpioneoperacjamilaparoskopowymi,aleczeniechorobywrzodowej dwunastnicyopierasięobecnienapostępowaniufarmakologicznym.Miałotooczywistywpływ na zmniejszenie śmiertelności okołooperacyjnej iodsetka powikłań. Badaliśmy również częstośćwystępowaniaiprzyczynyniedrożnościprzewodupokarmowegouchorychleczonych wcześniejzpowodunowotworuzłośliwego.Jestemponadtowspółautorempracpoświęconych skalom prognostycznym wostrym zapaleniu otrzewnej, krwawieniu zgórnego odcinka przewodupokarmowegoiostrymzapaleniutrzustki. o Laparoskopoweoperacjenarządówjamybrzusznej Doobszarumoichzainteresowańnaukowychnależąrównieżoperacjelaparoskopowe wykonywanezinnychwskazań.Wtrzechpracachprzedstawiłemnaszewynikileczeniachorych zpojedynczego dostępu przez pępek (single incision laparoscopic burgery, SILS). Prace te są pierwszymi wnaszym kraju doniesieniami na temat wykonywania tego typu zabiegów upacjentówobciążonychchorobamiśledziony,nadnerczaorazpęcherzykażółciowego.Należą onedonajczęściejcytowanychpublikacjiwmoimdorobkunaukowym.Innąpracęporuszającą rzadkopodnoszonekwestietematycznestanowibadanieopisującewynikileczeniachorychna 19 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego nowotworypodścieliskowymiprzewodupokarmowego(gastrointestinalstromaltumor,GIST) zwykorzystaniem techniki laparoskopowej. Przedstawiliśmy nasze obserwacje dotyczące technikioperacyjnej,zaletdostępuminimalnieinwazyjnego(włączającchorych,wprzypadku których preparat operacyjny usunięto za pomocą gastroskopii śródoperacyjnej przez usta (natural orifice specimen extraction, NOSE). Kilka prac poświęcono chirurgii pęcherzyka żółciowego.Dokonanoretrospektywnejanalizywynikówleczenia5369pacjentów;u152(2,8%) znich operację wykonano zpowodu polipów pęcherzyka żółciowego rozpoznanych na podstawieprzedoperacyjnychbadaniachobrazowych.Cointeresująceiwartepodkreślenia,że wgrupie tej aż u102 (67%) pooperacyjne badanie histopatologiczne nie potwierdziło obecności polipa, ajedynie kamicę pęcherzykową. Wpozostałych przypadkach przeważały zmiany niezłośliwe, aognisko gruczolakoraka wykryto ujednego chorego (0,65%). Zatem obserwacje chorych zpolipami pęcherzyka żółciowego wykazały, że występowanie raka pęcherzykażółciowegowzmianachpolipowatychbyłoniezwyklerzadkie.Innapracadotyczyła bezpieczeństwa wykonywania laparoskopowej cholecystektomii przez rezydentów wtrakcie szkolenia specjalizacyjnego. Ciekawym okazało się przeprowadzone wspólnie zczłonkami Studenckiego Koła Naukowego IIKatedry Chirurgii badanie zrandomizacją oceniające zasadność stosowania przedoperacyjnego napoju węglowodanowego ijego wpływu na insulinoopornośćistężeniekortyzoluwokresiepooperacyjnym. o Endoskopiadolnegoodcinkaprzewodupokarmowego W ramach mojej działalności naukowej prowadziłem badania poświęcone polipom gruczolakowym jelita grubego. Opublikowane na ten temat prace dotyczyły możliwości wykorzystania kolonoskopii śródoperacyjnej wcelu poszukiwania zmian patologicznych upacjentówoperowanychzpowodurakajelitagrubegozamykającegoświatłotegonarządu, uktórych wykonanie pełnego badania endoskopowego przed zabiegiem nie było możliwe. Drugim zprzywoływanych badań było określenie stopnia niestabilności mikrosatelitarnego DNA(microsatelliteinstability,MSI)wgruczolakachusuwanychpodczasbadańendoskopowych. Chociaż stwierdza się ją głównie wprzypadku gruczolakoraka inwazyjnego, przeprowadzone badania molekularne tkanki usuniętych gruczolaków potwierdziły obecność MSI u16,6% chorych.Badanianadgruczolakamijelitagrubegobyłytakżetematemmojejpracydoktorskiej, wktórejokreślonoczynnikizwiązanezpojawianiemsięnowychpolipówuchorych,uktórych 20 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego wykonano endoskopową polipektomię gruczolaków. To pozwoliło na wyodrębnienie szczególnej grupy chorych, wprzypadku których częstsze badania kontrolne mają swoje uzasadnieniekliniczne. c) recenzjewczasopismachnaukowych Pełniłemfunkcjęrecenzentawnastępującychczasopismachnazaproszenieichredakcji: − ClinicalNutrition(IF4,476) − WorldJournalofGastroenterology(IF2,369) − ClinicalOtolaryngology(IF2,113) − InternationalJournalofSurgery(IF1,531) − MedicalScienceMonitor(1,433) − BMCSurgery(IF1,397) − UrologyJournal(IF0,565) − WorldJournalofGastrointestinalSurgery − AmericanJournalofCaseReports − JournalClinicalStudies&MedicalCaseReports − InternationalJournalofClinicalCardiology d) udziałwkrajowychimiędzynarodowychprojektachbadawczych Byłem kierownikiem iwykonawcą kilku projektów finansowanych zdotacji na utrzymanie potencjału badawczego oraz dotacji na rozwój młodych naukowców, które realizowano wIIKatedrzeChirurgiiUJ: K/DSC/003102 – Oznaczenie markerów stanu zapalnego jako element protokołu Enhanced RecoveryAfterSurgerywdiagnostycepowikłańpolaparoskopowychoperacjachjelitagrubego K/ZDS/005473 – Określenie rozmieszczenia komórek wydzielających grelinę wżołądku uchorychzotyłościąolbrzymią 21 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego K/ZDS/003753 – Chirurgiczne leczenie zespołu metabolicznego towarzyszącego otyłości olbrzymiej K/DSC/003089 – Wpływ chirurgicznego leczenia otyłości na przewlekły proces zapalny oraz metabolizmkości K/DSC/000725 – Jakość życia po laparoskopowej rękawowej resekcji żołądka lub zabiegu wyłączeniażołądkowegouchorychoperowanychzpowoduotyłościolbrzymiej K/ZDS/004485–Próbaokreśleniaczynnikówwpływającychnapojawianiesięnowychpolipów gruczolakowychjelitagrubegouchorychporadykalnejendoskopowejpolipektomii K/ZDS/001443–Laparoskopoweoperacjebariatrycznewleczeniuotyłościolbrzymiej Jestemwykonawcąwnastępującychprojektachmiędzynarodowych: - GlobalSurg II – Determining the worldwide epidemiology of surgical site infections after abdominalsurgery - POSAW(ProspectiveObservationalStudyonAcuteAppendicitisWorldwide)STUDY - Deutsch-PolnischeQualitätssicherungsstudieKolon-Rektum-Karzinom e) nagrodyiwyróżnienia Zaswojedotychczasoweosiągnięcianaukowo-dydaktyczneotrzymałemnastępującenagrody iwyróżnienia: 2015—NagrodaGłównazanajlepsząprezentacjęplakatową̨ podczas67.KongresuTowarzystwaChirurgówPolskichwLublinie 2015—Wyróżnieniezanajlepszedoniesieniezzakresuchirurgiijelit podczas67.KongresuTowarzystwaChirurgówPolskichwLublinie 2012—StypendiumNiemieckiegoTowarzystwaChirurgów 2011—NagrodaGłównazacyklpracpoświęconychchirurgiiminimalnieinwazyjnej podczas65.KongresuTowarzystwaChirurgówPolskichwŁodzi 2011—StypendiumTowarzystwaChirurgówPolskich 2010—NagrodadlaopiekunanajlepszegoStudenckiegoKołaNaukowegodziałającego wCollegiumMedicumUniwersytetuJagiellońskiego 22 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego f) osiągnięciadydaktyczneipopularyzującenaukę Do moich obowiązków dydaktycznych należy koordynowanie odbywających się wKatedrze zajęć zchirurgii dla studentów trzeciego, czwartego, piątego iszóstego roku kierunku lekarskiego Wydziału Lekarskiego. Prowadzę seminaria, ćwiczenia oraz biorę udział wprzygotowywaniu zaliczeń testowych. Równolegle koordynuję zajęcia, atakże prowadzę wykłady,seminaria,ćwiczeniaorazegzaminujęzchirurgiistudentówsześcioletniegoprogramu studiówSzkołyMedycznejdlaObcokrajowców. Jestemobecniepromotorempomocniczymwdwóchrozpoczętychprzewodachdoktorskich: lek. Michała Natkańca (pt. Czynniki wpływające na trudności, bezpieczeństwo iwyniki krótkoterminowe laparoskopowej adrenalektomii zdostępu przezotrzewnowego bocznego) ilek. Michała Kisielewskiego (pt. Zastosowanie protokołu opieki okołooperacyjnej ERAS uchorych po zabiegach resekcyjnych zpowodu chorób jelita grubego). Obaj oni otrzymali stypendiumMinistraNaukiiSzkolnictwaWyższegozawybitneosiągnięcianaukowe. Jestem kierownikiem iwykładowcą podczas kursów specjalizacyjnych idoskonalących dla chirurgów pt. „Podstawy ultrasonografii”, „Kurs wprowadzający do specjalizacji zchirurgii ogólnej”oraz„ERAS–EnhancedRecoveryAfterSurgery–nowoczesnaopiekaokołooperacyjna” organizowanychprzezMedyczneCentrumKształceniaPodyplomowegoUJ. W 2011 roku uczestniczyłem wmiesięcznym szkoleniu dydaktycznym Academic Teachers Training wMonachium, które zorganizowane było wspólnie zUniwersytetem Ludwika Maksymiliana wramach programu „Pro bono Collegii Medici Universitatis Jagiellonicae”. Wynikiem tego było wprowadzenie do programu zajęć nowoczesnych technik nauczania. Jestemnastałezaangażowanywpracenadprzygotowaniemiwdrożeniemreformyprogramu nauczania chirurgii wzwiązku zwprowadzeniem tzw. nowego trybu studiów na kierunku lekarskimnaWydzialeLekarskimorazwSzkoleMedycznejdlaObcokrajowców. Nieprzerwanie od rozpoczęcia pracy sprawuję pieczę nad studentami zagranicznymi istażystami odbywającymi praktyki wnaszej Klinice. Jestem także głównym opiekunem Studenckiego Koła Naukowego IIKatedry Chirurgii UJ. Należy ono do najliczniejszych kół 23 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego naukowychnaWydzialeLekarskim(ponad60członków).Podmojąopiekąpowstałoponad35 naukowych prac studenckich, które prezentowano podczas konferencji naukowych wkraju izagranicą. Wiele znich otrzymało wyróżnienia inagrody. Za moją działalność dydaktyczną w2010rokuprzyznanomiNagrodędlaopiekunanajlepszegoStudenckiegoKołaNaukowego działającegowCollegiumMedicumUniwersytetuJagiellońskiego. Regularnie prowadzę szkolenia poświęcone opiece okołooperacyjnej dla personelu medycznegoróżnegostopnia. Zostałem członkiem kolegium redakcyjnego podręcznika „Podstawy chirurgii” dla lekarzy specjalizującychsięwchirurgiiogólnej,podredakcjąJ.SzmidtaiJ.Kużdżała. Kilkanaście razy zapraszano mnie do wygłoszenia wykładów podczas różnych krajowych konferencjiispotkańnaukowych,m.in.: − 65.KongresTowarzystwaChirurgówPolskich,Warszawa,21.09.2014r. − 67.KongresTowarzystwaChirurgówPolskich,Lublin,11.09.2015r. − XVIIZjazdPolskiegoTowarzystwaŻywieniaPozajelitowego,Dojelitowego iMetabolizmu,Jachranka,12czerwca2015r. − XVIIIZjazdPolskiegoTowarzystwaŻywieniaPozajelitowego,Dojelitowego iMetabolizmu,Jachranka,2czerwca2016r. − ISympozjumEnhancedRecoveryAfterSurgery,Kraków,15maja2015r. − KrakówHerniaDays,Kraków,12grudnia2015r. − XIVSpotkaniePolskiegoKlubuPrzepuklinowego,Bydgoszcz,9czerwca2016r. − KonferencjaGeriatriaiopiekadługoterminowa,Kraków,7listopada2015r. − KonferencjaPielęgniarka-pacjentpartnerzywdziałaniu,Kraków,19maja2016r. g) działalnośćorganizacyjna WczasiestudiówbyłemaktywnymczłonkiemMiędzynarodowegoStowarzyszeniaStudentów MedycynyIFMSA-Poland,gdziepełniłemmiędzyinnymifunkcjeSekretarzaGeneralnegooraz Narodowego Koordynatora Programu Stałego ds. Edukacji Medycznej. Byłem także żywo zaangażowany wdziałalność Studenckiego Towarzystwa Naukowego Collegium Medicum 24 dr.n.med.MichałPędziwiatr Autoreferatdownioskuhabilitacyjnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, organizując wielokrotnie sesje chirurgiczne podczas Międzynarodowych Konferencji Studentów Uczelni Medycznych wKrakowie. Kilkakrotnie byłemczłonkiemkomitetuorganizacyjnegokonferencjinaukowych,m.in.EuropeanSocietyof ThoracicSurgeonsCongressw2009roku,IKrakowskiegoSympozjum„OstryDyżur”wramach IVSympozjum Sekcji Chirurgii Urazowej Towarzystwa Chirurgów Polskich oraz VMiędzynarodowej Konferencji Sekcji Chirurgii Metabolicznej iBariatrycznej Towarzystwa ChirurgówPolskich.PrzezlatabyłemodpowiedzialnyzaorganizacjęstoiskaIIKatedryChirurgii podczasFestiwaluNaukiwKrakowie.Regularniebiorętakżeudziałworganizacjiprowadzonych przezKatedrękursówzzakresuchirurgiilaparoskopowej. 25
