Skrócony Ogon (NBT)

Skrócony Ogon (NBT)
Według statystyk rejestracji z okresu kiedy obowiązkowe było podawanie
długości ogona szczeniąt przy urodzeniu, jeden na pięć owczarków australijskich ma
naturalnie skrócony ogon (NBT). Standardowa długość ogona a także liczba jego
kręgów, jest sprawą indywidualną, chociaż w obrębie jednej rasy zwykle liczba ta
będzie taka sama, a ewentualne różnicę wynoszą od jednego do dwóch kręgów.
Normalne ogony stają się stopniowo coraz węższe; im bliżej końca ogona, tym mniejsze
są kręgi, co daje wrażenie ostrego zakończenia. U psa ze szczątkowym ogonem,
niektórych kręgów brakuje, a zakończenie ogona będzie bardziej tępe. Według ankiety
zdrowotnej ASHGI z roku 2009-2010 około 47% owczarków australijskich z NBT miało
ogon o długości jednej czwartej ogona normalnego lub dłuższy a 10% z nich miało
załamane ogony (kink tail).
Gen odpowiedzialny za skrócony ogon został zidentyfikowany u owczarków
australijskich. To gen o niekompletnej dominacji, podobnie jak gen maści marmurkowej.
Szczenięta, które odziedziczą dwie kopie genu umierają wcześnie bądź są wchłaniane
(resorpcja). Psy z jedną kopią genu będą miały skrócony ogon. Gen ten nie wpływa na
długość szczątkowego ogona oraz na to, czy ogon będzie prosty czy załamany. Te
cechy być może są kontrolowane przez inne geny lub sekwencje regulatorowe w DNA.
Psy o skróconych ogonach nie powinny być ze sobą krzyżowane, zwłaszcza jeśli
ich szczątkowe ogony są wyjątkowo krótkie. Takie połączenia mogą skutkować
rozszczepem kręgosłupa lub innymi wadami dolnego odcinka kręgosłupa. Badania
ASHGI wykazały również, że 2% psów użytych w hodowli dało ogony skrócone, które
powodowały kłopoty na tyle poważne, że wymagały uśpienia szczenięcia. Biorąc pod
uwagę, że ta wartość procentowa dotyczy całej populacji psów hodowlanych (a wiele z
nich nie miało naturalnie skróconych ogonów), rzeczywisty procent problemów przy
krzyżowaniu NBTxNBT może być znacznie wyższy.
Tłumaczenie Justyna Wlodarczyk
Sierpień 2013