Lista żandarmów zamordowanych na Wschodzie z list

Wykaz żandarmów zamordowanych na Wschodzie
Źródło: Jan Suliński, Żandarmi zamordowani na Wschodzie w latach 1939-1940, Warszawa 2012
1.
Szer. żand. BŁEDOWSKI Jan, s. Stefana i Józefy z Fajfrów – ur. 15 grudnia
1901 roku w Adamkach, pow. rypiński, zam. Zbójów. Lista ostaszkowska nr 058/2 z maja
1940 roku, poz. 54, Twer; awansowany na podporucznika w 2007 roku;
2.
Plut. żand. BOBR Henryk, s. Jana i Ludwiki – ur. 10 marca 1913 roku
w Białymstoku. Służył pełnił na posterunku żandarmerii w Suwałkach. We wrześniu
1939 roku na posterunku żandarmerii w Podbrodziu, pow. święciański, woj. wileńskie. Lista
ostaszkowska nr 045/3 z 22 kwietnia 1940 roku, Twer ; awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
3.
Kpt. żand. BOGUCKI Kazimierz Ludwik, s. Piotra – ur. 14 sierpnia 1900 roku
w Krakowie. Znajomość języków: niemiecki. Ochotniczo wstąpił do 2 pułku Szwoleżerów
w listopadzie 1918 roku.
W latach 1919-1921 pełnił służbę jako podoficer w artylerii.
W 1925 roku skierowany do Krakowa na dwuletni kurs oficerski administracji. Po jego
ukończeniu w 1927 roku mianowany podporucznikiem. Pracował w 7 batalionie
administracyjnym. 1 kwietnia 1931 roku przeniesiony do żandarmerii do 7 dywizjonu
na adiutanta.
Od 3 października 1931 roku do 30 styczniu 1932 roku ukończył czteromiesięczny kurs
aplikacyjny dla oficerów młodszych żandarmerii w CWŻ. Objął ponownie stanowisko
adiutanta dowódcy, a od 12 marca oficera mobilizacyjnego. Od 25 marca 1933 roku dowódca
plutonu Poznań, a w listopadzie wyznaczony na stanowisko adiutanta dowódcy 7 dywizjonu.
W marcu 1936 roku awansował na kapitana1.
Od 1937 roku służył w 10 dywizjonie
żandarmerii. W marcu 1939 roku dowódca plutonu w Jarosławiu. We wrześniu 1939 roku
dowodził plutonem krajowym żandarmerii w Jarosławiu2. Internowany w ZSRR
i rozstrzelany w Katyniu (lista katyńska z 1 kwietnia 1940 roku, poz. 1)3.
1
Akta personalne kpt. Boguckiego, CAW.I.481.B. 9643,
Obsada wojenna jednostek żandarmerii po 1 września 1939 roku sporządzona przez szefa żandarmerii I
korpusu, w posiadaniu autora,
3
Tucholski J., Mord w Katyniu, Warszawa 1991r.
2
1|Strona
Awansował w stopniach: podporucznik – 1927 rok, porucznik - ?, kapitan – 1936 rok, major –
2007 rok (pośmiertnie);
4.
Szer. żand. BOHDZIEWICZ Jozef, s. Władysława i Józefy – ur. 28 sierpień
19109 rok. Pracownik Urzędu Pocztowego Wilno. Lista ostaszkowska nr 058/3 z maja
1940 roku, poz. 99;
5.
Szer. BOJAR Czesław, s. Władysława – ur. 20 listopada 1916 roku w Kałudze. Lista
ostaszkowska nr 05/2 z 5 kwietnia 1940 roku, Twer; awansowany na stopień podporucznika
w 2007 roku;
6.
Plut. żand. BORUSEWICZ Zygmunt, s. Albina – ur. 1914 roku. Lista ostaszkowska
nr 037/4 z 20 kwietnia 1940 roku, poz. 58;
7.
Szer. żand. BRZOZOWSKI Jan, s. Marcina – ur. 24 lipca 1905 roku w Piaskach.
Lista ostaszkowska nr 050/3 z kwietnia 1940 roku, poz. 48, Twer , awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
8.
St. żand. BRZUCHALA Grzegorz, s. Pawła i Marii – ur. 4 marca 1896 roku
w Struszeczanach, woj. lubelskie. Lista ostaszkowska nr 020/3 z 9 kwietnia 1940 roku,
poz. 80;
9.
St. szer. rez. BUTKIEWICZ Stanisław, s. Kazimierza i Antoniny- ur. 15 kwietnia
1916 roku w Szlisserburgu. Mieszkał w Wilnie. Zmobilizowany do Lidy. Lista ostaszkowska
nr 058/4 z maja 1940 roku;
10. Wachm. żand. CHMIEL Tomasz, s. Jana i Franciszki z Kostańskich – ur. 21 grudnia
1901 roku w Mariampolu. Od 1919 roku w żandarmerii polowej. Służył w 2 dyonie na
posterunku w Dubnej. Aresztowany 10 kwietnia 1940 roku. Lista ukraińska nr 64/2, poz.
3117;
2|Strona
11. Ppor. rez. żand. CHOMIN Tomasz, s. Jana i Antoniny – 28 czerwca 1896 roku
w Jeziornej. Legionista. Od 1919 roku w żandarmerii polowej. Urzędnik sejmiku
powiatowego w Białymstoku. Lista katyńska nr 022/3 z 9 kwietnia 1940 roku, poz. 75,
Katyń; awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
12. Kpt. żand. CHUDERSKI Tadeusz , s. Aleksandra i Heleny ze Stępkowskich –
ur. 7 lutego 1897 roku w Połonicach. W żandarmerii od 1921 roku. Od 1933 roku referent
w dowództwie żandarmerii MSWojsk. Lista ukraińska nr 57/2 poz. 3142;
13. Szer. żand. DANILUK Konstanty , s. Klemensa – ur. 1900 roku w Wólce
Polinowskiej. Lista ostaszkowska nr 058/2 z maja 1940 roku, poz. 25, Twer; awansowany
na stopień podporucznika w 2007 roku;
14. Kpt. w st. spocz. żand. DASZKIEWICZ Erwin, s. Augusta – ur. 19 marzec 1884 rok.
od 17 maja 1928 roku oficer ewidencyjny 3 dywizjonu. Zatrzymany w ZSRR i rozstrzelany w
Katyniu (lista katyńska nr 032/1 z 14 kwietnia 1940 roku, poz. 26). Awansowany na stopień
majora w 2007 roku;
15. Podof. żand. DĘBSKI Albert, s. Piotra i Anny – ur. 1915 rok. Mieszkał w Puzelach,
pow. mołodeczniewski. Lista ostaszkowska nr 050/1 z kwietnia 1940 roku, poz. 25, Twer;
awansował na stopień podporucznika w 2007 roku;
16. Kpr żand. DOBROCHOLSKI
Ignacy, s. Jana – ur. 4 grudnia 1906 roku
w Lechlinku, pow. wągrowiecki. Lista ostaszkowska nr 058/1 z maja 1940 roku, poz. 20,
Twer; awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku;
17. Wachm. żand. w st. spocz. DOBRUCKI Kazimierz, s. Józefa i Zofii z Tokarskich –
ur. 15 lutego 1902 roku w Toporowie, woj. tarnopolskie. Od 1920 roku w żandarmerii
polowej. Od 1937 roku w stanie spoczynku, przydział do 6 dyonu. Lista ostaszkowska
nr 038/3 z 20 kwietnia 1940 roku, poz. 29, Twer; awansowany na stopień podporucznika
w 2007 roku;
3|Strona
18. Plut. żand. DOMAŃSKI Antoni Stanisław, s. Ignacego i Adeli – ur. 6 maja 1905 roku
w Łysowie, pow. konstantynowski. Od 1926 roku służył w 9 dyonie żandarmerii w plutonie
Pińsk. Lista ostaszkowska nr 05/4 z 5 kwietnia 1940 roku, Twer;
19. Mjr w st. spocz. żand. DRAPALLA Rudolf, s. Ludwika – ur. 17 lipca 1888 roku. W
październiku 1919 roku szef wydziału personalnego Generalnej Ekspozytury Żandarmerii
Polowej. Na liście katyńskiej; awansowany na stopień podpułkownika w 2007 roku;
20. Kpt. żand. DZIURZYŃSKI Stanisław Franciszek, s. Alojzego – ur. 19 listopada 1897
roku. Od 1919 roku w żandarmerii polowej WP. Od 1922 roku w 3 dyonie żandarmerii,
dowódca plutonu Wilno. We wrześniu 1939 roku dowodził 35 plutonem polowym
żandarmerii4. Zatrzymany w ZSRR i rozstrzelany w Charkowie (lista starobielska poz. 951),
awansowany na stopień majora w 2007 roku;
21. Ppor. żand. DZIURZYŃSKI Tadeusz Jan , s. Alojzego – ur. 1912 rok. Absolwent
kursu CWŻ, magister prawa. W styczniu 1939 roku przydzielony do 10 dyonu. Lista
starobielska poz. 1041, Charków. W 2007 roku awansowany na porucznika;
22. Szer. zand. ENGLER Marian, s. Mariana – ur. 16 sierpnia 1904 roku w Warszawie.
lista ostaszewska nr 058/3 z maja 1940 roku, poz. 79, Twer, awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
23. Por. rez. żand. FĄFEREK Leon , s. Jana i Jadwigi z Kleckich – ur. 24 grudnia 1913
roku. Nauczyciel. Zamordowany w ZSRR (lista starobielska poz. 3468).5Charków;
24. Ppor. rez. żand. FELCZYŃSKI Adam Jan, s. Adama i Franciszki z Łaszkiewiczów
– ur. 15 lipca 1902 roku w Warszawie. Prawnik, przydział do 3 dywizjonu żandarmerii, lista
katyńska z 5 kwietnia 1940 roku.6 Awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
4
5
CAW, AP 6998,
CAW. Ap. 1216,
4|Strona
25.
Mjr żand. GAJEWSKI Kazimierz Władysław Wiktor, s. Władysława i Karoliny
z Hollerów – ur. 18 grudnia 1896 roku w Dobrosinie k. Żółkwi w Galicji Wschodniej.
Po ukończeniu gimnazjum państwowego w Żółkwi, rozpoczął studia prawnicze we Lwowie,
kiedy został powołany do armii austriackiej. Znajomość języków: niemiecki i ukraiński.
W maju 1917 roku kończy szkołę oficerską i odchodzi na front włoski. Na froncie mianowany
podporucznikiem. W 1919 roku ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego – od 8 marca
walczył na froncie w grupie mjr Lisa Kuli. W marcu 1919 roku przeniesiony do żandarmerii
krajowej w Włodawie. W sierpnia 1919 roku do 26 lutego 1921 roku dowódca plutonu Biała
Podlaska 2 dywizjonu żandarmerii. Od 1 marca do 15 marca 1921 roku dowódca 1 plutonu
w Lublinie. Od 15 marca do 31 maja 1921 roku skierowany na 3 miesięczny kurs oficerskiego
w Szkole Żandarmerii w Grudziądzu. Po powrocie do 2 dywizjonu w Lublinie, wyznaczony
na stanowisko dowódcy plutonu Hrubieszów, następnie Mikołów. Od lipca 1922 do lipca
1923 roku skierowany na stanowisko oficera do zleceń w Komendzie Głównej Straży
Granicznej. Powraca ponownie do 2 dywizjonu na stanowiska: dowódcy plutonu, w lipcu
1924 roku oficera do zleceń, do maja 1926 roku. Od 1 czerwca 1926 roku do 11 maja
1927 roku adiutant dowódcy dywizjonu. Następnie wyznaczony na stanowisko dowódcy
plutonu w Równem. W opiniach kolejnych dowódców 2 dywizjonu, kpt. Gajewskiego
odznaczał się prawym charakterem, dużym poczuciem godności osobistej, był obowiązkowy,
dobrym organizatorem służby. Do roku 1935 służył w 2 dywizjonie – był dowódca plutonu
w Równem (8 lat). W kwietniu 1935 roku został wykładowcą w CWŻ, a w maju
kwatermistrzem Centrum. 20 marca 1937 roku awansował do stopnia majora. Razem
z kilkoma oficerami z tej szkoły dostał się do niewoli sowieckiej. Trafił do obozu
w Ostaszkowie i został zamordowany w Twer. Lista katyńska nr 020/2, poz. 91. Twer,
awansował w stopniach: podporucznika – 1918 rok, porucznika – 1920 rok, kapitana –
1927 rok, major – 1937 rok, podpułkownik – 2007 rok (pośmiertnie);
26. Plut. żand. GÓRSKI Józef, s. Michała i Marii - ur. 1901 r., komendant związku
Strzeleckiego w gminie Nadycze. Mieszkał w Przemiwółkach. Aresztowany 10/11 kwietnia
1940 roku i więziony we Lwowie. Lista ukraińska nr 42, poz. 835;
6
CAW, Ap. 1639, 3306, 3311, 3315, WPH z 1992 roku nr 1,
5|Strona
27. Wachm. żand. GRZYMAŁO Józef, s. Wincentego – ur. 10 listopada 1897 roku
w Suzanach. Lista ostaszkowska nr 045/1 z 22 kwietnia 1940 roku. Twer;
28. Por. rez. żand. HETMANEK
Stanisław, s. Jana i Marianny z Hulków –
ur. 14 kwiecień 1895 roku w Warszawie. Dowborczyk . Inspektor Straży granicznej. Lista
katyńska nr 032/3 z 14 kwietnia 1940 roku. Awansowany na stopień kapitana w 2007 roku;
29. Wachm. żand. HÜBSCH Karol, s. Karola i Zofii z Wilińskich – ur. 15 lipca
1898 roku w Kawalowie, woj. tarnopolskie. Od 1919 roku w żandarmerii polowej.
Od 1931 roku w żandarmerii KOP. Od 1936 roku w baonie żandarmerii KOP „Łużki”. Lista
ostaszkowska nr 012/3 z kwietnia 1940 roku, poz. 54.7 Twer; awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
30. St. wachm. żand. JACKOWSKI Franciszek, s. Stanisława i Juli – ur. 22 maja
1898 roku w Kijowie.
Od 1919 roku w żandarmerii polowej. Od 1927 roku w dyonie
żandarmerii KOP w Warszawie. W 1939 roku komendant posterunku żandarmerii KOP
w Ostrogu. Lista ostaszkowska nr 030/1 z 14 kwietnia 1940 roku, Twer; awansowany
na stopień podporucznika w 2007 roku;
31. Żand. JAWORSKI Zygmunt, s. Władysława – ur. 28 październik 1918 rok.
Aresztowany w marcu 1940 roku. Więziony w Stanisławowie. Lista ukraińska nr 66/2,
poz. 3393;
32. Plut. żand. KĘPA Jan, s. Ignacego i Agnieszki – ur. 8 czerwca 1908 roku
w Dzierzkowicach, woj. lubelskie. Od 1933 w 3 dyonie żandarmerii na posterunku
w Mołodecznie. Od 1938 roku w CWŻ. Lista ostaszkowska nr 051/1 z 1 kwietnia 1940 roku,
poz. 68;
7
CAW. Ap. Podof. 210,618, 792
6|Strona
33. Kpr. żand. KOCENIAK Andrzej, s. Jana i Agnieszki – ur. 22 sierpnia 1902 roku
w Młodochowie, pow. mielecki. Od 1929 roku w żandarmerii, służył w 6 dyonie.
W 1939 roku w CWŻ. Lista ostaszkowska nr 026/1 z 13 kwietnia 1940 roku, poz. 41;
34. Kpt. rez. żand. KOCIATKIEWICZ Kazimierz Romuald, s. Kazimierza i Agnieszki
z Kolsdorfów – ur. 26 stycznia 1900 roku w Mińsku na Białorusi. Urzędnik. Od 1930 roku
przydział do żandarmerii KOP. Lista katyńska nr 029/2 z kwietnia 1940 roku, poz. 54.
Awansowany na stopień majora w 2007 roku;
35. Podof. żand. KONKIEL Jerzy , s. Jana – ur. 1900 rok. Służył w Warszawie. lista
ostaszkowska nr 037/3 z 20 kwietnia 1940 roku, poz. 95. Twer; awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
36. Ppor. rez. żand. KORZON Edmund Ignacy, s. Franciszka i Stanisławy
z Wołyńskich – ur. 15 września 1899 roku w Warszawie. żołnierz 36 pp Legii Akademickiej,
uczestnik obrony Lwowa. Przydział do 1 dyonu żandarmerii. Lista ostaszkowska nr 051/2
z kwietnia 1940 roku, poz. 70. Twer; awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
37. St. wachm. żand. KOSTRUBIEC Wiktor, s. Kazimierza i Józefy – ur. 21 sierpnia
1899 roku. od 1918 roku w żandarmerii polowej. Służył na posterunku żandarmerii przy
5 baonie KOP „Łużki”. Aresztowany we wrześniu 1939 roku, więziony w Równem. Wiosna
1940 roku wywieziony do Charkowa. Lista ukraińska nr 41/3 , poz. 1475;
38. Ppor. rez. żand. KOWALSKI Ignacy, s. Władysława i Bronisławy z Czapskich –
ur. 2 lutego 1900 roku w Warszawie. Od 1919 roku w żandarmerii polowej. Przydział
do 1 dyonu. Przodownik Straży Granicznej.
Lista ostaszkowska nr 020/3 z 9 kwietnia
1940 roku, poz. 31. Twer; awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
39. Wachm. żand. KRASUCKI
Filip, s. Jana i Anny z Sieńkowskich –
ur. 20 października 1895 roku w Zborowie, woj. tarnopolskie. Od 1918 roku w żandarmerii
7|Strona
polowej. Służył w plutonie żandarmerii w Suwałkach 3 dyonu. Lista ostaszkowska nr 027/2
z 13 kwietnia 1940 roku, poz. 82. Twer; awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku;
40. Ppor. rez. żand. KRAWCZUNAS Tadeusz, s. Lucjana i Stefanii z Głogowskich –
ur. 28 października 1904 roku w Kijowie. Urzędnik. Przydział do 8 dyonu żandarmerii. Lista
ostaszkowska nr 04/2 z 5 kwietnia 1940 roku, poz. 46. Twer;
41. Kpr. żand. KRAWCZAK
Aleksander, s. Wojciecha – ur. 31 marca 1906 roku.
Wartownik w Administracji Gmachów MSWojsk. Lista ostaszkowska nr 058/2 z maja
1940 roku, poz. 30. Twer;
42. Kpt. żand. KRZEMIŃSKI Czesław Julian, s. Jana – ur. 15 października 1906 roku.
Ukończył gimnazjum w 1926 roku w Przemyślu. Od 7 marca 1930 roku oficerem 7 kompanii
54 pp. Od 14 czerwca 1933 roku p.o dowódcy 4 kompanii. Od 14 sierpnia 1934roku dowódca
plutonu kursu podchorążych rezerwy. Od 15 października 1935 roku do lutego 1936 roku był
na kursie aplikacyjnym dla oficerów młodszych w CWŻ w Grudziądzu. Od 29 lutego 1936
roku na praktyce w 8 dywizjonie żandarmerii. 28 lipca 1936 roku zostaje adiutantem
dowódcy 8 dywizjonu. Od 15 kwietnia 1937 roku w dywizjonie żandarmerii KOP, zastępca
dowódcy plutonu żand. KOP „Tarnopol”8. Internowany w ZSRR i rozstrzelany w Twer9.
Awansował w stopniach: podporucznik – 1929 rok, porucznik – 1932 rok, kapitan – 2007 rok
(pośmiertnie);
43. Ppor. rez. żand. KRZYWOBŁOCKI Leon, s. Mariusza i Karoliny – ur. 6 kwietnia
1904 roku w Warszawie. Od 1937 roku przydzielony do 4 dyonu żandarmerii. Lista
ostaszkowska nr 050/3 z kwietnia 1940 roku. Twer;
44.
Płk żand. KUCIEL Stanisław Wilhelm, s. Michała i Leopoldyny z Hirszlów –
ur. 27 marca 1891 roku w Byszowie, pow. sokalski (lwowskie). Wykształcenie średnie –
nauczyciel. Znajomość języków: rosyjski, niemiecki. Do wojska wstąpił 8 sierpnia 1914 roku
do Legionów. W lutym następnego roku przydzielony został do Żandarmerii polowej
8
9
CAW, Ap. 7629,
Lista ostaszkowska nr 027/4 z 13 kwietnia 1940 roku, poz. 4; CAW, Ap 7629,
8|Strona
I Brygady. W sierpniu i wrześniu 1915 roku kierował posterunkiem żandarmerii w Janowie
Lubelskim przy c.k. Komendzie Okręgu Etapowego. W końcu kwietnia 1916 roku zastąpił
Jana Jur-Gorzechowskiego na stanowisku komendanta żandarmerii polowej I Brygady.
1 kwietnia 1917 roku rozpoczął, jako hospitant, miesięczne szkolenie na Wyższym kursie
szkoły żandarmerii w Warszawie. był to kurs dla starszych podoficerów przewidzianych
do objęcia stanowisk oficerskich. Po kryzysie przysięgowym wstąpił do Polskiej Siły
Zbrojnej. Był adiutantem por. Bronisława Witeckiego. Od 1 listopada 1918 roku wstąpił jako
ochotnik do Wojska Polskiego. 18 listopada przybył do Łomży, gdzie objął obowiązki
dowódcy żandarmerii Okręgu wojskowego nr XIII. Od 16 listopada 1918 roku do 31 marca
1919 roku dowódca żandarmerii polowej okręgu Łomża.
Od 1 kwietnia 1919 roku
do 19 czerwca 1919 roku dowódca Ekspozytury na powiat Białystok. Od 20 lipca 1919 roku
do 7 sierpnia 1919 roku dowódca rezerwy przy dowództwie oddziału żandarmerii Lida.
Od 8 sierpnia 1919 roku do 19 września 1919 roku dowódca Ekspozytury żandarmerii
na powiat Mińsk Litewski. Od lutego 1920 roku do 15 marca 1921 roku na różnych wysokich
stanowiskach w żandarmerii polowej, między innymi od 6 lipca do 30 października 1920 roku
dowódca żandarmerii frontu północnego. Od 12 lipca 1921 roku do 14 września 1922 roku
komendant kadry w 8 dywizjonie żandarmerii. Od 15 września 1922 roku do 15 lutego
1923 roku na przeszkoleniu w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii. Na połowie 1923/24 –
zastępca dowódcy 8 dywizjonu, od 12 września 1926 do 30 stycznia 1929 – dowódca
8 dywizjonu Toruń po ppłk Sas-Kulczyckim. Od 1 lutego 1929 roku do 22 stycznia 1930 roku
dowódca 1 dywizjonu żandarmerii Warszawa. Od 25 stycznia 1930 do 1 września 1939 roku
dowódca 3 dywizjonu10, po mjr Stanisławie Sitku. W czasie kampanii wrześniowej dowodził
żandarmerią SGO „Narew”.
Dostał się do niewoli sowieckiej. Był więźniem obozu
w Starobielsku. Figuruje na liście starobielskiej pod poz. 1380. Charków,
Awansował w stopniach: chorąży – marzec 1917 rok, podporucznik – grudzień 1917 rok,
porucznik – 1919 roku, kapitan – 1920 rok, major – 1923 rok, podpułkownik – 1931 rok,
pułkownik – 2007 rok (pośmiertnie).
Odznaczony: Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych (trzykrotnie), srebrnym
Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski11;
10
Zginął w Katyniu,
Obsada polowych jednostek żandarmerii w dniu 1 września 1939 roku z 7 kwietnia 1941 roku sporządzona
przez szefa żandarmerii I Korpusu, w posiadaniu autora,
11
9|Strona
45.
Wachm żand. KUJAWIŃSKI
Lucjan, s. Romualda i Marii z Jasiczków –
ur. 23 listopada 1904 roku w Koninie. Po ukończeniu gimnazjum w Koninie (1922) pracował
jako urzędnik. W 1926 roku powołany do WP i skierowany do CWŻ w Grudziądzu
do września 1939 roku służył w 1 dyonie żandarmerii – przydzielony do GISZ. Lista katyńska
nr 054/2, poz. 37;
46. Por. żand. KWIATKOWSKI Wincenty Hilary, s. Franciszka i Bronisławy z Dulębów
– ur. 24 styczeń 1905 roku w Humniskach, woj. lwowskie. Instruktor w CWŻ. 11 sierpnia
1938 roku skierowany z CWŻ do 6 dywizjonu żandarmerii. Zatrzymany w ZSRR i
rozstrzelany w Twer (lista ostaszkowska b/n z 1 kwietnia 1940 roku, poz. 90)12. Twer;
awansowany na stopień kapitana w 2007 roku;
47.
Kpr. żand. LENKIEWICZ Adam, s. Adama i Ewy z Dejkunowiczów –
ur. 1 sierpnia 1912 rok w Cząstowie. Zamieszkały Piński. 12 grudnia 1934 roku ukończył
szkołę podoficerską w CWŻ. We wrześniu 1939 roku służył w 9 baonie żandarmerii
w Pińsku. Lista ostaszkowska nr 012/4 z kwietnia 1940 roku. Twer, awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
48.
Ppor. rez. żand. mgr LEWANDOWSKI
Tadeusz, s. Kazimierza i Teodory
z Kończaków – ur. 31 marca 1904 roku w Wielowsi, pow. mogileński. Przydzielony
do 8 dyonu żandarmerii. Urzędnik. Lista ostaszkowska nr 020/3 z 9 kwietnia 1940 roku,
poz. 45. Twer, awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
49.
Wachm. rez. żand. MAŁKOWSKI Władysław, s. Andrzeja i Agnieszki –
ur. 15 maja 1915 roku. Pracownik Nadleśnictwa Ostrołęka.
Przydział do 5 dyonu
żandarmerii. Lista ostaszkowska nr 058/2 z maja 1940 roku. Twer, awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
50. Por. rez. żand. MASŁOWSKI Mieczysław, s. Kazimierza i Marii z Jakubowiczów –
ur. 26 maja 1898 roku w Olechnoszczyźnie, woj. wileńskie. Dowborczyk. Przydział
12
CAW Ap 3946,
10 | S t r o n a
do plutonu żandarmerii KOP „Lida”. Lista starobielska poz. 2254. Charków, awansowany
na stopień kapitana w 2007 roku;
51.
Ppłk żand. MAYBLUM Szymon Józef, s. Maurycego i Augusty z Oczeretów –
ur. 28 czerwca 1895 roku w Brzeżany, woj. tarnopolskie. Ukończył 6 klas gimnazjum
w Mielcu i kurs w Akademii Handlowej we Lwowie. Znajomość języków: niemiecki
i ukraiński. Służył w Legionach Polskich od 15 sierpnia 1914 roku do 1918 roku (w tym
od maja 1917 roku jako żandarm próbny i zastępca
dowódcy posterunku żandarmerii
w Radomiu, następnie żandarm śledczy w Ekspozyturze żandarmerii polowej w Bolechowie).
Dostał się do niewoli austriackiej w lutym 1918 roku z której zbiegł. Od 5 marca 1918 roku
jako kapral w żandarmerii Polskiej Sile Zbrojnej. Od 22 grudnia 1918 roku w Dowództwie
Żandarmerii w komórce śledczej. Od 15 kwietnia 1919 roku zastępca dowódcy Oddziału
Lotnego Oddziału I Dow. Żand. Od marca 1920 roku podoficer – kierownik aresztów
i zastępca dowódcy 1 plutonu w 1 dywizjonie żandarmerii. Od 22 sierpnia 1922 roku
kierownik kancelarii tajnej w Wydziale Żandarmerii MSWojsk. 28 lutego 1923 roku
przydzielony ewidencyjnie do 1 dywizjonu żandarmerii. Od grudnia 1923 roku skierowany
do PKU Inowrocław a w 1924 roku w PKU Warszawa. 15 marca 1925 roku ponownie
przeniesiony do korpusu żandarmerii z korpusu administracji. 10 września 1927 roku
skierowany na 5 miesięczny kurs oficerów młodszych do Dyonu Szkolnego w Grudziądzu.
1 marca 1928 roku objął stanowisko kierownika referatu śledczego w Dowództwie
Żandarmerii, następnie od 16 listopada kierownika referatu personalnego13. Od 30 września
1930 roku dowódca 4 plutonu 1 dywizjonu. 1 stycznia 1933 roku przeniesiony na kierownika
referatu personalnego Dowództwa Żandarmerii14.
W 1939 roku dowódca batalionu
sztabowego KOP. Rozstrzelany 28/29 września 1939 roku w Mielnikach na Wołyniu15.
Awansował w stopniach: porucznik – 1920 rok, kapitan – 1927 rok .
Odznaczony: Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-21, złoty Krzyż Zasługi, medal 10-lecia
Niepodległości;
52. Por. żand. MAZUR Zygmunt, s. Karola i Rozalii ze Śliwów – ur. 9 stycznia 1907 roku
w Ostojowie, woj. kieleckie. W lipcu 1928 roku powołany do WP. Ukończył SP Piechoty
13
CAW, Karta ewidencyjna,
CAW, Ap. 4751 + 11584,
15
Cygan W.K., Zbrodnie sowieckie na jeńcach wojennych we wrześniu 1939 roku. WPH nr 3 z 1992 roku,
14
11 | S t r o n a
Wojsk Łączności We wrześniu 1939 roku służył w CWŻ. Lista ostaszkowska nr 05/3 z 5
kwietnia 1940 roku, poz. 46. Twer, awansowany na stopień kapitana w 2007 roku;
53.
Ppor. rez. żand. mgr MIKUŁOWSKI-POMORSKI Władysław, s. Stanisława
i Gabrieli z Ossolińskich – ur. 20 czerwca 1901 roku w Malicach, pow. sandomierski.
Absolwent BPRPiech. Nr 6 (1927/28). Mianowany podporucznikiem rezerwy od 1 stycznia
1931 roku, przydzielony do 22 pp. służył również w 72 pp i od 28 czerwca 1934 roku
w 2 dyonie żandarmerii. W 1934 roku odbył szkolenie w CWŻ. Lista starobielska poz. 2290.
Charków, awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
54.
Ppor. rez. żand. MOSZYŃSKI August, s. Edmunda i Natalii z Osuchowskich –
ur. 24 kwietnia 1904 roku w majątku Bobrowo k. Charkowa. Absolwent SGGW (1928 rok).
Ukończył szkołę podchorążych rezerwy kawalerii w 1929 roku i CWŻ (1937 ). W kwietniu
1937 roku przeniesiony do żandarmerii. Ostatni przydział – pluton w Warszawie.
administrator majątku Milejów w pow. lubelskim. Inżynier rolnik. Lista starobielska
poz. 2109. Charków, awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
55. Kpt. rez. żand. MOŚCICKI Sobiesław Maria, s. Kornela i Jadwigi z Radomyskich –
ur. 13 sierpnia 1900 roku w Rogatnicy w Bośni. Halerczyk. Absolwent gimnazjum
w Rzeszowie i Szkoły Podchorążych w Camp du Ruchard (1918). Żołnierz Polskiego
Korpusu Posiłkowego i Armii Hallera. w WP od 1919 roku. pełnił służbę w 64 i 65 pp. odbył
ćwiczenia rezerwy w 64 i 8 dyonie żandarmerii. Od 1928 roku przydzielony do 8 dyonu
żandarmerii. Nadleśniczy lasów państwowych w Kartuzach. Bratanek Prezydenta RP.
Awansowany do stopnia kapitana w marcu 1936 roku. Lista starobielska poz. 2264. Charków,
awansowany na stopień majora w 2007 roku;
56.
Kpt. żand. MYŚLIŃSKI Piotr, s. Karola i Anieli z Zająców – ur. 23 września
1896 roku w Dolsku. Od 9 stycznia 1919 roku w WP jako podchorąży w żandarmerii polowej
przy OG Lublin. W latach 1921 – 39 dowódca plutonu żandarmerii Lublin 2 dyonu. Lista
katyńska 020/1, poz. 93, Twer, awansowany na stopień majora w 2007 roku;
57.
Mjr żand. NEY Teofil Michał, s. Jana i Julianny z Górskich – ur. 22 kwietnia
1893 roku w Siedliszowicach, woj. krakowskie. Miał czworo dzieci. Gimnazjum ukończył
w 1912 roku w Tarnowie, wstąpił do Związku Strzeleckiego Obwodu Tarnowskiego, działał
12 | S t r o n a
pod pseudonimem „Gumił”. W sierpniu 1914 roku w szeregach 1 kompanii kadrowej
wyruszył z Oleandrów na szlak bojowy Legionów Polskich. W listopadzie tego roku został
ranny. Do stycznia 1915 roku przebywał w szpitalu. Od marca 1915 roku służył
w żandarmerii polowej 1 Brygady w stopniu wachmistrza. Brał udział w rozbrajaniu
Niemców w Warszawie. 17 lipca 1915 roku został wyznaczony na komendanta posterunku
żandarmerii przy komendzie Etapu i Stacji Zbornej I Brygady w Sandomierzu. W 1917 roku
ukończył w Warszawie wyższy kurs dla podoficerów żandarmerii. Skończył Wydział Prawa
na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W listopadzie 1918 roku tworzy ppor. Ney z rozkazu
Norberta Sokołowicza Ekspozyturę żandarmerii w Warszawie, gdzie w 1919 roku zostaje
dowódcą Ekspozytury żandarmerii Warszawa miasto. Po reorganizacji żandarmerii,
w kwietniu, został dowódca 15 szwadronu żandarmerii polowej w Wołkowysku. Następnie
kieruje Ekspozyturą żandarmerii polowej w Mińsku. Tam likwiduje dużą centralę
szpiegowską i sowiecki oddział partyzancki. Od 11 sierpnia 1920 roku służył w Oddziale
żandarmerii polowej Olegu etapowego 1 armii. W końcu 1921 roku przeniesiony
na stanowisko dowódcy Batalionu Celnego w m. Druja. Od 1923 roku służył kolejno
w 9 dywizjonie w Brześciu, 3 dywizjonie w Grodnie i w 6 dywizjonie we Lwowie.
Od października 1925 roku dowódca szwadronu zapasowego 3 dywizjonu. Od 31 marca
1927 roku p.o dowódca 6 dywizjonu. Od września 1927 roku zastępca dowódcy 6 dywizjonu
we Lwowie, do maja 1933 roku p.o dowódcy tego dywizjonu. W latach 1933-34 komendant
PKU Lwów Miasto. Od 1935 roku do wybuchu wojny komendant placu w Grudziądzu.
W 1939 roku mjr Ney dostał się do niewoli sowieckiej, przebywał w obozie w Starobielsku.
Został rozstrzelany w Charkowie (lista starobielska poz. 2392).
Odznaczenia: dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi,
Krzyżem Niepodległości.
Awansowany w stopniach: 8 listopada 1918 roku – podporucznik, 24 sierpnia 1920 roku –
porucznik, 1 września 1920 roku - kapitan, 1 kwietnia 1927 roku – major, 2007 rok –
podpułkownik (pośmiertnie);
58.
Plut. żand. NIETRZEBA Tomasz, s. Augustyna i Katarzyny z d. Gwóźdź –
ur. 12 grudnia 1901 roku w Morawsku, pow. Jarosławski. Lista ostaszkowska nr 058/3 z maja
1940 roku. Twer, awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku;
59.
Ppor. rez. żand. NIEWODOMSKI- FUROWICZ Konstanty, s. Antoniego i Jadwigi
z Osipowiczów – ur. 14 stycznia 1898 roku w Rosji. Absolwent wydziału prawa
13 | S t r o n a
Uniwersytetu Poznańskiego (1923). W WP od listopada 1918 roku. przeniesiony do rezerwy
w październiku 1921 roku z przydziałem do 8pp. Przydzielony następnie do 8 dyonu
żandarmerii. Sędzia sądu okręgowego w Poznaniu. Lista starobielska poz. 3425. Charków,
awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
60.
Mjr rez. mgr żand. OGAREK Franciszek Michał, s. Michała i Marii –
ur. 17 września 1895 roku w Żabnie. Ukończył wyższe studia prawnicze. W 1919 roku
powiatowy dowódca żandarmerii w Bochni. Wieloletni kwatermistrz 2 dyonu żandarmerii
w Lublinie. Od lipcu 1929 roku dowódca plutonu Lublin 2 dywizjonu. Od lutego 1932 roku
kwatermistrz 2 dywizjonu16. We wrześniu 1939 roku OZap. żandarmerii. Lista ostaszkowska
nr 016/2 z kwietnia 1940 roku;
61.
Ppłk żand. lek. PECHE Henryk, s. Karola – ur. 18 styczeń 1892 rok w Piotrkowie
Tryb. Lekarz medycyny. Od 1931 roku w 1 dyonie żandarmerii. Zamordowany w ZSRR (lista
katyńska nr 017/2 z 1940 roku, poz. 4517;
62.
Szer. żand. PERNIAK Wojciech, s. Karola i Natalii – ur. 1914 rok w Radzielu
woj. pomorskie. Lista ostaszkowska nr 058/3 z maja 1940 roku. Twer, awansowany
na stopień podporucznika w 2007 roku;
63.
Kpt.
żand. PODRAŻKA Bolesław, s. Michała i Marianny z Lamentów –
ur. 1 listopada 1909 roku w Łowiczu. Absolwent gimnazjum w Łowiczu (1925). Ukończył
Korpus Kadetów nr 2 (1930) i SPPiechoty w Ostrowi Maz.(1932). Od 1933 roku
w żandarmerii (ukończył kurs żandarmerii 1933r. ). Przydzielony do 7 dyonu żandarmerii
na stanowisko oficera do zleceń. Od 1934 roku instruktor w CWŻ. Zatrzymany w ZSRR
i rozstrzelany ( lista starobielska poz. 2714)18, Charków;
64.
Kpt. w st. spocz. żand. PUCHALIK Zygmunt, s. Antoniego i Marii z Musiałów –
ur. 23 grudnia 1891 roku w Prusieku, pow. sanocki. Od 1919 roku w żandarmerii polowej.
Pod koniec 1920 roku dowódca plutonu żandarmerii Rawa Ruska 6 dywizjonu Lwów.
W marcu 1922 roku oficer do zleceń dowódcy 3 dywizjonu. W sierpniu 1922 roku
16
CAW Ap 4159, lista ostaszkowska nr 016/2 z kwietnia 1940 roku, poz. 92,
CAW, Ap. 13219,, KZ 17-992, WPH z 1992 roku nr 1,
18
CAW Ap 5250,
17
14 | S t r o n a
skierowany na dodatkowy kurs oficerski do Grudziądza. 5 kwietnia 1937 roku przybył z KOP
na stanowisko oficera śledczego do 4 dywizjonu. 10 czerwca 1939 roku przeniesiony w stan
spoczynku. 31 sierpnia ponownie powołany na stanowisko referenta bezpieczeństwa
dowództwa etapów 14 Grupy Specjalnej19. Lista katyńska nr 036/4 z 16 kwietnia 1940 roku,
poz. 86. Awansowany na stopień majora w 2007 roku;
65.
Mjr żand. QUIRINI Emanuel Franciszek, s. Mariana – ur. 18 stycznia 1885 roku
w Milówce, pow. żywiecki. Uczęszczał do 7-klasowej 1 Wyższej Szkoły Realnej we Lwowie
, gdzie 1 grudnia 1915 roku złożył egzamin dojrzałości.
W latach szkolnych należał
do VII Lwowskiej Drużyny Strzeleckiej (1912-1914). W sierpniu 1914 roku wstąpił
ochotniczo do Legionów Polskich i został przedzielony do 1 pp. Brał udział we wszystkich
walkach I Brygady. Od chwili rozwiązania PKP do listopada 1918 roku służył w Dowództwie
Żandarmerii Polowej PSZ. W listopadzie tego roku w stopniu wachmistrza żandarmerii
wstąpił do Wojska Polskiego do 192o roku pełnił funkcję kierownika kancelarii Sztabu
Generalnego - Wydziału Żandarmerii. W tym okresie bardzo szybko awansował
z podporucznika (1 października 1919) na porucznika (1 maja 1920), a następnie rotmistrza
(15 sierpnia 1920). We wrześniu 1920 roku objął na krótko dowództwo dywizjonu kadry
żandarmerii polowej w Modlinie. Przeniesiony następnie do Warszawy przez kilka miesięcy
był referentem personalnym tamtejszej kadry żandarmerii polowej. Od marca do lipca
1921 roku
dowodził
5
szwadronem
dywizjonu
żandarmerii
polowej
etapowej
nr 6 w Krzemieńcu. Potem służył kolejno w Równym i Noworadomsku. W 1922 roku
ukończył kurs oficerski w CSŻ w Grudziądzu i po półrocznej służbie w Dywizjonie
żandarmerii nr 4 w Łodzi w czerwcu 1922 roku zwolniony do rezerwy. 19 października
1922 roku podjął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Ponownie
powołany do służby 27 czerwca 1926 roku jako oficer rezerwy do szczególnych zaleceń
przydzielony do 6 dywizjonu we Lwowie. Po promocji na kapitana w lipcu 1926 roku
odkomenderowany do 10 dywizjonu żandarmerii w Przemyślu, gdzie do 13 listopada
1931 roku służył jako kwatermistrz. Następnie przeniesiony do Tarnopola i do Lwowa.
Od 3 maja 1936 roku był I zastępcą dowódcy 7 dywizjonu żandarmerii w Poznaniu, gdzie
19 marca 1936 roku został mianowany majorem. Na stanowisku tym pracował gorliwie
i sumiennie. Swój czas pozasłużbowy poświęcał
19
na podnoszenie sprawności fizycznej
CAW Ap 13996,14162, KZ 17-1072, lista katyńska nr 036/4 z 16 kwietnia 1940 roku, poz. 86.
15 | S t r o n a
oficerów i podoficerów garnizonu. Dzięki jego pracy podoficerowie żandarmerii w 1936 roku
zdobyli mistrzostwo armii w pływaniu, a w 1937 roku w boksie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem zasługi, Medalem Pamiątkowym
za Wojną 1918-21, Żelaznym Krzyżem Zasługi na wstędze Medalu Waleczności i innymi.
Okoliczności dostania się do niewoli sowieckiej nie są jasne. Zamordowany w Katyniu20.
Lista katyńska nr 052/4 z 27 kwietnia 1940 roku. Rodziny nie założył21. W 2007 roku
pośmiertnie awansowany do stopnia podpułkownika;
66.
Ppor. żand. ROSIKOŃ Bogumił Jerzy, s. Walentego i Marianny z Szcześniaków –
ur. 17 kwietnia 1911 roku w Częstochowie. Absolwent gimnazjum związku Nauczycieli
Szkół Średnich w Częstochowie (1931). Ukończył SPPiechoty (1934). Służył w 73 pp jako
dowódca plutonu. Od 1937 roku adiutant 6 dyonu żandarmerii. Lista starobielska poz. 2802.
Charków, awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
67.
Mjr żand. RYBOWSKI Jan Józef, s. Mikołaja i Rozalii z Cynków – ur. 24 stycznia
1893 roku we Lwowie. Ukończył szkołę ludową, potem gimnazjum, jako eksternista zdał
maturę i został słuchaczem Wyższej Szkoły Leśnej we Lwowie. Jako jednoroczny ochotnik
został żołnierzem armii austriackiej w 1915 roku. W 26 pułku piechoty odbył kampanię na
froncie włoskim, gdzie był dwukrotnie ranny. W 1917 roku ukończył Szkołę Oficerów
Rezerwy w Műrzuschlag, po czym ponownie wysłano go na front włoski, gdzie dostał się do
niewoli. 20 listopada 1918 roku wstąpił do Armii Polskiej we Włoszech jako podporucznik.
W 1919 roku służył w 2 pp Armii gen. Hallera, następnie w 3 pp i 51 pp – tam był dowódca
kompanii karabinów maszynowych. Po otrzymaniu awansu na porucznika w 1921 roku
skierowano go na kurs informacyjny dla oficerów żandarmerii polowej we Lwowie, po
którym kolejno służył w 5 i 1 dywizjonach, i w 9 i 6 dywizjonach. Po ukończeniu VI kursu
oficerskiego w CSŻ w Grudziądz, powrócił do 6 dywizjonu, gdzie w 1927 roku został
adiutantem, a potem zastępcą dowódcy. Na tym stanowisku opiniował go wówczas dowódca
OK. VI gen. Sikorski, który bardzo wysoko ocenił jego umiejętności. Również inni przełożeni
charakteryzowali go jako sumiennego, pracowitego i ambitnego, a także dbającego o
żołnierzy dowódcę i człowieka prawego charakteru. W latach 1930-33 mjr Rybowski służył w
CWŻ, gdzie był instruktorem, następnie adiutantem i dowódcą 3 kompanii szkolnej. Od roku
1934 jego jednostką macierzystą był 10 dywizjon żandarmerii, w którym pełnił obowiązki
20
21
Lista katyńska nr 052/4 z 27 kwietnia 1940 roku.
WPH nr 2 z 1991 roku,
16 | S t r o n a
oficera do śledczego, kwatermistrza i zastępcy dowódcy. W 1938 roku odznaczony Złotym
Krzyżem Zasługi. Nie udało się ustalić gdzie i kiedy dostał się do niewoli sowieckiej. Był
jeńcem w Ostaszkowa, został rozstrzelany w Twer22. Lista ostaszkowska nr 026/1
z 13 kwietnia 1940 roku. Twer, pośmiertnie awansowany w 2007 roku do stopnia
podpułkownika;
68.
Kpt. żand. SADZIŃSKI Józef , s. Juliana i Anny z Madalińskich. Ur. 22 grudnia
1904 roku w łopatkach, pow. łaski.. 1 kwietnia 1935 roku ukończył kurs aplikacyjny
dla oficerów żandarmerii w CWŻ i przydzielony do 4 kompanii szkolnej. 9 lipca 1936 roku
dowódca 4 kompanii szkolnej. 19 marca 1938 roku awansował na kapitana. W sierpniu
1939 roku dowodził 4 kompanią szkolną w CWŻ. Zatrzymany w ZSRR i rozstrzelany (lista
starobielska poz. 2913). Charków, awansowany na stopień majora w 2007 roku;
69. Kpt. żand. SIKORSKI Ryszard, s. Antoniego i Bronisławy – ur. 7.02.1897,
od 25 sierpnia 1927 roku do lutego 1933 roku w 1 dywizjonie. W lipcu 1929 roku dowódca
plutonu w Łomży. W grudniu 1930 roku awansowany na kapitana. Skierowany w lutym
1933 roku do CWŻ na stanowisko instruktora. Od kwietnia tegoż roku dowódca 3 kompanii
szkolnej. Zatrzymany w ZSRR i rozstrzelany (lista starobielska poz. 3076). Charków,
awansowany na stopień majora w 2007 roku;
70. Ppłk żand. SITEK Stanisław, s. Walentego – ur. 17 listopada 1890 w Warszawie,
w rodzinie Walentego i Wiktorii z Kurzelów. Ukończył średnią szkołę techniczną kolejową
w Warszawie przy ul. Chmielnej. Po ukończeniu szkoły podjął pracę w charakterze
pomocnika technika kolejowego. W 1905 roku, w wieku 15 lat, wstąpił do Polskiej Partii
Socjalistycznej i jej organizacji bojowej. Początkowo pracował w charakterze pomocnika
technika kolportującego nielegalną literaturę na Woli i Powązkach. Od grudnia 1905 roku
jako członek tej organizacji brał udział w akcjach terrorystycznych, jak np. rozbrajanie
monopoli na ul. Wroniej, Lesznie. Żytniej i Chłodnej, zamach bombowy na Urząd Naczelnika
straży Ziemskiej, zabicie żandarma w alejach Jerozolimskich oraz dwóch żandarmów przy
ul. Wolskiej, zamach na Urząd gminny w Sorosach. W czerwcu 1909 roku w obawie przed
aresztowaniem wyjechał do Krakowa, a następnie do Lwowa, gdzie działał w Związku Walki
Czynnej. Od września 1910 roku działał w Związki Socjalistów Polskich – Oddział „Praca”
22
Lista ostaszkowska nr 026/1 z 13 kwietnia 1940 roku, poz. 91,
17 | S t r o n a
w Stanach zjednoczonych, a z chwilą zorganizowania Komitetu Obrony Narodowej został
członkiem tej organizacji. W styczniu 1915 roku dzięki pomocy Komitetu przyjechał do kraju
i wstąpił do Legionów Polskich w stopniu szeregowca. W 1917 roku kończy w Warszawie
wyższy kurs dla podoficerów zawodowych żandarmerii. 11 listopada 1918 roku przyjęty
do WP. W lutym 1919 roku ppor. Sitek był powiatowym dowódcą żandarmerii w Ostrowie,
Łomży, Warszawie, Sokółce, następnie powiatowym dowódcą żandarmerii w Bobrujsku
podległym pod Oddział Żandarmerii Polowej OE w Mińsku. W 1920 roku został wyznaczony
po mjr Engel dowódcą rezerwy i szkoły żandarmerii polowej w Warszawie. W maju
1921 roku skierowany został na Górny Śląsk z zadaniem zorganizowania i wyszkolenia
żandarmerii powstańczej. Od marca 1922 roku przeniesiony do 3 dywizjonu w Grodnie,
w którym dowodził kadrą szwadronu zapasowego. W sierpniu tegoż roku skierowany
na dodatkowy IV kurs oficerski do Grudziądza. 15 marca 1923 roku odznaczony Krzyżem
Walecznych oraz awansowany do stopnia majora. W 1925 roku zastępca dowódcy
3 dywizjonu Grodno. Od 23 grudnia 1927 roku do 25 stycznia 1930 roku dowódca
3 dywizjonu żandarmerii w Grodnie (po płk Gorzechowskim). Odznaczony Krzyżem
Niepodległości z Mieczami w 1931 roku. Od stycznia 1930 do 1939 roku komendant CWŻ
w Grudziądzu. W marcu 1933 roku Prezydent RP mianował go do stopnia podpułkownika.
We wrześniu 1939 roku dowodził Ośrodkiem Zapasowym Żandarmerii.
Zamordowany
w 1940 roku w Twerze. Figuruje na liście ostaszkowskiej pod nr o5/2 z 5 kwietnia 1940
roku23. Twer,
Awansował w stopniach : podporucznik – 1918 rok, porucznik - ?, rotmistrz – 1920 rok,
major – 1924 rok, podpułkownik – 1933 rok, pułkownik – 2007 rok (pośmiertnie);
71.
Por. żand. SIWIEC Marian, s. Kazimierza i Petroneli z Franckiewiczów –
ur. 28 listopada 1907 roku w Wilnie. Absolwent gimnazjum w Wilejce. W WP od 17 lipca
1928 roku. ukończył SPPiechoty. W latach 1932-35 służył w 80pp a następnie w CWŻ.
Od 1935 roku w korpusie żandarmerii. Od sierpnia 1938 roku do 1939 roku adiutant dowódcy
4 dywizjonu żandarmerii w Łodzi. Poprzednio w CWŻ. We wrześniu 1939 roku dowodził
120 plutonem polowym żandarmerii24. Zamordowany w ZSRR (lista ostaszkowska nr 044/2
z 22 kwietnia 1940 roku, poz. 28. Twer, awansowany na stopień kapitana w 2007 roku;
23
24
CAW, VM 83-7925,
CAW, Ap 6235, 27451,
18 | S t r o n a
72. Ppłk żand. SMERECZAŃSKI Jan, s. Eugeniusza i Walerii ze Śnieżków –
ur. 22 grudnia 1892 roku w Kryszczatku na Bukowinie. Od 1920 roku w żandarmerii polowej
na stanowisku - w marcu 1920 roku dowódca plutonu Kołomyja. Od 1936 roku
w 6 dywizjonie żandarmerii. Zamordowany w ZSRR (lista katyńska nr 025/1 z 9 kwietnia
1940 roku, poz. 34)25;
73.
Kpt. żand. SORDYL Stefan, s. Franciszka i Marii z Buzów – ur. 3 października
1897 roku w Brzezince, pow. Wadowicki. Od 1922 roku w 9 dywizjonie żandarmerii.
Zamordowany w ZSRR (lista starobielska poz. 3009)26 Charków, awansowany na stopień
majora w 2007 roku;
74.
Plut. żand. STACHOWIAK Władysław, s. Wiktora i Zofii – ur. 11 października
1913 roku w Langendreer (Niemcy). Od 1932 roku w 6 dyonie żandarmerii na posterunku
w Stryju i Stanisławowie. Lista ostaszkowska nr 020/1 z 9 kwietnia 1940 roku, Twer;
75.
Żand. STEĆKO Franciszek, s. Jana i Wiktorii – ur. 4 kwietnia 1895 roku
w Dawidowie, woj. lwowskie. Zamieszkały w Witkowie, pow. Nadwórna. Aresztowany
w 1939 roku. Lista ukraińska nr 67/2 poz. 2834;
76.
Plut. żand. STRZECKI Zygmunt, s. Lucjana i Zofii – ur. wrzesień 1915 rok
w Sikutach, woj. wileńskie. Lista ostaszkowska nr 050/2 z kwietnia 1940 roku. Twer,
awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku;
77.
Ppor. rez. żand. SZAŁAJKO Ludwik Kasper, s. Franciszka i Marianny
z Kościńskich - ur. 6 stycznia 1895 roku w Birczy, woj. lwowskie. Legionista, nauczyciel
25
26
CAW, Ap 7768, 13702,28438,
CSW, Ap 1769/89/4769,
19 | S t r o n a
szkoły powszechnej. Zamordowany w ZSRR (lista ostaszkowska nr 050/1 z kwietnia
1940 roku, poz. 20.27 Twer, awansowany na stopień porucznika w 2007 roku;
78.
Por. rez. dr żand. SZROWSKI Ludwik, s. Szymona i Salomei – ur. 29 lipca
1896 roku w Krakowie.
od 1919 roku w żandarmerii polowej. Przydział do 6 dyonu
żandarmerii. Lista ukraińska nr 55/4, poz. 3244;
79.
Kpr. żand. KOP
SZAWŁOWSKI Dionizy, s. Aleksandra i Czesławy –
ur. 7 kwietnia 1919 roku w Modle, woj. warszawskie. Przydział do KOP Nowo-Wilejka. Lista
ostaszkowska nr 044/1 z 22 kwietnia 1940 roku. Twer, awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
80.
Wachm. żand. SZCZEPAŃSKI
Jan, s. Walentego i Julianny z Baranów –
ur. 27 stycznia 1899 roku w Ujeździe, pow. opatowski. Od 1918 roku w żandarmerii polowej.
Przydział do 4 dyonu żandarmerii, pluton żandarmerii przy 84 pp w Pińsku. Lista
ostaszkowska nr 023/1 z 10 kwietnia 1940 roku. Twer, awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
81. St. żand. SZELL Marcin, s. Michała i Marii – ur. 10 listopada 1897 roku w Kurzynie
Wielkiej, pow. niżański. Od 1922 roku w 2 dyonie żandarmerii. Lista ukraińska nr 41/3,
poz. 3269;
82. Kpt. żand. SZERSZENIEWICZ Michał Jan, s. Piotra i Antoniny z Nadzyńskich –
ur. 5 lutego 1897 roku w Wieliczce pod Krakowem. Uczęszczał do szkoły we Lwowie, gdzie
ukończył 3 klasy szkoły wydziałowej, po czym rozpoczął praktykę biurową. 14 sierpnia 1914
roku wstąpił do Legionów, skąd 15 listopada 1915 roku został zwolniony na podstawie
orzeczenia komisji lekarskiej i wcielony do armii austriackiej. 2 maja 1917 roku ponownie
przeszedł do Legionów. W czasie bitwy po Kaniowem 11 maja 1918 roku został wzięty
do niewoli i wysłany do obozu jeńców do m. Gustrów (Niemcy), gdzie przebywał do dnia
23 lutego 1919 roku. Zwolniony z niewoli powrócił do kraju i wstąpił ochotniczo do armii
27
CAW, Ap 1203, KN z 9.11.1931,
20 | S t r o n a
polskiej. Ukończył szkołę oficerską dla podoficerów zawodowych w Bydgoszczy28.
Od 15 sierpnia 1928 roku dowódca plutonu Lida a od listopada w Dywizjonie Szkolnym
w Grudziądzu – instruktor w 4 kompanii szkolnej. W 1929 roku instruktor w 4 kompanii
szkolnej CWŻ Grudziądz. Od 1936 roku do 1938 roku dowódca plutonu Dęblin 1 dywizjonu.
We wrześniu 1939 roku dowodził 28 plutonem polowym żandarmerii29. Internowany
w ZSRR i rozstrzelany w Charkowie30. Pośmiertnie awansowany w 2007 roku do stopnia
majora.
Odznaczony: Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Zasługi, Medalem
pamiątkowym za wojnę 1918-21, Medalem 10-lecia Odzyskania Niepodległości, Medalem
„De la Victorie”;
83.
Kpt.
żand. SZYMCZYKIEWICZ Tadeusz Sebastian, s. Zygmunta i Zofii
z Wilczyńskich – ur. 5 października 1895 roku w Krakowie. Ukończył 6 klas wyższej Szkoły
Realnej w 1914 roku. Służbę wojskową rozpoczął 6 sierpnia 1914 roku w 1 pp Legionów jako
ochotnik31. 12 grudnia 1918 roku przeszedł do żandarmerii.
Od 12 grudnia 1918 roku
w plutonie żandarmerii w Mińsku Mazowieckim jako wachmistrz. Od 5 sierpnia 1919 do
5 września 1920 roku zastępca dowódcy plutonu w Mińsku Mazowieckim.
W latach 1920-21 zastępca dowódcy plutonu w Grodzisku i Grodnie. W 1923 roku ukończył
kurs w Centralnej Szkole Podoficerów Piechoty. Od marca 1924 roku zastępca dowódcy
plutonu a następnie dowódca plutony Siedlce. 1 października 1928 roku skierowany
na 5 miesięczny kurs dla oficerów żandarmerii do Dywizjonu Szkolnego. W grudniu
1930 roku przychodzi z 9 dywizjonu do 2 dywizjonu na dowódcę plutonu Zamość. 19 marca
1936 roku awansował na kapitana. W październiku 1937 roku objął stanowisko dowódcy
1 kompanii szkolnej CWŻ. W sierpniu 1939 roku dowódca 3 kompanii szkolnej CWŻ.
Internowany w ZSRR i rozstrzelany w Charkowie32. Pośmiertnie awansowany w 2007 roku
do stopnia majora.
Awansował w stopniach: podporucznik – 1925 rok, porucznik – 1927 rok, kapitan – 1936 rok,
major – 2007 rok.
28
CAW, wniosek o odznaczenie Krzyżem Zasługi nr 9-490, Ap 2640, 31629,
Obsada polowych jednostek żandarmerii w dniu 1 września 1939 roku z 7 kwietnia 1941 roku sporządzona
przez szefa żandarmerii I Korpusu, w posiadaniu autora,
30
Lista starobielska poz. 3813,
31
CAW, wniosek o odznaczenie Krzyżem Zasługi nr 17-1345, Ap. 9400 + 28240 + 30791,
32
Lista starobielska poz. 3762,
29
21 | S t r o n a
Odznaczony: Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, Medalem za wojnę 1918-21,
Medalem 10-lecia Niepodległości, Krzyżem Zasługi;
84. Kpt. rez. żand. TOCZYSKI Tadeusz Michał, s. Tadeusza i Zofii z Zagajewskich –
ur. 29 wrzesnia 1894 roku w Podwołoczyskach, woj. tarnopolskie. Legionista. Od 1918 roku
w żandarmerii polowej.
Prawnik. Lista katyńska nr 032/1 z 14 kwietnia 1940 roku,
poz. 4. awansowany na stopień majora w 2007 roku;
85.
Wachm. żand. TOMCZAK Wojciech, s. Franciszka i Marianny – ur. 17 kwietnia
1899 roku w Zaborach, pow. Ostrów Wielkopolski. Służył w 7 dyonie żandarmerii, dowódca
posterunku Poznań Ławica. Lista ostaszkowska nr 05/4 z 5 kwietnia 1940 roku. Twer,
awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku;
86.
St. wachm. żand. TRZPIS Jan, s. Wojciecha i Wiktorii z Blamowskich –
ur. 25 września 1896 roku w Kiszewie, pow. mielecki. Od 1919 roku z w żandarmerii
polowej. Od 1926 roku w plutonie żandarmerii w Białymstoku. Lista ostaszkowska nr 016/1
z kwietnia 1940 roku. Twer, awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku;
87.
Kpr. żand. WEBER Jarzy, s. Mariana i Heleny – ur. 2 lub 12 stycznia 1908 roku
we Lwowie. Urzędnik Sądu grodzkiego we Lwowie. Aresztowany 9 kwietnia 1940 roku
a 12 czerwca wywieziony do Kijowa. Lista ukraińska nr 72/1, poz. 420;
88.
St. wachm. żand. WIDELSKI Antoni, s. Franciszka i Julii z Ochendalskich –
ur. 7 lipca 1896 roku w Piaskach, pow. kutnowski. Legionista. Od 1918 roku w żandarmerii
polowej. Od 1938 roku w 9 dyonie żandarmerii w twierdzy Brześć. Lista ostaszkowska
nr 019/3, poz. 25 z 7 kwietnia 1940 roku. Twer, awansowany na stopień podporucznika
w 2007 roku;
89.
St. wachm. żand. WIECZOREK
z Kliszewskich – ur.
Radosław Jakub, s. Jakuba i Franciszki
1 września 1896 roku w Dąbrowie Górniczej. Od 1918 roku
22 | S t r o n a
w żandarmerii krajowej. Od 1920 roku w 3 dyonie żandarmerii
w plutonie Lida, lista
ostaszkowska nr 016/ 1 z kwietnia 1940 roku, poz. 46. Twer, awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
90.
Kpr. rez. żand. WIERCIŃSKI Józef, s. Juliana i Stanisławy z Pietruszewiczów –
ur. 24 kwietnia 1915 roku w Rymcelach, pow. mołodeczniański. Zamieszkały w folwarku
Daubuciszki. Lista ostaszkowska nr 058/4 z maja 1940 roku. Twer, awansowany na stopień
podporucznika w 2007 roku;
91.
Kpt. żand. WILK Tadeusz Kazimierz, s. Franciszka i Amelii z Szafrańskich –
ur. 5 kwietnia 1895 roku w Cieszanowie, woj. lwowskie. Legionista, od 1935 roku płatnik
8 dyonu. 19 marca 1937 roku awansowany przez Prezydenta RP na kapitana w 8 dywizjonie.
Zamordowany w ZSRR (lista katyńska nr 022/3 z 9 kwietnia 1940 roku33;
92.
Mjr rez. żand. WIZIMIRSKI Rudolf Marian, s. Ignacego Bergera i Jadwigi
z Wizimirskich – ur. 23 kwiecień 1883 rok we Lwowie. Od 1918 roku w żandarmerii
krajowej, potem w 6 i 8 dyonie żandarmerii. Komendant wojewódzki policji w Tarnopolu,
Toruniu i Łodzi. Od 1933 roku sekretarz Rady Powiatowej w Brodach. Zamordowany
w ZSRR (lista ukraińska nr 42, poz. 460)34;
93.
Mjr rez. żand. WOLKENBERG Karol, s. Juliana i Rozali z Janaszów – ur. 15 lipca
1895 roku we Lwowie. Od 1919 roku w żandarmerii polowej. w styczniu 1921 roku dowódca
20 szwadronu 3 dyonu etapowego żandarmerii polowej. Od 1922 roku w 9 dyonie
żandarmerii. Od 1937 roku oficer sądowy przy Wojskowym Sądzie Rejonowym w
Częstochowie. Zamordowany w ZSRR (lista katyńska nr 32/1 z 14 kwietnia 1940 roku, poz.
54)35;
33
CAW, Kn z 16 marca 1937, WPH z 1992 roku nr 2,
CAW, Ap 2517, 15446, Odrz. 18.12.1933,
35
CAW, Ap. 1320, PPH z 1993 roku nr 2,
34
23 | S t r o n a
St. wachm. żand. Michał WOŁOWIECZ – (1885-1940) komendant posterunku
94.
w Stołpcach. Prawdopodobnie przebywał w Ostaszkowie (nr 33 na liście śmierci 045/2).
Twer;
95.
Plut. żand. WOROSZYŁŁO Bronisław, s. Stanisława i Aleksandry z Roszkowskich
– ur. 1 maja 1910 roku w Rudzie, pow. białostocki. Od 1932 roku w 3 dyonie żandarmerii,
pluton Białystok. Lista ostaszkowska nr 050/3 z kwietnia 1940 roku. Twer, awansowany
na stopień podporucznika w 2007 roku;
96.
Por. żand. WRZEŚNIOWSKI Józef Alfred, s. Wilhelma i Anny z Michniaków –
ur. 14 września 1908 roku w Januszkowicach, woj. krakowskie. Ukończył gimnazjum
w 1928 roku w Tarnowie. Ukończył szkołę podchorążych piechoty w 1932 roku.
Od 1 kwietnia 1933 roku oficer do zleceń w 6 dywizjonie żandarmerii. Od 13 września
1933 roku do 29 stycznia 1934 roku na kursie dla oficerów młodszych w CWŻ 36. W marcu
1939 roku dowódca plutonu Lwów. We wrześniu dowodził
5 plutonem polowym
żandarmerii37. Internowany w ZSRR i rozstrzelany w Twer (lista ostaszkowska nr 05/3
z 5 kwietnia 1940 roku, poz. 78).
Awansował w stopniach: podporucznik – 1932 rok, porucznik – 1935 rok, kapitan – 2007 rok
(pośmiertnie);
97.
Por. żand. WYROSTEK Wacław, s. Jana i Apolonii z Surdackich – ur. 16 maja
1909 roku w Urzędowie, pow. janowski. Absolwent gimnazjum koedukacyjnego wydziału
powiatowego sejmiku janowskiego w Kraśniku. Ukończył Spart. (1932) i SPPiechoty (1934).
Przydzielony do 32 pp a następnie do 84 pp. od 1937 roku w CWŻ jako instruktor.
W 1939 roku odkomenderowany do 7 baonu telegraf. Lista starobielska poz. 343. Charków,
awansowany na stopień kapitana w 2007 roku;
98.
Kpr. rez. żand. ZAKRZEWSKI
Franciszek, s. Michała i Marianny
z Chałupniczaków – ur. 1 października 1910 roku w Oporowie, pow. szamotulski. Powstaniec
36
CAW, Ap. 3850,
Obsada polowych jednostek żandarmerii w dniu 1 września 1939 roku z 7 kwietnia 1941 roku sporządzona
przez szefa żandarmerii I Korpusu, w posiadaniu autora,
37
24 | S t r o n a
wielkopolski. Urzędnik. Przydział do 7 dyonu żandarmerii. Lista ostaszkowska nr 058/2
z maja 1940 roku, poz. 59. Twer, awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku;
99. Mjr żand. ZAPAŁA Jakub, s. Jakuba i Zofii z Wojtyczków – ur. 5 lipca 1893 roku
we wsi Konina ziemi krakowskiej. Uczęszczał do gimnazjum w Tarnowie, gdzie w lipcu
1913 roku uzyskał maturę. Naukę kontynuował na wydziale prawa Uniwersytetu
Jagiellońskiego, gdzie zaliczył cztery semestry. Podczas studiów należał do Związku
Strzeleckiego, był sekcyjnym w 3 kompanii. Mobilizacja 1914 roku zastała go w okolicy
Mszany Dolnej, skąd usiłował przedostać się do Strzelca. Aresztowany przez żandarmerię
i wcielony przymusowo do 20 pp armii austriackiej. Jako politycznie podejrzany,
za przynależność do Strzelca, przeniesiony do 56 pp. Ukończył szkołę oficerów rezerwy
na Morawach i został 15 stycznia 1915 roku wysłany na front jako dowódca plutonu
w stopniu chorążego. W marcu tego roku zostaje ranny, lecz uczestniczy w ofensywie
majowej od Gorlic aż po Brześć Litewski, a następnie w Galicji Wschodniej. W styczniu
1916 roku awansował do stopnia podporucznika. Następnie pełnił funkcję instruktora
i wykładowcy na kursie podoficerskim i w szkole oficerskiej w Opawie. W marcu 1918 roku
został komendantem dworca kolejowego w Krakowie – Płaszowie. Pomagał w ucieczkach
aresztowanym legionistom i ułatwiał im dostanie się na teren Kongresówki. 1 maja 1918 roku
mianowany porucznikiem od sierpnia tegoż roku był kierownikiem Ekspozytury Rolniczej
w Kolbuszowej. W końcu 1918 roku rozbrajał żołnierzy armii austriackiej i samorzutnie
objął dowództwo powiatu kolbuszowskiego, organizując tam straż obywatelską i żandarmerię
polową, a następnie kompanię piechoty, która wcielona zostaje do 17 pp. 1 listopada
1918 roku na ochotnika wstępuje do Wojska Polskiego a od marca 1919 roku pełnił funkcję
dowódcy wojskowego powiatu w Kolbuszowej. W marcu 1919 roku przeniesiony do 18 pp
celem odbycia przeszkolenia. Na skutek choroby od 18 maja 1919 roku w szpitalu
wojskowym w Krakowie. Po wyleczeniu przydzielony do 20 pp Ziemi Krakowskiej, gdzie
został adiutantem
w batalionie zapasowym.
20 maja 1920 roku na własną prośbę
przeniesiony do żandarmerii polowej. Przeniesiony do Warszawy, gdzie został kierownikiem
wydziału personalnego w Szefostwie Żandarmerii Polowej. Od 26 sierpnia 1921 roku oficer
do zleceń oraz dowódca plutonu w 1 dywizjonie żandarmerii w Warszawie. W lutym-marcu
1922 roku odbył III kurs oficerów żandarmerii w Grudziądzu. W sierpniu 1922 roku dowódca
plutonu nr 5 Warszawa. W latach 1924-1927 pełnił służbę na różnych stanowiskach
w 1 dywizjonie żandarmerii i w Oddziale II Sztabu Generalnego. W kwietniu 1927 roku
25 | S t r o n a
przeniesiony do 3 dywizjonu żandarmerii na stanowisko p.o kwatermistrza. Od 28 stycznia
1931 roku wyznaczony na kwatermistrza 1 dywizjonu. W tym też roku zdał egzamin
sprawdzający na majora, którym został mianowany 1 stycznia 1932 roku. W opinii dowódcy
żandarmerii płk Bałabana z 1935 roku czytamy: ”…mjr Zapała jest oficerem odznaczającym
się bardzo wielką skrupulatnością oraz pracowitością , spełniając od szeregi lat stanowisko
kwatermistrza, okazał się znakomitym administratorem, prowadząc nie tylko gospodarkę
dywizjonu, ale także licznych oddziałów przynależnych do DOK nr 1, a przydzielonych
gospodarczo do płatnika 1 dywizjonu żandarmerii… na zajmowanym stanowisku nadaje się
dobrze…”. W marcu 1939 roku na ewidencji 1 dywizjonu jako II zastępca dowódcy
(kwatermistrz). Według przekazu rodziny w lipcu 1939 roku przeniesiony do MSWojsk.,
gdzie prawdopodobnie pracował w Oddziale II na kierunku wschodnim.
Wyjechał
z Warszawy 5-7 września wraz z ministerstwem. Według relacji podoficera Hendlera
aresztowanie mjr Zapały nastąpiło na skutek denuncjacji Ukraińców z Probużnej (rejon
Czortkowa). Zginął w Katyniu (lista ukraińska nr 57/3, poz. 1092). Za udział w walkach
i wzorową służbę w żandarmerii odznaczony: Brązowym i Srebrnym Medalem Signum
Laudis, srebrnym medalem Waleczności II klasy, Krzyżem Oficerskim „Korony
Rumuńskiej”. Medalem Niepodległości, medalem Pamiątkowym za Wojną 1918-1921,
srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Papieskim38;
100.
Wachm. żand. ZAREMBA Władysław, s. Wacława i Marii z Szczydłowskich –
ur. 12 października 1900 roku w Szczygłach Dolnych, pow. łukowski. Służył w 2 dyonie
żandarmerii. Lista katyńska poz. 36;
101. Kpr. żand. ZDANOWICZ Franciszek, s. Stanisława – ur. 1910 roku w Ostaszkach,
woj. wileńskie. Mieszkał w
Wilnie. Lista ostaszkowska nr 058/3 z maja 1940 roku,
poz. 52. Twer, awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku;
102.
Kpr. żand. ŻUKOWSKI
Edward, s. Józefa i Pauliny z Szymańskich –
ur. 11 sierpnia 1914 roku w Świacku, pow. augustowski. Od 1934 roku w 3 dyonie
żandarmerii, pluton Grodno. Lista ostaszkowska nr 020/3 z 9 kwietnia 1940 roku,
poz. 24. Twer, awansowany na stopień podporucznika w 2007 roku.
38
WPH nr 1 z 1991 roku, AP. 2846, 7005, 8123, MN z 3 maja 1932, KZ 28-369, WPH z 1991 roku nr 1,
26 | S t r o n a