konfigurowanie_biosetup

Transkrypt

URZĄDZENIA TECHNIKI KOMPUTEROWEJ
BIOS - SETUP
W tej samej pamięci, co BIOS, przechowywany jest równieŜ
inny waŜny program "wbudowany" w płytę główną. Jest to
tzw. SETUP, czyli narzędzie programowe umoŜliwiające
zapisanie charakterystyki konfiguracji komputera. Setup
współczesnej płyty pozwala na wiele modyfikacji ustawień
poszczególnych parametrów, a przy właściwym
wykorzystaniu tych moŜliwości wydajność komputera moŜe
wyraźnie wzrosnąć w stosunku do ustawień fabrycznych
(default). Ustawienia dokonywane w SETUP-ie dotyczą
wszystkich układów znajdujących się na płycie głównej.
Generalnie opcje SETUP-u moŜemy podzielić na kilka
bloków. Rodzaj i ilość bloków zaleŜy oczywiście od
konkretnej wersji BIOS-u.
1
UTK
BIOS - SETUP
Podstawowymi grupami ustawień spotykanymi w
większości programów BIOS-SETUP są:
opcje podstawowe => STANDARD CMOS SETUP,
opcje zaawansowane => BIOS FEATURES SETUP,
opcje Chip-Set => CHIPSET FEATURES SETUP,
system oszczędzania energii => POWER
MANAGEMENT SETUP,
system PCI i PnP => PNP/PCI CONFIGURATION,
obsługa urządzeń peryferyjnych => INTEGRATED
PERIPHERALS,
2
UTK
BIOS - SETUP
Program SETUP obsługuje się za pomocą klawiatury. Jest tak w
przypadku najbardziej rozpowszechnionego BIOS-u AWARD.
Programy innych producentów mogą się znacznie róŜnić, ale rzadko
się je spotyka. BIOS AMI przypomina bardziej windowsowe okienka,
po których poruszamy się przy pomocy myszki. Początkowe okno
programu to zazwyczaj swoisty spis treści - zawiera zestaw
głównych funkcji. Funkcja, której chcemy uŜyć, podświetlana jest
innym kolorem niŜ tło. Podświetlenie moŜemy zmienić klawiszami
kursora, a po naciśnięciu klawisza Enter otwiera się okno z
konkretnymi funkcjami. KaŜde z kolejnych okien zawiera listę
parametrów, które moŜemy modyfikować. Parametr, który chcemy
zmienić posiada kilka opcji, które są zmieniane klawiszami PageUp,
Page Down lub - i +.
3
UTK
BIOS - SETUP
W kaŜdym menu, zarówno głównym, jak i podrzędnym, na dole ekranu
przedstawiony jest opis klawiszy funkcyjnych pomagających w nawigacji po
BIOS-ie. Opcję Exit without saving naleŜy wybrać w przypadku popełnienia
błędu w konfigurowaniu parametrów. Ostatnie zmiany nie zostaną
zapamiętane, a komputer wyjdzie z BIOS-u i odtworzy pierwotne ustawienia.
Z kolei uŜycie opcji Save & exit setup spowoduje zapamiętanie ustawień i
wyjście z BIOS-u. Wreszcie, parametr Load setup defaults powoduje
załadowanie domyślnych ustawień parametrów BIOS-u, to znaczy takich, które
są zdefiniowane przez producentów jako optymalne dla większości
konfiguracji.
4
UTK
W momencie włączenia komputera
startuje program POST
5
UTK
Program POST (Power On Selft Test)
sprawdza płytę główną i urządzenia do niej
podłączone, czy są sprawne, jeśli tak, to
wysyła krótki pojedynczy sygnał dźwiękowy
do głośniczka systemowego.
Jeśli są jakieś błędy, sygnalizuje to
dźwiękami lub komunikatami na ekranie.
6
UTK
Opis parametrów BIOS-SETUP
7
UTK
Jak wyjść z programu?
ESC – QUIT (WYJŚCIE)
F10 –SAVE AND EXIT SETUP (ZAPISZ I
WYJDŹ)
EXIT WHITOUT SAVING (WYJŚCIE BEZ
ZAPISU)
8
UTK
BIOS FEATURES SETUP
9
UTK
Virus Warning
BIOS nadzoruje dostęp do bootsektora oraz do
tablic partycji napędów dyskowych.
W razie gdyby jakiś program usiłował zmienić
zawartość któregoś z obszarów na dysku na
ekranie wyświetlone zostaje ostrzeŜenie.
Podczas instalacji niektórych systemów
operacyjnych - programy instalacyjne
modyfikują bootsektor.
10
UTK
Quick Power On Self Test
(czasami opisywane jako Quick Boot)
Po włączeniu komputera BIOS sprawdza płytę główną i
podzespoły. Test trwa (zaleŜnie od konfiguracji) od 10
do 30 sekund. Szczególnie długo trwa test pamięci RAM.
Aby odkryć uszkodzoną komórkę pamięci, BIOS musi
dokonać dwukrotnego zapisu i odczytu danych.
Analiza moŜe trwać tym dłuŜej im więcej jest
zainstalowanej pamięci RAM. Na płycie głównej. Przy 64
MB trzeba czekać ok. 20-30 sekund.
11
UTK
Quick Power On Self Test
Po uaktywnieniu wspomnianej opcji testy są wykonywane nie tak
intensywnie. Pamięć bardzo rzadko ulega defektom. Testy mają sens
w przypadku zakupu nowego komputera lub zaraz po rozszerzeniu
zasobów pamięciowych lub dołoŜeniu nowego komponentu
sprzętowego (układ moŜe być uszkodzony w czasie instalacji przez
ładunki elektrostatyczne).
Zmiana tego ustawienia moŜe pozwolić na zaoszczędzenie ok. 20
sek. przy włączeniu i ponownym uruchomieniu komputera.
Przebieg testu moŜemy obserwować na ekranie monitora zaraz po
włączeniu komputera, a jeszcze przed startem systemu
operacyjnego.
12
UTK
Boot Sequence
Opcja ta umoŜliwia ustawienie kolejności przeszukiwania napędów w
poszukiwaniu systemu operacyjnego.
W nowszych wersjach BIOS-u, oprócz dysków IDE mamy moŜliwość
wyboru równieŜ napędy ZIP, LS-120, CD-ROM oraz napędy SCSI.
Najczęściej wybieramy ustawienie A, C, SCSI, co powoduje, Ŝe w pierwszej
kolejności BIOS próbuje wczytać system z dyskietki i dopiero, gdy próba
się nie powiedzie, sprawdza kolejno pierwszy dysk IDE, a następnie SCSI.
Jeśli zwykle startujemy komputer z dysku twardego, a jednocześnie
chcemy ustrzec się przed wirusami infekującymi boot sektor, powinniśmy
wybrać ustawienie C, A, SCSI.
13
UTK
IDE HARD DISK DETECTION
14
UTK
IDE HARD DISK DETECTION
Opcja ta umoŜliwia wykrycie wszystkich parametrów dysków twardych
zainstalowanych w naszym komputerze. KaŜda płyta główna posiada
dwa gniazda IDE, do których moŜemy przyłączyć po dwa urządzenia
tego typu. Nie ustawia się tu Ŝadnych parametrów.
Po pojawieniu się głównego okna tego panelu wyskakuje równieŜ
czerwone okno z zapytaniem o pozwolenie samodzielnego
rozpoznania zainstalowanych urządzeń przyłączonych do kontrolera
IDE.
WyraŜanie kaŜdorazowo zgody powoduje wpisanie przez BIOS
parametrów dysku. Zapytanie występuje kaŜdorazowo, przed
przystąpieniem do autodetekcji parametrów.
15
UTK
HDD LOW LEVEL FORMAT
16
UTK
Formatowaniem niskiego poziomu (ang. low
level format) nazywamy operację nanoszenia na
powierzchnię dysku ścieŜek, sektorów i
wszystkich innych pól dodatkowych.
Jeśli udało nam się sformatować dysk na niskim poziomie i została
uszkodzona co najmniej jedna z tablic odwzorowania uszkodzonych
sektorów, to w przyszłości moŜe się to ujawnić.
Dostępu do takiego dysku odmawia nawet program FDISK.
17
UTK
Na niepowodzenie skazane jest równieŜ uŜycie
programów diagnostycznych próbujących poprawić
współczynnik przeplotu dysków IDE, który z reguły
wynosi 1:1.
Ze względu na fakt, Ŝe producenci dysków
nie zalecają samodzielnego formatowania na
tym poziomie, opcja ta jest usunięta z
większości Setup-ów.
Brak zasilania w czasie tej czynności
moŜe trwale uszkodzić dysk !!!
18
UTK
CHIPSET FEATURES SETUP
19
UTK
BIOS - CHIPSET FEATURES
SETUP
20
UTK
Auto Configuration
Jest to miejsce w którym moŜemy uaktywnić
automatyczną konfigurację i zablokować
jednocześnie dalszy dostęp do punktów w
których to moŜemy bardziej precyzyjnie określić
domyślne wartości określane przez BIOS. Jeśli
chcemy eksperymentować wybierając własne
ustawienia naleŜy wybrać Disabled, które
wyłączy konfigurację automatyczną.
21
UTK
EDO DRAM Speed Selection
(DRAM Timings, Memory Type)
Funkcja ta jest dostępna w nowoczesnych
płytach głównych. podajemy tutaj szybkość
zainstalowanych pamięci (w nanosekundach),
o ile ją znamy.
Jeśli nie jesteśmy pewni co tych prędkości
najlepiej wpisać Auto. Opcja ta ma odniesienie
wyłącznie do pamięci typu dynamicznego EDO
i FPM, co w chwili obecnej nie ma znaczenia.
22
UTK
EDO CASx# MA Wait State;
EDO RASx# Wait State
Stabilna praca systemu opartego na
modułach pamięciowych EDO wymaga
wybrania wartości z zakresu 3-4.
Przy zamontowaniu modułów SDRAM
BIOS blokuje dostęp do tej opcji,
ustawiając domyślnie wartość 2.
23
UTK
SDRAM RAS-to-CAS Delay
Określamy w tym miejscu czas opóźnienia
TRCD (Time Ras to Cas Delay), czyli wartość
przerwy czasowej wymaganej pomiędzy
podaniem adresu wiersza, a podaniem
adresu kolumny. Wartość ta jest wyraŜana w
cyklach zegara.
Znając numer naszego modułu pamięci
SDRAM, który jest numerem zgodności ze
specyfikacją PC-100 moŜemy ustawić ten
parametr najlepiej jak tylko jest to moŜliwe.
24
UTK
SDRAM RAS Precharge Time
Jest to wartość opóźnienia TRP (RAS Precharge Time)
niezbędnego do przygotowania banku (upływający od
ostatniej deaktywacji do momentu podania adresu
nowego wiersza), wyraŜane w cyklach zegara.
Znając numer naszego modułu pamięci SDRAM, który
jest numerem zgodności ze specyfikacją PC-100
moŜemy ustawić ten parametr najlepiej jak tylko jest
to moŜliwe. Zalecane jest ustawienie niŜszej wartości
(im mniej, tym lepiej).
25
UTK
SDRAM CAS Latency Time
SDRAM CAS Latency Time - Jest to czas opóźnienia
TCL (Time CAS Latency), który jest odstępem pomiędzy
przekazaniem adresu kolumny (czyli zakończeniem
rozkazu odczytu) a momentem pojawienia się danych
na końcówkach wyjściowych mierzonych w cyklach
zegara.
Im mniejsza wartość, tym mamy wydajniejszy system.
Znając numer naszego modułu pamięci SDRAM,
który jest numerem zgodności ze specyfikacją PC-100
moŜemy ustawić ten parametr najlepiej jak tylko jest to
moŜliwe.
26
UTK
SDRAM Precharge Control
Opcja ta mówi, czy operacja odświeŜania
pamięci ma być kontrolowana przez
procesor CPU czy tez pozostawiona samym
układom pamięci RAM.
Włączenie funkcji powoduje Ŝe pamięć moŜe
być rzadziej odświeŜana (tylko w chwili, gdy
jest to rzeczywiście niezbędne), co
zapewnia wzrost wydajności.
27
UTK
DRAM Data Integrity Mode
(Data Integrity Mode)
Informacja ta w niektórych wersjach BIOS-u moŜe
być niemodyfikowalną, ustawioną w funkcji NonECC.
Jeśli nie jest się pewnym parametrów
zastosowanych modułów pamięci lub jeśli posiada
się zamontowane dwa róŜne moduły – naleŜy włączyć
opcję Non-ECC.
Wówczas system jest zdolny jedynie do rozpoznania
błędów, ale nie jest w stanie ich usunąć. Jest ona
ustawieniem domyślnym BIOS-u.
28
UTK
8 Bit I/O Recovery Time;
16 Bit I/O recovery Time
Kolejne następujące po sobie odwołania do
portów I/O muszą być rozdzielone przerwą
czasową. Opcja ta umoŜliwia wstawienie
cykli oczekiwania pomiędzy magistralą PCI,
a znacznie wolniejszą ISA.
Im jest ona krótsza tym sprawność systemu
wyŜsza. Nastawy dotyczą wyłącznie kart ISA
(zarówno krótkich 8-bitowych, jak i długich
16-bitowych).
29
UTK
Passive Release
Funkcja ta umoŜliwia procesorowi zwracać
się do magistrali PCI nawet gdy jest ona
zajęta transmisją danych.
Przy wyłączeniu tej opcji dostępem do
szyny PCI rządzi niepodzielnie chipset
płyty, dopiero jej włączenie pozwala w
sprawy PCI równieŜ dojść do głosu równieŜ
bezpośrednio procesorowi.
30
UTK
AGP Aperture Size (MB)
W komputerach z korzystających z
pamięci operacyjnej karty graficznej AGP
moŜemy tu wybrać ilość tej pamięci (w MB),
jaka będzie dostępne dla tej karty.
Zwykle zaleca się ustawić połowę
całkowitej ilości wbudowanej
w komputer pamięci operacyjnej.
31
UTK
CPU Speed, Ratio, Frequency
Parametry te określają szybkość pracy
procesora, zaleŜny od wybranych
współczynników.
32
UTK
CPU Warning Temperature
Parametr ten umoŜliwia włączenie lub wyłączenie
ostrzegania jeśli temperatura procesora wzrośnie
do 50 stopni Celsjusza.
33
UTK
Current CPU Temperature;
Current SYSFAN Speed;
Current CPUFAN Speed;
Current Vin3(V).
Jest to wyłącznie okienko przedstawiające uŜytkownikowi wszystkie parametry
wielokanałowego systemu nadzoru (Hardware Monitoring).
Nie ma moŜliwości modyfikowania Ŝadnego z tych parametrów.
Niektóre wersje BIOS-ów posiadają dodatkowo monitoring wielu dodatkowych
parametrów przedstawiających cały stan napięć zasilających.
BIOS moŜe monitorować w zaleŜności od jego wersji i rodzaju płyty głównej
następujące parametry: [następny slajd]
34
UTK
Current CPU
Temperature
temperatura procesora wyraŜana jest w oC i oF
Current SYSFAN Speed
prędkość obrotowa wentylatora systemowego
Current CPUFAN Speed
prędkość obrotowa wentylatora zainstalowanego na
procesorze
Current Vcore A
napięcie zasilające procesor
Current Vcore B
napięcie zasilające procesor
Current +3,3V
napięcie zasilające +3,3V
Current +5V
napięcie zasilające +5V
Current +12V
napięcie zasilające +12V
Current -12V
napięcie zasilające -12V
Current -5V
napięcie zasilające -5V
Current Battery Life
stan baterii podtrzymującej napięcie dla układu CMOS
35
UTK
CPU SOFT MENU II
36
UTK
CPU Name Is
(System procesor Type)
Parametr ten określa nazwę procesora
37
UTK
CPU Operating Frequency
Częstotliwość taktowania procesora,
będąca iloczynem wartości ustawionych w
opcjach
38
UTK
CPU FSB Clock (MHz);
CPU Multiplier Factor
CPU FSB Clock (częstotliwość taktowania
szyny procesora)
oraz CPU Multiplier Factor (mnoŜnik).
Do wyboru mamy szereg ustawień, np. 800
(100).
Wartość w nawiasie określa ustawienie CPU
FSB Clock.
39
UTK
CPU FSB Clock (MHz);
CPU Multiplier Factor
Podniesienie częstotliwości pracy CPU powinno być powiązanie z
obniŜeniem napięcia do wartości odpowiedniej dla procesora, który
by pracował z ustawioną przez nas częstotliwością jako nominalną
(CPU Core Voltage).
Ponadto powinniśmy tez zatroszczyć się o lepszy wentylator
montowany na procesorze, tak by moŜliwe było odprowadzenie
nadmiarowego ciepła. Generalnie, jeŜeli nie mamy doświadczenia
lub teŜ pewności co do prawidłowości wprowadzanych zmian, to nie
wybierajmy ustawienia USER DEFINE. Wtedy pozostałe wartości
zostaną określone automatycznie.
40
UTK
PCI Clock / CPU FSB Clock
Częstotliwość pracy magistrali PCI w
stosunku do częstotliwości szyny FSB.
Typowe ustawienie jest takie, które
daje w ostatecznym wyniku 33MHz.
Przykładowo dla zegara FSB
wynoszącego 100MHz będzie to 1/3.
41
UTK
AGP Clock / CPU FSB Clock
Podobnie jak powyŜej, tyle Ŝe dla magistrali AGP. Typowe
ustawienie to 66MHz. Zatem przykładowo, dla FSB Clock
wynoszącego 100MHz, powinniśmy wybrać wartość 2/3.
Odradzam ustawienie wyŜszych częstotliwości magistrali PCI
oraz AGP, niŜ podane.
Mimo Ŝe moŜna w ten sposób uzyskać wzrost wydajności,
zwłaszcza w przypadku kart graficznych (niektóre z nich
pracują stabilnie przy częstotliwości 88,6MHz) to sposób ten
wydaje się być nieco sztuczny i nienaturalny.
42
UTK
AGP Transfer Mode
Tryb pracy magistrali AGP. Powinien pokrywać się
z trybem karty graficznej.
JeŜeli nie jesteście pewni co do tego, jakie
ustawienia wybrać to najbezpieczniej jest
pozostawić DEFAULT (domyślną). BIOS dokona
wtedy automatycznej selekcji szybkości transmisji.
43
UTK
CPU Core Voltage (V) (Core
Voltage); I / O Voltage (V)
Napięcie zasilania procesora modułów
pamięci, chipsetu oraz magistrali AGP.
Bądźmy ostroŜni przy zmianie tych
parametrów.
Mimo, Ŝe ustawienie wartości wyŜszej, niŜ
wskazywana przez producenta, nie musi
spowodować uszkodzenia podłączonych
modułów, to na pewno moŜe przyczynić się
do skrócenia czasu ich Ŝycia.
44
UTK
Level 2 Cache Latency
Czas dostępu do pamięci podręcznej L2
procesora. WyŜsza wartość skutkuje większą
szybkością efektywną. MoŜemy
poeksperymentować z tymi ustawieniami.
JednakŜe wybranie zbyt duŜej wartości moŜe się
objawiać nieprawidłowym działaniem procesora.
Zawsze moŜemy zrzucić automatyczne wybranie
wartości na barki BIOS-u.
45
UTK
INTEGRATED PERIPHERALS
46
UTK
IDE HDD Block Mode
Tryb transferu pakietowego pozwala przy
odczycie i zapisie dysków z interfejsem IDE (w
DOS i WIN3,1) zwiększyć nawet o 50%
prędkość transmisji.
Nie ma znaczenia czy został zainstalowany
dysk IDE, czy teŜ supernowoczesny UDMA/66.
Systemy takie jak WIN95/98/NT korzystają
z własnych sterowników, które same
uaktywniają przesył pakietowy.
47
UTK
IDE HDD Block Mode
Manualna konfiguracja tego trybu BIOS-ie skraca czas
wczytywania systemu, a później wkraczają juŜ sterowniki
Windows. Transmisja w trybie przesyłu pakietowego jest
bardziej efektywna, gdyŜ kontroler twardego dysku łączy
moŜliwie duŜe liczby bloków w pakiety (stąd nazwa) i wysyła
do RAM-u lub na twardy dysk.
W niektórych wersjach BIOS-ów istnieje moŜliwość ręcznego
ustawienia liczby łączonych bloków. Ustawienie zbyt duŜej
ilości bloków moŜe prowadzić do utraty danych podczas
transmisji.
48
UTK
IDE Primary Master PIO ........
49
UTK
Ustawienia kontrolera IDE dla
kanału: Primary i Secondary
•IDE Primary Master PIO
•IDE Primary Slave PIO
•IDE Secondary Master PIO
•IDE Secondary Slave PIO.
W zaleŜności od wersji programu BIOS-u moŜliwe jest niezaleŜne
ustawienie trybu pracy PIO dla kaŜdego z urządzeń EIDE:
(Master i Slave) w kaŜdym z dwóch kanałów oznaczanych jako Primary (0)
i Secondary (1).
50
UTK
IDE Primary Master UDMA
........
51
UTK
Ustawienia pracy kontrolera
w trybie UDMA
W zaleŜności od wersji programu BIOS-u
moŜliwe jest niezaleŜne ustawienie trybu
pracy DMA dla kaŜdego z urządzeń EIDE:
(Master i Slave) w kaŜdym z dwóch
kanałów oznaczanych jako
Primary (0) i Secondary (1).
52
UTK
On-Chip Primary PCI IDE
On-Chip Secondary PCI IDE
Parametry te pozwalają uaktywnić lub
zdezaktywować oba kanały IDE.
53
UTK
USB Keyboard Support
Onboard FDC Controller
54
UTK
USB Keyboard Support
Sprecyzowane w tym miejscu ustawienie uaktywnia
wbudowany w płytę główną kontroler USB (Universal
Serial Bus). W przypadku nie posiadania Ŝadnych
urządzeń USB pozostawiamy zasoby systemowe dla
niego.
Ustawienie Enabled musi być wybrane dla klawiatury
USB. Inna konfiguracja sprawi, Ŝe urządzenie nie będzie
działać ani w systemie operacyjnym, który nie ma
własnych sterowników USB, ani w Setup-ie BIOS-u.
Dla jej włączenia trzeba posłuŜyć się jednak normalną
klawiaturą, którą przy kolejnym starcie komputera naleŜy
odłączyć.
55
UTK
Onboard FDC Controller
Opcja ta uaktywnia kontroler stacji
dyskietek zintegrowany z płytą główną i
przydziela mu przerwanie IRQ6 oraz drugi
kanał DMA.
Niemal zawsze jest ustawiona jako
Enabled, a jeśli zastępujemy kontroler
FDD odpowiednią kartą lub nie posiadamy
stacji dyskietek moŜemy funkcję tą
zablokować
56
UTK
Onboard Serial Port
57
UTK
Onboard Serial Port 1, 2
W punkcie tym został zaoferowane szeroki zestaw
moŜliwych kombinacji adresów I/O i linii przerwań IRQ
przeznaczonych dla kontrolera portu szeregowego COM.
Jeśli posiadane urządzenia korzystają z portu
komunikacyjnego COM naleŜy zorientować się wcześniej,
z jakich przerwań urządzenie to korzysta. Zwrócić naleŜy
uwagę, Ŝe port COM1 i COM3 oraz COM2 i COM4
korzystają z tych samych przerwań, co moŜe być
przyczyną powstawania konfliktów sprzętowych.
58
UTK
Onboard Serial Port 1 (myszka)
UWAGA ! ! ! Myszki i manipulatory kulkowe
automatycznie mają przydzielony port COM1
(3F8H/IRQ4).
Urządzenia typu P&P mogą sobie w czasie
pierwszej inicjalizacji systemu z nowym
urządzeniem przyznać port komunikacyjny
spoza oferowanego zakresu przez BIOS.
59
UTK
Onboard Parallel Port
60
UTK
ONBOARD PARALLEL PORT
Tutaj moŜemy sprecyzować adres portu i
numer IRQ (przerwania) przydzielone dla
portu równoległego.
Standardowo przerwanie IRQ5 wykorzystuje
wiele kart muzycznych i dlatego zaleca się
ustawienie adresu 378/IRQ7.
61
UTK
Parallel Port Mode
Przy odpowiednich ustawieniach portu równoległego
LPT moŜna zwiększyć przepustowość urządzeń
peryferyjnych. Istnieje moŜliwość zwiększenia nawet 10krotnie prędkość transmisji danych do/z urządzenia.
Standardowo port ten jest ustawiony na tryb
jednokierunkowy (50-100kB/s).
W praktyce tylko starszego typu drukarki wymagają tak
wolnych transmisji.
W trybie dwukierunkowym maksymalna prędkość
transmisji to 1MB/s.
62
UTK
Parallel Port Mode
Drukarka wspomagana ECP drukuje 10-15% szybciej, a
skanery, napędy ZIP i CD-ROM pracują 10-20% szybciej.
Przy problemach w uŜytkowaniu drukarki i skanera na tym
samym porcie ustaw tryb jednokierunkowy w sterowniku
drukarki i nie zmieniaj ustawień BIOS-u.
Dzięki prawidłowemu ustawieniu
przepustowość portu równoległego.
moŜemy
zwiększyć
Bardzo często tryb ECP (Enhanced Capabilities Port) i
EPP (Enhanced Parallel Port) są łączone w tryb ECP+EPP.
63
UTK
ECP Mode Use DMA
W tym miejscu przydzielamy lub blokujemy
kanał DMA dla trybu ECP.
Zalecane jest wykorzystywanie kanału 3, gdyŜ
kanał 1 jest standardowo wykorzystywany przez
niektóre karty dźwiękowe zgodne ze Sound
Blaster (np. Washington, Target).
64
UTK

konfigurowanie_biosetup

Transkrypt

Podobne dokumenty

Szkolenie w Akademii UTK (transmisja na żywo)

Generuj PDF z tej stronie - Urząd Transportu Kolejowego

Na Pyrkon z Przewozami Regionalnymi

Na Heineken Open`er Festival SKM w Trójmieście

Karty graficzne: budowa, zasada działania, standardy, parametry

Generuj PDF z tej stronie - Urząd Transportu Kolejowego

Przetarg na nowy system informacji pasażerskiej ogłoszony

Zaplanuj podróż pociągiem i autobusem w jednym miejscu!

Stanowisko w sprawie przenoszenia na następców prawnych praw

technik informatyk - jagiellonczyklasin.edu.pl