Zastosowanie XML/EDI w wymianie danych między

Zastosowanie XML/EDI w wymianie danych między

V Konferencja PLOUG
Zakopane
Październik 1999
Zastosowanie XML/EDI w wymianie danych między
administracją podatkową a podmiotami zewnętrznymi
mgr inż. Witold Jarzynka
Izba Skarbowa w Szczecinie
Autor
Witold Jarzynka ukończył Wydział Elektryczny Politechniki Szczecińskiej w 1984 roku, specjalność
Automatyka i Metrologia. Od 1991 roku kieruje Wydziałem Informatyki Izby Skarbowej w Szczecinie. Od 1995
roku jest bezpośrednio związany z rozwojem projektu POLTAX, specjalizując się w zagadnieniach wymiany
danych i integracji systemów.
Streszczenie
Integracja systemów, e-business, zarządzanie wymianą dokumentów i przepływem pracy stają się domeną
zastosowań nowych standardów XML w sieci WWW. Bazując na koncepcji XML/EDI proponuje się model
automatycznej wymiany danych (dokumentów podatkowych) między systemem użytkownika a systemem
POLTAX. Proponowany język TaXML (Tax eXtensible Markup Language) posiada otwartą architekturę, która
umożliwia pełną integrację z systemem użytkownika w heterogenicznym środowisku baz danych.
1. Wprowadzenie.
Elektroniczna wymiana danych (ang. Electronic Data Interchange) jest dziedziną
zastosowań informatyki, która pełni rolę katalizatora rozwoju innych zastosowań.
Zmieniające się wymagania użytkowników dotyczą m.in.skracania czasu realizacji
procesów i obniżania kosztów gromadzenia potrzebnych informacji. Wpływ globalnego
internetu na różne dziedziny życia nie omija również dziedziny finansów w tym podatków.
Bardzo szybki rozwój standardów i ich implementacji w zakresie e-commerce oraz ebusiness, wykorzystujących internet, stawia nowe wyzwania w sferze stosowania
przepisów prawa, organizacji procesów oraz strategii informacyjnej administracji
podatkowych różnych krajów [1], [2]. Administracja podatkowa w Polsce chce sprostać
tym wyzwaniom.
Zdefiniowana potrzeba usprawnienia wymiany informacji między administracją
podatkową a podmiotami zewnętrznymi legła u podstaw projektu EDI-POLTAX, którego
celem jest określenie strategii resortu w tej dziedzinie i wdrożenie odpowiedniego systemu
elektronicznej wymiany danych. Prowadzone prace dotyczą sprawdzenia możliwości
integracji podsystemu wejścia / wyjścia systemu POLTAX z otoczeniem zewnętrznym,
które tworzą m.in.: Narodowy Bank Polski, instytucje finansowe, płatnicy i podatnicy
oraz międzynarodowe instytucje i administracje podatkowe innych krajów.
Na podstawie analizy wymagań biznesowych, trendów technologicznych oraz dostępnych
rozwiązań przyjęto wstępnie kierunek bazujący na koncepji XML/EDI1 z wykorzystaniem
repozytorium. Zastosowanie XML w wymianie dokumentów, integracji aplikacji wewnątrz
resortu oraz w systemach zarządzania obiegiem dokumentów i przepływem pracy wydaje
się najbardziej korzystne z punktu widzenia minimalizacji wpływu bardzo szybko
zmieniających się technologii na architekturę systemu POLTAX. W artykule
naszkicowano podejście do rozwiązania problemu, które zakłada architekturę otwartą na
integrację z systemami informatycznymi podatników i płatników oraz aktywną współpracę
ze wszystkimi producentami oprogramowania chcącymi wykorzystać budowany standard
TaXML.
2. Dlaczego XML?
Informacje podatkowe zdefiniowane w rozdziale 11 ustawy Ordynacja podatkowa2, to
m.in.: informacje o zdarzeniach prawnych, umowach, trasakcjach, rachunkach bankowych,
zeznania, wykazy, informacje lub deklaracje podatkowe. Praktyka administracji
podatkowej wymaga gromadzenia ogromnych ilości danych zawierających informacje
podatkowe, których nośnikiem są różne dokumenty podatkowe np.: deklaracja podatkowa,
dowód wpłaty/przelewu, sprawozdanie finansowe lub odpowiedni formularz. Dokumenty
podatkowe, w szczególności formularze, są dokumentami (tekstowymi) o dobrze
określonej strukturze informacji, dającej się opisać językiem formalnym. Przykładowo,
informacja składana przez płatnika o dochodach podatnika i pobranych zaliczkach na
podatek tzw. rozliczenie roczne (por. rys. 1 przedstawiający fragment formularza
podatkowego POLTAX PIT-11) np. ze źródła przychodu - wynagrodzenia z tytułu umowy
o pracę, może być zapisana w języku XML w następujący sposób:
1
2
Opisano w pkt. 3
Ustawa z dnia 29 sierpnia1997 r. Ordynacja podatkowa [Dz. U. Nr 137, poz. 926]
2
<zaliczkaPodatku>7548,00</zaliczkaPodatku>
POLTAX PIT 11
1998
A. DOCHODY PODATNIKA I POBRANE ZALICZKI
Źr ó d ł a
p r z yc h o d ó w
Przychód
podlegający
opodatkowaniu
Koszty uzyskania
przychodu
b
c
a
1. Wynagrodzenia ze stosunku: pracy,
służbowego, spółdzielczego i z pracy
nakładczej, a także zasiłki pieniêżne z
ubezpieczenia społecznego wypłacone
przez zakład pracy
W poz.50 należy wykazać przychody, do których zastosowano
koszty uzyskania przychodów na podstawie art.22 ust.9 pkt 3
ustawy.
46.
32457,00
zł,
Dochód (b - c)
gr
zł,
d
47.
48.
gr
Pobrana
zaliczka na
podatek
dochodowy
e
49.
626,04
,
50.
51.
,
,
31830,96
7548,00
<dochodyZaliczkiPodatku rok=”1998”>
<wynagrodzeniaZak³aduPracy>
<przychodyOpodatkowane>
<kwota waluta=”PLN”>
32457,00
</kwota>
</przychodyOpodatkowane>
<zaliczkaPodatku>
<kwota waluta=”PLN”>
32457,00
</kwota>
</zaliczkaPodatku>
<wynagrodzeniaZak³aduPracy>
</dochodyZaliczkiPodatku>
Rys. 1. Fragment deklaracji POLTAX PIT-11.
dodając atrybuty wzbogacamy kontekst informacji, którą można zapisać jako:
<dochodyZaliczkiPodatku rok=”1998”>
<zaliczkaPodatku>
<kwota waluta=”PLN”>
7548,00
</kwota>
</zaliczkaPodatku>
</dochodyZaliczkiPodatku>
Podstawową zaletą zapisu informacji w formacie XML, która odróżnia go od tzw. płaskich
formatów danych, jest możliwość współużywania i wymiany metadanych (DTD, XML
schema, XML namespaces) przez standardowe narzędzia wspierające XML oraz
wbudowanie w dokument złożonych reguł walidacji. XML skupiający się na strukturze
oraz semantyce informacji, pozostawia stronę prezentacji innym językom tej rodziny np.
XSL, CSS, XSLT.
3
Wykorzystanie języka XML w elektronicznej wymianie dokumentów (np. podatkowych)
o wysokim stopniu strukturalizacji informacji jest korzystne nie tylko z uwagi na ww
cechy języka XML, lecz również ze względu na cele biznesowe określone w strategii
usprawniania wymiany danych tj. łatwość użycia i jak największa dostępność narzędzi dla
partnerów wymiany (np. WWW), ułatwianie rozwoju gospodarczego w tym handlu
elektronicznego (stosowanie standardów np. XML/EDI) oraz partnerski stosunek do
podatnika (integracja systemu informatycznego użytkownika z systemem podatkowym,
współdzielenie modelu systemu podatkowego).
W dalszej części artykuł będziemy zamienie stosowali pojęcia dokumentu i danych,
ponieważ dokumenty
XML
są
jednocześnie
zestawienaimi
danych
i
ustruktauralizowanymi dokumentemi.
3. Czym jest XML/EDI?
Koncepcja XML/EDI jest ewolucją EDI wykorzystującą technologie oparte
na paradygmatach: obiektowym i systemów dokumentocentrycznych oraz możliwości
stworzonych przez dynamiczny rozwój internetu.
Problem elektronicznej wymiany danych dotyczy potencjalnie wielu milionów podmiotów
w skali kraju, w większości osób fizycznych oraz średnich i małych firm. Dążeniem
administracji podatkowej jest objęcie wymianą elektroniczną jak największej grupy
podmiotów. Istniejące od lat standardy w dziedzinie EDI np. UN/EDIFACT nie
gwarantują osiągnięcia tego celu. Liczba podmiotów korzystających z tego standardu jest
zbyt mała w porównaniu z liczbą podmiotów pozostałych podmiotów. Opracowany w
ramach analizy możliwości zastosowania różnych standardów, przez Depatament
Informatyki Ministerstwa Finansów, podręcznik implementacji subkomunikatu (ang. MIG)
PIT-11 na bazie komunikatu UN/EDIFACT PAYDUC3, opisuje jeden rodzaj deklaracji
płatnika, które można wymieniać stosując klasyczne EDI, jednakże niedostępne dla ponad
99% płatników.
Wbrew niektórym argumentom ze strony praktyków EDI, kwestionujących potrzebę
tworzenia nowych standardów, XML/EDI nie jest jeszcze jednym formatem EDI, lecz
syntezą pięciu istniejących technologii:
1. Interaktywnej wymiany danych przez sieć WWW w formacie XML
2. Istniejącech metod EDI oraz struktur komunikatów
3. Wzorców (ang. templates) opisujących wiedzę nt. biznesowej logiki przetwarzania
np. reguł walidacji, workflow itp.
4. Agentów (XML/EDI Robots) przetwarzających dane, tworzących automatycznie
reguły wg odpowiednich wzorców i składnę XML tak, aby użytkownik mógł
specyfikować żądania usług w języku naturalnym
5. Repozytoriów danych XML4, które umożliwiają tworzenie i zarządzanie
standardowymi obiektami i ich powiązaniami
3
EDI-POLTAX Podręcznik implementacji komunikatu PIT-11 (opracowanie wewnętrzne Departamentu
Informatyki Ministerstwa Finansów).
4
por. pkt. 4
4
Repozytorium / DataRobots
Reguły dynamiczne/ rendering XSL
Parsing XML/ reguły statyczne
Syntaktyka XML
Format komunikatów/plików
Transport komunikatów
Rys. 2. Model systemu XML/EDI.
Model systemu XML/EDI [3], pokazany na rys. 2, zbudowany jest z następujących
warstw:
• Warstwy transportową ze standardem lokalizacji zasobów w internecie
• Warstwy formatów przesyłania plików/komunikatów
• Warstwy syntaktyki zapisu danych w formacie XML
• Warstwy reguł statycznych do walidacji plików XML przy pomocy parserów
lub generatorów struktur zgodnych ze specyfikacją DOM
• Warstwy ewaluacji reguł dynamicznych oraz renderingu obiektów tworzonych
przez parser / generator DOM przy pomocy definicji stylów XSL, XSLT
• Warstwy interfejsów repozytoriów, reguł zarządzania przepływem danych
między aplikacjami oraz agentów.
Wdrażanie systemów XML/EDI przebiega w kilku logicznie ze sobą powiązanych
etapach: od zdefiniowania zakresu informacyjnego dziedziny (będącej przedmiotem
wymiany danych), dalej opracowanie odpowiednich DTD (definiujących relacje między
elementami odpowiednich dokumentów/komunikatów), zdefiniowanie specyficznych dla
danej aplikacji rozszerzeń, utworzenie odpowiednich komunikatów, walidacji zawartości
komunikatów, uruchomienie systemów transmisji i odbioru komunikatów (np. systemu
poczty elektronicznej lub serwera WWW, w tym również implementacja podpisów
elektronicznych i certyfikatów), aż po przetwarzanie komunikatów przy pomocy robotów
(ang. Data Robots) XML/EDI.
Końcowym efektem są systemy wymiany dokumentów XML, które analizując
wymienianą informację oraz jej kontekst zapisany np. w repozytoriach, odpowiednio się
zachowują (reguły biznesowe).
5
4. Globalne repozytorium XML.
Logicznym rozwinięciem XML/EDI jest koncepcja globalnych repozytoriów [5],
które będą zawierać jeden lub więcej słowników na bazie składni XML, dedykowanych
konkretnym dziedzinom zastosowań (np. rynek finansowy). Celem ich tworzenia,
wynikającym z potrzeby wykorzystania ponad 25 lat doświadczeń stosowania klasycznego
EDI, jest rozwiązanie problemu rozproszenia semantyki opisującej współdzielone definicje
i procesy biznesowe partnerów wymiany danych. Paradoksalnie, największą „wadą”
klasycznego EDI, która jest jednocześnie jej zaletą, jest formalna
standaryzacja
elementów, kodów, formatów informacji zapisywanych w postaci komunikatów (np. ANSI
X.12, UN/EDIFACT), których definiowanie i implementacja w aplikacjach użytkowych
jest zbyt czasochłonna i kosztowna przy stale zmieniających się wymaganiach
użytkowników. Prosty i tani dostęp do globalnych zasobów informacji przez internet,
połączony z technologią XML, która łączy semantykę i dane, umożliwia aplikacjom
XML/EDI automatyczne lub ręczne (np. za pomocą przeglądarki WWW) odpytywanie,
przez standardowe API, słowników definicji elementów i procesów zapisanych w
repozytoriach dostępnych on-line.
Najistotniejszą cechą tej koncepcji jest „samoobsługa” użytkownika polegająca na tym,
że to partnerzy wymiany odpytując repozytorium(a) tworzą „własną” standardową
implementacją komunikatu EDI zapisując / odczytując pliki XML, zawierające dane
biznesowe oraz referencje do standardowych definicji zapisanych w repozytorium, zgodnie
ze swoimi potrzebami wynikającymi z konkretnej sytuacji. Organizacje mogą utrzymywać
na swoje potrzeby repozytoria ukierunkowane dziedzinowo, które udostępnione w WWW,
będą wykorzystywane za pomocą standardowego API – XML/EDI – przez wszystkich
zainteresowanych wymianą danych w konkretnym zastosowaniu np. handlu produktami
finasowymi, sprawozdawczości finansowej lub wypełnianiu ustawowych obowiązków
dotyczących przekazywania administracji podatkowej informacji.
Koncepcja tworzenia repozytorium w dziedzinie informacji podatkowej oraz analiza prac
(patrz rozdz. 5) w tej dziedzinie prowadzonych przez różne organizacje standaryzacyjne
[6], [7], [8] i firmy posłużyła autorowi do zdefiniowania wymagań dla wersji roboczej
języka TaXML (patrz rozdz. 6).
5. Przykłady zastosowania języków ML w EDI.
5.1. Commerce XML.
Commerce XML (cXML) firmy Ariba [] jest definicją: protokołu transakcji zawieranych
przez internet między stronami, podstawowych elementów modelu transakcji
oraz specyficznych dokumentów, które są przykładem zastosowania ww definicji.
Wyróżnia się dwa modele protokołu: żądanie/odpowiedź (ściśle związany z HTTP)
oraz jednokierunkowy.
Zdefiniowana
koperta
tworząca
komunikat
cXML,
który jest przedmiotem transakcji, może zawierać wyłącznie inne zdefiniowane elementy
(w tym podpis elektroniczny). Szczegółowo opisane jest model struktury elementówkontenerów oraz elemntów prostych, które mogą być zagnieżdżane.
5.2. Electronic Commerce Modeling Language.
Electronic Commerce Modeling Language (ECML) [] stworzony przez grupę firm
(American Expres, IBM, Mastercard, Microsoft, SETco, Sun Microsystems, Transactor,
6
Trintech, VISA) jako otwarty standard wspierający bezpieczne regulowanie należności
przy pomocy różnych instrumentów (np. karty kredytowe, elektroniczny pieniądz).
Standard ten nie zastępuje innych protokołów (np. SET), lecz definiuje zestaw
standardowych nazw elementów (zawsze zaczynających się od przedrostka Ecom_)
używanych w handlu elektronicznym, które powinny być używane zgodnie z określonymi
zasadami w implementacjach zgodnych ze specyfikacją ECML.
5.3. Financial Product Markup Language.
Financial Product Markup Language (FPML) [6] jest językiem opracowanym przez firmy
J.P.Morgan oraz PricewaterhouseCoopers do zastosowań w dziedzinie handlu
elektronicznego produktami finansowymi (ang. financial derivative instruments).
Cechą charakterystyczną architektury tego języka, opartego na składni XML, jest jego
modularna budowa, mocno ukierunkowana podejściem obiektowym oraz założony
kierunek rozwoju (wersja 1.0b oparta na walidacji pliku wg określonego DTD będzie
ewoluowała do walidcji bazującej na standardzie XML-Schema). Język ten definiuje DTD
dla różych klas dokumentów/komunikatów, które odwzorowują obiekty w modelu
rzeczywistego środwiska e-commerce, stosując namespaces i notację zbliżoną do draftu
XML Schema. Ciekawym rozwiązaniem jest wbudowanie obsługi kontenera (ang.
Envelope), który daje możliwość manipulowania, łączenia i zagniżdżania innych
komponentów (ang. Coarse data components), zbudowanych z predefiniowanych
elemetów.
5.4. Financial Information Exchange.
Protokół Financial Information eXchange (FIX) [] jest standardem komunikatów
stworzonym w celu ułatwienia elektronicznej wymiany danych dotyczących handlu
papierami wartościowymi. Protokół FIX, zdefiniowany w warstwie sesji i aplikacji modelu
ISO/OSI, jest niezależny od protokołu transmisji lub fizycznego medium. Standardowy
komunikat tworzą nagłówek, treść oraz stopka. Terść komunikatu zbudowana jest ze
strumienia elementów (pól) w postaci <tag>=<value>.
5.5. Guideline XML.
Guidelines XML (gXML) jest standardem pliku XML, opracowanym przez firmę Edifecs
Commerce Corporation [], który umożliwia komunikowanie się aplikacji stosujących ten
format zdefiniowany przez DTD. Nazwy elementów oraz struktura pliku (komunikatu)
odwołuje się do standardów X.12 oraz UN/EDIFACT. Plik ten posiada strukturę
hierarchiczną, natomiast elementy są zdefiniowane co do typu, formatu przez odpowiednie
atrybuty. Na uwagę zasługuje fakt, że nie wykorzystuje się DTD do przekazywania
schematów komunikatów ze względu na słabe wsparcie kontroli typów danych.
5.6. eXtensible Financial Reporting Markup Language.
Extensible Financial Reporting Markup Language (XFRML) [] opracowany przez
organizację American Institute of Certified Public Accountants służy do standaryzacji
modelu opisu i wsparcia bezpiecznej wymiany, publikowania i analiz sprawozdań
finansowych w internetcie. Standard definiuje: zestaw nazw elementów specyficznych dla
dziedziny, DTD m.in. dla sprawozdań finansowych, przepływów pieniężnych itp., oraz
tworzy mechanizm oparty na Java script do walidacji i interaktywnej analizy prowadzonej
przez internet.
7
5.7. Dokumenty płatnika ZUS.
Z uwagi na pewne podobieństwa do przedmiotu artykułu i istotę problemu zbierania
informacji od płatników i podatników oraz pionierską rolę jaką odgrywa ZUS w
budowaniu krajowej infrastruktury5 PKI niezbędnej do wymiany dokumentów
elektronicznych warto poświęcić mu uwagę.
Zakład Ubezpieczeń
Społecznych umożliwia przekazywanie danych dotyczących
ubezpieczonych drogą elektroniczną, w postaci tzw. Kolekcji Elektronicznych
Dokumentów Ubezpieczeniowych (KEDU), o strukturze zgodnej ze standardem języka
SGML. Należy zauważyć, że dane zapisane jako plik KEDU są akceptowane przez
standardowe narzędzia przetwarzające XML.
DTD KEDU opisane w [] definiuje następujące jednostki strukturalne6 (elementy):
dokumenty płatnika, formularze ZUS i bloki formularzy ZUS, jako elementy typu
CDATA.
6. Założenia koncepcji języka TaXML.
Jak pokazano w rozdziale 5 wybór składni XML w wymianie danych wydaje się
uzasadniony. Różne zastosowania potwierdzają jego uniwersalność a zarazem akceptację
przez dostawców i odbiorców usług IT. Wydaje się, że można zaryzykować tezę, iż proces
akceptacji standardu XML oraz innych standardów rozwijanych i promowanych przez
WWW Consortium osiągnął punkt zwrotny, który obrazuje wbudowywanie obsługi
technologii XML do swoich produktów przez największych dostawców oprogramowania
np. IBM, Microsoft, Oracle, Sun. Zestawienie harmonogramów prac różnych komitetów
oraz grup standaryzacyjnych, które przewiduje zakończenie w 2000 roku specyfikacji
takich obszarów jak: syntaktyka, repozytoria, rozproszona semantyka, formularze
elektroniczne, transport komunikatów/plików, modele biznesowe wydaje się potwierdzać
ten fakt [10].
Zamierzeniem autorów propozycji języka TaXML © Ministerstwo Finansów7 jest
zbudowanie ram (ang. Framework) technologii bazującej na XML/EDI, która będzie
wspierała cele biznesowe (patrz rozdział 2) oraz korzystała ze spójnego zestawu pojęć
kategorii podatkowych wywiedzionych z prawa podatkowego, co umożliwa zastosowanie
go również do opisu dokumentów prawnych w dziedzinie podatków. Zastosowanie
TaXML umożliwa spójne zarządzanie wiedzą zawartą w słownikach systemu POLTAX
opisującą system podatkowy oraz wymianę informacji (repozytorium XML) tworzących tę
wiedzę. Czynione są próby zastosowania definicji TaXML do wymiany informacji między
administracjami podatkowymi krajów OECD. Należy zauważych, że obok głównego celu
jakim jest umożliwienie wymiany formularzy podatkowych w internecie w ramach
podsystemu EDI-POLTAX stworzona została możliwość użycia tego standardu
do wewnętrznych zadań resortu takich jak: zarządzanie obiegiem dokumentów i spraw,
integracja dokumentów podatkowych z systemami informacji prawnej, integracja aplikacji
w ramach resortowego intranetu.
5
tj. Centrum Certyfikacji
Pominięto nagłówki i stopki.
7
Czy to jest oficjalny Trade Mark?
6
8
W tabeli zestawiono najważniejsze cechy różnych implementacji języków ML w
porównaniu z pożądanymi cechami TaXML.
Tabela 1. Zestawienie wybranych cech niektórych języków klasy Markup Languages (ML)
stosowanych w dziedzinie finasów.
Cecha
Walidacja przez DTD
Predefiniowane tagi
Użycie namespaces
Możliwość rozszerzeń
Walidacja przez XML Schema
Użycie Xlink
Użycie XML Data
cXML
ECML
FpML
GXML
TaXML
XFRML
ZUS
Tak
Tak
Tak
Tak
Nie
Nie
Nie
Nie
Tak
Nie
Nie
Nie
Nie
Nie
D/Z
Tak
Tak
Tak
P/N
P/N
P/N
Nie
Tak
Nie
Nie
Nie
Nie
Nie
D/Z
Tak
Tak
Tak
P/N
P/N
P/N
D/Z
Tak
Tak
Tak
P/N
P/N
P/N
Tak
Tak
Nie
B/D
B/D
Nie
Nie
D/Z – planowana migracja do XML Schema
P/N – planowana implementacja tej cechy
B/D – brak danych
Planuje się zaimplementowanie repozytorium w bazie Oracle 8i. Jako docelową platformę
dla bazy dokumentów zapisanych w formacie TaXML przyjęto Oracle 8i z opcją iFS.
Wbudowanie parsera XML w Oracle 8i umożliwia manipulowanie dowolnymi elementami
dokumentu zgodnie z regułami określonymi w repozytorium.
Pierwsze doświadczenia wskazują, że przyjęcie paradygmatu dokumentocentrycznego
Ułatwia ujednolicenie i skalowanie procesów wejścia / wyjścia systemu POLTAX.
Strategia Departamentu Informatyki Ministerstwa Finansów, który będzie pełnił rolę
administratora (ang. custodian) repozytorium, zakłada publikowanie specyfikacji TaXML i
współpracę z firmami komercyjnymi, które będą zainteresowane wbudowaniem interfejsu
TaXML w systemy użytkowe oferowane podatnikom. Planuje się również udostępnienie
repozytorium w trybie on line dla użytkowników chcących przekazywać deklaracje
podatkowe drogą elektroniczną przy pomocy standardowych narzędzi takich jak
przeglądarka, edytor i klient poczt elektronicznej.
7. Wnioski.
Rozwijający się handel elektroniczny stwarza ogromne wyzwania dla dziedziny finansów
w tym podatków w świecie zdominowanym przez globalne krążenie kapitału w dobie
internetu. Administracja nie może pozostać na uboczu tego zjawiska, ponieważ jest
konstytucyjnie zobowiązana do świadczenia usług podatnikom, które nie powinny
wspierać rozwój gospodarczy w tym rodzący się handel elektroniczny [TAXTRIB].
Wydaje się, że proponowane rozwiązanie spełnia wymagania biznesowe resortu finansów
określające strategię wdrażania elektronicznych rozliczeń podatkowych w oparciu o
internet oraz umożliwienie spełnienia wymagania OECD i UE, dotyczących
transgranicznego charakteru wymiany danych, możliwości dostępu przez małe i średnie
podmioty gospodarcze (ang. Small and Medium Enterprices) do zasobów udostępnianych
przez administracje podatkowe krajów członkowskich.
Biorąc pod uwagę takie aspekty jak otwartość rozwiązania, łatwość implementacji,
wsparcie przez standardowe produkty dostępne na rynku, możliwość pełnej integracji z
systemami użytkowymi, stabilność przyjętych standardów, podatność na zmiany
9
formularzy podatkowych oraz wpływ zmian technologii na architekturę systemu wydaje
się, że najlepszym rozwiązaniem problemu wymiany danych między administracja
podatkowa a podmiotami zewnętrznymi jest zastosowanie standardów XML/EDI.
Strategiczny kierunek wdrażania powinien polegać na utrzymywaniu przez resort finansów
repozytorium XML/EDI (rola administratora) oraz współpracy z producentami
oprogramowania, którzy mogą dostarczać rozwiązania, instytucjami finansowymi oraz
reprezentacjami środowisk zawodowych z dziedziny finansów. Przewidywany kierunek
rozwoju oprogramowania użytkowego, który wspiera standard XML, może znakomicie
uzupełnić dostępne narzędzia o rozwiązania standardowe dostępne dla użytkownika
indywidualnego.
8. Literatura.
[1] „ELECTRONIC COMMERCE: tagging the tax issues”, M.Hardy, F.Horner, I.O.T.A.
TAX TRIBUNE 99/02,
[2] „Internet a prawo”, Janusz Barta, Ryszard Markiewicz, Universitas, Kraków 1998.
[3] Guidelines for using XML Electronic Data Interchange
<http://www.geocities/WallStreet/Floor/5815/guide.htm>
[4] White Paper on Global XML Repositories for XML/EDI.
<http://www.xmledi.com/ropository/xml-repWP.htm>
[5] The role of Document TypeDefinitions in Electronic Data Interchange, Martin Bryan,
<http://www.sgml.u-net.com/xml-edi/edi-dtds.htm>
[6] The role of Architectural Forms in XML/EDI Applications, Martin Bryan,
<http://www.sgml.u-net.com/af.htm>
[7]
[8]
[9] <http://www.fpml.org>
[10]
[11]
[12] XML - Extensible Markup Language (XML) 1.0,
<http://www.w3.org/TR/1998/REC-xml-19980210>, T. Bray, J. Paoli, C.
M. Sperberg-McQueen
[13] XML Schema, XML Link, XML Data, XML DOM, XML namespaces
[14] Płatnik – Specyfikacja wejścia-wyjścia wersja 1.4,data wydania: 23 kwietnia1999 r.,
Prokom Software S.A., dostępna w WWW <http://www.zus.gov.pl>
[15] Materiały z seminarium XML/EDI, David RR Webber, Londyn 1998 r.
10