kategoria „wieś czysta i estetyczna”

Niniejszym przedstawiamy Państwu opisy nominowanych sołectw, które zostały wyłonione
przez Kapitułę Konkursu pt. „Najestetyczniejsze i przyjazne środowisku sołectwo”
KATEGORIA „WIEŚ CZYSTA I ESTETYCZNA”
I miejsce - Sołectwo Trzygłów, gmina Gryfice, powiat gryficki
Wieś sołecka połoŜona w powiecie gryfickim, w południowo-zachodniej części gminy
Gryfice. Wieś połoŜona jest nad dwoma jeziorami „Jezioro Trzygłowskie I " o powierzchni
23,99 ha i „Jezioro Trzygłowskie II " o powierzchni 18,20 ha. W miejscowości znajduje się
remiza Ochotniczej StraŜy PoŜarnej oraz szkoła podstawowa, do której dojeŜdŜają dzieci z
okolicznych wsi. MłodzieŜ gimnazjalna dowoŜona jest do Gimnazjum nr 2 w Gryficach. We
wsi funkcjonuje Ludowy Zespół Sportowy - LZS Błękitni Trzygłów. W Trzygłowie znajduje
się murowany kościół filialny pw. św. Marii Magdaleny z 1896 r. (pierwotnie staroluterski).
W XVII w. istniał tu dwór o konstrukcji ryglowej, został on przebudowany w I połowie XVIII
w., a następnie w latach 1840-1844 rozbudowany. Dzisiejszy istniejący neobarokowy pałac
pochodzi z przełomu XIX/XX wieku. W latach 1945-1954[1] miejscowość stanowiła siedzibę
gminy Trzygłów (do 1946 r. Trojanowo), następnie obszar gminy został podzielony pomiędzy
cztery gromady: Trzygłów, Jasiel, Rybokarty i Rotnowo. Od 1973 r. miejscowość włączona
do gminy Gryfice. Trzygłów jest sołectwem, do którego naleŜą równieŜ następujące
miejscowości: Rzęsin i Grochów.
Sołectwo posiada ogólną powierzchnię 27,81 km2 i liczy sobie 843 mieszkańców w
tym sam Trzygłów 671. Sołectwo jest pomysłodawcą między innymi takich imprez jak:
doŜynki sołeckie, Dzień StraŜaka, uczestniczyło w przygotowaniu wniosków o
dofinansowanie budowy boiska sportowego, remontu i adaptacji budynku na świetlice
wiejską, oraz jej wyposaŜenia. Zabiegano o wymianę chodników oraz postawienie przystanku
autobusowego dla dzieci szkolnych, a takŜe budowę oświetlenia w pozostałej części wsi.
Mieszkańcy sołectwa wielokrotnie wyraŜali swoje zaangaŜowanie w realizacje przedsięwzięć
słuŜących społeczności wiejskiej. W ramach czynu społecznego wykonano czyszczenie plaŜy,
budowę dodatkowego boiska sportowego.
W ostatnich latach zrealizowano 2 projekty; boisko i adaptacja świetlicy powstały w
80% ze środków Sektorowego Programu Operacyjnego ,, Restrukturyzacja i modernizacja
sektora Ŝywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004-2006” w zakresie działania ,,
Odnowa wsi oraz zachowanie i ochrona dziedzictwa kulturowego”, zaś pozostałą kwotę
uzyskano ze środków inwestycyjnych gminy. Chodniki i oświetlenie uliczne wykonano z
budŜetu gminy.
Efektem działalności sołectwa jest poprawa walorów estetycznych wsi. Liczne
działania dowiodły, Ŝe społeczeństwo jest gotowe i otwarte do działań słuŜących estetyzacji,
poprawy walorów własnego otoczenia. Społeczność lokalną tworzą mieszkańcy pochodzący z
gospodarstw indywidualnych jak i pracownicy dawnej Stacji Hodowli Roślin, zamieszkujący
głownie w osiedlu z klasycznymi popegeerowskimi budynkami wielorodzinnymi.
Obecnie zespół pałacowo-parkowy jest własnością prywatną i trwają tam prace
rekonstrukcyjne i renowacyjne na wielka skalę. ChociaŜ zakończenie tych prac zapewne
nastąpi za jakiś czas juŜ w tej chwili widać ich efekt. Tereny zielone wokół pałacu i
potęŜnych zabudowań gospodarczych są uporządkowane, obsadzone kwiatami i krzewami
ozdobnymi. Dawne stajnie, obory i chlewnie dzisiaj spełniają całkiem inną rolę - są czyste,
estetyczne z girlandami kwiatów. Sam pałac wraz z przynaleŜnymi do nich domami
wybudowanymi w dawnych czasach, są wiernie rekonstruowane. Cały zespół pałacowoparkowy wywiera ogromne, pozytywne wraŜenie.
Społeczność sołectwa Trzygłów jest gotowa do działań, czynów społecznych, co
znacznie podnosi atrakcyjność naszej wsi. Ogromne znaczenie ma to, ze do tych wspólnych
działań włącza się zarówno właściciel pałacu jak i mieszkańcy osiedla popegeerowskiego.
Stąd odczucie czystości porządku estetyki dotyczy całej wsi łącznie z osiedlem dawnych
pracowników SHR.
W Trzygłowie pręŜnie działają OSP, Rada Sołecka oraz Klub sportowy. Wiele
cennych inicjatyw i projektów na rzecz dzieci i społeczeństwa lokalnego podejmuje i realizuje
Szkoła Podstawowa w Trzygłowie. W budynku przedszkola wygospodarowano
pomieszczenia i przebudowano na gabinet lekarski, dzięki czemu mieszkańcy mogą korzystać
z opieki lekarskiej na miejscu. Podejmowane są działania na rzecz zachowania dziedzictwa
kulturowego. W ten sposób wsparto urządzenie lapidarium na dawnym poniemieckim
cmentarzu, do którego prowadzi przepiękna aleja starych kasztanowców oraz okazała
rzeźbiona w kamieniu brama cmentarna.
Większość mieszkańców z ochotą i zaangaŜowaniem podejmuje się prac w ramach
czynów społecznych, zaś kaŜdy mieszkaniec sołectwa dba o estetykę własnej zagrody i jej
otoczenia.
II miejsce - Sołectwo Karnieszewice, gmina Sianów, powiat koszaliński
Wieś sołecka połoŜona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie
koszalińskim, w gminie Sianów; 5,5 km na północny wschód od Sianowa, 1 km na północ od
drogi nr „6" (Koszalin-Słupsk) oraz 2 km na południowy wschód od linii kolejowej
(Koszalin-Słupsk). Licząca 255 mieszkańców.
Wieś leŜąca przy dawnym szlaku pocztowym z Berlina do Prus. Nieznana jest data lokacji
wsi. Wg H. Griebenowaw 1275 roku, Karnieszewice zostały wymienione jako naleŜące do
Klasztoru w Bukowie. W innym dokumencie, pochodzącym z 1372 roku wzmiankuje się, Ŝe
Albertus Sclecz sprzedał Karnieszewice klasztorowi Cystersów w Bukowie Morskim za 200
grzywien monetą.
W XVI w, po sekularyzacji majątku klasztornego wieś stała się
własnością ksiąŜęcą.
W centrum wsi usytuowany jest kościół o konstrukcji ryglowej, salowy, zbudowany na
planie prostokąta, z nie wyodrębnionym prezbiterium. Od strony zachodniej korpus nawowy
wbudowana wieŜa – dzwonnica. Kościół wzniesiony w 1803 roku przez M. Martina Karstena
na miejscu starego kościoła, który spłonął w 1801 roku. Forma i czas budowy pierwotnego
kościoła w Karnieszewicach są nieznane.
Obecnie zachowany jest lokacyjny układ wsi – owalnica, z owalnym nawiasem w centrum,
ze zwartą zabudową. Owalnica była rozbudowana przypuszczalnie na początku XIX wieku w
wielodroŜnice poprzez usytuowanie w części północno – wschodniej, wzdłuŜ ulicy dwu
budynkowych niewielkich zagród, następnie w początku XX wieku rozbudowana o nowe
zagrody w części południowo – zachodniej.
Cmentarz komunalny usytuowany jest na południowy zachód od zabudowy wsi, załoŜony
na planie prostokąta z wejściem od południa w połowie dziewiętnastego wieku. Na osi
głównej aleja obsadzona lipami, w dalszej części klonami. Całość ogrodzona obecnie siatką
metalową. W części północno – zachodniej zachowane fragmenty starych nagrobków. W
części południowej pochówki współczesne.
Godnym szczególnej uwagi jest park leśny „Arboretum”, który znajduje się przy drodze ze
wsi Karnieszewice do Wierciszewa, w pobliŜu torów kolejowych w Leśnictwie Kamionka.
Jego powierzchnia wynosi 4,75 ha, załoŜony w drugiej połowie dziewiętnastego wieku.
Prowadzono tu badania nad aklimatyzacją na Pomorzu amerykańskiej daglezji i jodły. Wśród
drzewostanu dominują dęby, buki, świerki, sosny, choinka kanadyjska, daglezja, orzesznik
pięciolistny, przeorzech i kasztanowiec jadalny. W sumie znajduje się około 100 gatunków
drzew i krzewów z wielu stron świata.
Z uwagi na róŜnorodną roślinność otaczającą wieś występują tu duŜe skupiska ptaków i
ssaków. Do najliczniejszej grupy ssaków naleŜą: dziki, sarny, jelenie, nietoperze oraz kuna
leśna i zając szarak, a z ptaków naleŜy wymienić: orła bielika, bociana, kuropatwę,
świergotka łąkowego i drzewnego, słowika rdzawego, dzięcioła, sójki i kaczki.
2 km na południowy wschód od wsi znajduje się rezerwat przyrody „Jodły Karnieszewickie”,
o powierzchni 37,14 ha (utworzony 16.02.1978).
Wieś jest czysta i estetyczna dzięki wspólnej pracy mieszkańców, realizujących szereg
projektów. Jeden z ostatnich to projekt pn. „Nasza wieś słońcem lata – baw się i pracuj” w
ramach, którego wspólnie dorośli, młodzieŜ i dzieci upiększyli teren wokół pętli autobusowej.
PołoŜenie nowoczesnych chodników we wsi sfinansował Urząd Gminy w Sianowie, ale
tereny przyległe do chodników, mieszkańcy Karnieszewic zagospodarowali samodzielnie. We
wsi wszystkie budynki, mieszkalne i niemieszkalne są zadbane i estetyczne. Przy nich piękne,
ukwiecone ogrody. Mieszkańcy pielęgnują i chronią dziedzictwo kulturowe – sami
pomalowali zabytkowy kościół i okalający plot. We wsi pręŜnie działa świetlica a w niej teatr,
zespół muzyczny oraz zajęcia rękodzielnicze. W Karnieszewicach realizuje się program
segregacji odpadów, a wiele posesji ma własne przydomowe oczyszczalnie ścieków. Przez
wieś przechodzą leśne szlaki rowerowe, jako Ŝe w okolicy znajduje się wiele pomników
przyrody. Obecnie mieszkańcy pracują nad urządzeniem placu zabaw dla dzieci. Został teŜ
napisany projekt o dofinansowanie remontu i zakup wyposaŜenia świetlicy wiejskiej.
III miejsce - Sołectwo Trzęsacz, gmina Rewal, powiat gryficki
Wieś sołecka połoŜona w powiecie gryfickim, w gminie Rewal nad Bałtykiem. Na
wschód od Trzęsacza przechodzi południk 15°00' długości geograficznej wschodniej,
wyznaczający czas środkowoeuropejski.
We wsi znajdują się ruiny gotyckiego kościoła wybudowanego pośrodku wsi na
przełomie XIV/XV wieku w odległości prawie 2 km od morza. Kościół na początku naleŜał
do katolików, lecz po reformacji został kościołem ewangelickim do końca swych dni. Procesy
abrazyjne spowodowały, Ŝe brzeg morski nieustannie zbliŜał się do budowli. Ostatnie
naboŜeństwo odprawiono w kościele 2 marca 1874 roku.
WyposaŜenie świątyni
przewieziono do katedry w Kamieniu Pomorskim, a część zabytkowego tryptyku moŜna
obejrzeć w Rewalskim kościele. W 1901 roku zawaliła się pierwsza jego część. Dziś pozostał
jedynie fragment południowej ściany. Jest to jedyna tego typu atrakcja turystyczna w Europie.
We wsi znajduje się równieŜ nowszy, ale równieŜ zabytkowy kościół. Został on
powaŜnie uszkodzony w czasie drugiej wojny światowej oraz bezpośrednio po niej i dopiero
niedawno wyremontowany. Sprowadzono równieŜ do niego wyposaŜenie starego kościoła.
W głębi lądu znajduje się stadnina koni, tuŜ obok zabudowań zabytkowego kompleksu
pałacowo-folwarcznego z XVIII i XIX wieku (obecnie w prywatnych rękach).
Miejscowość jak większość wsi popegeerowskich była zaniedbana, wymagała wielu
inwestycji, takich, jak:
- połoŜenie nowych chodników,
- likwidacja (poprzez rozbiórkę) starego ogrodzenia z płyt betonowych,
- uporządkowanie terenów zielonych - posprzątanie i wykonanie rabatów kwiatowych
poprzez nasadzenia kwiatów i krzewów ozdobnych, w tym: przy ul. Klifowej - otoczenie ruin
kościoła, przy ul. Kamieńskiej - tereny przylegające do parkingu, ul. Pałacowa – tereny przy
kolejce wąskotorowej oraz tereny wokół miejscowości wymagały posprzątania i rekultywacji
oraz uporządkowania,
- odbudowa kościoła zniszczonego w czasie II wojny światowej,
- zabezpieczenie zabytkowych ruin kościoła na klifie – groziło im całkowite usunięcie do
morza,
- wybudowanie nowego zejścia na plaŜę.
Wymieniono tu najwaŜniejsze inwestycje, które powinny były być wykonane w
pierwszej kolejności z uwagi na ich strategiczne znaczenie dla poprawy estetycznego wygładu
miejscowości. Część tych inwestycji, z uwagi na ich skalę i charakter mogła być
przeprowadzona ze środków publicznych, ale udział mieszkańców nie jest bez znaczenia
polegający na monitowaniu do władz o potrzebach miejscowości i zaniedbaniach w formie
pisemnej.
Dobrym przykładem współpracy władz gminy z mieszkańcami jest likwidacja starego
betonowego ogrodzenia szpecącego miejscowość. Wójt zlecił rozbiórkę płotu a mieszkańcy
nieodpłatnie posprzątali i uporządkowali teren po rozbiórce.
W celu pozyskania środków z funduszy na zakup rozsad kwiatowych oraz krzewów
ozdobnych, Rada Sołecka wraz z mieszkańcami zorganizowała majówkę. Z pozyskanych w
ten sposób funduszy zakupiono rozsady i sadzonki krzewów ozdobnych, następnie
mieszkańcy w czynie społecznym posadzili i pielęgnowali rabaty kwiatowe. Obecnie na
zlecenie Urzędu Gminy nasadzeniami i pielęgnacją rabat zajmuje się profesjonalna firma.
Czystość oraz porządek otoczenia Trzęsacza pozostawiały bardzo wiele do Ŝyczenia,
wówczas z inicjatywy ks. Stanisława KrzyŜanowskiego oraz Rady Sołeckiej organizowane są
akcje, w których bierze udział przede wszystkim młodzieŜ szkolna, dzięki czemu stan
czystości uległ zdecydowanej poprawie.
DuŜe zasługi w poprawie estetyki Trzęsacza naleŜy przypisać firmie MILEX a
szczególnie jej prezesowi Panu Kazimierzowi Karapudzie, który w powaŜnej części
sfinansował odbudowę kościoła (pokrycie dachu w całości) oraz zakup nowych organów.
Firma MILEX sfinansowała połoŜenie nowej nawierzchni z polbruku na ulicy Słonecznej.
Sołtys wraz z miejscową społecznością angaŜują się w lokalne inicjatywy, takie jak
zbiórka pieniędzy na wykonanie ogrzewania kościoła. Społeczność lokalna udowodniła, Ŝe
sprawa estetyki miejscowości ma dla Trzęsacza wielkie znaczenie z uwagi na turystyczny
charakter miejscowości oraz na fakt, Ŝe duŜy procent odwiedzających to turyści z zagranicy a
szczególnie z Niemiec.
Kosztem milionowych nakładów dokonano zabezpieczenia ruin kościoła na klifie przed
dalszym zniszczeniem. Wybudowano taras widokowy, skąd moŜna oglądać ruiny od strony
morza. Stanowi on niewątpliwą atrakcje turystyczną. Wykonano nowe otoczenie ruin,
wycięto stare drzewa (kasztanowce) zagraŜające mieszkańcom oraz przybyłym turystom. Stan
ul. Klifowej (wiodącej do ruin kościoła) nie jest do końca zadowalający, ale jej wygląd w
porównaniu z poprzednim okresem jest zdecydowanie lepszy.
Wybudowana w bieŜącym roku od podstaw ul. Nadmorska, przydaje Trzęsaczowi blasku
i cieszy mieszkańców, szczególnie zamieszkałych przy tej ulicy. Znajdują się na niej
bezpłatne parkingi dla autokarów i samochodów osobowych. Jest duŜo pięknych rabat i
ogródków kwiatowych, obsadzonych kwiatami i krzewami ozdobnymi.
Stare słupy oświetleniowe zastąpiono nowymi, stylizowanymi. Powstało kilka
skalniaków. Stare ławki parkowe wymieniono na nowe.
Neogotycki kościół w Trzęsaczu – zniszczony w trakcie działań wojennych - takŜe
doczekał się odbudowy, która zrealizowano dzięki zaangaŜowaniu Episkopatu, miejscowych
władz i lokalnego lidera a jednocześnie przedsiębiorcę Pana Karapudy.
Mieszkańcy Trzęsacza uczestniczą aktywnie w projekcie estetyzacji wsi poprzez udział w
projektowaniu i wykonaniu rabat kwiatowych a takŜe poprzez ich pielęgnację i ochronę przed
kradzieŜą nasadzeń. Przykładem moŜe być otoczenie przystanku PKS, niegdyś zaniedbane i
pomalowane przez graficiarzy. Dzisiaj wygląda schludnie i estetycznie. Podobnie wiele
domów prywatnych ozdabiają ogródki z nasadzeniami kwiatów. Innym przykładem jest
uczestnictwo w uporządkowaniu przez mieszkańców Trzęsacza terenu po rozbiórce
betonowego nieestetycznego ogrodzenia, a takŜe urządzenie na jednym z centralnych
skwerów – placu zabaw dla dzieci.
Wybudowano nowe zejście na plaŜę. Wysoki brzeg klifowy stwarzał wiele utrudnień,
szczególnie rodzicom z małymi dziećmi osobom na wózkach inwalidzkich. Dzisiaj zejście
jest nowoczesne i wygodne dla kaŜdego, kto chce dostać się na plaŜę.
Z inicjatywy Rady Sołeckiej i mieszkańców doprowadzono do zamontowania na głównej
drodze zawieszanego radaru, poskramiając w ten sposób niesfornych kierowców
stwarzających swoją nieodpowiedzialną jazdą autentyczne zagroŜenie, szczególnie wobec
dzieci i młodzieŜy.
Wreszcie Trzęsacz jest ciekawym miejscem dla melomanów. Co roku odbywają się tu
festiwale gitarowe oraz muzyki organowej i kameralnej.
Podsumowując-niewielka społeczność nadmorskiego Trzęsacza jest autentycznie
zaangaŜowana we wspólnym działaniu na rzecz swojej miejscowości. Dzięki temu Trzęsacz
stał się miejscem przyjemnym dal mieszkańców, ciekawym i estetycznym dla przyjezdnych.
Walory przyrodnicze stwarzają dodatkowe szanse dla wszystkich, kto chce aktywnie działać i
czerpać z tego korzyści.
NajbliŜsze zamierzenia, których realizacja się juŜ rozpoczęła dotyczą: budowy
kompleksu boisk sportowych, budowy ścieŜek rowerowych oraz kolejki wąskotorowej
„Retro”.
WyróŜnienie:
Sołectwo Stuchowo, gmina Świerzno, powiat kamieński – za opiekę nad
zabytkami
Nazwy dawne: Stuchow (do 1945 r.), Stuchów (do 1976 r.) Wieś sołecka Stuchowo
wymienione jest po raz pierwszy w źródłach w 1313 r.; było wówczas lennem Henninga von
Stuchow. Od 1940 r. aŜ do końca II wojny światowej majątek stuchowski pozostawał
własnością rodziny von Plötz; wieś stała się główną siedzibą rodu w 2 połowie XVIII w. W
1780 r. majątek składał się z dwóch folwarków, dwóch owczarni, młyna wodnego, wiatraka i
19 zabudowań chłopskich. Po 1945 r. działało tu PGR; obecnie w części pałacu mieści się
szkoła podstawowa.
Aktywność mieszkańców Stuchowa jest pochodną inicjatywności Sołtysa i Rady
Sołeckiej. Podobnie jak w przypadku wielu innych wsi popegeerowskich, trzeba było
wykonać wielka pracę by zmobilizować całą społeczność sołectwa do wspólnych
przedsięwzięć, takich jak np. choinka dla dzieci, dzień dziecka- gdzie sołectwo to inicjator i
główny wykonawca. Istotna częścią i zarazem motorem zmian we wsi były wnioski do
instytucji i urzędów – i znowu pomysłodawcą był sołtys wspólnie z Radą Sołecką. Przejawem
aktywności było prowadzenie zebrań wiejskich, na których przedstawiano propozycje
dotyczące wsi i debata nad koncepcjami rozwiązań.
Przy organizacji imprez sołectwo współpracowało z lokalną parafią, Gminnym Klubem
Sportowym „Korona”, ze sponsorami prywatnymi.
Zrealizowano projekt „Plener Malarski 2007” – wychowanie dzieci poprzez kulturę,
umiłowanie do sztuki.
Zmiany, jakie nastąpiły w miejscowości Stuchowo to budowa chodników, oznakowanie
drogi powiatowej i wojewódzkiej stanowiących trasę turystyczną nad morze. Budowa
klombów, gazonów, dbałość o istniejącą zieleń.
Dzięki budowie chodników poprawiło się bezpieczeństwo ludności, nie tylko samych
mieszkańców miejscowości Stuchowo, ale takŜe całego sołectwa.
Dzięki załoŜeniu gazonów, klombów poprawiła się estetyka wsi, co pozwoliło na wzrost
samooceny mieszkańców – poprawy jakości Ŝycia. Jest to bardzo waŜne w Ŝyciu
miejscowości po byłych PGR-ach, przyczynia się do stopniowej aktywizacji społeczeństwa.
Koło Gospodyń Wiejskich i działający przy nim zespół „Stuchowianki” przy wsparciu
sołectwa Słuchowo umoŜliwiło aktywizację społeczną kobiet. Były one dotychczas
postrzegane tylko, jako gospodynie domowe. Dzięki działalności w zespole, uczestnictwie w
szeregu festiwali, imprez - odkrywają nowe zdolności – rękodzielnicze, muzyczne, zmienia
się samoocena i poczucie własnej wartości. Organizacja Dnia Dziecka czy Choinki dla dzieci
pozwoliły na aktywizację młodych rodziców, ale takŜe dziadków, którzy angaŜowali się w
róŜny sposób w obchody tych świąt – poprzez pieczenie ciast, pomoc jako wolontariat przy
obsłudze tych świąt.
Na podstawie uchwały zebrania wiejskiego ws. renowacji pałacu i biblioteki publicznej w
Stuchowie wykonanie, której powierzono sołtysowi Słuchowa oraz dzięki realizacji tej
uchwały z Funduszu Spójności i środków gminnych, uruchomiono dąŜenia do dalszej
poprawy estetyki wsi. Wyremontowanie pałacu rewaloryzacja zespołu parkowego i
uwidocznienie niespotykanych gdzie indziej pomników przyrody stało się początkiem
poprawy wizerunku wsi. Poprawa wizerunku miejscowości przyczynia się do rozwoju
turystyki w Stuchowie, na czym korzysta całe sołectwo.
Dzisiaj Stuchowo, miejscowość sołecka o bardzo bogatej historii, prezentuje się jako
czyste, kolorowe, estetyczne miejsce, do którego chce się docierać, by poznawać ciekawych
ludzi, ludzi z inicjatywą i historię naszego regionu.
Warto zwrócić uwagę na dokumenty potwierdzające aktywność społeczności Stuchowa.
Są to np.:
• Koncepcja „Stuchowo – urok arystokracji”,
• Koncepcja Urzędu Gminy dotycząca miejscowości Stuchowo z 2009 r.,
• Prośba do Wójta Gminy Świerzno w sprawie wykonania chodników przez wieś,
• Uchwała Rady Gminy Świerzno z dnia 10 grudnia 2007 r.,
• Wniosek do budŜetu Gminy Świerzno na rok 2009,
• Dyplom dla Józefa Chojnackiego – sołtysa za Program Modelowego Partnerstwa
Lokalnego,
• Dyplomy za osiągnięcia sportowe sołectwa,
• Wycinki prasowe: Głos Szczeciński – 5 czerwca 2009, „Dzień Dziecka”; Dziennik
Powiatu Kamieńskiego – „DoŜynki gminne 2008”; Pomorzanin – 24.06.2008 – „Hej,
raz na ludowo”; Odkrywca – 10/2006 – „Pałace warte grzechu”
Warto teŜ zajrzeć na stronę internetową Stuchowa – jest tam wiele ciekawych informacji
o tym sołectwie: http://www.stuchowo.dbv.pl
KATEGORIA „WIEŚ Z INICJATYWĄ”
I miejsce - Sołectwo Stawno, gmina Złocieniec, powiat drawski
Wieś sołecka połoŜona w powiecie drawskim, w gminie Złocieniec. W roku 2007 wieś
liczyła 158 mieszkańców. Wieś leŜy ok. 6,5 km na południe od Złocieńca, nad jeziorem
Stawno, między Złocieńcem a Lubieszewem. Wśród zabytków i atrakcji turystycznych:
kościół filialny pw. Matki Boskiej Ostrobramskiej z XIX wieku, neoromański, z kamienia,
bez wieŜy, z drewnianą dzwonnicą.
Historia kilku ostatnich lat wsi Stawno to historia realizacji kilku projektów i kilkunastu
działań w ramach tych projektów. Ośrodek Wspierania Rozwoju Wsi Stawno przy
Stowarzyszeniu „SZANSA”, działającym przy Szkole Podstawowej nr 3 w Złocieńcu,
powstał w październiku 2002 r. Działalność Ośrodka opiera się całkowicie na pracy
społecznej osób znajdujących się w nim. Ośrodek postawił sobie za cel wspieranie rozwoju
wsi, między innymi poprzez propagowanie tradycyjnych wartości i kultywowanie obrzędów
ludowych, prowokowanie dzieci, młodzieŜy i dorosłych do aktywności poprzez róŜnorodną
działalność kulturalną. Za cel przyjęto równieŜ rozbudzanie wraŜliwości na piękno poprzez
działania artystyczne, wykorzystywanie surowców naturalnych do wzbogacania wizerunku
wsi, kształtowanie świadomości ekologicznej, a takŜe pobudzenie szacunku i dumy dla
własnej wsi – Małej Ojczyzny.
Oto kilka najwaŜniejszych projektów:
1. 2002-2003 „Republika Stawieńska” otrzymał dofinansowanie z Fundacji
Wspomagania Wsi. W ramach projektu przeprowadzono cykl warsztatów i szkoleń
tym m.in.: warsztaty „Tworzenie audycji radiowej” – prowadzący red. Kuba Grabski
(„Radio Koszalin”), warsztaty dziennikarskie – prowadzący red. Grzegorz
Szczepański „Głos Pomorza”, wydanie pierwszego numeru „Gazety Stawieńskiej”.
Następne etapy działalności to dalszy ciąg szkoleń oraz spotkań, między innymi:
warsztaty malowania pisanek, spotkania integracyjne z młodzieŜą z okolicznych
szkół podjęcie delegacji Banku Światowego, zaprzyjaźnionego miasta Bad Segeberg,
posłów na sejm, senatora i wielu innych, uczestnictwo ludności wsi w programie
szkoleniowym pt. „Chrońmy dziedzictwo kulturowe”, skierowanie trzech osób na
kurs agroturystyczny odbywający się na terenie powiatu
2. Projekt „Kłusownika na przewodnika” dofinansowany przez Fundację Wspomagania
Wsi. Celem projektu było przekształcenie zachowań patologicznych mieszkańców
wsi na poŜyteczne dla społeczeństwa lokalnego i przyrody. W ramach tego projektu
została wykonana plaŜa wiejska wraz z infrastrukturą. Przy pracach podczas adaptacji
plaŜy czynnie wzięła udział duŜa grupa mieszkańców Stawna. Przy pracach ziemnych
Ośrodek uzyskał pomoc Ŝołnierzy włoskich, ćwiczących na poligonie drawskim. W
lipcu 2003 r., rozpoczęła działalność świetlica wiejska w „Izbie pod kasztanem”. W
miesiącu sierpniu został zorganizowany dwutygodniowy kurs wikliniarski, podczas
którego uczestnicy wykorzystywali materiały naturalne takie jak wiklina, siano,
słoma. Zwieńczeniem dwutygodniowej pracy był pierwszy festyn „Święto Łąki” z
uroczystym otwarciem wiejskiej plaŜy. Ośrodek brał udział w ogólnopolskim
konkursie pod patronatem Prezydenta Polski „Sposób na sukces”, na najlepsze
działania kreujące przedsiębiorczość i nowe miejsca pracy na terenach wiejskich. Na
uroczyste podsumowanie konkursu do Belwederu zostali zaproszeni Zuzanna Sikora i
Krzysztof Zacharzewski, którzy otrzymali wyróŜnienie za działalność edukacyjnoszkoleniową na rzecz dzieci i dorosłych w środowisku wiejskim.
3. Następny projekt „Tkamy swoją lokalność”. W 2004 roku Ośrodek zdobył
dofinansowanie na zorganizowanie ferii zimowych. Tym razem tematem przewodnim
była nauka tkania na tradycyjnych krosnach. Warsztaty były kontynuacją programu
nauki technik rzemiosła ludowego, dzięki któremu dzieci i młodzieŜ i dorośli
przygotowywani byli do realizacji pomysłu finalnego produktu, jakim były „woreczki
ziołowe” wykonane z własnej tkaniny i ziół polnych. A podczas Wielkanocy 2005
zorganizowano pierwszy raz na wsi Jarmark. Prace na Jarmark zostały wykonane
przez dzieci i dorosłych. Dzieci zbierały fundusze na realizację filmu pt. „Stawieńskie
Klimaty”.
4. Kolejny, czwarty projekt „Skarby łąki”- warsztaty obejmowały zielarstwo i
bukieciarstwo. Pozyskano dofinansowanie ze Starostwa w Drawsku Pomorskim.
Mieszkańcy wsi zostali zapoznani z techniką uprawy i zbierania ziół, a takŜe z
naturalnie występującymi ziołami na naszych terenach. Efektem warsztatów były
woreczki ziołowe oraz pomysł gospodyń wiejskich - pierogi z miętą, które zostały
pokazane w telewizji regionalnej Szczecin w programie „Szczecin na słodko”.
5. Kolejny projekt zrealizowany w 2005 r. – „Z ceramiką na ty”. Ośrodek Wspierania
Rozwoju Wsi Stawno nawiązał współpracę z Akademią Sztuk Pięknych w Poznaniu.
Projekt obejmował zarówno dzieci, młodzieŜ jak i dorosłych mieszkańców Stawna.
Projekt polegał na przeprowadzeniu w okresie ferii zimowych 2005 warsztatów
ceramicznych oraz rzeźby. Prowadzącymi warsztaty byli studenci z ASP w Poznaniu.
6. Rok 2006 projekt – „Sioło” Realizacja tego projektu przebiegała w trzech etapach.
Pierwszy etap to pobyt grupy młodzieŜy ze Stawna na turnusie wakacyjnoszkoleniowym w ośrodku wczasowym w Wąsoszy. MłodzieŜ ze Stawna wraz z
młodzieŜą z Pałacu MłodzieŜy ze Szczecina, uczestniczyła w warsztatach teatralnych,
tanecznych. Podczas zajęć młodzieŜ przygotowywała wspólny spektakl „Sioło”, który
był przedstawiany w dniu 15.07.2006 roku podczas oficjalnego otwarcia świetlicy
wiejskiej. Po oficjalnym otwarciu świetlicy rozśpiewane i tańczące grupy młodzieŜy
krąŜyły od stoiska do stoiska zachęcając mieszkańców wsi i turystów do spróbowania
swoich sił przy lepieniu garnków ceramicznych, wyplataniu wiklinowych koszyków,
rzeźbieniu oraz wytwarzaniu papieru czerpanego Projekt „Sioło” realizowany w
okresie wakacji miał swoją kontynuację. W październiku 2006, grupa młodzieŜy
uczestnicząca w zajęciach warsztatowych, została zaproszona przez dyrekcję Pałacu
MłodzieŜy do Szczecina, na koncert pt. „Sioło, czyli ludowe pieśni świata”. Udało się
zrealizować zakładane cele – aktywne zorganizowanie wypoczynku w okresie
wakacji dla dzieci i młodzieŜy oraz integracje z młodzieŜą ze Szczecina.
W październiku 2006 roku Ośrodek Wspierania Wsi Stawno przejął całkowicie
Stowarzyszenie „SZANSA”, przy którym dotychczas działał. Uchwałą Walnego
Zgromadzenia członków Stowarzyszenia na Rzecz Wspierania Aktywności i Rozwoju Dzieci
i Dorosłych z dnia 04 października 2006 roku, w wyniku przeprowadzonych wyborów
powołano nowy Zarząd Stowarzyszenia, oraz zmieniono siedzibę Stowarzyszenia.
7. Rok 2007 kolejny projekt – „Kinomobil”.
Latem 2007 roku Stowarzyszenie zrealizowało projekt „KINOMOBIL”. Pierwsza
część to zapewnienie dzieciom i młodzieŜy w okresie wakacji moŜliwości spędzenia
czasu na sportowo. Z inicjatywy dzieci powstało mini boisko na terenie wsi (stadion
wiejski oddalony jest o 2 km od wsi, jest połoŜony w lesie, co uniemoŜliwia młodszym
dzieciom korzystanie z niego). Dzieci samodzielnie wykonały prace porządkowe na
terenie, na którym miało powstać boisko. Urząd Miasta i Gminy wyraził zgodę na
zaadoptowanie działki na powyŜszy cel (plac po byłej remizie straŜackiej). Prace ziemne
– wyrównanie placu, postawienie bramek wykonano w ramach prac własnych. Część
druga to zorganizowanie razem ze Stowarzyszeniem na Rzecz Kultury Aktywnej
warsztatów dla starszej młodzieŜy. Były to warsztaty filmowe oraz fotografii
otworkowej. Efektem warsztatów jest film „www obrazki ze wsi Stawno” oraz wystawa
fotografii otworkowej. Został równieŜ przeprowadzony projekt fotograficzny, polegający
na wykonaniu portretu wsi (portrety mieszkańców wsi Stawno). Za fundusze sołeckie
został wydany album z fotografią otworkową oraz portretami mieszkańców. Projekt ten
jest wstępem do planowanego wspólnego przyszłorocznego projektu w ramach
obchodów Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego w Polsce. W ramach tego
projektu Stawno będzie gościć młodzieŜ pochodzenia Ukraińskiego, Białoruskiego oraz
Węgierskiego.
8. Rok 2008 - projekt „OŜenek”. Projekt polegał na zorganizowaniu autentycznego
wiejskiego wesela. Udział w projekcie, wzięła ubrana w stroje ludowe autentyczna
Para Młodych, która tego dnia brała ślub w stawieńskim kościele. W tę uroczystość
zaangaŜowaliśmy całą wiejską społeczność, która podczas pokazu była weselnymi
gośćmi. Oprócz mieszkańców wsi w oŜenku brali udział mieszkańcy okolicznych
miejscowości, a takŜe turyści spędzający wakacje w naszym regionie. W ramach
projektu odbył się tradycyjny ślub w kościele w Stawnie, korowód weselny z wozami
i doroŜką, tradycyjna muzyka i przyśpiewki weselne oraz poczęstunek przy stole
weselnym z tradycyjnymi potrawami. W lipcu 2008 r., grupa dzieci i młodzieŜy
razem z wolontariuszami ze Stowarzyszenia miała za zadanie uporządkować i
poprawić estetykę wsi. W ramach tych zajęć: obsadziliśmy krzewami drogę biegnącą
wzdłuŜ wsi. W wyznaczonych miejscach przy drodze zamontowaliśmy ławki oraz
została odmalowana barierka, uporządkowano teren wokół wiejskiego kościółka oraz
obsadziliśmy go kwiatami. Dodatkowo odnowiono murek wokół kościoła.
Uporządkowaliśmy równieŜ drogę prowadzącą na łąkę, na której odbywają się
wiejskie spotkania i na której odbyła się uroczystość weselna – zlikwidowanie
wysypiska gruzu, wyrównanie drogi. Para młodych w ramach podziękowania dla
mieszkańców Stawna, ufundowała natomiast kapliczkę przydroŜną na rozstaju dróg
przy wyjeździe z wioski. Do współpracy zaprosiliśmy zespoły ludowe z Suliszewa,
Darskowa, śabienka, Czaplinka i Pyrzyc, które w czasie wesela wykonywały ludowe
pieśni i przyśpiewki weselne. Dzieci wraz z mamami przygotowały poczęstunek na
uroczystość – bigos, pierogi, smalec, ogórki kiszone. Przeprowadziliśmy równieŜ
warsztaty wypieku chleba.
9. Rok 2009 projekt „Nasza wieś najpiękniejsza” - skierowany jest do dzieci, młodzieŜy
oraz dorosłych mieszkańców Stawna. Polega on na uporządkowaniu i adaptacji trzech
miejsc na terenie wsi. W ramach tych zajęć zaplanowano m.in.: - uporządkowanie
oraz poprawienie estetyki placu zabaw: uporządkowanie terenu, posadzenie krzewów,
wykonanie ławek, odnowienie elewacji znajdującego się przy placu zabaw budynku
po byłej hydroforni - odnowienie dzwonnicy przykościelnej i zabezpieczenie
impregnatem do drewna, odnowienie murowanego cokołu dzwonnicy. W okresie
wakacji odbywają się równieŜ warsztaty Pan EuRytmii. Ponadto grupa młodzieŜy
będzie miała za zadanie stworzyć wiejską stronę internetową, na której będą między
innymi informacje o naszych działaniach. W sierpniu w ramach nagrody
zorganizowano wycieczkę dla dzieci i ich rodziców do ogrodów tematycznych w
Dobrzycy, niedaleko Koszalina. Wyjazd oprócz walorów edukacyjnych będzie miał
równieŜ duŜe znaczenie integracyjne.
Za dotychczasową swoją działalność Ośrodek otrzymał wiele wyróŜnień, min.: laureata
ogólnopolskiego konkursu pod patronatem Prezydenta RP „Sposób na sukces” za najlepsze
działania kreujące przedsiębiorczość i nowe miejsca pracy na terenach wiejskich oraz
wyróŜnienie dla Zuzanny Sikory (prezesa Stowarzyszenia) w V Finale Krajowego Konkursu
„Kryształowa Koniczyna” im. Edwarda Piszka, Szczepana PieniąŜka i Donalda Evans'a, pod
patronatem Prymasa Polski Kardynała Glempa, za zasługi w rozwoju edukacji na wsi.
We wsi znajduje się kilka gospodarstw agroturystycznych. Praktycznie istnieje
1 gospodarstwo rolne, ale jednocześnie zarejestrowanych jest 13 mikroprzedsiębiorstw.
W 2006 roku Gmina Złocieniec zakończyła generalny remont świetlicy wiejskiej o
wartości 31.395,00 zł, wyposaŜając ją w nowe kompletne umeblowanie (krzesła, stoły, regały
i szafy, biurka i fotele, meble kuchenne, stół do tenisa stołowego o wartości 21.446,00 zł,
sprzęt i oprogramowanie komputerowe na 3 stanowiska z wewnętrzna siecią i dostępem do
internetu na ogólną wartość 14.639,40 zł oraz sprzęt RTV i AGD (telewizor, odtwarzacz
DVD, chłodziarko-zamraŜarka o wartości 3.145,00 zł.
II miejsce – Sołectwo Linowno, gmina Drawsko Pomorskie, powiat drawski
Wieś sołecka Linowno (dawniej Linowo) połoŜona jest w gminie Drawsko Pomorskie,
powiat drawski, województwo zachodniopomorskie. Jest to najbardziej na wschód połoŜona
miejscowość gminy, ok. 7,5 km na południowy wschód od Drawska Pomorskiego, między
miejscowościami Gudowo a Lubieszewo.
Na dzień 31 stycznia 2009r. wieś liczyła 310 mieszkańców. Powierzchnia sołectwa to
1.353ha. Zabytki chronione prawem: dwór z połowy XIX wieku, park dworski z połowy XIX
w., kościół filialny pw. św. Ignacego Loyoli neogotycki, rzymskokatolicki. Budowla
jednonawowa, wzbogacona o wieŜę z latarnią wybudowaną z boku nawy. Drzwi kościelne
posiadają ozdobne zawiasy.
Podstawą gospodarki sołectwa Linowno jest rolnictwo. Na terenie wsi znajduje się
pięknie połoŜone jezioro Linowo (Chudowo), a wzdłuŜ granicy Sołectwa ciągnie się jedno z
największych jezior Pojezierza Drawskiego – Lubie. Jeziora są istotną atrakcją dla turystów
latem i zimą.
Linowno jest przyjaznym środowisku sołectwem, czego dowodem są powracające
bociany oraz inne gatunki chronionego ptactwa tj. orzeł orlik, czaple, Ŝurawie, przepiórki i
kormorany. Cała miejscowość jest podłączona do kanalizacji. A mieszkańcy Sołectwa
segregują odpady do rozstawionych na terenie wsi pojemników do segregacji opakowań z
tworzyw sztucznych, makulatury i szkła. Wywozem odpadów komunalnych z nieruchomości
zajmują się firmy prywatne, natomiast obsługą selektywnej zbiórki odpadów zajmuje się
jednostka budŜetowa - Zakład Usług Komunalnych w Drawsku Pomorskim. Linowno jest
sołectwem aktywnym społecznie.
W latach 2007-2009 Linowno było i jest pomysłodawcą róŜnego rodzaju projektów i
imprez. KaŜdego roku organizowane są imprezy cykliczne dla mieszkańców wsi: Walentynki,
Dzień Kobiet, Dzień Wiosny, Dzień Dziecka, Zabawy Ludowe, Dzień Seniora, Mikołaj dla
dzieci. Ponadto: wyjazdy do operetki, wyjazdy na basen, rajdy rowerowe, ogniska i pieczenie
kiełbasek, wieczory muzyczne w okresie letnim.
Mieszkańcy Linowna biorą aktywny udział w pracach nad zmianą wizerunku wsi, czego
efektem było zajęcie I miejsca w konkursie organizowanym przez Burmistrza Drawska
Pomorskiego „Najbardziej Zadbana Wieś”. Nagroda główna wynosiła 4.000 zł, została
wykorzystana na zakup altanki, ławek, drzewek i krzewów. Dzięki temu wieś stała się jeszcze
piękniejsza.
Sołectwo Linowno brało udział w konkursie grantowym „Działaj Lokalnie”
dofinansowanym przez Fundację Polsko – Amerykańską. Pomysłodawcą i wykonawcą
projektu była niezrzeszona grupa mieszkańców wsi. Tytuł projektu „Wiklina w rękach
kobiet”. Celem projektu była nauka wyplatania wyrobów z wikliny. Wyroby te posłuŜyły
promowaniu wsi na kiermaszach ludowych.
Aktualnie w trakcie realizacji są kolejne dwa projekty realizowane przy współpracy
Polsko – Amerykańskiej Fundacji Wolności „Działaj Lokalnie”: „Sportowo i zdrowo” oraz
„Wspólna praca – wspólna plaŜa”.
Realizacja projektu „Zdrowo i sportowo” polega na tworzeniu nowych miejsc i
moŜliwości do spędzania wolnego czasu. Praca nad projektem pomoŜe wzmocnić współpracę,
solidarność lokalnej społeczności i zwiększyć atrakcyjność miejscowości. Odbiorcami będą
mieszkańcy Linowna i turyści. Projekt „Sportowo i zdrowo” - osoby przygotowujące projekt
to grupa osób aktywnych fizycznie, efektem projektu będzie organizacja rozgrywek
sportowych.
Projekt „Wspólna praca – wspólna plaŜa” - grupa przygotowująca projekt składa się z 5
osób – mieszkańców wsi oraz członków Ochotniczej StraŜy PoŜarnej. Celem projektu jest
aktywizacja mieszkańców wsi, polepszenie warunków oraz estetyki plaŜy. Plakaty
informujące zostały umieszczone na tablicy ogłoszeń. Odbiorcami są mieszkańcy wsi oraz
turyści.
W efekcie działalności sołectwa i realizacji projektów nastąpiły duŜe zmiany we wsi:
1. Zmiana wizerunku wsi (ławki, huśtawki, altanka, boisko, odnowienie sceny),
2. Powstały miejsca odpoczynku (park pod dębami),
3. Trwają prace nad wymianą chodników,
4. Oznakowanie wsi tablicami informacyjnymi i nazwami ulic,
5. BieŜące koszenie trawników,
6. Tworzenie skalniaków kwiatowych,
7. Letnie koncerty muzyczne,
8. Place zabaw dla dzieci, boisko do siatkówki.
Poprawiły się moŜliwości i warunki spędzenia wolnego czasu z rodziną. Widać integrację
lokalną a dzieci mają bezpieczny plac zabaw oraz boisko do gry w siatkówkę. Działania
sołectwa przyczyniły się do aktywizacji mieszkańców, którzy chętnie biorą udział we
wszystkich pracach i projektach. Sołectwo współpracuje z: Fundacją „Parasolka” działającą
przy Gimnazjum w Drawsku Pomorskim, Ochotniczą StraŜą PoŜarną w Linownie,
prywatnymi przedsiębiorcami działającymi na naszych terenach, Domem Kultury w Drawsku
Pomorskim, Stowarzyszeniem Kobiet Wiejskich działającym przy Starostwie Powiatowym.
Wieś promowana jest poprzez artykuły w prasie lokalnej („Pojezierze Drawskie’’, „Gazeta
Drawska”, „Głos Koszaliński”), wywiady w radiu, ostatnio naszą wsią zainteresowały się
telewizje z Warszawy i Katowic (Program pt. „Wakacje na wsi” emitowany w dniu
07.07.2009 r. o godz. 17.15 w TVN 102). Sołectwo bierze udział we wszystkich kiermaszach
organizowanych na terenie gminy. Ogromny postęp zauwaŜalny jest w dziedzinie edukacji i
kultury. Wieńce doŜynkowe od lat zajmują pierwsze miejsca w doŜynkach gminnych i
powiatowych a w 2008 r. zajął IV miejsce na doŜynkach wojewódzkich w Barzkowicach. W
2007 r. załoŜono zespół ludowy „Radość”, który jest dumą naszej wsi, uświetnia wszystkie
imprezy oraz wieczory muzyczne a nowością jest 50 % udziału dzieci w zespole. W świetlicy
wiejskiej funkcjonuje biblioteka i wypoŜyczalnia kaset video. Cały księgozbiór to dar
mieszkańców wsi a kasety video to efekt współpracy z przedsiębiorcą z Drawska
Pomorskiego. Dwie mieszkanki naszej wsi brały udział w projekcie organizowanym przez
Zachodniopomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Barzkowicach, był to kurs
florystyczny, sześciomiesięczny organizowany w Koszalinie. Prace tych pań były wystawione
na „Święcie Ogórka” 4 lipca 2009 roku w Kaliszu Pomorskim. Wyroby te cieszyły się duŜym
powodzeniem.
Naszym kolejnym wyzwaniem jest zakup komputera i podłączenie Internetu oraz
załoŜenie własnej strony internetowej. Powstało boisko do gry w siatkówkę dzięki temu
zainteresowane dzieci ze wsi trenują grę w kaŜdej wolnej chwili. Na terenie wsi równieŜ
znajduje się boisko do gry w koszykówkę oraz stół do tenisa. Wszyscy chętni z naszej wsi
mają moŜliwości czynnego odpoczynku i uprawiania sportu.
Mieszkańcom Sołectwa Linowno nie brakuje kreatywności. Maja oni w zanadrzu jeszcze
wiele ciekawych pomysłów na poprawę estetyki i warunków Ŝycia mieszkańców wsi nie
zapominając przy tym o dobrej zabawie.
III miejsce – Sołectwo Morzyczyn, gmina Kobylanka, powiat stargardzki
– z wyróŜnieniem za współpracę zagraniczną i pełnienie roli ambasadora
kultury
Wieś letniskowa w powiecie stargardzkim, w gminie Kobylanka, nad jeziorem Miedwie.
Wieś jest połoŜona 3 km na wschód od Kobylanki (siedziby gminy) i 9 km na zachód od
Stargardu (siedziby powiatu). Na zachód, od wsi, do Jeziora Miedwie, uchodzi rzeka
Miedwinka.
„Promenada-ścieŜka edukacyjna jeziora Miedwie”, w Morzyczynie to ciąg pieszospacerowy o długości ok. 2 kilometry. To atrakcyjny nowy produkt turystyczny, w składzie
którego znajduje się 9 pomostów, w tym jedno molo o długości 150 m, punkty widokowe,
ławki, „poidełko”, aleje spacerowe w „Parku Przyrody”, skatepark, plac zabaw dla dzieci,
plac do piłki koszykowej, stoły do ping-ponga a nade wszystko oryginalny amfiteatr na 1000
miejsc siedzących, którego muszla koncertowa „wychodzi” z wody jeziora Miedwie.
Promenada to prawdziwy HIT wśród produktów turystycznych w zachodniopomorskim
regionie.
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1752, wieś powstała w okresie
XVIII-wiecznej kolonizacji po osuszeniu mokradeł wokół Pramiedwia. Osadnicy zostali
sprowadzeni z okolic Dessau w związku z tym wsi nadano imię ku czci księcia Moritza von
Anhalt-Dessau. Od początku XX wieku popularny ośrodek wypoczynkowy wśród
mieszkańców Gminy Kobylanka i Stargardu Szczecińskiego. W II połowie XIX w.
zbudowano kościół o konstrukcji kamienno-ceglanej, który został podobnie jak większość
dawnej zabudowy (w tym szkoła i karczma z końca XVIII wieku), zniszczony podczas II
wojny światowej.
Sołectwo jest pomysłodawcą i realizatorem następujących projektów:
1. Mój Morzyczyn – Zielony Morzyczyn „Tarnina i róŜe” (2007) - Program grantowy
„Działaj Lokalnie IV” ze Stowarzyszenia Serce Dzieciom realizowany przez KGW sołectwa
Morzyczyn z instytucjonalnym partnerem Gminną Biblioteką Publiczną w Kobylance we
współpracy z przedsiębiorcami oraz Grupą Plastyczną Malachit ze Stargardu Szczecińskiego.
W projekcie wzięły udział dzieci i młodzieŜ szkolna, studenci Akademii Rolniczej oraz
mieszkańcy sołectwa. Program obejmował elementy edukacji ekologicznej oraz integrację
społeczną przez wspólną pracę nad uporządkowaniem trzech terenów sołectwa o pow. 4,7 ha,
na których posadzono ponad 600 dobranych roślin m. in. tarninę i róŜe. Dodatkowo na
zapleczu świetlicy wiejskiej w Morzyczynie przygotowano boiska do koszykówki i piłki
siatkowej. W lipcu w świetlicy wiejskiej zorganizowano warsztaty plastyczne, na których
malowano i tworzono kwiaty róŜnymi technikami. Powstałe prace ozdobiły ściany i sprzęty w
świetlicy.
2. Jesienny Jarmark Wsi Zachodniopomorskiej „Złota Dynia” - (Pomysłodawca i
organizator KGW Morzyczyn, partnerzy– GOK w Kobylance). Głównym celem jarmarku jest
kultywowanie tradycji, kultury i dorobku wsi. Pokazywane są bogactwa wsi – ekologiczna
Ŝywność, przetwory domowej roboty, warzywa i owoce z wiejskich sadów i ogrodów.
Odbywają się równieŜ konkursy (m. in. na największą dynię) i degustacje wiejskich,
domowych potraw i wypieków. Swoje prace prezentują rzemieślnicy i artyści – między
innymi malarze, rzeźbiarze, hafciarki.
• rok 2007 – V edycja. Aukcja prac plastycznych wykonanych podczas realizacji
Warsztatów Plastycznych „Tarnina i róŜe”. W imprezie wzięło udział 47
wystawców, 3 zespoły ludowe, 3 Koła Gospodyń, ilość uczestników – około
3 tys.
• rok 2008 – VI edycja. W imprezie wzięło udział 47 wystawców, w tym
przedstawiciele agroturystyki, Koła Gospodyń. W muszli koncertowej
występowały zespoły ludowe i inne z GOK w Kobylance. Odbyła się aukcja
prac, które powstały podczas tegorocznych Wakacyjnych Warsztatów
Plastycznych.
3. Świetlica Środowiskowa „Stokrotka” w ramach Gminnego Programu
Profilaktycznego: „Razem dla dobra dziecka” zarządzanego przez ZHP Hufiec Stargard.
4. Międzynarodowe Nadmiedwiańskie Spotkania Artystyczne IV edycja – 2007/2008 (Pomysłodawca Szczecińskie Stowarzyszenie Kultury Plastycznej z siedzibą w Morzyczynie).
Celem jest stworzenie „NajdłuŜszej Galerii Rzeźby”, która jest usytuowana na Promenadzie
w Morzyczynie oraz będzie kreowała wizerunek gminy Kobylanka, jako miejsce aktywnego,
ale i kulturotwórczego wypoczynku.
5. Festyn „Noc świętojańska” - (Pomysłodawca i organizator KGW Morzyczyn, partner
GOK w Kobylance). Impreza propagująca folklor i kulturę ludową. W Święto Kupały
odbywają się występy lokalnych kapel ludowych i młodzieŜowych z GOK Kobylanka.
Imprezie towarzyszy takŜe konkurs na najpiękniejszy wianek. Tradycyjnie wszystkie wianki
zostają potem puszczone na fale jeziora a uczestnicy festynu bawią się przy rozpalonym
ognisku nad brzegiem jeziora. Rok 2007 – IV edycja, rok 2008 – V edycja, rok 2009 – VI
edycja. Koncert galowy z okazji 35 lat Zespołów KALINA z Kobylanki i ZORZA z Kunowa,
gościnnie „Jezioraki” z Krzemienia, „Kapela z Łęczycy” i „Kapela z Marianowa”. Na
zakończenie imprezy taniec z ogniem, Teatru Skorpio wzbudził największy zachwyt
publiczności.
6. Regaty Ŝeglarskie “O Błękitną Wstęgę Jeziora Miedwie” - (Organizator
Stowarzyszenie Miedwie w Morzyczynie we współpracy z MłodzieŜowym Domem Kultury
w Stargardzie Szczecińskim). Są to cykliczne regaty Ŝeglarskie odbywające się od lat
sześćdziesiątych ubiegłego stulecia i są zarazem drugą najstarszą imprezą Ŝeglarską na
Pomorzu Zachodnim. Edycja XXXIV – 2007, edycja XXXV – 2008, XXXVI – 2009.
7. Coroczne Warsztaty Wakacyjne - (Pomysłodawca i organizator KGW); Rok 2007 –
„Świetlica cała w kwiatach” we współpracy z Grupą Plastyczną Malachit (w ramach projektu
„Tarnina i róŜe”), rok 2008 – „Malujemy to, co chcemy” we współpracy z Grupą Plastyczną
Malachit.
8. Warsztaty Artystyczne pt. „Dialogi z historią”- warsztaty ceramiczne, grafiki i batiku
dla dzieci i młodzieŜy, we współpracy z MDK Stargard i Muzeum Miejskim w Stargardzie
Szczecińskim.
9. Imprezy i spotkania okolicznościowe - (Pomysłodawca i organizator KGW)
- Dzień Babci i Dziadka - 2007, 2008, 2009
- Dzień Kobiet - 2007, 2008, 2009
- Dzień Dziecka - 2007, 2008
- Spotkania Wigilijne - 2007, 2008, 2009
- Wyjazd na Kaszuby – 2008
- Wycieczka do Kopenhagi – 2008
- Spotkanie z okazji 5-lecia działalności KGW
- Pokazy ekologicznego gotowania,
przechowywania Ŝywności – 2007, 2008
PowyŜsze przedsięwzięcia organizowano we współpracy z Radą Sołecką oraz Gminą
Kobylanką. W projektach dąŜy się do łączenia tradycji z nowoczesnością, wykazując dbałość
o dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze. Kształtujemy ekologiczne postawy mieszkańców
wobec otoczenia, rozwijamy w młodych Pomorzanach wraŜliwość na kulturę i sztukę.
Mieszkańcy otrzymywali informacje o imprezach na zebraniach wiejskich, w kwartalniku
„Wieści Gminne”, oraz na stronie internetowej Gminy, tablicach ogłoszeń, poprzez
zaproszenia wrzucane do skrzynek pocztowych oraz indywidualne kontakty.
Trwałym rezultatem zrealizowanych projektów jest wzrost przede wszystkim integracji
społeczności lokalnej, świadomości ekologicznej i historycznej oraz ukształtowanie nowych
postaw szacunku dla tradycji i kultury oraz budowania toŜsamości regionalnej. Zdobyte nowe
umiejętności pobudzą rozwój osobisty oraz zaktywizują mieszkańców.
Efekty realizacji projektów to:
• Park Pamięci z Lapidarium, Labiryntem Pamięci, „Tarninowym Wąwozem” w
miejscu dzikiego wysypiska śmieci ;
• zagospodarowane zaplecze świetlicy wiejskiej, powstałe obiekty sportoworekreacyjne, nowe nasadzenia krzewów i drzew;
• wzbogacone wyposaŜenie świetlicy w sprzęt AGD,
• „NajdłuŜsza galeria rzeźby”, usytuowana przy Promenadzie w Morzyczynie,
• zwiększenie ilości osób regionu zachodniopomorskiego odwiedzających jezioro
Miedwie i sołectwo,
• sołectwo przyczyniło się do otrzymania dyplomu honorowego Marszałka
Województwa Zachodniopomorskiego w roku 2008 za pełnienie roli kustosza
zabytkowych nekropolii (opieka nad Lapidarium),
• Plan Odnowy Miejscowości Morzyczyn na lata 2008-2015 – do realizacji w 2010,
• Studium Rozwoju Turystyki dla miejscowości Morzyczyn/ Zieleniewo do 2020 roku.
Podjęte działania promują sołectwo. Mieszkańcy są dumni z Parku, festynów, regat,
galerii – identyfikują się ze swoją małą ojczyzną. Aktywnie uczestniczą w Ŝyciu kulturalnym,
społecznym i sportowym Gminy – w druŜynach sportowych, w zespołach śpiewaczych, biorą
udział w szkoleniach i wystawach. Powstają stowarzyszenia (Medue), Koła KGW
w Motańcu, oraz w 2007 roku powstało koło plastyczne w Morzyczynie.
W 2009 roku powstało nowe Stowarzyszenie Medue, które napisało pierwszy program
(Mój Morzyczyn – Ekologiczny Morzyczyn) i uzyskało środki pienięŜne.
Aktywność społeczna przekłada się takŜe na aktywność gospodarczą – powstają nowe
firmy (agroturystyki, bary, usługi, itp.) oraz nowe miejsca pracy.
WyróŜnienia:
Sołectwo Barzkowice, gmina Stargard Szczeciński, powiat stargardzki
– za działania proekologiczne i sportowe
Wieś w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard Szczeciński, nad rzeką Pęzinką.
Pierwsze wzmianki o Barzkowicach pochodzą z roku 1229 i są one opisywane jako własność
joannitów. Wieś zbudowana na planie ulicy o kształcie litery "E". Co roku we wrześniu
odbywają się tutaj Targi Rolne "AGRO-POMERANIA". Wśród zabytków warto wymienić:
XIX-wieczny pałac, rozbudowany w 1911r., eklektyczny z wyposaŜeniem architektonicznym
o motywach klasycystycznych i neorenesansowych. Usytuowany w południowo-wschodnim
naroŜniku dziedzińca folwarcznego, ponadto neogotycki kościół pw. św. Piotra i Pawła,
wzniesiony w XIX w, a takŜe pomniki przyrody: aleja wiązów (przy drodze do Wiechowa),
aleja lipowa (przy drodze do stacji kolejowej).
W Ŝyciu sołectwa biorą udział wszystkie podmioty działające na terenie wsi:
- Rada Sołecka,
- Stowarzyszenie Aktywnych Mieszkańców Barzkowic SAMBa,
- Koło Gospodyń Wiejskich,
- Świetlica Środowiskowa TPD,
- Ognisko Przedszkolne TPD,
- Ochotnicza StraŜ PoŜarna,
- Koło teatralne Na 10-tkę
Z racji istnienia na wsi tylu podmiotów, naturalną formą współpracy są działania
partnerskie. Konsultacje społeczne prowadzone były między innymi przy opracowaniu Planu
Odnowy Miejscowości. Cała społeczność lokalna decydowała o kierunkach rozwoju wsi.
KaŜda większa impreza poprzedzona jest spotkaniami organizacyjnymi, na których wspólnie
podejmowane są decyzje, ustalenia i podział zadań. Standardowo, informacja o imprezach
przekazywana jest w formie ogłoszeń (plakatów) w ogólnie dostępnych miejscach.
Roznoszone są równieŜ indywidualne zaproszenia np. do seniorów, władz i przedstawicieli
gminy. Przy realizacji wielu działań wieś współpracuje i korzysta ze wsparcia m.in.:
- Zachodniopomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego – poprzez wykorzystanie bazy
dydaktyczno – lokalowej i zaplecza technicznego Ośrodka,
- Urzędu Gminy Stargard Szczeciński - czynny udział w Biesiadzie Wiejskiej w
Koszewie - wystawa rękodzielnictwa KGW Barzkowice, wystawienie zespołów biorących
udział w zawodach sportowych, udział w konkursie na najczystsza wieś,
- Stowarzyszenia „ WIR” – Wiejska Inicjatywa Rozwoju w zakresie uczestnictwa w
szkoleniach i warsztatach. Stowarzyszenie SAMBa jest członkiem Stowarzyszenia „WIR”.
- Stargardzkiego Stowarzyszenia „Serce Dzieciom” - współpraca i doradztwo w ramach
Programu Działaj Lokalnie - warsztaty, szkolenia, rozliczanie projektów oraz w ramach
programu „Parasol dla gminnego rozwoju” współrealizowanego przez to stowarzyszenie,
- Kół Gospodyń Wiejskich z terenu Gminy Stargard Szczeciński – zorganizowanie
warsztatów z sianoplotów,
- lokalnych podmiotów gospodarczych, np. właścicieli sklepów, producentów rolnych.
W latach 2007-2009 sołectwo Barzkowice było projektodawcą 3 projektów i wielu
imprez dla mieszkańców wsi. Sołectwo uczestniczyło w przygotowaniu 3 wniosków o
dofinansowanie projektów: ze środków Unii Europejskiej oraz Polsko – Amerykańskiej
Fundacji Wolności. Udział sołectwa polegał na zainicjowaniu, opracowaniu i złoŜeniu
wniosków poprzez Stowarzyszenie Aktywnych Mieszkańców Barzkowic SAMBa oraz
realizacji i rozliczeniu tych projektów. Mieszkańcy sołectwa zaangaŜowani byli w realizację
wszystkich projektów jako pomysłodawcy, realizatorzy i koordynatorzy, animatorzy,
wolontariusze oraz beneficjenci ostateczni.
Działaniem innowacyjnym w Barzkowicach było, poza przeprowadzonymi szkoleniami
komputerowymi, opracowanie projektu centrum kulturalno – sportowego wsi. W nagrodę za
opracowanie tego projektu Stowarzyszenie „WIR” pokryło koszty profesjonalnego
opracowania dokumentacji projektowej tego centrum w wysokości 10 000 zł.
W miejscowości zrealizowano m.in. następujące projekty:
- W starym albumie u mego dziadka. Organizujemy kącik seniora. Realizowany w
ramach Programu Działaj Lokalnie VI, Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności
realizowanego przez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce i Stowarzyszenie „Serce
Dzieciom” w Stargardzie Szczecińskim.
- Zielony Uniwersytet na wsi realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał
Ludzki, Priorytet IX. Rozwój kompetencji w regionach, działanie 9.5 Oddolne inicjatywy
edukacyjne na obszarach wiejskich,
- Jesienne klimaty w słoiku i na stole. W spiŜarni naszej babuni. Realizowany w ramach
Programu Działaj Lokalnie VI, Polsko -Amerykańskiej Fundacji Wolności realizowanego
przez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce i Stowarzyszenie „Serce Dzieciom” w
Stargardzie Szczecińskim.
W wyniku przeprowadzonych działań i realizowanych projektów w Barzkowicach moŜna
zaobserwować liczne pozytywne zmiany, do których naleŜą przede wszystkim:
- wzrost aktywności społecznej,
- wzmocnienie toŜsamości – patriotyzmu lokalnego,
- umocnienie więzi sąsiedzkich,
- wzrost odpowiedzialności za wizerunek sołectwa,
- poprawa jakości Ŝycia na wsi – zapewnienie szerokiej oferty kulturalno-edukacyjnej i
społecznej,
- ograniczenie patologii społecznych.
Działania sołectwa przyczyniły się w znacznym stopniu do aktywizacji społeczności
lokalnej.
Aktywizacja społeczna jest wynikiem przemyślanej działalności miejscowej grupy
liderów. Wybór Rady Sołeckiej, w której znaleźli się ludzie ambitni, dający przykład
wielkiego zaangaŜowania społecznego, wspierający sołtysa w jego poczynaniach i potrafiący
zjednać do działania na rzecz wsi wszystkie istniejące organizacje. Bardzo waŜnym krokiem
dla zaktywizowania ludności było powołanie Stowarzyszenia Aktywnych Mieszkańców
Barzkowic SAMBa, w którym znalazły się osoby m.in. dysponujące wiedzą fachową
dotyczącą pozyskiwania środków unijnych, konstruowania wniosków, a takŜe osoby, którym
dobro miejscowości leŜy na sercu i pragną w tym kierunku uczynić jak najwięcej.
Wykorzystując potencjał intelektualny wsi przystąpiono do opracowania Planu Odnowy
Miejscowości Barzkowice. Opracowany dokument jest skoncentrowany na wytyczeniu
kierunków rozwoju w latach 2008–2015. Główne załoŜenia Planu obejmują poprawę
infrastruktury technicznej i kulturalnej. Takie działania są w miejscowości popegeerowskiej
niezwykle potrzebne (estetyzacja placów i nieuŜytków, plac zabaw dla najmłodszych, boisko
dla młodzieŜy, świetlica wiejska, renowacja zabytkowego parku).
Wieś nie odbiega od standardów wsi polskiej, jest konserwatywna. Dlatego bardzo
istotne jest, by przekonać jak najwięcej członków miejscowej społeczności do działania,
zjednać sobie ich przychylność i akceptację. ZauwaŜalny jest duŜy postęp w sferze integracji i
aktywizacji lokalnej społeczności. Wzrosła najprostsza aktywność – udział w zebraniach
wiejskich, znacznie zwiększyła się frekwencja, ludzie stali się świadomi, Ŝe wiele zaleŜy od
nich. Mogą zgłosić własne uwagi i propozycje i mogą włączyć się w realizację pomysłów.
Znacznie poszerzył się krąg ludzi zaangaŜowanych. Sołectwo stara się pielęgnować
miejscowe tradycje, a jest to tym bardziej waŜne, gdyŜ przestała istnieć szkoła, która pełniła
rolę kulturotwórczą we wsi. Po jej likwidacji sołectwo kontynuuje imprezy dla najmłodszych:
zabawy choinkowe, Dzień Dziecka – traktowane jako imprezy środowiskowe z konkursami,
poczęstunkiem i paczkami dla dzieci, w których aktywnie uczestniczą rodzice.
WaŜnym efektem działań jest włączenie do pracy wszystkich grup społeczności –
łączenie pokoleń, a szczególnie:
- Sprzątanie wsi – dzieci z rodzicami i dziadkami, zakończone wspólnym ogniskiem.
- Coroczny mecz Oldboje kontra MłodzieŜ – w formie pikniku rodzinnego, gdzie mamy
i Ŝony przygotowują poczęstunek dla sportowców i widzów.
- Spotkanie opłatkowe, na które zapraszani są najstarsi mieszkańcy wsi i osoby samotne.
Szeroki odzew społeczności lokalnej w przygotowaniu wystawy „W starym albumie u
mego dziadka” przeszedł nasze najśmielsze oczekiwania. Ilość dostarczonych zdjęć i sama
frekwencja podczas wystawy zaskoczyła realizatorów. Nasza niewielka sala była pełna
oglądających i komentujących wystawę osób. W dniu otwarcia obejrzało ją ponad 100
mieszkańców Barzkowic i zaproszonych gości.
Podobnie projekt „Zielony Uniwersytet na wsi” – przewidywany jako przedsięwzięcie
skierowane do
dorosłych mieszkańców gminy Stargard,
cieszył się tak wielkim
zainteresowaniem, Ŝe jedynie 5 osób pochodziło z innych wsi. Wielu mieszkańców naszej
miejscowości zrozumiało, iŜ kształcenie ustawiczne i zdobywanie nowych umiejętności jest
obecnie niezbędnym warunkiem sprostania wymogom współczesności i odnalezienia się na
rynku pracy.
Podjęte przez sołectwo działania oraz ich efekty stały się tematem sąsiedzkich rozmów,
przez co wzrasta ich popularyzacja i zainteresowanie tym, co będzie dalej.
W 2008 roku Stowarzyszenie SAMBa, przy szerokim udziale społeczności wiejskiej,
opracowało Plan Odnowy Miejscowości (POM) na lata 2008-2015, gdzie zaplanowano
przedsięwzięcia inwestycyjne i społeczne. Środki na realizację inwestycji będą pochodziły z
budŜetu gminy Stargard Szczeciński oraz środków przewidzianych dla działań „Odnowa wsi”
i „Leader” z funduszy Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. POM
został zaakceptowany przez wiejskie zebranie i przyjęty przez Radę Gminy Stargard
Szczeciński. Wytyczone cele i kierunki rozwoju stanowią dla naszej miejscowości gwarancję
dalszej aktywnej pracy na rzecz miejscowości.
W ramach uczestniczenia Stowarzyszenia „SAMBa” w projekcie „Parasol dla Gminnego
Rozwoju”, którego realizatorem jest Stowarzyszenie Powiatowe „Działaj Lokalnie” w
opracowaniu jest strona internetowa, na której umieszczone zostaną wszystkie informacje o
Ŝyciu miejscowości.
Sołectwo GiŜyn, gmina Nowogródek Pomorski, powiat myśliborski
– za inicjatywy kulturalne i prospołeczne
Sołectwo GiŜyn zajmuje obszar 14,12 km2. LeŜy w północnej części gminy Nowogródek
Pomorski w powiecie myśliborskim nad Jeziorem Sulimierskim. W bliskiej okolicy znajdują
się lasy mieszane oraz park dworski (obecnie w prywatnych rękach), w których znaleźć
moŜna kilka zabytkowych drzew, m.in. 2 platany, limbę, lipy, kasztanowce.
Park został załoŜony przez rodzinę von Borcke w podobny sposób jak park w
Przelewicach. Ślady obecności niemieckiego rodu są zachowane do dziś. Istnieje kościół
neogotycki, cmentarz, mauzoleum rodu von Borcke. Niestety nie zachował się pałac, który
widnieje na przedwojennych zdjęciach. Z rodu von Borcke pochodził Heros, który wziął
udział w wojnie secesyjnej w Stanach Zjednoczonych. 3 września 2008 r. odsłonięto tablicę
pamiątkową ku jego czci. W uroczystości uczestniczył potomek amerykańskiego bohatera,
Heros IV oraz inni zaproszeni goście. W przygotowaniu imprezy wzięli udział mieszkańcy
wsi skupieni w kilku, kołach, które dokładniej zostaną przedstawione w dalszej części.
Ludność wsi liczy ok. 420 osób. Mieszkańcy zajmują się róŜnorodną działalnością,
rolnictwem, pracą w pobliskich miejscowościach, usługami. Istnieje 9 inicjatyw prywatnych,
w tym wielkoobszarowe gospodarstwo rolne, stadnina koni, pensjonat, przedsiębiorstwo
wielobranŜowe z lotniskiem.
Mieszkańcy, to ludzie z inicjatywą. Organizują się w kilku kołach, skupiając prawie 40%
ogólnej liczby mieszkańców:
- Ochotnicza StraŜ PoŜarna – 25 osób + młodzieŜ (łącznie ok. 50 osób),
- Ludowy Zespół „GiŜynianki” – 28 osób,
- zespół sportowy „Polonia” GiŜyn (juniorzy i seniorzy) – ok. 50 osób,
- koło kobiet wiejskich przy Stowarzyszeniu Kobiet Wiejskich w Barlinku (istniejące od
1972 r., reaktywowane w ostatnim okresie) – ok. 20 osób,
- Rada Sołecka wsi GiŜyn pod przewodnictwem sołtysa, Janiny Glibowskiej – 5 osób,
- „Mali GiŜyniacy” – 12 dzieci.
Obecnie sala wiejska jest jedynym ośrodkiem szerzenia kultury we wsi. Jest ona
przeznaczona do uŜytku całej społeczności od 2007 roku. Zarządza nią sołtys wsi, pani J.
Glibowska.
Zadania społeczne i kulturalne świetlicy zarządzanej przez Radę Sołecką:
- Dzień Dziecka – cykliczna impreza organizowana przez Radę Sołecką, koło kobiet i
zespół „GiŜynianki” (zabawy, gry dla dzieci, konkursy z nagrodami, pozyskanymi od
sponsorów, dyskoteka, poczęstunek, ognisko),
- PoŜegnanie Lata ( aktywny wypoczynek na powietrzu, konkursy, zabawa taneczna),
- Floriańskie Obertasy – regionalna impreza polegająca na spotkaniu zespołów OSP,
- zabawy sylwestrowe – dochody z nich są przeznaczane na salę, na straŜ,
- odsłonięcie obelisku upamiętniającego zmarłych przedwojennych mieszkańców GiŜyna,
- odsłonięcie tablicy pamiątkowej ku czci bohatera wojny secesyjnej w Stanach
Zjednoczonych,
- wycieczki nad morze – 2 razy w okresie wakacyjnym,
- opłatek dla osób samotnych.
W pracach nad organizacją imprez zaangaŜowano wszystkie wymienione wcześniej
grupy działania. Ponadto podejmowano działania na rzecz aktywizacji osób bezrobotnych,
włączając je w działań, m.in. podczas:
- zakładania chodnika we wsi,
- budowy stadionu – zaczynając od nawiezienia ziemi, wysiewania traw, poprzez
koszenie – boisko pełnowymiarowe zaopatrzone w szatnię dla zawodników i ławeczki dla
kibiców,
- oczyszczania basenu przeciwpoŜarowego,
- montaŜu koszy na śmieci na cmentarzu i w waŜniejszych punktach wsi oraz kontenerów
do segregowania odpadków,
- odnowienia ogródka jordanowskiego.
Spośród innych działań Rady Sołeckiej, warto przytoczyć:
- systematyczną pracę nad wizerunkiem wsi, motywowanie gospodarzy do dbania o
własne posesje i na terenie wokół posesji,
- porządkowanie wsi przed większymi wydarzeniami – wspólne działanie kilku
organizacji działających na terenie sołectwa,
- ścisła współpraca z Radą Gminy Nowogródek Pomorski oraz radną powiatu K.
Balcerzak.
Świetlica wiejska, jako ośrodek szerzenia sportu
Radny gminy z GiŜyna, H. Mierzwa reaktywował istniejący od 1954 r. klub sportowy
„Polonia” GiŜyn. Grupa związana z zespołem sportowym miała i ma na celu:
- krzewienie sportu wśród młodszych i starszych mieszkańców sołectwa,
- zapobieganie przejawom patologii społecznej,
- motywowanie osób pozostających bez pracy do wzięcia udziału w róŜnych
przedsięwzięciach sportowych,
- pomoc przy odnowie stadionu sportowego oraz placu zabaw dla dzieci,
- wykonania prac porządkowych na terenie boiska, wokół niego oraz we wsi,
- udzielenie pomocy osobom niepełnosprawnym w czasie imprez i uroczystości,
- reprezentowanie społeczności lokalnej na zawodach sportowych, głównie w piłce
noŜnej – liga ekstraklasy.
Świetlica wiejska jako ośrodek edukacji
Zespół Ludowy „GiŜynianki” prowadzi akcję edukacyjną skierowaną głównie na:
- zapoznanie młodego pokolenia z pieśnią i tańcem ludności dawnych kresów
wschodnich,
- kultywowanie tradycji domowych (np. pieczenie chleba, doŜynki),
- upowszechnianie piosenki ludowej w regionie, państwie i poza granicami,
- zebrania sołeckie w sprawie segregowania odpadów, wywoŜenia nieczystości stałych
oraz płynnych,
- pogadanki w ramach projektu „Lider”, zaproszenie osób bezrobotnych,
niepełnoprawnych oraz zagroŜonych patologiami społecznymi (nt. form aktywności
pozarolniczej na wsi),
- integrowanie młodszych i starszych mieszkańców sołectwa,
- sprzątanie świata,
- kształcenie postaw młodych ludzi: poszanowanie dla odmienności, niepełnosprawności,
odpowiedzialność za słowa i czyny,
- motywowanie młodszych do podejmowania działań o charakterze kulturalnym i
społecznym.
Ludowy Zespół Sportowy „Polonia” GiŜyn prowadzi akcję edukacyjną polegającą
na:
- angaŜowaniu młodego pokolenia w działalność sportową,
- krzewieniu zasad fair-play w sporcie i Ŝyciu codziennym,
- przygotowaniu zawodników-amatorów do pracy w klubie sportowym
Szkoła jako, główna jednostka edukacyjna w gminie
Dzieci i młodzieŜ szkolna uczęszczają do szkoły podstawowej w Nowogródku
Pomorskim i gimnazjum w Karsku. Do szkół ponadgimnazjalnych dojeŜdŜają do pobliskich
miast. Dzieci i młodzieŜ czynnie uczestniczy w działalności sportowej, kulturalnej i
społecznej sołectwa:
- Dzień Nauczyciela,
- jasełka szkolne,
- Święto Niepodległości,
- festyn „Mama, Tata i Ja”,
- Dzień Białych śagli,
- Przegląd Twórczości Ekologicznej,
- Ogólnopolski Konkurs Recytatorski,
- Światowy Dzień Teatru,
- prezentacje państw z okazji Dnia Patrona, BoŜego Narodzenia, Wielkanocy,
- sprzątanie świata.
Rada Sołecka ma wkład w finansowanie imprez i uroczystości szkolnych.
Społeczność sołectwa, jako ludzie z inicjatywą gospodarczą.
Dzięki przedsiębiorczości mieszkańców sołectwa podjęto szereg inicjatyw oraz
inwestycji:
- pozyskanie samochodu ratownictwa drogowego,
- pozyskanie ciągnika ogrodowego do koszenia trawy,
- montaŜ anteny do odbioru bezprzewodowego Internetu,
- uruchomienie odnowionej sali wiejskiej na 120 osób, z zapleczem kuchennym,
wyposaŜeniem i sprzętem muzycznym; sala jest przystosowana dla osób niepełnoprawnych,
- załoŜenie i koszenie trawników,
- pozyskiwanie sezonowych miejsc pracy dla niewykwalifikowanych osób bezrobotnych
w miejscowych zakładach, m.in. ogólnobudowlanych, plantacji szparagów,
- pozyskiwanie pracowników interwencyjnych do robót porządkowych,
- ustawienie koszy na śmieci na cmentarzu i w waŜniejszych punktach miejscowości,
- porządkowanie terenu sołectwa,
- załoŜenie przez gospodarzy pasów zieleni przed posesjami we własnym zakresie,
- odnowa stadionu wiejskiego,
- odnowienie ogródka jordanowskiego dla dzieci.
Imprezy inicjowane przez Radę Sołecką lub realizowane przy współpracy z innymi
instytucjami i organizacjami zostały przedstawione wcześniej – w części „Aktywność
społeczna, kulturalna, edukacyjna i gospodarcza sołectwa”. Pieniądze oraz materiały
potrzebne do realizacji zadań zdobywano dotychczas podczas organizacji zabaw tanecznych,
pozyskiwano od sponsorów. Wykorzystywano je następnie w dalszej pracy.
Współpraca ludności z instytucjami, w tym pozarządowymi
- Towarzystwo Przyjaciół Karska i Okolic,
- koło pomocy salezjańskiej,
- Zespół Placówek Oświatowych w Karsku,
- Stowarzyszenie Kobiet Wiejskich w Barlinku,
- Urząd Gminy w Nowogródku Pomorskim,
- Stowarzyszenie „Z biegiem Myśli”,
- Powiatowa Komenda Policji w Myśliborzu,
- koła myśliwskie,
- leśnictwa, nadleśnictwo,
- Radio „Zachód”
Współpraca z w/wym. instytucjami zaowocowała udziałem w wielu imprezach:
- powiatowy i wojewódzki przegląd zespołów ludowych,
- Ogólnopolski Przegląd Zespołów OSP w Ciechocinku,
- Targi Inicjatyw Lokalnych i Awangardowych „Tilia” w Barlinku,
- wyjazd na Kujawy w ramach współpracy pomiędzy LGD („Leader +”),
- udział „Małych GiŜyniaków” w przeglądzie w Dębnie,
- I Gminny Pokaz Lotniczy Paralotniarzy o Puchar Wójta,
- Euroregionalne Targi Agroturystyki i Kultury (2007),
- Święto Pieczonego Ziemniaka w Mostkowie – podsumowanie działalności kulturalnej,
społecznej i sportowej w regionie.
Sołectwo jest teŜ współorganizatorem imprez:
- VII i VIII Festiwal Muzyczny „Scena dla KaŜdego” – ze szkołą,
- Dzień Jana Bosko – ze Stow. Salezjańskim,
- Dzień Kobiet – z kołami kobiet z sąsiednich wsi.
Sołectwo było pomysłodawcą jednego projektu – „Z chlebem i pieśnią w świat”.
Zgłoszenie do konkursu dotyczyło dofinansowania montaŜu pieca do pieczenia chleba na
platformie – nie otrzymano dofinansowania; ponadto 2 osoby były zaangaŜowane w
przedsięwzięcia realizowane przez LGD „Lider Pojezierza” i „Leader+” zatytułowane
„WODA – DRZEWO – LAS”.
Sołectwo Rzepnowo, gmina Pyrzyce, powiat pyrzycki
– za kultywowanie tradycji
Wieś sołecka, w powiecie pyrzyckim, w gminie Pyrzyce. PołoŜona jest w południowej
części Równiny Pyrzycko-Stargardzkiej. Obejmuje obszar 392,49 ha. Rzepnowo liczy 138
mieszkańców.
Wieś naleŜy do grupy aktywnych poprzez aktywność swoich mieszkańców.
Podejmowane są liczne inicjatywy. Wieś uczestniczyła i nadal uczestniczy w kilku
projektach. Wieś posiada swoją świetlicę, która jest miejscem spotkań mieszkańców i
organizowania wszelkiego rodzaju imprez. MęŜczyźni powołali swoją druŜynę piłkarską,
urządzili boisko do gry, kobiety działają aktywnie w Regionalnym Śpiewaczym Zespole
Jaworek, we wsi jest druŜyna harcerska Jaworek, dla dzieci jest dobrze wyposaŜona świetlica
i plac zabaw. Projekty, w których zaangaŜowani są mieszkańcy to: 2008 r., PoŜyteczne
wakacje pt. „Rzepnowo skąpane w zieleni”, projekt dofinansowany z Fundacji Wspomagania
Wsi, w którym dzieci i młodzieŜ posadziła zakupione drzewa i pielęgnowała je przez całe
wakacje. Ponadto wieś uczestniczyła w projektach „Pyrzycka Akademia Zmiany”, „Rady na
odpady”, „Parasol dla Gminnego Rozwoju”, „Akademia Sołtysa”. W 2007 r., z inicjatywy
Rady Sołeckiej powstał Skansen, czyli mini muzeum, w którym zbierane są pamiątki i
eksponaty historyczne. W konkursie gminnym „Aktywna Wieś” w 2008 r., sołectwo zajęło II
miejsce a za pozyskane w ten sposób fundusze wyremontowano świetlicę, a w niej tradycyjny
kominek oraz od wielu lat nieczynną studnię, w której dzisiaj jest źródlana woda. W sierpniu
br. przy świetlicy wiejskiej oddany został do uŜytku mały wiejski amfiteatr, a od 2008 roku
funkcjonuje boisko do piłki noŜnej. Mieszkańcy chcą w ten sposób pozyskać nowych
sponsorów i rozwijać swoje zainteresowania. Rada Sołecka podejmuje inicjatywy i w ich
realizację angaŜuje mieszkańców. Organizuje spotkania integracyjne, prowadzone są
szkolenia i warsztaty dla upowszechnienia osiągnięć społeczności wiejskiej. Natomiast
mieszkańcy sołectwa wykonują wiele prac remontowych z własnej inicjatywy i najczęściej z
własnych środków.
Imprezy i spotkania kulturalne, organizowane regularnie, co roku to m.in.: uroczystości
rocznicowe powstania zespołu Jaworek, Dzień Babci, ferie zimowe (luty) dla dzieci na
świetlicy z zorganizowanymi zajęciami (plastyka, muzyka), spotkanie kobiet z terenu gminy
Pyrzyce „Babskie gadanie”, wiosenne porządki zakończone biesiadą, Odpust i festyn, udział
w Pyrzyckich Spotkaniach z Folklorem, Dzień Matki - wspólne zabawy i śpiewanie, Dzień
Dziecka, początek wakacji. W okresie letnim to wyjazdy nad morze, wycieczki
krajoznawczo-turystyczne oraz rowerowe, festyny, turnieje i zawody sportowe, a we wrześniu
Święto Pieczonego Ziemniaka, Jesienne porządkowanie, w październiku porządkowanie
grobów a listopadzie Hallowen i ogólnopolska akcja „Szlachetna Paczka”. W grudniu
tradycyjne Mikołajki, Szlachetna Paczka, Wieczór kolęd, Spotkanie Wigilijne i Noworoczne.
We wrześniu 2008 r. sołectwo było miejscem Europejskich Dni Dziedzictwa
Kulturowego – tradycje Gostynińskie we wsi Rzepnowo.
Wieś jest takŜe organizatorem lub współorganizatorem gminnych przedsięwzięć
aktywizujących obszary wiejskie takich jak: Babskie Gadania, Europejska sieć jezior
nizinnych, Projekt Inicjatywy MłodzieŜowe – Koniec waśni czas na tradycję i kulturę w
regionie, Gminna Integracyjna DruŜyna Harcerska, Aktywna Kobieta. Rzepnowo podejmuje
delegacje zagranicznych wsi, ostatnio przybyłych w ramach wizyty studyjnej mieszkańców
Korbach z Niemiec. Rada Sołecka równieŜ uczestniczyła w wyjazdach studyjnych, m.in. do
Brzeska, Złocieńca, do Korbach w Niemczech, do Finlandii, Barzkowic i Krzywina.
Wśród wyróŜnień i podziękowań warto wymienić: Pyrzyczankę – nagrodę Burmistrza
Pyrzyc za aktywność i zaangaŜowanie Jaworka, II miejsce na Festiwalu Pierogów i Chleba
(maj 2009), wyróŜnienie na Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Folklorystycznych w
Lipianach w 2008 r., II miejsce w Konkursie Gminnym „Aktywna Wieś” w 2008 r., Aktywna
Kobieta.