Piękna wieś województwa śląskiego - Radość

Piękna wieś województwa śląskiego - Radość

3
S¹ dni, które pamiêtaæ nale¿y, te, które w sercu bêd¹ zapisane.
Wraz z nimi ¿yczenia - s³owa ciep³e, piêkne, kochane.
W lipcu 90, 91, 92... urodziny obchodz¹
zacni jubilaci
Olga Czaja, Ignacy Kucza, Józef Wodecki z Turzy Œl., Regina Ludziejewska,
Anna Drobnik z Czy¿owic, Augusta Wardenga z Uchylska.
Najserdeczniejsze ¿yczenia przesy³aj¹
wójt gminy Gorzyce
Piotr Oœliz³o
przewodniczący
Rady Gminy Gorzyce
Czesław Zychma
Nasi jubilaci
Pani Luiza Strenczek urodzi³a siê 17 czerwca 1920 r w Wodzis³awiu Œl¹skim. Obecnie jest
ju¿ wdow¹. Ca³e ¿ycie mieszka³a i pracowa³a
w Wodzis³awiu. Zamieszkiwa³a w samym centrum miasta w kamienicy na Rynku. Przed wojn¹
pracowa³a na terenie ówczesnego sanatorium
gruŸliczego na Wilchwach (obecnie Wojewódzki
Szpital Chorób P³uc), a nastêpnie w przychodni lekarskiej w Wodzis³awiu przy ul. Wolnoœci. Mia³a
czworo synów, lecz dzisiaj ¿yje ju¿ tylko dwóch.
Najbli¿si nadal j¹ odwiedzaj¹ a i ona nadal mocno interesuje siê tym, co dzieje siê w jej rodzinnym mieœcie. Otoczona troskliw¹ opiek¹ zamieszkuje od kilku lat w Domu Pomocy Spo³ecznej w Gorzycach.
Z okazji jubileuszu urodzin gratulacje i ¿yczenia prze¿ycia dalszych wspólnych lat w mi³oœci
i zdrowiu z³o¿y³ wójt gminy Piotr Oœliz³o wraz z przewodnicz¹cym rady gminy Czes³awem
Zychm¹ oraz kierownikiem USC Jadwig¹ Siedlaczek.
B. Kwiatoñ
Urząd Gminy
w Gorzycach informuje
Budowa kanalizacji sanitarnej w gminie Gorzyce
W dniu 07.07.2010 r. o godzinie 10:00 w siedzibie PWiK Sp. z o.o. odby³o siê podpisanie umowy na budowê kanalizacji sanitarnej w gminie Gorzyce, miejscowoœæ Czy¿owice.
Zadanie pod nazw¹ „Budowa kanalizacji sanitarnej w gminie Gorzyce, miejscowoœæ
Czy¿owice” realizowaæ bêdzie konsorcjum firm: „BUDEXIM” SP. Z O.O. ul. Brzeziñska
8a Rybnik, PRZEDSIÊBIORSTWO WIELOBRAN¯OWE „GAMAR” SP. Z O.O. ul. Rybnicka 1b Jastrzêbie Zdrój, PRZEDSIÊBIORSTWO REMONTOWO-BUDOWLANE „ERBUD” SP. Z O.O. Rybnik ul. Podmiejska 1b 44-207.
Wartoœæ kontraktu opiewa na kwotê 5 777 862 z³ brutto. Kontrakt przewiduje budowê kanalizacji sanitarnej o d³ugoœci 10,4 km w ca³oœci lub czêœci ulic: Dworcowej, Stra¿ackiej, Wiejskiej, Rogowskiej, Be³sznickiej, Gorzyckiej, Wiejskiej, Wodzis³awskiej, Polnej, Œrodkowej.
Termin wykonania zamówienia to 19 miesiêcy od daty podpisania umowy z Wykonawc¹.
Jest to jeden z 10 kontraktów na roboty budowlane, które zostan¹ zrealizowane w ramach
projektu „Ochrona wód dorzecza Górnej Odry w zlewni oczyszczalni œcieków Karkoszka II
w Wodzis³awiu Œl.” Wiêcej na stronie: http://www.pwik-wodzislaw.pl/jrp/
Nasi najlepsi
W trakcie roku szkolnego uczniowie naszych szkół i przedszkoli uczestniczyli w wielu
konkursach przedmiotowych i zawodach sportowych.
16 czerwca br. w WDK Czyżowice odbyła się uroczysta gala "Najlepsi z najlepszych", która
jest dorocznym świętem uczniów i nauczycieli przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów.
Obecni na gali Wójt Gminy Gorzyce Piotr Oślizło oraz Przewodniczący Rady Gminy
Czesław Zychma nie ukrywali radości z faktu, iż w gronie najlepszych znalazło się tak wielu uczniów.
Uczniowie odbierali dyplomy gratulacyjne w różnorakich dziedzinach - za konkursy matematyczne, recytatorskie, ekologiczne, jak i te nie związane z tematyką przedmiotową.
Każdy nagrodzony za swoje wyniki otrzymywał też gromkie brawa od swoich kolegów i koleżanek. Część uczniów pochwaliła się również swoimi talentami na scenie podczas przerywników artystycznych. Tegoroczną galę organizowała szkoła podstawowa oraz gimnazjum z Rogowa. Nazwiska wszystkich wyróżnionych uczniów znajdą państwo na stronie
www.wdk-gorzyce.pl/unas
W. Langrzyk
Konkursu na najpiękniejszy ogród gminy Gorzyce 2010 r.
Wójt Gminy Gorzyce ogłasza konkurs na najpiękniejszy ogród gminy Gorzyce 2010 roku.
W konkursie mogą brać udział właściciele ogrodów w obrębie zabudowy jednorodzinnej
i zagrodowej, zlokalizowanych na terenie gminy Gorzyce. Za trzy pierwsze miejsca przewiduje się nagrody pieniężne (od 500 zł do 1500 zł). Termin składania zgłoszeń mija 25 sierpnia br. Pełny regulamin konkursu znajdą państwo na stronie internetowej www.gorzyce.pl.
Kubeł zimnej wody
Czym jest piękno? Piękna płeć, piękni młodzi i bogaci; piękny widok, krajobraz, samochód… Kilkanaście lat temu przystępowałem do próbnej matury z języka polskiego. Nie kochałem
matematyki, fizyki, chemii. Ale język polski? Zaliczyłem od deski do deski wszystkie lektury, a nie ich streszczenia. Dużo czytałem, miałem wspaniałych polonistów: Ewę Gola i dziś już dr Marię Kopsztejn. Połykałem książki, prasę. Temat egzaminu idealny – „Mądrość i piękno literatury staropolskiej”. Można wykazać się
wiedzą i zarazem puścić wodze fantazji. Rozpisałem się o pięknej formie, składni, stylu…
Dostateczny (chyba z plusem). Mały, ale może potrzebny szok. Takie wiadro zimnej
wody na łeb licealisty. „Powinieneś pisać o pięknie ludzkich postaw, a nie formy”. Te
krótkie, lakoniczne – i jakże piękne (mądre) - słowa polonistki zapadły w mojej pamięci
chyba na zawsze. Tak, są zdarzenia, jakieś zdawałoby się drobne epizody, które stają się
mottem życiowym, takim lajt motiw (motywem przewodnim) – jak mawiał z niemiecka
mój promotor, prof. J. Filipek.
Odpowiadając na kierowane ostatnio do redakcji listy dwóch Czytelników - Współpracowników, z dwóch różnych stron naszej gminy (i formułowane w nich pod adresem
„U nas” oraz od lat społecznie pracujących redaktorów zarzuty m.in. o bycie tubą władzy,
brak linii programowej) powiem, że te słowa wyznaczają też poniekąd linię programową
naszej gazety: Pisać o pięknie ludzkich postaw. Pisać o pozytywach, promować dobro.
Piękne bo proste, czyli polska gościnność czy Bizancjum
Piękno treści, zachowań, mniej formy, poprawności, newsa. Forma w polskiej rzeczywistości przerasta często treść. Miałem przyjemność gościć kiedyś w Czechach z redakcyjną koleżanką, Bianką. Zebranie, czy zjazd dużego stowarzyszenia. Wśród gości ambasador. Otrzymuje, jak każdy inny gość – rohlik i parek; siada „w tłumie”… Bez vipowskich stołów, nakryć, ceremonialnych („biskupich”) powitań i podziękowań znanych mi
z polskiej rzeczywistości. Jak prosto, jak swojsko, jak fajnie. Jaka piękna postawa organizatorów i osoby było nie było „ze świecznika”.
Czarownice z Jesenika
Piękny widok. Spędziłem niedawno krótki urlop w okolicach Nysy, Głuchołaz, Jesenika i Jawornika. Widoki zapierają dech w piersiach. Jaskinie, górskie strumyki, wodospady, las… Zamki na szczytach skał, piękne kościoły i pałace, sztolnie złota, zabytki
ludowej architektury. Symbioza dzieła Stwórcy z dziełem ludzkich rąk. Jakieś 300 czy
400 lat wcześniej człowiek rozpalił tu dziesiątki stosów. Płonęły na nich rzekome czarownice, któryś z „inkwizytorów” wymyślił podobno nawet specjalny piec… Można tylko wyobrazić sobie co działo się z majątkiem osób posądzonych o czary, wywodzących
się praktycznie z wszystkich warstw społecznych (były wśród nich i żony rajców miejskich)… Pycha, chciwość żądza pieniądza. Pewno i złota wydobywanego w okolicach
Zlatych Hor. Już wyobrażam sobie do czego pchała, do jakich podłych zachowań: sąsiedzkie oskarżenia, potworne tortury, palenie na stosie, mordy, okaleczenia, lochy… Straszne rozprawy w chłodzie gotyckich świątyń, żar stosów w cieniu gór. Piękna, górska sceneria była teatrem takich to wydarzeń.
Piękna wieś = piękne postawy
Czy Olza, Bluszczów są pięknymi wsiami? Wyremontowane i schludne domostwa, odmalowane płoty, skoszone trawniki… Ja nie będę mierzył ich piękna ustawieniem noża
w kosiarce, jakością farby czy gatunkiem tynku, ale właśnie pięknem ludzkich postaw.
To ono będzie probierzem. Ważni są ludzie, społecznicy. W Olzie: strażacy, członkowie
chóru, „Olzanki”, śp. M. Katryniok czy Kopystyńscy… Od lat dla ludzi, nie oczekując
na słowo dziękuję, nie oczekując na zwrot kosztów podróży, dietę, nagrodę. W Bluszczowie: strażacy, gospodynie; dawniej kronikarz – poeta M. Rybka i „matka wsi” E. Iksal; dziś, znajdujący dla mnie zawsze czas: niezwykle serdeczna B. Dziaćko; uczynny
D. Klimanek czy H. Łyp, która „załatwi” dla „U nas” swoim sposobem każdą kronikę,
czy starą fotografię. Bezinteresownie. Patrząc tymi kategoriami, patrząc przez pryzmat
piękna ludzkich postaw, zarówno Olza jak i Bluszczów zasługują na miano „pięknej wsi
województwa śląskiego”.
Zachęcam do wskazywania kandydatów do tytułu „Człowieka o złotym sercu”. Piękne miejsca, piękni swymi postawami ludzie są wśród nas, obok nas. Nie narzekajmy, tylko starajmy się te miejsca i te postawy widzieć.
DJ
KUPON ZGŁOSZENIOWY
"ZŁOTE SERCA 2009
Imię i nazwisko nominowanego .....................................................................................
Adres, telefon osoby nominowanej ..................................................................................
...........................................................................................................................................
..........................................................................................
Adres, telefon instytucji/osoby fizycznej nominującej do tytułu
........................................................................................................
........................................................................................................
W. Langrzyk
NR 07/210/10
4
CIP
Centrum Informacji i Promocji
Wiejski Dom Kultury w Gorzycach
telefon 4514481
Siedziba: Wiejski Dom Kultury
44-350 Gorzyce, ul. Kopernika 8
Godziny otwarcia:
od 28.06.2010 r. - 31.08.2010 r.:
PONIEDZIAŁEK - WTOREK 12.00 - 20.00
ŚRODA - PIĄTEK 8.00 - 16.00
Szkolenie w zakresie zwalczania po¿arów
i ewakuacji pracowników
Centrum Informacji i Promocji przyjmuje zg³oszenia na szkolenie w zakresie zwalczania po¿arów i ewakuacji pracowników.
Zgodnie z art. 2091 znowelizowanej Ustawy Kodeks Pracy (Dz. U. Nr 223, poz. 1460
z 2008 r.) pracodawca jest zobowi¹zany do wyznaczenia oraz przeszkolenia pracowników odpowiedzialnych za wykonywanie dzia³añ w zakresie zwalczania po¿arów
i ewakuacji pracowników zgodnie z przepisami o ochronie przeciwpo¿arowej.
Szkolenie skierowane jest do: • pracodawców oraz osób kieruj¹cych pracownikami
• pracowników wyznaczonych do zwalczania po¿arów i ewakuacji pracowników.
Celem szkolenia jest przygotowanie uczestników do zwalczania po¿arów i przeprowadzania dzia³añ ewakuacyjnych na wypadek powstania po¿aru.
Samokształcenie kierowane
Samokszta³cenie kierowane jest efektywn¹ form¹ szkolenia, która polega na samodzielnym przyswajaniu przez uczestnika wiedzy i jej utrwalaniu. Metoda ta obecnie
cieszy siê coraz wiêkszym zainteresowaniem wœród pracodawców korzystaj¹cych
z nowoczesnych instrumentów rozwoju cywilizacji.
Wprowadzenie samokszta³cenia kierowanego jako rozwi¹zania systemowego
w firmie daje korzyœci w postaci:
• przeprowadzania szkolenia w dogodnych dla pracowników i firmy porach nie
powoduj¹cych dezorganizacji czasu pracy i obowi¹zków s³u¿bowych;
• unikniêcia kosztów wynikaj¹cych z organizacji szkolenia stacjonarnego;
• zapanowania nad czasookresem koniecznoœci przeprowadzenia szkolenia okresowego niezale¿nie od iloœci zatrudnionych pracowników;
• przeprowadzania konsultacji ze wskazanym przez organizatora szkolenia specjalist¹
z zakresu BHP merytorycznie i praktycznie przygotowanym w tym zakresie.
Szkolenie przeprowadzane jest w nastêpuj¹cy sposób:
us³ugobiorca otrzymuje p³ytê CD na której zamieszczone s¹:
• materia³y szkoleniowe • ankieta uczestnika szkolenia • test egzaminacyjny
(do wype³nienia i odes³ania przez uczestnika szkolenia)
W oparciu o otrzymane dokumenty (ankietê i test) uczestnik otrzyma zaœwiadczenie
o ukoñczeniu szkolenia, które zostanie przes³ane na wskazany adres.
* Warunkiem zdania egzaminu jest uzyskanie odpowiedniej liczby punktów.
Szkolenie koordynuje in¿. Piotr Antos – g³ówny specjalista ds. BHP, inspektor ds.
PPO¯.
Centrum Informacji i Promocji przyjmuje zg³oszenia na szkolenie w zakresie zwalczania po¿arów i ewakuacji pracowników. Koszt szkolenia uzale¿niony jest od iloœci
zg³oszeñ. Koszt szkolenia wynosi 310,00 PLN od pierwszej zg³oszonej osoby, dla
ka¿dej nastêpnej osoby koszt szkolenia wynosi 260,00 PLN i mniej.
Aby zg³osiæ uczestnictwo, wystarczy zadzwoniæ: CIP 32 / 4514 481 lub wype³niæ
Kartê uczestnictwa w szkoleniu i przes³aæ na adres e-mail: [email protected]
lub faksem na numer 32 / 4514 481.
Karta uczestnictwa na stronie www.wdk-gorzyce.pl
FORMA P£ATNOŒCI: gotówka
Zamówienie op³acane przy odbiorze.
Koszty przesy³ki i dostawy, pokrywa Spó³ka DMS.
NR 07/210/10
Kalendarz imprez w domach kultury
WIEJSKI DOM KULTURY W CZYŻOWICACH (TEL. 32 4513 288)
2,3,4.08.10 r.
3.08.10 r.
10.08.10 r.
16.08.10 r.
4.08.10 r.
Zajecia sta³e:
od poniedzia³ku do pi¹tku
- Letnia Szko³a Wokalna - prowadz¹cy: Katarzyna Danek
- Wycieczka rowerowa do Olzy na k¹pielisko
- Wycieczka do Wis³y na Czantoriê (koszt 30 z³)
- Wycieczka do Parku Miniatur w Inwa³dzie i Wadowic (koszt
40 z³)
- "Bollywood Party"; prowadz¹cy: Tomasz Kargol (koszt
100 z³/para. W programie wiele atrakcji i niespodzianek)
- Ko³o tenisa sto³owego i bilarda, klub m³odzie¿owy
kawiarenka internetowa
WIEJSKI DOM KULTURY W GORZYCACH (TEL. 32 4511 687)
www.wdk-gorzyce.pl
7.08.10 r.
- Wycieczka do Szczyrku (koszt 50 z³)
18.08.10 r.
godz. 900
- Wycieczka do Rud Raciborskich (koszt 35 z³)
24.08.10 r. godz. 800
- Wycieczka do Krakowa (koszt 50 z³ doroœli, 25 z³
m³odzie¿ szkolna)
Przez ca³y tydzieñ w godzinach pracy placówki - korzystanie z internetu.
Wiejski Dom Kultury w Gorzycach proponuje: us³ugi dekoracyjne, us³ugi w zakresie ma³ej poligrafii (wizytówki, zaproszenia, plakaty), publikacje w miesiêczniku
"U nas", prezentacje multimedialne, us³ugi w zakresie promocji, organizacjê szkoleñ,
spotkañ, wycieczek, biwaków, wynajem pomieszczeñ oraz wypo¿yczanie: naczyñ, krzese³, sto³ów, itp.
WIEJSKI DOM KULTURY W OLZIE (TEL. 32 4511 112)
www.wdkolza.org
Przez ca³e wakacje - wystawa malarstwa olejnego Barbary Kaszy z Tworkowa.
27.07.10 r.
- Wycieczka autokarowa do Leœnego Parku Niespodzianek w
Ustroniu (koszt ok. 20 z³)
Zajêcia sta³e w WDK Olza:
Na okres wakacji zajêcia sta³e zosta³y odwo³ane. Harmonogram Akcji Lato - patrz wk³adka.
WDK Olza œwiadczy us³ugi w zakresie wynajmu pomieszczeñ na imprezy ró¿nego typu.
Szczegó³owych informacji mo¿na zasiêgn¹æ w domach kultury. Z przyczyn technicznych,
niezale¿nych od placówek, terminy mog¹ ulegaæ zmianie i byæ na bie¿¹co aktualizowane.
Na okres wakacji zajêcia sta³e zosta³y odwo³ane.
Harmonogram Akcji Lato - patrz wk³adka.
5
KOMENTARZ SAMORZĄDOWY 7/43
Od was zależy, jaki konkretny kształt przybierać będzie
w Polsce wolność i demokracja.
Jan Paweł II.
Przyjemniej mieszkać w atrakcyjnej, pięknej miejscowości. Sami powinniśmy zadbać o takie warunki w jakich dobrze się czujemy, o pewien
stopień komfortu. Wtedy można efektywniej pracować i lepiej wypoczywać. Promocję takiego rozwoju wspiera konkurs, vide: „Piękna wieś województwa śląskiego". Celem konkursu, do którego zostały zgłoszone (w różnych kategoriach): Czyżowice, Bluszczów, zagroda z Gorzyc, plac zabaw przy boisku sportowym LKS „Rozwój” w Bełsznicy, jest wspieranie rozwoju wsi poprzez pobudzanie aktywności gospodarczej, kształtowanie ładu
przestrzennego oraz pielęgnowanie środowiska naturalnego; promocja tradycji oraz wzmacnianie
poczucia tożsamości lokalnej mieszkańców wsi. Konkurencja nie jest zbyt wymagająca, ale każdy
sukces, nawet najmniejszy będzie cieszył. Duże miasta już doceniły rolę promocji i pomimo kryzysu oraz mniejszych wpływów do budżetu prowadzą szeroko zakrojone kampanie wizerunkowe. Wiele regionów rozwija turystykę ale wtedy trzeba dbać o zasoby przyrodnicze (takie projekty mogą liczyć na unijne dofinansowanie). Jeszcze trzeba mieć wizję i pomysł co promować. Lato sprzyja turystyce, w takie upały zbiorniki z wodą są oblegane - zadowoleni Polacy wyjechali na wczasy. Na
razie, na początku lata nasi strażacy mogą trenować kondycję na sportowo, vide: „Gminne zawody
sportowo - pożarnicze w Bełsznicy”. Gmina Gorzyce promuje tereny inwestycyjne przeznaczone w
planie zagospodarowania przestrzennego pod strefę gospodarczą w Gorzyczkach oraz tereny rekreacyjne w Olzie – ośrodek po KWK „Anna”. Przy tych okazjach często więcej fety i przesadnej oprawy niż efektów. Festyny, rozrywka i wypoczynek są ważne aby nabrać sił na czas intensywnej pracy ale są też ważniejsze sprawy.
Każdy ma swoją rolę do spełnienia. Jedni są od obietnic, inni od ogłoszeń i zaproszeń, jeszcze inni
od dodawania splendoru – a są i tacy co wszystko potrafią połączyć . A my się na to godzimy – bo tak
naprawdę mamy mentalność niewolnika. Tak generalnie (jako Polacy) jesteśmy zadowoleni zwłaszcza
wtedy, kiedy inni za nas decydują, bo zdejmują z nas odpowiedzialność. To z kolei uprawnia nas potem do narodowego malkontenctwa. „Niemożliwe, to po prostu duże słowo rzucane przez małych ludzi, którym łatwiej jest żyć w świecie, który dostali, niż poznawać swoją siłę do zmieniania go”. Mentalność niewolnika wykazuje zachowania takie jak: narzekanie, ale nikt się nie weźmie do roboty żeby
coś zmienić; ciężka praca dla „swojego pana”, po to żeby dostać pieniądze za które kupi sobie niepotrzebne rzeczy, brak akceptacji rzeczywistości i buntowanie się. Całe życie niewolnika jest uzależnione od tego co robi pan, to co robi pan jest zawsze najważniejsze. Od czasów dawnych zmieniło się
tylko to, że rolę pana-właściciela przejęło państwo. Jak chcemy z takimi postawami kreować rzeczywistość, wytyczać nowe paradygmaty, stawać się inspiracją dla innych? Jesteśmy ciekawym i pełnym
absurdów krajem - w jednym dniu trzech prezydentów (pełniących obowiązki) o wątpliwej podstawie
konstytucyjnej, ale celebra była. „To kryzys mentalności. Aby przetrwać potrzebujemy nowych wartości. Odmiana ta jest niezbędna. Bez niej ziemia wyschnie - z powodu ludzkiej żądzy.” - Otfried Höffe.
Z dużymi trudnościami kontynuowana jest "Budowa kolejnego odcinka kanalizacji w Czyżowicach”, jednego z dziesięciu kontraktów na roboty budowlane, które zostaną zrealizowane w ramach
projektu „Ochrona wód dorzecza Górnej Odry w zlewni oczyszczalni ścieków Karkoszka II w Wodzisławiu Śl.” W trosce o środowisko trzeba dostrzec „Zbiórkę makulatury”, która stała się konkursem i wyniki podano w odpowiednio „wyolbrzymionych” jednostkach – megalomania czy chęć popisania się znajomością układów jednostek innych niż SI (do SI mam sentyment ale z całkiem innego powodu). Wreszcie pojawiła się szansa na dokończenie tego co zostało spaprane a dotyczy przebudowy drogi powiatowej (ul. Raciborskiej) na odcinku Gorzyce-Gorzyczki łączącej węzeł autostradowy „Gorzyce” z drogą krajową nr 78. Z właściwą celebrą podpisano umowę i na ten doniosły akt
zaproszono przedstawicieli samorządów. Przy tej okazji warto przypomnieć, że wg GDDKiA z około 18 tys. km dróg krajowych w Polsce w dobrym stanie jest około 60 %, reszta wymaga naprawy.
W tym roku zaplanowano wyremontować ok. 0,5 tys. km dróg krajowych. Faktycznie jeździmy drogami śmierci! Większość polskich dróg należy do grupy największego w Europie ryzyka uczestniczenia w wypadku - tak wynika z najnowszej mapy kolizji drogowych, jaką opracowali eksperci z Europejskiego Programu Oceny Ryzyka na Drogach (Euro RAP). Po polskich drogach strach jeździć. Pod
względem bezpieczeństwa jesteśmy w Europie na trzecim miejscu od końca. „Wyjazd na wakacje
w Polsce bardziej przypomina rosyjską ruletkę niż radość z początku urlopu. Kiedy u nas na sto wypadków średnio przypada 10 ofiar śmiertelnych (na Śląsku 7), to w Wielkiej Brytanii, Austrii i Niemczech niespełna jedna. Polsce - jako jednemu z nielicznych krajów - nie udało się wypełnić zaleceń
unijnych z 2001 roku. W Polsce mniej niż 4% dróg spełnia najwyższe standardy bezpieczeństwa i są
to wyłącznie autostrady. Do tej pory uważano, że winni są tylko kierowcy i jedynym sposobem na poprawę bezpieczeństwa jest stawianie fotoradarów gdzie popadnie – raczej gdzie jest względnie bezpiecznie i samochodami europejskimi jedziemy szybciej niż to zaplanowali polscy specjaliści od ruchu drogowego – co skrzętnie wykorzystują władze gminne do podreperowania swoich budżetów. Ale
już zrozumiano, że metodami administracyjnymi nie poprawi się bezpieczeństwa i nadejdzie koniec
z rozstawianiem pułapek na kierowców. Fotoradar ma służyć poprawie bezpieczeństwa na drodze, a
nie napychaniu kas samorządów - do takiego wniosku doszli posłowie z sejmowej Komisji Infrastruktury i przyjęli projekt nowelizacji ustawy o ruchu drogowym zakładający, że właściciele wszystkich
fotoradarów na ustawienie ich przy drodze będą musieli mieć odpowiednie zgody.
W dalszym ciągu świętujemy 20-lecie samorządu terytorialnego. Lubimy celebrować ważne rocznice ale i mniejsze wydarzenia. O Grunwaldzie mówi się wiele - bo od bitwy 600 lat minęło, bo przy
okazji obchodów rozwija się dobry biznes - zaś o 90 rocznicy utworzenia autonomicznego województwa śląskiego niewiele słychać (częściowo to nasza zasługa). O samo-rządzeniu w sprawiedliwej RP,
a więc o autonomii, o śląskiej tradycji gminnej samorządności oraz apelu Sejmiku Województwa Śląskiego w sprawie nasilenia prac nad kontynuacją reformy samorządowej w następnym Komentarzu.
„Dobrobyt to sposób życia i myślenia, nie tylko pieniądze czy rzeczy. Bieda to sposób życia i myślenia, nie tylko brak pieniędzy czy rzeczy." - Eric Butterworth.
(19.07.2010)
e-mail: [email protected]; [email protected]
Okiem malkontenta
Bajzel po polsku
Do napisania niniejszego felietonu sk³oni³y mnie bie¿¹ce wydarzenia z mojego podwórka, natomiast problem z pewnoœci¹ dotyczy nie tylko naszej gminy, ale ca³ego kraju. Z filmu Tadeusza Klucznioka, który niedawno ogl¹da³em w WDK w Olzie zapo¿yczy³em tytu³.
Mo¿emy siê poœmiaæ ogl¹daj¹c w telewizji nasze stare, dobre komedie z wyklinanych,
komunistycznych czasów. Starsi traktuj¹ to, jak przypomnienie tamtej rzeczywistoœci,
m³odzi mog¹ nie wierzyæ, ¿e tak by³o. Nie wierz¹, bo media s¹ kreowane g³ównie przez
ludzi, którzy wtedy biegali w krótkich majteczkach. Nie s¹ w stanie uwierzyæ, ¿e nasza rzeczywistoœæ, to tylko kontynuacja zasad poprzedniego systemu pod przykrywk¹
s³ów - wolnoœæ, kapitalizm i demokracja. Wtedy te¿ ludzie pracowali, budowali, bawili
siê, podró¿owali (tych teraz rozlicza IPN). By³o bezp³atne szkolnictwo, bezp³atna s³u¿ba
zdrowia, bezp³atne leki dla emerytów, zak³ady mia³y i utrzymywa³y oœrodki wczasowe,
itd., itp. "Socjal" w rozkwicie. Sk¹d wtedy Pañstwo bra³o na to pieni¹dze? Przecie¿ by³a
bieda. Z po¿yczek? Gierek zostawi³ 40 miliardów dolarów d³ugu, teraz mamy prawie 205
miliardów, ale euro. To z kolejnych po¿yczek na odbudowê zniszczonego przez komunizm kraju. Pomyœleæ, ¿e pokolenie moich œp. rodziców kraj odbudowa³o ze zniszczeñ
wojennych. Gierek po¿ycza³, aby Polska ros³a w si³ê, a ludzie ¿yli dostatniej. Dowodem
na to, ¿e jednak coœ w tej Polsce by³o, jest ci¹gn¹ca siê od 20 lat prywatyzacja. Nareszcie
jest dobrze, bo za wszystko trzeba p³aciæ. Teraz, jak na ironiê o "socjal" walczy g³ównie
PiS. Czy to mo¿e pasowaæ do partii prawicowej? Populizm, czy popl¹tanie? Wróæmy do
tematu. Nareszcie rozpoczêto prace zwi¹zane z budow¹ kanalizacji lewej strony ulicy
Wa³owej na Be³skich Stawach. Od czasu projektu minê³o dobrych kilka lat, wiêc mog³y
wyst¹piæ pewne problemy zwi¹zane z zabudow¹ (tu nale¿y siê tylko dziwiæ, ¿e zezwalano na budowê w miejscach planowanego przebiegu ruroci¹gu, lub stosowne instytucje
zawczasu nie zmieni³y jego trasy - bajzel po polsku). Bywa³o te¿, ¿e w³aœciciele dzia³ek
podpisali papiery, a teraz siê dziwi¹, ¿e tak wysz³o. Tak by³o te¿ i w moim przypadku.
Trasê ruroci¹gu do mojego s¹siada wytyczono wzd³u¿ granicy z moj¹ dzia³k¹ (ok 50 m)
skacz¹c przez posesje zygzakiem, jak Czaplin na granicy amerykañsko-meksykañskiej
unikaj¹c kul z obu stron. Komisja zwo³ana w tej sprawie, zgodnie z logik¹ uzna³a, ¿e rura
przejdzie prosto. Sporz¹dzono stosowny protokó³, podpisali go wg uprawnieñ: kierownik i insp. z UG, so³tys, inspektor nadzoru, wykonawca i w³aœciciele dzia³ek. Stan¹³em
nad rowem i pokaza³em - w tym miejscu przechodzi rura z gazem. Przypomniano mi,
¿e stosowne zmiany otrzymam z pismem, protoko³em i mapk¹ z UG. "Gro i bucy", jak
mawia³ mój kolega. Kilka dni póŸniej przed siódm¹ rano budzi mnie ha³as silników maszyn budowlanych. Przecieram oko - nareszcie ruszyli. Uciszy³o siê. Idê do ³azienki. Brak
ciep³ej wody uniemo¿liwi³ mi golenie. Od czasów armii w zimnej wodzie siê nie golê.
Idê zajrzeæ, jak firma pod moim p³otem sobie radzi. Dzieñ dobry, widzê, ¿e ruszyliœcie...
W³aœnie skoñczyliœmy... S³yszê syk i czujê zapach gazu. Przecie¿ mówi³em o tej rurze
w obecnoœci komisji. Wezwani gazownicy przybyli doœæ szybko. Zardzewia³y zacisk
do zagniecenia rury odkrêca³ siê topornie. Smaru nie widzia³ od nowoœci. Magazyn nie
wyda³ - pomyœla³em komunistycznie. Refleksja jednak by³a natychmiastowa. Przecie¿
mamy kapitalizm. Tutaj wszystko chodzi, jak w zegarku. Smarowniczy tej "cwingi" by³
na urlopie, tak, jak inspektor gminnego nadzoru nad t¹ inwestycj¹. Zerkn¹³em na mapy,
którymi pos³uguje siê firma. Skala taka, ¿e o³ówkowa kreska biegu ruroci¹gu jest porównywalna z szerokoœci¹ cieku wodnego. Dodaæ nale¿y, ¿e te kreski s¹ nanoszone na
mapy po zasypaniu i zniwelowaniu terenu po wykopach. Przy dobrych warunkach pogodowych teren zd¹¿y siê zazieleniæ. Przecie¿ inspektor na urlopie nie zatwierdzi trasy
niezgodnej z przepisami. Na tak¹ pu³apkê w zesz³ym roku natknê³a siê firma prowadz¹ca
ruroci¹g praw¹ stron¹ ulicy Wa³owej. Swego czasu "kopacze" wynajêci przez TP (po rusku gadali) omijali, co trzeba, a na planach - po fakcie - zaznaczono, jak trzeba. TP, z której us³ug uda³o mi siê zrezygnowaæ, te¿ zatrudnia fachowców z bo¿ej ³aski. Po interwencjach dotycz¹cych dzia³ania Neostrady, pojawi³ siê fachowiec. Gadam, jak do pnia, ¿e
uszkodzenie maj¹ u siebie (na centrali). Nie da³ temu wiary, rozkopa³ ca³¹ instalacjê telefoniczn¹ w domu. Ch³opie, mówiê - weŸ drabinê i w³¹cz ten swój komputer na przy³¹czu
do domu. Wreszcie pos³ucha³. Sprawdza³ kolejne szafy na trasie i wyl¹dowa³ na centrali.
Radosna twórczoœæ kopaczy od kanalizacji nie ograniczy³a siê do gazowej rury. Kiedy
przedstawi³em im problemy na 10 metrach (woda, droga, 2 odp³ywy rynnowe, kabel energetyczny, kabel do bramy), zamiast koparki - u¿yli kreta. Kret poszed³ w maliny i podczas jego poszukiwania wykopali w ogrodzie basen. Mamy teraz olbrzymi kopiec kreta
i dziurê pe³n¹ wody. ¯ona marudzi, a mi siê podoba. W takie upa³y mo¿na siê och³odziæ.
Ps.:
Nastêpny tydzieñ. Fachowcy instaluj¹ kreta po remoncie. Nie chcia³bym byæ na ich
miejscu, s³ysz¹c przez okno, co ich czeka, kiedy kolejny raz bêd¹ go szukaæ w kwiatkach mojej ¿ony. Ty siê martw o ten kabel energetyczny, nie o kwiatki. Je¿eli elektrycy maj¹ podobne normy, jak gazownicy przy odbiorach technicznych, to do przysz³ego
roku mo¿emy siê nie doczekaæ uporz¹dkowania ogrodu. Koñczê i szybko wysy³am tekst,
bo kret prawdopodobnie jest w rejonie kabla.
Jan Psota
NR 07/210/10
6
Nasz samorz¹d
Letnie obrady sesji Rady Gminy Gorzyce
W ostatnim dniu czerwca w sali WDK Gorzyce odby³a siê XLI sesja Rady Gminy
Gorzyce, na której podjête zosta³y nw. uchwa³y.
- uchwa³a w sprawie zmiany uchwa³y bud¿etowej Gminy Gorzyce na 2010 rok,
- uchwa³a w sprawie procedury uchwalania bud¿etu Gminy Gorzyce oraz rodzaju i szczegó³owoœci materia³ów informacyjnych towarzysz¹cych projektowi uchwa³y
bud¿etowej,
- uchwa³a w sprawie okreœlenia zakresu i formy informacji o przebiegu wykonania
bud¿etu Gminy Gorzyce oraz informacji i przebiegu wykonania planów finansowych
gminnych instytucji kultury za I pó³rocze,
- uchwa³a w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Gorzyce,
- uchwa³a w sprawie zaliczenia drogi do kategorii dróg gminnych oraz ustalenia jej
przebiegu,
- uchwa³a w sprawie nadania nazw drogom po³o¿onym w miejscowoœci Turza Œl¹ska,
w miejscowoœci Gorzyczki oraz w miejscowoœci Gorzyce,
- uchwa³a w sprawie zmiany uchwa³y nr XXXVIII/349/10 Rady Gminy Gorzyce z
dnia 27.04.2010 r. w sprawie zatwierdzenia regulaminu wynagradzania nauczycieli dla
nauczycieli zatrudnionych w placówkach oœwiatowych prowadzonych przez Gminê Gorzyce,
- uchwa³a w sprawie przyjêcia regulaminu udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów szkó³, wychowanków oœrodków i s³uchaczy kolegium
zamieszka³ych na terenie Gminy Gorzyce.
Wiêcej na stronie: http://gorzyce.bip.info.pl/index.php?idmp=256&r=r
Nagrody Powiatu Wodzis³awskiego przyznane
Zarz¹d Powiatu Wodzis³awskiego po raz kolejny przyzna³ Nagrody Powiatu
Wodzis³awskiego w Dziedzinie Kultury oraz Nagrody i Wyró¿nienia w Dziedzinie Sportu. Wœród laureatów znaleŸli siê mieszkañcy naszej gminy.
I. Nagrody Powiatu Wodzis³awskiego w Dziedzinie Kultury:
El¿bieta Ko³ek, Anna Kopystyñska, Izabella Zielecka–Panek.
II. Nagrody Powiatu Wodzis³awskiego w Dziedzinie Sportu:
Adam Molitor (zawodnik), Bogdan Milion (trener).
III. Wyró¿nienia Powiatu Wodzis³awskiego w Dziedzinie Sportu:
Bart³omiej Sito (zawodnik), Artur Dzierwa (zawodnik), Sylwia Molitor (zawodnik),
Jan Suchy (dzia³acz), Konrad ZieleŸny (dzia³acz).
Uroczyste wrêczenie nagród odbêdzie siê we wrzeœniu podczas Powiatowych Dni
Kultury.Pe³na lista nagrodzonych i wyró¿nionych znajduje siê na stronie: www.powiatwodzislawski.pl/nagrody-powiatu-wodzislawskiego-przyznane.html
UG Gorzyce
Piêkna wieœ województwa œl¹skiego
Zachêceni ubieg³orocznym sukcesem odniesionym w konkursie „Piêkna wieœ województwa œl¹skiego”, w którym so³ectwo Olza zajê³o II miejsce, w roku bie¿¹cym
postanowiliœmy o przyst¹pieniu do kolejnej VII edycji konkursu.
W tegorocznej edycji tego konkursu bierze udzia³ 29 gmin. W kategorii Najpiêkniejsza
Wieœ zg³oszone zosta³o so³ectwo Bluszczów, które rywalizowaæ bêdzie z dziewiêcioma
miejscowoœciami m.in £aziska (gm. Godów).
W kategorii Najpiêkniejsza zagroda wiejska gmina wytypowa³a zagrodê pañstwa
Agnieszki i Wies³awa Adamczyk z Gorzyc. Adamczykowie musz¹ pokonaæ 11 konkurentów.
W kategorii: Najlepsze przedsiêwziêcie odnowy wsi wœród 23 zg³oszonych przez
urzêdy gmin przedsiêwziêæ znalaz³ siê plac zabaw przy boisku sportowym LKS „Rozwój” w Be³sznicy.
Po raz wtóry zg³oszono stronê so³ectwa Czy¿owice, w kategorii: Najlepsza strona
internetowa so³ectwa. W kategorii tej, oprócz strony www.czyzowice.net, zg³oszone
zosta³y nw. strony: www.palowice.net, www.zamarski1.republika.pl, www.pabianice.
janow.pl, www.miedzyrzecze.org.pl, www.paczyna.pl, www.skarzycemiro.republika.
pl, www.ziemiecice.eu.
Celem konkursu "Piêkna wieœ województwa œl¹skiego" jest wspieranie rozwoju wsi
poprzez pobudzanie aktywnoœci gospodarczej, kszta³towanie ³adu przestrzennego oraz
pielêgnowanie œrodowiska naturalnego. Coroczny konkurs promuje tak¿e dzia³ania
zwi¹zane z zachowaniem tradycji oraz wzmacnianiem poczucia to¿samoœci lokalnej
mieszkañców wsi. O wyborze najlepszych rozwi¹zañ zadecyduje komisja, która wizytuje gminy i gospodarstwa.
NR 07/210/10
VIII edycja konkursu zbiórki makulatury
Z przyjemnoœci¹ informujê, ¿e zakoñczona zosta³a VIII edycja konkursu zbiórki makulatury. W roku szkolnym 2009/2010 we wszystkich szko³ach podstawowych i gimnazjach naszej gminy zebrano 49 ton makulatury.
W konkursie wziê³y udzia³ nastêpuj¹ce szko³y : SP Czy¿owice, SP Gorzyce, SP nr 2
Gorzyce, SP Gorzyczki, SP Olza, SP Rogów, Gimnazjum Czy¿owice, Gimnazjum Gorzyce i Gimnazjum Rogów.
Zwyciêzcami tegorocznej edycji konkursu zosta³y:
I miejsce - klasa 4a SP Gorzyce
- 1 000,00 z³
II miejsce - klasa 2 SP nr 2 Gorzyce - 600,00 z³
III miejsce - klasa 6a SP Gorzyce
- 300,00 z³
Nagrody rzeczowe i dyplomy dla zwyciêskich klas zostan¹ dostarczone do szkó³.
Nagrody g³ówne dla klas s¹ nagrodami pieniê¿nymi i zostan¹ przelane na konta szkolne wskazane przez szko³y nr 1 i 2 w Gorzycach.
W latach poprzednich iloœæ latach poprzednich zebrano nastêpuj¹c¹ iloœæ makulatury :
2005 r. –16,1 t; 2006 r. – 14,4 t; 2007 r. – 28,9 t; 2008 r. – 33,4 t; 2009 r. – 25,7 t;
2010 r. – 49,0 t.
Komunikat GDDKiA
Dotyczy: przebudowy drogi powiatowej S 5037 Gorzyce-Gorzyczki wraz z infrastruktur¹ towarzysz¹c¹ ³¹cz¹cej wêze³ autostradowy „Gorzyce” z drog¹ krajow¹ nr
78 gmina Gorzyce.
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddzia³ w Katowicach uprzejmie informuje, ¿e w dniu 15 czerwca 2010 roku w siedzibie oddz. GDDKiA podpisana zosta³a
umowa z wykonawc¹ przebudowy drogi powiatowej S 5037 Gorzyce - Gorzyczki (ul. Raciborska) wraz z infrastruktur¹ towarzysz¹c¹.
Przekazanie placu budowy nowemu wykonawcy nastapi zgodnie z zapisami umowy w
ci¹gu 14 dni od dnia podpisania przedmiotowej umowy, a rozpoczêcie prowadzenia robót w terminie do 7 dni od dnia przekazania budowy wykonawcy.
GDDKiA wyjaœnia, i¿ termin zakoñczenia robót ustalony zosta³ na 4 miesi¹ce od dnia
rozpoczêcia wykonywania robót. Jednoczeœnie dyrektor prosi o przekazanie ww. informacji spo³ecznoœci lokalnej.
Krzysztof Raj (dyrektor oddzia³u)
Spotkanie z mieszkańcami w Gorzyczkach
14 lipca w hali sportowej w Gorzyczkach odbyło się spotkanie zainteresowanych mieszkańców naszej gminy z przedstawicielami władz gminy, powiatu oraz wykonawcy robót drogowych na drodze powiatowej S 5037 (ul Raciborska). GDDKiA zamiast swojego
przedstawiciela przysłała list, który odczytał wójt Piotr Oślizło. Inwestycja rozgrzebana
jesienią zeszłego roku i przerwana wraz z odejściem Alpiny, wreszcie ma zostać wznowiona zgodnie z nowym projektem. Do jej ukończenia pozostało niespełna 4 miesiące (4
listopada). Wójt apelował do zebranych o te 4 miesiące cierpliwości. Wspomniał, że wg
starego projektu skrzyżowanie z Raciborską miano wyposażyć w sygnalizację świetlną,
co i teraz gwarantuje dyrektor GDDKiA. Radny Jan Skrzypiec powołując się na uciążliwości dla okolicznych mieszkańców, jakie niesie "grzanie silników" przez ciężkie pojazdy w oczekiwaniu na zielone, proponował rozważyć inne rozwiązania nie wykluczając ronda, o którym była mowa. Sygnalizacja świetlna stanie na skrzyżowaniu Raciborskiej, Kopalnianej i Wiejskiej w Gorzyczkach. Wzdłuż drogi przez wieś planuje się wybudować chodniki po obu stronach oraz ścieżkę rowerową. Dalej, w kierunku węzła - jeden chodnik i ścieżka. Wicestarosta Tadeusz Skatuła przypomniał, żeby dopracować temat połączenia aktualnie budowanej z gminnych funduszy drogi do strefy przemysłowej
w Gorzyczkach z ul. Raciborską. Kiedy ostatnio miał okazję zapoznać się z projektem, to
nie zauważył stosownych rozwiązań pozwalających na bezpieczne i wygodne włączanie
się do ruchu ciężkiego przecież taboru. Jeżeli Gmina nie zadba o to w tej chwili, to późniejsze nakłady na ten cel mogą być poważne. Zaproponował też stworzenie specjalnego
komitetu (zespołu) składającego się z przedstawicieli Gminy, wykonawcy i sołectwa pomocnego w szybkim i sprawnym rozwiązywaniu problemów (konfliktów), które z pewnością się pojawią. Propozycje ograniczenia ładowności pojazdów na tym odcinku Raciborskiej ze względu na bezpieczeństwo budynków, uznał za bezzasadne. Droga jest budowana według ostrych europejskich norm na duże obciążenia i ma służyć dojazdowi do
strefy i autostrady uwzględniając wygodę mieszkańców. Jest aktualnie tworzona dokumentacja fotograficzna stanu zabudowy, na którą wzmożony ruch mógłby mieć ujemny
wpływ. Zastępca wójta - Helena Lazar wspomniała, że wzdłuż drogi w nowym projekcie
przewidziano zwiększenie ilości studzienek kanalizacji burzowej i uwzględniono podłączenie do niej wody deszczowej z sąsiadujących posesji. Odpowiednie przepusty ułożone
zostaną przed wykonaniem chodników na bieżąco z budową drogi. Wójt dodał - "Nie daj
Boże, żeby ktoś podłączył tam ścieki". Jeden z mieszkańców zaproponował, żeby przewidująco ułożyć pod drogą przepusty, które będą mogły zostać wykorzystane do przeprowadzenia rur projektowanej kanalizacji ściekowej. Moim zdaniem pomysł godny realizacji, jednak firmy wolą same sobie kopać dziury, żeby podnosić koszty.
Jan Psota
7
Aktywna gmina
Jubileusz 50-lecia Czy¿owickiego Ko³a Polskiego Zwi¹zku Emerytów,
Rencistów i Inwalidów
Radoœæ blaskiem ¿ycia
“Szczêœcie, które wyra¿a siê w radoœci ¿ycia, nie polega na wype³nianiu ka¿dej chwili przyjemnoœciami. Szczêœcie to jakby g³êboki rezonans w ca³ym bycie, który odczuwa
cz³owiek wtedy, gdy urzeczywistnia osobowe powo³anie.[…] Powo³anie jest wezwaniem
skierowanym do g³êbi istoty ludzkiej, do g³êbi samego siebie. Ka¿da istota ludzka musi
daæ tê jedyn¹, w³asn¹ odpowiedŸ, której nikt za ni¹ udzieliæ nie mo¿e.[…] ¯ycie ludzkie
osi¹ga stopniowo swoj¹ pe³niê i prawdê, staje siê szczêœliwe, kiedy cz³owiek urzeczywistnia swój projekt ¿yciowy, przybli¿aj¹c siê do tego, czym byæ powinien”- pisze chilijski jezuita Alfonso Vergara w ksi¹¿ce “Radoœæ bycia cz³owiekiem”. Ka¿dy cz³owiek otrzymuje
w darze czas i przestrzeñ, udostêpnione dla jego serca, które musi jakoœ zagospodarowaæ,
urzeczywistniaæ swoj¹ wolnoœæ, poprzez któr¹ tworzy samego siebie, dojrzewa ku pe³ni.
¯ycie ludzkie jest procesem, a nie gotowym tworem; cz³owiek uczestniczy w odkrywaniu
w³asnej to¿samoœci, w powo³aniu do mi³oœci, do bycia osob¹. Osadzony w przemijalnoœci
czasu i przestrzeni, odczuwa nieukojon¹ têsknotê, która w czasie jego wêdrówki po ziemi
ka¿e mu têskniæ do pe³ni ¿ycia, do pe³ni synostwa i wo³aæ do Boga jako do swego Ojca,
który obdarzy³ go zdolnoœci¹ do mi³oœci.
Radoœæ znajduje swój najpe³niejszy wyraz w mi³oœci. Bez radoœci, jak¹ daje mi³oœæ,
nie mo¿na cieszyæ siê ¿yciem, cz³owiek wiêdnie w samotnoœci egoizmu. Radoœæ przejawia siê w bliskim i nacechowanym wra¿liwoœci¹ kontakcie z drugim cz³owiekiem,
z natur¹ i z wszystkim, co jest ¿ywe, piêkne, szlachetne w tym œwiecie, ale tak¿e w tym,
co chore, cierpi¹ce, u³omne, przyzywaj¹ce naszej mi³oœci, troski. Istniej¹ ró¿ne radoœci:
radoœæ z zaspokojenia zmys³ów - powierzchowna, p³ytka, krótkotrwa³a, domagaj¹ca siê
coraz to nowych podniet, weso³kowatoœæ - parodia prawdziwej radoœci, radoœæ - satysfakcja z osi¹gniêæ, sukcesów, dobrze spe³nionego zadania, radoœæ z posiadania dóbr materialnych - pe³na niepokoju o ich zabezpieczenie, niepewna; oraz radoœæ serca, czystego
sumienia, radoœæ trwa³a, jako owoc mi³oœci.
“Radoœæ jest tak¿e blaskiem nadziei.. Owa zdolnoœæ cz³owieka pozwala mu czuæ, ¿e
nieustannie zmierza ku jakiejœ nieznanej mu jeszcze tajemniczej przemianie, która jednak
z ka¿dym dniem objawia mu siê z coraz wiêksz¹ jasnoœci¹, wskazuj¹c mu, ¿e ¿ycie ma
sens, ¿e jego kroki prowadz¹ ku celowi, ku spotkaniu, ku pe³ni szczêœcia. Tylko cz³owiek
posiadaj¹cy nadziejê potrafi przejœæ przez mg³y zamêtu, mroki cierpienia, pustynie
samotnoœci. Wie bowiem, ¿e tam dalej, wy¿ej, na niebie, choæby by³o ono zakryte chmurami, s³oñce jest zawsze, nawet jeœli siê go czasami nie czuje i nie widzi; ¿e zawsze jest
ta ogromna mi³oœæ, która nas przyzywa. I ¿e tam gdzieœ dalej, za przera¿aj¹c¹ ciemnoœci¹
korytarza œmierci, otworz¹ siê przed nami drzwi wiecznej Obecnoœci.” /A. Vergara/
Czy¿owickie Ko³o Emerytów œwiêtowa³o jubileusz 50-lecia
Jest tylko jeden sposób sprostania ¿yciu: trzeba mieæ zawsze jakieœ zadanie do
wype³nienia, jakiœ cel, do którego siê d¹¿y. Zawsze jest po co ¿yæ. Wchodzenie w jesieñ
¿ycia jest procesem trwaj¹cym przez ca³e ¿ycie. Wiedz¹ o tym dobrze czy¿owiccy emeryci, który nie poddali siê znudzeniu i zniechêceniu ani biernoœci, mimo ¿e taka pokusa czyha na ludzi, którzy przechodz¹ w tak zwany stan spoczynku. Jest to czas wolnoœci
od obowi¹zków zawodowych, od nierzadko morderczego tempa ¿ycia, od obowi¹zków
wychowania dzieci, ale na pewno nie jest to czas, który zwalnia od ¿ycia w mi³oœci. Nie
mo¿na pozwoliæ, aby zgas³a w nas radoœæ ¿ycia i zapa³, aby zwiêd³a wolnoœæ i wkrad³
siê do serca bezsens i nuda, narzekanie na samotnoœæ i ¿e nie jest siê ju¿ nikomu potrzebnym. Cz³owiek pokonuje przygniataj¹c¹ go nudê, ³¹cz¹c siê z innymi ludŸmi przyjaŸni¹
i mi³oœci¹. Mi³oœci¹, która staje siê s³u¿b¹ dla innych, jeœli tylko wydobêdziemy j¹
z siebie. Kto przyjmuje na siebie zadanie niesienia pomocy, towarzyszenia i pomagania
w rozwoju innym, uczy siê wychodziæ poza siebie, nie przestaj¹c byæ sob¹; przybywa mu
twórczej energii i nadziei.
16 czerwca 2010 roku “morowa emerycka wiara” z Czy¿owic spotka³a siê najpierw w koœciele na mszy œw., a potem w sali WDK, aby wspólnie radoœnie œwiêtowaæ
z³oty jubileusz istnienia Ko³a Emerytów w Czy¿owicach. W uroczystoœciach uczestniczyli w³odarze gminy: wójt Piotr Oœliz³o, przewodnicz¹cy RG Czes³aw Zychma,
a tak¿e przewodnicz¹cy Oddzia³u Rejonowego PZERiI w Wodzis³awiu Œl. - Tadeusz
Kawalerowicz, radny gminy Jerzy Rebeœ, ksi¹dz senior Hilary Bywalec, który sprawowa³ Jubileuszow¹ Eucharystiê w koœciele pw. Chrystusa Króla w Czy¿owicach. W homilii skierowanej do jubilatów podkreœli³, ¿e ka¿dy czas ¿ycia ma swoje mo¿liwoœci i ¿e
“œwiadectwo naszego ¿ycia jest wa¿ne”. Sam bêd¹c ju¿ w sêdziwym wieku (po 80-ce)
dobrze wie, ¿e jest to czas doœwiadczeñ i ró¿nych u³omnoœci, ale radzi³, ”¿eby o tym nie
pamiêtaæ zbytnio; raczej pamiêtaæ o czasie, którym zas³u¿yliœmy sobie na uznanie Boga
i ludzi”. Podkreœli³, “¿e warto iœæ za Jezusem ca³e ¿ycie piyknie i du¿o nie narzykaæ”.
Uroczyste spotkanie przy stole poprowadzi³ przewodnicz¹cy czy¿owickiego Ko³a Emerytów Wac³aw Koczy, który jeszcze raz wykaza³ siê talentem organizacyjnym, ciep³ym
kontaktem z ludŸmi, ¿yczliwoœci¹ i ogromnym sercem, które ¿yje, bo kocha Boga, ludzi,
przyrodê, piêkno. Prezes Koczy - uhonorowany tytu³em “Cz³owieka o Z³otym Sercu" umie
cieszyæ siê darem ¿ycia, darem czasu, którego nigdy nie marnuje, ale wype³nia mi³oœci¹
i s³u¿b¹ ludziom. W swoim wyst¹pieniu przedstawi³ sprawozdanie z dzia³alnoœci ko³a,
wymieni³ inicjatywy spo³eczne, kulturalne, turystyczne, artystyczne podejmowane przez
emerytów w okresie piêædziesiêcioletniej dzia³alnoœci. Mówi³: “Uwa¿am, ¿e te 50 lat
nie s¹ latami zmarnowanymi. By³a to braterska przyjaŸñ w chorobie, smutku, by³y to koncerty, wycieczki oraz 20 lat comiesiêcznych spotkañ przy kawie lub herbacie w domu
kultury, z humorem, przy piosence, a to ju¿ po³owa zdrowia dla przygnêbionej nieraz samotnej osoby.”
Czy¿owiccy seniorzy spotykali siê z lekarzami (dr A. Wieczorek, pani dr Cincia³a),
ludŸmi kultury (Œl¹zaczki Roku: pani Sz³apka, pani Langer, poetka Anna Zychma), misjonarkami (siostra Avila i jej kole¿anka z Japonii), obcokrajowcami mieszkaj¹cymi obecnie
w Czy¿owicach (np. pan Bathuzli Matsili pochodz¹cy z Konga). Uczestniczyli te¿ w wielu
atrakcyjnych wycieczkach krajobrazowych oraz pielgrzymkach do znanych sanktuariów
(Licheñ, £agiewniki, Góra œw. Anny, Wadowice, Kalwaria Zebrzydowska i wiele innych).
Stan cz³onków Ko³a w poszczególnych latach wynosi³; w 1978 r. - 210 cz³onków,
w 1983 r. - 311, w 1994 r. - 209, w 2000 r. - 162, w 2010 r. - 100.W okresach wiêkszej
biedy ludzie siê chêtniej gromadzili i wspólnie organizowali pomoc bytow¹ (rozdawanie darmowej odzie¿y, organizowanie talonów na ¿ywnoœæ, rozprowadzanie kartofli).
Przywo³uj¹c lata minione, prezes Koczy wymieni³ nazwiska pierwszych prezesów oraz
cz³onków Zarz¹du, którzy ju¿ odeszli na wieczny spoczynek. Uczczono ich pamiêæ minut¹ ciszy. Byli to: prezes za³o¿yciel Ko³a - Franciszek Kupka, prezesi: Konrad Ka³u¿a,
Józef Labus, Leonard Juraszczyk, wiceprezesi: Pawe³ Patas, Anna Gadaj, sekretarze: Barbara Ho³omek, Anna Bizek, Wincenty Machnik, Karol Siedlaczek, skarbnik Waldemar
¯yme³ka, Karol Pawlica - Komisja Kultury, cz³onkowie: Salomea Nowak, El¿bieta Stabla,
Karol K³osok, Wincenty Œmiatek, kucharka Anna Konopek. ¯yj¹cy cz³onkowie Zarz¹du
to: El¿bieta Nog³y, Dorota Gulec, Pawe³ Kwiatoñ, Maria Adamczyk.
Organizatorami jubileuszu 50-lecia istnienia Ko³a byli obecni cz³onkowie Zarz¹du:
Wac³aw Koczy- prezes, Pelagia Kleszcz - wice-prezes, Bronis³awa S³anina- sekretarz, prowadzi kronikê Ko³a, Anastazja Koczy - skarbnik oraz Urszula Rossa- cz³onek.
W czêœci oficjalnej spotkania wójt gminy Piotr Oœliz³o, przewodnicz¹cy RG Czes³aw Zychma i radny z Czy¿owic Jerzy Rebeœ z³o¿yli na rêce prezesa serdeczne gratulacje, ¿yczenia i kwiaty oraz dyplom uznania. W³odarze gminy podarowali Jubilatom pami¹tkow¹
kronikê z wpisem od w³adz samorz¹dowych gminy. Radny Rebeœ podkreœli³, ¿e Ko³o jest
dobrze zorganizowane, prê¿ne; prowadzi bardzo udane ¿ycie kulturalne. Prezes Zarz¹du
Rejonowego PZERiI. w Wodzis³awiu Œl¹skim - Tadeusz Kawalerowicz wypowiedzia³
s³owa uznania i z³o¿y³ serdeczne ¿yczenia oraz puchar uznania za pracê spo³eczn¹ dla
ca³ego Ko³a z Czy¿owic. Wrêczy³ te¿ dyplomy zas³u¿onym emerytom i zapowiedzia³, ¿e
w lipcu na Dzieñ Seniora zostan¹ im wrêczone tak¿e z³ote odznaczenia. A oto nazwiska
wyró¿nionych: Zofia Wieczorek, Agnieszka Pyrcha³a, Berta Gulec, Maria Kaczyniok,
Franciszek Blutko, Regina Blutko, Maria Adamczyk, Alojzy Sabela, Gertruda Student,
Ma³gorzata Glenc, Stanis³awa Kordzikowska.
Sekretarz Ko³a Bronis³awa S³anina poinformowa³a zebranych o odwiedzinach u chorych emerytów z ko³oczem - symbolem pamiêci o nich. Ten gest ¿yczliwoœci, obecnoœci
wœród tych, którzy nie mogli uczestniczyæ w jubileuszu, by³ przyjêty z wdziêcznoœci¹
i wywo³a³ ³zy wzruszenia, a odwiedzaj¹cy ¿a³owali, ¿e nie mogli im poœwiêciæ wiêcej
czasu. Dar czasu i obecnoœci przy chorych seniorach jest bardzo cennym prezentem
w œwiecie, który stawia g³ównie na m³odoœæ, sprawnoœæ, wydajnoœæ. A przecie¿ liczy
siê cz³owiek, a nie jego atrybuty! Ka¿dy chce byæ kochany, a nie zepchniêty na margines ¿ycia. Bo ¿ycie ma swoje ró¿ne nurty i odcienie, i kto wie, czy ten nurt niewidoczny,
wewnêtrzny nie jest wa¿niejszy!
Najlepiej widzi siê zawsze sercem; zmys³y czêsto zawodz¹ i oszukuj¹ cz³owieka. “Nie
wszystko z³oto, co siê œwieci z góry”! ( I. Krasicki)
“Dar lat przynosi rozluŸnienie starych znajomoœci, ale w zamian odpowiedzialnoœæ za
nowe. Dar ten zawiera radoœæ, ale nie jest pozbawiony bólu, zawiera œmiech i ³zy, przemijanie i wzrastanie. Dziêki niemu poznajemy nastêpne pokolenie, z którym uczymy siê
¿yæ. Podejmujemy wysi³ek, aby tak chêtnie przyjmowaæ, jak chêtnie dajemy; aby trzymaæ
ca³¹ swoj¹ m¹droœæ ¿yciow¹ jak na otwartej d³oni, przygotowani na to, ¿e mo¿e ona byæ
zaakceptowana lub odrzucona. Dar lat mo¿e tak¿e zawieraæ nasze cielesne u³omnoœci
i ograniczenia, ale tak¿e bardzo bogate ¿ycie wewnêtrzne i zaskakuj¹c¹ umiejêtnoœæ tworzenia”/Marion Stroud/.
15 czerwca w³¹czyli siê w prze¿ywanie jubileuszu w swoich domach nastêpuj¹cy chorzy: Regina i Franciszek Blutkowie, Halina i Józef Espenschitowie, Maria i Boles³aw Jakubczykowie, Anna i Jan Kubicowie, Agnieszka i Zdzis³aw Szurman, Pawe³ Kwiatoñ,
Antoni Klyszcz, Ró¿a i Mariola Karcelowie, Antonina Kurzela, Gertruda Student, Pawe³
Siedlaczek, Salomea Sosna, Gertruda Staniczek, Regina Stabla, Katarzyna Paloc, Zofia
Wieczorek.
Wœród najstarszych seniorów z Czy¿owic jest 14 osób, które ukoñczy³y 90 lat i wiêcej:
Maria Rosman (rocznik 1912), Zofia Wieczorek (rocznik 1914), Regina Budziejewska
(ur. 1915 r.), Agnieszka Pyrcha³a, Jadwiga Tomanek, Gertruda Student (ur. 1917), Eufe-
NR 07/210/10
8
mia Kasza (ur. 1918), Franciszek Fojcik, Maria Staniczek, Berta Tannenberg, Anna Drobnik (ur.1919), Anna Bugla, Maria Glenc, Jan Wawrzyczny (ur. 1920). ¯yczymy im zdrowia, stu lat i wiêcej, mi³oœci, szacunku, dobroci i cierpliwoœci od swoich najbli¿szych.
Bardzo mi³¹ niespodziankê dla jubilatów przygotowa³a dyr. WDK- Bibianna Dawid ze
swymi pracownikami. Na podstawie kroniki Ko³a przygotowa³a i przedstawi³a zebranym
œlad 50-letniej dzia³alnoœci w formie prezentacji komputerowej. Seniorzy mogli na du¿ym
ekranie obejrzeæ zdjêcia ze wspólnych spotkañ, wycieczek, imprez kulturalnych i mi³o
powspominaæ przesz³oœæ. Pomog³a im w tym prowadz¹ca kronikê Bronis³awa S³anina,
która komentowa³a zdjêcia. By³o mi³o, radoœnie, na sali du¿e o¿ywienie.
Biesiadowanie przy stole ze œpiewnikiem emeryta w rêku
Radosny wystrój sali, na sto³ach ¿ywe miniaturowe lilie w kolorze ¿ó³to-z³otym
uœmiecha³y siê do goœci niczym ma³e s³oneczka, które wprowadza³y atmosferê ciep³a
i ¿yczliwoœci. Zapachy œl¹skiej tradycyjnej kuchni wprowadza³y atmosferê swojskoœci,
domu. Jubileuszowy obiad, potem ko³ocz, kawa, pogawêdki przy stole, wspólne œpiewy,
ogl¹danie zdjêæ, wspominanie, wzruszenie, radoœæ z bycia razem - wspólnota zawsze dodaje odwagi, si³y, nadziei. Akordeonista Henryk Mañka z Zespo³u Ziemi Wodzis³awskiej
prowadzi œpiew biesiadny; ³adnie oprawione œpiewniki emerytów le¿¹ ju¿ na sto³ach (organizatorzy o wszystko wczeœniej zadbali). Nie trzeba siê obawiaæ, ¿e siê s³ów zapomnia³o,
bo teksty s¹ wydrukowane du¿ymi literami, aby ³atwo by³o czytaæ. Rozlega siê wspólny
œpiew; najpierw, jak przysta³o na emeryck¹ imprezê, rozlega siê “Hymn emerytów”, który nastraja do pogodnego usposobienia, do zgody na ¿ycie takie, jakie jest: “Choæ ka¿dy
z nas ju¿ dzisiaj ma posrebrzon¹ skroñ/ A tak¿e jeszcze przy tym i spracowana d³oñ/ Dopóki nasze zdrowie jest takie jakie jest/ Tak d³ugo nuciæ trzeba pogodn¹ zawsze pieœñ/
Bo pieœñ dodaje si³y i rozwesela nas/ z ni¹ trzeba iœæ przez ¿ycie, dopóki jeszcze czas/
Dopóki serce bije, dopóki starcza si³/ Œpiewaj i b¹dŸ pogodny, a bêdziesz d³ugo ¿y³”.
W tych prostych, u³o¿onych na melodiê znanych piosenek biesiadnych tekstach, jest
tyle ¿yciowej m¹droœci i wskazówek na dobre ¿ycie, wolne od niepotrzebnych narzekañ,
obezw³adniaj¹cego smutku. Jest zaproszenie do wspólnoty, do braterstwa we wspólnym
losie, do troski o siebie nawzajem, do radoœci, do aktywnego odpoczynku na ³onie natury,
do kontemplacji piêkna œwiata i piêkna mi³oœci, która jest radoœci¹ serca. To jest m¹droœæ,
której nie mo¿na siê nauczyæ z ksi¹¿ek, jest ona owocem doœwiadczenia ¿yciowego i refleksji nad sensem ¿ycia, czasu, przemijania; doœwiadczenia, które wypali³o w sercu to,
co nietrwa³e, nauczy³o g³êbiej patrzeæ na ¿ycie i jego bogactwo, uczyni³o cz³owieka bardziej wolnym i mniej pretensjonalnym, pozwoli³o poznaæ nieznany dot¹d smak mi³oœci,
która nigdy nie ustaje.
Dla zacnych jubilatów wyst¹pili te¿ z pokazem sztuk walki m³odzi z Pszczyñskiej
Akademii Sztuk Walki, trenuj¹cy w Wodzis³awiu w SP nr 3 pod kierunkiem Krzysztofa
DroŸniaka i Zenona Gadaja z Czy¿owic, który zorganizowa³ ten pokaz nie tylko dla seniorów, ale i dla m³odzie¿y, której niestety nie by³o. Honorarium za wystêp zespó³ przekaza³ emerytom, a ci oddali je dla pogorzelców w symbolicznym geœcie jednoœci z poszkodowanymi. Nie jest wa¿ne, ile kto daje, ale z jakiej intencji daje.
Mówi¹ emeryci - jubilaci
Rozmawiamy na temat czasu, zastanawiamy siê wspólnie, czym jest czas. Niektórzy
mówi¹, ¿e czas to pieni¹dz, a s³uga Bo¿y kardyna³ Stefan Wyszyñski - Prymas Tysi¹clecia
powiada³ ¿e: “Czas to mi³oœæ“. I trudno siê z nim nie zgodziæ.
- Jedna z pañ Jubilatek stwierdza: Czas to odpoczynek!
- Pani Marysia Kurasz opowiada, ¿e siedzia³a nad wod¹ i myœla³a nad ¿yciem. I tak
jak woda odp³ywa³a, tak ¿ycie przemija. Pani Maria chce siê cieszyæ ka¿d¹ chwil¹, ¿yæ
chwil¹, która bezpowrotnie mija.
- Nie da siê odwróciæ biegu czasu. A mo¿e to nie czas biegnie, tylko my dojrzewamy
w czasie i tak jak rzeka wpada do morza, aby siê w nim rozp³yn¹æ, tak nasze ¿ycie wp³ywa
w nurt wiecznoœci, aby siê w niej ca³kowicie zanurzyæ i przemieniæ - myœlê i dzielê siê t¹
refleksj¹ z innymi, bo równie¿ jestem jedn¹ z nich.
- Pani Basia Koczy - ¿ona prezesa Wac³awa - stwierdza: Mam teraz du¿o czasu!
Mam wolnoœæ od obowi¹zków typu wychowanie. Ka¿dy jest ju¿ na swoim, mo¿emy
siê odwiedzaæ, razem siê dobrze czujemy. Mam 13 wnuków, 2 prawnuków, wesela jedno za drugim. Wnuczka wychodzi³a za m¹¿ za Murzyna… Ja nigdy siê nie nudzê. Przy
Wacku nigdy siê nie nudzê. Jestem pogodna, ka¿dy mi to mówi. Wacek jest wspania³ym
cz³owiekiem. On mia³ dobre ¿ycie, ja te¿ mia³am dobre ¿ycie. I tak zeszliœmy siê razem.
I razem mamy dobre ¿ycie.
“Czêsto zbyt gor¹czkowe poszukiwanie szczêœcia odstrasza je. Szczêœcie przychodzi
samo, gdy siê go lêkliwie nie szuka. Kiedy uspokaja siê i rozpogadza serce, wyp³ywaj¹
z niego pragnienia najg³êbsze i najprawdziwsze, takie, które objawiaj¹ prawdê o cz³owieku.
Nie mo¿emy byæ szczêœliwi, nie akceptuj¹c siebie samych, nie godz¹c siê na to, czym
jesteœmy.”/A. Vergara/
Do³¹czmy siê do ¿yczeñ dla zacnych Jubilatów i dedykujemy im s³owa Marka Aureliusza:
W twoim sercu jest Ÿród³o, które nigdy nie wyschnie, jeœli potrafisz je odszukaæ.
W³adys³awa Bañczyk
NR 07/210/10
Emeryckie wczasy na weso³o
Emeryci z Rogowa pozmieniali plany, zamiast nad morze do gór sie wybrali. Byli my na
wczasach w tych piknych, górskich lasach. Bia³y Dunajec - miejscowoœæ cudna - dla emerytów wcale nie nudna; du¿o spacerowali i zwiedzali, a w domie "Borowy" odpoczywali. S³onko
nas bardzo grzoæ nie chcia³o, to my sie na goronce wody wybrali i sie wygrzywali. Wieczorym zapoznawczo se zrobiyli, tañcowali, gorzo³ka piyli, a na drugi dzieñ w górach wypociyli.
Poszli my te¿ kaj te oscypki produkujom - dwa górale w sza³asie siedzia³y i syr wyciska³y.
Potym kule robili, w mleku moczyli, a na koniec wyndzili. Naszej kole¿ance Ance tak sie
podoba³o, ca³y czas przy tym co wycisko³ siedzia³a i wylyœ nie chcia³a. My ju¿ we strachu
byli, ¿e kole¿anka pozbyli, ale nasze ch³opy sie wkurzyli i jom wygoniyli.
Po tym strachu co my prze¿yli, na sp³yw Dunajcem sie wybrali i dopiero tam odstresowali.
Na tratwie siedzieli, rzykom p³ynyli, s³onkiem ogrzewali i piykne widoki podziwiali. Flisaki
nas rozmow¹ zabawia³y i legendy opowiada³y. ¯eby sie podkurowaæ do Szczawnicy my zajechali i wodom zdrojowom delektowali. Kilometrów to my zrobiyli, niejedni szczewiki zniszczyli, po drodze skarpety, laczki kupowali i du dom pakowali. I jak w piosence: "Góralu, czy
ci nie ¿al" nam jest bardzo smutno i bardzo ¿al, lecz trzeba wracaæ do naszych œl¹skich hal.
Drogi Rysiu, nasz prezesie, za to, ¿e my tak dobrze odpoczywali, chcymy Ci podziêkowaæ.
Tym razym medalem nie odznaczymy, yno na górala pasujymy - kapelusz i kryczka niech
Ci przypominaj¹, ¿e emeryty zawsze dobry humor majom. Zaœ maskotk¹ ca³ej ekipy jest Gerard, co lubi godaæ dowcipy. Przyby³ uroczyœcie jako nowy so³tys Bia³ego Dunajca ze swoj¹
now¹ piykn¹ rad¹ so³eck¹. Nie damy mu siê tu marnowaæ, bo jest nom potrzebny w Bluszczowach. Ju¿ pakujymy klamoty i wracomy ka¿dy do swoji roboty.
Bia³y Dunajec 14–23.06.2010 r.
Aniela Jendrysik
Do Zakopanego ... przez Plac Œw. Piotra
Kolejny raz grupa emerytów z gorzyckiego ko³a PZERiI wybra³a siê na tygodniowe wczasy do Stolicy Tatr. W drodze do Zakopanego zwiedzono Park Miniatur „Œwiat Marzeñ”
w Inwa³dzie k.Wadowic - miejsce o niezwyk³ym charakterze, przedstawiaj¹ce najs³awniejsze
cuda architektoniczne œwiata - miniatury w skali 1:25 takie jak: Œwi¹tynia Akropolu, koloseum,
Krzywa Wie¿a w Pizie, Statua Wolnoœci, Wie¿a Eiffla, £uk Triumfalny, Bazylika Œw. Piotra.
W Inwa³dzie na miniaturze Placu Œw.Piotra wykonano zbiorowe zdjêcie, które daje uczestnikom namiastkê pobytu w Rzymie.
Tradycyjnie zakwaterowano wczasowiczów w Pensjonacie „Pod Giewontem” na Krzeptówkach.
Program wczasów obejmowa³: trasê na Guba³ówkê ze zjazdem wyci¹giem na Polanê Szymoszkow¹, wyjazd do Doliny Koœcieliskiej, ca³odniowy wyjazd w Pieniny, zwiedzenie drewnianej kaplicy na Jaszczurówce oraz Wielkiej Krokwi. Dla poprawy zdrowia skorzystano
z k¹pieli w Termach Podhalañskich w Szaflarach oraz w „Termie” w Bukowinie Tatrzañskiej.
Dobr¹ atmosferê wczasowiczom zapewni³y œpiewy przy akompaniamencie akordeonu jednej z uczestniczek.
Wczasowicze serdecznie dziêkuj¹ obs³udze Pensjonatu „Pod Giewontem” oraz prezesowi
ko³a Piotrowi Lorencowi za bardzo dobr¹ organizacjê wypoczynku.
R.P³aczek
9
Walne Zgromadzenie cz³onków Spó³dzielni Kó³ek Rolniczych w Gorzycach
„Powiatowy Lider Przedsiêbiorczoœci 2009”
dla spó³dzielni i „Prymus 2010” dla prezesa
Walne Zgromadzenie cz³onków Spó³dzielni Kó³ek Rolniczych odby³o siê 29 czerwca
br., klika dni przed Miêdzynarodowym Dniem Spó³dzielczoœci. Wœród zaproszonych goœci
znaleŸli siê m.in.: Piotr Oœliz³o – wójt gminy Gorzyce, Jan Skóra – by³y prezes GS „SCh”,
cz³onek honorowy SKR oraz Magdalena JóŸwik – przedstawicielka PKN „Orlen”. Zebranych delegatów i zaproszonych goœci serdecznie powita³ prezes SKR Kazimierz Rybarz. Zebranie poprowadzi³ wybrany w g³osowaniu jawnym Tadeusz Pukowiec. Sekretarzem zebrania zosta³ Rajmund P³aczek.
Bez zastrze¿eñ przyjêto porz¹dek obrad zgromadzenia oraz protokó³ z ostatniego zebrania. Nastêpnie w g³osowaniach jawnych wybrano komisje robocze Walnego Zgromadzenia.
W sk³ad komisji mandatowo-wyborczej weszli: Henryk Adamczyk, Marek Rybarz i Janusz
Smo³ka (przewodnicz¹cy) Do komisji uchwa³ i wniosków wybrano Angelê Skupieñ, Konrada Smyczka i Jana Polnika.
Pierwsze sprawozdanie na Walnym Zgromadzeniu w imieniu Zarz¹du SKR przedstawi³ delegatom prezes Kazimierz Rybarz. Omówi³ w nim szczegó³owo podstawowe kierunki dzia³ania spó³dzielni w roku 2009 tj. us³ugi polowe i komunalne (beczkowozami), naprawy i remonty ci¹gników i sprzêtu, dzia³alnoœæ handlow¹ w zakresie sprzeda¿y paliw i olejów, akcesoriów samochodowych i czêœci do maszyn rolniczych oraz us³ugi transportowe.
W zakresie us³ug polowych spó³dzielnia wykonywa³a wiosenne orki i siewy, koszenie
traw, opryski, zbiórkê zbó¿ kombajnami i zbieranie s³omy. W pracach polowych zanotowano nieznaczny wzrost w stosunku do lat ubieg³ych. Zwiêkszy³y siê tak¿e us³ugi beczkowozami. W okresie zimowym pracowano przy odœnie¿aniu dróg gminnych w Bluszczowie, Gorzyczkach i w Odrze. Prezes zwróci³ uwagê na bardzo dobr¹ wspó³pracê z so³tysami tych wsi.
Skar¿y³ siê natomiast na brak takiej wspó³pracy ze strony pracowników Urzêdu Gminy, którzy nie widz¹ potrzeby zlecania robót SKR-owi, mimo, ¿e deklaruje tañsz¹ ofertê w zakresie
odœnie¿ania i koszenia poboczy w sezonie. W dzia³alnoœci warsztatowo-remontowej w roku
minionym spó³dzielnia zanotowa³a dalszy spadek. Zapotrzebowanie na naprawy ci¹gników
i sprzêtu rolniczego z roku na rok maleje.
Dobrym pomys³em sta³o siê uruchomienie serwisu ogumienia. Bardzo du¿a iloœæ klientów
korzysta³a z us³ug wymiany i naprawy opon, komputerowego wywa¿ania kó³ ze wzglêdu na
konkurencyjne ceny. Prace te SKR wykonuje sezonowo – wiosn¹ i jesieni¹.
W zakresie dzia³alnoœci handlowej SKR prowadzi szerok¹ sprzeda¿ paliw PB i ON oraz
olejów silnikowych. Stacja SKR Gorzyce uzyska³a status stacji patronackiej sieci Orlen co ma
œcis³y zwi¹zek z jakoœci¹ paliwa i zwiêkszonymi obrotami w sprzeda¿y. Spó³dzielniê ³¹cz¹
z Orlenem d³ugoletnie umowy na obrót paliwami.
Stacja prowadzi ponadto sprzeda¿ akcesoriów i kosmetyków samochodowych, butli gazowych, papierosów, napojów itp. Dochody z g³ównych dziedzin dzia³alnoœci spó³dzielni
przedstawia tabelka.
Usługi mechanizacyjne i transport
Działalność warsztatowo-magazynowa
Sprzedaż paliw i olejów
2009
313.279,47.000,352.651,-
2008
225.710,50.000,337.371,-
wzrost
40%
7%
spadek
8%
-
Na pozosta³e dochody spó³dzielni sk³adaj¹ siê przychody ze sprzeda¿y œrodków trwa³ych,
z dzier¿awy i odsetek bankowych.
£¹czna wysokoœæ dochodów uzyskanych przez SKR w roku 2009 zamknê³a siê kwot¹
750.423,52 z³. Zanotowany wzrost dochodów to 8,5%.
Nastêpnie prezes K. Rybarz przedstawi³ analizê kosztów dzia³alnoœci prowadzonej przez
SKR w roku 2009. Poniesione koszty wynios³y 731.472 z³. W rozliczeniu bilansowym
Spó³dzielnia uzyska³a za rok 2009 dodatni wynik brutto 18.950 z³. Maj¹tek znajduj¹cy siê
w posiadaniu spó³dzielni (nieruchomoœci, budynki i sprzêt) posiada wartoœæ ogó³em 906.368
z³. W³asne œrodki obrotowe na koncie bakowym na koñcu 2009 r. wynosi³y 39.307 z³, a stan
zapasów magazynowanych paliw, olejów i czêœci zamiennych – 180.410 z³. Podsumowuj¹c
tê czêœæ sprawozdania, Kazimierz Rybarz stwierdzi³: „2009 rok by³ dobrym rokiem dla
spó³dzielni, jej kondycja finansowa nie uleg³a pogorszeniu, osi¹gnêliœmy dobry wynik rokuj¹cy
du¿e nadzieje na dalszy rozwój w przysz³oœci”.
Prezes odniós³ siê te¿ do dzia³alnoœci samorz¹dowej SKR-u. Aktualnie w jego sk³ad wchodzi szeœæ Kó³ek Rolniczych z terenu Gminy Gorzyce oraz KR z Syryni (gm. Lubomia). SKR
w Gorzycach wspó³pracuje z 12 Ko³ami Gospodyñ Wiejskich prowadz¹cymi ró¿norodn¹
dzia³alnoœæ œrodowiskow¹ w gminie. Udziela im pomocy organizacyjnej i finansowej
w dzia³alnoœci maj¹cej na celu kultywowanie tradycji i folkloru lokalnego oraz podtrzymywanie wiêzi œrodowiskowych.
Podobny charakter ma wspó³praca z niektórymi szko³ami i przedszkolami z terenu naszej
gminy (Gorzyczki, Bluszczów, Olza, Turza Œl.).
W koñcówce swojego wyst¹pienia prezes Kazimierz Rybarz odniós³ siê do sytuacji kadrowo-socjalnej w spó³dzielni. Stwierdzi³, ¿e jest ona ustabilizowana. Uzyskiwane przez
spó³dzielnie wyniki ekonomiczno-finansowe pozwalaj¹ na podwy¿kê p³ac pracownikom
o oko³o 20%, a cz³onkom wk³adów o kwotê 50 z³. Zarz¹d Spó³dzielni ma te¿ na uwadze sta³¹
poprawê warunków pracy za³ogi SKR. Jest ona mo¿liwa dziêki preferowaniu nowych kierun-
ków us³ug w spó³dzielni i uzyskiwaniu z tego tytu³u zwiêkszonych dochodów.
Potem serdecznie podziêkowa³ za wspó³pracê w minionym roku sprawozdawczym: za³odze
spó³dzielni, Radzie Nadzorczej i jej przewodnicz¹cemu Rajmundowi P³aczkowi. Szczególne
podziêkowanie skierowa³ pod adresem wójta gminy Piotra Oœliz³o, który oceniaj¹c pozytywnie 36 letni¹ dzia³alnoœæ spó³dzielni na rzecz mieszkañców i œrodowiska, rekomendowa³ j¹
do tytu³u „Powiatowego Lidera Przedsiêbiorczoœci 2009”. Kapitu³a tego konkursu w kwietniu br. wyró¿ni³a spó³dzielniê i uhonorowa³a tym tytu³em i statuetk¹.
Prezes Kazimierz Rybarz podzieli³ siê te¿ z delegatami wiadomoœci¹ otrzyman¹ z Krajowej Rady Spó³dzielczoœci w Warszawie. Dotyczy³a ona przyznania mu tytu³u „Prymusa
2010”. Prezes odebra³ tê nagrodê 1 lipca br. w Warszawie. Uroczystoœæ wrêczenia odby³a siê
w Pa³acu Kultury i Nauki z okazji Miêdzynarodowego Dnia Spó³dzielczoœci.
W tym miejscu prezes stwierdzi³, ¿e przyznany mu „Prymus 2010” jest równie¿ nagrod¹
dla ca³ej za³ogi Spó³dzielni Kó³ek Rolniczych. Uczestnicy zebrania odpowiedzieli oklaskami.
Prezes, koñcz¹c swoje wyst¹pienie, zachêci³ delegatów do udzia³u w dyskusji po wys³uchaniu
wszystkich sprawozdañ.
Nastêpnie delegaci wys³uchali sprawozdania przewodnicz¹cego Rady Nadzorczej Rajmunda P³aczka. Przewodnicz¹cy podda³ analizie dzia³alnoœæ gospodarcz¹ i wyniki finansowe spó³dzielni. Omówi³ kierunki dzia³ania SKR i podejmowane w roku 2009 fronty robót.
Zwróci³ uwagê na zabezpieczenie obiektów spó³dzielni na okres zimy. Podda³ ocenie plany i zamierzenia SKR na przysz³oœæ. Wspó³pracê Rady Nadzorczej z Zarz¹dem SKR uzna³
za bardzo dobr¹. Na koniec wnioskowa³ udzielenie absolutorium cz³onkom Zarz¹du SKR.
Sprawozdanie z rocznej dzia³alnoœci z³o¿y³a tak¿e Angela Skupieñ – przewodnicz¹ca komisji rewizyjnej. Stwierdzi³a poprawnoœæ i terminowoœæ sprawozdañ z³o¿onych przez Zarz¹d
SKR. Bez zarzutu pozosta³ poddany kontroli bilans spó³dzielni za rok 2009 i zysk netto
w wysokoœci 13.825,77 z³. Poda³a propozycjê podzia³u tego zysku przyjêt¹ przez komisjê.
Propozycja przewiduje podwy¿szenie udzia³ów cz³onków SKR o 50 z³ (39 cz³onków x 50 z³
= 1.950 z³), 50 % pozosta³oœci tj. 5.937,88 na fundusz zasobowy i 50% do dyspozycji Zarz¹du
z przeznaczeniem na cele spo³eczne (dofinansowanie do¿ynek gminnych, obchodów Dnia
Spó³dzielczoœci, dzia³alnoœci KGW, szkó³ i przedszkoli).
Poniewa¿ komisja rewizyjna nie dopatrzy³a siê nieprawid³owoœci w dzia³alnoœci gospodarczej i finansowej SKR przewodnicz¹ca A. Skupieñ wnioskowa³a o udzielenie absolutorium Zarz¹dowi. Po wys³uchaniu sprawozdañ K. Rybarz krótko przedstawi³ zamierzenia
spó³dzielni na rok 2010. Dotyczy³y one kontynuacji jej podstawowych kierunków dzia³alnoœci
oraz rozpoczêtej budowy budynku stacji paliw, na który w roku 2009 w ramach zakupów inwestycyjnych spó³dzielnia wydatkowa³a kwotê 107.486 z³.
Nastêpnie radca prawny Kazimierz Grzywacz omówi³ szczegó³owo koniecznoœæ dokonania zmian w dotychczas obowi¹zuj¹cym w spó³dzielni statucie ze wzglêdu na nowe wymagania prawne. Zmiany dotyczyæ bêd¹ rozszerzenia przedmiotu dzia³alnoœci SKR (o najem
i dzier¿awy) oraz wnoszenia wk³adów cz³onkowskich i formy ich oprocentowania.
Potem w wyborach tajnych na now¹ czteroletni¹ kadencjê delegaci wybrali Radê Nadzorcz¹.
W jej sk³ad weszli: Rajmund P³aczek (przewodnicz¹cy), Tadeusz Pukowiec (zastêpca), Jan
Polnik (sekretarz) Konrad Smyczek (skarbnik) i Angela Skupieñ (przewodnicz¹ca Komisji
Rewizyjnej). Komisja przyjê³a gratulacje i zaproszenie do wspó³pracy.
Po wyborach rozpoczê³a siê dyskusja. Tadeusz Pukowiec w nawi¹zaniu do wyró¿nieñ – „Powiatowego Lidera Przedsiêbiorczoœci – 2009” i „Prymusa 2010” zaproponowa³ wyst¹pienie
z wnioskiem do redakcji „U Nas” o przyznanie prezesowi K. Rybarzowi honorowego tytu³u
„Cz³owieka o Z³otym Sercu” za jego dzia³alnoœæ na rzecz dzieci i wspieranie KGW.
Wójt gminy Piotr Oœliz³o pozytywnie oceni³ wspó³pracê z SKR. Dobro gminy w tej
wspó³pracy uwa¿a za najwa¿niejsze. Docenia troskê Zarz¹du SKR o rozwój spó³dzielni
i poprawê warunków pracy jej pracowników. Zauwa¿a wzrost zapotrzebowania na us³ugi
asenizacyjne w gminie. Obiecuje zlecenie przez UG koszenie poboczy obok basenu „Nautica”. Proponuje zamianê terenów: za odst¹pienie terenu w Bluszczowie – teren w Gorzycach.
Sprawa staje siê wa¿na w kontekœcie uczestnictwa Bluszczowa w konkursie „Najpiêkniejsza
wieœ w województwie”. Wyst¹pienie wójta koñcz¹ ¿yczenia udanej wspó³pracy i gratulacje z okazji wyró¿nieñ – „Powiatowego Lidera Przedsiêbiorczoœci 2009” i „Prymusa 2010”.
Magdalena JóŸwik z PKN Orlen pozytywnie oceni³a trzyletni¹ wspó³pracê SKR z t¹ firm¹
stwierdzaj¹c, ¿e znajduje siê ona w gronie wzorowych klientów i najlepszych p³atników
pilnuj¹cych terminowoœci regulowania rachunków. Gratuluj¹c spó³dzielni, ¿yczy³a jej dalszych sukcesów wyrazi³a nadziejê na dalsz¹ efektywna wspó³pracê. G³os w dyskusji zabra³
te¿ Jan Skóra, by³y prezes GS „SCh”, aktualnie honorowy cz³onek SKR w Gorzycach. Wspomnia³ o szerokim wymiarze wspó³pracy pomiêdzy GS „SCh”, a SKR-em. Wyrazi³ swoje uznanie dla sukcesów, spó³dzielni i dla klimatu, jaki obserwuje wœród jej cz³onków, za³ogi oraz
dla pozytywnej wspó³pracy Zarz¹du i Rady Nadzorczej. Cieszy go fakt, ¿e dla SKR us³ugi
rolnicze ci¹gle s¹ priorytetem, mimo i¿ nie stanowi¹ najwiêkszego Ÿród³a dochodów. Wysoko oceni³ troskê Zarz¹du o wzrost funduszu zasobowego, o wzrost p³ac dla pracowników,
wk³adów cz³onkowskich i ich oprocentowania. Zakoñczy³ swoje wyst¹pienie stwierdzeniem:
„Najbardziej pracowita za³oga Ÿle kierowana nie odniesie sukcesu. Wy odnieœliœcie sukces
i to jest sukces wspólny – prezesa, za³ogi i zarz¹du spó³dzielni”.
El¿bieta Ko³ek serdecznie podziêkowa³a za wspó³pracê z Ko³ami Gospodyñ Wiejskich
i za okazywane im wsparcie organizacyjne i finansowe. M. Ciuraj na rêce prezesa z³o¿y³a
podziêkowanie dla pracowników SKR, którzy nareszcie „s¹ dla klientów – zwyk³ych ludzi”.
Ostatni¹ wa¿n¹ czêœci¹ zebrania by³o sprawozdanie komisji uchwa³ i wniosków oraz
podjêcie uchwa³ przez Walne Zgromadzenie.
NR 07/210/10
10
Podjêto kolejno uchwa³y w sprawach: zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok
2009, sprawozdañ Zarz¹du, Rady Nadzorczej i Komisji Rewizyjnej, udzielania absolutorium
cz³onkom Zarz¹du SKR, podzia³u nadwy¿ki bilansowej, okreœlenia górnej granicy zobowi¹zañ
(do 150.000 z³) zatwierdzenia zamierzeñ spó³dzielni na rok 2010 i dokonania zmian w statucie, wymuszonych nowymi wymogami prawnymi.
Wszystkie uchwa³y w g³osowaniach odrêbnych przyjmowano bez wnoszenia uwag
i zastrze¿eñ – jednog³oœnie. W Walnym Zgromadzeniu na 38 uprawnionych uczestniczy³o
24 delegatów tj. 63.16%. Podejmowane uchwa³y by³y zatem prawomocne.
W wolnych g³osach i wnioskach jeszcze raz zabra³ g³os prezes K. Rybarz. Podziêkowa³
delegatom za czynne uczestnictwo w zebraniu. Pogratulowa³ wyboru cz³onkom nowej Rady
Nadzorczej. Zadeklarowa³ dalsz¹ troskê o dobr¹ atmosferê pracy w spó³dzielni, wywa¿one
stawki us³ug w 2010 r. i ... uparte zabieganie o przychylnoœæ pañ z UG decyduj¹cych o zleceniu us³ug na prace na terenie gminy.
Na starej fotografii (10)
K. Okoñ
Spo³ecznoœci spó³dzielczej
w naszej gminie –
cz³onkom i pracownikom
z okazji
Miêdzynarodowego Œwiêta
Spó³dzielczoœci
satysfakcji z dotychczasowych dokonañ,
pomyœlnej drogi rozwoju na przysz³oœæ,
dobrych wyników ekonomicznych
oraz
zdrowia i szczêœcia w ¿yciu osobistym
¿ycz¹
zespó³ redakcyjny „U Nas” i wydawca
Fot. A. Sitek
W Turzy nie ma mocnych na so³tysa!
Turzanie po raz drugi wziêli
udzia³ w reaktywowanej Olimpiadzie Parafialnej.
Olimpiada Parafialna w Turzy ma bogat¹ tradycjê. Pierwsze piêæ edycji imprezy odby³o
siê w latach 90. XX wieku.
Olimpiadê zapocz¹tkowa³ tutejszy wikary – ks. Antoni
Stefañski.
Zmagania olimpijskie wznowiono w 2008 roku z inicjatywy
proboszcza ks. Piotra Winklera,
so³tysa Joachima Nielaby oraz Wac³awa Wrany. Druga edycja reaktywowanej Olimpiady Parafialnej odby³a siê 19 i 20 czerwca 2010 r. Podobnie jak przed dwoma laty, turska spo³ecznoœæ
dopisa³a. Zmagania dzieci i doros³ych w niedzielne popo³udnie ogl¹da³o oko³o tysi¹ca parafian.
Jedn¹ z najbardziej widowiskowych dyscyplin by³o si³owanie na rêkê. W tej konkurencji niepokonany od 20 lat jest Joachim Nielaba. I tym razem nie znalaz³ siê pogromca so³tysa. W finale wy¿szoœæ pana Joachima musia³ uznaæ Daniel Nawrat.
Uwagê turzan przyku³ te¿ niedzielny mecz Ksiê¿a – Oldboje Unii Turza. Ksiê¿a, wsparci si³¹
ministrantów, zwyciê¿yli 3:2. Nie lada atrakcj¹ dla zgromadzonych widzów by³ widok stoj¹cego
na bramce wikarego ks. Dawida Banasia. – Ksiêdzu Dawidowi tak dobrze idzie, bo wikary Marek rzyko ju¿ za niego drugi ró¿aniec - ¿artowa³a komentatorka Dominika Styrnol.
W klasyfikacji medalowej olimpiady zwyciê¿y³ uczeñ III klasy Gimnazjum w Turzy Œl. - Rafa³
Maciejczyk. Multimedalista zdoby³ a¿ szeœæ medali, w tym trzy z³ote. Rafa³ w nagrodê otrzyma³
ca³oroczny kurs matematyki w Szkole Matematyki Horyzonty Agnieszki Wrany.
Nowoœci¹ podczas tegorocznej olimpiady by³a transmisja na ¿ywo w Internecie. Dziêki turskiej firmie Luksus, wszyscy, którzy musieli zostaæ w domach, mogli ogl¹daæ obraz dziêki zainstalowanym na boisku obrotowym kamerom.
Uczestnicy olimpiady
podkreœlali rozmach i profesjonaln¹ organizacjê imprezy. Prócz so³tysa, liderkami komitetu organizacyjnego
by³y Dominika Styrnol i Iwona Wajsman.
Wiêcej o tegorocznej olimpiadzie na www.olimpiada.
turza.pl
PM
NR 07/210/10
Bluszczów (albo Rogów, koło kościoła), foto wykonane przed 1939 r., prawdopodobnie na przełomie lat 20. i 30.; członkowie Związku Powstańców Śląskich z Bluszczowa;
stoją od lewej: Paweł Stebel, Karol Bugla, Karol Klimanek, (?), Teodor Tkocz, Jan
Mleczko, Augustyn Lassak, Ludwik Sitek, (?), Józef Bugla, Emil Ślęczek, Wincenty Urbaniec; siedzą od lewej: Teodor Helczyk, Edward Osadnik, Szymon Kurzydem, Alojzy Myśliwiec, Bernard Zychma, Błażej Ciuraj.
DJ
Piknik u Słonia
Piknik zorganizowany w słoneczną niedzielę 4 lipca w Bluszczowach przez Tomka Cibę
miał na celu pomoc w zorganizowaniu pieniędzy na leczenie chorego na muskowiscydozę
Tymoteusza Buglę. Muszę przyznać, że miejsce na organizację tego typu lokalnych imprez
w Bluszczowach jest wyjątkowo udane. Spokojne, bezpieczne z łatwym dojazdem głównie
od strony polderu i wystarczającą ilością miejsca do parkowania. Był też nieduży namiot
(tym razem dla osłony gości przed słońcem) i zadaszona scena do występów. Organizatorzy zadbali, aby dzieci mogły się uaktywnić w zabawach grupowych tańcząc w korowodach z bajkowymi postaciami. Uczestnikom festynu czas umiliły występy zespołów "Baca
Dance" i "Wagant". Należy też wspomnieć o specjalnych gościach spotkania, mieszkańcach gminy Gorzyce - uczniach Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Raciborzu. Postanowili w trójkę przebiec trasę z Raciborza na Hel. Szukając pieniędzy na tę wyprawę, zwrócili się m.in. do Tomka Ciby (zesp. muz. "Coral"), który włączył ich zapał akcję charytatywną na rzecz Tymka. Bieg potrwa od 8 do 24 lipca trasą: Racibórz, Kędzierzyn-Koźle, Ozimek, Bogacica, Bolesławiec, Kraszewice, Florentyna, Tarnowa, Mrzyczyn, Papros, Cierpice, Tleń, Ocypel, Dębogóry, Kartuzy, Domatówko, Jastarnia i Hel. Uruchomione zostało konto bankowe, na które można wpłacać datki na jego leczenie: SKOK KOPERNIK
81 7999 9995 0680 2358 7703 0001 z dopiskiem - "BIEG Z WIELKIM SERCEM". Szymon Jęczmionka, Szymon Szymiczek i Mateusz Staszek na co dzień trenują w Victorii Racibórz. Miejmy nadzieję, że ich wysiłek pomoże finansowo w leczeniu Tymoteusza Bugli.
Wszystko zależy od ludzi dobrej woli, którzy pomogą.
Jan Psota
W temacie Bluszczowa współpracowali z „U nas”: B. Dziaćko, D. Klimanek, H.
Łyp, A. Skupień (OSP), R. Szymiczek (KGW). Dziękujemy!
11
Z dziejów so³ectw (7)
Polecamy
wydany ostatnio albumik poœwiêcony w ca³oœci niewielkiemu so³ectwu. Kapitalne rysunki Jakuba Pogana uzupe³nia poetycki komentarz prawnika - poety, Jacka Klimanka, który publikowa³ te¿ na
³amach „U nas”. Na kartach broszury przedstawiono m.in. najwa¿niejsze zabytki Bluszczowa. Dla 10
pierwszych osób, które zg³osz¹ siê do redakcji „U nas” przygotowaliœmy po egzemplarzu wydawnictwa.
Bluszczów
Dawniej gmina
Bluszczów, piêknie po³o¿ony na skraju P³askowy¿u Rybnickiego i Doliny Odry, od 1973 r., jest jednym z 12 so³ectw gminy Gorzyce. O jego uroku stanowi¹ niepospolite walory krajobrazowe i przyrodnicze. Do 1945 r. wieœ by³a odrêbn¹ gmin¹. Tutejsza wspólnota samorz¹dowa posiada³a w³asn¹ pieczêæ,
bez god³a, zwanego potocznie, choæ niepoprawnie herbem. Obok gminy istnia³ tu tak¿e obszar dworski,
stanowi¹cy odrêbn¹ jednostkê administracyjn¹, zlikwidowany w latach 20. XX w. i wcielony do gminy. Uprawnienia administracyjno-policyjne w stosunku do zamieszkuj¹cej go ludnoœci, pozbawionej
samorz¹du, nale¿a³y do w³aœciciela maj¹tku ziemskiego. W 1945 r., Bluszczów wszed³ w sk³ad gminy
Be³sznica. W 1954 r. znalaz³ siê w gromadzie Rogów, a w 1973 r. w gminie Gorzyce. Wieœ nale¿a³a
dawniej kolejno do powiatów: raciborskiego, rybnickiego, wreszcie wodzis³awskiego.
D. Jakubczyk
Stop na³ogom
Takie by³y pocz¹tki
Tereny po³o¿one u wylotu Bramy Morawskiej by³y ju¿ w pradziejach penetrowane przez cz³owieka,
o czym œwiadczy m.in. neolityczna siekierka, znaleziona w Bluszczowie w 1930 r. przez uczestników
wycieczki Ko³a Prehistoryków Uniwersytetu Jagielloñskiego.
Pocz¹tki samej wsi, której nazwê wywodzi siê od wyrazu „bluszcz”, gin¹ w „mrokach œredniowiecza”.
Nieliczne i stosunkowo póŸne wzmianki Ÿród³owe (1472, 1480, 1531 r.) utrudniaj¹ poznanie dziejów
osady, która mog³a istnieæ ju¿ w XIII w. W œredniowieczu wieœ stanowi³a w³asnoœæ rycersk¹ niejakiego Jana. Nie jesteœmy jednak w stanie okreœliæ, kiedy dok³adnie powsta³a, a nastêpnie, kiedy przesta³a
byæ wsi¹ ksi¹¿êc¹. Przez stulecia nale¿a³a do koœcio³a, parafii i szko³y w Rogowie. W jej s¹siedztwie
istnia³y doœæ wczeœnie inne, niewielkie osady, czy przysió³ki: Wytrzêsów, Rogowiec, Syrynka oraz Ligotka, zwana Bluszczowsk¹ – powsta³e oko³o XV-XVII w.
Z ¿ycia wsi
U schy³ku XVIII w. ¿y³y w wiosce 223 osoby, w tym 5 siod³oków oraz 57 zagrodników i cha³upników.
W 1940 r. gmina liczy³a 617 mieszkañców, a w 2009 r. – 948. W 1910 r. sta³o w Bluszczowie, wœród
52 domów, kilka drewnianych, krytych s³om¹. Mieszkañcy wsi trudnili siê rolnictwem. W ró¿nych
okresach czasu dzia³a³y tu dwa m³yny, istnia³a cegielnia. W okolicy wydobywano piasek, ¿wir i gips.
W XX w. nastêpowa³ rozwój Bluszczowa. W latach 1902-1903 zbudowano i oddano do u¿ytku szko³ê;
w latach 1907-1908 zbudowano i poœwiecono murowan¹ kaplicê. Krajobraz uzupe³nia³y familoki kopalni „Anna” i zbudowana w latach 1914-1916 linia kolejowa Olza-Pszów. W latach 1924-1925 oddano
do u¿ytku liniê Bluszczów-Brzezie. Bluszczów otrzyma³ stacjê oraz most nad torami. W 1926 r. wieœ
zelektryfikowano. Likwidacja obszaru dworskiego i parcelacja dworu umo¿liwi³y rozwój przestrzenny wsi. W I po³owie XX w. rozwija³o siê ¿ycie spo³eczne, powsta³y m.in. stra¿ po¿arna oraz kó³ko rolnicze. Tradycje powstañcze kultywowa³ Zwi¹zek Powstañców Œl¹skich, którego staraniem utworzono tu niewielki park, zwany Olszynk¹. W jej sercu zbudowano w 1928 r. pomnik dla upamiêtnienia
zwyciêskiej powstañczej ofensywy, która ruszy³a z tego miejsca w 1921 r. Po wojnie nastêpowa³ dalszy
rozwój miejscowoœci, zw³aszcza w zakresie infrastruktury (rozbudowa szko³y, asfaltowe nawierzchnie,
oœwietlenie uliczne). Dzia³a³y chóry „Cecylia” i „Halka”. Od wielu lat dzia³a prê¿nie Ko³o Gospodyñ
Wiejskich, OSP i inne organizacje.
W 2005 r. przeniesiono do Bluszczowa kaplicê z pobliskiego Kamienia, zajêtego pod Polder „Buków”. W ostatnim czasie odnowiono park Olszynka.
Fot. W. Langrzyk
Larischowie
Obok wsi istnia³ tu w czasach nowo¿ytnych du¿y maj¹tek ziemski. Jego w³aœcicielami byli m.in.:
Fragsteinowie, Foglarowie, a od 1711 r., do I po³owy XX w. Larischowie, którzy w³adali tak¿e s¹siednim
Rogowem i Syrynk¹. Larischowie skupili w swoim rêku potê¿ne dobra, po³o¿one w ró¿nych czêœciach
Górnego Œl¹ska. W 1730 r. utworzyli fideikomis, który uniemo¿liwia³ ich podzia³. W sensie politycznym podzieli³a je w po³owie XVIII w. prusko-austriacka granica pañstwowa. W³aœciciele fideikomisu
rezydowali w Karwinie. Tam te¿ znajdowa³a siê dyrekcja ca³ych dóbr, które obejmowa³y po obu stronach granicy dziesi¹tki dworów, kopalñ i innych zak³adów. Larischowie, od 1791 r. - Larisch-Moennichowie, byli pionierami uprzemys³owienia Karwiñskiego. Piastowali wysokie urzêdy i wa¿ne funkcje, uzyskali tytu³ hrabiowski. Zapewne w II po³owie XVIII w. podupad³a rola zamku w Bluszczowie, stanowi¹cego wczeœniej reprezentacyjn¹ siedzibê rodow¹. O jego œwietnoœci œwiadczy³a m.in.
znajduj¹ca siê w nim prywatna kaplica oraz orkiestra dworska z kapelmistrzem. W koñcu XVIII w.
zamek by³ ju¿ tylko siedzib¹ administracji maj¹tku. Jego zarz¹dc¹ by³ na pocz¹tku XX w. oberinspektor Schenk. Podlega³y mu dwory: Bluszczów, Rogów, Gorzyczki i Uchylsko z folwarkami. Zakupiony przez spó³kê „Œl¹zak” maj¹tek rozparcelowano w latach 30. XX w. Resztki zabudowañ dworskich
uleg³y zag³adzie w I i II po³owie XX w.
U schy³ku XVIII w. do bluszczowskiego dworu nale¿a³y 3 folwarki. Starsi mieszkañcy pamiêtaj¹
zamkniête w czworobok zabudowania dworskie: stary „Zomek”, spichlerz ze stajni¹, stodo³ê, obory,
kuŸniê oraz czworaki (tzw. but). Zabudowania mieszkalne i gospodarcze folwarków znajdowa³y siê
tak¿e na Hañdrychowie (Heinrichshof) oraz Kympie – Owczarni (Neuhof), która wziê³a nazwê od hodowanych tu w XIX w. kilkuset owiec. Na czêœci Kympy uprawiano winoroœl i st¹d okreœlano j¹ mianem Winnej Kêpy czy Kympy. Poni¿ej owczarni znajdowa³ siê staw dworski, Bezdzienek.
Larischowie byli zapewne fundatorami monumentu z figur¹ œw. Jana Nepomucena, stoj¹cego na
wzgórzu Kamieniec. Dzie³o powsta³o prawdopodobnie w latach 30. XVIII w. Autorstwo przypisuje
siê J.M. Österreichowi, który by³ jednym z najwybitniejszych rzeŸbiarzy epoki baroku na Œl¹sku. Nepomucen daje ja³mu¿nê mê¿czyŸnie. Barokow¹ figurê ustawiono na ozdobnym cokole. Zatarciu uleg³
umieszczony na nim napis. W ostatnich latach zabytek doczeka³ siê renowacji i naukowego opracowania. Warto wspomnieæ, ¿e w dawnych czasach grzebano w tym miejscu osoby, którym odmówiono katolickiego pochówku, w 1945 r. spoczêli tu polegli w okolicy radzieccy ¿o³nierze.
23 czerwca w WDK Olza odby³o siê podsumowanie X edycji konkursu plastycznego pt. „Na³ogi plag¹”. Konkurs organizowany jest co roku przez Wójta Gminy Gorzyce oraz Gminn¹
Komisjê Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych. Ide¹ konkursu jest pobudzenie wœród dzieci i m³odzie¿y œwiadomoœci
nt. zagro¿eñ jakie nios¹ za sob¹ wszelkiego rodzaju u¿ywki.
Krótki wyk³ad w tym temacie przedstawi³ ks. Wojciech Ignasiak – kapelan pracuj¹cy z osobami uzale¿nionymi w placówce WOLOiZOL. Pracownicy domu kultury przygotowali specjalny program artystyczny. Wyst¹pi³ zespó³ gitarowy „Gryfiarze” w sk³adzie: Przemek Adamczyk, Dawid Grzegorzek,
Maksym Fronczek, Kamil Luterski, Dawid Ganita, Marek Kozubek, Grzegorz Karwot oraz kierownik zespo³u Robert Wija.
Wyst¹pi³a ponadto grupa taneczna „Lepsze Crew” w sk³adzie: Jedna z prac konkursowych.
Patrycja Warzeszka, Mateusz Fichna, Piotr Rojewski.
W trakcie prezentacji utworów muzycznych zebrani mogli ogl¹daæ na ekranie s³awnych muzyków, którzy odeszli w bardzo m³odym wieku, ze wzglêdu na wszelkiego rodzaju uzale¿nienia.
M³odzie¿ poprzez prace plastyczne wyrazi³a swoje odczucia, swój stosunek do na³ogów.
Wœród tegorocznych laureatów znaleŸli siê:.
W kategorii Przedszkola:
W kategorii Gimnazja:
Patrycja Tolarz – Czy¿owice
Angelika Koczwara – Rogów
Zosia Blanik – Turza Œl¹ska
Anna Spirydowicz – Rogów
Wiktoria Cnota – Czy¿owice
Ewa Walicka – Rogów
W kategorii Szko³y Podstawowe:
Klaudia Œwierkosz - Rogów
Monika Adamczyk – Gorzyce
Aleksandra Ka³u¿a – Rogów
£ukasz Szoen – Rogów
Patrycja Karnówka – Rogów
Barbara Wichliñska – Gorzyce
Eleonora Jeleñ - Rogów
Katarzyna Jeleñ
Klaudia Gluza
Pozostali uczestnicy konkursu:
Przedszkola:
Olza: Katarzyna PaŸdzior, B³a¿ej Burda, Adam Olszar, Kacper Pawe³ek, Oliwia Mika;
Czy¿owice: Magdalena Kowalska;
Turza Œl¹ska: Agata Kasparek, Marta Kasparek, Zuzanna Fulek, ¯aneta Matera.
Szko³y Podstawowe:
Czy¿owice: Justyna Dzier¿êga, Sylwia Jordan, Szymon Grabiec, Patryk Duda, Nicola Brachman, B³a¿ej Brudny, Jan Pawlica, Remigiusz Zaj¹c, Julia Bura, Arkadiusz Ryba, Mateusz Szczotok, Wiktoria Szkatu³a, Piotr Bujnowski, Jakub Cnota, Julia Reœ, Natalia Gawe³czyk, Jakub Liana, Maja Chwo³ka, Szymon Kiedos, Ewa Hynek;
Gorzyce: Agnieszka Zajdel, Ewelina Mandrysz, Patrycja Nielaba, Sabina Sitek, Dagmara Biela, Agata Szendzielorz, Justyna Styrczula, Marcin Bugla, Micha³ Lampert, Laura Adamczyk,
Mateusz Staœ, Agata Adamczyk, Natalia Widenka, Paulina Chlebisz, Paulina Morawiec, Barbara Grzybek, Aneta Palik, Martyna Bro¿yna, Patrycja Paulus, Weronika Tomanek, Marta Durak, Marta Ho³omek, Ma³gorzata Machaczek, Ksymena Trzaskalik;
Bluszczów: Klaudia Urbaniec, Sandra Tkaczyk, Martyna Gajda, Arkadiusz Glenc, Emilia Sitek;
Olza: Ireneusz Bugdoll, Miko³aj Dosto³, Agnieszka PaŸdzior, Karina Hausman, Aleksandra Kowalczyk;
Rogów: Patrycja Szoen, Oliwia Walicka, Mateusz Grabiec, Julia Szoen, Piotr G³¹bica, Sebastian Gorzolnik, Patrycja Kianka, Micha³ Fibic, Mateusz Glenc, Dawid Grud, Magdalena Opic;
Kolonia Fryderyk: Kinga Zaj¹c, Agata Duda, Wiktoria Szebera.
Gimnazja:
Turza Œl¹ska: Klaudia Sosna, Zuzanna Czekañska, Vanessa Wodecka, Agnieszka Miku³ka,
Ma³gorzata Smiatek, Dorota Psota, Izabela ¯urek, Oliwia Ciuraj;
Rogów: Patrycja Nieszczesny, Sylwia Hluchnik;
Laureaci konkursu otrzymali nagrody oraz dyplomy, zaœ
wszyscy uczestnicy konkursu
oprócz dyplomów - tak¿e ma³e
upominki.
Na uroczystym, finale konkursu obecny by³ wójt gminy oraz
przewodnicz¹cy rady gminy,
cz³onkowie Gminnej Komisji
Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych oraz opiekunowie
i rodzice dzieci.
Laureatki konkursu w kategorii gimnazja.
NR 07/210/10
W. Langrzyk
12
Ze szkolnej ³awy
5 lat eTwinning
Po ostatniej konferencji, jaka mia³a miejsce 25 maja w Szkole Podstawowej nr 3 im.
Jana Paw³a II w Wodzis³awiu Œl¹skim, mo¿na stwierdziæ, i¿ w naszym powiecie coraz
prê¿niej jest realizowany program Unii Europejskiej eTwinning. Ten edukacyjny program polega na wspó³pracy bliŸniaczych szkó³ w Europie za poœrednictwem nowoczesnych mediów elektronicznych i ma na celu promocjê technologii informacyjno-komunikacyjnej. Projekty, które s¹ realizowane w ramach programu eTwnning, opieraj¹ siê
w du¿ej mierze na korzystaniu z Internetu, który umo¿liwia uczniom i nauczycielom ze
wspó³pracuj¹cych ze sob¹ szkó³, wymianê informacji oraz materia³ów do nauki i pracy. M³odzie¿, przegl¹daj¹c ró¿nego rodzaju witryny internetowe, uczy siê porównywaæ,
oceniaæ i selekcjonowaæ najbardziej potrzebne informacje, s³u¿¹ce realizacji poszczególnych punktów ca³ego przedsiêwziêcia. Dziêki tego rodzaju projektom uczniowie poznaj¹
m.in. kulturê, historiê oraz ciekawostki dotycz¹ce innych krajów. Dialog miêdzykulturowy,
jaki powstaje pomiêdzy kooperuj¹cymi ze sob¹ grupami, jest idealnym sposobem na ³amanie stereotypów oraz tematem do dyskusji o tolerancji wœród m³odzie¿y.
Has³em przewodnim konferencji, któr¹ zorganizowa³ W³odzimierz Sidorow, by³o: „5 lat
eTwinning w powiecie wodzis³awskim”. Spotkanie, na które zostali zaproszeni nauczyciele ze szkó³ podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych oraz z przedszkoli,
zosta³o zaaran¿owane w celu prezentacji dotychczasowego dorobku uczniów i nauczycieli
powiatu wodzis³awskiego, bior¹cych czynny udzia³ w realizacji projektów z ró¿nymi krajami Europy w ramach programu eTwinning. Goœæmi honorowymi byli Ryszard Sochacki
oraz Gracjana Wiêckowska, którzy przybli¿yli wszystkim zgromadzonym, na czym polega uczestnictwo w programie eTwinning oraz jakie niesie ze sob¹ korzyœci. Dyrektor SP
3 podzieli³ siê swoimi spostrze¿eniami oraz doœwiadczeniami, jakie zdoby³ bêd¹c uczestnikiem licznych konferencji poœwiêconych dzia³alnoœci programu eTwinning. Gracjana
Wiêckowska, przedstawicielka Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji i Narodowego Biura Kontaktowego eTwinning podkreœla³a zaœ, i¿ udzia³ w miêdzynarodowym projekcie to
przede wszystkim wspania³a szansa dla ambitnych i pe³nych pomys³ów uczniów, na rozwój
kompetencji lingwistycznych w po³¹czeniu z doskonaleniem umiejêtnoœci pos³ugiwania
siê technologi¹ informacyjn¹.
Wystawy dorobku szkó³ w projektach eTwinning zosta³y zorganizowane przez dwie
szko³y - SP 3 w Wodzis³awiu Œl¹skim oraz Gimnazjum w Rogowie. Podczas prezentacji
dobrych praktyk g³os zabrali przedstawiciele uczniów wy¿ej wymienionych szkó³: Katarzyna Szczepan, Ilona £atka, Rados³aw Ciuberek i Rafa³ Katryniok oraz W³odzimierz
Sidorow, nauczyciel w SP 3, a tak¿e pani Katarzyna Muszalik, nauczycielka gimnazjum,
która opowiedzia³a o przebiegu realizacji swojego projektu oraz projektu nieobecnej na
konferencji Barbary Porwo³, równie¿ nauczycielki Gimnazjum w Rogowie realizuj¹cej
inny projekt. Uczestnicy konferencji mogli nie tylko podziwiaæ wypracowane materia³y
z projektów takie jak: foldery, plakaty, ulotki czy prezentacje multimedialne, ale tak¿e
mieli mo¿liwoœæ obejrzenia wystêpów artystycznych uczniów Szko³y Podstawowej nr 3
w Wodzis³awiu Œl¹skim oraz spróbowaæ specjalnie upieczonego na tê uroczystoœæ tortu.
Katarzyna Muszalik
6. Wojewódzki Konkurs Piosenki Niemieckiej
31 maja 2010 odby³ siê 6. Wojewódzki Konkurs Piosenki Niemieckiej, który zosta³
zorganizowany w M³odzie¿owym Domu Kultury w Raciborzu. Adresatami konkursu
byli uczniowie szkó³ podstawowych i gimnazjalnych. Uczniowie oceniani byli w kilku kategoriach: klasy I-III, klasy IV-VI oraz klasy gimnazjalne. W klasach IV - VI oraz
w gimnazjach obowi¹zywa³ równie¿ dodatkowo podzia³ na solistów i duety. Jak co roku
w konkursie wziê³y udzia³ uczennice Szko³y Podstawowej i Gimnazjum w Rogowie, które „wyœpiewa³y” sobie wysokie miejsca. Edyta Ka³u¿a z kl. VI zajê³a 2 miejsce w kategorii szko³y podstawowe – soliœci, zaœ zajê³y 4 miejsce w kategorii duety. Dziewczyny
by³y przygotowywane do konkursu przez pani¹ Ma³gorzatê Matus. Przedstawicielk¹ rogowskiego gimnazjum na konkursie by³a Aleksandra Ka³u¿a z kl. I (przygotowywana
przez pani¹ Katarzynê Muszalik), która równie¿ zajê³a 2 miejsce w kategorii soliœci. Jak
przyzna³o jury, repertuar by³ bardzo urozmaicony, a umiejêtnoœci uczestników sprawi³y,
i¿ o najwy¿sze miejsca toczy³a siê niema³a rywalizacja. Ka¿dy z uczestników konkursu
otrzyma³ dyplom uczestnictwa oraz mi³y upominek. Laureaci wszystkich kategorii zostali zaproszeni do udzia³u w 13. Festiwalu Kulturalnym, który odbêdzie siê 26 oraz 27
czerwca 2010 na zamku w Toszku. Jest to niezwykle wa¿na uroczystoœæ, gdy¿ œwiêtowane
bêd¹ obchody 20-lecia Towarzystwa Spo³eczno-Kulturalnego Niemców Województwa
Œl¹skiego (DFK). Dwudniowa impreza jest organizowana dziêki dotacji Ministra Spraw
Wewnêtrznych i Administracji w Warszawie Konsulatu RFN w Opolu, Fundacji Rozwoju Œl¹ska oraz Wspierania Inicjatyw Lokalnych w Opolu oraz Starostwa Powiatowego
w Gliwicach. Podczas zorganizowanego koncertu, soliœci odbior¹ dyplomy oraz przyznane im cenne nagrody, a tak¿e uœwietni¹ ca³¹ uroczystoœæ w³asnym repertuarem, który zapewni³ im wysokie miejsca podczas 6. Wojewódzkiego Konkursu Piosenki Niemieckiej.
Katarzyna Muszalik
NR 07/210/10
Gala najlepszych, po¿egnanie absolwentów
i zakoñczenie roku szkolnego
We wszystkich placówkach oœwiatowych koñcówka czerwca jest zawsze gor¹ca, pe³na
wydarzeñ. Tak by³o tak¿e w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Gorzyczkach.
21 czerwca br. odby³a siê tam szkolna „Gala najlepszych”. By³a podsumowaniem wyników pracy szko³y i uczniów, szczególnie wa¿nym, bo szko³a w bie¿¹cym roku obchodzi piêkny jubileusz – 130-lecie swego istnienia.
„W tym szczególnym roku uczniowie pracowali solidnie i wytrwale – ku radoœci nauczycieli i rodziców” – stwierdzi³ dyrektor Stanis³aw Wujec, gratuluj¹c uczniom bardzo
dobrych wyników w nauce i na ró¿nych innych polach szkolnej aktywnoœci.
Potem najlepszym sk³adano gratulacje indywidualnie. Wrêczono dyplomy i nagrody za
sukcesy odnoszone na szczeblu ogólnopolskim, wojewódzkim, a tak¿e w powiecie i gminie.
Uczniowie mieli wiele mo¿liwoœci wykazania siê wiedz¹, zdolnoœciami i umiejêtnoœciami
artystycznymi oraz sportowymi. I tê szanse wykorzystali.
Zdobyli wyró¿nienia w Miêdzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangur”,
w ogólnopolskim programie estradowym „Wygraj szansê”, czy w ogólnopolskim konkursie ekologicznym „Eko-planeta” i na tym samym poziomie – w konkursie jêzykowym „English Adventure” czy „Albus 2010”. Startowali licznie w konkursach na szczeblu powiatu,
gminy i szko³y np.: w konkursie ortograficznym „Ortograficzna Corrida”, w przegl¹dzie
twórczoœci literackiej dzieci i m³odzie¿y „Z³oty Wawrzyn 2010”, w konkursach plastycznych „Praca stra¿aka”, „Wielkanocny Zaj¹c”, „Motyle”, „Kasztanki”, „Najpiêkniejszy
stroik œwi¹teczny”, a tak¿e w szkolnym konkursie biblijnym. Spor¹ aktywnoœæ wykazali
równie¿ uczniowie w szkolnej zbiórce makulatury, puszek oraz baterii.
Z powodzeniem uczestniczyli w Festiwalu Piosenki Zuchowej. Mog¹ pochwaliæ siê licznymi sukcesami sportowymi: dziewczêca dru¿yna pi³ki rêcznej zdoby³a mistrzostwo powiatu, dziewczêca reprezentacja w czwórboju lekkoatletycznym zdoby³a kolejno – pierwsze miejsce w zawodach gminnych, drugie w powiecie i trzecie w regionie.
Dziewczêta odnios³y te¿ sukces w Gminnym Turnieju Pi³ki No¿nej. Zdoby³y w nim
I miejsce. Ch³opcy postarali siê o I miejsce w VI Miêdzynarodowym Turnieju Pi³ki No¿nej
Halowej o puchar senatora A. Motyczki i pos³a R. Zawadzkiego.
W Œl¹skiej Lidze Orlików 2010 szkolna dru¿yna ch³opców zdoby³a III miejsce. By³y
te¿ sukcesy uczniów w gminnych zawodach p³ywackich.
Spor¹, pe³n¹ humoru oprawê gali najlepszych przygotowali uczniowie klasy II. Program mia³ wymowny tytu³: „I kujony i mato³ki wysiaduj¹ razem sto³ki”. Uczniowie klasy I popisali siê ciekawym uk³adem tanecznym i akrobatycznym solówkami w rytmie popularnej „Korby”. Nad programem artystycznym czuwa³y panie Ewa Miku³ka i Renata
Baniak. Ca³oœæ poprowadzi³a Marta Orzechowska. Goœciem szkolnej "Gali Najlepszych"
by³ wójt gminy Piotr Oœliz³o.
Rok szkolny 2009/2010 zakoñczono w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Gorzyczkach 24 czerwca br. W tym dniu ze szko³¹ po¿egnali siê tak¿e absolwenci.
Zakoñczenie mia³o uroczysty, podnios³y charakter. Przygotowali je absolwenci – uczniowie kl. VI – pod kierunkiem swojej wychowawczyni Marii Lubszczyk.
W uroczystoœci wziêli udzia³ przedstawiciele Urzêdu Gminy w Gorzycach, rady gminy, nauczyciele, uczniowie, pracownicy szkolnej administracji i obs³ugi oraz rodzice.
Rozpoczê³a siê ona od wprowadzenia sztandaru szko³y i hymnu pañstwowego. Potem
goœci i spo³ecznoœæ szkoln¹ serdecznie powita³ dyrektor szko³y Stanis³aw Wujec. Przypomnia³ zebranym, ¿e up³ywaj¹cy rok szkolny jest 130. rokiem dzia³alnoœci tej placówki
oœwiatowej w œrodowisku Gorzyczek.
Dyrektor z radoœci¹ i dum¹ mówi³ o osi¹gniêciach uczniów i pedagogów w roku jubileuszowym szko³y. Podziêkowa³ wszystkim za wysi³ek, pogratulowa³ sukcesów. Wyró¿ni³
absolwentów, którzy napisali koñcowy sprawdzian z wynikiem powy¿ej œredniej krajowej i w komplecie ukoñczyli szko³ê.
Na koniec ¿yczy³ uczniom ciekawych, ale nade wszystko bezpiecznych wakacji, a nauczycielom – w pe³ni zas³u¿onego wypoczynku. W imieniu w³adz administracyjnych
i samorz¹dowych gminy osi¹gniêæ i pomyœlnie zakoñczonego roku szkolnego gratulowa³a
uczniom i pedagogom Maria W³adarz – sekretarz UG w Gorzycach.
Po wyst¹pieniach goœci odby³o siê uroczyste œlubowanie absolwentów szko³y oraz przekazanie przez nich sztandaru m³odszym kolegom – uczniom kl. V.
Czêœæ artystyczn¹ na po¿egnanie roku szkolnego i szko³y przygotowali absolwenci. Program by³ refleksyjny, zawiera³ sporo wspomnieñ, du¿o podziêkowañ i wyrazów szacunku
dla swoich nauczycieli, przeprosiny i ¿yczenia wielu sukcesów w pracy z wychowankami.
W programie znalaz³o siê tak¿e miejsce na szkolny humor. Ogóln¹ weso³oœæ i wielkie
brawa wywo³a³ „program pracy szko³y” zaprezentowany przez ucznia, którego marzeniem
jest zostanie dyrektorem szko³y. Ten „program” spodoba³ siê bardzo uczniom. Doros³ym
„rewolucyjne zmiany pracy szko³y zupe³nie nie przypad³y do gustu”. Na zakoñczenie tej
czêœci uroczystoœci Maria Lubszczyk – wychowawczyni klasy VI serdecznie podziêkowa³a
swoim wychowankom i ich rodzicom za wspólne „prze¿ywanie pobytu w szkole”, za
wspó³pracê, której efektem sta³o siê pomyœlne ukoñczenie pierwszego etapu edukacji,
a przedstawiciele klasowej rady rodziców wrêczyli dyrektorowi szko³y pami¹tkowe tablo.
Znalaz³y siê na nim zdjêcia i nazwiska 20 tegorocznych absolwentów, którymi s¹: Damian
Bergiel, Nicola Bialik, Izabela Ch³apek, Szymon Ch³apek, Agnieszka Ciuraj, Katarzyna
Dunikowska, Magdalena Glenc, Marcin Glenc, Karolina K³osek, Paulina £uska, Renata
Michalik, Aleksander Michnik, Justyna Mozes, Micha³ Rebizak, Monika Samolak, Krzysztof Smyczek, Rafa³ Szczerbiñski, Karolina Szczotok, Oliwia Tomas i Patrycja Wieczorek.
Absolwenci odbierali œwiadectwa ukoñczenia szko³y z r¹k swojej wychowawczyni
13
Marii Lubszczyk i dyrektorów – Stanis³awa Wujca i Ilony Procek. Najlepsi spoœród nich
(œrednia ocen powy¿ej 4,75): Oliwia Tomas, Krzysztof Smyczek, Micha³ Rebizak, Izabela Ch³apek, Szymon Ch³apek, Renata Michalik, Karolina K³osek, Katarzyna Dunikowska
i Nicola Bialik – otrzymali wartoœciowe nagrody ksi¹¿kowe.
W trakcie tej uroczystoœci wrêczono równie¿ nagrody ksi¹¿kowe najlepszym uczniom
pozosta³ych klas. Otrzymali je:
w klasie V (wych. Robert Tomala): Nikola Honisz, Kamil Grzebak, Maria Wala, Magdalena Wala;
w klasie IV (wych. Marta Grochowska): Maja Grabiec, Maria Skoczylas, Julia Winiarek, Patrycja Michalik, Kamil Chromik;
w klasie III (wych. Renata Wala): Marek Warzeszka, Anna Bortny, Simona Skiba, Jakub Piprek, Edyta Stabla, Bartosz Sikora, Julia Wieczorek, Dawid Matuszyñski, Wojciech Jurczyk;
w klasie II (wych. Ewa Miku³ka): Aleksandra Ma³ecka, Pawe³ K³osek, Wiktoria Kucza, Natalia Staniczek, Patryk Parma, Anna Rebizak;
w klasie I a (wych. Renata Baniak): Julia Pud³o, Martyna Lalak, Vanesa Jêdrzejewska,
Sylwia Smyczek, Michalina Michnik, Zofia Wierzgoñ, Sandra Cyrulik;
w klasie I b (wych. Beata Wierzgoñ): Aleksandra Poloczek, Micha³ Ryszka, Igor Porwo³, Izabela Biela, Edyta Michalik, Patrycja Grym.
K. Okoñ
Pokaz efektów pracy uczniów
11 czerwca w SP im W. Wo¿niaka w Czy¿owicach odby³a siê uroczysta prezentacja
efektów pracy uczniów klasy Ib, uczestnicz¹cej w II Etapie Projektu Edukacyjnego "Pierwsze uczniowskie doœwiadczenia drog¹ do wiedzy" wspó³finansowanego przez Uniê Europejsk¹ w ramach Europejskiego Funduszu Spo³ecznego.
Prezentacja efektów pt. "Na dobre i na z³e rodzina.” ³¹czy³a wszystkie rodzaje aktywnoœci
dzieci z wykorzystaniem œrodków dydaktycznych otrzymanych w ramach Projektu. Dzieci
zaprezentowa³y swoje umiejêtnoœci taneczne, wokalne, teatralne, recytatorskie i sportowe.
Spotkanie rozpoczê³y piêknie wykonanym polonezem. Nastêpnie dzieci zaprezentowa³y
swoje zdolnoœci aktorskie w przedstawieniu “O tym jak ¯abka ma³a rodziców nie s³ucha³a”.
Pochwali³y siê równie¿ gr¹ na dzwonkach i innych instrumentach z projektu. W dalszej czêœci programu zebrani wys³uchali piêknej recytacji wierszy o rodzinie, zobaczyli rownie¿ taniec z chust¹ i kolorowymi wst¹¿kami, przygotowany do utworu L. Delibes
”Pizzicato” z baletu "Sylwia". Pierwszaki z wielkim zapa³em prezentowa³y tak¿e swoje
umiejêtnoœci cyrkowe wykorzystuj¹c akcesoria sportowe: szczud³a,talerze, pi³ki do ¿onglowania, chustê oraz obrêcze. By³y równie¿ elementy gwarowe - zaprezentowany wiersz
“Pan Hilary po œl¹sku” rozbawi³ wszystkich zgromadzonych. Po zakoñczeniu prezentacji dzieci wraz z wychowawczyni¹ M. Bura zaprosi³y do wspólnej zabawy rodziców i innych cz³onków rodziny. W konkursach, w których wykorzystano pomoce dydaktyczne
z projektu, lepsi okazywali siê uczniowie, ale najwa¿niejsza by³a wspólna, dobra zabawa.
Dzieci w ramach zajêæ przygotowa³y dla najbli¿szych upominki. Tatusiowie otrzymali
“weso³e buŸki”, wykonane z p³ytek CD, natomiast mamusie obdarowane zosta³y broszkami, które zosta³y wykonane technik¹ “czesania we³ny na sucho”. Na koniec zaproszono wszystkich do zwiedzania wystawy prac oraz dyplomów zdobytych przez uczniów klasy Ib, a tak¿e na poczêstunek.
Umiejêtnoœci zdobyte podczas zajêæ dodatkowych i rozwijane systematycznie w dalszej
pracy w znacznym stopniu przyczyni¹ siê do odnoszenia przez dzieci sukcesów szkolnych
i ¿yciowych. Udzia³ w Projekcie by³ dla dzieci wspania³¹ zabaw¹ i przygod¹ nios¹c¹ wiele radoœci i pozytywnych emocji.
Czas podsumowañ… i rozstañ w Gimnazjum
im. ks. dr Gustawa Klapucha w Czy¿owicach
24 czerwca 2010r o godz 17.00 w budynku Gimnazjum im. ks. dr Gustawa Klapucha
w Czy¿owicach odby³a siê uroczystoœæ zakoñczenia roku szkolnego 2009/2010 dla uczniów
klas III. Przyby³o wielu znakomitych goœci Senator RP prof. Antoni Motyczka, Wójt Gminy Gorzyce Piotr Oœliz³o, Przewodnicz¹cy Rady Gminy Gorzyce Czes³aw Zychma, so³tys
i radny Czy¿owic Marian Jureczka, Przewodnicz¹ca Rady Rodziców Gra¿yna Klon, nauczyciele, rodzice i uczniowie.
By³o to dla nas szczególne zakoñczenie, ju¿ po otwarciu nowej czêœci szko³y. Piêkny
polonez uczniów i nauczycieli, a potem wzruszaj¹ce przekazanie szkolnego sztandaru
przez poczet trzecioklasistów - Monikê Student, Roberta Zaj¹ca m³odszym kolegom
z klas I – II. S³owa patrona ks. dr Gustawa Klapucha, cytowane przez dyrektora, brzmia³y
g³oœno i stanowi³y wskazówkê dla wszystkich na dalsze ¿ycie: „Raduj siê ¿yciem! B¹dŸ
cz³owiekiem radosnym, ale cz³owiekiem myœl¹cym, œwiadomym tego, co go czeka”. Wszyscy uczniowie klas trzecich ukoñczyli szko³ê, najlepsi otrzymali z r¹k zaproszonych goœci
statuetkê „Superabsolwenta”. Byli to: Elzbieta Szczyrba, Martyna Gulec, Magdalena Juraszczyk i Tomasz Jurczyk.
Wszystkim, którzy wsparli Gimnazjum im. ks dr Gustawa Klapucha w tym wa¿nym
roku otwarcia nowej szko³y, nadania szkole sztandaru i imienia, poœwiêcenia tablicy
pami¹tkowej, wydania publikacji…. z ca³ego serca dziêkujemy.
Stefania Rodak (dyrektor szko³y)
Z ¿ycia mniejszoœci
XIX Przegl¹d Zespo³ów Dzieciêcych
i M³odzie¿owych Mniejszoœci Niemieckiej
Leœnica 2010
To ju¿ dziewiêtnasty raz, kiedy m³odzi wykonawcy mogli zaprezentowaæ swój repertuar piosenek niemieckich na Przegl¹dzie Zespo³ów Dzieciêcych i M³odzie¿owych
Mniejszoœci Niemieckiej, który zosta³ zorganizowany 6 czerwca na Górze Œw. Anny.
W tym roku do wystêpu przygotowa³y siê a¿ 23 zespo³y z województw œl¹skiego oraz
opolskiego. Pani Zuzanna Donath-Kasiura, przewodnicz¹ca, jury, wyra¿aj¹c ogromne zadowolenie po zaprezentowaniu siê wszystkich grup podkreœli³a, i¿ zainteresowanie t¹ imprez¹ ci¹gle wzrasta, co bez w¹tpienia przek³ada siê nie tylko na rosn¹c¹ liczbê zespo³ów
bior¹cych udzia³ w kolejnych Przegl¹dach, lecz tak¿e na poziom muzyczny i jêzykowy
wykonywanych piosenek. W Przegl¹dzie wzi¹³ równie¿ udzia³ za³o¿ony przed rokiem
zespó³ muzyczny „Meritum”, którego sk³ad liczy obecnie osiem osób. Cz³onkami zespo³u
s¹ uczniowie ze Szko³y Podstawowej oraz z Gimnazjum w Rogowie: Edyta Ka³u¿a, Karolina Niewolska, Justyna Danuch, Magdalena Fornagiel, Aleksandra Ka³u¿a, Ilona £atka,
Mateusz Szymiczek oraz Rados³aw Ciuberek. Uczniowie, podbudowani zesz³orocznym
sukcesem (5 miejsce), pracowali przez wiele tygodni, spotykaj¹c siê systematycznie na
próbach ze swoimi opiekunkami: Katarzyn¹ Muszalik oraz Ewelin¹ Ka³u¿¹. Niezliczony
czas oraz niema³y wysi³ek, jaki zespó³ „Meritum” musia³ w³o¿yæ w solidne przygotowanie siê do Przegl¹du, zaowocowa³ w tym roku zajêciem zaszczytnego pierwszego miejsca.
Trzy piosenki: „Ich schicke dir jetzt einen Engel”, „Sehnsucht nach Schlesien” oraz „Die
Rosen der Madonna”, dziêki którym zespó³ „Meritum“ zdoby³ tak wysokie miejsce, bêd¹
jeszcze z pewnoœci¹ d³ugo nucone przez naszych m³odych wykonawców oraz stan¹ siê
znakomitym dowodem na sukces i zachêt¹ do dalszej, jeszcze bardziej wytê¿onej pracy.
Ewelina Ka³u¿a, Katarzyna Muszalik
Dzieñ Matki z DFK
29 maja o godz. 14.00
Towarzystwo Spo³ecznoKulturalne Mniejszoœci Niemieckiej, Ko³o Wodzis³aw
Œl¹ski, zorganizowa³o w Remizie Stra¿ackiej w Rogowie
uroczystoœæ zwi¹zan¹ z obchodami Dnia Matki. Na spotkanie, którego nadrzêdnym celem
by³o podkreœlenie wartoœci roli
matki w ka¿dej rodzinie, przybyli cz³onkowie oraz sympatycy DFK. Wszystkich zgromadzonych goœci przywita³ przewodnicz¹cy zarz¹du Józef Spandel, nastêpnie zachêci³ on
do wspólnego odœpiewania hymnu „Oberschlesien ist mein liebes Heimatland”. Krótko
po tym, grupa dzieci w wieku od 4 do 16 lat, przygotowywana przez Ewelinê Ka³u¿a oraz
Katarzynê Muszalik, rozpoczê³a czêœæ artystyczn¹. Dzieci zaprezentowa³y liczne wiersze
oraz piosenki w jêzyku niemieckim i polskim. Wyst¹pi³ równie¿ zespó³ „Meritum” ze swoimi trzema piosenkami, które zosta³y zaprezentowane szerszej publicznoœci, bo 6 czerwca
na XIX Przegl¹dzie Zespo³ów Dzieciêcych i M³odzie¿owych na Górze Œw. Anny, a tak¿e
19 czerwca podczas uroczystoœci obchodów Dni Wodzis³awia oraz 27 czerwca na zamku
w Toszku z okazji 20-lecia dzia³alnoœci Towarzystwa Spo³eczno-Kulturalnego Niemców
Województwa Œl¹skiego. Wœród zaproszonych przez przewodnicz¹cego zarz¹du goœci,
by³o rodzeñstwo z Gorzyc – Monika i Adam Sosna, którzy zaprezentowali kilkanaœcie
utworów polsko i obcojêzycznych. Nie da siê ukryæ, ¿e ich wspania³y wystêp zakoñczy³
siê gromkimi brawami oraz licznymi s³owami pochwa³. Czêœæ artystyczn¹ ca³ej imprezy
zakoñczy³ wystêp chóru DFK, któremu akompaniowa³a Maria Podsiad³o. Dalsz¹, muzyczn¹
czêœæ imprezy poprowadzi³ Antoni Skowron. Rozmowom zgromadzonych towarzyszy³y
nie tylko wystêpy, pojawi³o siê te¿ coœ dla cia³a, czyli smakowite wypieki oraz ciep³a kolacja. Ca³y poczêstunek by³ mo¿liwy dziêki du¿emu zaanga¿owaniu ze strony pani Marii Gruca, Ewy Szczeponek, Jolanty Huwer oraz Danuty Jasiak. Udzia³ w przygotowaniu tej¿e imprezy mieli równie¿ Alojzy Glenc oraz Jan Gruca, którym zarz¹d DFK Ko³a
Wodzis³aw równie¿ serdecznie dziêkuje.
Zarz¹d DFK Ko³o Wodzis³aw
US£UGI REMONTOWO – WYKOÑCZENIOWE
-TYNKOWANIE -GIPSOWANIE
-P£YTKOWANIE -DOCIEPLANIE PODDASZY
-SUFITY PODWIESZANE
-UK£ADANIE PANELI
-MALOWANIE
-KOMPLEKSOWE WYKOÑCZENIA
£AZIENEK
Telefon: 721883112
NR 07/210/10
14
Ludzie tej ziemi
Zmar³ ks. Zdzis³aw Tront
Kocha³ w cierpieniu - wyzwala³ w nas mi³oœæ by³ znakiem obecnoœci Chrystusa w cz³owieku
Harcerska pomoc dla powodzian
Wielkie powodzie jakie maj¹ miejsce w naszym kraju wywo³uj¹
wœród harcerzy chêæ
pomagania tym wszystkim, którzy ucierpieli na skutek ¿ywio³u.
Na apel Œl¹skiej Komendy Chor¹gwi ZHP
czy¿owiccy harcerze w³¹czyli siê wraz
z ca³ym Hufcem Ziemi Wodzis³awskiej
do zbiorki ¿ywnoœci
i œrodków czystoœci.
Zbiórkê przeprowadzono w du¿ych marketach Radlina i Wodzis³awia Œl¹skiego. Znacz¹cy wk³ad w te akcjê
wnieœli harcerze z 16 Dru¿yny Harcerskiej im. ¯wirki i Wigury w Czy¿owicach. Prowadz¹c
zbiórkê w dniach 27 i 29 maja, czyzowiccy harcerze zebrali ogromne iloœci darów. Siedziba Komendy Hufca szybko wype³ni³a siê zgromadzonymi towarami. Wszystkie ju¿ trafi³y
do potrzebuj¹cych, w gminach Czechowice-Dziedzice, Lubomia i KuŸnia Raciborska.
Aby dary mog³y trafiæ do najbardziej potrzebuj¹cych nawi¹zano œcis³¹ wspó³pracê z lokalnymi oœrodkami pomocy spo³ecznej. Harcerze nasi po raz kolejny pokazali, ¿e mo¿na
na nich polegaæ. Nie bez znaczenia w realizacji tego zadania by³a bardzo przychylna postawa kierownictwa marketu Kaufland, gdzie prowadzona by³a zbiórka oraz ogromna
hojnoœæ klientów sklepu. Harcerze nasi mieli wiele satysfakcji z wype³nionego zadania.
Harcerzom dziêkujemy.
Harcerze dziêkuj¹ za wspó³pracê
21 czerwca wójt gminy spotka³ siê z harcerzami z 16 Dru¿yny Harcerskiej im. ¯wirki
i Wigury z Czy¿owic i zuchami z 17 Gromady Zuchowej "Czy¿yki". Dru¿yna podzieli³a
siê swoimi osi¹gniêciami od czasu jej reaktywowania, tj. od roku 2007 oraz planami na
najbli¿szy czas. By³a to tak¿e okazja do z³o¿enia na rêce wójta gminy podziêkowañ za
wsparcie i pomoc dru¿ynie.
Ponad trzy lata minê³y od spotkania wójta gminy Piotra Oœliz³o z phm. Bronis³awem
Kwiatoniem dotycz¹cego reaktywowania dru¿yny harcerskiej w gminie. Uda³o siê.
Dziœ dru¿yna ci¹gle siê rozrasta, aktywnie uczestniczy w ¿yciu gminy, bêd¹c obecna
na wielu uroczystoœciach patriotycznych, a w ostatnim czasie s³u¿¹c pomoc¹ tak¿e dla
powodzian.
W. Langrzyk
Fot. W. Langrzyk
NR 07/210/10
W³adys³awa Bañczyk
Fot. archiwum ZHP
Jak piêkny i dobry mo¿e byæ cz³owiek! To pe³ne zachwytu s³owa, wypowiedziane przez
K. Zanussiego o œw. mêczenniku Oœwiêcimia o. Maksymilianie Kolbe, z pewnoœci¹ mog¹
byæ kwintesencj¹ ¿ycia niedawno zmar³ego kap³ana - szlachetnego Syna naszej ziemi,
z pochodzenia turzanina ze Œl¹skiej Fatimy - ks. Zdzis³awa Tronta. Ten m³ody kap³an (zmar³
w wieku 47 lat) naznaczony by³ na swej kap³añskiej drodze stygmatem cierpienia. Zmaga³
siê nieustannie, przez wiele d³ugich lat z ogromnym bólem i ograniczeniami cia³a, wynik³ymi
z postêpuj¹cych zmian reumatycznych, i innymi piek¹cymi dolegliwoœciami (choroba
zaatakowa³a tak¿e oczy i uk³ad oddechowy), które przyjmowa³ z pokornym poddaniem woli
Bo¿ej, daj¹c œwiadectwo - w œwiecie pe³nym nerwowego aktywizmu i polegania na w³asnych
si³ach i mo¿liwoœciach - ¿e Bóg jest prawdziw¹ moc¹ i nadziej¹ cz³owieka, ¿e skuteczne
duszpasterstwo zawsze promieniuje z mi³oœci, z tajemnicy Krzy¿a, z serca zjednoczonego
z Chrystusem, bêd¹cym najbli¿ej cierpi¹cego cz³owieka. “Tam, gdzie jest cierpienie i smutek, szczególnie blisko znajduje siê Bóg i Jego Królestwo. Tam, gdzie cz³owiek cierpi i ¿ali
siê, Serce Boga dotkniête zostaje w sposób szczególny” (J. Ratzinger). I w³aœnie ta skarga
cierpi¹cego przyzywa moc Bo¿¹, balsam Bo¿ej mi³oœci mi³osiernej, która jest wiêksza ni¿
ból, pozwala zachowaæ pogodê ducha w cierpieniu i ufaæ, ¿e warto rozdawaæ siebie, ¿e nie
trzeba siê kurczowa trzymaæ rzeczy, ¿e wiêdn¹ce cia³o, odmawiaj¹ce pos³uszeñstwa nogi,
rêce, oczy- nieuchronne zwiastuny fizycznej œmierci, nie s¹ ostateczn¹ prawd¹ o przysz³oœci
cz³owieka. Krucha i œmiertelna, niekiedy bardzo bolesna doczesnoœæ- to trudna droga, ale
tylko droga “do prawdziwej i sta³ej, wiecznej i nieutracalnej, nieskoñczenie szczêœliwej
mi³oœci” (ks. Jerzy Szymik). W biblijnej “Ksiêdze M¹droœci” czytamy: “ Zda³o siê oczom
g³upich, ¿e pomarli,/ zejœcie ich poczytano za nieszczêœcie /i odejœcie od nas za unicestwienie/ a oni trwaj¹ w pokoju.[…] Ci, którzy Mu zaufali, zrozumiej¹ prawdê,/ wierni w mi³oœci
bêd¹ przy Nim trwali:/³aska bowiem i mi³osierdzie dla Jego wybranych” (Mdr.3, 2-3,9)
Kap³an jest postawiony œwiatu na znak, ¿e istnieje inna, g³êbsza perspektywa ¿ycia
cz³owieka, ¿e prawdziwe piêkno cz³owieka, stworzonego na obraz i podobieñstwo Bo¿e,
p³ynie z dobra wyzwolonego bezwarunkow¹ mi³oœci¹, która poszerza i uszlachetnia serce
kochaj¹cego i wyzwala dobro u innych, obdarowanych mi³oœci¹. Ilu¿ ludzi modli³o siê za
ks. Zdzis³awa, okazywa³o mu pomoc, a on przyjmowa³ j¹ z wdziêcznoœci¹ i cieszy³ siê, ¿e
jego cierpienie ma sens, bo otwiera serca ludzkie na Boga obecnego w cierpi¹cym cz³owieku,
na postawê mi³osierdzia, z której bêdziemy s¹dzeni. Ten umêczony kap³an, poruszaj¹cy
siê z trudem o kulach, pos³uguj¹cy w konfesjonale i przy o³tarzu, nie myœla³ o sobie, nie
rozczula³ siê nad sob¹, nie skar¿y³ siê na niesprawiedliwy los, który ju¿ w m³odoœci pozbawi³ go sprawnoœci i skaza³ na pomoc innych. Gdy go pytano o samopoczucie, zmienia³ temat. Jeden z kolegów rocznikowych - ks. Krzysztof Anczok - zaœwiadczy³, ¿e przez
20 lat ich znajomoœci nie wspomnia³ o chorobie (informacja na podst. “Goœcia Niedzielnego” z 4 lipca 2010 r.).
A choroba atakowa³a go z coraz wiêkszym okrucieñstwem, wyniszcza³a, pora¿a³a bólem.
Heroiczny, nasz œl¹ski kap³an, przeszed³ wiele operacji, jego drugim domem sta³ siê szpital - tam czu³ siê szczególnie potrzebny: spowiada³ na wózku, umacnia³ cierpi¹cych, dodawa³ odwagi swoim œwiadectwem wspó³uczestnictwa w ich cierpieniu. By³ jednym z nich,
ale mia³ do dyspozycji Bo¿¹ moc, z³o¿on¹ w sercu kap³ana, który leczy z najgroŸniejszej
choroby grzechu w sakramencie pojednania; przywraca zdrowie duszy, a wtedy inaczej
znosi siê doœwiadczenie cierpienia, które przeminie. Zostanie tylko ¿ycie - ju¿ bez bólu
i ³ez. Trzeba wierzyæ, ¿e œp. ks. Zdzis³aw ju¿ cieszy siê takim ¿yciem szczêœliwym.
W szpitalach odwiedza³a go siostra z rodzin¹, która okaza³a mu du¿o serca i siostrzanej
troski (rodzice ju¿ nie ¿yj¹) oraz pielgrzymki znajomych i bracia kap³ani. Przyci¹ga³ do
siebie ludzi, którzy czuli, ¿e s¹ kochani, ¿e t¹ bezsilnoœci¹ i ofiarowanym bólem s³u¿y im
bardziej ni¿ niejeden zdrowy cz³owiek, który zapomina o bliŸnich. Szczególn¹ trosk¹ obdarowali go proboszczowie: pochodz¹cy z Turzy Œl¹skiej ks. Stanis³aw Juraszek i ks. pra³at
Bogus³aw P³onka - proboszcz wodzis³awskiej parafii WNMP, w której ks. Zdzis³aw rezydowa³ w ostatnich latach swojego ¿ycia (2007- 2010). Ks. pra³at P³onka stwierdzi³, ¿e zawsze móg³ na niego liczyæ na 100 procent, je¿eli obieca³, ¿e coœ zrobi, mimo nieustaj¹cego
zmagania siê z dolegliwoœciami. Parafianie z Wodzis³awia bardzo go cenili i widzieli w nim kap³ana ca³ym sercem oddanego powo³aniu. Franciszek Kulawiak- 85-letni parafianin mówi³ o nim bardzo ciep³o, dr¿¹cym g³osem, z g³êbokim szacunkiem. Stwierdzi³, ¿e by³ po prostu wspania³ym cz³owiekiem, kap³anem o piêknym sercu, pogodnym
i ciep³ym, promieniuj¹cym na innych niezwyk³¹ si³¹ ducha. To cierpienie go nie z³ama³o,
ale uszlachetni³o, bo prze¿ywa³ je z Jezusem i z Niego czerpa³ moc i nadziejê.
Jego ¿ycie kap³añskie to by³y rekolekcje bez s³ów, choæ i kazania g³osi³ bardzo dojrzale. To by³o œwiadectwo duchowego piêkna cz³owieka-kap³ana. Piêkna, które nie przemija
z up³ywem lat, nie pyszni siê, a wrêcz przeciwnie pokornie b³yszczy przysz³ym blaskiem
zmartwychwstania. “Bo jak œmieræ potê¿na jest mi³oœæ[…] ¿ar jej to ¿ar ognia/ p³omieñ
Pañski/ […]Wody wielkie nie zdo³aj¹ ugasiæ mi³oœci/ nie zatopi¹ jej rzeki./ Jeœliby kto odda³
za mi³oœæ ca³e bogactwo swego domu,/ pogardz¹ nim tylko.” (Pnp.8, 6-7)
Ostatnia droga
30 czerwca 2010 roku w sanktuarium fatimskim w Turzy Œl¹skiej odby³ siê pogrzeb
kap³ana Zdzis³awa, który zgromadzi³ braci kap³anów i t³umy wiernych z ró¿nych parafii
naszej diecezji, w których ks. Z. Tront pos³ugiwa³. Liturgii pogrzebowej przewodniczy³
i homiliê wyg³osi³ metropolita katowicki abp Damian Zimoñ, który mówi³ o kap³añstwie,
jego tajemnicy i wielkoœci. Zwraca³ siê nad trumn¹ spe³nionego ju¿ ziemskiego ¿ycia
ksiêdza Zdzis³awa do kap³anów, którzy jeszcze s¹ w drodze i s³u¿bie. Odwo³a³ siê do
œw. Jana Marii Vianeya - patrona w³aœnie zakoñczonego Roku Kap³añskiego, któremu
przyœwieca³y s³owa: “Wiernoœæ Chrystusa, wiernoœæ kap³ana”. Podziêkowa³ œp. ksiêdzu
Zdzis³awowi Trontowi za wiern¹ i ofiarn¹ kap³añsk¹ s³u¿bê i wszystkim, którzy mu pomagali podczas d³ugotrwa³ej, ciê¿kiej choroby.
Na zakoñczenie liturgii pogrzebowej wzruszaj¹ce s³owa o ¿yciu, pos³annictwie cierpienia ofiarowanego w duchu mi³oœci i o piêknie kap³añskiego serca ksiêdza Zdzis³awa wypowiedzia³ proboszcz turzañskiego sanktuarium ks. Piotr Winkler.
15
Strefa kultury
Wystawa obrazów Janusza Palika
Wystawa malarstwa w Be³sznicy
Ales Kalivoda u Burszyków w Cafe FART
W ciep³y czerwcowy wieczór (22.06) w Cafe FART u pañstwa Burszyków w Be³sznicy
spotkali siê na wernisa¿u i wystawie prac Alesa Kalivody mi³oœnicy malarstwa.
Józef Burszyk pozna³ artystê podczas jednej ze swoich artystycznych podró¿y po Czechach. Godzi siê w tym miejscu przypomnieæ naszym czytelnikom o pasji w³aœciciela kawiarenki Cafe FART i jego niew¹tpliwym talencie rzeŸbiarskim. St¹d pewnie szybkie
porozumienie artystycznych dusz, bo Ales Kalivoda przyj¹³ zaproszenie do Be³sznicy
z wielk¹ radoœci¹. Na wernisa¿ przyjecha³ razem z ¿on¹. Goœcie okazali siê przemi³ymi,
niezwykle kontaktowymi, przy tym skromnymi ludŸmi.
Pan Ales chêtnie opowiedzia³ zebranym historiê swojego ¿ycia, a tak¿e o swojej mi³oœci
do pêdzla i palety. Zebrani nie mieli problemów ze zrozumieniem wieczoru. W roli t³umacza
z czeskiego doskonale spisa³a siê córka pañstwa Burszyków – Karolina (absolwentka studiów jêzyka i literatury czeskiej w Ostrawie).
Ales Kalivoda urodzi³ siê w 1929 roku w Polance nad Odr¹. Jest absolwentem Wy¿szej
Szko³y Górniczej w Ostrawie. W ¿yciu zawodowym poœwiêci³ siê badaniom stali wykorzystywanej do produkcji rur stosowanych w przemyœle wydobywczym ropy naftowej.
Malowanie by³o jego wielk¹ namiêtnoœci¹ od dzieciñstwa. Mia³ szczêœcie – w s¹siedztwie
¿y³a i tworzy³a malarka Helena Salichova. To u niej pobiera³ pierwsze prywatne nauki.
Systematyczne doskonalenie warsztatu twórczego rozpocz¹³ w 1984 roku. Najpierw
w artystycznym atelier Domu Kultury w Witkowicach, malarstwo u Jaromira Zahela
i rysunek u Jaroslava Domitera. Dotar³ nawet do atelier uniwersyteckich malarza Jasofa
Drhy i Karla Harudy. Usamodzielniaj¹c siê, stworzy³ z najaktywniejszymi twórcami artystyczn¹ grupê GAMA.
Najwiêkszym atelier malarza – jak sam twierdzi – jest natura, przyroda okolic Ostrawy, Podbeskidzia i rzeki Odry. Interesuje go równie¿ martwa natura. Lubi przygl¹daæ siê
ludziom, a potem tworzyæ ich portrety.
I ta tematyka dominowa³a w pracach Alesa Kalivody wystawionych w Cafe FART
w Be³sznicy. Ulubion¹ technik¹ artysty jest pêdzel i farby olejne. Nie stroni te¿ od tempery, pasteli, nawet wêgla. Malarz wystawia swoje prace g³ównie w galeriach regionalnych, w Ostrawie i okolicach.
Jego nazwisko znajdziemy w s³owniku artystów czeskich i s³owackich z lat 1950-2000,
wydanym w „Centrum Chagal” w Ostrawie.
Tak jak wszystkie dotychczasowe wieczory artystyczne w Cafe FART i ten mia³ oprawê
i atmosferê szczególn¹. Zadbali o nie tradycyjnie jej gospodarze. Piêkne zaproszenia przygotowa³ gorzycki dom kultury, z którym od lat dobrze im siê wspó³pracuje. Dom kultury zadba³ te¿ o oprawê muzyczn¹ wieczoru. Piêknie zagrali wzbudzaj¹c podziw i aplauz
m³odzi instrumentaliœci: Mateusz Wachtarczyk (tr¹bka), Natalia Wachtarczyk (saksofon
altowy), Micha³ Durczok (saksofon tenorowy) i Dawid Kwiatoñ (klarnet).
Ciekawe, kto bêdzie bohaterem kolejnego wieczoru artystycznego w Cafe FART...
Fot. str. 20
K. Okoñ
Ale by³o fajnie! - Na wernisa¿u Basi Kaszy
z Tworkowa
Po 13 latach Basia goœci³a drugi raz u nas w Galerii na Sali. Obrazów o ró¿nych wzorach
i wymiarach przywioz³a dok³adnie 27 sztuk. M³odzie¿ z „Akcji lato” pomog³a je wynieœæ
z samochodu. "Œci¹gnêliœmy" M. Mie³ka i zaraz „powiesiliœmy” Basiê. Jej warsztat znamy, cenê obrazów te¿. Ale by³o fajnie – by³ Wójt Gminy Krzy¿anowice Leonard Fulneczek z którym pogadaliœmy sobie o kurach zielononó¿kach (jest ich hodowc¹). Zawsze
wszystkim uczestnikom naszych wernisa¿y t³umaczymy, ¿e na wernisa¿ach (np. przy kawie) rozmawiamy o wszystkim i o wszystkich, a najwiêcej o autorach i ich pracach. Ale
by³o fajnie – by³ te¿ Sekretarz Gminy Krzy¿anowice Marcin Kucza. By³o mnóstwo goœci
z s¹siednich miejscowoœci, a naszych nie by³o (oprócz so³tysa z ¿on¹ i pañstwa Krótkich – restauratorów). Nie zawiód³ nas te¿ Erwin Burszczyk, który jak siê zadzwoni (nawet pó³ godziny przed) to wsiada w swojego czerwonego busa i jest z nami. Po raz drugi
w historii wystaw w naszej galerii uczestnicy wernisa¿u (m³odzie¿ i dzieci) mogli razem
z autork¹ namalowaæ wspólny obraz, który zosta³ wraz z akwarelami podarowany WDKowi. Moj¹ uwagê przyci¹gnê³y obrazy (a by³o ich kilka) malowane, jak je nazywa³a Basia, „dwa w jednym”. S¹ to prace z pleneru na Ukrainie. Malowa³a je wspólnie z artyst¹
z Ukrainy o nazwisku Cegrin Mixhobciskni (po naszemu Siergiej Michnowski). On maluje kwadracikami, Basia du¿e, szerokie plany – coœ piêknego. Prace Basi bêd¹ goœci³y
u nas w galerii przez ca³e wakacje – a potem pojad¹ do Godowa i wracaj¹ do Krzy¿anowic.
To by³o dla oczu – a dla ucha wernisa¿owy klimat stworzy³ Robert z Gryfiarzami
(w wakacyjnym sk³adzie) i Agnieszk¹ na wokalu. Zaœpiewa³y równie¿ Patrycja z Sar¹.
A na koniec by³o te¿ coœ dla podniebienia, ci co nie byli, niech ¿a³uj¹!
W miesi¹cach maju i czerwcu goœcimy w Gminnej Bibliotece Publicznej w Rogowie
wystawê obrazów znanego polskiego malarza, Janusza Palika z Lubomii. Jest on zdobywc¹
wielu wyró¿nieñ w dziedzinie malarstwa, które jest jego pasj¹ od czasów dzieciñstwa.
Tematyka jego obrazów to portrety, pejza¿e, martwa natura, zwierzêta... Niesamowite wra¿enie robi¹ kopie wielkich mistrzów: Kossaka, El Greco. To trzeba zobaczyæ na
w³asne oczy, poniewa¿ opis i zdjêcia tego nie oddadz¹. Dlatego zapraszamy wszystkich
do odwiedzenia naszej wystawy.
Justyna Lazar
W gorzyckim domu kultury ruszy³a
Akcja Lato 2010 r.
We wtorkowe popo³udnie bawiliœmy siê na wspólnym pikniku. Od œrody spotykamy siê
w indiañskiej wiosce - zrobiliœmy sobie barwne pióropusze, ciekawe stroje indiañskie,
mamy te¿ swoje indiañskie imiona - miêdzy nami jest Szybka Strza³a, Bystry Sokó³,
Chmurka, Motyl. Podzieliliœmy siê na dwa szczepy: Apacze i ¯ó³wiki. Rywalizujemy miedzy sob¹, bawi¹c siê w tropicieli, odpoczywamy w swoich wigwamach. PrzyjdŸ z nami
zatañczyæ nasz taniec s³oñca, nauczymy ciê te¿ paru indiañskich znaków, dowiesz siê
wiele o ¿yciu Indian. Byliœmy te¿ w stadninie koni i jak prawdziwi Indianie jeŸdziliœmy
bez siode³, rywalizowaliœmy z sob¹ w olimpiadzie plemiennej. Przed nami jeszcze wiele
przygód. Czeka nas zabawa w piratów, wycieczki rowerowe, autokarowe i inne. Chcesz
prze¿yæ niezwyk³¹ letni¹ przygodê? Zapraszamy!!!
Wiêcej informacji na www.wdk-gorzyce.pl, tel. 32 4511 687.
Raport z "Akcji Lato" 2010 w Olzie
1. 1 lipca odnotowano rekordow¹ liczbê uczestników – 42 osoby!!!
2. Rozpoczêcie to: grill, gitara, rozgrywki sportowe w parku OSP pod nowym so³eckim
namiotem;
3. Opracowano nowy regulamin, stworzony i podpisany przez dzieci i m³odzie¿ bior¹c¹
udzia³ w Akcji;
4. Kilka pierwszych dni to spontaniczne wycieczki rowerowe (oczywiœcie w kaskach)
oraz k¹piele s³oneczne i wodne na Oœrodku Wypoczynkowym „Olza”;
5. W razie niepogody gramy w ulubione podchody.
Instruktorzy WDK Olza
Œwiêto Œl¹ska
W dniach 22 czerwca 2010 roku Wiejski Dom Kultury w Czy¿owicach zorganizowa³
wycieczkê do Œl¹skiego Centrum Edukacji Regionalnej w Koszêcinie, w którym mieœci siê
tak¿e siedziba Zespo³u „Œl¹sk”. Wszyscy uczestnicy mogli poznaæ kulturê Œl¹ska, zapoznaæ
siê z histori¹ Zespo³u „Œl¹sk” oraz zamku w Koszêcinie, zwiedziæ wnêtrza pa³acowe i salê
prób Zespo³u, a tak¿e zwiedziæ Izbê Tradycji poœwiêcon¹ historii i podró¿om Zespo³u oraz
ekspozycjê œl¹skich strojów ludowych.
26 czerwca zorganizowano ponowny wyjazd na „Œwiêto Œl¹ska”, na którym w programie galowym wyst¹pi³ Pañstwowy Zespó³ Ludowy Pieœni i Tañca "Mazowsze" im. Tadeusza Sygietyñskiego. W tegorocznym pikniku artystycznym uczestniczy³a liczna grupa mi³oœników folkloru z Czy¿owic i okolic.
To ju¿ ósmy raz...
Tradycyjnie jak co roku w ostatni¹ niedzielê czerwca na Polu Biwakowym „Europa” odby³
siê VIII Zlot Chórów nad Olz¹. W tym roku by³ to projekt wspó³finansowany ze œrodków
Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007–2013. Organizatorami zlotu byli Chór mieszany S³owik nad Olz¹ oraz wiejski Dom Kultury w Olzie.
Wœród zaproszonych chórów na scenie znalaz³y siê: Chór Moniuszko z Czy¿owic, Chór
mieszany Melodia z Osin, Chór ¿eñski Kalina z Karviny, Towarzystwo Œpiewacze S³owik
z Przyszowic, Chór mieszany Lutnia z Lutyni Dolnej, Chór mieszany Lira z Turzy Œl. oraz
Zespó³ Folklorystyczny Syryniczki z Syryni. Wszystkim uczestnikom czas umila³a perfekcyjnie graj¹ca Orkiestra Dêta „KWK Marcel” pod batut¹ Franciszka Magiery. Orkiestra
gra³a utwory tradycyjne oraz muzykê rozrywkow¹, która porwa³a publicznoœæ. A wœród
zaproszonych goœci znalaz³ siê "dyrygent amator”, który na kilka minut zamieni³ siê z dyrygentem orkiestry. By³ to przewodnicz¹cy Rady Powiatu Wodzis³awskiego, Eugeniusz
Wala, który na Zlot przyby³ wraz z ma³¿onk¹. Goœciliœmy równie¿ Wójta Gminy Gorzyce
Piotra Oœliz³o z ma³¿onk¹, przewodnicz¹cego Rady Gminy Gorzyce Czes³awa Zychmê,
Sekretarza Gminy Gorzyce Mariê W³adarz z mê¿em, kierownika Referatu Spraw Obywatelskich Stefaniê Kwapuliñsk¹, Radnego Rady Gminy Gorzyce Jerzego Chlebisza wraz
z ma³¿onk¹ i kierownika biura Lokalnej Grupy Dzia³ania „Morawskie Wrota” Lucynê Gajda wraz z mê¿em. Olzañski chór œwiêtowa³ w tym roku swoje 90-lecie istnienia i z tej okazji jego cz³onkowie otrzymali z r¹k prezesa Okrêgu Wodzis³awskiego Œl¹skiego Zwi¹zku
Chórów i Orkiestr Krystiana Wziuby z³ote, srebrne i br¹zowe odznaki. S³owik nad Olz¹
zosta³ równie¿ wyró¿niony przez jury sk³adaj¹ce siê z dyrygentów chórów oraz Irenê Sauer Pucharem So³tysa. Warto równie¿ podkreœliæ, ¿e na zakoñczenie Zlotu wst¹pi³y Olzanki
z repertuarem pieœni œl¹skich, zaprezentowanym podczas Koncertu Galowego w Koszêcinie,
gdzie zdoby³y pierwsze miejsce w kategori doros³ych w XVII Przegl¹dzie Pieœni Dzieciêcej
im. prof. Adolfa Dygacza „Œl¹skie Œpiewanie”. Organizatorzy Zlotu dziêkuj¹ wszystkim
za zorganizowanie i pomoc w przygotowaniu tego wielkiego kulturalnego wydarzenia.
Janusz Wêgrzyk
Instruktorzy WDK Olza
NR 07/210/10
16
Fot. Jan Psota
Gminne zawody sportowo-po¿arnicze w Be³sznicy
19 czerwca br. na boisku LKS Rozwój Be³sznica odby³y siê gminne zawody sportowopo¿arnicze. Po zaciêtej rywalizacji w sztafecie po¿arniczej oraz æwiczeniach bojowych, wyniki przedstawia³y siê nastêpuj¹co:
• W kat. M³odzie¿owych
Dru¿yn Po¿arniczych CTIF –
dziewczyny
I miejsce – OSP Gorzyce
• W kat. M³odzie¿owych
Dru¿yn Po¿arniczych CTIF –
ch³opcy
I miejsce (OSP Gorzyce),
II miejsce (OSP Rogów), III miejsce (OSP Turza Œl.)
Grupa „C” - kobiety
I miejsce (OSP Uchylsko)
Grupa „A” - mê¿czyŸni
I miejsce (OSP Rogów), II miejsce (OSP Uchylsko) III miejsce (OSP Olza),IV miejsce (OSP Gorzyce), V miejsce (OSP
Turza Œl.), VI miejsce (OSP Bluszczów), VII miejsce (OSP Gorzyczki), VIII miejsce
(OSP Czy¿owice), IX miejsce (OSP Be³sznica).
¯yczenia, dyplomy
i puchary zwyciêskim
dru¿ynom wrêczy³ Wójt
Gminy Gorzyce Piotr
Oœliz³o oraz Przewodniczacy Rady Gminy Gorzyce Czes³aw Zychma. Gratulacje z³o¿y³ tak¿e obecny na
zawodach wicestarosta powiatu wodzis³awskiego Tadeusz Skatu³a.
W. Langrzyk
Spotkanie rodu Cyrulików
Rubryka satyryka
Czes³aw Czaika
NARESZCIE PO
Gdy wilk wycofa³ siê ze startu,
Umizgi do tych, co byli be,
wœród zwierz¹t wzros³o zamieszanie,
na których gon trwa³ przez ca³e lata,
zwêszy³y w ¿yciu mo¿noœæ fartu,
teraz jak dziecko wziêliby za swe,
by wa¿ne w lesie zaj¹æ mieszkanie.
by tylko chcieli siê z nimi zbrataæ.
Bo g³ówna nora wszystkich nêci,
Chêtnie zapomn¹ gdzie zomo sta³o,
ta iloœæ niszy, las ¿yrandoli,
o rêkach w górze, gdy obcinano emerytury,
fajnie jest sobie poprezydenciæ,
¿e siê tak w teczkach im zakocha³o,
polepszyæ byt swój w leœnej niedoli.
i zburzyæ gotowi s¹ wszelkie mury.
Jedni zrobili wstêpn¹ selekcjê,
A biedna mrówka, gdy woda kopiec zala³a,
by spoœród grona wybraæ godnego,
co k¹tem u sosny znalaz³a schronienie,
drudzy nie mieli ¿adnej obiekcji,
tak¹ opiniê o tym wypowiedzia³a,
zaraz wskazali na swego pierwszego.
w pêdzie do w³adzy widz¹c zezwierzêcenie:
I siê zaczê³o! Za sporem spór,
- Niewa¿ne dla mnie – Rychu czy Zdzichu
prztyczki, haczyki, a nawet s¹dy,
zdobyczn¹ w³adzê tu sobie schrupie,
a¿ siê na wielki chcia³o mi dwór,
dopóki mieszkaæ muszê na strychu,
gdy wy³uszczali swoje pogl¹dy
to jarkobronków serdecznie mam w d....
Te przechwalanki i obietnice,
kopniaki w kostkê, grab podawanie,
a¿ siê kurcz¹co szerzy³y Ÿrenice,
Fot. arch. rodziny Cyrulik
Rodzinne spotkania – to najpiêkniejsze chwile naszego ¿ycia. Weselimy siê albo podzielamy wspólnie smutek najbli¿szych – to te¿ ³¹czy ludzi.
Dlaczego spotykamy siê ca³¹ rodzin¹ tylko przy okazji pogrzebów – to pytanie czêsto
jest inspiracj¹ do zorganizowania spotkania najszerszej rodziny – rodu.
Wielkie spotkanie rodziny jest te¿ czêsto okazj¹, aby wspólnie uczestniczyæ we mszy
œwiêtej, dziêkuj¹c za odebrane ³aski Bo¿e, prosz¹c o dalsze b³ogos³awieñstwo dla ca³ej
rodziny.
W czerwcu w Gorzyczkach spotka³a siê liczna rodzina Cyrulików, wywodz¹cych siê od
Alojzego ur. 1909 r. w Jed³owniku i Berty zd. Wys³ucha ur. 1910 r. w Gorzyczkach. Protoplast¹ rodu by³ Jan Cyrulik oraz ¿ona Franciszka zd. Sitek z Jed³ownika.
Alojzy i Berta Cyrulikowie mieli trzech synów i dwie córki – wszyscy pozak³adali rodziny i wydali potomków. W dniu zjazdu rodzina liczy³a 137 osób, w tym piêcioro dzieci Alojzego i Berty oraz 24 wnuki, 56 prawnuków i 11 praprawnuków.
w czas hucp przedwyborczych, na „szklanej polanie”
PODZIÊKOWANIE
Pomys³ tego zjazdu narodzi³ siê w³aœnie na stypie w rodzinie – mówi Kamila Cyrulik,
która wraz z kuzynkami mê¿a – Izabel¹ i Mariol¹ – wspólnie podjê³y siê organizacji tak
piêknego spotkania rodzinnego.
Spotkanie poprzedzone by³o, jak nakazuje œl¹ska tradycja, msz¹ œwiêt¹ w intencji
¿yj¹cych i zmar³ych cz³onków rodu Cyrulik, po czym ca³a rodzina spotka³a siê w sali
w Gorzyczkach. By³a to okazja do wspomnieñ, wspólnego poznania siê, zabawy i ¿yczeñ
na przysz³oœæ. Na kolejnym spotkaniu chcia³abym pokazaæ rodzinne drzewo genealogiczne, które mam nadziejê wspólnie w rodzinie opracujemy – mówi organizatorka Kamila.
A. Nowak
NR 07/210/10
Dyrektor, Rada Pedagogiczna i Rada Rodziców Szko³y Podstawowej w Olziepragn¹
wyraziæ gor¹ce i serdeczne podziêkowania za pomoc finansow¹ rzeczow¹ w zorganizowaniu Festynu Szkolnego. DZIÊKUJEMY za ¿yczliwoœæ, zrozumienie i ofiarnoœæ
przede wszystkim, rodzicom klasy pierwszej,Pañstwu Gabrieli i Bogus³awowi Krótki, Aptece ''Vivax'', Pañstwu Sylwii i Krzysztofowi Olszar, Pañstwu Annie i Arturowi Szweda, Pañstwu Jadzi i Krzysztofowi D¹bek, Pañstwu Iwonie i Leszkowi Adamczyk, Salonowi fryzjerskiemu ''Prestige'', Basenowi ''Nautica'', Salonowi fryzjerskiemu ''Wija Bo¿ena'', Pañstwu Izabelli i Antoniemu Piprek, Pañstwu Izabelli i Leszkowi Kozielski, Spó³dzielni GS Gorzyce, Adamowi Kin, Serwisowi napraw samochodów ''Hollain'' Gra¿yna Zabe³ków,Skupieñ Annie ''Hanusi'',Stra¿y Po¿arnej w Olzie.Dziêkujemy wszystkim, którzy pomogli w zorganizowaniu Festynu.
17
K¹cik ¿yczeñ
Z szaroœci dnia wy³owione…
Z okazji urodzin
Marii W³adarz
Sekretarz Gminy Gorzyce
moc gor¹cych ¿yczeñ urodzinowych,
samych pogodnych dni w ¿yciu,
pomyœlnoœci w ¿yciu osobistym
i zawodowym
sk³adaj¹
Przewodnicz¹cy Rady Gminy Wójt Gminy Gorzyce
Czes³aw Zychma wraz Piotr Osliz³o wraz
z radnymi gminy z pracownikami urzêdu
S¹ takie chwile, kiedy czujemy siê znudzeni szar¹, przemijaj¹c¹
codziennoœci¹. Tak czêsto brak nam czasu. Warto wtedy zatrzymaæ
siê na moment, by dostrzec to, co w nat³oku obowi¹zków umyka naszej uwadze. Tak czêsto zapominamy, ¿e radoœæ ¿ycia tkwi
w rzeczach prostych.
***
Pani
Krystynie Durczok
gor¹ce ¿yczenia urodzinowe,
wiele radoœci i pomyœlnoœci w ¿yciu osobistym
przesy³aj¹
Przewodnicz¹cy Rady Gminy
Czes³aw Zychma
wraz z rad¹ gminy
Wójt Gminy
Piotr Oœliz³o
wraz z pracownikami urzêdu
***
***
W dniu Twych 70 urodzin
Mamo kochana,
Z okazji urodzin
¿yczymy
szczêœcia pod dostatkiem.
Anieli Przyby³a i Marii Tatarczyk
Aby troski i k³opoty,
samych s³onecznych dni,
odp³ynê³y gdzieœ ukradkiem.
zdrowia oraz pogody ducha
S³oñce
niech Ci zawsze œwieci,
na ka¿dy dzieñ
a
na
twarzy
uœmiech goœci.
¿ycz¹ dyrektor
I
by
nigdy
Ci
nie brak³o oraz pracownicy WDK Gorzyce
marzeñ, wiary i mi³oœci.
Tego ¿ycz¹ córki
Jolanta, Renata i Honorata z rodzinami.
***
Z okazji jubileuszu 80-lecia
Ochotniczej Stra¿y Po¿arnej w Czy¿owicach
- zarz¹dowi oraz wszystkim cz³onkom
serdeczne gratulacje oraz zyczenia
wszelkiej pomyœlnoœci w ¿yciu osobistym
i satysfakcji z dobrze wykonanej
pracy spo³ecznej
sk³adaj¹
radni i cz³onkowie rady so³eckiej z Czy¿owic
KUPON do nr 08/211/10 Kącik życzeń
Treść życzeń .................................................................................
........................................................................................................
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
.......................................................................................................................................
Adres nadawcy: ...........................................................................................................
......................................................................................................................................
......................................................................................................................................
PODZIÊKOWANIE
Ko³o PZERiI z Rogowa sk³ada podziêkowania do wszystkich, którzy
w jakikolwiek sposób przyczynili siê do organizacji „Majówki Seniorów Rogów 2010”,
która odby³a siê 16.05.2010 r. w sali OSP Rogów.
• Bibiannie Dawid – dyrektorowi WDK Czy¿owice • Ewelinie P³aczek – kierownikowi œwietlicy w Rogowie • Zespo³owi œpiewaczemu Rogowianki pod kierownictwem
Anny Po³ednik • OSP Rogów – prezesowi Jerzemu Glencowi • Zak³adowi wêdliniarskomasarskiemu Tomasza Kuhna • Zak³adowi piekarniczemu Grzegorza Szymiczka • Grajkowi Piotrowi Bolikowi
Z wyrazami wdziêcznoœci przewodnicz¹cy Ko³a PZERiI z Rogowa
Ryszard Nielaba
Czerwone œwiat³a losu
Kiedyœ babcia powiedzia³a mi, ¿e czasem nieotrzymanie czegoœ, czego siê pragnie
jest szczêœciem. Jak to szczêœciem? D³ugo zastanawia³am siê, co to znaczy. Jak mo¿na
cieszyæ siê i radowaæ z tego, ¿e nie uda³o siê zrealizowaæ w³asnych planów, a d¹¿enia
skoñczy³y siê na niczym? Dziwne. Logicznym jest, ¿e kiedy mamy cel, to z ca³ych
si³ staramy siê doprowadziæ do jego realizacji. Myœl o zwyciêstwie motywuje nas do
dzia³ania. Z efektem koñcowym bywa ró¿nie, jak to w ¿yciu.
Babcia przytoczy³a historiê pewnej, swojej kole¿anki z dawnych lat, po której niestety zosta³o ju¿ tylko wspomnienie. S³uchaj¹c jej opowieœci, w mojej g³owie malowa³
siê obraz uroczej m³odej dziewczyny o d³ugich jasnych w³osach i zielonych oczach.
A mo¿e by³a brunetk¹? Niewa¿ne. Pewnie takie historie zdarzy³y siê na œwiecie wiele
razy... pewnie zdarz¹ siê jeszcze w przysz³oœci. Nie jest to wykluczone, wrêcz pewne.
M³oda kobieta zakocha³a siê w pewnym mê¿czyŸnie. Mo¿e to by³o tylko zauroczenie?
Nie wiem. On niestety nie do koñca podziela³ pragnienia owej. Mimo wszystko, spotyka³ siê z ni¹, obiecywa³, zwodzi³. Cierpia³a. £udzi³a siê, ¿e bêd¹ razem. Mo¿e by³a
zaœlepiona uczuciem, mo¿e dostrzega³a w nim wiêcej ni¿ inni. Nie wiadomo. Jej rodzina, jak ³atwo siê domyœliæ, nie widzia³a w nim idealnego kandydata. Dla nich by³ jedynie problemem, który nie potrafi³ zadecydowaæ, czego tak naprawdê w ¿yciu pragnie,
a pragn¹³ wiele... szczególnie innych kobiet. Wieczny flirciarz i podrywacz. K³ama³,
oszukiwa³, jednoczeœnie obiecuj¹c mi³oœæ. Ona, mo¿e zbyt ma³o doœwiadczona, mo¿e
wieczna marzycielka, usprawiedliwia³a ka¿de jego k³amstwo. Nie na g³os, bo nie mia³a
odwagi, ale sama przed sob¹, w g³êbi duszy. Rozpacza³a, modli³a siê i b³aga³a, ¿eby
zosta³ z ni¹ na zawsze. Pewnego dnia porzuci³ wiejskie ¿ycie i bez uprzedzenia wyjecha³ poszukiwaæ przygód i lepszego jutra. Œlad po nim zagin¹³. Wtedy nie by³o do dyspozycji komórek, Internetu czy portali spo³ecznoœciowych, które w dzisiejszych czasach znacznie u³atwi³yby identyfikacjê miejsca pobytu owego Romea. Pozosta³a wiara, i¿ pewnego dnia wróci. Mo¿e do niej, mo¿e z nudów, mo¿e tak po prostu bez przyczyny. Wschody i zachody s³oñca mija³y. Jego nie by³o. Ona nadal marzy³a. Minê³o
parê lat. Jej uczucia zosta³y nadgryzione zêbem czasu. Znalaz³a mê¿a, wysz³a za niego. Urodzi³a bliŸniaki. ¯yli w zgodzie, harmonii i szczêœciu. M¹¿ bardzo j¹ szanowa³
i kocha³. Zapomnia³a.
Minê³o 15 lat. Zmêczony wêdrowaniem po œwiecie wiejski Romeo, jej pierwsza
mi³oœæ, powróci³. Okaza³o siê, ¿e jest alkoholikiem, odszed³ od ¿ony, zostawi³ trójkê
dzieci.
Pewnej s³onecznej niedzieli, kiedy przechadza³a siê z mê¿em i dzieæmi dostrzeg³a
jego, sta³ pod budk¹ z piwem. By³ brudny, pijany, zmêczony ¿yciem, próbowa³
zaimponowaæ wulgaryzmami. Pomyœla³a tylko, ¿e dziêkuje Bogu, i¿ Ten nie wys³ucha³
wtedy jej modlitw.
Czasem na krêtych œcie¿kach naszego ¿ycia pojawiaj¹ siê sygnalizatory œwietlne.
Widniej¹ na nim ró¿ne kolory, czasem jest to zielony, który spe³nia nasze marzenia.
Czêsto jawi siê pomarañczowy, który zapowiada rych³¹ zmianê. Bywa te¿, ¿e zaczyna lœniæ krwista czerwieñ. Symbolizuje ona zakaz. Owy kolor oznacza niemo¿noœæ realizacji naszych zamiarów. Mo¿e to byæ sytuacja, w której nie udaje nam siê dostaæ na
wymarzone studia, zdobyæ upragnionej pracy, byæ z jak¹œ osob¹ czy wyjechaæ do innego kraju. Symbolizuje okolicznoœci, w których los idzie innym torem ni¿ sami byœmy
chcieli. Zdarza siê, ¿e mimo tego, i¿ z ca³ych si³ pragniemy jechaæ dalej, to jesteœmy
zmuszeni przystan¹æ i odczekaæ. Niecierpliwym kierowcom zdarza siê narzekaæ, z³oœciæ
siê czy odczuwaæ przygnêbienie. Na drodze ¿ycia podobnie reagujemy na czerwone
œwiat³o. Warto jednak choæ przez chwilê zastanowiæ siê, czemu owe purpurowe lampki
s³u¿¹. One s¹ po to, aby cz³owieka uchroniæ przed niebezpieczeñstwem. Gdyby ich nie
by³o wszyscy kierowcy wjechaliby na skrzy¿owanie i mog³oby staæ siê im coœ z³ego.
Czasem los stawia na naszej drodze czerwone œwiat³a nie dlatego, ¿e chce nam
dokuczyæ, ale dlatego, ¿e chce nas uchroniæ. Czasem nieotrzymanie czegoœ, czego siê
pragnie jest szczêœciem.
Jeœli chcia³byœ porozmawiaæ o kwestiach poruszanych w tej rubryce, masz sugestie dotycz¹ce tekstów czy chcia³byœ, abym napisa³a na jakiœ konkretny temat
zachêcam do wys³ania e-maila na adres [email protected]
Martyna Czerny
NR 07/210/10
18
Strefa kibica
XVI Miêdzyoœrodkowa Spartakiada PrzyjaŸni na terenie WOLOiZOL
w Gorzycach
Gimnazjaliœci z Turzy Œl. najlepsi!
Ten sam zapa³ i wola walki
22 czerwca 2010 r. na boisku KS Przysz³oœæ Rogów odby³y siê rozgrywki w pi³ce no¿nej
gimnazjalistów. Po ostrej rywalizacji puchar wójta gminy zdoby³a dru¿yna z Gimnazjum
im. prof. Dominika Lasoka z Turzy Œl. Na kolejnych miejscach uplasowa³y siê dru¿yny:
Gimnazjum im. ks. dr. Gustawa Klapucha z Czy¿owic, Gimnazjum z Rogowa oraz Gimnazjum z Gorzyc.
23 czerwca br. na terenie Wojewódzkiego Oœrodka Leczniczo-Odwykowego i Zak³adu
Opiekuñczo-Leczniczego odby³a siê XVI Miêdzyoœrodkowa Spartakiada PrzyjaŸni. To
chyba najstarsza cykliczna impreza sportowa na terenie naszej gminy. Organizuje j¹ Sekcja Rehabilitacji tego Oœrodka pod czujnym okiem jej kierownika – Gabrieli Pielorz.
A uczestnicz¹ w niej podopieczni WOLOiZOL i podobnych placówek.
W ci¹gu 16 lat, które up³ynê³y od I Spartakiady, gorzycki oœrodek goœci³ zawodników
z ni¿ej podanych placówek: DPS Orzesze, DPS Zbros³awice, DPS Nak³o Œl¹skie, DPS
Koñczyce Ma³e, WORiT Dzieci i M³odzie¿y Wodzis³aw Œl¹ski, DPS Jed³ownik, DPS
Krzy¿anowice, WTZ Racibórz, ZOL Miêdzybrodzie ¯ywieckie, WTZ Rybnik, Stow.
Osób i Rodzin Niepe³nosprawnych Rydu³towy, DPS Drogomyœl, DPS Pogórze, Stowarzyszenie „Radliñska Przystañ” z Radlina.
We wszystkich spartakiadach uczestniczy³y dru¿yny WOLOiZOL. Od 1995 r. – Zak³ad
Opiekuñczo Lecznicy, a od 1999 r. – równie¿ Warsztaty Terapii Zajêciowej.
Zwyciêzca Spartakiady otrzymuje nagrodê w postaci Pucharu Dyrektora WOLOiZOL w Gorzycach.
Dotychczas puchar ten zdobywali: ZOL Miêdzybrodzie ¯ywieckie (6 razy), WTZ Gorzyce (4 razy), ZOL Gorzyce (3 razy), DPS Orzesze (1 raz), DPS Koñczyce Ma³e (1 raz).
Dodatkowo, puchary specjalne zdobyli w tym czasie: DPS Koñczyce Ma³e (2001 –
dru¿yna dziewczêca) i DPS Zbros³awice (2000 równorzêdne I miejsce).
W tegorocznych zawodach czerwcowych wystartowa³y dru¿yny: WTZ Gorzyce,
ZOL Gorzyce, PZOL Miêdzybrodzie ¯ywieckie, DPS Wodzis³aw Œl¹ski oraz DPS
Zbros³awice. Spartakiadowe konkurencje wymyœli³a i szczegó³owo opracowa³a od strony technicznej Urszula Kasprzik, która robi to po mistrzowsku od pierwszej spartakiady w 1995 r.
W tym roku zawodnicy musieli siê zmierzyæ w szeœciu konkurencjach na czas i punkty – w sztafecie wahad³owej, „przenoszeniu bomby”, w rzutach woreczkami na odleg³oœæ,
w wyœcigu po zakupy, biegu z przeszkodami oraz w rzucie pi³k¹ lekarsk¹ nad g³ow¹ do ty³u.
Ogromny zapa³, wysi³ek, sprawnoœæ i umiejêtnoœci sportowe w tym roku oceniali:
Renata Pyszny (DPS Wodzis³aw Œl.), Wojciech Mizia (PZOL Miêdzybrodzie ¯ywieckie) oraz Krystyna Okoñ (red. „U Nas”).
Jak co roku walczono o najwy¿sz¹ iloœæ punktów i najlepsze czasy z ogromn¹ determinacj¹ i poœwiêceniem. Doping widowni i komentatora (w tej roli niezrównany Leszek
Krawiec) by³ szalony, a jurorzy mieli pe³ne rêce roboty. Najbardziej zapracowana by³a
autorka spartakiadowych konkurencji – Urszula Kasprzik oraz instruktorzy „obs³uguj¹cy
poszczególne konkurencje” od strony technicznej.
Osi¹gniêcia startuj¹cych dru¿yn przedstawia tabelka:
XVI Miêdzyoœrodkow¹ Spartakiadê PrzyjaŸni wygra³a dru¿yna PZOL z Miêdzybrodzia
¯ywieckiego, która Puchar Dyrektora WOLOiZOL w Gorzycach zdoby³a po raz siódmy! Zwyciêzcy przyjêli puchar z r¹k dyrektora S³awomira Sity.
Wzajemnym gratulacjom nie by³o koñca. Wiele radoœci sprawi³o zawodnikom
wrêczanie nagród dla dru¿yn.
Wspólny posi³ek zgromadzi³ wszystkich przy stolikach. Tutaj by³ czas na zas³u¿ony odpoczynek i komentowanie skoñczonych dopiero co zawodów. Piêkna, sportowa impreza!
W przysz³ym roku jej kolejna edycja. Jak „chodz¹ s³uchy” – wzbogacona o sportowe
wspó³zawodnictwo opiekunów, instruktorów i terapeutów.
K. Okoñ
Wielka gala hokeja sto³owego w Czy¿owicach
Silesia Cup
Hokej sto³owy – alternatywna dyscyplina sportowa zawita³a na Œl¹sk w 2004 r. Dziêki
staraniom œrodowiska WDK w Gorzycach, szeœæ lat temu zorganizowano pierwszy turniej pokazowy tej formy rywalizacji sportowej. Kolebk¹ tej dyscypliny sportowej s¹ Czechy – zakochane w hokeju. W³aœnie dzia³acze z Czech zaproponowali rozegranie zawodów promocyjnych w naszej gminie.
Stó³ do gry to nic innego jak miniatura tafli hokeja na lodzie. Mecz trwa 18 minut
i podzielony jest na trzy tercje po 6 minut. Jakie emocje towarzysz¹ tej grze, to trzeba
zobaczyæ. Hokej sto³owy uprawiaj¹ dzieci, m³odzie¿ i doroœli. Czy¿owice sta³y siê bodaj najwa¿niejszym oœrodkiem promuj¹cym tê dyscyplinê na po³udniu Polski. Wielkim
entuzjast¹ i organizatorem jest Marek Kurasz, nauczyciel, zawodnik, trener i organizator
w jednej osobie. W Czy¿owicach przy szkole podstawowej powsta³ Klub Hokeja
Sto³owego, który by³ organizatorem tegorocznej edycji „Silesia Cup” oraz organizatorem
turnieju „Fire System Cup”, osobnej imprezy g³ównego sponsora turniejów.
Wspó³organizatorami turnieju oprócz czy¿owickiego KHS by³ tak¿e Wodzis³awski
Oœrodek „Flota M³odych” dzia³aj¹cych przy Regionalnym Stowarzyszeniu Kultury, któremu przewodzi Darek Targosz.
W turnieju wyst¹pi³o ponad 50 zawodników i zawodniczek z Czy¿owic, Wodzis³awia
i Jastrzêbia oraz bardzo silna ekipa z Czech, wœród których byli mistrzowie tego kraju.
Turniej rozgrywany by³ systemem „ka¿dy z ka¿dym”, bez wzglêdu na wiek.
Impreza w Czy¿owicach by³a turniejem dwudniowym i jak ju¿ wspomnia³em sponsorami byli goœcie z Czech oraz firma „Fire System”.
Organizatorzy z Czy¿owic z Markiem Kuraszem na czele zas³uguj¹ na wielkie s³owa
uznania i podziw za krzewienie tej „m³odej” alternatywnej formy rywalizacji sportowej.
A. Nowak
11 marzeñ naszej gminy
W czerwcowym numerze "U Nas" zaproszono „do dyskusji, kompletowania w³asnych
11 czy wspomnieñ...” na temat znanych zawodników z terenu naszej gminy. Czytaj¹c
przedstawione postacie znanych zawodników, pragnê dodaæ kilku zawodników, którzy
wystêpowali w ligach lub klasach wy¿szych a wywodz¹cy siê z klubów naszej gminy.
Wspomnê ich w kolejnoœci alfabetycznej:
1. Czes³aw Ciuberek - obroñca (Czarni Gorzyce, Rymer Niedobczyce),
2. Kazimierz Grzywacz - pomocnik (Czarni Gorzyce, Odra Wodzis³aw Œl.) – graj¹cy
(mimo 50 lat) jeszcze w pi³karskiej lidze amatorskiej rozgrywaj¹ce mecze m.in. na Karkoszce,
3. Franciszek Kamczyk - napastnik (Przysz³oœæ Rogów, Pogoñ Niedobczyce),
4. Klapuch ?? - napastnik (Unia Turza, Górnik Radlin),
5. Tadeusz Student „Marina” - napastnik (Naprzód Czy¿owice, Czarni Gorzyce, Pogoñ
Niedobczyce),
6. Mariusz Wojtala – obroñca (Czarni Gorzyce, Zawisza Bydgoszcz, Górnik Pszów,
Przysz³oœæ Rogów)
7. Henryk Zichlarz – napastnik, pomocnik (RKS Rybnik, Odra Wodzis³aw Œl., Czarni Gorzyce),
8. Micha³ Zichlarz - obroñca (Czarni Gorzyce, Odra Wodzis³aw Œl.)
Z serdecznym pozdrowieniem Rafa³ P³aczek
Drużyny
Konkurencje
1 2 3 4 5 6
Suma
punktów
Miejsce
WTZ Gorzyce
ZOL Gorzyce
PZOL Międzybrodzie Żywieckie
DPS Wodzisław Śl.
DPS Zbrosławice
2
4
5
1
3
13
22
27
11
20
IV
II
I
V
III
"U nas" nr 7/210/2010
Wydawca:
Redaktor naczelny:
Redakcja:
Skład komputerowy:
Miesięcznik, nakład:
Współpraca:
Druk:
4
4
5
5
3
1
4
2
2
3
2
3
5
1
4
2
3
5
1
4
e-mail: [email protected], tel. 32 453 00 59
WDK Gorzyce: Adres redakcji: 44-350 Gorzyce, ul. M. Kopernika 8
Daniel Jakubczyk
Krystyna Okoń - sekretarz, Wioletta Langrzyk - redaktor techniczny,
Władysława Bańczyk, Bibianna Dawid, Andrzej Nowak, Piotr Pawlica,
Jan Psota, Stanisław Sitek - redaktorzy
Tomasz Grzegorzek
1100 egz.
Cz. Czaika, M. Czerny, M. Musińska - korekta, ks. dr H. Olszar, A. Pustelnik,
D. Parma, B. Kniszka, ks. dr A. Wuwer
"Infopakt", tel. 32 423 85 61
Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania tekstów. Za treść zamieszczonych ogłoszeń i reklam redakcja
nie odpowiada. Materiałów niezamówionych redakcja nie zwraca.
Foto na okładce wykonał Jan Psota
NR 07/210/10
2
4
5
1
3