1 Wnioski wynikające z analizy monitoringu w zakresie wyników
Transkrypt
1 Wnioski wynikające z analizy monitoringu w zakresie wyników
Wnioski wynikające z analizy monitoringu w zakresie wyników egzaminów zewnętrznych – doświadczenia szkół o wysokich wynikach efektów kształcenia W związku z prowadzoną w Kuratorium Oświaty w Opolu analizą wyników szkół województwa opolskiego w zakresie egzaminów zewnętrznych, podjęto próbę opisu osiągnięć na różnych poziomach edukacyjnych za pośrednictwem ankiety monitorującej. W ten sposób wskazano szkoły, które zdaniem organu nadzoru pedagogicznego z różnych powodów wymagają wsparcia oraz takie, których wyniki egzaminów są wysokie i stabilne lub zostały w sposób widoczny poprawione. W badaniu ankietowym finalnie wzięło ogółem ponad 80 szkół. Działania wspomagające prowadzone przez Kuratorium Oświaty w Opolu z założenia mają charakter doradczy i wspierający. Zebrane informacje o szkołach złożyły się na obraz pracy w zakresie dydaktyki i w naszej intencji posłużą jako przyczynek do refleksji nad organizacją i praktyką przygotowania dzieci i młodzieży do sprostania wymogom egzaminacyjnym. Dzięki materiałom pozyskanym z wybranych szkół, które mogą poszczycić się wysokimi i stabilnymi wynikami egzaminów stworzono poniżej pakiet informacji dający obraz dobrej praktyki w zakresie podnoszenia jakości kształcenia. Jesteśmy przekonani, że rekomendowane rozwiązania organizacyjne i dydaktyczne przydadzą się do optymalizacji pracy innych szkół, a kreatywność wiodących placówek pozwoli poprawić warunki pracy szkół posiadających pewne deficyty w tym zakresie. W ankiecie monitorującej pytano o różne aspekty, które na podstawie badań edukacyjnych mają wpływ na wynik egzaminu zewnętrznego. Jednym z takich czynników jest posiadanie w szkolnym gronie nauczycielskim osób przeszkolonych w zakresie egzaminowania zewnętrznego, które czynnie pełnią zadania egzaminatorów przy OKE. Im większa liczba egzaminatorów w szkole, tym lepiej. Obecność takich osób w gronie pedagogicznym stanowi istotną siłę i zdecydowanie wpływa pozytywnie na proces przygotowań do egzaminów. Należy więc tę siłę konstruktywnie wykorzystać. Szkoły o wysokich wynikach egzaminów zewnętrznych mają w swoim gronie pedagogicznym od kilku do kilkunastu egzaminatorów, a ich wiedza i doświadczenie wykorzystywane są zarówno w pracy indywidualnej jak również grupowej nauczycieli. Ważnym czynnikiem jest praca zespołowa grona pedagogicznego. Jej charakter ma znaczący wpływ na finalny efekt kształcenia w szkole. Gdy nauczyciele preferują jedynie pracę indywidualną lub współpracują ze sobą tylko w sytuacjach wymuszonych potrzebą (np. podczas rady pedagogicznej) – nie daje to pożądanych efektów i nie przyczynia się do wysokich wyników edukacyjnych szkoły. Zdecydowanie lepsze wyniki w zakresie interdyscyplinarnego przygotowania absolwentów posiadają szkoły, w których nauczyciele chętnie współpracują razem, wyznaczają wspólne cele poprawy efektów kształcenia, wnosząc do zespołu swoje doświadczenia specjalistyczne. Z ankiet wynika, że najczęściej współpraca w zespołach nauczycielskich obejmuje: rozwiązywanie problemów wychowawczych, okresową analizę wyników dydaktycznych, wybór programów nauczania, 1 ewaluację realizowanego programu nauczania/podręcznika, projektowanie i realizację zadań promujących szkołę czy organizację wspólnych przedsięwzięć dydaktycznych (lekcje otwarte, konkursy przedmiotowe, wycieczki edukacyjne, organizację zajęć dodatkowych, prace nad konstruowaniem arkuszy egzaminacyjnych, opracowywanie sprawdzianów, prac klasowych). Aktywność samoorganizacyjna i inwencja kadry kierowniczej to kolejny ważny aspekt mający wpływ na ostateczny efekt w postaci wysokiego wyniku egzaminu. Ważne jest to, jakie zaprogramowano działania lub przyjęto rozwiązania w celu uaktywnienia pracy nauczycieli na rzecz podniesienia wyników dydaktycznych. Trudno o jeden gotowy przepis. Różne przedsięwzięcia sprawdziły się w „szkołach sukcesu”. Należy je oczywiście każdorazowo dostosowywać do warunków konkretnej placówki. Oto kilkanaście czynników, na które warto zwrócić uwagę : Obligowano nauczycieli do przemyślanego i starannego opracowania planu nauczania z poszczególnych przedmiotów – pod kątem realizacji treści i kształtowania umiejętności zapisanych w podstawie programowej, a nie (o zgrozo!) nawykowej „realizacji podręcznika nauczania”. Zwrócono uwagę nauczycieli na konieczność ewaluacji planów dydaktycznych i wdrażania wniosków do codziennej pracy z uczniami podczas lekcji i zajęć pozalekcyjnych. Zachęcano do projektowania innowacji pedagogicznych zgodnie z potrzebami szkoły. Wprowadzono elementy oceniania kształtującego do szkolnego systemu oceniania. Stosuje się tryb indywidualnego programu nauki dla uczniów o szczególnych uzdolnieniach. W ramach wymiany doświadczeń i wspólnego uczenia się kadry pedagogicznej przygotowywane są lekcje koleżeńskie przeprowadzane przez nauczycieli działających w szkole zespołów przedmiotowych. Ustala się priorytety doskonalenia dla nauczycieli uwzględniające bieżące potrzeby rozwoju placówki, np.: zagadnienia związane z pracą z uczniem o specjalnych potrzebach, efektywne sposoby uczenia się, zaznajomienie z nową formułą egzaminu, diagnozę i pomiar dydaktyczny, interpretowanie i wykorzystywanie wyników do dalszej pracy z uczniem. Powołano zespół zadaniowy do spraw badania osiągnięć edukacyjnych uczniów. Motywowano nauczycieli do zdobywania uprawnień egzaminatora zewnętrznego. Koncepcja pracy organizacyjnej dyrektora szkoły nad „jakością kształcenia” w szkole może zawierać również systematyczne badanie wyników nauczania w rozbiciu na poszczególne standardy: czytanie, pisanie, rozumowanie, korzystanie z informacji, wykorzystanie wiedzy. Badanie to opiera się na teście kompetencji opracowywanym przez dyrektora szkoły lub zespół wraz z kluczem odpowiedzi i kartoteką testu – w formie bardzo zbliżonej do sprawdzianu kompetencji po klasie szóstej. 2 Wyniki są analizowane przez zespoły nauczycieli, a wnioski wdrażane do bieżącej pracy. Każdy uczeń w szkole posiada kartotekę, gdzie odnotowuje się otrzymywane wyniki w rozbiciu na kompetencje. Pozwala to na bardzo dokładne zdiagnozowanie ucznia i udzielenie mu potrzebnego wsparcia w trakcie nauki. Ważne jest również to, aby koncentrować się na holistycznym rozwijaniu kompetencji kluczowych – a nie tylko na generowaniu wiedzy opartej na materiale nauczania z danego przedmiotu. W praktyce dobrze sprawdzają się zajęcia w terenie, rozwijanie umiejętności przydatnych w życiu w „naturalnych” warunkach (np. umiejętność czytania rozkładów jazdy – stacja PKP, cenników – sklepy, przepisów – książka kucharska itp.) Takie działania procentują, a wiedza przyswajana jest na dłużej i uczeń potrafi ją wykorzystać podczas zadań testowych. W szkole ważna jest zatem całościowa strategia zarządzania jakością. Ma ona na celu umożliwienie uczniom osiąganie jak najlepszych wyników. Strategia obejmuje decyzje podejmowane przez kadrę kierowniczą i zespołowe działanie nauczycieli. Składa się nań diagnoza, monitorowanie, projektowanie działań i ich ewaluacja. Oto stosowane w różnych szkołach działania ogólnie nazwane diagnostycznymi: Diagnoza uczniów rozpoczynających naukę w szkole Diagnoza osiągnięć uczniów - prowadzenie badań osiągnięć edukacyjnych uczniów z przedmiotów objętych egzaminem. Badania na wejściu i po każdym etapie edukacyjnym. Badania po każdym roku pracy z wybranych treści podstawy programowej. Przedmiotowe sprawdzanie stopnia cząstkowego opanowania wiedzy i umiejętności poprzez testy zawierające typy zadań egzaminacyjnych. Analiza porównawcza osiągnięć: wyników egzaminów zewnętrznych i ocen końcowych z poszczególnych przedmiotów. Monitorowanie realizacji podstawy programowej pod kątem wymagań egzaminacyjnych. Monitorowanie frekwencji uczniów na lekcjach i zajęciach dodatkowych i formułowanie zaleceń do dalszej pracy. Ocena postępów uczniów uczestniczących w zajęciach wyrównawczych, korekcyjnokompensacyjnych i innych. W zakresie planu nadzoru pedagogicznego - obserwacje lekcji pod kątem wymagań egzaminacyjnych i opanowania ich przez uczniów. Monitorowanie osiągnięć dydaktycznych i zachowań uczniów drugorocznych. Ewaluacja wewnętrzna współpracy z rodzicami uczniów, potrzeb edukacyjnych uczniów, ich zainteresowań, motywacji uczniów do nauki W myśl przyjętej strategii zarządzania jakością w szkole nauczyciele podejmują zarówno działania indywidualnie i zespołowo. Planują starannie proces edukacyjny. Opracowują plany pracy dydaktycznej, 3 które w trakcie realizacji są modyfikowane w odniesieniu do konkretnych zespołów klasowych. Stosują różnorodne, odpowiednio dobrane metody i formy pracy z uczniem. Z praktyki można przytoczyć różne rozwiązania wspomagające pracę, np.: zadania dodatkowe, listy zadań powtarzające i utrwalające wiedzę i umiejętności, zeszyty do samodzielnej pracy ucznia, mapy myśli, systematyczna praca z uczniami ma zajęciach dodatkowych (indywidualnie i zespołowo). Nauczyciele opracowują i przeprowadzają testy sprawdzające opanowanie konkretnych kompetencji. Analizują i porównują wyniki badań zgodnie ze sztuką pomiaru dydaktycznego, oceniania kryterialnego oraz kształtującego. Formułują i wdrażają wnioski do dalszej pracy. Monitorują frekwencję uczniów na zajęciach obowiązkowych i dodatkowych, oceniają postępy uczniów, informują o ich mocnych i słabych stronach. Utrzymują stały kontakt z rodzicami uczniów, informując ich o postępach ich dzieci. Pedagodzy szkolni prowadzą zajęcia z rodzicami i ich dziećmi na temat motywacji do nauki, podejmowania przez ucznia wysiłku intelektualnego, odpowiedzialności za swoją przyszłość. Realizują programy wychowawcze pomagające przełamać stres związany z porażkami, wynikający z sytuacji egzaminacyjnej. Wychowawcy podejmują działania mające na celu systematyczny udział podopiecznych w zajęciach dodatkowych. Jak można sądzić efekty działań wynikające z analizy egzaminów zewnętrznych, ale i z bieżącego procesu nauczania-uczenia się to ważny element ewaluacji osiągnięć. Niezwykle ważna jest umiejętność formułowania trafnych wniosków, ukierunkowujących dalszą pracę. Istotne jest to, aby były one poparte rzetelną analizą i zawierały cele operacyjne. Oto przykłady operacjonalizacji celów wynikające z prowadzonych w szkołach analiz wyników. Powinno to prowadzić do takiej organizacji pracy lekcyjnej i pozalekcyjnej, aby doskonalić i utrwalać umiejętności, które sprawiają uczniom najwięcej trudności. Oto przykładowe wnioski dotyczące potrzeb ucznia programujące kierunek jego pracy: Uczeń konstruuje zdania poprawne językowo, ortograficznie i interpunkcyjnie na różnych przedmiotach. Potrafi lepiej formułować wnioski i popierać argumentami własne stanowisko, Uczeń rozpoznaje funkcjonalnie części mowy i części zdania w tekstach zróżnicowanych stylistycznie. Posługuje się faktami historycznymi i utożsamia je z czasem, miejscem i postaciami historycznymi Stosuje w praktyce własności potęg i pierwiastków, Uczeń potrafi odczytywać związki przyczynowo-skutkowe podczas analizowania zjawisk i doświadczeń przyrodniczych Uczeń potrafi stosować zintegrowaną wiedzę przedmiotową w rozwiązywaniu zadań problemowych. 4 Oto przykładowe wnioski dotyczące nauczycieli, programujące kierunek ich pracy. Podczas procesu edukacyjnego nauczyciele powinni: Zwracać uwagę na samoocenę ucznia dotyczącą uzyskanych wyników podczas rozwiązywania zadań . Stosować różnorodność metod i form pracy z uczniem, biorąc pod uwagę predyspozycje uczniów. Powtarzać i utrwalać treści z podstawy programowej zrealizowane w poprzednich klasach. Konstruować sprawdziany i prace klasowe zwracając uwagę na nowy typ zadań. Monitorować udział uczniów w zajęciach dodatkowych, zajęciach wyrównawczych, indywidualnych zajęciach z nauczycielami. Stale motywować uczniów do systematycznej pracy. • Ćwiczyć umiejętność przeprowadzania krytycznej samooceny otrzymywanych wyników zadań rozwiązywanych przez uczniów • Doskonalić umiejętność rozumowania i argumentowania, • Doskonalić rozwiązywanie nowych typów zadań, np: prawda – fałsz, na dobieranie, zadanie „z luką”, itp., • Prowadzić działania wychowawcze mające na celu kształtowanie właściwych postaw uczniów w aspekcie stawiania i osiągania przez nich celów edukacyjnych. Warto również stworzyć w szkole listę działań, które konstruktywnie wpłynęły na poprawę wyniku egzaminu zewnętrznego w danym/poprzednim roku szkolnym (po uprzedniej ich ewaluacji). Bowiem osiągane efekty działań dydaktycznych i wychowawczych podlegają stałemu monitoringowi ze strony kadry kierowniczej i nauczycieli. Praktykowanie sprawdzonych rozwiązań i ich okresowe modyfikowanie, daje większą pewność, że uczniowie będą osiągali podczas egzaminu zewnętrznego najlepsze wyniki na miarę swoich możliwości. W procesie podnoszenia jakości pracy szkoły ważne jest również zaangażowanie społeczności szkolnej i lokalnej (rodzice, wolontariusze, inne podmioty). Szkoły osiągające dobre efekty pracy dydaktycznej wskazują w tym względzie takie czynniki, jak: • organizowanie wycieczek edukacyjnych, • udział uczniów w konkursach przedmiotowych i tematycznych, • organizowanie pomocy koleżeńskiej w przygotowywaniu się do sprawdzianów i powtórek, • organizowanie spotkań z pracownikami Uniwersytetu Opolskiego i Politechniki Opolskiej, • uczestniczenie w zajęciach w ramach Opolskiego Festiwalu Nauki, • realizacja projektów edukacyjnych finansowych ze środków Unii Europejskiej. Należy również przeanalizować to, jak w szkole wyniki egzaminu są komunikowane uczniom i rodzicom. Jest to bardzo ważny element motywujący - świadczy o profesjonalizmie i zrozumieniu przez 5 szkołę procesu edukacyjnego, w którym uczeń jest podmiotem biorącym na miarę swoich możliwości odpowiedzialność za własne kształcenie. Jednym z rozwiązań komunikowania wyników jest poniżej opisana procedura. Uczniowie Uczniowie otrzymują wyniki egzaminu zewnętrznego na oddzielnych kartach, indywidualnie. Nauczyciele przedmiotów bardzo szczegółowo omawiają z uczniami wyniki egzaminów, analizują poszczególne zadania. Uczeń wie jakie popełnia błędy. Zwraca się uwagę na podejmowanie wysiłku w celu rozwiązywania zadań otwartych. Uczniowie otrzymują rzetelną informację o stanie swojej wiedzy, są mobilizowani do samodzielnej pracy, znają swoje mocne i słabe strony, uczą się samokontroli, wiedzą na jakie treści należy zwracać szczególną uwagę, co należy powtórzyć, dopracować. Rodzice Podczas spotkań z rodzicami i konsultacji nauczyciele przedmiotów lub wychowawcy przekazują wyniki egzaminów próbnych oraz wyniki zewnętrznych egzaminów indywidualnie poszczególnym rodzicom z zachowaniem ustawy o ochronie danych osobowych, na forum omawiają ogólnie poziom wiedzy uczniów, wskazują mocne i słabe strony, służą radą wskazując kierunki pracy z dziećmi. Rodzice znają działania szkoły na rzecz osiągania przez uczniów jak najwyższych wyników egzaminów, mają możliwość świadomego uczestniczenia w tych działaniach, wielu rodziców współpracuje z nauczycielami kontrolując postępy swojego dziecka, mobilizując je do pracy i samokontroli. Dobór składu osobowego zespołów klasowych. Na finalny efekt pracy poszczególnych zespołów klasowych i całej szkoły został przyjęty, zwyczajowy tryb tworzenia klas podczas rekrutacji. Badania wskazują, że od tego w jaki sposób przebiega dobór uczniów do konkretnych zespołów klasowych zależy charakter pracy w zespole i następnie wynik egzaminu. Zatem warto przemyśleć to jak dobrze dobierać zespoły (o ile oczywiście jest to możliwe z uwagi na typ szkoły i demografię). Oto przykład procedury doboru klasy (gimnazjum): Dobór uczniów do klas pierwszych odbywa się w następujący sposób. W szkole tworzone są klasy, do których podczas rekrutacji bierze się pod uwagę (dotyczy tzw. klas europejskich): • średnią ocen rocznych z pięciu przedmiotów: j. polski, j. angielski, przyroda, matematyka, historia i wiedza o społeczeństwie, • wynik sprawdzianu po szkole podstawowej, • deklarację dotyczącą wyboru języka obcego. Tworząc pozostałe klasy, również, bierze się pod uwagę świadectwa pod kątem średniej ocen z przedmiotów oraz z zachowania, dążąc do tego (o ile jest to możliwe), aby uczniowie w tych klasach prezentowali porównywalny poziom osiągnięć. Przydziela się porównywalną ilość uczniów ze świadectwami z wyróżnieniem. 6 Wnioski końcowe 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Należy w szkole stworzyć system podnoszenia jakości kształcenia lub go systematycznie monitorować, doskonalić i dostosowywać do bieżących potrzeb. W proces zapewnienia możliwie wysokich wyników egzaminów zewnętrznych należy włączyć wszystkie podmioty funkcjonujące w szkole, tak aby każdy czuł się odpowiedzialny za efekty kształcenia. Należy zadbać o odpowiednią strategię komunikowania wyników egzaminów w szkole oraz wypracować współpracę z rodzicami podczas całego procesu przygotowań uczniów do egzaminów kończących dany etap edukacyjny. Egzaminy próbne wykorzystywać do wspierania uczniów w procesie uczenia się z uwzględnieniem rozpoznawania ich potrzeb edukacyjnych (deficytów) oraz oswajania z sytuacją egzaminacyjną. Opracowywać strategie analizy z zachowaniem równowagi między oceną szkolną, przeprowadzoną przez nauczyciela a wynikiem uzyskanym na sprawdzianie, egzaminie zewnętrznym. Konkretyzować wnioski z analiz wyników sprawdzianów/egzaminów zewnętrznych i traktować je jako propozycje do zmian w szkolnym systemie kształcenia. Dyrektorzy szkół i nauczyciele w procesie nauczania powinni być wspierani przez pedagogów szkolnych, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, placówki doskonalenia nauczycieli. W ramach wewnętrznego doskonalenia nauczycieli warto organizować szkolenia na temat struktury i zasad opracowywania programów działań naprawczych a także badania efektów podejmowanych działań edukacyjnych. Systematycznie analizować efekty podejmowanych działań naprawczych poprzez przemyślany proces ewaluacji. Należy indywidualizować pracę z uczniem w czasie zajęć edukacyjnych i przy formułowaniu tematów prac domowych. Powtarzać i utrwalać treści z podstawy programowej wprowadzane w całym cyklu kształcenia. Stale motywować uczniów do systematycznej pracy, która pozwoli im sprostać coraz wyższym wymaganiom. Należy wprowadzić w szkołach trenowanie sekwencyjnego stylu działania oraz przywiązywania uwagi do szczegółów i precyzyjnego wykonywania czynności. Warto systematycznie wdrażać uczniów do umiejętności gospodarowania czasem pracy dla wyrabiania odporności na presję czasową. Jednocześnie dbać o optymalne wykorzystanie czasu pracy na lekcji. 7