Uchwała Nr XXXV/326/09 Rady Miasta Malborka z dnia 26 marca

Uchwała Nr XXXV/326/09
Rady Miasta Malborka
z dnia 26 marca 2009
w sprawie nadania tytułu „Zasłużony dla Miasta Malborka”.
Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie
gminnym ( Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zmianami ) oraz § 3 Regulaminu
nadawania tytułu „Zasłużony dla Miasta Malborka” stanowiącego załącznik do
Uchwały Nr XXVIII/260/08 Rady Miasta Malborka z dnia 2 października 2008 r. w
sprawie przyjęcia regulaminu nadawania tytułu „Zasłużony dla Miasta Malborka” –
Rada Miasta Malborka uchwala, co następuje:
§1
W uznaniu zasług w długoletniej ofiarnej i pełnej poświęcenia pracy społecznej
polegającej na niesieniu pomocy ludziom będącym w trudnej sytuacji życiowej oraz za
inicjatywę utworzenia schroniska dla bezdomnych i ogromne zaangażowanie w jego
prowadzeniu
Rada Miasta Malborka nadaje
Panu Markowi Kwaterskiemu
tytuł „Zasłużony dla Miasta Malborka”
§2
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady
Arkadiusz Mroczkowski
Uzasadnienie:
Kapituła przyznawania tytułu „Zasłużony dla Miasta Malborka” w
składzie: Arkadiusz Binnebesel – kanclerz oraz Jerzy Litwiński, Władysław
Studziński, ks.Krzysztof Miś i Mariusz Mierzwiński – członkowie – rozpatrzyła
wniosek Związku Harcerstwa Polskiego, Chorągiew Gdańsk, Hufiec Malbork w
sprawie nadania tytułu „Zasłużony dla Miasta Malborka panu Markowi
Kwaterskimu.
Pan Marek Kwaterski urodził się 5 marca 1962 roku w Malborku. Tu
ukończył szkołę podstawową i szkołę zawodową w zawodzie elektromonter. Po
ukończeniu szkoły podjął pracę w PKP w Malborku. Po odbyciu służby
wojskowej wrócił do tego zakładu. Następnie podjął działalność gospodarczą w
dziale specjalnym ogrodnictwo, a po zakończeniu tej działalności pracował w
Zespole Zakładów Opieki Zdrowotnej w hotelu pracowniczym. W międzyczasie
ukończył szkołę średnią - Liceum Ogólnokształcące. W swojej pracy spotkał się
z bezdomnością. Od 1988 roku zaczął pomagać młodym ludziom uzależnionym
od narkomanii. Opierając się na własnych doświadczeniach wyjścia z nałogu,
udzielał im wsparcia duchowego a także rzeczowego. Z własnych środków
kupował im odzież obuwie i żywność. Do 1990 roku bezdomni narkomani
znajdowali schronienie w mieszkaniu pana Kwaterskiego na Starym Mieście.
Następnie przy pomocy proboszcza Parafii Kościoła p.w. Miłosierdzia Bożego
na Wielbarku wynajął mieszkalny barakowóz, w którym znaleźli schronienie
bezdomni narkomani chorzy na AIDS. Kiedy zwiększyła się liczba osób
szukających pomocy i schronienia pan Kwaterski zwolnił się z pracy i
zamieszkał z narkomanami, którymi się opiekował w noclegowni pana
Olchowika przy ul. Głowackiego. Jego „kuroniówka” nie wystarczała na
wyżywienie, odzież i lekarstwa dla współmieszkańców. Sytuacja była bardzo
trudna. Z pomocą finansową przyszli dyrektor MOPS Agata Wjciechowska,
Burmistrz Miasta Tadeusz Cymański i adwokat Henryk Ulatowski. Mógł też
liczyć na pomoc proboszcza Parafii Kościoła Rzymsko-Katolickiego na
Wielbarku.
Wspólną inicjatywą wielu osób doprowadzono do założenie
stowarzyszenia, które zajęłoby się rozwiązywaniem problemów ludzi
bezdomnych. Stowarzyszenie powstało w lipcu 1993 roku otrzymując
osobowość prawną w Sądzie Rejonowym w Elblągu jako Stowarzyszenie na
Rzecz Bezdomnych Dom „Fides”. Było to pierwsze stowarzyszenie działające
na rzecz ludzi bezdomnych w Województwie Elbląskim. Dzięki staraniom
burmistrza T. Cymańskiego samorząd przejął teren wraz z zabudowaniami po
byłym Zakładzie Rolnym Wielbark przy ul. Rolniczej. Nieruchomość ta w 2000
roku została przekazana Stowarzyszeniu na Rzecz Bezdomnych Dom „Fides”. Z
dniem 7 września 2004 r. w związku z odebraniem relikwii świętej Faustyny i
umieszczeniem ich w kaplicy Domu „Fides”, stowarzyszenie przyjęło nazwę
Stowarzyszenie św. Faustyny „Fides”. Jednocześnie Stowarzyszenie otrzymało
status Organizacji Pożytku Publicznego.
W toku wieloletnich działań Zarząd Stowarzyszenia powołał do istnienia
wiele inicjatyw m.in. : jako jedną z pierwszych placówek utworzono Schronisko
dla osób bezdomnych, następnie Ośrodek Rehabilitacji Uzależnionych, Punkt
Pomocy Doraźnej, Warsztat Terapeutyczny Obróbki Drewna i Punkt Interwencji
Kryzysowej. Skupione na jednym terenie utworzyły Centrum Socjalne Dom
„Fides”.
Obecnie Stowarzyszenie prowadzi Centrum Socjalne – Dom „Fides”,
które dysponuje 65 miejscami dla osób bezdomnych i ok 100 miejscami, licząc
możliwość dostawek w sytuacjach kryzysowych. W kolejnych latach
działalności poczynając od 1993 roku ze schroniska skorzystało ok. 1500 osób.
Ponadto pomoc otrzymały osoby dochodzące korzystając tylko z dożywiania,
porady, czy innych form pomocy. Do ośrodka przychodzą ludzie w średnim
wieku i starsi, którzy nie mogą dostosować się do nowych warunków życia w
ustroju kapitalistycznym. Dla byłych więźniów i młodzieży z Zakładów
Karnych, dla uzależnionych od narkotyków i alkoholu drzwi w „Fidesie” są
otwarte. Tu próbują odnaleźć się. Pracują, zajmują się zwierzętami. Uczą się, jak
przestać bać się żyć. Wielu odeszło, ale niektórzy wyprostowali sobie życie.
Stowarzyszenie zabiega o środki finansowe na swoją działalność. Takie
wsparcie otrzymuje m.in. od Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego,
Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Pomorskiego Urzędu
Marszałkowskiego, Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, Starostwa
Powiatowego, Urzędu Miasta Malborka, Miejskiego Ośrodka Pomocy
Społecznej, zakładów pracy i sponsorów prywatnych. Środki są też
pozyskiwane z licznych programów, w których Stowarzyszenie uczestniczy.
Nadmienić należy, że działalność Pana Marka Kwaterskiego została
dostrzeżona jako dobrze służąca podstawowym ideom nowoczesnej pomocy
społecznej, takim jak zapobieganie izolacji i marginalizacji słabszych grup
społecznych, aktywizacja jednostki, rodziny i środowiska lokalnego do
samopomocy. Za swoją działalność został wyróżniony m.in. przez Ministerstwo
Pracy i Pomocy Społecznej, oraz przez Kapitułę Pro Publico Bono pod
Patronatem Prezesa Rady Ministrów. W imieniu Kapituły gratulacje i wyrazy
najgłębszego uznania podpisali; Andrzej Zool i Jan Nowak – Jeziorański.
Oceniając wysoko zaangażowanie i twórcze podejście w rozwiązywaniu
problemów społecznych - Kapituła przyznawania tytułu „Zasłużony dla Miasta
Malborka” jest przekonana, że ten niezwykle skromny człowiek o wielkiej
wrażliwości na ludzkie problemy, w pełni zasługuje na wyróżnienie go tytułem
„Zasłużony dla Miasta Malborka”.