Fragment scenariusza

ADAM SZAFRANIEC
JASEŁKOWA ŁEZKA HUMORESKA
SCENARIUSZ JASEŁEK
Pomoc dydaktyczna dla nauczycieli przedszkoli i szkół
podstawowych
Kraków 2013/2014
SŁOWO WSTĘPNE
Proponuję Państwu kolejny scenariusz jasełek, tym razem „z humorem”.
Jeżeli ktoś pomyśli, że w ten sposób odszedłem od fabuły wywołującej
przeżycia, to się myli. Wprawdzie większość dialogów jest okraszona odrobiną
humoru, ale między wierszami zawarłem też emocje. Wiele zależy od
interpretacji reżysera. Zabawne sceny stanowią swego rodzaju ozdobniki, które
powinny zyskać sympatię dorosłej publiczności. Podkreślają też dziecięcy
charakter przedstawienia. Nierzadko jest tak, że dojrzała wiekowo widownia
skupia się tylko na roli swojego dziecka, ignorując inne występujące dzieci.
Tym razem nie damy „zasnąć i zgnuśnieć” publiczności. Ufam, że przy
wykorzystaniu tego scenariusza będzie dobra zabawa i pojawi się także odrobina
refleksji.
OD AUTORA
AKT I to wprowadzenie w przedstawienie, zabawa w teatr. Piosenka pt.
„GARDEROBA” posłużyć może przy innych wydarzeniach scenicznych. Może
otwierać i zamykać przeglądy, festiwale teatralne oraz przedstawienia. Może
dodawać odwagi małym aktorom i sprawić, że uwierzą w siebie. Rozgrzeje też
każdą publiczność.
Akt II to jasełka z humorem, oryginalne, ale bez bezczeszczenia przekazu
biblijnego, na co jestem bardzo uczulony. W akcie tym występują m.in.
PASTERKI. Stworzyłem te role dla dziewcząt, których zwykle jest pod
dostatkiem, w przeciwieństwie do chłopców, których najczęściej brak. Jeżeli
jednak dysponujecie Państwo kompletnym zespołem aktorskim, to spróbujcie
role PASTEREK powierzyć PASTERZOM. Można z nich także zrezygnować.
Akt III to finał „pod publikę”. Z pewnością porwie on widownię i sprawi, że
przedstawienie zakończy się entuzjastycznie.
Na płycie CD znajduje się ścieżka dźwiękowa wyprodukowana wyłącznie do
tego scenariusza i spójna z nim. Płyta zawiera plik tekstowy ze scenariuszem,
czyli tekst znajdujący się w książce, który można zgrać na komputer i edytować
oraz pliki z plakatami zaprojektowanymi w formacie A4 i A3+.
Wszelkie decyzje dotyczące edytowania scenariusza pozostawiam Wam, drodzy
Państwo, prosząc o umiar. Odradzam uzupełnianie przedstawienia innymi
tekstami i muzyką. Ostatecznie jednak przecież i tak nie mam na to wpływu.
Pozostaje mi więc życzyć radosnej pracy z dziećmi i sukcesu na scenie.
Adam Szafraniec
AKT I
ZABAWA W TEATR
Scenografia: Gdzieś w centrum sceny stoją pudła, w których znajdują się
kostiumy dla aktorów grających w jasełkach.
Występują: OLA, ZUZIA, BARTEK, KAROL, SZCZĘSNY, OLIWIA.
OLA podbiega do strojów. Ogląda je i przymierza. Pojawia się ZUZIA, a za nią
inne dzieci.
OLA (trzymając w ręku kostium KOTA i DIABŁA)
Pobawimy się w jasełka?
ZUZIA (wchodzi na scenę trzymając w ręku lalkę)
Tylko bez diabełka,
Bo się boję.
BARTEK
Słusznie!
Skąd macie te stroje?
KAROL (wbiega na scenę skacząc na jednej nodze, trzyma się za drugą)
Olaboga! Olaboga!
Jak mnie boli noga!
OLA
Och Karol, co z nogą? Nieszczęścia chodzą za tobą.
SZCZĘSNY (wchodzi na scenę z obandażowaną głową)
Wołał mnie ktoś, czy mi się zdawało?
BARTEK
Szczęsny, a tobie co się znowu stało?
ZUZIA
No proszę… Widzicie sami,
Że nieszczęścia chodzą parami.
KAROL
Co macie w tych pudełkach?
OLA
Kostiumy. Chcemy zrobić jasełka.
OLIWIA (dołączając do pozostałych)
Ja mogę być reżeserką.
OLA
Chyba reżyserką.
OLIWIA
Przecież mówię.
Stawkę mam niewielką.
SZCZĘSNY
Patrzcie jak Oliwia schudła…
OLIWIA
Szczęsny w nieszczęściu, bierz lepiej te pudła.
SZCZĘSNY
Szczęsny to znaczy – szczęśliwy.
ZUZIA
A ja myślałam, że ruchliwy,
Bo na miejscu usiedzieć nie możesz.
SZCZĘSNY
Bez złośliwości proszę. Szczęsny to piękne, polskie imię.
KAROL
Że nie może na miejscu usiedzieć, to ja się nie dziwię…
ZUZIA (mówi do lalki)
Lalko, laleczko, proszę, zagraj Jezusa…
Wiem, że nie chcesz leżeć w żłobeczku, ale pomyśl - On musiał.
Chwila ciszy. Dzieci stoją bez słowa. ZUZIA patrzy na lalkę. Po chwili jej twarz
rozjaśnia się.
Zgodziła się!
WSZYSCY
Zgodziła się?
OLA
Bierzcie te pudełka
I róbmy jasełka.
Dzieci schodzą ze sceny niosąc pudła z kostiumami.
 Nr 1 na CD, piosenka pt. „Garderoba”
GARDEROBA
1. Aktorzy przed lustrami
Wieszaki z kostiumami
Garderoba
2. Fryzurki i peruki
Makijaż i pazurki
Garderoba
Refren (2x):
Tchórzyć nie wypada
Obsada nie lada
Tchórzyć nie wypada…
3. Widownia i aktorzy
Nie mogło być już gorzej
Strach i trema
4. Nasz teatr to zabawa
Prosimy was o brawa
Wyjścia nie ma
Refren (4x):
Tchórzyć nie wypada
AKT II
JASEŁKA
Scenografia: Typowe dla przedstawień jasełkowych wnętrze stajenki. Na
początku niewypełnione żadnymi aktorami. Zwierzęta pojawią się później, wraz
z PASTERZAMI. Aniołowie tworzą chór.
Występują: NARRATOR, MARIA, JÓZEF, OSIOŁ, OWIECZKI, MYSZ I, MYSZ
II, MYSZ III, KOT, PASTERZ MATEUSZ, PASTERZ JAN, PASTERZ JAKUB,
PASTERKA I, PASTERKA II, PASTERKA III, KACPER (rola epizodyczna),
MELCHIOR (rola epizodyczna), BALTAZAR (rola epizodyczna)
Na scenę wchodzi NARRATOR.
NARRATOR
W Betlejem odbywał się spis ludności.
W mieście, w gospodach było dużo gości.
Maria z Józefem też tam przybyli,
I wielce się zasmucili.
Miejsca nigdzie dla nich nie było,
A Maria czuła, że dziecko będzie się już rodziło.
W ciemnościach, za miastem miejsca szukali,
Bardzo się martwili, pewnie płakali…
Jeszcze osioł, nieświadom swojego szaleństwa,
Odmówił im posłuszeństwa.
Na scenę wchodzi MARIA (ledwie idzie), a za nią JÓZEF ciągnący OSŁA.
OSIOŁ się opiera, nie chce iść.
JÓZEF (zdenerwowany prawie krzyczy na OSŁA)
Chodźże ośle, chodźże uparciuchu!
OSIOŁ
Ciągnij, ciągnij zuchu!
MARIA (głaszcząc OSŁA)
Osiołku, nie odmawiaj posłuszeństwa,
Zrób to dla mnie i dla (dotykając brzucha) naszego Maleństwa.
OSIOŁ
Słyszysz Józefie? Łagodne podejście wszystko zmienia.
Tak się mówi do osła, gdy jest w stanie zniechęcenia.
OSIOŁ staje się posłuszny.
MARIA
Spójrz!
Jakaś stajenka…, ale pusta, nie ma zwierząt.
JÓZEF
To nie dla nas, lepiej chodźmy stąd.
MARIA
Nie mam już siły. Może stajenka nie odmówi nam gościny?
JÓZEF
Ależ Mario! To jest podłe miejsce dla Dzieciny!
MARIA
Józefie, nalegam.
JÓZEF
No dobrze. Ulegam.
 NR 2 na CD, piosenka pt. „Śpij sobie spij”
Długi wstęp, na jego tle płacz dziecka i narracja.
NARRATOR
W tym niegodnym miejscu Bóg swego Syna złożył,
Tutaj w stajence, na sianku narodził się Syn Boży.
ŚPIJ SOBIE ŚPIJ
1. Mój mały Baranku
Złożony na sianku,
Śpij sobie, śpij. (2x)
Refren:
Tak przykro mi,
Że musisz Ty,
Syn Boży, w stajence spać.
2. Mój mały Syneczku
Leż w ciepłym żłóbeczku.
Leż sobie, leż.
Refren:
Tak przykro mi,
Że musisz Ty,
Syn Boży, w stajence spać.
NARRATOR
Józef - mimo ciemności Wyszedł, aby nazbierać na ognisko gałązek i liści.
W tym celu wziął ze sobą stary, lniany worek
I zniknął w ciemnej nocy, odmawiając modlitwę - paciorek.
Maria i Jezus w ciemnościach leżeli,
Aż w końcu oboje zasnęli.
W miejscu, gdzie leżał wcześniej worek,
Trzy myszki wychynęły z norek.
Chciały pomyszkować z ciekawości
I obwąchać tajemniczych gości.
MYSZ I (MYSZY obwąchują leżących, biegają koło nich i piskliwymi głosami
prowadzą dialog)
Pi, pi, pi Jezus śpi…
MYSZ II
Ciii…
Maria chyba o nas śni.
MYSZ III
A tu myszki trzy!
MYSZ I, MYSZ II, MYSZ III (razem)
Hi, Hi, Hi, Hi.
MYSZ I
Pi, pi, pi! Jezusku! To my... Myszy!
Pi, pi, pi! Słyszysz?
MYSZ II (smutno)
Nie słyszy…
MYSZ III
Wśród nocnej ciszy
Powinien słyszeć piszczenie myszy.
MYSZ I
Stańcie na dwóch łapach,
Coś mi się wydaje, że zaczyna płakać.
MYSZ II
Zapiszczmy… chciałam powiedzieć: zaśpiewajmy Jezuskowi,
Ale bądźmy czujne! Jak kot nas zwęszy, będzie chciał złowić.
MYSZ III
W tę świętą noc z niebem nie będzie zadzierał,
Gdyby na nas napadł, w piekle by się poniewierał.
KOT (pojawia się na scenie)
Miauu. Myszy harcują?
MYSZY (razem)
Myszkują!
MYSZ I
I kolędują!
KOT
Miauu, mam na was chrapkę.
MYSZY (razem)
Kocie, powstrzymaj łapkę.
MYSZ III
Skul uszy.
Pomyśl o swej duszy!
KOT
Duszy? Mnie w brzuchu burczy…