Pobierz gazetę (plik PDF) - Zespół Szkół im. A. Mickiewicza w Żołyni
Transkrypt
Pobierz gazetę (plik PDF) - Zespół Szkół im. A. Mickiewicza w Żołyni
Styczeń 2013 Wstępniak... Witamy kolejnym numerze naszego dwumiesięcznika. Przeczytacie w nim historię rodziny Ulmów i skansenu w Markowej, recenzję książki oraz opowiadanie naszej koleżanki Joanny Hałas. W gazetce znajdziecie również obszerny wywiad z ks. Grzegorzem Kwitkiem, zapoznacie się z działalnością żołyńskiej OAZY, a także twórczością „pierwszaków” i ich fraszkami. Zapraszamy do lektury! Redakcja Akapit Dwumiesięcznik młodzieży szkolnej ZS w Żołyni Indeks: 2 (54) 2012/13 Skład redakcji: red nacz. Wiktoria Mach red. Natalia Urban red Izabela Młynek red Patrycja Seroka red Monika Rumianek red Joanna Walewender red Justyna Mach red Izabela Bejster red Weronika Buszta red Joanna Hałas red Karolina Urban 2 Opiekunowie mgr Agnieszka Ciągło mgr Łukasz Dudek Skład i łamanie: pracownia informatyczna ZS im. A. Mickiewicza w Żołyni Rodzina Ulmów Historia rodziny Ulmów z Markowej jest przykładem heroizmu i bezinteresownej pomocy w ratowaniu Żydów w czasie II wojny światowej. Jesienią 1941 roku Ulmowie przyjęli pod swój dach prześladowanych Żydów: pięciu mężczyzn z rodziny Szallów i dwie kobiety oraz dziecko z rodziny Goldmanów. Wiedząc, co za ten czyn grozi z rąk okupanta, udzielali im schronienia do tragicznego 24 marca 1944 roku. Wtedy to do ich domostwa wkroczyła grupa czterech niemieckich żandarmów oraz czterech funkcjonariuszy granatowej policji. Od denuncjatora, którym był granatowy policjant Włodzimierz Leś, mieli precyzyjne informacje o ukrywających się tu Żydach. Nie oszczędzono nikogo. Zabito na miejscu wszystkich Żydów i całą rodzinę Ulmów: Józefa z żoną, która lada dzień spodziewała się dziecka, i ich pozostałe sześcioro dzieci. Przy bramie wjazdowej do mini skansenu społeczeństwo Markowej wzniosło w marcu 2004 roku pomnik upamiętniający tamte tragiczne wydarzenia. Żydowski Instytut Pamięci Yad Vashem (Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu, jest w Izraelu głównym miejscem upamiętniającym Holokaust. Tam też znajduje się centrum edukacyjne zajmujące się nauczaniem o tym okresie w historii świata) przyznał rodzinie Ulmów tytuł „Sprawiedliwi wśród Narodów Świata”. A teraz kilka słów o skansenie. Skansen w Markowej, prowadzony przez Towarzystwo Przyjaciół Markowej, jest największym w Polsce skansenem powstałym siłami społecznymi. Na 34 arach odtworzono zagrodę kmiecą ze stajniami, stodołą i spichlerzem, oraz chałupę biedniacką. W ten sposób zwiedzający mogą zobaczyć i porównać warunki życia zamożnych i ubogich chłopów z Markowej na początku XX w. Oprócz tego na terenie skansenu znajduje się wiatrak i kuźnia. W budynkach skansenu można zobaczyć ciekawe zbiory strojów ludo3 Rodzina Ulmów / „W imię miłości…” wych z terenu Markowej, przedmiotów codziennego użytku, narzędzi rzemieślniczych i sprzętu pożarniczego. Wystawione są też dokumenty i fotografie związane z historią wsi oraz losami jej mieszkańców. Zachęcamy do zwiedzenia skansenu i poznania losów rodziny Ulmów z Markowej. Izabela Bejster, kl. 3a Joanna Walawender, kl. 3a bohaterką jest Elena, przypominająca obojgu braciom ich zmarłą, przed wiekami ukochaną. Teraz bracia zaczynają rywalizować o uczucia dziewczyny. Ale Elena s a m a d o k o n u j e w yb o r u … Jest w niebezpieczeństwie… Jakaś moc czyha na nią. Niestety, dziewczyna umiera. Ale czy to koniec?... Narracja jest prowadzona trzecioosobowo, jednak w treść są wplecione urywki z pamiętnika Eleny. Czytamy w tedy o jej najgłębszych myślach. W książce przede wszystkim urzekła mnie historia. Wartko płynąca akcja zachęcała do dalszego czytania, a zakończenie może nie było szczęśliwe, ale na pewno mnie zaskoczyło. Jednak cała książka nie miałaby sensu, gdyby nie Damon i jego poczucie humoru. Jeśli chodzi o minusy, to przede wszystkim nie podobało mi się, jak wyrażają swoje emocje Elena i Stefano podczas rozmawiania ze sobą i to by było na tyle. Jakiś czas temu czytałam cztery powieści z cyklu ,,Pamiętniki wampirów’’ L.J.Smith, gdyż już od dawna słyszałam od koleżanek, że ta seria jest warta przeczytania. Elena, choć jest najpopularniejszą dziewczyną w szkole, czuje się jakby tu nie pasowała. Nie potrafi nigdzie się odnaleźć. Do czasu, gdy w szkole pojawia się nowy chłopak - Stefano. Jedyną różnicą jest fakt, że to wampir. Śladem Stefano przybywa jego brat, Damon, także wampir. Stefano żywi się krwią zwierzęcą, Damon - ludzką. Natomiast główną Karolina Urban, kl.3a 4 „Przyjaźń na wieki” Przyjaźń? Czy w wielkiej dobie komputerów istnieje jeszcze prawdziwa przyjaźń? Czy osoby, które uważają się za przyjaciół, zdołałyby poświęcić wszystko dla drugiej osoby? Otóż, przyjaźń to niekończące się rozmowy na każde tematy, wzajemne doradzanie, niewytłumaczone napady śmiechu, rozumienie się bez słów. Jednak czy współczesne przyjaźnie nie rozpadają się, gdy przychodzi kryzys? Czy po kłótniach zdobywają się na przebaczenie? Nie chodzi tylko o to, aby mieć bliską osobę w chwilach szczęśliwych, ale zawsze i wszędzie. Posłuchajcie pewnego opowiadania, które mówi o przyjaciółkach, które były sobie bliskie do końca. O jaki koniec chodzi, dowiedzie się sami. Miłej lektury! Patrycja- 13 lat, długie, blond włosy, brązowe oczy, dość wysoka. Andżelika- również 13 lat, ciemne, długie włosy, zielone oczy, także wysoka. Oto krótkie przedstawienie głównych bohaterek. Patrycja i Andżelika to dwie największe przyjaciółki. Zawsze razem chodziły do szkoły, razem się uczyły, razem oglądały filmy, wygłupiały się, a gdyby mogły, to mieszkałyby razem. Ich przyjaźni nic nie zagrażało. Przynajmniej one tak sądziły. Wszystko było dobrze do czasu, gdy okazało się, że Patrycja jest śmiertelnie chora. Na dodatek była to choroba zaraźliwa. Andżelika znalazła się w beznadziejnej sytuacji. Musiała wybierać pomiędzy przyjaźnią a własnym zdrowiem, w gorszym wypadku życiem. To był dla niej wielki cios… Patrycja znalazła się w szpitalu. Z dnia na dzień jej stan się pogarszał. Lekarze nie widzieli już żadnego ratunku. Nikt nie wiedział, jak może pomóc. Rodzice byli zdruzgotani. Jednak najbardziej cierpiała Andżelika. Codziennie odwiedzała przyjaciółkę. Opowiadała jej bieżące fakty z nadzieją, że to podtrzyma ją na duchu i pomoże jej poczuć się lepiej. Przed koleżanką starała się wyglądać na twardą i pełną wia5 „Przyjaźń na wieki” ry, jednak po wizytach nie wiedziała, co ze sobą zrobić. Wieczorami płakała. Wmawiała sobie, że to jej wina. Chciała pomóc przyjaciółce w każdy możliwy sposób, ale lekarze byli w tej kwestii bezradni. 21 czerwca, godzina 14:55 Czuwająca Andżelika zauważa zmianę na ciele Patrycji. Załamana dziewczyna podchodzi bliżej. Jej oczy szkliły się od łez. Martwa cisza. Patrycja nie żyje. Andżelika po raz ostatni rzuca się jej na szyję i rzewnie płacze. Nie może w to uwierzyć. Dlaczego ona? Dlaczego to musiało przytrafić się akurat jej przyjaciółce? Dwa dni później odbył się pogrzeb, na który przybyła cała szkoła. Po ceremonii Andżelika postanowiła wrócić do domu pieszo, aby jeszcze raz wszystko przemyśleć. Jednak do domu nie trafia. Podczas przechodzenia przez jezdnię zostaje potrącona przez samochód. Dwie nierozłączne przyjaciółki już na zawsze pozostały razem. W niebie… Joanna Hałas, kl. 2b 6 Wywiad z ks. G. Kwitkiem 1. Skąd ksiądz pochodzi? Czy mógłby nam ksiądz opowiedzieć coś o swojej rodzinnej miejscowości? Urodziłem się w Sanoku i tam mieszkałem do czasu wstąpienia do seminarium. Jest to niezwykle malownicze miasto. które urzeka swoja urodą każdego. 2. Czy od dziecka wiedział ks., że zostanie kapłanem? Nie, na początku jak każdy mały chłopiec, chciałem być strażakiem, policjantem, żołnierzem. Myśl o seminarium pojawiła się znacznie później. 3. Wielu z nas zastanawia się, czym jest powołanie. Czy mógłby nam ksiądz przybliżyć ten termin? Jak sama nazwa wskazuje, ktoś kogoś woła: "Pójdź za mną", zastanawiamy sie nad tym, jednakże to do nas należy wybór. W jego dokonaniu pomaga wpatrywanie się we wzór Chrystusa. 4. Bardzo aktywnie angażuje się ksiądz w życie naszej parafii. Księdza dziełem jest Oaza, czy mógłby nam ksiądz powiedzieć coś więcej o tej wspólnocie? Oazę tworzy grupa ludzi, którzy w relacji do Pana Boga szukają czegoś więcej. Pomaga to w przełamaniu pewnych stareotypów Chcę złamać często nieprawdziwą, powqierzchowną opinię, że w grupach typu Oaza nic innego się nie robi, tylko modli. Nic bardziej mylnego, Oaza to przede wszystkim ludzie, którzy chcą ciekawie spędzić czas, więc jakąś alternatywą od codziennej nudy i szarości. Pokazuje to, że Kościół nalezy także do ludzi młodych, na których patrzę z wielką nadzieją. Zachęcam, by postawiili na Pana Boga nie jako przykry obowiązek, ale jak na kogoś, kto jest zawsze bliski, zawsze "online". 5. Jakie ma ksiądz zainteresowania? Lubię aktywnie spędzać czas. Turystyka, zwłaszcza długie piesze wycieczki po Bieszczadach. Tam przyroda może zaskoczyć, pokazać jak cieszyć się mistyką gór. 6. Czy uważa się ksiądz za przewodnika duchownego, czy może kogoś innego, kto wskazuje drogę do Boga? Przewodnik to bardzo duże słowo, to ktoś, kto doskonale zna drogę. Ja bardziej określiłbym siebie jako kogoś, kto w razie trudnych 7 Wywiad z ks. G. Kwitkiem sytuacji jest wsparciem, podtrzymuje drugiego człowieka. 7. Jakie wydarzenie religijne uważa ksiądz za najważniejsze w ostatnim czasie? Wydaje mi się, że to peregrynacja krzyża papieskiego, symbolu bliskiej relacji z osobą Jana Pawła II. 8. Skąd czerpie ksiądz inspiracje do kazań? Fundamentem jest Słowo Boże, dodatkowo komentarza do Pisma Świętego duchowych przewodników. Często życie samo pisze homilie. 9. Z jaką grupa wiekową lubi ksiądz pracować najbardziej: z dziećmi, młodzieżą czy dorosłymi? Wydaje mi się, że z każdym ze względu na swój wiek. Z młodzieżą sprawia mi wiele radości. Młodzi ludzie dodają mi sił pomimo wszelkich przeciwności. Natomist od dorosłych uczę się mądrości życia. 10. Jakie ma ks. hobby? Księdza ulubiony gatunek muzyczny, zespół, piosenka? Rock, regge... Zawsze mnie fascynowały, najlepszy koncert, na jakim byłem, odbył się w katowickim Spodku grupy Pearl Jam. Myślę, że ta muzyka jest filarem, na którym kreowałem swoją osobowość i towarzyszy mi do dziś. 11. Gustuje ksiądz w książkach czy filmach?? Które z nich są warte obejrzenia/ przeczytania?? Jedno i drugie. Z książek to Dorota Terakowska, moje ulubione pozycje to: "Ono" oraz "Tam, gdzie spadają anioły". Filmy... Gustuje w dobrym, ambitnym kinie, filmy, które zmuszają widza do refleksji, przemyśleń filmu np. "Into the wild"- to jeden z moich ulubionych. 12. Czego możemy życzyć księdzu w dalszej pracy duszpasterskiej? Nie wiem, może tego, bym pozostał sobą ;) Dziękujemy za rozmowę i poświęcony nam czas. Natalia Urban, kl. 3b Wiktoria Mach, kl. 3b 8 Kącik kulinarny - ciasto z jednego jajka Ciasto z jednego jajka Składniki : - 2 szklanki mąki, - szklanka cukru, - łyżka dżemu, - łyżka cynamonu, - łyżka kakao, - szklanka mleko, - 3/4 szkl. oleju, - łyżeczka sody, - 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia, - 1 jajko, - tłuszcz do wysmarowania i bułka tarta do formy. 1. Mąkę, cukier, kakao i cynamon wsypujemy do miski, wlewamy mleko i olej, dodajemy jajko, sodę i proszek do pieczenia. Wszystko dokładnie miksujemy. 2. Uzyskaną masę wlewamy do natłuszczonej i posypanej bułką tartą formy. Wstawiamy do piekarnika rozgrzanego do 200 oC i pieczemy ok. 30 minut. 3. Po upieczeniu ciasto wyjmujemy i studzimy. Następnie przekrawamy wzdłuż na pół i obie części smarujemy dżemem. Składamy. Przełożony, ostudzony placek, można dość obficie posypać cukrem pudrem. źródło: PP 10/2009 Weronika Buszta, kl. 2b 9 Zaangażowanie... Dzień 6 grudnia 2012r. Dla każdego z nas, nie tylko tych najmłodszych, ale również dla tych najstarszych, to dzień pełen radości. Właśnie wtedy oczekujemy nie tylko dużo prezentów od św. Mikołaja, ale także uśmiechu i bliskości drugiej osoby. Rodzice pomyśleli w ten dzień o swoich pociechach, mężowie o swoich żonach i na odwrót, a nauczyciele o uczniach, ale czy pomyśleliśmy o ludziach starszych, którzy najbardziej potrzebują wsparcia ? Właśnie tak ! Grupka młodzieży angażującej się w tworzeniu wspólnoty OAZY w Żołyni postanowiła poprzeć pomysł ks. Grzegorza Kwitka i wybrała się do Domu Pomocy Społecznej, aby uśmiechy wypełniły twarze tych schorowanych i „kruchych” ludzi, którzy tam przebywają. Za zgodą pani dyrektor, pod opieką księdza, Mikołaj w towarzystwie aniołków i diabełków odwiedzali sale pacjentów, wręczając im drobne upominki w postaci aniołków gipsowych wykonanych przez żołyńskich oazowiczów. Chodzili i rozmawiali z ludźmi, którzy potrzebują miłego słowa. Widzą, jakie szczęście sprawiali tym ludziom, ich serca stawały się coraz czulsze na ich los. Tam maja wspaniałą opiekę sióstr zakonnych, pielęgniarek i wolontariuszy. Młodzież była bardzo zadowolona, ze mogła wyświadczyć taki gest. Niby skromny, lecz dla tych ludzi bardzo ważny. Powinni wiedzieć, że przyszłość „leży w rękach” młodzieży która potrafi docenić to, co ma i to, co robili dla nas nasi przodkowie. W tak krótki czas mogli doświadczyć czegoś ciekawego. W podziękowaniu za wizytę młodzież otrzymała od DPS’u cały kosz cukierków. Oni teraz wiedzą, że było warto i maja nadzieję wyświadczą czegoś takiego również w 2013 roku. Młynek Izabella, kl. 3b Rumianek Monika, kl. 3a 10 Forum młodych poetów.. „Ściąga” Nie mógł się zmieścić do ławek, bo miał w spodniach dużo ściągawek. Sylwia Jagustyn „Na szczęście” Każdy szczęścia swego pragnie, Lecz nie u każdego w sercu ładnie. Tylko tym, co dobre maja serce, Szczęście odwdzięczy się w podzięce. Aleksandra Fleszar „O radości” Gdy się dzieje coś dobrego, uwagi nie zwracamy. A gdy coś złego, to się zamartwiamy. „O zdrowiu” Śmiał się biedak z bogatego, że zdrowia mu nie mało. Gdy się wzbogacił, to się posypało. „Piękna i brzydka” Piękna z brzydkiej się śmiała, gdy na ospę zachorowała, to piękna brzydka się stała. „O nieboszczyku” Opuścili w potrzebie chorego człowieka. Gdy wrócili, nieboszczyk na nich czekał. Tomasz Janiczek 11 Forum młodych poetów... Zielony las ciągle zaprasza nas. Chce, abyśmy znaleźli dla niego czas. Drzewa szumem wiatru śpiewają, A ptaki kółeczka zataczają, A po odpoczynku dobre humory mamy. Karolina Flejszar „Na deszcz” Krople deszczu po oknie spływają, a ja się nie nudzę, bo jestem w raju. „O pisaniu fraszek” Fraszki to dla mnie igraszki. Z igraszek powstają mi fraszki. „Nauka” Koleżanki na dyskotekach się bawią, A ja w domu siedzę , książki czytając . Klaudia Turosz 12