Mini Poradnik: Podkręcanie Procesora Intel Core 2 Duo

strefaPC.pl - poradniki, overclocking, prasa komputerowa, sterowniki, testy, bezpieczeństwo
Mini Poradnik: Podkręcanie Procesora Intel Core 2 Duo
Autor: Caleb & FatAlbert
21.02.2008.
Poradnik OverclockeraPodkręcanie czyli Overclocking jest ostatnio bardzo popularny, a wręcz modny. Jest
to po części winą, bądź zasługą jak kto woli, samych producentów procesorów. Produkują oni obecnie
układy proszące się o podkręcenie, więc czemu użytkownicy nie mieliby skorzystać z okazji aby
wyciągnąć kilkadziesiąt procent więcej mocy z posiadanego procesora? Z myślą o niezbyt doświadczonych
użytkownikach komputerów przygotowaliśmy ogólny poradnik jak szybko podkręcić procesory z serii Intel
Core 2 Duo oraz Intel Pentium Dual Core. Poradnik przeznaczony jest dla mało zaawansowanych
entuzjastach overclockingu, którzy chcieliby zapoznać się z podstawowymi regułami których należy
przestrzegać. Zapraszamy do lektury poradnika.
Wstęp
Zaczynając podkręcanie procesora musimy mieć pełną świadomość, że nie wszystko może pójść zgodnie
z zakładanym planem i jeżeli będziemy mieli naprawdę ogromnego pecha to nasz sprzęt może ucierpieć.
Na szczęście są to jednak wybitnie sporadyczne przypadki, które dotykają ludzi nie posiadających żadnej
wiedzy, bądź po prostu nie ostrożnych. Stosując się do kilku prostych zasad i reguł można łatwo i szybko
podkręcić nasze CPU, wyciskając z niego uśpiony potencjał. Trzeba także być przygotowanym na to, że
każdy procesor podkręca się inaczej, a możliwości jego podkręcenia są w dużej mierze zależne od
pozostałych komponentów komputera. Na forach internetowych często czytamy „ile mogę go
podkręcić” - odpowiedź jest prosta „nie wiem”, to wybitnie indywidualna kwestia i
każdy musi samemu spróbować żeby się przekonać. Jedni mają szczęście trafiają egzemplarze których
potencjał Overclokingu sięga 100% i z taktowania 1600 mhz udaje im się zrobić 3200 mhz, inni zaś
ledwo przebiją się przez granice 2600 mhz. Kolejną istotną kwestią jest odpowiednie chłodzenie naszych
podzespołów. Gdy znacznie podbijamy taktowanie posiadanego procesora, zwiększając przy okazji
napięcie (vcore), zaczyna on wydzielać coraz większe ilości ciepła. Należyte chłodzenie i właściwa
wentylacja w obudowie są bardzo ważne, aby nasz komputer był stabilny i niezawodny w każdej sytuacji.
Niewykluczone że koniecznością będzie wymiana systemu chłodzenia, z firmowego (box) na bardziej
zaawansowane, co jednak zwróci nam się w efektach jakie uzyskamy po podkręceniu. Nie jest tajemnicą
przecież że za kilkaset dodatkowych megaherców często musimy zapłacić kilkaset złotych więcej, podczas
gdy nowy cooler kosztować będzie nas kilkadziesiąt. Gra jest warta świeczki, tym bardziej że najnowsze
procesory dysponują niebywałym potencjałem, i grzechem byłoby jego niewykorzystanie. Kwestią
kluczową jest również posiadana płyta główna, która w znaczny sposób może ograniczyć nasze zabawy z
podkręcaniem lub je całkowicie uniemożliwić. Zacznijmy więc powoli poznawać podstawy overclokingu
procesorów z serii Pentium Dual Core oraz Core 2 Duo. Pomimo różnić w specyfikacji, procesory te
podkręcamy w dosyć podobny sposób więc zasady pozostaną te same.
Model i typ procesora
Żeby zacząć jakiekolwiek działania w podkręcanie, musimy wiedzieć czym dysponujemy. Jeżeli nie
posiadamy wiedzy o tym co znajduje się we wnętrzu obudowy, pomogą nam w tym użyteczne programy.
Model procesora najłatwiej zidentyfikować używając takich darmowych aplikacji jak CoreTemp i Cpuz.
Ściągamy je na dysk twardy i uruchamiamy. W oczy powinna rzucić się nam linijka opisana jako
Processor lub Specification oraz manufaktura obok. Gdy już wiemy jaki procesor posiadamy, czas na
określenie szybkości FSB z jaką działa. Tutaj z pomocą przyjdzie nam Cpu-z. Który przy linijce
„Bus Speed” poda nam jej startową wartość (mogą być nieznaczne różnice w granicy kilku
mhz). Poniżej w linijce znajduje się mnożnik magistrali procesora opisany jako „multipler”
(np.: mnożnik x10 przy FSB 200 Mhz daje razem 2000 Mhz realnego taktowania). Jeżeli wiemy jaki
http://www.strefapc.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 04:32
strefaPC.pl - poradniki, overclocking, prasa komputerowa, sterowniki, testy, bezpieczeństwo
posiadamy model CPU, wszelkie potrzebne informacje możemy także znaleźć w Internecie. Dla tych
którzy od początku wiedzą co zakupili skrótowa tabelka, liczby w nawiasie podają podstawową szybkość
magistrali którą będziemy zwiększać.
Pentium Dual Core E2140/2160/2180/2200 posiada fsb 800 mhz (200)
Core 2 Duo E4300/4400/4500/4600 posiada fsb 800 mhz (200)
Core 2 Duo E6300/6400/6600 posiada fsb 1066 mhz (266)
Core 2 Duo E6550/6750/6850 posiada fsb 1333 mhz (333)
Core 2 Duo E8200/8400/8500 posiada fsb 1333 mhz (333)
1
2
3
4
5
-
Prędkość Procesora (400x8=3200)
Mnożnik Procesora (x8)
Magistrala FSB (400)
Model Procesora (C2D E6750)
Napięcie procesora (zazwyczaj niższe niż to ustawione w BIOS)
1 - Model Procesora (C2D E6750)
2 - Prędkość Procesora (400x8=3200)
Model płyty głównej
Drugi po procesorze, a być może i najistotniejszy element naszego przyszłego podkręcania. Płyt głównych
i chipsetów jest takie zatrzęsienie że ich opisywanie zajęłoby mi wieki. Ważne żeby nasza płyta posiadała
socket 775 kompatybilny z procesorami Core 2 Duo i Pentium Dual Core. Skupimy się więc na zasadach
ogólnych i tutaj będzie wymagana już podstawowa wiedza o funkcjach BIOSu naszego sprzętu oraz
odrobina intuicji. Najczęściej wejść do BIOSu można poprzez wciśnięcie przycisku Del lub F2 zaraz po
uruchomieniu komputera. Po chwili znajdziemy się w środku (najczęściej niebieski lub szary ekran). W
tym miejscu trzeba zachować należytą ostrożność, nie zmieniać niczego jeżeli nie jesteśmy pewni jego
przeznaczenia bo skutki mogą być opłakane. Jeżeli po zmianie ustawień komputer pomimo kilkukrotnego
uruchomienia nie reaguje, wyłączamy go definitywnie z prądu, odkręcamy obudowę, lokalizujemy na
płycie głównej baterię i wyjmujemy ją na kilka chwil lub minut. Wkładamy ją na miejsce i wykonujemy
ponowny rozruch. Niektóre płyty posiadają także przycisk Clear CMOS na laminacie (np. DFI, ASUS) należy z niego skorzystać, przywróci on nam wcześniejsze ustawienia. Jeżeli problem tkwił tylko w
ustawieniach to sprzęt automatycznie powróci do ustawień firmowych. Zabawę trzeba będzie zacząć od
początku. Dodajmy także, że w dzisiejszych czasach coraz więcej konstrukcji automatycznie ustawia
standardowe ustawienia po nie udanej próbie podkręcania.
Każdy, a przynajmniej większość producentów płyt głównych trochę inaczej rozmieszcza poszczególne
opcje w BIOS. Zasada jest za to jedna. Musimy znaleźć zakładkę która odpowiada za ustawienia
procesora. Najczęściej trzeba przestawić opcje zarządzania z AUTO na MANUAL abyśmy mogli w pełni
zmieniać ustawienia CPU wedle naszych preferencji. Znajdujemy opcję opisaną jako FSB/BUS Speed
która wynosi odpowiednio w procesorach Core 2 Duo i Pentium Dual Core 200/266/333. Następnie znając
mnożnik naszego CPU podnosimy ją o 10 do 15 mhz FSB (np. z 200 Mhz do 215 Mhz co np.: z
mnożnikiem x10 daje już nie 2000 Mhz ale 2150 Mhz). Następnie zapisujemy ustawienia wychodząc z
BIOS. Jeżeli wszystko jest OK, komputer wykona ponowny rozruch. Oczekujemy na wejście do
Windowsa, to pierwszy mini sprawdzian czy nasz CPU w ogóle będzie skory do OC. Jeżeli Wejdzie to
spoko, uruchamiamy uprzednio wcześniej ściągnięty program Orthos, wybieramy w nim test small
FFT’s - stress CPU i bierzemy Start. Następnie cierpliwie czekamy czy nasze CPU daje radę
Orthosowi. Na próbne testy najlepiej poświęcić godzinę Orthosa żeby nie tracić czasu. Jeżeli po godzinie
nic się nie wywali (czerwony ekran ze złowrogim napisem STOP), możemy jechać dalej. Pamiętajcie
również, że im dłużej Otrhos działa tym większa pewność iż sprzęt nie zawiesi się podczas obciążenia
oraz działa stabilnie.
Jeżeli nasz procesor nie przechodzi już Orthosa po kilkukrotnej zmianie FSB, czas na podbicie napięcia
CPU. Tutaj trzeba poświęcić sporo czasu, i krok po kroku zwiększać napięcie dla CPU najlepiej o jedno
oczko (np.: z 1.35v na 1.36v ). Zmieniamy vcore w odpowiedniej zakładce, najczęściej tam gdzie
zmienialiśmy FSB i zapisujemy w BIOS zmiany. Wchodzimy do Windowsa i znowu odpalamy Orthosa
zapuszczając test small FFT’s - stress CPU. Jeżeli zmiana pomoże uzyskać stabilizację, możemy
http://www.strefapc.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 04:32
strefaPC.pl - poradniki, overclocking, prasa komputerowa, sterowniki, testy, bezpieczeństwo
się cieszyć, jeżeli nie - to trzeba podbić jeszcze wyżej napięcie. Nie zaleca się przekraczania napięcia
1.55v oraz pamiętajmy: wymagane jest dobre chłodzenie przy podkręcaniu oraz przewiew w obudowie!!!
Problem stabilności naszego CPU może tkwić także w napięciach na NB, SB lub VTT naszej płyty głównej.
Tutaj sprawa jest trochę bardziej różnorodna, ponieważ modele chipsetów poszczególnych producentów
trochę się od siebie różnią (Intel. Nvidia, VIA, AMD). Najczęściej trzeba podbić je o oczko lub dwa jeżeli
nasze OC jest nazwijmy to „normalne”. Opcje podbicia wspomnianych napięć najczęściej
znajdują się w tej samej zakładce co napięcie CPU oraz szybkość magistrali FSB. I nie wyciskamy
siódmych potów z procesora. Pamiętaj też, że w związku z podbiciem napięcia ilość wydzielanego ciepła
wzrasta więc tu również powinniśmy zadbać o lepsze chłodzenie lub nawiew jeśli posiadamy chłodzenie
pasywne.
Inną metodą testowania stabilności naszego procesora jest użycie programu SuperPI. Jest to prosty
program, który obciąża procesor poprzez liczenie liczby PI (~3.14) do 16 lub 32 milionów miejsc po
przecinku. W prosty sposób może on wykazać ewentualną niestabilność procesora i pamięci. Gdy
program się wywali oznaczać to może, że któryś z elementów (np. procesor) potrzebuje więcej volt bądź,
jeśli nie chcemy przekraczać danej wartość, obniżenia zegarów. SuperPI ma także ciekawą modyfikacje o
nazwie HyperPI. Jest to mutacja programu, która może jednocześnie obliczać dwie próbki programu
obciążając przy tym dwa rdzenie (SPI jest programem jednowątkowym).Istnieją także programy
przygotowane z myślą o testowaniu stabilności, np. Orthos lub OCCT. Oba na swój sposób obciążają
rdzeń procesora. Orthos tak jak i OCCT obsługują wielowątkowość więc nie potrzeba ich uruchamiać
dwukrotnie. . Oba programy możecie pobrać z tych stron OCCT // Orthos // HyperPI
Zrzut z program Orthos Zrzut z programu HyperPI
Model Zasilacz jego moc i markę
Zrzut z programu OCCT
Jeżeli masz kiepski nie markowy zasilacz to zapomnij o podkręcaniu, albo rób to ze świadomością że
siedzisz na tykającej bombie ze zegarowej. Aby określić co napędza nasz komputer w 99% przypadków
trzeba otworzyć obudowę i odczytać przynajmniej producenta i symbol zasilacza z tabliczki na nim.
Nazwa producenta daje tutaj już sporą wiedzę o tym czy posiadamy trupa czy markowy sprzęt.
Najprostszą metodą żeby określić co jest wart zasilacz który mamy lub chcemy kupić to jego waga. Im
jest cięższy tym więcej upchnięto elektroniki i radiatorów w środku. Zakładamy że waga przeciętnego
zasilacza to 1/½ do 2 kg, jeżeli trzymamy w ręku coś co waży niewiele więcej niż paczka chipsów to nie
może być to dobry PSU. Pamiętajmy, że to że na naszym zasilaczu napisano 500W wcale nie oznacza ze
jest rewelacyjny! Może się to okazać zwyczajną bajeczką, a przy tej mocy PSU eksplodowałoby. Dla
przykładu Codegen 500W nie ma szans z Huntkey 350W! Kwestia wielokrotnie poruszanej stabilności
napięć zasilaczy również nie jest taka prosta. Z góry możemy nie dawać wiary w odczyty programów czy
nawet w BIOS. Jedynym w 100% pewnym sposobem zmierzenia stabilności napięć naszego PSU jest
zrobienie tego miernikiem. Jeżeli posiadamy markowy zasilacz, a programy podają nam zbyt niskie lub
zbyt wysokie (czasami absurdalne) wartości, spokojnie możemy je zbagatelizować. Dla przykładu mój
Topower P6 520W według odczytów programowych na linii 12v nie powinien w ogóle się uruchomić ;].
Szczególnie unikamy takich rzepów jak:
- Codegen
- Fell
- Megabajt
- Mustang
- Tracer
- Deer
- 4 Life
Niektóre uznane marki:
- Tagan
- Be Quiet
- Chieftec
- Topower
- Corsair
- Seasonic
- Amacrox
- Antec
- Huntkey
Rodzaj zainstalowanej pamięci RAM
http://www.strefapc.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 04:32
strefaPC.pl - poradniki, overclocking, prasa komputerowa, sterowniki, testy, bezpieczeństwo
Z pamięcią RAM zazwyczaj jest najmniejszy problem, zakładając że nasze OC mieści się w granicach
przyzwoitości ;]. Sporo także zależy od chipsetu płyty głównej. Na przykład na płytach opartych o układy
Nvidii (nforce 650i, 680i i 780i) można kręcić pamięć niezależnie od FSB procesora. Na chipsetach Intela
(P35, X38, 965 etc.) obowiązuje inna zasada. Pamięci nie mogą być taktowane niżej niż FSB procesora.
Co to oznacza? Mianowicie oznacz to, że jeżeli nasze Cpu posiada domyślnie FSB 333 Mhz to pamięci
będą pracować z szybkością minimum 666 Mhz i nie da się ich częstotliwości obniżyć. Z początku nie jest
to żaden problem, gorzej gdy FSB naszego CPU przekroczy 450 lub 500 Mhz po obfitym OC. Na
chipsetach Intela przy OC najlepiej ustalić dzielnik pamięci na AUTO lub 1:1 – oznaczać to będzie
że pamięć DDR zostanie podkręcona razem z FSB CPU i w momencie gdy FSB będzie wynosić dajmy na
to 400 Mhz, to pamięć z kolei będzie pracować z szybkością 800 (efektywna szybkość DDR2, większość
programów pokazuje połowę faktycznej prędkości). W większości przypadków do w miarę sensownego
OC wystarczy każda pamięć która potrafi opracować z prędkością 400-450 Mhz (800-900 Mhz). Jeżeli
zabraknie nam Mhz dla RAMu, trzeba kombinować z timingami i/lub napięciem dla pamięci. Szczęściem
jest że ogromna większość modułów DDR2 nieźle się podkręca dzięki wysokiej podatności na zwiększenie
napięcia. Tylko tutaj ostrożnie! Pamięć RAM gorzej znosi zbyt wysokie temperatury niż CPU. Większość
kostek RAM nie lubi napięcia wyższego niż 2.2-2.3v. Warto także dać im nawiew w postaci luźnego
wiatraka. Podstawowe timingi którymi możemy operować żeby wycisnąć z RAMu więcej mhz kosztem
opóźnień są:
TCL: 4 do 5
TRCD: 4 do 5
TRP: 4 do 5
TRAS: 12 do 25
CMD: zalecane 2T
Niższe i wyższe opóźnienia nie są polecane, raz że strata w przypadku.CL6 jest już duża, dwa że ogromna
cześć modułów przy CL3 nie jest w stanie nawet wystartować niezależnie od napięcia. Praktycznie każde
pamięci DDR2 667 i 800 przy właściwym napięciu i opóźnieniach robią 1000 choć najczęściej przy CL5
(nie biorę pod uwagę lepszych kostek na Micronach etc.).
Słowo o pamięciach dzięki którym można osiągnąć wysokie wyniki. Jednymi z najlepszych kości do
podkręcania są Micron D9GMH oraz D9GKX. Te pierwsze można spotkać w nie drogich pamięciach np.
Goodram 900 (rodzima produkcja), Transcend Axeram. Kosztują one w granicach 200-250 złoty. Do
pokonania bariery 1000Mhz wystarczą. Bolączką D9GMH jest nagła śmierć kości, które były traktowane
choć przez dłuższą chwile woltażem grubo ponad 2.5v, choć nie zawsze. Znane są także przypadki gdzie
pamięć padała już przy referencyjnej wartości napięcia (referencyjnej dla danego modelu, cały czas
mowa o pamięciach opartych o w/w kości). Innymi produktami, którymi warto się zainteresować są te
oparte o PowerChip’y (Powerchip Semiconductor Corp.). One również wystarczą do tego
pokonania bariery 1000Mhz. Pamięci spokojnie sprostają wymaganiom przeciętnego zjadacza chleba. W
cenie do 250 złoty jest wiele innych pamięci, które osiągną wynik 1000 a nawet więcej Mhz, np. OCZ
Reaper, A-DATA Vitesta Extreme oraz wiele innych. Infineon to również producent kości do pamięci.
Produkowane przez niego „twory” są najczęściej umieszczane w niszowych pamięciach.
Jeżeli chcemy pobawić się w bardziej extremalne wyniki to z pomocą służą nam takie firmy G.Skill z
modelem HZ, Mushkin z serią Redline, OCZ Reaper (modele od PC2-8500 wzwyż), Kingston z serią
HyperX a także dostępny tylko na aukcja internetowych Crucial Ballistix. Większość wyżej wymienionych
pozwala osiągnąć wyniki bardzo wysokie rzędu 600Mhz przy opóźnieniach Cl4-4-4-12 (zależnie od
chipsetu i zastosowanych kości). Wiele highendowych pamięci produkowanych jest tylko na dwóch
rodzajach kości a są to Micron D9GMH oraz D9GKX. Bardzo dobrze skalują się z napięciem niemal do
granic absurdalnych 3.0v (standardowe napięcie to 1.8v).
Jeżeli po przeczytaniu tego poradnika choć trochę rozjaśniło się Wam pojęcie overclockingu zapraszamy
do komentowania oraz podzielenia się uwagami na JEGO TEMAT.
Skróty zastosowane w powyższym tekście:
Cpu – procesor
Fsb – magistrala procesora
MoBo – płyta główna
Ram – pamięć operacyjna
Psu – zasilacz
OC – podkręcanie
http://www.strefapc.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 04:32
strefaPC.pl - poradniki, overclocking, prasa komputerowa, sterowniki, testy, bezpieczeństwo
WSZELKIE PRÓBY PODKĘCANIA WYKONUJESZ NA WŁASNE RYZYKO. EKIPA STREFYPC NIE PONOSI
ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA POWSTAŁE EWENTUALNE STRATY SZKODY!
http://www.strefapc.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 04:32