KOMPRESJA DANYCH

KOMPRESJA DANYCH
Kompresja danych – technika redukcji wielkości plików przez zmianę formatu danych które
są w nim przechowywane, z prawidłowym zachowaniem zawartej w nim informacji.
Zastosowanie: przesyłanie danych, Internet, multimedia, aparaty cyfrowe, filmy DVD,
telewizja cyfrowa itd.
Tekst daje się zazwyczaj skompresować do 40% pierwotnej objętości, pliki graficzne w
granicach 20 – 90%, niektóre pliki kompresują się w niewielkim stopniu. Pliki audio i video
można skompresować nawet do 5% ich pierwotnej objętości (kompresja startna).
TYPY KOMPRESJI:
– Kompresja ilościowa (bezstratna): wielokrotna kompresja – dekompresja plików nie
powoduje utraty żadnej części danych (nie gubi ani jednego bitu). Stosowana przy
kompresji dokumentów, baz danych, arkuszy kalkulacyjnych. Algorytmy kompresji:
WinZIP, WinRAR.
– Kompresja jakościowa (stratna): kompresja powodująca bezpowrotna utratę najmniej
ważnych części plików, w przypadku obrazów i dźwięków usunięciu tych części plików,
których nie jest w stanie zarejestrować ludzkie ucho i zobaczyć ludzkie oko.
FORMATY KOMPRESJI DŹWIĘKÓW:
MPEG (Moving Pictures Experts Group) – założona w 1988 międzynarodowa grupa
opracowująca standardy analizy dźwięków i obrazów oraz ich cyfrowej transmisji.
1. Format MP3 (MPEG Audio Layer 1991), metoda pozwalająca na kompresji stratnej,
dzisiaj już przestarzały (rozszerzenie plików .mp3). Rozpowszechnienie formatu MP3
w Internecie spowodowało rewolucję na rynku muzycznym.
2. Format WMA, nowszy, opracowany dla potrzeb Windows Media Player (rozszerzenie
plików .wma).
FORMATY KOMPRESJI OBRAZÓW:
1. Format JPEG (Joint Photographic Experts Group), potrafiący zapisać kolor 24-bitowy
ze stuprocentową wiernością, ale także z zastosowanie kompresji stratnej
(współczynniki kompresji do 100:1), bardzo popularny w Internecie (rozszerzenie
plików .jpg).
2. Format GIF (Graphic Interchange Format), stosowany przy zapisie napisów,
rysunków, animacji, niewielkich fotografii, animacji (rozszerzenie plików .gif).
FORMATY KOMPRESJI FILMÓW:
1. Formaty MPEG-1 (Video CD, MP3), MPEG-2 (telewizja cyfrowa), MPEG-4
(najnowszy standard filmów DVD) – standardy kompresji obrazów i dźwięków,
stosowane m. in. w Internecie, telewizji cyfrowej, telefonii komórkowej.
2. Format DivX, format kompresji pozwalający na zapis filmów z jakością porównywalna
do DVD, oparty na standardzie MPEG-4. Do zapisu i odtwarzania formatu potrzebny
jest specjalny kodek (algorytm kodowania – dekodowania plików multimedialnych).
Format najczęściej używany do kopiowania filmów DVD (rozszerzenie plików .avi).
FORMATY KOMPRESJI W INTERNECIE:
1. Metoda standardowa transmisji danych – przed uruchomieniem pobierane są całe
pliki.
2. Metoda strumieniowa – odtwarzanie na bieżąco w miarę ściągania plików (bez
czekania na pobranie całości pliku). Umożliwia to transmisje multimedialne w czasie
rzeczywistym (RealSystem G2, RealMedia) – radio, telewizja internetowa,
telekonferencje.
148