Program profilaktyczny Żandarmerii Wojskowej dotyczący
Transkrypt
Program profilaktyczny Żandarmerii Wojskowej dotyczący
KOMENDA GŁÓWNA ŻANDARMERII WOJSKOWEJ ZARZĄD PREWENCJI – ODDZIAŁ PROFILAKTYKI „ZATWIERDZAM” MINISTER OBRONY NARODOWEJ Tomasz SIEMONIAK PROGRAM ŻANDARMERII WOJSKOWEJ DOTYCZĄCY OGRANICZANIA PALENIA TYTONIU W SIŁACH ZBROJNYCH RZECZPOSPOLITEJ POLSKI NA LATA 2013 – 2016. KOMENDANT gen. dyw. dr Mirosław ROZMUS Warszawa, luty 2013 r. Spis treści I. PODSTAWA ............................................................................... 2 II. REALIZACJA DOTYCHCZASOWYCH PROGRAMÓW ......... 2 III. ZAŁOŻENIA PROGRAMU. ..................................................... 4 IV. CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU....................................... 4 V. SZCZEGÓŁOWY ZAKRES ZADAŃ PROGRAMU ŻW DOTYCZĄCEGO OGRANICZANIA KONSUMPCJI TYTONIU W SIŁACH ZBROJNYCH RP. ......................................................... 7 1 I. PODSTAWA „Program Żandarmerii Wojskowej dotyczący Ograniczania Palenia Tytoniu w Siłach Zbrojnych na lata 2013 – 2016” został stworzony na podstawie dokumentów, które nakładają obowiązek prowadzenia działań, mających na celu ograniczanie palenia tytoniu w Siłach Zbrojnych RP. Należą do nich takie akty jak: Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.(Dz. U.1996.10.55); Krajowy Program Ograniczania Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu w Polsce; Cele i Zadania na lata 2010 – 2013, Strategia Ministerstwa Obrony Narodowej w sprawie umacniania dyscypliny, przeciwdziałania uzależnieniom oraz zapobiegania patologiom społecznym w Siłach Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej w latach 2010 – 2015; Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 roku o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz.U.Nr 123, poz.1353 z poźń. zm.); Przy opracowaniu „Programu Żandarmerii Wojskowej dotyczącego Ograniczania Palenia Tytoniu w Siłach Zbrojnych na lata 2013 – 2016” ankietowych, realizowanych w 2009 roku korzystano również z analizy badań przez Wojskowe Biuro Badań Społecznych, zatytułowanych „Nikotynizm w środowisku wojskowym”. II. REALIZACJA DOTYCHCZASOWYCH PROGRAMÓW Polityka państwa na rzecz ograniczania palenia tytoniu w Polsce została usystematyzowana w 1995 roku1, natomiast 1997 roku co trzy lata powstawały programy, które określały politykę społeczno – ekonomiczną i zdrowotną, ukierunkowaną na zmniejszanie używania wyrobów tytoniowych w Polsce. W 2010 roku został opracowany obecnie funkcjonujący „Program Ograniczania Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu w Polsce; Cele i zadania na lata 2010 – 2013”, który w swoich założeniach, definiuje działania oraz cele zmierzające do ograniczenia konsumpcji tytoniu w kraju oraz zmniejszenia zachorowań i zgonów spowodowanych używaniem nikotyny. 1 Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.(Dz. U.1996.10.55) 2 Programowe założenia zostały sformułowane na podstawie badań dotyczących zachowań zdrowotnych oraz stanu zdrowia uwarunkowanych paleniem tytoniu. W „Programie Ograniczania Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu” postawiono Zadanie nr 5, gdzie odpowiedzialnym za jego realizację uczyniono Ministra Obrony Narodowej. Zakres powyższego zadania to ograniczanie palenia tytoniu i działania edukacyjne prowadzone w środowisku żołnierzy zawodowych, pracowników wojska i ich rodzin. Drugim dokumentem, który zobowiązuje środowisko wojskowe do prowadzenia profilaktyki dotyczącej konsumpcji tytoniu jest „Strategia umacniania dyscypliny, przeciwdziałania uzależnieniom oraz zapobiegania patologiom społecznym w Siłach Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej w latach 2010 – 2015”. 3 Priorytet wyżej wymienionej strategii mówi o ograniczeniu nadużywania środków psychoaktywnych, między innymi nikotyny, w środowisku wojskowym. Zadania z zakresu palenia tytoniu postawione w tym dokumencie, to przede wszystkim ograniczanie dostępności do tytoniu poprzez egzekwowanie zakazu palenia tytoniu w miejscach niedozwolonych, zwłaszcza na terenie pracy, zmiana stereotypowych przekonań na temat palenia, realizowana poprzez edukację, dystrybucję materiałów informacyjnych dotyczących negatywnych skutków wdychania dymu tytoniowego, a także propagowanie zdrowego stylu życia i aktywnego spędzania czasu wolnego. Ważnym elementem, jest również pomoc osobom uzależnionym poprzez udostępnienie informacji na temat poradni, monitorowanie zagrożeń uzależnieniem, a także opracowanie i wdrożenie programów profilaktyczno – zdrowotnych dotyczących redukcji tego problemu. Przy opracowaniu „Programu Żandarmerii Wojskowej dotyczącego Ograniczania Palenia Tytoniu w Siłach Zbrojnych na lata 2013 – 2016” skupiono się również na analizie badań prowadzonych w roku 2009 przez Wojskowe Biuro Badań Społecznych zatytułowanych „Nikotynizm w środowisku wojskowym”. Warto zwrócić tutaj uwagę, na fakt, iż badania mimo, swej nazwy dotyczyły palenia tytoniu w środowisku wojskowym, a nie ogólnie pojętego używania nikotyny. Otóż z badań wynika, iż problem palenia występuje w środowisku wojskowym, mimo, iż ilość osób palących wyraźnie zmniejszyła się na przestrzeni 9 lat (2000 r. – 2009 r.). Należy jednak zauważyć, że analiza ankiet wskazuje na wysoką świadomość związaną ze szkodliwością używania tytoniu, a także dużą wiedzę na temat uzależnienia od tytoniu, jednak znajomość tej tematyki nie jest efektem działań prowadzonych w środowisku wojskowym. Spośród badanych żołnierzy prawie dwie trzecie nie spotkało się z czynnościami prowadzonymi w zakresie tej tematyki, a twierdzili oni, że chętnie wzięliby w nich udział. 3 Biorąc pod uwagę powyższe dokumenty i badania, w celu usystematyzowania i szczegółowego określenia realizacji, w nich zawartych zadań zmierzających do ograniczenia konsumpcji tytoniu oraz marginalizacji społecznej tego zachowania przygotowano program, który sprecyzuje i wyznaczy zadania w tym zakresie. III. ZAŁOŻENIA PROGRAMU. Przyjęto następujące założenia: 1. Program obejmie okres 3 lat tj. 2013 r. – 2016 r. 2. Program realizowany będzie przez Komendę Główną Żandarmerii Wojskowej, zgodnie z podziałem kompetencyjnym zadań dla komórek organizacyjnych KGŻW oraz jednostek terenowych – Oddziałów i Wydziałów ŻW; 3. Odbiorcami programu będą żołnierze SZRP, pracownicy wojska i ich rodziny oraz potencjalni kandydaci na żołnierzy(NSR w WKU, uczniowie szkół o profilu wojskowym). IV. CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU „Program Żandarmerii Wojskowej dotyczący Ograniczania Palenia Tytoniu w Siłach Zbrojnych na lata 2013 - 2016” został opracowany jako zintegrowane działania mają na celu głównie ograniczanie konsumpcji wyrobów tytoniowych w środowisku wojskowym, wśród żołnierzy, pracowników wojska oraz ich rodzin, a także potencjalnych kandydatów na żołnierzy. Radykalna zmiana w obliczu problemu konsumpcji tytoniu wymaga podjęcia skonsolidowanych czynność profilaktycznych opartych na edukacji, współpracy ze specjalistami w tej dziedzinie oraz monitorowaniu problemu i postępu prowadzonych działań. W związku z powyższym wyznaczono cztery główne obszary działalności w tym zakresie. Pierwszym z nich jest obszar „Edukacja”, w ramach którego założono realizację następujących zadań: podnoszenie kwalifikacji i uzupełnienie wiedzy profilaktyków, celem prowadzenia aktywnych działań w zakresie uzależnienia tytoniu na terenie całej Polski; poprawa świadomości na temat szkodliwości palenia oraz zdefiniowanie pojęcia uzależnienia; 4 udostępnienie informacji na temat pomocy medycznej lub innej terapii wspomagającej rzucanie palenia osobom uzależnionym od tytoniu; zmiana zachowań społecznych wobec problematyki palenia tytoniu; promowanie zdrowego stylu życia i aktywnych form spędzania czasu wolnego; dostarczenie informacji na temat środowiska wolnego od dymu tytoniowego w miejscu pracy oraz biernej ekspozycji na dym tytoniowy. Kolejnym obszarem jest „Współpraca z instytucjami i specjalistami w zakresie profilaktyki tytoniowej”, w ramach którego założono realizację następujących czynności: nawiązanie współpracy z instytucjami zajmującymi się problematyką tytoniową; nawiązanie współpracy z poradniami i lekarzami na terenie całej Polski; współpraca z resortem Ministerstwa Obrony Narodowej oraz resortem Ministerstwa Zdrowia w ramach prowadzenia wspólnych działań profilaktycznych dotyczących używania tytoniu; uczestnictwo w naradach, konferencjach oraz spotkaniach związanych z profilaktyką nikotynową; Do szczegółowych zadań obszaru trzeciego – „Dystrybucja materiałów profilaktycznych” należeć będą: dystrybucja materiałów profilaktycznych z zakresu przeciwdziałania konsumpcji tytoniu w SZ RP w postaci ulotek, broszur i plakatów; pozyskanie od instytucji zajmujących się profilaktyką tytoniową oraz promocją zdrowego stylu życia, materiałów profilaktycznych; opracowanie materiałów profilaktycznych (ulotek, broszur, publikacji) Obszar czwarty natomiast, zatytułowany „Badania i monitoring”, wyznaczył dwa kierunki działania: monitorowanie realizacji „Programu Żandarmerii Wojskowej dotyczącego Ograniczania Palenia Tytoniu w Siłach Zbrojnych na lata 2013 – 2016”; systematyczna analiza badań ankietowych dotyczących problematyki palenia tytoniu zarówno w aspekcie ogólnokrajowy, a także w SZ RP. Program dla zapewnienia skuteczności, będzie realizowany wspólnie, przy współdziałaniu Komendy Głównej Żandarmerii Wojskowej, Oddziałów Żandarmerii Wojskowej celem stworzenia otoczenia, które będzie efektywnie zniechęcać do palenia i spowoduje, że palenie zostanie uznane za niemodne lub nienormalne, a także zmotywuje palaczy do rzucenia palenia i wesprze ich w tym działaniu. 5 Ponadto planuje się nawiązać współpracę z instytucjami rządowymi i pozarządowymi oraz specjalistami w dziedzinie profilaktyki tytoniowej, w celu wypracowania kierunków działań, które będą zapobiegały konsumpcji tytoniu. Realizacja części celów szczegółowych opierać się będzie głównie na działaniach informacyjno – edukacyjnych takich jak: przygotowanie zajęć, szkoleń oraz warsztatów dla żołnierzy, pracowników oraz ich rodzin, a także przyszłych kandydatów na żołnierzy, uczniów i studentów. Zakres tematyki zajęć będzie opierał się na zapoznaniu odbiorców z tematyką uzależnienia, szkodliwością palenia tytoniu, a także możliwościami leczenia tego uzależnienia. Dodatkowo założono również przygotowanie materiałów profilaktycznych, w postaci ulotek publikacji, broszur czy też plakatów które będą wspomagały proces informacyjno – edukacyjny, a także systematyczne umieszczanie aktualnych informacji, materiałów profilaktycznych na stronie internetowej ŻW. 6