KARTA TECHNOLOGII Kruszenie w kruszarkach stożkowych

Scenariusze rozwoju technologicznego przemysłu wydobywczego rud miedzi i surowców towarzyszących w Polsce
Strona 1
KARTA TECHNOLOGII
Kruszenie w kruszarkach stożkowych
Symbol
K/1
WARUNKI STOSOWANIA
Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje konstrukcji kruszarek stożkowych: o stożkach
współzbieżnych- przeznaczone do kruszenia drobnego i średniego oraz o stożkach przeciwlegle
zbieżnych (mimośrodowa) - do kruszenia grubego. Kruszarka o stożkach przeciwlegle zbieżnych
(gyratory) przeznaczona jest do wstępnego kruszenia dużych brył rudy o uziarnieniu takim jakie
posiada urobek bezpośrednio po robotach strzałowych. W zależności od wykonania wielkość
szczeliny wlotowej może wynosić 1000 mm, a nawet i więcej. Uzyskiwany stopień rozdrobnienia 3.
W większości rozwiązań zakładów wzbogacania jest ona lokalizowana bezpośrednio na odkrywce
lub w jej bezpośrednim sąsiedztwie. Na ogół współpracuje ona z dalszymi stopniami kruszenia,
pozwalając na uzyskanie ostatecznego produktu lub materiału o uziarnieniu nadającym się do
mielenia. Kruszarki stożkowe przeznaczone są do rozdrabniania materiałów twardych i
średnio-twardych. Nie powinny być stosowane do przerobu surowców zawierających minerały ilaste.
Przepustowość największych kruszarek stożkowych mimośrodowych dochodzi do 7000 Mg/h
OPIS TECHNOLOGII
Ruda podawana jest do komory kruszenia (C), w której znajduje się zamontowany stożek kruszący
na głównym wale (B). W swojej górnej części wał jest zamocowany w obrotowej tulei kontaktowej
górnego łożyska wału (A). Drugi koniec wału zamontowany jest w wewnętrznej tulei mimośrodowe w
dolnym łożysku mimośrodowym (G) Łożysko oporowe podpiera z jednej strony wał a z drugiej
spoczywa na cylindrze hydraulicznym (K). Obroty silnika elektrycznego przekazywane są przez
przekładnię zębatą (H) do tulei mimośrodowej w łożysku mimośrodowym (G). Ruchy mimośrodowe
tulei przekazywane są z kolei na wał (B). Grube kawałki rudy wsypywane są do górnej części
komory kruszenia i następnie na skutek obrotów mimośrodowych wału dociskane są do ścianki
komory kruszenia i kruszone, przede wszystkim przez zgniatanie.
Dodatkowo pewne znacznie mają także siły łamania i udaru (w przypadku kruszarek
szybko-obrotowych). Kiedy materiał zostanie skruszony poniżej nastawy szczeliny wylotowej
wysypuje się na zewnątrz przez szczelinę (F). Wielkość szczeliny reguluje się cylindrem
hydraulicznym, podnosząc lub opuszczając wał główny z zamontowanym na nim stożkiem. Ma to
szczególne znaczenie przy dużej zmienności charakteru materiału kruszącego i/lub jego dużej
ścieralności. Ponadto cylinder hydrauliczny stanowi zabezpieczenie na wypadek gdyby do komory
kruszenia przedostał się materiał przekraczający możliwości kruszenia kruszarki, np. złom. W
przypadku ponownego uruchamiania kruszarki funkcja ta ułatwia jej rozruch i awaryjne opróżnianie
komory.
Scenariusze rozwoju technologicznego przemysłu wydobywczego rud miedzi i surowców towarzyszących w Polsce
Strona 2
ANALIZA SWAT
Zalety
1. Kruszarki stożkowe typu przeciwzbieżnego pozwalają na uzyskiwanie największych
przepustowości
2. Powalają na dobrą kontrolę kształtu i wielkości kruszonego materiału
Wady
1. Koszty eksploatacyjne nieco wyższe w porównaniu do kruszarki szczękowej
2. Bardziej skomplikowana budowa w stosunku do kruszarki szczękowej
OCENA INNOWACYJNOŚCI
Od dłuższego czasu zasada działania kruszarek stożkowych nie ulega zmianie. Wprowadzane
zmiany dotyczą przede wszystkim nowych materiałów, szczegółów rozwiązań konstrukcyjnych i
nowej, lepszej automatyki. Wydaje się, że potencjał innowacyjny tego urządzenia został
wyczerpany.